Articles by "Ελλάδα"

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ελλάδα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ακτιβιστής στις 0
Αυτό είναι το πλήρες βίντεο που δημιούργησε ο  καθηγητής Οικονομικών κ. Κοσμάς Μαρινάκης θέλοντας να δείξει πως λειτουργεί στην Κολομβία των Βαλκανίων η διαφθορά με τη διαπλοκή κυβέρνησης, ΜΜΕ και Τραπεζών. 
 Όπως ο ίδιος μας λέει του "ζήτησαν" να το κατεβάσει επ' απειλή μηνύσεων και δικαστικής εμπλοκής του. Και σαν να μην έφτανε αυτό, όπως ο ίδιος αποκαλύπτει, συγγενικό του πρόσωπο δέχθηκε έμπρακτο εκφοβισμό από αγνώστους.
Εμείς το ανεβάζουμε αυτούσιο.

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Μόλις τέσσερις μέρες πριν η Υπηρεσία Αρωγής και Έργων του ΟΗΕ για τους Παλαιστινίους Πρόσφυγες στην Εγγύς Ανατολή (UNRWA) έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου λόγω των σοβαρών ελλείψεων σε βρεφική γάλα που καταγράφονται στη Λωρίδα της Γάζας.

Όπως αναφέρει στην έκθεσή της, περισσότερα από 8.500 βρέφη εξαρτώνται από τη γάλα σε σκόνη που παρέχεται μέσω της UNRWA, αλλά οι υπάρχουσες προμήθειες είναι ανεπαρκείς. Είναι χαρακτηριστικό πως ένα από τα λιγοστά κέντρα υγείας της UNRWA που παραμένουν σε λειτουργία στο νότιο τμήμα του παλαιστινιακού θύλακα διαθέτει μόλις έξι κουτιά με βρεφικό γάλα.

Περισσότεροι από 200.000 άνθρωποι να εξαρτώνται από αυτό το κέντρο για πρωτοβάθμια υγειονομική περίθαλψη. Η τεράστια έλλειψη προμηθειών θέτει πολλούς – συμπεριλαμβανομένων των βρεφών – σε σοβαρό κίνδυνο, υπογραμμίζει η υπηρεσία του ΟΗΕ για τους παλαιστινίους πρόσφυγες.

Παράλληλα, τονίζει για ακόμη μια φορά ότι η άμεση παράδοση ανθρωπιστικής και η κατάπαυση του πυρός είναι απαραίτητες για να σωθούν ζωές.

Με βάση την απελπιστική και άκρως επικίνδυνη κατάσταση του άμαχου πληθυσμού στη Γάζα κατατέθηκε ψήφισμα στον ΟΗΕ από κοινού Αλγερία, Μπελίζ, Βολιβία, Βραζιλία, Χιλή, Κολομβία, Αίγυπτος, Γουιάνα, Ινδονησία, Ιρλανδία, Ιορδανία, Κουβέιτ, Λιβύη, Μαλαισία, Ναμίμπια, Νορβηγία, Κατάρ, Σαουδική Αραβία, Σλοβενία, Νότια Αφρική, Ισπανία, Υεμένη και το κράτος της Παλαιστίνης. Με βάση αυτό η Γενική Συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών ενέκρινε απόφαση που ζητεί από το Διεθνές Δικαστήριο (ΔΔ) να γνωμοδοτήσει σχετικά με την υποχρέωση του Ισραήλ να στηρίξει ανθρωπιστικά τη Γάζα.

Και μπορεί η πλειοψηφία των κρατών μελών του ΟΗΕ να υπερψήφισε και να ζητά από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης να γνωμοδοτήσει σχετικά με τις υποχρεώσεις του Ισραήλ έναντι των Παλαιστινίων όσον αφορά την ανθρωπιστική βοήθεια, αλλά η Ελλάδα δεν ήταν με την πλειοψηφία.


Το ψήφισμα υιοθετήθηκε με μεγάλη πλειοψηφία: 137 χώρες τάχθηκαν υπέρ, 12 κατά και 22 απείχαν.

Η Ελλάδα απείχε, φροντίζοντας να μην δυσαρεστήσει τον σύμμαχο της κυβέρνησης, αιμοσταγή Νετανιάχου.

Και το προκλητικότερο από την ντροπιαστική αυτή για τη χώρα μας απαράδεκτη και απάνθρωπη στάση της αποχής στην ψηφοφορία είναι και η άθλια προσπάθεια δικαιολόγηση της πράξης της.

Διαβάστε την επεξήγηση της στάσης της χώρας,όπως δόθηκε από το υπουργείο Εξωτερικών:
«Η σημερινή ψηφοφορία επί του σχεδίου ψηφίσματος με το οποίο ζητείται γνωμοδότηση του Διεθνούς Δικαστηρίου αναδεικνύει για άλλη μια φορά την επείγουσα ανάγκη αντιμετώπισης της πρωτοφανούς κρίσης που λαμβάνει χώρα στη Μέση Ανατολή.

Η Ελλάδα παραμένει προσηλωμένη στο διεθνές δίκαιο και τη διεθνή δικαιοσύνη. Έτσι, μόλις πριν από λίγες ημέρες, στις 11 Δεκεμβρίου 2024, στη 10η Έκτακτη Ειδική Σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης, η Ελλάδα υπερψήφισε τα δύο ψηφίσματα για την υποστήριξη της εντολής της UNRWA, καθώς και για την απαίτηση για κατάπαυση του πυρός στη Γάζα.

Πιστεύουμε ότι θα πρέπει να δώσουμε χρόνο στα εμπλεκόμενα μέρη, καθώς και στη διεθνή κοινότητα να δώσουν συνέχεια στα προαναφερθέντα ψηφίσματα και να ενεργοποιηθούν προς την κατεύθυνση της αντιμετώπισης των ζητημάτων που έχουν τεθεί.

Για το λόγο αυτό, αν και συμμεριζόμαστε τις ανησυχίες που διατυπώνονται στο σχέδιο, θα απέχουμε.

Η Ελλάδα ως χώρα της περιοχής, αλλά και ως εκλεγμένο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ από 1.1.2025 παραμένει έτοιμη να συνδράμει κάθε ειρηνευτική προσπάθεια που συμβάλλει στην προώθηση της τόσο αναγκαίας σταθερότητας και ευημερίας στην περιοχή».


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Konstantinos Mpourxas

Η φετινή ήταν μια χρονιά - ρεκόρ για τον τουρισμό στη Ρόδο. Πάνω από 3,5 εκατ. τουρίστες είχαν επισκεφτεί το νησί μέχρι τα τέλη Σεπτέμβρη, περισσότεροι κατά 14% σε σχέση με πέρυσι. Το λιμάνι της Ρόδου προσέγγισαν 264 κρουαζιερόπλοια με πάνω από 350.000 επιβάτες. Άλλα 88 αναμένονταν μέχρι το τέλος Δεκέμβρη.
«Καταρρίπτει όλα πλέον τα ρεκόρ η φετινή τουριστική χρονιά για το σμαραγδένιο νησί μας!», πανηγυρίζει η δημοτική αρχή και διαφημίζει τις «επιδόσεις» κράτους και Τοπικής Διοίκησης: «Στο εξαιρετικό αυτό αποτέλεσμα συνέβαλαν τα μέγιστα όλοι οι εμπλεκόμενοι με τον Τουρισμό φορείς και φυσικά ο δήμος Ρόδου, με την τουριστική πολιτική και στρατηγική που ακολούθησε από την αρχή της χρονιάς».
Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ η Ρόδος κρατάει τα πρωτεία και στις εισπράξεις, με 1,3 δισ. ευρώ έσοδα από τον Τουρισμό, ποσό ίσο με το 6,5% των τουριστικών εσόδων της χώρας και το 1/3 του Νότιου Αιγαίου. Στο νησί λειτουργούν πάνω από 65 πεντάστερα ξενοδοχεία - πολλά από τα οποία ανήκουν σε παγκόσμιες αλυσίδες - με περισσότερες από 46.000 κλίνες.
Αυτή είναι η μια πλευρά, η «βιτρίνα» του νησιού. Την άλλη τη βλέπουμε με οργή αυτές τις μέρες, με τις τεράστιες καταστροφές που προκάλεσε στη Ρόδο - και σε πολλές ακόμα περιοχές - μια κακοκαιρία καθόλου «αιφνιδιαστική», αφού την είχαν προβλέψει οι μετεωρολόγοι και προειδοποιούσαν για τις συνέπειές της.
Κι όμως... Ο λαός βρέθηκε για μια ακόμα φορά απροστάτευτος στο πέρασμά της, με αποτέλεσμα περιοχές όπως η Λήμνος, η Ρόδος, η Χαλκιδική και άλλες να θυμίζουν ...Θεσσαλία μετά τον «Ντάνιελ». Το «σμαραγδένιο νησί» από ψηλά μοιάζει με απέραντο βούρκο.
Οι δύο αυτές εικόνες της Ρόδου αντανακλούν τις μεγάλες αντιφάσεις στην ανάπτυξη του νησιού και συνολικά της χώρας. Της καπιταλιστικής ανάπτυξης, που έχει ως κριτήριο και προτεραιότητα τα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων, σε βάρος των αναγκών της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας.
«Το Α και το Ω» της πολιτικής κυβέρνησης, κράτους και Τοπικής Διοίκησης είναι η ανάπτυξη του Τουρισμού στη Ρόδο και μάλιστα για τα υψηλά εισοδήματα. Σε αυτό εστιάζει ο στρατηγικός τους σχεδιασμός, εκεί επενδύεται το μεγαλύτερο μέρος της κρατικής και ευρωπαϊκής χρηματοδότησης.
Μόνο για την αναβάθμιση της μαρίνας της Ρόδου «τρέχουν» αυτήν τη στιγμή σχέδια και χρηματοδοτήσεις ύψους περίπου 10 εκατ. ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης! Στον αντίποδα, υποδομές και έργα αναγκαία για την προστασία του λαού και της περιουσίας του είτε βρίσκονται στα αζήτητα, λόγω κόστους και μη ανταποδοτικότητας για το κεφάλαιο, είτε είναι αποσπασματικά και άρα αναποτελεσματικά, ειδικά όταν τα φαινόμενα είναι έντονα.
Υπάρχουν και παραδείγματα όπου η ανάπτυξη του Τουρισμού υπονομεύει άμεσα την ασφάλεια των κατοίκων από φυσικές καταστροφές: Παλιές υποδομές (γέφυρες, δρόμοι κ.λπ.) επιβαρύνονται και καταρρέουν με την πρώτη μεγάλη νεροποντή, ρέματα μπαζώνονται για να γίνουν τουριστικά καταλύματα, ο αιγιαλός κλείνει «και με τον νόμο» για να παραδοθεί στα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, κ.ά.
Πέρα από τη σημερινή και όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις, η Τοπική Διοίκηση έχει τεράστια ευθύνη γι' αυτήν την εξέλιξη.
Όσο κι αν προσπαθούν δήμαρχοι και περιφερειάρχες «να βγάλουν την ουρά τους απέξω», το έγκλημα έχει και τη δική τους υπογραφή. Γιατί στήριξαν και στηρίζουν την πολιτική που βάζει «στο πάνω ράφι» τα κέρδη μιας χούφτας τουριστικών και άλλων ομίλων, ενώ πετάει στα ...ληγμένα τις ανάγκες για σύγχρονη πρόληψη και προστασία του λαού.
Το επιβεβαίωσε και η μεγάλη φωτιά πέρυσι το καλοκαίρι, που έκανε παρανάλωμα του πυρός μεγάλες δασικές εκτάσεις και έβαλε σε κίνδυνο ακόμα και τη ζωή κατοίκων και τουριστών.
Αυτή η πολιτική υπονομεύει τις δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά και να περιοριστούν οι συνέπειες από τα φυσικά φαινόμενα. Και αυτό δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από βολικά άλλοθι όπως η «κλιματική αλλαγή», που έχει γίνει καραμέλα στο στόμα υπουργών και παραγόντων της Τοπικής Διοίκησης.
Το πραγματικό δίλημμα, «τα κέρδη τους ή οι ζωές μας», επανέρχεται με κάθε αφορμή. Και θα παραμένει αμείλικτο για τον λαό, όσο κριτήριο οργάνωσης της οικονομίας και της κοινωνίας είναι τα κέρδη μιας χούφτας επιχειρηματικών ομίλων. Εκεί πρέπει να στοχεύσουν ακόμα πιο αποφασιστικά η οργάνωση, ο αγώνας και η αντεπίθεση του λαού, δυναμώνοντας σήμερα την πάλη για σύγχρονα έργα, σχέδια και υποδομές προστασίας από τα φυσικά φαινόμενα, με κρατική ευθύνη και χρηματοδότηση.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Μπορεί στην Ελλάδα ο μέσος μισθός πλήρους απασχόλησης να αυξήθηκε το 2023 συγκριτικά με το 2022, όμως το ποσοστό ήταν χαμηλότερο σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, με αποτέλεσμα η χώρα μας να υποχωρήσει ακόμη χαμηλότερα στην κατάταξη και να καταλαμβάνει πλέον την 3η θέση από το τέλος.

Τα επίσημα στοιχεία που έδωσε χθες στη δημοσιότητα η Eurostat ανεβάζουν τις μέσες ετήσιες αποδοχές του εργαζόμενου πλήρους απασχόλησης στην Ελλάδα στα 17.013 ευρώ, έναντι 16.407 ευρώ το 2022. Η ποσοστιαία μεταβολή διαμορφώνεται στο 3,69% και αποτελεί μια από τις χειρότερες επιδόσεις σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.

Σε ποσοστιαία βάση η Ελλάδα κινήθηκε περίπου στα ίδια επίπεδα με τη Δανία (είχε αύξηση 3,74% στις μέσες ετήσιες αποδοχές πλήρους απασχόλησης, οι οποίες όμως αυξήθηκαν στα 67.604 ευρώ), ενώ είχε καλύτερη επίδοση από τη Σουηδία (υπήρξε υποχώρηση 3,91% στα 44.619 ευρώ) και τη Μάλτα (αύξηση 1,98% στα 29.989 ευρώ). Καλύτερη ήταν η ποσοστιαία επίδοση της Ελλάδας και συγκριτικά με την αντίστοιχη της Ιταλίας, η οποία είδε αύξηση 2,83% στις μέσες ετήσιες αποδοχές και διαμόρφωσή τους στα 32.749 ευρώ.


Μας πέρασαν Ρουμάνοι και Πολωνοί, μας «έπιασαν» οι Ούγγροι

Με βάση τα στοιχεία της Eurostat, η Ελλάδα το 2022 ξεπερνούσε (με βάση τον συγκεκριμένο δείκτη μέτρησης) την Πολωνία, τη Ρουμανία, την Ουγγαρία και τη Βουλγαρία. Και αυτό διότι τα 16.407 ευρώ ήταν περισσότερα από τα 15.488 ευρώ της Πολωνίας, τα 15.064 ευρώ της Ρουμανίας, τα 14.384 ευρώ της Ουγγαρίας και τα 11.880 ευρώ της Βουλγαρίας.

Όμως, με βάση τα στοιχεία το 2023, η Ελλάδα έπεσε ακόμη χαμηλότερα στην κατάταξη. Για παράδειγμα, η Πολωνία είναι πλέον πολύ πιο ψηλά από την Ελλάδα, καθώς καταγράφηκε αύξηση 16,57% και διαμόρφωση των ετήσιων αποδοχών στα 18.054 ευρώ. Σε καλύτερη θέση από την Ελλάδα βρέθηκε και η Ρουμανία, η οποία εμφάνισε αύξηση 17,76% και διαμόρφωση του ετήσιου ποσού στα 17.739 ευρώ.

Άρα, με βάση τα επικαιροποιημένα στοιχεία της Eurostat, ξεπερνάμε πλέον οριακά την Ουγγαρία, η οποία όμως πλησίασε πολύ την Ελλάδα ύστερα από ετήσια αύξηση 17,46%, και «καθαρά» μόνο τη Βουλγαρία, η οποία παραμένει στην τελευταία θέση με μέσες ετήσιες αποδοχές 13.503 ευρώ, οι οποίες όμως επίσης αυξάνονται με ετήσιο ρυθμό της τάξεως του 13,66%.
Οι μόνοι με μισθούς χαμηλότερους του 2014

Το 2023 ήταν η 3η διαδοχική χρονιά αύξησης του μέσου μισθού στην Ελλάδα. Το χαμηλό της 10ετίας καταγράφηκε το 2020, στα 15.859 ευρώ. Ακόμη και στη συγκεκριμένη χρονιά, όμως, η Ελλάδα δεν είχε πέσει τόσο χαμηλά στην ευρωπαϊκή κατάταξη, καθώς ξεπερνούσε κατά σειρά τη Βουλγαρία, την Ουγγαρία, τη Ρουμανία, την Πολωνία, τη Σλοβακία και την Κροατία.

Ακόμη και με τα 17.013 ευρώ είμαστε η μοναδική χώρα στην Ευρώπη που εξακολουθούμε να έχουμε μέσες ετήσιες αποδοχές χαμηλότερες (έστω και οριακά) σε σχέση με τα προ 10ετίας επίπεδα (17.052 ευρώ το 2014), ενώ είναι δεδομένο ότι η χώρα δεν έχει ανακτήσει ακόμη τα προ οικονομικής κρίσης επίπεδα.


πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Επηρεάζει ο χώρος κατοικίας μας και πως την απόφαση μας για απόκτηση παιδιών;

Οι πολυκατοικίες στην Ελλάδα θεωρήθηκαν ως λύση στο στεγαστικό πρόβλημα που
είχε δημιουργηθεί λόγω της εσωτερικής μετανάστευσης αλλά και μία επικερδής επένδυση για τους κατόχους οικοπέδων οι οποίοι με την αντιπαροχή αποκτούσαν διαμερίσματα τα οποία είτε μεταπωλούσαν είτε ενοικίαζαν.

Ρομαντικοί αρχιτέκτονες και πολιτικοί μηχανικοί υποστήριζαν ότι οι πολυκατοικίες έφερναν σε επαφή τις διάφορες κοινωνικές τάξεις και θα περιορίζονταν οι κοινωνικές ανισότητες, κάτι που δεν θα ήταν εφικτό διαφορετικά. Η σημερινή κατάσταση απέδειξε το αντίθετο και ανέδειξε διάφορα άλλα προβλήματα.

Ένα από αυτά είναι η υπογεννητικότητα. Η συζήτηση για την υπογεννητικότητα στη χώρα μας δεν λαμβάνει υπόψη της χωροταξικές συνθήκες ενώ σε επίπεδο οικονομικών συνθηκών εξαντλείται σε πολιτικές μικρών επιδομάτων.

Θα εστιάσω όμως στις χωροταξικές συνθήκες και πως η πυκνότητα πληθυσμού στα αστικά κέντρα επηρεάζει τον ρυθμό γεννήσεων.

Είναι γεγονός ότι η πυκνότητα επηρεάζει όσον αφορά τον αστικό ή μη χώρο. Σημαντικότερη όμως είναι η πυκνότητα του χώρου διαβίωσης ο οποίος είναι συνήθως μικρός στις πολυκατοικίες.

Σε σχετική έρευνα στην Αμερική, οι γυναίκες που ζουν σε διαμερίσματα ενός ή δύο υπνοδωματίων έχουν δείκτη γονιμότητας 1,2-1,35, βαθμός παρόμοιος με της Ιαπωνίας ή της Ιταλίας (στην Ελλάδα ο δείκτης είναι κάτω από 1,3 παιδιά ανά γυναίκα). Οι γυναίκες που έμεναν σε διαμερίσματα/κατοικίες με 3 υπνοδωμάτια είχαν κατά μέσο όρο1,9 – 2 παιδιά που είναι κοντά στον βαθμό αναπλήρωσης ενώ οι γυναίκες που ζούσαν σε μεγαλύτερα διαμερίσματα/κατοικίες είχαν 1,7-1,95 παιδιά. Παρατηρούμε λοιπόν ότι ο δείκτης γονιμότητας στα μικρά διαμερίσματα/κατοικίες είναι κατά πολύ μικρότερος.



Το θέμα γίνεται χειρότερο για όσες γυναίκες ζουν σε διαμερίσματα και ειδικότερα οι γυναίκες που ζουν σε γκαρσονιέρες, διαμερίσματα με 1 ή δύο υπνοδωμάτια έχουν πολύ μικρότερο δείκτη γονιμότητας σε σχέση με τις γυναίκες που ζουν σε σπίτια με 1 – 2 υπνοδωμάτια. Αντίθετα, ο δείκτης γονιμότητας δεν επηρεάζεται είτε οι γυναίκες ζουν σε σπίτια είτε σε διαμερίσματα με 3 ή περισσότερα υπνοδωμάτια.

Σημαντικό εύρημα της έρευνας είναι ότι τα μικρά διαμερίσματα και η πυκνότητα του πληθυσμού στην περιοχή που βρίσκονται συμβάλλουν στη χαμηλή γονιμότητα.

Σε περιοχές χαμηλής πυκνότητας πληθυσμού ακόμα και εάν οι κατοικίες είναι μικρές δεν επηρεάζει τη γονιμότητα.

Συνεπώς, η υψηλή πληθυσμιακή πυκνότητα μιας περιοχής μπορεί να προκαλέσει χαμηλή γονιμότητα γιατί οι άνθρωποι εξαναγκάζονται να μένουν σε μικρότερες κατοικίες.

Σε παλαιότερες έρευνες έχει διαπιστωθεί ότι δεν είναι μόνο η πυκνότητα του πληθυσμού που είναι σημαντική για μία περιοχή και μία κατοικία αλλά και η αίσθηση που έχουν οι άνθρωποι για την πυκνότητα ή τη μελλοντική πληθυσμιακή πυκνότητα μιας περιοχής (υποκειμενική πυκνότητα).

Τα διαμερίσματα δημιουργούν αυτή την αίσθηση της υποκειμενικής πυκνότητας γιατί οι αυστηρές πολεοδομικές ρυθμίσεις απαγορεύουν την επέκταση των χώρων.

Πέραν όμως αυτού, η υποκειμενική αίσθηση της πυκνότητας του χώρου σε μία πολυκατοικία εντείνεται από την έλλειψη κήπου, την ασφάλεια στην περιοχή και τους θορύβους και τις μυρωδιές που αναγκαστικά μοιράζονται όλα τα διαμερίσματα.

Συνεπώς, έχει διαπιστωθεί, ότι η υποκειμενική αίσθηση της πυκνότητας και η ζωή στα διαμερίσματα μειώνουν τη γεννητικότητα.

Η ζωή στα διαμερίσματα έχει και την κοινωνική της διάσταση.

Η έρευνα έδειξε επίσης ότι όταν τα παιδιά εξακολουθούν να ζουν για μεγάλο χρονικό διάστημα με τους γονείς, όπως συμβαίνει αρκετά χρόνια στην Ελλάδα λόγω παράδοσης αλλά κυρίως λόγω οικονομικής στενότητας, τόσο μειώνεται ο δείκτης γονιμότητας.

Όσον αφορά τις κοινωνικές τάξεις, η ζωή στα διαμερίσματα μελών της χαμηλής,μεσαίας και ανώτερης εργατικής τάξης περιόρισε τη γεννητικότητα τους ειδικότερα όταν είχαν να αντιμετωπίσουν συνθήκες στην αγορά που καθιστούν απαγορευτική τη μετάβαση σε μεγαλύτερους χώρους (βλ. Άνοδος της τιμής των κατοικιών).




Η ιδιοκτησία επηρεάζει επίσης τη γεννητικότητα. Οι ιδιοκτήτες κατοικιών έχουν μεγαλύτερη γεννητικότητα σε σχέση με τους ενοικιαστές και αυτό γιατί τα ζευγάρια θέλουν πρώτα να εξασφαλίσουν σταθερότητα στη στέγη και μετά να αποκτήσουν παιδιά.

Η συζήτηση για το μέγεθος των κατοικιών χρονολογείται ήδη από τη δεκαετία του 1970 στα πλαίσια μίας επικρατούσας μαλθουσιανής λογικής περιορισμού του πληθυσμού (ο Τόμας Μάλθους υποστήριζε ότι όταν ο πληθυσμός δεν περιοριστεί θα αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο ενώ η διατροφή αυξάνεται με αριθμητική πρόοδο).

Θεωρήθηκε λοιπόν, με άλλα λόγια, ότι ο περιορισμός του πληθυσμού θα μπορούσε να επιτευχθεί με τη συγκέντρωση του σε πυκνοκατοικημένες πόλεις και θα διασφάλιζε την επιβίωση του αλλά με μειωμένη γεννητικότητα, σε μικρά διαμερίσματα.

Στις ημέρες μας η μαλθουσιανή αυτή λογική για περιορισμό δεν έχει αλλάξει εάν κρίνουμε από τις συζητήσεις για υπερπληθυσμό του πλανήτη. Συνεπώς, η συζήτηση για την υπογεννητικότητα είναι μάλλον υποκριτική. Ειδικότερα δε εάν λάβουμε υπόψιν μας τα πλάνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις πόλεις οι οποίες θεωρούνται κέντρα υπηρεσιών για τις γύρω περιοχές τους, χώροι δημιουργικότητας αλλά και κινητήριος δύναμη της οικονομίας. Ειδικότερα δε η πυκνότητα των πόλεων υποστηρίζεται από τη λογική ότι λόγω της πληθυσμιακής πυκνότητας θα περιοριστούν οι εκπομπές άνθρακα και θα γίνει εξοικονόμηση ενέργειας.

Η πυκνότητα όμως περιορίζει τη γεννητικότητα, όπως προαναφέρθηκε. Κατά συνέπεια, η υπογεννητικότητα δεν φαίνεται να αποτελεί ουσιαστικό πρόβλημα ενώ η πληθυσμιακή πυκνότητα των πόλεων μπορεί να ενισχυθεί με τα μεταναστευτικά ρεύματα παρά με τη γεννητικότητα των αυτοχθόνων.

Διαπιστώνουμε λοιπόν την περίπλοκη σχέση μεταξύ των χωροταξικών συνθηκών και της υπογεννητικότητας. Η συγκέντρωση του πληθυσμού σε μικρά διαμερίσματα σε πυκνοκατοικημένες πόλεις, όπως είναι η Αθήνα, φαίνεται ότι ασκεί αρνητική επίδραση στη γεννητικότητα. Η συνεχιζόμενη αύξηση του πληθυσμού στις πόλεις και οι οικονομικές πιέσεις (βλ. Ανεργία, οικονομική κρίση κτλ.) ενισχύουν περαιτέρω την υπογεννητικότητα. Οι πολιτικές για τις πόλεις δίνουν έμφαση στην ενεργειακή αποδοτικότητα ενώ παραβλέπουν τη σημαντικότητα δημιουργίας ενός φιλικού προς την οικογένεια περιβάλλοντος.

Εάν λοιπόν, οι προθέσεις για την καταπολέμηση της υπογεννητικότητας είναι ειλικρινείς θα πρέπει να συνοδεύονται από στοχευμένες πολιτικές στήριξης στις οποίες ο χωροταξικός σχεδιασμός με ανάπτυξη περιοχών φιλικές προς τις οικογένειες σε συνδυασμό με μία ολοκληρωμένη οικονομική πολιτική μείωσης της φορολόγησης της ιδιοκτησίας, και όχι μόνο παροχή οικογενειακών επιδομάτων, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη όπως και οι ανάγκες στέγασης των οικογενειών. Διαφορετικά, μήπως θυσιάζουμε τις μελλοντικές γενιές, κυρίως αυτοχθόνων, για τις σύγχρονες πολιτικές αστικού σχεδιασμού;



Πηγές

Browning, M. (1992) Children and Household Economic Behavior, Journal of Economic Literature, 30(3), σελ. 1434-1475.

Felson, M. , Solaun, M. (1975) The Fertility - Inhibiting Effect of Crowded Apartment Living in a Tight Housing Market, American Journal of Sociology, 80(6), σελ.. 1410-1427.

Kulu, H., Vikat, A. (2007) Fertility differences by housing type: The effect of housing conditions or of selective moves?, Demographic Research, 17, σελ. 775-802.

Παυλέας, Σ. (2014) Η Δομή και η Ανάπτυξη του ελληνικού συστήματος αστικών κέντρων/. Διαθέσιμο στο: https://www.academia.edu 
Simon, J.L. (1969) The Effect of Income on Fertility, Population Studies, 23(3), σελ. 327-341.

Stone, L. (2024) More Crowding, Fewer Babies: The Effects of Housing Density on Fertility. Διαθέσιμο στο: https://ifstudies.org/blog/more-crowding-fewer-babies-the-effects-of-housing-density-on-fertility




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Αφού η Δικαιοσύνη έκανε το καθήκον της με τη Novartis, με τα σκάνδαλα των εξοπλιστικών και όλες τις υποθέσεις διαφθοράς, ήρθε και η ώρα του Γιάννου Παπαντωνίου. Απαλλάχθηκε λόγω αμφιβολιών. Μπράβο του.

Προκύπτει όμως ένα σοβαρό θέμα για την ελληνική Δικαιοσύνη τουλάχιστον τα τελευταία είκοσι χρόνια. Όλες οι μεγάλες υποθέσεις διαφθοράς που ερευνήθηκαν από δεκάδες εισαγγελείς και ανακριτές, όλες οι μεγάλες δικογραφίες που στοίχειωσαν τα κτίρια της Ευελπίδων, οι δεκάδες χιλιάδες ώρες έρευνας που σπαταλήθηκαν για να στοιχειοθετηθούν οι κατηγορίες, ήταν άχρηστα. Ή μάλλον ενεργοποιήθηκαν για να κατηγορηθούν αθώοι. Αυτό δεν είναι το συμπέρασμα;

Οι κατηγορούμενοι της Siemens, οι κατηγορούμενοι των εξοπλιστικών όπως ο Λιακουνάκος, οι κατηγορούμενοι της Novartis, οι κατηγορούμενοι στην Energa , οι κατηγορούμενοι σε κάθε υπόθεση διαφθοράς μετά μίζας που απασχόλησε την κοινή γνώμη, είναι εκεί έξω και έχουν κάθε δικαίωμα να κοκορεύονται ή να ζητούν τα ρέστα. Αυτοί τους οποίους η Δικαιοσύνη οδήγησε στο σκαμνί με τόσα υποτιθέμενα αποδεικτικά στοιχεία, το άλλο κομμάτι της Δικαιοσύνης τους απαλλάσσει. Δεν μπορεί όμως και τα δύο κομμάτια της Δικαιοσύνης, να έχουν δίκιο. Το ένα από αυτά δεν έκανε τη δουλειά του και είναι μέχρι το λαιμό στη διαφθορά. Ή αυτό που τους ενοχοποίησε ή αυτό που τους απάλλαξε.

Υπάρχει βέβαια το επιχείρημα, ότι η Δικαιοσύνη απαγγέλει κατηγορίες και οδηγεί σε δίκη ακόμη και με αποχρώσες ενδείξεις. Ας αφήσουμε όμως στην άκρη τους νομικισμούς που προσβάλουν και τη λογική και κάθε έντιμο άνθρωπο της Δικαιοσύνης. Δεν είναι δυνατόν σε όλες τις υποθέσεις πρώτης γραμμής, όπου μάλιστα οι εισαγγελικές προτάσεις ήταν καταπέλτης και πριν τη δίκη και κατά την εκδίκαση της υπόθεσης, οι ποινικές διώξεις να στηρίχθηκαν σε αποχρώσες ενδείξεις και μόνο. Ποιος Εισαγγελέας και ποιος Ανακριτής τόλμησε να οδηγήσει όλους αυτούς τους πανίσχυρους και μεγαλόσχημους σε δίκη, μόνο βασιζόμενος σε αποχρώσες ενδείξεις; Και τι σύμπτωση είναι αυτή, ώστε να συμβαίνει με όλα αυτά τα μεγάλα κατηγορητήρια το ίδιο πράγμα;

Ο Γιάννος Παπαντωνίου, όταν κατηγορήθηκε για τις μίζες και το ξέπλυμα του μαύρου χρήματος ήταν νέος και μέχρι να δικαστεί πέρασε στην τρίτη ηλικία. Δικάστηκε δηλαδή χρόνια αφότου η κοινή γνώμη είχε συγκλονιστεί με όσα αποκαλύφθηκαν και αφότου είχε ξεχάσει κιόλας. Έχει κι αυτό τη σημασία και την σκοπιμότητά του. Ποιος νοιάζεται για τον Γιάννο είκοσι χρόνια μετά;

Σήμερα βγήκε από το δικαστήριο ελεύθερος, έστω χάρη στις αμφιβολίες που είχαν οι δικαστές. Η υπερασπιστική γραμμή του πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ, ήταν ότι τα 2,5 εκατομμύρια που βρέθηκαν στους λογαριασμούς, δεν προέρχονταν από μίζες, αλλά από μια θεία από την Νιγηρία. Άγνωστη η θεία, αγνώστου διαμονής κάπου στην αφρικανική σαβάνα ίσως, αλλά πλουσία και μεγαλόψυχη. Ένα ποσό δε, προκειμένου να συμπληρωθούν τα 2,5 εκατομμύρια, είπε ότι προερχόταν από την πρώην σύζυγό του που έχει πεθάνει.


Το επιχείρημα του Γιάννου Παπαντωνίου δεν άφησε ασχολίαστο ο Εισαγγελέας του δικαστηρίου , ο οποίος του είπε χωρίς προσχήματα: «τώρα κοροϊδευόμαστε»; Παρ όλα αυτά, η άγνωστη θεία, είτε υπήρχε είτε δεν υπήρχε, ήταν ικανή για να δημιουργήσει ευεργετικές αμφιβολίες. Στους δικαστές τουλάχιστον, γιατί οι πολίτες πλέον δεν περίμεναν ούτε ετυμηγορία, ούτε αμφιβολίες. Ήταν σίγουροι πως η ελληνική Δικαιοσύνη θα ακολουθήσει ανυποχώρητη τον δρόμο της.

Αν ζούσε η θεία του Γιάννου Παπαντωνίου, προφανώς θα είχε να πει πολλές ιστορίες με ιθαγενείς που κατά καιρούς τους ξεγελούσαν με καθρεφτάκια στην Αφρική. Και για τη Δικαιοσύνη στη Νιγηρία η οποία είναι μία από τις πιο διεφθαρμένες χώρες. Η Ελλάδα φυσικά δεν πάει πίσω. Η Νιγηρία έχει κατάταξη στη διαφθορά παγκοσμίως 145 και η Ελλάδα 59, δηλαδή πιο κάτω και από κάποιες αφρικανικές Δημοκρατίες. Που θα πάει, θα τους φτάσουμε.

ΥΓ: Μετά την πεθερά του Δημήτρη Αβραμόπουλου που του έβαζε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ (σε 500ευρα παρακαλώ) και γι αυτό αρχειοθετήθηκε η υπόθεση Novartis , τώρα και η θεία από τη Νιγηρία του Γιαννου Παπαντωνίου συνδράμει την Ελληνική Δικαιοσύνη στο έργο της


πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0


Νέα στοιχεία προβλέπουν ότι ο πληθυσμός της θα μειωθεί απότομα έως και 25% έως το 2070, πολύ υψηλότερα από τον μέσο όρο της ΕΕ που είναι 4%. 

Το 2022, η χώρα κατέγραψε λιγότερες από 77.000 γεννήσεις, τις χαμηλότερες εδώ και σχεδόν έναν αιώνα, ενώ οι θάνατοι έφτασαν τις 140.000. 

Οι οικονομικές προκλήσεις, οι χαμηλοί μισθοί και η υψηλή ανεργία έχουν οδηγήσει πολλούς νέους Έλληνες στο εξωτερικό, επιδεινώνοντας την κρίση. 

Το ποσοστό γονιμότητας στην Ελλάδα είναι πλέον μόλις 1,32 γεννήσεις ανά γυναίκα, οδηγώντας σε γήρανση του πληθυσμού. 



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Αποκαλυπτικά είναι τα δημοσιεύματα της γνωστής γαλλικής εφημερίδος Le Figaro για τις αφίξεις παρανόμων μεταναστών στις χώρες της Μεσογείου και για την αποτυχία χωρών όπως η Ελλάς και η Ισπανία, να διαχειρισθούν το πρόβλημα.εφημερίδα «Εστία»

Ειδικότερα συμφώνως την έγκυρη εφημερίδα κατά 222% έχουν αυξηθεί οι μεταναστευτικές ροές εφέτος στην Ελλάδα (και να σκεφθεί κανείς ότι ακόμη το έτος δεν έχει τελειώσει) σε σχέση με το παρελθόν έτος 2023. Την ίδια στιγμή αύξηση 155% παρουσιάζουν οι ροές παρανόμων μεταναστών προς την Ισπανία.

Θα υπέθετε κανείς, βλέποντας τα στοιχεία αυτά, ότι υπάρχει μια συνολική αύξησις μεταναστευτικών ρευμάτων δια της θαλάσσιας οδού της Μεσογείου. Δεν είναι όμως έτσι.

Διότι την ίδια στιγμή οι παράνομοι μετανάστες που φθάνουν στην Ιταλία μειώθηκαν κατά 65% σε σχέση με το παρελθόν έτος.

Αφού πρώτα παραθέτει το στοιχείο αυτό, η Le Figaro αναφέρει:

Με ιδιαίτερη ικανοποίηση προβάλλεται η εβδομαδιαία ενημέρωσις του ιταλικού υπουργείου Εσωτερικών για την μετανάστευση. Ο υπουργός Ματτέο Πιαντενόσι, στενός φίλος και πρώην σύμβουλος του Ματτέο Σαλβίνι, είναι το πρόσωπο της μάχης εναντίον της παράνομης μεταναστεύσεως της οποία ηγείται η Πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι. Και η ικανοποίησις αυτή είναι απολύτως δικαιολογημένη. Η αντιμετώπισις της μεταναστεύσεως αποτελούσε προτεραιότητα για την Μελόνι και την κυβέρνησή της. Αρχικά όμως τα αποτελέσματα ήσαν πενιχρά, καθώς κατά το 2023 οι προσπάθειες παρανόμων αφίξεων στην Ιταλία σχεδόν διπλασιάσθηκαν με τον Πιαντενόσι να δηλώνει στην La Stampa ότι τα δεδομένα στις 31 Δεκεμβρίου 2023 «δεν συνάδουν με τους στόχους που είχε θέσει η κυβέρνησις».

Ο ίδιος όμως πλέον, επιβεβαιώνει ότι η διπλωματικές προσπάθειες που έχει αναλάβει η Τζώρτζια Μελόνι ήδη αποδίδουν καρπούς. Τονίζει ότι «η συνεργασία με τις Αρχές της Τυνησίας και της Λιβύης κατέστησε δυνατή την ανακοπή κατά το ήμισυ τουλάχιστον των αφίξεων μεταναστών».

Η Ιταλία λοιπόν επέτυχε, εκεί που η Ελλάς και η Ισπανία αποτυγχάνουν. Δεν πρόκειται δηλαδή για ζήτημα αντικειμενικών συνθηκών, αλλά για ζήτημα κυβερνητικής αποτελεσματικότητος. Η ιταλική κυβέρνησις είναι αποτελεσματική, η ελληνική δεν είναι. Ούτε η ισπανική.

Ο λόγος είναι απλός. Η Ιταλία ακολούθησε πολιτική διττής προσεγγίσεως. Αφ’ ενός μέτρα προστασίας των συνόρων και αφ’ ετέρου διπλωματικές πρωτοβουλίες συνεργασίας με τις χώρες από τις οποίες εκκινούν οι παράνομοι μετανάστες.

Ως προς το πρώτο σκέλος, πέρα από την καθαρά αστυνομική πτυχή της προστασίας των συνόρων, έθεσε ένα πολύ περιοριστικό πλαίσιο για αυτούς που υπό την «βιτρίνα» ΜΚΟ προέβαιναν σε διακίνηση παρανόμων μεταναστών. Ο υποκριτικός ανθρωπισμός τους αντιμετωπίσθηκε επιτυχώς από τις ιταλικές αρχές, οι οποίες μάλιστα εξέθεσαν τις παράνομες δραστηριότητές τους.

Στην Ελλάδα απεναντίας οι ΜΚΟ αλωνίζουν ανεξέλεγκτα. Υπάρχουν συνοικίες των Αθηνών, πολύ κοντά στο κέντρο μάλιστα, που βρίθουν γραφείων και εγκαταστάσεων ποικιλονύμων ΜΚΟ, για τις οποίες ουδείς γνωρίζει τι ακριβώς κάνουν.

Γνωρίζουμε όμως ότι οι διακινητές παρανόμων μεταναστών, δεν μπορούν να επιτελέσουν το εγκληματικό τους έργο αν δεν έχουν συνεργάτες στις χώρες στις οποίες προσπαθούν να τους αποβιβάσουν.

Το δεύτερο σκέλος έχει να κάνει με διπλωματικές κινήσεις προς χώρες όπως η Τυνησία και η Λιβύη, τις οποίες ανέφερε ο Ματτέο Πιαντενοσι. Είτε δια της ισχύος, είτε δια της προβολής ωφελημάτων που μπορούν να έχουν οι χώρες αυτές από την συνεργασία τους με την Ιταλία πείθονται να ανακόψουν τις μεταναστευτικές ροές.

Η Ελλάς απεναντίας έχει κάνει μιαν ατελέσφορη συμφωνία με την Τουρκία, η οποία ουδόλως την έχει τηρήσει μέχρι στιγμής.

Πέρα όμως από αυτά, επειδή η Τζόρτζια Μελόνι είναι διορατική πολιτικός έχει ήδη διαμορφώσει σχέδιο για την αντιμετώπιση του προβλήματος στην ρίζα του. Στην υποσαχάρια Αφρική. Πρόκειται για το «Σχέδιο Ματτέι» το οποίο προβλέπει ιταλικές επενδύσεις στην Αφρική ώστε να υπάρχουν εργασίες και να αποτραπεί η οικονομική εξαθλίωση των ανθρώπων που είναι βασικό αίτιο μεταναστεύσεως.

Δια του τρόπου αυτού υπάρχει τεράστιο οικονομικό όφελος για τις ιταλικές επιχειρήσεις που αποκτούν πρόσβαση στο χαμηλού κόστους εργατικό δυναμικό της Αφρικής, χωρίς να χρειάζεται να το φέρνει στην Ευρώπη. Παρ’ ότι το σχέδιο αυτό θα έδιδε τεράστια στρατηγικά πλεονεκτήματα συνολικώς στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι σχετικές προτάσεις της Τζόρτζια Μελόνι προς τις Βρυξέλλες δεν έχουν τύχει ανταποκρίσεως.

Κινήσεις υψηλής πολιτικής όπως αυτή, δεν γίνονται κατανοητές από τους γραφειοκράτες που ελέγχουν τα ευρωπαϊκά όργανα. Η Ελλάς βεβαίως θα μπορούσε να αποδεχθεί τις προτάσεις συνεργασίας που έχουν γίνει.

Όμως φαίνεται και στην Αθήνα υπάρχει δυσκολία κατανοήσεως του Σχεδίου. Για αυτό και εδώ οι μεταναστευτικές ροές αυξήθηκαν κατά 222%, ενώ στην Ιταλία μειώθηκαν κατά 65%.


πηγή



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0


"...πού είχε στα μάτια ψηφιδωτό τον καημό της Ρωμιοσύνης..." Γιώργος Σεφέρης 
Ημερολόγιο καταστρώματος Γ

Nikitas Kanakis υποστηρίζει το Médecins du Monde Greece - Γιατροί του Κόσμου.

Τα δάκρυα του Γιάννη στην λήξη του αγώνα με την Κροατία και την πρόκριση μας στην Ολυμπιάδα μου θύμισαν μια ιστορία χρόνια πρίν στην βεράντα του νοσοκομείου μας στο Monde στην Ουγκάντα. Μια ιστορία που τουλάχιστον στα δικά μου μάτια εξηγεί αυτό το βαθύ και αυθεντικό συναίσθημα που βγάζουν αυτοί οι " άλλοι Έλληνες", που συνεχίζει να μας ξαφνιάζει κάθε φορά και να μας γεμίζει - για μένα - αισιοδοξία και περηφάνια
Αυτή λοιπόν είναι η ιστορία μας με τον Χριστόφορο -που έφυγε τόσο νωρίς, τόσο άδικα-

Ο Χριστόφορος , ένα από τα φτωχόπαιδα της ορθόδοξης κοινότητας της Ουγκάντας σπούδασε όπως δεκάδες άλλα παιδιά εδώ χάρη στην απίστευτη γενναιοδωρία ενός ενός πολύ σπουδαίου φωτισμένου Ιεράρχη από το Καστέλι,. Του θρυλικού Μητροπολίτη Κισσάμου Ειρηναίου Γαλανάκη.
Με δανεικά παπούτσια και μια αλλαξιά ρούχα, δεκάδες τσακισμένα και τρομαγμένα παιδιά από μια καθημαγμένη από τον εμφύλιο χώρα, ένα πίσω από το αλλο έβρισκαν καταφύγιο και ελπίδα στης Γραμβούσας το ακρωτήρι, κάτω από τις φτερούγες του μεγάλου Κρητικού Ιεράρχη. Και όλα μα όλα, μετά το σχολείο συνέχιζαν στο Πανεπιστήμιο, τηρώντας στο ακέραιο την υπόσχεση που έδιναν στον Ειρηναίο. Να φροντίσουν να είναι χρήσιμοι στους άλλους
Ο Χριστόφορος έμεινε 20 χρόνια εδώ ,πήγε σχολείο σπούδασε Ιατρική και ειδικεύτηκε στην Οφθαλμολογία για να φύγει μετά στην Αυστρία και την Γερμανία με υποτροφία.

Γύρισε πίσω στην Ουγκάντα στο πανεπιστημίο Makerere και to Mulago το μόνο τότε νοσοκομείο της Ουγκάντας. Ένας σπουδαίος γιατρός με τεράστιο κύρος στην χώρα του.Ενας από τους μετρημένους στα δάχτυλα του χεριού οφθαλμίατρους της χώρας. Κοντά στα άλλα ο Χριστόφορος πιστός στην υπόσχεση του , οργάνωσε τα πρώτα κινητά οφθαλμιατρεία οργώνοντας τη χώρα και κάνοντας δωρεάν.χειρουργεία καταράκτη. Χιλιάδες -στην κυριολεξία - πάμφτωχοι άνθρωποι χάρις στον Έλληνα, όπως τον αποκαλούσαν, ξαναείδαν το φως τους

Από την πρώτη φορά που τον συνάντησα στην Καμπάλα έβγαλε από μέσα του όλο περηφάνια το κοπέλι που μεγάλωσε στο Καστέλι. Με τα εξαιρετικά ελληνικά του και την ελαφρώς κρητική προφορά, κάθε φορά που τον συναντούσα η πρώτη κουβέντα του ήταν "τι νέα από την πατρίδα". Και ας μην είχε πολιτογραφηθεί πολίτη αυτής της χώρας, κάθε φορά που μου μιλούσε για τα χρόνια του εδώ το έκανε με έναν απερίγραπτο ενθουσιασμό, με βαθιά νοσταλγία και με μεγάλη τρυφερότητα. Και όταν αναφερόταν στην Βιέννη και τα χρόνια του εκεί κατέληγε πάντα με το "τι τα θές, η ξενιτιά είναι πάντα δύσκολη για εμάς τους Έλληνες"

Στην Ελλάδα δεν είχε ξαναέρθει από όταν έφυγε. Μην φανταστείτε πως η ζωή ενός ακαδημαικού - που έτσι και αλλιώς πιο πολύ χρόνο περνούσε στην εθελοντική δουλειά- σε μια πάμφτωχη Αφρικανική χώρα επιτρέπει πολυτέλειες για ταξίδια. Ξέρω πως το έφερνε βαρέως.

Κάποια στιγμή αποφασίσαμε να τον καλέσουμε στην Ελλάδα.Ο αρχικός ενθουσιασμός δεν άργησε να μετατραπεί σε ένα εφιάλτη. Κάποιος από αυτούς τους δήθεν σπουδαίους γραφειοκράτες που κατα καιρούς υπηρετούν στις πρεσβείες στύλωσε τα πόδια. Τρείς μέρες περίμενε στην Πρεσβεία μας στο Ναιρόμπι να γίνει δεκτός για να βγάλει βίζα σένγκεν. Μάταια. Πληγώθηκε αλλά δεν είπε τίποτα. Αρνήθηκε δε ευγενικά την προσφορά του ίδιου του Γάλλου πρέσβη που τον ήξερε προσωπικά να του βγάλει η Γαλλία την περίφημη βίζα. Το ίδιο με την Αυστριακή πρεσβεία - που λόγω και των σπουδών στην Βιέννη - πολύ θα ήθελαν να τον λογαριάζουν για δικό τους. Μάταια Ο Χριστόφορος δεν ήθελε να δώσει δικαιώματα σε ξένους -έτσι μου τους είπε -να ειρωνευτούν την Ελλάδα του!
Γυρίζοντας από το Ναϊρόμπι άπραγος ήρθε να μας βρεί στο χωριό στο Μόντε που ήμουν με τον Γιάννη Yiannis Yiannakopoulos. Εγώ ήμουν έξαλλος και είχα ήδη τσακωθεί με την πρεσβεία. Εκείνο το βράδυ τσαντίστηκα και μαζί του. Μα που τη βρίσκει τέτοια κατανόηση να μου λέει δεν πειράζει. Και η Ελλάδα και η Ελλάδα. Αμάν. Αμάν πιά!!!

Γύρισα και του είπα , και το θυμάμαι σαν τώρα
"...Και τι σε κάνει ρε Χριστόφορε να την αγαπάς τόσο τη ρημαδοχώρα που σου γυρίζει την πλάτη. Ρίξε δυό φάσκελα και ξέχνα τη" .

Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ταραχή του. Ούτε τα λόγια του
"...Δεν θα καταλάβεις μου είπε, με δάκρυα στα μάτια . Γιατί εσύ μπορεί να γεννήθηκες Έλληνας, αλλά εγώ έγινα εδώ στην καρδιά, Έλληνας. Στην καρδιά, ακους? "

Να'σαι καλα βρε Γιάννη από τα Σεπόλια, που μου θύμισες χθές πόσο μεγάλη υπόθεση είναι να νιώθεις Έλληνας...


υ.γ. λίγο καιρό μετά από την κουβέντα μας ο Χριστόφορος έφυγε από τη ζωή αναπάντεχα. Δεν ταξίδεψε ποτέ του πίσω στην πατρίδα...



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Βρισκόμαστε αισίως μία ανάσα πριν το δεύτερο 10ήμερο του Ιουλίου και, αν ανήκετε σε εκείνους που δεν έχετε κανονίσει (ακόμα) να φύγετε διακοπές, η τελευταία έρευνα του Ινστιτούτου Έρευνας Λιανεμπορίου Καταναλωτικών Αγαθών (ΙΕΛΚΑ) εκτός από απογοήτευση, μπορεί να προσφέρει μία μικρή παρηγοριά δεδομένου ότι δεν είστε οι μόνοι.

Σύμφωνα με την έρευνα για την επίδραση των ανατιμήσεων στις καταναλωτικές συνήθειες των Ελλήνων, μόνο 1 στους 2 θα κάνει διακοπές το καλοκαίρι 2024 και αν αναρωτιέστε γιατί, οι λόγοι είναι το αυξημένο κόστος σε εισιτήρια και διαμονή, τα οποία θα κρατήσουν πολλούς είτε στην πόλη είτε θα τους στρέψουν σε ποιο οικονομικές λύσεις (χωριά, εξοχικά κλπ).

Όπως καταγράφεται στο σχήμα 1, υπάρχουν σημαντικές αλλαγές το τελευταίο διάστημα στις καταναλωτικές συνήθειες σε διάφορες περιοχές συμπεριφορών, οι οποίες αποδίδονται σε μεγάλο βαθμό στις ανατιμήσεις προϊόντων και υπηρεσιών.









Καταρχάς είναι ξεκάθαρη μία τάση των καταναλωτών για εξοικονόμηση χρημάτων για τις αγορές βασικών αγαθών και υπηρεσιών και δευτερευόντως διαχείρισης χρημάτων. Όπως φαίνεται μεγαλύτερη είναι η πίεση στη μείωση των δαπανών για βασικές υπηρεσίες και λιγότερο για βασικά αγαθά.

Συγκεκριμένα: Το 71% (έναντι 75% το 2023) του κοινού δηλώνει ότι έχει ακυρώσει δαπάνες διασκέδασης όπως είναι η εστίαση, οι διακοπές, τα ταξίδια κ.α.
Το 55% (έναντι 54% το 2023) δηλώνει ότι έχει μειώσει συνολικά τις αγορές σε είδη τροφίμων και είδη παντοπωλείου.
Το 49% (έναντι 48% το 2023) του κοινού δηλώνει ότι έχει αναβάλει εργασίες συντήρησης και επισκευής, π.χ. στο σπίτι ή στο αυτοκίνητο.
Το 42% (έναντι 49% το 2024) δηλώνει ότι έχει αλλάξει μάρκα-επωνυμία προϊόντος.
Το 27% δηλώνει ότι έχει χρησιμοποιήσει χρήματα από τις αποταμιεύσεις του προκειμένου να καλύψει τις αγορές του.
Το 27% (έναντι 32% το 2024) έχει αναβάλει την πληρωμή λογαριασμών ή έχει προχωρήσει σε στάση πληρωμής των υποχρεώσεων του.
Το 16% (έναντι 17% το 2024) δηλώνει ότι έχει αυξήσει τον χρόνο εργασίας ή έχει βρει δεύτερη εργασία προκειμένου να αυξήσει το εισόδημα του.

Μόλις 3% του κοινού δηλώνουν ότι δεν έχουν λάβει κανένα απολύτως μέτρο για την αντιμετώπιση των πληθωριστικών πιέσεων.


Το πόσο έντονη είναι η στροφή του αγοραστικού κοινού στην εξοικονόμηση χρημάτων αποτυπώνεται στο σχήμα 2.

Το σχήμα καταγράφει διαχρονικά τους παράγοντες που επηρεάζουν τους καταναλωτές την τελευταία 4ετία σε σχέση με την επιλογή τροφίμων. Η χρηματική δαπάνη παραμένει το βασικό κριτήριο (57%), αλλά ειδικά στις τελευταίες μετρήσεις η ένταση μειώνεται (από 69% το 2023) και είμαστε στα επίπεδα του 2022. Παράλληλα, η ποιότητα είναι το κύριο κριτήριο για το 27% των καταναλωτών, αλλά αυξάνεται από 16% του 2023. Άρα τον τελευταίο χρόνο καταγράφεται σταδιακή αποκλιμάκωση με την “ψαλίδα” ανάμεσα στα δύο βασικά κριτήρια να κλείνει.

Η αναγκαία περικοπή δαπανών από τα νοικοκυριά αποτυπώνεται και στο σχήμα 3, όπου 1 στους 2 καταναλωτές δηλώνει ότι δεν θα κάνει διακοπές το 2024, ενώ 1 στους 3 δηλώνει ότι θα κάνει μεν διακοπές, αλλά πιο περιορισμένες, 6 στους 10 καταναλωτές δηλώνουν ότι οι δαπάνες τους φέτος θα είναι μειωμένες σε σχέση με πέρυσι, ενώ 4 στους 10 ότι θα είναι μειωμένη άνω του 50%. Οι κύριοι λόγοι είναι είτε το μειωμένο διαθέσιμο εισόδημα λόγω ανατιμήσεων, αλλά κυρίως τα αυξημένα κόστη σε εισιτήρια (50%) και διαμονή (48%).






Η τελευταία έρευνα του ΙΕΛΚΑ πραγματοποιήθηκε την εβδομάδα 23-29 Ιουνίου 2024 και αφορούσε ανάμεσα σε άλλα θέματα και την αντιλαμβανόμενη επίδραση των ανατιμήσεων στις καταναλωτικές συνήθειες στην Ελλάδα.



πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης – μετά την εντυπωσιακή αποδυνάμωσή του στο εσωτερικό – βρίσκεται ενώπιον και μιας σημαντικής απόφασης για τη διπλωματική και αμυντική θέση της χώρας στο εξωτερικό, η οποία θα έχει επιπτώσεις και στην εθνική οικονομία.

Η ελληνική κυβέρνηση οφείλει ως τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στην Ουάσιγκτον, στις 9 Ιουλίου, να έχει αποφασίσει αν συναινεί ή διαφωνεί με την, προ τριμήνου, πρόταση του Γενικού Γραμματέα Γενς Στόλτενμπεργκ για να ενισχυθεί η Ουκρανία με € 100 δισ. την περίοδο 2025-2030. Αν η πρωτοβουλία Στόλτενμπεργκ εγκριθεί, οι ελληνικές καταβολές, μέσω του κοινού προϋπολογισμού της Συμμαχίας, θα είναι πάνω από € 200.000.000 ετησίως ή – συνολικά – € 1 δις την πενταετία.

Ωστόσο, ο (απερχόμενος) Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ έχει ήδη αναθεωρήσει την αρχική του πρόταση, ζητώντας πλέον το διπλασιασμό της λεγόμενης «οικονομικής δέσμευσης» προς την Ουκρανία, στο ποσό των 200 δισ. ως το 2030, με αποτέλεσμα οι Σύμμαχοι να έχουν διχαστεί. Ειδικά για την Ελλάδα, η αναθεωρημένη πρόταση Στόλτενμπεργκ μπορεί να μη σημαίνει μόνο διπλασιασμό των ετήσιων καταβολών από € 200.000.000 σε €400.000.000, αλλά ποσό ακόμα και μεγαλύτερο των € 500.000.000.

Η μεγάλη αυτή διαφορά ίσως προκύψει, αν γίνει δεκτή η πρόταση ορισμένων μελών του ΝΑΤΟ για υπολογισμό της ετήσιας βοήθειας σε ποσοστό 0,25% του ΑΕΠ κάθε χώρας και όχι με βάση το “κλειδωμένο” ποσοστό εθνικών συνεισφορών στον κοινό προϋπολογισμό του ΝΑΤΟ. Με δεδομένες τις διαφωνίες μεταξύ ΗΠΑ-Ευρώπης, αλλά και ενδοευρωπαϊκά, η Ουάσιγκτον έχει ενημερώσει την ελληνική κυβέρνηση ότι δεν υπάρχει πολυτέλεια χρόνου. Ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν και ο υπουργός Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν ζητούν οι αποφάσεις για την ενίσχυση της Ουκρανίας να ληφθούν, έστω επί της αρχής, ακόμα και πριν από τη σύνοδο της 9ης Ιουλίου.

Σκεπτικό της επιτάχυνσης είναι αφενός να μη διαταραχθεί το πανηγυρικό κλίμα του εορτασμού της 75ης επετείου ίδρυσης του ΝΑΤΟ και αφετέρου να μη δοθούν αφορμές στη Μόσχα και το Πεκίνο για την επικοινωνιακή εκμετάλλευση ενδεχόμενων διαφωνιών ή εκκρεμοτήτων. Κεντρική ιδέα του αμερικανικού μηνύματος προς την Αθήνα είναι ότι δε θα πρέπει να υπάρχει μεγάλη ανησυχία για τον υπολογισμό της ετήσιας εθνικής συνεισφοράς βάσει του 0,25% του ΑΕΠ, επειδή θα ληφθούν υπόψη και άλλα στοιχεία προς ελάφρυνση των συμμάχων. Ως κριτήρια, αναφέρονται το συνολικό ύψος των εθνικών αμυντικών δαπανών, η αφαίρεση της αξίας της απευθείας στρατιωτικής βοήθειας της Αθήνας προς το Κίεβο, καθώς και της αξίας της πάσης φύσεως συνδρομής μέσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
“Δημιουργική ασάφεια” Μακρόν για την Ουκρανία

Οι αμερικανικές διαβεβαιώσεις για την αφαίρεση αυτών των ποσών προσφέρουν, σε κάποιο βαθμό, ταμειακή διευκόλυνση ή ευκαιρίες βραχυπρόθεσμης μετακύλισης πληρωμών, αλλά ασφαλώς δε λύνουν το μείζον πρόβλημα της ξαφνικής επιβάρυνσης της ελληνικής οικονομίας με € 500.000.000 ετησίως ή € 2,5 δις ως το 2030.

Στον αντίποδα των συστάσεων Μπάιντεν-Μπλίνκεν, ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν συντηρεί τη “δημιουργική ασάφεια”. Στις ενημερώσεις του Παρισιού προς την ελληνική πλευρά επιβεβαιώνεται η βούληση ανάληψης μεγαλύτερων δεσμεύσεων έναντι της Ουκρανίας, αλλά τονίζεται ότι τα επιμέρους θέματα, όπως οι οροφές της βοήθειας και οι μέθοδοι υπολογισμού της, είναι περισσότερο ευθύνη των ευρωπαϊκών κρατών και λιγότερο των Ηνωμένων Πολιτειών.

Ο Μακρόν φέρεται να θέτει ως απαράβατο όρο, για να υπογράψει τις – υποστηριζόμενες από τις ΗΠΑ – προτάσεις Στόλτενμπεργκ, τον συνυπολογισμό-συμψηφισμό της διμερούς και πολυμερούς (μέσω ΕΕ) βοήθειας προς την Ουκρανία. Ταυτόχρονα, το Παρίσι διαμηνύει ότι δε θα δώσει λευκή επιταγή στα συμμαχικά όργανα, επειδή κρίνει πως τείνουν να στηρίξουν τα συμφέροντα των αμυντικών βιομηχανιών των ΗΠΑ με ορολογίες, όπως η «διατλαντική αμυντική βιομηχανική βάση», οι οποίες θα μειώσουν την ανεξαρτησία των ευρωπαϊκών εταιριών του κλάδου.


πηγή



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Πέρασαν 20 χρόνια από το εκκωφαντικό ΟΧΙ του κυπριακού λαού στο σχέδιο Ανάν. 24 Απριλίου 2004 είχε γίνει το δημοψήφισμα με το οποίο οι Κύπριοι παρά τη λυσσαλέα προπαγάνδα, είπαν ΟΧΙ με το συντριπτικό 76%!

20 χρόνια μετά ο δημοσιογράφος-συγγραφέας Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος, μας θυμίζει τι είχε γίνει εκείνη την περίοδο, αλλά και ποια είναι η εξέλιξη του Κυπριακού, μέχρι και σήμερα.

Συγγραφέας τριών βιβλίων για το σχέδιο Ανάν και την συντριπτική απόρριψη του, ο κ.Κωνσταντακόπουλος μιλά για όσους πολέμησαν εκείνους τους λίγους που υποστήριζαν το ΟΧΙ στην Αθήνα κι όχι να επιλυθεί δήθεν το Κυπριακό.

«Ευτυχώς επικράτησε η υγιής ανασφάλεια των Κυπρίων», λέει ο κ.Κωνσταντακόπουλος, υπενθυμίζοντας ότι το κλίμα άλλαξε υπέρ του ΟΧΙ, τον τελευταίο μήνα πριν από το δημοψήφισμα. Αυτό που θα προέκυπτε αν είχε υπερισχύσει το ΝΑΙ θα ήταν ένα «κράτος» το οποίο δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει και τελικά η Κύπρος θα επέστρεφε σε καθεστώς αποικίας. «Το σχέδιο Ανάν εντάσσεται στην τερατώδη ανάπτυξη του ολοκληρωτισμού στη Δύση», υποστηρίζει ο κ.Κωνσταντακόπουλος.

«Αν συμβεί οτιδήποτε στην Κύπρο, όποια ελληνική κυβέρνηση κι αν βρίσκεται στην εξουσία, θα έχει πρόβλημα. Μεταξύ των πολλών κατορθωμάτων της κυβέρνησης Μητσοτάκη, είναι ότι έχει αποσυνδέσει το Κυπριακό από τις όποιες συζητήσεις κάνει με την Τουρκία», τονίζει.

«Κύπρος και Ελλάδα είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Όπως έλεγε ο Ανδρέας Παπανδρέου, αν χαθεί η Κύπρος και η Ελλάδα θα χαθεί.Ισχύει και το αντίστροφο… Το 2004 ο κυπριακός λαός έβαλε φρένο στην καταστροφή του κράτους του, που θα είχε φοβερές συνέπειες και στην Ελλάδα…Βέβαια μπορεί το 2004 ο Γιώργος Παπανδρέου να μην κατάφερε να διαλύσει την κυπριακή δημοκρατία, αλλά το 2010, λίγο έλειψε να διαλύσει την ελληνική. Τώρα έχουμε τον κ.Μητσοτάκη που θέλει να βρει λύση για το Αιγαίο. Πως θα βρει λύση με το κυπριακό άλυτο», λέει ο κ.Κωνσταντακόπουλος.






Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Το σχολίασαν με άρθρο τους και οι Financial Times. Τίτλος "Οι Έλληνες ο δεύτερος πιο φτωχός λαός στην Ευρωπαϊκή Ένωση". 

Και δεν ανακάλυψαν την Αμερική αφού σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της @EU_Eurostat η Ελλάδα είναι 2η πιο φτωχή χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μετά τη Βουλγαρία. 

Αυτό που έχει ενδιαφέρον να δει κανείς είναι οι ανοδικοί ρυθμοί της Βουλγαρίας και η κατρακύλα της χώρας μας με ρυθμούς ξεφτίλας.

Και μόνο ότι η σύγκριση γίνεται με τη Βουλγαρία θα έπρεπε να οδηγήσει σε χαρακίρι τους ξεπουλημένους και ανίκανους Έλληνες πολιτικούς ΧΘΕΣ!


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Μια υπό εξαφάνιση διάλεκτος της ελληνικής γλώσσας που ομιλείται μόνο από μερικές χιλιάδες άτομα σε απομακρυσμένα ορεινά χωριά του Πόντου χαρακτηρίζεται ως «ζωντανή γέφυρα» με τον αρχαίο κόσμο, καθώς οι ερευνητές εντόπισαν χαρακτηριστικά που έχουν περισσότερα κοινά με τη γλώσσα του Ομήρου παρά με τα νέα ελληνικά.

Ο ακριβής αριθμός των ανθρώπων που μιλούν Ρωμέικα είναι δύσκολο να υπολογιστεί. Δεν έχει γραπτή μορφή, αλλά έχει διασωθεί προφορικά στα ορεινά χωριά γύρω από την Τραπεζούντα, κοντά στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας.

Καθώς οι εναπομείναντες ομιλητές της γλώσσας γερνούν, η διάλεκτος απειλείται τώρα με εξαφάνιση, οδηγώντας μια ακαδημαϊκό του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ να παρουσιάσει ένα εργαλείο crowdsourcing «τελευταίας ευκαιρίας» για να καταγράψει τις μοναδικές γλωσσικές δομές της πριν να είναι πολύ αργά.

Το έργο Crowdsourcing Romeyka καλεί ανθρώπους με μητρική γλώσσα τα Ρωμέικα από όλο τον κόσμο να ανεβάσουν μια ηχογράφηση με τους ίδιους μιλούν στη διάλεκτο αυτή.

Η Ιωάννα Σιταρίδου, καθηγήτρια Ισπανικής και Ιστορικής Γλωσσολογίας, λέει πως αναμένει να είναι πολλοί στις ΗΠΑ και την Αυστραλία, καθώς και διασπαρμένοι σε όλη την Ευρώπη.

«Υπάρχει μια πολύ σημαντική διασπορά που έχει αποξενωθεί από τη θρησκεία και την εθνική ταυτότητα [από τις κοινότητες στην Τουρκία], αλλά εξακολουθεί να μοιράζεται τόσα πολλά», είπε.Η κ.Σιταρίδου έχει διαπιστώσει ότι αντί να έχει αναπτυχθεί από τη νέα ελληνική, η διάλεκτος των Ρωμέικων προέρχεται από την ελληνιστική μορφή της γλώσσας που ομιλούνταν στους προ Χριστού αιώνες και μοιράζεται ορισμένα βασικά χαρακτηριστικά με την αρχαία ελληνική.

Ένα παράδειγμα είναι ο αόριστος τύπος ρημάτων, που στα Ρωμέικα εξακολουθεί να χρησιμοποιεί τη μορφή που βρίσκεται στα Αρχαία Ελληνικά. Αυτή η δομή είχε καταστεί απαρχαιωμένη σε όλες τις άλλες ελληνικές διαλέκτους από τους πρώιμους μεσαιωνικούς χρόνους. Ως εκ τούτου, η κ. Σιταρίδου κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «τα Ρωμέικα είναι αδερφή, παρά κόρη, της νέας ελληνικής», ένα εύρημα που λέει ότι διαρρηγνύει τον ισχυρισμό ότι τα νέα ελληνικά είναι μια «απομονωμένη» γλώσσα, που σημαίνει ότι δεν σχετίζεται με καμία άλλη ευρωπαϊκή γλώσσα.

Τα Νέα Ελληνικά και τα Ρωμέικα ως προς την δυνατότητα αλληλοκατανόησης των ομιλητών τους θα μπορούσαν να συγκριθούν με την σχέση που έχει ένας άνθρωπος με μητρική γλώσσα την Πορτογαλική με έναν native speaker της Ιταλικής γλώσσας – και με τις δυο γλώσσες να προέρχονται από τα Λατινικά, κι όχι η μια από την άλλη.

Η ελληνική παρουσία στον Πόντο – Η περιπέτεια των Ρωμέικων

Κατά την ιστορία της ελληνικής παρουσίας στη Μαύρη Θάλασσα , η ελληνική γλώσσα επεκτάθηκε με την εξάπλωση του Χριστιανισμού. «Η μεταστροφή στο Ισλάμ σε όλη τη Μικρά Ασία συνήθως συνοδεύτηκε από μια γλωσσική στροφή προς τα τουρκικά, αλλά οι κοινότητες στον Πόντο διατήρησαν τη Ρωμέϊκα», είπε η Σιταρίδου.
Αντίθετα, οι ελληνόφωνες κοινότητες που παρέμειναν χριστιανικές ήρθαν πιο κοντά στη νέα ελληνική, ειδικά λόγω της εκτεταμένης εκπαίδευσης στα ελληνικά τον 19ο και τις αρχές του 20ου αιώνα.

Ο εξισλαμισμός των Ελληνόφωνων στις περιοχές Of, Sürmene, Rize και Matsouka αναφέρεται κατά τον 15ο-18ο αιώνα. Η ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, που έλαβε χώρα στο πλαίσιο της Συνθήκης της Λωζάνης το 1923, οδήγησε όλους τους Ορθόδοξους Χριστιανούς της Μικράς Ασίας να μετεγκατασταθούν στην Ελλάδα.

Επειδή όμως οι κοινότητες που μιλούν Ρωμέικα στην περιοχή της Τραπεζούντας είναι Μουσουλμάνοι, επετράπη στους ελληνόφωνους μουσουλμάνους να παραμείνουν στη μικρασιατική πατρίδα τους, αλλά οι ελληνόφωνοι χριστιανοί έπρεπε να εγκαταλείψουν τον Πόντο, εξηγώντας έτσι γιατί η Ελληνική επιβιώνει μόνο σε μικρούς θύλακες σε αυτήν την περιοχή.

Επί του παρόντος, υπάρχουν τρεις εναπομείναντες ελληνόφωνοι θύλακες: Of (Çaykara), Sürmene και Tonya. Με εξαίρεση τα Ελληνικά που ομιλούνται από ορθόδοξους χριστιανούς κατοίκους της Τουρκίας (που ζουν κυρίως στην Κωνσταντινούπολη και στην Ίμβρο), τα Ρωμέικα είναι η τελευταία σωζόμενη διάλεκτος της Ελληνικής που ομιλείται σήμερα στην ανατολική Τουρκία. Όλες οι άλλες μικρασιατικές ποικιλίες όπως η Καππαδοκική δεν μιλιούνται πλέον στην Τουρκία.

Ωστόσο, τα επαναλαμβανόμενα κύματα μετανάστευσης από την Τραπεζούντα, σε συνδυασμό με την επιρροή της κυρίαρχης τουρκόφωνης πλειοψηφίας, έχουν αφήσει τη διάλεκτο ευάλωτη στον αφανισμό. Τα Ρωμέικα έχουν ταξινομηθεί ως «σίγουρα υπό εξαφάνιση» από την UNESCO και ως «σοβαρά απειλούμενα» από την Εγκυκλοπαίδεια των Απειλούμενων Γλωσσών του Κόσμου.

Κίνδυνος εξαφάνισης Ως αποτέλεσμα της εκτεταμένης επαφής με τα τουρκικά, του πολιτιστικού στιγματισμού και της μετανάστευσης, ωστόσο, η γλώσσα κινδυνεύει πλέον, σύμφωνα με τη Σιταρίδου. Ένα υψηλό ποσοστό ανθρώπων με μητρική γλώσσα τα Ρωμέικα στην περιοχή είναι άνω των 65 ετών και λιγότεροι νέοι μαθαίνουν τη γλώσσα.

Πιστεύει ότι η διαδικτυακή πρωτοβουλία θα μπορούσε να βοηθήσει να σωθούν τα Ρωμέικα ως ζωντανή γλώσσα;

«Προφανώς αγαπώ όλες τις γλώσσες και θα ήθελα να τις δω να διατηρούνται», είπε. «Αλλά δεν είμαι από αυτούς τους ανθρώπους που πιστεύουν ότι οι γλώσσες πρέπει να διατηρηθούν με κάθε κόστος. Και τελικά, δεν εξαρτάται από μένα. Αν οι ομιλητές αποφασίσουν να τα μεταδώσουν, θα είναι θαυμάσιο. Εάν επιλέξουν να μην τα μεταδώσουν, είναι δική τους επιλογή. Αυτό που είναι πολύ σημαντικό για αυτές τις [μειονοτικές] γλώσσες και για αυτές τις κοινότητες ομιλίας είναι να διατηρήσουν για τον εαυτό τους την αίσθηση του πού ανήκουν και ποιοι είναι. Γιατί τους συνδέει με το παρελθόν τους, όπως κι αν δεις το παρελθόν σου. Όταν οι ομιλητές μπορούν να μιλούν τις μητρικές τους γλώσσες, αισθάνονται πιο συνδεδεμένοι με την υπόλοιπη κοινωνία. Από την άλλη πλευρά, το να μη μιλάς τις γλώσσες της κληρονομιάς σου ή τις μειονοτικές γλώσσες δημιουργεί κάποια μορφή τραύματος που … υπονομεύει την ενσωμάτωση».


Με πληροφορίες από The Guardian
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Continue reading

Ακτιβιστής στις 0


Διαβάζουμε: «Την παραπομπή της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάσισε σήμερα η Κομισιόν καθώς δεν ολοκλήρωσε την αναθεώρηση των σχεδίων διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμών, όπως απαιτείται βάσει της οδηγίας-πλαίσιο για τα ύδατα (οδηγία 2000/60/ΕΚ) και των σχεδίων διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας, όπως απαιτείται από την οδηγία για τις πλημμύρες (οδηγία 2007/60/ΕΚ).»

Στο μεταξύ άκουγα τον Γενικό Γραμματέα Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων Πέτρο Βαρελίδη να λέει για τα σχέδια διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμών, ότι εδώ και τρεις μήνες έχει πέσει το σύστημα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και δεν μπορέσαμε να καταθέσουμε τους χάρτες… Να τον πιστέψουμε; Λέω να στείλω επιστολή στην Κομισιόν και αν ισχύει, να απαιτήσουμε την παραπομπή της αρμόδιας Διεύθυνσης για άδικη συκοφάντηση της χώρας μας…

Για δε τα σχέδια διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας, μέχρι να καθαρογραφτεί το πόρισμα της παραπομπής, θα τα έχουμε υποβάλει λέει ο κ Βαρελίδης. Οπότε, θα γλυτώσουμε τα πρόστιμα… Δεν είπε τίποτα βέβαια για τους λόγους της καθυστέρησης, ούτε για το ότι η Κομισιόν έστειλε προειδοποιητική επιστολή στην Ελλάδα από τον Φεβρουάριο του 2023. Όμως, όταν επικαλείσαι τα σχέδια διαχείρισης για τα ΜΥΗΕ στα ρέματα και στα ποτάμια ακόμα και στα δικαστήρια, σου λένε: «ποια σχέδια;»

Από την άλλη λέω, πώς συμβαίνει αλήθεια η χώρα μας να τρώει πρόστιμα και να παραπέμπεται κάθε τρεις και λίγο στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για όλα τα περιβαλλοντικά θέματα; Αυτό οφείλεται, λέει ο Γενικός Γραμματέας, γενικά στην έλλειψη υποδομών. Ε, ναι, και ποιος φταίει; Ποιος φταίει για την έλλειψη Βιολογικών Καθαρισμών και τη κακή διαχείριση των υγρών αποβλήτων, την μη επαρκή προστασία των φυσικών οικοτόπων και των ειδών, την μη θέσπιση μέτρων διατήρησης στις περιοχές του δικτύου Natura 2000, για τους χώρους υγειονομικής ταφής αποβλήτων μέσα σε περιοχές Natura, για τις ανεξέλεγκτες χωματερές (ΧΑΔΑ), την μη συμμόρφωση με την οδηγία για τους οικοτόπους 92/43/ΕΟΚ κατά τον σχεδιασμό αιολικών σταθμών, τις καθυστερήσεις στην ανακύκλωση, την μη επικαιροποίηση του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού για τις ΑΠΕ, την ατμοσφαιρική ρύπανση των πόλεων, την υποβάθμιση του ρόλου και της λειτουργίας των Επιθεωρητών Περιβάλλοντος - μερικά από αυτά που μου έρχονται πρόχειρα στον νου.

Όπως προκύπτει από τα δεδομένα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η Ελλάδα είναι δεύτερη σε συνολικό αριθμό ανοιχτών υποθέσεων παράβασης και πρώτη σε συνεχόμενες παραβιάσεις αποφάσεων του Δικαστηρίου της ΕΕ.

«We will survive», όμως λένε. «Πάμε κι όπου βγει» δηλαδή… Τι δεν καταλαβαίνετε;;


Λαμία, Μάρτης 2024

Στέφανος Σταμέλλος



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

του Κώστα Λαπαβίτσα

Πολύς λόγος – ξανά – για τη Μεταπολίτευση τις τελευταίες μέρες.

Στο σχετικό συνέδριο της Καθημερινής μαζεύτηκε το ανώτατο πολιτικό προσωπικό και η τεχνοκρατική ηγεσία της χώρας – πρωθυπουργοί, υπουργοί, καθηγητές – και αποφάνθηκε για τα πενήντα χρόνια που πέρασαν.

Πιο ανούσια και κενή ιδεών μάζωξη δύσκολο να φανταστεί κανείς.

Πάνω κάτω όλοι είπαν το ίδιο πράγμα. Γενικώς είμαστε επιτυχημένοι γιατί ανήκουμε στην ΕΕ, αποφύγαμε την απόλυτη καταστροφή με την έξοδο από το ευρώ, είμαστε στο ΝΑΤΟ και η δημοκρατία μας είναι ισχυρή. Έχουμε βέβαια κάποια προβλήματα γιατί η οικονομική απόδοση της χώρας δεν ήταν καλή. Ο λόγος όμως είναι ότι δεν εκμεταλλευτήκαμε τις μεγάλες ευκαιρίες που μας προσφέρει η ΕΕ και η ΟΝΕ, κι αυτό επειδή δεν έχουμε συναίνεση και κυριάρχησε ο τρισκατάρατος «λαϊκισμός». Αν ανασκουμπωθούμε θα λύσουμε το πρόβλημα γιατί συνεχίζουμε να έχουμε τεράστιες δυνατότητες.

Τι να πρωτοπεί κανείς γι’ αυτόν τον χυλό;

Η Ελλάδα βρίσκεται σε αναπτυξιακό τέλμα, οι ταξικές αντιθέσεις είναι σιωπηλές αλλά έχουν γίνει οξύτατες, η γεωπολιτική θέση της χώρας είναι εξαιρετικά αδύναμη. Την ίδια ώρα το ανώτατο στρώμα της χαριεντίζεται αυτάρεσκα. Καθώς μάλιστα η φούσκα Μητσοτάκη – κυρίως στα ακίνητα – έχει δημιουργήσει μια πλασματική αίσθηση ευημερίας, κολυμπούν ευχάριστα στις φαντασιώσεις τους.

Αλλά η πραγματικότητα είναι σκληρό και επίμονο πράγμα. Κι επειδή μια εικόνα αξίζει χίλιες λέξεις, καλό είναι να κάνουμε μια σύγκριση της οικονομικής πορείας της χώρας μας με αυτή της Τουρκίας την ίδια μακρά ιστορική περίοδο.

Ο πιο πρόσφορος τρόπος είναι να συγκρίνουμε το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν των δύο χωρών.

Ελλάδα, Τουρκία: ΑΕΠ, σε σταθερά δολάρια του 2015


Πηγή: Στοιχεία Παγκόσμιας Τράπεζας. Οι μονάδες είναι: (Ε+11)=100δις και (Ε+12)=1τρις.


Τι μας δείχνει ο Πίνακας; Συνοπτικά, Ελλάδα και Τουρκία αναπτύσσονταν με παρόμοιους ρυθμούς από το 1960 μέχρι την πρώτη πετρελαϊκή κρίση του 1973-74. Το ΑΕΠ τους ήταν πολύ κοντά.

Δηλαδή, το οικονομικό μέγεθος της Τουρκίας δεν ήταν πολύ μεγαλύτερο από αυτό της Ελλάδας και δεδομένου ότι ο τουρκικός πληθυσμός ήταν πολύ μεγαλύτερος, το ελληνικό κατά κεφαλήν ΑΕΠ ήταν τριπλάσιο ή και τετραπλάσιο του τουρκικού.

Τα πράγματα άρχισαν σιγά-σιγά να αλλάζουν μετά την πετρελαϊκή κρίση, αλλά η διαφορά έγινε εμφανής μετά την είσοδο της Ελλάδας στην ΕΕ το 1981. Η χώρα μας μπήκε σε μακρά περίοδο ιστορικής στασιμότητας. Στην Τουρκία παρατηρήθηκε εκτίναξη χωρίς προηγούμενο.

Το πλέον εντυπωσιακό στοιχείο είναι ότι η τουρκική εκτίναξη έγινε ακόμη εντονότερη μετά την τεράστια παγκόσμια κρίση του 2007-9. Την περίοδο αυτή η κυβέρνηση Ερντογάν εφάρμοσε πολιτικές που θεωρήθηκαν «ανορθόδοξες», δηλαδή δεν έκανε αυτό που της ζητούσε το ΔΝΤ και η κυρίαρχη οικονομική σκέψη της Δύσης, εφαρμόζοντας λιτότητα και υψηλά επιτόκια. Την ίδια περίοδο η Ελλάδα εφάρμοσε κατά γράμμα τις οδηγίες του ΔΝΤ, ώστε να παραμείνει με νύχια και με δόντια στην ΟΝΕ.

Το αποτέλεσμα είναι ορατό δια του γυμνού οφθαλμού. Πλέον, το τουρκικό ΑΕΠ είναι ίσως και πενταπλάσιο του ελληνικού. Και παρά τη μεγάλη αύξηση του πληθυσμού, το τουρκικό κατά κεφαλήν ΑΕΠ είναι σήμερα κοντά στο ελληνικό, ιδίως μάλιστα αν υπολογιστεί στην βάση της αγοραστικής δύναμης.

Δεν ισχυρίζεται κανείς βέβαια ότι ο τουρκικός καπιταλισμός δεν αντιμετωπίζει προβλήματα. Και πολλά και μεγάλα είναι, όπως ο πληθωρισμός και η συνεχής πίεση στα διεθνή αποθεματικά. Αλλά η ιστορική επιτυχία είναι αδιάψευστη. Αυτή είναι η παραγωγική βάση πάνω στην οποία η Τουρκία συμπεριφέρεται σήμερα ως περιφερειακή υπερδύναμη και κοιτάει την Ελλάδα υποτιμητικά.

Η ανάπτυξη είναι εξαιρετικά σύνθετη διαδικασία και οι λόγοι της γιγαντιαίας πλέον απόκλισης της Τουρκίας από την Ελλάδα είναι πολλοί. Εύκολα όμως μπορούμε να καταδείξουμε έναν πολύ βασικό λόγο, χωρίς τις κενές φλυαρίες περί συναίνεσης, «λαϊκισμού» και τα παρόμοια που ακούστηκαν στο συνέδριο.

Ανάπτυξη χωρίς επενδύσεις δεν υπάρχει. Ο επόμενος πίνακας μας δείχνει τις επενδύσεις ως ποσοστό του ΑΕΠ μετά το 1960.

Ελλάδα, Τουρκία: Επενδύσεις ως ποσοστό του ΑΕΠ


Πηγή: Στοιχεία Παγκόσμιας Τράπεζας.


Τι βλέπουμε; Τα χρόνια που το ΑΕΠ των δύο χωρών ήταν κοντά, οι ελληνικές επενδύσεις ήταν αναλογικά πολύ υψηλότερες από τις τουρκικές. Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, έπεσαν απότομα και μετά στην ουσία βρέθηκαν να λιμνάζουν ως ποσοστό του ΑΕΠ μέχρι τη μεγάλη κρίση του 2007-9. Ακολούθησε πλήρης καταστροφή, με τις επενδύσεις να βρίσκονται σε τραγικά χαμηλό σημείο μέχρι σήμερα.

Αντίθετη είναι η πορεία της Τουρκίας. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 και κυρίως στα χρόνια του Ερντογάν, οι επενδύσεις ήταν σημαντικότατες. Για να γίνει η διαφορά ευκολότερα αντιληπτή, δεδομένου ότι το τουρκικό ΑΕΠ είναι πλέον πολλαπλάσιο του ελληνικού, οι συνολικές ετήσιες επενδύσεις στην Τουρκία σήμερα είναι περίπου ίσες σε αξία με ολόκληρο το ελληνικό ΑΕΠ. Ό,τι εμείς παράγουμε σε ένα χρόνο, οι Τούρκοι το επενδύουν.

Με δυο λόγια, βασικός υπεύθυνος για την ιστορική αποτελμάτωση της χώρας μας είναι η αστική της τάξη και η επενδυτική της απραξία. Δεδομένου του τι γίνεται στην Τουρκία, η απόσταση θα μεγαλώσει κι άλλο.

Αντί να συζητήσουν αυτή τη σκληρή πραγματικότητα, οι σοφές κεφαλές του συνεδρίου της Καθημερινής, αντάλλαξαν συγχαρητήρια για τις μεγάλες επιτυχίες τους. Καμία αντίληψη του ιστορικού αδιεξόδου στο οποίο έχει οδηγηθεί η χώρα. Αλλά είναι κανόνας όταν μια κοινωνική τάξη χάνει το ιστορικό τρένο να αρχίζει να εθελοτυφλεί και να βαυκαλίζεται.

Η Ελλάδα είναι πλέον στο παγκόσμιο οικονομικό περιθώριο και δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι με την οικονομική πολιτική που ακολουθεί θα ξεφύγει. Χρειάζεται επειγόντως δημόσια συζήτηση με ρεαλιστικούς όρους για μια νέα οικονομική πορεία, η οποία σίγουρα θα περιλαμβάνει στοχευμένη πολιτική δημοσίων επενδύσεων και σύγκρουση με την ΕΕ. Το ανώτατο κοινωνικό στρώμα είναι εμφανώς ανίκανο να την κάνει. Πρέπει να κινητοποιηθούν άλλες δυνάμεις, κοινωνικές, πολιτικές και πνευματικές.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Αυτά μόνο στη Ελλάδα μπορούν να συμβαίνουν
Σταματά το τρένο, κατεβαίνει εργαζόμενος και φροντίζει να δώσει προτεραιότητα σε διερχόμενα φορτηγά, ώστε να διέλθουν από αφύλακτη σιδηροδρομική διάβαση.
Και αφού περάσουν, ανεβαίνει στο τρένο που συνεχίζει την πορεία του.
ΝΤΡΟΠΗ!!!



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Η αυτοκτονία στο Ηράκλειο προκαλεί συγκίνηση και έντονο προβληματισμό. Συγγενείς του αυτόχειρα περιγράφουν τις τελευταίες μέρες του 72χρονου και εξηγούν πώς έφτασε στην αυτοχειρία…

Ανάστατο το Ηράκλειο από την αυτοκτονία και τις καταγγελίες στενών συγγενών του αυτόχειρα. Όπως λένε ο 72χρονος οδηγήθηκε στον θάνατο, αφού για μήνες δεν μπορούσε να ξεκινήσει χημειοθεραπείες. Αποτέλεσμα όπως αναφέρει ξάδερφός του, ήταν ο καρκίνος στον πνεύμονα να επεκταθεί και ο άτυχος ασθενής να υποφέρει από αφόρητους πόνους. «Αποφάσισε να δώσει τέλος στη ζωή του για να γλιτώσει» συμπληρώνει ο ίδιος και εξηγεί πως ο καρκινοπαθής συγγενής του, άφησε σημείωμα μέσα από το οποίο ζητούσε συγγνώμη και την κατανόηση για την απόφαση που πήρε.

Σοκ στην τοπική κοινωνία του Ηρακλείου έχει προκαλέσει ο θάνατος του καρκινοπαθούς που έδωσε τέλος στη ζωή του την Κυριακή 10 Μαρτίου, μην αντέχοντας τους πόνους όπως λένε φίλοι και συγγενείς του, περιμένοντας φάρμακο για να κάνει την χημειοθεραπεία του.

Το θέμα είχε αναδείξει πριν από λίγες ημέρες το Ράδιο Κρήτη και είχε ξεκινήσει μια μεγάλη προσπάθεια προκειμένου να βρεθεί το φάρμακο που έπρεπε να πάρει ο 72χρονος για τον καρκίνο του πνεύμονα καθώς δεν υπήρχε στην Ελλάδα.

Δυστυχώς ο άτυχος 72χρονος που οι Ηρακλειώτες τον γνώριζαν καθώς ήταν πωλητής βιβλίων σε λαϊκές, δεν άντεξε να υποφέρει από τους πόνους και με μια θηλιά στο λαιμό του έδωσε τέλος στη ζωή του αφήνοντας ένα συγκλονιστικό σημείωμα στην οικογένειά του με το οποίο τους αποχαιρετούσε ζητώντας τους συγγνώμη και εξηγώντας τους λόγους που τον οδήγησαν στην αυτοχειρία.

Συγκινημένος μίλησε στο Ράδιο Κρήτη, ξάδελφός του, που είχε αναδείξει το θέμα για να βρεθεί το φάρμακο και να έρθει από το εξωτερικό. «Μιλήσαμε τελευταία φορά την Κυριακή και ουσιαστικά ήταν σαν να μας αποχαιρετούσε το ίδιο έκανε με όλους ευχαριστώντας τους για όλα. Τρέξαμε εμείς και τα παιδιά του αλλά δυστυχώς δεν τον προλάβαμε» ανέφερε.

Τραγική ειρωνεία ότι μετά την ανάδειξη του προβλήματος, το φάρμακο ήρθε και μάλιστα η πρώτη χημειοθεραπεία ήταν να γίνει σήμερα Τρίτη.

Ο ξάδερφος του αυτόχειρα ανέφερε επίσης στο ekriti.gr ότι στο σημείωμα που άφησε αποχαιρετούσε παιδιά, εγγόνια και τους άλλους συγγενείς, γράφοντας μεταξύ άλλων ότι δεν άντεχε τους πόνους και ότι δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Παράλληλα επεσήμανε την μεγάλη ταλαιπωρία που είχε υποστεί καθώς δεν μπορούσε να κάνει ούτε την εξέταση με το ειδικό ακτινολογικό μηχάνημα PET SCAN που υπάρχει στο ΠΑΓΝΗ για να διαπιστωθεί εάν είχε εξαπλωθεί ο καρκίνος.

πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Βασίλης Βιλιάρδος

«Το πλέον απογοητευτικό οικονομικό μέγεθος της Ελλάδας το 2023, ήταν η μείωση των άμεσων ξένων επενδύσεων κατά 40% – από 7,53 δις € το 2022 στα 4,48 δις €, προφανώς λόγω αποτυχίας του υπουργείου ανάπτυξης.

Ήταν εύλογο βέβαια, αφού όπως είχαμε επισημάνει η άνοδος τους δεν οφειλόταν στις παραγωγικές επενδύσεις – αλλά στις επενδύσεις στα ακίνητα και στο ξεπούλημα των υφισταμένων επιχειρήσεων.

Η πτώση κατά 40% όμως δεν ήταν αναμενόμενη – αφού είναι εξαιρετικά υψηλή! Το δεύτερο απογοητευτικό μέγεθος ήταν το θηριώδες εμπορικό μας έλλειμμα, το οποίο τεκμηριώνει τη μειωμένη ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας – με την παραγωγικότητα των εργαζομένων να είναι στο 55% του μέσου όρου της ΕΕ, λόγω επενδυτικής «άπνοιας».

Το εμπορικό μας έλλειμμα μειώθηκε μεν στα 32,4 δις € το 2023 από 39,6 δις € το 2022, αλλά απλά και μόνο λόγω της μείωσης των τιμών της ενέργειας – ενώ αντιστοιχεί στο 14,5% του πληθωριστικού ΑΕΠ, γεγονός που σημαίνει πως είναι ιδιαίτερα υψηλό και επομένως επικίνδυνο.

Εν προκειμένω, εάν δεν είχαμε το ευρώ, θα έπρεπε να υποτιμηθεί το νόμισμα μας – αν και στην ουσία υποτιμάται σε όρους μισθών (=έτσι καταντήσαμε προτελευταίοι στο κατά κεφαλήν εισόδημα της ΕΕ), μόνο που δεν φαίνεται.

Το τρίτο απογοητευτικό μέγεθος ήταν το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών μας που διαμορφώθηκε στα 10,7 δις € ή στο 4,5% του (πληθωριστικού) ΑΕΠ – χαμηλότερο μεν από τα 20,2 δις € του 2022, αλλά αφενός μεν λόγω της πτώσης των τιμών του φυσικού αερίου, αφετέρου λόγω της ανόδου των τουριστικών μας εσόδων, σχεδόν ανάλογα με το ύψος του πληθωρισμού σε σύγκριση με το 2019.

Με απλά λόγια, πολύ περισσότερα από όσα κερδίσαμε από τον τουρισμό έφυγαν στο εξωτερικό – με το υπόλοιπο αρνητικό κατά 10,7 δις €!

Εκτός αυτού, στον τουρισμό είχαμε μείωση της μέσης δαπάνης ανά τουρίστα και ζημιογόνες τιμές – με αποτέλεσμα οι περισσότερες επιχειρήσεις του κλάδου να είναι στο βαθύ κόκκινο. Όλα αυτά συνοδεύονται από την άνοδο του δημοσίου χρέους στα 406,5 δις €, αν και στον προϋπολογισμό δεν υπήρχε πρόβλεψη αύξησης του – αλλά διατήρησης του στα 401 δις €, επίσης για το 2024.

Αύξηση, παρά το ότι συνεχίσθηκε το ξεπούλημα της κρατικής περιουσίας! Εδώ δεν λαμβάνονται καν υπ’ όψιν τα κρυφά χρέη – όπως ο αναβαλλόμενος φόρος των τραπεζών περί τα 13,5 δις €, οι παγωμένοι τόκοι του EFSF ύψους 25 δις € και οι κρατικές εγγυήσεις της τάξης των 28 δις €.

Επί πλέον, το ιδιωτικό μας χρέος πλησιάζει τα 400 δις €, ενώ το εξωτερικό τα 550 δις € (=δημόσιο και ιδιωτικό μαζί, σε ξένους δανειστές) – παρά τους πλειστηριασμούς της ιδιωτικής περιουσίας των Ελλήνων.

Συμπερασματικά λοιπόν, συνεχίζεται ακάθεκτη η καθοδική πορεία της ελληνικής οικονομίας – ενώ το μοναδικό θετικό για το κράτος είναι ο πληθωρισμός που αυξάνει τα δημόσια έσοδα, ενώ μειώνει το χρέος σε σχέση με το ΑΕΠ.

Βέβαια, ο πληθωρισμός εξαθλιώνει τους Έλληνες, μειώνοντας κατακόρυφα την αγοραστική αξία των μισθών και των συντάξεων – καθώς επίσης των καταθέσεων τους, προς όφελος των τραπεζών (οι απώλειες των καταθέσεων υπολογίζονται σωρευτικά στα 40 δις €, σε σχέση με το 2021).



πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Μόνο έκπληξη δεν προκαλεί η σημερινή αποκάλυψη για παρ' ολίγο ατύχημα στον ελληνικό σιδηρόδρομο, έναν χρόνο μετά το έγκλημα Τεμπών κατά τον οποίο η κυβέρνηση επιδεικνύει μεγάλη σπουδή για την συγκάλυψη των ευθυνών.

Σύμφωνα με «Τα Νέα», δύο επιβατικές αμαξοστοιχίες της Hellenic Train, την 1313 με δρομολόγιο από Κιάτο για Πειραιά και το «Ασημένιο Βέλος», που εκτελούσε το Θεσσαλονίκη - Αθήνα, κινδύνευσαν να συγκρουστούν το μεσημέρι της 23ης Δεκεμβρίου, στον σταθμό του Σιδηροδρομικού Κέντρου Αχαρνών.

Εργαζόμενοι δήλωσαν στην εφημερίδα πως η 1313 παραβίασε τον ερυθρό σηματοδότη και λίγο έλειψε να πέσει πάνω στο άλλο τρένο. Πηγές που επικαλείται το δημοσίευμα αναφέρουν πως το ατύχημα αποφεύχθηκε την τελευταία στιγμή, χάρη στον υπεύθυνο της τηλεδιοίκησης του σταθμού, ο οποίος ούρλιαζε στον ασύρματο, καλώντας τον μηχανοδηγό της 1313 αμαξοστοιχίας να σταματήσει. Όπως επισημαίνει η εφημερίδα, η συγκεκριμένη παραβίαση είναι σοβαρή, αφού συνιστά πρόδρομο παράγοντα ατυχήματος, σύμφωνα με την Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων.

Το πρωτοσέλιδο δημοσίευμα προσθέτει ότι μαθητευόμενος μηχανοδηγός επέβαινε παράτυπα στην καμπίνα, καθώς ο κανονικός μηχανοδηγός δεν έχει την ιδιότητα του εκπαιδευτή. Ο ίδιος υποστήριξε ότι έγινε «υπέρβαση σήματος» και ότι δεν ακινητοποιήθηκε εγκαίρως το τρένο στο ερυθρό φωτόσημο, λόγω ολίσθησης των γραμμών-τροχών.

Όπως αναμενόταν η Hellenic Train προσπάθησε να υποβαθμίσει το περιστατικό επιρρίπτοντας μέσω στελεχών της την ευθύνη στην «ολισθηρότητα των γραμμών». Η εταιρεία δεν προέβη σε άλλη επίσημη εκτίμηση ή ανακοίνωση.

Επίσης, δεν έχει παραδώσει ακόμα την ταινία του ταχογράφου, για να φανεί αν υπήρξε ολίσθηση στις ράγες, όπως ζήτησε ο Οργανισμός Σιδηροδρόμων Ελλάδος που δήλωσε το περιστατικό στη ΡΑΣ. Αυτή από την πλευρά της κάλεσε τους εμπλεκόμενους να της παραδώσουν τα πορίσματά τους.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)