Articles by "Βενεζουέλα"

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Βενεζουέλα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων


Ο ηγέτης της αντιπολίτευσης της Βενεζουέλας κατηγορείται ότι «χρησιμοποίησε πόρους της PdVSA», προκαλώντας «ζημίες σχεδόν ίσες με ή μεγαλύτερες από 19 δισ. δολάρια».

Το γραφείο του εισαγγελέα της Βενεζουέλας ανακοίνωσε χθες Πέμπτη πως εξέδωσε ένταλμα σύλληψης του ηγέτη της αντιπολίτευσης, του Χουάν Γουαϊδό, και ζήτησε επίσης να εκδοθεί κόκκινη ειδοποίηση –διεθνές ένταλμα σύλληψης– της Ιντερπόλ σε βάρος του, στη βάση στοιχείων που προέκυψαν από έρευνα της δικαιοσύνης των ΗΠΑ και αποκαλύφθηκαν από τον Τύπο.

Εξόριστος στις ΗΠΑ, ο πρώην αυτοανακυρηχθείς «μεταβατικός» πρόεδρος της Βενεζουέλας κατηγορείται μεταξύ άλλων από το Καράκας για προδοσία, νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα και σύσταση και συμμορία.

Ο Γουαϊδό «χρησιμοποίησε πόρους της PdVSA», της γιγαντιαίας δημόσιας επιχείρησης Petróleos de Venezuela, προκαλώντας «ζημίες σχεδόν ίσες με ή μεγαλύτερες από 19 δισ. δολάρια», σύμφωνα με τον εισαγγελέα, ο οποίος επικαλέστηκε «αποκαλύψεις» που έκανε ο Τύπος βάσει στοιχείων που προσκομίστηκαν σε «ομοσπονδιακό δικαστήριο των ΗΠΑ».

Άλλοτε πρόεδρος της Βουλής, ο Χουάν Γουαϊδό αυτοανακηρύχθηκε τον Ιανουάριο του 2019 «μεταβατικός πρόεδρος» της Βενεζουέλας, μετά την επανεκλογή του σοσιαλιστή προέδρου Νικολάς Μαδούρο το 2018.

Στην προσπάθειά του να εκδιώξει από την εξουσία τον Μαδούρο, βασίστηκε κυρίως στην υποστήριξη της Ουάσιγκτον, που επέβαλε ομοβροντία κυρώσεων στο Καράκας, συμπεριλαμβανομένου εμπάργκο στο πετρέλαιο της Βενεζουέλας.


πηγή



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Το 2023 σηματοδοτεί πλέον ουσιαστικά το τέλος όλου του μύθου του "προσωρινού προέδρου Χουάν Γκουαϊδό" των προηγούμενων ετών, αφού η αντιπολίτευση της Βενεζουέλας ψήφισε την Παρασκευή υπέρ της απομάκρυνσής του από το ρόλο αυτό.

Από το 2019, ο Γκουαϊδό αυτοανακηρύχθηκε προσωρινός πρόεδρος της Βενεζουέλας, επιδιώκοντας παράλληλα να ακυρώσει την αμφιλεγόμενη επανεκλογή του προέδρου Νικολάς Μαδούρο το 2018. Είχε λάβει την πλήρη υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών, και   άλλων χωρών (μεταξύ αυτών πρώτης της Ελλάδας του υποτελούς Μητσοτάκη) που θέλησαν να μιμηθούν την πολιτική της Ουάσινγκτον.

Για το τελευταίο μέρος της κυβέρνησης Τραμπ ήταν επίσημη πολιτική των ΗΠΑ να αναγνωρίζουν τον Γκουαϊδό με τον τίτλο του "προσωρινού προέδρου", ακόμη και με τους διπλωματικούς υπαλλήλους του Μαδούρο στην πρεσβεία στην Ουάσιγκτον να θεωρούνται persona non grata.

Στα χρόνια του Τραμπ υπήρχαν ακόμη και εκτεταμένες αναφορές για μια απόπειρα πραξικοπήματος κατά του Μαδούρο που χρηματοδοτούσαν οι ΗΠΑ, καθώς ο Γκουαϊδό περίμενε στα παρασκήνια για να αναλάβει την εξουσία, η οποία όμως απέτυχε και με τις μετέπειτα προσπάθειες υποδαύλισης της αναταραχής κατά του Μαδούρο να μην έχουν κανένα αντίκρισμα και τελικά να φθίνουν.

Αυτό συνέβη παρά το γεγονός ότι ο Γκουαϊδό και οι αξιωματούχοι της αντιπολίτευσης δεν είχαν κανένα πραγματικό επίπεδο εξουσίας στο Καράκας ή στη χώρα, παρά την περίοδο που ο Γκουαϊδό είχε αυτό που θα μπορούσε να ονομαστεί καθεστώς σούπερ σταρ εκτός της χώρας και κάποιο διάταγμα διεθνούς ή δυτικής αναγνώρισης.

Όμως από τον Νοέμβριο του 2022, η αντιπολίτευση έχει προχωρήσει σε βαθύτερες συνομιλίες με την κυβέρνηση Μαδούρο, οι οποίες συμπίπτουν με τις προσπάθειες των αξιωματούχων του Μαδούρο για προσέγγιση με την Ουάσινγκτον.

Αυτές οι πρωτοφανείς συνομιλίες οδήγησαν τον Λευκό Οίκο στην αποκάλυψη μιας μνημειώδους αλλαγής στην πολιτική του για τη Βενεζουέλα, και συγκεκριμένα στη χαλάρωση των πετρελαϊκών κυρώσεων που επέτρεψε στη Chevron να αντλεί αργό πετρέλαιο από τη Βενεζουέλα και να το εξάγει στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η Chevron αναγκάστηκε να σταματήσει όλες τις γεωτρήσεις εκεί πριν από κάτι λιγότερο από τρία χρόνια λόγω των κυρώσεων της κυβέρνησης Τραμπ, επίσης εν μέσω της προαναφερθείσας πολιτικής των ΗΠΑ που αναγνώριζε μόνο τον ηγέτη της αντιπολίτευσης Γκουαϊδό. 
"Η Chevron έλαβε εξάμηνη άδεια που επιτρέπει στην εταιρεία να παράγει πετρέλαιο ή προϊόντα πετρελαίου στη Βενεζουέλα", αναφέρεται σε ανακοίνωση του Λευκού Οίκου.

Η Chevron, η τελευταία μεγάλη αμερικανική πετρελαϊκή εταιρεία που δραστηριοποιήθηκε στη Βενεζουέλα, είχε επενδύσει πριν από το πετρελαϊκό εμπάργκο σε πετρελαιοπηγές και μηχανήματα της Βενεζουέλας κατά τη διάρκεια του περασμένου αιώνα με εκτιμώμενο ποσό 2,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Αλλά αναμένεται να χρειαστούν πολύ περισσότεροι από έξι μήνες, ενδεχομένως και χρόνια, για να μπορέσει η Chevron να επαναφέρει τις απαραίτητες υποδομές, τα μηχανήματα και την αλυσίδα εφοδιασμού των πετρελαϊκών πεδίων, ώστε να επανέλθει στα προηγούμενα επίπεδα παραγωγής της Βενεζουέλας.


πηγή



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η κυβέρνηση της Βενεζουέλας κατήγγειλε τις προσπάθειες των βρετανικών αρχών να σφετεριστούν τα αποθέματα χρυσού της χώρας που έχουν κατατεθεί στην Τράπεζα της Αγγλίας.

«Όλες οι χώρες πρέπει να σκεφτούν ότι αυτό που έκανε το Λονδίνο στη Βενεζουέλα, μπορεί να το κάνει και σε αυτές, πρέπει να συνειδητοποιήσουν, να μην καταθέσουν τον χρυσό τους στην Τράπεζα της Αγγλίας, να μην τον θέσουν υπό προστασία, γιατί στο τέλος θα καταλήγουν να είναι θύματα μιας ιστορικής πειρατείας αυτής της χώρας που επιδιώκει να κλέψει τον χρυσό των Βενεζουελάνων και των Βενεζουελανών», προειδοποίησε αυτή την Παρασκευή η αντιπρόεδρος της χώρας της Μπολιβαρίας, Ντελσί Ροντρίγκεζ.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της τελευταίας, το «μέλλον» του πολύτιμου μετάλλου, αξίας περίπου 1,6 δισ. ευρώ (περίπου 1,63 δισ. δολάρια), θα καθοριστεί τις επόμενες ημέρες και θα παραμείνει στη βρετανική πρωτεύουσα, Λονδίνο, μέχρι την Το Εμπορικό Τμήμα του Βρετανικού Ανώτατου Δικαστηρίου καθορίζει ποιος επιτρέπεται να διαχειρίζεται τον χρυσό.

Πώς η βρετανική τράπεζα και η κυβέρνηση έκλεψαν τον χρυσό της Βενεζουέλας

Σε δηλώσεις που έκανε κατά τη διάρκεια συνάντησης με κοινωνικά κινήματα, τόνισε ότι «η Βενεζουέλα παλεύει για τον χρυσό των Βενεζουελανών» για να υπενθυμίσει στη συνέχεια ότι τα πλινθώματα επιστράφηκαν σε «κατάθεση» στην Τράπεζα της Αγγλίας και ότι η Κεντρική Τράπεζα της Βενεζουέλας (BCV ) έχει δείξει ότι μόνο αυτή μπορεί να το χρησιμοποιήσει.

«Είναι μια αυτοκρατορική χώρα, μια αυτοκρατορική χώρα που έκλεψε χρυσό που κατέθεσε η BCV ως πελάτης», είπε ο Rodriguez.

Από το 2018, το Καράκας έχει προσπαθήσει αρκετές φορές να αποσύρει τον χρυσό που κατέχει στο βρετανικό ίδρυμα για να μπορέσει να αντιμετωπίσει τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους.

Η άρνηση της Τράπεζας της Αγγλίας να επιστρέψει τον χρυσό της Βενεζουέλας οφείλεται σε προσπάθειες των Ηνωμένων Πολιτειών, οι οποίες το 2019 αφού αναγνώρισαν τον ηγέτη της αντιπολίτευσης της Βενεζουέλας Χουάν Γκουαϊδό ως «προσωρινό πρόεδρο» της χώρας, είπε -λέει, θα χρησιμοποιήσει όλα τα οικονομικά και διπλωματικά εργαλεία για να διασφαλίσει ότι οι εμπορικές συναλλαγές της κυβέρνησης της Βενεζουέλας, υπό την προεδρία του Νικολάς Μαδούρο, θα αποκλειστούν.

Τον Οκτώβριο του 2020, το Εφετείο του Λονδίνου ανέτρεψε την ετυμηγορία του Ανώτατου Δικαστηρίου που χορηγούσε στον αντίπαλό του Χουάν Γκουαϊδό διαχείριση χρυσού χρυσού που είχε κατατεθεί στην Τράπεζα της Αγγλίας. (Πηγή Hispan TV)

πηγή: Radio HC

μέσω Bolivar Info

φωτο: η Αντιπρόεδρος της Βενεζουέλας Delcy Rodriguez κατά τη διάρκεια συνάντησης με κοινωνικά κινήματα

https://reseauinternational.net/venezuela-le-royaume-uni-cherche-a-voler-lor-venezuelien/

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Αστυνομικές αρχές στις ΗΠΑ συνέλαβαν την Παρασκευή τον δημοσιογράφο Μαξ Μπλούμενθαλ του Grayzone, ο οποίος είχε παρουσιάσει σειρά ρεπορτάζ για τις υπόγειες σχέσεις του επίδοξου πραξικοπηματία της Βενεζουέλας, Χουάν Γκουαϊδό με αμερικανικές υπηρεσίες και οργανισμούς.

Αφορμή αποτέλεσε μήνυση που είχαν καταθέσει εναντίον του στελέχη της αντιπολίτευσης της Βενεζουέλας για τα επεισόδια που είχαν σημειωθεί στην πρεσβεία της Βενεζουέλας στην Ουάσινγκτον, όταν εκδιώχθηκε από αυτή ο νόμιμος πρέσβης της χώρας και αντικαταστάθηκε από συνεργάτη του Γκουαϊδό.

Το κτίριο είχε καταληφθεί τότε από οργανώσεις που κατήγγειλαν ότι οι ΗΠΑ παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο στέλνοντας αστυνομικές δυνάμεις στο κτίριο της πρεσβείας.

Όπως καταγγέλλει ο Μπλούμενθαλ αστυνομικοί πήγαν σπίτι του απειλώντας να σπάσουν την πόρτα ενώ ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας είχαν προετοιμαστεί να εισβάλλουν εάν προέβαλλε αντίσταση. Ο δημοσιογράφος δέθηκε στα χέρια και τα πόδια για περίπου πέντε ώρες και πέρασε τις επόμενες δυο ημέρες σε κρατητήριο χωρίς να έχει καμία δυνατότητα επικοινωνίας.

1,011 people are talking about this
Σε παλαιότερα ρεπορτάζ του ο Μπλούμενθαλ είχε αποκαλύψει τους μηχανισμούς χρηματοδότησης της δεξιάς αντιπολίτευσης της Βενεζουέλας από αμερικανικές υπηρεσίες και οργανισμούς όπως το Εθνικό Ταμείο για τη Δημοκρατία (NED) το οποίο μαζί με την USAID χρηματοδοτούν αντικαθεστωτικές δυνάμεις σε χώρες όπου η Ουάσινγκτον επιχειρεί να ανατρέψει την κυβέρνηση.

Στο ρεπορτάζ του ο Μπλούμενθαλ αναφερόταν σε οργανώσεις που ήρθαν σε επαφή με τον Γκουαϊδό και στο παρελθόν είχαν οργανώσει τις λεγόμενες «πολύχρωμες επαναστάσεις» σε περιοχές των Βαλκανίων και της Ανατολικής Ευρώπης.

«Εάν συλλαμβανόταν στη Βενεζουέλα ένας δημοσιογράφος που ασκούσε κριτική στην κυβέρνηση, όλοι θα φώναζαν για τον απολυταρχισμό του Μαδούρο» έγραψε σε μήνυμά της η δημοσιογράφος Άμπι Μάρτιν.

πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Ο εισαγγελέας της Βενεζουέλας δείχνει τις φωτογραφίες του Γκουαιδό. AP

Οι φωτογραφίες δείχνουν τον Γκουαϊδό με δύο μέλη της συμμορίας κολομβιανών διακινητών. Σύμφωνα με τον υπουργό Εσωτερικών τραβήχτηκαν όταν ο Γκουαϊδό πέρασε στην Κολομβία τον Φεβρουάριο.Τι λέει ο ίδιος.

Ο γενικός εισαγγελέας της Βενεζουέλας ανακοίνωσε χθες Παρασκευή ότι διενεργείται έρευνα σε βάρος του Χουάν Γκουαϊδό για τις «σχέσεις» που του αποδίδονται με μια συμμορία κολομβιανών διακινητών ναρκωτικών που έχουν σχηματίσει άλλοτε ακροδεξιοί παραστρατιωτικοί, η οποία φέρεται να τον βοήθησε να περάσει παράνομα στο έδαφος της Κολομβίας τον Φεβρουάριο, παρουσιάζοντας ως τεκμήρια φωτογραφίες του ηγέτη της αντιπολίτευσης με δύο μέλη της.

Κατά τη διάρκεια παρέμβασής του που αναμεταδόθηκε απευθείας τηλεοπτικά, ο Τάρεκ Ουίλιαμ Σάαμπ επέδειξε φωτογραφίες στις οποίες ο πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης και επικεφαλής της αντιπολίτευσης της Βενεζουέλας ποζάρει χωριστά με δύο μέλη της συμμορίας «Λος Ραστρόχος», που έχουν σχηματίσει «διακινητές ναρκωτικών και παραστρατιωτικοί» στην Κολομβία.

Οι φωτογραφίες αυτές, τόνισε ο Σάαμπ, αποδεικνύουν τις «σχέσεις» που διατηρεί ο Χουάν Γκουαϊδό με τη συμμορία «Λος Ραστρόχος». Ανακοίνωσε την έναρξη έρευνας.

Ο Γκουαϊδό δεν διέψευσε ότι φωτογραφήθηκε με τα πρόσωπα αυτά, ωστόσο διαβεβαίωσε ότι δεν γνώριζε τις ταυτότητές τους όταν στάθηκε πλάι τους. «Δεν ζητάω το [ποινικό] μητρώο όποιου θέλει να φωτογραφηθεί μαζί μου», είπε ο επικεφαλής της αντιπολίτευσης σε δημοσιογράφους στο Καράκας. «Η χρησιμοποίηση αυτών των φωτογραφιών για να υποστηριχθούν ψευδείς ισχυρισμοί ισοδυναμεί με το να παίζεται το παιγνίδι του καθεστώτος Μαδούρο», είπε εξάλλου ο Γκουαϊδό στον κολομβιανό ραδιοφωνικό σταθμό Blu.Το δημοσίευμα που άναψε "φωτιές" στον Γκουαιδό. AP

Σύμφωνα με τον υπουργό Εσωτερικών Νέστορ Ρεβερόλ, ο οποίος εκφράστηκε λίγο πριν από τον γενικό εισαγγελέα, οι επίμαχες φωτογραφίες τραβήχτηκαν τον Φεβρουάριο, όταν ο Γκουαϊδό πέρασε στην Κολομβία για να επιβλέψει την προσπάθεια να μπει στη χώρα οχηματοπομπή με ανθρωπιστική βοήθεια που είχαν στείλει κυρίως οι ΗΠΑ για τη Βενεζουέλα, που τελικά απέτυχε.

Καθώς του είχε απαγορευθεί η έξοδος από την επικράτεια αφότου αυτοανακηρύχθηκε μεταβατικός πρόεδρος της Βενεζουέλας την 23η Ιανουαρίου, ο Χουάν Γκουαϊδό πέρασε από δασική περιοχή την πορώδη μεθόριο, αποφεύγοντας τα σημεία ελέγχου στα σύνορα. Ο Νέστορ Ρεβερόλ έκανε λόγο περί «επιχείρησης» για να βγει ο ηγέτης της αντιπολίτευσης μυστικά από τη χώρα, την οποία οργάνωσε η συμμορία «Λος Ραστρόχος», κατ’ αυτόν με εντολή του προέδρου της Κολομβίας Ιβάν Ντούκε.

Δύο από τις φωτογραφίες, στη μια από τις οποίες ο Γκουαϊδό ποζάρει με κάποιον Γιον Χάιρο Δουράν Κοντρέρας, γνωστό επίσης με τα προσωνύμια «Ελ Κοστένιο» και «Ελ Μενόρ» και στην άλλη με τον Αλμπέιρο Λόμπο Κιντέρο, γνωστό επίσης με το προσωνύμιο «Ελ Μπρόδερ», αναρτήθηκαν την Πέμπτη στο Twitter από τον Ουιλφρέδο Κανισάρες, διευθυντή κολομβιανής ΜΚΟ.

Το Γαλλικό Πρακτορείο μπόρεσε να επιβεβαιώσει ότι οι φωτογραφίες αυτές είναι αυθεντικές και ότι οι δύο άνδρες που ποζάρουν με τον Χουάν Γκουαϊδό και κατηγορούνται ότι ανήκουν στη συμμορία «Λος Ραστρόχος» είναι το τρέχον διάστημα φυλακισμένοι στην Κολομβία.

Ο Γκουαϊδό είναι ήδη αντιμέτωπος με διάφορες έρευνες από τη δικαιοσύνη στη Βενεζουέλα, συμπεριλαμβανομένης μιας για απόπειρα «σφετερισμού του προεδρικού αξιώματος». Η σύλληψή του, έχει προειδοποιήσει η αμερικανική κυβέρνηση — η πρώτη που αναγνώρισε τον ηγέτη της αντιπολίτευσης ως νόμιμο πρόεδρο, ακολουθούμενη από περίπου πενήντα άλλες — θα ήταν «το τελευταίο λάθος» που θα διέπραττε η κυβέρνηση του Νικολάς Μαδούρο, την οποία προσπαθεί να εκδιώξει από την εξουσία ο Γκουαϊδό.

Ο σάλος για τις φωτογραφίες ξέσπασε την ώρα που η ένταση ανάμεσα στο Καράκας και την Μπογοτά έχει κορυφωθεί, με την κυβέρνηση του κολομβιανού προέδρου Ντούκε να ανακοινώνει πως έθεσε τον στρατό σε συναγερμό λόγω της «απειλής» που βλέπει στα στρατιωτικά γυμνάσια της Βενεζουέλας στα σύνορα. Η κυβέρνηση του Μαδούρο κατηγορεί αυτή του Ντούκε ότι σκοπεύει να εξαπολύσει επίθεση εναντίον της Βενεζουέλας· η Μπογοτά διαψεύδει.

πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η μεσοβέζικη, και σαφώς με αμερικανική πίεση διαμορφωμένη, θέση της προηγούμενης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για την Βενεζουέλα  αλλάζει επί τα χείρω με τη νέα κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Ο Σύριζα ζητούσε νέες εκλογές, χωρίς να αναγνωρίζει όμως τον ορισμένο εκλεκτό της Ουάσινγκτον προσωρινό Πρόεδρο Γκουαϊδό.

Η σχετική ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ (Απρίλης '19):
«Ο ΣΥΡΙΖΑ καταδικάζει κάθε αντιδημοκρατική παρέμβαση ενάντια στην εκλεγμένη κυβέρνηση της Βενεζουέλας και επιμένει ότι πρέπει να δοθεί δημοκρατική διέξοδος στην κρίση μέσα από το διάλογο μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης και τη διενέργεια νέων προεδρικών εκλογών.

Χρέος της διεθνούς κοινότητας είναι να μεσολαβήσει για την εκτόνωση της κρίσης και την αποφυγή της βίας και της αιματοχυσίας και όχι να πυροδοτήσει περαιτέρω την ένταση.»

Η κυβέρνηση του Κούλη Μητσοτάκη, λίγες μόλις μέρες μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας, με ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών αναγνώρισε τον Γκουαϊδό, ως μεταβατικό Πρόεδρο της Βενεζουέλας. Ένα βήμα παραπέρα λοιπόν και πλήρη ταύτιση με την ΕΕ.

Η ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών:

"Η Κυβέρνηση της Ελληνικής Δημοκρατίας, συμφώνως με την κοινή θέση της ΕΕ όπως διατυπώθηκε, εξ ονόματος των 28, στη δήλωση της Υψηλής Εκπροσώπου/Αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κας Mogherini, αποφάσισε να αναγνωρίσει τον Πρόεδρο της δημοκρατικά εκλεγμένης Εθνοσυνέλευσης, Juan Guaido, ως μεταβατικό Πρόεδρο της Βενεζουέλας, προκειμένου να προκηρύξει ελεύθερες, δίκαιες και δημοκρατικές προεδρικές εκλογές.

Η Κυβέρνηση της Ελληνικής Δημοκρατίας υποστηρίζει ένθερμα τις προσπάθειες της ΕΕ, ιδίως στο πλαίσιο της Διεθνούς Ομάδας Επαφής και μέσω του Ειδικού Εκπροσώπου της ΥΕ/ΑΕ, κ. Enrique Iglesias, καθώς και συναφείς πρωτοβουλίες όπως τις συνομιλίες του Όσλο, προς το σκοπό επίτευξης ειρηνικής, πολιτικής, και δημοκρατικής λύσης της κρίσης ως αποτέλεσμα διαπραγματεύσεων, προς όφελος του λαού της Βενεζουέλας".



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Διαπίστωση συζήτησης του βουλευτή του Τέξας Ρον Πωλ, επικεφαλής του Κινήματος των Ελευθεροφρόνων, που φοβείται εμπρηστική ενέργεια ψευδούς σημαίας.

Zero Hedge,Wed, 01/05/2019
Μετάφραση Μ .Στυλιανού

Ο Χουάν Γκαϊδό, επικεφαλής της αντιπολίτευσης στην Βενεζουέλα απέτυχε να κινήσει μιαν στρατιωτική ανταρσία την Τετάρτη. Μετά από αυτό το φιάσκο, η ζωή του μπορεί να απειλείται από τους ίδιους τους υποστηρικτές του στην CIA, όπως επισημάνθηκε σε μια συζήτηση από τον διευθυντή του Ινστιτούτου Ρον Πωλ,

Ο Ντάνιελ Μακ ΄Ανταμς και ο Ρον Πωλ, ο πρώην Βουλευτής του Τέξας (και υποψήφιος για την προεδρία των ΗΠΑ) συζήτησαν τις αλλεπάλληλες απόπειρες του Γκαϊδό να ανατρέψει τον Πρόεδρο της Βενεζουέλας Νικόλα Μαδούρο, με την βοήθεια της αμερικανικής κυβέρνησης. Σε πείσμα όλων των προσπαθειών, ο Μαδούρο παραμένει στην εξουσία, υποστηριζόμενος από πολλούς συμπατριώτες του και διατηρώντας τον έλεγχο των στρατιωτικών και αστυνομικών δυνάμεων της χώρας.

Ο Δρ. Ρον Πωλ είπε ότι ανησυχεί με το ενδεχόμενο να βυθιστεί αυτή η χώρα της Λατινικής Αμερική σε μιαν μεγάλης έκτασης έκρηξη βίας από κάποια προβοκατόρικη ενέργεια:

« Ο μέγας κίνδυνος είναι να εκραγεί ένας σκληρός πόλεμος. Ακόμη πιστεύω ότι δεν θα είναι κάτι πολύ σοβαρό, με κινήσεις χιλιάδων στρατού. Αλλά θα μπορούσε να είναι ένας ανταρτοπόλεμος, ή κάτι τέτοιο. Εάν γίνει μια ενέργεια πλαστής σημαίας, ή σκοτωθεί κάποιος αξιωματούχος της μιας ή της άλλης πλευράς, δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί», είπε.

Ο Διευθυντής του Ινστιτούτου, Μακ ΄Ανταμς, επισήμανε πως ο ίδιος ο Γκαϊδό, με το παθητικό των αποτυχιών του, να συνεγείρει τον κόσμο εναντίον της κυβέρνησης Μαδούρο, θα μπορούσε να γίνει ο στόχος μιας τέτοιας προβοκατόρικής επίθεσης.

Ο Γκαϊδό «φάνηκε ένα είδος κακορίζικης φιγούρας μέχρι τώρα. Καλεί σε μαζικές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίες και δεν μαζεύει κόσμο. Δεν νομίζω πως έχει αντιληφθεί ότι τώρα πλέον αξίζει περισσότερο νεκρός παρά ζωντανός, όχι μόνο για την CIA, αλλά και τους για δικούς του, της αντιπολίτευσης. Μια πιστολιά μέσα στο πλήθος, ή κάτι τέτοιο, για να βγάλει από την μέση τον Γκαϊδό, θα σας συγκλόνιζε Δρ. Πωλ, αλλά η CIA είναι πολύ καλή σε κάτι τέτοια.

Πρόσθεσε ότι τα γεγονότα της Τρίτης, όταν ο Γκαϊδό ανήγγειλε ότι ένα πραξικόπημα με στρατιωτική υποστήριξη είναι σε εξέλιξη στο Καράκας, κάτι που ως τώρα δεν άγγιξε τον Μαδούρο, έμοιαζαν σαν μια πράξη απελπισίας.

«(Ο Γκαϊδό) είχε πει: ’Αυτή είναι η τελευταία φάση του σχεδίου για την ανατροπή της κυβέρνησης. Αυτό μοιάζει με μιαν αίσθηση απελπισίας, αφού είχε από τον Ιανουάριο ανακηρύξει τον εαυτό του «προσωρινό πρόεδρο» και δεν έγινε τίποτα. Δεν έπαψε να προσπαθεί να κάνει πράγματα, να πείσει τον στρατό να αλλάξει στάση και απέτυχε», είπε.


Ο δρ. Ρον Πωλ στηλίτευσε τους αξιωματούχους της Ουάσιγκτον που υποστηρίζουν βίαια τον Γκαϊδό και τις προσπάθειές του να αρπάξει την εξουσία στην Βενεζουέλα, ενώ ταυτόχρονα καταγγέλλουν με αγανάκτηση πράγματα όπως η λεγόμενη ρωσική ανάμειξη στις αμερικανικές εκλογές του 2016.
«Σε πόσες χώρες του κόσμου έχουμε εμπλακεί τα τελευταία 20-30-40- 50 χρόνια; Εννοώ, αυτή είναι η δουλειά μας. Η στερέωση της αυτοκρατορίας μας», είπε. «Νομίζω ότι είναι καθαρή υποκρισία εμείς να νομίζουμε ότι, ενώ επεμβαίνουμε (στην Βενεζουέλα), είμαστε εναντίον των κυβερνητικών παρεμβάσεων. Τις λατρεύουμε, εκτός αν δεν τις κάνουμε εμείς.»

Ο Δρ. Ρον Πωλ, θερμός υπερασπιστής των συνταγματικών θεσμών, πρόσθεσε ότι άτομα όπως ο υπουργός των Εξωτερικών Μάϊκ Πομπέο και ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας Τζων Μπόλτον, που έκανε έκκληση στους στρατιώτες της Βενεζουέλας να προστατεύσουν το Σύνταγμα της χώρας, πλαισιώνοντας τον Χουάν Γκαϊδό, είναι «ένα μάτσο Παλιάτσοι». Δεν έχουν την ελάχιστη ιδέα του τι περίπου λέει το Σύνταγμα της χώρας μας. Και πάνε να αποκαταστήσουν το Συνταγματικό Δίκαιο σε άλλες χώρες; Σκέτα ρητορικά τσιτάτα, ανοησίες!



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
του Θέμη Τζίμα

Τα όσα γίνονται στη Βενεζουέλα θα έπρεπε να συγκινούν πολύ περισσότερο ένα λαό και μια χώρα, όπως η Ελλάδα, που έχει περάσει και χούντες αλλά και που διακηρύσσει την υποστήριξή της στο διεθνές δίκαιο. Η Βενεζουέλα μετά τον Τσαβισμό είναι μια χώρα που βελτίωσε εντυπωσιακά όλους τους κοινωνικούς δείκτες της, όπως τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας– ενός διόλου «σοσιαλιστικού θεσμού»- αποδεικνύουν. Τα στοιχεία από τον ΟΗΕ είναι επίσης ενδεικτικά των επιτυχιών του Τσαβισμού, για όσους θέλουν πράγματι να διαβάζουν τα στοιχεία.

Η Βενεζουέλα επί Τσαβισμού επίσης είναι μια χώρα τόσο «δικτατορική» ώστε κάθε χρόνο διεξάγονται κάποιου είδους εθνικές εκλογές και στην οποία η εθνοσυνέλευση ελέγχεται από την αντιπολίτευση. Η Βενεζουέλα επί Τσαβισμού είναι μια χώρα στην οποία η αντιπολίτευση ήδη έχει οργανώσει ένα πραξικόπημα- κατά του Τσάβες- με την υποστήριξη των ΗΠΑ και αφότου αυτό απέτυχε, οι ηγέτες της συνέχισαν να κυκλοφορούν ελεύθεροι.

Η Βενεζουέλα βεβαίως είναι και μια χώρα που, δεδομένης της από δεκαετίες εξάρτησής της από το πετρέλαιο επλήγη από την «ολλανδική ασθένεια»- φυσικά με ορισμένες αναλογίες και διαφοροποιήσεις- και ακόμα περισσότερο από τις εκδικητικές κυρώσεις των ΗΠΑ, οι οποίες έχουν διακηρύξει πως θέλουν να επιβάλλουν άλλη κυβέρνηση, προκειμένου να βάλουν χέρι στα πετρέλαια.

Η Βενεζουέλα μέσα σε όλα αυτά έχει επιπλέον την ατυχία να έχει μια αντιπολίτευση της οποίας οι ηγέτες είναι πράκτορες των ΗΠΑ. Αυτό πλέον έχει πια αποκαλυφθεί και για τον Γκουαϊδό και για τον μέντορά του. Επίσης σημειώνεται ότι η ίδια αντιπολίτευση έχει προχωρήσει σε δολοφονικές ενέργειες κατά πολιτών αλλά και σε απόπειρα δολοφονίας κατά του Μαδούρο, όπως μέχρι και το CNN αναγκάστηκε να παραδεχτεί.

Η Βενεζουέλα λοιπόν αντιμετωπίζει μια οικονομική κρίση -συνθήκη όχι άγνωστη και στα καθ’ ημάς- η οποία όμως ακόμα χειρότερα έχει απέναντί μιας απολύτως παράνομη βάσει του διεθνούς δικαίου, πολύπλευρη εκστρατεία ανατροπής της κυβέρνησής της από τις ΗΠΑ, στην οποία συνηγορούν τα περισσότερα από τα κράτη-μέλη της ΕΕ με την υποστήριξη ελεγχομένων ΜΜΕ. Από την άλλη βέβαια, στέκεται η πλειοψηφία των κρατών της διεθνούς κοινότητας, τα οποία εξακολουθούν να αναγνωρίζουν τη νόμιμη κυβέρνηση της Βενεζουέλας.

Σε αυτό το πλαίσιο, στη Βενεζουέλα, ο ηγέτης της αντιπολίτευσης Γκουαϊδό και εκλεκτός των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ καλεί σε νέες παράνομες κυρώσεις κατά της χώρας του και του λαού του, υπόσχεται τον πλούτο της χώρας του σε ξένες δυνάμεις και ζητά από το στρατό να στασιάσει κατά της νόμιμης ηγεσίας της χώρας. Η πλέον πρόσφατη προσπάθειά του ευτυχώς απέτυχε, ωστόσο, αν πετύχαινε θα είχε προκαλέσει μια πρωτοφανή αιματοχυσία ή και θα είχε οδηγήσει σε καταστάσεις τύπου Συρίας.

Τα ελληνικά κόμματα

Αυτά συμβαίνουν στη Βενεζουέλα και είναι πολύ σοβαρά γιατί αφορούν όχι μόνο την εν λόγω χώρα αλλά και το σεβασμό του διεθνούς δικαίου, θέμα απολύτως κρίσιμο για κάθε άλλη χώρα, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας. Επίσης όμως πολύ σοβαρό είναι ότι στην Ελλάδα, τα δύο μεγαλύτερα κόμματα τάσσονται έμμεσα ή άμεσα υπέρ της κατάλυσης του διεθνούς δικαίου και της απόπειρας πραξικοπήματος. Η ελληνική κυβέρνηση σιωπά ένοχα από εχθές. Το υπουργείο Εξωτερικών θυμίζει κυβερνήσεις Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και διόλου Ανδρέα Παπανδρέου.

Ο ΣΥΡΙΖΑ εξέδωσε μια απίθανη ανακοίνωση όπου καταδικάζει μεν την απόπειρα πραξικοπήματος του Γκουαϊδό αλλά ζητά νέες προεδρικές εκλογές στη Βενεζουέλα, παρότι η θητεία του Μαδούρο δεν έχει λήξει ακόμα, αποδεχόμενος επί της αρχής τη συλλογιστική όσων επιδιώκουν την πραξικοπηματική ανατροπή του τελευταίου. Από πού κι ως πού ο ΣΥΡΙΖΑ έχει θέση για το πότε πρέπει να διεξάγονται εκλογές, σε άλλες χώρες;

Η ΝΔ, προσπαθώντας να πείσει την πρεσβεία των ΗΠΑ ότι είναι καλύτερος υποτακτικός και από το ΣΥΡΙΖΑ ακόμη και εμάς τους υπολοίπους ότι δεν έχει ξεχάσει το παρελθόν της δεξιάς στην Ελλάδα, τάσσεται αναφανδόν υπέρ του πραξικοπήματος και υπέρ της βίαιης αλλαγής καθεστώτος όπου και όταν το θέλουν τα αφεντικά στην Ουάσινγκτον. Παρεμπιπτόντως, οι «δημοκράτες» του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ γιατί δε ζητούν όχι νέες αλλά εκλογές εν γένει στην όχι και τόσο μακρινή Σαουδική Αραβία;

Πρόκειται για μείζον εσωτερικό, ελληνικό ζήτημα πια. Η ύπαρξη δυνάμεων –και μάλιστα του κυβερνητικού κόμματος και της αξιωματικής αντιπολίτευσης- που είναι τόσο «εύκαμπτες» στα ζητήματα δημοκρατίας και διεθνούς δικαίου προκειμένου να ευχαριστήσουν τον υπερατλαντικό πάτρωνα υποδηλώνει μια βαθιά πολιτική παρακμή της χώρας και επικίνδυνες εξελίξεις ενόψει. Δεν εκθέτουν διεθνώς μόνο τη χώρα και το λαό μας αλλά καταδεικνύουν εμφατικά την από χρόνια συσσωρευμένη κρίση αξιών που μοιραία τροφοδοτεί την κρίση δημοκρατίας όχι στη Βενεζουέλα αλλά στην Ελλάδα.


πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Συγκλονιστικά είναι τα συμπεράσματα των γνωστών οικονομολόγων Μαρκ Βάισμπροτ και Τζέφρι Σακς για τις επιπτώσεις που έχουν οι κυρώσεις εναντίον της Βενεζουέλας τα τελευταία χρόνια.

Σε έκθεσή τους αναφέρουν ότι οι κυρώσεις έχουν προκαλέσει τουλάχιστον 40.000 θανάτους από το 2017 και αποτελούν μορφή συλλογική τιμωρίας του πληθυσμού που παραβιάζει τη συνθήκη της Γενεύης, αλλά ακόμη και την αμερικανική νομοθεσία.

Όπως αναφέρουν «οι κυρώσεις έχουν μειώσει την θερμιδική κατανάλωση του πληθυσμού, έχουν οδηγήσει σε αύξηση των ασθενειών και της θνησιμότητας (τόσο σε ενήλικες όσο και σε νεογνά) και έχουν αναγκάσει εκατομμύρια κατοίκους της Βενεζουέλας να εγκαταλείψουν τη χώρα τους».

Σε οικονομικό επίπεδο, γιγάντωσαν την υπάρχουσα κρίση καθιστώντας αδύνατη κάθε προσπάθεια εξόδου από αυτή, γεγονός που αύξησε περαιτέρω τον αριθμό των θανάτων στο εσωτερικό της Βενεζουέλας. Τα αποτελέσματα των κυρώσεων, αναφέρουν οι δυο οικονομολόγοι έπληξαν δυσανάλογα τα πιο φτωχά και ευάλωτα τμήματα του πληθυσμού.

Ο Μάρκ Βάισμπορτ έχει εξηγήσει τα πραγματικά αίτια της οικονομικής κρίσης της Βενεζουέλας στο ντοκιμαντέρ Make the economy scream το οποίο μπορείτε πλέον να παρακολουθήσετε και στο ίντερνετ.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Phillip Giraldi, Zero Hedge, Strategic Culture, 19-4-2019
Mετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού

Είναι αποκαρδιωτικό να παρατηρείς πως οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής έχουν γίνει η Αυτοκρατορία του Κακού. ΄Εχοντας υπηρετήσει στον αμερικανικό στρατό κατά τον πόλεμο του Βιετνάμ και στην Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών (C.I.A.) στο δεύτερο μισό του Ψυχρού Πολέμου, έχω μια προσωπική, «έσωθεν», αντίληψη του πως, μια βασικά ρεαλιστική εθνική πολιτική ασφάλειας, μεταμορφώθηκε σιγά-σιγά σε ένα δικομματικό δόγμα που επιβάλλει στην Ουάσιγκτον, ως υπέρτατο χρέος, την παγκόσμια κυριαρχία. Δυστυχώς, όταν κατέρρευσε η Σοβιετική ΄Ενωση, η ευκαιρία να τερματιστεί μια για πάντα η διπολική πυρηνική αντιπαράθεση που απειλούσε με παγκόσμια εκμηδένιση, σπαταλήθηκε με ελαφρότητα, καθώς ο πρόεδρος Μπιλ Κλίντον διάλεξε, αντ’ αυτού, να ταπεινώσει και -με χρήση του ΝΑΤΟ- να περισφίξει μιαν ήδη ηθικά συντετριμμένη και ουσιαστικά ακέφαλη Ρωσία.

Η «Αμερικανική Εξαιρετικότητα» (απρόσιτη υπεροχή) καθιερώθηκε ως πολεμική ιαχή για μιαν ολοένα πιο ανίδεη ομοσπονδιακή εξουσία όσο και για ένα κοινό ελεγχόμενο από παραισθησιογόνα ΜΜΕ. Όταν έγινε η τρομοκρατική επίθεση στους Πύργους της Νέας Υόρκης(και στην ελληνική εκκλησία του Αγ. Νικολάου) η χώρα ήταν έτοιμη να εφορμήσει στον υπόλοιπο κόσμο. « Υπάρχει ένας νέος Σερίφης στην πόλη και εσείς είτε είστε μαζί μας ή είστε εναντίον μας».(Φράση από λόγο του Τζωρτζ Μπους του 2ου.)

Ακολούθησε το Αφγανιστάν. Έπειτα το Ιράκ και -στο πνεύμα της δικομματικής πολιτικής- οι Δημοκρατικοί συνέχισαν με την Λιβύη και την πρώτη σοβαρή εμπλοκή στην Συρία.

Στην σημερινή τους εμφάνιση, βλέπει κανείς τις ΗΠΑ να απειλούν το Ιράν σε εβδομαδιαίες επαναλήψεις και να σχίζουν συμφωνίες ελέγχου εξοπλισμών με την Ρωσία, ενώ διατηρούν τις στρατιωτικές δυνάμεις τους στην Συρία, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, την Σομαλία και σε χώρες όπως το Μαλί. Διάσπαρτες στον πλανήτη υπάρχουν 800 αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις όταν οι επίσημοι εχθροί της ημέρας για την Ουάσιγκτον, η Ρωσία και Κίνα έχουν, αντίστοιχα , μόνο μία και καμία.

Ποτέ πριν, στα χρόνια που ζω, δεν ήταν οι ΗΠΑ τόσο πολεμοχαρείς και αυτό παρά το γεγονός δεν υπάρχει ούτε ένας εχθρός, ή συνδυασμός εχθρών που πράγματι να απειλούν την γεωγραφική επικράτεια των ΗΠΑ ή τα ζωτικά συμφέροντά τους. Η Βενεζουέλα απειλείται με εισβολή, κυρίως επειδή βρίσκεται στο δυτικό ημισφαίριο και επομένως υπόκειται στην διεκδικούμενη από την Ουάσιγκτον δικαιοδοσία της ως ανθυπάτου (αποικίας). Προ ημερών, ο Αντιπρόεδρος Μάικ Πενς είπε στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών ότι ο Λευκός Οίκος θα απομακρύνει τον Πρόεδρο Μαδούρο της Βενεζουέλας από την εξουσία, χρησιμοποιώντας κατά προτίμηση διπλωματία και κυρώσεις, «αλλά όλες οι επιλογές είναι στο τραπέζι». Ο Πενς προειδοποίησε ότι η Ρωσία και άλλοι φίλοι του Μαδούρο οφείλουν να φύγουν τώρα γιατί αλλιώς θα υποστούν τις συνέπειες».



Η εξέλιξη των ΗΠΑ σε μιαν εχθρική και κάπως απρόβλεπτη δύναμη δεν έχει περάσει απαρατήρητη. Η Ρωσία έχει αποδεχτεί ότι ο πόλεμος έρχεται - όσα και αν κάνει στις συναλλαγές της με τον Τραμπ- και αναβαθμίζει τις δυνάμεις της. Κατά κάποιες εκτιμήσεις, ο στρατός της είναι καλύτερα εξοπλισμένος και πιο ετοιμοπόλεμος από τον στρατό των ΗΠΑ, ο οποίος δαπανά το δεκαπλάσιο από τον ρωσικό, για την «άμυνα».

Το Ιράν αναβαθμίζει επίσης τις αμυντικές του δυνατότητες, που είναι πολύ σημαντικές. Τώρα η Ουάσιγκτον έχει αποσυρθεί από την πυρηνική συμφωνία με το Ιράν, έχει επιβάλει μια σειρά από εξαιρετικά οδυνηρών κυρώσεων στην χώρα και τελείως πρόσφατα κήρυξε μέρος των ιρανικών ενόπλων δυνάμεων «ξένη τρομοκρατική οργάνωση» και επομένως στόχο των αμερικανικών πυρών, οποιαδήποτε στιγμή. Είναι εξόφθαλμο πως το επόμενο βήμα είναι ο πόλεμος. Σε τρεις εβδομάδες οι ΗΠΑ θα επιχειρήσουν να επιβάλουν μιαν παγκόσμια απαγόρευση οποιασδήποτε αγοράς ιρανικού πετρελαίου. ΄Ενας αριθμός χωρών, μεταξύ των οποίων και η κατ΄ όνομα σύμμαχος των ΗΠΑ Τουρκία, έχουν ανακοινώσει ότι θα αγνοήσουν την απαγόρευση και θα είναι ενδιαφέρον να δούμε τι πρόκειται να κάνει ο αμερικανικός στόλος για να επιβάλει τον σεβασμό της απαγόρευσης.

Αλλά ακόμη και σε σύγκριση με όλες τις φριχτές αποφάσεις που έχουν βγει από τον Λευκό Οίκο, υπάρχει ένας οργανισμός πολύ πιο παράφρων και ενδεχομένως ακόμη περισσότερο επικίνδυνος. Και αυτός είναι το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών, το οποίο είναι ένα νομοθετικό σώμα που περιβάλλεται με την εμπιστοσύνη του 18% του αμερικανικού Λαού. Ένα τρέχον νομοσχέδιο, με τίτλο « Νόμος Υπεράσπισης της Αμερικανικής Ασφάλειας από Επίθεση του Κρεμλίνου (DASKA) 2019» εισήχθη στην Γερουσία, η οποία θα καλέσει τον υπουργό των Εξωτερικών «να αποφανθεί εάν η Ρωσική Ομοσπονδία θα πρέπει να χαρακτηριστεί ως Κράτος προαγωγής της τρομοκρατίας και κατά πόσον ένοπλες οντότητες στην Ουκρανία, υποστηριζόμενες από την Ρωσία, θα πρέπει να χαρακτηριστούν ξένες τρομοκρατικές οργανώσεις.»

Στην σημερινή διατύπωσή του, το Νομοσχέδιο προτάθηκε στις 11 Απριλίου και δεν είναι καθόλου σαφές ποιας υποστήριξης θα τύχει. Αλλά και μόνο το γεγονός της εμφάνισής του θα πρέπει να ταράσσει οποιονδήποτε που πιστεύει ότι είναι προς το συμφέρον όλου του κόσμου να αποφευχθεί μια άμεση πολεμική σύγκρουση μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας.

Το νομοσχέδιο προτείνεται από τους γερουσιαστές Κόρυ Γκάρτνερ, Ρεπουμπλικανό και Ρόμπερτ Μενέντεζ, Δημοκρατικό, Λίντσευ Γκράχαμ, Ρεπουμπλικανό και Jeanne Shaheen του Δημοκρατικού Κόμματος. Στην σχετική ανακοίνωση Τύπου κάθε γερουσιαστής συνέβαλε με ένα προσωπικό σχόλιο. Ο Γκάρντνερ δήλωνε ότι «Η Ρωσία του Πούτιν είναι ένα καθεστώς εκτός νόμου, που αγωνίζεται να υπονομεύσει το διεθνές δίκαιο και να καταστρέψει την παγκόσμια τάξη υπό την ηγεσία των ΗΠΑ». Ο Μενέντεζ έγραψε ότι «η εσκεμμένη παράλυση του Προέδρου Τραμπ απέναντι στην επιθετικότητα του Κρεμλίνου έχει φέρει σε κατάσταση βρασμού το Κογκρέσο», ενώ ο Γκράχαμ πρόσθεσε: «Ο σκοπός μας είναι να αλλάξουμε το σημερινό καθεστώς και να επιβάλουμε σοβαρές κυρώσεις και μέτρα εναντίον της Ρωσίας του Πούτιν. Θα πρέπει να πάψει και να παρεμβαίνει στις εκλογικές διαδικασίες των ΗΠΑ, να σταματήσει τις κυβερνο-επιθέσεις κατά των αμερικανικών υποδομών, να απομακρύνει την Ρωσία από την Ουκρανία και να πάψει να προσπαθεί να προκαλέσει χάος στην Συρία..» Ο Γκάρντιν έγραψε «Το Κογκρέσο συνεχίζει να ηγείται της υπεράσπισης της αμερικανικής εθνικής ασφάλειας απέναντι στην συνεχιζόμενη ρωσική επίθεση εναντίον των δημοκρατικών θεσμών, εδώ και στο εξωτερικό.» Και ο Σαχήν πρόσθεσε ότι « αυτό το νομοθέτημα συνεχίζει τις προσπάθειες του Κογκρέσου να θέσει την Ρωσία στο εδώλιο για την πολεμοχαρή στάση της απέναντι στις ΗΠΑ και στην επιμονή της να αποσταθεροποιήσει την δική μας παγκόσμια τάξη.»

Τα σχόλια των γερουσιαστών είναι ακραίες υπερβολές και κάποτε εντελώς ψέματα, σε σχέση με ότι συμβαίνει στον κόσμο. Είναι όμως αποκαλυπτικά για το πόσο ανίδεοι μπορεί να είναι και συχνά είναι οι Αμερικανοί κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι. Οι γερουσιαστές επίσης αγνοούν ότι ο χαρακτηρισμός των υποτιθέμενων εξαρτημένων από την Ρωσία δυνάμεων (στο Ντόνμπας της Ουκρανίας) ως «ξένων τρομοκρατικών οργανώσεων» ισοδυναμεί με την κήρυξη πολέμου εναντίον τους από τις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις, ενώ ο υποκριτικός χαρακτηρισμός της Ρωσίας ως κράτους προαγωγού της τρομοκρατίας είναι αρκετά απεχθής και εξόφθαλμα ψευδής. Αλλά η πραγματική ζημιά προέρχεται από την ίδια την ύπαρξη τέτοιου νομοσχεδίου. Θα ενισχύσει την υποστήριξη των αδιάλλακτων και στις δύο πλευρές, ασφαλίζοντας ότι δεν θα υπάρξει στο προσεχές μέλλον μια επαναπροσέγγιση της Ουάσιγκτον με την Μόσχα, εξέλιξη που είναι κακή για όλους. Εάν αυτά μπορούν να χαρακτηριστούν ως αθέλητη συνέπεια μιας ασύνετης απόφασης ή κάτι πολύ σκοτεινότερο που, εξηγείται από το βάθος της διαφθοράς σε Κογκρέσο και κυβέρνηση, αυτό απομένει να ξεκαθαριστεί.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
του Joaquin Flores, Fort Rus, 19- 4-1

Καράκας: Κινεζικό στρατιωτικό προσωπικό, με 65 τόνους φαρμάκων και εφοδίων, έφθασε την Πέμπτη 28 Μαρτίου στο Καράκας, σε εφαρμογή της στρατηγικής συνεργασίας μεταξύ Κίνας και Βενεζουέλας. Ενώ η παράδοση της βοήθειας ήταν , κατά τους κυβερνητικούς αξιωματούχους, μια από τις πολλές αναμενόμενες αποστολές, η άφιξη κινεζικού στρατιωτικού προσωπικού δεν παρουσιάστηκε ευκρινώς στον Δυτικό Τύπο.
Παρασκευή, 29 Μαΐου. Κινέζοι στρατιώτες ποζάρουν με μέλη των ενόπλων δυνάμεων της Βενεζουέλας

Ο Ταρέκ Ελ Ασαμί, υπουργός Βιομηχανίας και Εθνικής Παραγωγής της Βενεζουέλας, μιλώντας στην TeleSur, υπογράμμισε την σημασία της παράδοσης της βοήθειας ως δείγματος άσκησης της εθνικής κυριαρχίας και πρόσθεσε ότι «η επίθεση που υφίσταται η Βενεζουέλα, οι τρομοκρατικές ενέργειες, ο αποκλεισμός και ο χρηματοπιστωτικός διωγμός είναι χωρίς προηγούμενο στον κόσμο.»

Νωρίς σήμερα, 1η Απριλίου, ο Κινέζος ηγέτης Ξι Ζιπίνγκ ανακοίνωσε ότι η κινεζική κυβέρνηση κλιμακώνει τις προσπάθειες για την εκρίζωση της διαφθοράς στο εσωτερικό της χώρας και ότι προετοιμάζεται για έναν μακρύ και παρατεταμένο αγώνα εναντίον του καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού της Δύσης. Η Κίνα θεωρεί την ανάπτυξη του σοσιαλισμού στην Βενεζουέλα μια θετική ιστορική προσπάθεια, προς την οποία εξέφρασε σταθερήν υποστήριξη από το 1999.

Ο Κινέζος πρεσβευτής στην Βενεζουέλα χαρακτήρισε επίσης το νότιο-αμερικανικό έθνος ως «αχώριστο στρατηγικό εταίρο και φίλο», τονίζοντας την πεποίθησή του «ότι ο λαός της Βενεζουέλας είναι ικανός να διατηρήσει την ειρήνη». Η δήλωση έγινε μετά τις αμερικανικές επαναληπτικές απειλές κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας και άλλων εθνών για την στρατιωτική στήριξή τους στην Βενεζουέλα.

Η Κίνα απάντησε χρησιμοποιώντας αυτό που οι στρατιωτικοί ειδικοί αποκαλούν δοκιμαστικό μπαλόνι. Το είχαμε δει προηγουμένως στην περίπτωση της Συρίας, όταν η Κίνα φάνηκε να έχει διαρρεύσει εικόνες και πληροφορίες άμεσης ανάμειξης στην Συρία για κάποιαν περίοδο, προτού ανακοινώσει την υποστήριξή της για την πολεμικά πληττόμενη χώρα.

Σύμφωνα με το Διεθνές ‘Ίδρυμα Ερευνών για την Ειρήνη της Στοκχόλμης, η Βενεζουέλα εισήγαγε από την Κίνα όπλα αξίας 349 εκατομμυρίων δολαρίων, μόνο κατά την τετραετία 2010-2014.

Η Κίνα είναι ο κατά πολύ μεγαλύτερος πιστωτής του Καράκας. ΄Εχει δανείσει την Βενεζουέλα 65 δις δολάρια από το 2005.

Οι κινεζικές κρατικές τράπεζες έχουν δανείσει πολλά επιπλέον δισεκατομμύρια σε Λατινοαμερικανικές κυβερνήσεις από τις αρχές της δεκαετίας του 2000. Μόνο το 2010, η Κίνα χορήγησε περισσότερα δάνεια από όλες μαζί, την Παγκόσμια Τράπεζα, την Δι-Αμερικανική Τράπεζα Αναπτύξεως και την αμερικανική Ex-Im Bank. Στην Κίνα οι αποφάσεις για το ύψος των επιτοκίων παίρνονται από Επιτροπή Νομισματικής Πολιτικής της Λαϊκής Τράπεζας Κίνας. Η κεντρική αυτή τράπεζα διαχειρίζεται δύο επιτόκια: ένα ετήσιου δανεισμού και ένα ετήσιων καταθέσεων.

Η Κίνα «εισήλθε πράγματι» στην Λατίνο-αμερικανική αγορά όπλων το 2011, λέει ο Δρ. Evan Ellis, ερευνητής, καθηγητής Λατίνο-αμερικανικών σπουδών, στο Ινστιτούτο Στρατηγικών Σπουδών του Κολλεγίου Πολέμου του αμερικανικού στρατού , «πρώτα με λιγότερο εξελιγμένο εξοπλισμό, όπως ραντάρ και εκπαιδευτικά αεροπλάνα και πιο πρόσφατα με ενισχυμένα οχήματα και ανταλλακτικά.»

« Τα περισσότερα στρατιωτικά είδη που έφθασαν το 2017 ήταν κινεζικά και περιλάμβαναν τεθωρακισμένα τανκς, πυρομαχικά, στολές και εξοπλισμό πεζικού όπως και ανταλλακτικά για εφόδια ρωσικής κατασκευής», όπως δήλωσε ο διοικητής της Εθνοφρουράς της Βενεζουέλας, υποστράτηγος Antonio Benavidez Torrez.

Σχολιάζοντας την κινεζικής διαρροής πληροφορία και φωτογραφίες από την άφιξη κινεζικού στρατιωτικού προσωπικού και βοήθειας στην Βενεζουέλα, ο Σέρβος στρατιωτικός εμπειρογνώμονας Βλαντίμιρ Γκουσάνισιτς εξήγησε στο Fort Rus: « Αυτά ταιριάζουν με την κινεζική πολιτική να διαρρέουν τις ανεπίσημες θέσεις και ειδήσεις τους στον Δυτικό Τύπο. Στην συνέχεια οι Κινέζοι αναλυτές θα σταθμίσουν τις αντιδράσεις των Δυτικών κυβερνήσεων και των ακτιβιστών, από τους οποίους οι ειδικοί αναμένουν να έχουν διαφορετικές αλλά πάντως πολύ χρήσιμες γνώμες. Κοντολογίς, εάν οι Δυτικοί ακτιβιστές ανταποκριθούν θετικά στην ιδέα, τότε εκείνοι που στην Κίνα παρακινούν για περαιτέρω και απροκάλυπτη στρατιωτική υποστήριξη –όπως στην περίπτωση της Συρίας- μπορεί να ξαναφέρουν την υπόθεση της Βενεζουέλας ενώπιον άλλων που παίρνουν τις αποφάσεις, οι οποίοι είναι αναποφάσιστοι ή ζητούν τέτοια στοιχεία.

Η Βολιβαριανή κυβέρνηση της Βενεζουέλας και η Κινεζική Λαϊκή Δημοκρατία είναι από πολύ καιρό σύμμαχοι και στρατηγικοί εταίροι. Οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών είχαν ενισχυθεί σημαντικά υπό τον προηγούμενο Πρόεδρο Ούγκο Τσάβες. Προ του 1999, το εμπόριο Κίνας- Βενεζουέλας υπολογιζόταν σε 500 εκατομμύρια δολάρια, ενώ το 2016 το μεταξύ τους εμπόριο έφθασε στα 7,42 δισεκατομμύρια δολάρια.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
του M K Bhadrakumar Indian Punchline, Fri, Mar 29, 2019

[ Το πιο κάτω άρθρο του, υψηλής πείρας, οξυδέρκειας και παιδείας, Ινδού διπλωμάτη είναι άκρως διαφωτιστικό -και πνευματικά ερεθιστικό ως ανάγνωσμα- για τον μέσον αναγνώστη, αλλά είναι προπάντων χρησιμότατο βοήθημα ανάγνωσης, ανάλυσης και ερμηνείας διπλωματικών δηλώσεων και κειμένων, για τους παρ ημίν ασχολουμένους - κατ’ επάγγελμα η ερασιτεχνικά, κατόπιν πρωθυπουργικής ανάθεσης- με την διαχείριση των εξωτερικών προβλημάτων. Τα εθνικά επιτεύγματα, ιδίως της τελευταίας δεκαετίας - και σε αυτόν τον υπαρξιακής εθνικής σημασίας τομέα- κραυγάζουν εναγώνια την ανάγκη τέτοιας διδασκαλίας.]

Ανάδειξη: Μιχαήλ Στυλιανού


Η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβα επιβεβαίωσε στην Μόσχα την περασμένη Τρίτη ότι Ρώσοι «ειδικοί» βρίσκονται πράγματι στην Βενεζουέλα, στα πλαίσια μιας συμφωνίας τεχνικής στρατιωτικής συνεργασίας του 2001 με το Καράκας. Η Ζαχάροβα υπογράμμισε ότι η ρωσική συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας με την Βενεζουέλα είναι σύμφωνη με το σύνταγμα της χώρας, έχει πλήρη νομική κάλυψη και δεν χρειάζεται οποιανδήποτε πρόσθετη έγκριση από την Εθνοσυνέλευση της χώρας» (που ελέγχεται από την αντιπολίτευση).

Η δήλωση έγινε μετά πληροφορίες των ΜΜΕ ότι αεροσκάφη της ρωσικής αεροπορίας προσγειώθηκαν το Σάββατο στο Καράκας και αποβίβασαν τον Βασίλη Τονκοσκούρωφ, αρχηγό του επιτελείου των ρωσικών χερσαίων δυνάμεων, με στρατιωτικό προσωπικό σχεδόν 100 ανδρών και 35 τόνους υλικού. Ανώνυμος αξιωματούχος της ρωσικής πρεσβείας στο Καράκας δήλωσε στο πρακτορείο Σπούτνικ ότι το ρωσικό προσωπικό είχε έρθει «για την ανταλλαγή απόψεων. Η Ρωσία έχει συνάψει ορισμένα συμβόλαια τα οποία είναι υπό εκτέλεση, συμβόλαια τεχνικού-στρατιωτικού χαρακτήρα.

Αντιστράτηγος Βασίλη Τονκοσκούρωφ
Η ανακοίνωση της Ζαχάροβα έγινε την επομένη τηλεφωνήματος που έλαβε ο Ρώσος υπουργός των Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρώφ από τον Αμερικανό ομόλογό του Μάϊκ Πομπέο, στις 25 Μαρτίου. Οι ρωσικές πληροφορίες ανέφεραν ότι ο Πομπέο «ενδιαφέρθηκε για ορισμένα ζητήματα σχετικά με τις εξελίξεις στην Βενεζουέλα». Προσέθεταν ότι « ο Σεργκέι Λαβρώφ υπογράμμισε (στον Πομπέο) ότι οι απόπειρες της Ουάσιγκτον να οργανώσει ένα πραξικόπημα στην Βενεζουέλα και οι απειλές της κατά της νόμιμης κυβέρνησης αποτελούν παραβίαση του καταστατικού χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και κατάφωρη επέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις ενός κυρίαρχου κράτους… Μετά την έκθεση των κυριοτέρων διαφορών στις ρωσικές και αμερικανικές θέσεις, οι δύο αξιωματούχοι συμφώνησαν να μείνουν σε επαφή και να συνεχίσουν την ανταλλαγή εκτιμήσεων.»

Η εκδοχή του Στέιτ Ντιπάρτμεντ ωστόσο υποστήριζε ότι ο Πομπέο «προειδοποίησε την Ρωσία να πάψει την μη εποικοδομητική συμπεριφορά της στην Βενεζουέλα» και ότι η Ουάσιγκτον και οι περιφερειακοί σύμμαχοί της « δεν θα μείνουν απαθείς θεατές ενώ η Ρωσία παροξύνει τις εντάσεις.» Υποστήριζε ακόμη ότι ο Πομπέο κατηγόρησε την Ρωσία για «συνεχιζόμενη επέμβαση… σε υποστήριξη του παράνομου καθεστώτος του Νικόλα Μαδούρο στην Βενεζουέλα, (η οποία) απειλεί να παρατείνει τις οδύνες του λαού της χώρας, που στην συντριπτική πλειοψηφία του υποστηρίζει τον προσωρινό πρόεδρο Χουάν Γκουαϊδό».

Στο μεταξύ, την Δευτέρα και την Τρίτη, σε μια σειρά μηνυμάτων, ο Σύμβουλος Ασφαλείας Τζων Μπόλτον, ξέσπαγε στο Τουίτερ την οργή και την απογοήτευσή του: «Ο Μαδούρο απώλεσε την υποστήριξη του λαού της Βενεζουέλας και εξαρτάται από την υποστήριξη της Κούβας και της Ρωσίας για να σφετεριστεί την δημοκρατία και να καταπιέζει αθώους πολίτες… Αντί να στέλνει αεροπλάνα ικανά για πυρηνικούς βομβαρδισμούς και ειδικές δυνάμεις για να στηρίξουν έναν διεφθαρμένο δικτάτορα, η Ρωσία θα όφειλε να συνεργαστεί με την διεθνή κοινότητα σε υποστήριξη του λαού της Βενεζουέλας. Οι ΗΠΑ δεν θα ανεχθούν την ανάμειξη ξένων εχθρικών στρατιωτικών δυνάμεων στους κοινούς στόχους του Δυτικού Ημισφαιρίου για την δημοκρατία, την ασφάλεια και το κράτος δικαίου… Ο Μαδούρο ζητά την βοήθεια Κουβανών και Ρώσων τραμπούκων για να υποτάξει τον λαό της Βενεζουέλας».

Με αυτές τις εξελίξεις, η κρίση περί την Βενεζουέλα μπορεί να εμφανίζεται σε διάσταση ενός Νέου Ψυχρού Πολέμου. Σαφώς η Μόσχα έχει ζυγίσει τα υπέρ και τα κατά της κατάστασης στην Βενεζουέλα και έχει αποφασίσει να μην είναι απολογητική για την υποστήριξή της στην κυβέρνηση Μαδούρο. Παρά τις εκρήξεις της Ουάσιγκτον, η Μόσχα δεν δείχνει την διάθεση να υποχωρήσει.*

Το μεγάλο ερώτημα που εκκρεμεί είναι εάν η Ρωσία ανεβαίνει την σκάλα της κλιμάκωσης. Πράγματι, η ενίσχυση της στρατιωτικής-τεχνικής συνεργασίας απορρέει από την εκτίμηση στην Μόσχα ότι οι μανιώδεις αμερικανικές απόπειρες να απεργαστούν/καλύψουν ένα στρατιωτικό πραξικόπημα στην Βενεζουέλα δεν πηγαίνουν πουθενά. Στο μεταξύ, ο Πρόεδρος Νικόλας Μαδούρο, ανακοίνωσε σε συνέντευξή του, την Παρασκευή, στην ρωσική τηλεόραση ότι «μια υψηλού επιπέδου σύσκεψη διακυβερνητικής συνεργασίας» μεταξύ Ρωσίας και Βενεζουέλας, θα συνέλθει τον Απρίλιο, «όπου θα υπογράψουμε 20 έγγραφα για την συνεργασία στην Οικονομία, το Εμπόριο, τον Πολιτισμό, την Ενέργεια και την Εκπαίδευση.»

Αρκεί να λεχθεί λοιπόν ότι, η Μόσχα αναβαθμίζει την υποστήριξή της στον Μαδούρο και καταστρώνει ένα σχέδιο δράσεως για την ανάπτυξη ενός σφαιρικού προγράμματος διμερούς συνεργασίας, μεσοπρόθεσμης και μακροπρόθεσμης προοπτικής. Τώρα, αυτό μπορεί μόνο να σημαίνει ότι κατά την ρωσική εκτίμηση , το αμερικανικό σχέδιο για την ανατροπή του καθεστώτος –με οικονομικές κυρώσεις και άλλα υποχθόνια μέσα (όπως σαμποτάζ της ηλεκτροδότησης) και διάφορες μεθόδους πολιτικής και διπλωματικής πίεσης (μεταξύ των οποίων και την παράνομη κατάσχεση καταθέσεων της Βενεζουέλας σε Δυτικές τράπεζες, ύψους δεκάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων), μπορεί και πρέπει να αντιμετωπιστεί. Είναι ενδιαφέρον ότι η Κούβα, η οποία έχει πλούσια πείρα αντίστασης στις καταπιεστικές μεθόδους της Ουάσιγκτον, συνεργάζεται στενά με την Ρωσία σε αυτή την κατεύθυνση.

Από ότι φαίνεται –μέχρι τώρα τουλάχιστον- μια ευθεία αμερικανική στρατιωτική επέμβαση στην Βενεζουέλα για την βίαιη μεταβολή του καθεστώτος δεν είναι στο πρόγραμμα. Αυτό που αναμένεται είναι μάλλον μια παρατεταμένη περίοδος ψυχρού πολέμου φθοράς. Μπορεί η Ρωσία να αναδεχτεί το οικονομικό βάρος που αυτό συνεπάγεται; Αλλά η αναλογία της ρωσικής επέμβασης στην Συρία δεν ισχύει στην παρούσα περίπτωση, καθόσον η Βενεζουέλα είναι μια πλούσια χώρα με τα μεγαλύτερα γνωστά αποθέματα πετρελαίου στον κόσμο. Επίσης και η Κίνα έχει ισχυρούς λόγους να νοιάζεται για την οικονομική σταθερότητα της Βενεζουέλας.

Από την άλλη πλευρά, για την Ρωσία είναι υπόθεση ζωτικής σημασίας οι ΗΠΑ, που φιλοδοξούν να γίνουν ο πρώτος εξαγωγέας πετρελαίου και φυσικού αερίου, να μην πάρουν τον έλεγχο των τεράστιων αποθεμάτων της Βενεζουέλας, γιατί έτσι θα αποκτούσαν την δύναμη να ρυθμίζουν κατά βούληση την παγκόσμια προσφορά και ζήτηση ενέργειας και να καθορίζουν την τιμή του πετρελαίου και του αερίου.

Σε γεωπολιτικούς όρους, μια ισχυρή ρωσική παρουσία στην Βενεζουέλα καθίσταται ένα ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί της Ρωσίας απέναντι στην αυξανόμενη στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ κατά μήκος των δυτικών ρωσικών συνόρων στην κεντρική και ανατολικήν Ευρώπη και στα Βαλτικά κράτη. Και αυτό μόνο του καθιστά την Βενεζουέλα έναν στρατηγικό εταίρο για την Ρωσία. Σε απλή διατύπωση, οποιαδήποτε προβολή της ρωσικής δύναμης στην αυλή των ΗΠΑ θα επιβάλει στην Ουάσιγκτον σε κάποιο σημείο, και σύντομα μάλλον παρά αργά, την επιτακτική ανάγκη να προσέλθει σε έναν εποικοδομητικό διάλογο και σε διαπραγματεύσεις με την Μόσχα, οσοδήποτε δυσκολοχώνευτες και να είναι οι προοπτικές τους.

Και πράγματι, σε κάποιο σημείο της ανακοίνωσής της , η Ζαχάροβα, με «μπηχτή» στο Δόγμα του Μονρόε (σημ: «Η Αμερική μόνο για τους Αμερικανούς») που επικαλέστηκε η κυβέρνηση Τραμπ, έθεσε το αιχμηρό ερώτημα: «Και αυτοί τι δουλειά έχουν στο Ανατολικό Ημισφαίριο; ΄Ισως πιστεύουν ότι οι άνθρωποι σ΄αυτήν την πλευρά του κόσμου θα είναι ευγνώμονες όταν η Ουάσιγκτον αλλάζει κατά βούληση τους ηγέτες τους και σκοτώνει όσους δεν της αρέσουν; ΄Η οι ΗΠΑ πιστεύουν ακόμη ότι οι λαοί περιμένουν τους Αμερικανούς να τους φέρουν την δημοκρατία στα φτερά των βομβαρδιστικών τους; Ρωτήστε τους Ιρακινούς, τους Λίβυους και τους Σέρβους γι΄αυτά.»

Η Ζαχάροβα δεν αναφέρθηκε ανοικτά στην Ουκρανία, ή στα Βαλτικά κράτη και στην Πολωνία και στην Μαύρη Θάλασσα και στον Καύκασο, αλλά το υπονοούμενο μήνυμα ήταν σαφές: ΄Οταν οι ΗΠΑ αλωνίζουν στην αυλή της Ρωσίας, η Ρωσία χρησιμοποιεί το δικαίωμά της να ανταποδώσει τα ίδια. Τελεία και παύλα. Είναι χρήσιμο να υπομνησθεί η λύση της κρίσης των ρωσικών πυραύλων στην Κούβα, το 1962, με την αμοιβαία απόσυρση των ρωσικών πυραύλων από την Κούβα και των αμερικανικών από την Τουρκία.

Το τηλεφώνημα του Πομπέο στον Λαβρώφ αποκαλύπτει ότι οι ΗΠΑ προσπαθούν να διαγνώσουν τις προθέσεις της Ρωσίας. Είναι ενδιαφέρον ότι η σχετική ρωσική ανακοίνωση ανέφερε ότι ο Λαβρώφ έθεσε και τα θέματα της Ουκρανίας και της Συρίας στην συνομιλία με τον Πομπέο. Οι παρατηρήσεις του ήταν αιχμηρές: «Ο Σεργκέι Λαβρώφ υπογράμμισε επίσης ότι η πρόθεση των ΗΠΑ να αναγνωρίσουν στο Ισραήλ κυριαρχικά δικαιώματα στα Υψώματα του Γκολάν θα μπορούσε να οδηγήσει σε σοβαρή παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου, να παρεμποδίσει την διαδικασία διευθέτησης του Συριακού και να επιδεινώσει την κατάσταση στην Μέση Ανατολή. Αναφερόμενος στην Ουκρανία, ο Σεργκέι Λαβρώφ τόνισε ότι είναι απαράδεκτη η αμερικανική τακτική να υποβοηθεί τις ενέργειες του καθεστώτος του Κιέβου στον τορπιλισμό των συμφωνιών του Μινσκ για τον διακανονισμό της ενδο-ουκρανικής σύγκρουσης.»

Περιέργως, η ανακοίνωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για την τηλεφωνική συνομιλία, παρέλειψε κάθε αναφορά στην Συρία και στην Ουκρανία. Προφανώς ήταν πολύ καυτή η πατάτα για την Ουάσιγκτον, ακόμη και να αναφέρει ότι ο Λαβρώφ επεσήμανε την αμερικανική συμπεριφορά στο «Ανατολικό Ημισφαίριο», την οποία η Ρωσία θεωρεί μη ανεκτή.

ΣημΜετφ: * Την δημοσίευση του άρθρου ακλούθησαν οι ακόλουθες εξελίξεις.

1.- Ο Πρόεδρος Τραμπ κάλεσε την Ρωσία να φύγει από την Βενεζουέλα και απείλησε ότι «όλες οι επιλογές είναι στο τραπέζι».

2.- Η εκπρόσωπος του ρωσικού ΥΠΕΞ απάντησε «προτού μιλήσουν για τα νόμιμα συμφέροντα άλλων εθνών, θα συμβούλευα την κυβέρνηση των ΗΠΑ να τηρεί τις υποσχέσεις της στην διεθνή κοινότητα» -αναφερόμενη στην υπόσχεση Τραμπ για απόσυρση των Αμερικανών από την Συρία.

3.- Η ρωσική κρατική βιομηχανία παραγωγής οπλικών συστημάτων Rosoboronexport ανακοίνωσε ότι ένα νέο κέντρο εκπαίδευσης πληρωμάτων ελικοπτέρων οικοδομήθηκε στο Καράκας , στο οποίο πιλότοι θα εκπαιδεύονται σε μεταφορικά Μι-17 και Μι-26, σε επιθετικά Μι-36 και σε άλλους τύπους ρωσικών ελικοπτέρων. Μεταδόθηκαν και φωτογραφίες, όπως αυτή στην προμετωπίδα του παρόντος άρθρου.

* Ρωσικό ελικόπτερο Μι-26 υπερίπταται του Καράκας AFP / Raul Arboleda                                                



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
του Finian Cunningham, Zero Hedge 22-3-2019, Strategic Culture

[Το παρόν ξεχωριστό άρθρο του διεθνώς έγκυρου Ιρλανδού δημοσιογράφου μεταφράστηκε με εσωτερικό δισταγμό και επιφύλαξη για τις -παράτολμες και ασυμβίβαστες με εδραιωμένες θέσεις και εκτιμήσεις περί ισορροπιών και δυνατοτήτων- ριζοσπαστικές ερμηνείες και χαρακτηρισμούς του. Με το τέλος της μετάφρασης όμως, έπεσε η είδηση, ότι σε αεροδρόμιο της Βενεζουέλας αποβιβάσθηκε στρατιωτικό άγημα με επικεφαλής Ρώσο στρατηγό, από ρωσικό μεταγωγικό αεροπλάνο, που μετέφερε και σημαντικό φορτίο εξοπλισμού.
Σύνοψη των στοιχείων και φωτογραφίες συμπληρώνουν και καλύπτουν έτσι τον αρθρογράφο.]

Ανάδειξη: Μιχαήλ Στυλιανού

Σε μιαν συνάντηση υψηλού επιπέδου, την περασμένη εβδομάδα, στην Ρώμη, φαίνεται πως η Ρωσία επανέλαβε μιαν προειδοποίηση στις ΗΠΑ ότι δεν θα ανεχθεί μιαν αμερικανική στρατιωτική
επέμβαση για την ανατροπή την κυβέρνηση της Βενεζουέλας, με την οποία έχει συνάψει συμμαχία.

Στο μεταξύ, πίσω στην Ουάσιγκτον, ο Πρόεδρος Τραμπ, κατά την πρες-κόνφερενς που έδωσε με τον Βραζιλιανό πρόεδρο Μπολσονάρο στον Λευκό Οίκο διακήρυσσε και πάλι ότι η στρατιωτική επιλογή είναι πάντοτε στο τραπέζι,. Ο Τραμπ είτε μπλοφάρει είτε δεν έχει ακόμη ενημερωθεί για την αξιολόγηση της ρωσικής προειδοποίησης.

Η συνάντηση στην ιταλική πρωτεύουσα μεταξύ του Αμερικανού «ειδικού απεσταλμένου» για τις υποθέσεις της Βενεζουέλας Έλιοτ΄Αμπραμς και του Ρώσου υφυπουργού των Εξωτερικών Σεργκέι
Ριαμπκώφ
είχε τα χαρακτηριστικά ενός επείγοντος ραντεβού. Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ανακοίνωσε το γεγονός μόλις τρεις μέρες πριν την συνάντηση. Οι δυο αξιωματούχοι , όπως αναφέρεται, συναντήθηκαν επί δυο ώρες σε ένα ξενοδοχείο της Ρώμης, γεγονός ενδεικτικό μιας επείγουσας ρύθμισης.

Ο ΄Αμπραμς δεν είναι ένας συνηθισμένος διπλωμάτης. Είναι ειδικός στην ανατροπή καθεστώτων, με εγκληματικό μητρώο για την προαγωγή τρομοκρατικών επιχειρήσεων, ειδικότερα στην περιβόητη υπόθεση Ιράν-Κόντρα για την αποσταθεροποίηση της Νικαράγουας, στην δεκαετία του 1980.

Ο διορισμός του από τον Πρόεδρο Τραμπ, για τον «Φάκελο της Βενεζουέλας», υπογραμμίζει την σοβαρότητα του σχεδίου της Ουάσιγκτον για την αλλαγή του καθεστώτος στο Καράκας. Το εάν
θα πετύχει την εφαρμογή αυτού του σχεδίου είναι μια άλλη υπόθεση.

Ο εκπρόσωπος της Μόσχας στην συνάντηση, Σεργκέι Ριαμπκώφ είναι γνωστό πως δεν μασάει τα λόγια του, έχοντας προηγουμένως καταγγείλει δριμύτατα την Ουάσιγκτον ότι επιδιώκει την παγκόσμια στρατιωτική κυριαρχία. Αποκαλεί τα πράγματα με το όνομά τους και χαρακτηρίζει εγκληματία αυτόν που διαπράττει εγκλήματα.

Η συνάντηση της περασμένης εβδομάδας στην Ρώμη χαρακτηρίστηκε ως «ειλικρινής» και «σοβαρή» -όροι που στον διπλωματικό κώδικα σημαίνουν θυελλώδης. Η χρονική τοποθέτησή της έγινε σε κρίσιμη στιγμή, μετά το χάος που είχαν δημιουργήσει οι διακοπές της ηλεκτροδότησης στην Βενεζουέλα, τις οποίες πολλοί παρατηρητές, συμπεριλαμβανομένου του Κρεμλίνου, αποδίδουν σε ηλεκτρονικό σαμποτάζ. Η διακοπή λειτουργίας του συστήματος παραγωγής ηλεκτρινή ενέργειας
ακολούθησε μιαν αποτυχημένη απόπειρα της Ουάσιγκτον να στήσει μιαν πρόκληση, με την εισαγωγή ανθρωπιστικής βοήθειας από την γειτονική Κολομβία τον προηγούμενο μήνα, με στόχο τις
ένοπλες δυνάμεις της Βενεζουέλας.

Το γεγονός ότι μέχρι τώρα ναυάγησαν οι προσπάθειες της Ουάσιγκτον να ανατρέψει την κυβέρνηση της Βενεζουέλας μπορεί να εντείνει την αμερικανικήν εκστρατεία αποσταθεροποίησης της χώρας, για την εγκατάσταση του επικεφαλής της αντιπολίτευσης Χουάν Γκουαϊδό, που αυτοανακηρύχτηκε τον Ιανουάριο «προσωρινός Πρόεδρος», με τις ευλογίες του Αμερικανού αντιπροέδρου Πενς.

Μετά την αποτυχία των «μπλάκ-άουτ» σε όλη την χώρα να κινήσουν σε εξέγερση λαού και στρατού κατά της κυβέρνησης Μαδούρο, η επόμενη επιλογή-πειρασμός για την Ουάσιγκτον θα μπορούσε να είναι η στρατιωτική.

Μοιάζει σημαδιακό ότι η Ουάσιγκτον εκκένωσε πρόσφατα όλους τους υπόλοιπους διπλωμάτες της από την Βενεζουέλα. Για την απόφαση της ανάκλησης, ο υπουργός των Εξωτερικών Μάικ Πομπέο εξήγησε ότι η παρουσία του αμερικανικού προσωπικού επί τόπου «περιόριζε» τις δυνατότητες δράσεως της Ουάσιγκτον.

Αναφέρθηκε επίσης ότι οι Αμερικανικές Αερογραμμές, την περασμένη εβδομάδα, ακύρωσαν τις πτήσεις τους στην Βενεζουέλα, γεγονός που πάλι υποδείκνυε ότι οι ΗΠΑ ετοίμαζαν μια στρατιωτική επέμβαση, είτε άμεσα, με τον στρατό τους, είτε συγκαλυμμένα, με τον εξοπλισμό τοπικών εντολοδόχων τους. Η δεύτερη μέθοδος ασφαλώς εμπίπτει στην ειδικότητα του Άμπραμς.

Μετά την συνάντηση στην Ρώμη, ο Ριαμπκώφ δήλωσε ωμά: «Υποθέτουμε πως η Ουάσιγκτον αντιμετωπίζει με σοβαρότητα, τις προθέσεις μας, την στάση μας και τις προειδοποιήσεις μας.»

Μια από τις προειδοποιήσεις που διαβίβασε ο Ριαμπκώφ πιστεύεται πως ήταν ότι καμιά αμερικανική στρατιωτική επέμβαση στην Βενεζουέλα δεν θα γίνει ανεκτή από την Μόσχα.

Από την πλευρά του, ο ΄Αμπραμς βγήκε από την συνάντηση σαν να είχε δεχτεί άγριο κατσάδιασμα. 
« Όχι, δεν φθάσαμε σεσύμπτωση απόψεων, αλλά νομίζω ότι οι συνομιλία ήταν θετική υπό την έννοια ότι και οι δύο πλευρές βγαίνουν με καλύτερη κατανόηση των θέσεων της άλλης», δήλωσε στους
δημοσιογράφους.

«Μια καλύτερη κατανόηση των απόψεων της άλλης πλευράς» σημαίνει ότι στην αμερικανική πλευρά ορίστηκε μια κόκκινη γραμμή, για να κάνει πίσω.

Η υπεροψία των Αμερικανών είναι αφάνταστη. Ο ΄Αμπραμς φαίνεται πως ταξίδεψε στην Ρώμη –κατά τα αμερικανικά δημοσιεύματα- με την προσδοκία ότι θα επεξεργαστεί με τον Ριαμπκώφ μιαν «μεταβατική διαδικασία», ή ένα «συμβιβασμό», για το ποιος θα πάρει τον «τίτλο του προέδρου» της Βενεζουέλας.

Αυτό αναμφίβολα εννοούσε όταν δήλωσε μετά την συνάντηση «δεν υπήρξε σύμπτωση απόψεων», αλλά απέκτησε μια «καλύτερη αντίληψη των ρωσικών θέσεων».

Το σχέδιο της Ουάσιγκτον είναι να επαναλάβει το προηγούμενο της Συρίας. Κατά τον οκταετή πόλεμο στην Συρία, η Ουάσιγκτον συνεχώς επαναλάμβανε την απαίτηση για μιαν «πολιτική
μετάβαση», στο τέλος της οποίας ο Πρόεδρος ΄Ασαντ θα απομακρυνόταν από την εξουσία. Αντίθετα, η αμετακίνητη στάση της Ρωσίας ήταν ότι δεν ανήκει σε κάποια ξένη δύναμη το δικαίωμα να αποφασίζει για τις πολιτικές εξελίξεις στη Συρία. Η διαμόρφωσή τους ανήκει στην κυρίαρχη και ανεπηρέαστη βούληση του λαού της χώρας.
Τρία σχεδόν χρόνια μετά την ρωσική στρατιωτική επέμβαση στην Συρία, για την διάσωση της αραβικής χώρας υπό υπόγειο πόλεμο με αμερικανική υποστήριξη για την αλλαγή καθεστώτος, η
αμερικανική πλευρά προφανώς εγκατέλειψε τις προηγούμενες επιτακτικές αξιώσεις της για «πολιτική μετάβαση». Η αρχή της συριακής κυριαρχίας επικράτησε, σε μεγάλο βαθμό χάρις στην
ρωσική δραστική υπεράσπιση ενός ΄Αραβα συμμάχου.

Κατά το ίδιο τρόπο, η Ουάσιγκτον, στην αθεράπευτη οίησή της, εισπράττει άλλο ένα μάθημα από την Ρωσία –αυτή την φορά στην υποτιθέμενη «αυλή της», στην Λατινική Αμερική.

Αποκλείεται η Ρωσία να δελεαστεί με μαλαγανιές, από τους συνωμότες αλλαγής καθεστώτων της Ουάσιγκτον, να συζητήσει για το ποιος θα είναι πρόεδρος της Βενεζουέλας και πως «μπορούμε να διαχειριστούμε την μετάβαση». Η Μόσχα επανέλαβε άπειρες φορές ότι πρόεδρος της Βενεζουέλας είναι ο Νικόλας Μαδούρο, τον οποίο ψήφισε πέρυσι ο λαός με συντριπτική πλειοψηφία, σε ελεύθερες και έντιμες εκλογές –που μποϋκοτάρισε μια αμερικανο-κίνητη αντιπολίτευση.

Το πλαίσιο που επιχειρεί να θέσει η Ουάσιγκτον για την επιλογή μεταξύ του ευνοούμενου της «προσωρινού προέδρου» και του εκλεγμένου Μαδούρο είναι τελείως αυθαίρετο. Δεν αξίζει καν για
συζήτηση, επειδή αποτελεί έναν βάναυσο βιασμό της κυριαρχίας της Βενεζουέλας. Με ποιο δικαίωμα η Ουάσιγκτον αποτολμά να θέλει να επιβάλει μιαν τέτοια ανέντιμη επιλογή;

Στην περίπτωση και της Βενεζουέλας η Ρωσία είναι υποχρεωμένη να υπενθυμίσει –ξανά- στους ασύδοτους κυβερνήτες των ΗΠΑ για την ύπαρξη του Διεθνούς Δικαίου και την υποχρέωση σεβασμού της εθνικής κυριαρχίας, όπως το έκανε προηγούμενα στην περίπτωση της Συρίας.

Και στην περίπτωση που η Ουάσιγκτον εκραγεί και δοκιμάσει την στρατιωτική επιλογή, η Μόσχα είπε την περασμένη εβδομάδα στον χειρουργό των ανατροπών κυβερνήσεων ΄Αμπραμς ότι εκεί υπάρχει μια κόκκινη γραμμή, με την ένδειξη στοπ. Εάν στην Ουάσιγκτον απομένει ικανότητα λογικού διαλογισμού, θα ξέρει από την εμπειρία της Συρίας ότι η Ρωσία έχει εξασφαλίσει τα νώτα
της Συρίας.

Τώρα οι πεισμωμένοι Αμερικανοί θα συνεχίσουν με περισσότερα σαμποτάζ, ηλεκτρονικά ή οικονομικά. Αλλά οι επιλογές είναι περιορισμένες, αντίθετα με ότι πιστεύει ο Τραμπ. Οι ημέρες της
αχαλίνωτης ιμπεριαλιστικής αμερικανικής ασυδοσίας είναι μετρημένες. Χάρις, εν μέρει, στο διεθνές κύρος και στην στρατιωτικήν ισχύ της Ρωσίας.


Ρωσικός Στρατός και Βοήθεια Φθάνουν στην Βενεζουέλα Μετά την Επίδοση Κόκκινης Προειδοποίησης στον Τραμπ.


Zero Hedge, 24-3-2019

Μέρες μόλις μετά την συνάντηση της Ρώμης, όπου η Ρωσία επανέλαβε αυστηρή προειδοποίηση στις ΗΠΑ, η Μόσχα δεν ριψοκινδυνεύει με την τύχη του Νότιο-αμερικανού συμμάχου της. Και τώρα, σύμφωνα με όσα μεταδίδει ο δημοσιογράφος Javier I. Mayorca, ο αντιστράτηγος Vasily Tonkoshkurov, πρώτος υπαρχηγός των ρωσικών χερσαίων δυνάμεων, έφθασε στην Βενεζουέλα.

Ο Ρώσος στρατηγός έφθασε στην Βολιβαριανή Δημοκρατία συνοδευόμενος από 99 άνδρες των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων, στο αεροδρόμιο Maiquetia , με αεροπλάνο Αντόνωφ 124. Την ρωσική αποστολή υποδέχτηκε στο αεροδρόμιο ο Διευθυντής Διεθνών Υποθέσεων και ΕνοποίησηςVA Marianny Mata.

Αμέσως μετά (14.00), στο ίδιο αεροδρόμιο προσγειώθηκε φορτηγό αεροπλάνο, το οποίο αποβίβασε φορτίο 35 τόνων υλικού που ανήκει στο στρατιωτικό προσωπικό, το οποίο είχε ήδη αποβιβαστεί. Μέλη της ρωσικής πρεσβείας και ο GB Edgar Colina Reyes παρέστησαν στην υποδοχή.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
του Finnian Cunningham, Sputnik, Russia.Isider, 11-3-2019

Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού

Ενώ παρατείνεται η εκτεταμένη και πρόξενος γενικής παράλυσης διακοπή της ηλεκτροδότησης στην Βενεζουέλα, ενισχύεται η εντύπωση ότι η νότιο-αμερικανική χώρα έχει πληγεί από μια μαζική επίθεση των ΗΠΑ.

Όταν ο Αμερικανός Πρόεδρος Τραμπ και άλλοι ανώτεροι αξιωματούχοι του Λευκού Οίκου απειλούσαν προκλητικά πως «όλες οι επιλογές είναι ανοιχτές» για την επίτευξη του στόχου της Ουάσιγκτον να ανατρέψει την εξουσία στην Βενεζουέλα, είμαστε τώρα υποχρεωμένοι να συμπεράνουμε ότι μια από αυτές τις επιλογές είναι το καταστροφικό ηλεκτρονικό σαμποτάζ της ενεργειακής υποδομής της χώρας.
Διακοπή ρεύματος στο Καράκας, πρωτεύουσα της Βενεζουέλας
Η κυβέρνηση του Νικόλα Μαδούρο είναι πεπεισμένη ότι ΗΠΑ ασκούν ένα «ηλεκτρικό πόλεμο» στην χώρα και ότι αυτές βρίσκονται πίσω από τις διακοπές της ηλεκτροδότησης. * Η Ουάσιγκτον και ο προστατευόμενος της στην Αντιπολίτευση, Χουάν Γκουάϊντό, ισχυρίζονται ότι οι διακοπές είναι αποτέλεσα της «ανίκανης διοίκησης» της χώρας από την κυβέρνηση Μαδούρο.

Ο πληθυσμός 31 εκατομμυρίων της Βενεζουέλας είναι, λέγεται, συνηθισμένος στην ταλαιπωρία των συχνών διακοπών ρεύματος. Η οικονομική αναστάτωση της χώρας τα τελευταία χρόνια λόγω της πτώσης εισοδήματος από τις εξαγωγές πετρελαίου και επίσης – ή μάλλον κυρίως- από τις αμερικανικές κυρώσεις, προκάλεσε προβλήματα στην φυσιολογική λειτουργία του κράτους και οδήγησε σε διακοπές ρεύματος και σε ελλείψεις αγαθών. Παρά ταύτα, η έκταση των τελευταίων απονεκρώσεων του δικτύου ηλεκτροδότησης αποκαλύπτει ένα πλήγμα χωρίς προηγούμενο στην ενεργειακή υποδομή της χώρας.

Στην αρχή, η κυβέρνηση της Βενεζουέλας υποσχόταν ότι η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος θα απεκαθίστατο « εντός ωρών». Αλλά αυτή η αποκατάσταση δεν επιτεύχθηκε και με την πάροδο ημερών. Η όλη χώρα φαίνεται να έχει παραλύσει. Το σύστημα των δημοσίων συγκοινωνιών, τραίνων και αεροδρομίων έχει πάψει να λειτουργεί. Χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα για την λειτουργία των αντλιών βενζίνης, αυτοκίνητα και άλλα μεταφορικά μέσα έχουν ακινητοποιηθεί. Όλη την νύχτα, η πρωτεύουσα Καράκας και άλλες μεγάλες πόλεις είναι τυλιγμένες στο σκότος, χωρίς οικιακό και οδικό φωτισμό και άλλες βασικές υπηρεσίες. Αναφέρεται ότι τα νοσοκομεία αγωνίζονται να διατηρήσουν σωσίβιες λειτουργίες, όπως ανεμιστήρες για νεογέννητα βρέφη. Δεν είναι υπερβολή να λεχθεί ότι θα χαθούν ζωές από τις εκτεταμένες διακοπές ηλεκτροδότησης.

Η εθνική κλίμακα και η διάρκεια του ανοσιουργήματος επιβάλλει την εκτίμηση ότι η διακοπή της ηλεκτροδότησης προκλήθηκε από εσκεμμένο σαμποτάζ –όπως καταγγέλλει η κυβέρνηση της Βενεζουέλας. Δεν φαίνεται να υπάρχει κάποια χειροπιαστή απόδειξη για τον τρόπο που εκτελέστηκε, αλλά μια λογική υπόθεση υποδεικνύει κάποιαν ηλεκτρονική επίθεση στην τεχνολογική υποδομή του ενεργειακού δικτύου της Βενεζουέλας.

Αυτό μπορεί να εξηγεί και την μεγάλη καθυστέρηση στον εντοπισμό ,την απομόνωση και την διόρθωση του προβλήματος.

Η άμεση αντίδραση της Ουάσιγκτον στην τελευταία ηλεκτρική καταστροφή δείχνει σε μιαν προμελετημένη ενέργεια. Πολιτικοί, σαν τον γερουσιαστή Μάρκο Ρούμπιο, που πρωταγωνιστούν στην εκστρατεία για την «αλλαγή καθεστώτος» στην Βενεζουέλα, δεν έχασαν λεπτό για να σπεύσουν να διεκδικήσουν το «μπλάκ άουτ» του ρεύματος ως «απόδειξη» της κακοδιαχείρισης και ανικανότητας της κυβέρνησης Μαδούρο. Αυτό το ρεφραίν σε λίγο σεγκοντάρισε η αμερικανοπρόβλητη φιγούρα της αντιπολίτευσης, ο Γκουάϊντό, τον οποίο αυθαίρετα και παράνομα η Ουάσιγκτον υπόδειξε ως των «αναγνωρισμένο πρόεδρο» της Βενεζουέλας.

Ο (διορισμένος από την Ουάσιγκτον «πρόεδρος» διακήρυξε ότι «τα φώτα θα ξανάρθουν όταν ο σφετεριστής Μαδούρο έχει ανατραπεί.»

Επομένως η τακτική που ακολουθείται εδώ είναι να επιβληθεί όσο το δυνατόν περισσότερος βασανισμός και δυστυχία στον λαό της Βενεζουέλας –με τις συστηματικές διακοπές παροχής ρεύματος- και στο τέλος να τους λεχτεί : «Το τίμημα της ανακούφισής σας είναι να ανατρέψετε τον Πρόεδρο Μαδούρο.» Και αυτό σε πείσμα του γεγονότος ότι ο Μαδούρο εκλέχτηκε πέρυσι, με μεγάλη πλειοψηφία, σε ελεύθερες και τίμιες εκλογές.

Υπάρχουν αρκετοί λόγοι που υποδεικνύουν ότι οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν εδώ μιαν στρατηγική « δόλιου πολέμου».

Ξέρουμε ότι οι Αμερικανοί διαθέτουν σοβαρές τεχνολογικές δυνατότητες «κυβερνοπολέμου» (ή ηλεκτρονικού πολέμου). Μόλις πριν λίγα χρόνια, οι ΗΠΑΑ είχαν εξαπολύσει μια μαζική επίθεση στην τεχνολογική υποδομή των πυρηνικών ερευνών του Ιράν, με ιό δολιοφθοράς υπολογιστών με την ονομασία Stuxnet.

Μια συμβατική στρατιωτική επίθεση κατά της Βενεζουέλας –μια από τις διαβόητες «ανοιχτές επιλογές»- θα μπορούσε να αποδειχτεί αδύνατη ή αντιπαραγωγική για την Ουάσιγκτον. Η Βενεζουέλα διαθέτει ισχυρές και καλά εξοπλισμένες ένοπλες δυνάμεις. Αυτές οι δυνάμεις έδειξαν πρόσφατα την ηθική τους ποιότητα, παραμένοντας πιστές στο Σύνταγμα της χώρας και στην κυβέρνηση της, παρά τις τεράστιες πιέσεις εκβιασμού και εξαγοράς από την Ουάσιγκτον και τα ενεργούμενά της στην αντιπολίτευση. Η κυβέρνηση Τραμπ αναμφίβολα αντιλήφθηκε ότι οποιοιδήποτε τυχοδιωκτισμοί στην Νότιο Αμερική θα μπορούσαν να προσκρούσουν σε σφοδρή και ενδεχομένως ταπεινωτική απάντηση.

Δεύτερο, η Ρωσία ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα ότι δεν θα ανεχτεί οποιαδήποτε αμερικανική επέμβαση στην Βενεζουέλα, της οποίας η Μόσχα είναι σταθερή σύμμαχος. Η ισχυρή στρατιωτική αντίσταση της Βενεζουέλας, η πειθαρχία και σταθερότητα του στρατού της και η πλειοψηφική υποστήριξη του λαού στον Πρόεδρο Μαδούρο, όσο και η συμμαχία με την Ρωσία, μπορεί να έπεισαν τους Αμερικανούς να κάνουν την επιλογή του «δόλιου πολέμου».

Το πρόσθετο πλεονέκτημα αυτής της επιλογής είναι η «αληθοφανής διαψευσιμότητα» ως διέξοδος για τον δράστη. Μια στρατιωτική επίθεση στην Βενεζουέλα θα μπορούσε να επισύρει σημαντικά πολιτικά και νομικά προβλήματα, καθώς ο κόσμος για γινόταν μάρτυρας μιας απρόκλητης επίθεσης. Στο σακάτεμα της χώρας, με «κυβερνο-επιθέσεις» στο σύστημα ενεργειακού εφοδιασμού της, η Ουάσιγκτον μπορεί, δια της απάτης, να κρύψει τα λερωμένα χέρια της. Και ακόμη καλύτερα: μπορεί να αποδώσει την καταστροφή στην «κακοδιαχείριση» της κυβέρνησης Μαδούρο.

Μια συμβατική στρατιωτική επίθεση των ΗΠΑ θα κινητοποιούσε, εξ άλλου, τον λαό σε υπεράσπιση της χώρας του από μιαν απροκάλυπτα ιμπεριαλιστική επιδρομή.

Αντίθετα, η αδέσποτη μέθοδος της «δόλιας επίθεσης» θα εμβάλει πολλούς πολίτες της χώρας σε αμφιβολία για την ταυτότητα του δράστη. Μπορεί ακόμη να πειστούν από την Ουάσιγκτον και το πειθήνιο ανδράποδό της στην αντιπολίτευση και να καταλογίσουν έτσι στον Πρόεδρο Μαδούρο την ευθύνη για τα βάσανά τους.

Ο δόλιος πόλεμος δύσκολα αναγνωρίζεται. Αλλά δεν παύει να είναι μια τερατωδώς εγκληματική μορφή επίθεσης.

Σημείωση μεταφραστή:* Χθεσινά τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων μετέδιδαν ανακοίνωση του Καράκας ότι συνελήφθησαν δύο σαμποτέρ σε φράγμα του συστήματος παραγωγής ηλεκτρισμού. Παρουσίαζαν και εικόνες πολιτών που εφοδιάζονταν νερό από ποταμούς, επειδή και η υδροδότηση έχει πληγεί από την βλάβη του ενεργειακού δικτύου.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
του Paul Craig Roberts, Zero Hedge, 03/09/2019 

Η Ουάσιγκτον και ο Κατάδικος που Διόρισε για να Ανατρέψει την Βενεζουέλα Συνεχίζουν τα Ψέματα

[ Το κατωτέρω άρθρο του διεθνώς διάσημου Αμερικανού καθηγητή, πρώην υπουργού οικονομικών και συγγραφέα γράφτηκε πριν το προχτεσινό σαμποτάζ που έχει βυθίσει την μισή Βενεζουέλα στο σκότος και πριν την χθεσινή δήλωση του διορισμένου από την Ουάσιγκτον «προσωρινού προέδρου της Βενεζουέλας» Γκουάϊντό, που καλεί ξένες δυνάμεις να επέμβουν την χώρα. Ο Alfred Maurice de Zayas, εισηγητής του ΟΗΕ, του οποίου την έκθεση επικαλείται ο αρθρογράφος, είναι καθηγητής του Διεθνούς Δικαίου , γνωστός στο διεθνές κοινό από τηλεοπτικές συνεντεύξεις του.]

Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού

Δεν νομίζετε πως κάτι μυρίζει άσχημα όταν τα πορνομίντια σκαρώνουν ένα μυθιστόρημα «ανθρωπιστικής κρίσης» στην Βενεζουέλα, αλλά δεν λένε λέξη για τις πραγματικές ανθρωπιστικές κρίσεις στην Υεμένη και στην Γάζα;

Δεν νομίζετε πως κάτι είναι πραγματικά πολύ σάπιο, όταν ο έμπειρος Alfred Maurice de Zayas, σταλμένος από τον ΟΗΕ στην Βενεζουέλα για να εκτιμήσει την κατάσταση, βλέπει να μην υπάρχει από κανένα Δυτικό ΜΜΕ το παραμικρό ενδιαφέρον για την έκθεσή του;
Δεν νομίζετε πως είναι πολύ βαρύ και για την Ουάσιγκτον να κλέψει 21 δισεκατομμύρια δολάρια από τα χρήματα της Βενεζουέλας, να επιβάλλει κυρώσεις για να αποσταθεροποιήσει την χώρα και να ρίξει την κυβέρνησή της στα γόνατα, να κατηγορεί τον σοσιαλισμό της Βενεζουέλας (βασικά την εθνικοποίηση της εταιρείας πετρελαίου) πως προκαλεί την «λιμοκτονία του λαού», και να προσφέρει το γελοίο ποσό 21 εκατομμυρίων σε «ανθρωπιστική βοήθεια»;
Καθώς στις ΗΠΑ δεν υπάρχει πλέον (ελεύθερο) έντυπο ή τηλεοπτικό μέσο ενημέρωσης, απομένει στα μέσα του διαδικτύου, όπως η παρούσα ιστοσελίδα, να καλύψουν την άστεγη υποχρέωση της έντιμης δημοσιογραφίας.

΄Οσον αφορά την υποτιθέμενη λιμοκτονία και ανθρωπιστική κρίση στην Βενεζουέλα, ο απεσταλμένος του ΟΗΕ Alfred Maurice de Zayas αναφέρει τα ακόλουθα:


Τον Δεκέμβριο 2017 και τον Μάρτιο 2018 εκθέσεις της Οργάνωσης Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) του ΟΗΕ καταγράφουν κρίσεις διατροφής σε 37 χώρες. «Η Δημοκρατία της Βενεζουέλας δεν περιλαμβάνεται σε αυτές.»

«Το 2017 η Βολιβαριανή Δημοκρατία της Βενεζουέλας ζήτησε ιατρική βοήθεια από το Διεθνές Ίδρυμα καταπολέμησης του AIDS, της Φυματίωσης και της Ελονοσίας. Η αίτηση απορρίφτηκε, επειδή η Βενεζουέλα «είναι ακόμη χώρα υψηλού εισοδήματος. . . και ως τέτοια δεν είναι επιλέξιμη.»

Η «κρίση» στην Βενεζουέλα «δεν μπορεί να συγκριθεί με τις ανθρωπιστικές κρίσεις στην Γάζα, στην Υεμένη, στην Λιβύη, στην Αραβική Δημοκρατία της Συρίας, στο Ιράκ, στην Αϊτή, στο Μαλί, στην Δημοκρατία της Κεντρικής Αφρικής, στο Νότιο Σουδάν, στην Σομαλία ή στο Μιανμάρ, μεταξύ άλλων.»

Για να δυσφημίσουν επιλεγμένες κυβερνήσεις, αποτυχίες στο πεδίο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μεγιστοποιούνται, έτσι ώστε να κάνουν την βίαιη ανατροπή τους ευκολοχώνευτη. Τα ανθρώπινα δικαιώματα μετατρέπονται σε όπλο εναντίον ανταγωνιστών. Στην παράγραφο 37 της έκθεσής του, ο εισηγητής του ΟΗΕ κ Ντε Ζαγιάς γράφει:

«Οι σημερινές οικονομικές κυρώσεις και οι αποκλεισμοί είναι ανάλογες με τις μεσαιωνικές πολιορκίες πόλεων για να τις εξαναγκάσουν σε παράδοση. Οι κυρώσεις του 21ου Αιώνα επιχειρούν να εξαναγκάσουν όχι πια μιαν πόλη, αλλά κυρίαρχες χώρες σε υποδούλωση.
Η διαφορά ίσως βρίσκεται στο γεγονός ότι οι κυρώσεις του 21ου Αιώνα συνοδεύονται από την εξαπάτηση της κοινής γνώμης με ψευδείς ειδήσεις (‘fake news’), επιθετική προπαγάνδα και ψευδό-ανθρωπιστική ρητορική προκειμένου να δημιουργήσουν την εντύπωση ότι ο «ανθρωπιστικός» σκοπός αγιάζει τα εγκληματικά μέσα.

Δεν υπάρχει μόνο η οριζόντια νομική διεθνής τάξη, που διέπεται από τον Καταστατικό Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και τις αρχές της κυρίαρχης ισότητας, έχουμε και μιαν κάθετη διεθνή τάξη, που αντανακλά την ιεραρχία του γεωπολιτικού συστήματος, η οποία συνδέει τα ισχυρότερα κράτη με τον υπόλοιπο κόσμο ανάλογα με την στρατιωτική και οικονομική ισχύ τους. Αυτό το δεύτερο γεωπολιτικό σύστημα είναι που γεννά γεωπολιτικά εγκλήματα, με πλήρη ατιμωρησία μέχρι σήμερα.»

Ο εισηγητής του ΟΗΕ εκφράζει ανησυχία για το επίπεδο της πόλωσης και της παραπληροφόρησης που χαρακτηρίζει κάθε αφήγηση περί Βενεζουέλας. «Μια επικίνδυνη εκστρατεία των ΜΜΕ επιδιώκει να επιβάλει στους παρατηρητές μιαν σκηνοθετημένη εικόνα ότι υπάρχει μια ανθρωπιστική κρίση στην Βενεζουέλα. ΄Ενας ανεξάρτητος παρατηρητής οφείλει να είναι πολύ επιφυλακτικός απέναντι στην υπερβολή, έχοντας κατά νουν ότι «ανθρωπιστική κρίση» είναι ένας τεχνικός όρος (terminus technicus) που μπορεί να παρερμηνευθεί και να χρησιμοποιθεί σαν πρόσχημα για στρατιωτική επέμβαση.»

Για να συκοφαντηθούν επιλεγμένες κυβερνήσεις, αστοχίες στο πεδίο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μεγιστοποιούνται ώστε να καταστήσουν την βίαιη ανατροπή τους ευκολοχώνευτη. Τα ανθρώπινα δικαιώματα γίνονται όπλο εναντίον ανταγωνιστών. Μια πολιτική λύση εμποδίζεται επειδή «ορισμένες χώρες (οι ΗΠΑ) δεν θέλουν μιαν ειρηνική λύση στην Βενεζουέλα και προτιμούν να παρατείνουν τα βάσανα του λαού της χώρας, με την προσδοκία ότι η κατάσταση θα φθάσει στο επίπεδο μιας ανθρωπιστικής κρίσης , ώστε να προκαλέσει μιαν στρατιωτική επέμβαση για την επιβολή αλλαγής καθεστώτος.»

Η επίθεση της Ουάσιγκτον στην Βενεζουέλα παραβιάζει το καθιερωμένο Διεθνές Δίκαιο.

«Οι αρχές της μη επέμβασης και της μη ανάμειξης στις εσωτερικές υποθέσεις ενός κυρίαρχου κράτους ανήκουν στο εθιμικό Διεθνές Δίκαιο και έχουν επαναδιακηρυχτεί από αποφάσεις της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, όπως η 2625 (ΧΧV) και 3314 (ΧΧΙΧ), και στην Διακήρυξη της Βιέννης του 1933 και στον Καταστατικό Χάρτη Οικονομικών Δικαιωμάτων και Υποχρεώσεων των Κρατών, που υιοθέτησε η Γενική Συνέλευση το 1974, ο οποίος ορίζει ότι Κανένα Κράτος δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιήσει ή να ενθαρρύνει την χρήση οικονομικών, πολιτικών ή άλλου τύπου μέτρων για την καταπίεση άλλου κράτους, προκειμένου να αποσπάσει την υποταγή του στην άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων του.»
Το κεφάλαιο 4, άρθρο 19 του Καταστατικού του OAS (Οργάνωσης Αμερικανικών Κρατών) ορίζει ότι “Κανένα Κράτος ή ομάδα Κρατών δεν έχει το δικαίωμα να επέμβει, άμεσα ή έμμεσα, για οποιονδήποτε λόγο, στις εσωτερικές ή στις εξωτερικές υποθέσεις οιουδήποτε άλλου Κράτους. Η ως άνω αρχή απαγορεύει όχι μόνο την ένοπλο δύναμη, αλλά οποιασδήποτε άλλης μορφής επέμβαση, ή απόπειρα απειλής εναντίον της προσωπικότητας του Κράτους, ή εναντίον των πολιτικών, οικονομικών και πολιτιστικών στοιχείων του.»

Οι εισηγητής του ΟΗΕ κ. Ντε Ζαγιάς καταγγέλλει ότι την αποστολή του (στην Βενεζουέλα) συνόδευε μια ατμόσφαιρα εκφοβισμού, που επιδίωκε να τον πιέσει σε μιαν προδιαγεγραμμένη τοποθέτηση. Δεχόταν επιστολές από ΜΚΟ, χρηματοδοτούμενες από τις ΗΠΑ, που του συνιστούσαν να μην λειτουργήσει αυτόβουλα και του υπαγόρευαν ποιαν έκθεση να υποβάλει. Πριν από την άφιξή του στην Βενεζουέλα, μια προπαγανδιστική εκστρατεία είχε εξαπολυθεί εναντίον του, στο Φέϊσμπουκ και στο Τουίτερ, αμφισβητώντας την ακεραιότητά του και κατηγορώντας τον για προκατάληψη.

Καθώς οι κυρώσεις της Ουάσιγκτον και η υπονόμευση του νομίσματος συνιστούν γεωπολιτικά εγκλήματα, ο κ. Ντε Ζαγιάς ερωτά ποιες αποζημιώσεις οφείλονται στα θύματα των κυρώσεων. Συνιστά μιαν έρευνα από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο των καταπιεστικών μέτρων της Ουάσιγκτον, τα οποία μπορούν να προκαλέσουν θανάτους από ασιτία και έλλειψη φαρμάκων και νοσοκομειακού εξοπλισμού.

Παρά το γεγονός ότι ήταν ο πρώτος αξιωματούχος του ΟΗΕ σε 21 χρόνια που επισκέφθηκε και υπέβαλε έκθεση για την Βενεζουέλα, ο κ. Ντε Ζαγιάς δήλωσε ότι η έρευνά του για τα αίτια της οικονομικής κατάστασης στην χώρα έχει μέχρι τώρα ουσιαστικά αγνοηθεί από τον Οργανισμό και από τα ΜΜΕ και συζητήθηκε πολύ λίγο στα πλαίσια του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Η Βενεζουέλα έχει τα μεγαλύτερα στον κόσμο αποθέματα πετρελαίου και αφθονία άλλων φυσικών πόρων, όπως χρυσού, βωξίτη και κολτανίου (πρώτης ύλης για ηλεκτρονικές συσκευές). Αλλά με την παρούσα κυβέρνηση δεν είναι προσιτά στις ΗΠΑ και στις υπερεθνικές επιχειρήσεις…


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου