Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποίησε η «Ανατολική ΑΕ», 55.180 kg περισσότερα απορρίμματα ανακυκλώθηκαν στο δήμο Θερμαϊκού κατά τη διάρκεια των μηνών Φεβρουαρίου – Μαΐου 2024 σε σχέση με το ίδιο περσινό διάστημα. Σύμφωνα με την σχετική έκθεση προόδου, πέρυσι μεταφέρθηκαν 727.480 kg ανακυκλώσιμων απορριμμάτων, σε σχέση με φέτος που φτάσαμε τα 782,660 kg.
«Η αύξηση των ποσοτήτων ανακύκλωσης είναι ένδειξη περιβαλλοντικής συνείδησης και πολιτισμού, ενώ επιπλέον επιφέρει σημαντική εξοικονόμηση χρημάτων για τα ταμεία του δήμου. Μας χαροποιούν τα θετικά αποτελέσματα και συνεχίζουμε την προσπάθεια βελτίωσης και ενίσχυσης της ανακύκλωσης στο δήμο μας», επισημαίνει ο Δήμαρχος, Θεόδωρος Τζέκος.
Επίσης ο δήμος Θερμαϊκού προχωράει σε επέκταση του δικτύου ανακύκλωσης ρούχων και υποδημάτων με 50 επιπλέον κάδους, ενώ το επόμενο διάστημα θα ξεκινήσει η ανακύκλωση τηγανέλαιων και οργανικών απορριμμάτων.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Σε μια εποχή όπου η τεχνολογία εξελίσσεται γρήγορα, η διάρκεια ζωής των ηλεκτρονικών συσκευών, ιδιαίτερα των κινητών τηλεφώνων, έχει μειωθεί σημαντικά. Αυτός ο γρήγορος κύκλος εργασιών έχει οδηγήσει σε αύξηση των ηλεκτρονικών απορριμμάτων, μια αυξανόμενη περιβαλλοντική ανησυχία. Κάθε χρόνο, εκατομμύρια κινητά τηλέφωνα απορρίπτονται, καταλήγοντας συχνά σε χωματερές ή αποτεφρωτήρες, συμβάλλοντας στη ρύπανση του περιβάλλοντος και σε κινδύνους για την υγεία μας. Η ακατάλληλη απόρριψη αυτών των συσκευών οδηγεί σε διαρροή τοξικών ουσιών στο περιβάλλον, θέτοντας κινδύνους τόσο για την ανθρώπινη υγεία όσο και για την άγρια ζωή. Αντίθετα, η ανακύκλωση κινητών τηλεφώνων εξοικονομεί πολύτιμα υλικά όπως ο χαλκός, ο χρυσός και το παλλάδιο, μειώνοντας την ανάγκη για εξαγωγή νέων πρώτων υλών. Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι κάθε ανακυκλωμένο κινητό τηλέφωνο όχι μόνο βοηθά στη μείωση των απορριμμάτων, αλλά παίζει επίσης ρόλο στη διατήρηση των πεπερασμένων πόρων του πλανήτη μας.
Η Ελλάδα έχει αναδειχθεί πρωτοπόρος στην ανακύκλωση smartphone, με εντυπωσιακό ποσοστό ανακύκλωσης 18%, ξεπερνώντας τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό το άρθρο στοχεύει να ρίξει φως στη σημασία της ανακύκλωσης κινητών τηλεφώνων και να παρέχει πρακτικές συμβουλές για να διασφαλίσετε ότι οι παλιές σας συσκευές συμβάλλουν σε ένα πιο πράσινο μέλλον. Η ανακύκλωση ενός κινητού τηλεφώνου είναι μια διαδικασία πολλαπλών βημάτων. Ξεκινά με τη συλλογή παλαιών συσκευών. Υπάρχουν ειδικοί κάδοι σε καθορισμένα σημεία απόρριψης ή κέντρα ανακύκλωσης. Αυτές οι συσκευές στη συνέχεια ταξινομούνται και αποσυναρμολογούνται. Τα διάφορα εξαρτήματα ενός κινητού τηλεφώνου, συμπεριλαμβανομένης της μπαταρίας, της οθόνης και των πλακών κυκλωμάτων, επεξεργάζονται ξεχωριστά. Οι μπαταρίες, που συχνά περιέχουν λίθιο ή νικέλιο, χρησιμοποιούνται με προσοχή για την αποφυγή μόλυνσης. Οι πλακέτες κυκλωμάτων λιώνουν για την ανάκτηση πολύτιμων μετάλλων και τα πλαστικά τεμαχίζονται και ανακυκλώνονται για χρήση σε άλλα προϊόντα. Αυτός ο προσεκτικός διαχωρισμός εξασφαλίζει τη μέγιστη ανάκτηση των χρησιμοποιήσιμων υλικών και την ασφαλή απόρριψη των επικίνδυνων.
Για να συμμετάσχετε ενεργά στην ανακύκλωση κινητών τηλεφώνων, εξετάστε αυτά τα πρακτικά βήματα:
Βρείτε ένα τοπικό κέντρο ανακύκλωσης: Ερευνήστε τοπικές εγκαταστάσεις ανακύκλωσης ηλεκτρονικών απορριμμάτων ή σημεία απόρριψης στην περιοχή σας. Πολλοί δήμοι έχουν ορίσει κέντρα συλλογής ηλεκτρονικών απορριμμάτων.
Συμμετέχετε σε Προγράμματα Επιστροφής Συσκευών: Ορισμένοι κατασκευαστές κινητών τηλεφώνων και πάροχοι υπηρεσιών προσφέρουν προγράμματα επιστροφής όπου μπορείτε να επιστρέψετε την παλιά σας συσκευή για ανακύκλωση.
Προστατέψτε τα προσωπικά σας δεδομένα: Πριν ανακυκλώσετε το κινητό σας, βεβαιωθείτε ότι έχουν διαγραφεί όλα τα προσωπικά δεδομένα. Εκτελέστε επαναφορά εργοστασιακών ρυθμίσεων και αφαιρέστε τυχόν κάρτες SIM ή μνήμης.
Εξετάστε την κατάσταση του τηλεφώνου: Εάν το κινητό σας είναι ακόμα σε κατάσταση λειτουργίας, σκεφτείτε να το δωρίσετε σε φιλανθρωπικούς οργανισμούς όπου μπορεί να επαναχρησιμοποιηθεί, επεκτείνοντας τον κύκλο ζωής του.
Διαδώστε ευαισθητοποίηση: Εκπαιδεύστε τους φίλους και την οικογένειά σας σχετικά με τη σημασία της ανακύκλωσης κινητών τηλεφώνων και πώς μπορούν να συνεισφέρουν.
Ακολουθώντας αυτές τις συμβουλές, μπορείτε να έχετε σημαντικό αντίκτυπο στη μείωση των ηλεκτρονικών απορριμμάτων και στην προώθηση βιώσιμων πρακτικών. Εκτός από την ανακύκλωση των κινητών σας τηλεφώνων, μπορείτε να συνεισφέρετε και με άλλους τρόπους :
Επιλέξτε αγορά ανακαινισμένων συσκευών: Εξετάστε το ενδεχόμενο να αγοράσετε ανακαινισμένα ή μεταχειρισμένα κινητά τηλέφωνα. Αυτό όχι μόνο εξοικονομεί χρήματα αλλά και επεκτείνει τον κύκλο ζωής των υπαρχουσών συσκευών.
Κάντε σωστή συντήρηση: Η τακτική συντήρηση και επισκευή μπορεί να παρατείνει σημαντικά τη διάρκεια ζωής του smartphone σας, μειώνοντας την ανάγκη για συχνές αντικαταστάσεις.
Υποστηρίξτε εμπορικά σήματα με πρακτικές φιλικές προς το περιβάλλον: Επιλέξτε επωνυμίες που είναι αφοσιωμένες στη βιωσιμότητα, μέσω υπεύθυνης προμήθειας, κατασκευής ή προσφοράς προγραμμάτων ανακύκλωσης.
Η ανακύκλωση κινητών τηλεφώνων είναι ένα κρίσιμο βήμα για την αντιμετώπιση της πρόκλησης των ηλεκτρονικών απορριμμάτων. Η αξιοσημείωτη επιτυχία της Ελλάδας σε αυτόν τον τομέα καταδεικνύει τον αντίκτυπο των επιτυχημένων στρατηγικών, από την υποστηρικτική νομοθεσία μέχρι την ευαισθητοποίηση του κοινού και τα καινοτόμα προγράμματα ανακύκλωσης. Ωστόσο, η πραγματική βιωσιμότητα υπερβαίνει την ανακύκλωση. Περιλαμβάνει συνειδητές επιλογές σχετικά με το πώς αγοράζουμε, χρησιμοποιούμε και πετάμε τα ηλεκτρονικά μας. Υιοθετώντας πιο βιώσιμες πρακτικές, μπορούμε όλοι να συμβάλουμε σε έναν πιο υγιή πλανήτη.
Εύη Κωνσταντοπούλου
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Άκουγα πριν λίγες μέρες στο ραδιόφωνο της ΕΡΤ, σε μια συζήτηση για τις επιπτώσεις στην Ευρωπαϊκή οικονομία από την κρίση στην Ερυθρά Θάλασσα, ότι η Ευρώπη εισάγει το 98% δεκαεφτά (17) πρώτων υλών από την Κίνα, μεταξύ αυτών βέβαια και σπάνιες γαίες. Στο νου ήρθαν δύο σημαντικές έννοιες στην διαχείριση των πόρων και των στερεών αποβλήτων: η Κυκλική Οικονομία και η Διευρυμένη Ευθύνη Παραγωγού. Έννοιες που λίγο πολύ έχουν ξεχαστεί και έχουν διαγραφεί από τις καθημερινές συζητήσεις και αποφάσεις, που παίρνονται από τους αρμόδιους φορείς.
Πριν 4-5 χρόνια στις πέντε λέξεις που άκουγες από τα επίσημα χείλη, η μία ήταν Κυκλική Οικονομία, όπως σήμερα ακούμε «κλιματική κρίση» ή «πράσινη ανάπτυξη». Και τι λέγαμε Κυκλική Οικονομία - δεν ξέρω αν λέμε και σήμερα το ίδιο: Την προσπάθεια να έρθει η διαχείριση των στερεών αποβλήτων πιο κοντά στη διαχείριση των πόρων. Την προσπάθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ανακυκλωθούν, να ανακτηθούν και να επαναχρησιμοποιηθούν όσο γίνεται περισσότερα από τα υλικά που χρησιμοποιούμε, για να μειωθεί η εξάρτηση από τις εισαγωγές. Την προσπάθεια να ξανασχεδιαστεί η βιομηχανική παραγωγή, με στόχο να επιτευχθεί μεγαλύτερη βιωσιμότητα και η σταδιακή μείωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ανάγει την Κυκλική Οικονομία σε βασικό πυλώνα για τη χάραξη των πολιτικών της. Και δεν το κάνει για ηθικούς λόγους. Αυτή τη στιγμή στην Ευρωπαϊκή Ένωση μόνο ένα μικρό ποσοστό, γύρω στο 12%, των δευτερογενών υλικών ξαναγυρίζει στην οικονομία. Αυτό είναι ένα χαμηλό ποσοστό και θεωρείται άκρως αναγκαία η αύξηση του βαθμού επαναχρησιμοποίησης, ανακύκλωσης και ανάκτησης των υλικών. Και αν δεν γίνει αυτό, γεωπολιτικά το μέλλον της Ευρώπης με την Κίνα, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Ρωσία, θα γίνεται όλο και πιο δύσκολο. Και είναι ίσως ο μόνος τρόπος να εξασφαλιστούν τα δισεκατομμύρια των τόνων των μετάλλων, νικέλιο, κοβάλτιο και πάρα πολλά άλλα, τόσο απαραίτητα σήμερα στις αλυσίδες παραγωγής.
Με την Διευρυμένη Ευθύνη Παραγωγού θεωρείται ότι όποιος παράγει υλικά συσκευασιών, πρέπει να έχει μια ευθύνη και για το τι γίνονται αυτά τα υλικά αφού χρησιμοποιηθούν. Η ευθύνη της διαχείρισης αυτών των υλικών δεν μπορεί να είναι αποκλειστικά του καταναλωτή. Στην χώρα μας υποτίθεται ότι λειτουργούν τα λεγόμενα Συστήματα Εναλλακτικής Διαχείρισης, όπως για τις συσκευασίες, τις μπαταρίες, τον ηλεκτρικό και ηλεκτρονικό εξοπλισμό κλπ με την εποπτεία του Ελληνικού Οργανισμού Ανακύκλωσης (ΕΟΑΝ) και με τα τέλη που καταβάλουν οι εταιρείες που παράγουν συσκευασίες και ανακυκλώσιμα υλικά.
Το ερώτημα είναι: εφαρμόζουν οι παραγωγοί, οι εισαγωγείς προϊόντων, το νομικό πλαίσιο; έχουν την επίγνωση που χρειάζεται και τη στοχοθεσία να προσαρμοστούν στην Κυκλική Οικονομία; ή θα συνεχίσουμε να ‘χουμε, όπως γίνεται σήμερα, Διευρυμένη Ευθύνη Παραγωγού απλώς που θα μαζεύει φύρδην μίγδην στον μπλε κάδο προϊόντα χωρίς να ‘μαστε σίγουροι τι γίνεται μετά. Διότι το μεγάλο πρόβλημα είναι αυτό σήμερα. Δεν είμαστε καθόλου σίγουροι πόσα απ’ όλα αυτά που τέλος πάντων ανακυκλώνονται, πράγματι ξαναγυρίζουν στην παραγωγή ή απλώς στοκάρονται ή κατά καιρούς καίγονται.
Η Κυκλική Οικονομία και η Διευρυμένη Ευθύνη Παραγωγού -υποβαθμισμένες έννοιες έχω την εντύπωση- δεν πρέπει να είναι απλά ένα λεκτικό συμπλήρωμα στις πολιτικές για την ανακύκλωση και την διαχείριση των στερεών αποβλήτων.
Ο δήμος Θέρμης συμμετέχει και φέτος στη δράση «Κανένα Χριστουγεννιάτικο δέντρο σε ΧΥΤΑ», μια πρωτοβουλία η οποία υλοποιείται σε συνεργασία με το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, τον Φορέα Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΦΟΔΣΑ) Κεντρικής Μακεδονίας και τους δήμους της Μητροπολιτικής Ενότητας Θεσσαλονίκης. Στόχος είναι κανένα φυσικό χριστουγεννιάτικο δέντρο να μην καταλήξει στο ΧΥΤΑ Μαυροράχης.
Στο πλαίσιο αυτό, η Διεύθυνση Καθαριότητας και Ανακύκλωσης του δήμου Θέρμης καλεί και φέτος τους πολίτες οι οποίοι έχουν προμηθευτεί για τις Άγιες Ημέρες των Χριστουγέννων φυσικό χριστουγεννιάτικο δέντρο, οποιουδήποτε μεγέθους και πρόκειται να το πετάξουν, από τη Δευτέρα 8 Ιανουαρίου 2024, να το αποθέτουν δίπλα και όχι εντός των κάδων απορριμμάτων, προκειμένου να γίνει η συλλογή των δέντρων από τις υπηρεσίες του δήμου.
Η συλλογή θα γίνεται κατά τις μέρες Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή και για τις επόμενες δύο εβδομάδες, από τις 8 έως τις 19 Ιανουαρίου. Παρακαλούνται οι πολίτες να αποθέτουν τα φυσικά χριστουγεννιάτικα δέντρα τους μόνον αυτές τις ημέρες. Για οποιαδήποτε πληροφορία οι πολίτες μπορούν να απευθύνονται στο τηλέφωνο 2310 467110 της Διεύθυνσης Καθαριότητας και Ανακύκλωσης.
Ο δήμος Θέρμης συμμετέχει ενεργά στην ορθή διαχείριση κάθε λογής απορριμμάτων και αποβλήτων, συμβάλλοντας παράλληλα στην ευαισθητοποίηση των πολιτών και στην καλλιέργεια περιβαλλοντικής συνείδησης.
Η ανακύκλωση των φυσικών χριστουγεννιάτικων δέντρων αποφέρει σημαντικά περιβαλλοντικά οφέλη, καθώς τα χρησιμοποιημένα χριστουγεννιάτικα δέντρα δεν καταλήγουν στους χώρους υγειονομικής ταφής. Αντ’ αυτού μεταφέρονται στο χώρο λειτουργίας του κλαδοτεμαχιστή του δήμου Θέρμης, όπου ειδικό συνεργείο τα τεμαχίζει και τα θρυμματισμένα υπολείμματα που παράγονται, χρησιμοποιούνται ως εδαφοβελτιωτικά.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Προανακριτική διαδικασία διέταξε ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης, στον οποίο είχε καταφύγει ο Μιχάλης Τρεμόπουλος. Ο δημοτικός σύμβουλος της «Οικολογίας-Αλληλεγγύης» κατέθεσε ήδη στο Αστυνομικό Τμήμα Λ. Πύργου, μετά από σχετική εντολή του Εισαγγελέα, στον οποίο είχε καταγγείλει τον Δήμο Θεσσαλονίκης για ανάμειξη των ανακυκλώσιμων υλικών με τα άλλα σκουπίδια.
Ο Μ. Τρεμόπουλος επιβεβαίωσε το γεγονός που βιντεοσκόπησε ο ίδιος την 15η Απριλίου (https://bit.ly/3L9uTQm), με απορριμματοφόρο του Δήμου Θεσσαλονίκης να ρίχνει τα ανακυκλώσιμα υλικά από τους υπόγειους κάδους του κέντρου μαζί με τα άλλα σκουπίδια! Με την πρακτική του αυτή, υποστήριξε ο οικολόγος Δημοτικός Σύμβουλος, ότι ο Δήμος παραβιάζει την ελληνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία και ταυτόχρονα καθιστά αναξιόπιστο το σύστημα ανακύκλωσης στα μάτια των πολιτών. Και ζήτησε να καταθέσουν οι υπάλληλοι του συγκεκριμένου απορριμματοφόρου και να προσκομίσουν τη γραπτή εντολή που τους δόθηκε από τη διοίκηση του Δήμου.
Επιπλέον ο Μ. Τρεμόπουλος, μετά από αίτημα του εισαγγελέα, κατέθεσε και την Ειδική Έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη για τη Διαχείριση των Αποβλήτων, όπου τονίζεται πως έχει διαπιστωθεί από εκθέσεις αυτοψίας των αρμόδιων υπηρεσιών, ότι γίνεται διάθεση σε ΧΑΔΑ και ΧΥΤΑ ανακυκλώσιμων προϊόντων και στη Θεσσαλονίκη και σε άλλους Δήμους της χώρας. Επίσης, κατέθεσε όλη τη σχετική νομοθεσία, τις οδηγίες και τις συμβάσεις του Δήμου με το ΚΔΑΥ Σίνδου, την ΕΕΑΑ, τις κανονιστικές πράξεις κ.α., που ο Δήμος Θεσσαλονίκης παραβιάζει.
«Η απαράδεκτη πολιτική της διοίκησης Ζέρβα και το ανεπαρκές σύστημα ανακύκλωσης έχει ως αποτέλεσμα η ανάκτηση των υλικών συσκευασίας να κυμαίνεται μόνο στο 8-9% της συνολικής παραγωγής», δηλώνει ο Μιχάλης Τρεμόπουλος. «Η παραγωγή των απορριμμάτων συσκευασίας με βάση το μέσο όρο της ΕΕ, δηλαδή 177 κιλά κατά κεφαλήν, ανέρχεται σε περίπου 57.000 τόνους τον χρόνο για τον Δήμο Θεσσαλονίκης. Η ποσότητα αντίστοιχα που συλλέχθηκε και οδηγήθηκε στο ΚΔΑΥ Σίνδου το 2019 ανήλθε σε μόλις 20.174 τόνους, δηλαδή σε 35% περίπου των παραγόμενων απορριμμάτων συσκευασίας. Στο ΚΔΑΥ η ανάκτηση των υλικών συσκευασίας σε σχέση με την εισερχόμενη ποσότητα απορριμμάτων συσκευασίας ανέρχεται σε 65-70% (12.964 τόνους για το 2019). Κατά συνέπεια, τα ανακτηθέντα απορρίμματα συσκευασίας είναι της τάξης του 23-25% των παραγόμενων απορριμμάτων συσκευασίας. Και όλα αυτά ενώ ο στόχος ανακύκλωσης στην ΕΕ είναι 65% κατά βάρος του συνόλου των απορριμμάτων συσκευασίας έως τις 31-12-2025, σύμφωνα με την οδηγία της 94/62/ΕΚ. Είναι φανερό ότι η πόλη χρειάζεται μια άλλη πολιτική».
Στις 21.4.2023 ο Μ. Τρεμόπουλος είχε ζητήσει από τον εισαγγελέα να διατάξει τη διακοπή της παράνομης ανάμειξης των ανακυκλώσιμων υλικών με τα κλασσικά σκουπίδια από τον Δήμο Θεσσαλονίκης επειδή υποβαθμίζει το περιβάλλον και να διερευνήσει πιθανά ποινικά αδικήματα.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Τι κοροϊδία! Υπάρχει κάδος χαρτιού λόγω νομοθεσίας, αλλά στο Δήμο Θερμής τον αδειάζουν στο ίδιο φορτηγό με τα υπόλοιπα ανακυκλώσιμα, οπότε το περισσότερο χαρτί καταστρέφεται και καταλήγει στη Μαυροράχη. Βέβαια απαιτείται και ευαισθητοποίηση των κατοίκων.
Κάποιοι νομίζω έχουμε γίνει κουραστικοί να τονίζουμε και να προσπαθούμε να αναδείξουμε τα ίδια πράγματα∙ αλλά κάπου πρέπει να ξυπνάει το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και της αξιοπρέπειας ως κοινωνία και ως πολίτες. Και λέω ότι οι εξελίξεις στη χώρα μας αναφορικά με τη Διαχείριση των Στερεών Αποβλήτων είναι αντιφατικές και δυσοίωνες. Κι αυτό έχει να κάνει με τη χρόνια δυστοκία των αρμοδίων, τις πιέσεις των μηχανισμών και των συμφερόντων και τις αδυναμίες της Αυτοδιοίκησης να χαράξει πολιτική και να παίξει τον ιστορικό της ρόλο, που η σύγχρονη πραγματικότητα της επιβάλει.
Με βάση την Κυκλική Οικονομία και την Ευρωπαϊκή Νομοθεσία, νομική υποχρέωση των κρατών μελών είναι η Διαλογή στην Πηγή τουλάχιστον για τα οργανικά, το χαρτί, το πλαστικό, το γυαλί και το μέταλλο. Η ως τώρα εμπειρία των ευρωπαϊκών χωρών υπερθεματίζει αυτή την υποχρέωση. Η Διαλογή στην Πηγή και η προώθηση τοπικών προγραμμάτων ανακύκλωσης και κομποστοποίησης είναι η οικονομικότερη, περιβαλλοντικά και κοινωνικά φιλικότερη προοπτική, σε αντίθεση με την πλήρη εξάρτηση από ένα σύστημα σύμμεικτων στερεών αποβλήτων.
Τι είναι λοιπόν η Διαλογή στην Πηγή; Είναι ο διαχωρισμός διακριτών κατηγοριών απορριμμάτων εκεί που παράγονται, για να γίνει στη συνέχεια η ξεχωριστή συλλογή, αποκομιδή και ανακύκλωση. Πού παράγονται; Στο σπίτι, στη δουλειά, στο κατάστημα, στο εμπορικό κέντρο. Γιατί να κάνουμε Διαλογή στην Πηγή; Αν δεν γίνει έγκαιρα ο διαχωρισμός στην πηγή, εκεί δηλαδή που παράγονται, ο τρόπος που τα πετάμε και ο τρόπος που αναμειγνύονται στη συνέχεια, τα καθιστά δύσκολο, αν όχι αδύνατο να διαχωριστούν με επιτυχία.
Είναι τουλάχιστον ανόητο να μην γίνεται ο διαχωρισμός όταν πρέπει∙ και να ξοδεύουμε στη συνέχεια μεγάλα ποσά σε υποδομές για να τα ξαναδιαχωρίσουμε και να γίνει η ανακύκλωση, αν αυτό καταστεί εφικτό. Οι πρακτικές για διαλογή των απορριμμάτων μετά την ανάμειξη των υλικών, είτε μηχανικά, είτε με χειροδιαλογή, δοκιμάστηκαν και αποδείχτηκαν ακριβές ή ανεπαρκείς λόγω κακής ποιότητας των ανακτώμενων υλικών. Κι αυτό γιατί προηγείται η ανάμειξη των ανακυκλώσιμων υλικών κυρίως με οργανικά απορρίμματα της κουζίνας και όχι μόνο.
Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας να λέμε ότι οι καθυστερήσεις του κράτους και της αυτοδιοίκησης, έστω και μέσα στη δύσκολη αυτή συγκυρία του COVID-19, μας ανησυχούν ιδιαίτερα. Θεωρώ άστοχη και προβληματική την επιμονή τους να θεωρούν προτεραιότητα την κατασκευή Μονάδων Επεξεργασίας (Σύμμεικτων) Αποβλήτων (ΜΕΑ) χωρίς την -παράλληλη έστω- ανάπτυξη προγραμμάτων Διαλογής στην Πηγή. Οι ΜΕΑ δεν παράγουν παρά δευτερογενή καύσιμα με ελάχιστες δυνατότητες ανάκτησης ανακυκλώσιμων υλικών.
Γιατί το κάνουν αυτό; Απαντήστε ή βάλτε τον εαυτό σας να σκεφθεί και ανάλογα να πράξετε σε κάθε ευκαιρία στο μέλλον. Η αδιαφορία είναι συνευθύνη!
Μια νέα εποχή για την ανακύκλωση ξεκινάει στον Δήμο Θερμαϊκού με την υποβολή μελέτης στο πρόγραμμα «Αντώνης Τρίτσης», η οποία στοχεύει στην ανακύκλωση συσκευασιών και βιοαποβλήτων.
Έτσι, πρόκειται να βελτιώσουμε τις καθημερινές μας πρακτικές, να προστατεύσουμε με καλύτερο τρόπο το περιβάλλον και ν’ αναβαθμίσουμε την ποιότητα ζωής μας, ρίχνοντας υπολείμματα τροφών και άλλα βιοδιασπώμενα υλικά στους καφέ κάδους συλλογής αποβλήτων, που θα τοποθετηθούν σε κεντρικά σημεία του Δήμου μας.
Ταυτόχρονα, θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας για τη συλλογή και μεταφορά των ανακυκλώσιμων υλικών, ενώ, στο πλαίσιο της κυκλικής οικονομίας, οι συμπολίτες μας θα απολαμβάνουν ένα πολύ σημαντικό ανταποδοτικό αντίτιμο για κάθε επιστρεφόμενη συσκευασία.
Επίσης, η διαλογή στην πηγή, δηλ. ο διαχωρισμός διακριτών κατηγοριών απορριμμάτων εκεί που παράγονται, για να γίνει στη συνέχεια η ξεχωριστή συλλογή και η ανακύκλωση ή η κομποστοποίηση αναμένεται να μειώσει έως και 90% τον όγκο των μεταφερομένων υλικών χωρίς να απαιτούνται άλλες υποδομές ανακύκλωσης.
Ο Δήμαρχος Θερμαϊκού, Γιώργος Τσαμασλής, επεσήμανε τα εξής:
«Στον Δήμο μας στηρίζουμε κάθε δραστηριότητα για την βιώσιμη ανάπτυξη. Συμβάλλουμε στην προστασία του περιβάλλοντος, ενισχύοντας την ανακύκλωση με νέους κάδους, αλλά και με 4ο απορριμματοφόρο όχημα για την αποτελεσματικότερη λειτουργία της συγκεκριμένης υπηρεσίας. Συνεχίζουμε να επενδύουμε σε καινοτόμες τεχνολογίες, με το βλέμμα στραμμένο στην ενεργειακή μετάβαση για να καταστεί ο Δήμος μας, από ουραγός, πρωτοπόρος στην Ελλάδα. Στόχος μας ένα θετικό περιβαλλοντικό και κοινωνικό αποτύπωμα, ακολουθώντας τα διεθνή πρότυπα βιώσιμης ανάπτυξης».
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Πέρασαν χρόνια πολλά που ακούγαμε για στόχους που έμελλε να πλησιάσουμε ως χώρα, αναφορικά με την συλλογή απορριμμάτων ανακύκλωσης. Στόχοι που τίθενται και ουδέποτε πλησιάζονται.
Αλήθεια και πως να πλησιαστούν αφού επανειλλημένα έχει διαπιστωθεί πως κατά την συλλογή επικρατεί ένας αχταρμάς. Απορριμματοφόρα συλλογής οικιακών σκουπιδιών πολλάκις συμπεριλαμβάνουν στην αποκομιδή ταυτόχρονα και περιεχόμενα από κάδους ανακύκλωσης. Έτσι πάνε στράφι κυριολεκτικά οι προσπάθειες των συνεπών νοικοκυριών που φροντίζουν να κάνουν την διαλογή στα σπίτια τους με αρκετό είναι αλήθεια κόπο.
Με αποτέλεσμα και οι στόχοι να απομακρύνονται αλλά και ποινές προς τους δήμους που οι υπηρεσίες τους (ή οι συνεργαζόμενοι εργολάβοι τους) να επικρέμονται.
Δημοσιοποιήθηκε η ετήσια έκθεση του Εθνικού Οργανισμού Ανακύκλωσης (ΕΟΑΝ) για το 2016, έκθεση που υποβάλλεται στην Eurostat και στην οποία γνωστοποιήθηκαν τα επιμέρους στοιχεία σχετικά με την ανακύκλωση σε δήμους της Περιφερειακής Ενότητας Θεσσαλονίκης.
Το ενδιαφέρον είναι πως από τους 14 δήμους μόνο οι τρεις έχουν να παρουσιάσουν επιδόσεις που ξεπερνούν τον μέσο όρο. Αυτοί είναι οι δήμος Θεσσαλονίκης, Καλαμαριάς και Θέρμης.
Οι υπόλοιποι μάλλον πέρνουν πολύ χαμηλό οικολογικό βαθμό μιας και υπολείπονται σημαντικά από τον μέσο όρο. Μέσα σ' αυτούς και ο Δήμος Θερμαϊκού, για άλλη μια φορά.
Δείτε τον σχετικό πίνακα:
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Το παγκόσμιο πρόβλημα της πλαστικής ρύπανσης μας απασχολεί όλους. Μεγάλο μέρος της κοινωνίας έχει ευαισθητοποιηθεί και ζητάει λύσεις, και όλο και περισσότεροι άνθρωποι αναλαμβάνουν δράση. Κάποιες από τις μεγαλύτερες εταιρείες που παράγουν τεράστιες ποσότητες σπάταλης συσκευασίας μίας χρήσης, σιγά σιγά παραδέχονται ότι πρέπει να κάνουν κάτι και οι ίδιες.
Έτσι, μερικές εταιρείες έχουν προχωρήσει σε φαινομενικά φιλόδοξες δεσμεύσεις, αλλά με μία πιο προσεκτική ματιά αποδεικνύεται ότι συνεχίζουν στο ίδιο μοτίβο: επενδύουν σε “ψευδολύσεις”, οι οποίες αντί να μας απομακρύνουν από τη λογική της μίας χρήσης, αποσπούν την προσοχή μας από άλλα συστήματα που είναι η πραγματική λύση στο πρόβλημα και διαιωνίζουν την κουλτούρα της σπατάλης, αποπροσανατολίζοντας τους καταναλωτές.
Πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι το πρόβλημα δεν έχει να κάνει με το υλικό, αλλά με την ίδια την κουλτούρα που επικρατεί.Οι λύσεις στις οποίες δίνεται έμφαση μέχρι τώρα συνεχίζουν να βασίζονται στη λογική της μίας χρήσης, η οποία λέει ότι είναι εντάξει να παράγουμε προϊόντα και συσκευασίες που μετά από 5-10 λεπτά καταλήγουν στα σκουπίδια. Ακριβώς εκεί είναι το πρόβλημα: αν οι 200.000 τόνοι πλαστικής συσκευασίας που καταναλώνουμε κάθε χρόνο στην Ελλάδα μετατραπούν σε 200.000 τόνους χάρτινης ή συσκευασίας από βιοπλαστικό[1], τα προβλήματα διαχείρισης των απορριμμάτων και πάλι θα είναι μεγάλα για το περιβάλλον και την κοινωνία.
Συνεχίζοντας το αφιέρωμα που ξεκινήσαμε πριν λίγο καιρό στις λάθος αυτές λύσεις, πρόσφατα δημοσιεύσαμε μία έρευνα που με παραδείγματα και νούμερα εξηγεί γιατί οι λύσεις αυτές δεν είναι αρκετές να λύσουν το πρόβλημα, και ταυτόχρονα δημιουργούν περισσότερη ζημιά στο περιβάλλον από αυτή που θεωρητικά προσπαθούν να αντιμετωπίσουν.
Ας αναλύσουμε λοιπόν λίγο πιο προσεκτικά τις λύσεις που προωθούνται.
Χαρτί
Το βασικό πρόβλημα εδώ αναφέρθηκε παραπάνω: η λύση αυτή συνεχίζει τη λογική της μίας χρήσης, χωρίς να φέρνει ουσιαστική αλλαγή. Επιπλέον, μεγαλύτερη παραγωγή χαρτιού σημαίνει μεγαλύτερη πίεση στα δάση του πλανήτη, που ήδη βρίσκονται σε κρίσιμη καμπή. Τα δάση παίζουν βασικό ρόλο στην υγεία του πλανήτη: λειτουργούν ως αποθήκες διοξειδίου του άνθρακα, είναι το σπίτι για ένα μεγάλο κομμάτι της βιοποικιλότητας και προσφέρουν πολλές άλλες υπηρεσίες. Αυτή τη στιγμή χρειάζονται περισσότερη προστασία και όχι αύξηση της παραγωγής χαρτιού. Επίσης, παρά το γεγονός ότι το χαρτί ανακυκλώνεται, τα συστήματα ανακύκλωσης δεν προσφέρουν πάντα ποιοτικό ανακυκλωμένο υλικό. Ένας λόγος είναι η πρόσμιξη του χαρτιού με άλλα υλικά, γι’ αυτό πολλές φορές μεγάλες ποσότητες χαρτιού καίγονται ή πετιούνται σε χωματερές και δεν ανακυκλώνονται. Για παράδειγμα, τα McDonalds ανακοίνωσαν το 2018 ότι θα αντικαταστήσουν τα πλαστικά καλαμάκια με χάρτινα στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Ιρλανδία. Εξαιτίας όμως του πάχους τους και των αυτοκόλλητων, ήταν ασύμβατα με τα υπάρχοντα συστήματα ανακύκλωσης, άρα δεν μπόρεσαν ποτέ να ανακυκλωθούν.
Βιοπλαστικό
Ορισμένες εταιρείες – όπως η Coca-Cola, η Danone, η Nestlé και η PepsiCo – χρησιμοποιούν βιοπλαστικά για να αντικαταστήσουν ένα μέρος των συμβατικών πλαστικών από ορυκτά καύσιμα στα μπουκάλια τους, ενώ ισχυρίζονται ότι ορισμένες συσκευασίες είναι “βιοδιασπώμενες”. Αυτοί οι όροι προκαλούν σύγχυση, ειδικά όταν χρησιμοποιούνται μαζί με όρους περιβαλλοντικού ξεπλύματος όπως “eco”, ‘bio” ή “green”. Η λέξη “βιοπλαστικά” δεν έχει συγκεκριμένο ορισμό και η εντύπωση ότι αυτά τα προϊόντα είναι πιο “φυσικά” επειδή προέρχονται από φυτά είναι λάθος: η παραγωγή πλαστικού από οργανικά υλικά μπορεί να περιλαμβάνει παρόμοια χημικά με αυτά του συμβατικού πλαστικού, ή μπορεί ακόμη και να περιέχει πλαστικό και από ορυκτά καύσιμα σε ένα ποσοστό. Το βασικό πρόβλημα με αυτό το υλικό, όπως έχουμε αναφέρει και παλιότερα, είναι ότι δεν βιοδιασπάται και δεν κομποστοποιείται κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Χρειάζεται συγκεκριμένες συνθήκες που είναι πολύ σπάνιες στο περιβάλλον και πολύ συχνά δεν υπάρχουν στους δήμους. Άρα λοιπόν το υλικό αυτό πολλές φορές δεν έχει κάποια διαφορά με το συμβατικό πλαστικό μίας χρήσης, αφού απλά καταλήγει στα σκουπίδια ή καίγεται.
Ανακύκλωση
Ξέρουμε πλέον ότι μόλις το 9% των συνολικά 9 δις τόνων πλαστικού που έχει παράξει ο κόσμος έχει ανακυκλωθεί. Παρόλα αυτά, η ανακύκλωση προωθείται ως η βασική λύση στο πρόβλημα της πλαστικής ρύπανσης, και οι εταιρείες βασίζονται σε αυτήν για να μην αλλάξουν ουσιαστικά τίποτα, επιμένοντας στη λογική του “δεν φταίμε εμείς, με καλύτερη ανακύκλωση θα λυθεί το πρόβλημα”. Τα συστήματα ανακύκλωσης δεν μπορούν να συμβαδίσουν με τον τεράστιο όγκο πλαστικών σκουπιδιών που παράγεται. Ένα παράδειγμα, ακόμη και στην Γερμανία, η οποία έχει τα υψηλότερα ποσοστά ανακύκλωσης στον κόσμο με βάση τη συγκομιδή, πάνω από το 60% όλων των πλαστικών απορριμμάτων καίγεται και μόνο το 38% ανακυκλώνεται. Μέσα στα μικρά ποσοστά του πλαστικού που αναφέρεται ως “ανακυκλωμένο”, υπάρχει ένα ακόμη βασικό στοιχείο: το παγκόσμιο εμπόριο πλαστικών σκουπιδιών. Το πλαστικό που δεν ανακυκλώνεται εγχώρια συνήθως πακετάρεται σε μεικτά δεμάτια και εξάγεται μαζικά σε άλλες χώρες για να το διαχειριστούν. Παρόλα αυτά, ανεξάρτητα από την τύχη του, η χώρα εξαγωγής το υπολογίζει ως ανακυκλωμένο πλαστικό, ενώ η πραγματική ποσότητα που ανακυκλώνεται εντός της χώρας είναι πολύ χαμηλότερη.
Χημική ανακύκλωση
Ή αλλιώς αχαρτογράφητα – και επικίνδυνα – νερά. Η βιομηχανία των πλαστικών και των συσκευασιών προωθούν την εντύπωση ότι η 100% ανακύκλωση θα είναι κάποια στιγμή εφικτή. Έτσι, οι εταιρείες στρέφονται σε επικίνδυνες νέες τεχνολογίες, γνωστές και ως χημική ανακύκλωση, που είναι ένας όρος “ομπρέλα” και περιλαμβάνει αρκετές τεχνολογίες. Αυτές είτε βρίσκονται σε πιλοτικό στάδιο, είτε είναι γνωστές αλλά με αποδοτικότητα που αμφισβητείται. Οι μεγάλες εταιρείες συχνά περιγράφουν τη χημική ανακύκλωση στις διαφημιστικές τους εκστρατείες ως “ενισχυμένη ανακύκλωση” ή “προηγμένη ανακύκλωση”, ώστε να δώσουν την εντύπωση ότι είναι ακίνδυνες τεχνολογίες. Όμως, οι πληροφορίες για τις επιπτώσεις τους στο περιβάλλον και την υγεία είναι προς το παρόν περιορισμένες, και υπάρχουν σοβαρές ανησυχίες για την έκλυση επικίνδυνων χημικών και τις μεγάλες απαιτήσεις που έχουν σε ενέργεια. Οι περισσότερες από αυτές τις διαδικασίες είναι ενεργοβόρες, απαιτούν υποδομές υψηλού κόστους και παράγουν απόβλητα (όπως πρόσθετα και ρυπαντές). Η χημική ανακύκλωση, παρά το γεγονός ότι προωθείται ως επένδυση υψηλού κύρους και ως λύση, είναι ακριβή, ανεπαρκής και υπάρχει ελάχιστη γνώση για τις επιπτώσεις αυτών των δυνητικά ρυπαντικών διαδικασιών.
Καύση σκουπιδιών
Ένα άλλο θέμα που αξίζει να αναφερθεί είναι η καύση σκουπιδιών. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση η πλειοψηφία (41,6%) των πλαστικών απορριμμάτων που συλλέχθηκαν το 2016 κάηκαν. Η καύση σκουπιδιών είναι ανεπαρκής τρόπος για παραγωγή ενέργειας και ανεύθυνος τρόπος διαχείρισης απορριμμάτων. Συγκεκριμένα, η καύση πλαστικού δημιουργεί ρύπους, πτητική τέφρα, τέφρα κλιβάνου και σκωρία. Μπορεί να βλάψει την ανθρώπινη υγεία και τον πλανήτη, εκλύοντας ερεθιστικές ουσίες για το αναπνευστικό σύστημα, καρκινογόνες τοξίνες, βαρέα μέταλλα όπως υδράργυρο, κάδμιο και μόλυβδο, ενώ συμβάλλει στην κλιματική κρίση με εκπομπές αερίου του θερμοκηπίου. Δυστυχώς όμως, το Υπουργείο Περιβάλλοντος της χώρας μας φαίνεται ότι σκέφτεται την επιλογή της καύσης. Για αυτό, μαζί με άλλες 3 οργανώσεις, στείλαμε επιστολή καλώντας τον Υπουργό να πάρει ξεκάθαρα θέση ενάντια στην καύση.
Καμία λοιπόν από αυτές τις λύσεις δεν είναι στη σωστή κατεύθυνση: ούτε η αντικατάσταση υλικών, ούτε η ανακύκλωση. Μόνο μέσα στο 2019, η παγκόσμια παραγωγή και καύση πλαστικού έχει εκπέμψει ποσότητα ρύπων ίση με 189 εργοστάσια παραγωγής ενέργειας με καύση άνθρακα. Ταυτόχρονα, η βιομηχανία των ορυκτών καυσίμων σκοπεύει να αυξήσει την παραγωγή πλαστικού κατά 40% μέσα στην επόμενη δεκαετία και το πλαστικό εκτιμάται ότι θα ευθύνεται για το 20% της παγκόσμιας κατανάλωσης πετρελαίου.
Γι’ αυτό, είναι ξεκάθαρο ότι χρειάζεται μία επανάσταση επαναχρησιμοποίησης! Κάποια πράγματα είναι εύκολα και μπορούν να εφαρμοστούν από τώρα κιόλας. Για κάποιες άλλες περιπτώσεις, δεν υπάρχει μία ενιαία λύση που να μπορεί να εφαρμοστεί από όλες τις εταιρείες και χρειάζεται περισσότερη έρευνα. Παρόλα αυτά, το πιο ουσιαστικό πράγμα που χρειάζεται να γίνει είναι η μείωση του αριθμού των συσκευασιών μίας χρήσης στην αγορά. Χρειάζονται λύσεις που εστιάζουν στην επαναχρησιμοποίηση, επαναπλήρωση και σε άλλα συστήματα που δεν εξαρτώνται από αναλώσιμα.
Τι αξία έχουν τα μεταχειρισμένα ρούχα; Μεγάλη, απαντούν Ευρωπαίοι ερευνητές.
Έχουν αναπτύξει μια σύνθετη γραμμή παραγωγής που μετατρέπει τα μεταχειρισμένα ρούχα σε πρώτες ύλες όπως γλυκόζη, γλυκόλη ή οξέα που αργότερα μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην χημική βιομηχανία.
Ερευνητές λένε πως το σύστημα αυτό θα μπορούσε να συμβάλει στη μείωση των περίπου 8 εκατομμυρίων τόνων υφασμάτινων αποβλήτων που παράγονται κάθε χρόνο στην Ευρώπη.
Στην Ευρωπαϊκή Ένωση κάθε χρόνο παράγονται 8 τόνοι υφασμάτινα απορρίμματα. Μεταχειρισμένα ρούχα αλλά και σεντόνια, χαλιά, κουρτίνες και πολλά άλλα. Από αυτά, ανακυκλώνεται μόνο το 20%. Τα υπόλοιπα καταλήγουν σε χωματερές ή οδηγούνται σε καύση.
Πώς θα αλλάξει η κατάσταση;
Ευρωπαίοι ερευνητές έχουν σχεδιάσει και κατασκευάσει εδώ στο Μάριμπορ της Σλοβενίας μια πιλοτική εγκατάσταση για να δώσουν απάντηση ακριβώς σε αυτό το ερώτημα”.
Στην πόλη του Μάριμπορ συγκεντρώνονται κάθε χρόνο 400 τόνοι υφασμάτινων απορριμμάτων. Μόνο ένα μικρό ποσοστό τελικά ανακυκλώνεται. Ο λόγος είναι ότι τα υφάσματα είναι υλικά που έχουν υποστεί πολύ μεγάλη επεξεργασία. Η ανακύκλωσή τους είναι ιδιαίτερα δύσκολη.
Η Μότζα Πόμπερζνικ, μηχανικός περιβάλλοντις στο Ινστιτούτο για την Προστασία της Προστασίας Περιβάλλοντος - IOS: «Γνωρίζουμε όλοι ότι τα υφάσματα πρέπει να βαφτούν. Επίσης, χρησιμοποιούνται χημικά σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες ενώ συχνά γίνεται και επεξεργασία αδιαβροχοποίησης. Ένα ύφασμα μπορεί να αποτελείται από πολλά διαφορετικά υλικά όπως μέταλλα ενώ συχνά χρησιμοποιούνται και πλαστικά».
Οι επιστήμονες στο ευρωπαϊκό ερευνητικό πρόγραμμα του Μάριμπορ έχουν μια πρόταση για να αντιμετωπιστεί δυσεπίλυτο ζήτημα της ανακύκλωσης.
Τρεις αντιδραστήρες μετατρέπουν μεταχειρισμένα ρούχα σε δευτερογενείς πρώτες ύλες χωρίς ορυκτά καύσιμα.
Μετά την πρώτη διαλογή, μάλλινα, βαμβακερά ή υφάσματα από πολυεστέρα περνούν από γνωστές διαδικασίες όπως αποχρωματισμό, βιοχημικό πολυμερισμό και επεξεργασία που βασίζεται στην υδρόλυση.
Και προσθέτει: «Είναι πραγματικά πολύ σημαντικό στα απορρίμματα που εισάγουμε στο σύστημα για να δημιουργήσουμε δευτερογενείς πρώτες ύλες να έχει γίνει πολύ καλή διαλογή. Αυτό σημαίνει ότι όσο πιο καθαρό είναι το εισαγόμενο τόσο καθαρότερο και υψηλότερης ποιότητας θα είναι το εξαγόμενο».
Το τελικό παραγόμενο προϊόν εξαρτάται από τη φύση του πρωτογενούς υλικού. Από τον πολυεστέρα για παράδειγμα, οι ερευνητές μπόρεσαν να εξάγουν χημικά που αργότερα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή πλαστικών.
Οι επιστήμονες όμως έχουν κι άλλες συνταγές. Η Αλεξάντρα Λόμπνικ, καθηγήτρια Μηχανικής Περιβάλλοντος στο Πανεπιστήμιο του Μάριμπορ και συντονίστρια του προγράμματος RESYNTEX εξηγεί: «Επεξεργαζόμαστε βαμβακερά για παράδειγμα. Από τα οποία εξάγουμε γλυκόζη που μετατρέπεται σε βιοαιθανόλη. Στη συνέχεια έχουμε το μαλλί. Από το μαλλί παίρνουμε πρωτεΐνες που μετατρέπονται σε ρητίνες για ξύλα αντί για τοξικές ρητίνες φορμαλδεϊδης».
Η εργαστηριακή έρευνα αποσκοπεί στη βελτίωση της διαδικασίας ανακύκλωσης που απαιτεί βιοχημικά μίγματα και υψηλή πίεση και θερμοκρασίες. Αυτό βοηθά στη σταθεροποίηση του παραγόμενου αποτελέσματος.
Η Τζουλίγια Φόλμαγερ Βαλγ, χημικός μηχανικός στο Πανεπιστήμιο του Μάριμπορ λέει: «Θέλουμε να παραλάβουμε στο τέλος της διαδικασίας ένα προϊόν που να έχει την ίδια ποιότητα με τα υλικά που λαμβάνουμε από τα ορυκτά καύσιμα. Είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα που το εγγυόμαστε με την διαδικασία καθαρισμού».
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η ίδια τεχνολογία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να τονωθούν τα επιχειρηματικά μοντέλα κυκλικής οικονομίας άλλων αποβλήτων.
Η Μότζα Πόμπερζνικ συμπληρώνει: «Εξελίσσουμε την τεχνολογία αυτή και στα πλαστικά, πλαστικά πολυαιθυλενίου για μπουκάλια, για παράδειγμα. Θα προσπαθήσουμε επίσης να αποικοδομήσουμε τα υλικά συσκευασίας από κυτταρίνη που είναι ένα από τα μεγαλύτερα περιβαλλοντικά προβλήματα».
Οι επιστήμονες ελπίζουν πως η δουλειά τους θα συμβάλει στο να αυξηθεί η ευαισθητοποίηση του κόσμου σχετικά με την περιβαλλοντική και οικονομική σημασία της σωστής διαλογής και ανακύκλωσης υφασμάτινων αποβλήτων.
Διαβάζουμε στο Τοπικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων (ΤοΣΔΑ) ενός νησιωτικού Δήμου για την κομποστοποίηση με μηχανικούς κομποστοποιητές:
«Για την κομποστοποίηση μικρών ποσοτήτων βιοαποβλήτων σε ξενοδοχεία ή στρατόπεδα ή ακόμα και γειτονιές είναι η επιτόπου κομποστοποίηση με μηχανικούς κομποστοποιητές. Εγκαθίστανται σε πάρκα ή κοινόχρηστους χώρους και έχουν ελεύθερη πρόσβαση σε αυτούς οι πολίτες.
Οι μηχανικοί κομποστοποιητές έχουν σχήμα κλειστού κοντέινερ, στο οποίο τροφοδοτούμε τα βιοδιασπώμενα υλικά. Στους μηχανικούς κομποστοποιητές ενσωματώνεται η αυτοματοποιημένη μίξη και ανάδευση καθώς και ο έλεγχος μέσω πίνακα ελέγχου. Έχουν την ικανότητα να δέχονται για κομποστοποίηση από 300 κιλά μέχρι και 1.500 κιλά ανά ημέρα βιαποδομήσιμα υλικά, ανάλογα με τις διαστάσεις και το μοντέλο. Μερικά μοντέλα έχουν ενσωματωμένο κλαδοτεμαχιστή.
Η κομποστοποίηση γίνεται είτε ανά παρτίδες, είτε με συνεχή ροή τροφοδοσίας υλικών. Με τη διαδικασία συνεχούς ροής, τα βιοαποδομήσιμα υλικά προστίθενται συνεχώς στο ένα άκρο και το έτοιμο κομπόστ εκκενώνεται από το άλλο άκρο. Η ανάμιξη του κομπόστ ρυθμίζεται από τον πίνακα χειρισμού – ελέγχου πάνω στην εξωτερική επιφάνεια του κομποστοποιητή με εύκολη πρόσβαση από τον οποίο ελέγχεται επίσης η θερμοκρασία και η περιεκτικότητα σε υγρασία.
Μόλις ο ενεργός κύκλος κομποστοποίησης ολοκληρωθεί (περίπου 3 εβδομάδες), το υλικό εκκενώνεται ως ώριμο κομπόστ από την πόρτα εκκένωσης του κομποστοποιητή. Το κομπόστ στην συνέχεια πρέπει να ωριμάσει σε ανοιχτό χώρο για 1-2 μήνες. Τα υλικά που τροφοδοτούν τον κομποστοποιητή θα πρέπει να μην έχουν προσμίξεις από πλαστικά, μέταλλα, γυαλιά ή άλλα μη βιοδιασπώμενα υλικά και να αναμιγνύονται με θρυμματισμένα κλαδιά για την επίτευξη του σωστού λόγου N/C (αζώτου προς άνθρακα).
Ένας μηχανικός κομποστοποιητής με ετήσια δυναμικότητα έως 400 tn/έτος έχει κόστος 130.000 € +ΦΠΑ 22.100 = 152.100 € περίπου. Ένας μικρός μηχανικός κομποστοποιητής μέσα σε container με ετήσια δυναμικότητα έως 20 tn έχει κόστος περίπου 40.000 € συμπεριλαμβανομένου και του container εγκατάστασης.
Για την εγκατάσταση ενός μηχανικού κομποστοποιητή δεν απαιτείται περιβαλλοντική αδειοδότηση, εφόσον η ποσότητα είναι μικρότερη από 1 τόνο την ημέρα σύμφωνα με την ΚΥΑ 1958 ΦΕΚ 21 Β, 13/1/2012 με την κατάταξη έργων και την ΚΥΑ 37674 ΦΕΚ2471 Β 10/8/2016, που τροποποιεί και κωδικοποιεί την προηγούμενη».
Και τώρα στα δικά μας.
Ο Δήμος Λαμίας έχει τέσσερις τέτοιους μηχανικούς κομποστοποιητές / κοντέινερ. Τους προμηθεύτηκε πριν εννιά χρόνια περίπου. Τους εγκατέστησε και ποτέ δεν τους λειτούργησε, χωρίς να δοθεί κάποια εξήγηση. Έχουμε αναφερθεί σ’ αυτό πολλές φορές. Αντικειμενικά είναι ένα οικονομικό σκάνδαλο, τη στιγμή που δαπανήθηκαν αρκετά χρήματα. Βέβαια κάποια φορά ο τότε δήμαρχος είπε το αμίμητο: «Μέσα από χρήματα από ευρωπαϊκό πρόγραμμα, χωρίς να επιβαρύνουμε τους δημότες μας… έχουμε προμηθευτεί τέσσερις κομποστοποιητές…» λες και τα ευρωπαϊκά χρήματα δεν είναι των δημοτών. Το ίδιο επανέλαβε και στο Δημοτικό Συμβούλιο… Περιμένουμε την αξιοποίησή τους από τη νέα δημοτική αρχή με όποιον τρόπο θεωρεί πρόσφορο. Διαφορετικά πρέπει να πάνε για σκραπ και να απελευθερωθούν οι χώροι που καταλαμβάνουν. Είναι αρκετά τα εννιά χρόνια… Χαρακτηριστικό είναι ότι ένας από αυτούς είναι τοποθετημένος έξω από το Νεκροταφείο στα Βόρεια Καλύβια. Κάποιοι από τους κατοίκους της περιοχής, επειδή ξέρουν ότι εγώ υποστηρίζω τα συστήματα ανακύκλωσης και κομποστοποίησης, θεωρούν ότι το κοντέινερ το έχω τοποθετήσει εγώ εκεί∙ και με θεωρούν υπεύθυνο, που καταλαμβάνει ένα σημαντικό χώρο στην είσοδο του Νεκροταφείου. Άντε να τους εξηγήσεις τι ακριβώς συμβαίνει…
Λαμία, Γενάρης 2020 Στέφανος Σταμέλλος
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Νέοι σχεδιαστές με τολμηρά σχέδια και απεριόριστη έμπνευση μεταμόρφωσαν σε πασαρέλα την Νέα Παραλία με φόντο το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και τον Όλυμπο, την ώρα που δύει ο ήλιος με τα καπέλα, τα κοσμήματα, τις κομμώσεις και τα ενδύματα να παίζουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο, όπως και στις Όπερες.
H εκδήλωση διοργανώνεται για 5η συνεχή χρονιά από το σύλλογο «Οι Φίλοι Νέας Παραλίας» και όπως έχουν ήδη ανακοινώσει η φετινή θεματολογία έχει πάρει την έμπνευσή της από την Όπερα!
Και αυτό που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι πως όλες οι δημιουργίες βασίστηκαν σε υλικά ανακύκλωσης.
Εμπνευστές της εκδήλωσης οι Bernard Cuomo & Prodromos Nikiforidis
Σε μια κίνηση πρωτοποριακή, με θετικό περιβαλλοντικό
πρόσημο, προχώρησε ο Δήμος Θερμαϊκού, με πρωτοβουλία του Τμήματος Ανακύκλωσης και σκοπό τη
συλλογή και ανακύκλωση όλου του πλεονάζοντος εκλογικού υλικού, μετά την
ολοκλήρωση των εκλογικών διαδικασιών της 26ης Μαΐου και 2ας Ιουνίου.
Σε συνέχεια τηλεφωνικής
επικοινωνίας με το Φο.Δ.Σ.Α. Κ.Μ. (Φορέας Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων Κεντρικής
Μακεδονίας), από την αρχή κιόλας της εβδομάδας που προηγήθηκε της πρώτης
Κυριακής των εκλογών, ο οποίος θετικά ανταποκρινόμενος σε σχετικό αίτημα
συμφώνησε να διαθέσει απορριμματοφόρο όχημα, αποφασίσθηκε να συγκεντρωθεί και
να οδηγηθεί προς ανακύκλωση το αχρησιμοποίητο υλικό από όλα τα εκλογικά κέντρα
του Δήμου.
Αποτελώντας τον πρώτο δήμο που
αιτήθηκε τη διάθεση οχήματος από το Φορέα, εκδηλώνοντας την επιθυμία να προβεί
στη συγκεκριμένη ενέργεια, ο Δήμος Θερμαϊκού με τις συντονισμένες ενέργειες των
Τμημάτων Ανακύκλωσης και Καθαριότητας, την κοπιαστική προσπάθεια όλου του
προσωπικού τους και πάντα σε στενή και αρμονική συνεργασία με το Φο.Δ.Σ.Α. Κ.Μ.,
ολοκλήρωσε με απόλυτη επιτυχία τη δράση.
Επιτυχία αποτιμώμενη στη
συνολική ποσότητα καθαρού χαρτιού που οδηγήθηκε τελικά προς ανακύκλωση και η
οποία, σύμφωνα με ενημέρωση του Φορέα, άγγιξε τους 7,22 τόνους. Ένα αποτέλεσμα
εντυπωσιακό που στέλνει ηχηρότατο μήνυμα
υπέρ της ανακυκλωτικής διαδικασίας, της πράσινης αντίληψης και της ανύψωσης ισχυρής ασπίδας
προστασίας για το περιβάλλον, θέτοντας ταυτόχρονα στέρεες βάσεις για τη
θεμελίωση μιας κυκλικής οικονομίας με πολλαπλά οφέλη για όλους.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Την ώρα που θεόρατοι ουρανοξύστες, φουτουριστικά μουσεία, ευφάνταστα ξενοδοχεία και μοναδικής αισθητικής κτίρια κλέβουν συνήθως τα φώτα της αρχιτεκτονικής δημοσιότητας, για το 2018 όλα τα φλας στράφηκαν σε κάτι ολότελα διαφορετικό.
Κάτι που ολοκληρώθηκε μέσα στη χρονιά που πέρασε και ανανέωσε δραστικά τον σχεδιασμό και τη φιλοσοφία μιας κτιριακής ομάδας που έμοιαζε να έχει αφεθεί στην πεπατημένη δεκαετιών.
Κι όμως, ακόμα κι αυτά μπορούν να διαδραματίσουν σημαίνοντα αισθητικό ρόλο στην πόλη, συμβάλλοντας στην ξεχωριστή ταυτότητά της. Φτάνει να θέλουν να τολμήσουν και να καινοτομήσουν, αλλά και να ενταχθούν αρμονικά μέσα στον αστικό ιστό, εκεί που άλλοτε εξοβελίζονταν στις παρυφές των πόλεων και ακόμα πιο μακριά.
Κάτι που θα φέρνει αναγκαστικά στη Δανία, μια χώρα γνωστή για πολλά πράγματα, αλλά όχι και το σκι της. Η Δανία υποδέχτηκε λοιπόν φέτος ένα σωστό αρχιτεκτονικό στολίδι που δεν είναι πύργος, μουσείο, ξενοδοχείο ή εστιατόριο. Τι είναι; Ένα εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας! Ή, σωστότερα, το εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας.
Το οποίο φιλοξενεί στη στέγη του και τη μεγαλύτερη τεχνητή πίστα σκι της Δανίας, φέρνοντας το σπορ στην καρδιά της πρωτεύουσας, που όσο να πεις έχει κι αυτό τη σημασία του. Αν και δεν περιορίζεται εκεί κατά κανέναν τρόπο.
Γιατί αυτό που κάνει εξόχως μοναδική τη μονάδα ηλεκτροπαραγωγής Amager Bakke είναι ο απίστευτος σχεδιασμός της, απόλυτα ταιριαστός για ένα «πράσινο» εργοστάσιο που με τεχνολογία αιχμής μετατρέπει τα απόβλητα σε καθαρή ενέργεια, συντελώντας στο όραμα της Κοπεγχάγης να γίνει η πρώτη πόλη του κόσμου με μηδενικό αποτύπωμα άνθρακα ως το 2025.
Κι αυτό είναι το πλέον γενναίο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση, κάνοντας ταυτοχρόνως και ένα δεύτερο -και εξίσου σημαντικό- άλμα: την εγκατάλειψη των μονολιθικών βιομηχανικών αντιλήψεων και τη μετατροπή μιας δημόσιας κτιριακής δομής σε τουριστική ατραξιόν. Και, γιατί όχι, σύμβολο μιας πόλης…
Ένα εργοστάσιο τελείως διαφορετικό από τα άλλα
Αν δεν ήταν μονάδα παραγωγής ενέργειας, θα ήταν μια υπέροχη τεχνητή πίστα σκι 440 μέτρων σε μια σχετικά επίπεδη χώρα που το χιόνι που πέφτει δεν απολαμβάνεται από τους σκιέρ. Μια πίστα που σκαρφαλώνει σε ύψος 86 μέτρων, διαθέτει τέσσερα επίπεδα δυσκολίας (από αρχάριους μέχρι και δεινούς σκιέρ) και η πρόσβαση γίνεται με ανελκυστήρες μέσα από το εσωτερικό του κτιρίου που ευελπιστεί να φέρει σε επαφή τους Δανούς με το σκι. Οι οποίοι πετάγονται συνήθως στη Σουηδία για να κατεβαίνουν τις πλαγιές με τα παγοπέδιλα. Τώρα όμως δεν θα χρειάζεται, καθώς έχουν στην πρωτεύουσά τους μια από τις μεγαλύτερες τεχνητές πίστες σκι του κόσμου!
Η πλαγιά ήταν μια ιδέα του γνωστού δανού αρχιτέκτονα με διεθνή παρουσία Bjarke Ingels και του δημιουργικού του γραφείου Bjarke Ingels Group (BIG), ο οποίος οραματίστηκε κι αυτά τα «κυκλάκια» του φουγάρου, τους δακτυλίους καπνού που συμβολίζουν τη μετατροπή των σκουπιδιών σε καθαρή ενέργεια. Ένα όραμα που αποκτά σάρκα και οστά με τη βοήθεια του Thomas Heatherwick, του ανθρώπου που έδωσε το κατιτίς παραπάνω στον σχεδιασμό των Ολυμπιακών του Λονδίνου το 2012.
Η τεχνολογία πίσω από τους δακτυλίους καπνού δεν έχει ωστόσο ολοκληρωθεί ακόμα, καθώς όπως παρατηρεί ο Patrik Gustavsson, ο άνθρωπος που εξουσιοδοτήθηκε να φέρει το σκι στην Κοπεγχάγη: «Η BIG δουλεύει ακόμα τα δαχτυλίδια καπνού. Δεν είναι σαφές για την ώρα αν είναι τελικά μια εφαρμόσιμη λύση ή όχι, αλλά ελπίζουμε ειλικρινά να είναι».
Όλα αυτά δεν μπορούν βέβαια να κλέψουν τη μαγεία από την κατεξοχήν λειτουργία του εντυπωσιακού κτιρίου…
Τι κάνει το κέντρο παραγωγής ενέργειας
Απλά-απλά, καίει 400.000 τόνους σκουπιδιών και αποβλήτων ετησίως για να τροφοδοτεί περισσότερα από 62.500 σπίτια με ρεύμα και άλλα 160.000 με θέρμανση. Κάπου 500.000-700.000 κάτοικοι έχουν πλέον ηλεκτρικό και θέρμανση από το Amager Bakke, αλλά και τουλάχιστον 46.000 επιχειρήσεις, καθώς το εργοστάσιο είναι διπλάσια αποδοτικό από την προηγούμενη μονάδα.
Όσο για το αποτύπωμά του στο περιβάλλον, το ARC (όπως το λένε, από το Amager Resource Center) απελευθερώνει καθαρό νεράκι, 100 εκατ. λίτρα νερού τον χρόνο! Αλλά και 10.000 τόνους μετάλλων ετησίως, τους οποίους συλλέγει από τα σκουπίδια. Την ίδια ώρα που προσφέρει και άφθονη διασκέδαση φυσικά, μιας και η στέγη του είναι ένα σωστό βουνό με πραγματικά δέντρα.
Η μονάδα ηλεκτροπαραγωγής είναι μια από τις καθαρότερες και αποδοτικότερες του κόσμου στον κλάδο της αποτέφρωσης αποβλήτων και σίγουρα η μόνη που έχει κάνει τον δικό της χαμό στα κοινωνικά μέσα. Δεν συναντάς και κάθε μέρα εργοστάσια ενέργειας με πίστες σκι, μονοπάτια πεζοπορίας και τοίχους αναρρίχησης στις σκεπές τους, ούτε και ντυμένα με ό,τι πιο προχωρημένο σχεδιαστικά έχει να επιδείξει η σύγχρονη αρχιτεκτονική! Αφήνοντας κατά μέρος το καφέ με τη μαγευτική θέα στην πόλη.
Και δεν είναι μόνο τα απόβλητα που μετατρέπει σε ενέργεια, αλλά και το νερό της βροχής, το ηλιακό φως, ακόμα και τις ροές του αέρα. Όλα αυτά είναι που το κάνουν «οικονομικά, περιβαλλοντικά και κοινωνικά επωφελές», κατά τον Ingels, αποτελώντας ένα εξαίσιο παράδειγμα αυτού που αποκαλεί «ηδονιστική βιωσιμότητα».
Όσο για τον σχεδιασμό του, είναι το απόγειο ίσως της δημιουργικής μεγαλοφυΐας του 43χρονου Ingels, αποδεικνύοντας στην πράξη πώς ένα προχωρημένο τεχνολογικά εργοστάσιο μπορεί να είναι και φιλικό στο περιβάλλον και καινοτόμο σχεδιαστικά. Ντυμένο με αλουμίνιο, θέτει νέα ορόσημα όχι μόνο στον περιβαλλοντικά ευαισθητοποιημένο σχεδιασμό, αλλά και στην αποδοτικότητα σε επίπεδο ενέργειας και αποτυπώματος άνθρακα. Πρωτοποριακή τεχνολογία και αρχιτεκτονική ακολουθούν εδώ τις ίδιες καινοτόμες γραμμές, δημιουργώντας ένα κτίριο του μέλλοντος στο εδώ και τώρα.
Ένα χάδι για τα μάτια δηλαδή που απολαμβάνει ήδη καθολική συναίνεση στη Δανία. Το Amager Bakke το διαχειρίζεται η Amager Ressource Center (ARC), μια δημόσια εταιρία που ελέγχεται από πέντε δήμους της χώρας, αντικαθιστώντας την παλιά μονάδα παραγωγής ενέργειας που είχε φτιαχτεί πριν από 45 χρόνια.
«Είναι ένα πολυχρηστικό εργοστάσιο που επαινείται από όλο τον κόσμο, εξαιτίας της απήχησής του στο κοινό. Το εργοστάσιο παρέχει ενέργεια και διαχείριση αποβλήτων και είναι ήδη αρχιτεκτονικό ορόσημο και χώρος αναψυχής», λέει χαρακτηριστικά ο Ole Hedegaard Madsen, διευθυντής της Babcock & Wilcox Vølund που συνεργάστηκε στον εξοπλισμό της μονάδας.
Και είναι το γεγονός ότι δεν το έχτισαν κάπου μακριά από την πόλη, αλλά στην ίδια την καρδιά της Κοπεγχάγης, θέλοντάς το ένα έργο για όλους τους πολίτες. Αφού για τους πολίτες προορίζεται δηλαδή: «Είναι εγκατεστημένο κοντά στο αεροδρόμιο και μόλις 5 χιλιόμετρα από την Πλατεία Δημαρχείου της Κοπεγχάγης, οπότε δεν μιλάμε απλώς για μια βιομηχανική μονάδα, αλλά για έναν σταθμό της δανέζικης πρωτεύουσας», συνεχίζει ο Madsen.
Έτσι μεταμορφώνεις ένα υπεραποδοτικό και υπερσύγχρονο εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας σε έμβλημα μιας πόλης, υλοποιώντας το μεγαλόπνοο όραμα της ανθρωπότητας για πόλεις φιλικές στο περιβάλλον και τον ίδιο τον άνθρωπο…
Η Διεύθυνση Καθαριότητας και Ανακύκλωσης του Δήμου Θέρμης, ενημερώνει όλους τους δημότες μας ότι από τη Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2018, έχει τεθεί σε ισχύ το νέο πρόγραμμα αποκομιδής ογκωδών απορριμμάτων.
Αναλυτικά, στην περιοχή του πρώην Δήμου Βασιλικών, η αποκομιδή θα υλοποιείται σύμφωνα με το ακόλουθο πρόγραμμα:
ΔΕΥΤΕΡΑ
ΤΡΙΤΗ
ΤΕΤΑΡΤΗ
ΠΕΜΠΤΗ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
ΒΑΣΙΛΙΚΑ
ΣΟΥΡΩΤΗ
ΑΓΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ
ΜΟΝΟΠΗΓΑΔΟ
ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
ΠΕΡΙΣΤΕΡΑ
ΛΙΒΑΔΙ
ΛΑΚΚΙΑ
ΒΑΣΙΛΙΚΑ
Παράλληλα, ο χώρος προσωρινής αποθήκευσης της Σουρωτής είναι ανοικτός για τους δημότες μας και μπορούν στο εξής να εναποθέτουν με τα δικά τους μεταφορικά μέσα τα απόβλητά τους Καθημερινά και από Δευτέρα και Παρασκευή κατά τις ώρες 8:00 π.μ. έως και 13:00 μ.μ.
Ο χώρος δέχεται αυστηρά μόνο:κλαδιά, πράσινα υπολείμματα και ογκώδη αντικείμενα (όπως για παράδειγμα καναπέδες, στρώματα και γενικά κάθε είδους επίπλου). Απαγορεύονται δε, τα μπάζα κατεδάφισης και τα απόβλητα επαγγελματικής δραστηριότητας.
Τα ογκώδη προς αποκομιδή θα πρέπει να τοποθετούνται στον κοινόχρηστο χώρο μπροστά από το ακίνητό τους και σε καμία περίπτωση κοντά ή μέσα στους κάδους αποκομιδής και ανακύκλωσης.
Παράλληλα θα πρέπει να ξεχωρίσουν τα ογκώδη , ανάλογα με την κατηγορία τους, ως εξής:
Σε περίπτωση μεγάλων ποσοτήτων η αποκομιδή θα γίνεται κατόπιν συνεννόησης του κάθε πολίτη με την υπηρεσία Καθαριότητας και Ανακύκλωσης του Δήμου Θέρμης στο τηλέφωνο 2310478014. Το κόστος αποκομιδής μεγάλων ποσοτήτων ογκωδών (ογκώδη, κλαδιά κ.λ.π.) και μπαζών, σύμφωνα με τον Κανονισμό Καθαριότητας, έχει ως εξής:
• Φορτηγό 15 τόνων ………….30€ /δρομολόγιο
• Φορτηγό 8 τόνων …………….20€ /δρομολόγιο
• Ημιφορτηγό……………………….5€ /δρομολόγιο
Υπενθυμίζεται ότι σε περίπτωση μη συμμόρφωσης με τα ανωτέρω, θα επιβάλλεται το αντίστοιχο πρόστιμο σε κάθε ανεξέλεγκτη και μη σύμφωνη με τον Κανονισμό Καθαριότητας παράνομη εναπόθεση. Για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα στην κατεύθυνση διατήρησης παρακαλούνται οι δημότες μας να συνεργαστούν με τη Διεύθυνση Καθαριότητας & Ανακύκλωσης προκειμένου να διατηρηθεί το περιβάλλον καθαρό και να επικοινωνούν με τα τηλέφωνα 2310478014 & 2310467110.
Ο Αντιδήμαρχος Καθαριότητας και Ανακύκλωσης κ. Σωκράτης Σαμαράς απευθύνει έκκληση σε όλους τους συνδημότες μας που κατοικούν στις συγκεκριμένες περιοχές να φροντίσουν ώστε να τοποθετούν τα προς απομάκρυνση ογκώδη απορρίμματα τους, αυστηρά από το βράδυ της προηγούμενης μέρας έως την 8:00 π.μ. της επομένης ημέρας. Παράλληλα επισημαίνει πως “η διαχείριση των ογκωδών απορριμμάτων, αποτελεί στις μέρες μας μια σημαντική αναγκαιότητα αλλά και ταυτόχρονα προτεραιότητα αφού είναι βασική προϋπόθεση στην κατεύθυνση διασφάλισης της προστασίας του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας. Προτεραιότητα του Δήμου Θέρμης είναι η περισυλλογή και διαχείριση ογκωδών αντικειμένων,αφού το φαινόμενο της εναπόθεσης παλαιών οικοδομικών υλικών, κάθε είδους κουφωμάτων, υπολειμμάτων καθαρισμών κήπων-κλαδιών σε δρόμους, πεζοδρόμια και κοινόχρηστους χώρους δεν συνάδει με την μεγάλη προσπάθεια που καταβάλει ο Δήμος μας, για μία καθαρή Θέρμη. Το τελευταίο χρονικό διάστημα παρατηρείται το φαινόμενο ρίψης και εναπόθεσης σε κάδους ανακύκλωσης και πράσινους αποκομιδής με αποτέλεσμα την καταστροφή τους και την πρόκληση βλαβών στα απορριμματοφόρα. Οι ενέργειες αυτές, έρχονται σε πλήρη αντίθεση με την κοινωνική συμμετοχή που επιθυμούμε και επιδιώκουμε ενώ παράλληλα υποβαθμίζουν την ποιότητα ζωής μας και δεν διακατέχονται από τον το απαιτούμενο σεβασμό στο αστικό τοπίο και τον πολιτισμό μας», σημειώνει χαρακτηριστικά ο κ. Σαμαράς.
Είναι χρήσιμο, σε κάθε περίπτωση να γνωρίζουν οι δημότες μας, ότι δεν πρέπει να εναποθέτουν ογκώδη και πράσινα αντικείμενα στο πεζοδρόμιο ή σε κοινόχρηστους χώρους, ή σε σημεία που εμποδίζουν την κυκλοφορία πεζών ή οχημάτων ή όπου είναι δυσχερής η αποκομιδή τους (όπως π.χ. σε γωνίες δρόμων, σε σηματοδότες κυκλοφορίας, σε διαβάσεις πεζών, σε ράμπες Α.Μ.Ε.Α., σε στάσεις λεωφορείων, σε ράμπες ασθενοφόρων, σε πυροσβεστικούς κρουνούς, σε χώρους όπου ενδέχεται να δημιουργήσουν προβλήματα ασφαλείας).
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
