Articles by "ΔΝΤ"

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΔΝΤ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Με κάλεσμα στα όπλα της λιτότητας και των ισοσκελισμένων ή και πλεονασματικών προϋπολογισμών, μετά τις έκτακτες δαπάνες που απαίτησε η αντιμετώπιση της πανδημίας του Covid-19, ισοδυναμεί το άρθρο που έγραψε ο αναπληρωτής διευθυντής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Τζέφρεϋ Οκαμότο, στο blog του διεθνούς οργανισμού.

Ο αμερικανός οικονομολόγος, που ανέλαβε τα καθήκοντά του τον Μάρτιο του 2020 προερχόμενος από το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ, περιγράφει αρχικά την έκταση των κρατικών παρεμβάσεων που πραγματοποιήθηκαν μεσούσης της πανδημίας, έτσι ώστε να αποσείσει από πάνω του την κατηγορία του …δογματικού: Από τον Μάρτιο του 2020 οι κυβερνήσεις παρείχαν δημοσιονομική υποστήριξη ύψους 16 τρισ. δολ. ενώ οι κεντρικές τράπεζες φούσκωσαν τους ισολογισμούς τους με 7,5 τρισ. δολ. επιπλέον. Για τους λάτρεις της στατιστικής να αναφέρουμε ότι το 2019 το παγκόσμιο ΑΕΠ ανήλθε σε 87,34 τρισ. δολ. Με άλλα λόγια οι κυβερνήσεις διοχέτευσαν στην οικονομία το 18% του παγκόσμιου πλούτου που παρήχθηκε το 2019!

Το καθεστώς έκτακτης οικονομικής ανάγκης που επέβαλε η πανδημία υπογραμμίζεται επίσης από την εκτίναξη των δημοσιονομικών ελλειμμάτων σε πρωτοφανή επίπεδα για ολόκληρη την μεταπολεμική περίοδο. Κυρίως όμως από την απώλεια 15 τρισ. δολ. σε όλο τον κόσμο. Αναγκαίο να ειπωθεί ότι αυτές οι απώλειες δεν κατανεμήθηκαν ισόποσα και συμμετρικά σε κάθε περιοχή του πλανήτη. Οι ΗΠΑ πχ εξήλθαν με θετικό πρόσημο, ενώ πρωταθλητές στην οικονομική …κατάδυση αναδείχθηκαν οι αναδυόμενες χώρες της Ασίας (εξαιρουμένης της Κίνας), η Λατινική Αμερική και η Καραϊβική, η υποσαχάρια Αφρική, η Μέση Ανατολή και Κεντρική Ασία, κ.λπ. Οι διεθνείς αντιθέσεις δεν είναι ωστόσο οι μοναδικές που όξυνε η πανδημία.

Σε αυτό το περιβάλλον «ξέρουμε ότι ορισμένες μεταρρυθμίσεις φιλικές προς την μεγέθυνση αναβλήθηκαν, αν δεν αντιστράφηκαν», σημειώνει το στέλεχος του ΔΝΤ, για να υποδείξει χωρίς περιστροφές τις ακόλουθες τρεις «αναγκαίες» κατά τον πρώτο αναπληρωτή διευθυντή του ΔΝΤ, μεταρρυθμίσεις:

Πρώτο, επιτάχυνση της εκκαθάρισης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων (καλά διαβάσατε…). Πρόσφατη έρευνα του ΔΝΤ έδειξε ότι η πανδημία αναμένεται να επισπεύσει τον ρυθμό χρεοκοπίας των ΜμΕ το 2021 από 10% ως 16% στις 20 πιο προηγμένες χώρες της Ευρώπης και της περιοχής Ασίας και Ειρηνικού. Τα λουκέτα στις ΜμΕ αναμένεται να οδηγήσουν στην απώλεια 20 εκ. θέσεων εργασίας, που ισοδυναμεί με το 10% των εργαζομένων στις ΜμΕ. Η άνοδος στις χρεοκοπίες μπορεί να συγκριθεί με την αύξηση που παρατηρήθηκε μετά την παγκόσμια χρηματοοικονομική κρίση του 2008. Έχει ωστόσο μια διαφορά: Αν εκείνο το κύμα χρεοκοπιών υλοποιήθηκε σε μια 5εταία, το τρέχον κύμα θα υλοποιηθεί πολύ πιο σύντομα. Προσεχώς λοιπόν ο «ξαφνικός θάνατος του εμποράκου»…

Προφανώς για τους σχεδιαστές των νεοφιλελεύθερων πολιτικών η κρίση αναδεικνύεται σε ευκαιρία ώστε να μειωθεί ο ανταγωνισμός και η πίτα της αγοράς να μοιραστεί μεταξύ όλο και λιγότερων παικτών. Τούτου δοθέντος μόνο ανεξήγητη δεν είναι η απροθυμία της ελληνικής κυβέρνησης να παραγράψει μέρος των υποχρεώσεων που δημιούργησε σε εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίους η επιστρεπτέα προκαταβολή. Η απαίτησή της να επιστραφούν τα χρήματα, έστω σε 72 δόσεις, ισοδυναμεί με υλοποίηση των οδηγιών του ΔΝΤ για επίσπευση της χρεοκοπίας των ΜμΕ…

Δεύτερο, ισχυρότερες ενεργητικές πολιτικές στις αγορές εργασίας. Ζητούμενο για το ΔΝΤ είναι η ενθάρρυνση της κινητικότητας στην αγορά εργασίας, την οποία θεωρεί ως φάρμακο απέναντι στην ανεργία και τις διαταραχές που δημιούργησε η πανδημία. Εν συντομία, ελλιπή ζήτηση εργασίας σε εστίαση, φιλοξενία και εμπόριο και υπερβάλλουσα ζήτηση σε διανομές, κλάδο πληροφορικής και χονδρικό εμπόριο. Παραβλέπει ωστόσο κάτι πολύ απλό: κάθε σερβιτόρος δεν μπορεί να γίνει διαχειριστής βάσεων δεδομένων, όπως και κάθε ρεσεψιονίστ δεν μπορεί να γίνει διανομέας. Η ανεργία είναι αποτέλεσμα ελλιπούς ζήτησης θέσεων εργασίας κι όχι αναντιστοιχίας ειδικοτήτων στην προσφορά και ζήτησης εργασίας. Μια τέτοια αντιμετώπιση της ανεργίας αθωώνει τις πολιτικές που τη γεννούν και την αναπαράγουν κι επιχειρεί να ρίξει την ευθύνη στους ίδιους τους εργαζόμενους που δεν έχουν υποτίθεται τις ειδικότητες τις οποίες ζητάει η αγορά.

Τρίτο, βελτίωση του ανταγωνισμού. «Μείωση στα εμπόδια εισόδου σε σκληρωτικούς κλάδους θα πρέπει να διασφαλίσουν ότι δεν θα υπάρχουν τάφροι γύρω από τις εταιρείες». Πρόκειται για την τόσο γνωστή μας όσο και αποτυχημένη πολιτική της φιλελευθεροποίησης των αγορών που υποτίθεται ότι θα επιταχύνει την οικονομική ανάπτυξη, θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας, κοκ. Είναι η Βίβλος της Τρόικας και όχι μόνο. Αρκεί να θυμηθούμε ότι και το ΙΟΒΕ προέβλεπε επίσης απογείωση της ελληνικής οικονομίας αν καταργούταν πλήθος κανονιστικών διατάξεων (από τις αμοιβές των μηχανικών μέχρι τα ωράρια των οδηγών φορτηγών) για να χάσει τελικά η Ελλάδα το ένα τέταρτο του ΑΕΠ της… Στην πραγματικότητα φυσικά τα μονοπώλια ζουν και βασιλεύουν, υπό την ανοχή όχι μόνο των κυβερνήσεων αλλά και των διεθνών οργανισμών. Αρκεί μια ματιά στο καρτέλ των εταιρειών κινητής τηλεφωνίας, στα πετρέλαια, στον έλεγχο του πρακτορείου Τύπου από τον εκδότη Β. Μαρινάκη, κοκ.

Στην πιο σύγχρονη εκδοχή τους οι νεοφιλελεύθερες υποσχέσεις για την υλοποίηση των παραπάνω μεταρρυθμίσεων περιλαμβάνουν αποπληρωμή του χρέους, πόρους για επενδύσεις ακόμη και μείωση των φόρων, σύμφωνα με το άρθρο του αναπληρωτή γενικού διευθυντή του ΔΝΤ. Πρόκειται για υποσχέσεις που ποτέ δεν έχουν υλοποιηθεί, αντίθετα με την λιτότητα η οποία κάθε φορά που εφαρμόζεται επιτείνει τη φτώχεια και τις ανισότητες σε βάρος των πιο αδύνατων.





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Στην Αργεντινή, πραγματοποιούνται μαζικές διαμαρτυρίες κατά της χορήγησης δανείου από το ΔΝΤ, © AP Photo / Jorge Saenz
ΜΟΣΧΑ, 13 Φεβρουαρίου - RIA Novosti , Alexander Lesnykh. Η αντιπρόεδρος της Αργεντινής, Χριστίνα Κίρχνερ, δήλωσε ότι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν θα λάβει "μισό cent " για τα προηγούμενα χορηγούμενα δάνεια έως ότου η χώρα βγει από την οικονομική ύφεση. Άλλοι πελάτες του ΔΝΤ, συμπεριλαμβανομένης της Ουκρανίας, μπορούν να ακολουθήσουν το παράδειγμα του Μπουένος Άιρες.

Η παγίδα του χρέους

Η νέα κυβέρνηση της Αργεντινής, που διαμορφώθηκε στα τέλη του περασμένου έτους αντιμετώπισε μια δύσκολη επιλογή: να συνεχίσει να πληρώνει μη βιώσιμα εξωτερικά χρέη, αποσύροντας τα κεφάλαια από την οικονομία της που βρίσκεται σε κρίση, ή να τα κατευθύνει στην ανάπτυξη της χώρας παραβιάζοντας τις υποχρεώσεις της προς τους ξένους πιστωτές.

Ο νεοεκλεγμένος Πρόεδρος Alberto Fernandez ήταν ο πρώτος που κατάλαβε ότι η αποπληρωμή των ξένων δανείων θα έπρεπε να αναβληθεί μέχρι καλύτερους χρόνους.

Στο τέλος Νοεμβρίου, υποσχέθηκε να παραιτηθεί από τα υπόλοιπα 12 δισεκατομμύρια δολάρια από το ΔΝΤ, διότι "η μέθη δεν θεραπεύεται με το κρασί". Μέχρι εκείνη τη στιγμή η χώρα είχε λάβει 44 από τα 56 δισεκατομμύρια ως χρηματοδοτική ενίσχυση στο πλαίσιο του προηγουμένως εγκεκριμένου προγράμματος.

"Πρέπει να λύσω ένα τεράστιο πρόβλημα του χρέους και θα ζητήσω περισσότερα; Δεν θέλω πλέον να ζητάω και να ψάχνω τρόπους για να πληρώνω ", δήλωσε ο Αλμπέρτο Φερνάντεζ στον ραδιοφωνικό σταθμό Con Voz. Μια εβδομάδα αργότερα, ο επικεφαλής της Κεντρικής Τράπεζας Guido Sandleris παραιτήθηκε "λόγω της ανικανότητας να σταθεροποιήσει την κατάσταση στον χρηματοπιστωτικό τομέα."

Ένα μήνα αργότερα, η κυβέρνηση ανέβαλλε τις πληρωμές των κρατικών ομολόγων για σχεδόν οκτώ και μισό μήνες. Πρόκειται για ένα ποσό ύψους εννέα δισεκατομμυρίων δολαρίων, ένα μέρος του οποίου έπρεπε να πληρωθεί στις 20 Δεκεμβρίου. Ο οργανισμός S & P Global Ratings αμέσως υποβάθμισε την κυριαρχία της Αργεντινής σε επιλεκτική αδυναμία πληρωμής (SD).

Τώρα, η κορυφαία ηγεσία της χώρας επιμένει στην αναδιάρθρωση του εξωτερικού της χρέους. Αυτό είναι 100 δισεκατομμύρια δολάρια, και σχεδόν το ήμισυ είναι δάνεια από το ΔΝΤ. Η Πιθανότατα της αναδιάρθρωσης συζητήθηκε από τον επικεφαλής του Υπουργείου Οικονομικών της Αργεντινής, Μάρτιν Γκουζμάν, και από την διευθύνουσα σύμβουλο του ταμείου Kristalina Georgieva, σε συνάντηση πριν από τη διάσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο Βατικανό στις αρχές Φεβρουαρίου.

Πολλοί ειδικοί είναι σίγουροι ότι οι δανειστές θα συμφωνήσουν να μετριάσουν τις απαιτήσεις. Διαφορετικά, το Μπουένος Άιρες θα κηρύξει πτώχευση, γεγονός που θα αποσταθεροποιήσει περαιτέρω την οικονομία, επιταχύνοντας τον πληθωρισμό που έχει ήδη φύγει από τα όρια (κατά τη διάρκεια του έτους - περισσότερο από το 50%). Και αυτό θα επηρεάσει σοβαρά ολόκληρη την περιοχή, συμπεριλαμβανομένων των επενδυτικών σχεδίων. Συγκεκριμένα, τα σχέδια Αμερικανικών εταιρειών για την ανάπτυξη του χώρου του σχιστόλιθου Waka-Muerta στην Αργεντίνικη επαρχία Neuquin θα διακινδυνεύσουν.
Ένα τέτοιο σενάριο είναι απαράδεκτο για το ΔΝΤ, όπως είπε άμεσα η Κρισταλίνα Γεωργίεβα, διευθύνουσα σύμβουλος αυτού του οργανισμού. "Μια πολύ σημαντική στιγμή έφτασε που η Αργεντινή πρέπει να υιοθετήσει μια πολιτική που θα σταθεροποιήσει την οικονομία, θα οδηγήσει σε αναδιάρθρωση του χρέους και θα ανταποκριθεί στις προσδοκίες των πιο ευάλωτων ανθρώπων", δήλωσε στο Reuters.Το υποστήριξε για την Αργεντινή και η Γερμανίδα Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ κατά την διάρκεια μιας πρόσφατης συνάντησης με τον Alberto Fernandez.

"Ανταλλάξαμε ένα όραμα για πολλά θέματα, συμπεριλαμβανομένης της ανάγκης να καταλήξουμε σε συμφωνία με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το οποίο θα μας επιτρέψει να πληρώσουμε χρέη χωρίς να βλάψουμε τον λαό της Αργεντινής. Είμαι πολύ ευγνώμων γι 'αυτήν για τη ζεστασιά και την υποστήριξη", έγραψε ο Fernandez στο Twitter του.

Υπάρχουν πιθανότητες

Οι ειδικοί σημειώνουν ότι το πρώτο πράγμα που η νέα ηγεσία της χώρας πρέπει να αναπτύξει είναι μια νομισματική πολιτική που μπορεί να περιορίσει τον πληθωρισμό και να αυξήσει τα εισοδήματα.

Είναι απαραίτητο να τονωθεί η μικρή επιχείρηση, και αυτό απαιτεί προσιτά δάνεια. Με το σημερινό βασικό επιτόκιο 50% (το καλοκαίρι ήταν πάνω από 70%), η φτηνή χρηματοδότηση είναι εκτός ζήτησης.

Το υψηλό βασικό επιτόκιο φέρνει ένα άλλο πρόβλημα - την υπερβολική απόδοση των ομολόγων του δημοσίου. Οι κερδοσκόποι εισέρχονται στην αγορά μαζικά, αγοράζοντας όλα τα διαθέσιμα ομόλογα. Ως αποτέλεσμα, το εθνικό νόμισμα αποδεικνύεται ότι εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την κατάσταση της παγκόσμιας αγοράς και κάθε ανεπιθύμητη ενέργεια αναγκάζει τους κερδοσκόπους να μεταφέρουν κεφάλαια σε πιο αξιόπιστα περιουσιακά στοιχεία καταστρέφοντας την ισοτιμία. Αυτό συνέβη ακριβώς με το πέσο της Αργεντινής, το οποίο έπεσε κατά τη διάρκεια της προεδρίας του προηγούμενου αρχηγού κράτους, Μαουρίσιο Μακρή, από 9,8 σε 57,2 ανά δολάριο (τώρα 61).

Για να αντιμετωπίσει την ανεργία και να υποστηρίξει τον ταχέως φτωχοποιημένο πληθυσμό, η νέα κυβέρνηση έχει ήδη λάβει μια σειρά ριζοσπαστικών μέτρων. Συγκεκριμένα, εξέδωσαν διάταγμα που περιπλέκει την απόλυση των εργαζομένων - αν δεν υπήρχαν βάσιμοι λόγοι, ο πρώην εργοδότης υποχρεούται να διπλασιάσει την αποζημίωση. Επιπλέον, στις αρχές Φεβρουαρίου, η ένωση φορτηγών οδήγησε σε αύξηση μισθών κατά 26,5% για 200 χιλιάδες οδηγούς.

Ακόμη υπό εξέταση από το Κογκρέσο είναι το νομοσχέδιο για "φόρο επί του δολαρίου". Κατά τα επόμενα πέντε χρόνια, η Αργεντινή προτίθεται να αντλήσει συμπληρωματικά κονδύλια στον προϋπολογισμό μέσω ενός τέλους 30% για μέρος των πράξεών της σε ξένο νόμισμα - αυτό ισχύει για περιηγήσεις, πληρωμές για αγαθά σε ξένα καταστήματα στο εξωτερικό (ιντερνέτ) και τα παρόμοια. Αυτά τα κεφάλαια θα χρησιμοποιηθούν για την αύξηση των συντάξεων και την ανάπτυξη υποδομών.

Σε γενικές γραμμές, η πρώτη χώρα που αρνήθηκε να αποπληρώσει τα δάνεια του ΔΝΤ - Ελλάδα. Το 2015, η Αθήνα δήλωσε ότι δεν υπάρχουν χρήματα στο δημόσιο ταμείο και ότι δεν υπάρχει τίποτα για την αποπληρωμή του χρέους των 1,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Στη συνέχεια, η Ευρωπαϊκή Ένωση έπρεπε να δώσει στους Έλληνες ένα δάνειο έκτακτης ανάγκης για το διακανονισμό των λογαριασμών με το ταμείο.
Τώρα, οι αναλυτές θεωρούν την Ουκρανία ως τον πιο πιθανό υποψήφιο για μια επανάληψη του σεναρίου της Αργεντινής. Σύμφωνα με την Εθνική Τράπεζα, τα χρέη του Κιέβου από το ΔΝΤ υπερβαίνουν τα δέκα δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ τα αποθέματα χρυσού και ξένου συναλλάγματος υπολογίζονται στα 25 δισεκατομμύρια.

Το 2019, η Ουκρανία δαπάνησε περισσότερο από το 40% των εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού για την αποπληρωμή δανείων και την καταβολή τόκων. Πολλοί εκπρόσωποι της ουκρανικής ελίτ, από τα μέλη της Rada ως τον ολιγάρχη Ihor Kolomoyskyy, δηλώνουν περιοδικά την αναγκαιότητα αθέτησης και τερματισμό της συνεργασίας με το ΔΝΤ.
https://ria.ru/20200213/1564586981.html


Υ.Γ Ο κύριος Fernandez θα έπρεπε να επισκεφθεί την Ελλάδα για να δει σε πρώτο χέρι τις επιτυχίες της Κυρίας Μέρκελ και του ΔΝΤ. Δυστυχώς όταν ένας λαός κάνει ένα λάθος το επαναλαμβάνει με την ίδια ευκολία.

πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Ο Paul Thomsen, το στέλεχος 
του ΔΝΤ, δολοφόνος  της Ελλάδας, αποχωρεί με σύνταξη άνω των 18.000 δολαρίων. Συνέβαλε, μαζί με τους Γερμανούς ηγέτες, στο θάνατο χιλιάδων Ελλήνων που αυτοκτόνησαν και στην καταστροφή της ζωής εκατομμυρίων Ελλήνων. 
Περισσότεροι από τους μισούς Έλληνες συνταξιούχους ζουν σήμερα σε συντάξεις λιγότερων από 500 ευρώ, σε μια χώρα όπου οι τιμές είναι ίδιες με αυτές στη Γαλλία ή τη Γερμανία και το δίκτυο κοινωνικής προστασίας πολύ χειρότερα. 

Όλες οι εκτιμήσεις του Thomsen έχουν αποδειχθεί λανθασμένες. Στην πραγματικότητα, δεν ήταν λάθη, ήταν αναγκαία η συνέχιση του προγράμματος "εκτέλεσης" της Ελλάδας και του λαού της, από μια συμμαχία της «αυτοκρατορίας των οικονομικών» και των γερμανικών και άλλων ευρωπαϊκών ελίτ μέσω της ΕΕ, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ.

DK


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Τους αξιωματούχους που ακούγονται για το ποιος θα διαδεχθεί την Κριστίν Λαγκάρντ στο τιμόνι του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) αναφέρει δημοσίευμα του δικτύου CNBC, με τον Ευκλείδη Τσακαλώτο να περιλαμβάνεται στον κατάλογο των ονομάτων.

Όπως υπενθυμίζει το CNBC, η Κριστίν Λαγκάρντ αποφάσισε να παραιτηθεί ανεπίσημα από τα καθήκοντά της στο ΔΝΤ, λίγο αφότου οι επικεφαλής των 28 χωρών της ΕΕ την έχρησαν διάδοχο του Μάριο Ντράγκι στην προεδρία της ΕΚΤ.

Αν προχωρήσει ο διορισμός της Λαγκάρντ, τότε θα αναλάβει τα καθήκοντά της στην ΕΚΤ την 1η Νοεμβρίου. Έτσι, το ΔΝΤ έχει περιθώριο λίγων μηνών για να ορίσει τον επόμενο επικεφαλής του.

Κάποια από τα ονόματα που ακούγονται για τη θέση του επικεφαλής του ΔΝΤ, σύμφωνα με το CNBC, είναι:

- Ο Mark Carney, ο διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας –Καναδός πολίτης με ιρλανδικό και αγγλικό διαβατήριο.

- Η Kristalina Georgieva από τη Βουλγαρία, η οποία είναι διευθύνουσα σύμβουλος στην Παγκόσμια Τράπεζα.

- Ο Jeroen Dijsselbloem, πρώην υπουργός Οικονομικών της Ολλανδίας και πρόεδρος του Eurogroup.

- Ο Mario Draghi, ο απερχόμενος πρόεδρος της ΕΚΤ και Ιταλός.

- Ο Benoit Coeure, μέλος στο εκτελεστικό συμβούλιο της ΕΚΤ του οποίου η θητεία λήγει τον Δεκέμβριο.

- Ο Wolfgang Schaeuble, πρώην υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας και τωρινός πρόεδρος του γερμανικού κοινοβουλίου.

- Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, πρώην υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας ο οποίος εφάρμοσε το γ΄ πρόγραμμα διάσωσης.

πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Το πρώην διευθυντικό στέλεχος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (στο ευρωπαϊκό τμήμα) και νυν καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Princeton, Ασόκα Μόντι, σε άρθρο-καταπέλτη στο Bloomberg προτρέπει το Δ.Ν.Τ. να διαγράψει το χρέος της Ελλάδας και να αποχωρήσει από τη χώρα!

Ο Ινδός διάσημος οικονομολόγος περιγράφει ως «ολοκληρωτική καταστροφή» την εμπλοκή του πρώην εργοδότη του στη χώρα μας, και θεωρεί ότι οι αποτυχίες του «προκάλεσαν πόνο» στους Έλληνες. Θεωρεί δε λάθος την ανάμιξή του από την αρχή στο ελληνικό πρόβλημα, ερμηνεύοντας αυτή την απόφαση ως παιχνίδι σκοπιμοτήτων από τον Ντομινίκ Στρος Καν και την Άγγελα Μέρκελ, καθώς και ότι βασίστηκε σε ψευδείς ισχυρισμούς.

«Ήταν σαν να απαιτούσες από έναν τραυματία να τρέξει γύρω από το τετράγωνο πριν του προσφέρουμε φροντίδα», σχολιάζει, σχετικά με τις πρόσφατες εξελίξεις και την επιβολή της λιτότητας στη χώρα μας.

Τι πρέπει να γίνει; «Ένα σκέτο «mea culpa» δεν είναι αρκετό: Αν θέλουν να αποδειχθούν πραγματικά υπεύθυνοι οι μέτοχοι του ΔΝΤ απαιτείται να αποδεχθούν πραγματικές απώλειες. Αυτό σημαίνει να διαγράψουν το χρέος της χώρας στο Ταμείο και να αφήσουν Έλληνες και Ευρωπαίους να βρουν τη δική τους λύση σε αυτό το χάλι», καταλήγει ο οικονομολόγος...

Ακολουθεί το κείμενό του:



«Η εμπλοκή του ΔΝΤ στην Ελλάδα αποτέλεσε μια ολοκληρωτική καταστροφή: Ξανά και ξανά, απέτυχε να αντιμετωπίσει κρίσιμα ζητήματα προκαλώντας πόνο στους Έλληνες. Όταν το ΔΣ του Ταμείου συναντηθεί τη Δευτέρα, θα πρέπει να συμφωνήσει να διαγράψει τα χρέη της χώρας και να αποχωρήσει από εκεί.

Το ΔΝΤ δεν έπρεπε καν να ασχοληθεί με την Ελλάδα από την αρχή. Τον Μάρτη του 2010, με την ανησυχία πως η ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να αποπληρώσει τα χρέη της οι αγορές είχαν ταραχθεί, ενώ οι Ευρωπαίοι ηγέτες ήθελαν το ΔΝΤ να μείνει μακριά. Οι Ευρωπαίοι πίστευαν πως η οικονομική βοήθεια του Ταμείου σε ένα από τα δικά τους μέλη, θα σηματοδοτούσε αδυναμία για τη νομισματική ένωση. Ο Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ - με μια φράση που έμεινε στην ιστορία – το έθεσε ως εξής: «Αν η Καλιφόρνια είχε πρόβλημα χρηματοδότησης, οι ΗΠΑ δεν θα απευθύνονταν στο ΔΝΤ».

​Η Γερμανίδα καγκελάριος Ανγκέλα Μέρκελ αποφάσισε πως η παρουσία του ΔΝΤ ήταν το σήμα που χρειαζόταν ώστε να πειστούν οι Γερμανοί πολίτες πως η Ελλάδα έχει επείγουσα ανάγκη οικονομικής στήριξης και ότι θα επιβληθεί αυστηρή πειθαρχία στο πως θα χρησιμοποιηθεί η εν λόγω χρηματοδότηση

Παρόλα αυτά, η Γερμανίδα καγκελάριος Ανγκέλα Μέρκελ αποφάσισε πως η παρουσία του ΔΝΤ ήταν το σήμα που χρειαζόταν ώστε να πειστούν οι Γερμανοί πολίτες πως η Ελλάδα έχει επείγουσα ανάγκη οικονομικής στήριξης και ότι θα επιβληθεί αυστηρή πειθαρχία στο πως θα χρησιμοποιηθεί η εν λόγω χρηματοδότηση. Οι πολιτικές προτεραιότητες της Μέρκελ συνέπιπταν εκείνη την εποχή, με τα συμφέροντα του τότε επικεφαλής του ΔΝΤ, Ντομινίκ Στρος Καν, ο οποίος ήθελε απελπισμένα να βγάλει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο από την αφάνεια. Από εκείνη τη στιγμή και έπειτα, το ΔΝΤ μετατράπηκε σε όργανο της Ευρώπης –κυρίως της Γερμανίας- στην Ελλάδα.



Τότε ήρθε το κομβικό λάθος: Στη διοίκηση του ΔΝΤ, παρά την αντίδραση αρκετών εκτελεστικών διευθυντών, οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί πίεσαν για ένα πρόγραμμα διάσωσης, ενάντια στους κανόνες του Ταμείου, που δεν επέβαλε ζημιές στους ιδιώτες πιστωτές της Ελλάδας. Η απόφαση στηρίχθηκε στον ψευδή ισχυρισμό πως «η αναδιάρθρωση» του ιδιωτικού χρέους θα πυροδοτούσε μια παγκόσμια οικονομική κατάρρευση.

Έτσι, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και το ΔΝΤ δάνεισαν την Ελλάδα ένα τεράστιο ποσό για να αποπληρώσει τους υφιστάμενους πιστωτές της. Το ελληνικό χρέος παρέμεινε έτσι απαράλλαχτο και βαρύ, ενώ οι πιο ευάλωτοι Έλληνες αναγκάστηκαν να δεχθούν εξοντωτική λιτότητα ώστε να αποπληρωθούν οι νέοι δανειστές. Η οικονομία γρήγορα και προβλέψιμα περιήλθε σε δίνη.

​Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και το ΔΝΤ δάνεισαν την Ελλάδα ένα τεράστιο ποσό για να αποπληρώσει τους υφιστάμενους πιστωτές της. Το ελληνικό χρέος παρέμεινε έτσι απαράλλαχτο και βαρύ, ενώ οι πιο ευάλωτοι Έλληνες αναγκάστηκαν να δεχθούν εξοντωτική λιτότητα ώστε να αποπληρωθούν οι νέοι δανειστέςΑκόμη και όταν το ΔΝΤ αναγνώρισε το λάθος του, δεν άλλαξε κατεύθυνση. Μια εσωτερική «αυστηρά εμπιστευτική» έκθεση, που δημοσιοποιήθηκε αργότερα, αναγνώριζε πως το πρόγραμμα ήταν γεμάτο «σημαντικές αποτυχίες», μεταξύ των οποίων και η απουσία αναδιάρθρωσης ιδιωτικού χρέους αλλά και της παρατεταμένης λιτότητας.

Όμως το ΔΝΤ ποτέ δεν ανέλαβε την ευθύνη. Αντίθετα, απαιτούσε ακόμα περισσότερη λιτότητα το 2014. Τον Δεκέμβρη, ο λαός εξεγέρθηκε και έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, κάτι που έκανε τις απαιτήσεις του ΔΝΤ πιο επίμονες. Σε αυτό το σημείο, οι αποδείξεις πως η στρατηγική αυτή έσπρωχνε την Ελλάδα σε οικονομική και χρηματοπιστωτική κατάρρευση, ήταν υπερβολικά πολλές. Ήταν σαν να απαιτούσες από έναν τραυματία να τρέξει γύρω από το τετράγωνο πριν του προσφέρουμε φροντίδα. Ως συνήθως όμως, η αναπόδραστη ταλαιπωρία χρεώθηκε στην απροθυμία της Ελλάδας να συνεργαστεί.



Ο παραλογισμός αυτός, έφτασε στο απόγειό του, στα μέσα στου 2015, όταν το ΔΝΤ εξέδωσε μια έκθεση που ανέφερε ότι με τις τελευταίες προτάσεις λιτότητας της Ευρώπης, η Ελλάδα θα χρειαζόταν ένα θαύμα για να αποπληρώσει τα χρέη της. Εκείνη την εποχή, η έρευνα του ΔΝΤ έδειχνε πως η καλύτερη επιλογή θα ήταν η διαγραφή του χρέους και η εγκατάλειψη κάθε δημοσιονομικού μέτρου λιτότητας. Αυτό θα επέτρεπε στη χώρα κάποια ελευθερία να επιστρέψει στην ανάπτυξη και ίσως να προσελκύσει και κάποιες επενδύσεις. Από τη στιγμή που θα ξεκινούσε αυτή η διαδικασία, η Ελλάδα θα μπορούσε να είναι ελεύθερη από τους πιστωτές της και να βασίζεται και πάλι σε ιδιώτες επενδυτές, με την σημείωση πως ήταν απόλυτα υπεύθυνοι για τα ρίσκα που έπαιρναν.

​Ο παραλογισμός αυτός, έφτασε στο απόγειό του, στα μέσα στου 2015, όταν το ΔΝΤ εξέδωσε μια έκθεση που ανέφερε ότι με τις τελευταίες προτάσεις λιτότητας της Ευρώπης, η Ελλάδα θα χρειαζόταν ένα θαύμα για να αποπληρώσει τα χρέη της
Από τότε το ΔΝΤ βρίσκεται στη σωστή κατεύθυνση, καθώς επανειλημμένα καλεί τους Ευρωπαίους, να διαγράψουν σημαντικό μέρος του χρέους. Οι Γερμανοί, παρόλα αυτά, αρνούνται οποιαδήποτε σοβαρή διαγραφή. Αντίθετα ακολουθούν μια στρατηγική ελάφρυνσης σε δόσεις καθώς πιστεύουν πως οι Γερμανοί πολίτες δεν θα μπορέσουν να υπολογίσουν το μέγεθος της πραγματικής ελάφρυνσης. Και έτσι η λιτότητα συνεχίζεται, καταπιέζοντας την ανάπτυξη και προκαλώντας επιβάρυνση του ελληνικού χρέους – υπολογισμένο ως ποσοστό του ΑΕΠ. Η τελευταία ανάλυση του ΔΝΤ, που εντάσσεται στις προετοιμασίες για τη συνάντηση της Δευτέρας, λέει πως τα επίπεδα του ελληνικού δημοσίου χρέους θα μπορούσαν και πάλι να γνωρίσουν «εκρηκτική άνοδο».

Αυτή η στρατηγική είναι εντελώς ανόητη. Οι Έλληνες έχουν βιώσει αχρείαστο πόνο. Όσοι μπορούν να φύγουν, φεύγουν, δίνοντας την εικόνα μιας χώρας γερασμένης και έρημης. Κάθε μέρα που περνά, κάνει τις πιθανότητες των δανειστών να πάρουν πίσω τα χρήματά τους και λιγότερες. Οι επενδυτές ανεβάζουν και πάλι τις αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων, καθώς φοβούνται –και σωστά- ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα ακόμα αδιέξοδο.



Η αγωνία δεν θα τελειώσει εκτός αν το ΔΝΤ βάλει το θέμα στο τραπέζι. Το ΔΝΤ και οι βασικοί του μέτοχοι – Ευρωπαίοι και Αμερικανοί – έκαναν το αρχικό λάθος και το διαιωνίζουν. Ένα σκέτο «mea culpa» δεν είναι αρκετό: Αν θέλουν να αποδειχθούν πραγματικά υπεύθυνοι οι μέτοχοι του ΔΝΤ απαιτείται να αποδεχθούν πραγματικές απώλειες. Αυτό σημαίνει να διαγράψουν το χρέος της χώρας στο Ταμείο και να αφήσουν Έλληνες και Ευρωπαίους να βρουν τη δική τους λύση σε αυτό το χάλι. Αν το ΔΝΤ παραμείνει εμπλεκόμενο, θα καταφέρει μόνο καταστρέψει ακόμα περισσότερο την αξιοπιστία του.»

Πηγή: Bloomberg

Επιμέλεια: Σωτήρης Σκουλούδης

το είδαμε εδώ

του Γιάννη Βαρουφάκη

Η εβδομάδα ξεκίνησε με συζήτηση στο ελληνικό κοινοβούλιο που ζήτησε η Αξιωματική Αντιπολίτευση (οι άνθρωποι και οι μαζορέτες της τρόικας) για τις προθέσεις μου κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης την περίοδο που ήμουν υπουργός Οικονομικών, τους πρώτους έξι μήνες του 2015.

Η τρόικα οργάνωσε ένα bank run πριν βρεθώ στο υπουργείο Οικονομικών, με απείλησε με κλείσιμο των τραπεζών τρεις ημέρες αφότου ανέλαβα στο υπουργείο και τελικά τις έκλεισε. Και τώρα μου χρεώνουν εμένα το κλείσιμο των τραπεζών και την επιβολή capital controls. Όπως ένας κοινός νταής, η τρόικα αποδείχθηκε ένθερμη οπαδός του να κατηγορεί τα θύματά της και να δυσφημεί οποιονδήποτε τολμά να αντιστέκεται στις τακτικές της.

Η αντίδρασή μου στις απαιτήσεις της τρόικας και τις απειλές της ότι θα με οδηγήσουν ενώπιον δικαστηρίων, ήταν απλή: «Προχωρήστε, θα σας αντιμετωπίσω» τους προκάλεσα. «Σε όποιο φόρουμ θέλετε: σε κάθε αμφιθέατρο, τηλεοπτικό σταθμό ακόμη και σε δικαστική αίθουσα».

Στο τέλος ηττήθηκαν καθώς η πλειοψηφία στη Βουλή ψήφισε κατά της σύστασης Εξεταστικής Επιτροπής.

Η εβδομάδα ολοκληρώνεται, με την έκθεση του ανεξάρτητου γραφείου του ΔΝΤ που έριξε περισσότερο φως. Πρόκειται για μια σκληρή έκθεση, που δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφισβήτησης για την χυδαία οικονομική πολιτική και τη διπλωματία που ασκούν οι υπάλληλοι της τρόικας. Φέρνει το ΔΝΤ, την ΕΚΤ και την Κομισιόν σε δύσκολη θέση:

Είτε θα αποκαταστήσετε έστω και ένα μικρό μέρος της νομιμότητας επικρίνοντας και απολύοντας αξιωματούχους που φέρουν τη μεγαλύτερη ευθύνη ή δεν θα κάνετε τίποτα εντείνοντας τη δυσαρέσκεια των Ευρωπαίων πολιτών απέναντι στην Ε.Ε. και θα συμβάλλετε στην ταχύτερη αποδόμηση του ευρωπαϊκού οικοδομήματος.

Όταν ήμουν στο υπουργείο και διαπραγματευόμουν με αυτούς τους ανθρώπους, ο φιλικά διακείμενος προς την τρόικα Τύπος (ή καλύτερα θα έπρεπε να πω εξαρτημένος από την τρόικα) έλεγε πως δεν ήμουν ικανος να συντονίζω εγώ τις διαπραγματεύσεις γιατί τόλμησα να πω ότι από το 2010 έως το 2014, το ΔΝΤ, η ΕΚΤ και η Κομισιόν οδήγησαν την Ελλάδα σε έναν δημοσιονομικό «εικονικό πνιγμό», προκαλώντας μία αχρείαστη μεγάλη ύφεση με τις πολιτικές λιτότητας που επέβαλαν. Ο Τύπος έλεγε τότε ότι ο υπουργός Οικονομικών μιας μικρής και χρεοκοπημένης χώρας δεν μπορεί να ισχυρίζεται δημοσίως ή μη, ότι η χώρα του έχει υποστεί «εικονικό πνιγμό».

Η απάντησή μου ήταν πως δοκιμάσαμε τη σιωπή και την υπακοή από το 2010 ως το 2014. Το αποτέλεσμα; Η απώλεια του 28% του εθνικού εισοδήματος και τα... σταφύλια της οργής που «ωρίμαζαν και βάραιναν όλο και περισσότερο την κληματαριά». Ήταν η ώρα να αντιπροτείνει κάποιος στην τρόικα και να αρνηθεί να συνεχίσει να εφαρμόζει τη στρατηγική της. Ήταν μια στάση για την οποία ποτέ δεν με συγχώρεσαν.

Έναν χρόνο μετά την επιτυχία της Τρόικας να με διώξει από την ελληνική κυβέρνηση, ασκώντας πιέσεις στον Αλέξη Τσίπρα να συνθηκολογήσει παρά την αντίθετη θέληση του 62% των πολιτών στο δημοψήφισμα, οι «εσωτερικές υποθέσεις» του ΔΝΤ επιβεβαιώνουν τώρα ότι η στάση μου ήταν πλήρως δικαιολογημένη και όχι εσφαλμένη ή μη διπλωματική.

Και τώρα τι γίνεται; Τι νόημα έχει να παραδέχεται κάποιος το λάθη του αν οι πολιτικές που επιβάλλονται στην ελληνική κυβέρνηση είναι οι ίδιες με εκείνες και πριν το mea culpa”; Τι νόημα έχει αν αυτοί οι άνθρωποι που επέβαλαν αυτές τις καταστροφικές, απάνθρωπες πολιτικές παραμένουν στις θέσεις τους;

Συνολικά χρειάζεται μια άμεση συγγνώμη προς τον ελληνικό λαό, όχι μόνο από το ΔΝΤ αλλά και από την ΕΚΤ και την Κομισιόν. Αλλά μια συγγνώμη δεν αρκεί. Χρειάζεται να συνοδευθεί και από μια άμεση παραίτηση εκπροσώπων των τριών θεσμών.

Πρώτος στη λίστα είναι ο κ. Πολ Τόμσεν και ακολουθούν ο κ. Τόμας Βίζερ και ο κ. Κλάους Μαζούχ της ΕΚΤ.

Όλα αυτά όμως θα πρέπει να συνοδευθούν και από μια στροφή στην μακροοικονομική, δημοσιονομική και μεταρρυθμιστική πολιτική για την Ελλάδα από εδώ και στο εξής.

Θα συμβεί άραγε κάτι από όλα αυτά; Ή η έκθεση του ΔΝΤ θα ξεχαστεί σύντομα;

Οι πιθανότητες κλίνουν προς το δεύτερο. Σε αυτή την περίπτωση η ευκαιρία να ξανακερδηθεί η εμπιστοσύνη προς την Ε.Ε από τους πολίτες της θα χαθεί όπως η άμμος που φεύγει από τα χέρια των ηγετών.

Παρακάμπτοντας και υποβαθμίζοντας - τόσο η Γερμανική Ευρωπαϊκή Επιτροπή όσο και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο - το σχεδιασμό για πιστωτικό γεγονός ενάντια στην ελληνική δημοκρατία επικεντρώνονται Ευρώπη, Ουάσινγκτον και ντόπια παπαγαλάκια στο πως, ποιος και με ποιο τρόπο υπεκλάπει η συνομιλία Τόμσεν - Βελκουλέσκου κατηγορώντας έμμεσα ή άμεσα την ελληνική κυβέρνηση.
Ας δούμε όμως πως διαγράφεται η κατάσταση που ενδεχόμενα θα έχει (με τον ένα ή τον άλλο τρόπο) βαρύτατες συνέπειες για το ζήτημα της αξιολόγησης και τον λογαριασμό που θα κληθεί να πληρώσει ο ελληνικός λαός. Η επιστολή Λαγκαρντ και η απάντηση του Μαξίμου.

Έξαλλη η Κριστίν γράφει στον Αλέξη: Αφήνει υπονοούμενα για υποκλοπή, καλύπτει Τόμσεν

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο διεξάγει τις διαπραγματεύσεις του με καλή πίστη, όχι μέσω απειλών, και δεν επικοινωνούμε μέσω διαρροών, γράφει η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ στην απαντητική της επιστολή προς τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα. 
Επίσης εμφανέστατα καλύπτει τον Πολ Τόμσεν και αφήνει υπονοούμενα για την υποκλοπή της συνομιλίας του στελέχους του Ταμείου με την Ντέλια Βελκουλέσκου, ενώ ζητά από τον Πρωθυπουργό να προστατεύσει το προσωπικό της Αποστολής του ΔΝΤ. 
Τονίζει ότι δημοσιοποιεί (την επιστολή) μέσω της ιστοσελίδας του Ταμείου με στόχο «την περαιτέρω ενίσχυση της διαφάνειας στον διάλογό μας». 

Γράφει η κ. Λαγκάρντ: 

«Συμφωνώ μαζί σας ότι οι επιτυχείς διαπραγματεύσεις οικοδομούνται επί της αμοιβαίας εμπιστοσύνης και το συμβάν αυτού του Σαββατοκύριακου με προβλημάτισε ως προς το αν μπορούμε πραγματικά να επιτύχουμε πρόοδο σε ένα κλίμα ακραίας ευαισθησίας απέναντι στις δηλώσεις κάθε πλευράς. Ωστόσο, κατόπιν σκέψης, αποφάσισα να επιτρέψω την επιστροφή της ομάδας μας στη Αθήνα για τη συνέχιση των συνομιλιών”. «Η ομάδα απαρτίζεται από έμπειρο προσωπικό που έχει την πλήρη εμπιστοσύνη μου και την προσωπική μου στήριξη… είναι κρίσιμης σημασίας οι αρχές σας να διασφαλίσουν ένα περιβάλλον που σέβεται την ιδιωτικότητα των εσωτερικών συνομιλιών και λαμβάνει όλα τα αναγκαία μέτρα για την εγγύηση της προσωπικής τους ασφάλειας», τονίζει η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ. «Η άποψή μου για τις εν εξελίξει διαπραγματεύσεις είναι ότι απέχουμε αρκετά από την συγκρότηση ενός συνεκτικού προγράμματος που να έχω τη δυνατότητα να παρουσιάσω στο Εκτελεστικό μας Συμβούλιο. Έχω τονίσει με πολλές ευκαιρίες ότι μπορούμε να υποστηρίξουμε ένα πρόγραμμα μόνο εάν είναι αξιόπιστο και βασισμένο σε ρεαλιστικές εκτιμήσεις και αν ανταποκρίνεται στον στόχο του να θέσει την Ελλάδα στον δρόμο της δυναμικής ανάπτυξης με τη σταδιακή αποκατάσταση της βιωσιμότητας του χρέους», γράφει. «…φυσικά, οποιαδήποτε υπόθεση ότι το προσωπικό του ΔΝΤ θα μπορούσε να εξετάσει το ενδεχόμενο να χρησιμοποιήσει ένα πιστωτικό γεγονός ως διαπραγματευτική τακτική είναι απλώς ανοησία», τονίζει η Κριστίν Λαγκάρντ.

Ολόκληρη η επιστολή της κ. Λαγκάρντ: 

Αγαπητέ Πρωθυπουργέ, 

Σας ευχαριστώ για το γράμμα της 2ας Απριλίου, μέσω του οποίου ρωτάτε για την θέση του ΔΝΤ όσον αφορά στις διαπραγματεύσεις του προγράμματος με την Ελλάδα. 
Η άποψή μου για τις εν εξελίξει διαπραγματεύσεις είναι ότι έχουμε ακόμα σημαντική απόσταση να διανύσουμε πριν έχουμε ένα συνεκτικό πρόγραμμα, που θα μπορούσα να παρουσιάσω στο εκτελεστικό μας συμβούλιο. 
Έχω πολλές φορές τονίσει ότι μπορούμε να συμμετάσχουμε σε ένα πρόγραμμα που είναι αξιόπιστο, βασίζεται σε ρεαλιστικές προβλέψεις και μπορεί να επιτύχει τον στόχο της επαναφοράς της Ελλάδας σε έναν δρόμο ανάπτυξης και σταδιακής αποκατάστασης της βιωσιμότητας του χρέους της. Διαφορετικά δεν θα επιτύχαινε την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης, και θα δημιουργούσε τον υπαινιγμό, μεταξύ άλλων, ότι η Ελλάδα θα αναγκαστεί θα υιοθετήσει ακόμα περισσότερα μέτρα. Φυσικά, οποιαδήποτε θεωρία ότι το προσωπικό του ΔΝΤ θα σκεφτόταν να προκαλέσει πιστωτικό γεγονός ως διαπραγματευτική τακτική είναι απλώς ανόητη. 
Όπως έχουμε συζητήσει αρκετές φορές, και προσφάτως τηλεφωνικώς, έχω υπάρξει συνεπής στο να τονίζω ότι εάν ήταν απαραίτητο να μειωθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι για να υπάρξει μια ρεαλιστική πιθανότητα να ικανοποιούνται πλήρως θα υπήρχε μια ανάγκη περαιτέρω ελάφρυνσης. Για το συμφέρον του ελληνικού λαού, πρέπει να ολοκληρώσουμε σύντομα αυτές τις διαπραγματεύσεις. 
Συμφωνώ μαζί σας ότι οι επιτυχείς διαπραγματεύσεις οικοδομούνται σε αμοιβαία εμπιστοσύνη, και το περιστατικό του Σαββατοκύριακου με έκανε να ανησυχώ στο κατά πόσον μπορούμε πραγματικά να επιτύχουμε πρόοδο σε ένα κλίμα ακραίων ανταποκρίσεων σε δηλώσεις και των δύο πλευρών. Κατόπιν σκέψεως, ωστόσο, αποφάσισα να επιτρέψω στην αντιπροσωπεία μας να επιστρέψει στην Αθήνα και να συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις 

Η αντιπροσωπεία (σσ: του ΔΝΤ) αποτελείται από έμπειρο προσωπικό που έχουν την πλήρη μου εμπιστοσύνη και προσωπική υποστήριξη. Για να μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους, όπως σεις μας προσκαλέσατε, είναι καίριο ότι οι Αρχές σας θα εξασφαλίσουν ένα περιβάλλον που σέβεται την ιδιωτικότητα των εσωτερικών συζητήσεων και θα λαμβάνει όλα τα απαραίτητα μέτρα για να εγγυηθεί τηνν προσωπική τους ασφάλεια. 

Ειλικρινώς, 
Κριστίν Λαγκάρντ

Η κωλυσιεργία στη διαπραγμάτευση είναι όντως ανοησία, απαντά το Μαξίμου στην Λαγκάρντ

Με μια σκληρή ανακοίνωση απαντάει στην χτεσινή επιστολή της Κριστίν Λαγκάρντ το Μέγαρο Μαξίμου, τονίζοντας ότι η στρατηγική κωλυσιεργίας στη διαπραγμάτευση είναι «όντως ανόητη», μετά την ολοκλήρωση της σύσκεψης υπό τον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, στη Βουλή, για την πορεία της διαπραγμάτευσης. 

Ως γνωστόν, στην επιθετική και πολύ σκληρή επιστολή της προς τον Αλέξη Τσίπρα, η επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου απέρριψε ως «ανόητη» τη «θεωρία» ότι τα στελέχη του Ταμείου θα μπορούσαν να σχεδιάσουν πιστωτικό γεγονός ως μέσο πίεσης. «Η στρατηγική της κωλυσιεργίας στη διαπραγμάτευση, προκειμένου να δημιουργηθούν συνθήκες πιστωτικής ασφυξίας στην Ελλάδα λίγο πριν το βρετανικό δημοψήφισμα είναι πράγματι μια μεγάλη ανοησία. 

Μια ανοησία, που οφείλουμε όλοι, να αποτρέψουμε» τονίζει η ανακοίνωση που εκδόθηκε μετά τη σύσκεψη για την πορεία της διαπραγμάτευσης υπό τον πρωθυπουργό. 

Στην επιθετική και ενίοτε ειρωνική επιστολή της, η κ. Λαγκάρντ ανέφερε ότι για να μπορούν να κάνουν την δουλειά τους τα στελέχη του ΔΝΤ, οι ελληνικές αρχές θα πρέπει να εξασφαλίσουν ένα περιβάλλον που σέβεται την ιδιωτικότητα των «εσωτερικών συζητήσεων» και θα λαμβάνει όλα τα απαραίτητα μέτρα για να εγγυηθεί την προσωπική τους ασφάλεια. 

«Η διαπραγμάτευση πρέπει να κλείσει άμεσα χωρίς εξωπραγματικές απαιτήσεις για επιπρόσθετα μέτρα, πέρα από όσα ορίζει η συμφωνία του περασμένου Ιουλίου» αναφέρει η ανακοίνωση, ενώ σε ότι αφορά τα ζητήματα ασφάλειας σημειώνεται ότι «η ελληνική κυβέρνηση διαβεβαιώνει για άλλη μια φορά ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα απόλυτα ασφαλής, πολύ περισσότερο, μάλιστα, από χώρες, στις οποίες έχει πραγματοποιηθεί, η συντριπτική πλειοψηφία διαρροών των WikiLeaks». 


Η διαρροή της απομαγνητοφωνημένης συνομιλίας Τόμσεν – Βελκουλέσκου μπορεί να μην προσφέρει σημαντικές ειδήσεις για όσους γνωρίζουν εκ των έσω τον τρόπο με τον οποίο κινούνται οι μεγάλες δυνάμεις απέναντι στην Ελλάδα.

Επιβεβαιώνουν όμως θέσεις που μέχρι σήμερα χαρακτηρίζονταν σαν θεωρίες συνωμοσίας απ΄τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης και τους πολιτικούς που εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία είτε για το Βερολίνο είτε για την Ουάσινγκτον.

Η διαρροή της απομαγνητοφώνησης ρίχνει και τις τελευταίες μάσκες καθώς ξεκαθαρίζει ποιοι πολιτικοί και δημοσιογράφοι στην Ελλάδα στηρίζουν την κάθε πλευρά. Οι ανακοινώσεις και τα σχόλια των επόμενων ημερών θα είναι ενδεικτικές καθώς το χάσμα ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Γερμανία θα διευρυνθεί.

Η στροφή της κυβέρνησης Τσίπρα από τον “ατλαντισμό” προς την γερμανοκρατία – στροφή που συνέπεσε με την απομάκρυνση Βαρουφάκ- Παναρίτη – είναι ίσως το σημείο κλειδί για να κατανοήσει κανείς αρκετά από αυτά τα σχόλια.

– Ποια είναι τα σημαντικότερα στοιχεία της διαρροής

– Ότι οι ΗΠΑ αναμένουν νέα χρεοκοπία της Ελλάδας μέχρι τον Ιούλιο (πιθανότατα και με κάποια μορφή τραπεζικού πανικού) που θα δώσει ώθηση στις αποφάσεις.


THOMSEN: What is going to bring it all to a decision point? In the past there has been only one time when the decision has been made and then that was when they were about to run out of money seriously and to default. Right?
VELCULESCU: Right!
THOMSEN: And possibly this is what is going to happen again. In that case, it drags on until July, and clearly the Europeans are not going to have any discussions for a month before the Brexits and so, at some stage they will want to take a break and then they want to start again after the European referendum.

– Ότι οι σημαντικές κινήσεις του ΔΝΤ και της ΕΕ πραγματοποιούνται με προγραμματισμένα ή προβλέψιμα πιστωτικά γεγονότα. Είτε δηλαδή προκαλούν μια κρίση ή αφήνουν να εξελιχθεί κάποια που έχει προβλεφθεί και συνεπώς θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί. Η εκπρόσωπος του ΔΝΤ λέει καθαρά ότι θα πρέπει να υπάρξει ένα γεγονός αλλά ακόμη δεν έχουν καταλήξει τι μορφή θα πρέπει να έχει.

THOMSEN: But that is not an event. That is not going to cause them to… That discussion can go on for a long time. And they are just leading them down the road… why are they leading them down the road? Because they are not close to the event, whatever it is.
VELCULESCU: I agree that we need an event, but I don’t know what that will be.

– Το ΔΝΤ έχει στα χέρια του έκθεση για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους (προφανέστατα αρνητική) την οποία δεν παρουσιάζει χρησιμοποιώντας την σαν εργαλείο διαπραγματεύσεων και εκβιασμού.

VELKOULESKOU:[…] And the other
question is about the DSA [Debt Sustainability Analysis] and whether we will put it out at
some point.

– Η κυβέρνηση Τσίπρα θα αναγκαστεί να βάλει το μαχαίρι στο κόκκαλο (των συνταξιούχων) ακόμη και αν υπάρξει ελάφρυνση του χρέους (διαβάστε για αυτό την ανάλυση του Λεωνίδα Βατικιώτη που εξηγούσε πριν από τη διαρροή το παιχνίδι ΕΕ-ΔΝΤ)

Ότι το ΔΝΤ δεν πιστεύει τα στοιχεία για την πορεία της ελληνικής οικονομίας που παρουσιάζει η ΕΕ και η ελληνική κυβέρνηση δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.

Τέλος ότι η κυβέρνηση Τσίπρα σε κανένα σημεία δεν φαίνεται να συμμετέχει ενεργά στην οσία των διαπραγματεύσεων για το μέλλον της Ελλάδας, αφού δεν συζητά το ενδεχόμενο μη αποπληρωμής του παράνομου χρέους.

Πρώτον: Τον Γενάρη του 2013, ο Αλ. Τσίπρας συναντήθηκε με την ηγεσία του ΔΝΤ στις ΗΠΑ και αμέσως μετά δήλωσε:
«(…) το ΔΝΤ κατανοεί το αυτονόητο, δηλαδή ότι το ελληνικό πρόγραμμα δεν βγαίνει δίχως γενναίο «κούρεμα» χρέους (…) Δεν ζητάμε να μας συμπαθήσουν στο Βερολίνο. Αναζητούμε συμμάχους, αλλά η πολιτική της Γερμανίας είναι καταστροφική. Εδώ (στις ΗΠΑ), μπορούμε να βρούμε συμμάχους για να αποτρέψουμε καταστροφικές πολιτικές».
    Ήταν τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κ.Τσίπρας «φλέρταραν» με το ΔΝΤ. Ήταν τότε που εμφάνιζαν το ΔΝΤ σαν τον… «καλύτερο φίλο του ανθρώπου». Ήταν τότε που ανάμεσα στη Σκύλλα (ΔΝΤ) και στη Χάρυβδη (ΕΕ) έκαναν επιλογή υπέρ της πρώτης.
    Αλήθεια, τότε δεν το ήξεραν ότι το ΔΝΤ είναι κακό πράγμα;…
   Δεύτερον: Στις 12 Ιουλίου 2015, στην περίφημη συνεδρίαση των… «17 ωρών», όταν ο κ.Τσίπρας ξεπούλησε τα πάντα, ο πρωθυπουργός θέτοντας τον τόπο σε τροχιά τρίτου Μνημονίου, υπέγραψε τα εξής: 
«Τα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ που ζητούν χρηματοπιστωτική συνδρομή από τον ΕΜΣ αναμένεται να απευθύνουν, εφόσον είναι δυνατόν, ανάλογο αίτημα και στο ΔΝΤ. Αυτό αποτελεί προϋπόθεση προκειμένου η Ευρωομάδα να συμφωνήσει σχετικά με νέο πρόγραμμα του ΕΜΣ. Επομένως, η Ελλάδα θα ζητήσει τη συνέχιση της στήριξης του ΔΝΤ (παρακολούθηση και χρηματοδότηση) από τον Μάρτιο του 2016».
    Τα παραπάνω, η δέσμευση δηλαδή της κυβέρνησης Τσίπρα ότι θα ζητήσει την παραμονή του ΔΝΤ στην Ελλάδα και πέραν του Μαρτίου του 2016 έγιναν νόμος του ελληνικού κράτους.
    Ήταν στον νόμο 4334 με τίτλο «Επείγουσες ρυθμίσεις για τη διαπραγμάτευση και σύναψη συμφωνίας με τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης (Ε.Μ.Σ.)» (ΦΕΚ Α” 80/16-07-2015) που πέρασε από την ελληνική Βουλή – αυτολεξεί – η απόφαση της 12ης Ιουλίου.
    Ήταν εκεί που ο κ.Τσίπρας νομοθέτησε την παραμονή του ΔΝΤ στην Ελλάδα.
    Αλήθεια, τότε δεν το ήξεραν ότι το ΔΝΤ είναι κακό πράγμα;… 
    Τρίτον: Ο κ.Τσίπρας, παραμονές του δημοψηφίσματος, έστειλε την περίφημη επιστολή προς τον Ντάισελμπλουμ και προς το Διοικητικό Συμβούλιο του ESM με την οποία αιτήθηκε νέο δάνειο – και στην ουσία νέο Μνημόνιο – για την Ελλάδα.
    Στην επιστολή του ο κ.Τσίπρας τόνιζε ότι το αίτημά του υποβλήθηκε για να υπάρξει «στήριξη» της ελληνικής οικονομίας βάσει των όρων «της συνθήκης του ESM».
    Μόνο που όποιος έχει διαβάσει έστω και… μισή φορά την συνθήκη του ESM γνωρίζει ότι δεν υπάρχει σελίδα της συγκεκριμένης συνθήκης που να μην μνημονεύεται ότι όποιος σπεύδει στην αγκαλιά του ESM καταλήγει, ταυτόχρονα, στα νύχια του ΔΝΤ.
    Για παράδειγμα, τόσο στο προοίμιο όσο και στις διατάξεις της συνθήκης σύστασης του ESM αναφέρεται ότι:
  • «Ο ESM θα συνεργάζεται πολύ στενά με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) για την παροχή οικονομικής βοήθειας. Σε κάθε περίπτωση, η ενεργός συμμετοχή του ΔΝΤ θα επιδιωχθεί, τόσο σε τεχνικό όσο και οικονομικό επίπεδο.Ένα κράτος μέλος της ευρωζώνης που ζητά οικονομική ενίσχυση από τον ESM αναμένεται να απευθύνει ένα παρόμοιο αίτημα προς το ΔΝΤ»(προοίμιο, παράγραφος 6).
  • Είναι τέτοια η σχέση του ESM με το ΔΝΤ σε βαθμό που ήδη από το προοίμιο της συνθήκης τα κράτη – μέλη της ΕΕ «αποδέχονται καθεστώς προνομιακού πιστωτή του ΔΝΤ πάνω από τον ESM» (προοίμιο, παράγραφος 10).
  • Στο άρθρο 13 της συνθήκης αναφέρεται ότι η εκτίμηση επί του αιτήματος μιας χώρας να ενταχθεί στον ESM «διενεργείται από κοινού με το ΔΝΤ» (παράγραφος 1,β).
  • Στη συνέχεια προστίθεται ότι «εάν εκδοθεί απόφαση, σύμφωνα με την παράγραφο 2, το συμβούλιο διοικητών αναθέτειστην Ευρωπαϊκή Επιτροπή – σε συνεργασία με την ΕΚΤ και εφόσον είναι εφικτό, από κοινού με το ΔΝΤ– να διαπραγματευτεί με το ενδιαφερόμενο μέλος του ΕΜΣΜνημόνιο Κατανόησης (ΜΚ)όπου θα περιγράφονται αναλυτικά οι όροι που θα συνδέονται με τη διευκόλυνση χρηματοπιστωτικής συνδρομής» (παράγραφος 3).
  • Πάλι στο άρθρο 13 σημειώνεται ότι «Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή – όπου αυτό είναι δυνατόν από κοινού με το ΔΝΤ, και σε συνεργασία με την ΕΚΤ – είναι αρμόδια για την παρακολούθηση της συμμόρφωσης με τους όρους οικονομικής πολιτικής που συνδέονται με την οικονομική βοήθεια…» (παράγραφος 7).
  • Στο άρθρο 33 τονίζεται με έμφαση: «Ο ESM δικαιούται, για την επέκταση των σκοπών του, να συνεργαστεί, εντός των όρων της παρούσας συνθήκης, με το ΔΝΤ…».
    Αυτά ζήτησε ο κ.Τσίπρας. Αυτά υπέγραψε ο κ.Τσίπρας. Αυτά ψήφισε ο κ.Τσίπρας.
    Κι όλα αυτά σημαίνουν την εσαεί παραμονή του ΔΝΤ στην Ελλάδα.
    Ερώτηση:  
    Όταν αιτείτο, όταν υπέγραφε κι όταν ψήφιζε, ο κ.Τσίπρας δεν ήξερε ότι το ΔΝΤ είναι κακό πράγμα;…
    Όταν κατά την πρώτη 7μηνη διακυβέρνησή του ο κ.Τσίπρας μάζευε με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου όλα τα αποθεματικά από τα ταμεία των κρατικών φορέων για να πληρώνει τοκογλυφικά και δόσεις στο ΔΝΤ, δεν το ήξερε ότι το ΔΝΤ ήταν κακό πράγμα;
    Όταν ο κ.Τσίπρας, πριν γίνει πρωθυπουργός και αφότου έγινε πρωθυπουργός, εμφάνιζε το ΔΝΤ σαν τον «αρωγό» της Ελλάδας στο θέμα του χρέους, όταν καθημερινά τα βαποράκια της «πρώτη φορά Αριστεράς» πουλούσαν την προπαγάνδα για το «καλό» ΔΝΤ έναντι του κακού Σόιμπλε, τότε που καλούσαν τον λαό ανάμεσα στην Σκύλλα του ΔΝΤ και στην Χάρυβδη της ΕΕ να εναποθέσει τις ελπίδες του στην… «νεράιδα» του ΔΝΤ, δεν το ήξεραν ότι το ΔΝΤ είναι κακό πράγμα;…
    Και κάτι επιπλέον: Ακόμα κι αν το ΔΝΤ, για τους δικούς του λόγους και στο πλαίσιο των αντιθέσεων με τον ευρωενωσιακό ιμπεριαλισμό, φύγει από την Ελλάδα, η χώρα μας, ο λαός μας, δεμένος στο άρμα των Μνημονίων του Γιούνκερ, της Κομισιόν και της εγχώριας χρηματιστικής ολιγαρχίας, θα περνάει καλά; Αυτό ισχυρίζεται ο «αριστερός» Τσίπρας;
    Συμπέρασμα:  
    Κάθε φορά που νέα, σκληρά, αντιλαϊκά μέτρα βρίσκονται προ των πυλών, η κυβέρνηση ανασύρει το παραμύθι της… «σκληρής διαπραγμάτευσης».
    Κάθε φορά που τα έχει ξεπουλήσει όλα παριστάνει την «αντιστασιακή» στην προσπάθειά να αποκοιμίσει το λαό με αυταπάτες και με ψευδαισθήσεις.
    Κάθε φορά που ξεφτιλίζει την έννοια «Αριστερά» μασκαρεύεται και κορδώνεται, υποδύεται την προστάτιδα των συμφερόντων του λαού για να κερδίσει χρόνο ώστε κατόπιν να σερβίρει σαν «τετελεσμένο γεγονός» και σαν προϊόν «σκληρής διαπραγμάτευσης», τι; Την ικανοποίηση των συμφερόντων των δυναστών του λαού!
    Τέτοιο παραμύθι είναι και η «αντιΔΝΤ» στάση του κ.Τσίπρα. Ένα ακόμα. 

Ο κατήφορος της ταπείνωσης και του εξευτελισμού της χώρας μετά την συνθηκολόγηση Τσίπρα στους τοκογλύφους και τα τσιράκια τους όρια δεν έχει.

Δεν φτάνει η κατ' επιταγή και εκτός διαδικασιών ψήφιση των προαπαιτούμενων από την Βουλή που έχει μεταβληθεί σε ενεργούμενο των πιστωτών - παρά την αντίσταση της Προέδρου της κ. Κωνσταντοπούλου - σε ιταμές προκλήσεις έχει αποδοθεί το ΔΝΤ θέλοντας να εξευτελίσει πλήρως την Συριζανέλ κυβέρνηση και φυσικά την Ελλάδα.

Αρχικά υπήρξε απαίτηση του Ταμείου να αποσταλεί από την ελληνική κυβέρνηση αίτημα-πρόσκληση προς το ΔΝΤ με το οποίο να παρακαλούν για την έλευση των εκπροσώπων του. Άλλως δεν θα ερχόταν στην Αθήνα, όπως διαμήνυσαν. Παράλληλα και οι δύο άλλοι της τρόικας (θεσμοί ακόμα τους λένε οι ρεφορμιστές ;;;) ανακοίνωσαν πως δεν θα στέλναν τους ελεγκτές τους αν δεν είχε διευθετηθεί η έλευση του ΔΝΤ.

Δηλαδή δεν φτάνει που έγινε γυριστή, κι από εκεί που συνομιλούσαμε με το Brussel group στις Βρυξέλλες έρχονται σούμπιτοι και θρασύτατοι στην Αθήνα θέλουν και επίσημη πρόσκληση, τα καρτάλια.

Η Ελλάδα φυσικά ενέδωσε (ευρώ πάσει θυσία λέει τώρα η Πρώτη Φορά Αριστερα) και με επιστολή του υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου προς την Κριστίν Λαγκάρντ ζητήθηκε με μεγάλη ευγένεια και αβρότητα η συμμετοχή του ΔΝΤ στη νέα δανειοδότηση της Ελλάδας.

Μετά από αυτό έχουμε και δεύτερη σφαλιάρα ταπείνωσης της χώρας από το ΔΝΤ.

Η τραγελαφική κατάσταση που εκτυλίσσεται αφορά τον τόπο διαμονής της αντιπροσωπείας του ΔΝΤ που θα καταφθάσει στη χώρα αλλά και η δικαιοδοσία που θα έχει η αντιπροσωπεία αυτή στην επιθεώρηση των υπουργείων και του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους.

Και ενώ κυβερνητικός αξιωματούχος δήλωσε πως όλα «επιμέρους θέματα έχουν λυθεί», εντούτοις και κατά το ΔΝΤ αυτά φαίνεται πως δεν έχουν επιλυθεί.

Έτσι η επικεφαλής της αντιπροσωπείας το «μαύρο κοράκι» ή γνωστότερη ως «Δρακουλέσκου» η διαβόητη δηλαδή Ρουμάνα Ντέλια Βελκουλέσκου, αίφνης από σήμερα το απόγευμα φέρεται να εγείρει νέους σοβαρούς όρους για την άφιξή της στην Ελλάδα, λέγοντας πως πρόκειται να έρθει στην Αθήνα εάν αυτοί δεν ικανοποιηθούν.

Έτσι και όπως αναφέρουν οι τελευταίες πληροφορίες η Βελκουλέσκου βρίσκεται ακόμη στην Ουάσιγκτον και δεν έχει λάβει εντολή για αναχώρηση αν δεν ρυθμιστούν τα θέματα της διαμονής και του τόπου των συναντήσεων, που θα έχει στην Αθήνα.

Αν και τα τεχνικά κλιμάκια πρόκειται να έχουν έρθει μέχρι την Τετάρτη, τουλάχιστον αυτό μεταδίδεται, η «Δρακουλέσκου» ζητά ορθάνοικτες τις πόρτες των υπουργείων, με άλλα λόγια να μπορεί είτε η ίδια είτε η ομάδα της να κάνουν επιδρομές σε όποιο υπουργείο επιλέγουν, επιδρομές άνευ προειδοποίησης, ελέγχοντας υπουργούς και στοιχεία.

Η ανεπίσημη δικαιολογία που διαμηνύεται από το ΔΝΤ για την απαίτηση αυτή είναι πως τάχα πρέπει να γνωρίζουν τους υπουργούς που θα υλοποιήσουν το πρόγραμμα. “Δεν γνωρίζουμε καν τα πρόσωπά τους”, φέρεται να είπε ένα εξ αυτών.

Με άλλα λόγια το ΔΝΤ ενδιαφέρεται για να δει από κοντά την κυβέρνηση και να δει βέβαια εάν οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι είναι του γούστου τους ή όχι!

Αυτό πρακτικά λένε.

Ταυτόχρονα λένε πως για να έρθει η επικεφαλής της ομάδας η Βελκουλέσκου –η οποία βέβαια δεν κινείται αυτοβούλως από αλλού παίρνει τις εντολές- θα πρέπει να έχει πλήρη και απόλυτη αρμοδιότητα στον έλεγχο των οικονομικών του κράτους υποβάλλοντας και το ανθρώπινο δυναμικό των υπουργείων σε οποιοδήποτε εξευτελιστικές διαδικασίες τις οποίες αυτή μπορεί να θεωρήσει ως… προαπαιτούμενα.

Εν ολίγοις το ΔΝΤ στέλνει το μήνυμα ότι δεν πρόκειται να γίνει τίποτα εάν δεν αποκτήσουμε πλήρη πρόσβαση και παντού.

Την ίδια ώρα συνεχίζει τις ιστορίες περί βιωσιμότητας του χρέους, λέγοντας πως δεν μπορεί να μετάσχει σε ένα πρόγραμμα εάν αυτό δεν αποδειχθεί βιώσιμο.

Και φυσικά εδώ μας «δουλεύουν» σε πλήρη συντονισμό με τον ESM καθώς άπαντες γνωρίζουν ότι αυτό δεν είναι βιώσιμο. Μα πώς να γίνει βιώσιμο εάν δεν απομοιωθεί πρώτα, ανταπαντά η κυβέρνηση, κάτι όμως που απορρίπτουν οι Ευρωπαίοι. Και φυσικά ο τραγέλαφος και η ξεφτίλα συνεχίζεται.

«Κούρεμα» του χρέους κατά 30%, προκειμένου να καταστεί βιώσιμο, προτείνει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στην Έκθεση Βιωσιμότητας που εκδόθηκε πριν από λίγο.

Σύμφωνα με την Έκθεση, το ΔΝΤ προβλέπει ότι το χρέος της χώρας θα βρίσκεται στο 150% του ΑΕΠ το 2020 και κοντά στο 140% του ΑΕΠ ΤΟ 2022.

Το ΔΝΤ εκτιμά ότι οι χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδος για την τριετία 2015-2018 θα φθάσουν τα 50 δισεκ. ευρώ και εκτιμά ότι είναι αναγκαίο ένα νέο πρόγραμμα βοήθειας ύψους τουλάχιστον 36 δισεκ. ευρώ από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Το ΔΝΤ θεωρεί ότι εξαιτίας της εύθραυστης δυναμικής που παρουσιάζει το δημόσιο χρέος απαιτούνται ευρύτερες συναινέσεις μεταξύ των πιστωτών της χώρας προκειμένου να αποκατασταθεί η βιωσιμότητα του.

Στο πλαίσιο αυτό προτείνει να επεκταθεί η περίοδος χάριτος που έχει παραχωρηθεί για τα δάνεια του Μνημονίου στα 20 χρόνια και σταδιακή αποπληρωμή των δανείων που έχει χορηγήσει η ΕΕ στα 40 χρόνια.

Η προκαταρκτική έκθεση του ΔΝΤ για τη βιωσιμότητα του χρέους της Ελλάδας έχει ως εξής:

«Στην τελευταία αξιολόγηση τον Μάιο 2014, το δημόσιο χρέος της Ελλάδας εκτιμήθηκε ότι επιστρέφει στην οδό της βιωσιμότητας, αν και παρέμενε πολύ ευάλωτο στα σοκ.

Μέχρι αργά το καλοκαίρι του 2014, με τα επιτόκια να έχουν μειωθεί περαιτέρω, φάνηκε ότι δεν θα χρειαζόταν περαιτέρω ελάφρυνση χρέους βάσει του πλαισίου του Νοεμβρίου 2012, αν το πρόγραμμα εφαρμοζόταν όπως είχε συμφωνηθεί.

Όμως σημαντικές αλλαγές που έγιναν έκτοτε στις πολιτικές - χαμηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα και μια αδύναμη μεταρρυθμιστική προσπάθεια που θα επιβαρύνει την ανάπτυξη και τις ιδιωτικοποιήσεις - οδηγούν σε σημαντικές νέες ανάγκες χρηματοδότησης.

Με δεδομένο επιπλέον το πολύ υψηλό υφιστάμενο χρέος, αυτές οι νέες χρηματοδοτικές ανάγκες καθιστούν μη βιώσιμη τη δυναμική του χρέους. Το συμπέρασμα αυτό ισχύει είτε εξετάσει κανείς το χρέος βάσει του πλαισίου του Νοεμβρίου 2012 είτε στρέψει την προσοχή στην εξυπηρέτηση του χρέους ή στις συνολικές χρηματοδοτικές ανάγκες.

Για να εξασφαλισθεί με υψηλές πιθανότητες ότι το χρέος είναι βιώσιμο, οι ελληνικές πολιτικές πρέπει να επανέλθουν σε σωστή πορεία, αλλά επίσης, κατ' ελάχιστον, οι ωριμάνσεις των υφιστάμενων ευρωπαϊκών δανείων πρέπει να επιμηκυνθούν σημαντικά, ενώ θα χρειασθεί να παρασχεθεί νέα ευρωπαϊκή χρηματοδότηση με παρόμοιους όρους παραχώρησης για να καλυφθούν οι χρηματοδοτικές ανάγκες τα επόμενα χρόνια.

Όμως αν το πακέτο των μεταρρυθμίσεων που εξετάζεται αποδυναμωθεί περαιτέρω - ιδιαίτερα μέσω μιας περαιτέρω μείωσης των στόχων για το πρωτογενές πλεόνασμα και ακόμη ασθενέστερων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων - θα καταστεί απαραίτητο να γίνουν κουρέματα του χρέους».

Χαρακτηριστικά ακρίδων έδωσε ο πρόεδρος του Ισημερινού Ραφαέλ Κορρέα σε συνέντευξή του η οποία να σημειώσουμε δεν έλαβε την πρέπουσα προσοχή από τα περισσότερα ΜΜΕ.
Μάλιστα δεν άφησε ασχολίαστη την δράση του ΔΝΤ και στην Ελλάδα έχοντας το πραδειγμα της δικής του χώρας, μιας χώρας που πλέον τρέχει με 4,3% ανάπτυξη όταν ξεμπέρδεψε με τα χρέη που του φόρτωσε το διεθνές κεφάλαιο.
«Έδιναν μίζες σε πολιτικούς για να δανείζονται ώστε να αγοράζουν οπλικά συστήματα. Έπειτα ερχόταν το ΔΝΤ για να ξεπλύνει αυτό το καθαρά ιδιωτικό χρέος»!
Στην σκιά της συνόδου ΕΕ με τις λατινοαμερικάνικες χώρες, ο πρόεδρος του Ισημερινού, Ραφαέλ Κορρέα έδωσε συνέντευξη στο Euronews. Σε αυτή την συνέντευξη έριξε ρουκέτες για την Ελλάδα και το ΔΝΤ, που όμως δεν μετέδωσε ουδείς!
Ο πρόεδρος Κορρέα που παρέλαβε μία χρεοκοπημένη και υποδουλωμένη χώρα στο ΔΝΤ και κατάφερε με τον λαό στο πλευρό του να την φέρει στην κορυφή της ανάπτυξης με ρυθμό… 4,3% δεν μάσησε τα λόγια του.
– Μα εσείς δεν ζούσατε πάνω από τις δυνατότητες σας;
 «Εκπρόσωποι χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων – πριν την έλευση του ΔΝΤ – έμπαιναν στο υπουργείο οικονομικών με βαλίτσες και σακούλες γεμάτες με χρήμα. Μαύρο χρήμα για να δωροδοκήσουν υπουργούς, ώστε να δεχθούν δάνεια για αγορά π.χ. όπλων! Έτσι ακριβώς χτιζόταν το χρέος και βέβαια αυτό γινόταν με την απόλυτη συνεργασία των ΜΜΕ που έπαιρναν το μερτικό τους!
Έπειτα ερχόταν η «κρίση» και το ΔΝΤ ως σωτήρας για να την «αντιμετωπίσει»! Τι να αντιμετωπίσει; Το ΔΝΤ απλώς φρόντιζε για την μεταφορά του δημόσιου και ιδιωτικού πλούτου πίσω στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Στην ουσία ρευστοποιούσε τα δάνεια και αυτά πληρωνόντουσαν από ξεπούλημα των εθνικών πόρων, την μείωση των μισθών και των συντάξεων σε επίπεδα εξαθλίωσης.
Για την Ελλάδα:
«Δείτε για παράδειγμα τι κάνουν στην Ελλάδα. Ότι έκαναν σε εμάς, ίδιες μεθόδους για να έλθει το ΔΝΤ στην χώρα (!!). Και βέβαια δεν εφαρμόζει καμμία στρατηγική αντιμετώπιση της κρίσης, παρά ρευστοποίηση ενός ιδιωτικού χρέους που πληρώνεται από μειώσεις μισθών, επιδομάτων, μαζικές απολύσεις.
Και στο τέλος της ημέρας, οι πολίτες χωρίς να λάβουν τίποτα από τα δάνεια, αλυσοδένονται με διάφορα μνημόνια χρέους, για να ξεπλυθεί ένα ιδιωτικό χρέος! Η απόλυτη κυριαρχία των ισχυρών του χρήματος, πάνω στον άνθρωπο!
– Εσείς πως τα καταφέρατε να έχετε τέτοιους ρυθμούς ανάπτυξης;
«Γνωρίζαμε οικονομικά, γνωρίζαμε ότι το κλειδί ήταν ο προστατευτισμός της παραγωγής και των θέσεων εργασίας. Δεν ακούσαμε τις σειρήνες που έλεγαν «ο καθένας για την πάρτη του»! Προστατεύσαμε λοιπόν την παραγωγή μας και την δουλειά μας με ένα ισχυρό πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, που απετέλεσε πόλο έλξης για ιδιώτες επενδυτές.
Ισχυρές επενδύσεις σε υποδομές, παιδεία, ενέργεια. Έτσι φτάσαμε στο 4,3% που είναι πολύ μεγαλύτερο από τον Ευρωπαϊκό μέσον όρο.
Δηλώσεις που αποκαλύπτουν τον δόλιο τρόπο δράσης οργανισμών που στόχο έχουν να υποδουλώνουν ψυχές και συνειδήσεις, οργανισμοί που έχουν σκοπό να κρατάνε τους λαούς χαμηλά.
Και όλα αυτά με την πρόθυμη βοήθεια εγχώριων μέσων και κατεστημένων ελίτ...
 
Στόχος η παγκόσμια κυριαρχία

Συνέντευξη του Αμερικανού καθηγητή Μάϊκλ Χιούστον, στο ρωσικό διεθνές κανάλι Ρ Τ, για το ΔΝΤ στη Ουκρανία, είναι μια άκρως διδακτική ,απλουστευμένη παρουσίαση της αποστολής και της δράσης του ΔΝΤ, αυτού του γνωστού μας παρόχου «βοήθειας», τον οποίο ο δρ. Χιούστον χαρακτηρίζει «γονατοθραύστη» και « όπλο μαζικής καταστροφής»

Η περίπτωση της Ουκρανίας αποτελεί άλλωστε την ευκαιριακή αφετηρία αυτής της αποσυναρμολόγησης μιας μηχανής καταλήστευσης χωρών, πού έχουν μεθοδευμένα οδηγηθεί  στην υπερχρέωση -με την Ελλάδα να αναφέρεται ως παράδειγμα κατ’ επανάληψη στην συνέντευξη και με όσα λέγονται να την περιγράφουν πιστά.

Κατά τον δρα Χιούστον αυτό πού κρίνεται από την αντιμετώπιση μεθοδεύσεων όπως του ΔΝΤ, είναι η επιβίωση της δημοκρατίας και της εθνικής κυριαρχίας ή η υποταγή των λαών σε μια παγκόσμια  δυναστεία του χρήματος.

Το ιδιαίτερα αξιοπρόσεκτο των λεγομένων στη συνέντευξη συνίσταται στο ότι ανατόμος του συστήματος δεν είναι ο Ρώσος Οικονομολόγος Γκλαζίεφ, η ο Γάλλος  Ζακ Σαπίρ, η Μαρίν Λε Πεν, ή ο Δημήτρης Καζάκης, αλλά καθηγητής και ερευνητής των οικονομικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Μισσούρι…



Ιδού τα κύρια σημεία, της μακράς συνέντευξης του καθηγητή Μάϊκλ Χιούστον ( σε μετάφραση Μιχ. Στυλιανού):



ΡΤ: Μπορείτε να μας συνοψίσετε την δοκιμασμένη διαδικασία με την οποία τα δάνεια του ΔΝΤ γίνονται ιμάντες μεταβίβασης των πλουτοπαραγωγικών πηγών της Ουκρανίας στον έλεγχο ιδιωτικών συμφερόντων- αυτό πού έχετε περιγράψει ως τον ρόλο του ΔΝΤ ως «γονατοθραύστη»;

Michel Hudson: Η βασική αρχή πού πρέπει να έχετε κατά νουν είναι ότι τα χρηματιστικά σήμερα είναι πόλεμος με μη- στρατιωτικά μέσα. Ο σκοπός τού να καταστήσεις μια χώρα υπόχρεη είναι να της αποσπάσεις το οικονομικό της πλεόνασμα και τελικά την ιδιοκτησία της. Η βασική ιδιοκτησία προς αρπαγή είναι αυτή που μπορεί να παραγάγει εξαγωγές και να δημιουργήσει ξένο συνάλλαγμα. Για την Ουκρανία αυτό σημαίνει κυρίως τις ανατολικές βιομηχανικές και τις εταιρείες ορυχείων, που σήμερα βρίσκονται στα χέρια ολιγαρχών. Για τους ξένους επενδυτές το πρόβλημα είναι πως θα περάσουν αυτές οι πλουτοπαραγωγικές πηγές και τα κέρδη τους σε ξένα χέρια- σε μια οικονομία της οποίας οι διεθνείς πληρωμές είναι σε χρόνιο έλλειμμα, μετά την αποτυχημένη αναδιάρθρωση του 1991. Και εδώ είναι που μπαίνει στη σκηνή το ΔΝΤ.

Το ΔΝΤ δεν ιδρύθηκε για να χρηματοδοτεί ελλειμματικούς προϋπολογισμούς κυβερνήσεων. Τα δάνειά του είναι ζυγισμένα για να πληρώνουν ξένους δανειστές, κυρίως για να διατηρήσουν τη νομισματική ισοτιμία μιας χώρας. Το αποτέλεσμα είναι συνήθως να επιδοτείται έτσι η φυγή κεφαλαίων από τη χώρα σε υψηλή ανταλλακτική σχέση, προκειμένου επενδυτές και δανειστές να μην εισπράξουν λιγότερα δολάρια και ευρώ.

Το ΔΝΤ μεταφέρει μια πίστωση στον «Λογαριασμό Ουκρανίας», από τον οποίο πληρώνονται οι ξένοι δανειστές. Τα χρήματα ποτέ δεν πηγαίνουν στην Ουκρανία ή σε άλλους οφειλέτες του ΔΝΤ. Πληρώνονται σε λογαριασμούς ξένων δανειστών ή κυβερνήσεων, όπως τα δάνεια του ΔΝΤ στην Ελλάδα. Αυτά τα δάνεια συνοδεύονται από «δεσμεύσεις», που επιβάλλουν μέτρα λιτότητας. Και αυτά με τη σειρά τους σπρώχνουν την οικονομία ακόμη βαθύτερα στο χρέος –αναγκάζοντας την κυβέρνηση να συμπιέσει ακόμη περισσότερο τον προϋπολογισμό, να περικόψει ακόμη περισσότερο τα ελλείμματα και να πουλήσει τις δημόσιες πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας.

ΡΤ: Μπορεί να περιμένει και η Ουκρανία το γνωστό «σύνδρομο ΔΝΤ», της μετανάστευσης του φτωχοποιημένου πληθυσμού σε αναζήτηση εργασίας, και ποιες συνέπειες θάχει για τη χώρα να χάσει τα καλύτερα μυαλά της;

Μ.Η: Η Ουκρανία απορροφά ήδη από μεταναστευτικά εμβάσματα το 4% του εθνικού της εισοδήματος, (περίπου 10 δις. δολάρια τον χρόνο). Και το μεγαλύτερο μέρος αυτών των χρημάτων έρχεται από τη Ρωσία. Η συνέπεια των σχεδίων λιτότητας του ΔΝΤ θα είναι να αναγκάσουν περισσότερους Ουκρανούς σε μετανάστευση, σε αναζήτηση δουλειάς. Θα στείλουν μέρος των αποδοχών τους πίσω στις οικογένειές τους, ενισχύοντας το ουκρανικό νόμισμα στη σχέση του με το δολάριο και το ευρώ.

ΡΤ: Πως γίνονται στην πραγματικότητα τα εργαλεία του ΔΝΤ «όπλα μαζικής καταστροφής», όπως τα χαρακτηρίζετε;

Μ.Η: Μικρότερα ελλείμματα προϋπολογισμού σημαίνουν βαθύτερη λιτότητα και ανεργία. Το αποτέλεσμα είναι ένα σπιράλ πτώσης. Μικρότερα εισοδήματα σημαίνει μικρότερα φορολογικά έσοδα. ΄Ετσι στις κυβερνήσεις συνιστάται να ισοσκελίσουν τον προϋπολογισμό τους πουλώντας τη δημόσια περιουσία –κυρίως φυσικά μονοπώλια, στα οποία οι αγοραστές
μπορούν να αυξήσουν τις τιμές για να αποσπάσουν οικονομικά κέρδη. Το αποτέλεσμα είναι να μεταβληθεί η οικονομία σε ένα «ταμείο εισπράξεως φόρου χρήσης». Οι μέχρι τότε ελεύθεροι δημόσιοι δρόμοι γίνονται δρόμοι με πληρωμή διοδίων, το σύστημα μεταφορών, το νερό και η αποχέτευση γίνονται όλα ιδιωτικά. Αυτό αυξάνει το κόστος της ζωής και επομένως το κόστος της εργασίας – ενώ το γενικό επίπεδο των ημερομισθίων συμπιέζεται από την πολιτική της λιτότητας, η οποία συρρικνώνει τις αγορές και αυξάνει την ανεργία.

ΡΤ: ΄Ολοι ξέρουν τις συνέπειες της λιτότητας στην Ελλάδα και αλλού. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως οι Ουκρανοί δεν θέλουν αυτή τη πολιτική. Ακόμη και το ίδιο το ΔΝΤ ομολογεί τώρα ότι η λιτότητα δεν αποδίδει. Γιατί οι ηγέτες της Ουκρανίας να το επιτρέψουν να εφαρμοστεί, τους έχουν υποσχεθεί κάποια παχυλή θέση στη Δύση, όταν ανατραπούν στις εκλογές, ή τι άραγε;

Μ.Η: Οι ηγέτες της Ουκρανίας είναι κυρίως κλεπτοκράτες. Σκοπός τους δεν είναι να βοηθήσουν τη χώρα τους, αλλά να στερεώσουν την εξουσία τους. Ο Τζωρτζ Σόρος είπε πως ο καλύτερος τρόπος να το επιτύχουν είναι να βρουν Δυτικούς συνεταίρους. ΄Ετσι θα εξασφαλίσουν οι κλεπτοκράτες την αμερικανική και ευρωπαϊκή στήριξη στον έλεγχο της οικονομίας.  Η Δυτική στήριξη θα εξασφαλίσει περισσότερα δάνεια από το ΔΝΤ και τις ευρωπαϊκές τράπεζες, για να βγάλουν με ασφάλεια οι κεπτοκράτες τα κεφάλαιά τους στο εξωτερικό, σε αμερικανικές και βρετανικές τράπεζες.

ΡΤ: ΄Εχετε κάτι άλλο να προσθέσετε;

Μ.Η: Αυτό πού κρίνεται είναι εάν οι οικονομίες σε όλο τον κόσμο θα επιτρέψουν την χρηματοπιστωτική μόχλευση να καταλύσει την εξουσία των εκλεγμένων κυβερνήσεων και επομένως την δημοκρατία. Καμιά κυβέρνηση δεν οφείλει σήμερα να πληρώνει εξωτερικά χρέη και να υποτάσσεται σε πολιτικές που εκμηδενίζουν τους τρεις ορισμούς του κράτους: Δυνατότητα να κόβει δικό του νόμισμα, να εισπράττει φόρους και να κηρύσσει πόλεμο.
Αυτό που κρίνεται είναι ποιος θα κυβερνήσει τον κόσμο: Η αναδυόμενη ολιγαρχία του 1% ή οι εκλεγμένες κυβερνήσεις;
Τα δυο συστήματα στόχων τελούν σε πλήρη αντίθεση:  Ανερχόμενο επίπεδο διαβίωσης και εθνική ανεξαρτησία, ή οικονομία ραντιέρηδων, λιτότητα και διεθνής εξάρτηση.

Για την μετάφραση: Μ.Σ.