Articles by "Μικρά σχόλια"

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μικρά σχόλια. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων


Σε μια κίνηση με έντονο συμβολισμό προχώρησαν την Κυριακή, 8 Μαρτίου,  η πρόεδρος Ζωή Κωνσταντοπούλου και η γ' αντιπρόεδρος Δέσποινα Χαραλαμπίδου, που υποδέχθηκαν κλιμάκιο των απολυμένων καθαριστριών του Υπουργείου Οικονομικών, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.





Κύριοι δικαστές,

Αν η απόδοση Δικαιοσύνης είχε να κάνει με αποστήθιση/παπαγαλία γνώσεων γιατί να μην βάζαμε ρομπότ να κάνουν την δουλειά σας, να μην τα πληρώνουμε κιόλας;

Αφήνετε τους προδότες να βεβηλώνουν το Σύνταγμα επειδή βάζουν σε σωστή σειρά τις λέξεις; Επειδή μπορούν να ανοίγουν τρύπες (διατάξεις) ώστε να κάνουν τις παρανομίες τους νόμιμες; Επειδή μπορούν να πάρουν μια καταδικαστική απόφαση, να βρουν πού πάτησε η δικαιοσύνη για να τους καταδικάσει, και να τροποποιήσουν ανάλογα τον νόμο ώστε να βγουν λάδι;

Υπάρχει και η ΟΥΣΙΑ πίσω από κάθε νόμο του Συντάγματος κύριοι, για την ανάδειξη της οποίας εσείς υπάρχετε!!!

Άχρηστοι, ανίκανοι, συμμέτοχοι!!



Αφού ο τυχοδιώκτης των τυχοδιωκτών, ο Βασιλάκης Καΐλας της συγκυβέρνησης της υποταγής, αυτός που στεναχωριόταν που οι συνταξιούχοι δεν πεθαίνουν, ελέω των εντολοδόχων κατάφερε να έχει και πάλι (με πρωθυπουργό τον Αντωνάκη τον Κομανέντσι) υπουργικό θώκο (ρολίστας μόνιμα στο γκρέμισμα, πριν στην υγεία, τώρα στην παιδεία) ΨΑΧΝΕΙ για εθελοντές εκπαιδευτικούς που θα δεχτούν να εργαστούν δωρεάν προκειμένου να καλυφθούν οι περίπου 1.100 κενές θέσεις που υπολογίζεται ότι υπάρχουν στα σχολεία της χώρας. 
Του προτείνουμε να δηλώσει κι αυτός εθελοντής στη θέση που κατέχει και τον μισθό του να τον διαθέσει για την κάλυψη 10 με 20 θέσεων εκπαιδευτικών, και το ίδιο να κάνοουν και οι άλλοι ολετήρες συνάδελφοί του ....

Λένε ότι η ελληνική γλώσσα έχει κάποιον κωδικό που φανερώνει ό,τι υπάρχει. Ο κωδικός δεν μεταφέρεται από γενιά σε γενιά, δεν επεξηγείται, πρέπει να γίνει ικανός ο άνθρωπος να τον αντιληφθεί. (Ο κωδικός απλά υπάρχει, όπως και η αρμονία, όπως και η σοφία.)
Αυτά που περνάμε θα μας κάνουν ικανούς να αντιληφθούμε αυτό που υπάρχει. Η ζωή του ανθρώπου δεν θα αλλάξει επειδή θα πέσουν οι προδότες, θα γίνουμε πλούσιοι, θα λυθούν όλα μας τα προβλήματα κλπ. Η ζωή μας θα αλλάξει γιατί θα βλέπουμε αυτό που υπάρχει. Όλη τη σοφία -ολόκληρο το θεσπέσιο σενάριο. 

Σημείωση: Ο πεπαιδευμένος θα έχει τα μάτια τα ικανά να το αντιληφθεί. Ούτε οι προδότες, ούτε οι λιποτάκτες, ούτε όσοι με όποιον τρόπο απέφυγαν τον ορυμαγδό. 
Το αποτέλεσμα έχει το τίμημα μέσα του.
(Η απόλυτη δικαιοσύνη, που κανείς δεν θα χρειαστεί να επιβάλει: εργάστηκες; πληρώθηκες.)

Ο νέος διαδικτυακός πανικός ακούει στο όνομα Ρένα Δούρου και τα... "παλαμάκια" που χτυπούσε στον Άκη Τσοχατζόπουλο όταν εκείνος ήταν υπουργός και η νυν περιφέρειαρχης δέκα χρόνια μεγαλύτερη.
Η Ρένα Δούρου εθεάθη λοιπόν σε φωτογραφία που δημοσίευσε ιστολόγιο να χτυπά με περίσσιο κέφι και ενθουσιασμό παλαμάκια σε ζειμπέκικο του τότε υπουργού Άμυνας Άκη Τσοχατζόπουλου. 
Το γεγονός βέβαια ότι φαίνεται τελείως διαφορετική και γύρω στα 10 χρόνια μεγαλύτερη από ό,τι δείχνει σήμερα, είναι μια μικρή λεπτομέρεια που διόλου δεν προβλημάτισε αυτόν που ανήρτησε τη συγκεκριμένη φωτογραφία. 
Η ίδια η περιφερειάρχης σχολιάζοντας τη φωτογραφία στο λογαριασμό της στο Twitter είπε με δηκτικό τρόπο: 
«Δεν θέλω να σας στεναχωρήσω αλλά δεν είμαι ο Benjamin Button & ουδεμία σχέση έχω με την εικονιζόμενη. Ευχαριστώ». 
Μάλιστα, ανήρτησε και μια δεύτερη φωτογραφία όπου διαφαίνεται μέσα στο πλήθος που ζητωκραυγάζει τον ηγέτη της Βόρειας Κορέας, Κιμ Γιονγκ Ούν. 

του πιτσιρίκου

Μετά τις ευρωεκλογές, οι πάντες έχουν πέσει με τα μούτρα στις αναλύσεις για την νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, για το ποσοστό της Χρυσής Αυγής, για τον ανασχηματισμό, για το αν πρέπει να διεξαχθούν εθνικές εκλογές, για το μπόνους των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα, αλλά όλοι αυτοί έχουν ξεχάσει κάτι:

Τέσσερα χρόνια μετά την χρεοκοπία της χώρας, κανένας πολιτικός δεν έχει οδηγηθεί στην Δικαιοσύνη, και η χώρα κυβερνάται ακόμα από τα δυο κόμματα που την κυβέρνησαν επί 40 χρόνια, την ξέσκισαν και συνεχίζουν να την ξεσκίζουν.

Οι Έλληνες πολίτες δεν είχαν την αξιοπρέπεια να στείλουν τους κλέφτες, τους ψεύτες και τους διεφθαρμένους πολιτικούς όχι στο δικαστήριο αλλά ούτε καν στα σπίτια τους.

Συνεχίστε τώρα τις αναλύσεις.

Δεν παίζονται ο κ.Μαυρομάτης και η παράταξή του. Μόνοι τους αποκαλύπτουν τη γύμνια τους. Και αντί για την «Αντιστροφή», όπως είναι το προεκλογικό του σλόγκαν, μάλλον γνωρίζει την Αποστροφή των συνδημοτών μας προς το συνδυασμό του. 

Κλασσικό παράδειγμα, η κεντρική προεκλογική συγκέντρωση που οργάνωσε στους Νέους Επιβάτες. Με βάση τη φωτογραφία που ο ίδιος ο κ.Μαυρομάτης έδωσε στη δημοσιότητα, μετρήσαμε τους συγκεντρωμένους και τους βρήκαμε περίπου πενήντα, από τους οποίους οι 45 τουλάχιστον ήταν υποψήφιοί του. Κάποιοι εκ των οποίων από το… Μεσημέρι , την Επανομή ή τη Ν.Μηχανιώνα και μάλιστα, μετά συζύγων. Κατά τα άλλα «λαοθάλασσα» στις συγκεντρώσεις Μαυρομάτη.

Αν ψάχνεις να βρεις τον λόγο που δεν αλλάζει η κατάσταση, αυτός είναι: επειδή δεν αλλάζεις εσύ.

Ό,τι σαθρό υπάρχει ως κανόνας, δεν υπάρχει γιατί απλά κάποιοι τον έθεσαν, αλλά επειδή γίνεται αποδεκτός, επειδή ακολουθείται.

Και επειδή ο άνθρωπος δεν μπορεί να παραδεχτεί ότι είναι ανίκανος και δειλός, κι επειδή έχει συνηθίσει στον συμβιβασμό, για όποια δική του στάση/επιλογή ζωής πάντα οι άλλοι φταίνε!! "Ο κόσμος φταίει που ακολουθώ τους κανόνες επειδή δεν αντιστέκεται", "ο κόσμος πρέπει πρώτα να γίνει σωστός και μετά θα φτιάξω κι εγώ". Προς ενημέρωσή σου, όλοι οι άλλοι συμμετέχουν στο σύστημα για τους ίδιους λόγους που συμμετέχεις κι εσύ. Επίσης, και όλοι οι άλλοι περιμένουν όλους τους άλλους να γίνουν σωστοί, για να -μετά- αλλάξουν κι αυτοί. (Σε φαύλο -ατέρμονο, αδιέξοδο- κύκλο μπαίνουν μόνο οι φαύλοι.)

Βαριά η καλογερική ε; Πανδύσκολο να κάνεις το σωστό; Συμφωνώ, αλλά για αναρωτήσου τούτο, αν δεν γίνεις άξιος για την λευτεριά σου γιατί πιστεύεις ότι δικαιούσαι να την έχεις;



Ο συμβιβασμένος άνθρωπος είναι αυτός που αποποιείται τις ευθύνες του. Διότι δεν κάνει αυτό που θέλει αλλά αυτό που του επιβάλλουν οι άλλοι, άρα οι άλλοι φταίνε για ό,τι εκείνος κάνει.

ΕΠΙΛΟΓΗ ΣΟΥ όμως ήταν να συμβιβαστείς, μπορούσες να επιλέξεις στην ζωή σου να κάνεις πάντα και μόνο αυτό που θέλεις εσύ.

Δύσκολος δρόμος ε; Διαρκής αγώνας ε; Θα τον επέλεγες αν είχες συνυπολογίσει το αποτέλεσμα.
http://greece-salonika.blogspot.com/ψήφισα τα Μνημόνια,
ψήφισα όλους τους εφαρμοστικούς νόμους,
ψήφισα όλες τις διατάξεις,
συμφώνησα σε ό,τι πέρασε ως τώρα απ΄τη Βουλή και εξαθλίωσε τους Έλληνες,

το κοινοβούλιο μου έκανε την τιμή να με εκλέξει Πρόεδρό του για μια μέρα και το μόνο που πρόλαβα να κάνω ήταν να διορίσω την κορούλα μου μόνιμη υπάλληλο της Βουλής ενώ έξω η ανεργία καλπάζει.
Όταν η χώρα καιγόταν ως υπεύθυνος υπουργός τα έριξα όλα στον "στρατηγό άνεμο" ... και καθάρισα.

...αλλά τώρα στα γεράματα άρχισα να σκέφτομαι την υστεροφημία μου και είπα να ξεκινήσω τη δική μου "επανάσταση" πηδώντας απ΄το καράβι που βουλιάζει όπως κάνουν τα ποντίκια.
Ανεβαίνω λοιπόν στη Harley που απέκτησα με το ιδρώτα σας και σας χαιρετώ!
Καληνύχτα ...κορόιδα!



Εάν ήταν ειλικρινής -εκτιμούμε πως- αυτή θα έπρεπε να ήταν η ομιλία του στη Βουλή..

πηγή 
Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος

Για τη λογική ούτε κουβέντα!...

Δεν μπορώ να καταθέσω παρά μόνο λίγα λόγια αναφορικά με την εδηση της σύλληψης του τέως Υπουργού κ Μιχάλη Λιάπη που οδηγούσε το τζιπ των 3,600 κ.εκ., ανασφάλιστο και με ΠΛΑΣΤΕΣ πινακίδες…

Συνήθως στην πατρίδα μας αντισταθμίζαμε τα ανείπωτα συναισθήματα με τη γνωστή φράση:

«Πέφτω από τα σύννεφα»

και…ηρεμούσαμε!

Περπατώ στην Ελληνική μας γη, οπότε δεν μπορώ να «πέσω από τα σύννεφα» συνειδητοποιώ ότι ο κ Λιάπης ήταν Υπουργός μας και κρατούσε τις Τύχες μας στα χέρια του (τις κρατάνε ακόμη στα χέρια τους οι ΚυανοΠράσινοι συνάδελφοί του), σηκώνω τα μάτια στον Ουρανό και ρωτάω:

Θεέ μου, τι κακό κάναμε εμείς οι Έλληνες, τι κακό?

Δεν μπορώ να επικαλεσθώ απάντηση του Θεού μας, αλλά μου το ψιθύρισε ο πιτσιρικάς που είχε προτάξει το χέρι του ζητώντας με

«Κύριε, κάτι για να φάω, πεινάω!»

Πάρτε ένα δείγμα του τι γράφουν ήδη Διεθνή ΜΜΕ…





Όταν έχω ένα πρόβλημα δύο παράμετροι καθυστερούν την επίλυσή του, η μία είναι: αν είναι πρόσκαιρο. Αν ξέρω δηλαδή ότι μετά από λίγο οι συνθήκες που μου το δημιουργούν θα αλλάξουν/φτιάξουν. Δεν ασχολούμαι με την επίλυση, αφού θα έρθει η ώρα (η μαγική) να λυθεί από μόνο του. Και η δεύτερη παράμετρος είναι: αν έχω χέρια να με διευκολύνουν. Ξανά μανά δεν ασχολούμαι με την επίλυση, αφού μου το λύνουν άλλοι.

Αν δεν έχεις κανέναν να κάνει για σένα αυτό που είσαι υποχρεωμένος να κάνεις εσύ αλλά το πασάρεις με την δικαιολογία ότι δεν μπορείς, και ταυτόχρονα δεν παίζει κανένα ενδεχόμενο να αλλάξουν οι συνθήκες για να (τσάμπα) σωθείς, τότε θα βρεις λύση. Αναγκαστικά. (Όλοι έχουμε την ικανότητα εξεύρεσης λύσεων, είναι έτσι φτιαγμένο το μηχάνημα άνθρωπος.)

Όποιος βρίσκεται κολλημένος σε αδιέξοδο: 1. περιμένει άλλους να τον σώσουν ή 2. περιμένει κάποιο θαύμα ή 3. και τα δύο μαζί.

Αδιέξοδα ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. Μόνο κολλημένοι (κακομαθημένοι/αραχνιασμένοι) εγκέφαλοι.

Βλέπω κάτι διαφημίσεις της πολιτείας που μιλούν για εθελοντισμό και τα παίρνω στην κράνα!!! Εθελοντικά να δουλέψω; Σύμφωνοι! Αρκεί να φύγουν όσοι πληρώνονται για την δουλειά που ζητούν από μένα να την κάνω από καλή καρδιά!!!

Στεφανία

Υ.Γ. Να προσθέσω για τους «καλοπροαίρετους» συνένοχους: Πριν την χούντα/κατοχή ήμουν πρώτης τάξεως εθελόντρια. Εθελοντικά έδινα αίμα, εθελοντικά φύλαγα τα δάση, εθελοντικά έκανα τον πυροσβέστη, εθελοντικά καθάριζα τις παραλίες, εθελοντικά φύτευα δεντράκια, εθελοντικά στήριζα αναξιοπαθούντες, είχα θέσει μάλιστα τον εαυτό μου στη διάθεση της πολιτείας να με χρησιμοποιήσει όπου χρειάζεται. ΤΟΤΕ κύριοι, προ χούντας/κατοχής. Σήμερα έχει πόλεμο. Πρώτα θα ξεκουμπιστείτε και μετά -να είστε σίγουροι- θα αναστήσουμε ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΑ την Ελλάδα.


Το φθαρμένο πολιτικό προσωπικό της μεταπολίτευσης έκλεισε τον ιστορικό του κύκλο. Σήμερα η χώρα προσπαθεί να επιβιώσει. Για να συμβεί αυτό είναι απαραίτητο να επιβιώσουν οι άνθρωποι και τα όνειρά τους .
Αυτό σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να το δρομολογήσουν τα μέχρι σκασμού “φαγωμένα παλικάρια” της μεταπολίτευσης. Χωρίς να κρατούν καν τα προσχήματα, συνεχίζουν να ψάχνουν ρόλους.

Και ενώ η αθλιότητα έχει γίνει πολιτική,
η διαπλοκή βασικό ρούχο για την κεντρική εξουσία αλλά και τους εγχώριους θλιβερούς αντιγραφείς και ιμάντες της,
η διαφθορά  μόνιμα επιδιωκόμενο αξεσουάρ για  θλιβερούς παραγοντίσκους της πλάκας,
η ανικανότητα παράσημο ανοιχτής παλάμης που άλλοι το θεωρούν μπουντουνιέρα και
η θρασύτητα μόνιμο δαχτυλίδι (ή μπρασελέ;) κάποιων μικρόνοων που αφού αδυνατούν να αντιληφθούν ότι μονίμως χρησιμοποιούνται  για την εξυπηρέτηση ιδιοτελών σκοπιμοτήτων  άγονται και φέρονται ωσάν μωρές ιερόδουλες.

Ακτιβιστής
Όταν νεότερη διάβασα αρχαίους φιλοσόφους μου έκανε εντύπωση ότι όλοι στράφηκαν στη φύση για να βρουν τις αλήθειες. Βασικά το θεωρούσα κουφό, σκεφτόμουν εγώ τον άνθρωπο θέλω να μάθω, τι θα κοιτάξω, την πεταλούδα; Και κοίταζα για να μάθω μέσα από τον άνθρωπο.
Σήμερα, η «μοίρα» με έκανε «γεωργό». Αναγκάστηκα να ασχοληθώ με τη φύση (δεν το επεδίωξα), και είδα την σπουδαιότητα.
Αυτό που μου έδωσε δεν είναι γνώσεις, η φύση (ακριβώς όπως κι ο θάνατος)* απλά σε βάζει στη θέση σου. Επειδή καταλαβαίνεις πόσο ελάχιστος είσαι γι’ αυτό βλέπεις (γίνεσαι ικανός να δεις) ό,τι υπάρχει (τις αλήθειες).
Το Εγώ καθιστά ανίκανο τον άνθρωπο να τις δει. Ό,τι στο πατάσσει σε βοηθά.

* Η φύση είναι η ζωή και είναι ένα και το αυτό με τον θάνατο, που λέει και ο Ηράκλειτος.

Άκουσα και είδα στην χθεσινή συνεδρίαση της 23.05.2013 του Δημοτικού Συμβουλίου πράματα και… θάματα και μπαίνω στον πειρασμό να τα καταγράψω. Που ξέρεις, κάποιοι ιστορικοί του μέλλοντος, μπορεί να ασχοληθούν και με την ταπεινότητά μου:

Είδα την κλασική πια εικόνα, να «παραγγέλνουν» συνεχώς καφέδες, καϊμακλίδικους, πολλά βαρείς, βαρύγλυκους, ναι και όχι, με 42 φουσκάλες, αλλά και φραπεδιές, με «έπιασε» το παράπονο, και αναρωτήθηκα γιατί να υπάρχει αυτή η «κατάφωρη» αδικία, και να μην επιτρέπεται να γίνεται το ίδιο και από τους συνήθως ελάχιστους, παρακολουθούντες τις συνεδριάσεις.

Είδα να επικρατεί «χάβρα» σε πολλά σημεία της συνεδρίασης, να χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί την μάνα και ο Πρόεδρος να… αδυνατεί, «να χάνει δηλαδή την μπάλα», να «επιβληθεί» σε ορισμένους, κατά σύστημα και κατά συνήθεια, «ατίθασους» δημοτικούς συμβούλους.

Άκουσα να «ασεβεί» ο νυν Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου σε βάρος του τέως Προέδρου, πολίτη με μια διαδρομή στα δημοτικά πράγματα, χαρακτηρίζοντας τον «περαστικό» και αναρωτήθηκα ποιοί είναι οι «μόνιμοι».

Άκουσα κάποιους της Διοίκησης, χωρίς να πάρουν φυσικά τον λόγο, να αποκαλούν τους «απέναντι»… «τζάμπα μάγκες» και πλούτισα το ούτως ή άλλως… «φτωχό» λεξιλόγιό μου.

Είδα, μετά την καταψήφιση του θέματος της παραγραφής των απαιτήσεων κατά του Δήμου, να προσέρχεται στον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου, ένας «τέως» Πρόεδρος, να «αμφισβητεί» το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας, ζητώντας επανακαταμέτρηση των ψηφισάντων, «προσβάλλοντας» με τον τρόπο του, τόσο το Προεδρείο, όσο και το σώμα του Δημοτικού Συμβουλίου και σκέφτηκα ότι «ξέχασε», ότι μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας : «ουδέν λάθος αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνση από το ταμείο».

Είδα την έκπληξη στο πρόσωπο του Προέδρου, μετά το όχι στην παραπάνω ψηφορία, από «συνεπή» Δημοτικό Σύμβουλο που «ανέτρεψε» τα δεδομένα και δημιούργησε… «μείζον» θέμα. Έτσι είναι, αν ψηφίζεις συνεχώς «ναι σε όλα» και ξαφνικά ψηφίσεις όχι, επιβεβαιώνεις με «ηχηρό» τρόπο την «δεδομένη» από καιρό τώρα, «απόλυτη και αρραγή συνοχή» της Διοίκησης.

Είδα, τον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου, να δέχεται σειρά τηλεφωνημάτων στο κινητό του, από παρευρισκόμενο «τέως», που του «υποδείκνυε» την κατά την άποψή του «σωστή» γραμμή, και αναρωτήθηκα : «ποιός κυβερνά τελικά αυτόν τον τόπο»;

Είδα τον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου, που «ζήλωσε» την δόξα του Δραγασάκη, να αποβάλλει από την αίθουσα, τον «αμφισβητία» φίλο μου Γιάννη Καλλονά, γιατί «τόλμησε» να «χαμογελάσει» σε τοποθέτηση Δημοτικού Συμβούλου, και θυμήθηκα ότι μετά το «απαγορεύεται το πτύειν και το κύπτειν έξω» που βλέπαμε κάποτε… στα τραίνα, να απαγορεύεται στο εξής, και το… χαμόγελο.

Είδα μετά από το παραπάνω συμβάν, να παίρνει τον λόγο, η μέχρι τώρα «άλαλη» Δημοτική Σύμβουλος, και να κατηγορεί «αορίστως» κάποιους ότι παίρνουν τον λόγο, για να «ακούγεται» το όνομά τους στο διαδικτυακό ραδιόφωνο του Δήμου, και να «κλέβουν» έτσι τις εντυπώσεις. «Παμπόνηρε» δημότη, με το έξυπνο κόλπο σου, παρεμβαίνεις και μαγεύεις το «πολυπληθές» ακροατήριο των 2, 3, 4 ακροατών, και μαζεύεις όλα τα «ψηφαλάκια».

Θα τα ξαναπούμε…

Στέλιος Κάκαρης
Τι γίνεται ρε παιδιά εκεί στο Σύριζα; Έχετε αντιληφθεί ότι οι πολίτες έχουν  - καλώς ή κακώς - εναποθέσει ελπίδες για αποτίναξη της μνημονιακής πολιτικής και αποπομπή των πολιτικών δουλικών της τρόικας στις πιθανές εντός ολίγου νέες εκλογές και στην ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ ως πρώτο κόμμα; Αντιλαμβάνεστε ότι η χώρα βρίσκεται στο τελευταίο σκαλί αξιοπιστίας της, ο λαός στα κάγκελα και ότι αναζητούνται οι θαρραλέοι που θα βάλουν πλάτη, πρόγραμμα και πολύ δουλειά για να αρχίσει η μεγάλη κοινοβουλευτική ανατροπή; Γιατί αν δεν γίνει αυτό τότε η μοναδική πιθανή εξέλιξη θα είναι μια  - πιθανότατα ματοβαμμένη - εξέγερση.
Του Καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου

     Ο Πρωθυπουργός της «Συγκυβέρνησης των τριών» κ Σαμαράς διαμηνύει προς όλες τις κατευθύνσεις εντός και εκτός ελληνικών συνόρων ότι και επιθυμεί νέες επενδύσεις και θα κάνει ότι είναι δυνατό για να δημιουργηθεί θετικό επενδυτικό κλίμα…
Αν μπείτε στην επίσημη ιστοσελίδα της IATA (INTERNATIONAL AIR TRANSPORT ASSOCIATION) - τον παγκόσμιο επίσημο οργανισμό των αερομεταφορέων - , θα παρατηρήσετε μια (τουλάχιστον) περίεργη αναφορά τους στην αναζήτηση των χωρών.
Η Ελλάδα αναφέρεται ώς GREECE INTERNATIONAL , η μοναδική χώρα που εμφανίζεται έτσι.