To δίμηνο που απομένει από τις τριπλές εκλογές, είναι ένα ικανοποιητικό χρονικό διάστημα για περισυλλογή, ενδοσκόπηση και αναζήτηση. Ώστε να σκεφθούμε το τι θέλουμε από αυτές τις εκλογές, τι ζητάμε από μια περιφερειακή διοίκηση, τι θέλουμε από την επόμενη δημοτική αρχή.
Πριν απαντήσουμε στα παραπάνω ερωτήματα πιστεύω, πως είναι πρέπον - καθώς αυτό είναι μέσα στους βασικούς κανόνες της Δημοκρατίας- να υπάρξει ένας ουσιαστικός απολογισμός των όσων έγιναν, η καλύτερα όσων δεν έγιναν όλα αυτά τα χρόνια, τα πρώτα χρόνια αυτού που ονομάστηκε διοικητική μεταρρύθμιση Καλλικράτης. Φυσικά και ο απολογισμός αυτός οφείλει και πρέπει να συνδεθεί με όλα όσα συμβαίνουν στην κεντρική πολιτική σκηνή της χώρας .
1. Δυστυχώς με λύπη μου διαπιστώνω ότι ως άλλοι λωτοφάγοι, έχουμε ξεκινήσει την προεκλογική συζήτηση για ακόμη μια φορά σαν να πρόκειται για πασαρέλα, η το ακόμη χειρότερο για μια διαδικασία εξυπνακισμών που μακρά απέχουν από μια ουσιαστική πολιτική αντιπαράθεση. Εξηγώ για να μη παρεξηγηθώ: Τη θέση του δημάρχου Θερμαϊκού διεκδικεί ο μέχρι σήμερα αντιπεριφερειάρχης Θεσσαλονίκης. Έκανε συγκέντρωση φίλων του στην Περαία και παρουσίασε το όραμα του. Ρωτώ και απάντηση δεν παίρνω.
-Eπρεπε ναι η όχι να μας πει γιατί μέχρι σήμερα οι δημόσιες δεσμεύσεις του κου Ψωμιάδη αλλά και του σημερινού για την ολοκλήρωση του δρόμου Θεσσαλονίκης– Μηχανιώνας ΔΕΝ έχουν υλοποιηθεί ( έλεγε το 2002 πως ότι και να γίνει θα τον τελειώσει);
-Έπρεπε ναι η όχι να μας πει γιατί δεν έχει ενταχθεί στο σχεδιασμό ο δήμος μας για την εξωτερική περιφερειακή;
-Έπρεπε ναι η όχι μα μας πει γιατί δεν προχώρησε ο ενιαίος φορέας διαχείρισης του Θερμαϊκού;
-Έπρεπε να μας εξηγήσει γιατί δεν προχώρησε η διαδικασία χρηματοδότησης σχολικών κτιρίων και απαλλοτριώσεων;
-Έπρεπε ναι η όχι να μας πει τι έχει κάνει για τη διάβρωση των ακτών ;
-Έπρεπε να μας πει τι έχει κάνει για την προώθηση των μέσων σταθερής τροχιάς για το δήμο και για το νομό;
ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΤΙΠΟΤΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΤΙΠΟΤΕ και αυτός και η παράταξη του. Γιατί λοιπόν να τον ψηφίσω; Δεν θέλω να ξανακούσω ανέξοδες υποσχέσεις και μεγάλα λόγια τάχα μου έξυπνων ανδρών .
2. Διάβασα με ενδιαφέρον απάντηση της ΤΕΘ για την διαδικασία προβολής του Δήμου. Όσες ερμηνείες και αν προσπάθησα να δώσω, γιατί απάντησε η ΤΕΘ (με τους ιδιαίτερα συμπαθείς, κα πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο), σε ένα κείμενο που αφορούσε την τουριστική προβολή της περιφέρειας, κατέληξα στο συμπέρασμα της αναγκαιότητας προβολής της δικής της δράσης, που μέχρι ενός σημείου είναι θεμιτό. Φυσικά με αυτό τον τρόπο κατά τη γνώμη μου, τονίζει ακόμη περισσότερο την ανυπαρξία δράσης της περιφέρειας .
Όμως εδώ μπαίνει ένα ιδιαίτερα σημαντικό ζήτημα. Έχουμε ένα τουριστικό προϊόν που πρέπει να το προστατεύσουμε; Σίγουρα θα απαντήσουμε όλοι ναι . Όμως αρκεί η καταφατική απάντηση για να λυθούν τα προβλήματα; Αρκεί να υπάρχουν φυσικά πλεονεκτήματα σε μια περιοχή για την ανάπτυξη της; Xρειάζονται, είναι αναγκαία τεχνικά έργα για την ανάδειξη τους; Μήπως εδώ έχουμε να κάνουμε με την προβολή της Ελλάδας του 60; Σε ποιους δρόμους θα περπατήσει ο επισκέπτης; Σε δρόμους γεμάτους λακκούβες, με ατέλειωτες ώρες από φανάρι σε φανάρι; Θα περπατά δίπλα στους υπερπλήρεις κάδους ( η λέξη εξαντλεί τα όρια της ευγένειας); Θα περπατά στα ανύπαρκτα πεζοδρόμια; Η παντελής απουσία ενός γενικού σχεδίου, τι θέλουμε, γιατί, με ποιο τρόπο θα το καταφέρουμε, τι κάνουμε, πως καλύπτουμε τις αδυναμίες είναι κάτι παραπάνω από εμφανής στο δήμο Θερμαϊκού. Δυστυχώς ο απολογισμός που έπρεπε να γίνει δεν γίνεται .
3. Διάβασα σε άρθρο συνδημότη την αναγκαιότητα αλλαγής πλαισίου συζήτησης για την κοινωνική πολιτική. Δηλαδή πως ο δήμος δεν πρέπει να ασχολείται με τα κοινωνικά παντοπωλεία αλλά να δημιουργεί δυνατότητες απασχόλησης. Κατ αρχάς δεν μπορώ να αντιληφτώ γιατί η κοινωνική πολιτική ενός δήμου πρέπει να μπει σε αντιπαράθεση με τα έργα, με την εκπαίδευση, με την ύδρευση ή την καθαριότητα. Θεωρώ πως η παραπάνω αντίληψη αφ΄ ενός απέχει παρασάγγας από τη λειτουργία και την αντίληψη που πρέπει να έχει μια δημοτική αρχή και αφ ετέρου δεν έχει και καλό οικονομικό αποτέλεσμα.
Και εξηγώ. Η κοινωνική συνοχή είναι ένα από τα ζητούμενα της αυτοδιοίκησης. Η απασχόληση ενός δήμου με τα ζητήματα της κοινωνίας δεν γίνεται, δεν μπορεί να περιορίζεται στο σκουπίζω, ποτίζω, άντε βγάζω και κανένα πιστοποιητικό. Αυτή είναι μια θεώρηση των ακραίων φιλελεύθερων που κάθε δράση που ενδυναμώνει τη συλλογικότητα, που τονίζει το ενδιαφέρον για το συνάνθρωπο, το γείτονα, το φίλο, τη βγάζει από την συζήτηση, με τη ρήση ότι «θα τα λύσει όλα η αγορά». Τι θα λύσει και πως θα τα λύσει το βλέπουμε καθημερινά. Μειώνονται οι δαπάνες με κλείσιμο φορέων και κατάργηση αρμοδιοτήτων. Σήμερα τα ωδεία, αύριο οι παιδικοί σταθμοί, μεθαύριο οι γέροντες και οι έχοντες ανάγκη το βοήθεια στο σπίτι, και παραμεθαύριο το άνοιγμα του καιάδα, για σένα, για μένα, για μας.
Επιπλέον, λυπάμαι γιατί διαπιστώνω πως η αντίληψη για την κοινωνική πολιτική περιορίζεται στα συσσίτια και στα κοινωνικά παντοπωλεία. Θαρρείς και οι όροι λειτουργίας της κοινωνίας γίνεται μόνο με όρους κρίσης. Όχι κάνετε λάθος. Η συζήτηση αυτή πρέπει να γίνεται με την προοπτική μιας υγιούς κοινωνίας και μόνο. Τι θέλουν κάποιοι είναι σαφές. Να μη μιλάμε με κοινωνικούς όρους της σημερινής εποχής, αλλά του μεσαίωνα. Βγάλαμε από τη συζήτηση τα ολοήμερα σχολεία, θα βγάλουμε τα νηπιαγωγεία όπως βγάλαμε τους παιδικούς σταθμούς.
Όλα αυτά για τα οποία γράφω παραπάνω μπορεί να γίνουν με το υπάρχον καθεστώς και με το σημερινό πλαίσιο στην αυτοδιοίκηση; Όχι, ξεκάθαρα όχι. Σήμερα πρέπει να μιλήσουμε για την επιβίωση της αυτοδιοίκησης. Χρειάζεται να υπάρξει ανατροπή της βάρβαρης και ανάλγητης νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Να υπάρξει ανατροπή της πολιτικής των μνημονίων και της κοινωνικής εξαθλίωσης. Χρειάζεται- απαιτείται μια πολιτική που θα βάλλει τον άνθρωπο στο επίκεντρο. Που θα έχει σαν στόχο την παραγωγική ανασυγκρότηση του δήμου, της περιφέρειας, με ανοιχτές διαφανείς δημοκρατικές, συμμετοχικές διαδικασίες. Η προώθηση ενός εναλλακτικού σχεδίου που θα ξεκινά από τις ακτές της Πιερίας και θα καταλήγει στο Στρυμωνικό, θα διαμορφώνει όρους επισκεψιμότητας του Ολύμπου και των δρόμων του κρασιού, θα μιλά για μέσα σταθερής τροχιάς και θα έχει ένα πλαίσιο προσοχής και προστασίας των πλέον αδύναμων στρωμάτων. Χρειάζεται ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο δράσης, τόσο για το δήμο μας, όσο και για την περιφέρεια. Με ιεραρχημένες ανάγκες και προτεραιότητες. Με σαφή και ξεκάθαρη άποψη για την προστασία του περιβάλλοντος. Με συγκεκριμένη στόχευση για το τι θέλουμε να κάνουμε. Με σαφή θέση για τη διαχείριση των απορριμμάτων, για την αλλαγή του περιφερειακού σχεδιασμού, τις μορφές του νέου, την ανακύκλωση και την κομποστοποίηση.
Να μιλήσουμε γιατί δεν θέλουμε την καύση απορριμμάτων και γιατί επιζητούμε σαν αυτοδιοίκηση τη διασφάλιση της οικονομικής αυτοδυναμίας και της διοικητικής ανεξαρτησίας. Να βάλουμε αυτούς που υπερασπίζονται το σημερινό καθεστώς να μας εξηγήσουν πως συνδυάζεται η εθνική ανεξαρτησία και η υποταγή στα κελεύσματα του Φούχτελ και της τρόικα. Μαζί με τα παραπάνω, χρειάζεται να μιλήσουμε και να αναδείξουμε τους πλέον κατάλληλους συμπολίτες μας για να υλοποιήσουν τα παραπάνω. Πολίτες που πιστεύουν στην αποκέντρωση και στις συμμετοχικές διαδικασίες. Που δεν θα τους αρκεί η ανάθεση της επίλυσης των προβλημάτων, αλλά θα επιζητούν τη συμμετοχή των πολιτών στα κοινά, με δράσεις και πρωτοβουλίες. Πολίτες που δεν θα είναι επαγγελματίες της πολιτικής ούτε οι κληρονόμοι ενός ονόματος.
Η πολιτική στο επίκεντρο λοιπόν. Ο άνθρωπος στο κέντρο της πολιτικής. Ελπίζω εύχομαι και αγωνίζομαι να αναδείξουμε την αυτοδιοίκηση ως δύναμη λαϊκής εξουσίας, συμμετοχής και δημοκρατίας η οποία μπορεί να διατυπώσει και να υποστηρίξει την πρόταση της παραγωγικής ανασυγκρότηση του δήμου και της περιφέρειας .
Παναγιώτης Ερμείδης
