Του Josh Cohen , Commentary/ https://www.reuters.com/ 20.3.18
Καθώς ο αγώνας της Ουκρανίας εναντίον της Ρωσίας και των πληρεξουσίων της συνεχίζεται, το Κίεβο πρέπει επίσης να αντιμετωπίσει ένα αυξανόμενο πρόβλημα πίσω από την πρώτη γραμμή: ακροδεξιούς επαγρύπνησης που είναι πρόθυμοι να χρησιμοποιήσουν εκφοβισμό και ακόμη και βία για να προωθήσουν τις ατζέντες τους και που συχνά το κάνουν με τη σιωπηρή έγκριση των υπηρεσιών επιβολής του νόμου.
Μια διαδήλωση της 28ης Ιανουαρίου, στο Κίεβο, από 600 μέλη της λεγόμενης «Εθνικής Πολιτοφυλακής», μιας νεοσύστατης υπερεθνικιστικής ομάδας που ορκίζεται «να χρησιμοποιήσει βία για να εγκαθιδρύσει την τάξη», απεικονίζει αυτήν την απειλή. Ενώ η έναρξη της ομάδας στο Κίεβο ήταν ειρηνική, μέλη της Εθνικής Πολιτοφυλακής με μπαλακλάβες εισέβαλαν σε συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου στην πόλη Τσερκάσι της κεντρικής Ουκρανίας την επόμενη μέρα, συγκρούστηκαν με βουλευτές και αναγκάζοντάς τους να εγκρίνουν νέο προϋπολογισμό.
Πολλά από τα μέλη της Εθνικής Πολιτοφυλακής προέρχονται από το κίνημα του Αζόφ, ένα από τα 30 ιδιωτικά χρηματοδοτούμενα «τάγματα εθελοντών» που, στις πρώτες μέρες του πολέμου, βοήθησαν τον τακτικό στρατό να υπερασπιστεί το ουκρανικό έδαφος ενάντια στους αυτονομιστές πληρεξούσιους της Ρωσίας. Παρόλο που η Azov χρησιμοποιεί συμβολισμούς της ναζιστικής εποχής και στρατολογεί νεοναζί στις τάξεις της, ένα πρόσφατο άρθρο στο Foreign Affairs υποβάθμισε τους κινδύνους που μπορεί να εγκυμονεί η ομάδα, επισημαίνοντας ότι, όπως και άλλες εθελοντικές πολιτοφυλακές, η Azov έχει «χαμηλώσει» μέσω της ένταξής της στο οι ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας. Αν και είναι αλήθεια ότι οι ιδιωτικές πολιτοφυλακές δεν κυβερνούν πλέον το μέτωπο της μάχης, είναι το εσωτερικό μέτωπο για το οποίο το Κίεβο πρέπει να ανησυχεί τώρα.
Όταν η κατάληψη της Κριμαίας από τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν πριν από τέσσερα χρόνια αποκάλυψε για πρώτη φορά την άθλια κατάσταση των ενόπλων δυνάμεων της Ουκρανίας, δεξιές πολιτοφυλακές όπως το Azov και το Right Sector μπήκαν στο ρήγμα, αποκρούοντας τους υποστηριζόμενους από τη Ρωσία αυτονομιστές ενώ ο τακτικός στρατός της Ουκρανίας ανασυγκροτήθηκε. Αν και, ως αποτέλεσμα, πολλοί Ουκρανοί συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν τις πολιτοφυλακές με ευγνωμοσύνη και θαυμασμό , οι πιο ακραίες μεταξύ αυτών των ομάδων προωθούν μια μισαλλόδοξη και ανελεύθερη ιδεολογία που θα θέσει σε κίνδυνο την Ουκρανία μακροπρόθεσμα. Από την κρίση της Κριμαίας, οι πολιτοφυλακές έχουν ενσωματωθεί επίσημα στις ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας, αλλά ορισμένοι αντιστέκονται στην πλήρη ενσωμάτωση: το Azov, για παράδειγμα, έχει το δικό του στρατόπεδο εκπαίδευσης για παιδιά καιΤο τμήμα σταδιοδρομίας δίνει οδηγίες σε νεοσύλλεκτους που επιθυμούν να μεταφερθούν στο Αζόφ από μια τακτική στρατιωτική μονάδα.
Σύμφωνα με τον διευθυντή του προγράμματος Freedom House για την Ουκρανία, Matthew Schaaf, «πολλές οργανωμένες ριζοσπαστικές δεξιές ομάδες υπάρχουν στην Ουκρανία, και ενώ τα τάγματα εθελοντών μπορεί να έχουν επίσημα ενσωματωθεί σε κρατικές δομές, μερικά από αυτά έκτοτε έχουν αποσπάσει πολιτικές και μη κερδοσκοπικές δομές για να εφαρμόσουν το όραμά τους». Ο Schaaf σημείωσε ότι «μια αύξηση του πατριωτικού λόγου που υποστηρίζει την Ουκρανία στη σύγκρουσή της με τη Ρωσία συνέπεσε με μια εμφανή αύξηση τόσο της δημόσιας ρητορικής μίσους, μερικές φορές από δημόσιους αξιωματούχους και μεγεθύνεται από τα μέσα ενημέρωσης, όσο και με τη βία κατά ευάλωτων ομάδων όπως η LGBT κοινότητα », μια παρατήρηση που υποστηρίζεται από πρόσφατη μελέτη του Συμβουλίου της Ευρώπης .
Τους τελευταίους μήνες, η Ουκρανία γνώρισε ένα κύμα ανεξέλεγκτης επαγρύπνησης. Το Institute Respublica, μια τοπική ΜΚΟ υπέρ της δημοκρατίας, ανέφερε ότι οι ακτιβιστές παρενοχλούνται συχνά από επαγρύπνηση όταν πραγματοποιούν νόμιμες συναντήσεις ή συγκεντρώσεις που σχετίζονται με πολιτικά αμφιλεγόμενες θέσεις, όπως η προώθηση των δικαιωμάτων LGBT ή η αντίθεση στον πόλεμο. Το Azov και άλλες πολιτοφυλακές έχουν επιτεθεί σε αντιφασιστικές διαδηλώσεις, συνεδριάσεις δημοτικών συμβουλίων , μέσα ενημέρωσης , εκθέσεις τέχνης , ξένους φοιτητές και Ρομά. Οι προοδευτικοί ακτιβιστές περιγράφουν ένα νέο κλίμα φόβου που λένε ότι εντείνεται από το περσινό σχεδόν θανατηφόρο μαχαίρι του αντιπολεμικού ακτιβιστή Stas Serhiyenko, το οποίο πιστεύεται ότι διέπραξε μια εξτρεμιστική ομάδα με το όνομα C14 (το όνομα αναφέρεται σε 14 -σύνθημα λέξης δημοφιλές στους λευκούς υπέρμαχους). Οι βάναυσες επιθέσεις αυτόν τον μήνα στις πορείες για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας σε πολλές πόλεις της Ουκρανίας προκάλεσαν μια ασυνήθιστα ισχυρή δήλωση από τη Διεθνή Αμνηστία, η οποία προειδοποίησε ότι «το ουκρανικό κράτος χάνει γρήγορα το μονοπώλιό του στη βία».
Η Ουκρανία δεν είναι η μόνη χώρα που πρέπει να αντιμετωπίσει μια ανανεωμένη ακροδεξιά. Αλλά οι πρόσφατες προσπάθειες του Κιέβου να ενσωματώσει ανεξάρτητες ένοπλες ομάδες στις τακτικές ένοπλες δυνάμεις του, καθώς και η συνεχιζόμενη εθνική αίσθηση χρέους προς τις πολιτοφυλακές για την υπεράσπιση της πατρίδας τους, καθιστούν την αντιμετώπιση της υπερεθνικιστικής απειλής πολύ πιο περίπλοκη από ό,τι αλλού. Σύμφωνα με τον Schaaf και το Institute Respublica, οι Ουκρανοί εξτρεμιστές σπάνια τιμωρούνται για πράξεις βίας. Σε ορισμένες περιπτώσεις —όπως η επίθεση του C14 τον Ιανουάριο σε συγκέντρωση μνήμης δύο δολοφονημένων δημοσιογράφων— η αστυνομία στην πραγματικότητα κρατά ειρηνικούς διαδηλωτές.
Για να είμαστε σαφείς, οι ισχυρισμοί του Κρεμλίνου ότι η Ουκρανία είναι η φωλιά των φασιστών είναι ψευδείς: τα ακροδεξιά κόμματα είχαν κακή απόδοση στις τελευταίες κοινοβουλευτικές εκλογές της Ουκρανίας και οι Ουκρανοί αντέδρασαν με ανησυχία στη διαδήλωση της Εθνικής Πολιτοφυλακής στο Κίεβο. Αλλά οι διασυνδέσεις μεταξύ των υπηρεσιών επιβολής του νόμου και των εξτρεμιστών δίνουν στους δυτικούς συμμάχους της Ουκρανίας πολλούς λόγους ανησυχίας. Το C14 και η δημοτική αρχή του Κιέβου υπέγραψαν πρόσφατα μια συμφωνία που επιτρέπει στο C14 να δημιουργήσει μια "δημοτική φρουρά" για να περιπολεί στους δρόμους. Τρεις τέτοιες δυνάμεις φρουράς που διοικούνται από πολιτοφυλακές είναι ήδη εγγεγραμμένες στο Κίεβο και τουλάχιστον 21 δραστηριοποιούνται σε άλλες πόλεις.
Σε έναν ιδανικό κόσμο, ο Πρόεδρος Πέτρο Ποροσένκο θα εκκαθάρισε την αστυνομία και το υπουργείο Εσωτερικών από ακροδεξιούς υποστηρικτές, συμπεριλαμβανομένου του υπουργού Εσωτερικών Arsen Avakov, ο οποίος έχει στενούς δεσμούς με τον ηγέτη της Azov Andriy Biletsky, καθώς και του Sergei Korotkykh, βετεράνου του Azov που είναι τώρα υψηλόβαθμος αστυνομικός. Αλλά ο Ποροσένκο θα κινδύνευε με μεγάλες επιπτώσεις εάν το έκανε. Ο Άβακοφ είναι ο κύριος πολιτικός του αντίπαλος και το υπουργείο που διευθύνει ελέγχει την αστυνομία, την Εθνική Φρουρά και αρκετές πρώην πολιτοφυλακές.
Όπως σημείωσε ένας Ουκρανός αναλυτής τον Δεκέμβριο, ο έλεγχος αυτών των δυνάμεων καθιστά τον Avakov εξαιρετικά ισχυρό και η προεδρία του Poroshenko μπορεί να μην είναι αρκετά ισχυρή για να αντέξει το είδος της άμεσης αντιπαράθεσης με τον Avakov που θα μπορούσε κάλλιστα να παράγει μια προσπάθεια να τον εκδιώξουν ή να χτυπήσουν τη βάση εξουσίας του. Ο Ποροσένκο έχει υπομείνει συχνές λεκτικές απειλές, συμπεριλαμβανομένων εκκλήσεων για επανάσταση, από υπερεθνικιστικές ομάδες, επομένως μπορεί να πιστεύει ότι χρειάζεται ο Άβακοφ για να τους κρατήσει υπό έλεγχο.
Η ιδιότητα του Λαϊκού Κόμματος του Avakov ως του κύριου εταίρου στον κοινοβουλευτικό συνασπισμό της Ουκρανίας αυξάνει τη μόχλευση του Avakov έναντι του Μπλοκ του Poroshenko. Μια απόπειρα απόλυσης του Avakov θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τη μικρή νομοθετική πλειοψηφία του Poroshenko και να οδηγήσει σε πρόωρες κοινοβουλευτικές εκλογές. Δεδομένης της σημερινής αντιδημοφιλίας του Ποροσένκο , αυτό είναι ένα σενάριο που πιθανότατα θα προσπαθήσει να αποφύγει.
Παρά την αδύναμη θέση του, ο Ποροσένκο έχει ακόμα κάποιες επιλογές για τη μείωση της απειλής από την ακροδεξιά. Αν και ο Avakov ελέγχει την αστυνομία και την Εθνική Φρουρά της Ουκρανίας, ο Poroshenko εξακολουθεί να διοικεί τις υπηρεσίες ασφαλείας και πληροφοριών της Ουκρανίας, την SBU, και θα μπορούσε να δώσει εντολή στην υπηρεσία να διακόψει τους δεσμούς της με την C14 και άλλες εξτρεμιστικές ομάδες. Ο Ποροσένκο θα πρέπει επίσης να εκφράσει τη δημόσια υποστήριξη σε περιθωριοποιημένες ομάδες όπως οι κοινότητες των Ρομά και των LGBT και να επιβεβαιώσει τη δέσμευσή του για την προστασία των δικαιωμάτων τους.
Δυτικοί διπλωμάτες και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων πρέπει να παροτρύνουν την κυβέρνηση της Ουκρανίας να τηρήσει το κράτος δικαίου και να σταματήσει να επιτρέπει στην ακροδεξιά να ενεργεί ατιμώρητα. Οι διεθνείς δωρητές μπορούν να βοηθήσουν χρηματοδοτώντας περισσότερες πρωτοβουλίες, όπως τα έργα του Οργανισμού των Ηνωμένων Πολιτειών για τη Διεθνή Ανάπτυξη που υποστηρίζουν την εκπαίδευση για Ουκρανούς δικηγόρους και υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και βελτιώνοντας τη δίκαιη πρόσβαση στο δικαστικό σύστημα για τις περιθωριοποιημένες κοινότητες.
Δεν υπάρχει εύκολος τρόπος να εξαλειφθεί ο επιθετικός ακροδεξιός εξτρεμισμός που δηλητηριάζει την πολιτική και τη δημόσια ζωή της Ουκρανίας, αλλά χωρίς έντονες και άμεσες προσπάθειες για την αντιμετώπισή του, μπορεί σύντομα να θέσει σε κίνδυνο το ίδιο το κράτος.
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.