Articles by "Αστροφυσική-Διάστημα"

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αστροφυσική-Διάστημα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ακτιβιστής στις 0

Η Συνθήκη για το Εξωτερικό Διάστημα (Outer Space Treaty‎‎) συντάχθηκε υπό την αιγίδα του ΟΗΕ το 1967 και περιλαμβάνει την απαγόρευση των πυρηνικών όπλων στο Διάστημα, τον περιορισμό της χρήσης της Σελήνης και όλων των άλλων ουράνιων σωμάτων για ειρηνικούς σκοπούς, καθιέρωση ότι το Διάστημα θα εξερευνηθεί και θα χρησιμοποιηθεί ελεύθερα από όλα τα έθνη και αποκλείοντας οποιαδήποτε χώρα να διεκδικήσει την κυριαρχία στο Διάστημα ή σε οποιοδήποτε ουράνιο σώμα.

Η απόφαση της NASA να επιστρέψει στη Σελήνη αυτή την φορά με φυσική παρουσία και για μόνιμη εγκατάσταση των αστροναυτών της εκεί προκάλεσε το έντονο ενδιαφέρον πολλών χωρών που είτε μόνες τους είτε σε συνεργασία με άλλες χώρες πραγματοποιούν τα τελευταία χρόνια αποστολές εξερεύνησης στο φεγγάρι ενώ κάποιες προετοιμάζονται παράλληλα για δημιουργία μόνιμων επανδρωμένων βάσεων. Πρωταγωνιστικό ρόλο έχει φυσικά η Κίνα η οποία υλοποιεί ένα πολύ μεγάλο και πολυσύνθετο διαστημικό πρόγραμμα το οποίο έχει καταφέρει να διατηρεί μυστικό με τον υπόλοιπο κόσμο να ενημερώνεται για τις κινεζικές αποστολές στο Διάστημα κυριολεκτικά λίγες μέρες πριν αυτές πραγματοποιηθούν.

Ειδικά όσον αφορά την Σελήνη έχει ξεκινήσει ένας κανονικός Ψυχρός Πόλεμος ανάμεσα σε ΗΠΑ και Κίνα για το ποιος θα φτάσει πρώτος με επανδρωμένες αποστολές εκεί, ποιος θα κάνει πρώτος μόνιμες εγκαταστάσεις και τι σκοπούς θα εξυπηρετούν αυτές.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η NASA δημοσιοποίησε κάποια στιγμή ένα χάρτη με περίπου δέκα σημεία στο Νότιο Πόλο της Σελήνης που έχει επιλέξει για να γίνει σε κάποιο από αυτά η προσσελήνωση της πρώτης επανδρωμένης αποστολής της που είναι προγραμματισμένο να γίνει στα τέλη του 2026 με την Κίνα να απαντά ότι έχει επιλέξει και εκείνη κάποια από αυτά τα σημεία για τις δικές της επανδρωμένες αποστολές οπότε δεν μπορεί να τα χρησιμοποιήσει η NASA.


Η ανησυχία

Λάδι στη φωτιά που έχει ανάψει στην κούρσα της κατάκτησης της Σελήνης έριξε ο διοικητής της NASA Μπιλ Νέλσον εμφανιζόμενος στο Αμερικανικό Καπιτώλιο, το νομοθετικό σώμα της ομοσπονδιακής κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών, για να συζητήσει τον προϋπολογισμό της διαστημικής υπηρεσίας για το 2025.

«Η Κίνα έχει κάνει εξαιρετικά βήματα, ειδικά τα τελευταία 10 χρόνια, αλλά είναι πολύ, πολύ μυστικοπαθής. Πιστεύουμε ότι βαφτίζουν διαστημικά στρατιωτικά προγράμματα ως επιστημονικά για να μας μπερδέψουν και νομίζω ότι στην πραγματικότητα, βρισκόμαστε σε έναν αγώνα δρόμου. Ελπίζουμε ότι το Πεκίνο θα συνέλθει και θα καταλάβει ότι ο χώρος του Διαστήματος προορίζεται για ειρηνικές χρήσεις» ανέφερε ο Νέλσον που δήλωσε ότι οι ΗΠΑ πρέπει να προσγειωθούν ξανά στο φεγγάρι πριν το κάνει η Κίνα, εκφράζοντας την ανησυχία του ότι αν το Πεκίνο έφτανε πρώτο, θα μπορούσε να πει: «Εντάξει, αυτή είναι η επικράτειά μας, μείνετε μακριά».

Ο Νέλσον είπε επίσης ότι η Κίνα έχει ένα τεράστιο προϋπολογισμό για το διαστημικό της πρόγραμμα και έχει περιθώρια να τον αυξήσει αν χρειαστεί και για αυτό πρέπει και οι ΗΠΑ να στηρίξουν αναλόγως οικονομικά την NASA.



πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0


Tρεις Ρώσοι έκαναν παγκόσμιο ρεκόρ πέφτοντας την περασμένη εβδομάδα με αλεξίπτωτα από τη στρατόσφαιρα της Γης στο Βόρειο Πόλο, σε μια αποστολή η οποία χρησίμευσε επίσης ως τεστ ενός νέου συστήματος επικοινωνιών για χρήση στην Αρκτική, δήλωσε στο Reuters ένας οργανωτής του εγχειρήματος.

Οι Μιχαήλ Κορνιγένκο, Αλεξάντρ Λίνικ και Ντένις Γεφρέμοφ έπεσαν από ένα αεροπλάνο Ilyushin-76, που πετούσε σε ύψος 10.500 μέτρων, και έκαναν για περίπου δυόμισι λεπτά ελεύθερη πτώση πριν ανοίξουν τα αλεξίπτωτά τους 1.000 μέτρα πάνω από το έδαφος. Η πτώση τους καταγράφηκε σε ένα εντυπωσιακό βίντεο.



Και οι τρεις υπέστησαν κάποια κρυοπαγήματα στα μάγουλά τους, παρά το γεγονός ότι φορούσαν θερμαινόμενες κάσκες, δήλωσε ο οργανωτής Νικίτα Τσάπλιν. Καθώς έπεφταν με ταχύτητα πάνω από 300 χλμ/ώρα, η θερμοκρασία του αέρα, που ήταν γύρω στους -50 βαθμούς Κελσίου, ήταν αισθητή σαν -70 βαθμοί Κελσίου.

Προσγειώθηκαν κοντά στη ρωσική πολική βάση Μπαρνέο, όπου ο Τσάπλιν δήλωσε ότι μπόρεσαν να τροφοδοτήσουν έναν σέρβερ χρησιμοποιώντας γεννήτριες ντίζελ και να συνδεθούν με ένα δορυφόρο. Ο εξοπλισμός είχε ριφθεί νωρίτερα από χαμηλότερο ύψος.

Οι επικοινωνίες στην Αρκτική πιθανολογείται ότι θα αποκτήσουν μεγαλύτερη σημασία, καθώς χώρες, περιλαμβανομένων της Ρωσίας, των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας, ανταγωνίζονται για πόρους, για εμπορικές οδούς και για στρατιωτικό πλεονέκτημα.

Ο Τσάπλιν δήλωσε πως οι Ρώσοι μπόρεσαν να στείλουν δεδομένα μέσω ενός πειραματικού συστήματος, αν και παραδέχθηκε πως σ' αυτό το σημείο το σύστημα αυτό δεν μπορεί να συγκριθεί με τις δυνατότητες της Iridium Communications Inc, η οποία έχει έδρα τις ΗΠΑ και προσφέρει κάλυψη και των δύο πόλων της Γης.

«Φυσικά η λύση μας είναι κάτι πιλοτικό, και πάλι όμως καταφέραμε, από τον σέρβερ μας, να συνδεθούμε με τον δορυφόρο μας και να διαβιβάσουμε δεδομένα», δήλωσε ο Τσάπλιν, ο οποίος είναι εταίρος και συνιδρυτής του ρώσου παρόχου RUVDS.

«Ασφαλώς δεν είναι ακόμα Iridium, όμως κάναμε μερικά μικρά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση και αυτό ήταν ο στόχος μας - να δούμε κατά πόσο είναι ρεαλιστικό να κατασκευάσουμε μια λύση χαμηλού κόστους για να έχουμε πρόσβαση από ένα υπολογιστή σε ένα δορυφόρο».

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

του Χρήστου Δημήτρη

O πρόεδρος της Επιτροπής Πληροφοριών της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ, Μάικ Τέρνερ δήλωσε την Τετάρτη, ότι η επιτροπή έθεσε στη διάθεση όλων των μελών του Κογκρέσου πληροφορίες σχετικά με μια «σοβαρή απειλή για την εθνική ασφάλεια», που σύμφωνα με πηγές σχετίζεται με τη Ρωσία.

Σύμφωνα με το Reuters, ζήτησε μάλιστα από τον πρόεδρο Μπάιντεν να αποχαρακτηρίσει όλες τις πληροφορίες που σχετίζονται με αυτήν την απειλή, ώστε το Κογκρέσο, η κυβέρνηση και οι συμμαχικές χώρες να μπορούν «να συζητήσουν ανοιχτά τις ενέργειες που απαιτούνται για να ανταποκριθούν σε αυτήν την απειλή».

Και μετά, μάθαμε από τους New York Times, πως οι ρωσικές απειλές σχετίζονται με τις προσπάθειες της Μόσχας να αναπτύξει ένα διαστημικό αντιδορυφορικό πυρηνικό όπλο. Το ABC News μετέδωσε επίσης, ότι πράγματι οι πληροφορίες είχαν να κάνουν με μια τέτοια ικανότητα.


“Πόλεμος των άστρων” νούμερο δύο; Να θυμίσουμε ότι ο νούμερο ένα πόλεμος ,είχε προκύψει όταν στις 23 του Μάρτη 1983 ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Ρόναλντ Ρίγκαν, είχε ανακοινώσει επίσημα το μεγαλεπήβολο σχέδιο που χαρακτηρίστηκε ως “Πόλεμος των Αστρων”. Σύμφωνα με το τηλεοπτικό διάγγελμα του Ρίγκαν προς τον αμερικανικό λαό, το σχέδιο αφορούσε «σειρά μακρόχρονων προγραμμάτων έρευνας και ανάπτυξης οπλικών συστημάτων, με τελικό στόχο την εξάλειψη της απειλής να δεχτούμε πλήγματα από στρατηγικούς πυρηνικούς πυραύλους».

Τα σχέδια των Αμερικανών προέβλεπαν στην εγκατάσταση ενός γιγαντιαίου δικτύου επιφανειακών και διαστημικών σταθμών, εφοδιασμένων με όπλα ακτίνων λέιζερ, που θα μπορούσαν, να καταστρέφουν στο Διάστημα τους πυρηνικούς πυραύλους του αντιπάλου, προτού αυτοί πλήξουν το αμερικανικό έδαφος. Επρόκειτο για ένα σχέδιο, που με την ολοκλήρωσή του θα έδινε στις ΗΠΑ τη δυνατότητα να προχωρήσουν στο “πρώτο χτύπημα” κατά της Σοβιετικής Ένωσης, χωρίς να κινδυνεύουν από αντίποινα. Ήταν μέρος του γενικότερου σχεδίου για την «εξαφάνιση της αυτοκρατορίας του κακού», όπως χαρακτήριζαν την Σοβιετική Ένωση.

Φυσικά αυτό το σχέδιο δεν εξαγγέλθηκε για να υλοποιηθεί. Κυρίως αφορούσε την πίεση στη Μόσχα να δαπανά ποσά που δεν θα μπορούσε να αντέξει η οικονομία της ΕΣΣΔ, ώστε να καταρρεύσει, όπως και έγινε. Έτσι και τώρα, η κινδυνολογία των Αμερικανών, δεν αφορά δυνατότητες και προθέσεις της Μόσχας, που παρά την πτώση του κομμουνισμού παραμένει ο χρήσιμος “μπαμπούλας”, ώστε οι σύμμαχοι να βάζουν το χέρι στην τσέπη ξοδεύοντας χρήματα για οπλικά συστήματα και για ενίσχυση όσων πολεμούν τη Ρωσία.
Τι υποστηρίζει η Ρωσία

Η Ρωσία απέρριψε την αμερικανική προειδοποίηση ως «κακόβουλη κατασκευή» και ως τέχνασμα του Λευκού Οίκου με στόχο να πείσει τους Αμερικανούς νομοθέτες να εγκρίνουν περισσότερα χρήματα για την αντιμετώπιση της Μόσχας. Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ δήλωσε ότι δεν θα σχολιάσει την ουσία των αναφορών μέχρι να αποκαλυφθούν οι λεπτομέρειες από τον Λευκό Οίκο. Είπε όμως, ότι η προειδοποίηση της Ουάσινγκτον ήταν σαφώς μια προσπάθεια να πείσει το Κογκρέσο να εγκρίνει περισσότερα χρήματα. Και προσέθεσε ότι «είναι προφανές ότι ο Λευκός Οίκος προσπαθεί, με το αγκίστρι ή με το δόλο, να ενθαρρύνει το Κογκρέσο να ψηφίσει ένα νομοσχέδιο για τη διάθεση χρημάτων στην Ουκρανία».

Η συγκεκριμένη κίνηση για τις απειλητικές διαθέσεις και δυνατότητες της Ρωσίας ήταν απόκρουση στις πιέσεις που δέχεται το σύστημα Μπάιντεν για τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία. Μάλιστα σε πρόσφατη ανάλυση το think tank RAND, εκτίμησε πως είναι προς το συμφέρον των ΗΠΑ και των συμμάχων τους η ειρηνική διευθέτηση του πολέμου στην Ουκρανία τονίζοντας ότι ένας μακροχρόνιος, πιο βίαιος πόλεμος θα είχε μακροπρόθεσμες και πιθανώς μη αναστρέψιμες αρνητικές συνέπειες για τα συμφέροντα των ΗΠΑ, των συμμάχων τους και της Ουκρανίας.

Και το RAND με ιστορία δεκαετιών, θεωρείται το πιο σημαντικό think tank για θέματα άμυνας και εξωτερικής πολιτικής, εξειδικευμένο στην έρευνα και ανάλυση θεμάτων που απασχολούν το Υπουργείο Άμυνας, την Εθνική Ασφάλεια και ευρύτερα την πολιτική στις ΗΠΑ.

Είναι φανερό ότι η κινδυνολογία για το νέο “πόλεμο των άστρων” αφορά τις πιέσεις προς τους βουλευτές στο Κογκρέσο να εγκρίνουν το πακέτο βοήθειας ύψους 95,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων για την Ουκρανία (60 δις.) το Ισραήλ και την Ταϊβάν, που πρόσφατα έλαβε την έγκριση της Γερουσίας. Παραμένει ωστόσο εξαιρετικά αμφίβολο εάν θα περάσει και από τη Βουλή των Αντιπροσώπων, όπου οι σκληροπυρηνικοί Ρεπουμπλικάνοι ευθυγραμμίζονται με τον Ντόναλντ Τραμπ. Ήδη ο πρόεδρος του σώματος, Μάικ Τζόνσον, τόνισε ότι μπορεί να περάσουν εβδομάδες ή και μήνες έως ότου κριθεί η τύχη του.

Δεν μπορεί κανείς να γνωρίζει πως θα εξελιχθούν τα πράγματα, καθώς το 2024 είναι κρίσιμο προεκλογικό έτος για τις ΗΠΑ. Και όπως φαίνεται ο Μπάιντεν θεωρεί πως δεν τον συμφέρει να ζητήσει από το Κίεβο να συμβιβαστεί τώρα.

Έτσι το μεγαλύτερο μέρος του κόστους αυτού του πολέμου Δύσης – Ρωσίας μέσω της Ουκρανίας, χρεώνεται στην Ευρώπη που έχει λεφτά για τον Ζελένσκι αλλά όχι για τους αγρότες, με την οικονομία της σε παρατεταμένη αναστάτωση καθώς έχασε πολύτιμα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα κυρίως στην ενέργεια και απειλείται με παρατεταμένη ύφεση.


πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

από Russia Beyond

Ανακαλύφθηκε πριν από περισσότερα από 10 χρόνια, η υποπαγετώδης λίμνη Βοστόκ στην Ανταρκτική και αμέσως χαρακτηρίστηκε ως το μεγαλύτερο μυστήριο του πλανήτη. Για 14 εκατομμύρια χρόνια, αυτή η γιγαντιαία λίμνη, μεγέθους όσο το Κατάρ, παρέμεινε εντελώς απομονωμένη. Προστατευόταν από τον έξω κόσμο από ένα στρώμα πάγου πάχους περίπου 4. 000 μέτρων.

Οι πρώτοι που έφτασαν στη λίμνη ήταν Ρώσοι ερευνητές. Χρειάστηκαν 16 χρόνια για να διαπεράσει η γεώτρηση τον πάγο χωρίς να τεθεί σε κίνδυνο το οικοσύστημα. Και χρειάστηκαν μερικά ακόμη χρόνια για να συλλεχθούν δείγματα "καθαρού" νερού.

Να τι βρήκαν στη λίμνη των λειψάνων:

Έχει περιγραφεί ως το κλειδί για την κατανόηση του κατά πόσον είναι δυνατή η ύπαρξη ζωής στην Ευρώπη, ένα από τα φεγγάρια του Δία. Κάτω από το παγωμένο "κέλυφος" της Ευρώπης βρίσκεται ένας ωκεανός όπου πιστεύεται ότι θα μπορούσαν να ζήσουν οργανισμοί ανθεκτικοί σε ακραίες συνθήκες, παρόμοιοι με εκείνους της λίμνης Βοστόκ.


Σε δείγματα νερού από τη λίμνη βρέθηκαν 49 οργανισμοί που περιείχαν DNA. Τα περισσότερα από αυτά προέρχονται από την επιφάνεια του πλανήτη μας. Ορισμένες όμως είναι εντελώς άτυπες.


Ένα από τα δείγματα DNA ήταν εντελώς άγνωστο στους επιστήμονες: μόνο το 86% του γονιδιώματός του ταίριαζε με γνωστούς μικροοργανισμούς.


Ένα άλλο δείγμα θύμιζε ένα βακτήριο που θεωρητικά ζει μόνο σε ελώδη εδάφη, αλλά όχι σε παγετώδη νερά υψηλής πίεσης.


Ένας άλλος κάτοικος του Βοστόκ - ο bacillus marini Lactobacillus sp - τρέφεται αποκλειστικά με οργανική ύλη, η οποία ουσιαστικά απουσιάζει από τα νερά της λίμνης. Ως αποτέλεσμα, περιοχές πλούσιες σε θρεπτικά συστατικά θα μπορούσαν να βρεθούν σε μεγαλύτερα βάθη, λένε οι επιστήμονες.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Μεταξύ του Βόρειου και του Νότιου Πόλου υπάρχει μια νοητή γραμμή, την οποία ονομάζουμε άξονα περιστροφής. Αυτός ο άξονας δείχνει προς ένα φωτεινό αστέρι, τον Βόρειο Πολικό Αστέρα, ο οποίος είναι ορατός από το βόρειο ημισφαίριο τις νύχτες με καθαρό ουρανό.

Ως γνωστόν, λοιπόν, κάθε 24 ώρες η Γη κάνει μια πλήρη περιστροφή γύρω απ’ τον εαυτό της, απ’ τα δυτικά προς τα ανατολικά, γι' αυτό και ο ήλιος ανατέλλει στα ανατολικά και δύει στη δύση, και γι’ αυτό επίσης τα αστέρια φαίνονται τη νύχτα σαν να κινούνται στον ουρανό.

Για να καταλάβουμε όμως γιατί συμβαίνει αυτό, ας δούμε τι μπορούμε να μάθουμε από τα υπόλοιπα ουράνια σώματα.


"Ο Δίας και ο Κρόνος περιστρέφονται αρκετά πιο γρήγορα από τη Γη, απαιτώντας μόνο περίπου δέκα ώρες για να φέρουν έναν γύρο γύρω από τον εαυτό τους". NASA/CXC/Univ of Missouri/M.Brodwin et al; NASA/STScI; JPL/CalTech via AP AP

ΟΛΑ ΓΥΡΙΖΟΥΝ

Και ο Ήλιος επίσης γυρίζει. Στην πραγματικότητα, περιστρέφεται προς την ίδια κατεύθυνση με τη Γη. Και όχι μόνο αυτό αλλά και η Γη περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο προς την ίδια κατεύθυνση, όπως και όλοι οι άλλοι πλανήτες, καθώς και περισσότεροι από ένα εκατομμύριο αστεροειδείς και πλανήτες νάνοι.

Τα περισσότερα σώματα περιστρέφονται επίσης προς την ίδια κατεύθυνση. Ο Δίας και ο Κρόνος περιστρέφονται αρκετά πιο γρήγορα από τη Γη, απαιτώντας μόνο περίπου δέκα ώρες για να φέρουν έναν γύρο γύρω από τον εαυτό τους. Η περιστροφή του Κρόνου είναι λίγο κεκλιμένη, γι’ αυτό και με την πάροδο του χρόνου βλέπουμε την εικόνα των δακτυλίων του να αλλάζει λίγο.

Υπάρχουν όμως και δύο ιδιαίτερες εξαιρέσεις: ο Ουρανός μοιάζει σαν να έχει γείρει λίγο στο πλάι και κανείς δεν ξέρει πώς ακριβώς συνέβη αυτό. Ίσως κάποτε να συγκρούστηκε με κάποιον άλλο πλανήτη.

Και η Αφροδίτη είναι κάπως ιδιαίτερη περίπτωση, καθώς περιστρέφεται ανάποδα. Δεν ξέρουμε με βεβαιότητα αν έτσι σχηματίστηκε εξ αρχής ή αν κάποια στιγμή κάτι της συνέβη αλλά σήμερα οι περισσότεροι επιστήμονες πιστεύουν ότι η περιστροφή της έχει αντιστραφεί με την πάροδο του χρόνου από παλιρροϊκές δυνάμεις που έχουν να κάνουν με την πυκνή ατμόσφαιρα του Ήλιου και της Αφροδίτης.

Όλα αυτά κάνουν τους αστρονόμους να αναρωτιούνται αν υπάρχει κάτι το οποίο οδήγησε εξ αρχής όλους τους πλανήτες να περιστρέφονται κατ’ αυτόν τον τρόπο, κατ’ αυτήν την κατεύθυνση.

Το διαστημικό σκάφος Orion πλησιάζει τη γη στις 11 Δεκεμβρίου. NASA via AP AP


Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΕΝΟΣ ΑΣΤΕΡΙΟΥ

Για περισσότερες ενδείξεις και εξηγήσεις, αρκεί να δούμε τι συμβαίνει στην περίπτωση ενός “νεογέννητου” αστεριού.

Ένα απ’ τα πιο διάσημα ονομάζεται Beta Pictoris, περιβάλλεται από ένα λεπτό δίσκο σκόνης, αερίου και μικρών κομματιών που ονομάζονται “πλανητοειδείς” και τα οποία κυμαίνονται σε μέγεθος από έναν κόκκο άμμου μέχρι βράχο, ίσως και μέχρι το μέγεθος ενός βουνού. Οι αστρονόμοι είναι αρκετά σίγουροι ότι ο δίσκος σχηματίστηκε από υλικό που έμεινε όταν γεννήθηκε το αστέρι.

Κάθε αστέρι γεννιέται από ένα σύννεφο αερίου και σκόνης που κινείται στο διάστημα και το οποίο περιβάλλεται από άλλα παρόμοια σύννεφα. Η δύναμη της βαρύτητας αναγκάζει αυτά τα σύννεφα να τραβούν πάνω τους το ένα το άλλο καθώς προχωρούν, γεγονός που τα κάνει να περιστρέφονται αργά.

Ακόμη και όταν ένα από αυτά τα σύννεφα καταρρέει για να σχηματίσει ένα αστέρι, συνεχίζει να περιστρέφεται. Το αστέρι σχηματίζεται και περιστρέφεται μέσα στο κέντρο μιας -ας την πούμε- “επίπεδης τηγανίτας” από περιστρεφόμενο αέριο και σκόνη που ονομάζεται “πρωτοπλανητικός δίσκος”. Όλα αυτά -το αστέρι, το αέριο, η σκόνη- περιστρέφονται προς την ίδια κατεύθυνση.

Οι αστρονόμοι πιστεύουν ότι το ηλιακό μας σύστημα κατά τα πρώτα του χρόνια έμοιαζε πολύ με το Beta Pictoris.

Πιστεύουν επίσης ότι μέσα στον δίσκο, το αέριο και η σκόνη μπορούν να κολλήσουν μεταξύ τους σε μια διαδικασία που ονομάζεται "συσσώρευση". Καθώς ένας νεογέννητος πλανήτης αρχίζει να μεγαλώνει, γίνεται βαρύτερος και η βαρύτητα του προσελκύει όλο και περισσότερα μικρά κομμάτια.

Όταν αυτός ο πλανήτης γίνεται αρκετά ογκώδης, η δύναμη της βαρύτητας αρχίζει να τον συνθλίβει, καθιστώντας τον πιο πυκνό. Εξαιτίας αυτού, ο πλανήτης αρχίζει να περιστρέφεται πιο γρήγορα. Η αύξηση της πίεσης στον πυρήνα προκαλεί την τήξη του πυρήνα. Πυκνότερα υλικά βυθίζονται προς τον πυρήνα και ελαφρύτερα επιπλέουν προς την επιφάνεια του πλανήτη. Έτσι καταλήγουμε να έχουμε έναν πλανήτη με έναν πυρήνα από σίδηρο που περιβάλλεται από πέτρα, και ίσως στα μέρη της επιφάνειας του να έχουμε υλικά όπως νερό και πάγο. Αυτό βλέπουμε να συμβαίνει στο ηλιακό μας σύστημα.

Η σελήνη όπως φαινόταν τη νύχτα της 7ης Μαΐου 2020 από τη Φρανκφούρτη. AP Photo/Michael Probst, file AP

ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝ ΑΝ ΔΕΝ ΓΥΡΙΖΕ Η ΓΗ;

Η περιστροφή της Γης είναι σημαντική για τη ζωή. Χωρίς αυτήν δεν θα είχαμε τη μέρα και τη νύχτα -προφανώς- και ούτε τις παλίρροιες των ωκεανών. Και χωρίς την καθημερινή άμπωτη και τη ροή του νερού, είναι πολύ πιθανό η ζωή να μην είχε αναδυθεί ποτέ μέσα από τη θάλασσα και να είχε φτάσει στη στεριά.

Έτσι, οι αστρονόμοι πιστεύουν ότι η Γη περιστρέφεται επειδή ολόκληρο το ηλιακό μας σύστημα ήδη περιστρεφόταν όταν εκείνη σχηματίστηκε. Ωστόσο, εξακολουθούν να υπάρχουν πολλά ερωτήματα σχετικά με το πώς οι περιστροφές των πλανητών αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου και πώς η περιστροφή επηρεάζει την εξέλιξη της ζωής.

Με περισσότερους από 5.000 πλανήτες πλέον γνωστούς πέρα από το ηλιακό μας σύστημα, οι επιστήμονες του μέλλοντος θα έχουν πολύ υλικό για να μελετήσουν και να ερευνήσουν.



πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Σε μία ανατρεπτική ανακάλυψη προχώρησε το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb, καθώς εντόπισε έξι τεράστιους πολύ πρώιμους γαλαξίες, που ο καθένας τους περιέχει περίπου τόσα άστρα όσα ο δικός μας. Η ανακάλυψη ανατρέπει την έως τώρα κατανόηση των επιστημόνων για την εξέλιξη των γαλαξιών, καθώς τόσο μεγάλοι γαλαξίες δεν αναμενόταν να βρεθούν στο τόσο πρώιμο σύμπαν, όταν αυτό είχε μόλις το 3% της σημερινής ηλικίας του, περίπου 500 έως 700 εκατομμύρια χρόνια μετά την αρχική «Μεγάλη Έκρηξη» (Big Bang).


Η «αυγή» του σύμπαντος

Οι επιστήμονες από διάφορες χώρες (ΗΠΑ, Αυστραλία, Δανία, Ισπανία), με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή αστρονομίας και αστροφυσικής Τζόελ Λέτζα του Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature». Όπως δήλωσε ο ίδιος «αυτά τα αντικείμενα έχουν πολύ μεγαλύτερη μάζα από ό,τι περίμενε ο οποιοσδήποτε. Περιμέναμε να βρούμε μονάχα μικροσκοπικούς, νεαρούς γαλαξίες-μωρά σε εκείνη τη χρονική περίοδο, παρόλα αυτά ανακαλύψαμε γαλαξίες τόσο ώριμους όσο ο δικός μας, σε μια εποχή που έως τώρα θεωρείτο η αυγή του σύμπαντος».

«Είναι τρελό. Δεν θα περίμενε κανείς το πρώιμο σύμπαν να μπορεί να αυτο-οργανωθεί τόσο γρήγορα. Αυτοί οι γαλαξίες δεν θα έπρεπε να έχουν αρκετό χρόνο για να σχηματιστούν», ανέφερε η Έρικα Νέλσον, επίκουρη καθηγήτρια αστροφυσικής του Πανεπιστημίου του Κολοράντο. «Ο Γαλαξίας μας δημιουργεί ένα έως δύο νέα άστρα κάθε χρόνο. Μερικοί από εκείνους τους γαλαξίες θα πρέπει να δημιουργούσαν εκατοντάδες νέα άστρα κάθε χρόνο καθ' όλη την ιστορία του σύμπαντος. Αν έστω κι ένας από αυτούς τους γαλαξίες είναι πραγματικός, θα μας φέρει αντιμέτωπους με τα όρια της κατανόησης μας για την κοσμολογία. Μια άλλη πιθανότητα είναι ότι αυτά τα πράγματα είναι ένα διαφορετικό είδος κάποιου παράξενου αντικειμένου, όπως αχνά κβάζαρ (σ.σ. ενεργοί γαλαξιακοί πυρήνες), κάτι που θα ήταν όμως εξίσου ενδιαφέρον», πρόσθεσε.


Πώς είδε το James Webb τους γαλαξίες

Το James Webb, το ισχυρότερο τηλεσκόπιο που έχει ποτέ εκτοξευθεί στο διάστημα, είναι εφοδιασμένο με υπέρυθρα όργανα ικανά να ανιχνεύουν το φως που προέρχεται από τους πιο αρχαίους γαλαξίες και τα άστρα τους. Έτσι, το Webb επιτρέπει στους επιστήμονες να βλέπουν πίσω στον χρόνο και στον χώρο, σε απόσταση περίπου 13,5 δισεκατομμυρίων ετών, κοντά στο ξεκίνημα του σύμπαντος όπως το ξέρουμε.

«Είναι η πρώτη ματιά μας τόσο πίσω και μακριά, συνεπώς είναι σημαντικό να κρατήσουμε ανοιχτό μυαλό σχετικά με το τι πραγματικά βλέπουμε. Μολονότι τα στοιχεία δείχνουν ότι πρόκειται πιθανώς για γαλαξίες, νομίζω πως υπάρχει μια βάσιμη πιθανότητα λίγα τουλάχιστον από αυτά τα αντικείμενα να είναι τεράστιες μαύρες τρύπες. Άσχετα πάντως από αυτό, η ποσότητα μάζας που ανακαλύψαμε σημαίνει ότι η γνωστή αστρική μάζα εκείνης της περιόδου του σύμπαντος μας είναι έως 100 φορές μεγαλύτερη από ό,τι προηγουμένως πιστεύαμε. Πρόκειται για μια εντυπωσιακή αλλαγή δεδομένων», ανέφερε ο Λέτζα.

«Η αποκάλυψη ότι ο σχηματισμός τεράστιων γαλαξιών άρχισε υπερβολικά νωρίς στην ιστορία του σύμπαντος ανατρέπει αυτό που πολλοί από εμάς θεωρούσαμε δεδομένο επιστημονικό γεγονός», πρόσθεσε και επεσήμανε ότι οι εν λόγω πρώιμοι γαλαξίες είναι τόσο μεγάλοι που έρχονται σε αντίθεση σχεδόν με όλα (το 99%) τα υπάρχοντα μοντέλα της κοσμολογίας. Αυτό οδηγεί είτε στην αναμόρφωση των κοσμολογικών μοντέλων, είτε στην αναθεώρηση της επικρατούσας επιστημονικής κατανόησης σχετικά με τη δημιουργία των γαλαξιών, ότι δηλαδή άρχισαν ως μικρά νέφη αερίων και σκόνης, που σταδιακά μεγάλωσαν με το πέρασμα του χρόνου.


Σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με τους ερευνητές, προβάλλει ως αναγκαία μια ριζική μεταβολή της κυρίαρχης άποψης για το πώς το σύμπαν εξελίχθηκε. «Ρίξαμε μια ματιά στο πολύ πρώιμο σύμπαν για πρώτη φορά και δεν είχαμε ιδέα τι επρόκειτο να βρούμε. Αποδείχτηκε ότι βρήκαμε κάτι τόσο απρόσμενο που πραγματικά δημιουργεί πρόβλημα για την επιστήμη. Θέτει εν αμφιβόλω την όλη εικόνα του σχηματισμού των πρώτων γαλαξιών. Η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι είχαμε κάνει κάποιο λάθος και ότι θα το βρίσκαμε τελικά και θα συνεχίζαμε τη ζωή μας. Όμως ακόμη δεν έχουμε βρει κανένα λάθος, παρά τις τόσες προσπάθειες μας», επεσήμανε ο επικεφαλής ερευνητής.

Οι επιστήμονες θα προσπαθήσουν τώρα να επιβεβαιώσουν τα ευρήματα τους παίρνοντας εικόνες του φάσματος των τεράστιων πρώιμων γαλαξιών, ώστε να έχουν περισσότερα δεδομένα για τις πραγματικές αποστάσεις τους, καθώς και τα αέρια και τα άλλα συστατικά τους. «Μια φασματοσκοπική ανάλυση θα μας πει αμέσως αν αυτά τα πράγματα είναι πραγματικά ή όχι. Θα μας δείξει πόσο μεγάλα είναι και πόσο μακρινά», ανέφερε ο Λέτζα.

Πρόσφατα μια άλλη επιστημονική ομάδα είχε ανακοινώσει ότι βρήκε με τη βοήθεια του James Webb τέσσερις ακόμη πιο πρώιμους γαλαξίες, όταν το σύμπαν είχε ηλικία μόνο 350 εκατομμυρίων ετών. Όμως εκείνοι οι γαλαξίες είχαν αναμενόμενα πολύ μικρότερο μέγεθος σε σχέση με τους πρώιμους γίγαντες που τώρα ανακαλύφθηκαν.




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Η μεγάλη φυσικός Σαμπίν Χοσενφέλντερ αναρωτιέται αν αντί για αστρόσκονη, είμαστε και μόρια στους νευρώνες του μεγαλύτερου γνωστού μυαλού που υπήρξε ποτέ.

Το άρθρο της Σαμπίν Χοσενφέλντερ στο περιοδικό Time με αυτόν τον προβοκατόρικο -αλλά λογικό όπως θα δούμε- τίτλο έχει κάνει μεγάλη αίσθηση, και εκτός των ανθρώπων της επιστήμης. Η ίδια είναι ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Προηγμένων Σπουδών της Φρανκφούρτης, με περισσότερα από ογδόντα ερευνητικά άρθρα δημοσιευμένα σχετικά με τα θεμέλια της φυσικής, συμπεριλαμβανομένης της κβαντικής βαρύτητας, της φυσικής πέρα από το τυπικό μοντέλο, της σκοτεινής ύλης και των κβαντικών θεμελίων. Και η θέση της ότι το σύμπαν μπορεί αν είναι ένας μεγάλος εγκέφαλος σίγουρα μας ιντριγκάρει.

Ακολουθεί το κείμενο της όπως το δημοσίευσε για χάρη του αμερικανικού περιοδικού:

"Το σύμπαν μας εμπεριέχει περίπου 200 δισεκατομμύρια γαλαξίες, οι οποίοι δεν είναι ομοιόμορφα κατανεμημένοι -υπό την έλξη της βαρύτητας, σχηματίζουν σμήνη και τα σμήνη σχηματίζουν υπερσμήνη. Ανάμεσα σε αυτά τα σμήνη, λοιπόν, οι γαλαξίες ευθυγραμμίζονται κατά μήκος λεπτών νημάτων, των “γαλαξιακών νημάτων”, που μπορεί να έχουν μήκος αρκετών εκατοντάδων εκατομμυρίων έτη φωτός. Τα γαλαξιακά σμήνη και νημάτα περιβάλλονται από κενά που περιέχουν πολύ λίγη ύλη. Συνολικά, ο κοσμικός ιστός μοιάζει κάπως με τον ανθρώπινο εγκέφαλο.

Για να είμαστε πιο ακριβείς, η κατανομή της ύλης στο σύμπαν μοιάζει λίγο με το "connectome", δηλαδή το δίκτυο των νευρικών συνδέσεων στον ανθρώπινο εγκέφαλο. Οι νευρώνες στον ανθρώπινο εγκέφαλο, επίσης, σχηματίζουν συστάδες και συνδέονται με άξονες, που είναι μακριές νευρικές ίνες που στέλνουν ηλεκτρικά ερεθίσματα από τον έναν νευρώνα στον άλλο.
Η βαθύτερη φωτογραφία του Σύμπαντος όπως δημοσιεύτηκε απ' τη NASA στις 11 Ιουλίου του 2022. NASA/ESA/CSA/STScI via AP AP

Η ομοιότητα μεταξύ του ανθρώπινου εγκεφάλου και του σύμπαντος δεν είναι μία επιφανειακή ιδέα. Έχει αναλυθεί αυστηρά σε μια μελέτη του 2020 από τον Ιταλό αστροφυσικό, Φράνκο Βάτζα, και τον νευροεπιστήμονα, Αλμπέρτο Φελέττι. Υπολόγισαν πόσες δομές διαφορετικών μεγεθών υπάρχουν στο σύνδεσμο του ανθρώπινου εγκεφάλου και στον κοσμικό ιστό και επισήμαναν “μια αξιοσημείωτη ομοιότητα”.

Βρήκαν, λοιπόν, ότι τα δείγματα εγκεφάλου σε κλίμακες κάτω από περίπου 1 χιλιοστό και η κατανομή της ύλης στο σύμπαν μέχρι περίπου 300 εκατομμύρια έτη φωτός είναι δομικά παρόμοια. Θα μπορούσε δηλαδή το σύμπαν να είναι ένας γιγαντιαίος εγκέφαλος μέσα στον οποίον ο γαλαξίας μας αποτελεί απλώς έναν νευρώνα; Θα μπορούσαμε δηλαδή να γινόμαστε μάρτυρες του αυτοστοχασμού του ενώ επιδιώκουμε τις δικές μας σκέψεις;

Σίγουρα, δεν ξέρουμε τι είναι η συνείδηση. Αλλά ξέρουμε ότι τα μόνα πράγματα για τα οποία είμαστε εύλογα σίγουροι ότι μπορούν να σκεφτούν -οι εγκέφαλοι- ότι έχουν πολλές συνδέσεις και στέλνουν πολλές πληροφορίες πέρα δώθε μέσω αυτών των συνδέσεων. Ακόμη και αν δεν καταλαβαίνουμε τη συνείδηση, η υψηλή συνδεσιμότητα και η γρήγορη σηματοδότηση φαίνονται αγώγιμα στη σκέψη. Το ότι το σύμπαν είναι δομικά παρόμοιο με τον εγκέφαλο εγείρει το ερώτημα αν έχει παρόμοιες ικανότητες σκέψης.

ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΓΙΑ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙ

Το σύμπαν, ωστόσο, είναι διαφορετικό από τον ανθρώπινο εγκέφαλο με διάφορους τρόπους, κυρίως επειδή διαστέλλεται, και η διαστολή του επιταχύνεται. Εάν τα σμήνη γαλαξιών ήταν οι νευρώνες του σύμπαντος, τότε θα πετούσαν χωριστά το ένα από το άλλο με ολοένα αυξανόμενη ταχύτητα –και ήδη το κάνουν εδώ και μερικά δισεκατομμύρια χρόνια.

Μια άλλη σημαντική διαφορά είναι ότι χρειάζεται πολύς χρόνος για να διασχίσουν τα σήματα το σύμπαν. Οι νευρώνες στον ανθρώπινο εγκέφαλο στέλνουν περίπου 5 έως 50 σήματα το δευτερόλεπτο. Τα περισσότερα από αυτά τα σήματα (το 80%) είναι μικρής απόστασης, διανύοντας απόσταση μόνο περίπου ενός χιλιοστού, αλλά περίπου το 20% κινούνται σε μεγάλες αποστάσεις, συνδέοντας διαφορετικά μέρη του εγκεφάλου. Χρειαζόμαστε και τα δύο για να σκεφτούμε. Τα σήματα στον εγκέφαλό μας ταξιδεύουν με περίπου 100 μέτρα το δευτερόλεπτο, ένα εκατομμύριο φορές πιο αργά από την ταχύτητα του φωτός. Αλλά ο εγκέφαλος είναι μικρός και χρειάζονται μόνο κλάσματα δευτερολέπτων για να κολλήσουν τα σήματα σε αυτόν.

Το σύμπαν, αντίθετα, έχει σήμερα διάμετρο περίπου 90 δισεκατομμύρια έτη φωτός και -όπως μας δίδαξε ο Άλμπερτ Αϊνστάιν- τίποτα δεν ταξιδεύει πιο γρήγορα από την ταχύτητα του φωτός. Αυτό σημαίνει ότι αν μια πλευρά του υποθετικού σύμπαντος-εγκεφάλου ήθελε τουλάχιστον να λάβει υπόψη του την άλλη πλευρά του, αυτό θα χρειαζόταν 90 δισεκατομμύρια χρόνια ακόμη και με την ταχύτητα του φωτός. Και η αποστολή ενός μόνο σήματος στον πλησιέστερο νευρώνα μας, το σμήνος γαλαξιών M81, θα χρειαζόταν τουλάχιστον 11 εκατομμύρια χρόνια.

Αυτό σημαίνει ότι -σύμφωνα με το αισιόδοξο σενάριο- το σύμπαν μπορεί να έχει διαχειριστεί περίπου 1000 ανταλλαγές μεταξύ των πλησιέστερων νευρώνων του από τη Μεγάλη Έκρηξη. Αν αφήσουμε τις συνδέσεις μεγάλης εμβέλειας εντελώς στην άκρη, αυτό είναι περίπου όσο ο εγκέφαλός μας σε 3 λεπτά. Και η ικανότητα του σύμπαντος να συνδέεται με τον εαυτό του μειώνεται με τη διαστολή του, οπότε από εδώ και πέρα τα πράγματα χειροτερεύουν

Αυτό σημαίνει ότι αν το σύμπαν σκέφτεται, δεν σκέφτεται πολύ. Για τους περισσότερους φυσικούς, αυτό είναι και το τέλος των όσων συζητάμε. Τι γίνεται όμως αν το σύμπαν δεν είναι τόσο μεγάλο όσο φαίνεται;

ΟΛΑ ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ

Ερευνητές της εταιρείας DeepMind που ανήκει στην Google δίδαξαν πρόσφατα φυσική σε ένα μηχάνημα τεχνητής νοημοσύνης. Τροφοδότησαν με ώρες βίντεο το πρόγραμμα του υπολογιστή και έμαθαν, μεταξύ άλλων, ότι τα αντικείμενα δεν εξαφανίζονται αυθόρμητα, αλλά μετακινούνται συνεχώς από ένα μέρος σε κοντινά μέρη. Στη φυσική, αυτό το ονομάζουμε “τοπικότητα”. Είναι μια από τις πιο βασικές ιδιότητες της φύσης. Και είναι από αυτά που καταλαβαίνουμε λιγότερο.

Δεν είναι μόνο ότι δεν καταλαβαίνουμε γιατί το σύμπαν σέβεται την τοπικότητα. Δεν είμαστε σίγουροι ότι η τοπικότητα παραμένει έγκυρη στην υποατομική σφαίρα. Αν όχι, τότε αυτό θα μπορούσε να έχει βαθιές συνέπειες. Θα μπορούσε να είναι ότι ο ίδιος ο χώρος έχει πολύ περισσότερες συνδέσεις από ό,τι παρατηρούμε, μη τοπικές, που δεν μοιάζουν με τις πύλες: πας σε ένα άκρο και τηλεμεταφέρεσαι στιγμιαία σε διαφορετικό μέρος.

Αυτές οι μη τοπικές συνδέσεις θα πρέπει να είναι πολύ μικρές για εμάς, διαφορετικά θα τις είχαμε ήδη παρατηρήσει. Αλλά και πάλι θα συνέδεαν το διάστημα με τον εαυτό του. Με αυτόν τον τρόπο, δύο μέρη που πιστεύουμε ότι βρίσκονται σε αντίθετα άκρα του σύμπαντος μπορεί να είναι πολύ κοντά το ένα στο άλλο. Το σύμπαν θα ήταν μόνο φαινομενικά μεγάλο, μια ψευδαίσθηση που γεννήθηκε από την περιορισμένη μας αντίληψη.

Οι συνάδελφοί μου στη φυσική κάνουν εικασίες σχετικά με αυτό για διάφορους λόγους. Πρώτον, γνωρίζουμε ότι τα κβαντικά εφέ μπορούν να δημιουργήσουν ισχυρές μη τοπικές συνδέσεις μεταξύ των σωματιδίων. Αυτή η “διαπλοκή”, όπως λέγεται, είναι που δίνει στους κβαντικούς υπολογιστές το προβάδισμά τους. Η διαπλοκή δεν επιτρέπει τη μη τοπική μεταφορά πληροφοριών, αλλά μας λέει ότι η γνωστή τοποθεσία των σφαιρών που κυλούν σε κεκλιμένα επίπεδα δεν είναι το μόνο στο οποίο πρέπει να σταθούμε.

Γνωρίζουμε επίσης ότι η θεωρία της βαρύτητας του Αϊνστάιν περιέχει σκουληκότρυπες που αποτελούν σύντομους δρόμους μεταξύ τόπων που φαίνονται να βρίσκονται μακριά. Ενώ οι μεγάλες σκουληκότρυπες δεν μπορούν να υπάρχουν στο σύμπαν μας επειδή θα έκλειναν αμέσως, το τι θα έκαναν οι σκουληκότρυπες στο κβαντικό βασίλειο, κανείς δεν ξέρει πραγματικά. Για να το μάθουμε, θα χρειαζόμασταν μια θεωρία για τις κβαντικές ιδιότητες του διαστήματος, την οποία -παρά τα 80 και πλέον χρόνια αναζήτησης- δεν έχουμε βρει ακόμα. Πολύ πιθανό, ωστόσο, οι κβαντικές σκουληκότρυπες να δημιουργούν μη τοπικές συνδέσεις.

"Όσο τρελό κι αν ακούγεται, η ιδέα ότι το σύμπαν είναι ευφυές είναι συμβατή με όλα όσα γνωρίζουμε μέχρι τώρα". AP Photo/Schalk van Zuydam AP

Τέλος, υπάρχει το ζήτημα ότι οι μαύρες τρύπες μπορούν να καταστρέψουν πληροφορίες. Μόλις διασχίσετε τον ορίζοντα, φαίνεται ότι θα πρέπει να κινηθείτε πιο γρήγορα από το φως για να επιστρέψετε. Αλλά μια μη τοπική σύνδεση σε ολόκληρο τον ορίζοντα θα έβγαζε επίσης πληροφορίες. Μερικοί φυσικοί έχουν μάλιστα προτείνει ότι η σκοτεινή ύλη, ένας υποθετικός τύπος ύλης που υποτίθεται ότι αποτελεί το 85% της ύλης στο σύμπαν, είναι πραγματικά μια εσφαλμένη απόδοση. Μπορεί να υπάρχει μόνο κανονική ύλη, απλώς η βαρυτική της έλξη πολλαπλασιάζεται και απλώνεται επειδή τα μέρη δεν συνδέονται τοπικά μεταξύ τους.

Ένα μη τοπικά συνδεδεμένο σύμπαν, επομένως, θα είχε νόημα για πολλούς λόγους. Εάν αυτές οι εικασίες είναι σωστές, το σύμπαν μπορεί να είναι γεμάτο με μικροσκοπικές πύλες που συνδέουν φαινομενικά μακρινά μέρη. Οι φυσικοί, Φωτεινή Μαρκοπούλου και Λι Σμόλιν υπολόγισαν ότι το σύμπαν μας θα μπορούσε να περιέχει έως και 10 (σε ισχύ 360) τέτοιων μη τοπικών συνδέσεων. Και αφού οι συνδέσεις δεν είναι τοπικές ούτως ή άλλως, δεν έχει σημασία ότι επεκτείνονται μαζί με το σύμπαν. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος, για σύγκριση, έχει σχεδόν 10 (έως την 15η δύναμη) συνδέσεις.

Επιτρέψτε μου να ξεκαθαρίσω ότι δεν υπάρχουν απολύτως αποδείξεις ότι υπάρχουν μη τοπικές συνδέσεις ή ότι, αν υπήρχαν, θα επέτρεπαν πράγματι στο σύμπαν να σκεφτεί. Δεν μπορούμε όμως να αποκλείσουμε ούτε αυτό το ενδεχόμενο. Όσο τρελό κι αν ακούγεται, η ιδέα ότι το σύμπαν είναι ευφυές είναι συμβατή με όλα όσα γνωρίζουμε μέχρι τώρα.

ΠΗΓΗ ΘΑΥΜΑΤΟΣ

Έκανα όνομα, καλώς ή κακώς, απομυθοποιώντας ανοησίες της φυσικής που έγιναν πρωτοσέλιδα. Από την υποτιθέμενη παρατήρηση αρνητικής μάζας (δεν υπάρχει κάτι τέτοιο) μέχρι την αποστολή μηνυμάτων ταχύτερα από το φως με το κβαντικό διαδίκτυο (δεν μπορεί να γίνει) έως την επαφή με παράλληλα σύμπαντα (σας διαβεβαιώνω ότι δεν είχαμε κανένα).

Αλλά καθώς όλο και περισσότεροι από τους συναδέλφους μου είναι εκεί έξω μαζί μου απομυθοποιώντας ψεύτικες επιστημονικές ειδήσεις στα social media, διαπίστωσα ότι έτσι ζωγραφίζουμε μια μονόπλευρη εικόνα. Η επιστήμη έχει περισσότερα να πει από το “όχι, δεν μπορείς”. Ανοίγει επίσης το μυαλό μας σε νέες δυνατότητες, νέες πηγές θαύματος και νέους τρόπους για να κατανοήσουμε την ύπαρξη μας.

Το σύμπαν μπορεί να σκεφτεί, η Μεγάλη Έκρηξη μπορεί να επαναληφθεί και αντίγραφά σας μπορεί να ζουν σε παράλληλους κόσμους. Αυτές είναι οι δυνατότητες που βρήκαμε στις θεωρίες μας στη φυσική. Δεν υποστηρίζονται από στοιχεία και μπορεί να μην υποστηριχθούν ποτέ. Αλλά δεν αντικρούονται ούτε με στοιχεία. Και αυτές είναι ιστορίες που αξίζει επίσης να ειπωθούν".


πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

του Alexandre Lemoine /  reseau international / 28.10.22

Η κινεζική εφημερίδα South China Morning Post δημοσίευσε ένα άρθρο που αναφέρει ότι Κινέζοι φυσικοί έχουν προσομοιώσει την πιθανότητα να εκτοξεύσουν ένα χειρουργικό πυρηνικό χτύπημα ικανό να καταστρέψει τους δορυφόρους Starlink του Έλον Μασκ.

Αυτή η προσομοίωση οφείλεται στην ανησυχία του Πεκίνου για μια πιθανή απειλή από το Starlink για την εθνική ασφάλεια της Κίνας.

Ο συγγραφέας αυτής της μελέτης, ο πυρηνικός φυσικός Liu Li του κινεζικού στρατού, μίλησε στο επιστημονικό περιοδικό Nuclear Techniques για τη δημιουργία μιας ενότητας για την προσομοίωση της εξουδετέρωσης των χιλιάδων δορυφόρων του Έλον Μασκ. Για το σκοπό αυτό προτείνεται να ανατιναχθεί μια πυρηνική κεφαλή 10 μεγατόνων σε υψόμετρο 80 km στη μεσόσφαιρα της Γης, η οποία βρίσκεται μεταξύ 50 και 90 km πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, και επομένως 20 km από τη γραμμή Karman (100 km) όπου αρχίζει ο χώρος.

Η έκρηξη μιας κεφαλής απευθείας στην τροχιά ενός δορυφόρου δεν είναι αποτελεσματική επειδή σχηματίζονται προϊόντα αποσύνθεσης σε περιορισμένη ποσότητα, η οποία δεν θα φέρει το απαραίτητο αποτέλεσμα. Επιπλέον, τα ραδιενεργά σωματίδια θα συλληφθούν από το μαγνητικό πεδίο της Γης και θα δημιουργήσουν μια ραδιενεργή ζώνη που απειλεί όλα τα διαστημόπλοια.

Μια έκρηξη σε υψόμετρο 80 χιλιομέτρων, όπου υπάρχει ακόμα αρκετός αέρας, σχηματίζει ένα ραδιενεργό σύννεφο που θα ανέβει σε πέντε λεπτά σε υψόμετρο 500 χιλιομέτρων για να εξαπλωθεί σε μια περιοχή 140.000 χλμ². Οι δορυφόροι θα απενεργοποιηθούν καθώς περνούν από αυτό το σύννεφο.

Η ακτινοβολία θα προκαλέσει τα ηλεκτρονικά νανοτσίπ του δορυφόρου να προκαλέσουν παρασιτικά ρεύματα, ένα είδος παρεμβολής που θα μετατρέψει τον δορυφόρο σε ένα απλό σωρό από παλιοσίδερα. Σύμφωνα με Κινέζους στρατιωτικούς φυσικούς, μια κεφαλή θα μπορούσε να εξουδετερώσει εκατοντάδες και χιλιάδες δορυφόρους σε μια δεδομένη τροχιά χωρίς να καταστρέψει φιλικές συσκευές.

Το μοντέλο έκρηξης που πρότειναν οι Κινέζοι φυσικοί, όπως αναφέρει η South China Morning Post, αναπαράγει ακριβώς τη συμπεριφορά του ραδιενεργού νέφους κατά τη διάρκεια των πυρηνικών δοκιμών σε μεγάλο υψόμετρο που οργανώθηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες τη δεκαετία του 1950-1960 κοντά στα νησιά της Χαβάης.

Η ανησυχία της Κίνας για την ανάπτυξη ενός δικτύου δορυφόρων Starlink πηγάζει, μεταξύ άλλων, από τη δυνατότητα χρήσης τους για την καθοδήγηση υπερηχητικών όπλων.

Από την αρχή της ρωσικής ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης, οι δορυφόροι Starlink χρησιμοποιούνται από τον ουκρανικό στρατό για επικοινωνία μεταξύ μονάδων και για καθοδήγηση οπλισμών, drones και πυροβολικού σε συγκρούσεις με τις ρωσικές δυνάμεις.

Με αυτόν τον τρόπο, οι Ηνωμένες Πολιτείες διεξάγουν έναν αγώνα διαστημικών εξοπλισμών, χρησιμοποιώντας πολιτικούς δορυφόρους για αυτό.

πηγή: Continental Observer



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

«Είμαστε αστρόσκονη και θα ξαναγυρίσουμε στα άστρα», είχε πει μεταξύ άλλων σε μία συνέντευξη με έντονο φιλοσοφικό στοχασμό. «Τα χημικά στοιχεία ενός οργανισμού που πεθαίνει απορροφούνται από σκουλήκια ή φυτά και διασκορπίζονται στο περιβάλλον. Όση ώρα συζητάμε ξέρετε ότι έχουμε εισπνεύσει μερικές χιλιάδες μόρια που είχαν εισπνεύσει πριν από εμάς ο Κολοκοτρώνης, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος και ο Χριστός; Γι' αυτό, λοιπόν, πιστεύω ότι ερχόμαστε και επιστρέφουμε στα άστρα».
Διονύσιος Σιμόπουλος (1943 - 2022)


Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 79 ετών ο αστροφυσικός και επίτιμος διευθυντής του Ευγενιδείου Πλανηταρίου.

Θλίψη στην επιστημονική κοινότητα σκόρπισε το βράδυ της Κυριακής (07/08) η είδηση του θανάτου του Διονύση Σιμόπουλου, αστροφυσικού και επίτιμου διευθυντή του Ευγενιδείου Πλανηταρίου, ο οποίος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 79 ετών.

Ο πολυβραβευμένος επίτιμος διευθυντής του Ευγενιδείου Πλανηταρίου σε μία συγκλονιστική συνέντευξη το προηγούμενο διάστημα μίλησε ανοιχτά για τη μάχη του με τον καρκίνο, αναφέροντας τότε μάλιστα πως δεν το γνωστοποίησε για να τον λυπηθεί κανείς αλλά για να βοηθήσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους.

«Δεν το ανακοίνωσα για να με λυπηθεί κανείς - εδώ δεν λυπάμαι εγώ τον εαυτό μου - αλλά βοηθήθηκε κόσμος. Δεν ξέρω που είναι ο φόβος», είχε δηλώσει, σημειώνοντας ότι ακολούθησε τις πιεστικές παροτρύνσεις δυο φίλων του γιατρών, οι οποίοι του ζήτησαν να δημοσιοποιήσει την περιπέτειά του, προκειμένου – επειδή είναι γνωστός - να βοηθήσει ανθρώπους που αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα.

«Σε αυτά τα 3 χρόνια που έχουν περάσει, έχω πάρει μηνύματα από ανθρώπους από όλη Ελλάδα που έχουν βοηθηθεί. Οπότε για αυτό και μόνο άξιζε», είχε πει. «Ο καρκίνος στο πάγκρεας είναι πάρα πολύ δύσκολος. Όταν μου ανακοινώθηκε από τους γιατρούς, σκέφτηκα ότι θα έχω 2-3 μήνες ζωής, το πολύ. Ο γιατρός μου είπε αν δεν κάνω τίποτα θα ζήσω 6 μήνες, και αν κάνω αυτά που πρέπει θα ζήσω παραπάνω. Έχουν περάσει 3 χρόνια από τότε, κι εγώ ακόμα ζω και βασιλεύω και πιστεύω ότι θα δω και την τέλεια ανακαίνιση του πλανηταρίου το 2023», επεσήμανε.

Σε ανάρτηση του στο Facebook, το Ίδρυμα Ευγενίδου αναφέρει: «Ο άνθρωπος που για περισσότερα από 50 χρόνια βρισκόταν στο τιμόνι του Ευγενιδείου Πλανηταρίου, ως Διευθυντής του κι αργότερα ως Επίτιμος Διευθυντής δεν είναι πια μαζί μας. Ο Διονύσης Σιμόπουλος έφυγε σήμερα από κοντά μας, ήσυχα, περιτριγυρισμένος από την οικογένεια του. Αγαπημένε μας Διονύση Σιμόπουλε Αντίο».

Ποιος ήταν ο Διονύσης Σιμόπουλος

Ο Διονύσης Σιμόπουλος γεννήθηκε στα Γιάννενα στις 8 Μαρτίου 1943 (καταγωγή Γρύλλος, Ηλείας) αλλά μεγάλωσε στην Πάτρα.

Από τον Ιανουάριο του 1963 έως τον Δεκέμβριο 1972 σπούδασε Πολιτική Επικοινωνία στο Πανεπιστήμιο της Λουιζιάνα των ΗΠΑ στο Μπατόν Ρουζ. Την ίδια περίοδο του απενεμήθησαν διάφορα βραβεία και τιμητικές διακρίσεις σε θέματα ομιλιών και επικοινωνίας, ενώ μεταξύ 1968-1973, εργάστηκε σε διάφορες θέσεις, μεταξύ άλλων, ως διευθυντής του Πλανηταρίου της πολιτείας.

Έπειτα από πρόσκληση του Ιδρύματος Ευγενίδου ανέλαβε τη διεύθυνση του Πλανηταρίου στην Αθήνα (1973-2014) και στη συνέχεια ονομάστηκε επίτιμος διευθυντής του, ενώ βραβεύτηκε για τη συνεισφορά του στην αστρονομική εκπαίδευση, με σημαντική συγγραφική και δημοσιογραφική δραστηριότητα στον Τύπο, στην τηλεόραση και σε θεάματα πολυμέσων και ως σεναριογράφος σε ενημερωτικές εκπομπές.

Είχε στο ενεργητικό του πολλές εγχώριες και διεθνείς διακρίσεις, έχοντας χρηματίσει, μεταξύ άλλων, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Αστρονομική Εκπαίδευση (1994-2002), μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Διεθνούς Εταιρείας Πλανηταρίων (1978-2008), γενικός γραμματέας της Ένωσης Ευρωπαϊκών και Μεσογειακών Πλανηταρίων (1976-2008), εταίρος (Fellow) της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας της Αγγλίας και της Διεθνούς Εταιρείας Πλανηταρίων. Το 1996 έλαβε την ανώτατη τιμητική διάκριση της Διεθνούς Εταιρείας Πλανηταρίων για τη συνεισφορά του στη διεθνή αστρονομική εκπαίδευση, το 2006 τιμήθηκε με τον «Ακαδημαϊκό Φοίνικα» του υπουργείου Παιδείας της Γαλλίας και το 2015 βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών.

Είχε πολυσχιδές έργο, έχοντας διδάξει σε πολλά επιμορφωτικά σεμινάρια αποφοίτων πανεπιστημίου και στελεχών επιχειρήσεων, καθώς επίσης ως ομιλητής σε πολυάριθμα συνέδρια και σεμινάρια, στα οποία παρουσίασε εργασίες του. Είχε γράψει πολλά σενάρια για τηλεοπτικές εκπομπές, σειρές και ντοκιμαντέρ στο πεδίο της επιστήμης. Είχε, επίσης, διατελέσει επιστημονικός συνεργάτης αρκετών εφημερίδων και περιοδικών. Είχε δημοσιεύσει εκατοντάδες άρθρα και μελέτες σε ελληνικά και ξένα περιοδικά και εφημερίδες, ενώ είχε γράψει και αρκετά βιβλία, μεταξύ άλλων, για τις παραστάσεις του Ευγενίδειου Πλανηταρίου.

Ανάμεσα στα βιβλία του είναι τα «Είμαστε Αστρόσκονη», (Μεταίχμιο, 2017), «Από τα Ψηλαλώνια στο Φεγγάρι: Η περιπέτεια της κατάκτησης του διαστήματος» (Μεταίχμιο, 2019), «Ο Ουρανός της Ελλάδας: Οδηγός για τα άστρα και τους αστερισμούς» (Μεταίχμιο, 2020). «Η μεγάλη περιπέτεια στο διάστημα» (Οξύ, 2021). Και πράγματι ο Δ. Σιμόπουλος ξεκίνησε πια τη μεγάλη περιπέτεια για να γίνει ξανά αστρόσκονη…

Ήταν παντρεμένος με την Κάρεν-Λουΐζα Πήτερσον και μαζί είχαν αποκτήσει τρία παιδιά.


πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Η Ρωσία έχει δηλώσει ότι θα αποσυρθεί από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) μετά το 2024 για να επικεντρωθεί στην κατασκευή του δικού της τροχιακού φυλακίου.Ο Γιούρι Μπορίσοφ, ο οποίος διορίστηκε επικεφαλής της κρατικά ελεγχόμενης διαστημικής εταιρείας Roscosmos νωρίτερα αυτό το μήνα, είπε κατά τη διάρκεια συνάντησης με τον Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν ότι η Ρωσία θα εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της προς άλλους εταίρους προτού αποχωρήσει από το έργο.

Ο κ. Μπορίσοφ είπε ότι «η απόφαση να εγκαταλείψουμε τον σταθμό μετά το 2024 έχει ληφθεί».

Οι ΗΠΑ, ωστόσο, λένε ότι καμία τέτοια κίνηση δεν έχει κοινοποιηθεί στη NASA.

Έρχεται εν μέσω συνεχιζόμενων εντάσεων μεταξύ Μόσχας και Δύσης για τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Τον Απρίλιο, ο προκάτοχος του Μπορίσοφ, Ντμίτρι Ρογκόζιν, δήλωσε ότι η Ρωσία θα σταματήσει τη συνεργασία στον ISS ως απάντηση στις κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη Ρωσία λόγω της εισβολής στην Ουκρανία.

Υποστήριξε ότι οι κυρώσεις σχεδιάστηκαν «για να σκοτώσουν τη ρωσική οικονομία, να βυθίσουν τον λαό μας σε απόγνωση και πείνα και να γονατίσουν τη χώρα μας» και είπε ότι οι κανονικές σχέσεις μπορούν να αποκατασταθούν μόνο με την άνευ όρων άρση των «παράνομων» μέτρων.

Παρά τις αυξημένες εντάσεις, η NASA και η Roscosmos συμφώνησαν νωρίτερα αυτόν τον μήνα οι αστροναύτες να συνεχίσουν να οδηγούν ρωσικούς πυραύλους και οι κοσμοναύτες να πιάσουν ανελκυστήρες στον ISS με το SpaceX να ξεκινά το φθινόπωρο.

Η συμφωνία θα διασφαλίσει ότι ο διαστημικός σταθμός θα έχει πάντα τουλάχιστον έναν Αμερικανό και έναν Ρώσο επί του σκάφους για να διατηρεί την ομαλή λειτουργία και των δύο πλευρών του τροχιακού φυλακίου, δήλωσαν η NASA και οι Ρώσοι αξιωματούχοι.

Ο Natan Eismont, επικεφαλής επιστήμονας στο Ινστιτούτο Διαστημικών Ερευνών της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, μίλησε για τη λύπη του που η χώρα του αποχωρεί από τον ISS μετά το 2024 και δημιουργεί ένα νέο διαστημικό συγκρότημα.

Είπε στο Sky News: «Ο ISS ήταν το πιο ισχυρό όργανο για διεθνή συνεργασία... για να αποχαιρετήσω αυτό το πρωτοφανές όργανο, νομίζω ότι είναι κρίμα».

Ωστόσο, πρόσθεσε: «Δεν νομίζω ότι είναι το τέλος της συνεργασίας».

Νωρίτερα αυτό το έτος, η NASA δημοσίευσε σχέδια για τον ISS που θα μπορούσε να δει τη δομή των 444.615 κιλών να βγαίνει από την τροχιά τον Ιανουάριο του 2031 και να συντρίβεται σε ένα «νεκροταφείο διαστημικών σκαφών» .

Είπε ότι το εργαστήριο θα συνεχίσει να λειτουργεί μέχρι το 2030, αλλά το μακροπρόθεσμο μέλλον του δεν είναι βιώσιμο.


πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Η επιστημονική ομάδα που επιλέχθηκε αποτελείται από 16 επιστήμονες


Την επιστημονική ομάδα που θα κληθεί να σχεδιάσει με κάθε λεπτομέρεια και να πραγματώσει τη μεγαλύτερη -πρόκληση- αποστολή του ανθρώπινου είδους, επέλεξε και ανακοίνωσε η NASA.

Δεκαέξι επιστήμονες διαφόρων ειδικοτήτων από τις ΗΠΑ, την Ευρώπη, τον Καναδά και την Ιαπωνία, θα συνθέσουν την Dream Team, την ομάδα «όνειρο, για την υλοποίηση του σχεδίου μετοίκησης του ανθρώπου στον «Κόκκινο Πλανήτη». Μία αποστολή που θα επιβεβαιώσει την τεχνολογική εξέλιξη του ανθρώπου και θα ανοίξει ορίζοντες για ακόμη πιο μακρινά ταξίδια.


Η NASA και η ESA (Ευρωπαίκή Διαστημική Υπηρεσία) ανακοίνωσαν τα ονόματα των 16 ερευνητών, οι οποίοι θα γράψουν ιστορία και θα μείνουν στην ιστορία ως πρωτοπόροι. Οι επιστήμονες θα εκπαιδευτούν σε όλα τα επίπεδα, παράλληλα με τις μελέτες που θα διεξάγουν ο καθένας στον τομέα του και θα συνθέτουν το ανθρώπινο δυναμικό του Mars Sample Return Program, βασική αποστολή του οποίου θα είναι να συλλέξουν πετρώματα από την επιφάνεια του Άρη και να τα φέρουν στη Γη για περαιτέρω μελέτη και ανάλυση.



Οι 16 που θα απαρτίζουν το γκρουπ είναι οι εξής:

-Laura Rodriguez – NASA’s Jet Propulsion Laboratory, Southern California

-Michael Thorpe – Johnson Space Center Engineering, Technology and Science at NASA’s Johnson Space Center, Houston / Texas State University, San Marcos


-Audrey Bouvier – Bayerisches Geoinstitut, Universität Bayreuth, Germany

-Andy Czaja – Department of Geology, University of Cincinnati

-Nicolas Dauphas – Origins Laboratory, the University of Chicago

-Katherine French – Central Energy Resources Science Center, U.S. Geological Survey, Denver


-Lydia Hallis – School of Geographical and Earth Sciences, University of Glasgow, UK

-Rachel Harris – Department of Organismic and Evolutionary Biology, Harvard University, Boston

-Ernst Hauber – Institute of Planetary Research, German Aerospace Center, Germany

-Suzanne Schwenzer – School of Earth, Environment and Ecosystem Sciences, the Open University, UK

-Andrew Steele – Earth and Planetary Laboratory, Carnegie Institution of Washington

-Kimberly Tait – Department of Natural History, Royal Ontario Museum, Canada

-Tomohiro Usui – Japan Aerospace Exploration Agency

-Jessica Vanhomwegen – Laboratory for Urgent Response to Biological Threats, Institut Pasteur, France

-Michael Veibel – Department of Earth and Environmental Sciences, Michigan State University

-Maria-Paz Zorzano Mier – Astrobiology Center, National Institute for Aerospace Technology, Spain

Η πρώτη συνάντηση και συνεδρίαση του γκρουπ θα πραγματοποιηθεί στις 28 και 29 Ιουνίου.


πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Φωτ. ΑΡ
Την ύπαρξη αρκετού οξυγόνου στη Σελήνη, προκειμένου να συντηρηθεί η ανθρώπινη ζωή για τα επόμενα 100.000 χρόνια, διαπιστώνουν οι επιστήμονες, οι οποίοι προσπαθούν να βρουν αποτελεσματικούς τρόπους επιβίωσης του ανθρώπου στο φεγγάρι.

Το πρόβλημα είναι ότι το οξυγόνο δεν βρίσκεται σε αέρια μορφή, όπως στη Γη, αλλά είναι παγιδευμένο μέσα σε ένα στρώμα βράχου και λεπτής σκόνης που καλύπτει την επιφάνεια της Σελήνης.

Η ατμόσφαιρα της Σελήνης:

Αντίθετα με της γης, η σεληνιακή ατμόσφαιρα αφενός είναι πολύ λεπτή, αφετέρου απαρτίζεται από υδρογόνο, νέον και αργό, δηλαδή ένα μίγμα αερίων το οποίο δεν θα μπορούσε να «ζήσει» τον άνθρωπο και τα υπόλοιπα έμβια όντα.

Σε αυτό το πλαίσιο, πρώτος στόχος των επιστημόνων είναι η εξαγωγή του οξυγόνου από αυτό το στρώμα βράχου και σκόνης, το οποίο είναι γνωστό ως ρεγόλιθος.

Εάν, δηλαδή, καταφέρουμε να κάνουμε αυτή την εξόρυξη, τότε μπορεί να ανοίξει ο δρόμος για τον εποικισμό της Σελήνης.

Κάθε κυβικό μέτρο ρεγόλιθου περιέχει 1,4 τόνους ορυκτών και 630 κιλά οξυγόνου. Κάθε άνθρωπος χρειάζεται περίπου 800 γραμμάρια οξυγόνου για να επιβιώσει. Άρα για περίπου δύο χρόνια, χρειάζεται 630 κιλά, όσο ένα κυβικό μέτρο ρεγόλιθου. Credits: European Space Agency

Στην αριστερή πλευρά αυτής της φωτογραφίας ένας σωρός προσομοιωμένου σεληνιακού εδάφους ή ρεγολίθου. Δεξιά είναι ο ίδιος σωρός αφού ουσιαστικά έχει εξαχθεί όλο το οξυγόνο από αυτό, αφήνοντας ένα μείγμα μεταλλικών κραμάτων. Τόσο το οξυγόνο όσο και το μέταλλο θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στο μέλλον από άποικους στη Σελήνη.

Με δεδομένα τα μεγάλα αποθέματα της Σελήνης, μπορούμε να εξάγουμε το συμπέρασμα ότι υπάρχει αρκετό οξυγόνο για να επιβιώσουν 8 δισ. άνθρωποι, όσο είναι ο πληθυσμός της Γης, για τα επόμενα 100.000 χρόνια.


Οι δύο προϋποθέσεις

Το έδαφος του φεγγαριού είναι γεμάτο από μέταλλα, τα οποία λίγο πολύ μοιάζουν με αυτά που υπάρχουν στον δικό μας πλανήτη. Αλουμίνιο, σίδηρο, μαγνήσιο κ.α. Πρόκειται για μέταλλα, τα οποία είναι πλούσια σε οξυγόνο, αλλά όχι στη μορφή που τα χρειάζεται ο ανθρώπινος πνεύμονας.

Αυτά τα ορυκτά, την ίδια ώρα, υπάρχουν σε πολλές διαφορετικές μορφές, όπως βράχοι, σκόνη, χαλίκι και πέτρες, ως απόρροια της σύγκρουσης μετεωριτών με το έδαφος της Σελήνης.

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των επιστημόνων, ο ρεγόλιθος αποτελείται κατά 45% από οξυγόνο, το οποίο για να αποσπαστεί από τα ορυκτά απαιτεί τη χρήση μεγάλων ποσοτήτων ενέργειας.

Η εξαγωγή, ωστόσο, πέραν της ενέργειας, απαιτεί και «βαρύ» βιομηχανικό εξοπλισμό, ο οποίος θα πρέπει να μεταφερθεί από τη Γη στη Σελήνη.

Πηγή: The Conversation

το είδαμε εδώ


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Η φετινή φθινοπωρινή «βροχή» των διαττόντων αστέρων Λεοντιδών, τα πεφταστέρια, θα κορυφωθεί το βράδυ της Τετάρτης 17 Νοεμβρίου και έως τα χαράματα της Πέμπτης στο βόρειο ημισφαίριο, το οποίο περιλαμβάνει και την Ελλάδα.

Οι Λεοντίδες είναι μια μέσης έντασης βροχή διαττόντων, η οποία όμως κατά καιρούς φαίνεται ιδιαίτερα εντυπωσιακή. Συνήθως δημιουργεί έως 15 «πεφταστέρια» ανά ώρα, αλλά κάθε περίπου 33 χρόνια εμφανίζει ένα περιοδικό αποκορύφωμα με εκατοντάδες ή και δεκάδες χιλιάδες μετέωρα την ώρα. Η πιο πρόσφατη θεαματική χρονιά τους ήταν το 2001.

Η εν λόγω βροχή διαττόντων διαρκεί από τις 6 έως τις 30 Νοεμβρίου και φαίνεται να προέρχεται από τον αστερισμό του Λέοντα, από όπου πήρε και το όνομά της. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για τα σωματίδια της σκόνης που έχει αφήσει πίσω της η ουρά του κομήτη 55Ρ/Τέμπλ-Τατλ, ο οποίος ανακαλύφθηκε το 1865 και κάθε Νοέμβριο τα απομεινάρια του διασταυρώνονται με την τροχιά της Γης. Ο κομήτης θα πλησιάσει ξανά τη Γη το 2031.

Η NASA φύτεψε πιπεριές τσίλι στο Διάστημα: Μεγάλωσαν, τις έκοψαν και τις έκαναν τάκος [εικόνες]
Καθώς η Γη περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο, τα απομεινάρια του κομήτη συναντούν το ανώτερο στρώμα της ατμόσφαιρας του πλανήτη μας, αναφλέγονται λόγω της τριβής και σχηματίζουν φωτεινές σφαίρες, γνωστές ως «πεφταστέρια» ή διάττοντες. Δυστυχώς η πανσέληνος που ακολουθεί λίγο μετά, στις 19 Νοεμβρίου, θα φωτίζει εκ των προτέρων το νυχτερινό ουρανό, με αποτέλεσμα να είναι πιο δύσκολη η παρατήρηση των διαττόντων, η οποία είναι πάντα καλύτερη όταν γίνεται από κάποια σκοτεινή τοποθεσία.

Μια «ατέλειωτη» έκλειψη

Εξάλλου, το βράδυ της Παρασκευής 19 Νοεμβρίου πρόκειται να υπάρξει και μια μερική έκλειψη Σελήνης, η οποία όμως δεν θα είναι ορατή από την Ελλάδα. Το «μονοπάτι» της έκλειψης θα περάσει από την ανατολική Ρωσία, την Ιαπωνία, τον Ειρηνικό Ωκεανό, την Αμερική και τη Δυτική Ευρώπη.

Η μερική έκλειψη συμβαίνει 1,7 μέρες προτού το φεγγάρι φθάσει στο απόγειό του, δηλαδή στο πιο μακρινό σημείο της τροχιάς του από τη Γη, κάτι που αυξάνει τη διάρκεια της έκλειψης. Η ιδιαιτερότητά της είναι ότι θα πρόκειται όχι μόνο για τη μεγαλύτερης διάρκειας μερική σεληνιακή έκλειψη του αιώνα μας, αλλά για αυτήν με τη μεγαλύτερη διάρκεια έως το 2669, σύμφωνα με το Αστεροσκοπείο Holcomb της Ιντιάνα των ΗΠΑ.

Σύμφωνα με την Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA), η σχεδόν ολική έκλειψη - που θα καλύψει το 97% της πανσελήνου - θα διαρκέσει περίπου 3,5 ώρες, ενώ το συνολικό φαινόμενο - μαζί με την παρασκιά - θα διαρκέσει έξι ώρες. Η μακρύτερη ολική σεληνιακή έκλειψη του 21ού αιώνα έως τώρα είχε συμβεί το 2018 και είχε διαρκέσει μία ώρα και 43 λεπτά.

Είχε προηγηθεί μια ολική έκλειψη Σελήνης στις 26 Μαΐου φέτος, ενώ θα ακολουθήσει μια ολική έκλειψη Σελήνης στις 15 Μαΐου 2022 και άλλη μία στις 7 Νοεμβρίου 2022. Οι σεληνιακές εκλείψεις συμβαίνουν, όταν ο Ήλιος, η Γη και η Σελήνη σχεδόν ευθυγραμμίζονται (συζυγία), με αποτέλεσμα το φεγγάρι να περνάει μέσα από τη σκιά της Γης και να παίρνει έτσι μια κοκκινωπή απόχρωση.




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Ο Δ. Σιμόπουλος, αστροφυσικός και επίτιμος διευθυντής του Ευγενιδείου Πλανηταρίου σε μια συγκλονιστική συνέντευξη μιλά για τη μάχη με τον καρκίνο, το συμπάν, το "ιερό δισκοπότηρο" και το "χρυσό μετάλλιο" που δίνει στον εαυτό του.

«Εγώ είμαι Επικούρειος. Ο Επίκουρος έλεγε ότι ο θάνατος είναι εκεί που βρίσκεται. Όσο είναι μακριά μας, δεν μας ενδιαφέρει. Αν επέλθει ο θάνατος, πάλι δεν μας ενδιαφέρει, γιατί εμείς θα έχουμε φύγει. Δεν υπάρχει πρόβλημα με μια τέτοια φιλοσοφία», τόνισε ο αστροφυσικός και επίτιμος διευθυντής του Ευγενιδείου Πλανηταρίου, Διονύσης Σιμόπουλος, ο οποίος έδωσε μια συγκλονιστική δίωρη και εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και στην εκπομπή «Η σωστή ώρα» με τον Μάκη Προβατά και τη Νατάσα Μπαστέα.


Μεταξύ άλλων, έδωσε απαντήσεις σε ερωτήματα για το σύμπαν και αν υπάρχει ζωή σε άλλους πλανήτες και γαλαξίες, μίλησε για το «ιερό δισκοπότηρο» της Αστροφυσικής, μίλησε για την πιο εντυπωσιακή ανακάλυψη της επιστήμης του στην οποία ο ίδιος δίνει το «χρυσό μετάλλιο» και εξήγησε τους λόγους για τους οποίους γνωστοποίησε τη μάχη που δίνει με τον καρκίνο.

«Δεν το ανακοίνωσα για να με λυπηθεί κανείς - εδώ δεν λυπάμαι εγώ τον εαυτό μου - αλλά βοηθήθηκε κόσμος. Δεν ξέρω που είναι ο φόβος», είπε, σημειώνοντας ότι ακολούθησε τις πιεστικές παροτρύνσεις δυο φίλων του γιατρών, οι οποίοι του ζήτησαν να δημοσιοποιήσει την περιπέτειά του, προκειμένου – επειδή είναι γνωστός - να βοηθήσει ανθρώπους που αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα. «Σε αυτά τα 3 χρόνια που έχουν περάσει, έχω πάρει μηνύματα από ανθρώπους από όλη Ελλάδα που έχουν βοηθηθεί. Οπότε για αυτό και μόνο άξιζε», δήλωσε. «Ο καρκίνος στο πάγκρεας είναι πάρα πολύ δύσκολος. Όταν μου ανακοινώθηκε από τους γιατρούς, σκέφτηκα ότι θα έχω 2-3 μήνες ζωής, το πολύ. Ο γιατρός μου είπε αν δεν κάνω τίποτα θα ζήσω 6 μήνες, και αν κάνω αυτά που πρέπει θα ζήσω παραπάνω. Έχουν περάσει 3 χρόνια από τότε, κι εγώ ακόμα ζω και βασιλεύω και πιστεύω ότι θα δω και την τέλεια ανακαίνιση του πλανηταρίου το 2023», επεσήμανε.

Ερωτηθείς για το πού θα έδινε ο ίδιος το «χρυσό μετάλλιο» της πιο εντυπωσιακής ανακάλυψης στην επιστήμη της Αστροφυσικής, ο κ. Σιμόπουλος είπε ότι θα το έδινε στην απρόσμενη ανακάλυψη του 1998, ότι το σύμπαν διαστέλλεται επιταχυνόμενο, δηλαδή, αντί να επιβραδύνεται, επί 6-7 δισεκατομμύρια χρόνια έχει πατήσει «γκάζι» και αυτό έχει πολλές επιπτώσεις και για το μέλλον, για το πού πάει το σύμπαν. «Το σύμπαν έχει ηλικία 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια, και βρισκόμαστε ακόμη στα πρώτα βήματα, στην άνοιξη. Αν παίρναμε τη ζωή ενός ανθρώπου και τη μεταφέραμε στη διάρκεια της ζωής ενός σύμπαντος, βρισκόμαστε στο πρώτο μικροδευτερόλεπτο της ύπαρξης του σύμπαντος, παρά το ότι έχουν περάσει σχεδόν 14 δισεκατομμύρια χρόνια. Έχουμε ακούσει το πρώτο κλάμα του μωρού», ανέφερε χαρακτηριστικά, υπογραμμίζοντας ότι «από το 1965 μέχρι σήμερα, οι γνώσεις μας για το σύμπαν έχουν αυξηθεί κατά 1,2 δισεκατομμύρια φορές».

«Οι γνώσεις που έχουμε για το σύμπαν, είναι απειροελάχιστες. Γνωρίζουμε ότι αποτελείται από περίπου από 1 τρισεκατομμύριο γαλαξίες και κάθε ένας αποτελείται από 100 - 200 δισεκατομμύρια αστρικά συστήματα, και όλα αυτά που βλέπουμε, αποτελούν το 5% των συστατικών του σύμπαντος. Γιατί το 26% είναι από υλικά που βλέπουμε ότι υπάρχουν, αλλά δεν ξέρουμε από τι αποτελείται. Επίσης, η επιτάχυνση της διαστολής του σύμπαντος οφείλεται σε μια ενέργεια που δεν ξέρουμε τι στο καλό είναι, το ονομάσαμε «σκοτεινή ενέργεια» και αποτελεί το 69% των συστατικών του σύμπαντος. Δηλαδή το 95% των συστατικών του σύμπαντος μας είναι άγνωστο. Οπότε δεν ξέρουμε σχεδόν τίποτα για το σύμπαν», παραδέχθηκε ο αστροφυσικός.

Αναφορικά με το ποιο θεωρεί ως «ιερό δισκοπότηρο» της Αστροφυσικής, επεσήμανε ότι «θα ήθελα πριν φύγω από το μάταιο τούτο κόσμο, να έχω μια απάντηση για το τι είναι αυτό που ονομάζουμε «Σκοτεινή ύλη» ή «Σκοτεινή Ενέργεια», να μάθουμε δηλαδή το 95% του σύμπαντος».

Ο κ. Σιμόπουλος ξεκαθάρισε ότι δεν μπορεί να αποκλείει κανείς την ύπαρξη ζωής και την εξέλιξη αυτής της ζωής σε λογικά όντα, σε τεχνολογικά ανεπτυγμένους διαστημικούς πολιτισμούς και κάπου αλλού στο σύμπαν.

«Αν στείλουμε ένα μήνυμα σε έναν άλλο διαστημικό πολιτισμό θα χρειαστεί να φτάσει το μήνυμα 2.000 χρόνια και άλλα 2.000 χρόνια να μας απαντήσουν. Δεν ξέρουμε πώς θα αντιμετωπίσει ο ανθρώπινος παράγοντας μια διαπίστωση ότι δεν είναι μόνος του στο σύμπαν», είπε χαρακτηριστικά, λέγοντας πώς ο ίδιος θεωρεί ως πιο πιθανή έκφανση των εξωγήινων τη φιγούρα του Ε.Τ, στην ομώνυμη ταινία, «παρά όλα τα άλλα τέρατα, στις ταινίες του Χόλυγουντ».

Ο ίδιος αποκάλυψε ότι αγαπημένη μου ταινία επιστημονικής φαντασίας είναι το «2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος, λόγω του Κιούμπρικ, και του Άρθουρ Κλαρκ, λέγοντας μάλιστα ότι την είδε πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1968, στο μήνα του μέλιτος στο Μαϊάμι. Πρόσθεσε, δε, ότι ο συνθέτης Βαγγέλης Παπαθανασίου του είχε πει για τη μουσική στην ταινία Blade runner, ότι δεν δημιουργεί αυτός τις μουσικές, αλλά «οι μουσικές προϋπάρχουν εκεί έξω και εγώ είμαι ένα είδος μέσου, το οποίο υλοποιεί αυτές τις μουσικές».

Επίσης, ο κ. Σιμόπουλος συμβούλευσε τους νέους να αγαπούν το επάγγελμά τους και να το κάνουν καλά. «Ο καθένας κάνει το επάγγελμά του χόμπι, αν το αγαπά πολύ. Ακόμα και αν έβαφα παπούτσια θα ήθελα να είμαι ο καλύτερος βαφέας. Αυτό συμβουλεύω τα παιδιά μου και τους νέους», υπογράμμισε.

πηγή: news247

Παρακολουθήστε την ενδιαφέρουσα ομιλία του κ. Σιμόπουλου στο συνέδριο Επικούρειας Φιλοσοφίας πρόπερσι πατώντας στον παρακάτω σύνδεσμο. Θέμα του: οι πολλαπλοί κόσμοι του Επίκουρου στο Σύμπαν.

Διονύσης Σιμόπουλος - Επίκουρος και Πολλοί Κόσμοι στο Σύμπαν



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Παράξενα ραδιοκύματα φθάνουν στη Γη από άγνωστη πηγή στην κατεύθυνση του κέντρου του γαλαξία μας.


Μια διεθνής ομάδα αστρονόμων ανακάλυψε ασυνήθιστα σήματα που έρχονται από την κατεύθυνση του κέντρου γαλαξία μας. Τα εν λόγω ραδιοκύματα δεν ταιριάζουν με καμία γνωστή ραδιοπηγή, γι' αυτό πιθανώς προέρχονται από κάποιο άγνωστο έως τώρα αντικείμενο του διαστήματος. Κανένας επιστήμονας, προς το παρόν, δεν έχει σαφή απάντηση ποια είναι η προέλευση τους.

Οι ερευνητές από διάφορες χώρες (Αυστραλία, ΗΠΑ, Καναδα, Ισπανία, Γαλλία, Ν. Αφρική) οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστροφυσικής "Astrophysical Journal", ανέφεραν ότι "η πιο παράξενη ιδιότητα του νέου σήματος είναι ότι έχει πολύ υψηλή πόλωση, πράγμα που σημαίνει ότι το φως του ταλαντώνεται μόνο προς μια κατεύθυνση, αλλά αυτή η κατεύθυνση περιστρέφεται με το πέρασμα του χρόνου".

Επίσης τόνισαν ότι "η φωτεινότητα του αντικειμένου αυξομειώνεται δραματικά, κατά 100 φορές, και το σήμα φαίνεται να «αναβοσβήνει» με τυχαίο τρόπο. Ποτέ δεν έχουμε δει κάτι παρόμοιο", δήλωσε ο ερευνητής Ζιτένγκ Γουάνγκ του Ινστιτούτου Αστρονομίας και της Σχολής Φυσικής του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ.

"Κοιτάζοντας προς το κέντρο του γαλαξία μας, βρήκαμε αυτό το αντικείμενο που είναι μοναδικό, καθώς στην αρχή ήταν αόρατο, μετά έγινε φωτεινό, μετά ξεθώριασε και μετά εμφανίστηκε ξανά. Η συμπεριφορά ήταν τελείως ασυνήθιστη", ανέφερε η καθηγήτρια Τάρα Μέρφι επίσης του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ.

Πολλά είδη άστρων εκπέμπουν μεταβλητό φως στο ηλεκτρομαγνητικό φάσμα. Οι αστέρες νετρονίων (πάλσαρ), οι υπερκαινοφανείς αστέρες (σούπερ-νόβα), τα άστρα που στέλνουν εκλάμψεις στο διάστημα και οι γρήγορες εκρήξεις ραδιοκυμάτων (FRB) είναι τέτοια αστρονομικά αντικείμενα των οποίων η φωτεινότητα αυξομειώνεται.

Όμως η νέα πηγή, που ανακαλύφθηκε αρχικά με το αυστραλιανό ραδιοτηλεσκόπιο ASKAP και η ύπαρξη της επιβεβαιώθηκε από το νοτιοαφρικανικό ραδιοτηλεσκόπιο MeerKAT, δεν φαίνεται να ταιριάζει με κανένα από αυτά τα φαινόμενα. Έχοντας ανιχνεύσει έξι ραδιοσήματα με το ASKAP στη διάρκεια εννέα μηνών το 2020, οι αστρονόμοι προσπάθησαν στη συνέχεια να το παρατηρήσουν με οπτικό τηλεσκόπιο, αλλά απέτυχαν. Το ίδιο αποτυχημένη ήταν η προσπάθεια και του ραδιοτηλεσκοπίου Parkes, αλλά τελικά το πιο ευαίσθητο MeerKAT ανίχνευσε φέτος ξανά το μυστηριώδες αντικείμενο, το οποίο βαφτίστηκε "το αντικείμενο του 'Αντι" (από το παρατσούκλι του αστρονόμου που πρώτος το ανακάλυψε).

Όπως είπε η Μέρφι, "ήμασταν τυχεροί που το σήμα επέστρεψε, αλλά βρήκαμε ότι η συμπεριφορά του ήταν δραματικά διαφορετική. Η πηγή εξαφανίστηκε μέσα σε μια μόνο μέρα, μολονότι είχε διαρκέσει επί εβδομάδες, όταν το είχαμε παρατηρήσει με το ραδιοτηλεσκόπιο ASKAP".

Η νέα άγνωστη πηγή, που πιθανώς είναι μικρή σε μέγεθος και διαθέτει ισχυρό μαγνητικό πεδίο, έρχεται να προστεθεί σε άλλα μυστηριώδη ραδιο-αντικείμενα που έχουν ανακαλυφθεί σχετικά πρόσφατα κοντά στο γαλαξιακό κέντρο και έχουν επίσης μεταβαλλόμενη φωτεινότητα (γι' αυτό ονομάστηκαν "Galactic Centre Radio Transients"). Μέσα στην επόμενη δεκαετία θα τεθεί σε λειτουργία το μεγάλο διασυνδεμένο μέσω διαδικτύου διηπειρωτικό ραδιοτηλεσκόπιο SKA (Square Kilometer Array), το οποίο ελπίζεται να ρίξει περισσότερο φως σε αυτά τα μυστηριώδη αντικείμενα.



πηγή



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Μια τεράστια ηλιακή έκλαμψη αναμένεται να πλήξει τη Γη απόψε και ενδεχομένως να διαταράξει τα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας και να φέρει το Βόρειο Σέλας μέχρι τη Νέα Υόρκη.

Η έκλαμψη – επίσημα γνωστή ως στεμματική εκπομπή μάζας (CME) – παρατηρήθηκε το Σάββατο στην πλευρά του ήλιου που βλέπει απευθείας στον πλανήτη μας και έρχεται καθώς εισερχόμαστε σε μια περίοδο αυξημένης ηλιακής δραστηριότητας.

Η Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των ΗΠΑ (ΝΟΑΑ) προειδοποίησε ότι η γεωμαγνητική καταιγίδα θα μπορούσε να προκαλέσει διακυμάνσεις στο δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας στα υψηλότερα γεωγραφικά πλάτη, όπου η Γη είναι περισσότερο εκτεθειμένη.
Η NOAA πρόσθεσε ότι μπορεί να επηρεαστούν και οι δορυφόροι και να παρουσιάσουν «ανωμαλίες προσανατολισμού», που σημαίνει ότι ο επίγειος έλεγχος θα πρέπει να τους ανακατευθύνει, καθώς και οτιδήποτε βρίσκεται σε χαμηλή γήινη τροχιά και αντιμετωπίζει αυξημένη αντίσταση.

Η γεωμαγνητική καταιγίδα θα μπορούσε να φτάσει την καταιγίδα μέτριας (G2) ισχύος, σύμφωνα με τον επιστημονικό οργανισμό.

«Η ανάλυση του συμβάντος και τα αποτελέσματα των μοντέλων υποδεικνύουν την άφιξή της απόψε (11/10), με παρατεταμένες επιδράσεις που παραμένουν επί μία ημέρα».

Υπάρχει μια μικρή πιθανότητα το Σέλας να φτάσει στο μακρινό βορρά της Αγγλίας και τη Βόρεια Ιρλανδία απόψε, αλλά η διάσπαση των σύννεφων και επομένως οι θεάσεις είναι πιο πιθανές στη Βόρεια Ιρλανδία, ανακοίνωσε το βρετανικό Μετεωρολογικό Γραφείο.

Ωστόσο, οι αστρονόμοι δεν αναμένουν ότι η έκλαμψη θα προκαλέσει μεγάλες διαταραχές, όπως κατά το Γεγονός Carrington, που πιστεύεται ότι είναι η μεγαλύτερη ηλιακή καταιγίδα που έχει καταγραφεί ποτέ, η οποία έπληξε τη Γη το 1859.

Το γεγονός αυτό, είχε ως αποτέλεσμα ένα σέλας ορατό σε όλο τον ουρανό, ακόμη και σε γεωγραφικά πλάτη πολύ πιο κοντά στον ισημερινό. Προκάλεσε επίσης βλάβες στα τηλεγραφικά συστήματα σε όλη την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, ενώ μια παρόμοια καταιγίδα σήμερα θα μπορούσε να προκαλέσει ζημιές τρισεκατομμυρίων δολαρίων σε παγκόσμιο επίπεδο.

Η ηλιακή δραστηριότητα έχει παρατηρηθεί να αυξάνεται και να μειώνεται με φυσικό τρόπο κάθε 11 χρόνια, αν και όχι ακριβώς σαν ρολόι, και οι αστρονόμοι πιστεύουν ότι βρισκόμαστε τώρα στα πρώτα χρόνια μιας νέας πολυάσχολης περιόδου.

Μια νέα οικογένεια ηλιακών κηλίδων, που ανακαλύφθηκε στην επιφάνεια του άστρου μας πέρυσι, εξαπέλυσε τη μεγαλύτερη ηλιακή έκρηξη που έχουν δει οι επιστήμονες από το 2017.

Υπάρχουν διάφορες κατηγορίες ηλιακών εκλάμψεων, με την κατηγορία Χ να θεωρείται η πιο έντονη.

Η CME του Σαββάτου ήταν ένα γεγονός κατηγορίας Μ, η δεύτερη ισχυρότερη μετά τη Χ. Είναι γνωστή ως «Halo CME», καθώς οι εκλάμψεις που κατευθύνονται απευθείας προς τη Γη μπορούν να παρατηρηθούν ως φωτοστέφανο γύρω από τον ήλιο.


ΠΗΓΗ: Skynews, το είδαμε εδώ



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)