Ακτιβιστής: Ανακαλύψεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ανακαλύψεις. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τα θαύματα των προγόνων μας!!! Αρχαία Ελληνική Τεχνολογία απ'το μέλλον (Βίντεο)

Ακτιβιστής στις 17.2.24 0

Ο Άλμπερτ Άινστάιν κάποτε δήλωσε πως ¨Στις μέρες μας οι παλιές συσκευές ξαναανακαλύπτονται και τα αρχαία πειράματα γίνονται για άλλη μια φορά".
Ας δούμε σήμερα ένα εντυπωσιακό βίντεο που μας πάει πίσω στο χρόνο και μας παρουσιάζει ορισμένες από τις εκπληκτικές εφευρέσεις των αρχαίων Ελλήνων που ίσως δεν γνωρίζουμε.
Ας έρθουμε κοντά στο ανήσυχο και δημιουργικό πνεύμα των προγόνων μας που τόσα πολλά προσέφεραν στιν ανθρωπότητα.
Ας δούμε πόσα από αυτά που ανακάλυψαν προκαλούν ακόμα και σήμερα έναν τεράστιο θαυμασμό σε ολόκληρο τον κόσμο.

Δείτε το εκπληκτικό αυτό βίντεο:

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Ανακαλύψεις Αρχαιολογία Κόσμος Παράξενα ΡΟΗ

Πέντε από τις πιο περίεργες ανακαλύψεις της αρχαιολογίας

Ακτιβιστής στις 17.4.22 0

Τα λείψανα που άφησαν πίσω τους οι αρχαίοι πολιτισμοί και έχουν βρεθεί από την αρχαιολογία είναι συνήθως σπασμένα, θαμμένα και δύσκολο να αναγνωριστούν. Ωστόσο, υπάρχουν μερικά αρκετά εντυπωσιακά ευρήματα που μπορούν να μας κάνουν να ξανασκεφτούμε πλήρως τη θέση μας στην ιστορία, όπως και οι πέντε από τις πιο περίεργες ανακαλύψεις της αρχαιολογίας μέχρι σήμερα.

Παιδιά με αναπηρίες θάβονται σαν βασιλιάδες

Οι κυνηγοί-τροφοσυλλέκτες έθαψαν πολλούς ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων δύο έφηβων αγοριών, σε μια τοποθεσία που ονομάζεται Sunghir μερικές ώρες ανατολικά της σημερινής Μόσχας πριν από 34.000 χρόνια. Όταν ανασκάφηκαν οι τάφοι, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα αγόρια -που πέθαναν περίπου σε ηλικία 10 και 12 ετών και που και τα δύο έδειχναν σημάδια αναπηρίας- ήταν θαμμένα μαζί (κεφάλια δίπλα) με 10.000 χάντρες από ελεφαντόδοντο μαμούθ, περισσότερα από 20 περιβραχιόνια, περίπου 300 τρυπημένα δόντια αλεπούς, 16 δόρατα από ελεφαντόδοντο μαμούθ, κέρατα και ανθρώπινες περόνες τοποθετημένες στο στήθος κάθε παιδιού, αναφέρει το Reader’s Digest. Μεταξύ των ενηλίκων, από την άλλη πλευρά, κάποιοι τάφοι δεν είχαν θησαυρούς και άλλοι είχαν μόνο λίγους.

Προηγμένα εργαλεία της λίθινης εποχής στην Ινδία

Πάνω από το 90% των σύγχρονων ανθρώπων κατάγονται από έναν μικρό πληθυσμό Homo sapiens που έφυγε από την Αφρική πριν από περίπου 60.000 χρόνια, σύμφωνα με γενετικά στοιχεία. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι αυτή η ομάδα θα μπορούσε να ήταν τόσο επιτυχημένη επειδή είχε αναπτύξει ανώτερα λίθινα εργαλεία. Αλλά μια τοποθεσία στη νότια Ινδία, όπου οι αρχαίες ανθρώπινες τοποθεσίες δεν έχουν μελετηθεί καλά, δείχνει ότι οι άνθρωποι εκεί είχαν προηγμένα εργαλεία πριν από περισσότερα από 200.000 χρόνια. Το αν αυτό σημαίνει ότι οι πρόγονοι του ανθρώπου έφυγαν από την Αφρική κατά κύματα ή ότι διαφορετικοί άνθρωποι βρήκαν παρόμοιες καινοτομίες ξεχωριστά, είναι άγνωστο, αλλά ενδιαφέρον, σημειώνει το Reader’s Digest.

Κρυμμένοι θησαυροί

Ακριβώς όπως ο μπαμπάς του πριν από αυτόν, ο κτηνοτρόφος της Γιούτα Γουόλντο Γουίλκοξ και ολόκληρη η οικογένειά του φρόντιζαν για τις προϊστορικές βραχώδεις γραμμές, τους πίνακες και τα πέτρινα εργαλεία που βρίσκονταν σε όλη την περιουσία τους έκτασης 4.000 στρεμμάτων που ονομάζεται Range Creek. Τα τεχνουργήματα είχαν αφεθεί από μια μυστηριώδη φυλή που ονομαζόταν Ινδιάνοι Fremont που ζούσε στην περιοχή πριν από 1.000 χρόνια και παρέμειναν ως επί το πλείστον ανενόχλητα, χάρη στις πύλες του Γουίλκοξ και στις πινακίδες «κλειστός δρόμος», που είχαν τοποθετηθεί για να αποτρέψουν τους κυνηγούς. Όταν ο Γουόλντο αποφάσισε ότι ήταν πολύ μεγάλος για να διαχειριστεί το ράντσο, πούλησε το ακίνητο στο Bureau of Land Management και τώρα εποπτεύεται από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Γιούτα.

Πολεμιστές από τερακότα

Όταν εργάτες που έσκαβαν ένα πηγάδι στην Κίνα το 1974 ανακάλυψαν ένα άγαλμα στρατιώτη σε φυσικό μέγεθος, ήξεραν ότι ήταν κάτι το ιδιαίτερο, αλλά δεν είχαν ιδέα τι άλλο βρισκόταν κάτω από την επιφάνεια της Γης. Οι αρχαιολόγοι ξεκίνησαν τις ανασκαφές και αυτή τη στιγμή πιστεύουν ότι υπάρχουν έως και 8.000 πήλινα αγάλματα. Οι περισσότεροι είναι πολεμιστές, ο καθένας με τη δική του έκφραση προσώπου και τα όπλα του, ενώ υπάρχουν και άλογα και άρματα πλήρους μεγέθους από τερακότα. Το έργο δημιουργήθηκε ως μαυσωλείο για τον πρώτο αυτοκράτορα της Κίνας, τον Qin Shi Huang Di, ο οποίος ανέλαβε τον θρόνο το 246 π.Χ. Ο Τσιν είναι θαμμένος σε έναν τάφο στην τοποθεσία που δεν έχει ακόμη ανασκαφεί λόγω ανησυχιών για τη σταθερότητά του, αλλά οι εξερευνήσεις γύρω του έχουν αποκαλύψει αγάλματα χορευτών και ακροβατών.

Μικρός άνθρωπος ή εξωγήινος;

Το 2003, ένας σκελετός ύψους 15 εκατοστών με μυτερό κεφάλι βρέθηκε φυσικά μουμιοποιημένος στην έρημο Ατακάμα της Χιλής. Αν και πολλοί άνθρωποι ισχυρίστηκαν ότι ο σκελετός -ο οποίος είχε οστική πυκνότητα χαρακτηριστική ενός 6χρονου παιδιού παρά το μικροσκοπικό του μέγεθος- ήταν εξωγήινος, οι επιστήμονες μπόρεσαν από τότε να αναλύσουν την αλληλουχία και να μελετήσουν το DNA του. Η Ata, όπως είναι γνωστή η γυναικεία μούμια, αποδεικνύεται ότι είναι άνθρωπος -σχετιζόταν στενότερα με αυτόχθονες Χιλιανούς, αλλά είχε και κάποια ευρωπαϊκή καταγωγή. Οι ερευνητές βρήκαν επτά διαφορετικές μεταλλάξεις των γονιδίων της που εμπλέκονται στην ανάπτυξη, αλλά δεν είναι βέβαιοι τι ήταν αυτό που προκάλεσε τη σκελετική δυσπλασία της.

πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Ανακαλύψεις ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗ Κλιματική αλλαγή ΝΕΑ ΡΟΗ

Η πόλη που επιπλέει: Βρήκαν τη λύση στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας

Ακτιβιστής στις 27.11.21 0

Μία πόλη που ανεβαίνει μαζί με τη στάθμη της θάλασσας και είναι αυτάρκης σε τρόφιμα, ενέργεια και γλυκό νερό

Πριν από δύο χρόνια, μία ομάδα από αρχιτέκτονες, μηχανικούς και κατασκευαστές κάθισαν σε ένα τραπέζι στον ΟΗΕ για να συζητήσουν ένα φιλόδοξο project: Μία πόλη που επιπλέει, η οποία να μπορεί να αντέξει σε φυσικές καταστροφές, όπως πλημμύρες, τσουνάμι και τυφώνες κατηγορίας 5.

Δεν ήταν, βέβαια, μία νέα ιδέα. Οι κατασκευαστές ονειρεύονται εδώ και δεκαετίες να χτίσουν τεχνητά νησιά και μητροπόλεις στο νερό. Ακόμα και ο Όμηρος οραματίστηκε μία μυθική πόλη που επιπλέει, πριν από 13 αιώνες.

Όμως, τα όνειρα αυτά ήταν πολύ δύσκολο να υλοποιηθούν.

Πριν από λίγες ημέρες, το project που έχει τη στήριξη του ΟΗΕ ξεπέρασε ένα κρίσιμο εμπόδιο, όταν το Μπουσάν της Ν. Κορέας συμφώνησε να φιλοξενήσει την πόλη που επιπλέει, σε συνεργασία με τον σχεδιαστή του έργου, την Oceanix και το Πρόγραμμα του ΟΗΕ για τους ανθρώπινους οικισμούς, UN-Habitat.

Όπως πολλές παραθαλάσσιες πόλεις, το Μπουσάν απειλείται από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας.

«Συμβαίνει το Μπουσάν να είναι το καλύτερο μέρος για να αναπτύξουμε αυτό το πρωτότυπο. Αλλά αυτό είναι κάτι που ελπίζουμε ότι θα είναι χρήσιμο σε όλες τις παραθαλάσσιες κοινότητες που αντιμετωπίζουν την πρόκληση της ανόδου της στάθμης της θάλασσας», είπε στο Business Insider η Itai Madamombe, συνιδρύτρια της Oceanix.

Η πόλη που επιπλέει είναι ουσιαστικά μία ομάδα από εξάγωνες πλατφόρμες πάνω στο νερό. Οι πλατφόρμες θα είναι καλυμμένες από ένα στρώμα ασβεστόλιθου που είναι 2-3 φορές πιο ισχυρό από το τσιμέντο, αλλά επιπλέει. Το στρώμα αυτό γίνεται πιο σκληρό με τον καιρό και μπορεί να επιδιορθώνεται μόνο του, με αποτέλεσμα να αντέχει σε σκληρές καιρικές συνθήκες.

Στόχος είναι να δημιουργηθεί μία πόλη που ανεβαίνει μαζί με τη στάθμη της θάλασσας και είναι αυτάρκης σε τρόφιμα, ενέργεια και γλυκό νερό. Κλουβιά κάτω από τις πλατφόρμες θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να καλλιεργηθούν χτένια, φύκια και διάφορα θαλασσινά.

Πάντως, η υλοποίηση του σχεδίου δεν είναι ακόμα οριστική. Τον Απρίλιο θα γίνουν νέες επαφές με τον ΟΗΕ και μετά, η ομάδα της Oceanox θα αρχίσει να κατασκευάζει τις πλατφόρμες και να εξασφαλίζει τις απαιτούμενες άδειες.

Το κόστος, ανάλογα με το μέγεθος της πόλης που θα επιλεγεί και τα υλικά, υπολογίζεται στα 200 εκατ. δολάρια, ενώ οι εργασίες εκτιμάται ότι θα απαιτούσαν τρία χρόνια. Η πόλη θα μπορούσε να ολοκληρωθεί έως το 2025 και να αποτελέσει πρότυπο και για άλλες τέτοιες κατασκευές ανά τον πλανήτη.

Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της μη κερδοσκοπικής εταιρείας Climate Central, εάν η θερμοκρασία του πλανήτη ανέβει κατά 4 βαθμούς Κελσίου, τουλάχιστον 50 μεγάλες πόλεις σε όλο τον κόσμο θα χάσουν το μεγαλύτερο μέρος των κατοικημένων περιοχών τους τα επόμενα 200 έως 2.000 χρόνια λόγω της ανόδου της στάθμης της θάλασσας.

Για αυτό και η Oceanix βρίσκεται σε συζητήσεις με τουλάχιστον άλλες 10 κυβερνήσεις, που ενδιαφέρονται να χτίσουν πόλεις που επιπλέουν.

moneyreview.gr με πληροφορίες από Business Insider

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Αμαζόνες Ανακαλύψεις Αρχαιολογία ΕΙΔΗΣΕΙΣ Ιστορικά θέματα ΝΕΑ ΡΟΗ

Βρέθηκαν τάφοι Αμαζόνων στη Δυτική Ρωσία

Ακτιβιστής στις 5.1.20 0

Ανάγλυφο σε σαρκοφάγο που παριστά μάχη Ελλήνων και Αμαζόνων

Οι Αμαζόνες ήταν λαός κυνηγών και πολεμιστών της Ευρασίας που άνηκαν στην ομάδα νομαδικών φυλών που οι Έλληνες ονόμαζαν γενικά Σκύθες.

Τα βασικά χαρακτηριστικά αυτού του νομαδικού λαού ήταν ότι είχε κατά βάση πολεμική κοινωνική οργάνωση και ότι οι γυναίκες απολάμβαναν μεγάλο βαθμό ελευθερίας και ισότητας και πολεμούσαν στο πλευρό των αντρών. Αυτό το τελευταίο χαρακτηριστικό εντυπωσίασε τόσο πολύ τους Έλληνες που δημιούργησαν τον μύθο των Αμαζόνων σύμφωνα με τον οποίον ο λαός αυτός αποτελούνταν αποκλειστικά από γυναίκες που ζούσαν χωρίς άντρες και ήταν άρτια εκπαιδευμένες στρατιωτικά ενώ ζούσαν νομαδικά και αγαπούσαν πολύ τα άλογα και το κυνήγι. Σύμφωνα με τον μύθο, οι πολεμίστριες Αμαζόνες κατάγονταν από τον θεό του πολέμου Άρη και τη νύμφη Αρμονία, ή κατά άλλη εκδοχή τη θεά Άρτεμις ή την Αθηνά. Η Άρτεμις, θεά του κυνηγιού, της ελεύθερης ζωής στην φύση και της άρνησης του γάμου, ήταν η θεότητα που λάτρευαν κατά κύριο λόγο και προς τιμήν της χόρευαν πυρρίχιους πολεμικούς χορούς. Λάτρευαν επίσης και την θεά Κυβέλη στην οποία θυσίαζαν άλογα.

Ο Πλάτωνας στην Πολιτεία χρησιμοποίησε το παράδειγμα των μυθικών Αμαζόνων ως επιχείρημα για την συμμετοχή των γυναικών στον στρατό ενώ ο Αριστοφάνης εμπνεύστηκε από αυτές για να γράψει την Λυσιστράτη και τις Εκκλησιάζουσες.

Οι μυθολογικές Αμαζόνες γοήτευσαν όχι μόνο τους αρχαίους Έλληνες, που δημιούργησαν πολλά έργα τέχνης και ιστορίες σχετικά με αυτές, αλλά και ολόκληρο τον δυτικό κόσμο που συνέχισε να ασχολείται και να εμπνέεται από αυτές μέχρι και τις ημέρες μας. Σήμερα όταν μιλάμε για Αμαζόνες εννοούμε συνήθως τις μυθολογικές γυναίκες πολεμίστριες της ελληνικής φαντασίας.

Τέσσερις πολεμίστριες θαμμένες με τα όπλα τους

Τέσσερις γυναίκες πολεμιστές που είχαν ταφεί πριν από περίπου 2.500 χρόνια με όπλα και ταφικά κτερίσματα ανακαλύφθηκαν σε αρχαιολογικές ανασκαφές στη δυτική Ρωσία.

Εντοπίστηκαν σε τάφους στους οποίους ήταν θαμμένες μαζί γυναίκες τριών γενεών, ένα κορίτσι 12-13 ετών, δύο σχεδόν 20χρονες γυναίκες και μια ακόμη γυναίκα 45-50 ετών!

Ο επικεφαλής των ανασκαφών, Valerii Guliaev έκανε λόγο για «μοναδικά ευρήματα» που αφορούν γυναίκες-πολεμίστριες της κοινωνίας των Σκυθών. Για πρώτη φορά, οι αρχαιολόγοι βρήκαν ένα επιβλητικό κάλυμμα κεφαλής, γύρω από το κρανίο μιας εξ αυτών. Οι αρχαιολόγοι βρήκαν επίσης δεκάδες σιδερένια βέλη, καθώς και μαχαίρια σιδήρου και οστά ζώων.

Δεξιά: Λεπτομέρειες από το κάλυμμα κεφαλής. Αριστερά: Ανακατασκευή του

Η χρονική στιγμή της ζωής τους και η φύση της ταφής τους στη περιοχή Ντέβιτσα της δυτικής Ρωσίας παρέχουν περαιτέρω μαρτυρία ότι οι μύθοι των λεγόμενων πολεμιστών Αμαζόνων, που χρονολογούνται από την εποχή του Χαλκού, στηρίχθηκαν στην πραγματικότητα. Σε κάποια βάση, τουλάχιστον.

Φαίνεται ότι δεν υπάρχει καμιά βάση στους μύθους της τάσης τους για λεσβιακές συμπεριφορές. Αυτό μπορεί να προέκυψε από την εσφαλμένη ερμηνεία μιας ομηρικής αναφοράς. Δεν υπάρχει κανένας ιδιαίτερος λόγος να πιστεύουμε ότι οι Αμαζόνες περιφρονούσαν τους άνδρες. Οι θρύλοι για την προέλευση και τη στάση των ηρωικών Αμαζόνων είναι συγκεχυμένοι, με σύγχρονες στρεβλώσεις που προσθέτουν στους μύθους που χρονολογούνται από χιλιετίες. Να όμως που μετά από αιώνες συζητήσεων για την ειλικρίνεια του θρύλου του Αμαζονίου, αρχαιολόγοι άρχισαν τελικά να βρίσκουν αξιόπιστα στοιχεία πέρα από τα αρχαία ελληνικά έργα ζωγραφικής και ανάγλυφα που αποδεικνύουν πως κάποιες γυναίκες στην ανατολική Ασία πραγματικά πολεμούσαν.

Λεπτομέρεια από το διάδημα στην καφαλή Αμαζόνας που είχε ταφεί στην περιοχή Βορονέζ

Είτε αυτοί οι "Αμαζόνες" σχημάτιζαν στρατεύματα ανεξάρτητα από τους άνδρες είτε πολεμούσαν μαζί με τους άνδρες. Δεν είναι σίγουρο τι από τα δύο συνέβαινε.

Τον περασμένο Νοέμβριο, αρμένιοι ερευνητές ανέφεραν σε διεθνές περιοδικό οστεοαρχαιολογίας για σκελετό μιας γυναίκας που βρέθηκε το 2017 και πέθανε στα 20 της πριν από 2.500 χρόνια και που σύμφωνα με την ανάλυση του σκελετού της ήταν μυώδης στον κορμό και στους μηρούς, ως άνδρας. Έχει ένα βέλος αιχμηρό στο πόδι της και άλλα σημάδια ενδεικτικά της μάχης, και θάφτηκε με κοσμήματα - όλα ενδεικτικά ενός πολεμιστή ιππασίας υψηλής ποιότητας. Ήταν η δεύτερη γυναικεία ταφή πολεμιστή που ανακαλύφθηκε στην Αρμενία. Έτσι, αν και δεν υπάρχουν απολύτως αποδεικτικά στοιχεία ότι απέκοπταν ένα από τα στήθη τους για να βελτιώσουν τις επιδόσεις τους στην τοξοβολία ή για οποιονδήποτε άλλο λόγο, οι γυναίκες των νομαδικών σκυθικών φυλών πραγματικά συμμετείχαν σε μάχες κατά στην αρχαιότητα.

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Ανακαλύψεις Αρχαιολογία ΕΙΔΗΣΕΙΣ Ιστορικά θέματα Κάτι όμορφο ΝΕΑ ΡΟΗ National Geographic

Ανακάλυψη του τάφου του Μεγάλου Αλεξάνδρου - Η μεγάλη στιγμή της Ελληνίδας αρχαιολόγου

Ακτιβιστής στις 9.3.19 0

Ήταν η τελευταία ώρα της τελευταίας ημέρας μιας μακράς και απογοητευτικής ανασκαφής, και η Καλλιόπη Λιμναίου - Παπακώστα ήταν έτοιμη να επιστρέψει στο σπίτι της. Για 14 χρόνια η Ελληνίδα αρχαιολόγος αναζητούσε στους Κήπους Σαλαλάτ, ένα δημόσιο πάρκο στην καρδιά της Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου, ίχνη του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του αρχαίου κατακτητή-φαραώ που έδωσε στην πόλη το όνομα του. Τώρα ήταν η ώρα να φύγει με άδεια χέρια.

Τότε, ένα κομμάτι χώματος μετατοπίστηκε στο λάκκο και οι βοηθοί της κας Παπακώστα την κάλεσαν για να επιθεωρήσει ένα κομμάτι από λευκό μάρμαρο βγαλμένο από το βρώμικο χώμα. Ήταν απογοητευμένη από την εκσκαφή, αλλά όταν η κα Παπακώστα είδε την λάμψη του λευκού μαρμάρου, αισθάνθηκε μια έκρηξη ελπίδας."Προσευχήθηκα", λέει. «Ήλπιζα ότι δεν ήταν μόνο ένα κομμάτι μαρμάρου».

Η προσευχή της εισακούσθηκε. Το τεχνούργημα αποδείχθηκε ένα πρώιμο Ελληνιστικό άγαλμα που φέρει κάθε σφραγίδα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ήταν ένα ισχυρό κίνητρο για την αποθαρρυμένη αρχαιολόγο να συνεχίσει να σκάβει.

Η αρχαιολόγος Καλλιόπη Παπακώστα κάνει ανασκαφές για περισσότερα από 20 χρόνια με την ελπίδα να βρει τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου. "Έχω ένα όνειρο," λέει, "και θα συνεχίσω μέχρι να το εκπληρώσω."

Επτά χρόνια αργότερα, η κα Παπακώστα, η οποία διευθύνει το Ελληνικό Ινστιτούτο Ερευνών του Αλεξανδρινού Πολιτισμού, έσκαψε 35 πόδια κάτω από τη σύγχρονη Αλεξάνδρεια και αποκάλυψε τη βασιλική συνοικία της αρχαίας πόλης.

Ο χαμένος τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου πραγματοποίησε πρεμιέρα στην έδρα του National Geographic στις Η.Π.Α. τη Δευτέρα στις 4 Μαρτίου.

"Αυτή είναι η πρώτη φορά που έχουν βρεθεί τα αρχικά θεμέλια της Αλεξάνδρειας", λέει ο Fredrik Hiebert, αρχαιολόγος της National Geographic Society.

Μετά από 14 χρόνια άσκοπης εκσκαφής, η Παπακώστα αποκάλυψε αυτό το πρώιμο ελληνιστικό μαρμάρινο άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που τώρα εκτίθεται στο Εθνικό Μουσείο της Αλεξάνδρειας. Η ανακάλυψη, λέει, ήταν η "μεγαλύτερη στιγμή" της.

πηγή: National Geographic

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου