Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 58 ετών ο πρόεδρος της Βενεζουέλας, Ούγκο Τσάβες, μετά από μακρά μάχη με τον καρκίνο.
Ο Τσάβες, με τη χαρισματική του προσωπικότητα, υπήρξε εμβληματική φιγούρα για τη χώρα του, αλλά και για ολόκληρη τη Λατινική Αμερική.
Αγαπήθηκε και μισήθηκε. Προκάλεσε και ενέπνευσε. Σκληρός και αμφιλεγόμενος, δίκαιος και έντιμος, υπέρ-ομιλητικός και επιθετικός.
Καλόκαρδος και κοντά στους φτωχούς, αετός απέναντι στα γεράκια. Δύσκολος, εκκωφαντικός, παράλογος, δυναμικός, οραματιστής.
Ηγέτης με την παλιά, ιστορική στόφα.
Επιβίωσε πολιτικά μέσα από τέσσερις εκλογικές αναμετρήσεις και ένα πραξικόπημα. Έγραψε το όνομα του στα κιτάπια της Ιστορίας.
Τελικά έχασε μία σημαντική μάχη, την τελική: Αυτή με τον καρκίνο.
Διαβάστε: Ο Τσάβες στις σελίδες της Ιστορίας
"Πάγωσε" η Βενεζουέλα
Η μοιραία κατάληξη του Τσάβες ήταν αναμενόμενη για καιρό, καθώς οι επιπλοκές μετά την τελευταία του εγχείρηση ήταν πολλές.
Τελικά το απόγευμα της Τρίτης (τοπική ώρα), ο αντιπρόεδρος της χώρας, Νίκολα Μαδούρο, ανακοίνωσε το θάνατο του προέδρου: «Πήραμε την πληροφορία για το πιο τραγικό γεγονός που έχουμε ανακοινώσει στο λαό μας. Στις 16:25 (20:55 GMT) σήμερα, 5 Μαρτίου, απεβίωσε ο κομαντάτε Ούγκο Τσάβες».
Ο ίδιος, έχοντας προς το παρόν το γενικό πρόσταγμα, σημείωσε ότι ο στρατός θα χρησιμοποιηθεί από την κυβέρνηση για να διασφαλιστεί η ειρήνη στη χώρα.
Ο Τσάβες εξάλλου, πριν αναχωρήσει για το τελευταίο του ταξίδι στην Κούβα, όπου και υποβλήθηκε στην τέταρτη χειρουργική επέμβαση, τον είχε αναγορεύσει προσωπικά ως διάδοχό του.
Νωρίτερα, ο Μαδούρο είχε ανακοινώσει πως απελάθηκε ο διπλωματικός ακόλουθος των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντέιβιντ ντελ Μόνακο, τον οποίο κατηγόρησε ως υποκινητή μίας συνωμοσίας με τις ένοπλες δυνάμεις της Βενεζουέλας.
«Αυτός ο υπάλληλος αναζητούσε εν ενεργεία στρατιωτικούς στη Βενεζουέλα, αρχικά για να αντλεί πληροφορίες για την κατάσταση των ενόπλων δυνάμεών μας και εν συνεχεία για να τους προτείνει αποσταθεροποιητικά σχέδια», δήλωσε.
Σύμφωνα με τον Μαδούρο, ο Τσάβες -την Τρίτη- διένυσε τις «πιο δύσκολες ώρες του» αφότου υποβλήθηκε τον περασμένο Δεκέμβριο σε εγχείριση για την αφαίρεση καρκινικού όγκου.
Παράλληλα ισχυρίσθηκε πως η ασθένεια του οφείλεται σε «επίθεση» από εχθρούς του, υπογραμμίζοντας πως αυτή η κατηγορία μία ημέρα θα αποδειχθεί.
«Δεν έχουμε καμία αμφιβολία, θα έλθει μία στιγμή στην Ιστορία που θα μπορέσουμε να συστήσουμε μία επιστημονική επιτροπή, η οποία θα αποκαλύψει πως ο διοικητής Τσάβες είχε υποστεί επίθεση (από τους εχθρούς του) με αυτήν την ασθένεια. Οι εχθροί έψαξαν μία αχίλλειο πτέρνα για να πλήξουν την υγεία του», υποστήριξε.
Ο Τσάβες στις σελίδες της Ιστορίας
Ο Ούγκο Τσάβες, κεντρικό πρόσωπο στη πολιτική σκηνή της Βενεζουέλας για περισσότερα από 14 χρόνια, τελικά ηττήθηκε από τον καρκίνο σε ηλικία 58 ετών.
Επί δυο χρόνια έδινε μάχη με τη μυστηριώδη μορφή της ασθένειας που τον κατέβαλε, αφήνοντας πίσω του την εντύπωση ότι οι διάδοχοί του θα είναι δύσκολο να ολοκληρώσουν το έργο του.
Πληθωρικός και χαρισματικός ηγέτης του «σοσιαλισμού του 21ου αιώνα» ο Τσάβες κυβερνούσε τη χώρα, παραγωγό πετρελαίου, από το 1999, ενώ μόλις πριν από λίγους μήνες στις 7 Οκτωβρίου του 2012, κέρδισε την τρίτη εκλογική του νίκη και την επανεκλογή του στην ηγεσία της Βενεζουέλας με 56%.
Η πολιτική του καριέρα, παρέμεινε έως το τέλος ανέγγιχτη από την εκλογική ήττα, ενώ κατάφερε να ματαιώσει και το πολιτικό πραξικόπημα το 2002, το οποίο για λίγες ώρες τον είχε ανατρέψει.
Ακούραστος ρήτορας, ο Τσάβες, είχε μια ερωτική σχέση με το πλήθος των οπαδών του, κατά τις ατελείωτες ομιλίες του, που μονοπωλούσαν και στα μέσα ενημέρωσης της Βενεζουέλας.
Φορούσε συνήθως στρατιωτική στολή με τον χαρακτηριστικό κόκκινο μπερέ, ενώ προς το τέλος της ζωής του, εμφανιζόταν με κόκκινα πουκάμισα ή με φόρμες με τα εθνικά χρώματα της Βενεζουέλας.
Ήταν ένας χαρισματικός, υπερκινητικός και καθολικός θαυμαστής του απελευθερωτή Σιμόν Μπολιβάρ, της εμβληματικής φιγούρας του πολέμου της ανεξαρτησίας από τους Ισπανούς και απολάμβανε σταθερά υψηλά επίπεδα δημοτικότητας, παρά την έντονη εχθρότητα που αντιμετώπιζε από τους πολιτικούς του αντιπάλους.
Ο πρώην αντισυνταγματάρχης και αλεξιπτωτιστής γεννήθηκε το 1954, ήταν γιος δασκάλων και μεγάλωσε με τη γιαγιά του.
Μια απόπειρα πραξικοπήματος το Φεβρουάριο του 1992 τον οδήγησε στη φυλακή για δύο χρόνια.
Το 1998, ως υποψήφιος του συνασπισμού των αριστερών κομμάτων, κέρδισε τις προεδρικές εκλογές.
Δύο χρόνια αργότερα, επικυρώθηκε από το λαό η πρόταση του για το νέο «Σύνταγμα της Μπολιβαριανής Επανάστασης» και ο ίδιος επανεξελέγη στην προεδρία.
Ήταν σφοδρός πολέμιος του -όπως τον αποκαλούσε- αμερικανικού ιμπεριαλισμού, αν και ποτέ δεν διέκοψε την παροχή πετρελαίου προς τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο Τσάβες «παρουσιάστηκε» στην ευρύτερη περιοχή της Λατινικής Αμερικής ως ο «κληρονόμος» του Φιντέλ Κάστρο και καλλιέργησε μια επαναστατική, αλλά αμφιλεγόμενη εικόνα έχοντας πολιτική φιλία με προσωπικότητες όπως ο Μουαμάρ Καντάφι της Λιβύης, ο Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ του Ιράν και ο πρόεδρος της Συρίας Μπασάρ αλ-Άσαντ.
Ο Τσάβες έχει επίσης εργαστεί για την περιφερειακή ολοκλήρωση αλλά και την παγίωση της Μπολιβαριανής Συμμαχίας.
Παρά την πολιτική του θέση να ενισχύσει το ρόλο του κράτους στην οικονομική δραστηριότητα, δεν κατάφερε να ελέγξει τον πληθωρισμό.
Πάντως αύξησε τις «κοινωνικές αποστολές», που του χάρισαν την αμέριστη υποστήριξη των λαϊκών τάξεων.
Ως επικεφαλής της μεγαλύτερης παραγωγού χώρας πετρελαίου στη Νότια Αμερική, έχει χτίσει τη δημοτικότητά του πάνω σε πολλά κοινωνικά προγράμματα, συμπεριλαμβανομένης της υγείας, της εκπαίδευσης και της στέγασης.
Από τον Ιούνιο του 2011, οπότε διαγνώστηκε ο καρκίνος, υποβλήθηκε σε τέσσερις χειρουργικές επεμβάσεις στην Κούβα για να αντιμετωπισθεί η ασθένεια.
Μετά από την τελική όπως αποδείχτηκε χειρουργική επέμβαση στην Αβάνα στις 11 Δεκεμβρίου, είχε σχεδόν εξαφανιστεί από το δημόσιο βίο μέχρι και την ανακοίνωση του θανάτου του την Τρίτη.
Παντρεύτηκε και χώρισε δύο φορές, ενώ είχε τέσσερα παιδιά, τρεις κόρες και ένα γιο.
