Στο παρελθόν ανήκει πλέον η δεξιά στροφή της Λατινικής Αμερικής. Η εκλογική συντριβή του Αργεντίνου προέδρου Μαουρίτσιο Μάκρι στον πρώτο γύρο των εκλογών του Αυγούστου και η αναμενόμενη νίκη του κεντροαριστερού Αλμπέρτο Φερνάντεζ στις 27 Οκτωβρίου όπως και το οριστικό τέλος της πολιτικής σαπουνόπερας «ο Γκουαϊδό πρόεδρος της Βενεζουέλας» βεβαιώνουν ότι η άνοδος του πολιτικού συντηρητισμού στην αμερικανική υποήπειρο δεν προσέλαβε σαρωτικό χαρακτήρα. Έστω κι αν πολιτικοί όπως ο Μπολσονάρου στη Βραζιλία στρέφουν την υπαρκτή Δεξιά όλο και πιο δεξιά.
Προάγγελος πολιτικών αλλαγών είναι επίσης οι ογκώδεις και μαχητικές διαδηλώσεις που πραγματοποιούνται στον Ισημερινό, με αφορμή την ψήφιση από την κυβέρνηση του Λένιν Μορένο την Τρίτη 1η Οκτωβρίου της κατάργησης της κρατικής επιδότησης στις τιμές των καυσίμων. Μέχρι σήμερα οι κάτοικοι του Ισημερινού πλήρωναν τα φθηνότερα καύσιμα σε όλη την Λατινική Αμερική. Με την εφαρμογή όμως του νόμου η τιμή της βενζίνης από 1,85 δολάρια θα εκτιναχθεί στα 2,30 και του πετρελαίου από 1,03 στα 2,20! Η κατάργηση των κρατικών επιδοτήσεων στα καύσιμα, που υφίσταται επί 40 χρόνια, είναι ένα μόνο από τα πολλά μέτρα που περιλαμβάνει το πρόγραμμα λιτότητας που ανέλαβε να εφαρμόσει ο Μορένο. Μεταξύ αυτών προβλέπονται ιδιωτικοποιήσεις, περικοπές κι ένα ακόμη μέτρο το οποίο μεταφέρουμε με πάσα επιφύλαξη και χωρίς να έχουμε καμιά ευθύνη στην περίπτωση που δώσει ιδέες και στους εν Ελλάδι λάτρεις του ιδιωτικού τομέα, που όπου βρεθούν κι όπου σταθούν βρίζουν τους δημόσιους υπαλλήλους, τα υποτιθέμενα προνόμια τους, τις υψηλές αμοιβές τους, κ.α. Στον Ισημερινό λοιπόν ο Μορένο επέβαλε μια ημέρα τον μήνα οι δημόσιοι υπάλληλοι να δουλεύουν χωρίς να πληρώνονται! Ο μισθός τους εκείνη την ημέρα θα μένει στα κρατικά ταμεία επειδή, όπως είπε, αμείβονται καλύτερα από τους ιδιωτικούς υπαλλήλους. Στο όνομα της ισότητας λοιπόν η δεξιά κυβέρνηση του Ισημερινού βάζει τους δημόσιους υπαλλήλους να δουλεύουν τσάμπα, μια φορά τον μήνα!
Τα μέτρα που εφάρμοσε η δεξιά κυβέρνηση του Ισημερινού σχεδιάστηκαν κατά παραγγελία του ΔΝΤ, το οποίο μάλιστα συνεχίζει να διακηρύσσει ότι έχει αλλάξει και δεν είναι εκείνο που ξέραμε… Απαίτηση του ΔΝΤ ήταν η κατάργηση των κρατικών επιδοτήσεων κι η δωρεάν εργασία των δημοσίων υπαλλήλων. Στόχος του μισητού οργανισμού είναι η εξοικονόμηση συνολικά 2 δισ. ευρώ (εκ των οποίων τα 1,4 θα προέλθουν μόνο από τα καύσιμα) με στόχο το 2020 ο κρατικός προϋπολογισμός από ελάχιστα ελλειμματικός που είναι το 2019 (κατά 0,9% ου ΑΕΠ ή 3,6 δισ. δολ.) να γίνει πλεονασματικός το 2020 στο 3,80% του ΑΕΠ. Έτσι ο Ισημερινός θα εμφανίσει μεγαλύτερο πλεόνασμα ακόμη κι από την Ελλάδα που είναι υποχρεωμένη να εμφανίζει δημοσιονομικό πλεόνασμα ύψους 3,5% του ΑΕΠ. Το γεγονός ότι ο λαός του Ισημερινού υποβάλλεται σε νεοφιλελεύθερα μαρτύρια άνευ λόγου, μόνο και μόνο για τη «φανέλα» του υποτιθέμενου ελεύθερου ανταγωνισμού εν είδει πολιτικού ρεβανσισμού, επιβεβαιώνεται από το δημόσιο χρέος του Ισημερινού, που το 2018 ήταν μόνο 46,1% του ΑΕΠ. Πιο χαμηλά κι από το δημόσιο χρέος της Γερμανίας που ανέρχεται στο 61% του ΑΕΠ! Παρόλα αυτά για να εγκρίνει το ΔΝΤ τη δανειοδότηση του Ισημερινού των 17 εκ. κατοίκων με 4,2 δισ. δολ. στο πλαίσιο μιας μεγαλύτερης δανειοδότησης ύψους 10,2 δισ. στην οποία θα συμμετέχουν και πολυμερείς οργανισμοί ζήτησε εν ολίγοις την κεφαλή των Εκουατορένιων επί πινάκι. Κι αυτοί αρνήθηκαν…
Οι διαμαρτυρίες ήταν τόσο σφοδρές ώστε η κυβέρνηση του Μορένο δύο μέρες μετά την ψήφιση του νόμου στη Βουλή κήρυξε τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, κατεβάζοντας στο δρόμο το στρατό, επιβάλλοντας έλεγχο στον Τύπο, απαγορεύοντας τις συγκεντρώσεις, κ.λπ. Παρόλα αυτά οι Εκουατορένιοι συνέχισαν να καταλαμβάνουν εγκαταστάσεις της κρατικής πετρελαϊκής εταιρείας αναγκάζοντάς την να διακόψει την παραγωγή, να συγκρούονται με στρατό και αστυνομία, να ρίχνουν κεραίες της ραδιοφωνίας και τηλεόρασης κι επιπλέον να κόβουν την κίνηση ακόμη και στους αυτοκινητοδρόμους με αποτέλεσμα η κυβέρνηση να τροφοδοτεί τις απομακρυσμένες περιοχές με στρατιωτικά ελικόπτερα… Συνέπεια της κυκλοφοριακής παράλυσης ήταν η ακύρωση των πτήσεων των μεγαλύτερων αεροπορικών εταιρειών (American Airlines, Iberia, KLM, κ.λπ.) από την πρωτεύουσα της χώρας, το Κίτο.
Η επίδειξη δύναμης της αστυνομίας, σε σημείο ώστε να συλλάβει 500 διαδηλωτές, έγινε πολύ γρήγορα μπούμερανγκ σε βάρος του Λένιν Μορένο, η δημοτικότητα του οποίου από το θεαματικά σημείο του 70% όπου βρισκόταν το 2017 κατρακύλησε στο 30%. Σε αυτή τη διετία βέβαια κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Κορυφαίο σημείο της δεξιάς και φιλοαμερικανικής στροφής του Μορένο ήταν η παράδοση στους διώκτες του τού Τζουλιάν Ασάντζ, ο οποίος είχε βρει άσυλο στην πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο επί προεδρίας Ραφαέλ Κορέα.
Συμπερασματικά, η μετατροπή του Ισημερινού σε σύγχρονη μπανανία των ΗΠΑ (όπως επιβεβαιώνει κι η απόφαση εξόδου της χώρας από τον ΟΠΕΚ που αποτελεί κόκκινο πανί για τις ΗΠΑ) δεν έσωσε τον πρόεδρό του από πρόωρη πολιτική γήρανση, μιας και φαίνεται ότι θα έχει κι αυτός το άδοξο πολιτικό τέλος που είχαν 3 πρόεδροι πριν τον Κορέα οι οποιόι παραιτήθηκαν λόγω των λαϊκών διαμαρτυριών. Ούτε έσωσε φυσικά και τον λαό που ελέω ΔΝΤ και «λιγότερου κράτους» κινδυνεύει να δει το βιοτικό του επίπεδο να καταποντίζεται…
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου