Ο Τραμπ επιδιώκει να καταλάβει την Ουκρανία

του Alexandre Lemoine

Το τέλος του πολέμου του Ντόναλντ Τραμπ στην Ουκρανία γίνεται όλο και πιο εμφανές. Σε όλα, εκτός από το όνομα, ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει τελειώσει και η επέκταση του ΝΑΤΟ πιθανότατα έχει τελειώσει επίσης. Ο Τραμπ δεν το έχει μιλήσει ούτε το είπε ανοιχτά. Αλλά τόσο στη σκέψη όσο και στην πράξη, οι Ηνωμένες Πολιτείες εξασφάλισαν ότι ο πόλεμος δεν θα μπορούσε να συνεχιστεί.

Καθώς ο κόσμος ετοιμάζεται να ακούσει τα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων μεταξύ της ρωσικής και της αμερικανικής αντιπροσωπείας, το περιοδικό The National Interest έχει ήδη κάνει τις προβλέψεις του . Το νόημα του άρθρου υποδηλώνει ότι η σύγκρουση έχει τελειώσει εκ των πραγμάτων: η Ρωσία κέρδισε, και η Ουκρανία όχι μόνο δεν θα δει ποτέ το ΝΑΤΟ, αλλά θα πρέπει να αποδεχθεί ευγενικά οποιαδήποτε ρύθμιση συμφωνήσουν μεταξύ τους οι υπερδυνάμεις.

Οι κύριες διαπραγματεύσεις έχουν προγραμματιστεί για την Τρίτη 18 Φεβρουαρίου και εκπρόσωποι της αμερικανικής αντιπροσωπείας αναμένεται να συναντηθούν με τον Volodymyr Zelensky την επόμενη μέρα. Εν τω μεταξύ, οι όροι μιας υποτιθέμενης συμφωνίας για τη μεταβίβαση στις Ηνωμένες Πολιτείες δικαιωμάτων επί των ορυκτών πόρων της Ουκρανίας, την οποία ο Ζελένσκι αρνήθηκε να υπογράψει, διέρρευσαν στο Διαδίκτυο.

Η βρετανική εφημερίδα The Telegraph είδε ένα προσχέδιο της συμφωνίας μεταξύ Ουκρανίας και Ηνωμένων Πολιτειών με την ένδειξη « Προνόμιο & Εμπιστευτικό» με ημερομηνία 7 Φεβρουαρίου 2025. Η εφημερίδα σημειώνει ότι οι όροι της συμφωνίας για τους ορυκτούς πόρους « είναι χειρότεροι από τους οικονομικούς περιορισμούς » που επιβλήθηκαν στη Γερμανία και την Ιαπωνία μετά την ήττα τους στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Εδώ είναι μια περίληψη:

• Το Κίεβο πρέπει να μεταφέρει στις Ηνωμένες Πολιτείες το ήμισυ όλων των εσόδων από τη χορήγηση αδειών για την εξόρυξη ουκρανικών πόρων.

• Τα αποκλειστικά δικαιώματα χορήγησης και ανάκλησης αδειών εξόρυξης κατοχυρώνονται σε ένα «επενδυτικό ταμείο για την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας» που διαχειρίζεται η Ουάσιγκτον.

• Παραχωρείται στις Ηνωμένες Πολιτείες δικαίωμα πρώτης άρνησης (ROFR ή RFR) για την εξαγωγή όλων των ουκρανικών πόρων και ορυκτών, πράγμα που σημαίνει ότι το Κίεβο και οι ουκρανικές εταιρείες θα μπορούν να συνάπτουν εξαγωγικές συμβάσεις μόνο μετά από άμεση άδεια από τις Ηνωμένες Πολιτείες.

• Η Ουκρανία χάνει την κυρίαρχη νομική της ασυλία, πράγμα που σημαίνει ότι εάν το Κίεβο δεν συμμορφωθεί με έναν ή περισσότερους όρους της συμφωνίας, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούν να δεσμεύσουν νομίμως τα ουκρανικά περιουσιακά στοιχεία με την απόφασή τους.

• Όλες οι εξωτερικές συμβάσεις της Ουκρανίας για την πώληση ορυκτών πόρων θεωρούνται εξ ορισμού εμπορικές και υπόκεινται αυτόματα σε αμερικανική και διεθνή διαιτησία.

• Οι Ηνωμένες Πολιτείες αποκτούν το δικαίωμα να ελέγχουν όλες τις χρηματοοικονομικές πράξεις στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων του ταμείου ανασυγκρότησης της Ουκρανίας.

• Η Ουκρανία συμφωνεί να παρέχει μηνιαίες οικονομικές εκθέσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες και να πληρώνει για ανεξάρτητους ελέγχους από την τσέπη της.

• Τελικό και κρίσιμο σημείο: η συμφωνία είναι αόριστης διάρκειας, χωρίς ημερομηνία λήξης ή δυνατότητα αναθεώρησης των όρων.

Αξίζει να σημειωθούν αρκετές πτυχές.

Πρώτον, ο Τραμπ βάζει τα χρήματά του εκεί που είναι και η Ουάσιγκτον αφαιρεί νομικά μέρος της κυριαρχίας της Ουκρανίας, τουλάχιστον όταν πρόκειται για τη διαχείριση των δικών της ορυκτών πόρων. Ο Ζελένσκι αναγκάζεται να επικυρώσει το έγγραφο, θέτοντας φυσικά τους υπόγειους πόρους της χώρας του υπό άμεσο έλεγχο των ΗΠΑ χωρίς δυνατότητα να επηρεάσει τη λήψη αποφάσεων. Πρόκειται για μια επιθετική και απροκάλυπτη προσπάθεια να μετατραπεί μέρος της οικονομίας και του εξωτερικού εμπορίου της Ουκρανίας σε μέρος της αμερικανικής οικονομίας, όπως πρότεινε πρόσφατα ο Ντόναλντ Τραμπ. Πολλοί τότε το θεώρησαν αυτό μια απραγματοποίητη ιδιοτροπία και μια φάρσα.

Δεύτερον, η διοίκηση του Λευκού Οίκου δεν αμφιβάλλει για τη διαφθορά του Κιέβου και ορίζει ξεκάθαρα τις υποχρεώσεις ετήσιου ελέγχου των δαπανηθέντων κεφαλαίων. Μια πρόσθετη λεπτομέρεια που καθορίζει την ιεραρχία των παραγόντων σε αυτό το μέρος είναι η απαίτηση για το Κίεβο να πληρώσει για τον έλεγχο από τον δικό του προϋπολογισμό.

Τρίτον, οι όροι της συμφωνίας είναι τόσο εξευτελιστικοί  που ακόμη και ο Ζελένσκι, ο οποίος για αρκετούς μήνες πρόσφερε τα αποθέματα του ουκρανικού υπεδάφους σε όλους, αρνήθηκε να υπογράψει τη συμφωνία. Τα περιεχόμενα των τμημάτων δεν ήταν ακόμη γνωστά εκείνη την εποχή, και πολλοί υπέθεσαν ότι ο Zelensky ανέβαζε την αρχή, αυξάνοντας την αξία της δέσμης λιθίου και οτιδήποτε άλλο. Σήμερα είναι σαφές ότι θα ήταν αδύνατο να δικαιολογηθεί στους Ουκρανούς πολίτες η επικύρωση μιας τέτοιας ταπεινωτικής συμφωνίας.

Κανείς δεν τολμά να προβλέψει την έκβαση των ρωσοαμερικανικών διαπραγματεύσεων αυτή τη στιγμή. Κανείς δεν διακινδυνεύει να σκιαγραφήσει τα περιγράμματα μιας πιθανής συμφωνίας που, εάν συμφωνήσουν τα μέρη, θα μονογραφεί από τον Βλαντιμίρ Πούτιν και τον Ντόναλντ Τραμπ. Δεν είναι σαφές εάν θα επιτευχθούν συμφωνίες για να σταματήσει η σύγκρουση, καθώς ο επικεφαλής της ρωσικής διπλωματίας έχει δηλώσει προηγουμένως ότι δεν είναι δυνατές εδαφικές ή άλλες παραχωρήσεις στο Κίεβο.

Η Ουάσιγκτον γνωρίζει τη ρωσική θέση και, φυσικά, δεν θα δεχτεί όλους τους όρους της Μόσχας, αλλά θα επιδιώξει να επιβάλει μια μέση επιλογή, ακριβώς με την έννοια της ελαχιστοποίησης των ρωσικών πλεονεκτημάτων. Όσο για τον Ζελένσκι, στο Ριάντ σίγουρα θα πιεστεί να υπογράψει την πιο αυθόρμητη συμφωνία στην πρόσφατη ιστορία.

πηγή: Continental Observer


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου