του Αντώνη Ματζάρη
Τώρα που μπήκαμε σε τροχιά εκλογών θα ήθελα με το άρθρο μου αυτό, έστω και αν κάποιοι το δουν με κακοπιστία, να θίξω ένα θέμα, που συχνά λόγω επικαιρότητας έρχεται στα χείλη πολλών εύκολα και άκριτα. «Δείτε τα χάλια των πολιτικών, στα αλήθεια αξίζει να ασχοληθεί κανείς με την ΠΟΛΙΤΙΚΗ;»
Αυτό πετυχαίνει μια απλούστευση και ισοπέδωση στην έννοια ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ και στην έννοια ΠΟΛΙΤΙΚΗ. Οδηγεί ώστε εξαιτίας των «κακών πολιτικών» να απαξιώνεται και να λοιδορείται η ΠΟΛΙΤΙΚΗ. Είναι γνωστό ότι καμιά κοινωνία δε θα μπορούσε να συγκροτηθεί αν δεν υπήρχε η πολιτική με τους νόμους, τις αρχές και τους θεσμούς της.
Αν οι πολιτικοί είναι καλοί, ζουν καλά και έννομα οι πολίτες. Ο χρυσούς αιώνας έγινε γιατί υπήρξε ένας έντιμος Περικλής που οραματιζόταν και έφτιαχνε Παρθενώνες. Ο Ελληνισμός εξαπλώθηκε γιατί υπήρξε ένας αξεπέραστος ηγέτης, ο Μέγας Αλέξανδρος. Η Ελλάδα μεγάλωσε και έγινε σύγχρονο κράτος γιατί μέσα από τη διχόνοια και τις αντιθέσεις, ένας γνώστης και ικανός πολιτικός, ο Ελευθέριος Βενιζέλος πέτυχε τους στόχους του.
Αν οι πολιτικοί είναι κακοί τότε οι πολίτες δε ζουν με κοινωνικά αποδεκτό τρόπο και φυσικά σε τέτοιες κοινωνίες επιβιώνουν οι ανέντιμοι και οι ανήθικοι. Η Αθηναϊκή δημοκρατία αφανίστηκε όταν ένας δημαγωγός, ο Κλέων έλεγε στους Αθηναίους αυτά που τους άρεσαν. Η Βυζαντινή αυτοκρατορία άρχισε να παρακμάζει όταν ένας διεφθαρμένος αυτοκράτορας, ο Φωκάς, διέλυσε με τις παραλυσίες του τον κοινωνικό ιστό και την ηθική υπόσταση της αυτοκρατορίας. Ο Τσάμπερλαιν, πρωθυπουργός της Αγγλίας με την απειρία του και την ενδοτικότητά του απέναντι στον Χίτλερ έκανε την Αγγλία και αργότερα όλη την Ευρώπη να υποστεί τη ναζιστική και φασιστική θηριωδία.
Το πρόβλημα πολλές φορές της πολιτικής ζωής ενός τόπου προκύπτει από μια τάση άκριτης αλλαγής, που κυρίως χαρακτηρίζει τη συμπεριφορά του Έλληνα.
Τί κι αν ήταν σοφός ο Σωκράτης, έπρεπε να πιεί το κώνειο γιατί έδειχνε το δρόμο της σοφίας.
Τί κι αν ήταν δίκαιος ο Αριστείδης, έπρεπε να εξορισθεί γιατί έδειχνε το δρόμο της δικαιοσύνης.
Τί κι αν ο Κολοκοτρώνης μας απελευθέρωσε, έπρεπε να φυλακιστεί γιατί έδειχνε το δρόμο της γενναιότητας.
Τί κι αν ο Καποδίστριας μας έκανε σύγχρονο κράτος, έπρεπε να δολοφονηθεί επειδή οι κοντραμπατζήδες θέλανε κράτος κατά τα πρότυπα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Από την άλλη μεριά σε πάρα πολλούς πολιτικούς που είναι στα πράγματα δημιουργείται μια αντίληψη περί του αναντικατάστατου και του μοναδικού. Και όπως έλεγε ο Κλεμανσώ τα μνήματα είναι γεμάτα από «αναντικατάστατους».
Τηρουμένων των αναλογιών αυτά τα φαινόμενα της μιζέριας, του φθόνου, της απαξίωσης και τελικά του μίσους αναπαράγονται και στις τοπικές μας κοινωνίες επηρρεάζοντας τις δύο τάσεις της πολιτικής, τη συντήρηση και την αλλαγή.
Αυτή η τάση της αλλαγής κινείται επίσης σε δύο επίπεδα. Στο πρώτο μερικοί ζητούν να γίνει αλλαγή ώστε να υπάρξει ανανέωση σε πρόσωπα και σε πολιτικές αλλά με μέτρο. Σε ένα δεύτερο επίπεδο μερικοί ζητούν καθολική αλλαγή προσώπων χωρίς να ενδιαφέρει το ενδεχόμενο μιας οπισθοδρόμησης ή καταστροφής.
Τώρα που μπήκαμε σε τροχιά εκλογών θα ήθελα με το άρθρο μου αυτό, έστω και αν κάποιοι το δουν με κακοπιστία, να θίξω ένα θέμα, που συχνά λόγω επικαιρότητας έρχεται στα χείλη πολλών εύκολα και άκριτα. «Δείτε τα χάλια των πολιτικών, στα αλήθεια αξίζει να ασχοληθεί κανείς με την ΠΟΛΙΤΙΚΗ;»
Αυτό πετυχαίνει μια απλούστευση και ισοπέδωση στην έννοια ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ και στην έννοια ΠΟΛΙΤΙΚΗ. Οδηγεί ώστε εξαιτίας των «κακών πολιτικών» να απαξιώνεται και να λοιδορείται η ΠΟΛΙΤΙΚΗ. Είναι γνωστό ότι καμιά κοινωνία δε θα μπορούσε να συγκροτηθεί αν δεν υπήρχε η πολιτική με τους νόμους, τις αρχές και τους θεσμούς της.
Αν οι πολιτικοί είναι καλοί, ζουν καλά και έννομα οι πολίτες. Ο χρυσούς αιώνας έγινε γιατί υπήρξε ένας έντιμος Περικλής που οραματιζόταν και έφτιαχνε Παρθενώνες. Ο Ελληνισμός εξαπλώθηκε γιατί υπήρξε ένας αξεπέραστος ηγέτης, ο Μέγας Αλέξανδρος. Η Ελλάδα μεγάλωσε και έγινε σύγχρονο κράτος γιατί μέσα από τη διχόνοια και τις αντιθέσεις, ένας γνώστης και ικανός πολιτικός, ο Ελευθέριος Βενιζέλος πέτυχε τους στόχους του.
Αν οι πολιτικοί είναι κακοί τότε οι πολίτες δε ζουν με κοινωνικά αποδεκτό τρόπο και φυσικά σε τέτοιες κοινωνίες επιβιώνουν οι ανέντιμοι και οι ανήθικοι. Η Αθηναϊκή δημοκρατία αφανίστηκε όταν ένας δημαγωγός, ο Κλέων έλεγε στους Αθηναίους αυτά που τους άρεσαν. Η Βυζαντινή αυτοκρατορία άρχισε να παρακμάζει όταν ένας διεφθαρμένος αυτοκράτορας, ο Φωκάς, διέλυσε με τις παραλυσίες του τον κοινωνικό ιστό και την ηθική υπόσταση της αυτοκρατορίας. Ο Τσάμπερλαιν, πρωθυπουργός της Αγγλίας με την απειρία του και την ενδοτικότητά του απέναντι στον Χίτλερ έκανε την Αγγλία και αργότερα όλη την Ευρώπη να υποστεί τη ναζιστική και φασιστική θηριωδία.
Το πρόβλημα πολλές φορές της πολιτικής ζωής ενός τόπου προκύπτει από μια τάση άκριτης αλλαγής, που κυρίως χαρακτηρίζει τη συμπεριφορά του Έλληνα.
Τί κι αν ήταν σοφός ο Σωκράτης, έπρεπε να πιεί το κώνειο γιατί έδειχνε το δρόμο της σοφίας.
Τί κι αν ήταν δίκαιος ο Αριστείδης, έπρεπε να εξορισθεί γιατί έδειχνε το δρόμο της δικαιοσύνης.
Τί κι αν ο Κολοκοτρώνης μας απελευθέρωσε, έπρεπε να φυλακιστεί γιατί έδειχνε το δρόμο της γενναιότητας.
Τί κι αν ο Καποδίστριας μας έκανε σύγχρονο κράτος, έπρεπε να δολοφονηθεί επειδή οι κοντραμπατζήδες θέλανε κράτος κατά τα πρότυπα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Από την άλλη μεριά σε πάρα πολλούς πολιτικούς που είναι στα πράγματα δημιουργείται μια αντίληψη περί του αναντικατάστατου και του μοναδικού. Και όπως έλεγε ο Κλεμανσώ τα μνήματα είναι γεμάτα από «αναντικατάστατους».
Τηρουμένων των αναλογιών αυτά τα φαινόμενα της μιζέριας, του φθόνου, της απαξίωσης και τελικά του μίσους αναπαράγονται και στις τοπικές μας κοινωνίες επηρρεάζοντας τις δύο τάσεις της πολιτικής, τη συντήρηση και την αλλαγή.
Η τάση της συντήρησης κινείται σε δύο επίπεδα. Στο πρώτο να υπάρξει συντήρηση αλλά με επιδιορθώσεις. Στο δεύτερο μην τυχόν και θίξουμε το καθεστώς γιατί έτσι χάνουμε την εξουσία.
Μεγάλη μερίδα αξιόλογων ανθρώπων και ενεργών πολιτών κινούνται στην τάση της αλλαγής των προσώπων.
Μεγάλη μερίδα αξιόλογων ανθρώπων και ενεργών πολιτών κινούνται στην τάση της αλλαγής των προσώπων.
Αυτή η τάση της αλλαγής κινείται επίσης σε δύο επίπεδα. Στο πρώτο μερικοί ζητούν να γίνει αλλαγή ώστε να υπάρξει ανανέωση σε πρόσωπα και σε πολιτικές αλλά με μέτρο. Σε ένα δεύτερο επίπεδο μερικοί ζητούν καθολική αλλαγή προσώπων χωρίς να ενδιαφέρει το ενδεχόμενο μιας οπισθοδρόμησης ή καταστροφής.
Αυτές τις τέσσερεις κατηγορίες πολλοί αξιόλογοι και ενεργοί πολίτες τις υπηρετούν με αυτοπεποίθηση και πίστη. Φυσικό και αναφαίρετο δικαίωμα είναι οι ενεργοί πολίτες να ανήκουν σε όποια από τις τέσσερις κατηγορίες τους εκφράζει και δημοκρατικά να επιλέγουν αυτούς που τους εκφράζουν. Είναι άδικο όμως για τον τόπο που μεγαλώνουμε και ζουν τα παιδιά μας να επιλέξουμε την αμετάβλητη συντήρηση όταν μάλιστα εδώ εκφράζεται με την παρούσα ανεπαρκή δημοτική αρχή.
Πιστεύω πως κανένας δε θα ήθελε να δει το κακό κανενός και φυσικά του τόπου του. Καθένας όμως έχει το δικαίωμα να κρίνει κάποιον, που από λάθος εκτίμηση ή ασύμμετρη φιλοδοξία οδηγήσει τον τόπο σε λάθος επιλογές.
Πιστεύω πως κανένας δε θα ήθελε να δει το κακό κανενός και φυσικά του τόπου του. Καθένας όμως έχει το δικαίωμα να κρίνει κάποιον, που από λάθος εκτίμηση ή ασύμμετρη φιλοδοξία οδηγήσει τον τόπο σε λάθος επιλογές.
Τελειώνοντας θα ήθελα να πω ότι από χαρακτήρα και από πεποίθηση πιστεύω πως το καλύτερο για τον τόπο μας είναι ΑΛΛΑΓΗ με ΜΕΤΡΟ. Χωρίς μηδενισμούς, χωρίς αποκλεισμούς, χωρίς συκοφαντίες και ύβρεις. Αυτό θέλουμε, αυτό και μόνο χρειαζόμαστε.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.