Articles by "Μνημόνια"

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μνημόνια. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ακτιβιστής στις 0



12 Ιουλίου 2024

Την χώρα στη φυλακή των μνημονίων την οδήγησαν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ…Ο ΣΥΡΙΖΑ που υποσχέθηκε «απόδραση», απέτυχε παταγωδώς και το μόνο που κατάφερε ήταν να φορτώσει ένα ακόμη μνημόνιο στην πλάτη των πολιτών…

Και για τα τρία καταδικαστικά για την Ελλάδα μνημόνια, οι ευθύνες των Ευρωπαίων και Αμερικανών «συμμάχων» μας είναι κολοσσιαίες! Είναι οι ίδιοι που σήμερα μοιράζουν δισεκατομμύρια για να σκοτώνεται κόσμος στην Ουκρανία, αλλά δεν είχαν καμία διάθεση να βοηθήσουν ούτε στο ελάχιστο την Ελλάδα. Έχοντας πρόθυμους συνεργάτες στο εσωτερικό τη χώρας -οι «βάστα Γερούν»- την οδήγησαν στην καταστροφή με μεγάλη ευχαρίστηση…

Παραδόξως απ΄ όλα αυτά ,η συζήτηση έχει περιοριστεί, μόνο στο τρίτο μνημόνιο που υπογράφτηκε στις 13 Ιουλίου του 2015. Εκτός από το γεγονός ότι αυτό εξυπηρετεί όσους υπέγραψαν χωρίς καμία αντίσταση τα δύο προηγούμενα, το τρίτο μνημόνιο προκαλεί ενδιαφέρον , γιατί ακολούθησε την πλήρη ανατροπή της συντριπτικής βούλησης ενός ολόκληρου λαού! Το δημοψήφισμα του ΟΧΙ που έγινε ΝΑΙ μέσα σε λίγα 24ωρα ,είναι κάτι που πληγώνει ακόμη τον κόσμο και εξηγεί σε μεγάλο βαθμό την εικόνα παράδοσης του, ακόμη και σήμερα 9 χρόνια μετά, που η χώρα δείχνει να πλέει ξανά προς τα βράχια!

Πως φθάσαμε στο τρίτο μνημόνιο; Τι και ποιοι έφταιξαν; Πως το 62% του ΟΧΙ αγνοήθηκε;

Ένας άνθρωπος που έζησε τα γεγονότα από μέσα , εξηγεί με απόλυτη σαφήνεια πως φθάσαμε στο τρίτο μνημόνιο. Η πορεία ήταν προδιαγεγραμμένη και είχε ξεκινήσει τουλάχιστον τρία χρόνια πριν! Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ από κόμμα διαμαρτυρίας, γινόταν κόμμα εξουσίας. Αυτό απαιτούσε προετοιμασία σοβαρή για να αντιμετωπιστεί η θύελλα των μνημονίων. Κι όπως φαίνεται αυτή η προετοιμασία δεν έγινε ποτέ…

Ο δημοσιογράφος-συγγραφέας Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος, είναι ο άνθρωπος που έζησε όλα τα γεγονότα και όχι ως απλός παρατηρητής που τα καταγράφει. Γι΄ αυτό και τα όσα λέει στη συνέντευξη του στο militiare channel, είναι αποκαλυπτικά, άκρως ενδιαφέροντα και αποτελούν ιστορικά ντοκουμέντα για μια πολιτική περίοδο που θα απασχολεί για πολλά ακόμη χρόνια.





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Της Μαρίας Νεγρεπόντη – Δελιβάνη

Θα ήλπιζε κανείς ότι το συνέδριο της “Καθημερινής”, που συγκέντρωσε πρωτεργάτες των όσων διαδραματίστηκαν στο διάστημα αυτών των 50 ετών από την μεταπολίτευση, θα έριχνε φως σε αναπάντητα ερωτήματα. Θα ανέμενε, δηλαδή, κανείς ότι οι συμμετέχοντες πρώην πρωθυπουργοί, υπουργοί κ.α. να εξηγήσουν τι ακριβώς συνέβη και υπέγραψαν, ο ένας μετά τον άλλον την καταδίκη της πατρίδας τους.

Ο ελληνικός λαός θα καταλάβαινε επιτέλους, πως συμβαίνει και μετά από 15 χρόνια από την έναρξη των μνημονίων, που υποτίθεται ότι ήρθαν για να σώσουν την Ελλάδα, αυτή βρίσκεται τώρα σε χειρότερη κατάσταση, από αυτήν του 2009, όπως αποκαλύπτουν, χωρίς την ελάχιστη αμφιβολία, τα ακόλουθα συνοπτικά δεδομένα:

  • Το χρέος, μετά από 15 χρόνια απάνθρωπης λιτότητας, αλλά και πλήρους ξεχαρβαλώματος της οικονομίας, έχει υπερτριπλασιαστεί (από 110 σε 404 δισ.)
  • Έχει ήδη ξεπουληθεί το σύνολο της δημόσιας περιουσίας και η επιχείρηση συνεχίζεται.
  • Έχουν αποδεκατιστεί οι δύο από τους τρείς βασικούς τομείς παραγωγής, η γεωργία και η βιομηχανία, έτσι που η οικονομία εξαρτάται σε ανεπίτρεπτα υψηλό βαθμό από τον τουρισμό.
  • Η Ελλάδα, από την κορυφή των βαλκανικών χωρών, είναι τώρα στον πάτο, κάτω και από τη Βουλγαρία! Να σημειωθεί ότι η ταχύτατη ανάπτυξη των βαλκανικών οικονομιών συντελέστηκε με το εθνικό τους νόμισμα!
Εξυπακούεται, ότι τα αδυσώπητα, αλλά αναπάντητα ερωτήματα, που σίγουρα θα καταγραφούν με μαύρα γράμματα στην ιστορία, δεν αναφέρονται στην υπογραφή των μνημονίων. Διότι, εφόσον υπήρχε χρέος, θα υπήρχαν και μνημόνια. Αφορούν, αντίθετα, σε τρείς εθνικά αυτοκτονικές συμπεριφορές, που συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με αυτά: Τις ασυγχώρητες δεσμεύσεις-παραχωρήσεις που υπέγραψαν:

  • Πρώτον, παραίτηση από συμψηφισμό χρεών, παρότι ήταν γνωστό ότι η Γερμανία μας χρωστούσε από την κατοχή, ποσό που υπερέβαινε κατά πολύ το δικό μας χρέος.
  • Δεύτερον, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.
  • Τρίτον, θανατηφόρο βαθμό λιτότητας, που απέκλειε εκ προοιμίου τη δυνατότητα ανάπτυξης, όπως άλλωστε και συνέβη, και που εξαθλίωσε τον ελληνικό λαό.
  • Τέταρτον, αποδοχή του αγγλικού δικαίου για να κρίνει ενδεχόμενη διαφορά ανάμεσα στην Ελλάδα και στους πιστωτές της.
  • Πέμπτον, συναίνεση σχετικά με την καταστρεπτική αργοπορία του κουρέματος του χρέους (επειδή το ζήτησαν οι πιστωτές, για να μη κινδυνεύσουν οι γερμανικές και γαλλικές τράπεζες). Η αργοπορία υπήρξε καταστρεπτική για τα δικά μας κοινωνικά ταμεία.
  • Έκτον, το 2015 δόθηκε η δυνατότητα στον ελληνικό λαό, με το δημοψήφισμα, να απαντήσει αν θα ήθελε να εξακολουθήσει το αυτοκτονικό καθεστώς, μέσα στο οποίο τον είχε καταδικάσει η ΕΕ και το ΔΝΤ ή όχι. Και απάντησε αδίστακτα ΟΧΙ, το οποίο ωστόσο ΟΧΙ πλαστογραφήθηκε σε ΝΑΙ.
Ο Γεωργίου και τα δεινά των μνημονίων

Σημείωση: Είναι αναρίθμητα και, καταρχήν απίστευτα αυτά που Έλληνες πρωθυπουργοί και λοιποί υπέγραψαν στο ομιχλώδες αυτό χρονικό διάστημα. Λόγω έλλειψης χώρου, να συμπληρώσω εδώ όσα, όντως, απαράδεκτα δέχθηκαν να υπογράψουν οι δικοί μας κυβερνητικοί και παραπέμπω, για περισσότερες πληροφορίες, τους ενδιαφερόμενους, στο βιβλίο μου “Όλη η αλήθεια για χρέη και ελλείμματα και πως θα σωθούμε” (Εκδόσεις Ιδρύματος Δελιβάνη και Ιανού). Και βεβαίως την αδιανόητη αδιαφορία και αδράνεια που επέδειξαν στη συνέχεια:



Πρώτον, ενώ όφειλε να είναι εν γνώσει τους το σύνολο των πληροφοριών, με βάση τις οποίες το δημοσιονομικό έλλειμμα της Ελλάδας από 9% στο ΑΕΠ πήδηξε, δίκη ακρίδας, στο 15.5% ουδόλως αντέδρασαν. Αντιθέτως, με την ανοχή τους, και πιθανότατα και με ενέργειες ορισμένων, μεταξύ τους, κάλυψαν παντοιοτρόπως τον κ. Γεωργίου, ο οποίος –με βάση αξιόπιστες πληροφορίες– είχε λάβει εντολή έξωθεν, για το φούσκωμα του ελλείμματος. Οι γερμανικές και γαλλικές τράπεζες, που διέθεταν ελληνικά χαρτιά τότε και είχαν πανικοβληθεί, μήπως και υποστούν ζημίες, επέβαλαν στην υποτελή Ελλάδα τη διόγκωση αυτού του ελλείμματος, που δικαιολογούσε απάνθρωπη λιτότητα, εισβολή του ΔΝΤ, και τελικά την καταστροφή ενός ολόκληρου Έθνους.

Δεύτερον, σχετικά με τις πιέσεις που, σίγουρα δεχόταν (το ομολόγησε επίσημα και ο κ. Τσακαλώτος) έξωθεν, για να επηρεάσουν με τη σειρά τους την ελληνική Δικαιοσύνη, προκειμένου να μην καταδικαστεί ο κ. Γεωργίου, ουδόλως αντέδρασαν. Ουδόλως, προφανώς, προβληματίστηκαν για το ότι πιθανή καταδίκη του θα απάλλασσε τον ελληνικό λαό, από τμήμα των μαρτυρίων, που έσπρωξε πολλούς σε απόγνωση και αυτοκτονία. Αλλά, και ουδόλως παραξενεύτηκαν για το πως οι φίλοι μας Ευρωπαίοι θεωρούσαν δικαίωμά τους να πιέζουν κυβερνήσεις δημοκρατικής χώρας και μέλους της ΕΕ, για να επηρεάζουν τη Δικαιοσύνη.

Δικαιολογείται, συνεπώς, η υπόνοια ότι από τότε επιχειρήθηκε αυτή η τακτική. Το αν ή όχι επηρεάστηκε η Δικαιοσύνη είναι θέμα, που δεν το γνωρίζω. Οπωσδήποτε, η μακροσκελής πορεία αυτής της δίκης, με αντιμαχόμενες αποφάσεις, οι οποίες δεν κατέληξαν μετά 14 χρόνια, σε πραγματικά τελεσίδικη απόφαση, είναι φυσικό να δημιουργεί πλήθος αποριών και υποψιών. Όπως, βέβαια, και την υποθετική βεβαιότητα για το πόσο λαμπερή θα ήταν η τύχη αυτής της χώρας, με μια διαφορετική αντιμετώπιση αυτής της οπωσδήποτε σκοτεινής δικαστικής υπόθεσης.



Τρίτον, μετά από ένα χρόνο ανείπωτων δεινών του ελληνικού λαού, τμήμα του οποίου τρεφόταν με σκουπίδια, ο πρώην επικεφαλής του ΔΝΤ, και πιθανότατα συντάκτης του πρώτου μνημονίου, Olivier Blanchard, αναγνώρισε δημόσια ότι έγινε λάθος στον υπολογισμό της δόσης λιτότητας, η οποία και αποδείχθηκε πολλαπλάσια της απαραίτητης. Μπορεί, μετά από 13 περίπου χρόνια, να μη γίνεται πιστευτή η διαβεβαίωση, όμως, ναι, ουδεμία υπήρξε αντίδραση από τις τότε ελληνικές κυβερνήσεις.

Έτσι, τιτλοφόρησα σχετικό μου άρθρο, το οποίο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Le Monde: “Μια απαγορευμένη συζήτηση”. Ουδείς αρμόδιος έδειχνε να γνωρίζει κάτι για την παραπάνω δήλωση, που στη συνέχεια ακολουθήθηκε και από παρόμοιες άλλες. Ουδεμία προσπάθεια αναλήφθηκε για τη διόρθωση των μνημονίων. Σιγή ιχθύος. Η ίδια απάθεια των αρμοδίων διαπιστώνεται, εξάλλου, και στις διεθνείς συναντήσεις υψηλού επιπέδου, όπου ο Ομπάμα (22ο κεφάλαιο των απομνημονευμάτων του) αποκαλύπτει ότι οι Γάλλοι επέμεναν αρκετές φορές για την ανάγκη να εξασφαλιστούν οι απαραίτητες συνθήκες στην Ελλάδα, που να επιτρέπουν την ανάπτυξη (δηλαδή, περιορισμός της ασφυκτικής λιτότητας), για να πληρώνουν το χρέος, αλλά οι Γερμανοί ήταν ανένδοτοι και οι δικοί μας δεν απαιτούσαν και δεν προβληματίζονταν.

Η ευκαιρία που χάθηκε

Τέταρτον, η Ζωή Κωνσταντοπούλου, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, είχε την εξαιρετική, καταρχήν, πρωτοβουλία να συστήσει Επιτροπή, προκειμένου να ρίξει φως στο έγκλημα των μνημονίων. Στην πορεία, αυτή η αρχική επιτροπή θα είχε τη δυνατότητα να εμπλουτιστεί και με ειδικούς επιστήμονες, επάνω στο δαιδαλώδες αυτό τερατούργημα του χρέους, και να καταλήξει σε ανατροπή των απαράδεκτων απαιτήσεων των δανειστών. Ωστόσο, η καλή αυτή πρόθεση δεν συγκέντρωσε το ενδιαφέρον των αρμοδίων και είχε και αυτή άδοξο τέλος.


Πέμπτον, στην περίοδο της πανδημίας, είχε αναγκαστικά εγκαταλειφθεί η θρησκευτική προσήλωση των Γερμανών στη λιτότητα, και στη θέση της επικρατούσε η πρακτική γνωστή σαν “χρήματα από ελικόπτερο”. Θα ήταν, λοιπόν, η κατάλληλη στιγμή για να στιγματιστούν τα έκτροπα, που προσλήφθηκαν στο περιεχόμενο των μνημονίων και για να ακολουθηθεί, εφεξής, μια πιο ανθρώπινη τακτική στο θέμα του χρέους, όπως: σημαντική περικοπή του, περιορισμός της λιτότητας, επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του, ακόμη και επιστροφή στο εθνικό νόμισμα για κάποια χρόνια, προκειμένου έτσι να χρηματοδοτηθεί ανετότερα η ανασυγκρότηση. Αλλά, δυστυχώς, επικράτησε εφησυχασμός, εκ μέρους των αρμοδίων και απώλεια και αυτής της ευκαιρίας.

Έκτον, στα εθνικά υποτιμητικά πάνε-έλα της Τρόικας, τα μέλη της οποίας εκλάμβαναν την Ελλάδα σαν αποικία με πρωτόγονους κατοίκους, οι Έλληνες αρμόδιοι εμφανίζονταν νοητικώς γονυπετείς ενώπιον των απεσταλμένων του ΔΝΤ, και πρόθυμοι να ικανοποιήσουν όλες τις εξευτελιστικές για τη χώρα απαιτήσεις τους. Η ίδια, ακριβώς, συμπεριφορά των εκάστοτε αρμοδίων απεικονίζεται και στις εκθέσεις τους για την οικονομία μας, όπου υπάρχει η συνεχής διαβεβαίωση, προς το ΔΝΤ ότι εκτελέστηκαν κατά γράμμα, ακόμη και οι πιο παράλογες, ακόμη και οι πιο μακροχρόνια καταστρεπτικές απαιτήσεις των δανειστών. Καμία ένδειξη δυσφορίας!

Στο επόμενο μας άρθρο θα αναφερθούμε στις απειλές και τους εκβιασμούς εκείνης της περιόδου, για να δικαιολογηθεί η ψήφιση των μνημονίων και τα ζητήματα που αγνοήθηκαν στο πολύκροτο Συνέδριο.


πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Η Επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας, Ζωή Κωνσταντοπούλου, με αφορμή την Επέτειο της Συμφωνίας του Eurogroup της 20ής Φλεβάρη 2015 προέβη σήμερα στην ακόλουθη δήλωση:

Σαν σήμερα, πριν από 8 χρόνια, με τη Συμφωνία της 20ής Φλεβάρη στο Eurogroup που έφεραν Τσίπρας-Βαρουφάκης, μου δημιουργήθηκε η πρώτη σοβαρή ανησυχία ότι αυτοί που εξελέγησαν στο όνομα της Αριστεράς, για να ανατρέψουν τα Μνημόνια, δεν είχαν σκοπό να μείνουν πιστοί στις δεσμεύσεις τους προς τους πολίτες. Οι αρχικοί φόβοι επιβεβαιώθηκαν 5 μήνες αργότερα, όταν ο Τσίπρας έφερε το 3ο Μνημόνιο (και ο Βαρουφάκης τον διευκόλυνε όπως ξέρουμε να το περάσει, παραιτούμενος αμέσως μετά το ΟΧΙ και υπερψηφίζοντας και 2 από τα 4 μνημονιακά νομοσχέδια).

Αργότερα αποκαλύφθηκε ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν καμία σχέση με την Αριστερά και τους αγώνες της, αφού ξεπούλησαν ό,τι είχαν υποσχεθεί, μαζί με την πιο πολύτιμη περιουσία της χώρας μας, αποτελειώνοντας ό,τι είχαν ξεκινήσει οι προηγούμενοι.

Δεν είναι αριστεροί ο Τσίπρας και η παρέα του που στο όνομα της Αριστεράς ακολούθησαν την πιο ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική, υπηρετώντας στο ακέραιο όλες τις εξωτερικές εντολές και ξεπουλώντας αεροδρόμια, λιμάνια, πολιτιστικά μνημεία, αιγιαλούς, δημόσιες επιχειρήσεις, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ-ΕΥΑΘ. Παρέδωσαν τις πρώτες κατοικίες στους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, κυβέρνησαν με καταστολή και κλούβες γύρω απ’ το Μαξίμου, περιέκοψαν κι άλλο μισθούς και συντάξεις και παραδόθηκαν στη διαφθορά.

Είμαι εδώ για όλους τους πολίτες αυτής της υπέροχης χώρας. Όλους τους ανθρώπους κάθε ηλικίας που ελπίζουν σε μια καλύτερη και δικαιότερη ζωή. Είμαι εδώ να υπερασπιστώ τα ιδανικά με τα οποία μεγάλωσα και τα υπερασπίσθηκα από το Βήμα της Βουλής και ως Πρόεδρός της.

Αυτά τα πολύτιμα ιδανικά που με οδηγούν στη ζωή μου, στη δουλειά μου και στο κοινωνικό και ακτιβιστικό μου έργο.

Είμαι εδώ να υπερασπιστώ και να βοηθήσω με όλες μου τις δυνάμεις.

Θα ακολουθήσουν ανακοινώσεις!


Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς!
Ζωή Κωνσταντοπούλου



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0


Η κυβέρνηση και τα συστημικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, μετά την ανακοίνωση της έκθεσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με βάση την οποία η χώρα μας θα βγει από την «ενισχυμένη εποπτεία» των δανειστών της τον ερχόμενο Αύγουστο, έχουν στήσει επικοινωνιακό πανηγύρι και προσπαθούν να πείσουν το λαό, που στενάζει από την ακρίβεια και την ενεργειακή φτώχεια, ότι μαζί με αυτή τελειώνει και η περίοδος της 10ετούς μνημονιακής λιτότητας και οι μνημονιακές δεσμεύσεις.

Η πραγματικότητα, όμως, είναι αρκετά διαφορετική για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα της χώρας μας. Στη λίστα με τα προαπαιτούμενα της ενισχυμένης εποπτείας, που περιλαμβάνεται σε αυτή την έκθεση, σε λίγα από αυτά υπάρχει η ένδειξη “completed” («ολοκληρώθηκε»), ενώ στα περισσότερα αναφέρονται μικρότερες ή μεγαλύτερες εκκρεμότητες. Η ελληνική κυβέρνηση καλείται, μάλιστα, να προωθήσει ένα μίνι μνημόνιο, αφού σε ασφυκτικές προθεσμίες πρέπει να εφαρμόσει τα μη εκπληρωθέντα μνημονιακά προαπαιτούμενα, όπως για παράδειγμα οι ρυθμίσεις που αφορούν τους πλειστηριασμούς λαϊκών κατοικιών και περιουσιών, αλλιώς κινδυνεύει να χάσει την προθεσμία εκταμίευσης της επόμενης και τελευταίας δόσης μέτρων «ελάφρυνσης» του δημοσίου χρέους στο τέλος του 2022 και να παραμείνει, ουσιαστικά, σε ενισχυμένη εποπτεία από τους δανειστές της και τους πρώτους μήνες του 2023.

Παράλληλα, η Κομισιόν προτείνει την παράταση της «ρήτρας διαφυγής» από το ευρωπαϊκό σύμφωνο δημοσιονομικής σταθερότητας και για το 2023 και απενεργοποίηση της το 2024. Ωστόσο, καθιστά σαφές ότι οι χώρες με υψηλό δημόσιο χρέος, όπως η Ελλάδα, που το διόγκωσε ακόμα περισσότερο τα δύο τελευταία χρόνια, θα πρέπει να δείξουν προσοχή στη λήψη στοχευμένων μέτρων και επιστροφή σε εξοντωτικά για τους λαούς πρωτογενή πλεονάσματα, με στόχο τη μείωση του χρέους, προειδοποιώντας, δηλαδή για νέα μνημόνια λιτότητας.

Στην ουσία, η «ενισχυμένη εποπτεία» των δανειστών, το καθεστώς δηλαδή ταπεινωτικής και ασφυκτικής κηδεμονίας, που συμφώνησε μαζί τους το 2018 η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ως προέκταση των τριών μνημονίων, δίνει τη θέση της στα «μνημόνια διαρκείας» της ΕΕ, και στην αυστηρή εποπτεία της από την κομισιόν με τη μορφή, πλέον «των εκθέσεων για το Ευρωπαϊκό Εξάμηνο», που θα ελέγχουν την τήρηση των αντιλαϊκών δημοσιονομικών και άλλων στόχων της ΕΕ και της Ευρωζώνης.

Το «Ταμείο Ανάκαμψης», που η κυβέρνηση Μητσοτάκη το επικαλείται ως «μάνα εξ ουρανού» και ως εργαλείο επίλυσης όλων των προβλημάτων, προωθεί τη χρηματοδότηση μεγάλων, κυρίως, ιδιωτικών επιχειρήσεων, σε τομείς και κλάδους, που υπαγορεύει η ΕΕ και οι ωφελούμενοι επιχειρηματικοί όμιλοι και όχι οι πραγματικές ανάγκες του λαού και της χώρας. Επιπλέον, ενώ προβλέπει νέα προνόμια, διευκολύνσεις και επιδοτήσεις στο μεγάλο κεφάλαιο για να επενδύει σε πράσινες «πολιτικές – μπίζνες», περιλαμβάνει πολλές νέες αντικοινωνικές «μεταρρυθμίσεις» ως προαπαιτούμενα για την εκταμίευση των προβλεπόμενων χρηματοδοτήσεων στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Με τον ίδιο μονομερή ταξικά τρόπο θα διατεθούν και τα 300 δισ. ευρώ για τη «διαχείριση της ενεργειακής κρίσης», που ανακοίνωσε πριν λίγες ημέρες η Κομισιόν για τις χώρες της ΕΕ. Σε αυτή την κατεύθυνση είναι και οι επενδυτικοί νόμοι, που ψήφισε η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ και με αυτό τον τρόπο θα αξιοποιηθεί και η παράταση, που δόθηκε για άλλο ένα χρόνο, στη «ρήτρα διαφυγής» από το Σύμφωνο Δημοσιονομικής Σταθερότητας.

Με βάση αυτές τις εξελίξεις το πραγματικό πολιτικό δίλημμα για το λαό είναι, όχι να επιλέξει ένα καλύτερο διαχειριστή αυτών των δρομολογημένων αντικοινωνικών πολιτικών αλλά να αγωνιστεί για να τις αποτρέψει. Ιδού πεδίον δόξης λαμπρό για τις δυνάμεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, για ν’ αποδείξουν ότι μπορούν να είναι πραγματικά χρήσιμες στο λαό, συντονίζοντας τη δράση αλλά και τις πολιτικές πρωτοβουλίες τους για να στηρίξουν τους κοινωνικούς αγώνες και προβάλλοντας ενωτικά ένα εναλλακτικό και ελπιδοφόρο φιλολαϊκό δρόμο για το λαό, τη νεολαία και τη χώρα.

Δημήτρης Στρατούλης
Στέλεχος ΛΑΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ
π. Βουλευτής και Υπουργός

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Δήλωση Ζωής Κωνσταντοπούλου για την επίσκεψη της Άγγελα Μέρκελ ανήμερα της εθνικής επετείου του ΟΧΙ

" Σήμερα τιμάμε το ιστορικό ΟΧΙ των Ελλήνων στον φασισμό, τον ναζισμό και τον ολοκληρωτισμό.
Το ΟΧΙ στην εισβολή, την κατοχή, την επιβολή.
Οι πρόγονοί μας μάς κληροδότησαν την Ηρωική Αντίσταση κι Αυτοθυσία τους για την Ελευθερία, που μας γεμίζει περηφάνια και αποτελεί αναφαίρετο κομμάτι της ιστορίας μας και της ταυτότητάς μας.
Με αυτή την ιστορία, κανένας πολιτικός δεν νομιμοποιείται να παίζει ούτε να κάνει δημόσιες σχέσεις.
Η πρόσκληση του Πρωθυπουργού σήμερα στην Άγκελα Μέρκελ, αποτελεί ύβρι για τη σημερινή Επέτειο.
Η κυρία Μέρκελ είναι γνωστό ότι στα 16 χρόνια στην Ηγεσία της Γερμανίας αρνήθηκε πεισματικά να αναγνωρίσει και να καταβάλει τις Οφειλές της Γερμανίας προς την Ελλάδα για τις θηριωδίες των Ναζί, για τα ολοκαυτώματα σε πόλεις και χωριά με θύματα αμάχους, γέρους, νέους, μωρά, τις εκτελέσεις αντιστασιακών κι αντιφρονούντων στο απόσπασμα, τις καταστροφές των υποδομών, τη λεηλασία της παραγωγής, την κλοπή των αρχαιολογικών θησαυρών και των αποθεματικών της χώρας.
Είναι επίσης γνωστό ότι η κα Μέρκελ ευθύνεται προσωπικά για τον σχεδιασμό και την υλοποίηση της πολιτικής του οικονομικού στραγγαλισμού που επιβλήθηκε στη χώρα μας μέσω των Μνημονίων και του παράνομου Χρέους, με τα χαρακτηριστικά μιας σύγχρονης οικονομικοπολιτικής κατοχής.
Εάν ο Πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης επιθυμεί δημόσιες σχέσεις με την απερχόμενη Καγκελάριο, όφειλε να τις κρατήσει για άλλη περίσταση.
Και να σεβαστεί τη σημερινή, ιερή ημέρα, που δεν σηκώνει τέτοιες κακόγουστες ιδέες.
Αν μη τι άλλο, για τους 1.500.000 έλληνες-θύματα του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου, νεκρούς και τραυματίες, στις οικογένειες των οποίων η κα Μέρκελ αρνήθηκε επίσημα και ξεκάθαρα την αποζημίωση για τα εγκλήματα πολέμου του Γ´ Ράιχ, την ίδια ώρα που κατάστρωνε κι εξαπέλυε την εκστρατεία σπίλωσης και λοιδωρίας σε βάρος των σύγχρονων ελλήνων, παρουσιάζοντάς τους ως «τεμπέληδες, που ζουν με τα λεφτά των γερμανών φορολογουμένων».
Η κα Μέρκελ δεν έχει καμμιά δουλειά να βρίσκεται στην Ελλάδα σήμερα. Και ο κ. Μητσοτάκης το γνωρίζει και όφειλε να το σεβαστεί και να μην προκαλεί την ιστορική μνήμη και το αίσθημα δικαίου και αξιοπρέπειας του λαού μας. 

Ζωή Κωνσταντοπούλου "





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Ζωή Κωνσταντοπούλου προς ΣΥΡΙΖΑ-Πολάκη: «Η «παράταξή» σας έχει γραφτεί στην ιστορία της χώρας ως η «παράταξη της κωλοτούμπας» και της υπογραφής Μνημονίων με χέρια και με πόδια. Πριν πιάσετε στο στόμα σας τον Κολοκοτρώνη και τον Μακρυγιάννη και κάθε απροσκύνητο ήρωα, που αγωνίστηκε υπερασπιζόμενος πατρίδα και Ελευθερία, να το πλένετε πολύ καλά.»
Με παρέμβασή της στα social media, η Επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας, Ζωή Κωνσταντοπούλου, τοποθετήθηκε για τις πρόσφατες δηλώσεις Πολάκη, περί «Παράταξης των Κολοκοτρώνηδων και των Μακρυγιάννηδων», υπενθυμίζοντας τα πραγματικά έργα και ημέρες του ΣΥΡΙΖΑ. «Η «παράταξή» σας έχει γραφτεί στην ιστορία της χώρας ως η «παράταξη της κωλοτούμπας» και της υπογραφής Μνημονίων με χέρια και με πόδια. Πριν πιάσετε στο στόμα σας τον Κολοκοτρώνη και τον Μακρυγιάννη και κάθε απροσκύνητο ήρωα, που αγωνίστηκε υπερασπιζόμενος πατρίδα και Ελευθερία, να το πλένετε πολύ καλά. Αν και δεν σας ξεπλένει τίποτα»

Ολόκληρη η ανάρτηση:

«Να ενημερώσει κάποιος τον κ. Πολάκη ότι η «παράταξή» του έχει γραφτεί στην ιστορία της χώρας ως η «παράταξη της κωλοτούμπας» και της υπογραφής Μνημονίων με χέρια και με πόδια, η παράταξη που ξεπούλησε τα λιμάνια και τα αεροδρόμια της χώρας, που ενεργοποίησε τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας των πολιτών, η παράταξη της ανεξέλεγκτης αστυνομικής βίας, με ξύλο σε πλατείες και σε καταλήψεις, ξύλο κατά συνταξιούχων και προσφύγων, με τα ΜΑΤ παρατεταγμένα παντού, με τις κλούβες-οδοφράγματα για να μην πλησιάζει μύγα στο Μαξίμου. Η παράταξη που έριχνε κάθε εβδομάδα χημικά και ξύλο στο Ειρηνοδικείο και έκανε ιδιώνυμο τις κινητοποιήσεις κατά των πλειστηριασμών.
Είναι η παράταξη που εκθείαζε τον Τραμπ και έγινε το αγαπημένο κατοικίδιο των δανειστών. Η παράταξη των σκανδάλων εξοπλισμών, που πούλησε όπλα ακόμη και στη Σαουδική Αραβία. Η παράταξη που δεν διεκδίκησε ούτε ένα ευρώ από τη Siemens, ούτε από τη Γερμανία για τις πολεμικές αποζημιώσεις.
Η παράταξη της εξαγοράς ΜΜΕ και των φωτογραφικών νόμων.
Η παράταξη που, υπό την ευθύνη της, άνθρωπος ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου στο κέντρο της Αθήνας.
Η παράταξη που άφησε να καούν και να πνιγούν 102 συμπολίτες μας στο Μάτι, και που πρωθυπουργός και αρμόδιοι Υπουργοί-και ο ίδιος-έβγαιναν στην τηλεόραση και παρίσταναν τους ανήξερους μπροστά στα μάτια όλης της κοινωνίας.
Η παράταξη που χαριεντιζόταν με τον Ερντογάν κι υπέγραφε συμφωνίες μείωσης κυριαρχίας. Η παράταξη που ξεπούλησε ακόμη και την ιστορία κι υπέγραψε τη Συμφωνία των Πρεσπών.
Η παράταξη που μείωσε τις ποινές για την παιδεραστία και τα οικονομικά εγκλήματα σε βάρος του δημοσίου.
Η παράταξη που μαγάρισε κι εξευτέλισε το όνομα και την έννοια της Αριστεράς αλλά και της Αξιοπρέπειας.
Η παράταξή του είναι μια παράταξη-ζόμπι, που ευτυχώς έχει λίγο χρόνο ζωής ακόμη.
Εκεί στην Κουμουνδούρου, πριν πιάσετε στο στόμα σας τον Κολοκοτρώνη και τον Μακρυγιάννη και κάθε απροσκύνητο ήρωα, που αγωνίστηκε υπερασπιζόμενος πατρίδα και Ελευθερία, να το πλένετε πολύ καλά.
Αν και δεν σας ξεπλένει τίποτα.»


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Στο 204% με 206% του ΑΕΠ προσδιόρισε το ύψος του δημοσίου χρέους, ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Θόδωρος Σκυλακάκης μιλώντας στο «ΘΕΜΑ Radio 104.6».

Ο ίδιος απέδωσε την εκτίναξη του χρέους όχι μόνο στις επιπτώσεις της πανδημίας αλλά και στην αναθεώρηση του τρόπου υπολογισμού που έκανε πρόσφατο η ΕΛΣΤΑΤ, με αποτέλεσμα να υπολογιστεί μικρότερο το ΑΕΠ του 209 κατά 4 δις ευρώ και του 2018 κατά 5 δις ευρώ.

Όσον αφορά στην ύφεση υπό τα νέα δεδομένα με τη δεύτερη καραντίνα, ο Θ. Σκυλακάκης την προσδιόρισε λίγο πάνω από το 10%, αναθεωρώντας προς τα πάνω τις μέχρι πρότινος προβλέψεις.

Όσο για την ανάπτυξη του χρόνου υποστήριξε ότι θα κινηθεί λίγο πάνω από το 5% αλλά την συνέδεσε σε μεγάλο βαθμό με τον τουρισμό, τον οποίο η κυβέρνηση περιμένει ότι θα κινηθεί ίσως λίγο πάνω από το 60% του 2019, χωρίς φυσικά αυτό να αποτελεί μια σίγουρη εξέλιξη ειδικά σε μια περίοδο που όλος ο καπιταλιστικός κόσμους θα βυθιστεί σε ύφεση και κρίση.

Σύμφωνα με τον υφυπουργό Οικονομικών η χώρα βαδίζει σε «τεντωμένο σχοινί, ανάμεσα στην αντιμετώπιση των έκτακτων αναγκών που προκαλεί η πανδημία και στην αποφυγή καταστάσεων και δεσμεύσεων που είχαμε τα προηγούμενα χρόνια», αφήνοντας να εννοηθεί ότι υπάρχει μέσα σε αυτές τις συνθήκες η απειλή νέου μνημονίου.

Οι ομολογίες του υπουργού Οικονομικών φανερώνουν για πολλοστή φορά ότι την κρίση του συστήματος τα επιτελεία της άρχουσας τάξης ετοιμάζονται να την φορτώσουν στις πλάτες του λαού με νέα δυσβάσταχτα φορολογικά μέτρα και πολιτικές που θα πλήξουν εισοδήματα και εργασιακά δικαιώματα.


πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Είναι το τέταρτο στη σειρά επεισόδιο παράνοιας, εξ αιτίας των συνεπειών των μνημονίων και της υποτέλειας της χώρας στους Γερμανούς.

Δεν φτάνει που απέκτησε τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια της χώρας με δανεισμό από τράπεζες συμπεριλαμβανομένης και της Ελληνικής ALPHA bank. 

 Δεν φτάνει που απαίτησε αποζημιώσεις 74 εκατ. από το Δημόσιο, γιατί παρέλαβαν τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια σε χειρότερη κατάσταση από εκείνη στην οποία βρίσκονταν το 2014,όταν κατέστη ανάδοχος, ισχυριζόμενη πως ξόδεψε τα χρήματα για την αποκατάσταση και βελτίωση των τουαλετών των αεροδρομίων και της καταβλήθηκε τελικά αποζημίωση 27 εκατ. ευρώ.

Δεν φτάνει που με τελευταία Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (1/5/20) η Fraport Greece εξασφάλισε εξάμηνη παράταση των οφειλών της προς το ΤΑΙΠΕΔ.
«Οι χρηματικές οφειλές των παραχωρησιούχων, βάσει συμβάσεων παραχώρησης διαχείρισης αερολιμένων, προς το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ), οι οποίες είναι ληξιπρόθεσμες και απαιτητές εντός του έτους 2020, εξοφλούνται έως έξι (6) μήνες μετά την επέλευση του ληξιπροθέσμου και απαιτητού», αναφέρει το άρθρο 6 της ΠΝΠ.
Το αίτημα αναστολής αυτής και σειράς άλλων υποχρεώσεων προς το Δημόσιο η Fraport το είχε διατυπώσει με έξι επιστολές προς τα συναρμόδια υπουργεία και το ΤΑΙΠΕΔ στα μέσα του Απριλίου και η κυβέρνηση ανταποκρίθηκε ταχύτατα, όπως φαίνεται, αλλά και επιλεκτικά. Διότι η ρύθμιση και η διατύπωση της ΠΝΠ αφορά μόνο τη Fraport, ως διαχειριστή αεροδρομίων, αλλά όχι και τον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών, ο οποίος είχε διατυπώσει ανάλογο αίτημα λόγω του ουσιαστικού εκμηδενισμού της αεροπορικής κίνησης.

Να που τώρα επικαλείται απώλειες κύκλου εργασιών της τάξεως των 175 εκατομμυρίων μόνον κατά το πρώτο εξάμηνο και ενδεχομένως άνω των 200 εκατ. στο επτάμηνο. Και όπως προκύπτει από όρους της σύμβασης παραχώρησης που υπέγραψε με το ελληνικό κράτος, η Fraport Greece μπορεί να τα διεκδικήσει.

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Με ανακοίνωσή της η Πλεύση Ελευθερίας κάνει έναν απολογισμό των 10 ετών από την επιβολή του 1ου Μνημονίου, και μιλά για τα διδάγματα του σήμερα, μετά την εμπειρία της Πανδημίας:

«Το 2020 δεν είναι 2010. Η λογική και η πρακτική των Μνημονίων δεν πρόκειται πια να βρει έδαφος στις συνειδήσεις των πολιτών, μετά την εμπειρία της Πανδημίας, που ξεσκέπασε πόσο κοινωνικά επιζήμιες είναι οι περικοπές στο κοινωνικό κράτος δικαίου και στις βασικές λειτουργίες του δημοσίου τομέα, για την εξυπηρέτηση των πολιτών και του κοινωνικού συνόλου.

Η στάση «δανειστή» της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κανενός διεθνούς οργανισμού δεν μπορεί να γίνει ανεκτή, από κανέναν λαό και από καμμιά κυβέρνηση. Ούτε οι συνταγές καταστροφής κάποιων γραφειοκρατών τεχνοκρατών, που δεν έχουν σχέση ούτε με επιστήμη ούτε με γνώση ούτε με σχέδιο ούτε με νοιάξιμο για τον άνθρωπο και την κοινωνία.

Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, είναι πεντακάθαρο ότι το χρέος που επιβλήθηκε παράνομα στη χώρα μας πρέπει να διαγραφεί κι ότι οι υποχρεώσεις που συνδέθηκαν με την αποπληρωμή του, πρέπει οριστικά να αποσυρθούν. Ένα μέρος των υποχρεώσεων αυτών ανεστάλη ήδη λόγω της Πανδημίας-κι αυτό αποτελεί μια ηχηρή ομολογία ότι ούτε ήταν επιβεβλημένη η θεσμοθέτησή τους ούτε είναι λογική η συνέχισή τους.

Μετά από την εμπειρία της Πανδημίας, είναι πιο επιτακτική από ποτέ μια εθνική πολιτική πλήρους αποδέσμευσης της χώρας μας από τα Μνημόνια, πλήρους ανάκτησης της εθνικής μας κυριαρχίας και επείγοντος σχεδιασμού της κοινωνικής ευημερίας, που είναι ο βασικός νομιμοποιητικός λόγος ύπαρξης τόσο των κρατών όσο και των διεθνών οργανισμών.»

Ολόκληρη η Ανακοίνωση:

Η Πλεύση Ελευθερίας για τα 10 χρόνια από την επιβολή του 1ου Μνημονίου και για το σήμερα

Πριν δέκα χρόνια κάποιοι αποφάσισαν να βάλουν τη χώρα μας ξανά στο γύψο.

Ενοχοποιώντας τον ελληνικό λαό και συκοφαντώντας τους έλληνες πολίτες, παρουσιάζοντάς τους ως τεμπέληδες, χαραμοφάηδες, που «ζούσαν πάνω απ’ τις δυνάμεις τους», επέβαλαν στους ώμους μας πολιτικές που κατέστρεψαν τη χώρα κι έφεραν δυστυχία στους ανθρώπους.

Οι κυβερνώντες, που διαβεβαίωναν τους πολίτες ότι «η οικονομία μας είναι ισχυρή», που παρότρυναν τον κόσμο να παίξει στο χρηματιστήριο τις οικονομίες του, που του έλεγαν να «μην ανησυχεί για τη διεθνή κρίση, γιατί οι ελληνικές τράπεζες δεν έχουν τοξικά ομόλογα» ανακοίνωσαν ξαφνικά ότι η χώρα είναι χρεοκοπημένη, ότι η οικονομία είναι τιτανικός κι ότι, για να σωθούμε, πρέπει να ξεπληρώσουμε το «Χρέος». Ένα χρέος για το οποίο κανείς υπεύθυνος δεν είχε ποτέ μιλήσει και που η κοινωνία δεν ενημερώθηκε πώς και από ποιον είχε δημιουργηθεί. Με μια φωνή, κυβερνώντες και διεθνείς εταίροι τους, με τη βοήθεια ελεγχόμενων εκπομπών και δημοσιευμάτων, επαναλάμβαναν ότι το «Χρέος» το δημιούργησαν οι πολίτες. Οι φαύλοι κυβερνώντες χωρίς ντροπή είπαν «μαζί τα φάγαμε». Και με μια φωνή, που επαναλαμβανόταν και πολλαπλασιαζόταν, είπαν ότι «για να σωθούμε, πρέπει να κάνετε θυσίες», εννοώντας «για να μην πληρώσουμε εμείς, θα σας θυσιάσουμε».

Οι διεθνείς οργανισμοί ανέλαβαν να υπαγορεύσουν «πώς θα σωθούμε» και να υποδείξουν «μεταρρυθμίσεις», στην πραγματικότητα επιβεβλημένες πολιτικές, συνδεδεμένες με «δάνεια», που δόθηκαν στη χώρα για να ξεπληρώσει «χρέη» προς τους ίδιους. Χρέη, που έχει πια αποδειχθεί ότι δεν ήταν νόμιμα και δεν αφορούσαν χρήματα που ξοδεύτηκαν από τους πολίτες ή για τους πολίτες, αλλά ήταν σε μεγάλο βαθμό συνδεδεμένα με διαφθορά και διαπλοκή. Και δάνεια, που έχει αποδειχθεί ότι δεν πέρασαν καν από το δημόσιο ταμείο. Αυτές τις επιβεβλημένες πολιτικές τις βάφτισαν «Μνημόνια» και «μνημονιακές υποχρεώσεις» της χώρας. Που έπρεπε να υλοποιούνται από τις κυβερνήσεις εντός προθεσμίας, για να καταβάλλεται κάθε επόμενη δόση δανείου, που θα επέτρεπε την πληρωμή των δανειστών και θα απέτρεπε την χρεοκοπία. Στη διεθνή ορολογία μάλιστα, ονόμασαν με θράσος τα μνημόνια «σχέδια διάσωσης».

Σε εφαρμογή των μνημονίων, οι δομές της αποκεντρωμένης διοίκησης έκλεισαν, για «εξοικονόμηση». Η ελληνική Περιφέρεια έμεινε χωρίς νοσοκομεία, δικαστήρια, υποθηκοφυλακεία, εφορίες και ένα σωρό άλλες υπηρεσίες. Ο κόσμος της περιφέρειας έπρεπε ξαφνικά να διανύσει δεκάδες ή και εκατοντάδες χιλιόμετρα για να αποκτήσει πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες και δομές. Η δημόσια υγεία αποδεκατίστηκε, με κλείσιμο δομών, απολύσεις προσωπικού και περικοπές μισθών. Η παιδεία υποβαθμίστηκε σοβαρά: έλλειψη βιβλίων, μαθήματα με φωτοτυπίες, σχολεία χωρίς θέρμανση, σχολεία χωρίς δασκάλους, παιδιά να λιποθυμούν στην τάξη απ’ την πείνα. Η δικαιοσύνη υπονομεύθηκε κι έγινε πανάκριβη κι απροσπέλαστη για τους απλούς πολίτες. Η αδικία κι η αρνησιδικία βασίλεψαν κι εξακολουθούν να βασιλεύουν. Οι δίκες για υποθέσεις διαφθοράς δεν έγιναν ποτέ ή έγιναν με καθυστέρηση δεκαετιών και οδήγησαν σε αποφάσεις προκλητικές. Η πολιτική προστασία αποψιλώθηκε: φτάσαμε να μην υπάρχουν τα απαιτούμενα αξιόμαχα ελικόπτερα και καναντέρ για την κατάσβεση πυρκαγιών, την ώρα που οι πυροσβέστες έδιναν μάχη με τις φλόγες με στολές και μέσα προστασίας 10ετίας. Η κοινωνική ασφάλιση διαλύθηκε και έμειναν ακάλυπτοι στη δύση του βίου τους άνθρωποι που είχαν ιδρώσει και ματώσει δουλεύοντας στη ζωή τους. Η ανεργία εκτινάχθηκε, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις έκλεισαν, το βιοτικό επίπεδο καταποντίστηκε, η φτώχια εξαπλώθηκε. Το πετρέλαιο θέρμανσης έγινε είδος πολυτελείας, οι άνθρωποι άρχισαν να καίνε ό,τι έβρισκαν για να ζεσταθούν, με αυτοσχέδια τζάκια και μαγκάλια. Πολλοί συνάνθρωποί μας χάθηκαν, από αναθυμιάσεις και πυρκαγιές. Άνθρωποι έδωσαν τέλος στη ζωή τους από απελπισία. Ο πολίτης έγινε εχθρός, που το «κράτος» τον κυνήγησε ανελέητα: κόψιμο ρεύματος, κόψιμο νερού, κατασχέσεις και πλειστηριασμοί, ακόμη και της πρώτης κατοικίας, έγιναν καθημερινότητα. Την ίδια ώρα, ο κοινός μας πλούτος, αεροδρόμια, λιμάνια, αιγιαλοί, παραλίες, δημόσιες επιχειρήσεις νερού, ρεύματος, φυσικού αερίου και δημόσιοι οργανισμοί, κερδοφόροι και στρατηγικής σημασίας, δημόσια κτίρια και στοιχεία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, βγήκαν στο σφυρί και κατέληξαν, αντί πινακίου φακής, στα χέρια αετονύχηδων, κολλητών και διαπλεκόμενων. Οι τράπεζες αιμοδοτήθηκαν με εκατοντάδες δις από ένα τσουνάμι φορολόγησης των πολιτών και περικοπών και οι διοικήσεις τους δεν καθαιρέθηκαν ούτε δικάστηκαν.

Η δημοκρατική και κοινοβουλευτική λειτουργία αφαιρέθηκε και απαγορεύτηκε η ψήφιση νόμων που δεν είχαν εγκριθεί από τους δανειστές.

Σήμερα, δέκα χρόνια μετά, ο λαός μας απέδειξε, με τον πιο περήφανο και περίτρανο τρόπο, το μεγαλείο του, με μια υποδειγματική κοινωνική συμπεριφορά για να σωθούν ανθρώπινες ζωές. Και κατάφερε να ματαιώσει μια προδιαγεγραμμένη τραγωδία. Απέδειξε πόσο χυδαία συκοφαντήθηκε, μόνο και μόνο για να υποχρεωθεί να πληρώσει τα σπασμένα των φαύλων πολιτικών και κυβερνήσεων.
Σήμερα, δέκα χρόνια μετά, αποδείχθηκε ότι όλα όσα επιβλήθηκαν «για να σωθούμε», ήταν μέτρα που υπονόμευσαν σοβαρά την δυνατότητα επιβίωσης της χώρας και του λαού και μας εξέθεσαν σε τεράστιους κινδύνους.

Σήμερα, δέκα χρόνια μετά, ξέρουν όλοι πως οι υπάλληλοι καθαριότητας, οι γιατροί και οι νοσηλευτές και οι δάσκαλοι δεν είναι περιττοί που «πρέπει να τους μειώσουμε».

Σήμερα, δέκα χρόνια μετά, μετά το #μένουμε_σπίτι και την ανάδειξη της στέγης ως πρωταρχικού μέσου προστασίας από την Πανδημία, ποιος θα τολμήσει να πει ότι «το υψηλό ποσοστό ιδιοκατοίκησης στην Ελλάδα είναι πρόβλημα» κι ότι «οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας είναι επιτρεπτοί»;

Σήμερα, δέκα χρόνια μετά, η Ευρωπαϊκή Ένωση, που έπαιξε κυρίαρχο ρόλο στην καταδυνάστευση του πληθυσμού, όπως και άλλων ευρωπαϊκών λαών, υπαγορεύοντας, μεταξύ άλλων, στους πρόθυμους κυβερνώντες την δραματική περικοπή των δαπανών για την υγεία και προκαλώντας κοινωνική καταστροφή εξακολουθεί να συμπεριφέρεται ως δανειστής. Εξακολουθεί να μην αναλαμβάνει την ευθύνη που της αναλογεί. Και επιχειρεί να συμπεριφερθεί προς τους ευρωπαϊκούς λαούς συνολικά και πάλι με την λογική των Μνημονίων. Μόνο που αυτή τη φορά είναι πια ξεκάθαρο ότι δεν φταίνε οι λαοί και οι πολίτες. Καμμία συντονισμένη προπαγάνδα δεν μπορεί να ενοχοποιήσει τους λαούς και τους πολίτες για την Πανδημία, ούτε και για τις τεράστιες ελλείψεις των συστημάτων υγείας, που αποδείχθηκε ότι στο σύνολό τους είχαν αφεθεί εντελώς απροετοίμαστα να αντιμετωπίσουν την υπαρκτή πιθανότητα μιας πανδημίας.

Πριν 10 χρόνια, στο δίλημμα «ανθρώπινη ζωή ή οικονομία», κάποιοι απάντησαν κυνικά «οικονομία», αδιαφορώντας για τις ανθρώπινες ζωές. Και αγνοώντας βέβαια το βασικό: ότι δεν υπάρχει οικονομία χωρίς την κοινωνία και τους ανθρώπους.

Τους τελευταίους μήνες, υπήρξαν κυβερνήσεις που απάντησαν με τον ίδιο τρόπο, με τραγικά αποτελέσματα για τους λαούς τους.

Το 2020 δεν είναι 2010.

Η λογική και η πρακτική των Μνημονίων δεν πρόκειται πια να βρει έδαφος στις συνειδήσεις των πολιτών, μετά την εμπειρία της Πανδημίας, που ξεσκέπασε πόσο κοινωνικά επιζήμιες είναι οι περικοπές στο κοινωνικό κράτος δικαίου και στις βασικές λειτουργίες του δημοσίου τομέα, για την εξυπηρέτηση των πολιτών και του κοινωνικού συνόλου.

Η στάση «δανειστή» της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κανενός διεθνούς οργανισμού δεν μπορεί να γίνει ανεκτή, από κανέναν λαό και από καμμιά κυβέρνηση. Ούτε οι συνταγές καταστροφής κάποιων γραφειοκρατών τεχνοκρατών, που δεν έχουν σχέση ούτε με επιστήμη ούτε με γνώση ούτε με σχέδιο ούτε με νοιάξιμο για τον άνθρωπο και την κοινωνία.

Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, είναι πεντακάθαρο ότι το χρέος που επιβλήθηκε παράνομα στη χώρα μας πρέπει να διαγραφεί κι ότι οι υποχρεώσεις που συνδέθηκαν με την αποπληρωμή του, πρέπει οριστικά να αποσυρθούν. Ένα μέρος των υποχρεώσεων αυτών ανεστάλη ήδη λόγω της Πανδημίας-κι αυτό αποτελεί μια ηχηρή ομολογία ότι ούτε ήταν επιβεβλημένη η θεσμοθέτησή τους ούτε είναι λογική η συνέχισή τους.

Μετά από την εμπειρία της Πανδημίας, είναι πιο επιτακτική από ποτέ μια εθνική πολιτική πλήρους αποδέσμευσης της χώρας μας από τα Μνημόνια, πλήρους ανάκτησης της εθνικής μας κυριαρχίας και επείγοντος σχεδιασμού της κοινωνικής ευημερίας, που είναι ο βασικός νομιμοποιητικός λόγος ύπαρξης τόσο των κρατών όσο και των διεθνών οργανισμών.

Σε εκείνους που ονειρεύονται να βάλουν κι άλλο γύψο στην όμορφη Ελλάδα μας, η Πλεύση Ελευθερίας απαντά: η σελίδα έχει οριστικά γυρίσει.

Και η εποχή μιας νέας διεκδίκησης της κοινωνικής ευημερίας και της εθνικής ανεξαρτησίας, με αλληλεγγύη, πρόνοια και δικαιοσύνη, έχει ανοίξει.

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Του Λεωνίδα Χρυσανθόπουλου
Πρέσβη επί τιμή

Η κυβέρνηση διέθεσε 6.8 δις από τον προϋπολογισμό για την ανακούφιση των πληττομένων από τα μέτρα που πάρθηκαν για την προστασία του πληθυσμού από τον κορονοϊό. Και σωστά έπραξε. Το ποσό αυτό καλύπτει τις ανάγκες για έναν με δύο μήνες. Μετά όμως τι θα γίνει μιας και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει την παύση της πανδημίας;

Η κυβέρνηση άρχισε να διαψεύδει ότι θα μειώσει μισθούς και συντάξεις. Όλοι όμως γνωρίζουμε ότι οι διαψεύσεις αυτές είναι εκ του πονηρού από τη στιγμή που ήδη άρχισε να το σκέφτεται. Τόσες φορές εξάλλου στο παρελθόν έχουν γίνει ανάλογες διαψεύσεις χωρίς αντίκρισμα. Εάν όμως η κυβέρνηση τολμήσει να προβεί σε μειώσεις, το πρακτικό αποτέλεσμα θα είναι το εξής: Οι συνταξιούχοι, που ήδη έχουν χάσει το 60% των συντάξεών τους λόγω των μνημονιακών υποχρεώσεων, δεν θα μπορούν πλέον να πληρώνουν φόρους και δόσεις τραπεζικών δανείων καθώς ό,τι τους περισσεύει θα πηγαίνει στη διατροφή τους και στη συντήρηση των οικογενειών τους. Οι τράπεζες θα απειλούν με κατασχέσεις χωρίς νόημα γιατί ό,τι κατάσχουν θα τους είναι άχρηστο εφόσον δεν θα υπάρχει αγοραστής για τα κατασχεμένα. Τυχόν μείωση των μισθών και των συντάξεων θα σημάνει επίσης κατάρρευση του κρατικού μηχανισμού και αυθόρμητες λαϊκές εξεγέρσεις που θα έχουν περισσότερα θύματα απ’ ό,τι ο κορονοϊός.
Τι μπορεί να κάνει η κυβέρνηση; Μπορεί να κηρύξει στάση πληρωμών προς τους δανειστές για το δήθεν δημόσιο χρέος της Ελλάδας. Ας δούμε όμως τις υποχρεώσεις που μας επιβλήθηκαν:

2020 5.9 δις, 2021 4.9 δις, 2022 9.4 δις, 2023 11.7 δις, 2024 9.4 δις, 2025 9.24 δις, 2026 8 δις, 2027 5,9 δις, 2028 11.5 δις κ.ο.κ. (στοιχεία της Ναυτεμπορικής της 21.5.2019)

Λόγω των έκτακτων μέτρων που λήφθηκαν για την προστασία του πληθυσμού από την πανδημία, η κυβέρνηση θα πρέπει να προβεί σε στάση πληρωμών του δημοσίου χρέους, τουλάχιστον για το 2020 και το 2021, για την εξασφάλιση της επιβίωσης του πληθυσμού της χώρας. Η κυβέρνηση δεν θα ζητήσει την άδεια των δανειστών, απλά θα το ανακοινώσει κι αυτό για λόγους ευγενείας. Λόγω του γενικότερου παγκοσμίου οικονομικού χάους και της προβλεπόμενης διάλυσης της Ε.Ε. θα είναι δύσκολο αν όχι αδύνατο ν’ αντιδράσουν οι δανειστές στη στάση πληρωμών που θα επιβάλουμε. Και ας μην περιμένουμε τις αποφάσεις της Ε.Ε. περί έκδοσης κορονοϊομολόγου που δεν πρόκειται να έρθουν έγκαιρα. Ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας Κλάους Ρέγκλινγκ εξάλλου δήλωσε πρόσφατα ότι θα χρειαστεί τουλάχιστον ένας χρόνος για να μπορέσει να εκδοθεί οποιασδήποτε μορφής ευρωομόλογο.

Η στάση πληρωμών είναι η μόνη λύση που θα μπορέσει να εξασφαλίσει την επιβίωση του ελληνικού πληθυσμού και της χώρας μας σ’ αυτές τις δύσκολες στιγμές που διέρχεται η ανθρωπότητα. Η δήθεν εύκολη λύση της μείωσης μισθών και συντάξεων θα οδηγήσει σε κοινωνικές αναταραχές τέτοιας έκτασης που τα θύματα θα είναι πολύ περισσότερα απ’ αυτά του κορονοϊού, με ενδεχόμενο μάλιστα την κατάρρευση του κράτους κάτι που όλοι μας απευχόμαστε.


πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου υπενθυμίζει το έργο της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους και τη σημασία του σήμερα

Στις 4 Απριλίου 2015 η Ζωή Κωνσταντοπούλου, ως Πρόεδρος της Βουλής, ίδρυσε την Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους.

5 χρόνια μετά (4/4/2020), με ανάρτησή της, υπενθύμισε το έργο της Επιτροπής, αλλά και πόσο επίκαιρο είναι σήμερα, συνοδεύοντας την ανάρτησή της με το βίντεο της ομιλίας της στην εναρκτήρια συνεδρίαση της Επιτροπής.

Το κείμενο της ανάρτησης της Ζωής Κωνσταντοπούλου:

«Σαν σήμερα πριν 5 χρόνια ίδρυσα, ως Πρόεδρος της Βουλής, την Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους.

Μολονότι το έργο της διακόπηκε βίαια, η παρακαταθήκη και τα πορίσματά της αποτελούν πολύτιμο κεκτημένο του Ελληνικού λαού.

Καθώς σήμερα οι δημοσιονομικοί κανόνες κάμπτονται και καταργούνται χάριν του υπέρτερου κοινωνικού συμφέροντος, αποδεικνύεται ότι όσα μας παρουσίαζαν ως πρακτικά αδύνατα είναι απολύτως πραγματοποιήσιμα...

Ας το θυμόμαστε.

Με βάση τα κεκτημένα του χθες και τις εμπειρίες του σήμερα, μπορούμε και πρέπει να διεκδικήσουμε το δίκαιο του λαού μας. Που αυτές τις μέρες, με το παράδειγμά του, καταρρίπτει τα στερεότυπα που βολικά προβάλλονταν για τη δικαιολόγηση της επιβολής του παράνομου χρέους.

ΖΚ»



Δείτε εδώ την ανάρτηση της Ζωής Κωνσταντοπούλου στο Facebook:https://www.facebook.com/1489639131352219/posts/2502813550034767/



Εδώ, η ομιλία της Ζωής Κωνσταντοπούλου στην εναρκτήρια συνεδρίαση της Επιτροπής του Ελληνικού Κοινοβουλίου για τα αληθινά αίτια και τις γενεσιουργούς αιτίες της δημιουργίας και της διόγκωσης του Δημοσίου Χρέους (Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους): https://www.freedomtv.gr/video.php?v=1171


Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Μια ανοιχτή συνέντευξη της Ζωής Κωνσταντοπούλου παρακολουθήσαμε σήμερα το πρωί στον Σκάι. Αυτό που έχει πράγματι τεράστιο ενδιαφέρον είναι η πρόταση της Προέδρου της Πλεύσης Ελευθερίας, σε περίπτωση που ο Γιάνης Βαρουφάκης, υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης του '15 που μας φόρτωσε ακόμα ένα μνημόνιο των τοκογλύφων δανειστών, και καταγραφέας όσων διημείφθησαν στην περιβόητη διάσκεψη του Eurogroup στην Ρίγα δεν έχει την τόλμη να δημοσιοποιήσει τα πρακτικά ζητά να το πράξει εκείνη. 

 Και βέβαια είναι σκωπτικό το ύφος της Προέδρου της ΠΛΕΥΣΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ με δεδομένο το θάψιμο των απομαγνητοφωνημένων σινομιλιών της σύσκεψης επί μια πενταετία. Και φυσικά αποκτά τεράστιο ενδιαφέρον η εξέλιξη της διαφάνειας σχετικά με τα πεπραγμένα του '15 από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ιδιαίτερα μετά την (προκλητική) άρνηση του Προέδρου της Βουλής να παραλάβει το σχετικό υλικό και να το δημοσιοποιήσει, ως όφειλε.
Η συνέντευξη της Ζωής Κωνσταντοπούλου:

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
του Eric Toussaint *

Στην τελευταία του ταινία, ο Κώστας Γαβράς καταγγέλλει την ωμή συμπεριφορά των Ευρωπαίων πολιτικών ηγετών στη διάρκεια της ελληνικής κρίσης το 2015. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα αξιέπαινο εγχείρημα. Όμως, είναι λυπηρό ότι αποσιωπά αρκετά σημεία που σημάδεψαν εκείνη την περίοδο.

Ο Κώστας Γαβράς είναι μεγάλος σκηνοθέτης και το έργο του φανερώνει μια μόνιμη στράτευση στον αγώνα ενάντια στις αδικίες. Οι πολιτικές ταινίες του συμβάλλουν στην αποκάλυψη των μαύρων και δραματικών περιόδων του εικοστού αιώνα: Το Ζ (που αναφέρεται στους πολιτικούς αγώνες στην Ελλάδα στη δεκαετία του 1960), ο Αγνοούμενος (καταγγελία των κατασταλτικών μεθόδων των δικτατοριών στη Νότια Αμερική στη δεκαετία του 1970 και της υποστήριξης που τους προσέφερε η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών), η Ομολογία (που καταγγέλλει τις σταλινικές δίκες στο σοβιετικό μπλοκ), το Αμήν (που αποκαλύπτει την παθητικότητα ή ακόμα και τη συνενοχή του Βατικανού απέναντι στα εγκλήματα των Ναζιστών και στο ολοκαύτωμα), το Κεφάλαιο (που είναι μια καταγγελία του σύγχρονου καπιταλισμού). Αυτές οι ταινίες ανήκουν στη πολιτισμική κληρονομιά εκείνων που αγωνίζονται για να δώσουν ένα τέλος στις αδικίες.

Η ταινία Ενήλικοι στο Δωμάτιο πλουτίζει αυτό το έργο και είναι πολύ θετικό το γεγονός ότι μετά το Ζ, ο Κώστας Γαβράς αφιερώνει και πάλι μια ταινία στα γεγονότα που αφορούν την Ελλάδα και που συγκλόνισαν την Ευρώπη το 2015.

Βαρουφάκης, ο μάρτυρας-κλειδί

Κύριος στόχος της ταινίας είναι η βάναυση συμπεριφορά των Ευρωπαίων πολιτικών ηγετών απέναντι στην ελληνική κυβέρνηση, η λύσσα με την οποία προσπάθησαν να εμποδίσουν την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα να τελειώσει με τη λιτότητα που είχαν επιβάλλει οι ίδιοι Ευρωπαίοι ηγέτες μέσω των μνημονίων (Memorandum of Understanding ή MoU) που, όπως το βεβαιώνει ο Γιάνης Βαρουφάκης στη ταινία, ωφέλησαν τις μεγάλες γερμανικές και γαλλικές τράπεζες σε βάρος του ελληνικού λαού.

Για να φτιάξει την πλοκή του, ο Κώστας Γαβράς δανείστηκε τόσο πολύ εκείνη που περιλαμβάνεται στο βιβλίο που έγραψε ο πρώην υπουργός Οικονομικών ώστε έφτασε να δώσει στην ταινία του τον ίδιο τίτλο Ενήλικοι στο Δωμάτιο.

Βασιζόμενος στη μαρτυρία από πρώτο χέρι του Βαρουφάκη, ο Κώστας Γαβράς πέτυχε να αποκαλύψει στα μάτια όλου του κόσμου την εντελώς αντιδημοκρατική συμπεριφορά των ευρωπαίων ηγετών. Και αυτό είναι σημαντικό.

Στοιχεία που ξεχάστηκαν

Φυσικά, είναι αδύνατο να παρουσιάσεις μέσα σε δυο ώρες με όλη την πολυπλοκότητά τους αυτά που συνέβησαν στην Ελλάδα και στην Ευρώπη στη διάρκεια μιας περιόδου έξι μηνών. Και είναι κρίμα που ο Κώστας Γαβράς αποσιώπησε αρκετά αξιοσημείωτα γεγονότα εκείνης της περιόδου. Έτσι, δεν αναφέρει τις πράξεις αλληλεγγύης που έγιναν στην Ευρώπη προς τον ελληνικό λαό σε στιγμές-κλειδιά των διαπραγματεύσεων. Ωστόσο, ο Βαρουφάκης τις αναφέρει στο βιβλίο του και θα ήταν δυνατό να δείξει ότι ενώ διεξάγονταν ατέλειωτες διαπραγματεύσεις στις Βρυξέλλες ή αλλού (στη Φρανκφούρτη ή στην Αθήνα), γίνονταν διαδηλώσεις υποστήριξης στον ελληνικό λαό με χιλιάδες κόσμο. Ο ίδιος ο Βαρουφάκης παραδέχεται ότι αυτές οι διαδηλώσεις ήταν μεγάλες τις σπάνιες φορές που ο Τσίπρας ή ο ίδιος είχαν δώσει δημόσια σημάδια αντίστασης στην Τρόικα. Επίσης, θα ήταν εξίσου βασικό να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στους πολίτες στην Ελλάδα ενώ ο Κώστας Γαβράς δεν τους δείχνει παρά μόνο μέσα από τα τζάμια του αυτοκινήτου με το οποίο μετακινούνται ο Βαρουφάκης και ο Τσίπρας λίγο μετά το σχηματισμό της κυβέρνησης στα τέλη του Γενάρη 2015.

Απών ο λαός

Με εξαίρεση μια σκηνή στην οποία ο Βαρουφάκης είναι σε ένα εστιατόριο με φίλους, ο λαός είναι κυριολεκτικά απών από την ταινία. Το φιλμ μοιάζει να είναι κεκλεισμένων των θυρών με ατέλειωτες συζητήσεις και ο Κώστας Γαβράς δυσκολεύεται να αναδείξει τα διάφορα στάδια της διαπραγμάτευσης. Αν και ο σκηνοθέτης δηλώνει ότι ακολουθεί την αφήγηση του Βαρουφάκη, δυο εντελώς θεμελιώδη στοιχεία παρουσιάζονται με βαθύτατα αλλοιωμένο τρόπο. Το πρώτο στοιχείο: ο Κώστας Γαβράς κάνει σαν ο Τσίπρας και ο Βαρουφάκης να ήταν αντίθετοι μέχρι το δημοψήφισμα του Ιουλίου 2015 στη συνέχιση του μνημονίου ενώ ο Βαρουφάκης παραδέχεται ότι στις 20 Φεβρουαρίου και στις επόμενες μέρες αποδέχτηκε εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης την παράταση για τέσσερις μήνες του ισχύοντος μνημονίου που έπρεπε να τερματιστεί στα τέλη Φεβρουαρίου 2015. Όχι μόνο ο Τσίπρας και ο Βαρουφάκης συμφωνούσαν να παρατείνουν το μνημόνιο αλλά και συνέχισαν τις ιδιωτικοποιήσεις που είχαν υποσχεθεί ότι θα τερμάτιζαν και άδειασαν τα χρηματοκιβώτια όλων των δημόσιων θεσμών για να εξοφλήσουν τους πιστωτές της Τρόικας. Ενώ ο Βαρουφάκης εξηγεί στο βιβλίο του πως πρότεινε στις κινεζικές αρχές να ολοκληρώσει την απόκτηση του συνόλου του λιμανιού του Πειραιά και να προσθέσει την πώληση των ελληνικών σιδηροδρόμων, η ταινία δεν κάνει την παραμικρή αναφορά σε αυτό.

Μια παραπλανητική εκδοχή

Το δεύτερο στοιχείο που αλλοιώθηκε αφορά τον τρόπο με τον οποίο ο πυρήνας γύρω από τον Τσίπρα αντέδρασε στη νίκη του Όχι στο δημοψήφισμα. Πρέπει να θυμηθούμε ότι εξαγγέλοντας το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου, ο Τσίπρας είχε καλέσει τον ελληνικό λαό να ψηφίσει Όχι για να αρνηθεί τις απαιτήσεις των πιστωτών. Σε μια από τις τελικές σκηνές του φιλμ βλέπουμε τον Τσίπρα και εκείνους που τον περιστοιχίζουν να αλληλοσυγχαίρονται με ενθουσιασμό για τη νίκη του Όχι ενώ ο ίδιος ο Βαρουφάκης διευκρινίζει ότι είναι βέβαιος πως ο Τσίπρας ποντάριζε στη νίκη του Ναι για να νομιμοποιήσει την συνθηκολόγησή του.’Αρα ο Κώστας Γαβράς αποφάσισε σε αυτό το σημείο να μην ακολουθήσει την αφήγηση του Βαρουφάκη και να δώσει μια παραπλανητική εκδοχή των πραγματικών γεγονότων. Η αλήθεια είναι ότι ο Τσίπρας αιφνιδιάστηκε από τη θέληση του ελληνικού λαού να αντισταθεί ακόμα μια φορά στους πιστωτές ψηφίζοντας υπέρ του Όχι με πάνω από το 61% των ψήφων. Πολλοί αυτόπτες μάρτυρες είναι κατηγορηματικοί: Όταν ο Τσίπρας και το περιβάλλον του έμαθαν τη νίκη του Όχι δεν εκδήλωσαν κανέναν ενθουσιασμό. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου, πρόεδρος του ελληνικού κοινοβουλίου, και φίλη τότε του Τσίπρα το λέει ξεκάθαρα. Εξάλλου, και ο Βαρουφάκης δεν ισχυρίζεται κάτι διαφορετικό.

Αντίθετα, σε ένα άλλο σημείο, ο Κώστας Γαβράς αποφάσισε να σεβαστεί την αφήγηση του Βαρουφάκη που στις 500 σελίδες του βιβλίου του δεν κάνει την παραμικρή αναφορά στο λογιστικό έλεγχο του ελληνικού χρέους που γινόταν στην Ελλάδα το πρώτο εξάμηνο του 2015. Γιατί ο Κώστας Γαβράς που άσκησε το δικαίωμα να εφεύρει εκ τού μηδενός μια σκηνή πανηγυρισμών για τη νίκη του Όχι δεν άσκησε το ίδιο δικαίωμα του δημιουργού για να προσθέσει στην ταινία τις εργασίες της επιτροπής αλήθειας για το ελληνικό χρέος, μιας επιτροπής που δημιουργήθηκε από την πρόεδρο της Βουλής με την επίσημη υποστήριξη του Τσίπρα και του Βαρουφάκη; Ενώ το ζήτημα του χρέους είναι μόνιμα παρόν στην ταινία, γιατί παραλήφθηκε η ύπαρξη των εργασιών αυτής της επιτροπής παρόλο που αυτή συγκέντρωνε όλη την προσοχή ενός σημαντικού μέρους του ελληνικού λαού; Αυτό εκπλήσσει ακόμα περισσότερο από τη στιγμή που στους τίτλους τέλους ο Κώστας Γαβράς αναφέρει το φιλμ “Ο έλεγχος του ελληνικού χρέους” http://www.cadtm.org/Film-L-audit-Enquete-sur-la-dette-grecque που γύρισε ο κινηματογραφιστής Μαξίμ Κουβαράς σε συνεργασία με την CADTM. Αυτό το ντοκιμαντέρ, που αναφέρει ο Κώστας Γαβράς, είναι πλήρως αφιερωμένο στις εργασίες της επιτροπής καθώς και στην αλληλεγγύη που εκδηλώθηκε στην Ευρώπη σε υποστήριξη του ελληνικού λαού. Αναφέρεται επίσης στην έλλειψη σεβασμού που επέδειξε ο Τσίπρας στην λαϊκή βούληση που εκφράστηκε στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015.

Μια λειασμένη εικόνα

Μπορούν να γίνουν και άλλες κριτικές στην ταινία: Η στάση της διευθύντριας του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, και η στάση του Εμμανουέλ Μακρόν, υπουργού οικονομίας, βιομηχανίας και ψηφιακής της κυβέρνησης Βαλς έχουν παρουσιαστεί λαθεμένα. Ο Κώστας Γαβράς τους παρουσιάζει να σέβονται τη θέληση της ελληνικής κυβέρνησης και να συμπάσχουν με τον ελληνικό λαό ενώ στη πραγματικότητα και οι δυο τους έκαναν μέτωπο με τους άλλους ευρωπαίους ηγέτες για να βασανίσουν την ελληνική κυβέρνηση και να καταστρέψουν τις ελπίδες του λαού της.

Οι κριτικές που μόλις έκανα δεν με εμποδίζουν να ευχαριστήσω τον Κώστα Γαβρά που αφιέρωσε μια ταινία στην εντελώς απαράδεκτη μεταχείριση που επιφυλλάχτηκε στη κυβέρνηση και στο λαό της Ελλάδας το 2015. Αυτή δίνει μιαν ακόμα ευκαιρία να συζητήσουμε τα διδάγματα που πρέπει να αντλήσουμε και τη στρατηγική που πρέπει να υιοθετήσουμε για να αποφύγουμε την επανάληψη μιας τέτοιας καταστροφής. Βέβαια, θα είχα προτιμήσει να δείχνει το φιλμ ότι θα μπορούσαμε να είχαμε ακολουθήσει ένα άλλο σενάριο και ότι ήταν δυνατό να νικήσουμε την αντιδημοκρατική στάση και τις πολιτικές λιτότητας που επέβαλαν οι πιστωτές.


* Ο Ερίκ Τουσσέν, δόκτωρ πολιτικών επιστημών, είναι διεθνής εκπρόσωπος της CADTM (Επιτροπή για την Κατάργηση των Άνομων Χρεών www.cadtm.org). Μετά από αίτημα της προέδρου του ελληνικού κοινοβουλίου, συντόνισε τις εργασίες της επιτροπής για την αλήθεια του ελληνικού χρέους το 2015. Η εκδοχή του για την ελληνική εμπειρία θα εκδοθεί το 2020 με τον τίτλο “Συνθηκολόγηση μεταξύ Ενηλίκων” (Capitulation entre Adultes).

**Μετάφραση: Γιώργος Μητραλιάς

πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Με επιστολή της στον Πρόεδρο της Βουλής, η Ζωή Κωνσταντοπούλου τοποθετείται για την επικείμενη 200η επέτειο της Ελληνικής Επανάστασης, την ανάγκη μιας νέας απελευθέρωσης της Ελλάδας από τον ζυγό των δανειστών, την Επιτροπή «Ελλάδα 2021» και για την αποστολή του Ιδρύματος της Βουλής.

Ολόκληρη η επιστολή:

Προς τον Πρόεδρο της Βουλής κ. Κωνσταντίνο Τασούλα

Κύριε Πρόεδρε,

Σας ευχαριστώ για την πρόσκληση που μου αποστείλατε να παρευρεθώ στην εκδήλωση για την «έναρξη των εργασιών της «Επιτροπής ΕΛΛΑΔΑ 2021» και της συνεργασίας της με το Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία, εν όψει της προετοιμασίας της χώρας για την Επέτειο συμπληρώσεως 200 ετών από την Παλιγγενεσία».

Με βάση αυτήν την πρόσκληση, επιθυμώ να σας εκθέσω τις ακόλουθες σκέψεις και προβληματισμούς μου, εν αναμονή της απάντησής σας:

1) Η Επέτειος της έναρξης της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 αποτελεί εξαιρετικά σημαντικό γεγονός, συνδεδεμένο άρρηκτα με τον ιστορικό και ηρωικό αγώνα του λαού μας για Ελευθερία και Ανεξαρτησία. Δυστυχώς, σήμερα, η Ελευθερία κι η Ανεξαρτησία που κατακτήθηκαν με αίμα και αυτοθυσία, έχουν αφαιρεθεί βίαια, μέσω της επιβολής στη χώρα των Μνημονίων, που αποτελούν εργαλεία αποικιοποίησης της Ελλάδας και εξανδραποδισμού των Ελλήνων. Μέσω των Μνημονίων επιβλήθηκε και εγκαταστάθηκε στη χώρα μας Επιτροπεία και εξωτερικός έλεγχος σε όλους τους τομείς της εσωτερικής πολιτικής, αλλά και στην ίδια την κοινοβουλευτική λειτουργία, που τελεί υπό την κηδεμονία των δανειστών. Κατά τους όρους και τις επιταγές του 3ου Μνημονίου: «Κανένας νόμος δεν θα ψηφιστεί στην Ελληνική Βουλή, αν δεν έχει προηγουμένως εγκριθεί από τους δανειστές», επιταγή που εξακολουθεί μέχρι σήμερα να εφαρμόζεται, δυστυχώς. Ταυτόχρονα, με εντολές και οδηγίες των δανειστών, ρευστοποιείται και σήμερα η δημόσια περιουσία και αφαιρείται η πρώτη κατοικία των πολιτών. Αυτά, σε πείσμα των διακηρύξεων της προηγούμενης Κυβέρνησης ότι «τα Μνημόνια τελείωσαν».

Με αυτό το δεδομένο, είναι σαφές ότι η χώρα μας βρίσκεται και σήμερα υπόδουλη ξένων δυνάμεων, που σφετερίζονται τις εξουσίες που ανήκουν, κατά το Σύνταγμα, στον λαό μας και οικειοποιούνται την περιουσία του και το μέλλον του. Κατά την άποψή μου, σε αυτή την ιστορική και πολιτική συνθήκη, μια Επιτροπή για την Επέτειο των 200 ετών από την Επανάσταση του 1821 θα είχε νόημα μόνο εάν αναλάμβανε την επιβεβλημένη σκληρή εργασία για την επεξεργασία ενός σχεδίου Νέας Απελευθέρωσης της Χώρας μας από τα δεσμά των Μνημονίων και του παράνομου Χρέους, και κατάκτησης της δημοκρατικής και εθνικής μας κυριαρχίας και ανεξαρτησίας, σε σύνδεση με το διαχρονικό, αγωνιστικό αίτημα του λαού μας για ιστορική αυτογνωσία και δημοκρατικό αυτοπροσδιορισμό.

Η προσωπική και πολιτική μου θέση είναι ότι τιμούμε τους ήρωες της Επανάστασης και το ιστορικό αυτό γεγονός όταν, με το παράδειγμά μας και τις πράξεις μας, δικαιώνουμε εκείνους που έδωσαν τη ζωή τους για την Ελευθερία. Αν το υπέρτατο αυτό αγαθό εγκαταλείπεται, καθίστανται άνευ ουσίας οι πανηγυρικές εκδηλώσεις και οι Επιτροπές.

Η ανάγκη, αλλά και το πατριωτικό και δημοκρατικό καθήκον, απελευθέρωσης της Ελλάδας από τον Ζυγό των Δανειστών είναι, όπως γνωρίζετε, η θέση που δημόσια και σταθερά εκφράζω σε όλη την πολιτική μου διαδρομή, από κάθε αξίωμα ή ιδιότητα, και που υπηρετεί το πολιτικό κίνημα του οποίου είμαι Επικεφαλής, η Πλεύση Ελευθερίας. Είναι ταυτόχρονα μια θέση που έχουν εκφράσει με πολλούς τρόπους πάμπολλοι πολίτες, πνευματικοί άνθρωποι, καλλιτέχνες, δημοσιογράφοι, πολιτικά και δημόσια πρόσωπα.

Από την θέση αυτή πηγάζει επιτακτικά το ερώτημα:

«Θα εορτάσουμε τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821, χωρίς να αμφισβητήσουμε το σημερινό καθεστώς ανελευθερίας και νέας υποδούλωσης του λαού μας;»
2) Ο σκοπός του Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία είναι ακριβώς, όπως δηλώνει και η ονομασία του, η ενίσχυση του Κοινοβουλευτισμού και της Δημοκρατίας. Δυστυχώς, ο πολύ σημαντικός προϋπολογισμός του Ιδρύματος διασπαθίζεται διαχρονικά σε δημόσιες σχέσεις και οικονομική ενίσχυση «ημετέρων», ενώ θα μπορούσε και θα έπρεπε να αποτελεί το θεμέλιο πολύ σημαντικών και πολύτιμων εργασιών για τη Δημοκρατία και τον Κοινοβουλευτισμό, των οποίων να επωφελούνται οι πολίτες και ο ελληνικός λαός. Όπως γνωρίζετε, με την ιδιότητα της πρώην Προέδρου της Βουλής, είμαι Αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος. Ωστόσο, μετά το 2015 ουδέποτε προσκλήθηκα σε οποιαδήποτε συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος. Κατά συνέπεια, μου είναι απολύτως άγνωστη η διαδικασία με την οποία αποφασίσθηκε η «συνεργασία του Ιδρύματος της Βουλής με την Επιτροπή ΕΛΛΑΔΑ 2021», στην οποία αναφέρεστε στην πρόσκλησή σας, όπως μου είναι απολύτως άγνωστο γενικά πώς διοικείται το Ίδρυμα κατά τα τελευταία 4 χρόνια.

Κατά την παρουσία μου σε 2 Συνεδριάσεις του Δ.Σ. του Ιδρύματος, αμέσως μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015, που ήταν και οι μοναδικές στις οποίες προσκλήθηκα από τον προκάτοχό σας, είχα επισήμως υποβάλει προτάσεις για το αντικείμενο των εργασιών του Ιδρύματος και, ειδικότερα, για την έρευνα για το Δημόσιο Χρέος, τις Γερμανικές Οφειλές, και σειρά θεμάτων που αφορούν τη Δημοκρατία, τη Διαφάνεια, τις Ελευθερίες των πολιτών, την Παιδεία και τον Πολιτισμό. Καμμία από αυτές τις προτάσεις δεν εξετάσθηκε ούτε απαντήθηκε. Επίσης, είχα αντιταχθεί σθεναρά στη διασπάθιση των χρημάτων του Ιδρύματος σε εξεζητημένους σκοπούς (όπως αγορά χρυσής λίρας για την πίτα των υπαλλήλων) και σε δημόσιες σχέσεις και είχα καταψηφίσει τις σχετικές αποφάσεις. Αντιλαμβάνομαι, φυσικά, τους λόγους για τους οποίους ο προκάτοχός σας Ν. Βούτσης δεν ήθελε την παρουσία μου και εντεύθεν συνάγω ότι προφανώς δεν πραγματοποίησε άλλη συνεδρίαση του Δ.Σ. του Ιδρύματος. Άλλωστε, ήταν γνωστός και διαβόητος ο εξωθεσμικός και παραθεσμικός τρόπος με τον οποίο διαχειρίσθηκε την θέση του Προέδρου της Βουλής.

Με δεδομένη την πρόσφατη έναρξη της δικής σας θητείας, παρακαλώ να έχω από εσάς μία επίσημη ενημέρωση για την σημερινή κατάσταση του Ιδρύματος της Βουλής.

Επίσης, σας ζητώ τη νόμιμη σύγκληση του Διοικητικού του Συμβουλίου του Ιδρύματος, ώστε να συζητηθεί εκεί, όπως θεσμικά επιβάλλεται, το περιεχόμενο ουσιαστικών πρωτοβουλιών για την προαγωγή του Κοινοβουλευτισμού και της Δημοκρατίας, καθώς και το ζήτημα της συνεργασίας του Ιδρύματος με την υπό σύσταση Επιτροπή «ΕΛΛΑΔΑ 2021».

Αθήνα, 7/11/2019

Με τιμή,

Ζωή Ν. Κωνσταντοπούλου

Πρ. Πρόεδρος της Βουλής
Επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Συγκεκριμένες προτάσεις για την οικονομική πολιτική της χώρας έκανε η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Μίλησε για την ανάγκη πραγματοποίησης δημοσίων δαπανών σε νευραλγικούς τομείς όπως η Παιδεία, η Υγεία, η Πολιτική Προστασία και εξήγησε ότι η διαγραφή του Χρέους αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για την άσκηση κυρίαρχης πολιτικής. 

Απόσπασμα από τη Συνέντευξη Τύπου 
της Επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας, 
Ζωής Κωνσταντοπούλου,στην 84η Δ.Ε.Θ

Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

της Δελιβάνη - Νεγρεπόντη Μαρίας 


Αρκετοί Έλληνες, εξουθενωμένοι από τα καθημερινά και άλυτα προβλήματά τους, πριν ένα χρόνο είχαν αφεθεί να περιπλανηθούν στα ονειρικά μονοπάτια του μαγευτικού παραμυθιού: καθαρή έξοδος από τα Μνημόνια και αναπτυξιακό σχέδιο. Τώρα οι ίδιοι ή κάποιοι άλλοι συμπατριώτες μας πιστεύουν το άλλο παραμύθι, ότι έρχεται η ταχύρυθμη ανάπτυξη που θα αλλάξει την Ελλάδα. Δυστυχώς, για εμάς τους ανθρώπους, τα όνειρα και τα παραμύθια τελειώνουν απότομα. Η αφύπνιση είναι πάντα οδυνηρή.

Η πραγματική έξοδος από τα Μνημόνια, έστω και όταν αυτά δεν φέρουν πια αύξοντα αριθμό, είναι εκ των πραγμάτων, απλώς, αδύνατη. Και τούτο διότι, πρώτον το ελληνικό χρέος έχει χαρακτηριστεί από το ΔΝΤ ως «εξαιρετικά μη βιώσιμο», όπως άλλωστε είναι. Έκτοτε έχει εξακολουθήσει την ανοδική πορεία του, ως ποσοστό του ΑΕΠ, ενισχύοντας ακόμη περισσότερο αυτόν τον εξαιρετικά μη βιώσιμο χαρακτήρα του.

Δεύτερον, η επιτήρηση από τους δανειστές είναι αναπότρεπτη, μέχρι να ξεπληρωθεί από την Ελλάδα το 75% του χρέους, δηλαδή εσαεί. Ας σημειωθεί ότι επί εννέα χρόνια όχι μόνο δεν ξεπληρώθηκε αξιόλογο ποσοστό του τεραστίων διαστάσεων αυτού χρέους, αλλά επιπλέον αυξήθηκε ο όγκος των υποχρεώσεών μας, ως προς αυτό: από 130% στο ΑΕΠ πριν από την κρίση, είναι τώρα σχεδόν 190%.

Θα μπορούσαμε, βέβαια, να εξακολουθήσουμε να βαυκαλιζόμαστε με ένα άλλο μύθευμα: την ελάφρυνση του χρέους. Αλλά, νομίζω, ότι αυτό το αφήγημα έχει ξεθωριάσει ακόμη και για όσους αρχικά το πίστεψαν, επειδή, απλώς, δεν ερμήνευσαν σωστά την απαρέγκλιτη γερμανική απόφαση, η ελάφρυνση να μη συμβεί ποτέ. Τα Μνημόνια ήταν ό,τι χειρότερο θα μπορούσε να συμβεί στην Ελλάδα.

Κατέστρεψαν την ελληνική οικονομία και κοινωνία, με την απληστία των δανειστών να αρπάξουν το γρηγορότερο και με οποιαδήποτε μεθόδευση, τα όσα χρωστούσαμε (και περισσότερα αυτών), όχι μέσα από ανάπτυξη της οικονομίας, αλλά μέσω αφαίμαξης κάθε αναπτυξιακής της δυνατότητας. Νοιάστηκαν αποκλειστικά και μόνο να επιτύχουν τη δημοσιονομική ισορροπία, προκειμένου να εξασφαλιστούν οι δανειστές. Αδιαφόρησαν προκλητικά για τον καταποντισμό της πραγματικής οικονομίας και του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων. Απλώς, να παρατηρήσω ότι στην Ισλανδία έγινε το ακριβώς αντίθετο και, φυσικά, πολύ πιο ανθρώπινο.

Νεοαποικιοκρατικές απαιτήσεις

Με την πάροδο του χρόνου, οι απαιτήσεις των δανειστών έγιναν απροκάλυπτα νεοαποικιοκρατικές, ξεφεύγοντας εντελώς από τις προδιαγραφές της αλληλεγγύης και της συνοχής μιας οιονεί ενωμένης Ευρώπης. Τα σπίτια των φτωχών, οι καταθέσεις και το σύνολο του πλούτου της χώρας μας εξουσιάζονται, χωρίς έλεος, από τους εταίρους. Και το χειρότερο, τα εθνικά μας θέματα, όπως φαίνεται, άρχισαν να αποτελούν αντικείμενο εκβιασμού και συναλλαγής.

Από την αρχή της ελληνικής τραγωδίας, οι εταίροι-δανειστές έσπευδαν να προσφέρουν βοήθεια στους δικούς μας κυβερνήτες, κάθε φορά που εμφανίζονταν ανυπέρβλητες δυσκολίες, και που έτσι κινδύνευαν τα συμφέροντά τους. Φέρνω ως παράδειγμα την έξωθεν και αποφασιστική βοήθεια, που έλαβε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, για να μεταλλαχτεί το «Όχι» του δημοψηφίσματος του 2015 σε «Ναι».

Από κοινού με τους εταίρους μας αποφασίστηκε οι μεταμνημονιακές δεσμεύσεις να μην ονομαστούν 4ο Μνημόνιο. Με αυτόν τον τρόπο αποφεύγονται και ενδεχόμενες αντιδράσεις του εξουθενωμένου λαού. Αντιδράσεις, οι οποίες διοχετεύθηκαν στις κάλπες του Μαΐου και του Ιουλίου. Ωστόσο, δεν διαφεύγει κανενός το γεγονός ότι οι μεταμνημονιακές δεσμεύσεις είναι σε ισχύ και είναι μακροχρόνια καταστρεπτικές.

Η καθαρή έξοδος από τα Μνημόνια

Το μετα-Μνημόνιο έχει βαριές αρνητικές συνέπειες για την Ελλάδα. Πριν από όλα, διότι είναι η χαριστική βολή εναντίον ενός λαού που έχει ήδη αγγίξει τα όριά του, και μιας οικονομίας, η οποία χαροπαλεύει. Από τους πολυάριθμους λόγους, στη βάση αυτής της διαπίστωσης, θα αναφερθώ, αμέσως στη συνέχεια, σε μερικούς από αυτούς, όπως είναι:

Πρώτον, η υποχρέωση επίτευξης, ως το 2022, ενός υπέρογκου πρωτογενούς πλεονάσματος ύψους 3,5%, και μετά ως το 2060, ύψους 2%. Τα πλεονάσματα αυτά θα αφαιρεθούν από ένα ΑΕΠ, που σε πείσμα των ενθουσιωδών προβλέψεων και της προηγούμενης και της νέας κυβέρνησης παραμένει, ουσιαστικά, καθηλωμένο σε χαμηλό ρυθμό μεγέθυνσης.

Να προσθέσω ότι η διαβεβαίωση, προς τους δανειστές, ότι αυτό το εγκληματικό πρωτογενές πλεόνασμα μπορεί να επιτευχθεί στερείται παντελώς περιεχομένου. Απλώς, διότι με τις απάνθρωπες φορολογικές και άλλες δημοσιονομικές πρακτικές που ακολουθούνται, το πρωτογενές πλεόνασμα θα μπορούσε να είναι διπλάσιο ή και τριπλάσιο. Ο ορισμός του ύψους του, κάτω από τις ελληνικές συνθήκες, εξαρτάται από τον αριθμό των πολιτών που αποφασίζεται εκάστοτε να πεταχθούν στον Καιάδα της φτώχειας.

Εύθραυστη η ελληνική οικονομία

Δεύτερον, η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, σε πείσμα των εξωπραγματικών εξαγγελιών πριν της κυβέρνησης Τσίπρα και τώρα τις κυβέρνησης Μητσοτάκη, δεν οδεύει δυστυχώς, προς το καλύτερο, ανεξαρτήτως του ότι στο αφήγημα της ανάπτυξης συμμετέχουν και οι εταίροι μας. Αυτό είναι προφανές, διότι διαφορετικά θα όφειλαν να εξηγήσουν πως συνέβη αυτή η καθολική συμφορά, ενώ οι ίδιοι ήρθαν να μας «διασώσουν».

Αλλά, πως και από πού να πάει καλύτερα η ελληνική οικονομία, όταν στα οκτώ και χρόνια εφαρμογής των «προγραμμάτων σωτηρίας», χάθηκε σχεδόν το 27% του ΑΕΠ, όταν τα ατομικά εισοδήματα συρρικνώθηκαν κάτω από το βάρος μιας εντελώς παρανοϊκής φορολογίας. Όταν κάλπαζε η ανεργία, ή οποία ουσιαστικά δεν μειώνεται σε αξιόλογο βαθμό. Απλώς, μεταβάλλει μορφή.

Η πλήρης απασχόληση έχει παραχωρήσει τη θέση της, σε πολύ μεγάλο ποσοστό σε μορφές απασχόλησης ανασφαλείς και σε πολύ χαμηλές αμοιβές. Επίσης περίπου 400.000-500.000 νέοι επιστήμονες έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό και δεν υπολογίζονται. Πώς να πάει καλύτερα η οικονομία όταν οι επενδύσεις δημόσιες και ιδιωτικές χειμάζουν, και όταν η ανασφάλεια για το αύριο κυριαρχεί;

Η κορυφαία απόδειξη της συνεχιζόμενης επιδείνωσης της οικονομίας απεικονίζεται στο απελπιστικά χαμηλό ποσό, που η μέση ελληνική οικογένεια δαπανά στα super-markets το μήνα για να επιβιώσει. Ω, ναι, υπάρχει μία οριακή βελτίωση, η οποία πιθανότατα οφείλεται στον τουρισμό, ο οποίος πήγε πολύ καλά τις προηγούμενες χρονιές και στήριξε την ελληνική οικονομία.

Η δεύτερη βροντερή απόδειξη εμβάθυνσης της εξαθλίωσης είναι το γεγονός ότι το 40% των συνταξιούχων επιβιώνει με λιγότερα από 400 ευρώ το μήνα, ενώ το 30% των απασχολούμενων υποχρεώνεται να «τα βγάζει πέρα» με μέσο μισθό επίσης μικρότερο από τα 400 ευρώ. Επιπλέον, είχε επέλθει ριζική μείωση των δημοσίων δαπανών για υγεία και παιδεία, με αποτέλεσμα να θίγονται, κυρίως, οι κοινωνικά ασθενέστερες τάξεις. Όσον αφορά δε τα νέα χρέη προς το δημόσιο αυτά το 2018 ήταν 1,9 δισ. ευρώ.

Επιτήρηση, ιδιωτικοποιήσεις και αγορές

Τρίτον, οι δανειστές εμφανίζονται ιδιαίτερα ανυπόμονοι με τις ιδιωτικοποιήσεις. Και μετά την υποτιθέμενη καθαρή έξοδο από τα Μνημόνια, η Ελλάδα πιέζεται αφόρητα να ολοκληρώνει με ταχείς ρυθμούς τη μεταβίβαση της δημόσιας περιουσίας προς τους δανειστές. Η πίεση συνεχίζεται και επί της νέας κυβέρνησης, αν και ο κ. Μητσοτάκης δεν έχει κανένα ενδοιασμό να βαδίσει αυτόν τον δρόμο. Φάνηκε πολύ καθαρά και από όσα έχει πει, αλλά και από τις επισκέψεις του στο Παρίσι και στο Βερολίνο.

Τέταρτον, η επιτήρηση στα μεταμνημονιακά χρόνια δεν είναι καθόλου τυπική. Οι Θεσμοί έρχονται και κάνουν τις αξιολογήσεις τους. Δεν ομιλούμε περί Μνημονίων, αλλά οι μεταμνημονιακές δεσμεύσεις συνθλίβουν στους Έλληνες. Κι αυτό, επειδή και η οικονομία και ο λαός είναι πια χωρίς αντοχές.

Πέμπτον, στο μεταξύ εμείς βγαίνουμε στις αγορές και ευτυχώς το επιτόκιο δανεισμού είναι χαμηλό, κυρίως λόγω της διεθνούς οικονομικής συγκυρίας. Αυτό, ωστόσο, δεν είναι καθόλου σίγουρο πως θα κρατήσει για πολύ. Δυστυχώς η κατάσταση της οικονομίας μας είναι εύθραυστη: το χρέος πολύ υψηλό, ο ρυθμός ανάπτυξης χαμηλός και κυρίως η παραγωγική ικανότητα της οικονομίας μας ασήμαντη. Χάρη στα υψηλά επιτόκια, που αρχικά επιβλήθηκαν αλύπητα στην Ελλάδα, πριν μειωθούν, εκτιμάται ότι η Γερμανία αποκόμισε κέρδη ύψους 3,4 δισεκατομμυρίων ευρώ από τα ελληνικά ομόλογα.

Αν η παγκόσμια οικονομία επιδεινωθεί (ήδη ο ρυθμός μεγέθυνσης έχει συρρικνωθεί επικίνδυνα), αν το υπερβολικό παγκόσμιο χρέος καταλήξει σε κρίση και αν η ΕΕ παρασυρθεί (ήδη η γερμανική οικονομία φλερτάρει με την ύφεση) τότε η Ελλάδα, ως αδύναμος κρίκος, θα περιέλθει σε εξαιρετικά δυσχερή θέση. Τα επιτόκια δανεισμού θα εκτοξευθούν και η «καθαρή έξοδο από τα Μνημόνια» θα αποδεχθεί επιταγή χωρίς αντίκρισμα.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Η αλλαγή σκυτάλης των μνημονιακών υποτακτικών κυβερνήσεων συνεχίζει την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας. Μετά το ξεπούλημα στη Γερμανική κρατική εταιρία Fraport των 24 αεροδρομίων έρχεται να εξαγγείλει ο Κούλης την εκποίηση του 30% του αεροδρομίου Ελευθέριος Βενιζέλος.

Μιλώντας από το βήμα της Βουλής στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης του, εμφανίζεται έτοιμος να ξεπουλήσει ΔΕΗ και τα Ελληνικά Πετρέλαια (ΕΛΠΕ)

Όπως είπε για την ΔΕΗ, όπου απαιτείται θα ιδιωτικοποιηθούν δίκτυα και θα εντοπιστούν οι στρατηγικοί κακοπληρωτές που θα υποστούν τις συνέπειες του νόμου.

Και αφού "εξυγιανθεί" η επιχείρηση θα αναζητηθεί στρατηγικός επενδυτής.

Αξιοποιείται η περιουσία του Δημοσίου, δήλωσε, ενώ για τις ιδιωτικές επενδύσεις, τα γραφειοκρατικά εμπόδια που τις καθηλώνουν θα σαρωθούν, ανέφερε χαρακτηριστικά.

Η επένδυση στο Ελληνικό θα ξεκινήσει άμεσα και θα γίνει το σύμβολο της νέας Ελλάδας, κατέληξε.
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Επειδή πολλοί ρωτούν για την αντιμνημονιακή στάση του επικεφαλής της Ελληνικής Λύσης, Κυριάκου Βελόπουλου οφείλουμε να ανεβάσουμε την συνέντευξή του στον Γιώργο Τράγκα, όπου ο ίδιος επιβεβαιώνει πως ψήφισε το πρώτο μνημόνιο. 

 Δείτε το σχετικό βίντεο:



Και δώρο το βιντεάκι στο οποίο ο Κυριάκος Βελόπουλος ισχυρίζεται πως "δεν είναι προδότες όσοι έδωσαν το όνομα Μακεδονία" στους Σκοπιανούς.

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Την αντίθεσή του σχετικά με την απόφαση της Κυβέρνησης, βάσει των ΦΕΚ Β2317/19-6-2018 και 2320/19-6-18,να παραχωρήσει ακίνητα που ανήκουν στην Τοπική Αυτοδιοίκηση ή για τα οποία έχουν ξεκινήσει διαδικασίες μεταβίβασης στην ιδιοκτησία της  στην Ελληνική Εταιρεία Ακινήτων του Δημοσίου ΕΤΑΔ Α.Ε. και στο Υπερ – ταμείο (ΕΕΣΥΠ), εξέφρασε το Δημοτικό Συμβούλιο Θερμαϊκού.

Σύμφωνα με το ψήφισμά του, αποφασίστηκε η αίτηση ακυρότητας στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ), για τους Κωδικούς Αριθμούς Εθνικού Κτηματολογίου (Κ.Α.Ε.Κ.) που περιλαμβάνονται στο ΦΕΚ Β 2320/19-6-18 και οι οποίοι αφορούν στο Δήμο Θερμαϊκού.

Στην περιοχή του, σύμφωνα με το παραπάνω ΦΕΚ, μνημονεύονται ακίνητα συνολικής έκτασης 31.776 τ.μ., τα οποία παραχωρούνται στην ΕΤΑΔ Α.Ε. και τα οποία είναι τα εξής :

·         Πρώην κοινοτικό κατάστημα Αγ. Τριάδας (377 τ.μ.) – Υπό έκδοση δικαστική απόφαση, κατόπιν κτηματολογικής αγωγής του Δήμου κατά του Ελληνικού Δημοσίου.
·         Δημοτικό σχολείο Αγ. Τριάδας(1682 τ.μ.) – Δυνάμει δικαστικής απόφασης, η οποία δεν έχει τελεσιδικήσει ακόμη.
·         Κοινόχρηστο χέρσο αγροτεμάχιο (10393 τ.μ.)
·         Έκταση(372 τ.μ.)
·         Κοινόχρηστο χέρσο αγροτεμάχιο) (6157 τ.μ.)
·         Οικόπεδο ΞΕΝΙΑ (12795 τ.μ.)

Η παραχώρηση αυτή των ακινήτων του δημοσίου λειτουργεί ουσιαστικά ως εγγύηση της εκπλήρωσης των υποχρεώσεων του δημοσίου προς τους δανειστές, για μια χρονική περίοδο 99 χρόνων, παραχωρώντας τους συγχρόνως τη δυνατότητα εκμετάλλευσης και αξιοποίησης τους, ενώ σε περίπτωση αδυναμίας εκπλήρωσης των μνημονιακών υποχρεώσεων της χώρας, ακόμα και την πώλησή τους.

Η απόφαση πρόκειται να αποσταλεί άμεσα στην Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδος (ΚΕΔΕ), προκειμένου να αναληφθεί και να υποστηριχθεί η σχετική νόμιμη διαδικασία προσφυγής στο Συμβούλιο της Επικρατείας, με στόχο την προς όφελος της τοπικής κοινωνίας διασφάλιση της δημόσιας περιουσίας


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)