Articles by "Βαλκάνια"

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Βαλκάνια. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ο ακροδεξιός πολιτικός που σάρωσε στον πρώτο γύρο των εκλογών στη Ρουμανία, οι κατηγορίες για ρωσική παρέμβαση και μία ιστορική δικαστική απόφαση οδήγησαν τη χώρα σε μία πολιτική κρίση.


Το Συνταγματικό Δικαστήριο της Ρουμανίας ακύρωσε τον πρώτο γύρο της προεδρικής εκλογικής διαδικασίας του 2024, την οποία είχε κερδίσει ο υποψήφιος της ακροδεξιάς και υπερεθνικιστής Κάλιν Γκεοργκέσκου με μικρή διαφορά, εν μέσω κατηγοριών για ρωσική παρέμβαση.

Η απόφαση του δικαστηρίου να ακυρώσει τις προεδρικές εκλογές στη Ρουμανία προκάλεσε πολιτική αναταραχή στη χώρα, με το μέλλον να παραμένει αβέβαιο.

Τι ακριβώς έχει συμβεί

Αυτή την Κυριακή, οι Ρουμάνοι θα καλούνταν να ψηφίσουν στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών για να επιλέξουν τον επόμενο πρόεδρο της χώρας. Είχαν δύο υποψηφίους να διαλέξουν: την κεντροδεξιά δήμαρχο μικρής πόλης, Έλενα Λασκόνι, και τον Καλίν Γκεοργκέσκου, έναν ανεξάρτητο ακροδεξιό υποψήφιο που βρέθηκε από την αφάνεια στην πρώτη θέση στον πρώτο γύρο των εκλογών της 24ης Νοεμβρίου.

Ωστόσο, την Παρασκευή, το Συνταγματικό Δικαστήριο της Ρουμανίας αποφάσισε να ακυρώσει τον πρώτο γύρο των εκλογών. Αυτή η ιστορική απόφαση του δικαστηρίου εκδόθηκε μόλις λίγες ημέρες μετά τις ανησυχίες για ξένη παρέμβαση στις εκλογές, έπειτα από την αποκάλυψη εγγράφων από το ανώτατο συμβούλιο ασφαλείας της Ρουμανίας τα οποία παρείχαν αποδείξεις για «επιθετικές υβριδικές ρωσικές επιθέσεις».

Ο νυν πρόεδρος Κλάους Γιοχάνις αναγκάστηκε να παρατείνει τη θητεία του, οι πολιτικοί υποψήφιοι προσπαθούν να ανασυγκροτηθούν και να επαναλάβουν τις ακριβές εκστρατείες τους, ενώ εκατομμύρια ψηφοφόροι αναρωτιούνται αν μπορούν να εμπιστευτούν γενικά τη διαδικασία καθόλου.

Μέχρι και σήμερα δεν έχει καθοριστεί ακόμη ημερομηνία για τις νέες εκλογές ενώ ο Γκεοργκέσκου έκανε λόγο – όπως ήταν αναμενόμενο – για πραξικόπημα. «Είναι απλώς ένα οργανωμένο πραξικόπημα (…) Η δημοκρατία μας κινδυνεύει» ανέφερε χαρακτηριστικά σε βιντεοσκοπημένο μήνυμά του ο 62χρονος, πρώην υψηλόβαθμο στέλεχος του δημοσίου.

Πώς φτάσαμε ως εδώ

Όπως περιγράφει σε ανάλυσή του το POLITICO, πριν από μόλις έναν μήνα, ο Γκεοργκέσκου ήταν σχεδόν άγνωστος στη χώρα του, χωρίς να έχει την υποστήριξη κάποιου κόμματος και διατηρούσε χαμηλό προφίλ στα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης.

Ωστόσο, λίγο πριν τον πρώτο γύρο των εκλογών στις 24 Νοεμβρίου όλα άλλαξαν. Περίπου 25.000 λογαριασμοί TikTok υποστηρικτών του Γκεοργκέσκου ενεργοποιήθηκαν μαζικά, σε μια συντονισμένη προσπάθεια να επηρεαστεί το εκλογικό αποτέλεσμα υπέρ του. Ο πρόεδρος Γιοχάνις έλαβε αποδείξεις από τις μυστικές υπηρεσίες πληροφοριών, σύμφωνα με τις οποίες φαινόταν ότι τόσο κρατικοί όσο και μη κρατικοί παράγοντες είχαν εμπλακεί στις εκλογές, με τη Ρωσία να φέρεται ως υπεύθυνη για μια σειρά επιθετικών υβριδικών επιθέσεων. Η Αμερική από την πλευρά της επικύρωσε τα ευρήματα της ρωσικής εμπλοκής.

Βασισμένος στις πληροφορίες αυτές, ο Γιοχάνις αποχαρακτήρισε απόρρητα έγγραφα που ανέφεραν ότι ο Γκεοργκέσκου είχε αθέμιτα ωφεληθεί από εκτεταμένη προεκλογική προώθηση σε περιόδους κατά τις οποίες η προεκλογική εκστρατεία ήταν απαγορευμένη. Τα έγγραφα ανέφεραν ότι η εκστρατεία του είχε λάβει ξένη οικονομική υποστήριξη, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος δήλωνε ότι δεν είχε ξοδέψει τίποτα για αυτήν.

Το Συνταγματικό Δικαστήριο πλημμύρισε από αιτήματα για την ακύρωση των εκλογών και την Παρασκευή το απόγευμα, το δικαστήριο συμφώνησε.

Η πληροφορία «ότι αυτή η εκστρατεία υποστηρίχθηκε παράνομα από το εξωτερικό» οδήγησε τον Γιοχάνις στο συμπέρασμα ότι «πρόκειται για θέμα εθνικής ασφάλειας», δήλωσε ο πρόεδρος σε τηλεοπτική του ομιλία την Παρασκευή το βράδυ.

Τι διακυβεύεται;

Στο εσωτερικό της Ρουμανίας, αυτές οι εκλογές λογίζονται ως μια μάχη ανάμεσα στην Ανατολή και τη Δύση, αποσαφηνίζει το POLITICO στην ανάλυσή του.

Η φιλοευρωπαϊκή Έλενα Λασκόνι είχε τη στήριξη των παραδοσιακών κεντρώων κομμάτων, ενώ ο Καλίν Γκεοργκέσκου υποστηριζόταν από τρεις ακροδεξιές ομάδες, δύο από τις οποίες έχουν εισέλθει πρόσφατα στο κοινοβούλιο. Οι θέσεις του για το ΝΑΤΟ και την ΕΕ – καθώς έχει ασκήσει έντονη κριτική στη συμμετοχή της Ρουμανίας και στα δύο – ενίσχυσαν τους φόβους ότι θα διέκοπτε τις διεθνείς συμμαχίες της χώρας και θα στρεφόταν προς τη Μόσχα. Είχε επαινέσει μάλιστα τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν ως ηγέτη και πατριώτη και είχε υποσχεθεί να σταματήσει όλη την ρουμανική βοήθεια προς την Ουκρανία – σε μια κρίσιμη στιγμή για το Κίεβο.

Παρόλα αυτά, εκατομμύρια Ρουμάνοι έλκονταν από την παραδοσιακή εκστρατεία του Γκεοργκέσκου και ήταν έτοιμοι να τον ψηφίσουν στον δεύτερο γύρο της Κυριακής απέναντι στην Λασκόνι. Στον πρώτο γύρο, απέσπασε πάνω από 2,1 εκατομμύρια ψήφους, ανταγωνιζόμενος επτά άλλους κυριότερους υποψηφίους, προβάλλοντας τις πεποιθήσεις του για τις “παραδοσιακές οικογένειες” και την Ορθόδοξη πίστη του.

Ο Γκεοργκέσκου τώρα ισχυρίζεται ότι είναι θύμα μιας συνωμοσίας από την πολιτική ελίτ για να τον κρατήσει μακριά από την εξουσία και να ανατρέψει τη λαϊκή βούληση, συγκρίνοντας τη μεταχείρισή του με αυτήν του Ντόναλντ Τραμπ από το “κατεστημένο” στις ΗΠΑ.

Ο κίνδυνος που ελλοχεύει μετά την απόφαση του δικαστηρίου είναι οι Ρουμάνοι ψηφοφόροι να χάσουν την εμπιστοσύνη τους στο πολιτικό σύστημα της χώρας. Ακόμα και η Λασκόνι εμφανίστηκε σε βίντεο να δηλώνει πως «η ψηφοφορία θα έπρεπε να πραγματοποιηθεί» και να καταδικάζει μια «παράνομη απόφαση» ενός «ρουμανικού κράτους που περιφρονεί τη δημοκρατία» και «οδηγεί τη χώρα στην αναρχία».

Τι θα συμβεί στη συνέχεια;

Ο Γκεοργκέσκου δήλωσε ότι θα καταθέσει προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο της Ρουμανίας, αλλά δεν υπάρχει σαφής νομικός δρόμος για την ανατροπή της απόφασης του Συνταγματικού Δικαστηρίου. Παράλληλα, δεν έχει αποσαφηνίσει αν σκοπεύει να θέσει ξανά υποψηφιότητα στις επαναληπτικές εκλογές.

Επίσης, υπάρχουν επίσης εκκλήσεις προς το Συνταγματικό Δικαστήριο να ακυρώσει τις κοινοβουλευτικές εκλογές, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν μεταξύ των δύο γύρων των προεδρικών εκλογών. Ορισμένα κόμματα υποδεικνύουν το γεγονός ότι η ψηφοφορία πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια των ίδιων υβριδικών επιθέσεων που προκάλεσαν την ακύρωση της απόφασης την Παρασκευή.

Εν τω μεταξύ σήμερα, οι ερευνητές της εισαγγελίας και της αστυνομίας στη Ρουμανία διεξάγουν έρευνες, την επομένη της ακύρωσης από το Συνταγματικό Δικαστήριο των προεδρικών εκλογών με φόντο υποψίες για ρωσική ανάμιξη υπέρ του υποψηφίου της άκρας δεξιάς.

«Τρία σπίτια της πόλης Μπράσοβ» στην κεντρική Ρουμανία αποτελούν στόχους ερευνών «στην υπόθεση που συνδέεται με τα αδικήματα της διαφθοράς ψηφοφόρων, του ξεπλύματος χρημάτων και της παραποίησης δεδομένων πληροφορικής», ανέφεραν σε ανακοίνωσή τους οι εισαγγελείς, σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Οι εισαγγελείς έχουν επίσης υποψίες για παραβίαση του νόμου αναφορικά με την απαγόρευση οργανώσεων και συμβόλων φασιστικής, ρατσιστικής και ξενοφοβικής φύσης.

Η επιχείρηση έχει κυρίως στόχο πρόσωπο «που πιθανόν εμπλέκεται στην παράνομη χρηματοδότηση της προεκλογικής εκστρατείας ενός υποψηφίου για την προεδρία», διευκρινίζει η εισαγγελία, χωρίς να κατονομάζει τον εθνικιστή υποψήφιο Καλίν Γκεοργκέσκου.

Η έρευνα άρχισε νωρίτερα αυτή την εβδομάδα μετά τον αποχαρακτηρισμό εγγράφων των υπηρεσιών πληροφοριών με κατηγορίες για το ρόλο του TikTok στην προεκλογική εκστρατεία, με τη Ρωσία στο στόχαστρο.



πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

του ΜΠΕΤΣΗ  ΟΡΦΕΑ 

Ενώ οι φλέγουσες εστίες διεθνών πολεμικών συγκρούσεων βρίσκονται αλλού, προκαλεί ενδιαφέρον η σχεδόν τετραήμερη περιοδεία στην περιοχή της Βαλκανικής του διευθυντή της CIA Γουίλιαμ Μπερνς. Ο αναπληρωτής γενικός γραμματέας για ζητήματα Πολιτικής και Πολιτικών Ασφάλειας του ΝΑΤΟ Μπορίς Ρουγκ ακολούθησε σχεδόν την ίδια διαδρομή αλλά και την ατζέντα συναντήσεων με αξιωματούχους των χωρών της περιοχής και στρατιωτικούς των δυνάμεων που η Συμμαχία διατηρεί εκεί.

Η περιοχή λόγω της ιστορικής σχέσης και πολλαπλής επιρροής της Ρωσίας στους λαούς της, φαίνεται να σχετίζεται με τον πόλεμο στην Ουκρανία. Η Κίνα διατηρεί επίσης τα δικά της ερείσματα έχοντας λάβει σαφή θέση στο ζήτημα του Κοσόβου υπέρ της Σερβίας. Η παρουσία μουσουλμανικών πληθυσμών σε όλες σχεδόν τις χώρες των Βαλκανίων τις καθιστά άμεσα σχετιζόμενες και με το δεύτερο πεδίο σύγκρουσης, της Μέσης Ανατολής. Πριν από τρεις δεκαετίες σε Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Κόσοβο και Αλβανία, υπήρξε παρουσία τζιχαντιστών σε συγκρούσεις που έλαβαν χώρα μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, ενώ στην Αλβανία έχουν βρει καταφύγιο οι Ιρανοί μουτζαχεντίν. Υπάρχει, λοιπόν, ενδιαφέρον για τον αρχηγό της CIA.

Ενώ για το περιεχόμενο των συνομιλιών του αξιωματούχου της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας υπάρχουν δημοσιογραφικές αναφορές, για τα όσα διεμήνυσε ο διευθυντής της CIA μπορούν να γίνουν μόνο εικασίες, λαμβάνοντας υπόψη τις εστίες έντασης στην περιοχή και το πρόγραμμα επαφών του. Ο κ. Μπερνς είχε πρώτο του σταθμό το Σαράγεβο και δεύτερο τη Μπάνια Λούκα (πρωτεύουσα του σερβοβοσνιακού κρατιδίου), με επόμενους σταθμούς το Βελιγράδι και την Πρίστινα.



Οι εν εξελίξει εντάσεις στην περιοχή αφορούν στην αποφασιστικότητα του προέδρου των Σερβοβοσνίων, ο οποίος διατηρεί σχέσεις με το Κρεμλίνο, να προχωρήσει σε απόσχιση από την ενιαία κρατική οντότητα της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης όπως αυτή κατοχυρώνεται από τη Συμφωνία του Ντέιτον της δεκαετίας του 1990. Η Σερβία είναι πάλι σε εσωτερική αναστάτωση, αυτή τη φορά με αφορμή κινητοποιήσεις της αντιπολίτευσης κατά της πρόθεση των κρατικών αρχών να προχωρήσουν σε εκμετάλλευση των κοιτασμάτων λιθίου. Η κυβέρνηση χαρακτηρίζει τις αντιπολιτευτικές αντιδράσεις “έγχρωμη επανάσταση” που –όπως λέει– έχουν στόχο την πολιτική αποσταθεροποίηση.


Μπελάδες και στο Κόσοβο

Στο Κόσοβο, η αλβανική κυβέρνηση του Αλμπίν Κούρτι εμφανίζεται αποφασισμένη να προχωρήσει σε οριστικό άνοιγμα της γέφυρας επί του ποταμού Ίμπαρ στη Μιτρόβιτσα. Ωστόσο, η σερβική κοινότητα της περιοχής θεωρεί “κόκκινη γραμμή” μία τέτοια κίνηση και ζητάει εγγύηση για την προστασία της γέφυρας από ενδεχόμενη βίαιη προσβολή της από την αλβανική πλευρά. Τα Μίντια και πολιτικοί αναλυτές στην περιοχή υποθέτουν ότι αυτά ήταν τα θέματα στα οποία ο Αμερικανός αξιωματούχος εστίασε το ενδιαφέρον του, με σκοπό να υπογραμμίσει ότι τα Δυτικά Βαλκάνια βρίσκεται παρακολουθούνται προσεκτικά από τις ΗΠΑ, με σκοπό να αναχαιτιστεί κάθε προσπάθεια παρέμβασης της Μόσχας και του Πεκίνου για αύξηση της πολιτικής επιρροής τους.

Αυτά τα μηνύματα ενδεχομένως να μεταφέρονται και με άλλους τρόπους. Προ ημερών, άλλοι Αμερικανοί αξιωματούχοι είχαν αφήσει να εννοηθεί για τον ηγέτη των Σερβοβοσνίων Μίλοραντ Ντόντικ ότι γνωρίζουν που έχει τα περιουσιακά του στοιχεία και ότι θα τα δεσμεύσουν. Παράλληλα, ο αναπληρωτής γραμματέας του ΝΑΤΟ διαμήνυσε στον Πρόεδρο της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς ότι η Συμμαχία αναμένει έμπρακτες αποδείξεις σε ό,τι αφορά την ασφάλεια των νατοϊκών δυνάμεων στο Κόσοβο. Συγκεκριμένα αναφέρθηκε ότι στις Βρυξέλλες αναμένουν επιπρόσθετα στοιχεία και ανάλογες ενέργειες για πρόσωπα που είχαν αναμιχθεί σε ένοπλο επεισόδιο την περασμένη άνοιξη στη Μονή της Μπάντσκα, στη διοικητική μεθοριακή γραμμή Σερβίας-Κοσόβου.

Ωστόσο, έχει ενδιαφέρον να αναφερθεί ότι οι Αμερικανοί διπλωμάτες στην Πρίστινα αλλά και ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ έχουν διαμηνύσει στον πρωθυπουργό του Κοσόβου ότι δεν συναινούν με την απόφασή του για άνοιγμα της γέφυρας του Ίμπαρ και κατά συνέπεια με την επέκταση του ελέγχου της κυβέρνησής του στη Βόρεια Μιτρόβιτσα. Ο Κούρτι προσήλθε στη συνάντηση με τον διευθυντή της CIA Μπερνς, επιστρέφοντας από το συνέδριο των Δημοκρατών στις ΗΠΑ, όπου είχε συνάντηση με την αντιπρόεδρο και υποψήφια πρόεδρο Κάμαλα Χάρις. Εάν άλλαξε άποψη για τη γέφυρα θα φανεί προσεχώς.
Στο μενού και η ισλαμική τρομοκρατία

Ενώ τα Μίντια της περιοχής συνδέουν την περιοδεία Μπέρνς με τον πόλεμο στην Ουκρανία και την ρωσική επιρροή στα Δυτικά Βαλκάνια, ορισμένοι δεν αποκλείουν η περιοδεία του να αφορά παραλλήλως και στην ισλαμική τρομοκρατία, αλλά και σε ενδεχόμενες ενέργειες της Τεχεράνης. Ας αναφερθεί ότι πρόσφατα αναβλήθηκε προγραμματισμένη συναυλία της Τέιλορ Σουίφτ στη Βιέννη μετά από σήμα των υπηρεσιών ασφάλειας για επίθεση που θα πραγματοποιούσε νεαρός Αλβανός από το Γκοστιβάρ των Σκοπίων που είχε ασπασθεί απόψεις του ISIS. Είχε μάλιστα συνεργούς ομοεθνείς του που αναζητούνται.

Οι γερμανικές αρχές, εξάλλου, έχουν επικηρύξει ιμάμη από την Πρίστινα –πολιτογραφημένο Γερμανό– ο οποίος συνεχάρη στο πρόσφατο παρελθόν τον αφγανικής καταγωγής δράστη της δολοφονίας Γερμανού αστυνομικού, και παρότρυνε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τους νέους να τον μιμηθούν! Οι αρχές της Σερβίας, μάλιστα, προειδοποιούν για αυξημένη δραστηριότητα ακραίων ισλαμιστών. Σε δύο περιπτώσεις αναφέρθηκαν αστυνομικές επιχειρήσεις κατά ατόμων που προετοίμαζαν τρομοκρατικά πλήγματα. Περιττό να αναφερθεί ότι στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη αποτελεί κοινό μυστικό το γεγονός ότι μουσουλμανικές οργανώσεις έχουν ρόλο στα πράγματα και απολαμβάνουν ειδικό καθεστώς.

Ο Γερμανός καγκελάριος Σολτς και ο πρόεδρος της Γαλλίας Μακρόν έχουν αναφερθεί δημοσίως στο θέμα των Βαλκανίων και έχουν προειδοποιήσει εμμέσως για τον ρόλο του τουρκικού Ισλάμ που με κρατική μέριμνα και χρηματοδότηση, χειραγωγεί μουσουλμανικές κοινότητες στις βαλκανικές χώρες. Αυτό γίνεται με πολιτικές στοχεύσεις, οι οποίες απέχουν πολύ από τις διακηρύξεις της Άγκυρας για περιφερειακή ασφάλεια και σταθερότητα.






Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η τροπολογία που είχε καταθέσει το πατριωτικό, κόμμα «Αναγέννηση» υιοθετήθηκε με 159 ψήφους υπέρ, 22 κατά και 13 αποχές

Το κοινοβούλιο της Βουλγαρίας απαγόρευσε την Τετάρτη (7/8/2024) με μεγάλη πλειοψηφία, τη «ΛΟΑΤΚΙ προπαγάνδα» στα σχολεία, εγκρίνοντας αιφνιδιαστικά ένα νομοσχέδιο με φόντο τον «πολιτισμικό πόλεμο» που αναζωπυρώθηκε από την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι τους Ολυμπιακούς Αγώνες, σύμφωνα με ορισμένες μη κυβερνητικές οργανώσεις.
Η τροπολογία που είχε καταθέσει το πατριωτικό, κόμμα «Αναγέννηση» υιοθετήθηκε με 159 ψήφους υπέρ, 22 κατά και 13 αποχές.
Με το κείμενο αυτό καθίσταται παράνομη η «ενθάρρυνση» ενός «μη παραδοσιακού σεξουαλικού προσανατολισμού» και η ταυτότητα φύλου που είναι «διαφορετική από τη βιολογική», ακολουθώντας το μοντέλο ενός ουγγρικού νόμου που αποδοκιμάστηκε έντονα στις Βρυξέλλες.
Οι εισηγητές είπαν ότι ήταν αναγκαίο να περάσει γρήγορα ένα νομοσχέδιο, λόγω της «απαράδεκτης κανονικοποίησης του μη παραδοσιακού σεξουαλικού προσανατολισμού» που προωθείται από μια «προπαγάνδα».
Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Βουλγαρίας επέκρινε έντονα την τελετή έναρξης των Αγώνων και η Σόφια κατήγγειλε τη συμμετοχή της Αλγερινής μποξέρ Iman Kelif και της Ταϊβανέζας Lin Yu‑ting, με το σκεπτικό ότι ανήκαν «σε άλλο φύλο».
Στην Ουγγαρία, από το καλοκαίρι του 2021, η αναφορά σε ομοφυλοφιλία ενώπιον ανηλίκων τιμωρείται με πρόστιμο.

Στα τέλη Ιουνίου το κοινοβούλιο της Γεωργίας υιοθέτησε επίσης έναν νόμο που απαγορεύει τη «ΛΟΑΤΚΙ προπαγάνδα» και είναι παρόμοιος με τον νόμο που χρησιμοποιείται στη Ρωσία για την καταστολή των σεξουαλικών μειονοτήτων.


πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Της Μαρίας Νεγρεπόντη – Δελιβάνη

Η νίκη του VMRO στα Σκόπια έφερε δραματικές, αλλά οπωσδήποτε αναμενόμενες ανατροπές. Τώρα, αποδεικνύεται περίτρανα ότι η Συνθήκη των Πρεσπών, μετά τις πρόσφατες σχετικές εξελίξεις, δεν νοείται να εμφανίζεται με διαφορετικό χαρακτηρισμό, από τον προδοτικό.

Η Συνθήκη αυτή, όπως ήδη ξεσκεπάζεται, ήταν απλώς η εισαγωγή, που θα άνοιγε το δρόμο για την ολοκλήρωση του μακροχρόνιου σχεδίου των Σλάβων περί Μακεδονίας. Η νέα πρόεδρος των Σκοπίων Γκορντάνα Σιλιάνοφσκα-Ντανκοβα, είναι σοβαρή επιστήμων, που αγαπά και που εξυπηρετεί με κάθε νόμιμο και μη, μέσον την πατρίδα της. Δεν νοείται, συνεπώς, το αβάσιμο επιχείρημα ότι λέει «σαχλαμάρες», όπως ορισμένοι βολεύονται να το υποστηρίζουν, προκειμένου να δικαιολογήσουν έτσι αυτές τις τραγικές εξελίξεις.

Από τις πρώτες, λοιπόν, στιγμές της προεδρίας της έσπευσε να αναφερθεί σε «σκέψη να γίνει συνέδριο» (της σλαβικής Μακεδονίας) στη Θεσσαλονίκη. Ξεδιπλώνει, έτσι, η νέα πρόεδρος, χωρίς περιστροφές, τη συνέχιση του αρχικού σχεδίου περί δήθεν αλυτρωτισμού, το οποίο ουδέποτε, στο διάστημα των τελευταίων δεκαετιών εγκαταλείφθηκε από τα Σκόπια. Και δεν φοβάται η κυρία πρόεδρος να υπερασπιστεί αυτά που νομίζει ότι ευνοούν τη χώρα της, επειδή πρόκειται για μικρή χώρα.

Να προσθέσω, ότι το σχέδιο του «κράτους Μακεδονίας με πρωτεύουσα τη Θεσσαλονίκη», κάθε άλλο παρά μυστικό ήταν στο διάστημα των τελευταίων δεκαετιών. Αντιθέτως, μια οργιαστική προπαγάνδα δεν έπαψε να κερδίζει συνεχώς έδαφος, παραποιώντας αναίσχυντα την ιστορία. Και στην πατρίδα μας, όποιος είχε τελειώσει, έστω και μόνο το δημοτικό, γνώριζε αυτά τα καταχθόνια σχέδια των Σκοπιανών. Άλλωστε, ο λόγος της δημιουργίας της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών και του ΙΜΧΑ, ήταν ακριβώς η επιστημονική διάψευση των παραμυθιών περί Μακεδονίας.

Και ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, για να τεθεί το ερώτημα του τι ακριβώς επεδίωκαν οι ελληνικές κυβερνήσεις του Σύριζα και της ΝΔ, η πρώτη που υπέγραψε την άθλια αυτή Συνθήκη και η δεύτερη που, παρότι υποσχέθηκε πριν έρθει στην εξουσία ότι θα την καταπολεμήσει, έκανε ότι μπορούσε για να την εμπεδώσει; Μήπως, ήλπιζαν ότι, χάρη στη συνθήκη αυτή των Πρεσπών, οι Σκοπιανοί θα είχαν ικανοποιηθεί, και θα σταματούσαν εκεί τα επεκτατικά τους σχέδια; Δεν θα τολμούσα να αποδώσω τέτοιας έκτασης αφέλεια σε ελληνικές κυβερνήσεις.

Μήπως πίστευαν, ίσως, ότι οι σύμμαχοι, που πίεσαν ασφυκτικά την Ελλάδα, για να ξεπουλήσει το όνομα «Μακεδονία», και όχι μόνο, αλλά και την ανύπαρκτη μακεδονική γλώσσα, παρότι γνώριζαν ότι οι δέκτες ουδεμία σχέση είχαν με αυτά, θα εμπόδιζαν τη συνέχεια των αρχικών σχεδιασμών των Σκοπιανών; Εξαιρετικά, όντως, χλωμό και ένα τέτοιο επιχείρημα, δεδομένου ότι είναι παγκοίνως γνωστό ότι οι σύμμαχοι, αφού ικανοποιηθεί το όποιο αίτημά τους, παύουν στη συνέχεια να απασχολούνται με τις συνέπειές του.

Αλλά, και ποια εξήγηση μπορεί να δοθεί για το αναντίρρητο και εις επήκοον όλων γεγονός, ότι από το 2018 που υπογράφηκε η επαίσχυντη αυτή Συνθήκη των Πρεσπών, οι Σκοπιανοί επιδεικτικά όσο και περιπαιχτικά, έγραφαν τις εξ’ αυτής υποχρεώσεις τους στα παλαιότερα των υποδημάτων τους; Ενώ οι δικοί μας αρμόδιοι αμέριμνοι, ουδόλως αντιδρούσαν.

Είναι, πιστεύω ξεκάθαρο ότι δεν έχει νόημα, να προχωρήσω στην αναζήτηση και άλλων δικαιολογιών, για το πολύπλευρο έγκλημα που συντελέστηκε στις Πρέσπες, καθώς ανήκει και αυτό στην ατέλειωτη σειρά των γονυπετών υπηρεσιών της εξωτερικής πολιτικής, που θίγουν, εξευτελίζουν και θέτουν σε θανάσιμο κίνδυνο τα εθνικά μας συμφέροντα.

Στην απελπιστική κατάσταση, που και πάλι βρίσκεται η Ελλάδα, τίθενται ορισμένα αμείλικτα ερωτήματα, που φοβούμαι ότι δεν πρόκειται (και αυτά) να απαντηθούν:

1. Είναι ξεκάθαρο ότι τα Σκόπια, και στο μέλλον, όχι απλώς δεν πρόκειται να τηρήσουν τις ανειλημμένες υποχρεώσεις τους, που απορρέουν από τη Συνθήκη των Πρεσπών, αλλά και επιπλέον θα συνεχίσουν απτόητα την εφαρμογή των αρχικών τους σχεδίων, όπως άλλωστε το δήλωσε και επίσημα η νεοεκλεγείσα πρόεδρος τους. Ποια θα είναι η στάση των δικών μας αρμοδίων; Θα παρακολουθούν, αδρανείς να ξετυλίγεται το σχέδιο του δήθεν αλυτρωτισμού, μέχρι την ολοκλήρωσή του;

2. Θα είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον μια συνέντευξη με τους πρωτεργάτες της Συνθήκης των Πρεσπών, προκειμένου να μας πληροφορήσουν, όλους εμάς τους αντίθετους με το ξεπούλημα της Μακεδονίας αν:

*εξακολουθούν να πιστεύουν ότι επρόκειτο για μεγάλη εθνική μας επιτυχία αυτή η Συνθήκη των Πρεσπών, που υπέγραψαν, που υποστήριξαν, και που μερικοί δήλωσαν ότι είναι περήφανοι γι αυτήν και ότι το κλεμμένο όνομα υπήρξε μεγάλη επιτυχία

*εξακολουθούν να θεωρούν ότι σύσσωμος ο ελληνικός λαός, που ξεχύθηκε έξαλλος στους δρόμους για να αποτρέψει αυτό το εθνικό έγκλημα ήταν θύμα ψεκασμών, χαμηλών νοητικών δυνατοτήτων, επρόκειτο για καθυστερημένους, φασίστες και ακροδεξιούς κ.ο.κ;

*αν αισθάνονται ενοχές και μεταμέλεια για τα όσα, σχετικά, έπραξαν, αν αναγνωρίζουν τα τραγικά τους λάθη και αν μετανιώνουν γι αυτά και κυρίως τι προτίθενται να κάνουν από δω και πέρα;

*αν πιστεύουν ότι οι ομολογίες των Σκοπιανών αποτελούν ευκαιρία εγκατάλειψης της προδοτικής Συνθήκης η αν αντιθέτως είναι πεπεισμένοι ότι πρέπει να κάνουμε ότι περνά από το χέρι μας για να υλοποιηθούν οι υποχρεώσεις, που απορρέουν από αυτήν….έστω και εν γνώσει μας ότι δεν πρόκειται να εφαρμοστούν.

Και τώρα; Τι πρέπει, και τι μπορεί να προσπαθήσει η πατρίδα μας, ώστε να σταματήσει εδώ το εθνικά δολοφονικό σχέδιο, που ακολουθείται για τη Μακεδονία; Πως πρέπει να λειτουργήσουμε για να αποδειχθεί ως ευκαιρία επανόδου στην κατάσταση πριν από τις Πρέσπες, η άρνηση εφαρμογής των όρων της Συνθήκης των Πρεσπών;

Οπωσδήποτε, το χειρότερο θα είναι η αδρανής συνέχεια των εξελίξεων. Αλλά, αν όχι η αδράνεια, τότε τι; Και από ποιους;



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Σε ανακοίνωσή του για την απόφαση της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης σχετικά με την ένταξη του Κοσόβου, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει:

«Το ΚΚΕ καταδικάζει την απόφαση για την ένταξη στον οργανισμό του προτεκτοράτου του Κοσόβου, που έλαβε πρόσφατα η κοινοβουλευτική συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, μετά από εισήγηση της Ντ. Μπακογιάννη (ΝΔ).

Η απόφαση αυτή, 25 χρόνια μετά τους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας, έρχεται να προωθήσει τα αποτελέσματα αυτής της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στα Βαλκάνια. Αποτελεί στάδιο στη σχεδιαζόμενη διεθνή αναγνώριση και αναβάθμιση του ΝΑΤΟικού προτεκτοράτου του Κοσόβου.


Σ' αυτό το πλαίσιο η στάση της αποχής που επέλεξαν ο Αλέξης Τσίπρας (ΣΥΡΙΖΑ), πρόεδρος του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα Δυτικά Βαλκάνια, και ο Γ. Παπανδρέου (ΠΑΣΟΚ) συνιστά συνενοχή. Συνδέεται με τις ευρωατλαντικές "παρωπίδες" τους και τις υπηρεσίες που παρέχουν στο μεγάλο κεφάλαιο. Είναι, όμως, μια κάκιστη "υπηρεσία" για τα συμφέροντα των λαών των Βαλκανίων, όλων των λαών, που βιώνουν ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, την απόσπαση και κατοχή εδαφών τους, όπως είναι και ο λαός της Κύπρου, που εδώ και 50 χρόνια βιώνει τις συνέπειες της τουρκικής εισβολής και κατοχής.

Το ΚΚΕ, όπως και πριν 25 χρόνια, έτσι και σήμερα θα συνεχίσει να αγωνίζεται ενάντια στα καπιταλιστικά συμφέροντα και στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις τους, που ξαναμοιράζουν τη Γη, χαράσσοντας τα σύνορα με των λαών το αίμα και στις αποφάσεις τους, που ρίχνουν "λάδι στη φωτιά" του εθνικιστικού μίσους και των ιμπεριαλιστικών πολέμων».


Με πρωτοβουλία ΝΔ και την «εύλογη» στήριξη ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ


Θυμίζουμε ότι την περασμένη Τρίτη η κοινοβουλευτική συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης ενέκρινε την ένταξη του Κοσόβου στον οργανισμό, έπειτα από εισήγηση της Ντόρας Μπακογιάννη. Τη σχετική πρόταση ενέκριναν 131 βουλευτές, ενώ 29 καταψήφισαν και 11 τήρησαν αποχή. Την τελική απόφαση θα λάβει η Επιτροπή των υπουργών που θα συνεδριάσει τον Μάη.

Η κυβέρνηση έτσι συνεχίζει στον επικίνδυνο δρόμο που προωθεί τα ευρωατλαντικά σχέδια στην περιοχή, και ειδικότερα σε ό,τι αφορά το ΝΑΤΟικό προτεκτοράτο, φορτώνοντας και άλλη «καύσιμη ύλη» ανταγωνισμών με ανυπολόγιστες συνέπειες για τους λαούς, με τη στήριξη και των υπόλοιπων ευρωατλαντικών κομμάτων. Υπέρ, εκτός της Ντ. Μπακογιάννη, ψήφισαν επίσης: Η Α. Ευθυμίου (ΝΔ), ο Γ. Σταμάτης (ΝΔ), ο Ε. Στυλιανίδης (ΝΔ). Απείχαν ο Αλ. Τσίπρας (ΣΥΡΙΖΑ) και ο Γ. Παπανδρέου (ΠΑΣΟΚ), δίνοντας και την «εύλογη» στήριξη στα ΝΑΤΟικά σχέδια.

Αλλωστε, στην παρέμβασή του ο Αλ. Τσίπρας, που έχει αναλάβει τον ρόλο του προέδρου του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα Δυτικά Βαλκάνια, σε σχετική ψηφοφορία στην Πολιτική Επιτροπή του Συμβουλίου της Ευρώπης τοποθετήθηκε με «παρών».




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

του Σταύρου Λυγερού

“Πισώπλατη μαχαιριά” χαρακτήρισε το Βελιγράδι ουσιαστικά τη θέση της ελληνικής κυβέρνησης –έτσι όπως την εξέφρασε όχι μόνο η Ντόρα Μπακογιάννη, αλλά και οι άλλοι βουλευτές της ΝΔ– στο Συμβούλιο της Ευρώπης σε σχέση με το Κόσοβο. Στην πραγματικότητα, όμως, είναι και πισώπλατη μαχαιριά στην Κυπριακή Δημοκρατία, επειδή δημιουργεί προηγούμενο, το οποίο η Άγκυρα οραματίζεται να επαναλάβει και στη Θράκη.

Η πολιτική της Δύσης στα Βαλκάνια υπαγορευόταν πάντα από την επιδίωξη να εκτοπιστεί η ρωσική επιρροή από την περιοχή. Μετά την κατάρρευση του Ανατολικού Συνασπισμού, αυτή η επιδίωξη –μεταξύ άλλων– οδήγησε στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και σε μία σειρά κρίσεων στην επικράτειά της. Για την ακρίβεια, οδήγησε το 1995 στη συμφωνία του Ντέιτον (με την οποία ιδρύθηκε το θνησιγενές κράτος της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης), στον βομβαρδισμό της Σερβίας και το 1999 στην απόσχιση του Κοσόβου, το 2001 στη συμφωνία της Αχρίδας (μεταξύ του σλαβικού και του αλβανικού στοιχείου της τότε FYROM) και το 2018 στη Συμφωνία των Πρεσπών.

Στο ίδιο πλαίσιο εγγράφεται η πίεση των Αμερικανών –με τη σύμπραξη Ευρωπαίων– για διπλωματική αναγνώριση του Κοσόβου από όσα δυτικά και φιλοδυτικά κράτη δεν το έχουν ήδη αναγνωρίσει. Υπενθυμίζουμε ότι –με πράσινο φως από τη Δύση– το Κόσοβο ανακηρύχθηκε ανεξάρτητο κράτος το 2008. Μέχρι τότε, ήταν προτεκτοράτο του ΟΗΕ, στην πραγματικότητα της Δύσης. Το Κόσοβο έχουν αναγνωρίσει τα μισά σχεδόν κράτη-μέλη του ΟΗΕ. Ας σημειωθεί ότι υπάρχει μία μειονότητα κρατών-μελών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ που για διάφορους λόγους δεν έχει αναγνωρίσει το Κόσοβο. Ο βασικός λόγος είναι πως το Κόσοβο ιδρύθηκε ως κράτος-προτεκτοράτο μετά τον ακρωτηριασμό της Σερβίας, ο οποίος προέκυψε από τη στρατιωτική επέμβαση της Δύσης.


Αρκετά κράτη δεν θέλουν να νομιμοποιήσουν μία πράξη, η οποία καταπάτησε ωμά την αρχή για το απαραβίαστο των συνόρων (την έχει υπογράψει η Δύση) κι αναπόφευκτα δημιούργησε προηγούμενο, το οποίο το βρήκε μπροστά της η Δύση όταν η Ρωσία προσάρτησε επαρχίες της Ουκρανίας. Η Ισπανία δεν αναγνωρίζει το Κόσοβο λόγω Καταλονίας και η Ρουμανία λόγω Υπερδνειστερίας. Είναι προφανής ο λόγος που η Κυπριακή Δημοκρατία δεν αναγνωρίζει το Κόσοβο.

Αλλά και η Ελλάδα, αν ολοκληρώσει την διπλωματική αναγνώρισή του, με ποιο επιχείρημα θα διαμαρτυρηθεί αύριο αν τεθεί αντίστοιχο θέμα για τους Τουρκοκύπριους, οι οποίοι σήμερα συμμετέχουν στο Συμβούλιο της Ευρώπης ως εκπρόσωποι του ψευδοκράτους με την ιδιότητα του παρατηρητή; Επιπλέον, είναι κοινός τόπος ότι οι Τούρκοι ονειρεύονται να επαναλάβουν στη Θράκη όσα έπραξαν το 1974 στην Κύπρο.

Δυτικές πιέσεις στην Αθήνα

Αν και το εθνικό συμφέρον επιβάλει ξεκάθαρα η Ελλάδα να μην αναγνωρίσει το Κόσοβο, η Αθήνα πιέζεται και από την Ουάσινγκτον και από την ΕΕ να πράξει εναντίον των εθνικών συμφερόντων της. Και δυστυχώς, σ’ αυτόν τον δρόμο κινείται και μάλιστα χωρίς να εξασφαλίσει το παραμικρό αντάλλαγμα. Αναμφίβολα, στο Κόσοβο έχουν δημιουργηθεί πολιτικά και διπλωματικά τετελεσμένα, τα οποία ωθούν προς την αναγνώριση. Το ίδιο, όμως, ισχύει και για την κατεχόμενη Κύπρο. Και στο Κόσοβο και στα Κατεχόμενα λειτουργεί κρατική δομή. Κατά συνέπεια, αυτό δεν είναι επιχείρημα, το οποίο μπορεί να επικαλεστεί η Αθήνα.

Μπορεί να μην το επικαλείται, αλλά οι πράξεις της μιλάνε καθαρά. Είναι αληθές ότι οι διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις έχουν ανοίξει διαύλους με την Πρίστινα και έχουν κάνει βήματα ανάπτυξης των διμερών σχέσεων, χωρίς, όμως, να κάνουν το βήμα της επίσημης αναγνώρισης. Ακόμα κι αν θεωρήσουμε πως η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει αποφασίσει οριστικά να αδιαφορήσει πλήρως για την Κυπριακή Δημοκρατία, κάτι που ισοδυναμεί με εθνικό έγκλημα, για την Ελλάδα το πρόβλημα δεν αφορά μόνο τη σχέση της με ένα –έστω και ημιαναγνωρισμένο διεθνώς– κράτος της περιοχής. Στην πραγματικότητα αφορά και τη σχέση της με την Αλβανία και τη Σερβία, ουσιαστικά σε ποιο σημείο θα ισορροπήσει διπλωματικά μεταξύ τους.

Με τη Σερβία υπάρχουν ιστορικοί δεσμοί, αφού τα δύο έθνη ήταν πάντα στην ίδια πλευρά στους πολέμους. Η Αθήνα έχει κάθε λόγο να διατηρεί καλές σχέσεις με το Βελιγράδι, χωρίς, όμως, συναισθηματικές υπερβολές. Υπενθυμίζουμε πως η Σερβία είχε αναγνωρίσει εξαρχής τα Σκόπια σαν “Μακεδονία”, επειδή έκρινε ότι αυτό υπαγόρευαν τα συμφέροντά της. Κατά συνέπεια, η ελληνική στάση στο ζήτημα του Κοσόβου πρέπει να καθορισθεί από το τι εξυπηρετεί τα ελληνικά συμφέροντα, σταθμίζοντας συνολικά όλους τους παράγοντες.


Οι δύσκολες σχέσεις Ελλάδας-Αλβανίας

Οι ελληνοαλβανικές σχέσεις έχουν αρνητικό ιστορικό, αλλά και σήμερα είναι δύσκολες. Ειδικά με τη φυλάκιση Μπελέρη, ο Ράμα τράβηξε πολύ το σκοινί. Αν δεν έσπασε, αυτό οφείλεται στην υποχωρητικότητα της κυβέρνησης Μητσοτάκη, η οποία την τελευταία στιγμή συμπεριέλαβε τον εκλεγμένο δήμαρχο Χειμάρας στο ευρωψηφοδέλτιο, κυρίως για να αποτρέψει τη μεγάλη εκλογική διαρροή “γαλάζιων” ψηφοφόρων, οι οποίοι μεταξύ των άλλων έχουν αγανακτήσει με την υποχωρητικότητας της επίσημης Αθήνας έναντι των Τιράνων. Με άλλα λόγια, η υποψηφιότητα υπηρετεί πρωτίστως ψηφοθηρικό, παρά εθνικό σκοπό.

Η “μεγάλη ιδέα” των Αλβανών είναι η “Μεγάλη Αλβανία”, η ένωση με το Κόσοβο και η ενσωμάτωση στο κοινό κράτος του αλβανικού στοιχείου αφενός της Βόρειας Μακεδονίας, αφετέρου της νότιας Σερβίας (Πρέσεβο και Μπουγιάνοβατς), ενώ αναφορές γίνονται και για τη Θεσπρωτία, όπου, όμως, δεν υπάρχει αλβανικό στοιχείο. Η Ελλάδα έχει πρόσθετο στόχο να είναι επιφυλακτική με την Αλβανία, παρότι φιλοξενεί τα τελευταία 30 χρόνια εκατοντάδες χιλιάδες Αλβανούς οικονομικούς μετανάστες.

Τα Τίρανα έχουν την τάση –περισσότερο ή λιγότερο ανάλογα με την εκάστοτε κυβέρνηση– να αναπτύσσουν προνομιακές σχέσεις με την Άγκυρα, θεωρώντας ότι κατ’ αυτόν τον τρόπο εξισορροπούν την ιστορικά υπαρκτή (Βορειοηπειρωτικό), αλλά σήμερα ανύπαρκτη ελληνική πίεση. Στο πλαίσιο αυτό έχει αναβιώσει στην Αλβανία μία σύγχρονη εκδοχή ανθελληνικού “τουρκαλβανισμού”, την οποία ο χριστιανικών καταβολών Ράμα υπηρετεί με φανατισμό.

Για τους Τούρκους, η προνομιακή σχέση με την Αλβανία (διμερής στρατιωτική συνεργασία και τουρκική ναυτική βάση στον Αυλώνα) είναι ένας τρόπος “περικύκλωσης” της Ελλάδας. Προς την ίδια κατεύθυνση –εκτός των άλλων σκοπιμοτήτων– λειτουργεί και η τουρκική στρατιωτική παρουσία στη Λιβύη. Δεν είναι τυχαίο ότι μετά από δύο αιώνες ο τουρκικός στόλος πραγματοποιεί ασκήσεις νότια και δυτικά της Ελλάδας.


Το αντάλλαγμα για την αναγνώριση

Αν και 33 χρόνια μετά την πτώση του καθεστώτος Χότζα, η Αλβανία παραμένει ένα ιδιαιτέρως προβληματικό κράτος, ο αλβανικός παράγοντας είναι σημαντικός για τις ισορροπίες στα Βαλκάνια. Η δε διεθνής αναγνώριση του Κοσόβου είναι βασική προτεραιότητα. Όπως προανέφερα, λόγω Κύπρου, η Ελλάδα έχει ισχυρό λόγο να μην προχωρήσει σε αναγνώριση. Από την άλλη, η πίεση που δέχεται από ΗΠΑ και Ευρωπαίους είναι έντονη. Και όπως γνωρίζουμε ούτε οι προηγούμενες, ούτε η παρούσα ελληνική κυβέρνηση διακρίνονται για την αντίστασή τους σε δυτικές πιέσεις. Εξ’ ου και οι Τσίπρας και Γιώργος Παπανδρέου δεν τόλμησαν να καταψηφίσουν (μόνο η Νίνα Κασιμάτη), προτιμώντας την αποχή.

Ας σημειωθεί ότι αμέσως μετά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσόβου (2008), η Δύση αναζητούσε κράτη να το αναγνωρίσουν. Τότε, είχα υποστηρίξει ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να συζητήσει την αναγνώρισή του μόνο εάν εξασφάλιζε κρίσιμα ανταλλάγματα. Ποια μπορούσαν να είναι αυτά; Τα Τίρανα, η Πρίστινα, η αλβανική κοινότητα της τότε FYROM, αλλά και ΗΠΑ και ΕΕ, να ταχθούν επισήμως υπέρ μίας λύσης του Μακεδονικού, η οποία να στηρίζεται σε δύο πυλώνες:

  • Πρώτον, το όνομα του κράτους να είναι κατά προτίμηση Άνω Μακεδονία και κυρίως με την ιθαγένεια ως παράγωγο της κρατικής ονομασίας (ανωμακεδονική).
  • Δεύτερον, οι δύο συνιστώσες εθνότητες να είναι η σλαβομακεδονική (σλαβομακεδονική και η γλώσσα της) και η αλβανική (αλβανική η γλώσσα της).

Εάν ο αλβανικός παράγοντας και η Δύση υιοθετούσαν –όπως ήταν πιθανόν εκείνη την περίοδο– αυτή τη θέση, θα ήταν πολύ δύσκολο για τους Σλαβομακεδόνες να την αγνοήσουν. Η δε Δύση θα είχε κίνητρο να πιέσει προς αυτή την κατεύθυνση τα Σκόπια και πάντως το πολιτικό της δημιούργημα, τον Ζάεφ. Με άλλα λόγια, πιθανότατα το Μακεδονικό να είχε πάρει άλλη τροπή και να μην είχαμε φθάσει ποτέ στη Συμφωνία των Πρεσπών, με την οποία η Ελλάδα (Τσίπρας-Κοτζιάς) παρέδωσε στους Σλαβομακεδόνες τη μακεδονική ταυτότητα.

Τώρα, σε διακρατικό επίπεδο, τα Τίρανα και η Πρίστινα δεν έχουν να προσφέρουν στην Αθήνα απτό και μη αντιστρέψιμο αντάλλαγμα που να εξισορροπεί πολιτικά το γεγονός ότι η εκ μέρους της αναγνώριση του Κοσόβου δημιουργεί βαρύ αρνητικό προηγούμενο για την Κύπρο και επιπροσθέτως επιβαρύνει τις σχέσεις με το Βελιγράδι. Το παράθυρο ευκαιρίας για να μετατρέψουμε τον αλβανικό παράγοντα σε σύμμαχο στο Μακεδονικό κράτησε μία δεκαετία (2008-2018), αλλά δυστυχώς η Αθήνα το άφησε ανεκμετάλλευτο. Πλέον, το πουλάκι έχει πετάξει…



πηγή



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Με εισηγήτρια τη Ντόρα Μπακογιάννη ενορχηστρώθηκε η ένταξη του Κοσσυφοπεδίου στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Είναι η δεύτερη στη σειρά προδοσία της συμμάχου και παραδοσιακά φίλης χώρας των Σέρβων, μετά αυτή του Σημίτη, το 1999.

Ο Πρόεδρος της Σερβίας Βούτσιτς κατηγορεί την πρώην Υπουργό Εξωτερικών και εισηγήτρια Ντόρα Μπακογιάννη πως μετά από τηλεφώνημα που δέχτηκε άλλαξε άρδην τους όρους στην εισήγησή της για το Κόσοβο.

«Ξαφνικά μετάνιωσε που ήταν πολύ σταθερή και δυνατή. Μετά θυμήθηκε ότι το ZSO (σ.σ. Ένωση Σερβικών Δήμων, με πλειοψηφικό σερβικό πληθυσμό στο Κοσσυφοπέδιο) δεν είναι σημαντικό. Και μετά θυμήθηκε ότι ούτε η απαλλοτρίωση ήταν σημαντική. Ξέρω πολύ καλά ποιος έδωσε την εντολή να εγκαταλείψετε τις αρχές σας και να συμπεριφέρεστε έτσι. Ντροπή σας», είπε ο Αλεξάνταρ Βούτσιτς αναφερόμενος στην Ντόρα Μπακογιάννη.

«Όσον αφορά την Ντόρα Μπακογιάννη …. Θα το ξαναπώ Ντόρα : Ντροπή σας που είπατε ψέματα και για αυτό που κάνατε. Να ντρέπεστε, εγώ γνωρίζω καλά από ποιόν πήρατε εντολή να ατιμήσετε τις αρχές σας … να ντρέπεστε … μερικοί άνθρωποι είναι άβουλοι». 

Πιο συγκεκριμένα ο κύριος Βούτσιτς κατηγόρησε την πρώην υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας πως ως εισηγήτρια του Ευρωκοινοβουλίου για την ένταξη του Κοσσυφοπεδίου στο Συμβούλιο της Ευρώπης άλλαξε τους όρους στην εισήγησή της έπειτα από ένα τηλεφώνημα και παραιτήθηκε από τον όρο η Πρίστινα να εφαρμόσει πρώτα την «Ένωση Σερβικών Δήμων» (ZSO). Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε: «Ξαφνικά μετάνιωσε, ενώ ήταν πολύ σταθερή και δυνατή. Θυμήθηκε ότι η ZSO δεν είναι σημαντικό. Και μετά θυμήθηκε ότι ούτε η απαλλοτρίωση είναι σημαντική. Ξέρω πολύ καλά ποιος έδωσε την εντολή να εγκαταλείψετε τις αρχές σας και να συμπεριφέρεστε έτσι. Ντροπή σας».



Αυτή η στάση της Ελλάδας εκφραζόμενη από την αδελφή του πρωθυπουργού της χώρας εκτός του ότι μας εκθέτει στη φίλη χώρα ανοίγει το δρόμο για τη μεγάλη Αλβανία ενισχύοντας τον άξονα Τιράνων - Πρίστινας, αλλά και αφήνει ανοιχτά πλέον ζητήματα ενδοτικότητα στο Κυπριακό αλλά και στο Αιγαίο.

Δεν απέχει από το να χαρακτηριστεί ως πράξη εθνικής μειοδοσίας, ειδικά αν συσχετιστεί και με τη γενικότερη εξωτερική πολιτική και συνδρομή της ελληνικής κυβέρνησης στο μέτωπο της Ουκρανίας.



Η ψηφοφορία στο Συμβούλιο της Ευρώπης

Η έκθεση της Ντόρας Μπακογιάννη για είσοδο του Κοσσυφοπεδίου στο Συμβούλιο της Ευρώπης υπερψηφίστηκε από 31 μέλη, 4 ψήφισαν κατά (2 Σέρβοι , 1 Σερβοβόσνιος και 1 Μαυροβούνιος) και παρών ψήφισε ο Αλέξης Τσίπρας. Ο Αλέξης Τσίπρας, στην τοποθέτησή του είχε καλωσορίσει την Έκθεση, την προοπτική ένταξης του Κοσόβου και το γεγονός ότι χάρη και στις προσπάθειές της κυρίας Μπακογιάννη, το Κόσοβο αναγνώρισε τη νόμιμη ιδιοκτησία του Μοναστηρίου Decani στη Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία.

Ωστόσο είχε τονίσει ότι αυτό δεν αρκεί ως μοναδική προϋπόθεση (όπως εισηγείται η Έκθεση) και απαιτούνται επιπλέον ενέργειες από την Πρίστινα ειδικά σε σχέση με την καθιέρωση της Ένωσης Σερβικών Δήμων και τον νόμο για την απαλλοτρίωση μειονοτικών ιδιοκτησιών, για την ένταξη του Κοσόβου στον οργανισμό.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου