Articles by "Έμφυλη βία"

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Έμφυλη βία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ακτιβιστής στις 0

Μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα συνέντευξη παραχώρησε η επικεφαλής της ΠΛΕΥΣΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ κα Ζωή Κωνσταντοπούλου στην ERTNEWS, στον δημοσιογράφο Γιώργο Κουβαρά.

Έδωσε εξηγήσεις για το οξυμένο ζήτημα των γυναικοκτονιών που έχουν αυξηθεί και έχει καταστεί μια νέα μάστιγα για την Ελληνική κοινωνία και έθεσε εκ νέου την επιτακτική ανάγκη να κατοχυρωθεί ως όρος και ιδιαίτερη κατηγορία εγκλήματος. Έψεξε την αδιαφορία του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη να παραστεί και να τοποθετηθεί για το θέμα στη Βουλή. Να υπενθυμίσουμε πως η Πρόεδρος της ΠΛΕΥΣΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ έχει καταθέσει τρεις φορές Επίκαιρη Ερώτηση προς τον Πρωθυπουργό κι εκείνος δεν πηγαίνει στο κοινοβούλιο για να απαντήσει σε ένα τόσο σημαντικό ζήτημα.

Υπεραμύνθηκε της αναγκαιότητας για την κατάθεση νομοσχεδίου για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, θέμα το οποίο το ενέταξε στην ισότητα και την κατοχύρωση των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

Τόνισε την αναγκαιότητα ενίσχυσης του Δημόσιου Πανεπιστημίου και άρνηση στην μεθοδευμένη ιδιωτικοποίηση της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με την έλευση ιδιωτικών Πανεπιστημίων.

Κάλεσε για άλλη μια φορά τους κυβερνητικούς βουλευτές να σταματήσουν τις κακοποιητικές συμπεριφορές και το μπούλινγκ απέναντι στην ίδια αλλά και σε γυναίκες κυρίως βουλευτές, στην κα καραγεωργοπούλου, που δίνουν μάχη για το θέμα της διερεύνυσης και όχι απόκρυψης των ευθυνών για το έγκλημα των Τεμπών.

Εκτίμησε πως η συνεχής παρουσία της Πλεύσης Ελευθερίας στη ΒΟΥΛΗ με το πλήθος των παρεμβάσεων των βουλευτών της έχει αντανάκλαση στους πολίτες, παρ'ότι δεν προβάλλεται από το τα ΜΜΕ, και θα αναγνωριστεί με την υπερψήφιση των υποψηφίων της στις προσεχείς Ευρωεκλογές.

Δείτε την συνέντευξη:


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Η Επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας Ζωή Κωνσταντοπούλου μίλησε στην εφημερίδα ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ και στον Χρήστο Βεργανελάκη στο φύλλο της Κυριακής 14 Ιανουαρίου 2024.

Η συνέντευξη κινήθηκε στο ζήτημα της έμφυλης βίας και των γυναικοκτονιών και την ανάγκη λήψης μέτρων όπως και θεσμοθέτησης της γυναικοκτονίας ως ξεχωριστού εγκλήματος, στο δικαίωμα των ομόφυλων ζευγαριών στο γάμο και στην τεκνοθεσία, υπέρ του οποίου τάσσεται η Ζωή Κωνσταντοπούλου και η Πλεύση Ελευθερίας, και στην Κυβέρνηση η οποία παίρνει «χαμηλό βαθμό».

Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη της Ζωής Κωνσταντοπούλου στην εφημερίδα ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ:

- Τι θα αλλάξει τόσο σημαντικά εάν ποινικοποιήσει η Κυβέρνηση τη γυναικοκτονία ως αυτοτελές έγκλημα και δη κακούργημα; Η ανθρωποκτονία κακούργημα δεν είναι;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Οι δολοφονίες γυναικών για το λόγο ότι είναι γυναίκες, από συντρόφους, πρώην και νυν συζύγους, συγγενείς που αισθάνονται ότι έχουν επάνω σε αυτές τις γυναίκες εξουσία ζωής ή θανάτου είναι διακριτά εγκλήματα, κακουργήματα, με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Δεν είναι μεμονωμένες περιπτώσεις ούτε «εγκλήματα πάθους», όπως είπε ο Πρωθυπουργός, ο οποίος φαίνεται να μην έχει συναίσθηση της ευθύνης του να λάβει πολύ αποτελεσματικότερα μέτρα για την εξάλειψη της έμφυλης βίας, της κακοποίησης, των γυναικοκτονιών.

Όσο η γυναικοκτονία δεν ποινικοποιείται στην πραγματική της διάσταση κι όσο δεν κατονομάζεται νομικά και ποινικά, τόσο διαιωνίζεται η αίσθηση ότι η Πολιτεία δεν είναι αποφασισμένη να προστατεύσει αποτελεσματικά τα θύματα. Η ανθρωποκτονία είναι κακούργημα, ναι. Και η γυναικοκτονία είναι μία ειδική μορφή ανθρωποκτονίας, που πρέπει να αναγνωρισθεί με την επιβαρυντική περίσταση της έμφυλη βίας. «Γιατί, η ζωή ενός γέροντα ή ενός παιδιού έχει λιγότερη αξία από μίας γυναίκας;», ρωτάει ο κ. Μητσοτάκης. Όχι, βέβαια. Δεν υποστηρίζει κανείς αυτό. Όμως είναι τόσο συχνά επαναλαμβανόμενες οι γυναικοκτονίες, τόσο συχνά θύματα οι γυναίκες τέτοιων συμπεριφορών εξουσίας κι αφαίρεσης της ζωής τους, ώστε είναι επιβεβλημένο αυτά τα εγκλήματα να αναγνωρισθούν και να παταχθούν αποτελεσματικά.

- Τι μέτρα θα μπορούσε να λάβει η Κυβέρνηση για την εξάλειψη των γυναικοκτονιών, της ενδοοικογενειακής βίας, της έμφυλης βίας, της κακοποίησης; Έστω ότι αναλαμβάνατε υπουργός Δικαιοσύνης. Ποια μέτρα, σε τίτλους, θα εισηγείστο άμεσα;

Ζ.Κ. Η ποινικοποίηση είναι επιβεβλημένη. Η δημιουργία αποτελεσματικών μηχανισμών καταγγελίας αλλά και προστασίας της καταγγέλλουσας γυναίκας και των παιδιών της, που μετά την καταγγελία μένουν συχνά χωρίς προστασία. Η εκπαίδευση, εξειδίκευση και ενίσχυση του αστυνομικού, εισαγγελικού και δικαστικού δυναμικού ώστε να ανταποκρίνεται επάξια σε περιπτώσεις κακοποίησης και έμφυλης βίας, αφού συχνά γυναίκες που δολοφονούνται έχουν προηγουμένως απευθυνθεί στις αρχές, οι οποίες δεν τις πίστεψαν ή δεν τις προστάτευσαν. Η δημιουργία δομών φιλοξενίας για τα θύματα και η ενίσχυσή τους με κατάλληλο προσωπικό. Η χρηματοδότηση των πολιτικών κατά της έμφυλης βίας αλλά και η χρηματοδότηση σημαντικών εθελοντικών πρωτοβουλιών συνδρομής σε γυναίκες-θύματα κακοποίησης, που συχνά κάνουν εκείνα που η Πολιτεία δεν κάνει. Η εκπαίδευση της κοινωνίας, από το σχολείο, ώστε να αναπτυχθούν κοινωνικοί μηχανισμοί προστασίας των θυμάτων και απομόνωσης των δραστών. Αυτά είναι λίγα μόνον αυτονόητα μέτρα που δυστυχώς δεν έχουν μέχρι σήμερα ληφθεί.

- Γιατί πιστεύετε πως ο κ. Μητσοτάκης αρνείται να θεσμοθετήσει και επίσημα τον όρο γυναικοκτονία ως διακριτή αξιόποινη πράξη; Και τι έμπρακτο αντίκτυπο θα είχε το ενδεχόμενο νομικής κατοχύρωσης του όρου;

Ζ.Κ. Δυστυχώς τα λόγια περισσεύουν και οι προθέσεις και οι πράξεις υπολείπονται. Ο κ. Μητσοτάκης, παρά τα όσα επικοινωνιακά υποστηρίζει για την ισότητα των φύλων, έχει πολύ χαμηλή, μηδαμινή, εκπροσώπηση γυναικών στην Κυβέρνηση και στα Προεδρεία της Βουλής και των Επιτροπών της, και μειωμένα αντανακλαστικά σε σχέση με τη σοβαρότητα του ζητήματος της αύξησης των γυναικοκτονιών. Το έγκλημα δεν θα εκλείψει εάν δεν δείξει και η Κυβέρνηση την αποφασιστικότητα να το αναγνωρίσει και να το πατάξει. Η άρνηση να το κάνει δίνει το εντελώς λάθος μήνυμα και στην κοινωνία αλλά και στους επόμενους δράστες.

- Έχετε δεχθεί εσείς ποτέ κάποιου είδους κακοποίηση στο ευρύτερο περιβάλλον σας, είτε το πολιτικό είτε το επαγγελματικό; Αν ναι, αντιδράσατε;

Ζ.Κ. Η κακοποίηση έχει πολλές μορφές και πολλά πρόσωπα. Και καθένας και καθεμιά μπορεί να δεχθεί κακοποίηση. Η δική μου εμπειρία είναι συνεχιζόμενη κι αφορά την επίμονη λεκτική κακοποίηση, με σεξιστικό λόγο και πρακτικές bullying στη Βουλή, από την πρώτη στιγμή που διαγνώσθηκε η «επικινδυνότητα» της παρουσίας μου μέχρι σήμερα, που είμαι η μόνη γυναίκα πολιτική αρχηγός. Οι συμπεριφορές πολλών στελεχών του Κυβερνώντος κόμματος, με σεξιστικό λόγο και λεκτικά κακοποιητικές συμπεριφορές συγκροτούν δυστυχώς παραδείγματα προς αποφυγή. Τις συμπεριφορές αυτές τις κατονομάζω, τις έχω στηλιτεύσει και με διάβημά μου στον Πρωθυπουργό και προς τον Πρόεδρο τη Βουλής, όχι μόνον όταν αφορούν εμένα, αλλά και όταν απευθύνονται σε άλλες γυναίκες-βουλευτές και πολιτικές αντιπάλους. Η μηδενική ανοχή στον σεξισμό και στις διακρίσεις είναι το πρώτο βήμα για την κατάργησή τους. Και οι βουλευτές και Υπουργοί πρέπει να είναι τα υποδείγματα προς μίμηση και όχι τα παραδείγματα προς αποφυγή.

- Η πρώτη συμβουλή που δίνετε σε μια γυναίκα που σας εκμυστηρεύεται ότι κακοποιήθηκε;

Ζ.Κ. Η οργανωμένη καταγγελία, με εξασφάλιση πρώτα της απομάκρυνσής της από το κακοποιητικό περιβάλλον. Η καταγγελία είναι ένα βήμα προστασίας, αλλά πολλές φορές δεν είναι αρκετό. Και η Πολιτεία δεν έχει ακόμη δημιουργήσει μηχανισμούς εξασφάλισης της προστασίας της καταγγέλλουσας. Για αυτό και είναι υποκριτικό ότι ακούμε υπεύθυνους να μέμφονται τις γυναίκες που δεν καταγγέλλουν, ενώ θα έπρεπε να μέμφονται την ανυπαρξία οργανωμένης προστασίας των καταγγελλουσών.

- Το σύστημά μας τυπικά είναι σωφρονιστικό, αλλά ουσιαστικά ξέρετε καλύτερα απ’ τον καθένα πως κανένας σωφρονισμός δεν γίνεται στις φυλακές ή στα ιδρύματα. Θα αλλάξει αυτό ποτέ στην Ελλάδα;

Ζ.Κ. Μόνον με οργανωμένες πολιτικές κοινωνικής παρέμβασης, εκπαίδευσης στις φυλακές, με οργανωμένη χρήση του θεσμού των αδειών, συγκροτημένους μηχανισμούς κοινωνικής επανένταξης, στήριξης των οικογενειών και των αποφυλακιζόμενων και κοινωνικής εργασίας.


- Η γνώμη σας για τη συζήτηση που έχει φουντώσει για τη θεσμοθέτηση του γάμου ομόφυλων ζευγαριών; Είστε υπέρ ή κατά;

Ζ.Κ. Είμαι και είμαστε υπέρ. Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ίσοι και πρέπει να έχουν ίσα δικαιώματα. Αυτό πρεσβεύει η Πλεύση Ελευθερίας.


- Για το δικαίωμα τεκνοθεσίας;

Ζ.Κ. Ναι. Όλα τα παιδιά γεννιούνται ίσα και πρέπει να έχουν την ευκαιρία να έχουν μια οικογένεια που τα αγαπά. Το κριτήριο για το αν κάποιος θα γίνει γονιός δεν πρέπει να είναι ο σεξουαλικός προσανατολισμός, αλλά η αγάπη και η φροντίδα που μπορεί να δώσει στο παιδί του.

- Πώς σχολιάζετε τις δηλώσεις του Πρωθυπουργού ότι δεν θα επιβάλει κομματική πειθαρχία και μπορούν οι βουλευτές του να απέχουν από την ψηφοφορία;

Ζ.Κ. Αυτή η επιλογή σημαίνει ότι στη ΝΔ υπάρχουν υψηλόβαθμα στελέχη, βουλευτές και Υπουργοί, που δεν πιστεύουν ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι. Και για τον Πρωθυπουργό, αυτό είναι ανεκτό. Για την Πλεύση Ελευθερίας δεν είναι ανεκτές οι διακρίσεις, σε κανένα επίπεδο.


- Τι βαθμό βάζετε έως τώρα στην Κυβέρνηση, από τον Ιούλιο μέχρι σήμερα;

Ζ.Κ. Χαμηλό…


- Ποιος, ποια ή ποιοι μπορούν τα επόμενα χρόνια να αμφισβητήσουν ευθέως την κυριαρχία Μητσοτάκη;

Ζ.Κ. Οι πολίτες, οι απλοί άνθρωποι, η πλειοψηφία της κοινωνίας, που δεν εκφράζεται από τη σημερινή Κυβέρνηση και δεν την ψήφισε. Η Πλεύση Ελευθερίας αυτούς τους ανθρώπους θέλει να εκπροσωπήσει, είναι η φωνή τους μέσα και έξω από τη Βουλή και, όσο περνά ο καιρός, θα καταφέρουμε πιστεύω να φέρουμε ξανά την κοινωνία στη συμμετοχή, στο προσκήνιο και στο επίκεντρο. Η αλαζονεία των ποσοστών είναι κακός σύμβουλος για τις εξουσίες. Γιατί η πραγματική δύναμη είναι στους πολίτες, που αργά ή γρήγορα αναθαρρούν και δρουν. Αυτό είναι το δικό μας στοίχημα.


Διαβάστε τη συνέντευξη της Ζωής Κωνσταντοπούλου στον παρακάτω σύνδεσμο: pelop.gr


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Η Πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας Ζωή Κωνσταντοπούλου, μοναδική Γυναίκα Αρχηγός Κόμματος, μίλησε σήμερα στην Ολομέλεια της Βουλής για την Εξάλειψη της Βίας Κατά των Γυναικών, με αφορμή την διεθνώς αναγνωρισμένη ημέρα της 25ης Νοεμβρίου.

Ζητώντας δράσεις και πράξεις για την εξάλειψη της έμφυλης βίας και των διακρίσεων, η Ζωή Κωνσταντοπούλου υπενθύμισε τις πρωτοβουλίες της Πλεύσης Ελευθερίας κατά της έμφυλης βίας, ήδη πριν την είσοδο του κινήματος στη Βουλή.

Ταυτόχρονα, υπογράμμισε ότι μια τέτοια συζήτηση δεν μπορεί να γίνεται σε μια άδεια Βουλή, με 10 Βουλευτές, και προσκάλεσε την Κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό να οργανώσουν Προ Ημερησίας Διατάξεως Συζήτηση, αλλά και ευρεία ακρόαση φορέων και θυμάτων.

Κεντρικό σημείο της ομιλίας της Επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας η ανάγκη της νομοθετικής αναγνώρισης της γυναικοκτονίας ως αυτοτελούς εγκλήματος, δηλαδή η ποινικοποίηση των γυναικοκτονιών, των δολοφονιών με θύματα γυναίκες, για τον λόγο ότι είναι γυναίκες.

Στην ομιλία της στην Ολομέλεια της Βουλής σήμερα η Ζωή Κωνσταντοπούλου ανακοίνωσε ότι καταθέτει Επίκαιρη Ερώτηση προς τον Πρωθυπουργό σχετικά με το εάν θα θεσμοθετήσει ως ποινικό αδίκημα τη γυναικοκτονία: «Πιστεύω ακράδαντα ότι η εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών και κατά οποιασδήποτε ευάλωτης ομάδας δεν επιτυγχάνεται με βίντεο επετειακά, αλλά με πράξεις θεσμικές και θαρραλέες», τόνισε κλείνοντας.

Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία της Ζωής Κωνσταντοπούλου:

«Καλωσορίζω και εγώ τα παιδιά από τον Ωρωπό, από τη Σκάλα Ωρωπού. Είστε 38 μαθητές και μαθήτριες και δύο συνοδοί εκπαιδευτικοί, τετραπλάσιοι δηλαδή από ό,τι είμαστε εδώ οι Βουλευτές, για μία πολύ σημαντική μέρα. Μία πολύ σημαντική ημέρα που είναι 25η Νοεμβρίου, η Παγκόσμια Ημέρα κατά της έμφυλης βίας, ημέρα που έχει ταχθεί για την Εξάλειψη της Βίας Κατά των Γυναικών και που, συνολικότερα, εμείς οι γυναίκες πιο πολύ, την αναφέρουμε και ως ημέρα κατά των διακρίσεων, των πάσης φύσεως συμπεριφορών που στοχοποιούν, όχι μόνο τις γυναίκες, αλλά και άλλες κοινωνικές κατηγορίες. Μια τέτοια μέρα δεν μπορώ να μην πω αυτό που σκέφτομαι:

Αυτή η εικόνα της Βουλής, με 10 Βουλευτές –ευτυχώς ήρθε και ο κύριος Υπουργός για να απαντήσει σε επίκαιρη ερώτηση στη συνέχεια, γιατί αλλιώς θα ήταν άδεια τα Υπουργικά και Κυβερνητικά έδρανα– δεν είναι η εικόνα που αρμόζει. Και αν η Κυβέρνηση θέλει κάτι να κάνει για την εξάλειψη της έμφυλης βίας, θα έπρεπε να προκαλέσει μία ανοιχτή συζήτηση με ακρόαση των φορέων που αγωνίζονται κατά της έμφυλης βίας και κακοποίησης, με ακρόαση γυναικών που έχουν υποστεί βία και επέζησαν, με διαφώτιση της κοινωνίας για αυτά που πράγματι συμβαίνουν.

Θα έπρεπε δηλαδή να γίνει αυτό που κάνουμε ορισμένοι και ορισμένες στην κοινωνία, επίμονα, όλον αυτόν τον καιρό: Να μιλάμε για την κακοποίηση των γυναικών, για τις γυναικοκτονίες, να υπογραμμίζουμε τις κυβερνητικές και κρατικές ελλείψεις και να μην συμβιβαζόμαστε.

Βέβαια, το 2023 ο Πρόεδρος της Βουλής δεν θεώρησε ότι είναι σημαντική η αναφορά στην εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών και για αυτό είπε ότι δεν χρειάζεται να γίνει την Παρασκευή, εν όψει της παγκόσμιας ημέρας, αλλά μπορούσε να αναβληθεί για σήμερα. Αυτή είναι η ίδια αντίληψη που βάζει στη γωνία και κάτω από το χαλί τα εγκλήματα κακοποίησης και τα εγκλήματα κατά των γυναικών.

Είμαι πάντως χαρούμενη, γιατί από τα χείλη της Υφυπουργού –που ήρθε μόνο στην αρχή και έφυγε– άκουσα τη λέξη “γυναικοκτονίες” και είναι πολύ σημαντικό αυτό. Την ανέφερε τη λέξη αυτή και η Εισηγήτρια του κυβερνώντος κόμματος· είναι και αυτό πολύ σημαντικό. Όμως, από το 2022, ρωτάω τον κύριο Μητσοτάκη, τον Πρωθυπουργό της χώρας, εάν θα θεσμοθετήσει η Κυβέρνησή του την αξιόποινη διάσταση της γυναικοκτονίας, δηλαδή όχι μόνο την περιγραφή της, αλλά την ποινικοποίηση των γυναικοκτονιών ως αυτοτελών εγκλημάτων που έχουν ως χαρακτηριστικό τη δολοφονία μιας γυναίκας, επειδή είναι γυναίκα. Επειδή κάποιος αισθάνεται ότι έχει εξουσία ζωής ή θανάτου επάνω στη γυναίκα αυτή.

Μου έκανε εντύπωση η αναφορά της Υπουργού: “Είμαστε”, λέει, “καλύτερα”. Δεν το γνωρίζω, γιατί το Υπουργείο στην 4η Ετήσια Έκθεση για τη Βία κατά των Γυναικών δεν αναφέρει τα στοιχεία του έτους 2023. Βλέπω, όμως, ότι το 2022 καταγράφονται 24 γυναικοκτονίες στα πλαίσια της ενδοοικογενειακής βίας, σε σύνολο 45 δολοφονιών με θύματα γυναίκες, δηλαδή πάνω από 50%. Το 53% των δολοφονιών γυναικών ήταν γυναικοκτονίες. Είχαν δηλαδή ως αιτία το γεγονός ότι οι γυναίκες αυτές ήταν γυναίκες.

Η κακοποίηση των γυναικών στη χώρα μας και οι δολοφονίες γυναικών δεν αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά. Οι κρατικοί μηχανισμοί είναι σχεδόν ανύπαρκτοι και σίγουρα αναποτελεσματικοί. Αυτό μπορεί να το διαπιστώσει κάποιος αν μιλήσει με θύματα, αν υπερασπιστεί θύματα, όπως εγώ ως δικηγόρος, ή αν ακούσει τις ηχητικές καταγραφές στην Άμεση Δράση, από γυναίκες που ζητούν απελπισμένα βοήθεια την ώρα που κακοποιούνται ή αν επισκεφθεί κάποιους από τους ξενώνες όπου φιλοξενούνται γυναίκες που έχουν κακοποιηθεί. Φυσικά οι λεκτικές αναφορές δεν μπορούν ούτε να καταγράψουν τον πόνο, ούτε να αποτυπώσουν την απόγνωση, ούτε να δώσουν το μέγεθος της απελπισίας των γυναικών που παλεύουν για τη ζωή τους, αντιμέτωπες με κακοποίηση. Πολλές φορές, παλεύουν για να προστατεύσουν και τα παιδιά τους από τον ίδιο κακοποιητή.

Η Πλεύση Ελευθερίας δεν έχει σταματήσει να μιλά για την έμφυλη βία και να ζητά αποτελεσματική αντιμετώπιση. Το κάναμε και πριν μπούμε στην Βουλή. Μόλις πριν από οκτώ μήνες έγινε και μία σειρά από συζητήσεις στο Θέατρο Τέχνης. Τις οργανώσαμε με τον Διαμαντή Καραναστάση και ήρθε και η Τζώρτζια Κεφαλά· κανείς μας δεν ήταν τότε βουλευτής. Και με αφορμή μία παράσταση που αφορούσε την κακοποίηση των γυναικών, την καταπίεση, την επανάληψη του κύκλου της βίας, μιλήσαμε με ανθρώπους που δρουν στο πεδίο κατά της κακοποιήσης σε συνδρομή προς τα θύματα, αλλά και με θύματα και με απλούς πολίτες.

Κύριε Πρόεδρε, μία τέτοια συζήτηση θα πρέπει να οργανωθεί εδώ στη Βουλή και η Πλεύση Ελευθερίας θέτει αυτό το αίτημα και στον Πρωθυπουργό. Να γίνει μία προ Ημερησίας Διατάξεως συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής για τα ζητήματα της έμφυλης βίας και της κακοποίησης και μία ευρύτατη ακρόαση φορέων, με παρεμβάσεις τους για τα ζητήματα αυτά. Εμείς θα το κάνουμε, αλλά κρίνουμε ότι θα ήταν πολύ πιο σημαντικό να το κάνει η Ολομέλεια της Βουλής.

Τέλος, ως η μοναδική γυναίκα Αρχηγός Κόμματος σήμερα, θα ήθελα να πω ότι οι διακρίσεις, η κακοποίηση, η έμφυλη βία δεν είναι καθόλου μακριά μας. Υπάρχουν οι ακραίες συνθήκες όπως στο Ιράν, όπου νεαρές κοπέλες δολοφονούνται από την αστυνομία γιατί κρίνεται ότι δεν συμμορφώνονται με τις επιταγές της αστυνομίας ηθών, αλλά υπάρχει δυστυχώς η ανακύκλωση της βίας, η ανακύκλωση της λεκτικής κακοποίησης ακόμη και μέσα στους Θεσμούς, ακόμα και μέσα στα Δικαστήρια, όπου επαναθυματοποιούνται τα θύματα, ακόμα και μέσα στη Βουλή όπου το bullying και η επιθετικότητα είναι πολύ πιο αυξημένη έναντι των γυναικών Βουλευτών.

Είναι εξαιρετικά σημαντικό, και με αυτό θα κλείσω, να ενισχυθεί η εκπαίδευση όλων των εμπλεκομένων φορέων, η εκπαίδευση των αστυνομικών, η εκπαίδευση των υγειονομικών, η εκπαίδευση δικαστικών και εισαγγελικών λειτουργών, η εκπαίδευση και των πολιτικών σε αυτά που θα έπρεπε να είναι ανεπίτρεπτα, αλλά δυστυχώς επαναλαμβάνονται.

Κύριε Πρόεδρε, εγώ σήμερα καταθέτω Επίκαιρη Ερώτηση στον Πρωθυπουργό. Τον ρωτώ εάν θα θεσμοθετήσει ως ποινικό αδίκημα τη γυναικοκτονία, γιατί πιστεύω ακράδαντα ότι η εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών και κατά οποιασδήποτε ευάλωτης ομάδας δεν επιτυγχάνεται με βίντεο επετειακά, αλλά με πράξεις θεσμικές και θαρραλέες».



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

«Μην με αφήσεις ποτέ γιατί θα σου κάνω κακό»
Όταν το πιο γλυκό κομμάτι της ζωής σου, γίνεται το πιο πικρό. Γροθιά στο στομάχι το 4λεπτο βίντεο, που οπτικοποιεί τις γυναικοκτονίες που συγκλόνισαν τη χώρα.

Υπερ-αγάπη;! Πατριαρχία. Έμφυλη βία. Γυναικοκτονία. Το μοτίβο είναι αυτό και πλέον είναι γνωστό. Ο αριθμός έως τώρα για το έτος είναι 13. Δεκατρείς ψυχές, δεκατρείς γυναίκες έφυγαν από το αδίστακτο χέρι της πατριαρχίας, από ανθρώπους που εμπιστεύτηκαν και αγάπησαν. Το αφήγημα τον γυναικοκτόνων; Υπεραγάπη, λατρεία, κτήση. Κλιμακωτή χειραγώγηση των συναισθημάτων. «Σε αγαπάω περισσότερο από όλους. Μη βγεις με την παρέα σου, ας μείνουμε μαζί. Δε σε χορταίνω. Είσαι δικιά μου, μου ανήκεις, η ύπαρξή σου είναι κτήμα μου. Εγώ σε προστατεύω. Εγώ είμαι ο άνθρωπός σου».

Όταν το πιο γλυκό κομμάτι της ζωής σου, γίνεται το πιο πικρό. «Σημασία έχει τι θα κάνεις εσύ που ακόμα μπορείς». Το μήνυμα αυτό είναι κινητήριο της δύναμης για όσες ακόμα υποφέρουν, για όσες φοβούνται να μιλήσουν, για όσες βιώνουν κακοποιητικές συμπεριφορές από τον σύντροφό τους και εμφανίζεται στο τέλος του βίντεο που δημιιούργησαν η Lacta και το Κέντρο Διοτίμα, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Βίας κατά των Γυναικών, στις 25 Νοεμβρίου.

Γροθιά στο στομάχι, ανατριχίλα, πόνος, μερικά μόνο από τα συναισθήματα που σε κάνει να νιώσεις το 4λεπτο βίντεο, που οπτικοποιεί τις γυναικοκτονίες που συγκλόνισαν τη χώρα.



Στο ανατριχιαστικό αυτό βίντεο, η Χριστίνα Χειλά-Φαμέλη, υποδύεται μία γυναίκα που βρίσκεται σε σχέση «απόλυτης αγάπης» και τελειώνει με θάνατο.

Η σχέση τους ξεκινάει με γέλιο, στιγμές γεμάτες έρωτα, απόλυτη ευτυχία. Οι σκιές εμφανίζονται και σύντομα ο έρωτας γίνεται χειριστικός, έπειτα κακοποιητικός και τέλος, το χέρι του ανθρώπου που κάποτε κρατούσε με στοργή, γίνεται το εργαλείο θανάτου της.

«Θα είσαι δικιά μου, μόνο δικιά μου» της ψιθυρίζει αρχικά ο σύντροφός της. Δεν μπορεί να πάρει το βλέμμα του από πάνω της, δεν την αφήνει λεπτό μόνη της. Σύντομα συζούν. Η ζήλεια κάνει την εμφάνισή της, παρεμβαίνει στη ζωή της, θέλει να την αποκόψει από τις παρέες της, την οικογένειά της. Γίνεται βίαιος. Λεκτικά και σωματικά. Όταν εκείνη προσπαθεί να ξεφύγει, ο άνθρωπος που κάποτε έλεγε πως την αγαπούσε είναι άλλος. Είναι αυτός που θεωρώντας ότι η ζωή της του ανήκει, της την αφαιρεί.


Στο τέλος του βίντεο, ακούγεται η φράση: «Σημασία έχει τι θα κάνεις εσύ που ακόμα μπορείς». Οι γυναίκες που υποφέρουν σε χειριστικές, κακοποιητικές σχέσεις παρακινούνται ουσιαστικά να αποδράσουν, προτού το «αύριο» να είναι αργά!


Πηγή: www.rosa.gr





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)