Articles by "ΕΠΙΣΤΗΜΗ"

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΠΙΣΤΗΜΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Εμβόλιο για την καταπολέμηση του καρκίνου υποστηρίζουν ότι ανέπτυξαν επιστήμονες από τη Ρωσία, σύμφωνα με ανακοίνωσή τους.

Ειδικότερα, ογκολόγοι και επιδημιολόγοι από το Εθνικό Κέντρο Ερευνών Gamaleya, ισχυρίζονται ότι ανέπτυξαν ένα εμβόλιο τύπου mRNA το οποίο χορηγείται σε πάσχοντες από τη νόσο και τους δίνει τη δυνατότητα από τη μία να μειώσουν σε μικρό χρονικό διάστημα τους κακοήθεις όγκους σε ποσοστό που ξεπερνά το 70% του αρχικού μεγέθους και σε δεύτερο χρόνο να δώσουν τα απαραίτητα «εργαλεία» στον οργανισμό ώστε αφενός να αναγνωρίζει τα καρκινικά κύτταρα και αφετέρου να τα καταστρέφει.

Παρά το γεγονός πως η δημοσίευση της σχετικής έρευνας έγινε στις 14 Δεκεμβρίου το υπουργείο Υγείας της Ρωσίας προχώρησε σήμερα στις σχετικές ανακοινώσεις με τον Διευθυντή του Ρωσικού Κέντρου Έρευνας και ακτινολογίας Andrey Kaprin να τονίζει πως το συγκεκριμένο εμβόλιο θα μπει στην παραγωγή από το 2025 και θα χορηγηθεί στους Ρώσους πολίτες δωρεάν.

Σημειώνεται πως ένας από τους επιστήμονες που συμμετείχαν στις έρευνες και την υλοποίηση του εμβολίου, ο Αλεξάντρε Γκίντσμπεργκ, μίλησε στο ρωσικό δίκτυο RT από την Αγία Πετρούπολη υπογραμμίζοντας πως το εμβόλιο λειτουργεί ενάντια στους περισσότερους τύπους καρκίνου και επί της ουσίας είναι διαφορετικό για κάθε ασθενή.

Το εμβόλιο έχει δώσει πολύ ενθαρρυντικά αποτελέσματα στις πρώτες του δοκιμές σε ασθενείς και το ρωσικό υπουργείο Υγείας άναψε το πράσινο φως για τη μαζική παραγωγή του. Στη Ρωσία μόνο το 2022 περισσότεροι από 600.000 άνθρωποι διαγνώστηκαν με κάποια επιθετική μορφή καρκίνου.

πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Αν τα κατοπτρικά βακτήρια από τα οποία μπορεί να αναπτυχθεί συνθετική ζωή ξεφύγουν από το εργαστήριο και εγκατασταθούν στη φύση μπορούν να καταστρέψουν τα οικοσυστήματα

Οι προσπάθειες για τη δημιουργία βακτηρίων «καθρέφτη» ώστε να δημιουργηθεί συνθετική ζωή στο εργαστήριο θα μπορούσαν να αφανίσουν την ανθρωπότητα καθώς θα αποτελούσαν μια ριζική απόκλιση από τη ζωή όπως την ξέρουμε, προειδοποιούν 38 επιστήμονες από εννέα χώρες.

Ένα βακτήριο «καθρέφτης» μπορεί να δράσει ως εισβολέας σε πολλά οικοσυστήματα προκαλώντας διάχυτες θανατηφόρες λοιμώξεις

Αν ολοκληρωθεί η ανάπτυξη των συνθετικών βακτηρίων μέσα στην επόμενη δεκαετία, όπως λένε οι ειδικοί, αυτά τα βακτήρια θα μπορούσαν να προκαλέσουν την εύκολη εξάπλωση θανατηφόρων λοιμώξεων με συνέπεια μια «πρωτοφανή και μη αναστρέψιμη βλάβη» στη ζωή στη Γη.

Η ομάδα των επιστημόνων εξηγεί ότι η δημιουργία των λεγόμενων κατοπτρικών βακτηρίων – μια μορφή ζωής που κατασκευάζεται με βιολογικά μόρια σε σχήματα αντίθετα από αυτά που υπάρχουν στη φύση – θα μπορούσε να αποδειχθεί καταστροφική και γι’ αυτό πρέπει να σταματήσει το εγχείρημα. Υπάρχουν «πρωτοφανείς και σε μεγάλο βαθμό παραγνωρισμένοι κίνδυνοι» λένε.

Στην ανάλυσή τους που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science και επικαλείται σε άρθρο του το Sky News, οι επιστήμονες αναφέρουν ότι τα ευρήματά τους «υποδηλώνουν ότι τα βακτήρια ‘καθρέφτης’ θα μπορούσαν πιθανώς να παρακάμψουν πολλούς ανοσοποιητικούς μηχανισμούς προκαλώντας δυνητικά θανατηφόρες λοιμώξεις σε ανθρώπους, ζώα και φυτά».

«Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε ένα σενάριο στο οποίο ένα βακτήριο ‘καθρέφτης’ δρα ως εισβολέας σε πολλά οικοσυστήματα, προκαλώντας διάχυτες θανατηφόρες λοιμώξεις σε ένα σημαντικό κλάσμα φυτικών και ζωικών ειδών, συμπεριλαμβανομένου του ανθρώπου. Ακόμα και ένα τέτοιο βακτήριο με στενότερο εύρος ξενιστών και την ικανότητα να εισβάλλει μόνο σε ένα περιορισμένο σύνολο οικοσυστημάτων θα μπορούσε να προκαλέσει μη αναστρέψιμη βλάβη» σημειώνουν.

Και προσθέτουν: «Ελλείψει αδιάσειστων στοιχείων για καθησυχασμό, η άποψή μας είναι ότι τα βακτήρια καθρέφτες και άλλοι οργανισμοί καθρέφτες δεν πρέπει να δημιουργηθούν».

Ο Jack Szostak, συνσυγγραφέας της μελέτης και νομπελίστας χημικός του Πανεπιστημίου του Σικάγο το 2019, δήλωσε από την πλευρά του ότι αν δημιουργηθούν ισχυρά βακτήρια «καθρέφτης» και απελευθερωθούν στη φύση (ή δραπετεύσουν από τον περιορισμό), θα αντιμετωπίζαμε μια πρόκληση πολύ χειρότερη από κάθε άλλη στο παρελθόν και πολύ πέρα από την ικανότητά μας να ανταποκριθούμε».

Πώς λειτουργούν τα βακτήρια «καθρέφτης»

Η ζωή έχει την ιδιότητα του χεριού ακόμη και σε μοριακό επίπεδο. Η έλικα του DNA είναι πάντα δεξιόστροφη, ενώ τα αμινοξέα – τα δομικά στοιχεία των πρωτεϊνών – έχουν αριστερόστροφο σχήμα.

Αν και τα μόρια μπορούν να υπάρχουν και με την κατοπτρική τους εικόνα, η ζωή δομήθηκε με μια συγκεκριμένη στροφή. Οι επιστήμονες προσπαθούν να δημιουργήσουν συνθετική ζωή, φτιαγμένη στο είδωλο. Αν όμως μια συνθετική μορφή ζωής δραπετεύσει από ένα εργαστήριο, τότε θα είναι αόρατη στις άμυνες της φύσης. Τα ανοσοποιητικά μας συστήματα θα ήταν άχρηστα. Το ίδιο και τα εμβόλια και τα αντιβιοτικά.

Όπως εξηγούν οι ειδικοί, αυτή η μορφή ζωής δεν υπήρξε ποτέ ή δεν εξελίχθηκε στη φύση, συνεπώς όλες οι βιολογικές αλληλεπιδράσεις θα είναι διαφορετικές ή πιθανόν να μην λειτουργούν – με ό,τι κινδύνους αυτό συνεπάγεται.

Καθώς αυτά τα βακτήρια θα είναι δομικά αντίστροφα, οι φυσικοί θηρευτές των βακτηρίων, τα αντισώματα και άλλοι φυσικοί μηχανισμοί άμυνας, δεν θα τα αναγνώριζαν ως απειλή και τίποτα δεν θα μπορούσε να σταματήσει την εξάπλωσή τους.

Ο Patrick Cai, ειδικός στη συνθετική γονιδιωματική και τη βιοασφάλεια στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ και ένας από τους 38 που εκφράζουν την αντίθεσή τους στο εν λόγω εγχείρημα, δήλωσε ότι «ενώ τα βακτήρια ‘καθρέφτες’ είναι ακόμη μια θεωρητική έννοια και κάτι που πιθανότατα δεν θα δούμε για μερικές δεκαετίες, έχουμε μια ευκαιρία να εξετάσουμε και να προλάβουμε τους κινδύνους προτού αυτοί προκύψουν».

Όπως λέει, «αυτά τα βακτήρια θα μπορούσαν ενδεχομένως να αποφύγουν τις άμυνες του ανοσοποιητικού συστήματος, να αντισταθούν στους φυσικούς θηρευτές και να διαταράξουν τα οικοσυστήματα. Με την ευαισθητοποίηση από τώρα, ελπίζουμε να κατευθύνουμε την έρευνα με τρόπο που να δίνει προτεραιότητα στην ασφάλεια για τους ανθρώπους, τα ζώα και το περιβάλλον».

Οι επιστήμονες, ανάμεσά τους και νομπελίστες, ζητούν παγκόσμιο διάλογο και αυστηρή εποπτεία, τονίζοντας ότι οι κίνδυνοι υπερβαίνουν κατά πολύ τα πιθανά οφέλη.

πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Μια ομάδα ερευνητών από το Διεθνές Κέντρο Φυσιολογίας και Οικολογίας Εντόμων ανακάλυψε έναν απίθανο σύμμαχο στην καταπολέμηση της πλαστικής ρύπανσης: τον αλευροσκώληκα της Κένυας. Ενδημική στην Αφρική, αλλά πλέον διαδεδομένη σε όλο τον πλανήτη, αυτή η προνύμφη σκαθαριού του γένους Alphitobius, μπορεί να καταναλώσει και να αποικοδομήσει το πλαστικό, όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές.

Το εύρημα αυτό θα μπορούσε να είναι ιδιαίτερα χρήσιμο στην καταπολέμηση της πλαστικής ρύπανσης στην Αφρική, σημείωσαν οι ερευνητές. Η Αφρική είναι η δεύτερη πιο μολυσμένη από πλαστικό ήπειρος στον κόσμο, παρά το γεγονός ότι παράγει μόνο το 5% της παγκόσμιας πλαστικής ρύπανσης, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.

Στη μελέτη τους, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Scientific Reports», οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι το συγκεκριμένο είδος αλευροσκώληκα μπορεί να καταναλώσει και να χωνέψει το πολυστυρένιο, το οποίο χρησιμοποιείται συνήθως στις συσκευασίες τροφίμων. Πιο αναλυτικά, διαπιστώθηκε πως οι προνύμφες μπορούσαν να καταναλώσουν σχεδόν το 50% του πολυστυρενίου με το οποίο τρέφονταν, με την απόδοσή τους να αυξάνεται όταν το πλαστικό ήταν αναμιγμένο με πίτουρο ή φλοιούς σιτηρών.

Τα βακτήρια που ζουν στο έντερο του αλευροσκώληκα τον βοηθούν να διασπάσει τα πολύπλοκα πολυμερή του πλαστικού. Οι μικροβιακές κοινότητες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων του γένους Kluyvera, Lactococcus και Klebsiella, διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στην πέψη του πολυστυρενίου, μετατρέποντάς το σε απλούστερες ενώσεις τις οποίες ο αλευροσκώληκας μπορεί να επεξεργαστεί χωρίς να πάθει βλάβη. Αυτά τα βακτήρια παράγουν ένζυμα ικανά να αφομοιώσουν το πλαστικό, και έτσι η αύξηση του αριθμού αυτών των βακτηρίων ή των ενζύμων στους αλευροσκώληκες θα μπορούσε να αυξήσει την αποτελεσματικότητά τους στην επεξεργασία του πλαστικού, χωρίς να βλάπτει τα ίδια τα έντομα.

Στη συνέχεια, οι επιστήμονες θα μπορούσαν να εντοπίσουν τα συγκεκριμένα βακτηριακά στελέχη και ένζυμα που εμπλέκονται στη διάσπαση του πολυστυρενίου και να τα χρησιμοποιήσουν στην ανακύκλωση πλαστικών απορριμμάτων. Η έρευνα μπορεί να θέσει τις βάσεις για μια μελλοντική πορεία μετατροπής του πλαστικού σε υψηλής αξίας πρωτεΐνη εντόμων για ζωοτροφές.

«Θα διερευνήσουμε επίσης τους μηχανισμούς των βακτηρίων στον αλευροσκώληκα στην αποικοδόμηση του πλαστικού. Θέλουμε να καταλάβουμε αν τα βακτήρια είναι εγγενή στους αλευροσκώληκες ή αν είναι μια αμυντική στρατηγική που αποκτάται μετά τη σίτιση με πλαστικό», δήλωσε η συν-συγγραφέας της μελέτης, Εβαλίν Ντοτόνο.

ΠΗΓΗ: Live Science



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

από Russia Beyond

Ανακαλύφθηκε πριν από περισσότερα από 10 χρόνια, η υποπαγετώδης λίμνη Βοστόκ στην Ανταρκτική και αμέσως χαρακτηρίστηκε ως το μεγαλύτερο μυστήριο του πλανήτη. Για 14 εκατομμύρια χρόνια, αυτή η γιγαντιαία λίμνη, μεγέθους όσο το Κατάρ, παρέμεινε εντελώς απομονωμένη. Προστατευόταν από τον έξω κόσμο από ένα στρώμα πάγου πάχους περίπου 4. 000 μέτρων.

Οι πρώτοι που έφτασαν στη λίμνη ήταν Ρώσοι ερευνητές. Χρειάστηκαν 16 χρόνια για να διαπεράσει η γεώτρηση τον πάγο χωρίς να τεθεί σε κίνδυνο το οικοσύστημα. Και χρειάστηκαν μερικά ακόμη χρόνια για να συλλεχθούν δείγματα "καθαρού" νερού.

Να τι βρήκαν στη λίμνη των λειψάνων:

Έχει περιγραφεί ως το κλειδί για την κατανόηση του κατά πόσον είναι δυνατή η ύπαρξη ζωής στην Ευρώπη, ένα από τα φεγγάρια του Δία. Κάτω από το παγωμένο "κέλυφος" της Ευρώπης βρίσκεται ένας ωκεανός όπου πιστεύεται ότι θα μπορούσαν να ζήσουν οργανισμοί ανθεκτικοί σε ακραίες συνθήκες, παρόμοιοι με εκείνους της λίμνης Βοστόκ.


Σε δείγματα νερού από τη λίμνη βρέθηκαν 49 οργανισμοί που περιείχαν DNA. Τα περισσότερα από αυτά προέρχονται από την επιφάνεια του πλανήτη μας. Ορισμένες όμως είναι εντελώς άτυπες.


Ένα από τα δείγματα DNA ήταν εντελώς άγνωστο στους επιστήμονες: μόνο το 86% του γονιδιώματός του ταίριαζε με γνωστούς μικροοργανισμούς.


Ένα άλλο δείγμα θύμιζε ένα βακτήριο που θεωρητικά ζει μόνο σε ελώδη εδάφη, αλλά όχι σε παγετώδη νερά υψηλής πίεσης.


Ένας άλλος κάτοικος του Βοστόκ - ο bacillus marini Lactobacillus sp - τρέφεται αποκλειστικά με οργανική ύλη, η οποία ουσιαστικά απουσιάζει από τα νερά της λίμνης. Ως αποτέλεσμα, περιοχές πλούσιες σε θρεπτικά συστατικά θα μπορούσαν να βρεθούν σε μεγαλύτερα βάθη, λένε οι επιστήμονες.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Επίτιμος διδάκτορας του Τμήματος Ιατρικής του ΑΠΘ αναγορεύεται στις 12 Δεκεμβρίου ο καθηγητής Ιατρικής στο Κέντρο Έρευνας και Πρόληψης της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ Ιωάννης Ιωαννίδης…

Σύμφωνα με την εισηγητική πρόταση, βάσει της οποίας αποφασίστηκε ομόφωνα από το Τμήμα Ιατρικής του ΑΠΘ η αναγόρευση του κ. Ιωαννίδη, «η προσφορά του στην επιστημονική κοινότητα είναι εντυπωσιακή, με περισσότερες από 1337 διεθνείς δημοσιεύσεις στο χώρο της Τεκμηριωμένης Ιατρικής που έχουν συγκεντρώσει περισσότερες από 250.000 αναφορές.

Ο δείκτης απήχησης h-index ανέρχεται σε 186, κατατάσσοντάς τον στους επιστήμονες με τις περισσότερες δημοσιεύσεις παγκοσμίως». Η τελετή αναγόρευσης θα πραγματοποιηθεί στην Αίθουσα Τελετών του Παλαιού Κτιρίου της Φιλοσοφικής Σχολής (12/12/ ώρα 17:00) Η εκδήλωση είναι ανοιχτή για το κοινό και θα μεταδοθεί ζωντανά από τον σύνδεσμο: https://www.med.auth.gr/article/neo-prosklisi-kai-programma-gia-teleti-anagoreysis-epitimoy-didaktora-ioanni-ioannidi

Ο Ιωάννης Ιωαννίδης γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1965 και μεγάλωσε και σπούδασε στην Αθήνα. Από μικρός ήταν αριστούχος μαθητής ενώ κέρδισε πολλά βραβεία, όπως το Πανελλαδικό Βραβείο της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας, το 1984. Αποφοίτησε πρώτος από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, το 1990.

Στο ίδιο Πανεπιστήμιο απέκτησε διδακτορικό στη Βιοπαθολογία. Σπούδασε στο Harvard και Tufts, όπου εξειδικεύθηκε στην εσωτερική παθολογία και στα λοιμώδη νοσήματα, και αμέσως μετά εργάστηκε στο National Institute of Health-ΝΙΗ (Υπουργείο Υγείας ΗΠΑ), στο Johns Hopkins και στο Tufts. Κατείχε ηγετικές και καθηγητικές θέσεις στο NIH, στο Johns Hopkins, στο Tufts, στο Harvard, στο Imperial College και στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων όπου διετέλεσε Διευθυντής του Εργαστηρίου Υγιεινής και Επιδημιολογίας, την περίοδο 1999-2010. Από το 2010, εργάζεται στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, όπου αρχικά κατείχε την έδρα C.F Rehnborg στο Κέντρο Έρευνας Πρόληψης του Ιδρύματος, ενώ στη συνέχεια κατείχε καθηγητικές θέσεις σε τέσσερα τμήματα και συμμετοχή σε οκτώ Κέντρα/Ινστιτούτα.

Είναι συγγραφέας περισσοτέρων από 1377 δημοσιεύσεων σε έγκριτα διεθνή περιοδικά, με περισσότερες από 250.000 αναφορές και h-index=186 στη βάση Scopus (530.000 αναφορές και h=250 στην Google Scholar). Με βάση τον σημερινό αριθμό αναφορών που λαμβάνει το δημοσιευμένο έργο του ανά έτος, είναι ένας από τους έξι πλέον αναφερόμενους επιστήμονες εν ζωή στον κόσμο.

..Η δημοσίευση του PLoS Medicine το 2005, με θέμα «Why most published research findings are false» είναι το πιο διαβασμένο άρθρο στην ιστορία της δημοφιλούς Δημόσιας Βιβλιοθήκης Επιστημών PLOS, με περισσότερες από τρία εκατομμύρια επισκέψεις. Το βραβείο του Atlantic, το 2010, ως Brave Thinker Scientist αναγνώρισε ότι «μπορεί να είναι ένας από τους επιστήμονες με τη μεγαλύτερη επιρροή εν ζωή». Το 2014 ίδρυσε το Κέντρο METRICS στο Στάνφορντ, το οποίο έχει στόχο τη διεπιστημονική βελτίωση των υφιστάμενων ερευνητικών μεθόδων για σχεδιασμό και ανάλυση μελετών, καθώς και στην ανάπτυξη και εφαρμογή νέων ερευνητικών μεθόδων.

Παρά το σημαντικό βιογραφικό του, ο ίδιος έχει δηλώσει: «Θεωρώ τον εαυτό μου προνομιούχο που έμαθα και συνεχίζω να μαθαίνω από τις αλληλεπιδράσεις με φοιτητές και νέους επιστήμονες όλων των ηλικιών, από όλο τον κόσμο και μου αρέσει να μου υπενθυμίζουν, συνεχώς, ότι δεν ξέρω σχεδόν τίποτα».

Ο κ. Ιωαννίδης ασχολείται, επίσης, με τη λογοτεχνία και την ποίηση. Είναι συγγραφέας εννέα λογοτεχνικών βιβλίων εκ των οποίων τα οκτώ είναι γραμμένα στην ελληνική γλώσσα και το ένα είναι μεταφρασμένο στην αγγλική. Επίσης, έχει γράψει δύο λιμπρέτα για όπερα μαζί με τον συνθέτη Χάρη Βρόντο, την «Επέτειο» και το «Κολιέ» το οποίο είχε πρόσφατα πρεμιέρα στο Πανεπιστήμιο Στάντφορντ.

Ο καθηγητής Ιωάννης Ιωαννίδης ανήκει στη Συμβουλευτική Επιτροπή του αγγλόφωνου μεταπτυχιακού προγράμματος σπουδών του Τμήματος Ιατρικής του ΑΠΘ «Medical Research Methodology». Στις 13/12/2023 θα πραγματοποιήσει μάθημα στους προπτυχιακούς φοιτητές του ελληνόφωνου και αγγλόφωνου προπτυχιακού προγράμματος σπουδών.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η λοίμωξη από Covid-19 σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης της σπάνιας νευρολογικής διαταραχής που ονομάζεται σύνδρομο Γκιλαίν-Μπαρέ εντός έξι εβδομάδων, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε στο ηλεκτρονικό τεύχος του ιατρικού περιοδικού «Neurology» της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας.

Το σύνδρομο Γκιλαίν-Μπαρέ (Guillain- Barre, GBS) είναι μια σπάνια αυτοάνοση διαταραχή, κατά την οποία το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού επιτίθεται στα νευρικά κύτταρα με αποτέλεσμα ο ασθενής να παρουσιάζει αρχικά αδυναμία στα χέρια και στα πόδια και ίσως παράλυση και μούδιασμα. Αν και μπορεί να είναι απειλητικό για τη ζωή, οι περισσότεροι άνθρωποι αναρρώνουν με λίγα εναπομείναντα προβλήματα. Η ακριβής αιτία του συνδρόμου είναι άγνωστη, αλλά μπορεί να εμφανιστεί έπειτα από γαστρεντερικές ή αναπνευστικές λοιμώξεις.

Στην έρευνα συμμετείχαν πάνω από τρία εκατομμύρια άτομα στο Ισραήλ χωρίς προηγούμενη διάγνωση του συνδρόμου. Παρακολουθήθηκαν από την 1η Ιανουαρίου 2021 έως τις 30 Ιουνίου 2022 και οι ερευνητές εξέτασαν αν οι συμμετέχοντες είχαν μολυνθεί με Covid-19 ή είχαν κάνει εμβόλιο κατά του Covid-19 κατά τη διάρκεια έξι εβδομάδων πριν από τη διάγνωση του Γκιλαίν- Μπαρέ. Κατά την περίοδο αυτή, 76 άτομα εμφάνισαν το σύνδρομο.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα άτομα με πρόσφατη λοίμωξη από Covid-19 είχαν έξι φορές περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν το σύνδρομο Γκιλαίν- Μπαρέ σε σχέση με τα άτομα χωρίς πρόσφατη λοίμωξη. Η έρευνα διαπίστωσε επίσης ότι τα άτομα που εμβολιάστηκαν πρόσφατα με το εμβόλιο mRNA της Pfizer-BioNTech είχαν πάνω από 50% λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν τη διαταραχή σε σχέση με τα άτομα χωρίς πρόσφατο εμβολιασμό.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

από τον Patrice Gibertie

Εγγενές στην Ασία, το φυτό Αρτεμισία χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική εδώ και αιώνες. Σχεδόν 400 είδη του φυτού αναπτύσσονται τώρα σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της Artemisia annua (ετήσιος μούστος). Από αυτό το είδος εξάγεται η αρτεμισινίνη, το δραστικό συστατικό που περιέχεται στις κύριες θεραπείες κατά της ελονοσίας που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της νόσου.

Πρώην υπεύθυνος εργαστηρίου τοξικολογίας και φαρμακολογίας στη φαρμακοβιομηχανία στη Βασιλεία; Ο Bernard Sudan έχει πραγματοποιήσει τεράστιες εργασίες στο Artemisia annua, το διάσημο φυτό που έσωσε τη Μαδαγασκάρη από τον Covid.

Παραθέτει αρκετές μελέτες που καταδεικνύουν τις δυνατότητες της Αρτεμισίας:

Μια πρόσφατη μελέτη από τις 8 Σεπτεμβρίου 2023 παρουσιάζει για πρώτη φορά πιο εις βάθος πληροφορίες σχετικά με τους μοριακούς μηχανισμούς δράσης του Artemisia annua κατά του καρκίνου. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν καινοτόμες προσεγγίσεις για να επαληθεύσουν την αξία αυτού του φυτού με πολλαπλές ιδιότητες.

Κινέζοι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Yunnan μόλις έδειξαν ότι το artesunate δρα κατά του καρκίνου του παχέος εντέρου:

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC10374509
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC10492370

Ιταλοί ερευνητές (Ρώμη, Παλέρμο και Μιλάνο) μόλις δημοσίευσαν στις 11 Οκτωβρίου 2023 την επιβεβαίωση των ιδιοτήτων της Artemisia annua κατά του SARS-CoV-2:

https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S075333222

Σε μια δημοσίευση στις 29 Οκτωβρίου 2023 στο περιοδικό « Molecular Diversity », Κινέζοι ερευνητές αναλύουν τον μηχανισμό του φυτού Artemisia annua στη θεραπεία του οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου.

https://bernardsudan.net/mecanisme-dartemisia-annua-l-dans-le-traitement-de-linfarctus-du-myocardie-acute

Μηχανισμός της Artemisia annua L. στη θεραπεία του οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου: φαρμακολογία δικτύου, μοριακή σύνδεση και επικύρωση in vivo

https://link.springer.com/article/10.1007/s11030-023-10750-3

Αυτή η μελέτη αποκάλυψε τα πιθανά συστατικά και τους μοριακούς μηχανισμούς του A. annua στη θεραπεία του AMI. Η εργασία μας έδειξε επίσης ότι ο Α. Το annua έχει μεγάλη επίδραση στη μείωση της ίνωσης του μυοκαρδίου και της περιοχής ουλής μετά από καρδιακή προσβολή.

πηγή: Patrice Gibertie


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου