του Πέπε Εσκομπάρ * / reseauinternational.net
Με το Oreshnik να μπαίνει στη σκηνή, όπου ο Ηγεμόνας επιχειρεί να παρενοχλήσει την Κίνα, θα πρέπει να αντιμετωπίσει και τη Ρωσία.
Όταν πρόκειται για ρωσικά όπλα αιχμής, αυτό που ο ανεκτίμητης αξίας Ray McGovern ορίζει ως MICIMATT - ολόκληρο το σύμπλεγμα των Ηγεμονών - φαίνεται να βρίσκεται σε αέναη λήθη.
Δεν είχαν ιδέα για το Kalibr, το Sarmat, το Kinjal, το Zircon ή το Avangard πριν παρουσιαστούν. Δεν είχαν ιδέα για την ύπαρξη του Oreshnik ("Hazel") μέχρι την επίσημη προειδοποίηση 30 λεπτών που έδωσαν οι Ρώσοι ότι επρόκειτο να πραγματοποιηθεί δοκιμή πυραύλου και ότι δεν ήταν πυρηνική. Οι Αμερικανοί υπέθεσαν ότι αυτή ήταν μια άλλη δοκιμή βαλλιστικού πυραύλου, όπως συμβαίνει τακτικά κοντά στην Αρκτική.
Ακόμη και ο πρόεδρος Πούτιν δεν ήξερε μέχρι την τελευταία στιγμή ότι ο Oreshnik ήταν έτοιμος για το κοντινό του πλάνο. Και ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Πεσκόφ επιβεβαίωσε ότι μόνο ένας πολύ στενός κύκλος γνώριζε την ύπαρξη του Oreshnik.
Εν ολίγοις, το MICIMATT βλέπει μόνο αυτό που δείχνει η Ρωσία – και πότε συμβαίνει. Αυτός είναι ένας όρκος στεγανής μυστικότητας που διαποτίζει το ρωσικό στρατιωτικό συγκρότημα – το οποίο, παρεμπιπτόντως, είναι μια τεράστια κρατικοποιημένη κρατική επιχείρηση, με ορισμένα ιδιωτικά στοιχεία.
Στην πράξη, η ρωσική κυβέρνηση έχει έτσι καλύτερη μηχανική, καλύτερη φυσική, καλύτερα μαθηματικά και καλύτερα πρακτικά και τελικά αποτελέσματα από οτιδήποτε γίνεται μέσω της αυτοδικαιωμένης συλλογικής Δύσης.
Το Oreshnik – ένα σύστημα κινητικών όπλων – αλλάζει το παιχνίδι στη στρατιωτική τεχνολογία και τον πόλεμο με περισσότερους από έναν τρόπους: στην πραγματικότητα, αρκετούς. Η απλή φυσική μας λέει ότι με το συνδυασμό αρκετής κινητικής δύναμης και μάζας, είναι εγγυημένη η συνολική καταστροφή, συγκρίσιμη με αυτή ενός πυρηνικού όπλου χαμηλής έως μέσης ισχύος. Το πρόσθετο πλεονέκτημα είναι ότι δεν υπάρχει ακτινοβολία.
Ο Oreshnik είναι ένας βαλλιστικός πύραυλος μέσου βεληνεκούς (IRBM), υπό ανάπτυξη από τη Ρωσία (μαζί με άλλα συστήματα) ακόμη και πριν το Trump 1.0 αποσύρει τις Ηνωμένες Πολιτείες από τη Συνθήκη INF το 2019.
Ορισμένες συνοπτικές αναλύσεις έχουν επισημάνει τον τρόπο με τον οποίο το Oreshnik μπορεί να ενσωματωθεί σε μη πυρηνικούς (τα πλάγιους χαρακτήρες μου) διηπειρωτικούς πυραύλους . Οι Ρώσοι είναι πολύ διπλωματικοί, χωρίς να επισημαίνουν ότι εάν το Oreshnik εκτοξευτεί από τη ρωσική Άπω Ανατολή, μπορεί εύκολα να φτάσει στα περισσότερα γεωγραφικά πλάτη στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Επιπλέον, η εφαρμογή της τεχνολογίας Oreshnik σε τακτικούς πυραύλους –ο Πούτιν είπε στα τέλη της περασμένης εβδομάδας ότι αυτό ήταν ήδη έτσι– αλλάζει επίσης ολόκληρο τον τακτικό τομέα.
Το νέο παιχνίδι στην πόλη είναι ότι η Ρωσία είναι σε θέση να ρίχνει κινητικά όπλα εξαιρετικά υψηλής ταχύτητας κυριολεκτικά οπουδήποτε στον κόσμο – αφού προειδοποιήσει τους πολίτες να εγκαταλείψουν την περιοχή γύρω από τους στόχους. Και δεν υπάρχει καμία απολύτως άμυνα εναντίον αυτών των όπλων πουθενά.
Πουθενά να τρέξεις, πουθενά να κρυφτείς
Είναι απολύτως προβλέψιμο ότι ο ξύπνιος, αλαζονικός/αδαής MICIMATT, μαζί με το ΝΑΤΟ και ολόκληρη τη συλλογική πλύση εγκεφάλου της Δύσης απλά δεν έχουν ιδέα τι τους χτύπησε, φαινομενικά από το πουθενά.
Εν ολίγοις: ένα σύστημα με την καταστροφική δύναμη ενός τακτικού πυρηνικού όπλου, αλλά την ακρίβεια μιας σφαίρας ελεύθερου σκοπευτή υψηλού επιπέδου.
Έτσι, τα αεροπλανοφόρα πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων που επιπλέουν σαν πάπιες, η Αυτοκρατορία με περισσότερες από 800 βάσεις, οι υπόγειες αποθήκες, οι πλατφόρμες εκτόξευσης ICBM, τα ναυπηγεία, για να μην αναφέρουμε την έδρα του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, τη βάση Aegis Ashore στο Redzikowo (Πολωνία), το Κέντρο Κοινής Δύναμης του ΝΑΤΟ στην Ολλανδία, τη Νότια Διοίκηση του ΝΑΤΟ στη Νάπολη, όλα αυτά τα εξαιρετικά ακριβά περιουσιακά στοιχεία είναι η νόμιμη λεία των μη πυρηνικών Oreshnik ικανών να τους μετατρέψουν σε σκόνη αστραπιαία αφού πέταξαν για λίγα μόνο λεπτά με ταχύτητα πάνω από 10 Mach.
Σήμερα όλος ο κόσμος γνωρίζει ότι το Oreshnik μπορεί να φτάσει στο Βερολίνο σε 11 λεπτά και στο Λονδίνο σε 19 λεπτά. Ομοίως, εκτοξευόμενο από τη νότια Ρωσία, το Oreshnik μπορεί να φτάσει στην αμερικανική αεροπορική βάση στο Κατάρ σε 13 λεπτά. Εκτοξεύτηκε από την Καμτσάτκα, στην Άπω Ανατολή, μπορεί να φτάσει στο Γκουάμ σε 22 λεπτά. και εκτοξεύεται από την Chukotka, μπορεί να φτάσει στα σιλό Minuteman III στη Μοντάνα σε 23 λεπτά.
Για να παραθέσω την επική επιτυχία της Motown της δεκαετίας του 1960, " Πουθενά να τρέχεις , μωρό μου, πουθενά να κρυφτείς".
Η κραυγαλέα απόδειξη ότι το MICIMATT και το ΝΑΤΟ δεν έχουν καμία απολύτως ιδέα για το τι τους χτύπησε –και θα τους χτυπήσει ξανά– είναι η τρέλα κλιμάκωσης που ισχύει ακόμη και αφού οι κεφαλές του Oreshnik τους εκτόξευσαν σε ένα εργοστάσιο πυραύλων στο Dnepropetrovsk. Και ακόμη και αφού η Μόσχα κατέστησε σαφές ότι δεν χρειαζόταν πυρηνικά όπλα για να χτυπήσει οτιδήποτε ήθελε, οπουδήποτε στη Γη.
Το MICIMATT και το ΝΑΤΟ, μαζί, πυροβόλησαν δύο φορές την ATACMS εναντίον του Κουρσκ. εκτόξευσαν ένα δοκιμαστικό μπαλόνι δημοσίων σχέσεων σχετικά με την αυτοκτονική πιθανότητα αποστολής πυρηνικών όπλων στο Κίεβο. Το ΝΑΤΟ έχει προειδοποιήσει τις εταιρείες να εισέλθουν σε «σενάριο πολέμου». Ο ναύαρχος της πολυθρόνας του ΝΑΤΟ, ναύαρχος Rob Bauer, μια ολλανδική μη οντότητα, υποστήριξε τον προληπτικό βομβαρδισμό της Ρωσίας. Ο Μικρός Βασιλιάς στη Γαλλία και ο απαίσιος Βρετανός Πρωθυπουργός ξεκίνησαν ξανά το παιχνίδι των «αναπτύξεων στρατευμάτων» στην Ουκρανία (ο Στάρμερ στη συνέχεια υπαναχώρησε). και τελικά, η κυβέρνηση του Liverwurst της Γερμανίας άρχισε να καταρτίζει σχέδια για τη χρήση σταθμών του μετρό ως καταφύγια αεροπορικών επιδρομών.
Όλη αυτή η παράνοια της αναρρίχησης ακούγεται σαν ένα σωρό παιδιά να παίζουν στη βρώμικη αμμουδιά τους. Γιατί, για όλες τις προθέσεις και τους σκοπούς, είναι η Ρωσία που κυριαρχεί πλέον στο παιχνίδι της κλιμάκωσης.
Είναι δύσκολο να σπάσει ο δεσμός μεταξύ Ρωσίας και Κίνας
Και αυτό μας φέρνει στο Trump 2.0.
Το βαθύ κράτος έχει ήδη βάλει στο στόχαστρο τον Τραμπ με έναν φαύλο πόλεμο – μια de facto προληπτική καταπολέμηση της εξέγερσης, προτού καν επιχειρήσει να κάνει οτιδήποτε πρακτικό σχετικά με την κατάρρευση του Ουκρανικού Έργου του ΝΑΤΟ.
Η ιδανική του έξοδος μπορεί να είναι μια έξοδος τύπου Αφγανιστάν, αφήνοντας όλα τα μελλοντικά βάρη σε ένα καλάθι τσιουάουα του ΝΑΤΟ. Αλλά αυτό δεν θα συμβεί.
Ο Andrey Sushentsov είναι Διευθυντής Προγράμματος στο Valdai Club και Κοσμήτορας της Σχολής Διεθνών Σχέσεων στο MGIMO. Είναι ένας από τους καλύτερους Ρώσους αναλυτές. Ο Σουσέντσοφ αποκάλυψε αυτό το στολίδι στο TASS , μεταξύ άλλων:
« Ο Τραμπ σχεδιάζει να τερματίσει την κρίση στην Ουκρανία όχι από συμπάθεια προς τη Ρωσία, αλλά επειδή αναγνωρίζει ότι η Ουκρανία δεν έχει ρεαλιστικές πιθανότητες να κερδίσει. Στόχος της είναι να διατηρήσει την Ουκρανία ως εργαλείο για τα συμφέροντα των ΗΠΑ, εστιάζοντας στο πάγωμα της σύγκρουσης αντί στην επίλυσή της. Επομένως, υπό τον Τραμπ, η μακροπρόθεσμη στρατηγική για την αντιμετώπιση της Ρωσίας θα παραμείνει. Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα συνεχίσουν να επωφελούνται από την κρίση της Ουκρανίας, ανεξάρτητα από το ποια κυβέρνηση είναι στην εξουσία ».
Ο Σουσέντσοφ αναγνωρίζει πλήρως πώς « το αμερικανικό κρατικό σύστημα είναι μια αδρανειακή δομή που αντιστέκεται σε αποφάσεις που θεωρεί αντίθετες με τα αμερικανικά συμφέροντα, επομένως δεν θα πραγματοποιηθούν όλες οι ιδέες του Τραμπ ».
Αυτή είναι μόνο μια γραφική απεικόνιση, μεταξύ άλλων, του γεγονότος ότι η Μόσχα δεν έχει αυταπάτες για το Trump 2.0. Οι όροι του Πούτιν για μια προσπάθεια επίλυσης του ουκρανικού αινίγματος είναι γνωστοί τουλάχιστον από τον Ιούνιο: πλήρης αποχώρηση του Κιέβου από το Ντονμπάς και τη Νοβοροσίγια. Όχι Ουκρανία στο ΝΑΤΟ. τέλος όλων των περισσότερων από 15.000 δυτικών κυρώσεων. και μια αδέσμευτη και απαλλαγμένη από πυρηνικά Ουκρανία.
Αυτό είναι όλο. Όλα είναι αδιαπραγμάτευτα, διαφορετικά ο πόλεμος θα συνεχιστεί στα πεδία των μαχών, όπως επιθυμεί η Ρωσία, μέχρι την ολική παράδοση της Ουκρανίας.
Προφανώς, τα Five Eyes – στην πραγματικότητα μόνο 2 (ΗΠΑ – Η.Β.) – συν τη σατανική Γαλλία, δίπλα-δίπλα με τα πιο ισχυρά σιλό στο βαθύ κράτος θα συνεχίσουν να αναγκάζουν τον Τραμπ να ξαναρχίσει το έργο της Ουκρανίας, το οποίο είναι ουσιαστικό μέρος του ήθος των Forever Wars.
Το καλύτερο που μπορεί να κάνει είναι να αποσπάσει την προσοχή από το πρότζεκτ της Ουκρανίας φιλοξενώντας τους ψυχοπαθολογικούς γενοκτονούς της Παλαιάς Διαθήκης στο Τελ Αβίβ, καθώς και την αρμάδα Sio-Con στην Ουάσιγκτον, στην εμμονή τους να αναγκάσουν την Ουάσιγκτον να διεξαγάγει τον πόλεμο εναντίον του Ιράν. Αυτή είναι μια μικρή αλλαγή στο επίκεντρο του Forever Wars.
Η Τεχεράνη όχι μόνο εξάγει το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειάς της στην Κίνα, αλλά είναι ένας απολύτως απαραίτητος κόμβος του Διεθνούς Διαδρόμου Μεταφορών Βορρά-Νότου (INSTC) καθώς και της Πρωτοβουλίας Belt and Road (BRI). δηλαδή άξονες Βορρά-Νότου και Ανατολής-Δύσης που διασχίζουν την Ευρασία.
Αυτός θα ήταν ο πραγματικός πόλεμος της επιλογής – ταυτόχρονα εναντίον των τριών BRICS (Ρωσία, Κίνα, Ιράν). Άλλωστε, η αμερικανική άρχουσα τάξη έχει ήδη επενδύσει σε έναν υβριδικό πόλεμο μέχρι θανάτου κατά των BRICS.
Ωστόσο, το Trump 2.0/Κίνα πρόσωπο με πρόσωπο θα είναι ο άξονας της εξωτερικής πολιτικής του Ηγεμόνα από τις 20 Ιανουαρίου. Σχεδόν όλοι οι διορισμένοι του Τραμπ – ανεξάρτητα από το πόσο άστοχοι – πιστεύουν ότι είναι δυνατό να διαλυθεί η συνολική στρατηγική εταιρική σχέση Ρωσίας-Κίνας και να αποτραπεί η Κίνα από το να αγοράζει ενέργεια από το Ιράν.
Θα υπάρξουν προσπάθειες διακοπής των θαλάσσιων οδών και των γραμμών ανεφοδιασμού – από τους Θαλάσσιους Δρόμους Μεταξιού στο χείλος του Ινδικού Ωκεανού έως τη Βόρεια Θαλάσσια Οδό μέσω της Αρκτικής, συμπεριλαμβανομένων πιθανών ψευδών σημαιών κατά μήκος του INSTC.
Αλλά με την είσοδο των Oreshnik, όπου ο Ηγεμόνας προσπαθεί να παρενοχλήσει την Κίνα, θα πρέπει να αντιμετωπίσει και τη Ρωσία. Ως εκ τούτου, ο πειρασμός να τερματιστεί το σχέδιο της Ουκρανίας και η καταπάτηση του ΝΑΤΟ στα δυτικά σύνορα της Ρωσίας θα είναι πάντα παρόν στο μυαλό του Τραμπ, ως μέρος ενός συνδρόμου "παραπλάνησης της Ρωσίας για να υπονομεύσει την Κίνα".
Το πρόβλημα για τον Ηγεμόνα είναι ότι οι αλληλένδετες στρατηγικές συνεργασίες BRICS/SCO Ρωσίας-Κίνας-Ιράν έχουν άλλες ιδέες – κινητικές.
* O Πέπε Εσκομπάρ είναι Βραζιλιάνος δημοσιογράφος και γεωπολιτικός αναλυτής. Η στήλη του «The Roving Eye» για τους Asia Times συζητά τακτικά τον πολυεθνικό «ανταγωνισμό για κυριαρχία στη Μέση Ανατολή και την Κεντρική Ασία».
πηγή: Strategic Culture Foundation
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.