του Γιάννη Νισύριου
Η ανεξαρτησία της δικαιοσύνης, θεσμικό ζητούμενο της εποχής μας, δοκιμάζεται από τις παρεμβάσεις της εκτελεστικής αρχής που έχει την εξουσία να διορίζει την ηγεσία της δικαιοσύνης και κατ’ ακολουθία να την πιέζει προς την κατεύθυνση της πραγμάτωσης των εκάστοτε πολιτικών επιλογών της. Καμιά κυβέρνηση δεν αποτολμά να αποκόψει τον ομφάλιο λώρο εκτελεστικής και δικαστικής εξουσίας και τούτο γιατί μια τέτοια κίνηση, δηλαδή να επιλέγεται η ηγεσία της δικαιοσύνης από το δικαστικό σώμα ή τουλάχιστον από τους ανώτερους δικαστές, θα διέλυε κάθε πιθανότητα ελέγχου και ποδηγέτησής της. Κάτι τέτοιο θα σήμαινε μια ισχυρή και αδέσμευτη εξουσία πλάι στην κυβέρνηση και περιορισμό των αυθαιρεσιών της τελευταίας προς όφελος των πολιτών. Ατυχώς και οι δικαστικές ενώσεις δεν έθεσαν ποτέ με έμφαση το ζητούμενο αυτό αλλά αναλώθηκαν σε μια συντεχνιακή και συνδικαλιστική πρακτική, δίχως βαθύτερη προσέγγιση στο θεσμικό ρόλο της δικαιοσύνης
[δημοσιεύτηκε στη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 30-7-2016]
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.