Articles by "Γενικές Ειδήσεις Επιστήμης"

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Γενικές Ειδήσεις Επιστήμης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ακτιβιστής στις 0

Οι επιστημονικές ανακαλύψεις και η τεχνολογική καινοτομία διαδραματίζουν ζωτικό ρόλο στην αντιμετώπιση πολλών από τις προκλήσεις και τις κρίσεις που αντιμετωπίζουμε κάθε χρόνο.

Το τελευταίο έτος μπορεί να ήρθε και να έφυγε γρήγορα, αλλά, όπως αναφέρουν παρακάτω οι Mark Belan και Nick Routley του Visual Capitalist, επιστήμονες και ερευνητές εργάστηκαν σκληρά για να προωθήσουν τις γνώσεις μας σε διάφορους κλάδους, βιομηχανίες και έργα σε όλο τον κόσμο.

Κατά τη διάρκεια του 2022, είναι εύκολο να χάσετε τα ίχνη όλων των εκπληκτικών ιστοριών στην επιστήμη και την τεχνολογία.



Με μια ματιά: Σημαντικές Επιστημονικές Επικεφαλίδες του 2022

Παρακάτω βουτάμε λίγο βαθύτερα σε μερικούς από τους πιο ενδιαφέροντες τίτλους, ενώ παρέχουμε συνδέσμους σε περίπτωση που θέλετε να εξερευνήσετε περαιτέρω αυτές τις εξελίξεις.

Ιανουάριος 2022

Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb φτάνει στον προορισμό του

Τι συνέβη: Ένα νέο διαστημικό τηλεσκόπιο υπόσχεται συναρπαστικά ευρήματα και όμορφες εικόνες από τα τελευταία σύνορα. Αυτό το τηλεσκόπιο βασίζεται στην κληρονομιά του προκατόχου του, του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble , το οποίο εκτοξεύτηκε πριν από περισσότερα από 30 χρόνια.

Γιατί έχει σημασία: Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb είναι το τελευταίο μας «παράθυρο» τελευταίας τεχνολογίας στο βαθύ διάστημα. Με περισσότερη πρόσβαση στο υπέρυθρο φάσμα, θα είναι διαθέσιμες νέες εικόνες, μετρήσεις και παρατηρήσεις του διαστήματος.

» Για να μάθετε περισσότερα, διαβάστε αυτό το άρθρο από το The Planetary Society ή παρακολουθήστε αυτό το βίντεο από την Wall Street Journal.


Απρίλιος 2022

Ολοκληρώθηκε: Το ανθρώπινο γονιδίωμα

Τι συνέβη: Οι επιστήμονες ολοκλήρωσαν την αλληλουχία του ανθρώπινου γονιδιώματος.

Γιατί έχει σημασία: Ένα πλήρες ανθρώπινο γονιδίωμα επιτρέπει στους ερευνητές να κατανοήσουν καλύτερα τη γενετική βάση των ανθρώπινων χαρακτηριστικών και ασθενειών. Νέες θεραπείες και αγωγές είναι πιθανό να προκύψουν από αυτή την εξέλιξη.

» Για να μάθετε περισσότερα, παρακολουθήστε αυτό το βίντεο από το Two Minute Papers ή διαβάστε αυτό το άρθρο από το NIH


Μάιος 2022

Ξεσπά η ευλογιά των πιθήκων

Τι συνέβη: Ένας μεγαλύτερος όγκος κρουσμάτων του ιού της ευλογιάς των πιθήκων αναφέρθηκε σε μη ενδημικές χώρες.

Γιατί έχει σημασία: Παρακολουθώντας στη σκιά μιας παγκόσμιας πανδημίας, οι ερευνητές παρακολουθούν στενότερα τον τρόπο εξάπλωσης των ασθενειών. Η ξαφνική αύξηση των πολυεθνικών κρουσμάτων της ευλογιάς των πιθήκων εγείρει ερωτήματα σχετικά με την εξέλιξη και την πρόληψη της νόσου.

» Για να μάθετε περισσότερα, διαβάστε αυτό το άρθρο των New York Times.


Ιούνιος 2022

Ένα τέλεια διατηρημένο μαλλιαρό μαμούθ

Τι συνέβη: Οι χρυσωρύχοι ανακαλύπτουν ένα καλοδιατηρημένο μωρό μαμούθ 35.000 ετών στην τούνδρα του Γιούκον.

Γιατί έχει σημασία: Το μαμούθ, που ονομάστηκε Nun cho ga από το Πρώτο Έθνος Tr'ondëk Hwëch'in, είναι το πιο πλήρες δείγμα που έχει ανακαλυφθεί στη Βόρεια Αμερική μέχρι σήμερα. Κάθε νέα ανακάλυψη επιτρέπει στους παλαιοντολόγους να διευρύνουν τις γνώσεις μας για τη βιοποικιλότητα και το πώς αλλάζει η ζωή με την πάροδο του χρόνου.

» Για να μάθετε περισσότερα, διαβάστε αυτό το άρθρο από το περιοδικό Smithsonian


Ιούλιος 2022

Η άνοδος της Τεχνητής Νοημοσύνης

Τι συνέβη: Η πρόσβαση σε νέα προγράμματα υπολογιστή, όπως το DALL-E και το Midjourney, δίνει στα μέλη του ευρύτερου κοινού τη δυνατότητα να δημιουργούν εικόνες από κείμενα-προγράμματα.

Γιατί έχει σημασία: Η ευρεία πρόσβαση σε εργαλεία δημιουργικής τεχνητής νοημοσύνης τροφοδοτεί την έμπνευση και τη διαμάχη. Η ανησυχία για τα δικαιώματα των καλλιτεχνών και οι παραβιάσεις πνευματικών δικαιωμάτων αυξάνονται καθώς αυτά τα προγράμματα ενδέχεται να απειλήσουν να μειώσουν τη δημιουργική εργασία.

» Για να μάθετε περισσότερα, διαβάστε αυτό το άρθρο του MyModernMet ή παρακολουθήστε αυτό το βίντεο από την Cleo Abram.


Αύγουστος 2022

Τα νεκρά όργανα έχουν μια δεύτερη ευκαιρία

Τι συνέβη: Οι ερευνητές δημιούργησαν ένα σύστημα αιμάτωσης που μπορεί να αναζωογονήσει τα όργανα μετά τον κυτταρικό θάνατο. Χρησιμοποιώντας ένα ειδικό μείγμα αίματος και θρεπτικών ουσιών, τα όργανα ενός νεκρού χοίρου μπορούν να διατηρηθούν μετά το θάνατο - και σε ορισμένες περιπτώσεις, ακόμη και να προωθήσουν την κυτταρική αποκατάσταση.

Γιατί έχει σημασία: Αυτή η ανακάλυψη θα μπορούσε ενδεχομένως να οδηγήσει σε μεγαλύτερη διάρκεια ζωής και παροχή οργάνων για μεταμόσχευση.

» Για να μάθετε περισσότερα, διαβάστε αυτό το άρθρο του Scientific American ή αυτό το άρθρο από τους New York Times


Σεπτέμβριος 2022

Το DART παρέχει μια κοσμική ώθηση

Τι συνέβη: Η NASA συντρίβει ένα διαστημόπλοιο σε έναν αστεροειδή μόνο και μόνο για να δει πόσο θα κινηθεί. Ο Δήμορφος, ένα φεγγάρι που περιστρέφεται γύρω από έναν μεγαλύτερο αστεροειδή που ονομάζεται Δίδυμος, σε απόσταση 6,8 εκατομμυρίων μιλίων (11 εκατομμυρίων χλμ) από τη Γη, χτυπιέται από το διαστημόπλοιο DART (Double Asteroid Redirection Test). Η NASA εκτιμά ότι περίπου 22 εκατομμύρια λίβρες (10 εκατομμύρια κιλά) εκτινάχθηκαν μετά την πρόσκρουση.

Γιατί έχει σημασία: Η Γη κινδυνεύει συνεχώς να χτυπηθεί από αδέσποτους αστεροειδείς. Η ανάπτυξη αξιόπιστων μεθόδων εκτροπής αντικειμένων κοντά στη Γη θα μπορούσε να μας σώσει από το να συναντήσουμε την ίδια μοίρα με τους δεινόσαυρους.

» Για να μάθετε περισσότερα, παρακολουθήστε αυτό το βίντεο της Real Engineering ή διαβάστε αυτό το άρθρο από το Space.com


Νοέμβριος 2022

Πτώση του αριθμού των σπερματοζωαρίων

Τι συνέβη: Μια επιστημονική ανασκόπηση δείχνει ότι ο αριθμός των ανθρώπινων σπερματοζωαρίων μειώνεται - έως και 62% τα τελευταία 50 χρόνια.

Γιατί έχει σημασία: Ο χαμηλότερος αριθμός σπερματοζωαρίων καθιστά πιο δύσκολη τη φυσική σύλληψη. Ανησυχίες για την παγκόσμια φθίνουσα υγεία των ανδρών προκύπτουν επίσης επειδή ο αριθμός των σπερματοζωαρίων είναι δείκτης για τη συνολική υγεία. Οι ερευνητές αναζητούν εξωγενείς στρεσογόνους παράγοντες που μπορεί να επηρεάζουν αυτή την τάση, όπως η διατροφή, το περιβάλλον ή άλλα μέσα.

» Για να μάθετε περισσότερα, ανατρέξτε σε αυτό το άρθρο από τον Guardian.


Δεκέμβριος 2022

Εύρεση Αρχαίου DNA

Τι συνέβη: Βρέθηκε DNA δύο εκατομμυρίων ετών στη Γροιλανδία.

Γιατί έχει σημασία: Το DNA είναι μια καταγραφή της βιοποικιλότητας. Εκτός από το ότι δείχνει ότι ένα έρημο αρκτικό τοπίο κάποτε έσφυζε από ζωή, το αρχαίο DNA δίνει υποδείξεις για την πρόοδό μας στη σύγχρονη ζωή και πώς εξελίσσεται η βιοποικιλότητα με την πάροδο του χρόνου.

» Για να μάθετε περισσότερα, διαβάστε αυτό το άρθρο από το National Geographic


Δεκέμβριος 2022

Ενέργεια σύντηξης

Τι συνέβη: Το Υπουργείο Ενέργειας των ΗΠΑ αναφέρει ότι πέτυχε καθαρό ενεργειακό κέρδος για πρώτη φορά στην ανάπτυξη της πυρηνικής σύντηξης.

Γιατί έχει σημασία: Η σύντηξη θεωρείται συχνά ως το Άγιο Δισκοπότηρο της ασφαλούς καθαρής ενέργειας και αυτό το τελευταίο ορόσημο φέρνει τους ερευνητές ένα βήμα πιο κοντά στην αξιοποίηση της πυρηνικής σύντηξης για να τροφοδοτήσουν τον κόσμο.

» Για να μάθετε περισσότερα, δείτε το infographic μας για τη σύντηξη ή διαβάστε αυτό το άρθρο από το BBC
Επιστήμη το νέο έτος



Το μέλλον της επιστημονικής έρευνας φαίνεται λαμπρό. Οι ερευνητές και οι επιστήμονες συνεχίζουν να ξεπερνούν τα όρια αυτού που γνωρίζουμε και καταλαβαίνουμε για τον κόσμο γύρω μας.

Για το 2023, ορισμένοι κλάδοι είναι πιθανό να συνεχίσουν να κυριαρχούν στους τίτλους:Η πρόοδος στο διάστημα συνεχίζεται με έργα όπως το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb και το κυνήγι της SETI COSMIC για ζωή πέρα ​​από τη Γη
Η δράση για το κλίμα μπορεί να γίνει πιο απαιτητική καθώς η ανάκαμψη και η πρόληψη από ακραία καιρικά φαινόμενα συνεχίζονται και το νέο έτος
Δημιουργικά εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης όπως το DALL-e και το ChatGPT άνοιξαν σε δημόσια χρήση το 2022 και πυροδότησε ευρύ ενδιαφέρον για τις δυνατότητες της τεχνητής νοημοσύνης
Ακόμη και εν μέσω της παρατεταμένης σκιάς του COVID-19, οι νέες θεραπείες θα πρέπει να προωθήσουν την ιατρική σε νέες περιοχές

Το πού πηγαίνει η επιστήμη μένει να φανεί, αλλά αυτή η χρονιά που πέρασε ενσταλάζει την πίστη ότι το 2023 θα είναι γεμάτο με ακόμη μεγαλύτερη πρόοδο.




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Ερευνητές στην Κίνα και τις Ηνωμένες Πολιτείες δημιούργησαν για πρώτη φορά «χιμαιρικά» έμβρυα τα οποία επιβίωσαν για σημαντικό χρονικό διάστημα – έως και 20 ημέρες. Η έρευνα αυτή, παρά τα ηθικά ζητήματα που προκύπτουν, μπορεί να συμβάλλει στον τομέα της αναπτυξιακής βιολογίας και της εξέλιξης. Μπορεί επίσης να συμβάλλει στην ανάπτυξη νέων μοντέλων ανθρώπινης βιολογίας και ασθενειών. Το σχετικό άρθρο δημοσιεύθηκε στις 15 Απριλίου στο περιοδικό «Cell».

«Καθώς δεν μπορούμε να πραγματοποιήσουμε συγκεκριμένους τύπους πειραμάτων σε ανθρώπους, είναι σημαντικό να έχουμε καλύτερα μοντέλα για να μελετήσουμε και να κατανοήσουμε με μεγαλύτερη ακρίβεια την ανθρώπινη βιολογία και τις ασθένειες», δήλωσε ο κύριος συγγραφέας Juan Carlos Izpisua Belmonte, καθηγητής στο Gene Expression Laboratory στο Ινστιτούτο Βιολογικών Επιστημών Salk, στην Τσεχία. «Ένας σημαντικός στόχος της πειραματικής βιολογίας είναι η ανάπτυξη μοντέλων συστημάτων που επιτρέπουν τη μελέτη ανθρώπινων ασθενειών υπό συνθήκες in vivo».


Τι είναι οι χίμαιρες

Η χίμαιρα είναι ένας οργανισμός του οποίου τα κύτταρα προέρχονται από δύο ή περισσότερα «άτομα», με τις πρόσφατες έρευνες να στρέφονται σε συνδυασμούς διαφορετικών ειδών. Η λέξη προέρχεται από το πλάσμα της ελληνικής μυθολογίας που είχε μέρος λιονταριού, μέρος κατσίκας και μέρος φιδιού.

Τη δεκαετία του 1970, οι επιστήμονες ξεκίνησαν να δημιουργούν χιμαιρικά έμβρυα από κύτταρα ποντικού και αρουραίου, τα οποία όμως δεν επιζούσαν για πολύ στον δοκιμαστικό σωλήνα.

Η ευκαιρία που κατέστησε δυνατή την τρέχουσα μελέτη ήρθε το 2020 όταν η συνεργαζόμενη ομάδα αυτής της μελέτης – με επικεφαλής τον Weizhi Ji του Πανεπιστημίου Επιστήμης και Τεχνολογίας Kunming στο Yunnan της Κίνας – δημιούργησε τεχνολογία που επέτρεψε στα έμβρυα των πιθήκων να παραμείνουν ζωντανά και να αναπτυχθούν εξωσωματικά για ένα εκτεταμένο χρονικό διάστημα.



Στην τρέχουσα μελέτη, έξι ημέρες μετά τη δημιουργία τους, οι επιστήμονες χορήγησαν στο κάθε έμβρυο 25 πολυδύναμα βλαστοκύτταρα, ικανά να διαφοροποιούνται και να δίνουν μια ποικιλία διαφορετικών ιστών. Την επόμενη μέρα, ανιχνεύθηκαν ανθρώπινα βλαστοκύτταρα σε 132 έμβρυα. Μετά από 10 ημέρες, 103 από τα χιμαιρικά έμβρυα εξακολουθούσαν να αναπτύσσονται. Η επιβίωση άρχισε σύντομα να μειώνεται, και μέχρι την 19η ημέρα, μόνο τρία έμβρυα παρέμεναν ζωντανά. Είναι σημαντικό, ωστόσο, ότι το ποσοστό των ανθρώπινων κυττάρων στα έμβρυα παρέμεινε υψηλό καθ’ όλη τη διάρκεια της ανάπτυξης.

Οι ερευνητές πραγματοποίησαν μεταγραφική ανάλυση τόσο στα ανθρώπινα όσο και στα κύτταρα των εμβρύων. «Από αυτές τις αναλύσεις, εντοπίστηκαν αρκετά μονοπάτια επικοινωνίας τα οποία είτε ήταν νέα είτε ενισχύθηκαν στα χιμαιρικά κύτταρα», εξηγεί ο Belmonte. «Η κατανόηση των μονοπατιών που εμπλέκονται στην επικοινωνία με χιμαιρικά κύτταρα θα μας επιτρέψει να ενισχύσουμε ενδεχομένως αυτήν την επικοινωνία και να αυξήσουμε την αποτελεσματικότητα του χιμαιρισμού σε ένα είδος ξενιστή που είναι εξελικτικά πιο μακρινός από τον άνθρωπο».

Το σημαντικό επόμενο βήμα για τους επιστήμονες θα πρέπει να είναι η αξιολόγηση όλων των μοριακών οδών που εμπλέκονται σε αυτήν την επικοινωνία μεταξύ των ειδών, με τον άμεσο στόχο να βρεθούν εκείνες οι διαδρομές που είναι ζωτικής σημασίας για την αναπτυξιακή διαδικασία. Μακροπρόθεσμα, οι ερευνητές ελπίζουν να χρησιμοποιήσουν τις χίμαιρες όχι μόνο για να μελετήσουν την πρώιμη ανάπτυξη του ανθρώπου και να μοντελοποιήσουν τις ασθένειες αλλά και για να αναπτύξουν νέες προσεγγίσεις σχετικά με τον έλεγχο των φαρμάκων, καθώς και να δημιουργήσουν δυνητικά μεταμοσχεύσιμα κύτταρα, ιστούς ή όργανα.

Ένα άρθρο που συνοδεύει το δημοσίευμα στο «Cell» περιγράφει πιθανές ηθικές εκτιμήσεις γύρω από τη δημιουργία χιμαιρών πρωτευόντων ανθρώπου / μη ανθρώπου. Ο Izpisua Belmonte σημειώνει ότι «είναι ευθύνη μας ως επιστήμονες να διεξάγουμε την έρευνά μας προσεκτικά, ακολουθώντας όλες τις ηθικές, νομικές και κοινωνικές κατευθυντήριες γραμμές που ισχύουν». Προσθέτει δε, ότι πριν ξεκινήσει αυτό το έργο, «διεξήχθησαν δεοντολογικές διαβουλεύσεις και κριτικές τόσο σε θεσμικό επίπεδο όσο και σε άλλους επιστήμονες βιοηθικής. Αυτή η εξονυχιστική και λεπτομερής διαδικασία καθοδήγησε τα πειράματά μας».



πηγή Phys, το είδαμε εδώ


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου




Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Επιστήμονες πραγματοποίησαν αλληλούχιση του αρχαιότερου DNA του Homo sapiens και ανακάλυψαν ότι πολλοί από τους πρώτους ανθρώπους της Ευρώπης είχαν γονίδια Νεάντερταλ στα γενεαλογικά τους δέντρα. Ωστόσο, δεν σχετίζονται με μεταγενέστερους Ευρωπαίους, σύμφωνα με δύο μελέτες γονιδιωμάτων που χρονολογούνται πριν από 45.000 χρόνια και τα οποία βρέθηκαν σε σπήλαια στη Βουλγαρία και την Τσεχία.

Από την έρευνα προκύπτουν νέα στοιχεία σύμφωνα με τα οποία, οι σύγχρονοι άνθρωποι έρχονταν συχνά σε επαφή με τους Νεάντερταλ και άλλους εξαφανισμένους συγγενείς τους.

Η γενετική ιστορία των πρώτων ανθρώπων στην Ευρώπη και την Ασία είναι ακόμα ελλιπής. Αν και οι ερευνητές έχουν ήδη αλληλουχήσει DNA από τους Νεάντερταλ και άλλους εξαφανισμένους συγγενείς τους που χρονολογούνται πριν από 430.000 χρόνια, έχουν έλλειψη γενετικών πληροφοριών από την Μουστιαία Περίοδο -την ιδιαίτερη περίοδο της Παλαιολιθικής περιόδου, η οποία διαρκεί από το 100.000 έως το 40.000 π.Χ.



Τα γονιδιώματα που ανήκουν σε ανθρώπους από τη Σιβηρία και τη Ρουμανία δεν έδειξαν καμία σχέση με μεταγενέστερα κύματα Ευρωπαίων, αλλά ένα απολίθωμα ηλικίας 40.000 ετών από την Κίνα, συνδέεται εν μέρει με τους σύγχρονους πληθυσμούς της Ανατολικής Ασίας.

Αυτοί οι πρώτοι Ευρασιάτες έφεραν το DNA των Νεάντερταλ. Οι ερευνητές πίστευαν ότι προήλθε, πιθανώς, από τη διασταύρωση των αρχαίων ανθρωπίδων στη Μέση Ανατολή πριν από 50.000-60.000 χρόνια. Ωστόσο, το 2015, όταν οι επιστήμονες εξέτασαν το γονιδίωμα ενός άνδρα που έζησε στην περιοχή Peștera cu Oase στη Ρουμανία πριν από περίπου 40.000 χρόνια, διαπίστωσαν ότι είχε κληρονομήσει αυτό το DNA από κάποιον πρόγονό του που είχε διασταυρωθεί με Νεάντερταλ, περίπου τέσσερις με έξι γενιές πιο πίσω στο γενεαλογικό του δέντρο.

Η ανακάλυψη αυτή ήταν η πρώτη ένδειξη ότι οι Homo sapiens είχαν σεξουαλικές επαφές με τους Homo neanderthalensis στην περιοχή της Ευρώπης. Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν αν αυτές οι διασταυρώσεις ήταν συχνές στην Ευρώπη. Πάντως, ο συγκεκριμένος έζησε περίπου την εποχή που οι πληθυσμοί των Νεάντερταλ άρχισαν να εξαφανίζονται από την περιοχή.



Οι τελευταίες μελέτες γονιδιώματος, οι οποίες δημοσιεύθηκαν στις 7 Απριλίου, σύμφωνα με το περιοδικό «Nature», αποσαφηνίζουν τις σχέσεις μεταξύ των πρώτων σύγχρονων ανθρώπων της Ευρώπης, Homo sapiens και Νεάντερταλ, αλλά θέτουν νέα ερωτήματα. Μια μελέτη, που επίσης δημοσιεύθηκε στο «Nature», βασίζεται σε ένα δόντι και υπολείμματα που ανακαλύφθηκαν στο σπήλαιο Μπάχο Κίρο (Bacho Kiro) στη Βουλγαρία. Η άλλη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο «Nature Ecology and Evolution», εξετάζει ένα σχεδόν πλήρες κρανίο από το σπήλαιο Zlatý kůň στην Τσεχία.

Τα απολιθώματα που βρέθηκαν στο βουλγαρικό σπήλαιο χρονολογούνται προ 45.900 και 42.600 ετών, και είχαν πρόσφατους προγόνους Νεάντερταλ, σύμφωνα με την επιστημονική ομάδα με επικεφαλής την μοριακό βιολόγο Mateja Hajdinjak και τον εξελικτικό γενετιστή Svante Pääbo από το Ινστιτούτο Max Planck (MPI–EVA) στη Λειψία της Γερμανίας.

Οι σημερινοί άνθρωποι μη αφρικανικής καταγωγής έχουν κληρονομήσει από τους Νεάντερταλ περίπου το 2% των γονιδίων τους, αλλά τα απολιθώματα των ανθρώπων που βρέθηκαν στο σπήλαιο Μπαχο Κίρο είχαν ελαφρώς περισσότερα- 3,4-3,8%– και τα τμήματα χρωμοσωμάτων – τα οποία συντομεύονται σε διαδοχικές γενιές – ήταν σημαντικά μεγαλύτερα.

Μετρώντας αυτά τα τμήματα, οι ερευνητές υπολόγισαν ότι οι άνθρωποι που έζησαν στο Μπάχο Κίρο είχαν προγόνους Νεάντερταλ περίπου έξι με επτά γενιές πίσω και, πιθανώς, στην Ευρώπη, όχι στη Μέση Ανατολή.

«Μελετήσαμε αυτά τα τεράστια τμήματα. Ήταν εκπληκτικό», λέει η Hajdinjak, η οποία σήμερα εργάζεται στο Ινστιτούτο βιοϊατρικής έρευνας Francis Crick στο Λονδίνο και ήταν μέλος της ομάδας που εντόπισε τα ίδια μοτίβα στο γονιδίωμα του ανθρώπινου απολιθώματος που βρέθηκε στη Ρουμανία.



Η καταγωγή Νεάντερταλ του γυναικείου κρανίου που ανακαλύφθηκε στο τσεχικό σπήλαιο χρονολογείται ακόμη πιο παλιά, 70-80 γενιές πίσω (2.000–3.000 χρόνια πίσω), λέει ο Johannes Krause, παλαιογενετιστής στο Ινστιτούτο Max Planck που ηγήθηκε της μελέτης. Η ομάδα του δεν μπόρεσε να χρονολογήσει το κρανίο με ακρίβεια, λόγω μόλυνσης. Αλλά με βάση τη γενεαλογική της καταγωγή, ο Krause υποψιάζεται ότι είναι άνω των 45.000 ετών. «Πλέον έχουμε μερικά από τα αρχαιότερα ανθρώπινα γονιδιώματα που έχουν ανακαλυφθεί», προσθέτει η Hajdinjak.

Τα ευρήματα από το βουλγαρικό σπήλαιο και το τσεχικό δεν σχετίζονται με τους νεότερους Ευρωπαίους, αρχαίους ή μοντέρνους, πράγμα που σημαίνει ότι οι γενεαλογίες τους πρέπει να εξαφανίστηκαν από την περιοχή. Όμως η Hajdinjak και οι συνάδελφοί της διαπίστωσαν ότι οι άνθρωποι του Μπάχο Κίρο είχαν κάποια σχέση με τους σύγχρονους ανατολικούς Ασιάτες και τους ιθαγενείς Αμερικανούς. Η Hajdinjak εκτιμά ότι τα απολιθώματα στο βουλγαρικό σπήλαιο προέρχονται από έναν πληθυσμό που κάποτε ζούσε στην Ευρασία, αλλά έφυγε από την Ευρώπη και εξαπλώθηκε στην Ασία.

«Το γεγονός ότι αρκετοί άνθρωποι από το Μπάχο Κίρο είχαν πολύ πρόσφατους συγγενείς Νεάντερταλ υποδηλώνουν ότι οι ομάδες διασταυρώνονταν συχνά στην Ευρώπη», λέει η Marie Soressi, αρχαιολόγος στο Πανεπιστήμιο του Λάιντεν στην Ολλανδία, η οποία σχεδιάζει να εξετάσει την ευρωπαϊκή αρχαιολογία μέσω αυτής της προσέγγισης.

Τα λίθινα εργαλεία και άλλα αντικείμενα που είναι κοινά στην Παλαιολιθική περίοδο και διαφέρουν από αυτά των Νεάντερταλ, θα μπορούσαν να είναι προϊόν πολιτιστικών ανταλλαγών ή ακόμη και επιμιξία πληθυσμών. «Θέλουμε πραγματικά να κατανοήσουμε καλύτερα τι συνέβη, ποια ήταν η ιστορική διαδικασία και πόσο ειρηνικές ήταν αυτές οι συναντήσεις», αναφέρει η Soressi.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0


Οι δυνάμεις τις οποίες βιώνουμε καθημερινά υπάγονται σε τέσσερις κατηγορίες: Βαρύτητα, ηλεκτρομαγνητική δύναμη, ισχυρή πυρηνική, ασθενής πυρηνική. Ωστόσο, φυσικοί θεωρούν ότι έχουν βρει πιθανά σημάδια μιας πέμπτης θεμελιώδους δύναμης της φύσης, στο πλαίσιο ερευνών που έγιναν σε εργαστήριο κοντά στο Σικάγο των ΗΠΑ.

Οι τέσσερις θεμελιώδεις δυνάμεις/ βασικές αλληλεπιδράσεις στη φύση διέπουν τους τρόπους με τους οποίους τα αντικείμενα και σωματίδια στο σύμπαν αλληλεπιδρούν μεταξύ τους- για παράδειγμα η βαρύτητα κάνει τα πράγματα να πέφτουν στο έδαφος και τα βαριά αντικείμενα συμπεριφέρονται σαν να είναι κολλημένα στο έδαφος.

Όπως αναφέρει το BBC, το βρετανικό STFC (Science and Technology Facilities Council) εκτιμά πως τα νέα αποτελέσματα παρέχουν ισχυρά στοιχεία για την ύπαρξη ενός άγνωστου υποατομικού σωματιδίου ή νέας δύναμης.

Παρόλα αυτά, τα αποτελέσματα από το πείραμα Muon f-2 δεν οδηγούν σε ακλόνητο, επιβεβαιωμένο συμπέρασμα ακόμα, καθώς υπάρχει 1 πιθανότητα στις 40.000 να πρόκειται για στατιστικό λάθος.

Ο καθηγητής Μαρκ Λάνκαστερ, επικεφαλής του πειράματος για το Ηνωμένο Βασίλειο, είπε στο BBC News πως «διαπιστώσαμε ότι η αλληλεπίδραση των μιονίων δεν συνάδει με το Καθιερωμένο Πρότυπο (Standard Model)».

Όπως πρόσθεσε ο καθηγητής του University of Manchester, «ξεκάθαρα αυτό είναι πολύ συναρπαστικό, επειδή εν δυνάμει υποδεικνύει ένα μέλλον με νέους νόμους της Φυσικής, νέα σωματίδια και μια νέα δύναμη που δεν έχουμε δει ως τώρα».

Η νέα αυτή ανακάλυψη είναι η πιο πρόσφατη σε μια σειρά από πολλά υποσχόμενα αποτελέσματα πειραμάτων σωματιδιακής φυσικής σε ΗΠΑ, Ιαπωνία και τον LHC στα σύνορα Γαλλίας- Ελβετίας.

Το εν λόγω πείραμα, που βασίζεται στο Fermilab στις ΗΠΑ (στην Μπατάβια του Ιλινόι, κοντά στο Σικάγο) αναζητεί ίχνη νέων φαινομένων στη Φυσική μελετώντας τη συμπεριφορά υποατομικών σωματιδίων, των μιονίων.

Υπάρχουν δομικά στοιχεία του κόσμου μας, ακόμα μικρότερα από το άτομο. Κάποια υποατομικά σωμταίδια αποτελούνται από ακόμα μικρότερα κομμάτια, ενώ άλλα δεν μπορούν να διασπαστούν περαιτέρω (θεμελιώδη σωματίδια). Το μιόνιο είναι ένα από αυτά τα θεμελιώδη σωματίδια: Είναι σαν το ηλεκτρόνιο, μα πάνω από 200 φορές βαρύτερο.

Το συγκεκριμένο πείραμα έχει να κάνει με την αποστολή των σωματιδίων σε έναν δακτύλιο 14 μέτρων και την εφαρμογή μαγνητικού πεδίου. Στο πλαίσιο των υπαρχόντων νόμων της Φυσικής (Καθιερωμένο Πρότυπο), αυτό θα έπρεπε να κάνει τα μιόνια να ταλαντεύονται σε συγκεκριμένο ρυθμό. Ωστόσο, όπως διαπιστώθηκε, ταλαντεύονταν ταχύτερα, και αυτό μπορεί να προκαλείται από μια δύναμη της φύσης που είναι εντελώς νέα στην επιστήμη.

Μια πέμπτη θεμελιώδης αλληλεπίδραση θα μπορούσε να βοηθήσει να εξηγηθούν κάποι από τα μεγάλα αινίγματα του σύμπαντος, που απασχολούν τους επιστήμονες εδώ και δεκαετίες.

*φωτο αρχείου


πηγή



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Πριν από πέντε χρόνια επιστήμονες δημιούργησαν έναν μονοκύτταρο συνθετικό οργανισμό που, με μόλις 473 γονίδια, ήταν το απλούστερο γνωστό ζωντανό κύτταρο. Ωστόσο ο οργανισμός αυτός συμπεριφερόταν περίεργα όταν αναπτυσσόταν και διαιρείτο, παράγοντας κύτταρα με πολλά διαφορετικά σχήματα και μεγέθη.

Επιστήμονες ήταν σε θέση να εντοπίσουν επτά γονίδια που μπορούν να προστεθούν ώστε να «δαμάσουν» αυτή την «άτακτη» φύση του κυττάρου, κάνοντάς τα να χωρίζονται τακτικά σε ομοιόμορφα κομμάτια. Το επίτευγμα αυτό, μια συνεργασία μεταξύ του J. Craig Venter Institute (JCVI), του National Institute of Standards and Technology (NIST) και του ΜΙΤ Center for Bits and Atoms, περιγράφεται στο Cell.

O εντοπισμός αυτών των γονιδίων αποτελεί σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση της δημιουργίας συνθετικών κυττάρων που κάνουν χρήσιμα πράγματα: Τέτοια κύτταρα θα μπορούσαν να λειτουργούν σαν μικρά εργοστάσια που παράγουν φάρμακα, τρόφιμα και καύσιμα, που εντοπίζουν ασθένειες και παράγουν φάρμακα για την αντιμετώπισή τους ενώ ζουν μέσα στο σώμα και λειτουργούν σαν μικροσκοπικοί υπολογιστές.

Ωστόσο ο σχεδιασμός και η δημιουργία ενός κυττάρου που κάνει ακριβώς αυτό που θέλεις να κάνει είναι δύσκολη υπόθεση, οπότε είναι χρήσιμο να έχει κάποιος μια λίστα των απαραίτητων τμημάτων και να ξέρει πώς ταιριάζονται μεταξύ τους.

«Θέλουμε να κατανοήσουμε τους θεμελιώδεις κανόνες σχεδιασμού της ζωής» είπε η Ελίζαμπεθ Στριχάλσκι, μία εκ των συντελεστών της μελέτης και επικεφαλής του Cellular Engineering Group του NIST. «Αν αυτό το κύτταρο μπορεί να μας βοηθά να ανακαλύπτουμε και να κατανοούμε αυτούς τους κανόνες, τότε αρχίζουμε την πορεία μας».

Επιστήμονες στο JCVI δημιούργησαν το πρώτο κύτταρο με συνθετικό γονιδίωμα το 2010. Δεν το έφτιαξαν εξαρχής από το μηδέν, μα άρχισαν με κύτταρα από ένα απλό είδος βακτηρίου ονόματι μυκόπλασμα. Κατέστρεψαν το DNA σε αυτά τα κύτταρα και το αντικατέστησαν με DNA που ήταν σχεδιασμένο σε υπολογιστή και είχε συντεθεί σε εργαστήριο. Αυτός ήταν ο πρώτος οργανισμός στην ιστορία της ζωής στη Γη που είχε ένα εντελώς συνθετικό γονιδίωμα, και ονομάστηκε JCV1-syn1.0.

Έκτοτε προσπαθούν να αποσυνθέσουν τον οργανισμό αυτόν στα μίνιμουμ γενετικά του τμήματα, ωστόσο το κύτταρο που δημιούργησαν πέντε χρόνια πριν, το JCVI-syn3.0, ήταν πολύ «μινιμάλ». Οπότε πρόσθεσαν 19 γονίδια, μετξαύ των οποίων τα επτά που χρειάζονταν για κανονική διαίρεση κυττάρου, δημιουργώντας τη νέα παραλλαγή, JCVI-syn3A. Η παραλλαγή αυτή έχει λιγότερα από 500 γονίδια: Συγκριτικά, τα βακτήρια E.coli έχουν περίπου 4.000, ενώ ένα ανθρώπινο κύτταρο 30.000.

Εν τέλει, οι επιστήμονες δημιούργησαν ένα «μίνι ενυδρείο» όπου τα κύτταρα μπορούσαν να τρέφονται και να ζουν κάτω από ένα μικροσκόπιο- και το αποτέλεσμα ήταν ένα βίντεο που έδειξε τα κύτταρα να μεγαλώνουν και να διαιρούνται. Όλα αυτά τα κύτταρα ήταν γενετικά όμοια.

«Σκοπός μας είναι να γνωρίζουμε τη λειτουργία του κάθε γονιδίου, ώστε να μπορέσουμε να αναπτύξουμε ένα πλήρες μοντέλο ως προς το πώς λειτουργεί ένα κύτταρο» είπε άλλος ένας εκ των ερευνητών, ο Τζέιμς Πελετιέ. Ωστόσο ο στόχος αυτός δεν έχε επιτευχθεί ακόμα, καθώς από τα επτά γονίδια που προστέθηκαν σε αυτόν τον οργανισμό για κανονική διαίρεση, οι επιστήμονες ξέρουν μόνο τι κάνουν τα δύο από αυτά. Οι ρόλοι που παίζουν τα άλλα πέντε παραμένουν άγνωστοι.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Ένα νέο είδος ανοσοποιητικού κυττάρου που εξοντώνει σχεδόν όλα τα καρκινικά κύτταρα, ανακαλύφθηκε τυχαία από Βρετανούς επιστήμονες, οι οποίοι -αν και είναι ακόμη νωρίς- αισιοδοξούν ότι ίσως στο μέλλον η ανακάλυψη τους αποδειχθεί ιστορική για τη θεραπεία του καρκίνου. Αλλά αυτό θα πρέπει να επιβεβαιωθεί μετά από κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους.

Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Κάρντιφ, με επικεφαλής τον καθηγητή 'Αντριου Σιούελ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό ανοσολογίας "Nature Immunology", ανέλυαν δείγματα από μια τράπεζα αίματος της Ουαλίας, αναζητώντας ανοσοποιητικά κύτταρα που μπορούν να καταπολεμήσουν τα βακτήρια, όταν βρήκαν ένα νέο τύπο Τ-κυττάρου με σημαντικές αντικαρκινικές ικανότητες.
Το εν λόγω κύτταρο διαθέτει ένα άγνωστο έως τώρα είδος υποδοχέα (TCR), που του επιτρέπει να αναγνωρίζει και να στρέφεται εναντίον των καρκινικών κυττάρων αποκλειστικά, αγνοώντας τα υγιή κύτταρα, μέσω ενός μηχανισμού που δεν είναι ακόμη σαφής στους επιστήμονες. Οι εργαστηριακές μελέτες που ακολούθησαν, έδειξαν ότι αυτά τα ανοσοκύτταρα καταστρέφουν τους καρκίνους του δέρματος, του αίματος, του εντέρου, του μαστού, των οστών, του προστάτη, των ωοθηκών, των νεφρών και του τραχήλου της μήτρας.
Ο δρ Σιούελ δήλωσε ότι είναι «άκρως ασυνήθιστο» να βρίσκεται ένα κύτταρο με τόσες αντικαρκινικές δυνατότητες, πράγμα που δίνει ελπίδες ακόμη και για μια καθολική θεραπεία του καρκίνου στο μέλλον, σύμφωνα με το BBC και τις βρετανικές «Ιντιπέντεντ» και «Τέλεγκραφ».
«Ήταν μια τυχαία ανακάλυψη, κανείς δεν ήξερε ότι αυτό το κύτταρο υπήρχε. Η ανακάλυψη μας εγείρει την προοπτική μιας καθολικής θεραπείας για τον καρκίνο, ένα μοναδικό Τ-κύτταρο που θα είναι ικανό να καταστρέφει πολλούς διαφορετικούς τύπους καρκίνου στον πληθυσμό. Έως τώρα κανείς δεν πίστευε ότι κάτι τέτοιο θα ήταν δυνατό», τόνισε ο Βρετανός ανοσολόγος.





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Βρετανοί και Ρώσοι επιστήμονες προχώρησαν σε ανακοίνωση για την ανακάλυψη της μεγαλύτερης δυνατής θεωρητικής ταχύτητας του ήχου, η οποία είναι περίπου 36 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο, τουλάχιστον 8.000 φορές μικρότερη από την ταχύτητα του φωτός.

Τα κύματα του ήχου και του φωτός αποτελούν επί της ουσίας διαταραχές που μεταφέρουν ενέργεια από ένα μέρος σε ένα άλλο. Ο ήχος είναι ένα κύμα που μεταδίδεται κάνοντας τα γειτονικά σωματίδια να αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, συνεπώς η ταχύτητα του κύματος εξαρτάται καθοριστικά από την πυκνότητα ενός υλικού, από το πόσα άτομα υπάρχουν μέσα σε αυτό, καθώς και από τη μάζα των ατόμων.

Τα ηχητικά κύματα μπορούν να ταξιδέψουν μέσα σε διάφορα μέσα, όπως ο αέρας και το νερό, και η ταχύτητα τους ποικίλει ανάλογα με το υλικό που διασχίζουν. Για παράδειγμα, κινούνται πολύ πιο γρήγορα διαμέσου των στερεών από ό,τι διαμέσου των υγρών ή των αερίων. Γι’ αυτό π.χ. μπορεί κάποιος να ακούσει πιο γρήγορα να πλησιάζει ένα τρένο, αν ακούσει τον ήχο να μεταδίδεται μέσα από τις γραμμές του τρένου από ό,τι μέσω του αέρα, αναφέρει το σχετικό δημοσίευμα του Αθηναϊκού Πρακτορείου.

Η ειδική θεωρία σχετικότητας του Αϊνστάιν έχει θέσει ως απόλυτο όριο ταχύτητας ενός οποιουδήποτε κύματος (ηλεκτρομαγνητικού ή βαρυτικού) σε συνθήκες κενού την ταχύτητα του φωτός, δηλαδή περίπου 300.000 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο. Όμως μέχρι σήμερα ήταν άγνωστο ποιο είναι το ανώτερο εφικτό όριο ταχύτητας των κυμάτων ήχου, όταν ταξιδεύουν μέσω των στερεών ή των υγρών.

«Η επικρατούσα άποψη ήταν ότι το διαμάντι επιτρέπει την μεγαλύτερη ταχύτητα του ήχου, επειδή είναι το πιο σκληρό υλικό. Όμως, δεν ξέραμε αν υπάρχει κάποιο θεωρητικό όριο στην ταχύτητα του ήχου», ανέφερε ο καθηγητής φυσικής Κόστια Τρατσένκο του Πανεπιστημίου Queen Mary του Λονδίνου.

Οι ερευνητές των πανεπιστημίων Queen Mary, Κέιμπριτζ και Τρόιτσκ (Ρωσίας), με επικεφαλής τον Τρατσένκο, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science Advances», βασίστηκαν στο ότι το ανώτερο όριο ταχύτητας ενός ηχητικού κύματος εξαρτάται από δύο θεμελιώδεις παραμέτρους, τη «σταθερά λεπτής υφής» και την αναλογία της μάζας πρωτονίων-ηλεκτρονίων, οι οποίες προσδιορίζουν τη δύναμη των αλληλεπιδράσεων ανάμεσα στα φορτισμένα σωματίδια.

Οι υπολογισμοί των ερευνητών κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η μεγαλύτερη δυνατή ταχύτητα του ήχου, η οποία είναι περίπου διπλάσια από την ταχύτητα του ήχου διαμέσου του διαμαντιού, επιτυγχάνεται μέσα στο στερεό ατομικό υδρογόνο, μια θεωρητική κατάσταση της ύλης με πολύ υψηλή πίεση (πάνω από ένα εκατομμύριο ατμόσφαιρες), που εκτιμάται ότι υπάρχει στους πυρήνες αέριων γιγαντιαίων άστρων όπως ο Δίας. Σε τόσο μεγάλες πιέσεις, το υδρογόνο πιστεύεται ότι γίνεται ένα μεταλλικό στερεό, που είναι καλός αγωγός του ηλεκτρισμού όπως ο χαλκός.

‘Αλλοι πάντως επιστήμονες φάνηκαν πιο δύσπιστοι. Ο Γκράεμ Όκλαντ του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου δήλωσε στο «New Scientist» «δεν βλέπω κάποιο καλό θεμελιακό λόγο που όντως οι υπολογισμοί τους βρήκαν ένα όριο. Δεν έχω τελείως πειστεί» και τόνισε την ανάγκη το θέμα να μελετηθεί περαιτέρω.

Σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση:

https://advances.sciencemag.org/content/6/41/eabc8662





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Το βρετανικό πρακτορείο Telegraph, παρουσιάζει τα δέκα πιο παράξενα πράγματα που η Φυσική γνωρίζει αλλά οι περισσότεροι αγνοούν.

Ποια είναι αυτά;

1. Αν ο ήλιος αποτελείτο από μπανάνες θα ήταν εξίσου καυτός.

Ο ήλιος μας είναι καυτός, επειδή το τεράστιο βάρος του δημιουργεί μια πανίσχυρη βαρύτητα που ασκεί τεράστια πίεση στον πυρήνα του, που με τη σειρά της αυξάνει τη θερμοκρασία του. Αν αντί για υδρογόνο ο ήλιος αποτελείτο ακόμα και από… μπανάνες ίδιου βάρους, πάλι θα υπήρχε η ίδια πίεση, άρα η ίδια τεράστια θερμοκρασία.


2. Όλη η ύλη από την οποία αποτελείται η ανθρώπινη φυλή δεν είναι μεγαλύτερη από ένα κύβο ζάχαρης.

Τα άτομα της ύλης είναι κατά 99,999999999% κενός χώρος. Αν κανείς μπορούσε να συμπιέσει όλα τα άτομα, αφαιρώντας τον κενό χώρο στο εσωτερικό τους, θα προέκυπτε ένας κύβος ύλης (με μέγεθος όσο ένας κύβος ζάχαρης), που θα ζύγιζε πέντε δισεκατομμύρια τόνους και θα ήταν δέκα φορές βαρύτερος από όλους μαζί τους ανθρώπους που σήμερα ζουν στη Γη. Η εν λόγω συμπίεση της ύλης συμβαίνει σε ένα υπέρ-πυκνό άστρο νετρονίων, που έχει απομείνει μετά από μια έκρηξη σουπερ-νόβα.


3. Τα γεγονότα στο μέλλον μπορούν να επηρεάσουν αυτό που συνέβη στο παρελθόν.

Καλωσορίσατε στον κόσμο της “Αλίκης στην χώρα των θαυμάτων”, δηλαδή στην κβαντομηχανική. Πειράματα (που προτάθηκαν από τον διάσημο φυσικό Τζον Γουίλερ το 1978 και τελικά πραγματοποιήθηκαν το 2007) έδειξαν ότι η παρατήρηση ενός σωματιδίου τώρα μπορεί να αλλάξει τι συνέβη σε ένα άλλο σωματίδιο στο παρελθόν. Με άλλα λόγια, η αιτιότητα μπορεί να “δουλέψει” και ανάστροφα και άρα το παρόν να επηρεάσει το παρελθόν. Προς το παρόν αυτό έχει καταστεί εφικτό να παρατηρηθεί μόνο στο εργαστήριο και η επίδραση προς τα πίσω στον χρόνο δεν έχει ξεπεράσει κάποιο ασύλληπτα μικρό κλάσμα του δευτερολέπτου.


4. Σχεδόν ολόκληρο το σύμπαν λείπει.

Υπάρχουν πιθανότατα πάνω από 100 δισεκατομμύρια γαλαξίες στο σύμπαν. Κάθε ένας από αυτούς έχει από δέκα εκατομμύρια έως ένα τρισεκατομμύριο άστρα (χώρια τους πλανήτες). Αν και υπάρχουν τόσα πράγματα να δούμε “εκεί έξω”, υπάρχουν πολύ περισσότερα, αλλά δεν μπορούμε να τα δούμε. Ξέρουμε όμως ότι υπάρχουν, επειδή έχουν βαρύτητα και επιδρούν στην ορατή ύλη γύρω τους. Αυτά τα “άλλα” μυστηριώδη αόρατα πράγματα έχουν ονομαστεί “σκοτεινή ύλη” και “σκοτεινή ενέργεια” (μέχρι να ρίξουμε φως στο τι ακριβώς είναι) αποτελώντας το 98% του σύμπαντος. Η ορατή ύλη δεν είναι παρά το 2% περίπου (άντε 4%).

Η ακτινοβολία Τσερένκοφ εμφανίζεται όταν ένα φορτισμένο σωματίδιο κινείται μέσα στην ύλη πιο γρήγορα από το φως Η ακτινοβολία Τσερένκοφ εμφανίζεται όταν ένα φορτισμένο σωματίδιο κινείται μέσα στην ύλη πιο γρήγορα από το φως



5. Κάποια πράγματα μπορούν να ταξιδέψουν πιο γρήγορα απ’ το φως. Το φως δεν ταξιδεύει πάντα πολύ γρήγορα.

Η ταχύτητα του φωτός στο κενό είναι σταθερή στα 300.000 χλμ το δευτερόλεπτο. Όμως το φως δεν ταξιδεύει πάντα στο κενό. Έτσι, στο νερό, για παράδειγμα, τα φωτόνια ταξιδεύουν με περίπου τα τρία τέταρτα της παραπάνω ταχύτητας, ενώ στους πυρηνικούς αντιδραστήρες μερικά σωματίδια (όταν διέρχονται μέσα από κάποιο μονωτικό υλικό που επιβραδύνει το φως) μπορεί να εξαναγκαστούν να κινηθούν σε ταχύτητες υψηλότερες και από αυτή του φωτός γύρω τους. Όταν αυτό συμβαίνει, τότε δημιουργείται η γαλάζια “ακτινοβολία Τσερένκοφ”, κάτι αντίστοιχο με την υπερηχητική έκρηξη, αλλά στο πεδίο του φωτός, και γι’ αυτό, άλλωστε, οι πυρηνικοί αντιδραστήρες λάμπουν μέσα στο σκοτάδι. Παρεμπιπτόντως, η πιο αργή ταχύτητα φωτός που έχει ποτέ μετρηθεί, είναι μόλις 17 μέτρα το δευτερόλεπτο ή περίπου 61 χλμ. την ώρα (σαν… σακαράκα στη λεωφόρο!), κάτι που συμβαίνει όταν το φως διέρχεται μέσα από ρουβίδιο που έχει θερμοκρασία κοντά στο απόλυτο μηδέν.



6. Υπάρχουν άπειρα “εγώ” και “εσύ” που διαβάζουν τώρα αυτό το άρθρο.

Σύμφωνα με το καθιερωμένο μοντέλο της κοσμολογίας, το σύμπαν που μπορούμε να παρατηρήσουμε (με όλα τα άστρα και τους γαλαξίες του) δεν είναι παρά ένα ανάμεσα σε άπειρα άλλα σύμπαντα που συνυπάρχουν δίπλα-δίπλα, όπως οι φυσαλίδες σε ένα αφρό. Επειδή είναι άπειρα, οτιδήποτε δεν είστε σε αυτό το σύμπαν, μπορεί να είστε σε ένα άλλο (αφήστε ελεύθερη τη φαντασία σας…). Αν και τα πιθανά “σενάρια” που εκτυλίσσονται στα διάφορα σύμπαντα είναι πάρα πολλά, ο αριθμός τους τελικά είναι πεπερασμένος και όχι άπειρος. Συνεπώς, ένα γεγονός (π.χ. το γράψιμο ή η ανάγνωση αυτού του άρθρου) πρέπει να έχει συμβεί άπειρες φορές στο παρελθόν (κάτι παρόμοιο είχε πει και ο Νίτσε, αλλά κατέληξε στο ψυχιατρείο).


7. Οι μαύρες τρύπες δεν είναι μαύρες.

Πολύ σκούρες μπορεί να είναι, αλλά όχι μαύρες. Στην πραγματικότητα, λάμπουν ελαφρά εκπέμποντας σε όλο το φάσμα της ακτινοβολίας -και στο μήκος κύματος του ορατού φωτός. Η εκπεμπόμενη ακτινοβολία αποκαλείται “ακτινοβολία Χόκινγκ”, προς τιμήν του διάσημου φυσικού Στέφεν Χόκινγκ που πρώτος πρότεινε την ύπαρξή της. Επειδή συνεχώς εκπέμπουν ακτινοβολία, οι μαύρες τρύπες σταδιακά χάνουν μάζα και τελικά θα εξαφανιστούν, αν δεν αναπληρώνουν με κάποιο τρόπο (π.χ. από διαστρικά αέρια) την μάζα που συνεχώς χάνουν.


8. Δεν έχει νόημα η αναφορά σε παρελθόν, παρόν και μέλλον στο σύμπαν.


Σύμφωνα με την ειδική θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν, δεν υπάρχουν στο σύμπαν πράγματα όπως το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Ο χρόνος είναι σχετικός. Ο δικός μας χρόνος μοιάζει με του διπλανού μας, επειδή βρισκόμαστε στον ίδιο πλανήτη και κινούμαστε με την ίδια ταχύτητα. Αν βρισκόμασταν ο ένας στη Γη και ο άλλος σε ένα άλλο πλανήτη και κινούμασταν με πολύ διαφορετική ταχύτητα, θα γερνούσαμε με διαφορετικό ρυθμό.


9. Ένα σωματίδιο εδώ μπορεί να επηρεάσει αυτομάτως ένα άλλο σωματίδιο στην άλλη πλευρά της Γης.

Και πάλι η κβαντομηχανική με τα θαύματά της (το συγκεκριμένο αποκαλείται “κβαντική εμπλοκή”). Πειράματα έχουν δείξει ότι η παρατήρηση ενός σωματιδίου στο εργαστήριο μπορεί να επηρεάσει μυστηριωδώς ένα άλλο σωματίδιο σε μεγάλη απόσταση.


10. Όσο πιο γρήγορα κινείστε, τόσο πιο βαρύς γίνεστε.

Αν τρέχετε πραγματικά γρήγορα, κερδίζετε βάρος, ευτυχώς όχι μόνιμα, αλλά στιγμιαία. Αν κάτι κινείται σχεδόν με την ταχύτητα του φωτός, αποκτά μεγάλη ενέργεια που γίνεται μάζα (ενέργεια και μάζα είναι ισοδύναμες, σύμφωνα με τη θεωρία της σχετικότητας). Το φαινόμενο αυτό όμως είναι αμελητέο στις χαμηλές ανθρώπινες ταχύτητες πάνω στον πλανήτη μας, έτσι οι σπρίντερ δεν έχουν ανιχνεύσιμο μεγαλύτερο βάρος όταν τρέχουν από ό,τι όταν μένουν ακίνητοι. Μετά από όλα αυτά, μπορείτε να συνεχίσετε να ζείτε την καθημερινή σας ζωή, σαν να μην τρέχει τίποτε. Αφήστε τον εαυτό σας να προβληματίζεται σε ένα άλλο σύμπαν!


πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 1

Χρησιμοποιώντας τους νόμους της φυσικής ένας επιστήμονας υποστήριξε πως ο θάνατος αποτελεί το οριστικό τέλος για τη ζωή και ότι δεν υπάρχει κάτι άλλο μετά.

Συγκεκριμένα, ο Sean Carroll, καθηγητής κοσμολογίας και φυσικής στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας στην Καλιφόρνια, υποστηρίζει πως δεν υπάρχει μεταθανάτια ζωή και επιχειρεί να το εξηγήσει με κανόνες φυσικής. Μιλώντας στην βρετανική εφημερίδα Express τόνισε ότι «οι νόμοι της φυσικής που αποτελούν το θεμέλιο λίθο της ζωής είναι απολύτως κατανοητοί».

Οπως εξηγεί, για να υπάρξει η πιθανότητα μεταθανάτιας ζωής, η συνείδηση θα πρέπει να διαχωριστεί εντελώς από το φυσικό μας σώμα. Η συνείδηση αποτελείται από άτομα και ηλεκτρόνια. «Οι ισχυρισμοί ότι κάποια μορφή νοητικής δραστηριότητας επιμένει ακόμα και μετά το θάνατό μας, αντιμετωπίζουν αρκετά εμπόδια», αναφέρει ο Κάρολ.

«Και δεν υπάρχει κανένας τρόπος μέσα σε αυτούς τους νόμους να επιτρέψουμε να διατηρούνται οι πληροφορίες που αποθηκεύονται στους εγκεφάλους μας, αφού πεθάνουμε», προσθέτει, ενώ αποκαλύπτει ότι οι επιστήμονες έχουν προβεί σε πειράματα για μεταθανάτια ζωή, αναφέροντας τη Θεωρία Κβαντικού Πεδίου (Quantum Field Theory).

Σύμφωνα με αυτή, υπάρχει ένα πεδίο στο σύμπαν για κάθε τύπο σωματιδίου: ένα για όλα τα φωτόνια, ένα για τα ηλεκτρόνια και από ένα για κάθε άλλο είδους σωματιδίου ξεχωριστά. «Αν υπήρχε κάποιο είδος μετά θάνατον ζωής, τα κβαντικά τεστ θα αποκάλυπταν «σωματίδια πνεύματος» ή «δυνάμεις πνεύματος»» αναφέρει χαρακτηριστικά.

πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Τι αξία έχουν τα μεταχειρισμένα ρούχα; Μεγάλη, απαντούν Ευρωπαίοι ερευνητές.

Έχουν αναπτύξει μια σύνθετη γραμμή παραγωγής που μετατρέπει τα μεταχειρισμένα ρούχα σε πρώτες ύλες όπως γλυκόζη, γλυκόλη ή οξέα που αργότερα μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην χημική βιομηχανία.

Ερευνητές λένε πως το σύστημα αυτό θα μπορούσε να συμβάλει στη μείωση των περίπου 8 εκατομμυρίων τόνων υφασμάτινων αποβλήτων που παράγονται κάθε χρόνο στην Ευρώπη.

Στην Ευρωπαϊκή Ένωση κάθε χρόνο παράγονται 8 τόνοι υφασμάτινα απορρίμματα. Μεταχειρισμένα ρούχα αλλά και σεντόνια, χαλιά, κουρτίνες και πολλά άλλα. Από αυτά, ανακυκλώνεται μόνο το 20%. Τα υπόλοιπα καταλήγουν σε χωματερές ή οδηγούνται σε καύση.

Πώς θα αλλάξει η κατάσταση; 

Ευρωπαίοι ερευνητές έχουν σχεδιάσει και κατασκευάσει εδώ στο Μάριμπορ της Σλοβενίας μια πιλοτική εγκατάσταση για να δώσουν απάντηση ακριβώς σε αυτό το ερώτημα”.

Στην πόλη του Μάριμπορ συγκεντρώνονται κάθε χρόνο 400 τόνοι υφασμάτινων απορριμμάτων. Μόνο ένα μικρό ποσοστό τελικά ανακυκλώνεται. Ο λόγος είναι ότι τα υφάσματα είναι υλικά που έχουν υποστεί πολύ μεγάλη επεξεργασία. Η ανακύκλωσή τους είναι ιδιαίτερα δύσκολη.

Η Μότζα Πόμπερζνικ, μηχανικός περιβάλλοντις στο Ινστιτούτο για την Προστασία της Προστασίας Περιβάλλοντος - IOS: «Γνωρίζουμε όλοι ότι τα υφάσματα πρέπει να βαφτούν. Επίσης, χρησιμοποιούνται χημικά σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες ενώ συχνά γίνεται και επεξεργασία αδιαβροχοποίησης. Ένα ύφασμα μπορεί να αποτελείται από πολλά διαφορετικά υλικά όπως μέταλλα ενώ συχνά χρησιμοποιούνται και πλαστικά».

Οι επιστήμονες στο ευρωπαϊκό ερευνητικό πρόγραμμα του Μάριμπορ έχουν μια πρόταση για να αντιμετωπιστεί δυσεπίλυτο ζήτημα της ανακύκλωσης.

Τρεις αντιδραστήρες μετατρέπουν μεταχειρισμένα ρούχα σε δευτερογενείς πρώτες ύλες χωρίς ορυκτά καύσιμα.

Μετά την πρώτη διαλογή, μάλλινα, βαμβακερά ή υφάσματα από πολυεστέρα περνούν από γνωστές διαδικασίες όπως αποχρωματισμό, βιοχημικό πολυμερισμό και επεξεργασία που βασίζεται στην υδρόλυση.

Και προσθέτει: «Είναι πραγματικά πολύ σημαντικό στα απορρίμματα που εισάγουμε στο σύστημα για να δημιουργήσουμε δευτερογενείς πρώτες ύλες να έχει γίνει πολύ καλή διαλογή. Αυτό σημαίνει ότι όσο πιο καθαρό είναι το εισαγόμενο τόσο καθαρότερο και υψηλότερης ποιότητας θα είναι το εξαγόμενο».

Το τελικό παραγόμενο προϊόν εξαρτάται από τη φύση του πρωτογενούς υλικού. Από τον πολυεστέρα για παράδειγμα, οι ερευνητές μπόρεσαν να εξάγουν χημικά που αργότερα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή πλαστικών.

Οι επιστήμονες όμως έχουν κι άλλες συνταγές. Η Αλεξάντρα Λόμπνικ, καθηγήτρια Μηχανικής Περιβάλλοντος στο Πανεπιστήμιο του Μάριμπορ και συντονίστρια του προγράμματος RESYNTEX εξηγεί: «Επεξεργαζόμαστε βαμβακερά για παράδειγμα. Από τα οποία εξάγουμε γλυκόζη που μετατρέπεται σε βιοαιθανόλη. Στη συνέχεια έχουμε το μαλλί. Από το μαλλί παίρνουμε πρωτεΐνες που μετατρέπονται σε ρητίνες για ξύλα αντί για τοξικές ρητίνες φορμαλδεϊδης».

Η εργαστηριακή έρευνα αποσκοπεί στη βελτίωση της διαδικασίας ανακύκλωσης που απαιτεί βιοχημικά μίγματα και υψηλή πίεση και θερμοκρασίες. Αυτό βοηθά στη σταθεροποίηση του παραγόμενου αποτελέσματος.

Η Τζουλίγια Φόλμαγερ Βαλγ, χημικός μηχανικός στο Πανεπιστήμιο του Μάριμπορ λέει: «Θέλουμε να παραλάβουμε στο τέλος της διαδικασίας ένα προϊόν που να έχει την ίδια ποιότητα με τα υλικά που λαμβάνουμε από τα ορυκτά καύσιμα. Είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα που το εγγυόμαστε με την διαδικασία καθαρισμού».

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η ίδια τεχνολογία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να τονωθούν τα επιχειρηματικά μοντέλα κυκλικής οικονομίας άλλων αποβλήτων.

Η Μότζα Πόμπερζνικ συμπληρώνει: «Εξελίσσουμε την τεχνολογία αυτή και στα πλαστικά, πλαστικά πολυαιθυλενίου για μπουκάλια, για παράδειγμα. Θα προσπαθήσουμε επίσης να αποικοδομήσουμε τα υλικά συσκευασίας από κυτταρίνη που είναι ένα από τα μεγαλύτερα περιβαλλοντικά προβλήματα».

Οι επιστήμονες ελπίζουν πως η δουλειά τους θα συμβάλει στο να αυξηθεί η ευαισθητοποίηση του κόσμου σχετικά με την περιβαλλοντική και οικονομική σημασία της σωστής διαλογής και ανακύκλωσης υφασμάτινων αποβλήτων.


πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Η μυθική χαμένη ήπειρος Ατλαντίδα έχει το διάσημο όνομα, αλλά η Αδρία είναι μια πραγματική χαμένη ήπειρος που είναι θαμμένη σε μεγάλο βαθμό κάτω από τη Νότια Ευρώπη και τη Μεσόγειο, συνεπώς κάτω και από την Ελλάδα.

Για πρώτη φορά οι γεωλόγοι πιστεύουν ότι είναι σε θέση να ανακατασκευάσουν πια αρκετά ολοκληρωμένα την ιστορία της χαμένης ηπείρου, διάρκειας σχεδόν 250 εκατομμυρίων ετών, μελετώντας τα λιγοστά απομεινάρια της που είναι ακόμη πάνω από την επιφάνεια.

Σήμερα από την λεγόμενη Ευρύτερη Αδρία έχουν απομείνει ορατά μόνο ορισμένα ασβεστολιθικά και άλλα πετρώματα στις οροσειρές της Νότιας Ευρώπης. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτοί οι βράχοι αρχικά ήσαν θαλάσσια ιζήματα, που κάποια στιγμή ανυψώθηκαν μέσω της σύγκρουσης των τεκτονικών πλακών.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Ολλανδό γεωλόγο Ντάου βαν Χινσμπέργκεν του Τμήματος Γεωεπιστημών του Πανεπιστημίου της Ουτρέχτης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Gondwana Research, σύμφωνα με το «Science», αφιέρωσαν πάνω από δέκα χρόνια κυρίως στη Μεσόγειο, συλλέγοντας δείγματα και μελετώντας παλαιομαγνητικά και άλλα στοιχεία για πετρώματα που θεωρούνται ότι προέρχονται από την Αδρία.

Η Ευρύτερη Αδρία φαίνεται πως είχε μια βίαιη και πολύπλοκη ιστορία. Κάποια εποχή, πριν περίπου 240 εκατομμύρια χρόνια, αυτονομήθηκε από την νότια υπερήπειρο Γκοντβάνα (που κάλυπτε την περιοχή της σημερινής Αφρικής, Νότιας Αμερικής, Αυστραλία, Ανταρκτικής, Ινδίας και Αραβικής χερσονήσου) και άρχισε να μετακινείται βορειότερα. Ήταν περισσότερο ένα αρχιπέλαγος νησιών, «μια περιοχή κατάλληλη για καταδύσεις», σύμφωνα με τον Χινσμπέργκαν.

Πριν 140 εκατομμύρια χρόνια είχε περίπου το μέγεθος της Γροιλανδίας και σε μεγάλο βαθμό ήταν βυθισμένη κάτω από μια ρηχή τροπική θάλασσα, όπου σταδιακά συσσωρεύτηκαν ιζήματα και αργά μετατράπηκαν σε πετρώματα. Η Ευρύτερη Αδρία ανήκε στην αφρικανική τεκτονική πλάκα, αλλά δεν αποτελούσε μέρος της Αφρικής, καθώς ένας ωκεανός χώριζε τις δύο ηπείρους.

Στη συνέχεια, καθώς η Αδρία συγκρούστηκε με τη μάζα ξηράς που αποτελεί σήμερα την Ευρώπη, με ρυθμό έως τεσσάρων εκατοστών ετησίως, κάτι που συνέβη πριν από 100 έως 120 εκατομμύρια χρόνια, έσπασε σε κομμάτια και βυθίστηκε. Μόνο ένα μέρος των πάχους 100 χιλιομέτρων πετρωμάτων της Ευρύτερης Αδρίας παρέμειναν στην επιφάνεια της Γης και σήμερα οι γεωλόγοι τα αναζητούν κυρίως στη Νότια Ευρώπη. Τα πετρώματα αυτά πιστεύεται ότι είναι διεσπαρμένα σε πάνω από 30 χώρες (και στην Ελλάδα), από την Ισπανία και τις ‘Αλπεις μέχρι το Ιράν.

Μέχρι πρόσφατα, οι γεωλόγοι δεν είχαν το εξελιγμένο λογισμικό που θα τους επέτρεπε να συνθέσουν τα διαθέσιμα στοιχεία και να αναπαραστήσουν σε υπολογιστή την ιστορία της Αδρίας, πολύ περισσότερο που, κατά τον Χινσμπέργκεν, «η περιοχή της Μεσογείου είναι απλούστατα ένα γεωλογικό χάος». Η νέα μελέτη κάνει ένα σημαντικό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση.

Εκτιμάται ότι σήμερα τμήματα της Αδρίας βρίσκονται σε βάθος έως 1.500 χιλιομέτρων κάτω από την επιφάνεια της Μεσογείου.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Η νευρική δραστηριότητα του εγκεφάλου – που επί σειράν ετών θεωρείται ότι εμπλέκεται σε πλήθος διαταραχών από την άνοια εώς την επιληψία – παίζει ρόλο στη διαδικασία της γήρανσης και στο προσδόκιμο ζωής, σύμφωνα με νέα έρευνα, που διεξήχθη από το Ινστιτούτο «Blavatnik» της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ.

Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε την Τετάρτη στην επιστημονική επιθεώρηση «Nature», βασίστηκε σε ευρήματα από ανθρώπινους εγκεφάλους, ποντίκια και σκουλήκια και έδειξε ότι η υπερβολική δραστηριότητα του εγκεφάλου περιορίζει το προσδόκιμο ζωής ενώ αντίθετα η καταστολή της υπερδραστηριότητας, το επεκτείνει.

Αν και προηγούμενες έρευνες είχαν ήδη διαπιστώσει ότι μέρη του νευρικού συστήματος επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο γερνούν τα ζώα, η συγκεκριμένη μελέτη είναι η πρώτη που εξέτασε το πώς η εγκεφαλική δραστηριότητα επηρεάζει την αύξηση ή τη μείωση του προσδόκιμου ζωής.

Πώς η γονιδιακή έκφραση επηρεάζει το προσδόκιμο ζωής

Ο Μπρους Γιάνκνερ από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ μαζί με συνεργάτες του επιχείρησαν να μελετήσουν πώς η γονιδιακή έκφραση στον εγκέφαλο επηρεάζει το προσδόκιμο ζωής των ανθρώπων. Αυτοί μελέτησαν τον εγκεφαλικό ιστό χιλιάδων υγιών ανθρώπων που πέθαναν σε ηλικίες από 60 έως 100 έτη. Όταν συνέκριναν δείγματα από εκείνους που πέθαναν πρίν από την ηλικία των 80 ετών με εκείνους που ήταν τουλάχιστον 85 ετών όταν πέθαναν, οι ερευνητές παρατήρησαν ότι αυτοί που έζησαν περισσότερο είχαν σημαντικά λιγότερα γονίδια που συνδέονται με εγκεφαλική διέγερση.

Προκειμένου να διερευνήσουν αν πράγματι αυτός είναι ένας παράγοντας που παίζει ρόλο στο προσδόκιμο ζωής, ο Γιάνκνερ και οι συνεργάτες του χρησιμοποίησαν σε σκουλήκια φάρμακα που καταστέλλουν την εγκεφαλικη δραστηριότητα. Όσο πιο πολύ κατέστελλαν την νευρική δραστηριότητα, τόσο περισσσότερο ζούσαν τα σκουλήκια κατά μέσο όρο. Το ίδιο συνέβη και με τα σκουλήκια που είχαν εκ φύσεως γονίδια που καταστέλλουν την εγκεφαλική υπερδραστηριότητα.

Τι συμβαίνει με την εγκεφαλική δραστηριότητα των σκουληκιών

Ο Γιάνκνερ εξήγησε πως η συσχέτιση είναι αμφίδρομη και δήλωσε: «Η μείωση της νευρικής δραστηριότητας στα σκουλήκια αυξάνει το προσδόκιμο ζωής ενώ η αύξησή της το μειώνει».

Το επίπεδο της νευρικής δραστηριότητας στα θηλαστικά εκτιμήθηκε με τη μέτρηση μιας πρωτεϊνης γνωστής ώς REST. Τα ποντίκια που δεν είχαν αυτό το γονίδιο παρουσίαζαν σημαντικά αυξημένη εγκεφαλική δραστηριότητα συγκριτικά με εκείνα που το είχαν.

Η συγκεκριμένη πρωτεΐνη έχει φανεί πως έχει προστατευτική επίδραση για την άνοια και άλλες διαταραχές. Σε αυτή τη μελέτη, ο Γιάνκνερ και οι συνεργάτες του διαπίστωσαν ότι τα επίπεδα της πρωτεϊνης REST στους πυρήνες των εγκεφαλικών κυττάρων των ανθρώπων που έζησαν μέχρι την ηλικία των 100 ήταν σημαντικά υψηλότερα από τα αντίστοιχα αυτών που πέθαιναν νέοι.

«Αρχικά φαινόταν παράδοξο ότι η καταστολή της νευρικής δραστηριότητας επεκτείνει τη διάρκεια ζωής χωρίς επιβλαβείς παρενέργειες», λέει ο ίδιος. Οι ερευνητές υποπτεύονται ότι το όφελος προέρχεται από την καταστολή της υπερβολικής εγκεφαλικής δραστηριότητας η οποία σε τόσο υψηλά επίπεδα μπορεί να αποδειχθεί επιβλαβής. Παρόλα αυτά, κατά τον Γιανκνερ ειναι εκπληκτικό το γεγονός ότι κάτι τόσο βραχύβιο όσο η δραστηριότητα του νευρικού κυκλώματος θα μπορούσε να έχει τόσο μεγάλες επιπτώσεις στη ζωή κάποιου.

Είναι αισιόδοξο ότι οι θεραπείες που έχουν σχεδιαστεί για τη μείωση της υπερβολικής δραστηριότητας νευρικών κυκλωμάτων θα μπορούσαν να λειτουργήσουν. Σύμφωνα με τα ευρήματα αυτά, πιθανότατα δραστηριότητες όπως ο διαλογισμός μπορούν επίσης να συμβάλουν στην επίτευξη της μακροζωίας.

πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Έχουμε τη δυνατότητα, πλέον, να κατανοήσουμε βαθύτερα το ακριβές χρονοδιάγραμμα των όσων συγκλονιστικών συνέβησαν πριν και αφότου χτύπησε ο αστεροειδής -με δύναμη, θυμίζουμε, ίση με ένα δισεκατομμύριο βόμβες σαν εκείνη της Χιροσίμα!

Η εξαφάνιση των δεινοσαύρων, των συναρπαστικών αυτών πλασμάτων, που κυριάρχησαν στη Γη για 180 εκατομμύρια χρόνια, αποτελούσε ένα μεγάλο μυστήριο δεκαετιών για τους επιστήμονες.

Ήταν, για την ακρίβεια, το απόλυτο μυστήριο... δολοφονίας όλων των εποχών!

Τελικά, τη δεκαετία του 1990, η θεωρία, που ήθελε έναν καταστροφικό αστεροειδή να συγκρούεται με τη Γη και να αφανίζει τη χλωρίδα και την άγρια ζωή του πλανήτη, επιβεβαιώθηκε απόλυτα, μετά την ανακάλυψη ενός γιγαντιαίου κρατήρα, θαμμένου κάτω από τη χερσόνησο του Γιουκατάν, στο Μεξικό. Mέρος του κρατήρα, μάλιστα, βρίσκεται πια -και- κάτω από τη θάλασσα.

Η Νέμεσις των δεινοσαύρων, πράγματι, προήλθε από τα αστέρια. Ο αστεροειδής δημιούργησε τον κρατήρα Τσιξουλούμπ, που σημαίνει «ουρά του διαβόλου». Και όχι άδικα.

Σήμερα, χάρη σε μία επιστημονική έρευνα στο χείλος του κρατήρα από μία ομάδα με επικεφαλής τον Sean Gulick, έναν θαλάσσιο γεωφυσικό από το πανεπιστήμιο του Τέξας, έχουμε τη δυνατότητα να κατανοήσουμε βαθύτερα το ακριβές χρονοδιάγραμμα των όσων συγκλονιστικών συνέβησαν πριν και αφότου χτύπησε ο αστεροειδής -με δύναμη, θυμίζουμε, ίση με ένα δισεκατομμύριο βόμβες σαν εκείνη της Χιροσίμα!


Δύο μέρες πριν τη σύγκρουση

Πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια, στον νυχτερινό ουρανό πάνω από τη Γη, εμφανίζεται ένα μικρό φωτεινό αντικείμενο. Δεν μοιάζει να κινείται, αλλά ολοένα και μεγαλώνει. Το αντικείμενο είναι ένας τεράστιος αστεροειδής, μήκους 15 χιλιομέτρων, που ταξιδεύει με ασύλληπτη ταχύτητα.

Στη Γη

Ο πλανήτης μας βρίσκεται στην Κρητιδική περίοδο, στην οποία κυριαρχούν οι τροπικές θερμοκρασίες, σχεδόν παντού. Χάρη, λοιπόν, στις εποχιακές βροχοπτώσεις, υπάρχει άφθονη ζωή. Περίπου το 1/3 της σημερινής στεριάς της Γης βρίσκεται κάτω από το νερό. Ολόκληρη η Μεγάλη Βρετανία, για παράδειγμα, βρίσκεται κάτω από αβαθείς θάλασσες. Παρότι, ωστόσο, μεγάλο μέρος της Ευρώπης καλύπτεται από νερό, οι ήπειροι μοιάζουν αρκετά με το πώς είναι σήμερα. Έχουν απομακρυνθεί μεταξύ τους με την ταχύτητα που αναπτύσσεται ένα νύχι -και όταν χωρίστηκαν, τελικά, οι δεινόσαυροι εξελίχθηκαν ανεξάρτητα σε κάθε, διαφορετική μάζα της γης.

Μία ώρα πριν τη σύγκρουση

Η τελευταία μέρα της Κρητιδικής περιόδου ξεκινάει σαν όλες τις άλλες. Η Γη καλύπτεται από δάση και ανθοφόρα φυτά. Τα έντομα βασιλεύουν, ενώ οι θάλασσες είναι γεμάτες από γρήγορα και τεράστια αρπακτικά ψάρια, όπως ο μήκους 15 μέτρων τυλόσαυρος. Στον αέρα, είδη πτηνών σαν τον ορνιθιοϊό πετούν αμέριμνα. Στο έδαφος, οι δεινόσαυροι έχουν αποικίσει ολόκληρο τον πλανήτη. Αν στρέψουν το βλέμμα τους στον ουρανό, θα δουν τώρα... δύο Ήλιους. Η περίεργη δεύτερη φωτεινή σφαίρα κινείται νοτιοανατολικά του σημερινού Μεξικού και μεγαλώνει όλο και περισσότερο, καθώς η βαρυτική έλξη της Γης τής προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη επιτάχυνση.

Δύο λεπτά πριν τη σύγκρουση

Ο πελώριος αστεροειδής βρίσκεται πια πάνω από τον νότιο Ατλαντικό και καίει στους 20.000 βαθμούς Κελσίου. Είναι, πλέον, πιο φωτεινός από τον Ήλιο. Μοιάζει με πυρκαγιά στον αέρα.

Πέντε δευτερόλεπτα πριν τη σύγκρουση

Ταξιδεύοντας με 73.000 χιλιόμετρα την ώρα, ο αστεροειδής εισέρχεται στην ατμόσφαιρα της Γης, «τρυπώντας» τη. Αυτό δημιουργεί, σε ολόκληρη τη Γη, έναν συγκλονιστικό, υπερηχητικό θόρυβο και δημιουργεί μια λάμψη φωτός τόσο εκτυφλωτική, ώστε οι σκιές των δέντρων, των φυτών και των δεινοσαύρων χαράσσονται σαν σιλουέτα πάνω στο καμένο έδαφος. Περίπου 150 εκατομμύρια χρόνια εξέλιξης πρόκειται να σταματήσουν.

Σύγκρουση

Ο αστεροειδής «χτυπάει» στα ρηχά νερά της σημερινής χερσονήσου του Γιουκατάν, δημιουργώντας έναν κρατήρα μήκους 100 μιλίων και βάθους 20 μιλίων. Μέσα σε μια στιγμή, ο αστεροειδής εξατμίζεται. Είκοσι πέντε δισεκατομμύρια τόνοι από συντρίμμια περιφέρονται στην ατμόσφαιρα -αρκετά για να καλύψουν ολόκληρη την υδρόγειο. Η έκρηξη είναι ίση με 100 τρισεκατομμύρια τόνους TNT και ένα δισεκατομμύριο φορές πιο ισχυρή από τη βόμβα της Χιροσίμα. Στον κρατήρα πρόσκρουσης, δημιουργείται σε δευτερόλεπτα μια κορυφή ψηλότερη από το Έβερεστ, πριν πέσει προς τα πίσω, επίσης σε δευτερόλεπτα.

Ένα λεπτό μετά τη σύγκρουση

Η έκρηξη «στέλνει» λιωμένο υλικό στην ατμόσφαιρα, με ταχύτητες που ξεπερνούν τα 100.000 μίλια την ώρα. Μερικά από αυτά τα υλικά, μάλιστα, θα φτάσουν και θα πέσουν στη Σελήνη. Λόγω της μικρής γωνίας της τροχιάς του, το μεγαλύτερο μέρος της καταστρεπτικής δύναμης του αστεροειδούς βρίσκεται μπροστά. Τα καυστικά υπολείμματα, που εκτοξεύονται από τον κρατήρα Τσιξουλούμπ, είναι θερμότερα ακόμη και από την επιφάνεια του Ήλιου και αναφλέγουν τα πάντα σε ακτίνα χιλιάδων μιλίων. Η θερμοκρασία αυξάνεται σε πάνω από 300 βαθμούς Κελσίου και το δέρμα, οποιουδήποτε δεινοσαύρου κοντά στο σημείο, αρχίζει να βράζει και στη συνέχεια εξαϋλώνεται. Χιλιάδες δεινόσαυροι καίγονται ζωντανοί, στιγμιαία. Ένα πανύψηλο τσουνάμι, δε, ξεκινάει από τον κρατήρα. Αναρίθμητα θαλάσσια πλάσματα πεθαίνουν.

Δύο λεπτά μετά τη σύγκρουση

Μερικά από τα μεγαλύτερα κομμάτια του αστεροειδούς που εκτοξεύτηκαν στην ατμόσφαιρα μετά την πρόσκρουση, αρχίζουν να πέφτουν στο έδαφος, δημιουργώντας και άλλους, τεράστιους κρατήρες και βάζοντας ακόμη περισσότερες πυρκαγιές. Μεγάλοι σεισμοί «χτυπούν» ο ένας πίσω από τον άλλον. Οι πρόγονοι σκύλων και γατών, τα πανέξυπνα cimolestes (το όνομα σημαίνει «κλέφτης εντόμων»), αναζητούν καταφύγιο στο έδαφος και κάτω από βράχους.

Τρία λεπτά μετά τη σύγκρουση

Πάνω από 2.000 μίλια βόρεια της ζώνης πρόσκρουσης, εκεί όπου τώρα βρίσκεται το Hell Creek της Μοντάνα, μια ομάδα Τυραννόσαυρων Ρεξ κατευθύνεται μέσω ενός κωνοφόρου δάσους σε μια όχθη ποταμού. Τα πλάσματα των έξι τόνων έχουν ύψος 12, περίπου, μέτρων. Ξαφνικά, το έδαφος κάτω από τα γιγαντιαία πίσω πόδια τους αρχίζει να ανεβαίνει και να πέφτει. Τα μικρότερα πλάσματα συνθλίβονται πάνω στα δέντρα. Τρομοκρατημένοι Τυραννόσαυροι σκαρφαλώνουν σε δέντρα και πέφτουν, διαλύοντας τα κρανία τους. Τα πτώματα εκατοντάδων ζώων θάβονται, τελικά, στα μετατοπισμένα ιζήματα. 66 εκατομμύρια χρόνια αργότερα, η ανακάλυψη των απολιθωμάτων τους θα μας δώσει εκπληκτικά στοιχεία για τον αστεροειδή.

Πέντε λεπτά μετά τη σύγκρουση

Πάνω από τη Βόρεια Αμερική πετάει ένα κοπάδι τεράστιων Κουετζαλκοάτλους. Το εν λόγω ιπτάμενο ερπετό φτάνει στα 10 μέτρα το άνοιγμα των φτερών του και χρησιμοποιεί τα θερμικά ρεύματα, προκειμένου να μένει στον αέρα για ώρες. Επειδή, παρά το μέγεθός του, είναι ευάλωτος στους θηρευτές, ο Κουετζαλκοάτλους σπάνια προσγειώνεται. Η κυριαρχία του στον ουρανό πρόκειται να τελειώσει. Οι λιωμένοι βράχοι ψύχονται καθώς πέφτουν, δημιουργώντας μικρές γυάλινες σφαίρες. Αυτές, διαπερνούν τα φτερά των Κουετζαλκοάτλους, και ένα προς ένα αρχίζουν να πέφτουν από τον ουρανό. Στη Hell Creek της Μοντάνα, οι ίδιοι βράχοι χτυπούν τους νεκρούς Τυραννόσαυρους, ανοίγοντας τρύπες στο δέρμα τους.

Τριάντα λεπτά μετά τη σύγκρουση

Ταξιδεύοντας με πάνω από 100 μίλια την ώρα, το τσουνάμι «χτυπά» ακτογραμμές, «κόβοντας» τόνους βράχων και εκσφενδονίζοντάς τους στη στεριά, σβήνοντας, παράλληλα, τις δασικές πυρκαγιές, καθώς προχωράει προς τα μέσα. Τα γιγαντιαία δέντρα και τα πτώματα των ψαριών και των θαλάσσιων δεινοσαύρων μεταφέρονται με το κύμα και, καθώς το νερό, τελικά, επιβραδύνει, κατακάθονται στην ενδοχώρα. Εν τω μεταξύ, στο βορειοανατολικό χείλος του κρατήρα Τσιξουλούμπ, το θαλασσινό νερό αρχίζει να μπαίνει από τα απότομα τοιχώματά του και δημιουργούνται πελώριοι καταρράκτες. Το θανατηφόρο χαλάζι βράχων σταματάει.

Τρεις ώρες μετά τη σύγκρουση

Σε ολόκληρη τη Βόρεια Αμερική, οι καταστροφικές πυρκαγιές εξακολουθούν να μαίνονται, αλλά ο αέρας ψύχεται σταθερά. Στη Μοντάνα, ξαφνικά, ακούγεται μια εκκωφαντική έκρηξη. Είναι ο ήχος του αστεροειδούς, που «χτυπά» τη Γη 2.000 μίλια μακριά. Τρεις ώρες χρειάστηκε για να ταξιδέψει ο ήχος της σύγκρουσης εκεί. Ο θόρυβος «τρυπάει» τα αυτιά όσων δεινοσαύρων ζουν ακόμα.

Τέσσερις ώρες μετά τη σύγκρουση

Καθώς όλος ο κόσμος αλλάζει, ένα φλογερό σύννεφο εξαπλώνεται παντού πάνω από τη Γη. Είναι φορτισμένο με εκατομμύρια βολτ στατικού ηλεκτρισμού, δημιουργώντας θεαματικές ηλεκτρικές καταιγίδες. Σε όλο τον πλανήτη, οι κατολισθήσεις και οι σεισμοί που προκαλούνται από την έκρηξη προκαλούν περισσότερα τσουνάμι. Τώρα, τα αποτελέσματα της έκρηξης φτάνουν στα νησιά και τις θάλασσες, που κάποια μέρα θα γίνουν η Δυτική Ευρώπη. Η Γη σείεται και φλέγεται.

Πέντε ώρες μετά τη σύγκρουση

Στον Κόλπο του Μεξικού, το πρώτο από τα πολυάριθμα σούπερ-τσουνάμι, που έχουν ξεπηδήσει από τις ακτές, αρχίζει να χύνεται στο χείλος του κρατήρα. Χιλιάδες τόνοι νερού πέφτουν μέσα στον κρατήρα.

Έξι ώρες μετά τη σύγκρουση

Όλα τα δάση στην ινδική υπο-ήπειρο, 9,000 μίλια από τον κρατήρα, φλέγονται. Στις ερήμους της νότιας Μογγολίας δεν υπάρχουν πυρκαγιές, αλλά η θερμοκρασία αυξάνεται ανησυχητικά.

Δέκα ώρες μετά τη σύγκρουση

Στη Βόρεια Αμερική, ο αέρας είναι πιο δροσερός, αλλά δεν παύει να υπάρχει καπνός από τις πυρκαγιές.

Μια μέρα με τη σύγκρουση

Ο Ήλιος δεν εμφανίζεται. Η αιθάλη και η σκόνη εμποδίζουν το φως του να φτάσει στη Γη. Αυτή είναι η πρώτη μέρα όπου οι παλαιοντολόγοι ονομάζουν Κινεζοϊκή ή «πρόσφατη» εποχή. Τα συντρίμμια από τον κρατήρα συνεχίζουν να κινούνται στο διάστημα με μεγάλη ταχύτητα. Μέσα σε μερικές εβδομάδες, μερικά από αυτά τα συντρίμμια θα φτάσουν και θα καούν στον Ήλιο. Τα θραύσματα θα προσγειωθούν, τελικά, στον Άρη και στα φεγγάρια του Κρόνου και του Δία. Αυτά τα συντρίμμια μπορεί να περιέχουν ζωντανούς μικροοργανισμούς και έτσι μπορεί να έχουν «εξάγει» τη ζωή από τη Γη στο διάστημα.



Μία εβδομάδα μετά τη σύγκρουση

Ο ουρανός είναι ακόμα σκοτεινός. Η φωτοσύνθεση έχει ανασταλεί και τα φυτά πεθαίνουν. Τα μεγάλα φυτοφάγα ζώα, που επιβίωσαν από τις επιπτώσεις της σύγκρουσης, αρχίζουν να λιμοκτονούν. Στους ωκεανούς, το πλαγκτόν έχει πεθάνει, με αποτέλεσμα να πεθαίνουν και τα ψάρια.

Δύο εβδομάδες μετά τη σύγκρουση

Όσοι σαρκοφάγοι δεινόσαυροι επέζησαν, λιμοκτονούν. Ωστόσο, ένα είδος μικρού δεινοσαύρου, τα πουλιά, δείχνουν ότι μπορούν να επιβιώσουν στην Αποκάλυψη. Η ικανότητά τους να πετάξουν σημαίνει ότι μερικά έχουν τη δυνατότητα να ξεφύγουν και να βρουν λιγότερο σκληρές συνθήκες. Τα πουλιά, άλλωστε, δεν χρειάζεται να τρώνε όσο τα μεγαλύτερα ζώα και μπορούν να τραφούν με έντομα και σπόρους, που παραμένουν κρυμμένα στο έδαφος. Αυτοί οι επιζώντες θα εξελιχθούν για εκατομμύρια χρόνια στα πτηνά που γνωρίζουμε σήμερα, όπως πιγκουίνους, κουκουβάγιες και πάπιες. Στη θάλασσα, οι χελώνες και οι κροκόδειλοι έχουν, επίσης, επιβιώσει.

Δύο μήνες μετά τη σύγκρουση

Οι πυρκαγιές έχουν σβήσει και η Γη είναι κρύα και σκοτεινή. Η σκόνη εμποδίζει ακόμα το φως του ήλιου να φτάσει στην επιφάνεια του πλανήτη. Το σκοτάδι θα διαρκέσει για άλλους δύο μήνες. Το 70% των δασών της Γης καταστράφηκαν και το 75% όλων των ειδών εξαφανίστηκε. Οποιοδήποτε ζώο μεγαλύτερο από έναν κροκόδειλο έχει αφανιστεί. Η όξινη βροχή πέφτει ασταμάτητα και η ατμόσφαιρα είναι γεμάτη με δισεκατομμύρια τόνους διοξειδίου του άνθρακα, μεθανίου και μονοξειδίου του άνθρακα. Αυτά τα αέρια θερμοκηπίου απελευθερώθηκαν όταν εξατμίστηκαν στρώματα ασβεστόλιθου στον κρατήρα πρόσκρουσης. Ο κόσμος είναι πιο ήσυχος χωρίς τους δεινοσαύρους. Δεν θα είναι ποτέ ξανά ίδιος.
πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Στο Βρότσλαβ, μια πολωνική start-up έφτιαξε ένα μίνι εργαστήριο στο μέγεθος ενός χεριού για την γρήγορη διάγνωση μολύνσεων. Όλα αυτά με ακρίβεια και χαμηλό κόστος. Το μικροσκοπικό εργαστήριο, που ονομάζεται SensDx μπορούμε να το βάλουμε στη τσέπη μας. Υποστηρίζεται από την Ευρωπαϊκή Πολιτική Συνοχής και θα κυκλοφορήσει σύντομα στην αγορά.

Στο Πολωνικό Κέντρο Ανάπτυξης της Τεχνολογίας, λίγα μέτρα πιο μακριά, ο Άνταμ Γιούνκα εργάζεται πάνω σ' αυτό το πρότζεκτ για ένα χρόνο. Η ομάδα του ειδικεύεται σε δύο τύπους ευαίσθητων βακτηρίων που μπορούν να ανιχνευτούν με αυτόν τον αισθητήρα:

«Προς το παρόν εργαζόμαστε πάνω σε δύο βακτήρια: τον πυογόνο στρεπτόκοκκο που είναι ένα βακτήριο που δημιουργεί φλεγμονή στο λαιμό και τον αιμόφιλο της ινφλουέντζας. Είναι ένα ακόμη βακτήριο που προκαλεί φλεγμονή στο λαιμό και οδηγεί σε μολύνσεις».

Ο γιατρός δεν χρειάζεται να περιμένει ώρες για να μάθει αν η λοίμωξη προέρχεται από κάποιο βακτήριο, ιό ή μύκητα. Έτσι μπορεί να συνταγογραφήσει ανάλογα, μειώνοντας την χρήση αντιβιοτικών.

Το αποτέλεσμα βγαίνει σε λιγότερο από τέσσερα λεπτά. Ο συνολικός προϋπολογισμός γι' αυτή την εφεύρεση είναι 10 εκατομμύρια ευρώ. Τα μισά χρήματα προέρχονται από την Ευρωπαϊκή Πολιτική Συνοχής. Σύμφωνα με τους δημιουργούς του μίνι εργαστηρίου, το κόστος της κάθε συσκευής δεν ξεπερνά τα 100 ευρώ και η χρήση της είναι πολύ απλή. Σε πρώτη φάση θα είναι διαθέσιμη μόνο σε διαγνωστικά ιατρικά κέντρα.

«Πρώτα από όλα φυσικά, αυτή είναι μια ιατρική συσκευή. Άρα πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι οι γιατροί θα εμπιστευτούν τα αποτελέσματά μας και τον συγκεκριμένο εξοπλισμό. Και μετά από δύο χρόνια, ο γιατρός θα μπορεί να τη δώσει στον ασθενή του. Τα δεδομένα στη συνέχεια θα στέλνονται από το σπίτι στο ιατρείο. Ο γιατρός θα τα διαβάζει και θα τηλεφωνεί στον ασθενή και θα του λέει: "Μείνε σπίτι, έχεις γρίπη. Δεν χρειάζεται να έρθεις στο ιατρείο". Ή: "Έχεις κάτι πιο σοβαρό. Έλα από εδώ για να σε εξετάσω"» εξηγεί ο Τόμας Γκόντεκ, διευθύνων σύμβουλος της SensDx.

Μπορούμε να κάνουμε αντίστοιχα τεστ και σε ζώα. Η συσκευή είναι τεχνολογικά παρόμοια με αυτήν που χρησιμοποιούν στους ανθρώπους, αλλά διαφοροποιείται στο στοιχείο ότι αναζητεί άλλους τύπους παθογόνων. Ο Κρίστοφερ Μάριτς είναι κτηνίατρος:

«Ελέγξαμε τη συσκευή μας, χρησιμοποιώντας άλογα που βρήκαμε ότι ήταν θετικά σε έρπη και στρεπτόκοκκο. Το σύστημα μας δίνει ένα πολύ γρήγορο διαγνωστικό εργαλείο για να ελέγξουμε άλογα, πριν αυτά ταξιδέψουν σε όλο τον κόσμο».

πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0


Tardigrades ή αρθρόποδα ή νεροαρκούδες είναι τα πιο ενδιαφέροντα πλάσματα στον πλανήτη μας. Και αυτό γιατί μπορούν να επιβιώσουν στις πιο ακραίες συνθήκες.

Αυτά τα μικροσκοπικά (περ. 1 χιλιοστό) είναι τα πιο ανθεκτικά και ευπροσάρμοστα πλάσματα στη γη. Μπορούν να αντέξουν σε θερμοκρασία 181º Κελσίου για αρκετά λεπτά. Να ζήσουν για μέρες σε -200° C και για αρκετά λεπτά σε -272°C.

Αντέχουν σε πολύ υψηλή ακτινοβολία και μπορούν να επιζήσουν για δεκαετίες χωρίς νερό. Ζουν οπουδήποτε.Ακόμη και σε κενό, άρα και στο διάστημα.

Έχουν βρεθεί σε ύψος 6000 μέτρων (Ιμαλάϊα) ή 4000 μέτρα κάτω από την θάλασσα.

ΘΑΥΜΑΣΤΕ ΤΑ!!!! Ίσως οι επιστήμονες κάτι ενδιαφέρον ανακαλύψουν μελετώντας τα.





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)