του Πέπε Εσκομπάρ / https://reseauinternational.net/19.7.22
Οι ευρασιατικοί μεγα-οργανισμοί και τα αντίστοιχα έργα τους συγκλίνουν τώρα με ταχύτητα ρεκόρ, με τον έναν παγκόσμιο κόμβο πολύ μπροστά από τον άλλο.
Ο πόλεμος του οικονομικού διαδρόμου βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, με την πρώτη ροή εμπορευμάτων από τη Ρωσία στην Ινδία μέσω του Διεθνούς Διαδρόμου Μεταφορών Βορρά-Νότου (INSTC) ήδη σε εξέλιξη .
Πολύ λίγοι άνθρωποι, τόσο στην Ανατολή όσο και στη Δύση, γνωρίζουν ότι αυτό το έργο βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και πολύ καιρό: η συμφωνία μεταξύ Ρωσίας, Ιράν και Ινδίας για τη δημιουργία μιας ευρασιατικής εμπορικής οδού συντομότερη και φθηνότερη μέσω της Κασπίας Θάλασσας (σε σύγκριση με τη Διώρυγα του Σουέζ ) υπογράφηκε για πρώτη φορά το 2000, πριν από την 11η Σεπτεμβρίου.
Το INSTC, σε πλήρως λειτουργικό τρόπο, αποτελεί ένδειξη ενός ισχυρού χαρακτηριστικού της ευρασιατικής ολοκλήρωσης – παράλληλα με την Πρωτοβουλία Belt and Road (BRI), τον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO), την Ευρασιατική Οικονομική Ένωση (EAEU) και, τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό. , αυτού που περιέγραψα ως « Πιπελινιστάν » πριν από δύο δεκαετίες.
Η Κασπία Θάλασσα είναι το κλειδί
Ας δούμε πρώτα πώς αλληλεπιδρούν αυτά τα διανύσματα.
Η γένεση της τρέχουσας επιτάχυνσης βρίσκεται στην πρόσφατη επίσκεψη του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν στο Ασγκαμπάτ, την πρωτεύουσα του Τουρκμενιστάν, για την 6η Σύνοδο Κορυφής της Κασπίας. Αυτό το γεγονός όχι μόνο εμβάθυνε την εξελισσόμενη στρατηγική συνεργασία Ρωσίας-Ιράν, αλλά, πολύ σημαντικό, τα πέντε κράτη που συνορεύουν με την Κασπία Θάλασσα συμφώνησαν ότι δεν θα επιτρέπονταν επιτόπου κανένα πολεμικό πλοίο ή βάσεις του ΝΑΤΟ.
Αυτό καθιστά την Κασπία Θάλασσα εικονική ρωσική λίμνη και, σε μικρότερο βαθμό, ιρανική, χωρίς να διακυβεύονται τα συμφέροντα των τριών «stans», του Αζερμπαϊτζάν, του Καζακστάν και του Τουρκμενιστάν. Για όλες τις προθέσεις και τους σκοπούς, η Μόσχα έχει σφίξει τη λαβή της στην Κεντρική Ασία κατά ένα βαθμό.
Καθώς η Κασπία Θάλασσα συνδέεται με τη Μαύρη Θάλασσα με κανάλια του Βόλγα που κατασκευάστηκαν από την πρώην ΕΣΣΔ, η Μόσχα μπορεί πάντα να υπολογίζει σε ένα εφεδρικό ναυτικό που αποτελείται από μικρά πλοία – πάντα εξοπλισμένα με ισχυρούς πυραύλους – τα οποία μπορούν να μεταφερθούν σε μια στιγμή στο Μαύρο Θάλασσα αν χρειαστεί.
Η ενίσχυση των εμπορικών και οικονομικών δεσμών με το Ιράν συμβαδίζει τώρα με την προσάρτηση των τριών «stans» στη ρωσική μήτρα. Η πλούσια σε φυσικό αέριο δημοκρατία του Τουρκμενιστάν, από την πλευρά της, ήταν ιστορικά ιδιοσυγκρασιακή – εκτός από το γεγονός ότι έχει δεσμεύσει το μεγαλύτερο μέρος των εξαγωγών της στην Κίνα.
Υπό έναν αναμφισβήτητα πιο πραγματιστικό νεαρό ηγέτη, τον Πρόεδρο Serdar Berdimuhamedow, το Ashgabat μπορεί τελικά να επιλέξει να γίνει μέλος της SCO ή/και της EAEU.
Το Αζερμπαϊτζάν, ένα κράτος που συνορεύει με την Κασπία Θάλασσα, παρουσιάζει μια περίπλοκη περίπτωση: παραγωγός πετρελαίου και φυσικού αερίου, προσεγγίζεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) για να γίνει εναλλακτικός προμηθευτής ενέργειας στη Ρωσία, αλλά δεν είναι προς το παρόν.
Η σύνδεση με τη Δυτική Ασία
Η εξωτερική πολιτική του Ιράν υπό την προεδρία του Ebrahim Raisi είναι σαφώς μέρος μιας ευρασιατικής και παγκόσμιας τροχιάς. Η Τεχεράνη θα ενσωματωθεί επίσημα στην SCO ως πλήρες μέλος στην επικείμενη σύνοδο κορυφής που θα πραγματοποιηθεί στη Σαμαρκάνδη τον Σεπτέμβριο, ενώ έχει κατατεθεί η επίσημη αίτησή της για ένταξη στις BRICS .
Ο Purnima Anand, επικεφαλής του Διεθνούς Φόρουμ BRICS, δήλωσε ότι η Τουρκία, η Σαουδική Αραβία και η Αίγυπτος επιθυμούν επίσης να ενταχθούν στους BRICS. Εάν αυτό συνέβαινε, μέχρι το 2024 θα μπορούσαμε να βρισκόμαστε στο δρόμο προς έναν ισχυρό κόμβο της Δυτικής Ασίας και της Βόρειας Αφρικής, σταθερά εδραιωμένος σε έναν από τους βασικούς θεσμούς του πολυπολικού κόσμου.
Καθώς ο Πούτιν κατευθύνεται στην Τεχεράνη την επόμενη εβδομάδα για τριμερείς συνομιλίες μεταξύ Ρωσίας, Ιράν και Τουρκίας, φαινομενικά για τη Συρία, ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είναι βέβαιο ότι θα θίξει το θέμα των BRICS.
Η Τεχεράνη λειτουργεί σε δύο παράλληλα διανύσματα. Εάν το Κοινό Ολοκληρωμένο Σχέδιο Δράσης (JCPOA) αναβιώσει – μια αρκετά απομακρυσμένη πιθανότητα όπως έχουν τα πράγματα, δεδομένων των τελευταίων φασαριών στη Βιέννη και τη Ντόχα – θα αντιπροσώπευε μια τακτική νίκη. Ωστόσο, η πορεία προς την Ευρασία είναι σε εντελώς διαφορετικό επίπεδο στρατηγικής.
Στο πλαίσιο του INSTC, το Ιράν θα κάνει την καλύτερη δυνατή χρήση του κρίσιμου γεωστρατηγικού λιμανιού του Μπαντάρ Αμπάς – που απλώνεται στον Περσικό Κόλπο και τον Κόλπο του Ομάν, στο σταυροδρόμι της Ασίας, της Αφρικής και της ινδικής υποηπείρου.
Ωστόσο, ακόμη και αν μπορεί να παρουσιαστεί ως μια μεγάλη διπλωματική νίκη, είναι σαφές ότι η Τεχεράνη δεν θα μπορέσει να εκμεταλλευτεί πλήρως τη συμμετοχή της στις BRICS εάν οι δυτικές –και ιδιαίτερα οι αμερικανικές– κυρώσεις δεν αρθούν πλήρως.
Αγωγοί και «στασάκια»
Μπορεί να προβληθεί ένα πειστικό επιχείρημα ότι η Ρωσία και η Κίνα θα μπορούσαν τελικά να καλύψουν το δυτικό τεχνολογικό κενό στη διαδικασία ανάπτυξης του Ιράν. Όμως πλατφόρμες όπως το INSTC, το UEE και ακόμη και τα BRICS μπορούν να επιτύχουν πολλά περισσότερα.
Μέσω του «Πιπελινιστάν», ο πόλεμος των οικονομικών διαδρόμων γίνεται ακόμη πιο περίπλοκος. Η δυτική προπαγάνδα απλά δεν μπορεί να παραδεχτεί ότι το Αζερμπαϊτζάν, η Αλγερία, η Λιβύη, οι σύμμαχοι της Ρωσίας στον ΟΠΕΚ και ακόμη και το Καζακστάν δεν επιθυμούν πραγματικά να αυξήσουν την παραγωγή πετρελαίου τους για να βοηθήσουν την Ευρώπη .
Το Καζακστάν είναι μια δύσκολη υπόθεση: είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός πετρελαίου στην Κεντρική Ασία και προορίζεται να γίνει σημαντικός προμηθευτής φυσικού αερίου, αμέσως μετά τη Ρωσία και το Τουρκμενιστάν. Περισσότερα από 250 κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου λειτουργούν στο Καζακστάν από 104 εταιρείες, συμπεριλαμβανομένων δυτικών ενεργειακών κολοσσών όπως η Chevron, η Total, η ExxonMobil και η Royal Dutch Shell.
Ενώ οι εξαγωγές πετρελαίου, φυσικού αερίου και πετρελαϊκών προϊόντων αντιπροσωπεύουν το 57% των εξαγωγών του Καζακστάν, το φυσικό αέριο ευθύνεται για το 85% του προϋπολογισμού του Τουρκμενιστάν (80% των εξαγωγών πηγαίνουν στην Κίνα). Είναι ενδιαφέρον ότι το Galkynysh είναι το δεύτερο μεγαλύτερο κοίτασμα φυσικού αερίου στον πλανήτη.
Σε σύγκριση με άλλες «stans», το Αζερμπαϊτζάν είναι ένας σχετικά μικρός παραγωγός (αν και το πετρέλαιο αντιπροσωπεύει το 86% των συνολικών εξαγωγών του) και ουσιαστικά χώρα διέλευσης. Οι φιλοδοξίες του Μπακού για υπερπλούτο επικεντρώνονται στον Νότιο Διάδρομο Φυσικού Αερίου, ο οποίος περιλαμβάνει τουλάχιστον τρεις αγωγούς: Μπακού-Τφλίδα-Ερζερούμ (BTE), τον αγωγό φυσικού αερίου Trans-Atolian (TANAP) που πιλοτάρεται από τους Τούρκους και τον αγωγό φυσικού αερίου Trans-Adriatic ( ΠΑΡΑΚΕΝΤΗΣΗ).
Το πρόβλημα με αυτό το φεστιβάλ ακρωνύμιων – BTE, TANAP, TAP – είναι ότι όλοι χρειάζονται τεράστιες ξένες επενδύσεις για να αυξήσουν την ικανότητά τους, κάτι που λείπει πολύ από την ΕΕ καθώς κάθε ευρώ δεσμεύεται από μη εκλεγμένους ευρωκράτες των Βρυξελλών για να «υποστηρίξει» τη μαύρη τρύπα που είναι η Ουκρανία. Τα ίδια οικονομικά ζητήματα ισχύουν για έναν πιθανό αγωγό φυσικού αερίου στην Κασπία που θα συνδεόταν τόσο με τον TANAP όσο και με τον TAP.
Στον πόλεμο του οικονομικού διαδρόμου -το κεφάλαιο "Pipelinistan" - μια κρίσιμη πτυχή είναι ότι οι περισσότερες εξαγωγές πετρελαίου του Καζακστάν προς την ΕΕ διέρχονται από τη Ρωσία, μέσω της Κοινοπραξίας των Αγωγών Κασπίας (CPC). Εναλλακτικά, οι Ευρωπαίοι σκέφτονται για μια ακόμη ασαφή διεθνή διαδρομή μεταφοράς της Κασπίας, γνωστή και ως Μέσος Διάδρομος (Καζακστάν-Τουρκμενιστάν-Αζερμπαϊτζάν-Γεωργία-Τουρκία). Το συζήτησαν ενεργά στις Βρυξέλλες τον περασμένο μήνα.
Συνοπτικά, η Ρωσία διατηρεί τον πλήρη έλεγχο της σκακιέρας του αγωγού στην Ευρασία (και δεν μιλάμε καν για τους αγωγούς Siberian Force 1 και 2 που διαχειρίζεται η Gazprom που οδηγούν στην Κίνα).
Τα στελέχη της Gazprom γνωρίζουν πολύ καλά ότι αποκλείεται η ταχεία αύξηση των εξαγωγών ενέργειας προς την ΕΕ. Λαμβάνουν επίσης υπόψη τη Σύμβαση της Τεχεράνης – η οποία βοηθά στην πρόληψη και τον έλεγχο της ρύπανσης και στη διατήρηση της περιβαλλοντικής ακεραιότητας της Κασπίας Θάλασσας, που υπογράφηκε από τα πέντε παραποτάμια μέλη.
Σπάζοντας το BRI στη Ρωσία
Η Κίνα, από την πλευρά της, είναι πεπεισμένη ότι ένας από τους κύριους στρατηγικούς εφιάλτες της θα μπορούσε τελικά να εξαφανιστεί. Η περίφημη « Απόδραση από τη Μαλάκα » πρόκειται να υλοποιηθεί, σε συνεργασία με τη Ρωσία, μέσω της Βόρειας Θαλάσσιας Διαδρομής, η οποία θα συντομεύσει τον εμπορικό διάδρομο και τη συνδεσιμότητα μεταξύ Ανατολικής Ασίας και Βόρειας Ευρώπης, μειώνοντάς τον από 11.200 ναυτικά μίλια σε μόλις 6.500 ναυτικά μίλια. Είναι το πολικό δίδυμο του INSTC.
Αυτό εξηγεί επίσης γιατί η Ρωσία ήταν απασχολημένη με την κατασκευή μιας τεράστιας σειράς παγοθραυστικών τελευταίας τεχνολογίας.
Έτσι, εδώ έχουμε μια διασύνδεση των Νέων Δρόμων του Μεταξιού (το INSTC τρέχει παράλληλα με το BRI και το UEE), το Pipelinistan και τη Βόρεια Θαλάσσια Διαδρομή, έτοιμο να διακόψει πλήρως τη δυτική εμπορική κυριαρχία.
Βέβαια, οι Κινέζοι το σχεδίαζαν εδώ και αρκετό καιρό. Η πρώτη Λευκή Βίβλος για την Αρκτική Πολιτική της Κίνας, τον Ιανουάριο του 2018, έδειξε ήδη πώς το Πεκίνο στοχεύει, «από κοινού με άλλα κράτη» (εννοώντας τη Ρωσία), να εφαρμόσει θαλάσσιους εμπορικούς δρόμους της Αρκτικής σε μέρος του Πολικού Δρόμου του Μεταξιού.
Και σαν ρολόι, ο Πούτιν στη συνέχεια επιβεβαίωσε ότι η διαδρομή της Βόρειας Θάλασσας θα πρέπει να αλληλεπιδρά και να συμπληρώνει τον κινεζικό θαλάσσιο δρόμο του μεταξιού.
Η οικονομική συνεργασία μεταξύ Ρωσίας και Κίνας εξελίσσεται σε τόσα σύνθετα και συγκλίνοντα επίπεδα που και μόνο να την παρακολουθείς σε προκαλεί ζαλάδα.
Μια πιο λεπτομερής ανάλυση θα αποκαλύψει μερικά από τα λεπτότερα σημεία, για παράδειγμα πώς αλληλεπιδρούν το BRI και το SCO, και πώς τα έργα BRI θα πρέπει να προσαρμοστούν στον μεθυστικό απόηχο της Επιχείρησης Z της Μόσχας στην Ουκρανία, δίνοντας μεγαλύτερη έμφαση στην ανάπτυξη των Κεντρικών και Οι διάδρομοι της Δυτικής Ασίας.
Είναι ακόμα σημαντικό να ληφθεί υπόψη ότι ένας από τους κύριους στρατηγικούς στόχους της Ουάσιγκτον στον αδυσώπητο Υβριδικό Πόλεμο κατά της Ρωσίας ήταν πάντα η διάρρηξη των διαδρόμων BRI που διασχίζουν το ρωσικό έδαφος.
Όπως έχουν τα πράγματα, είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι δεκάδες έργα BRI στον τομέα της βιομηχανίας και των επενδύσεων και της διασυνοριακής διαπεριφερειακής συνεργασίας θα εδραιώσουν τελικά την αντίληψη της Ρωσίας για τη Μεγάλη Εταιρική Σχέση Ευρασία – η οποία βασικά περιλαμβάνει την καθιέρωση πολυμερούς συνεργασίας με ένα ευρύ φάσμα εθνών που ανήκουν σε οργανισμούς όπως η EAEU, η SCO, οι BRICS και η ASEAN.
Καλώς ήρθατε στη νέα ευρασιατική μάντρα: Δημιουργήστε οικονομικούς διαδρόμους, όχι πόλεμο.
Πέπε Εσκομπάρ
πηγή: The Cradle
Μετάφραση Διεθνούς Δικτύου
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.