Articles by "Κούλογλου"

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κούλογλου. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ο Στέλιος Κούλογλου καταγγέλλει πραξικόπημα στην Ελλάδα από εφοπλιστές, τον Σαμαρά και τον Σόιμπλε

Απόπειρα πραξικοπήματος σε βάρος της Ελλάδας καταγγέλλει ο δημοσιογράφος και ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Στέλιος Κούλογλου με άρθρο του που φιλοξενείται στον ιστότοπο Tvxs.gr. Σύμφωνα με τον αρθρογράφο το πραξικόπημα αυτό είναι σιωπηλό και βρίσκεται σε εξέλιξη τις τελευταίες ημέρες, έχει ως στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης και την αντικατάστασή της από ένα σχήμα που θα εκτελεί πειθήνια τις εντολές του Βερολίνου και της ευρωπαϊκής οικονομικής ολιγαρχίας.

Όπως τονίζει, «είναι ένα σχέδιο που διαμορφώνεται στα σαλόνια της Αθήνας από εφοπλιστές, που φυσικά έχουν βγάλει τα χρήματα έξω από την Ελλάδα, ξεσκολισμένους φιλοσαμαρικούς δημοσιογράφους και τον ίδιο τον πρόεδρο της ΝΔ. Αλλά που δεν θα είχε καμία πιθανότητα επιτυχίας, χωρίς την ενεργό ανάμειξη της γερμανικής ηγεσίας.»

Το πλήρες κείμενο του άρθρου του Στέλιου Κούλογλου έχει ως εξής:

Ήταν σίγουρα προς όφελος της δημοκρατίας ότι τα ελληνικά ΜΜΕ, τα πολιτικά κόμματα και ο ΣΥΡΙΖΑ συζήτησαν για τα υπέρ και τα κατά της τετράμηνης εκεχειρίας, που έκλεισε πρόσφατα η κυβέρνηση με τους δανειστές. Μήπως όμως ήρθε η στιγμή να συζητήσουμε για το πραξικόπημα;

Γιατί ένα σιωπηλό πραξικόπημα βρίσκεται σε εξέλιξη τις τελευταίες μέρες. Έχει σαν στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης που σχηματίστηκε μετά τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου και την αντικατάσταση της από ένα σχήμα που θα εκτελεί πειθήνια τις εντολές του Βερολίνου και της ευρωπαϊκής οικονομικής ολιγαρχίας. Είναι ένα σχέδιο που διαμορφώνεται στα σαλόνια της Αθήνας από εφοπλιστές, που φυσικά έχουν βγάλει τα χρήματα έξω από την Ελλάδα, ξεσκολισμένους φιλοσαμαρικούς δημοσιογράφους και τον ίδιο τον πρόεδρο της ΝΔ. Αλλά που δεν θα είχε καμία πιθανότητα επιτυχίας, χωρίς την ενεργό ανάμειξη της γερμανικής ηγεσίας.

Από απειλές μέχρι ανοικτούς εκβιασμούς, οι πρόσφατες δηλώσεις Σόιμπλε δεν έχουν προηγούμενο στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πιθανότατα της σύγχρονης διπλωματίας: ακόμη και ο Χένρι Κίσινγκερ τις δεκαετίες 60-70, την εποχή της αμερικανικής παντοδυναμίας, φρόντιζε να ωραιοποιεί την πολιτική του με φιοριτούρες για την δυτικού τύπου δημοκρατία. Εδώ έχουμε έναν υπουργό Οικονομικών που όταν δεν κατηγορεί δημοσίως την ελληνική κυβέρνηση για ανευθυνότητα ή ειρωνεύεται τον Έλληνα συνάδελφο του, φτάνει να δηλώνει ότι «αν δεν κάνει την πρώτη αποπληρωμή(των δόσεων) έγκαιρα, τότε θα πρόκειται για το λεγόμενο πιστωτικό γεγονός, και δεν θα ήθελα να είμαι στη θέση του (του Γιάννη Βαρουφάκη) και να φέρω την ευθύνη για όσα θα συνέβαιναν σε αυτή την περίπτωση στην Ελλάδα».

Είμαστε σε ιστορική καμπή. Όπως και το 2010, το φόβητρο είναι η χρεοκοπία και η έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Εξαιρετικά ενδιαφέρον είναι και το γεγονός ότι όχι μόνο τα ίδια μέσα αλλά και οι ίδιοι άνθρωποι χρησιμοποιούνται στο εκβιασμό, όπως άλλωστε συμβαίνει τις μαφίες που σέβονται τον εαυτό τους. Όπως το 2015 με το «ΟΧΙ», έτσι και το 2010 η ναυαρχίδα των επιθέσεων ήταν η κίτρινη Bild και ο αναπληρωτής διευθυντής της Nikolaus Blome, που έγραφε τότε: «Αποχωρήστε, Έλληνες …Μετά τα πρώτα δισεκατομμύρια, θα χρειαστούν κι άλλα. Αυτό δεν μπορεί να γίνεται συνέχεια». Το 2011 η Bild κέρδισε το Βραβείο Γαϊδουράγκαθου για την ανθελληνική της εκστρατεία. Το ατιμωτικό για κάθε δημοσιογράφο βραβείο παρέλαβε ο ίδιος ο Blome, υπερασπιζόμενος τις προτάσεις της Bild να πουλήσει η Ελλάδα τα νησιά της και υπερηφανευόμενος ότι είναι η εφημερίδα του που επηρεάζει την Μέρκελ.

Την προηγούμενη εβδομάδα, λοιπόν, δημοσιεύθηκε στο Spiegel ένα άρθρο για την «βασανιστική σχέση μεταξύ Βαρουφάκη και Σόιμπλε». Όπως συμβαίνει συχνά τελευταία με το γερμανικό περιοδικό, το άρθρο περιέχει, προφανώς κατασκευασμένες, ανακρίβειες. Για να δείξει ότι, παραδείγματος χάριν, τον Σόιμπλε δεν τον πειράζει το ντύσιμο του Βαρουφάκη, γράφει ότι ο Γερμανός υπουργός δεν είχε κανένα πρόβλημα όταν ο υπουργός Οικονομικών της Σουηδίας ερχόταν «στις συνεδριάσεις του eurogroup με τα μαλλιά του πιασμένα κοτσίδα». Λεπτομέρεια: η Σουηδία δεν είναι μέλος της ευρωζώνης για να παίρνει μέρος στις συνεδριάσεις του eurogroup.

Το άρθρο παρουσιάζει τον Σόιμπλε σαν τον Σίσυφο που είναι λυπημένος γιατί η Ελλάδα μάλλον δεν θα τα καταφέρει και θα φύγει από το ευρώ. Ο μύθος του Σισύφου δεν εξηγείται, αλλά αυτό έχει… την εξήγηση του: ένας από τους τρεις συντάκτες του άρθρου είναι ο Nikolaus Blome, που με το βραβείο του γαϊδουράγκαθου στο λαιμό του πήρε μεταγραφή από την κίτρινη Bild στο σοβαροφανές Spiegel!

To ενδιαφέρον στο άρθρο είναι ότι εξηγεί τις αιτίες της αντιπάθειας του Σόιμπλε για τον Bαρουφάκη: επαναλαμβάνει ότι ο τελευταίος προσπάθησε να απομονώσει την Γερμανία, κάτι που δεν επιτρεπόταν ποτέ να συμβεί, από την στιγμή μάλιστα που ο Σίσυφος (καλύτερα ο θεός της λιτότητας) Σόιμπλε έχει εφαρμόσει την σωστή πολιτική. Όπως έχει από πολλές πλευρές διαπιστωθεί, η αιτία για την άτεγκτη στάση του Βερολίνου απέναντι στην Αθήνα δεν είναι οικονομική αλλά πολιτική: αν το 1973 η κυβέρνηση του Αλιέντε στη Χιλή απειλούσε να παρασύρει όλη την Λατινική Αμερική προς τα αριστερά, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ απειλεί να αλλάξει την πορεία των πραγμάτων στην Ευρώπη του 2015. Και για αυτό πρέπει να ανατραπεί με όλα τα μέσα.

Το ερώτημα είναι πως μπορούμε να αντιδράσουμε στο πρώτο μεταμοντέρνο πραξικόπημα της ιστορίας, στο οποίο δεν χρησιμοποιούνται τανκς αλλά οικονομικά μέσα.

Πρώτον, αφού έγινε εξαντλητική (κυριολεκτικά) ενημέρωση και ζύμωση για την συμφωνία, πρέπει να ενημερωθεί η ελληνική κοινή γνώμη για το σχέδιο ανατροπής της κυβέρνησης. Και να κινητοποιηθεί για να υπερασπίσει την εθνική κυριαρχία, όχι για να πάρει κανένα ψηφουλάκι ή την ρεβάνς, όπως το θλιβερό ΚΚΕ.

Δεύτερο, αφού οι Έλληνες δηλώνουν ότι αισθάνονται υπερήφανοι και θέλουν να βοηθήσουν, να γίνει έκκληση στον πατριωτισμό τους: να επαναφέρουν τις καταθέσεις τους στην Ελλάδα και τις τράπεζες.

Τρίτον, ανάλογες προσπάθειες θα πρέπει να κάνουν οι Έλληνες του εξωτερικού-και ιδιαίτερα της Γερμανίας- πληροφορώντας την κοινή γνώμη για την πραγματικότητα, την οποία δεν γνωρίζουν ούτε οι περισσότεροι Γερμανοί.

Tέταρτον, θα πρέπει να διαβάσουμε και αυτά που έγραψε ο Γερμανός δημοσιογράφος Thorsten Denkler στη σοβαρή Süddeutsche Zeitung, στο άρθρο του με τίτλο «τα καμώματα ενός ανίσχυρου». Ο ανίσχυρος είναι λοιπόν ο Σόιμπλε γιατί «η μη συνέχιση της «βοήθειας» δεν είναι καμία επιλογή για το γερμανικό τραπεζικό σύστημα, για λόγους αυτοπροστασίας. Για αυτό δε θα πρέπει καθόλου να περνά από το κεφάλι των Γερμανών πολιτικών ιθυνόντων η ιδέα ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να κάνει στάση πληρωμών. Είναι ζήτημα αυτοπροστασίας για τη γερμανική ελίτ». Δεν χρειάζεται να πάρουμε κατά γράμμα τον αρθρογράφο, αλλά στη μάχη για να μην περάσει ο ωμός εκβιασμός, θα πρέπει να τον πάρουμε στα σοβαρά.


Παραλυσία έχει προκαλέσει στο Μέγαρο Μαξίμου η βεβαιότητα, πλέον, ότι η ηγεσία της Χρυσής Αυγής έχει στη κατοχή της και άλλες αποκαλυπτικές μαγνητοφωνημένες συνομιλίες του Τ. Μπαλτάκου, τις οποίες θα μπορεί να χρησιμοποιεί ανάλογα με την δικαστική εξέλιξη της υπόθεσης αλλά και τις πολιτικές της ανάγκες.

Στην συνέντευξη του στον Ν. Χατζηνικολάου, ο πρώην γενικός γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου παραδέχθηκε ότι πραγματοποίησε παρόμοιες συζητήσεις με ηγετικά στελέχη της Χρυσής Αυγής και πριν την δολοφονία Φύσσα αλλά και “μία δύο και μετά”. Ενώ θεωρείται πλέον βέβαιο ότι αυτές οι τελευταίες έχουν μαγνητοσκοπηθεί, στο Μέγαρο Μαξίμου επικρατεί πανικός καθώς ο κ. Μπαλτάκος εμμέσως παραδέχθηκε ότι έχει πει “και χειρότερα πράγματα”, από τα όσα τρομερά λέει σε αυτή που δημοσιοποιήθηκε. Στην ίδια συνέντευξη, δεν απέκλεισε να έχουν μαγνητοσκοπηθεί και τηλεφωνικές του συνομιλίες με τους Δένδια-Αθανασίου ή και με άλλους πολιτικούς, παρουσία προφανώς των νεοναζί συνομιλητών του που τις κατέγραφαν με μικροκάμερες στο πέτο τους.

Αν μάλιστα τις “πρακτικές ντετέκτιβ” του Κασιδιάρη ακολουθούσαν και οι Μιχαλολιάκος- Παπάς τους οποίους ο Μπαλτάκος επίσης παραδέχθηκε ότι είχε συναντήσει πριν την σύλληψη τους, τότε πιθανότατα να βγουν στον αέρα γαργαλιστικές λεπτομέρειες από την περίοδο της “σοβαρής” Χρυσής Αυγής: όταν δηλαδή το Μέγαρο Μαξίμου φλέρταρε σοβαρά με την ιδέα συνεργασίας σε κυβερνητικό επίπεδο με την Χρυσή Αυγή, μετά την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ από την κυβέρνηση το περασμένο καλοκαίρι. Ιδίως αυτές οι συζητήσεις ίσως αποδείξουν ότι ο Μπαλτάκος ακολουθούσε, στις “διερευνητικές’ του επαφές, οδηγίες του Σαμαρά.

Η έκρηξη της πρώτης από τις βόμβες Μπαλτάκου έχει διαλύσει ολόκληρη την νέα εκδοχή του success story που είχε επεξεργαστεί το Μέγαρο Μαξίμου, με την έξοδο στις αγορές το πρωτογενές πλεόνασμα και την επίσκεψη την επόμενη εβδομάδα στην Αθήνα της ‘Ανγκελα Μέρκελ. Η Γερμανίδα καγκελάριος, όπως και η “χαλαρή” τρόικα που έκανε τα στραβά μάτια για δεκάδες αθετήσεις συμφωνημένων, φαίνεται να θέλει να αποτρέψει με κάθε τρόπο την νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές, με τους συμβολισμούς που θα είχε μια τέτοια εξέλιξη για όλη την Ευρώπη.

Η πρώτη αντίδραση του Μαξίμου που μετέδωσαν την Τετάρτη τα δελτία ειδήσεων-παπαγαλάκια, , να αποδοθεί δηλαδή η πρωτοβουλία της “αποπομπής” Μπαλτάκου στην γρήγορη και αποφασιστική αντίδραση Σαμαρά, έπεσε στο κενό: στην συνέντευξη του ο Μπαλτάκος διευκρίνισε ότι ήταν ο ίδιος που παραιτήθηκε, δείχνοντας ότι είναι αποφασισμένος περισσότερο να πουλήσει ακριβά το τομάρι του, παρά να προστατεύσει τον. πρωθυπουργό του.

Σίγουρα τις επόμενες ημέρες η κυβέρνηση θα επιδιώξει να μεταφέρει την δημόσια συζήτηση στα οικονομικά της “επιτεύγματα” και στην ευλογία τους από το Βερολίνο, αλλά η ωρολογιακή βόμβα θα είναι πάντα εκεί: τι άλλο θα βγάλει στη φόρα ο Κασιδιάρης, αν προφυλακιστεί; Δεν ήταν άλλωστε, όσα είδαν το φως, η απάντηση στην απόφαση για την άρση της ασυλίας των βουλευτών της Χρυσής Αυγής την ίδια μέρα;

Ρεαλιστικά, ο Σαμαράς δεν διαθέτει παρά δύο επιλογές: ή να κλείσει μια άτυπη συμφωνία με τους Χρυσαυγίτες ότι δεν θα προφυλακιστούν με αντάλλαγμα την μη δημοσιοποίηση άλλων συνομιλιών. Κάτι τέτοιο όμως προϋποθέτει συνεργασία με την Δικαιοσύνη που δικαιολογημένα έχει εξαγριωθεί από τα λεγόμενα Μπαλτάκου, την στιγμή μάλιστα που πολλοί λειτουργοί της έχουν κυριολεκτικά “ματώσει” προκειμένου να φέρουν σε πέρας τις δύσκολες ανακρίσεις. ‘Η να αναλάβει την αναμφισβήτητη και μεγάλη του πολιτική ευθύνη, δίνοντας το δικαίωμα στη χώρα να αποφασίσει για την πορεία της χωρίς να εκβιάζεται από τον κάθε Κασιδιάρη.

Επειδή η Μέρκελ με τους δανειστές δεν θέλουν πολιτικές περιπέτειες με εκλογές και το πλιάτσικο της χώρας συνεχίζεται, είναι πολύ πιθανό ότι θα προσπαθήσουν να κυβερνήσουν όπως όπως, ελπίζοντας ότι το επεισόδιο Μπαλτάκου θα ξεχαστεί. Τι θα γίνει όμως αν ο Κασιδιάρης ή ο Παναγιώταρος θελήσουν να κερδίσουν ψήφους μια εβδομάδα, παραδείγματος χάριν, πριν τις εκλογές;

Πρόκειται για ένα πολιτικό έγκλημα χωρίς ιστορικό προηγούμενο: η ακροδεξιά ομάδα του Μαξίμου και ο πρωθυπουργός της, έχουν μετατρέψει όχι μόνο τους ίδιους αλλά την Δικαιοσύνη, τους θεσμούς και την πολιτική σταθερότητα της χώρας σε όμηρους του παράνομου στούντιο “Η Χρυσή Αυγή”.

του Στέλιου Κούλογλου

Την εκτεταμένη διαφθορά στο χώρο της Υγείας, όπως εξαπλώθηκε επί κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και συνεχίζεται από την σημερινή κυβέρνηση αναδεικνύει η υπόθεση Τομπούλογλου. Σε όσους γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα, έκπληξη προκάλεσε μόνο το σχετικά μικρό ποσό της μίζας που ζήτησε ο διοικητής του “Αγλαία Κυριακού” από την διαφημιστική εταιρεία,η οποία κατέφυγε στην αστυνομία με αποτέλεσμα την σύλληψη του. 

Το «Εθνικό σχέδιο δράσης για τη δημόσια υγεία: Αποτύπωση, πρόληψη και αντιμετώπιση της παιδικής παχυσαρκίας », το πρόγραμμα στα πλαίσια του ΕΣΠΑ που προσπάθησε να ..υλοποιήσει με τον δικό του τρόπο ο κ. Τομπούλογλου, ανατέθηκε στο Νοσοκομείο “Αγλαία Κυριακού” το 2011, επί υπουργίας Ανδρέα Λοβέρδου. Προέβλεπε να ζυγιστούν μερικές χιλιάδες παιδιά σε όλη την Ελλάδα, ερωτηματολόγια, μοίρασμα φυλλαδίων και μερικές ακόμη ενέργειες για την ενημέρωση του πληθυσμού. «Στη πιο χουβαρντάδικη περίπτωση, μια τέτοια δράση θα κόστιζε 200 χιλιάδες ευρώ», λέει ειδικός σε ανάλογα προγράμματα.

Με απόφαση την οποία υπογράφει τον Ιούνιο του 2011 ο τότε γενικός γραμματέας του υπουργείου Υγείας Νίκος Πολύζος, η δράση κόστιζε ..λίγο παραπάνω. Περιελάμβανε τις παρακάτω επί μέρους δράσεις:

1: ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΣΤΟ ΜΑΘΗΤΙΚΟ ΠΛΗΘΥΣΜΟ. =1.979.000 €
2: ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΩΝ ΕΝΤΥΠΩΝ =120.000 €.
3: ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΩΝ ΕΝΤΥΠΩΝ: = 155.000 €.
4: ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ – ΗΜΕΡΙΔΩΝ – ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΗΣΗ – ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΜΜΕ = 336.000 €.
5: ΕΚΠΟΝΗΣΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΔΡΑΣΗΣ:= 20.000 €.
6: ΔΑΠΑΝΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗΣ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΩΝ Α’ ΚΑΙ Β’ ΦΑΣΗΣ.=40.000 €.
7: ΔΑΠΑΝΕΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗΣ, ΔΙΑΝΥΚΤΕΡΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΓΙΑ ΣΥΛΛΟΓΗ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΚΑΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΩΝ=350.000 €

Μερικά χρόνια πριν, το Πανεπιστήμιο Αθηνών είχε κάνει μια παρόμοια πανελλαδική έρευνα, που είχε στοιχίσει 20 χιλιάδες ευρώ. Το πρόγραμμα του υπουργείου Υγείας το 2011 έφτανε με το ΦΠΑ στα 3 εκατομμύρια! Τα διαβήματα φορέων που ζητούσαν τα ποσά του ΕΣΠΑ για τον τομέα της Υγείας να κατανεμηθούν με πιο ορθολογικό τρόπο και για άλλα επείγοντα προβλήματα, δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα. «Συχνά τέτοιες “πλουσιοπάροχες” δράσεις του ΕΣΠΑ χρησιμοποιούνται για την άντληση “πολιτικού χρήματος” που καταλήγει στα ταμεία κομμάτων ή πολιτικών που τα χρησιμοποιούν για την καριέρα τους», σχολιάζει γνώστης των παρασκηνίων. «Το καλύτερο ή πιο το επείγον πρόγραμμα να προτείνεις, δεν θα εγκριθεί ποτέ αν δεν υποσχεθείς ένα ποσοστό στους αρμόδιους που καλούνται να το εγκρίνουν».

Στην υλοποίηση του ..παχέος προγράμματος για την παιδική παχυσαρκία βρέθηκε το 2012, ως διοικητής του “Αγλαία Κυριακού”, ο Τομπούλογλου. «Είναι απίστευτο να δίδονται εκατοντάδες χιλιάδες μόνο για ενημερωτικές δράσεις», σχολιάζει γνώστης των προγραμμάτων. «Δεν με σοκάρει ότι ζήτησε 25.000. Ο άνθρωπος αισθανόταν “αδικημένος” βλέποντας το μεγάλο πάρτι από το οποίο τον είχαν αφήσει απ έξω», προσθέτει ειρωνικά.

Κανονικά, η αποκάλυψη του Τομπούλογλου θα έπρεπε να οδηγήσει σε μια γενικότερη έρευνα για το παχύσαρκο πρόγραμμα, ώστε να ελεγχθούν τόσο η νομιμότητα των αρχικών αποφάσεων της ηγεσίας του υπουργείου Υγείας όσο και οι συμφωνίες με τις εταιρείες που ανέλαβαν την υλοποίηση του. Αντί γι’ αυτό, ο Α. Σαμαράς αρκέστηκε να διαγράψει τον Τομπούλογλου κατόπιν ..δωροδοκίας και ο Α.Γεωργιάδης να στείλει τα συγχαρητήρια του στην Αστυνομία που τον συνέλαβε με τα σημαδεμένα χαρτονομίσματα, σαν να μπορούσαν οι αστυνομικοί να ενεργήσουν και διαφορετικά.

 

Δεν είναι σπάνιο πολιτικές δολοφονίες να προκαλούν ριζικές ανατροπές. Το 1963, η δολοφονία του βουλευτή της Αριστεράς Γρηγόρη Λαμπράκη από τους φιλοχιτλερικούς παρακρατικούς της Θεσσαλονίκης, πολιτικούς προγόνους της Χρυσής Αυγής, οδήγησε στην πτώση της κυβέρνησης Καραμανλή, αλλάζοντας ριζικά την πολιτική ατμόσφαιρα που επικρατούσε στην χώρα μετά τον εμφύλιο. Ανάλογες επιπτώσεις θα είχε πιθανότατα, το 1968, η απόπειρα του Αλέξανδρου Παναγούλη αν είχε καταφέρει να σκοτώσει τον δικτάτορα Παπαδόπουλο, τον ήρωα των νεοναζί Χρυσαυγιτών. Η εν ψυχρώ δολοφονία του Παύλου Φύσσα, που καταλήγει σήμερα στην σύλληψη της ηγεσίας των τελευταίων και ουσιαστικά στην αποδιάρθρωση της εγκληματικής τους οργάνωσης, ανατρέπει πλήρως το πολιτικό σκηνικό που διαμορφώθηκε σταδιακά, μετά τις τελευταίες εκλογές.

Η κυβέρνηση δεν μπόρεσε στην αρχή να συλλάβει την ανατροπή των πολιτικών δεδομένων. Το Μέγαρο Μαξίμου επέμεινε στην λογική της θεωρίας “των δύο άκρων”, που μετά την δολοφονία ακουγόταν γελοία ενώ αποδοκιμάστηκε κραυγαλέα, από το συγκυβερνών ΠΑΣΟΚ μέχρι τον πρόεδρο του ΣΕΒ και με τις σημερινές συλλήψεις κατέρρευσε πλήρως. Παρά την κατακραυγή, στην ΝΔ ήθελαν αρχικά να εκμεταλλευτούν την δολοφονία για να καταλάβουν τον χώρο του κέντρου απέναντι "στα άκρα".

Το προηγούμενο διάστημα, ακροδεξιοί σύμβουλοι του επιτελείου Σαμαρά δούλευαν πάνω σε ένα εναλλακτικό σενάριο για τις επόμενες εκλογές, που δεν απέκλειε το ενδεχόμενο μετεκλογικής συνεργασίας με την Χρυσή Αυγή. Σε συζήτηση με δημοσιογράφους στη Βουλή το καλοκαίρι, ο Τάκης Μπαλτάκος, νεκροθάφτης του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου, στενός συνεργάτης του Α. Σαμαρά και γραμματέας του υπουργικού Συμβουλίου δήλωνε αφοπλιστικά: «είναι απευκταίο, αλλά όχι απίθανο το ενδεχόμενο η Ν.Δ. να υποχρεωθεί να κυβερνήσει με τη συνεργασία της Χρυσής Αυγής».

Για αυτό, παρ' ότι συσσωρεύονταν οι καθημερινές εγκληματικές πράξεις και οι προκλήσεις της Χρυσής Αυγής, η ΝΔ και το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη απέφευγαν να πάρουν μέτρα που θα έκοβαν τις γέφυρες μαζί της. Εν όψει μάλιστα των ευρωεκλογών, ο δικηγόρος Τάκης Μιχαλόλιας, αδελφός του Νίκου Μιχαλολιάκου, βολιδοσκοπούσε για συμμετοχή στο ψηφοδέλτιο της Χρυσής Αυγής τέως διπλωμάτες και απόστρατους αξιωματικούς, σε μια επιχείρηση εξωραϊσμού της οργάνωσης. Ηταν το περίφημο σχέδιο της “σοβαρής Χρυσής Αυγής” στο οποίο αναφέρθηκε και ο Μπάμπης Παπαδημητρίου του ΣΚΑΙ, που προέβλεπε και την πιθανότητα διάσπασης της οργάνωσης.

Οι σχεδιαστές του σεναρίου δεν αγνοούσαν φυσικά ότι μια οποιαδήποτε συνεργασία με τους νεοναζί θα προκαλούσε σοβαρότατα προβλήματα και μέσα στην ΝΔ. Αλλά μια τέτοια εξέλιξη θα γινόταν σε έκτακτες συνθήκες,. Πρώτον δεν θα μπορούσε να σχηματιστεί κυβέρνηση. Δεύτερον ο Α. Σαμαράς θα έκανε εθνικιστική, αντιμνημονιακή στροφή με αιχμές κατά των Βρυξελλών και του Βερολίνου, στα πρότυπα του ουγγρικού προηγούμενου: στην Ουγγαρία η δεξιά κυβέρνηση του Βίκτορ Ορμπαν εξασφαλίζει την δημοφιλία της αμφισβητώντας τις οδηγίες των Βρυξελλών και αθετώντας τις συμφωνίες μαζί τους, στηριζόμενη συγχρόνως στο νεοφασιστικό κόμμα Jobbik που κέρδισε σχεδόν το 17% των ψήφων και την τρίτη θέση στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές. Πρόκειται για το μοναδικό τόσο συγγενές με την Χρυσή Αυγή κόμμα που εκπροσωπείται σε εθνική Βουλή, διαθέτει δική του πολιτοφυλακή κλπ. Μετά από μια σειρά σκάνδαλα, το Jobbik διασπάστηκε, σε περισσότερο ακτιβιστικό και σε ένα τμήμα πιο “σοβαρό”.

Το σενάριο της σοβαρής Χρυσής Αυγής κατέρρευσε πλήρως, όταν με την δολοφονία Φύσσα τα χρυσά λαρύγγια άρχισαν να κελαηδάνε και οι ανακρίσεις σκιαγράφησαν το προφίλ μια οργάνωσης που είναι συγχρόνως και εγκληματική και τρομοκρατική. Ενω ασκούνται σοβαρές διεθνείς πιέσεις η κυβέρνηση να πάρει δραστικά μέτρα(στις Βρυξέλλες ανατριχιάζουν στην προοπτική ευρωβουλευτών στιλ Καιάδα), η Χρυσή Αυγή άρχισε να πέφτει στις δημοσκοπήσεις σε όφελος βασικά της ΝΔ. Ηταν τότε που το Μέγαρο Μαξίμου αποφάσισε να την ξεδοντιάσει, πιστεύοντας ότι η πλειοψηφία των ψηφοφόρων της θα επιστρέψει στην παράταξη από την οποία βασικά προέρχεται.

Αυτό το τελευταίο είναι λιγότερο σίγουρο απ ότι ακούγεται, αλλά το βέβαιο είναι ότι η Χρυσή Αυγή, με την σημερινή μορφή και ηγεσία, συρρικνώνεται αν δεν εξαφανίζεται από τον πολιτικό χάρτη. Ενα μέρος του “στενού πυρήνα” της μπορεί να στραφεί σε καθαρά τρομοκρατικές ενέργειες, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Το βέβαιο είναι ότι ενώ στις ευρωεκλογές υπήρχε σοβαρότατη περίπτωση η Χρυσή Αυγή να καταλάβει την δεύτερη θέση, μετά τον ΣΥΡΙΖΑ και με τρίτη την ΝΔ, τώρα από το πολιτικό τοπίο αποχωρεί ένας από τους 3 πόλους: με δεδομένη την ισχνή απήχηση των κινήσεων ανασυγκρότησης της κεντροαριστεράς, οδηγούμαστε σε μια καθαρή αναμέτρηση δεξιάς- αριστεράς.

Είναι λογικό στην τελευταία να επικρατεί αμηχανία, αφού η κυβέρνηση ικανοποιεί τα αιτήματα της και υιοθετεί την πλατφόρμα της για την δραστική αντιμετώπιση των νεοναζί. Αλλά σε αυτό το νέο τοπίο που ο Παύλος Φύσσας με το αίμα του δημιούργησε, είναι η κυβέρνηση που χρεώνεται ακέραια την πολιτική που έθρεψε και μεγάλωσε την Χρυσή Αυγή. Απλώς η αριστερά πρέπει να ξεπεράσει τους δογματισμούς της, να πάψει να ασχολείται με τα νάζια του ΚΚΕ και να καλύψει πολιτικά ολόκληρο τον χώρο, που χρειάζεται να καλύψει ένα κόμμα που θέλει να κυβερνήσει σε συνθήκες εθνικής και κοινωνικής κρίσης.