Μέσα στα πρώτα 5 λεπτά, καταλαβαίνετε γιατί το βιβλίο του Ρόμπερτ Φ. Κένεντι Τζούνιορ “The Real Anthony Fauci – Ο πραγματικός Άντονι Φάουτσι”, είναι τώρα ένα μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ, γυρισμένο από τον Τζεφ Χέις [Jeff Hayes], που εκθέτει τις Μεγάλες Φαρμακοβιομηχανίες, τις Μεγάλες Τεχνολογικές Εταιρείες και τις Μεγάλες Κυβερνήσεις.
Αυτή η ταινία είναι πραγματικά μια ταινία που ΠΡΕΠΕΙ να δείτε αν είστε “αναζητητής της αλήθειας” σε σχέση με τον άνθρωπο που είναι σήμερα ο μακροβιότερος υπάλληλος του Υπουργείου Κυβέρνησης των ΗΠΑ ως επικεφαλής του NIAID. Για όσους από εσάς έχετε γεννηθεί τη δεκαετία του 1980, πιθανότατα δεν θα θυμάστε τις φρικαλεότητες στις οποίες συμμετείχε αυτό το άτομο, ιδίως κατά τη διάρκεια της επιδημίας του AIDS. Αν νομίζατε ότι ο Κόβιντ ήταν κακός, θα έπρεπε να είχατε δει τότε τι έκανε!!!
Ο σκηνοθέτης της ταινίας, Τζεφ Χέιζ, λέει:
“Είχα γνώση του τι έκανε ο Φάουτσι κατά τη διάρκεια του COVID, αλλά δεν είχα ιδέα για την ιστορία του και τη ζημιά που είχε κάνει και τη δομή της εξουσίας που είχε χτίσει κατά τη διάρκεια της κρίσης του AIDS και πόσο έβλαψε τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, καθώς πραγματικά συγκέντρωσε τη δύναμη της εξουσίας του κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου”.
Κατά τη διάρκεια περισσότερου από ενός έτους επίπονης και σχολαστικής έρευνας και συνεντεύξεων, ο Ρόμπερτ Φ. Κένεντι Τζούνιορ έφερε στο φως συγκλονιστικές αλήθειες σχετικά με τη συμπαιγνία, την εξαπάτηση και τη χειραγώγηση που επηρεάζουν την ελευθερία, την υγεία και την ασφάλεια των οικογενειών μας
Και, παρά τη λογοκρισία, τα μποϊκοτάζ από τα βιβλιοπωλεία και τις βιβλιοθήκες και τα χτυπήματα κατά του συγγραφέα, το βιβλίο του Ρόμπερτ Φ. Κένεντι Τζούνιορ, “Ο πραγματικός Άντονι Φάουτσι” είναι μπεστ σέλερ των Νιου Γιορκ Τάιμς με πάνω από 1.000.000 αντίτυπα που έχουν πουληθεί.
Το βιβλίο είναι μια απίστευτα καλά τεκμηριωμένη καταγραφή της ιστορίας του Fauci για τον αποδεκατισμό της ανθρώπινης υγείας και τον εκθέτει ως έναν ιδιοτελή τσαρλατάνο. Τώρα, το βιβλίο του Κένεντι έχει μετατραπεί σε μια σχεδόν τρίωρη ταινία. Σίγουρα δεν θα θέλετε να τη χάσετε, ειδικά αν δεν έχετε διαβάσει το βιβλίο.
Το βιβλίο και η ταινία αποκαλύπτουν πώς ο Φάουτσι μετέτρεψε τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας σε εκκολαπτήριο φαρμακευτικών προϊόντων και ουσιαστικά πούλησε ολόκληρη τη χώρα στη φαρμακοβιομηχανία.
Η ταινία διερευνά “την προσεκτικά σχεδιασμένη στρατιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση της ιατρικής που έχει αφήσει την αμερικανική υγεία να νοσεί και τη δημοκρατία μας να καταρρέει” και καταγράφει τον ανησυχητικό ρόλο των επικίνδυνα συγκεντρωμένων κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης, τα οποία κατά τη διάρκεια της κόβιντ φαίνεται να έχουν μετατραπεί σε πλήρη κέντρα προπαγάνδας
Ενώ το NIH και το ΝΙΑΙD (Εθνικό Ινστιτούτο Αλλεργιών και Λοιμωδών Νοσημάτων) υποτίθεται ότι εξυπηρετούν το κοινό, η πραγματικότητα είναι ότι συνεργάζονται με ιδιωτικές φαρμακευτικές εταιρείες και δρουν προς όφελός τους. Και οι δύο οργανισμοί κατέχουν φαρμακευτικές πατέντες οι οποίες στη συνέχεια παραχωρούνται σε φαρμακευτικές εταιρείες, ενώ οι ίδιοι οι οργανισμοί εισπράττουν δικαιώματα από τις πωλήσεις. Ο Φάουτσι έχει καταθέσει προσωπικά διπλώματα ευρεσιτεχνίας για εκατοντάδες νέα φάρμακα που χρηματοδότησε ο οργανισμός του
Αν δεν υπήρχε αυτή η συμβιωτική σχέση με τις φαρμακευτικές εταιρείες, το NIH/NIAID δεν θα εργαζόταν ενάντια στη δημόσια υγεία και δεν θα εξαπατούσε το κοινό σχετικά με τα φάρμακα και τα εμβόλια.
Πλήρης αναγνώριση στον Τζεφ Χέιζ, τον Ρόμπερτ Κένεντι Τζούνιορ, και σε όλους όσους βοήθησαν στη δημιουργία αυτής της ταινίας. Παρακαλούμε μοιραστείτε το με όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους, διότι ο μόνος τρόπος για να δημοσιοποιηθεί η αλήθεια είναι μέσω ανθρώπων σαν εσάς που θα το μοιραστούν.
Ο πραγματικός Άντονι Φάουτσι
Όπως εξηγεί ο Κένεντι στην ταινία,
“το βιβλίο ήταν προϊόν του δικού του αγώνα να καταλάβει πώς οι ιδεαλιστικοί θεσμοί που έχτισε η χώρα μας για να διασφαλίσει τόσο τη δημόσια υγεία όσο και τη δημοκρατία ξαφνικά στράφηκαν εναντίον των δημιουργών, των πολιτών και των αξιών μας με τόση βία”.
Η οικογένεια Κένεντι εμπλέκεται βαθιά στην αμερικανική γραφειοκρατία της δημόσιας υγείας εδώ και 80 χρόνια, και μάλιστα έγραψε πολλά από τα νομικά καταστατικά βάσει των οποίων εργάστηκαν ο Φάουτσι και άλλοι. Μου άρεσε το τελευταίο βιβλίο του Κένεντι, “Αμερικανικές αξίες: Lessons I Learned From My Family¸”, καθώς είναι μια εξαιρετική ανασκόπηση της κληρονομιάς της οικογένειάς του, και το συνιστώ ανεπιφύλακτα αν ήσασταν ποτέ θαυμαστής του πατέρα και του θείου του.
Ωστόσο, με κάποιο τρόπο, σημειώνει ο Κένεντι
η βιομηχανία φαρμάκων κατάφερε να “εξαφανίσει συστηματικά” τις υπηρεσίες που υποτίθεται ότι θα την ρύθμιζαν, ουσιαστικά “αχρηστεύοντας τη ρυθμιστική λειτουργία και μετατρέποντάς τες σε μαριονέτες”.
Στο βιβλίο και στην ταινία, ο Κένεντι διερευνά
“την προσεκτικά σχεδιασμένη στρατιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση της ιατρικής που άφησε την αμερικανική υγεία να νοσεί και τη δημοκρατία μας να καταρρέει”.
Καταγράφει επίσης
“τον ανησυχητικό ρόλο των επικίνδυνα συγκεντρωμένων κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης”, τα οποία κατά τη διάρκεια του COVID φαίνεται να έχουν μετατραπεί σε πλήρη κέντρα προπαγάνδας και τίποτα άλλο.
Η άνοδος του Φάουτσι στην εξουσία
Η άνοδος του Φάουτσι στην εξουσία ξεκινά το 1984. Εκείνη τη χρονιά, η κυβέρνηση των ΗΠΑ δήλωσε ότι το Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου είχε ανακαλύψει την αιτία του AIDS και ο Φάουτσι έγινε διευθυντής του Εθνικού Ινστιτούτου Αλλεργιών και Λοιμωδών Νοσημάτων (NIAID), το οποίο υπάγεται στα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας (NIH).
Το NIAID και το NIH συνεργάζονται με ιδιωτικές φαρμακευτικές εταιρείες. Έχουν στην κατοχή τους φαρμακευτικές πατέντες οι οποίες στη συνέχεια παραχωρούνται σε φαρμακευτικές εταιρείες, ενώ οι οργανισμοί εισπράττουν δικαιώματα επί των πωλήσεων. Αν δεν υπήρχε αυτή η συμβιωτική σχέση, αυτοί οι οργανισμοί υγείας δεν θα εργάζονταν ενάντια στη δημόσια υγεία και δεν θα εξαπατούσαν απροκάλυπτα το κοινό σχετικά με τα φάρμακα και τα εμβόλια.
Γρήγορα συνειδητοποίησε ότι, ορίζοντας το AIDS ως μολυσματική ασθένεια, θα μπορούσε να καταλάβει τον έλεγχο της μελλοντικής έρευνας για το AIDS, συμπεριλαμβανομένης της έρευνας για την ανάπτυξη εμβολίου κατά του AIDS. Το NIAID παραπαίει εκείνη την εποχή, καθώς οι περισσότερες μολυσματικές ασθένειες είχαν ήδη καταπολεμηθεί.
Το AIDS παρείχε στον Fauci έναν τρόπο να σώσει τον σχεδόν παρηκμασμένο οργανισμό, ενώ ταυτόχρονα ωφελούσε τους συμμάχους του στη Big Pharma.
Όπως σημειώνεται στην ταινία, ενώ η δουλειά του NIAID και του NIH είναι να υπηρετούν το κοινό, η πραγματικότητα είναι ότι συνεργάζονται με ιδιωτικές φαρμακευτικές εταιρείες. Έχουν στην κατοχή τους φαρμακευτικές πατέντες, οι οποίες στη συνέχεια παραχωρούνται σε φαρμακευτικές εταιρείες, ενώ οι ίδιοι οι οργανισμοί εισπράττουν δικαιώματα από τις πωλήσεις.
Ο Fauci έχει καταθέσει προσωπικά διπλώματα ευρεσιτεχνίας για εκατοντάδες νέα φάρμακα που χρηματοδότησε ο οργανισμός του.
Ενώ αυτή η στενή σχέση με τη φαρμακοβιομηχανία αποσιωπάται ως απλή τυπική διαδικασία, είναι η ουσία του προβλήματος. Αν δεν υπήρχε αυτή η συμβιωτική σχέση, οι οργανισμοί αυτοί δεν θα δούλευαν ενάντια στη δημόσια υγεία και δεν θα εξαπατούσαν το κοινό σχετικά με τα φάρμακα και τα εμβόλια.
Οι παραλληλισμοί μεταξύ του AIDS και του COVID
Η προπαγάνδα του COVID, όπως αποδεικνύεται, ακολούθησε στενά την προπαγάνδα του AIDS. Το AIDS ήταν μια νέα, θανατηφόρα ασθένεια που μπορούσατε να πάθετε χωρίς να το γνωρίζετε, και οι τρομοϊστορίες των μέσων μαζικής ενημέρωσης σχετικά με τη μόλυνση από το AIDS από τα καθίσματα τουαλέτας φούντωσαν τις φλόγες του φόβου.
Κυβερνητικοί αξιωματούχοι πρότειναν την αποβολή καθηγητών και μαθητών με AIDS, και υπήρξαν συζητήσεις σχετικά με την υποχρεωτική εξέταση, την καταγραφή των κρουσμάτων AIDS και την καραντίνα των ασθενών με AIDS.
Παρομοίως, η Κόβιντ-19 παρουσιάστηκε ως μια ιογενής λοίμωξη που μπορεί να μην έχει συμπτώματα, και υποστηρίχθηκε ψευδώς ότι μπορεί να εξαπλωθεί μέσω ασυμπτωματικών φορέων. Οι υποχρεωτικές εξετάσεις, η αναφορά και η καραντίνα έγιναν στην πραγματικότητα καθημερινή πραγματικότητα κατά τη διάρκεια του COVID.
Όπως αποδεικνύεται, ο Φάουτσι ήταν σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνος για τη διάδοση αυτών των πλάνων και στις δύο περιπτώσεις.
Στη δεκαετία του 1980, υποστήριξε ψευδώς ότι τα παιδιά και άλλα μέλη της οικογένειας θα μπορούσαν να προσβληθούν από το AIDS μέσω της συνεχούς οικιακής συναναστροφής με ένα μολυσμένο άτομο. Ομοίως, προώθησε την ψευδή ιδέα των ασυμπτωματικών φορέων του SARS-CoV-2.
Ο Φάουτσι, στην ταινία, περιγράφεται ως ο άνθρωπος της κοινωνικής μηχανικής, επειδή
“επανασχεδιάζει τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι σκέφτονται για την ανθρώπινη επαφή, το άγγιγμα, την οικειότητα”.
Το AIDS ήταν μια τόσο τρομακτική ασθένεια, που οι άνθρωποι έπρεπε να αποφεύγουν όχι μόνο το σεξ αλλά και κάθε ανθρώπινη επαφή. Το ίδιο και με το COVID. Τόσο το AIDS όσο και το COVID παρουσιάζονταν ως Θάνατος, και το να έχεις κάποιο από τα δύο σε χαρακτήριζε ως πιθανό δολοφόνο, για να απομονωθείς.
Ένας άλλος αξιοσημείωτος παραλληλισμός είναι η χρήση του τεστ PCR. Οι άνθρωποι έπρεπε να υποβληθούν σε έλεγχο με τη χρήση PCR για να διαπιστώσουν αν είχαν τον ιό HIV. Ο Κάρι Μάλις [Kary Mullis], ο εφευρέτης της τεχνολογίας PCR, εξοργίστηκε, καθώς γνώριζε ότι το τεστ δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τη διάγνωση οποιασδήποτε μόλυνσης οποιουδήποτε είδους.
Μίλησε δημοσίως κατά της χρήσης της PCR για τη διάγνωση της λοίμωξης από τον ιό HIV και μίλησε εναντίον του Fauci, προσωπικά, επειδή επέμενε στη χρήση της. Προειδοποίησε επανειλημμένα ότι απλώς δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τις δοκιμές PCR για τη διάγνωση κλινικής λοίμωξης από ιούς. Κατά σύμπτωση, ο Μάλις πέθανε τον Αύγουστο του 2019, λίγους μήνες πριν από το ξέσπασμα του COVID-19.
Σε μια συνέντευξη του 1980, ο Μάλις δήλωσε:
“[Ο Fauci] δεν ξέρει τίποτα πραγματικά για το οτιδήποτε, και θα του το έλεγα αυτό κατάμουτρα. Ο άνθρωπος πιστεύει ότι μπορείς να πάρεις ένα δείγμα αίματος και να το βάλεις σε ένα ηλεκτρονικό μικροσκόπιο και αν έχει έναν ιό εκεί μέσα, θα το καταλάβεις. Δεν καταλαβαίνει από ηλεκτρονικό μικροσκόπιο και δεν καταλαβαίνει από ιατρική και δεν θα έπρεπε να βρίσκεται σε μια θέση όπως αυτή που βρίσκεται”.
Τι πραγματικά προκαλεί το AIDS;
Η ανακάλυψη του HIV, του ιού της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας, ο οποίος λέγεται ότι προκαλεί το σύνδρομο επίκτητης ανοσοανεπάρκειας ή AIDS, είναι μια ταραχώδης ιστορία. Ο ιός ανακαλύφθηκε αρχικά από τον Dr. Luc Montagnier, αλλά ο Dr. Robert Gallo πήρε τα εύσημα γι’ αυτόν.
Μετά από μια αμφισβητούμενη μάχη, η ανακάλυψη πιστώθηκε τελικά και στους δύο. Ωστόσο, ενώ ο Gallo και ο Fauci επέμεναν ότι ο ίδιος ο ιός ήταν η μοναδική αιτία του AIDS, ο Montagnier πίστευε ότι για την ανάπτυξη του AIDS απαιτούνταν και άλλες συν-λοιμώξεις.
Η ταινία περιγράφει λεπτομερώς τον τρόπο με τον οποίο ο Fauci χειραγώγησε την επιστήμη για να εξηγήσει την ανωμαλία των ασθενών με AIDS οι οποίοι είχαν αρνητικό τεστ για τον ιό HIV. Είχαν όλα τα συμπτώματα του AIDS, αλλά καμία λοίμωξη από τον ιό HIV. Ο Fauci έλυσε το πρόβλημα απλά μετονομάζοντας τις περιπτώσεις με αρνητικό HIV σε “ιδιοπαθή CD4+ λεμφοκυτταροπενία” (ICL).
Η ερωτική σχέση του Φάουτσι με τα τοξικά φάρμακα
Αναλύοντας το ρόλο του Φάουτσι στις επιδημίες του AIDS και του COVID, γίνεται σαφές ότι έχει ένα εγχειρίδιο δράσης και δεν είναι αρκετά δημιουργικός ώστε να παρεκκλίνει έστω και λίγο από αυτό. Έχει επίσης μια προτίμηση στα υπερβολικά τοξικά και θανατηφόρα φάρμακα, επιμένοντας στη χρήση τους αφού η έρευνα έχει αποδείξει τη θανατηφόρα δράση τους.
Στις δεκαετίες του 1980 και του ’90, το φάρμακο της επιλογής του για το AIDS ήταν το AZT, ένα αποτυχημένο φάρμακο για τον καρκίνο με ακραία τοξικότητα.
Παρά το γεγονός αυτό, ο Fauci συνέστησε να προσφέρεται το φάρμακο σε οροθετικούς ασθενείς, ακόμη και αν ήταν υγιείς και ασυμπτωματικοί. Πολλοί πέθαναν από τις παρενέργειες μέσα σε ένα ή δύο χρόνια.
Ταυτόχρονα, ο Fauci μπλόκαρε τη χρήση άλλων θεραπειών που υπόσχονταν πολλά, όπως η υπερθερμία, οι ενέσεις βιταμίνης C και η θεραπεία με όζον, αφήνοντας τους ασθενείς χωρίς άλλες εναλλακτικές λύσεις εκτός από το AZT.
Το ίδιο πράγμα συνέβη και κατά τη διάρκεια της Κόβιντ. Ο Fauci υπερασπίστηκε το remdesivir, μια αποτυχημένη θεραπεία του Έμπολα με υψηλή θανατηφόρα δράση, φροντίζοντας να επιλεγεί ως το μοναδικό “πρότυπο θεραπείας” για το COVID, ενώ όλες οι άλλες επιλογές απορρίφθηκαν, δυσφημίστηκαν ή/και απαγορεύτηκε η χρήση τους. Αυτό περιελάμβανε άμεσα διαθέσιμα εκτός πατέντας και φθηνά φάρμακα όπως η υδροξυχλωροκίνη και η ιβερμεκτίνη, αλλά και πράγματα όπως η βιταμίνη D.
Στην ταινία, ο Κένεντι λέει:
“Ο θείος μου και ο Τέρι Μπερν πέρασαν πολύ χρόνο με τον Φάουτσι προσπαθώντας να τον πείσουν να δημιουργήσει μια παράλληλη δράση. Η πρότασή τους ήταν να δημιουργήσουν ένα παράλληλο σύστημα έγκρισης που θα επέτρεπε στους γιατρούς της κοινότητας του AIDS να διεξάγουν κλινικές μελέτες σε έτοιμα φάρμακα που ούτε η φαρμακοβιομηχανία ούτε το NIAID ήθελαν να δοκιμάσουν.
Το AZT εκείνη την εποχή ήταν το πιο ακριβό φάρμακο στην ιστορία. Το κόστος του ήταν 10.000 δολάρια για ένα έτος θεραπείας και για να αποδώσει αυτό το φάρμακο, ο Φάουτσι έπρεπε να βεβαιωθεί ότι δεν υπήρχαν ανταγωνιστές στην αγορά.
Μέρος της στρατηγικής του NIAID, του Άντονι Φάουτσι και των συνεργατών του στην Burroughs Wellcome ήταν να διασφαλίσουν ότι αυτά τα φάρμακα δεν θα έπαιρναν έγκριση από τον FDA [Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων], διότι αυτό θα σκότωνε το AZT”.
Η ταινία συνεχίζει με λεπτομέρειες για το πώς το AZT άλλαξε για πάντα το σύστημα έγκρισης φαρμάκων στον FDA, ο οποίος προηγουμένως επέμενε στη μακροχρόνια επαλήθευση της ασφάλειας και της αποτελεσματικότητας. Τα περισσότερα φάρμακα έπρεπε να μελετηθούν για 10 χρόνια πριν ο FDA εξετάσει το ενδεχόμενο έγκρισης. Αυτό έληξε με το AZT.
Δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ μακροχρόνιες μελέτες σε ζώα για το φάρμακο, και ο Fauci κήρυξε τη δοκιμή του AZT σε ανθρώπους επιτυχημένη και την ολοκλήρωσε μετά από μόλις τέσσερις μήνες. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι αυτό δεν ήταν καθόλου αρκετό για να ανιχνευθούν οι παρενέργειες. Ο FDA έδωσε το πράσινο φως και ο Φάουτσι απέκλεισε κάθε διαφωνούντα επιστήμονα.
Ο ανήθικος βασανισμός των παιδιών από τον Φάουτσι
Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, ο Φάουτσι βοήθησε επίσης να εξασφαλίσουν οι φαρμακευτικές εταιρείες πρόσβαση σε ορφανά παιδιά και παιδιά σε ανάδοχες οικογένειες σε επτά πολιτείες. Τα παιδιά, συμπεριλαμβανομένων των βρεφών, πολλά από τα οποία κρίθηκαν θετικά στον HIV με τη χρήση PCR, αλλά και παιδιά που δεν ήταν, χρησιμοποιήθηκαν ως πειραματόζωα για πειραματικά φάρμακα για τον HIV και το AIDS.
Ο Φάουτσι, μαζί με φαρμακευτικές εταιρείες, χρηματοδοτούσε αυτά τα φρικτά και ανήθικα πειράματα. Όπως εξηγεί η Μέρι Χόλαντ, πρόεδρος της οργάνωσης Children’s Health Defense, αν τα παιδιά αρνούνταν να καταπιούν τα φάρμακα από το στόμα, τους έβαζαν γαστρικό σωλήνα και τους έδιναν με τη βία τα φάρμακα.
Πολλά από αυτά τα παιδιά πέθαναν. Ένας τάφος στη Νέα Υόρκη περιέχει τουλάχιστον 80 παιδιά – όλα έγχρωμα παιδιά. Και, ενώ οι νόμοι σαφώς παραβιάστηκαν, δεν επιβλήθηκε ποτέ κανενός είδους τιμωρία.
Ο Φάουτσι και οι φαρμακευτικές εταιρείες θεωρούσαν ξεκάθαρα αυτά τα παιδιά ως αναλώσιμα, διότι έτσι τους συμπεριφέρονταν. Ιατρικά πειράματα γίνονταν επίσης σε παιδιά με νοητική αναπηρία που ζούσαν σε κρατικά ιδρύματα.
Ο εθνικός νόμος του 1986 περί τραυματισμών από παιδικό εμβόλιο
Το 1986, ο πρόεδρος Ρόναλντ Ρέιγκαν υπέγραψε τον νόμο για την Εθνική Πράξη για τις Τραυματισμούς από Παιδικά Εμβόλια, ο οποίος δημιούργησε ένα πρόγραμμα για την αποζημίωση των παιδιών που τραυματίστηκαν από τα εμβόλια.
Ενώ η πρόθεση ήταν να γίνουν τα εμβόλια ασφαλέστερα, ο νόμος είχε το αντίθετο αποτέλεσμα, καθώς παρείχε επίσης γενική προστασία ευθύνης στους κατασκευαστές εμβολίων.
Απελευθερωμένοι πλέον από την ευθύνη, οι κατασκευαστές εμβολίων έγιναν όλο και πιο απερίσκεπτοι στην ανάπτυξη εμβολίων. Η ασφάλεια δεν χρειάζεται να αποτελεί πρωταρχικό μέλημα, καθώς δεν υπάρχει καμία ποινή για τη δημιουργία και την πώληση ενός επικίνδυνου προϊόντος.
Τα εμβόλια COVID είναι το πιο πρόσφατο και πιο κραυγαλέο παράδειγμα αυτού
Στο παιχνίδι και ο Γκέιτς (Gates)
Η ταινία περιγράφει επίσης λεπτομερώς τη συνεργασία του Φάουτσι με τον Μπιλ Γκέιτς. Όπως σημειώνει ο Κένεντι, η ιδέα πίσω από τα εμβόλια δεν αφορά την παροχή μιας λύσης αλλά τη δημιουργία μιας μόνιμης βιομηχανίας. Ο Γκέιτς έχει περάσει πάνω από δύο δεκαετίες χτίζοντας μια αγορά εμβολίων και επιθυμεί σαφώς να μονοπωλήσει τη βιομηχανία, όπως ακριβώς έκανε και με τη Microsoft. Όπως σημειώνει ο Δρ Ρόμπερτ Μαλόουν στην ταινία:
Ο Γκέιτς έχει παραδεχθεί δημοσίως ότι τα εμβόλια είναι η πιο κερδοφόρα επένδυση που έχει κάνει ποτέ, με απόδοση 20 προς 1. Το 2000, ο Φάουτσι συναντήθηκε με τον Γκέιτς, ο οποίος ζήτησε να συνεργαστεί με το NIH σε μια συμφωνία για τον εμβολιασμό ολόκληρου του παγκόσμιου πληθυσμού με μια σειρά νέων εμβολίων.
Το 2009, η συμφωνία αυτή μετονομάστηκε σε “Δεκαετία των εμβολίων”, στόχος της οποίας ήταν η εφαρμογή υποχρεωτικών εμβολιασμών για κάθε ενήλικα και παιδί στον πλανήτη μέχρι το 2020 – την ίδια χρονιά που η κόβιντ εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο. Οι παγκόσμιες εντολές εμβολιασμού δρομολογήθηκαν το επόμενο έτος, με μόλις ένα χρόνο καθυστέρηση.
Έρευνα μέσω κέρδους-λειτουργίας υπό την εποπτεία του Φάουτσι
Ο Φάουτσι είναι υπεύθυνος για έναν ετήσιο προϋπολογισμό περίπου 6,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Παίρνει άλλα 1,6 δισεκατομμύρια δολάρια από τον στρατό για να κάνει έρευνα για τα βιολογικά όπλα, από όπου προέρχεται το 68% του μισθού του ύψους 437.000 δολαρίων ετησίως.
Ο Φάουτσι είναι ο υψηλότερα αμειβόμενος ομοσπονδιακός υπάλληλος στις ΗΠΑ. Δεύτερος υψηλότερος είναι ο πρόεδρος των ΗΠΑ, με 400.000 δολάρια ετησίως.
Παρόλο που η έρευνα κέρδους-λειτουργίας δεν έχει προσφέρει ποτέ ούτε μία επιστημονική ή ιατρική ανακάλυψη που να μας έχει βοηθήσει να ανταποκριθούμε σε μια πανδημία, ο Φάουτσι συνέχισε να την κάνει επειδή ήταν κρίσιμη τόσο για τον μισθό του όσο και για τη ροή χρηματοδότησης του NIAID.
Το μεγαλύτερο μέρος της χρηματοδότησης του NIAID προοριζόταν να χρησιμοποιηθεί για τη μελέτη της αμερικανικής υγείας και τη βελτίωσή της, για την εξάλειψη των μολυσματικών αλλεργικών ασθενειών και των αυτοάνοσων ασθενειών. Αντ’ αυτού, υπό την επίβλεψη του Φάουτσι, η επιδημία χρόνιων ασθενειών έχει εκραγεί.
Αυτό, παρά το γεγονός ότι μεταξύ του Φάουτσι, του Γκέιτς και του βρετανικού Wellcome Trust, ελέγχουν το 63% της παγκόσμιας βιοϊατρικής έρευνας μέσω της χρηματοδότησής τους.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, μόνο ο Φάουτσι έχει διανείμει περισσότερα από 930 δισεκατομμύρια δολάρια σε ερευνητικές επιχορηγήσεις μέσω του NIAID. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ελέγχουν τα πάντα, στην πραγματικότητα, επειδή έχουν επίσης τη δυνατότητα να σταματήσουν τη χρηματοδότηση σε ερευνητικά προγράμματα που δεν θέλουν να υλοποιηθούν.
Ο Φάουτσι, όλα αυτά τα χρόνια στο NIAID επέτρεψε να εκτοξευθούν στα ύψη τα ποσοστά των χρόνιων ασθενειών. Δεν έχει κάνει τίποτα για τη δημόσια υγεία. Αντιθέτως, όπως εξηγείται στο βιβλίο και στην ταινία του Kennedy,
η υπηρεσία του μετατράπηκε σε εκκολαπτήριο για τη φαρμακοβιομηχανία.
Όπως σημειώνει ο Κένεντι,
ο Φάουτσι “ήταν ο αρχιτέκτονας της αιχμαλωσίας της υπηρεσίας στο πλαίσιο μιας υπηρεσίας δημόσιας υγείας”.
COVID-19 – Το αποκορύφωμα της εγκληματικής επιχείρησης του Φάουτσι
Όσον αφορά την πανδημία κόβιντ-19, ο Κένεντι την παρομοιάζει με την κορύφωση της καριέρας του Φάουτσι. Αφηγείται πώς ο Φάουτσι υπήρξε βασική φιγούρα στον σχεδιασμό της πανδημίας – όχι πώς να την αποτρέψει κανείς, αλλά πώς να τη δημιουργήσει, καθώς η θνησιμότητα από μολυσματικές ασθένειες είχε μειωθεί τόσο δραματικά, ώστε οι μολυσματικές ασθένειες γίνονταν όλο και πιο χαμηλή προτεραιότητα.
Τον Οκτώβριο του 2019, το Ίδρυμα Γκέιτς συνδιοργάνωσε το Event 201, μια επιτραπέζια προσομοίωση αυτού που επρόκειτο να γίνει το ξέσπασμα της επιδημίας COVID μόλις έξι εβδομάδες αργότερα. Άλλοι χορηγοί ήταν το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ και το Johns Hopkins School for Security, το οποίο χρηματοδοτείται από το NIAID. Μεταξύ των συμμετεχόντων ήταν και η Avril Haines, πρώην αναπληρώτρια διευθύντρια της CIA.
Όπως σημείωσε ο Κένεντι,
“Τι δουλειά έχει η CIA να φιλοξενεί μια προσομοίωση για τη δημόσια υγεία; Η CIA δεν είναι υπηρεσία δημόσιας υγείας. Είναι μια υπηρεσία πληροφοριών, δεν ασχολείται με τη δημόσια υγεία”.
Οι συμμετέχοντες συζήτησαν πολλά πράγματα, μεταξύ άλλων πώς να καταστείλουν τους αντιεμβολιαστές και να καταπολεμήσουν την παραπληροφόρηση σχετικά με τον ιό. Αυτό που δεν συζήτησαν ήταν πώς να αντιμετωπίσουν πραγματικά τη μόλυνση και να σώσουν ζωές- πώς να συνεργαστούν με τους γιατρούς στο πεδίο για να καθορίσουν τους καλύτερους τρόπους δράσης.
Το ότι η άσκηση δεν αφορούσε τη διαφύλαξη της δημόσιας υγείας φάνηκε επίσης από τα σχόλια ενός συμμετέχοντα, ο οποίος πρότεινε ότι θα έπρεπε να είναι σε “πολεμική ετοιμότητα”. Η ταινία συνεχίζει να εξετάζει πώς η πανδημία της κόβιντ ακολούθησε το σενάριο του Event 201 και πώς χρησιμοποιήθηκε για να αφαιρέσει από το κοινό συνταγματικά δικαιώματα και ελευθερίες.
Κατάφωρη περιφρόνηση της ανθρώπινης ζωής
Η ταινία εξετάζει πώς οι επιτυχημένες θεραπείες για την κόβιντ αγνοήθηκαν, αποσιωπήθηκαν και διασύρθηκαν υπέρ του τοξικού ρεμντεσιβίρ και πώς οι γιατροί τιμωρήθηκαν (και εξακολουθούν να τιμωρούνται) για τη θεραπεία και την πραγματική διάσωση των ασθενών τους. Όπως εξηγεί ο Δρ Πολ Μάρικ στην ταινία, υπάρχει ένα πολύ σαφές κίνητρο πίσω από την καταστολή των επιτυχημένων θεραπειών.
Η άδεια επείγουσας χρήσης (EUA) μπορεί να χορηγηθεί σε φάρμακα και εμβόλια μόνο εάν δεν υπάρχουν διαθέσιμες εναλλακτικές λύσεις. Εάν η υδροξυχλωροκίνη ή η ιβερμεκτίνη γίνονταν δεκτές ως εφαρμόσιμες θεραπείες, ούτε το ρεμντεσιβίρ ούτε κανένα από τα εμβόλια για την κόβιντ – και τα δύο είναι επιχειρήσεις πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων – δεν θα μπορούσαν να λάβουν άδεια EUA.
Έτσι, για να το θέσουμε ευθέως, η κυβέρνηση των ΗΠΑ και οι φαρμακευτικές εταιρείες έβαλαν τα κέρδη πάνω από την ανθρώπινη ζωή και τα μέσα ενημέρωσης συμπορεύτηκαν με αυτό, καλύπτοντας τις μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες αντί να ενημερώσουν γιά την αλήθεια.
Εγκληματικές αποκρύψεις
Το ντοκιμαντέρ εξετάζει επίσης πώς συγκαλύφθηκε η προέλευση του SARS-CoV-2 και τον κεντρικό ρόλο που έπαιξε ο Φάουτσι σε αυτό. Ο ίδιος και άλλοι χρηματοδότες της έρευνας για το κέρδος λειτουργίας στους κορονοϊούς στο Ινστιτούτο Ιολογίας Γουχάν – ο διευθυντής του NIH Δρ Φράνσις Κόλινς και ο επικεφαλής του Wellcome Trust Τζέρεμι Φάραρ – ήταν τόσο τρομοκρατημένοι από το ενδεχόμενο να εντοπιστεί ο SARS-CoV-2 στο εν λόγω εργαστήριο που χρησιμοποιούσαν καρτοκινητά τηλέφωνα για να επικοινωνούν μεταξύ τους τις πρώτες ημέρες της πανδημίας.
Οι μεγάλες τεχνολογικές εταιρείες διαδραμάτισαν επίσης βασικό ρόλο, καλύπτοντας τον Φάουτσι και κάνοντας τη βρώμικη δουλειά γι’ αυτόν. Τα στοιχεία δείχνουν ότι οι πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης έχουν συνεργαστεί με την κυβέρνηση για να λογοκρίνουν για λογαριασμό της, κάτι που είναι εντελώς παράνομο και αποτελεί ξεκάθαρη παραβίαση του Συντάγματος των ΗΠΑ. Ο ίδιος ο Φάουτσι έχει επίσης κινήσει τα νήματα όταν ήταν απαραίτητο. Όπως σημειώνεται στην ταινία:
“Ο Fauci συνεργάστηκε με τον Mark Zuckerberg. Υπήρχαν μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου μεταξύ τους, και αυτό είναι μια πλήρης σύγκρουση επειδή το Facebook έχει επενδύσει στα εμβόλια. Η Google έχει επενδύσει στα εμβόλια. Έχουν σύγκρουση συμφερόντων. Η Microsoft κατασκευάζει τα διαβατήρια των εμβολίων.
Και όμως ο Δρ Φάουτσι – ο οποίος υποτίθεται ότι δεν πρέπει να συντονίζει την πολιτική υγείας με κερδοσκοπικούς φορείς που έχουν σύγκρουση συμφερόντων – λάμβανε πληροφορίες και προφανώς ευθυγράμμιζε το μήνυμά του με αυτό που ήθελαν να πετύχουν αυτές οι εταιρείες τεχνολογίας”.
Ένα κύμα θανάτου
Η ταινία τελειώνει με την ανασκόπηση των καταστροφικών επιπτώσεων που παρατηρούνται σε όλο τον κόσμο από αυτές τις ανεπαρκώς δοκιμασμένες πειραματικές ενέσεις mRNA κόβιντ. Ενώ οι επιστήμονες εργάζονται εδώ και πολύ καιρό πάνω στην τεχνολογία mRNA, δεν κατάφεραν ποτέ να την κάνουν να λειτουργήσει, τουλάχιστον όχι με ασφάλεια. Όταν είναι αποτελεσματική, είναι επίσης πολύ τοξική.
Αλλά ο Γκέιτς, οι Μεγάλες Φαρμακοβιομηχανίες και οι Αμερικανικές υπηρεσίες υγείας έχουν επενδύσει πάρα πολύ βαθιά σε αυτό. Τη θεωρούν ως μια επαναστατική ιδέα και δεν είναι διατεθειμένοι να την αφήσουν να χαθεί. Και με βάση τα συγκλονιστικό αριθμό θανάτων που έχει ήδη προκληθεί, δεν φαίνεται να έχει σημασία πόσοι άνθρωποι θα πεθάνουν κατά τη διαδικασία τελειοποίησής της. Η συμβουλή μου; Μην επιτρέψεις να είσαι εσύ αυτός.
Ολόκληρη η ταινία, κι ακολουθεί απόσπασμα με ελληνικούς υπότιτλους
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.