Ο ελληνικός λαός πληροφορείται μέσω του ελληνικού και του ξένου τύπου την έναρξη, στις 16-12-2022, της άσκησης μυστικής και προσωπικής διπλωματίας του Έλληνα πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη με τον Τούρκο Πρόεδρο διά της Άννας Μαρίας Μπούρα, προϊσταμένης του Διπλωματικού Γραφείου του πρωθυπουργού.
Η Άννα Μαρία Μπούρα είχε στις Βρυξέλλες από τις 16 Δεκεμβρίου 2022 αλλεπάλληλες συναντήσεις με τον εκπρόσωπο της Τουρκικής Προεδρίας Ιμπραχίμ Καλίν, προσωπικό σύμβουλο του Τούρκου πρόεδρου Ρ.Τ. Ερντογάν. Οι συναντήσεις πραγματοποιήθηκαν υπό την εποπτεία του συμβούλου Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας της γερμανικής Καγκελαρίας, πρέσβη Γενς Πλέτνερ, δηλαδή του συμβούλου τού Όλαφ Σόλτς.
Η γερμανική Ντόιτσε Βέλε μας ενημέρωσε ότι “Έλληνες και Τούρκοι αξιωματούχοι διεξάγουν διπλωματία με μυστικές συναντήσεις με τη διαμεσολάβηση της Γερμανίας”.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος της Γερμανίας είπε ότι “το περιεχόμενο του διαλόγου είναι λογικό και απόρρητο. Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας και ο Τούρκος πρόεδρος αντέδρασαν θετικά στην παρέμβαση της Γερμανίας διότι θα υπάρξει κάποιο όφελος”
Ερωτούμε εάν το “λογικό περιεχόμενο” είναι η επανειλημμένα και διαχρονικά διατυπωμένη Τουρκική και Γερμανική λογική “μισά-μισά στο Αιγαίο” και εάν το απόρρητο περιεχόμενο είναι απόρρητο μόνο για τον ελληνικό λαό!
Επίσης ερωτούμε εάν το “κάποιο όφελος” από την παρέμβαση της Γερμανίας θα αφορά τα γερμανοτουρκικά χρηματιστηριακά, εμπορικά και στρατηγικά συμφέροντα ελέγχου της ΝΑ Μεσογείου σε βάρος των ελληνικών νόμιμων συμφερόντων στις ελληνικές θαλάσσιες ζώνες.
Ο κ. Καλίν υποστήριξεδημόσια ότι «ελήφθησαν αποφάσεις» στις Βρυξέλλες!! Ξένοι δε διπλωμάτες γνωρίζουν τις λεπτομέρειες αυτών των ελληνοτουρκικών διαβουλεύσεων και αναφέρουν ότι περιλαμβάνει «σχέδιο συμφωνίας» ήάτυπο «προσύμφωνο» με συμφωνηθείσα διμερή διαδικασία «διαδοχικών σταδίων προσέγγισης» για όλα τα θέματα, που θα επιτυγχάνονται με κινήσεις της κάθε πλευράς.
Από όλα τα παραπάνω προκύπτει ότι ο Κ. Μητσοτάκης ασκεί τόσο προσωπική όσο και μυστική διπλωματία για τις διαχρονικές παράνομες τουρκικές διεκδικήσεις της ελληνικής εδαφικής κυριαρχίας.
Ο ελληνικός λαός και η ελληνική Βουλή δεν έχουν ενημερωθεί μέχρι σήμερα από τον πρωθυπουργό:
- Εάν η Τουρκία έχει άρει τα εμπόδια οποιουδήποτε διαλόγου μαζί της, που είναι η απόφαση της τουρκικής εθνοσυνέλευσης του 1995 για τη χρήση βίας σε βάρος της ελληνικής εδαφικής ακεραιότητας και την κρατική επιθετική πολιτική περί Γαλάζιας πατρίδας καθώς και γαλάζιων τουρκικών νησιών στο Αιγαίο.
- Ποιες είναιοιπολιτικές ή νομικές κατευθυντήριες οδηγίες, που οπρωθυπουργός έχει δώσει στην κ. Μπούρα.
- Για ποιες απ' όλες ή για όλες τις παράνομες τουρκικές διεκδικήσεις του ελληνικού νησιωτικού εδάφους και των αποκλειστικών ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων έρευνας και εκμετάλλευσης φυσικών πόρων των ελληνικών θαλασσίων ζωνών της χωρικής θάλασσας, της ΑΟΖ και της Υφαλοκρηπίδας καθώς και των ελληνικών αποκλειστικών αρμοδιοτήτων μπορεί να διαπραγματευθεί η κ. Μπούρα με τον κ. Καλίν, και
- πού κατέληξαν ή τι συμφώνησαν η κ. Μπούρα με τον κ. Καλίν μετά τις συζητήσεις κατά τις παραπάνω συναντήσεις στις Βρυξέλλες.
Όμως, ο Κ. Μητσοτάκης δεν νομιμοποιείται, κατά τους διεθνείς και εθνικούς κανόνες, να ασκεί, σαν να είναι προπολεμικός ηγεμόνας – αυτοκράτορας - φεουδάρχης του ελληνικού εδάφους, μυστική διπλωματία διμερούς πολιτικής διαπραγμάτευσης, και ιδιαίτερα συνομολόγηση συμφωνίας για την ελληνική εδαφική κυριαρχία (ελληνικά χερσαία, θαλάσσια και εναέρια σύνορα και εκχώρησης αποκλειστικού χαρακτήρα ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων και δικαιοδοσιών στις ελληνικές εναέριες και θαλάσσιες ζώνες του Αιγαίου).
Η άσκηση της διπλωματίας, ήδη από τη λήξη του πρώτου παγκοσμίου πόλεμου, και ιδιαίτερα μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, έπαψε να είναι μυστική και προσωπική υπόθεση της αυτοκρατορικής ηγεσίας ή των κρατικών ηγεσιών.
Η κατάργηση της μυστικής διπλωματίας και η εφαρμογή της αρχής της αυτοδιάθεσης των λαών, διακηρύχθηκαν το 1918 από τον Αμερικανό Πρόεδρο Ουίλσων -”κήρυκα του ευαγγελίου του διεθνούς δικαίου”- ως απαραίτητοι όροι για την ειρήνευση του κόσμου μετά τον Α' παγκόσμιο πόλεμο.
Οι τύχες των λαών δεν μπορούν να ρυθμίζονται “βάσει του κακόφημου παιγνίου της ισορροπίας των δυνάμεων. Όλες οι εδαφικές διαφορές πρέπει να ρυθμίζονται σύμφωνα με τα συμφέροντα και τη θέληση του λαού…”
Γι’ αυτό, όλα τα παραπάνω ενσωματώθηκαν στον Χάρτη της Κοινωνίας των Εθνών.
Μετά δε το τέλος του Β' Παγκοσμίου πολέμου, κατά το διεθνές δίκαιο, η άσκηση μυστικής διπλωματίας αποτελεί τέλεση διεθνούς εγκλήματος κατά της ειρήνης. Το Δικαστήριο της Νυρεμβέργης καταδίκασε τους Ναζί διπλωμάτες για την ένωση (Anschluss) της ναζιστικής Αυστρίας και της ναζιστικής Γερμανίας, παρότι οι Ναζί διπλωμάτες υπεστήριξαν ότι υπήρχε συναίνεση των ηγεσιών των δύο μερών.
Οι διατάξεις του Προοιμίου και του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, της Οικουμενικής Διακήρυξης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των διατάξεων της Σύμβασης για την δημιουργία της ΟΥΝΕΣΚΟ του 1945, υποχρεώνουν την κυβέρνηση να μην περιφρονήσει τη θέληση του ελληνικού λαού.
Η “θέληση του λαού είναι το θεμέλιο του κύρους των δημοσίων εξουσιών”, κατά τις διατάξεις του άρθρου 21 της ΟΔΔΑ/ ΗΕ. “Η ειρήνη επί μόνων των οικονομικών και πολιτικών συμφώνων των κυβερνήσεων δεν θα μπορούσε να επιφέρει την ομόρρυθμο διαρκή και ειλικρινή συναίνεση των λαών......”
Επίσης, ο πρωθυπουργός και η σύμβουλός του δεν νομιμοποιούνται να κάνουν διάλογο - διαπραγματεύσεις για τη συνομολόγηση διεθνούς συμφωνίας διότι δενείναι τα αρμόδια πολιτειακά όργανα. Κατά την διεθνή και εθνική νομοθεσία, ο Έλληνας Υπουργός των Εξωτερικών είναι το αρμόδιο πολιτειακό όργανο να δίδει ώθηση για διπλωματικές διαπραγματεύσεις και να δίδει σχετικές εντολές για την νόμιμη άσκηση των αρμοδιοτήτων των διεθνών σχέσεων από τους διπλωματικούς υπαλλήλους των αρμόδιων υπηρεσιών του ΥΠΕΞ, που έχουν την ευθύνη της προάσπισης της ελληνικής εδαφικής κυριαρχίας και των εθνικών συμφερόντων καθώς και την άσκηση διαπραγμάτευσης εν ονόματι της ελληνικής Πολιτείας.
Ερωτούμε εάν η κυρία Μπούρα ως προσωπική επιλογή του πρωθυπουργού και η προϋπηρεσία της στην Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης, που ο ρόλος της ήταν η αποτελεσματικότερη εξυπηρέτηση των συμφερόντων της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής, έχει τις παραπάνω απαιτούμενες νόμιμες προϋποθέσεις για την εξυπηρέτηση των εθνικών συμφερόντων.
Επίσης ο Κ. Μητσοτάκης δεν έχει νόμιμο δικαίωμα να συνομολογεί οποιαδήποτε συμφωνία υπό καθεστώς στρατιωτικής τουρκικής απειλής ή χρήσεως βίας καθώς και άλλης πολιτικής ή οικονομικής απειλής, χωρίς να εφαρμόζονται οι αρχές της αυτοδιαθέσεως των λαών, της μη επέμβασης στις εσωτερικές υποθέσεις των λαών, της κυρίαρχης ισότητας και ανεξαρτησίας των κρατών, κατά την Διεθνή Σύμβαση της Βιέννης του 1969 για το Δίκαιο των Συνθηκών.
Η παρέμβαση δε της Γερμανίας - ακόμη και εάν συναινεί ο πρωθυπουργός - δεν είναι νόμιμη, διότι δεν θεμελιώνεται στην αρχή της λαϊκής κυριαρχίας, στην ελεύθερη συναίνεση του ελληνικού λαού και αποκλείεται, κατά το διεθνές δίκαιο, εφόσον πρόκειται για ελληνικά ζητήματα εδαφικής κυριαρχίας, όπως η επέκταση και η οριοθέτηση των ελληνικών θαλασσίων ζωνών, η αποστρατικοποίηση των νησιών κλπ., που περιλαμβάνονται στην ελληνική αποκλειστική εσωτερική δικαιοδοσία των αρμόδιων ελληνικών πολιτειακών οργάνων.
Συνεπώς ο κ. Μητσοτάκης έχει διεθνή και εθνική ευθύνη να μην ασκεί μυστική διπλωματία περιφρονώντας τους διεθνείς και ελληνικούς κανόνες και αρχέςκαθώς και τον ελληνικό λαό για την νόμιμη άσκηση διπλωματίας με σκοπό την επίτευξη ειρήνης και την προάσπιση της ελληνικής εδαφικής ακεραιότητας. Η εδαφική ακεραιότητα είναι αξία του διεθνούς δικαίου και δεν αποτελεί αντικείμενο διαλόγου, διότι στην ιεράρχηση των αξιών που προστατεύει το διεθνές δίκαιο, προηγείται η εδαφική ακεραιότητα και η δυνατότητα εξασφαλίσεως της από κάθε κράτος.
Ο ελληνικός λαός δεν δεσμεύεται νομικά και πολιτικά από τη μυστική και προσωπική διπλωματία, είτε αφορά μυστικό διάλογο, είτε συνομολόγηση και κατάρτιση τελικών μυστικών συμφωνιών ή σχεδίου μυστικής συμφωνίας του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη με τον Ερντογάν, ή της συμβούλου του Α. Μπούρα με τον Τούρκο σύμβουλο Καλίν, διότι είναι παράνομες διεθνείς πράξεις εκτός συμβατικών κανόνων του διεθνούς δικαίου και κανόνων του ελληνικού συντάγματος, καθώς και γενικά της ισχύουσας ελληνικής νομοθεσίας.
Το Ε.ΠΑ.Μ. καταγγέλλει την μυστική διπλωματία που ασκεί ο Πρωθυπουργός ως διεθνή εγκλήματα κατά της ειρήνης και τις τυχόν μυστικές συμφωνίες ως αξιόποινες πράξεις εσχάτης προδοσίας.
Αθήνα, 6 Φεβρουαρίου 2023
Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.ΠΑ.Μ.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου