Στη θάλασσα για σωτηρία
απ' της εξαθλίωσης την μανία
τα βήματά τους οδηγούν
ανθρώπινα ναυάγια ηχούν.
Στα κύματα η ιστορία
ο πολιτισμός η φαντασία
πάλλονται κυνηγημένα
απ' ανάσα στερημένα.
Χέρια απλώνουν για βοήθεια
έλεος απ' της ψυχής τα μύχια
στα δίχτυα η ψυχή σκιρτά
σε πρύμνη, πλώρη ακουμπά-ξεψυχά
Ξέσκεπα τα στήθια στ ακρογιάλια
σ' αέρινες πατρίδες παρακάλια
δύση για Ιθάκη προσδοκούν
σ' ανήμπορη πατρίδα κατοικούν.
Σ' ένα κόσμο που κωφεύει
και τα όνειρα φονεύει
παραδέρνονται με κύμας-χώμα χάδι
συρματόπλεγμας σημάδι.
Λύχνων φως η ζεστασιά τους
θόλωμα για την ματιά τους
φούχτες στάχτες τα όνειρά τους
πρόσφυγας το όνομά τους.
Ενδοξα έθνη νουθετούν
φυλακές ψυχών ζητούν
για αγνώστων πόνων ιστορίες
κήρυγμα κάνουν για ευαισθησίες
Καινούργιος κόσμος ας ξημερώσει
ανθρωπιάς έργα ας αξιώσει.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.