Στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα, ο βασιλιάς Λεοπόλδος Β' του Βελγίου κυβέρνησε το Ελεύθερο Κράτος του Κονγκό ως προσωπική του αποικία. Υπό το εκμεταλλευτικό του καθεστώς, ο λαός του Κονγκό υπέφερε πάρα πολύ. Το κύριο κίνητρο του βασιλιά Λεοπόλδου ήταν να αποσπάσει όσο το δυνατόν περισσότερο πλούτο από το Κονγκό, ιδιαίτερα μέσω της παραγωγής καουτσούκ. Για να επιβάλει τον έλεγχό του και να μεγιστοποιήσει τα κέρδη, ο βασιλιάς Λεοπόλδος επέβαλε μια βασιλεία τρόμου στον πληθυσμό του Κονγκό. Αυτή η φωτογραφία πιο πάνω, καταγράφει τη ζοφερή πτυχή αυτής της βαρβαρότητας.
Τα άτομα από το Κονγκό που αποτύγχαναν να ανταποκριθούν στις απαιτητικές ποσοστώσεις παραγωγής καουτσούκ που όριζε η βελγική διοίκηση, τιμωρούνταν αυστηρά.
Χιλιάδες Κονγκολέζοι υποβλήθηκαν σε εκτελέσεις, συμπεριλαμβανομένων δημοσίων απαγχονισμών, ή ακρωτηριασμών ως μέσο τιμωρίας.
Αυτές οι σκληρές πράξεις έγιναν με ιδιαίτερη βιαιότητα και στόχευαν στη διατήρηση ελέγχου του τοπικού πληθυσμού. Οι φρικαλεότητες που διαπράχθηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έχουν τεκμηριωθεί πολλαπλά και θεωρούνται ως ακόμη ένα από τα πιο σκοτεινά κεφάλαια στην αποικιοκρατική ιστορία.
Στη φωτογραφία, ένα παιδί θύμα αυτών των βελγικών φρικαλεοτήτων στο Κονγκό απεικονίζεται δίπλα σε έναν ιεραπόστολο.
Οι ιεραπόστολοι έπαιξαν πολύπλοκο ρόλο κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, καθώς κάποιοι ήταν συνένοχοι στο εκμεταλλευτικό σύστημα, ενώ άλλοι μπορεί να παρείχαν κάποιο επίπεδο ανθρωπιστικής βοήθειας.
Η εικόνα χρησιμεύει ως στοιχειωμένη υπενθύμιση της βαθιάς ταλαιπωρίας που υπέστη ο λαός του Κονγκό υπό το αποικιοκρατικό καταπιεστικό καθεστώς του βασιλιά Λεοπόλδου.
