Η Μόσχα θεωρεί ότι η παρούσα σύγκρουση με το ΝΑΤΟ είναι αγώνας για την ύπαρξή της, για να μη διαλυθεί εις τα εξ ων συνετέθη.
Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Σε πολλά επίπεδα σημειώνεται τώρα πολύ επικίνδυνη κλιμάκωση του πολέμου ΝΑΤΟ-Ρωσίας, υποσύνολο του οποίου είναι, και μόνο έτσι μπορούμε να τον καταλάβουμε, ο πόλεμος στην Ουκρανία.
Η κλιμάκωση αυτή επιφέρει και αύξηση του κινδύνου χρήσης όπλων μαζικής καταστροφής, δηλαδή χημικών, πυρηνικών, βιολογικών και κυβερνητικών όπλων, σε μικρή ή μεγάλη κλίμακα.
Σε ένα από τα επίπεδα, όπως θα εξηγήσουμε στη συνέχεια, είναι δυνατόν να εμπλακεί και η Ελλάδα, εφόσον κληθεί να παράσχει και προσφέρει περισσότερα εξελιγμένα αντιαρματικά και αντιαεροπορικά-αντιπυραυλικά όπλα ή Έλληνες στρατιωτικοί συμμετάσχουν ενεργά στην προώθηση αυτών των όπλων, όπως ελπίζουμε, αλλά δεν είμαστε βέβαιοι, ότι δεν κάνουν.
Ήδη, ορισμένα δημοσιεύματα κάνουν λόγο για αίτημα προς την Ελλάδα να δώσει τους S300 που διαθέτει στην Ουκρανία.
Τα επίπεδα της κλιμάκωσης είναι:
α) η μεταφορά όλο και πιο εξελιγμένων οπλικών συστημάτων και μισθοφόρων από το ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, μεταξύ των οποίων εξέχουσα θέση έχουν εξελιγμένα σοβιετικής/ρωσικής κατασκευής αντιαρματικά και αντιαεροπορικά όπλα (ιδίως BUK και S300) που έχουν χώρες του ΝΑΤΟ, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, με τα οποία είναι εξοικειωμένοι οι Ουκρανοί, πράγμα που αν δεν έχει ήδη αποφασίσει, εξετάζει ήδη σοβαρά η αμερικανική κυβέρνηση σύμφωνα με την Washington Post.
Η Ρωσία απείλησε ήδη χτες με πλήγματα κατά των εφοδιοπομπών, χωρίς να διευκρινίσει αν θα γίνουν στο έδαφος της Ουκρανίας ή στο έδαφος των χωρών που αποστέλλουν ή διαβιβάζουν τα όπλα, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο απευθείας στρατιωτικής αναμέτρησης ΝΑΤΟ και Ρωσίας, δυνάμενου πολύ εύκολα πλέον να μετατραπεί σε πυρηνικό πόλεμο (για το ζήτημα αυτό και τους κινδύνους που συνεπάγεται δες εδώ).
Πιθανώς η υπόθεση αυτή ενδέχεται να συνδέεται με μαζική επίθεση της ρωσικής αεροπορίας, νωρίς χθες το πρωί, σε ουκρανική βάση λίγα χιλιόμετρα από τα σύνορα με το έδαφος του ΝΑΤΟ.
β) Αν κρίνουμε από τις δηλώσεις του Βρετανού πρωθυπουργού Μπαρίς Τζόνσον ετοιμάζεται πιθανώς προβοκάτσια με χημικά όπλα. Το λέμε γιατί αυτή η μέθοδος των δήθεν επιθέσεων με χημικά όπλα χρησιμοποιήθηκε αποδεδειγμένα από δυτικές υπηρεσίες πληροφοριών στη Συρία το 2013 και το 2017. Την πρώτη φορά για να προκληθεί στρατιωτική εισβολή των ΗΠΑ στη Συρία, α λα Ιράκ, την οποία σταμάτησαν την τελευταία στιγμή Ομπάμα και Πούτιν συνεργαζόμενοι. Τη δεύτερη για να δικαιολογηθεί ο βομβαρδισμός από τον Τραμπ της Συρίας, όπου στάθμευαν ρωσικά στρατεύματα, ώστε να δοκιμαστούν τα πυρηνικά αντανακλαστικά της Μόσχας.
Η Βρετανία έχει παίξει ιδιαίτερο και εξέχοντα ρόλο σε όλες τις αντιρωσικές εκστρατείες των τελευταίων ετών, η κυβέρνηση Τζόνσον έχει σχεδόν πει ότι επιδίωξή της είναι η «αλλαγή καθεστώτος» στη Ρωσία και ο ίδιος ο πρωθυπουργός έχει προσωπικά ασχοληθεί με το στήσιμο της μεγάλης προβοκάτσιας του καλοκαιριού, όταν έστειλε ένα πολεμικό σκάφος εντός των χωρικών υδάτων της Κριμαίας (βλ. εδώ και εδώ).
Μετά την απομάκρυνση αφενός του Νετανιάχου από την πρωθυπυοργία του Ισραήλ και αφετέρου της «ομάδας του διαβόλου» στις ΗΠΑ (Πομπέο-Πενς-Τραμπ), αλλά και την εκπαραθύρωση του Κόρμπιν από την ηγεσία του Εργατικού Κόμματος της Βρετανίας ο Τζόνσον, το βρετανικό κράτος και οι βρετανικές υπηρεσίες έχουν γίνει ένα από τα κύρια όργανα του «κρυμμένου Αλκιβιάδη» παγκοσμίως.
Ως «κρυμμένο Αλκιβιάδη» ορίζουμε τα αφανή μεν, ισχυρά δε κέντρα εντός του δυτικού συστήματος, που αποσκοπούν σε πόλεμο, θεωρώντας ότι η απώλεια της δυτικής παντοδυναμίας αξίζει την ανάληψη του κινδύνου καταστροφής της ανθρωπότητας. Τη δράση τους τη διαπιστώσαμε επανειλημμένα, ιδίως, αλλά όχι μόνο στη Μέση Ανατολή. Η στρατηγική τους είναι ο παροξυσμός των εθνικών συγκρούσεων παγκοσμίως και το χάος. (βλ. ενδεικτικά εδώ).
γ) Συνεχίζεται και εντείνεται η πίεση στον Τζο Μπάιντεν από mainstream όργανα του δυτικού τύπου όπως το Politico, μέλη του Κογκρέσου, τους ακροδεξιούς εξτρεμιστές που κυβερνούν την Πολωνία και τις Βαλτικές Χώρες, ασυνάρτητους ή προβοκάτορες αξιωματούχους της Ε.Ε., «ειδικούς» που συνδέονται με τις βιομηχανίες όπλων, αλλά και υπουργούς, όπως ο Μπλίνκεν και η Νούλαντ, προκειμένου ο Αμερικανός πρόεδρος να κηρύξει «ζώνη απαγόρευσης πτήσεων» ή τουλάχιστο να δεχθεί να μεταφέρει σοβιετικής κατασκευής μαχητικά στην Ουκρανία.
Προς το παρόν έχει αντισταθεί σθεναρά στις προτάσεις για ζώνη απαγόρευσης πτήσεων. εξηγώντας ότι κάτι τέτοιο σημαίνει Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Στο ζήτημα όμως των μαχητικών από την Πολωνία, που αρχικά είχε προτείνει ο ανεκδιήγητος Επίτροπος Εξωτερικής Πολιτικής της Ε.Ε. Ζοζέπ Μπορέλ, την πρόταση υποδέχθηκε θετικά ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν, με αποτέλεσμα να αναγκαστεί να βγει το ίδιο το αμερικανικό Υπουργείο Άμυνας και να ανάψει δημοσίως κόκκινο φως. Παρόλα αυτά, ο Μπλίνκεν επιμένει ότι πρέπει να εξετασθεί πώς μπορεί να γίνει η μεταφορά των μαχητικών.
Οι Αμερικανοί στρατιωτικοί και εν μέρει η CIA είναι εκπαιδευμένοι να υπερασπίζονται τα συμφέροντα του αμερικανικού κράτους και όχι της Διεθνούς του Χρήματος. Επιπλέον αντιλαμβάνονται τι σημαίνει πυρηνικός πόλεμος, κάτι που δεν συμβαίνει με τη μεγάλη πλειοψηφία του σημερινού δυτικού πολιτικού προσωπικού, κυρίως υπαλλήλους οικονομικών συμφερόντων και εκλεκτούς μυστικών υπηρεσιών. Χαρακτηριστική άλλωστε ήταν και η διαφοροποίηση του αρχηγού του γερμανικού Πολεμικού Ναυτικού από την αντιρωσική υστερία της Δύσης, που κατέληξε στην παραίτησή του.
Ο Μπάιντεν, ο στρατός, η CIA ανθίστανται, αλλά πόσο ακόμα θα μπορούν να το κάνουν και τι συνέπειες μπορεί να έχουν προβοκάτσιες από παράπλευρα κέντρα, αλλά και μια πιθανή εντονότερη ρωσική αντίδραση σε αυτό που εξελίσσεται σε αερογέφυρα ανεφοδιασμού της Ουκρανίας από το ΝΑΤΟ; Όσο δεν βρίσκεται ειρηνική λύση, όσο εντείνεται η επίθεση κατά της Ρωσίας και όσο συνεχίζεται και κλιμακώνεται η δυτική αντιρωσική υστερία, με εκκλήσεις ακόμα και για δολοφονία του Πούτιν ή με χαρακτηρισμούς του προέδρου της Ρωσίας ως Χίτλερ, που αντικειμενικά σημαίνουν προετοιμασία πολέμου, ο κίνδυνος να εκτραπεί αυτή η σύγκρουση και να αρχίσει να διολισθαίνει σε κανονικό παγκόσμιο πόλεμο γίνεται όλο και μεγαλύτερος.
Η ρωσική αντίληψη και ψυχολογία
Σημειωτέον ότι υπάρχουν στην κρατική ελίτ της Μόσχας δυνάμεις που εκτιμούν ότι τώρα η Ρωσία δίνει τον «νυν υπέρ πάντων αγώνα» και αντιμετωπίζει «υπαρξιακή απειλή». Υπενθυμίζουμε επίσης ότι από το πυρηνικό δόγμα και των ΗΠΑ και της Ρωσίας απουσιάζει η αρχή της «μη πρώτης χρήσης» του πυρηνικού όπλου. Σύμφωνα με τα αμερικανικά δημοσιεύματα επ’ αυτού, το ρωσικό δόγμα προβλέπει τη χρήση πυρηνικών όπλων, εάν η εξέλιξη μιας συμβατικής σύρραξης, όπως αίφνης η παρούσα, θέσει σε «υπαρξιακό κίνδυνο» τη Ρωσία.
Η Μόσχα θεωρεί ότι η παρούσα σύγκρουση με το ΝΑΤΟ είναι αγώνας για την ύπαρξή της, για να μη διαλυθεί εις τα εξ ων συνετέθη, όπως παρολίγον να γίνει επί Γέλτσιν και όπως ευχήθηκε ο Μπρεζίνσκι στο βιβλίο του «Η Μεγάλη Σκακιέρα». Η Ρωσία είναι μία δύναμη με μεγάλη αδράνεια (στη φυσική η αδράνεια είναι το μέτρο της μάζας). Αργεί να κινηθεί, όταν όμως αρχίσει να κινείται προς μια κατεύθυνση το κάνει πολύ απότομα και αποφασιστικά. Είναι μόνιμο χαρακτηριστικό της ρωσικής ιστορίας αυτό, όπως όταν ασπάσθηκε εντός προθεσμίας τριών ημερών τον ορθόδοξο Χριστιανισμό, όταν πήγε στον Κομμουνισμό και όταν τον εγκατέλειψε. Τα πράγματα είναι ακόμα πιο έντονα τώρα, γιατί η παρούσα ρωσική ηγεσία εκτιμά ότι την κορόιδεψαν, την εκμεταλλεύτηκαν και την πρόδωσαν οι Δυτικοί. Όσοι πιστεύουν και βλέπουν να διαψεύδονται οι προσδοκίες τους, αργούν μεν να συνέλθουν, όταν όμως συνέρχονται στρέφονται με ιδιαίτερο μένος εναντίον των προηγουμένων ειδώλων τους. Οι φανατικοί έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να γίνουν αιρετικοί.
Από την άλλη η Ουάσιγκτον ναι μεν τηρεί ευτυχώς ορισμένους στοιχειώδεις κανόνες μη άμεσης εμπλοκής έως τώρα, κατ’ ουσίαν όμως κάνει έναν πόλεμο κατά της Ρωσίας (ιστορικά πρωτοφανείς κυρώσεις, εφοδιασμός με όπλα, παγκόσμια δαιμονοποίηση), που αντικειμενικά είναι ένας πόλεμος αλλαγής καθεστώτος, ανεξαρτήτως διακηρύξεων και σκοπών. Μόνο που ένας πόλεμος αλλαγής καθεστώτος απέναντι σε μια χώρα που δεν είναι ασφαλώς Ιράκ, Αφγανιστάν ή Ιράν, σημαίνει σοβαρή πιθανότητα παγκόσμιας σύρραξης και τέλους της ανθρωπότητας. Αντιλαμβάνομαι ότι αρκετοί αναγνώστες μπορεί να τα θεωρήσουν υπερβολικά αυτά όλα, υπερβολικά όμως δεν είναι αυτά που γράφω εγώ, υπερβολικά είναι αυτά που συμβαίνουν.
Διερωτάται κανείς, ακόμα μια φορά, τι κάνουν αυτοί που κάθονται στις καρέκλες που κάποτε κάθισαν ο στρατηγός Ντε Γκωλ και ο Βίλυ Μπραντ, πού τρύπωσε και δεν εμφανίζεται η ευρωπαϊκή Αριστερά. Γιατί δεν κινητοποιούνται μαζικά για να σταματήσει ο πόλεμος και να σωθεί η Ουκρανία (που έχει ήδη υποστεί, κατά τον Ζελένσκι ζημιές 100 δισ. δολαρίων), να αποδοθεί ουδέτερο στάτους στη χώρα αυτή, όπως είναι η μόνη λύση, για να διασωθεί η παγκόσμια ειρήνη, να αποτραπεί η επερχόμενη οικονομική και κοινωνική καταστροφή μιας πλειάδας ευρωπαϊκών κρατών, περιλαμβανομένης της Ελλάδας, αλλά και κρατών του Νότου, να μπορέσουν να αντιμετωπιστούν οι τρομακτικές οικολογικές και άλλες τεχνογενείς απειλές κατά της ανθρωπότητας, να διασωθούν τα εναπομένοντα δημοκρατικά δικαιώματα σε Ανατολή και Δύση.
Δεν υπάρχει δυνατότητα νίκης στη σύγκρουση Ανατολής και Δύσης που αρχίζει, υπάρχει μόνο δυνατότητα τελικής καταστροφής της ανθρωπότητας. Μόνη διέξοδος μια νέα παγκόσμια τάξη που θα έχει χώρο για όλους.
Υ.Γ.: Για όσους δεν έχουν ακόμα απαλλαγεί από τις αυταπάτες τους για το είδος των δυνάμεων που βρίσκονταν και βρίσκονται πίσω από τον Τραμπ, σημειώνουμε τη δήλωσή του ότι αν ήταν αυτός Πρόεδρος, θα είχε ήδη απειλήσει τη Ρωσία με πυρηνικό πλήγμα και κάλεσε τον διάδοχό του να το πράξει έστω και τώρα.
Πηγή: kosmodromio.gr
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.