Articles by "Μνημόνιο4"

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μνημόνιο4. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ακτιβιστής στις 0
Είδηση από τον Δημήτρη Α. Γιαννακόπουλο *
Έχει δίκιο ο Έκο, πράγματι τον Αύγουστο δεν παράγονται κανονικές ειδήσεις. Έτσι δίνεται η ευκαιρία στο τυχαίο να προκαλέσει για την παραγωγή... ειδησάρας! Και το τυχαίο έκανε την δουλειά του στην περίπτωση που θα αναφέρω και αφορά στην πληροφορία που αποκόμισα από στενό συνεργάτη του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Ποια είναι η είδηση; Η γερμανική κυβέρνηση έχει συμφωνήσει ήδη με την πολιτική ηγεσία του ΔΝΤ (δεσμευόμενοι αμφότεροι σε εμπάργκο στην ενημέρωση) πως για την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη μετά το πέρας του τρέχοντος προγράμματος, θα απαιτηθεί μια νέα συμφωνία με τις Ελληνικές Αρχές, η οποία θα εισαγάγει μια νέα μορφή ολοκληρωμένων μνημονίων εντός ενός διαφορετικού καθεστώτος ορισμού και εξυπηρέτησης του χρέους προς τον λεγόμενο επίσημο τομέα. Η συμφωνία αυτή δεν προνοεί για αναχρηματοδότηση του ελληνικού χρέους από επίσημες ευρωπαϊκές πηγές ή το ΔΝΤ, αν και υπάρχουν προς διερεύνηση εναλλακτικά σενάρια, σε περίπτωση αδυναμίας πληρωμών, τα οποία στηρίζονται στην ευελιξία του European Stability Mechanism (ESM) με την μορφή εμπλουτισμού του δημόσιου διεθνούς δικαίου που δομείται/παράγεται εντός της ευρωζώνης.
Έτσι - σύμφωνα με τον άνθρωπο που γνωρίζει από πρώτο χέρι το πλαίσιο συμφωνίας της γερμανικής κυβέρνησης με την κυρία Lagarde και τους στενούς της συμβούλους - μετά την ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος που περιλαμβάνει ακόμη πολλές και σοβαρές έως δραματικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στο Κοινωνικό Μοντέλο και στην Αγορά, σχεδιάζεται η Ελλάδα να περάσει από την "αντιδημιουργική καταστροφή" σε μια δεύτερη φάση μνημονίων που θα δίνουν έμφαση στην σταδιακή ανάπτυξη με την ενεργοποίηση του μηχανισμού της αγοράς και τη συνέχιση της στενής εποπτείας από τους λεγόμενους "θεσμούς" και το ΔΝΤ.
"Δεν υπήρξε λάθος στρατηγικής", υποστηρίζει ο συνομιλητής μου - αντιδρώντας σε παρατήρησή μου που αφορά σε εξόχως αντιφατικές τακτικές και απολύτως άστοχες και σαφώς αντιδημοκρατικές προσεγγίσεις από όλους τους παράγοντες της τρόικας, οι οποίοι εμφανίζονταν μάλιστα κατά καιρούς να βρίσκονται σε σοβαρή διάσταση απόψεων (σε επίπεδο πολιτικής πέραν του τεχνικού μέρους).
Και εξηγείται, αναφερόμενος στο "όραμα" του σχεδίου για την Ελλάδα το οποίο επιμελήθηκε ιδιαιτέρως μια ομάδα εκ τεσσάρων συνεργατών του κ. Σόιμπλε: Ήταν στην πραγματικότητα μια διαφορετική εκδοχή του σχεδίου του Τομάζο Σκιόπα, με το οποίο ο Γιώργος Παπανδρέου προσέγγισε στρατηγικώς (και ασφαλώς θεωρητικώς) την κρίση και την επίλυσή της. Σε αντίθεση με τον Σκιόπα, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε εντόπισε το πρόβλημα της κρίσης - όπως μου εξηγεί ο σύμβουλός του - πολύ πέραν της δημοσιονομικής συμπεριφοράς του ελληνικού κράτους και του χρηματοπιστωτικού διλήμματος της συγκυρίας. "Στην Ελλάδα βασίλευσε μια αντιεπιχειρηματική κουλτούρα στην αγορά, υπό την πατρωνία του κράτους και όλων ανεξαιρέτως των κυβερνήσεων", μου λέει. "Υπήρξε δυσανάλογα μεγάλη σπατάλη ευρώ σε σχέση με τις επενδύσεις. Κυριάρχησε ο πλουτοκρατισμός και είχε χαθεί απολύτως το παραγωγικό πνεύμα, για τη δημιουργία κεφαλαίου. Υπήρξε μια μεγάλη παρεξήγηση στην ελληνική αγορά που ενισχύθηκε από το πολιτικό και διοικητικό σύστημα: η παραγωγή χρήματος - και η ενθυλάκωσή του - εξομοιώθηκε στρεβλά με την παραγωγή κεφαλαίου". 
"Με την μεθοδολογία που ακολουθήθηκε μέχρι σήμερα επιδιώχθηκε στην πραγματικότητα να αποκατασταθεί ο μηχανισμός παραγωγής κεφαλαίου στο μέλλον, καθώς δίχως αυτόν η ελληνική αγορά θα ήταν μια αντιπαραγωγική ρουφήχτρα χρήματος με τον δημόσιο τομέα να πρωτοστατεί και να οργανώνει αυτή την επιχείρηση (: η Ελλάδα να παράγει διαρκώς λιγότερα από όσα καταναλώνει) ", υποστηρίζει - εξηγώντας το περίφημο "η Ελλάδα πρεπεί να σταματήσει να καταναλώνει περισσότερα από όσα παράγει" (Σόιμπλε), το οποίο έθιξα στον συνομιλητή μου, χαρακτηρίζοντάς το ανοησία.
Το γερμανικό υπουργείο οικονομικών - όπως και το ΔΝΤ - θεωρεί πως έχουν γίνει αρκετά, αλλά όχι ακόμη επαρκή βήματα για την αποκατάσταση του παραγωγικού μηχανισμού που μετατρέπει το χρήμα σε επένδυση. “Αυτός ήταν ο στόχος”, μου λέει, και "η περιοριστική πολιτική είναι ένα βασικό μέσο προς αυτό και όχι αυτοσκοπός". "Η νέα μορφή μνημονίων σε νέο καθεστώς χρέους στην επόμενη φάση προσαρμογής της Ελλάδας, θα υπακούει ακριβώς στο ίδιο όραμα, το οποίο δεν είναι διαφορετικό από τον πολιτικό οραματισμό της σημερινής κυβέρνησης [στην Γερμανία] για το μέλλον της Ευρώπης" - αποσαφηνίζει.
Μετέφερα, αναγνώστη μου, χωρίς δικό μου σχολιασμό, την είδηση για την "επόμενη μέρα" του ελληνικού προγράμματος και το σκεπτικό της γερμανικής κυβέρνησης που για πρώτη φορά αρθρώνεται - καθόσον γνωρίζω - με πολιτικώς σαφή τρόπο. Είμαι χαρούμενος για αυτή τη συνάντηση και συνομιλία με έναν από τους "senior" συμβούλους της γερμανικής κυβέρνησης, από την οποία καταρρίπτονται αυταπάτες και απάτες με τις οποίες δομείται το κυρίαρχο πολιτικό αφήγημα τόσο από την ελληνική κυβέρνηση, όσο και από την αντιπολίτευση. Η πολιτική μου διαφωνία ως προς την συγκεκριμένη μεθοδολογία που εφαρμόζεται και πρόκειται να επεκταθεί αναθεωρούμενη ως εφαρμογή - αν συμφωνήσει φυσικά το ελληνικό κοινοβούλιο (: το υφιστάμενο σώμα ή άλλο μετά από εκλογές που θεωρούνται πιθανές)  - στο μέλλον με αρκετά ασαφή μάλιστα χρονικό ορίζοντα ως προς το περίφημο τέλος των μνημονίων και της επιτήρησης, δεν έχει σημασία στο πλαίσιο αυτού του σημειώματος.

Την γνώμη μου και την πολιτική μου άποψη για το ζήτημα την γνωρίζεις, τακτικέ αναγνώστη μου, καλό (: απαραίτητο) θεωρώ πως είναι να μάθεις και την "φιλοσοφία" αυτών που επηρεάζουν καθοριστικά το μέλλον της κοινωνίας και αγοράς στην Ελλάδα. Αν δεν ξέρεις πως σκέφτονται και πού το πάνε - ή δεν σε ενδιαφέρει να γνωρίζεις - μάλλον δεν σε ενδιαφέρει η πραγματικότητα, αλλά αποκλειστικά η υποκριτική σπέκουλα πάνω στην πραγματικότητα και τον συγκυριακό της πολιτικό μύθο... 

* Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.
Continue reading

Ακτιβιστής στις 1

Για τον Σαββόπουλο μου συμβαίνει κάτι ανάλογο με αυτό πολλών πρώην ένθερμων ακροατών των τραγουδιών του. Μου δημιουργεί αποστροφή πλέον κι η ανάφορά του ονόματός του.

Θεωρώ, ίσως να μην δικαιούμαι μου λένε μερικοί πράοι και καλόβολοι φίλοι μου, ότι η κοινωνική και πολιτική του πορεία αποτελεί καθαρό παράδειγμα ακραίου καιροσκοπισμού, οπορτουνισμού και κορυφαία ταύτιση με την διαγωγή και συμπεριφορά της "κονόμας".
Ίσως να ταιριάζει κάπου εδώ η παράφραση ή νέα έμπνευση για το σύρμα με "σαββοπουλάκια'μ ισίς τρώτι κι πίνιτι κι μένα μι τρώει η αρκούδα".

Για τα τραγούδια του που γουστάριζα από την εφηβεία μου θα παραπέμψω σε μια ανάρτηση του
Yannis Androulidakis, που έχει πολύ ενδιαφέρον και που σύμφωνα με την οποία χαρακτηρίζεται ως τραγουδοκλέφτης, στιχοκλέφτης αλλά και αντιγραφέας λάιφ στάιλ (για τους ενδιαφερόμενους η ανάρτηση εδώ).


Αλλά ο λόγος της σημερινής μου ανάρτησης είναι η αλγεινή εντύπωση που μου έκανε η απροκάλυπτη λογοκριτική του παρέμβαση και διακοπή live στον Γιάννη Ζουγανέλη που ήταν προσκεκλημένος του στην αμφιλεγόμενης σκοπιμότητας συναυλία του Σκάι και του Αλαφούζου για το "όλοι μαζί μπορούμε" που μεταδόθηκε προχθές από το Καλλιμάρμαρο.

Την παρακολούθησα, χωρίς να βλέπω την οθόνη, ενώ δούλευα νέες αναρτήσεις του ακτιβιστή. Θεωρούσα σχετικά αδιάφορα, πως θα έπαιζε την χιλιοειπωμένη ταινία με διασκευές τραγουδιών του από καλλιτέχνες που έχουν το κοινό τους και ίσως και την ψευδαίσθηση ότι βοηθούν εξαθλιωμένους συμπολίτες μας ενώ θα πρωταγωνιστούσαν σε άλλη μια σκάιμούβι με κουμανταδόρο τον Σαββό.

Έτσι δεν πήρα είδηση την είσοδο και την διασκευή που έκανε ο Γιάννης Ζουγανέλης με σαφή αντιμνημονιακή κριτική στο τραγούδι "τον χειμώνα ετούτο". ( Είπαν θα μας σώσουν κι όμως μας πηδήξανε... / Κάντε κάτι αδέρφια, μας γαμούν αλύπητα..).

Ο Σαββό οργισμένος δεν επέτρεψε τον Ζουγανέλη να τελειώσει και παρεμβαίνοντας σταμάτησε τους μουσικούς. Μάλιστα χαρακτηριστική είναι οι αναφορές του πως "αγνώριστο μου το έκανες το τραγούδι..." και η στηλίτευση πως η πράξη του Ζούγα «του θυμίζει τον συμμαθητή που παίρνει το μικρόφωνο στο πούλμαν». Και μετά προλογίζοντας τον επόμενο καλλιτέχνη είπε οτι «τώρα θα έρθει ένας σοβαρός άνθρωπος».

Χίλια μπράβο από μας στον Γιάννη Ζουγανέλη και μια ακόμα φορά που εισπράξαμε την συστημική στάση και υποταγή του άλλοτε αντικονφορμιστή Νιόνιου που έγινε Σαββόπουλος.

Δείτε το βίντεο και σχολιάστε ελεύθερα :



update 14/7, 23:00

Με επιχείριση εξαπάτησης για "καλό σκοπό" ο Γιάννης Ζουγανέλης δηλώνει στο TheTOC: «Αποδέχτηκα την πρόταση του Διονύση Σαββόπουλου να συμμετάσχω στη συναυλία γιατί τη θεώρησα πολύ τιμητική. Κι εκείνος αποδέχτηκε τη δική μου να φτιάξω ένα κείμενο και να διασκευάσω το κομμάτι του "Τον χειμώνα ετούτο άμα τον πηδήσαμε" στο "Το χειμώνα ετούτο ... μας ξαναπηδήξανε...." κάνοντας σάτιρα σ' αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα με τις "εισαγόμενες" πολιτικές. Κι ήταν προσχεδιασμένο αφού ολοκληρώσω το κείμενο και το διασκευασμένο τραγούδι, να έρθει στη σκηνή και να πει: "Πω πω, μου το χάλασες το κομμάτι..." Ηταν προβαρισμένο μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Δεν υπήρχε τίποτα που δεν είχε προετοιμαστεί» αναφέρει ο κ. Ζουγανέλης.

Και ως δείγμα των καλών σχέσεων και του παραμυθιάσματος (κατά την άποψή μας) φωτογραφίζονται οι δυο τους με κοστούμια ως άλλοι παλιάτσοι σε παράσταση, και ο Σαββό ανεβάζει την φωτο στον τοίχο του με το σχόλιο: "Να φορέσαμε κουστούμια με τον Γιάννη για να δείξουμε πως είναι όταν είμαστε σοβαροί γιατί πληροφορηθήκαμε οτι κάποιοι δεν κατάλαβαν την πλάκα μας στο Καλλιμάρμαρο".
 
Εδώ να πούμε πως κατανοούμε τις προθέσεις. Ας μας συγχωρέσουν που δεν πειθόμαστε.
Είναι κακή εξέλιξη το θέατρο να συνεχίζεται αναζητώντας αφελείς θεατές.
 

Continue reading

Ακτιβιστής στις 45

Ο κατάλογος της ταβέρνας δεν έγραφε μόνο τις τιμές των φαγητών…
Πριν από μερικές ημέρες ο ερευνητής και αναλυτής στη Σχολή Ανατολικών και Αφρικανικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Λονδίνου, Κρίστιαν Χέντερσον, επισκέφτηκε τη Νάξο. Eκτός από τις όμορφες παραλίες και τα τοπικά εδέσματα, το ενδιαφέρον του «έκλεψε» ο κατάλογος μιας ταβέρνας στο Καστράκι.
Ο Χέντερσον αποφάσισε να μοιραστεί με τους διαδικτυακούς του φίλους τα όσα διάβασε στο πίσω μέρος του καταλόγου της ελληνικής ταβέρνας και τα οποία, όπως φαίνεται, του έκαναν εντύπωση.
«Το μήνυμα στο πίσω μέρος του καταλόγου μιας ταβέρνας στη Νάξο», ήταν το σχόλιο με το οποίο συνόδευσε την φωτογραφία την οποία «ανέβασε» στο Twitter, χρησιμοποιώντας τα hashtag #Greece #Naxos.


Τι έγραφε ο κατάλογος:

«Ο καταναλωτής πρέπει επίσης να γνωρίζει ότι τα χρήματα που η ελληνική κυβέρνηση λαμβάνει από το φορολογικό σύστημα δίνεται στις τράπεζες για να πληρώσουν ένα χρέος που οι ίδιες δημιούργησαν μαζί με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο…
Πληρώνουμε φόρους για να ζούμε στην φτώχεια και τη ανεργία, παρακολουθώντας την κατάρρευση της δημόσιας εκπαίδευσης και του συστήματος υγείας.
Η βρώμικη δουλειά γίνεται από τους πολιτικούς οι οποίοι συμμορφώνονται υπάκουα στις πολιτικές των πλούσιων και ισχυρών.
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι και οι θεσμοί οι οποίοι έχουν δημιουργήσει αυτό που αποκαλούν “οικονομική κρίση” απαιτούν από εμάς να είμαστε νομοταγείς και να πληρώνουμε τους φόρους μας».
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Την αναίρεση του βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών με το οποίο παραπέμπονταν σε δίκη 3 μέλη του ΔΣ του ΤΑΙΠΕΔ και 6 μέλη του Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων σχετικά με την υπόθεση της πώλησης και επαναμίσθωσης των 28 ακινήτων του Ελληνικού Δημοσίου την περίοδο 2013-2014, προχώρησε ο αντεισαγγελέας του Ανώτατου Δικαστηρίου Χαρ. Βουρλιώτης. 

Η αναίρεση του βουλεύματος αναμένεται να οδηγήσει και σε άρση όποιων εμποδίων συνδέθηκαν με την καταβολή της δόσης που περιμένει η χώρα, καθώς οι Ευρωπαίοι σε όλους τους τόνους είχαν διαμηνύσει πως αυτό αποτελεί περίπου «προϋπόθεση» για την καταβολή της! Στυγνός εκβιασμός δηλαδή για την αρπαγή της δημόσιας περιουσίας!!! 

Η δημοσιοποίηση του βουλεύματος με το οποίο παραπέμπονται σε δίκη προκάλεσε αντιδράσεις καθώς επισημάνθηκε πως ήδη είχε ψηφιστεί διάταξη με την οποία υπήρχε ακαταδίωκτο για τα μέλη του Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων όπως είχε ψηφιστεί παλαιότερα και για τα μέλη του ΔΣ του ΤΑΙΠΕΔ. Μετά το βούλευμα παραπομπής κατατέθηκε στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου από τους δικηγόρους Αλ. Λυκουρέζο, Ι. Γιαννίδη και Ν. Πατεράκη αίτηση για άσκηση αναίρεσης κατά του υπ’ αριθμ. 999/2017 βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών, με το οποίο παραπέμπονται οι έξι εμπειρογνώμονες τουΤΑΙΠΕΔ. για απιστία σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου και τρία μέλη του Δ.Σ. αυτού για πλημμεληματική υπεξαίρεση στην υπηρεσία. 
Ο κ.Βουρλιώτης άσκησε την αναίρεση καθώς έκρινε πως το βούλευμα πάσχει λόγω «έλλειψης αιτιολογίας» αλλά και λόγω «εσφαλμένης εφαρμογής ποινικής διάταξης»...

Πάνω απο 650εκ. ευρώ η ζημιά του δημοσίου! 

Η υπόθεση αφορά το σκάνδαλο που αποκαλύψαμε τον Δεκέμβριο του 2013 για τη πώληση και επαναμίσθωση 28 ακινήτων από το ΤΑΙΠΕΔ για 20 χρόνια στον Ισραηλινό Μπένι Στάινμετζ με δάνειο μάλιστα που πήρε από την ίδια την Εθνική τράπεζα ο γνωστός Ισραηλινός επενδυτής και για τον οποίο μάλιστα εκκρεμεί διεθνές ένταλμα σύλληψης εις βάρος του για απάτες στην Νέα Γουινέα. Για την ιστορία να θυμίσουμε πως η εν λόγω εταιρεία είχε καταγγελθεί και από τον υπουργό της κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ κύριο Κουρουμπλή μιας και πλήρωνε υπέρογκα ποσά ως μίσθωμα για ένα κτήριο που ενώ ανήκε στο Ελληνικό δημόσιο μεταβιβάστηκε στην εν λόγω εταιρεία και χρονομισθώθηκε για 25 έτη. (πηγή) 

Παρότι η εν λόγω εταιρεία ελέγχεται από την δικαιοσύνη για τις μεθοδεύσεις πώλησης δημοσίων κτηρίων (άρθρο), συμμετέχει σε δημόσιους διαγωνισμούς και τους κερδίζει! Χαρακτηριστική πρόσφατη περίπτωση αυτή της Στέγασης του Ανοιχτού πανεπιστημίου όπου υπεγράφη σύμβαση με την εν λόγω εταιρεία έναντι μηνιαίου μισθώματος ύψους 8200 ευρώ (άρθρο)! 

Στην πραγματικότητα αντί για ξένες επενδύσεις, γίνεται αρπαγή της δημόσιας περιουσίας! 

Τα 3 μέλη του ΔΣ του ΤΑΙΠΕΔ για τους οποίους έπαυσε η δίωξη είναι ο...Ισπανός πρόεδρος της Κτηματικής Υπηρεσίας του Ισπανικού Δημοσίου, ο ομολογό του της Ιταλίας και ο Σλοβάκος προεδρος του Χρηματιστηρίου της χώρας του, οι οποίοι συμμετείχαν στο Συμβούλιο Εμπειρογνωμόνων που εισηγήθηκε στο ΔΣ του ΤΑΙΠΕΔ την πώληση των ακινήτων.

Βασικός υπερασπιστικός ισχυρισμός των κατηγορουμένων ήταν πως ο ρόλος τους ηταν απλώς γνωμοδοτικός και συνεπώς όχι δεσμευτικός για το ΔΣ το οποίο και αποφάσισε τελικά. Οι δικηγόροι υπεράσπισης τους, Αλέξανδρος Λυκουρέζος και Γιάννης Γιαννίδης, τόνισαν μάλιστα πως δεν είχαν καμμία διαχειριστική ευθύνη δημοσίου χρήματος άρα δεν υφίσταται ευθύνη "απιστίας" τους στην υπηρεσία, όπως περιγράφεται το αδίκημα. Οπως ειπαν δε, οι εκτιμήσεις τους ηταν και νόμιμες και τελικά επωφελείς! 

 Το πόσο επωφελείς μας το αποκαλύπτει η δικογραφία της υπόθεσης, καθώς τα μέλη του συμβουλίου εμπειρογνωμόνων παρότι μπορούσαν λόγω των γνώσεων και των ικανοτήτων τους, να εισηγηθούν τροποποίηση των όρων της συναλλαγής ώστε η αξιοποίηση της περιουσίας να είναι συμφέρουσα για το δημόσιο, εντούτοις ομόφωνα γνωμοδότησαν προς το ΔΣ ότι η διαδικασία που τηρήθηκε ήταν επωφελής ενώ αποδείχτηκε ασύμφορη και απειλούσε ζημιά του ελληνικού δημοσίου ανερχόμενη σε τουλάχιστον 580 εκατ. ευρώ! 

Εν τέλει το συνολικό τίμημα που εισέπραξε το κράτος για τα 28 ακίνητα ανήλθε σε 261 εκατομμύρια ευρώ ενώ το δημόσιο ανέλαβε την υποχρέωση να καταβάλλει ετησίως μισθώματα που για το πρώτο έτος ανέρχονταν σε 25,5 εκατομμύρια ευρώ! Αν το πολλαπλασιάσουμε επι 20 χρόνια όπως προβλέπει η σύμβαση, το συνολικό ποσό που θα καταβάλλει το κράτος αγγίζει τα 510.000.000! Αν προσθέσουμε και το γεγονός πως η Εθνική δάνεισε στον Μπένι Στάινμετζ ακόμα 418 εκατ. ευρώ (βλέπε εδώ) για να αγοράσει την θυγατρική της, την Πανγαία, η χασούρα για το δημόσιο είναι πάνω απο 650.000.000 Ευρώ! Τόσο επωφελές! 

 Σημειώνεται ότι ενώ πρόκειται για μια συναλλαγή αξίας άνω των 600 εκατ. ευρώ δεν έγινε διεθνής διαγωνισμός, αλλά απευθείας διαπραγματεύσεις με ενδιαφερόμενους επενδυτές. Και κάπως έτσι ακόμη ένα σκάνδαλο έκλεισε και όλοι οι εμπλεκόμενοι κυκλοφορούν ελεύθεροι και ωραίοι! 

Επιμέλεια: www.logiosermis.net
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Στο βαθμό που μια συμφωνία, ένα μνημόνιο, ένα Σύνταγμα ή μια Συνθήκη είναι αποτέλεσμα υποκρισίας (άλλους σκοπούς ισχύος και σχέσεων υπηρετεί και άλλους δηλώνει πως υπερασπίζεται), η πλήρης εφαρμογή των προνοιών αυτών οδηγεί βίαια, λιγότερο βίαια ή ακόμη και συναινετικά στην αναθεώρηση τους.
Αυτό είναι το εμπειρικό αποτέλεσμα, αναγνώστη μου, που ερμηνεύουν μάλλον ικανοποιητικά όλοι οι συνάδελφοί μου που ασχολούνται με φαινόμενα και θεσμούς ηγεμονίας, ή ακριβώς με αυτό που αποκαλούμε σήμερα "power in politics".
Τι σημαίνει αυτό στο πλαίσιο της σημερινής επικαιρότητας στην Ελλάδα;
Πως η πλήρης εφαρμογή της Συνθήκης της Λωζάνης και (αναγκαστικά) στη συνέχεια των υπολοίπων Συνθηκών που ρυθμίζουν τις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας θα οδηγήσει αναπόδραστα στην αναθεώρησή τους ή σε σύγκρουση με σκοπό την αναθεώρησή τους. Μόνον που στο πλαίσιο της υποκρισίας που δομεί ως πραγματικότητα η ίδια η Συνθήκη, η αναμέτρησή θα γίνει στο όνομα της πλήρους εφαρμογής της.
Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τα μνημόνια εφαρμογής και διαχείρισης της συντεταγμένης πτώχευσης της Ελλάδας. Η πλήρης εφαρμογή ενός μνημονίου με την τρόικα (: κουαρτέτο) οδηγεί αναπόδραστα στην αναθεώρησή του, με την κυβερνητική συμφωνία για νομοθέτηση - και πλέον προνομοθέτηση - νέων μέτρων λιτότητας με εσωτερική υποτίμηση, τα οποία στην ουσία έρχονται να αναθεωρήσουν το προηγούμενο μνημόνιο, θεσπίζοντας το επόμενο. Και πάει λέγοντας!
Κοίταξε αναγνώστη μου, για να παραμείνουμε σοβαροί: Με πολιτικούς όρους, η πλήρης εφαρμογή των μνημονίων οδηγεί στην αναθεωρημένη επέκτασή τους και όχι στο αντίστροφο (στην κατάργησή τους, στο τέλος τους), όπως σου λένε όλα σχεδόν τα κόμματα, οι κυβερνήσεις και σχεδόν όλοι οι "διακεκριμένοι" οικονομολόγοι - με εξαίρεση τον Γιάνη Βαρουφάκη. Και αυτό επειδή ακριβώς ο πολιτικός σκοπός των μνημονίων είναι εντελώς διαφορετικός από τον οικονομιστικό που προβάλλεται.

Αν δεν δείς καθαρά τα μνημόνια ως πολιτικά κείμενα, αλλά απλώς τα διαβάζεις αποσπασματικά ως οικονομικά μέτρα και εφαρμογές δεν θα κατανοήσεις αυτό που σημειώνω. Άλλωστε, αγώνα για να διασκεδαστεί ο πολιτικός χαρακτήρας του νέου μνημονίου που επιχειρεί να καταστήσει εσωτερικό δίκαιο η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, δίνουν εκτός από τους κεντροδεξιούς και κεντροαριστερούς στην Ελλάδα και οι αριστεροί του ΣΥΡΙΖΑ! Αυτό είναι το σύγχρονο δημοκρατικό παράδοξο στη χώρα μας, το οποίο τελικά προκαλεί αφάνταστη ζημιά και στην πολιτική και στη κοινωνία και στη σχέση μεταξύ αυτών των δυο.

* Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Στις επιτροπές εισάγεται σήμερα προς συζήτηση το πολυνομοσχέδιο του νέου Μνημονίου με τα βαριά μέτρα 4,92 δισ. ευρώ μέχρι το 2021, το οποίο αναμένεται να τεθεί σε ονομαστική ψηφοφορία τα μεσάνυχτα της Πέμπτης. 
Το σχέδιο νόμου «Συνταξιοδοτικές διατάξεις Δημοσίου και τροποποίηση διατάξεων του ν.4387/2016, Μέτρα εφαρμογής των δημοσιονομικών στόχων και μεταρρυθμίσεων, Μέτρα κοινωνικής στήριξης και εργασιακές ρυθμίσεις, Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2018-2021 και λοιπές διατάξεις», εισάγεται, στη μία το μεσημέρι, για επεξεργασία και εξέταση στις διαρκείς κοινοβουλευτικές επιτροπές Οικονομικών, Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης, Κοινωνικών Υποθέσεων και στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου.
Το νομοσχέδιο έχει χαρακτηρισθεί από την κυβέρνηση ως επείγον και με βάση όσα προβλέπει ο Κανονισμός, ο πρόεδρος της Βουλής έταξε προθεσμία υποβολής της Έκθεσης των Επιτροπών μέχρι την Τρίτη, 16 Μαΐου 2017 και ώρα 20:00΄.
Aπόδοση 4,64 δισ. ευρώ το 2020 η οποία σκαρφαλώνει στα 4,92 δισ. ευρώ μέχρι το 2021 θα έχουν τα μέτρα που περιλαμβάνονται στο νέο, συμπληρωματικό Μνημόνιο που κατατέθηκε στη Βουλή αργά το βράδυ του Σαββάτου, σήμερα εισάγεται στις επιτροπές και τα μεσάνυχτα της Πέμπτης θα τεθεί σε ονομαστική ψηφοφορία. 
Το Μεσοπρόθεσμο προβλέπεται ότι οι συνταξιοδοτικές παρεμβάσεις θα ξεκινήσουν σε αξία από τα 2,49 δισ. ευρώ το 2019, για να κλιμακωθούν στα 2,58 δισ. ευρώ το 2020 και στα 2,72 δισ. ευρώ το 2021.
Ως προς τα συνταξιοδοτικά, μεταξύ άλλων, αντικαθίστανται και συμπληρώνονται διατάξεις του Ν. 4387/2016 σχετικά με τις συντάξεις του δημοσίου και των λοιπών ταμείων και ορίζεται ότι περικόπτονται, από 1.1.2019:
  • η οικογενειακή παροχή (των συντάξεων του Δημοσίου) και το επίδομα συζύγου (των συντάξεων του ιδιωτικού τομέα) που εξακολουθεί να συγκαταβάλλεται με τη σύνταξη για όσους εφαρμόζονται οι προϊσχύουσες διατάξεις του Ν. 4387/2016.
  • η προσωπική διαφορά που προβλεπόταν για τις καταβαλλόμενες κατά την έναρξη ισχύος του Ν. 4387/2016 κύριες συντάξεις κατά το μέρος που δεν υπερβαίνει το 18% της καταβαλλόμενης (κατά την έναρξη ισχύος του Ν. 4387/2016) σύνταξης. Κατά το μέρος που υπερβαίνει το εν λόγω ποσοστό, το επιπλέον ποσό εξακολουθεί να καταβάλλεται στον δικαιούχο ως προσωπική διαφορά συμψηφιζόμενο κατ΄έτος και μέχρι την πλήρη εξάλειψή του με την εκάστοτε αναπροσαρμογή των συντάξεων.
  • η προσωπική διαφορά που προβλεπόταν για τις καταβαλλόμενες κατά την έναρξη ισχύος του Ν. 4387/2016 επικουρικές συντάξεις, κατά το μέρος που δεν υπερβαίνει το 18% της καταβαλλόμενης (κατά την έναρξη ισχύος του Ν. 4387/2016) σύνταξης.
  • οι προσωπικές διαφορές που προβλέπονται στο Ν. 4387/2016 για τους συνταξιούχους των οποίων οι αιτήσεις συνταξιοδότησης κατατέθηκαν /κατατίθενται εντός των ετών 2016, 2017 και 2018.
  • Επίσης μετατίθεται για την 1.1.2022 η έναρξη αναπροσαρμογής (αύξησης) των συντάξεων βάσει του ΑΕΠ και του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή.
Σοκ για τους ελεύθερους επαγγελματίες 
Οπως έχει γίνει γνωστό, από 1-1-2018 αυξάνονται οι ασφαλιστικές κρατήσεις του ΕΦΚΑ. 
Μείωση του αφορολόγητου στα 5.700 ευρώ
Πέραν των παρεμβάσεων στο συνταξιοδοτικό το νέο συμπληρωματικό Μνημόνιο προβλέπει  παρεμβάσεις στο σκέλος του αφορολογήτου ορίου που ξεκινούν το 2020 από τα 1,92 δισ. ευρώ για να φτάσουν στα 2,058 δισ. ευρώ το 2021.
Σύμφωνα με το νομοσχέδιο για τα εισοδήματα που αποκτώνται από την 1.1.2020 το αφορολόγητο ποσό εισοδήματος μειώνεται στα 5.700 με 6.600 ευρώ ανάλογα με τον αριθμό των τέκνων του φορολογούμενων. Ειδικότερα η μείωση του φόρου με βάση την οποία προκύπτει το ύψος του αφορολόγητου εισοδήματος διαμορφώνεται ώς εξής:
  • Στα 1.250 ευρώ απο 1.900 ευρώ σήμερα για φορολογούμενους χωρίς προστατευόμενα τέκνα.
  • Στα 1.300 ευρώ απο 1.950 ευρώ σήμερα για φορολογούμενους με ένα προστατευόμενο τέκνο.
  • Στα 1.350 ευρώ απο 2.000 ευρώ σήμερα για φορολογούμενους με δύο προστατευόμενα τέκνα
  • Στα 1.450 ευρώ απο 2.100 ευρώ σήμερα για φορολούμενους με 3 τέκνα και άνω.
Στο νομοσχέδιο προβλέπεται ότι αν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τον Ενιαίο Μηχανισμό Σταθερότητας και τις ελληνικές αρχές διαπιστώνουν ότι η εμπροσθοβαρής εφαρμογή της μείωσης του αφορολόγητου ποσού είναι αναγκαία για την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% του ΑΕΠ το 2019 τότε αυτή μπορεί να εφαρμοσθεί για τα εισοδήματα που θα αποκτηθούν από την 1.1.2019, ένα χρόνο δηλαδή νωρίτερα. 
Τα έσοδα του κράτους από την περιοχή των 55 δισ. ευρώ την τριετία 2017-2019 προβλέπεται ότι θα αυξηθούν σε 56,8 το 2020 κυρίως λόγω της μείωσης του αφορολόγητου.  
Οι άλλες... περικοπές του Μνημονίου 
Πέραν των προαναφερθένων οι επιπτώσεις του νέου συμπληρωματικού Μνημονίου ακουμπούν και τους απόρους-ανέργους αφού καταργούνται παροχές όπως τα επιδόματα ένδειας, απροστάτευτων τέκνων, ανεργίας νεοεισερχομένων από τον ΟΑΕΔ κλπ.
Οι δικαστικοί χάνουν την ειδική φοροαπαλλαγή που είχαν, καθώς επειδή εξομοιώνονται στην φορολογική μεταχείριση με τους βουλευτές.
Χαμένοι και όσοι υπάγονται στα ειδικά μισθολόγια καθώς ανατρέπονται τα κλιμάκια και παγώνουν οι ωριμάνσεις. 
Ακόμη, επιταχύνονται οι κατασχέσεις και καθιερώνονται ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί. Τα funds μπορούν να διαχειρίζονται ακίνητα των οφειλετών, ενώ σε ότι αφορά τα εργασιακά επιταχύνονται οι ομαδικές απολύσεις. 
Τέλος, ο κανόνας της 1 πρόσληψης για κάθε 5 αποχωρήσει στο Δημόσιο θα μεταβληθεί σταδιακά ως εξής: 1 προς 3 το 2018, 1 προς 2 το 2019, και 1 προς 1 από το 2020.
Στο νομοσχέδιο προβλέπεται μεταξύ άλλων ακόμη:
  • Η μείωση του ΦΠΑ στα αγροτικά εφόδια από το 24% το 13%
  • Η κατάργηση της έκπτωσης φόρου των βουλευτών για τα εισοδήματα που αποκτώνται από 1.1. 2017.
  • Η υποχρεωτική υποδοχή των πληρωμών με κάρτες για όλα τα επαγγέλματα κατά ανώτατο όριο εντός 3 ετών από την ημερομηνία δημοσίευσης του νόμου στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
  • Η επιλογή των υποθέσεων για έλεγχο από την Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων με βάση κριτήρια ανάλυσης κινδύνου και υπό την προϋπόθεση ότι το 70% των υποθέσεων αυτών θα αφορά την τελευταία πενταετία. Για το 2016 το ποσοστό αυτό ορίζεται στο 50% και για το 2017 στο 60%.
  • Για υποθέσεις πλαστών, εικονικών ή νοθευμένων φορολογικών στοιχείων για τις οποίες δεν έχουν εκδοθεί οριστικές αποφάσεις επιβολής προστίμων το ύψος του προστίμου ορίζεται στο 50% επι του φόρου που εξέπεσε. Η διάταξη αυτή αφορά και εκκρεμείς υποθέσεις στα δικαστήρια όπως και υποθέσεις για τις οποίες έχει γίνει προσφυγή στην Επιτροπή Επίλυσης Διαφορών.
  • Η φορολόγηση με τις διατάξεις της φορολογίας εισοδήματος απο ακίνητη περιουσία των εισοδημάτων από βραχυχρόνια μίσθωση ακινήτων (τύπου Airbnb) με βάση την οικονομία του διαμοιρασμού. Το μέτρο θα ισχύσει για εισοδήματα που αποκτώνται από 1.1.2017. Οι ιδιοκτήτες των ακινήτων υποχρεούνται να εγγραφούν στο Μητρώο Ακινήτων Βραχυχρόνιας Διαμονής . Σημειώνεται ότι τα εισοδήματα που προκύπτουν από εκμετάλευση ακινήτων φορολογούνται σήμερα με συντελεστές που κυμαίνοναι από 15% έως 45%
Από τις εξισορροπητικές παρεμβάσεις μείωσης των φόρων τα έσοδα το 2020 εκτιμώνται σε 3,415 δισ ευρώ.
Από τις ιδιωτικοποιήσεις αναμένονται έσοδα 2,2 δισ. ευρώ το 2017 και 2,1 δισ. ευρώ το 2018. 
Τα αντίμετρα
Στο πολυνομοσχέδιο περιλαμβάνονται και τα περίφημα αντίμετρα, η εφαρμογή των οποίων, όμως, τελεί υπό αίρεση. 
Οπως συγκεκριμένα αναφέρει το άρθρο 15 τα αντίμετρα θα εφαρμοστούν
  • «Υπό την προϋπόθεση και στο βαθμό που, σύμφωνα με εκτίμηση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (...) δεν προκαλείται απόκλιση από τους μεσοπρόθεσμους δημοσιονομικούς στόχους».
  • «Αναπροσαρμοζόμενες στον επιτρεπόμενο βαθμό. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών διαπιστώνεται η ακριβής αντιστοιχία προς το δημοσιονομικό στόχο και ρυθμίζονται οι αναγκαίες λεπτομέρειες».
  • «Αν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (...) διαπιστώσει ότι, στη βάση μίας προοπτικής εκτίμησης,  είναι αναγκαία η εμπροσθοβαρής εφαρμογή του άρθρου 10  είναι αναγκαία προκειμένου να επιτευχθεί ο συμφωνημένος δημοσιονομικός στόχος πρωτογενούς ισοζυγίου της Γενικής Κυβέρνησης ύψους 3,5% για το οικονομικό έτος 2019» τότε οι διατάξεις αυτές «εφαρμόζονται για εισοδήματα που αποκτώνται από την 1.1.2019 και εφεξής», δηλαδή έναν χρόνο νωρίτερα. Έτσι «οι ελληνικές αρχές μπορούν να εφαρμόζουν τις αναγκαίες προσαρμογές, σε συμφωνία με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας». Η μείωση δεν χρειάζεται να περνάει καν από τη Βουλή, αφού «ο Υπουργός Οικονομικών δημοσιεύει στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ανακοίνωση, στην οποία περιέχονται τα συμπεράσματα της ανωτέρω εκτίμησης».
Ποια είναι τα αντίμετρα υπό αίρεση:
Για το 2020:
  • έκπτωση 30% ή έως 70 ευρώ για συνολικό ΕΝΦΙΑ έως 700 ευρώ
  • μείωση φόρου μισθωτών από 22% σε 20%
  • μείωση φόρου επιχειρήσεων από 29% σε 26%
  • μείωση ειδικής εισφοράς: 0% έως 30.000 ευρώ, 2% αντί 6,5% για έως 40.000 και 6% αντί 7,5% για έως 65.000 ευρώ
  • επίδομα στέγασης για 600.000 ενοικιαστές – δανειολήπτες με εισόδημα έως 9600 ευρώ
Για το 2018:
  • «Βρεφονηπιακή φροντίδα» έως και 45.000 νέων θέσεων για παιδιά
  • Σχολικά γεύματα στα δημόσια σχολεία
  • Αύξηση στο επίδομα παιδιού
  • Μείωση ή κατάργηση συμμετοχής περίθαλψης​
  • -Μείωση φόρου στα γεωργικά εφόδια


πηγή  
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Δευτέρα 15/5 |19:30 | στέκι του Δρόμου
Ιουστινιανού 11 και Βενιζέλου | 2ος όροφος

Θα μιλήσουν:
Χρήστος Ξεφτέρης | Εργαζόμενος ΕΛΒΟ, μέλος ΔΣ συνδικάτο Μετάλλου
Γιώργος Αρχοντόπουλος | Πρόεδρος σωμ. εργ. ΕΥΑΘ
Τριαντάφυλλος Αφεντουλίδης | Πρόεδρος συλ. υπαλλήλων ΟΛΘ
Θανάσης Ματθαίου | Μέλος ΔΣ συλ. εργ. Εγνατία Οδός
Γιώργος Θεοδωρόπουλος | Περιφεριακός Σύμβουλος Π.Κ.Μακεδονίας



Η ΕΥΑΘ, η ΔΕΗ , το λιμάνι , η ΕΛΒΟ , το αεροδρόμιο- και ο κατάλογος είναι μακρύς- είτε έχουν πωληθεί είτε σχεδιάζονται να πωληθούν με διαδικασίες εξπρές. Όλα στο όνομα της “σωτηρίας” του λαού μας και της περίφημης ανάπτυξης που “θα τρίβουμε τα μάτια μας”.

Είναι όμως μονόδρομος το ξεπούλημα όλων των δημόσιων επιχειρήσεων και υποδομών της πόλης μας;

Tο λιμάνι θα ανήκει στο Σάββιδη και τους ΓαλλοΓερμανούς, το αεροδρόμιο σε Γερμανούς, η ΕΥΑΘ στoυς Γάλλους...

Μια πόλη και μια χώρα παραδομένη που μαραζώνει υπό την ελεημοσύνη των σύγχρονων επίδοξων μνηστήρων.

Ποιος θα καθορίσει τι είδους ανάπτυξη, και προς το συμφέρον ποιων, θα έχει ο τόπος μας όταν όλα τα εργαλεία για να βγούμε από τη κρίση δεν θα μας ανήκουν;

Μπορεί να γίνει παραγωγική ανασυγκρότηση που θα ανοίξει αξιοπρεπείς δουλειές χωρίς δημόσια εργαλεία και δημόσιες υποδομές;

Η ιδιωτικοποίηση θα φέρει καλύτερες και πιο φθηνές υπηρεσίες; Τι γνωρίζουμε από τη διεθνή σύγχρονη εμπειρία;

Είτε πελατειακό δημόσιο είτε ξεπούλημα ή μπορούμε και αλλιώς;

Το λιμάνι, η ΕΥΑΘ, η ΕΛΒΟ , τα αεροδρόμια , η ΔΕΗ,η Εγνατία οδός, οι δημόσιες επιχειρήσεις και υποδομές της πόλη μας πως θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν και αναπτυχθούν σε διαφορετική βάση προς οφελος των πολλών;

Πως μπορούμε να οργανωθούμε; Πως μπορούμε να σταματήσουμε το ξεπούλημα;
Η εκδήλωση στο Fb: 
https://www.facebook.com/event s/1907487109491254/
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

του ακτιβιστή

Περιχαρής εξήλθε υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος τα χαράματα (αφού (συν)εργάστηκε σκληρά για νέες περικοπές και αφαιμάξεις του ελληνικού λαού στις υποτιθένες διαπραγματεύσεις με την τρόικα.
«Ολοκληρώθηκε η διαπραγμάτευση, υπάρχει άσπρος καπνός», δήλωσε και διευκρινίστηκε πως ο «άσπρος καπνός» αφορά προκαταρκτική συμφωνία (preliminary agreement) χωρίς να περιλαμβάνεται σ' αυτή καμία ρύθμιση για το χρέος ούτε και το ύψος των πλεονασμάτων που θα πρέπει να επιτευχθούν για μετά το 2018. Μάλιστα μετά από αυτά δήλωσε βέβαιος πως τώρα θα προχωρήσει και η συμφωνία για το χρέος διότι δεν θα υπάρχει η δικαιολογία της απουσίας συμφωνίας για τη δεύτερη αξιολόγηση.

Τι περιλαμβάνει η συμφωνία

Οι συνήθεις ύποπτοι, οι συνταξιούχοι, θα υποστούν παρέα με τους χαμηλόμισθους εργαζόμενους το βάρος των μεγαλύτερωνπερικοπών. Σύμφωνα με   τη συμφωνία θα υπάρξουν μειώσεις έως και 18% στις κύριες, αλλά και στις επικουρικές συντάξεις, όπου χρειαστεί. Βάσει της συμφωνίας, οι κύριες συντάξεις θα επανϋπολογιστούν και όπου υπάρχουν προσωπικές διαφορές αυτές θα κοπούν κατά τέτοιο βαθμό, με οροφή το 18%. Το ίδιο  θα εφαρμοστεί και στις προσωπικές διαφορές των επικουρικών συντάξεων, για τις οποίες άλλωστε ο επανϋπολογισμός έχει ολοκληρωθεί από το καλοκαίρι του 2016.

Η μεσοσταθμική μείωση των κύριων συντάξεων θα είναι γύρω στο 10%, όπως διέρευσε από πηγές του Υπουργείου Εργασίας.

Το νέο μαχαίρι στις επικουρικές συντάξεις κρίθηκε αναγκαίο από τους "Φρέντυ Κρούγκερ" της κυβέρνησης,  ώστε να "φανεί" ότι προστατεύονται  οι κύριες συντάξεις.
μετά το ύψος του 18%.

Με το νέο αφορολόγητο πληρώνουν και οι χαμηλοσυνταξιούχοι των 500 €

Από 1.1.2020 (ή το 2019 αν δεν πιαστούν οι στόχοι) η μείωση του αφορολόγητου από 8.636 ευρώ στα 5.681 ευρώ θα φέρει επιβάρυνση από 650 ευρώ. Είναι ενδεικτικό ότι φόρο, λόγω της μείωσης του αφορολόγητου, θα πληρώσουν ακόμη και χαμηλοσυνταξιούχοι των 500 ευρώ.

Εργασιακά

Στο πλαίσιο της συμφωνίας έγινε γνωστό πως θα νομοθετηθεί η επαναφορά της αρχής της ευνοϊκότερες ρύθμισης και της επεκτασιμότητας των συλλογικών συμβάσεων μετα το τέλος του προγράμματος, δηλαδή απο τον Σεπτέμβριο του 2018.

Στο πεδίο των ομαδικών απολύσεων δεν θα υπάρξει αλλαγή στο όριο και δεν θα θεσμοθετηθεί η επαναφορά του λοκ άουτ.

Επίσης στις ομαδικές απολύσεις, θα καταργηθεί η προέγκριση και θα ηρθεί ο έλεγχος της διαδικασίας απο το ανώτατο συμβούλιο εργασίας.

Αντίμετρα για το 2019

Στο πλαίσιο της συμφωνίας, τα αντίμετρα που θα μπορεί η κυβέρνηση να ενεργοποιήσει, εφόσον επιτευχθεί ο στόχος του πλεονάσματος, για το 2019 θα είναι:

- Επιδότηση ενοικίου μεσοσταθμικό 1000 το χρονο σε 600.000 οικογένειες.

- Ενίσχυση επιδότησης 1ου και 2 ου παιδιού 260 εκατ. ευρώ

- Ενίσχυση σχολικών γευμάτων ώστε ο μισός πληθυσμός δημοτικού γυμνασίου να λαμβάνει γεύματα

- Αύξηση των δικαιούχων στους βρεφονηπιακούς σταθμούς

- Μείωση συμμετοχής στη φαρμακευτική δαπάνη με εισοδηματικά κριτήρια για όλο τον πληθυσμό. Για εισοδήματα έως 700 ευρώ μηδέν συμμετοχή. Απο 701 έως 1200 μείον 50%

- 250 εκατ. ευρώ για νέες θέσεις εργασίας

- 250 εκατ. αναπτυξιακά μετρα μέσω ΠΔΕ

Με πληροφορίες από εδώ
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Είναι παθολογικώς ψεύτες όσοι μετά τις συζητήσεις του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης στο περιθώριο των εργασιών της εαρινής Συνόδου του ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον, ανακοινώνουν το "τέλος της επιτήρησης".
Περί του αντιθέτου ακριβώς πρόκειται, όπως μαθαίνω από ευρωπαϊκή "πηγή", η οποία συμμετέχει στις συζητήσεις και ποτέ μέχρι σήμερα δεν έχει διαψευστεί από τα γεγονότα.
Αυτό που έχουν ήδη συμφωνήσει όλοι οι παράγοντες που εμπλέκονται στο ελληνικό πρόγραμμα, είναι μια σημαντική αλλαγή στο αφήγημα της συντεταγμένης χρεοκοπίας και ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας. Από το master point"μεγάλα και διαρκή πρωτογενή πλεονάσματα" περνούμε στο "βιώσιμοι προϋπολογισμοί".
Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Σύμφωνα με αυτά στα οποία καταλήγουν σε επίπεδο (νέων) αρχών οι παράγοντες του προγράμματος, ένα Τέταρτο Μνημόνιο με την ελληνική πλευρά - και όχι αποκλειστικά με την ελληνική κυβέρνηση - δεκαετούς διάρκειας με συμμετοχή χωρίς επιπλέον κεφάλαια του ΔΝΤ και των υπολοίπων κρατών-δανειστών, διά του οποίου θα καθορίζονται οι παράμετροι αναμόρφωσης του επίσημου χρέους και των λεγόμενων μέτρων λιτότητας ως προς μια σειρά δομικών μεταρρυθμίσεων της διοίκησης και της αγοράς, στο νεοφιλελεύθερο πρότυπο ασφαλώς.
Δηλαδή, η νέα τάση στην τρόικα είναι η διαμόρφωση ενός νέου προγράμματος για την Ελλάδα - μετά το επίσημο τέλος του τρέχοντος - με την μορφή ενός δεκαετούς ατομικού μηχανισμού προσαρμογής, όπου τα περιοριστικά δημοσιονομικά μέτρα και η αναμόρφωση χρέους θα αναδιαμορφώνονται σταδιακώς στη βάση της αξιολόγησης προόδου δομικών μεταρρυθμίσεων που θα ορισθούν στο πλαίσιο χρονοδιαγράμματος. Μεταρρυθμίσεις ως αντιστάθμισμα (compensation) μέτρων λιτότητας, μεγέθυνσης εσωτερικής υποτίμησης, καθώς και ευνοϊκότερο καθεστώς αποπληρωμής του επίσημου χρέους (σημαντικά μικρότερη επιβάρυνση ώστε να είναι βιώσιμοι οι προϋπολογισμοί και όχι γενικά και συνολικά το χρέος) είναι τώρα το νέο concept της τρόικας (: κουαρτέτου), επί του οποίου συγκλίνουν αυτή την στιγμή όλοι οι παράγοντες που εμπλέκονται στην διαμόρφωση και την επιτήρηση των ελληνικών οικονομικών πολιτικών.

Ποια είναι η στάση της ελληνικής κυβέρνησης ενώπιον αυτής της κρίσιμης για τις ελληνικές πολιτικές, την κοινωνία και την αγορά μεταβολές στην προσέγγιση από την τρόικα, δεν γνωρίζω. Αυτό που παρατηρώ είναι το ζήτημα να αντιμετωπίζεται τόσο από την κυβέρνηση, όσο και από την αντιπολίτευση αποσπασματικά και άρα παραπλανητικά. Υπάρχει ασφαλώς ερμηνεία γι' αυτό, που δείχνει τη στάση και τις μικροπολιτικές προθέσεις του κάθε παράγοντα του ελληνικού πολιτικού συστήματος ξεχωριστά, αλλά αυτό δεν είναι το θέμα αυτού του σημειώματος. Αυτό που θέλω να επισημάνω είναι πως συνολικά το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα, στον βαθμό που γνωρίζει τη νέα τάση της τρόικας, διαπράττει το ίδιο λάθος που έκανε όταν γνώριζε το πλαίσιο και την πραγματική σημασία του Πρώτου Μνημονίου και αντί να πει στον λαό την αλήθεια, τον τρομοκρατούσε και του έλεγε παραμύθια τα οποία αλλοίωναν ουσιωδώς την πολιτική σημασία της παρέμβασης της τρόικας, ενώ συσκότιζε τις συνέπειες από την εφαρμογή του.
Το Τέταρτο Μνημόνιο, που δεν είναι σε καμία περίπτωση μία απλή νομοθετική υπόθεση, είναι πολιτική χυδαιότητα αν επιχειρηθεί να εισαχθεί στις ελληνικές πολιτικές "κατατεμαχισμένο" και χωρίς την κρίσιμη πολιτική του διάσταση στο σύνολό του. Δεν πρόκειται για μια ουδέτερη, τεχνοκρατική και αντικειμενική συνέχιση και διόρθωση των τριών προηγουμένων Μνημονίων. Είναι ένα άλλο concept πολιτικής και μια διαφορετική ιδέα που στηρίζεται στην αρχή της διεθνούς οικονομικής και γεωπολιτικής σταθερότητας και όχι σε αυτήν της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης ή οικονομικής και θεσμικής υποστήριξης υπό πτώχευση ή υπό κοινωνική καταστροφή, κρατών.

Στην πραγματικότητα, μέσω αυτής της νέας προσέγγισης έρχεται το ΔΝΤ να νομιμοποιήσει πολιτικά όχι απλώς την συμμετοχή του στη συνέχεια του ελληνικού προγράμματος, αλλά κυρίως το μεγάλο άνοιγμα που έχει ήδη κάνει σε αυτό και για το οποίο κατηγορείται από ορισμένους διεθνείς παράγοντες που έχουν μεγαλύτερη ή μικρότερη συμμετοχή σε αυτό. Η κυρία Λαγκάρντ ζήτησε την βοήθεια της κυρίας Μέρκελ και η τελευταία της την πρόσφερε μέσω της πρόνοιας που από δω και πέρα θα συσχετίζει άμεσα δομικές μεταρρυθμίσεις με ελάφρυνση βαρών από τον επίσημο δανεισμό της χώρας. Και ασφαλώς δεν πρόκειται για μεταρρυθμίσεις χωρίς σαφή πολιτική απόχρωση. Και έχει ενδιαφέρον πώς αυτές οι μεταρρυθμίσεις θα υποστηριχθούν στο εσωτερικό από πολιτικές δυνάμεις που έχτισαν το κομματικό τους προφίλ και διαμόρφωσαν την κομματική τους πελατεία σε απόλυτη αντίθεση με αυτές.

* Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Ο τίτλος αυτού του σημειώματος αποτελεί το βασικό θεώρημα διαχείρισης του μοντέλου συντεταγμένης πτώχευσης και εσωτερικής υποτίμησης, το οποίο εφαρμόζεται στην Ελλάδα την τελευταία επταετία και ταυτόχρονα τον πολιτικώς νομιμοποιητικό μηχανισμό που παράγει εκλογές, κοινοβουλευτικές μεταβολές και συμπράξεις (: συναινέσεις στην πράξη και συγκρούσεις στα λόγια), ενώ νοθεύει απολύτως τον πολιτικό ανταγωνισμό, εξαπατώντας τον λαό και αποθαρρύνοντας την πολιτική συμμετοχή για «αλλαγή».
Αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα δεν διαπραγματεύεται στην ουσία τους όρους για το κλείσιμο όλων των κεφαλαίων της λεγόμενης αξιολόγησης – όπως εμφανίζεται να κάνει – αλλά τους όρους του Τέταρτου Μνημονίου. Χωρίς αυτούς δεν μπορεί να περατωθεί η διαδικασία που αφορά στην «αξιολόγηση» του Τρίτου Μνημονίου που η ίδια υπηρετεί. Με άλλα λόγια, δίχως τους όρους του Τέταρτου Μνημονίου δεν μπορεί να κριθεί η απόδοση και η αποτελεσματικότητα του Τρίτου, σε ό, τι αφορά στην μεταρρυθμιστική διαδικασία στην Ελλάδα ως πρότυπο (πείραμα) αναπροσαρμογής στην Ευρωζώνη.
Αυτό που σημειώνω στον τίτλο (: κάθε κυβέρνηση της κρίσης προετοιμάζει το μνημόνιο της επόμενης) είναι ασφαλώς μια πρόταση που αποδεικνύεται με βάση προηγουμένως αποδεκτές ή αποδεδειγμένες προτάσεις με τη μορφή «αξιωμάτων-Σόιμπλε», τα οποία είναι προϊόν της συνεργασία των ευρωπαϊκών θεσμών με το ΔΝΤ. Τα αξιώματα αυτά αποτελούν συγκεκριμένη γλώσσα έκφρασης και ταυτόχρονα ερμηνείας της ελληνικής κρίσης, ενώ συντάσσουν τον κοινό κώδικα επικοινωνίας (τη βάση αλληλεπίδρασης και μη-πολιτικής διαπραγμάτευσης) μεταξύ των ελληνικών κυβερνήσεων και της τρόικας (κουαρτέτου).
Όποιος δεν ομιλεί αυτή τη γλώσσα, δεν μπορεί να κυβερνήσει στην Ελλάδα της ευρωζώνης (: να ένα ακόμη «αξίωμα-Σόιμπλε»). Και αυτό αποσαφηνίστηκε με τη μορφή της ιλαροτραγωδίας κατά την περίοδο της πρώτης κυβέρνησης Τσίπρα. Σήμερα τα πάντα είναι σαφή και ξεκάθαρα, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχουν έντιμοι πολιτικοί για να μιλήσουν με ειλικρίνεια επί των συμπερασματικών κανόνων του συγκεκριμένου τυπικού συστήματος αναφοράς της διαχείρισης της ελληνικής κρίσης, το οποίο δεν έχει μεταβληθεί μεθοδολογικά εντός της επταετίας. Εάν το έπρατταν θα άξιζαν τον σεβασμό μας, ασχέτως των επιμέρους πολιτικών χαρακτηριστικών τους και της αναφερόμενης πολιτικής τους ταυτότητας. Δεν το πράττουν ούτε σήμερα κατά τη συζήτηση για τον προϋπολογισμό στη βουλή και έτσι όλοι λένε «ψέματα», καθώς φροντίζουν παραπλανητικά να μην ομιλούν επί των προτάσεων μιας θεωρίας επί της οποίας δομείται η ελληνική κρίση και η διαχείρισή της, αυτά  εκφράζονται δια μιας τυπικής γλώσσας, την οποία θεμελίωσε η συνεργασία Σόιμπλε-ΔΝΤ.
Αυτοί οι δύο κεντρικοί παράγοντες δεν ομιλούν διαφορετική γλώσσα - όπως υπαινίσσεται ο ελληνικός Τύπος και ισχυρίζεται η κυβέρνηση - ενώ οι εμφανιζόμενες διαφοροποιήσεις τους απλώς ορίζουν το πλαίσιο των υποθέσεων /εκτιμήσεων, έτσι ώστε το θεώρημα της ελληνικής κρίσης να αποτελεί ένα πεπερασμένο σύνολο από συμπερασματικούς κανόνες και αξιώματα χωρίς επιπλέον υποθέσεις. Δηλαδή, ακόμη και το όποιο εναλλακτικό σενάριο να εμπεριέχεται στη βασική υπόθεση. Έτσι εξηγείται και η επιμονή σε «preemptive» (προληπτικά) μέτρα και μηχανισμούς επί των δημοσιονομικών και των χρηματοπιστωτικών. Έτσι εξηγείται και η προσφυγή σε εκλογές στο παρά πέντε της κατάληξης μιας συμφωνίας που αφορά στο κλείσιμο μιας θεμελιώδους περιόδου αξιολόγησης του ελληνικού προγράμματος (: goal oriented theory).   
Πρόσεξε το «κόλπο», δηλαδή το διαλογικό σχήμα που οδηγεί σε εκλογές στην Ελλάδα, στο βαθμό που ολοκληρώνεται μια ακόμη αξιολόγηση για να οριοθετηθούν τα νέα μέτρα και οι επιπρόσθετες μεταρρυθμίσεις που θα ικανοποιούν το σενάριο βιωσιμότητας, όχι ασφαλώς του χρέους ή της εθνικής οικονομίας, αλλά του συγκεκριμένου προγράμματος (ατομικού μηχανισμού για την Ελλάδα). Και ασφαλώς το κεντρικό μεσοπρόθεσμο σενάριο βιωσιμότητας της ευρωζώνης: Η απόδειξη ενός πολιτικοοικονομικού θεωρήματος σαν αυτό που ορίζει τη φύση, τη διάσταση και την θεραπεία της ελληνικής κρίσης - στη βάση ασφαλώς μιας νεοηγεμονικής παιδαγωγικής «learning-by-numbers» - είναι ένα λογικό επιχείρημα που δείχνει πως το συμπέρασμα για την ανάγκη ενός Τέταρτου Μνημονίου είναι αναγκαία συνέπεια των υποθέσεων του Τρίτου και πάει λέγοντας, όπως ακριβώς συνέβαινε με το Τρίτο σε σχέση με το Δεύτερο και με το Δεύτερο σε σχέση με το Πρώτο. Κάπως έτσι η «αλήθεια» που αφορά στο συμπέρασμα για την επέκταση του προγράμματος με ένα Τέταρτο Μνημόνιο, έρχεται παραδόξως να νομιμοποιήσει πολιτικώς την «αλήθεια» των υποθέσεων του Τρίτου Μνημονίου, όπως αυτές τεστάρονται κατά την τρέχουσα αξιολόγηση. Δηλαδή το πώς θα κλείσει τελικά αυτή η αξιολόγηση εξαρτάται από το πώς θα διαμορφωθεί το Τέταρτο Μνημόνιο. Και αυτό, αναγνώστη μου, είναι λογικά και σύμφωνα με το γενικό θεώρημα που δίνει πολιτική υπόσταση στην ελληνική κρίση, ζήτημα της επόμενης κυβέρνησης.

Κάθε μνημόνιο, λοιπόν, και κυβέρνηση. Κάθε κυβέρνηση και νέο μνημόνιο. Κι έτσι ορίζεται η πραγματική φύση των κυβερνήσεων της κρίσης, χωρίς πλέον να έχει ιδιαίτερη σημασία σε επίπεδο πρακτικής πολιτικής, πώς αυτές αυτοπροσδιορίζονται και τοποθετούνται στο φάσμα δεξιά-αριστερά. Η μεταπολίτευση στην Ελλάδα δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί υπό αυτές τις συνθήκες. Οι μεταρρυθμίσεις στη χώρα μας ορίζουν κυριολεκτικώς μία τυφλή μετάβαση σε κάτι που ξεφεύγει από την ρεαλιστική σχέση υποθέσεως-συμπεράσματος. Πρόκειται για μία μετάβαση που διαφεύγει από την θεωρητική κατασκευή της τρόικας για την διαχείριση της ελληνικής κρίσης. Και άρα η νέα μεταπολίτευση θα δομηθεί στη βάση της «ρήξης»/υπέρβασης του βασικού θεωρήματος της τρόικας, άρα και των «αξιωμάτων-Σόιμπλε». Αυτό που δεν μπορώ να απαντήσω είναι το πότε, πώς και με ποιους πιθανώς νέους παράγοντες θα προκληθεί αυτή η ρήξη. 

* Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.
Continue reading
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)