Articles by "ΝΑΤΟ"

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΝΑΤΟ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δυστυχώς έχουμε αυτούς τους πολιτικούς ηγέτες που αξίζουμε;

Μετά από τη λήξη του τελευταίου συμβουλίου υπουργών Αμυνας της Ε.Ε ο Ζοσέπ Μπορέλ, επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας (τρομάρα του), που προήδρευσε ο ίδιος καταδίκασε το επικαιροποιημένο πυρηνικό δόγμα της Ρωσίας. Το χαρακτήρισε "ανεύθυνο" και κάλεσε τις χώρες της Ευρώπης να «ενισχύσουν τις αμυντικές τους ικανότητες» καθώς επιβάλλεται να στηρίξουν την Ουκρανία.

«Η τύχη της Ουκρανίας θα προσδιορίσει τη μοίρα μας» είπε χαρακτηριστικά, ενώ προειδοποίησε εκ νέου για τη στήριξη που παρέχουν στη Μόσχα τρίτες χώρες, όπως η Βόρεια Κορέα, το Ιράν και πλέον, η Κίνα.

«Η Κίνα αποτελεί τον μεγαλύτερο προμηθευτή κατά 80% της Ρωσίας σε ό,τι αφορά τα διπλά προϊόντα και την τεχνολογία» συμπλήρωσε για να υπογραμμίσει ότι η Μόσχα χωρίς αυτή τη στήριξη δεν θα μπορούσε να συνεχίσει τον πόλεμο.

Απέφυγε πάντως να συνδέσει τα περιστατικά με τη διακοπή λειτουργίας υποθαλάσσιου καλωδίου μεταξύ Γερμανίας και Φινλανδίας, αλλά και μεταξύ Λιθουανίας και Σουηδίας με τη Ρωσία. Και μπορεί να παραδέχθηκε ότι το ζήτημα συζητήθηκε σήμερα από τους υπουργούς Άμυνας, ωστόσο ο Μπορέλ τόνισε ότι θα ήταν «ανεύθυνο» εκ μέρους του και θα «έβαζε λάδι στη φωτιά» εάν συνέδεε τα περιστατικά αυτά με τη Μόσχα και την πρόσφατη απόφαση των ΗΠΑ να επιτρέψουν τη χρήση αμερικανικών πυραύλων από το Κίεβο για χτυπήματα εντός της Ρωσίας.

Χαρακτήρισε δε «περιορισμένη» τη χρήση καθώς αφορά μόνο 300 χλμ εντός ρωσικού εδάφους, ενώ νωρίτερα το πρωί είχε εκφράσει την ευχή να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Ουάσιγκτον και ευρωπαϊκά κράτη.

Ο απερχόμενος επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας κατηγόρησε ευθέως την Ουγγαρία για το «μπλόκο» σε ό,τι αφορά τις αποφάσεις του ευρωπαϊκού μηχανισμού για την ειρήνη (EPF) και τη στήριξη της Ουκρανίας, που όμως όπως είπε θα συνεχιστεί, καθώς η πλειοψηφία των κρατών μελών και κυρίως η Πολωνία, Γερμανία, Ιταλία και Ισπανία σήμερα -όπως είπε αναφερόμενος στη συνάντηση των αντίστοιχων υπουργών Εξωτερικών στη Βαρσοβία- προχώρησαν σε συγκεκριμένες δεσμεύσεις έναντι του Κιέβου. 

Νέα έκθεση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας (EDA) επισημαίνει μάλιστα ότι τα κράτη μέλη είναι πιο κοντά στην επίτευξη του στόχου του ΝΑΤΟ για αμυντικές δαπάνες 2% του ΑΕΠ τους, με τις συνολικές στρατιωτικές δαπάνες να φτάνουν τα 326 δισεκατομμύρια ευρώ (1,9% του ΑΕΠ της Ε.Ε) το 2024.

Παρά την αύξηση των αμυντικών δαπανών, οι εθνικές προσπάθειες από μόνες τους δεν επαρκούν, προκειμένου η Ε.Ε να προετοιμαστεί κατάλληλα ως προς την συλλογική της άμυνα σημείωσε ο Μπορέλ.

Αυτό εξάλλου επισήμανε νωρίτερα και ο γ.γ. του ΝΑΤΟ Μαρκ Ρούτε –που μετείχε στη σημερινή συνεδρίαση- σημειώνοντας ότι σε ό,τι αφορά την παραγωγή της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας «θα πρέπει να κάνουμε περισσότερα» και για την αναβάθμισή της.

«Ευτυχώς, το ΝΑΤΟ και η Ε.Ε συνεργάζονται στενά ώστε να διασφαλίσουν ότι η διατλαντική βιομηχανική βάση θα ενισχυθεί το επόμενο διάστημα», πρόσθεσε για να τονίσει ότι βασικός στόχος όλων είναι «η Ουκρανία να επικρατήσει».

Υπογράμμισε παράλληλα τους κινδύνους που θέτει για την διατλαντική ασφάλεια η «εμπλοκή» τρίτων χωρών στον πόλεμο υπέρ της Μόσχας: του Ιράν, της Βόρειας Κορέας, αλλά και της Κίνας. «Ο Πούτιν θα πρέπει να πληρώσει» είπε χαρακτηριστικά.

Με πληροφορίες από εδώ


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Για σαφές μήνυμα κλιμάκωσης της σύγκρουσης στην Ουκρανία από πλευράς Δύσης κάνει λόγο ο Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, Σεργκέι Λαβρόφ, εξαιτίας της επίθεσης σε ρωσική συνοριακή περιοχή με πυραύλους ATACMS που προέρχονται από τις ΗΠΑ.

"Το γεγονός ότι οι ATACMS χρησιμοποιήθηκαν επανειλημμένα στην περιοχή Μπριάνσκ κατά τη διάρκεια της νύχτας είναι, φυσικά, ένα σήμα ότι θέλουν κλιμάκωση", δήλωσε ο Λαβρόφ από το Ρίο ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας.

"Χωρίς τους Αμερικανούς, είναι αδύνατο να χρησιμοποιηθούν αυτοί οι προηγμένοι πύραυλοι, όπως έχει πει επανειλημμένα ο Πούτιν", πρόσθεσε.

Ο Πούτιν είχε δηλώσει πριν από περίπου ένα μήνα ότι η έγκριση τέτοιων ουκρανικών επιθέσεων από τη Δύση θα σήμαινε "την άμεση εμπλοκή των χωρών του ΝΑΤΟ, των Ηνωμένων Πολιτειών και των ευρωπαϊκών χωρών στον πόλεμο στην Ουκρανία", επειδή θα απαιτούνταν η συμμετοχή της στρατιωτικής υποδομής και του προσωπικού του ΝΑΤΟ για την στόχευση και την εκτόξευση των πυραύλων.

Νωρίτερα σήμερα η Ρωσία δήλωσε ότι η Ουκρανία εκτόξευσε έξι πυραύλους ATACMS αμερικανικής κατασκευής στη δυτική περιοχή Μπριάνσκ.

Σε σχέση με την επικαιροποίηση του πυρηνικού δόγματος από πλευράς Πούτιν, το οποίο αναφέρει ότι η Ρωσία θα μπορούσε να εξετάσει το ενδεχόμενο χρήσης πυρηνικών όπλων εάν υποστεί επίθεση από ένα μη πυρηνικό κράτος με τη συμμέτοχη μιας πυρηνικά εξοπλισμένης χώρας, ο Λαβρόφ τόνισε ότι ελπίζει πως "θα διαβαστεί με προσοχή".

Παράλληλα, υπογράμμισε ότι η Ρωσία θα κάνει ό,τι είναι δυνατό για να αποτρέψει το ξέσπασμα ενός πυρηνικού πολέμου, σημειώνοντας πως τα πυρηνικά όπλα θα έπρεπε να λειτουργούν ως αποτρεπτικός παράγοντας για έναν πυρηνικό πόλεμο.


πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Φαίνεται ότι ο Μπάιντεν, αντικρίζοντας το βιολογικό τέλος του, σκέφτηκε να πάρει και όλη την ανθρωπότητα μαζί του!


Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
18 Νοεμβρίου 2024

Τι να πει κανείς και τι να γράψει για την απόφαση του απερχόμενου προέδρου των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν να επιτρέψει στο όργανό του, τον Ουκρανό ομόλογό του και πρακτικά εν πολλοίς δικτάτορα Ζελένσκι (του οποίου άλλωστε η θητεία έχει λήξει και παραμένει παρανόμως στη θέση του) να χρησιμοποιήσει δυτικά όπλα για να χτυπήσει βαθιά μέσα στη Ρωσία, κάτι που δεν έχει τη δυνατότητα να κάνει χωρίς τη συνδρομή ΝΑΤΟϊκού προσωπικού και άρα, σύμφωνα με την όχι παράλογη διατύπωση-προειδοποίηση του Πούτιν, σημαίνει πόλεμο ΝΑΤΟ και Ρωσίας;

Μια προειδοποίηση που συνοδεύτηκε από τροποποίηση διευκρίνιση του πυρηνικού δόγματος της Ρωσίας, που καθιστά ευρύτερο το πεδίο χρήσης των πυρηνικών όπλων.

Ο πρόεδρος της Ρωσίας, Βλαντίμιρ Πούτιν μπλοφάρει, λένε τα ανόητα και ανεύθυνα πρόσωπα που συγκροτούν σήμερα την πολιτική τάξη της Δύσης, έχοντας προκύψει από μια περίτεχνη διαδικασία επιλογής προσωπικού σε ένα όλο και πιο ολοκληρωτικό σύστημα, έχοντας σε μεγάλο βαθμό «διοριστεί» στην πραγματικότητα από τη «Διεθνή του Χρήματος» που κυβερνάει τον κόσμο μας, παρά έχοντας προκύψει από μια διαδικασία σύγκρουσης ιδεών και προγραμμάτων στην κοινωνία, ή, έστω, και στο εσωτερικό ακόμα της διοικούσας ολιγαρχίας.

Αλλά ο μόνος τρόπος για να μάθουμε αν μπλοφάρει ο Πούτιν είναι να παίξουμε ρωσική ρουλέτα, πόκερ, με την ίδια την ύπαρξη της ανθρωπότητας. Έχουμε εμπλακεί εδώ και καιρό σε μια διαδικασία αμοιβαίας κλιμάκωσης που εγκλωβίζει και τις δύο πλευρές σε μια κατάσταση που δεν μπορούν εύκολα να υποχωρήσουν στο παραμικρό, αλλά και αυξάνει κατακόρυφα ακόμα και την πιθανότητα πυρηνικής σύγκρουσης από σφάλμα ή λάθος υπολογισμό. Αυτή η διαδικασία της διαρκούς κλιμάκωσης οδηγεί αναπόφευκτα στον πυρηνικό όλεθρο αν δεν τη σταματήσουμε. Δηλαδή τι περιμένουν να κάνει ο Πούτιν αν η Ρωσία αρχίζει να πλήττεται όλο και πιο βαθιά από τους δυτικούς; Περιμένουν να παραδοθεί; Περιμένουν να κάθεται ήσυχος παρακολουθώντας τη δυτική κλιμάκωση χωρίς να αντιδρά; Ή αντίθετα θα κλιμακώσει και εκείνος τη σύγκρουση, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο; Και οι δυτικοί τι θα πράξουν όταν κλιμακώσει ο Πούτιν;

Ευθύς εξ αρχής η πολιτική ανατροπής, manu militari και χρησιμοποιώντας ως «κρέας για τα κανόνια» τον ουκρανικό λαό, του καθεστώτος μιας πυρηνικής υπερδύναμης ήταν προορισμένη να αποτύχει. Εδώ οι Αμερικανοί δεν κατάφεραν να ανατρέψουν τα καθεστώτα του Αφγανιστάν, της Συρίας, του Ιράν και της Κούβας, θα ανέτρεπαν το καθεστώς της Ρωσίας;

Ακριβώς γιατί η διαρκής κλιμάκωση του πολέμου οδηγεί, σταδιακά μεν αναπόφευκτα δε, στην πυρηνική καταστροφή της Ευρώπης, αν όχι της ανθρωπότητας, οφείλουμε να τη σταματήσουμε τώρα και ο τρόπος να τη σταματήσουμε είναι πηγαίνοντας σε διαπραγματεύσεις, όχι κλιμακώνοντας με νέες επιθετικές ενέργειες. Οι επισημάνσεις που κάναμε τον Ιούλιο ήδη του 2022 μια πλειάδα κριτικών διανοουμένων από όλο τον κόσμο είναι σήμερα περισσότερο επίκαιρες από ποτέ και έχουν απολύτως επιβεβαιωθεί στα δύο και πλέον χρόνια που πέρασαν από τότε. Η πολιτική του ΝΑΤΟ δεν προσέφερε την παραμικρή συνδρομή στην Ουκρανία, συνέβαλε και συμβάλλει μόνο στην περαιτέρω καταστροφή της χώρας αυτής υπέρ της οποίας δήθεν ασκείται.

Και επειδή οι ηγέτες του ΝΑΤΟ και αυτοί που παίρνουν τις πραγματικές αποφάσεις πίσω τους, δεν είναι τόσο ανόητοι όσο προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι, το πραγματικό κίνητρό τους δεν είναι ασφαλώς η «σωτηρία» της καταστρεφόμενης Ουκρανίας, η οποία άλλωστε είχε ήδη υποστεί μια πολύ μεγάλη καταστροφή προτού αρχίσουν όλα αυτά, ως αποτέλεσμα των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που της επέβαλε το ΔΝΤ και της λεηλασίας της από την εγχώρια φιλοδυτική ολιγαρχία και τις δυτικές πολυεθνικές. Η πραγματική επιδίωξη ήταν εξ αρχής της ουκρανικής κρίσης η αποδυνάμωση και καταστροφή ακόμα του ρωσικού κράτους και η αντικατάσταση του καθεστώτος Πούτιν από ένα καθεστώς φιλοδυτικής Μπανανίας, ακόμα πιο υποτελές από αυτό του Μπορίς Γέλτσιν. Το λιγότερο που θέλουν τώρα είναι η μη αποδοχή της ήττας τους στην Ουκρανία, που εκτιμούν, και ορθώς, ότι θα είναι ένα πολύ σοβαρό πλήγμα στην επιδίωξη παγκόσμιας κυριαρχίας όχι των λαών, αλλά των ιθυνουσών τάξεων της «συλλογικής Δύσης».

Αξίζει όμως να διακινδυνεύσουμε την ύπαρξη της ανθρωπότητας, μόνο και μόνο για να μπει η Ουκρανία στο ΝΑΤΟ;

Η Ευρώπη

Τι να πει κανείς και για τα άλλα γελοία πρόσωπα, όπως τον πρώην τραπεζίτη των Ρότσιλντ Εμανουέλ Μακρόν και τον αποστάτη του σοσιαλισμού -αν δηλαδή υπήρξε ποτέ οπαδός του- τον Κιρ Στάρμερ, που διοικούν τη Γαλλία και τη Βρετανία και έσπευσαν να χαιρετίσουν την απόφαση του Μπάιντεν και να επιτρέψουν αμέσως, ως υποτελείς δυνάμεις των ΗΠΑ και των Τραπεζών που είναι, τη χρήση και βρετανικών και γαλλικών όπλων από το καθεστώς Ζελένσκι (με κάποια επιφύλαξη είναι αλήθεια του Γάλλου υπουργού Εξωτερικών). Τι να πει κανείς για την Πολωνία, που πρωτοστατεί σε αντιρωσικό φανατισμό, αν και κινδυνεύει πρώτη να εξαφανιστεί από τον χάρτη, αν ξεσπάσει πυρηνικός πόλεμος στην Ευρώπη.

Ευτυχώς κάτι φαίνεται να κινείται στη Γερμανία, όπου ο καγκελάριος Σολτς, με την υποστήριξη των Σοσιαλδημοκρατών, αποφάσισε επιτέλους να έχει μια τηλεφωνική συνομιλία με τον Πούτιν, για να βλέπουν να τους σαμποτάρει η ίδια η Υπουργός Εξωτερικών, πράσινη στα λόγια, αλλά μαύρη στην ψυχή και την πολιτική.

Ακόμα όμως η διαφοροποίηση της Γερμανίας είναι πολύ μικρή και μειοψηφική, ακόμα και στην Ευρώπη, για να σταματήσει τη μηχανή του Αρμαγεδδώνα που μπήκε σε κίνηση. Το ξαναλέμε ακόμα μια φορά, οι Ηνωμένες Πολιτείες, και η Διεθνής του Χρήματος που τις διοικεί, διακινδυνεύουν σήμερα έναν πυρηνικό πόλεμο και την καταστροφή της ανθρωπότητας προκειμένου να μην ηττηθεί η Δύση στην Ουκρανία και να μπει το Κίεβο στο ΝΑΤΟ. Δεν τους ενδιαφέρει καθόλου το τι θα συμβεί στην Ουκρανία και στην Ευρώπη, άλλωστε το μόνο που κατάφεραν μέχρι τώρα, με την πολιτική τους, ήταν να καταστρέψουν την Ουκρανία δήθεν στο όνομα της υπεράσπισής της.Του Fahd Bahady, Γερμανία

Διαφωνία ή συμπαιγνία Τραμπ και Μπάιντεν;


Ο υιός Τραμπ εμφανίστηκε και επέκρινε το αμερικανικό στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα γιατί σπρώχνει στον πόλεμο. Δεν υφίσταται τέτοιο ζήτημα. Οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις όπως εξηγήσαμε σε πολλά άρθρα μας, το πιο πρόσφατο εδώ, είναι ο πιο συντηρητικός, σοβαρός και ορθολογικός παίκτης και στον πόλεμο της Ουκρανίας και στον πόλεμο-σφαγή των «νέο-Χίτλερ» στη Μέση Ανατολή, γιατί εξακολουθούν να κινούνται στη λογική ενός, έστω και ιμπεριαλιστικού, «κράτους-έθνους» και όχι στη λογική της ολοκληρωτικής «Αυτοκρατορίας του Χρήματος» και των διαφόρων τεράτων που την εκπροσωπούν, όπως αυτά που βλέπουμε να εγκρίνουν ή να πραγματοποιούν την επανάληψη του Ολοκαυτώματος στη Μέση Ανατολή. Οι πολεμικές βιομηχανίες ναι, θα ήθελαν ενδεχομένως παράταση της σύγκρουσης, δεν νομίζουμε όμως, και δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να συνηγορεί υπέρ της άποψης ότι οι Αμερικανοί στρατιωτικοί υποτιμούν τον κίνδυνο και τις συνέπειες ενός πυρηνικού πολέμου.

Όμως εδώ πρέπει να μιλήσει ο πατέρας Τραμπ και όχι ο γιος. Μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν υπάρχει τέτοια δήλωση. Αν διαφωνεί πρέπει να ζητήσει την ακύρωση της εντολής Μπάιντεν (και των υπολοίπων υπηρετών, τύπου Μακρόν και Στάρμερ) και να τον καταστήσει υπεύθυνο για ότι θα συμβεί.

Αν δεν συμβεί αυτό σημαίνει ότι μας δουλεύει κι αυτός, ότι πρόκειται περί απατεώνα. Μήπως άλλωστε ο ίδιος ο Τραμπ δεν ήταν που παρίστανε, στην πρώτη θητεία του, τον φίλο της Ρωσίας, ενώ εξόπλιζε σαν αστακό την Ουκρανία και φρόντιζε να μην εφαρμοστούν ποτέ οι συμφωνίες του Μινσκ.

Αν ο Τραμπ αντιδράσει έντονα στην απόφαση Μπάιντεν στις επόμενες ώρες, θα σημαίνει ότι επρόκειτο για μονομερή πρωτοβουλία της «γκλομπαλιστικής τάσης» του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού-ολοκληρωτισμού.

Αν δεν αντιδράσει θα σημαίνει ότι πρόκειται για συμπαιγνία μεταξύ Μπάιντεν και Τραμπ, αμφότερων οργάνων της παρασκηνιακής παγκόσμιας εξουσίας άλλωστε του μεγάλου, διεθνούς Χρηματιστικού Κεφαλαίου, παρά τις επιμέρους διαφορές τους. Προς αυτό το συμπέρασμα κατατείνει το ότι ο νεοδιορισθείς Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του Τραμπ Μάικ Γουάλτ Walt πρότεινε πρόσφατα αυτήν την πολιτική της κλιμάκωσης, που εφαρμόζει τώρα ο Μπάιντεν, περιλαμβανομένης και της άδειας για πλήγματα βαθειά στο έδαφος της Ρωσίας με δυτικούς πυραύλους, προκειμένου δήθεν να προσέλθουν οι δύο πλευρές στη διαπραγμάτευση.

Ελπίζει κανείς ότι οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις θα επέμβουν και πάλι, αν μη τι άλλο περιορίζοντας το εύρος της χρήσης των δυτικών πυραύλων. Κανονικά θα έπρεπε να έχουμε δει προ πολλού και όλους αυτούς τους «καραγκιόζηδες» που παριστάνουν τους πολιτικούς, τους αρχηγούς πολιτικών κομμάτων και συνδικάτων, τους αναλυτές και διανοούμενους (της πυρκαγιάς) να έχουν βγει ήδη στα κάγκελα ζητώντας να διακοπεί η ρώσικη ρουλέτα της Ουάσιγκτον με την ίδια την ύπαρξη του ανθρώπινου γένους.

Αυτό θα έπρεπε να κάνουν και οι δικοί μας. Όχι να δηλώνουν χωρίς να ντρέπονται, όπως έκανε σήμερα ο υπουργός Εξωτερικών του Μητσοτάκη, ότι «η Ελλάδα εξαρχής τοποθετήθηκε υπέρ της πλήρους στήριξης της Ουκρανίας στον πόλεμο τον οποίο κατήγαγε η Ρωσία».

Τι κάνουν και οι άλλοι πολιτικοί μας, τα κόμματα ή οργανώσεις; Αν δεν έχουν να πουν κάτι για το κορυφαίο ζήτημα της ανθρωπότητας, για τι άλλο έχουν να πουν; Τι τους χρειαζόμαστε;

Στο παρελθόν, ο δυτικός καπιταλισμός είχε ίσως, μαζί με τα πολλά κακά του, και ορισμένα οφέλη. Σήμερα, βλέποντας τι κάνει αυτό το σύστημα, που κυριαρχεί επί 500 χρόνια, με τα πυρηνικά όπλα, τι κάνει στην Παλαιστίνη, τι κάνει με το κλίμα, με τη ρύπανση, με το χρέος, με τον Νότο, οποιοσδήποτε άνθρωπος με μια ελάχιστη συνείδηση καταλαβαίνει ότι έχει φάει τα ψωμιά του, ότι μεταβλήθηκε σε έναν καρκίνο που κατατρώει το σώμα από το οποίο τρέφεται, δηλητηριάζει την παγκόσμια κοινότητα, καταστρέφει τον πολιτισμό μας και απειλεί την ίδια μας την ύπαρξη.

Πριν από εκατό χρόνια, η Ρόζα Λούξεμπουργκ έθεσε ως εξής το δίλημμα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα: Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα. Αν ζούσε σήμερα θα έλεγε Σοσιαλισμός (ή όποιο άλλο όνομα διαλέξετε) ή Τερματισμός του Ανθρώπου.

Πηγή: kosmodromio.gr




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

από τον Avic / reseauinternational.net

Από τις αρχές Οκτωβρίου, μετά το χτύπημα του Ιράν εναντίον ισραηλινών τοποθεσιών, το Ισραήλ, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι πιστοί τους εταίροι ετοιμάζονταν να επιτεθούν στο Ιράν.

Σύμφωνα με τον υποναύαρχο Habibollah Sayyari, αναπληρωτή διοικητή του ιρανικού στρατού για συντονισμό, οι συνήθεις τέσσερις συνεργοί, το Ισραήλ, οι Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία (οι τέσσερις ιππείς της αποκάλυψης;) πραγματοποίησαν πτήσεις στον ιρακινό εναέριο χώρο για 25 συνεχόμενες ημέρες, ως μέρος των προετοιμασιών για την έναρξη επίθεσης κατά της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν.

Τα τελευταία χτυπήματα κατά του Ιράν δεν ήταν μια απλή, περιορισμένη επιδρομή 
«αντιποίνων», όπως ισχυρίζονται οι ισραηλινές αρχές και τα μέσα ενημέρωσης υπό διαταγές. Μια εμπλοκή που κινητοποιεί περισσότερα από 100 αεροπλάνα, συμπεριλαμβανομένων F35, με δεξαμενόπλοια και κατασκοπευτικά αεροπλάνα, θα έμοιαζε μάλλον με μια μεγάλης κλίμακας αεροπορική επίθεση με σκοπό να καταστρέψει το αμυντικό σύστημα του ιρανικού στρατού και στη συνέχεια να υποβάλει τη χώρα σε εντατικούς βομβαρδισμούς σε διαδοχικά κύματα όπως οι Αγγλοσιωνιστικοί στρατοί ξέρουν πώς να το κάνουν τόσο καλά.

Τίποτα όμως δεν λειτούργησε όπως είχε προγραμματιστεί. Η ιρανική αντιαεροπορική άμυνα έχει κάνει θαύματα, λειτουργώντας ως ένα είδος σιδερένιου θόλου (πραγματικός). Οι μαζικοί βομβαρδισμοί που σχεδιάστηκαν, όπως για το Ιράκ ή τη Σερβία, δεν θα πραγματοποιηθούν. Η διάρκεια της επέμβασης, που αρχικά είχε προγραμματιστεί για 10 ώρες, θα συντομευτεί και θα διακοπεί απότομα μετά από 3 ώρες. Τα στρατιωτικά μέσα της συνδυασμένης Δύσης απλώς εξουδετερώθηκαν από ένα αποτελεσματικό σύστημα αντιαεροπορικής άμυνας. Ο αγγλο-νατο-σιωνιστικός στρατός αποδεικνύεται ότι δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένας στρατός διανομέων βομβών. Για να τους εξουδετερώσετε, το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να διαταράξετε τα συστήματα και τα μέσα παράδοσής τους.

Το μόνο που απέμενε να κάνουν οι ισραηλινές αρχές ήταν να βρουν μια εύλογη αφήγηση για να καμουφλάρουν αυτό το φιάσκο, ακόμη πιο τρομερό από αυτό της 1ης Οκτωβρίου, και να ελπίζουν ότι το Ιράν, το οποίο δεν έχει υποφέρει πάρα πολύ, θα ήταν ικανοποιημένο να απολαύσει τη νίκη του σιωπηλά και να μην επιδιώξει αντίποινα, οπότε το Ισραήλ θα βρεθεί σε πραγματική αμηχανία.



Το μόνο που απέμενε να κάνουν οι ισραηλινές αρχές ήταν να βρουν μια εύλογη αφήγηση για να καμουφλάρουν αυτό το φιάσκο, ακόμη πιο τρομερό από αυτό της 1ης Οκτωβρίου, και να ελπίζουν ότι το Ιράν, το οποίο δεν έχει υποφέρει πάρα πολύ, θα ήταν ικανοποιημένο να απολαύσει τη νίκη του σιωπηλά και να μην επιδιώξει αντίποινα, οπότε το Ισραήλ θα βρεθεί σε πραγματική αμηχανία.

Avic


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Μέσα στην έξαρση και την κλιμάκωση του πολέμου στην Μέση Ανατολή, με τη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού να συνεχίζεται αμείωτη, το σιωνιστικό καθεστώς του Ισραήλ πραγματοποιεί την τέταρτη εισβολή του στον Λίβανο (1978, 1982, 2006, 2024) στην τελευταία τριακονταετία! Είναι σε αυτές τις συνθήκες που η κυπριακή Κυβέρνηση αποφάσισε να μετατρέψει τη μεγαλόνησο σε Νατοϊκή βάση, σε πολεμικό προγεφύρωμα των δυνάμεων των ΗΠΑ και του Ισραήλ.

Είναι γνωστό πως, ήδη από το 2021, διεξάγονται στην Κύπρο πολεμικές ασκήσεις μεταξύ βρετανικών, αμερικανικών, εν πολλοίς και ελληνοκυπριακών δυνάμεων. Είναι επίσης αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι από την 7η Οκτωβρίου 2023, και με την έναρξη της γενοκτονίας στην Λωρίδα της Γάζας, η έλευση νατοϊκών στρατιωτικών δυνάμεων αυξήθηκε, ενώ οι ασκήσεις σε συνδυασμό με διάφορες επιχειρήσεις συνδρομής στην στρατιωτική μηχανή του Ισραήλ, εντάθηκαν.

Οι πληροφορίες δυτικών Μέσων Ενημέρωσης (New York Times κ.α.) κάνουν λόγο για 40.000 μάχιμους πεζοναύτες και στρατιωτικό προσωπικό μονάδων κρούσης των δυνάμεων ΗΠΑ και Βρετανίας, οι οποίες φιλοξενούνται σε εγκαταλειμμένες κυπριακές στρατιωτικές μονάδες της εθνοφρουράς, πέρα από την βρετανική αποικιακή στρατιωτική βάση στο νησί. Oι πληροφορίες επιβεβαιώνονται δε, από τις εκατοντάδες μαρτυρίες Κυπρίων πολιτών, αναφορικά με τις αδιάκοπες προσγειώσεις και απογειώσεις νατοϊκών μεταγωγικών και μαχητικών αεροπλάνων στην βρετανική αεροπορική βάση στο Ακρωτήρι. Ταυτόχρονα, η συγκέντρωση ναυτικών αμερικανικών δυνάμεων ανοικτά της Κύπρου, επιβεβαιώνει την κρισιμότητα των στιγμών, την πολεμική προετοιμασία και αποφασιστικότητα των ΗΠΑ.

Όσο κι αν επίσημοι φορείς, δηλώνουν ότι η παρουσία στρατιωτικών νατοϊκών δυνάμεων στην Κύπρο, αποσκοπεί στην βοήθεια Αμερικανών και Ευρωπαίων πολιτών που εγκαταλείπουν άρον - άρον τον Λίβανο και των ενδεχόμενων προσφυγικών ροών, είναι προφανές ότι η συγκέντρωση τέτοιων επίλεκτων δυνάμεων αλλά και ο μεγάλος αριθμός τους, αιτιολογείται μόνο ως πολεμική ετοιμότητα για συμμετοχή, ή έστω αρωγή, στις πολεμικές επιχειρήσεις του Ισραήλ και την πιθανότατη γενίκευση του πολέμου στη Μέση Ανατολή.
Αποδεικνύεται πως η πρόσφατη συμφωνία στρατηγικής-αμυντικής συνεργασίας μεταξύ Κύπρου και ΗΠΑ, μέρος της οποίας αποτελεί και η προηγούμενη άρση του εμπάργκο πώλησης όπλων στην Κύπρο, δεν ήταν παρά ο προπομπός μετατροπής της σε νατοϊκή βάση, χώρο ανάπτυξης του στρατηγικού βάθους της σιωνιστικής οντότητας στην πολεμική αντιπαράθεση με τους αραβικούς λαούς και το Ιράν.

Η παραχώρηση αμυντικών εγκαταστάσεων της Κύπρου στις ΗΠΑ, προεξοφλεί και την μονιμότητα της παρουσίας τους. Προκύπτει η de facto αλλαγή του αμυντικού δόγματος της κυπριακής Δημοκρατίας: Ο κίνδυνος που καθορίζει το αμυντικό της δόγμα, δεν βρίσκεται πλέον στην Πράσινη Γραμμή. Δεν είναι η Τουρκική εισβολή και κατοχή. «Εχθροί» γίνονται πλέον όλοι οι γειτονικοί αραβικοί λαοί. «Εχθροί» βαφτίζονται πλέον η Ρωσία, το Ιράν και οι σύμμαχοί τους στην περιοχή!

Πότε το Ισραήλ, πότε ο ISIS λειτουργούν ως αιχμή του δόρατος για λογαριασμό της συλλογικής Δύσης και της πολεμικής μηχανής του ιμπεριαλισμού, προκαλώντας αστάθεια, χάος και αιματοκυλίσματα. Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης ενημερώνοντάς μας για τις ζητωκραυγές των τζιχαντιστικών ομάδων στην περιοχή, καθώς και των συμμάχων τους της «δημοκρατικής αντιπολίτευσης» στη Συρία, υπέρ της δολοφονίας του Ηassan Nashrala, επιβεβαιώνουν και τις στενές σχέσεις του σιωνιστικού καθεστώτος και των υπερατλαντικών αφεντικών του, με τους τρομοκράτες του ισλαμικού εξτρεμισμού σε βάρος του Παλαιστινιακού λαού και των αντιστασιακών του οργανώσεων.

Πέρα από τον σοβαρό κίνδυνο εμπλοκής της Κύπρου σε πολεμικές περιπέτειες, η μετατροπή της σε προκεχωρημένο φυλάκιο του Ισραήλ, οδηγεί σε de facto επιβολή της διχοτόμησης της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως άλλωστε διεμήνυσε επισημότατα ο Ερντογάν από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Υλοποιεί την πολιτική της διχοτόμησης, που άνοιξε με το σχέδιο Άτσεσον και συνεχίσθηκε ως τον Αττίλα. Καθιστά παρελθόν κι αυτήν ακόμα την «Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία»!

Η πολύπλευρη εξωτερική πολιτική του Τουρκικού κράτους, επιτρέπει στον Ερντογάν από τη μια να εκμεταλλεύεται τα αισθήματα αλληλεγγύης απέναντι στους Παλαιστινίους και τις αντιαποικιοκρατικές διαθέσεις του Αραβικού κόσμου. Να ξεδιπλώνει τη δική του θρησκευτικο-πολιτική διπλωματία στον ισλαμικό κόσμο. Ενώ από την άλλη επιδιώκει τη δημιουργία τετελεσμένων, την απομόνωση Ελλάδας και Κύπρου από λαούς και κυβερνήσεις σε ολόκληρο το τόξο από τα Ουράλια έως τη Μέση Ανατολή και τη λεκάνη της Μεσογείου. Η απομόνωση του Ελληνικού Κόσμου από παραδοσιακούς λαούς και γείτονες, εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους, με πλέον προφανή την αναγνώριση του ψευδοκράτους και της Τουρκικής κατοχής στη βόρεια Κύπρο.

Η διαχρονική προσπάθεια της Κύπρου να αποφύγει την είσοδό της στο ΝΑΤΟ, απέτρεπε τις πολιτικές διχοτόμησης που απεργάζονταν ο αμερικανικός παράγοντας σε συνεργασία με τον δοσιλογισμό του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα. Σ ήμερα, με την de facto μετατροπή της Κύπρου σε νατοϊκή βάση, η πολιτική διχοτόμησης του νησιού επανέρχεται δριμύτερη και επικαιροποιημένη, μέσα από την εμπλοκή της στον πόλεμο που διεξάγει το Ισραήλ. Η Τουρκική εισβολή, τώρα «δικαιώνεται».

Είναι σίγουρο ότι οι πολιτικοί μας ταγοί, οι υποτελείς στα κελεύσματα της «Σωστής Πλευράς της Ιστορίας» που φροντίζουν για τις νέες εθνικές τραγωδίες, θα πρέπει να κληθούν να λογοδοτήσουν ενώπιον της Δικαιοσύνης σε μια απελευθερωμένη και δημοκρατική χώρα. Οι υπόλοιποι, όλοι αυτοί οι περισπούδαστοι δημοσιολογούντες, που προπαγάνδιζαν ξετσίπωτα πως η αντιμετώπιση της Τουρκίας και η λύση του Κυπριακού προϋποθέτει την αποδοχή της κατάπτυστης Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας και περνάει μέσα από την συμμαχία με το Ισραήλ, την ΝΑΤΟποίηση με τις περίφημες τριμερείς αμυντικές συνεργασίες Ελλάδας - Κύπρου – Ισραήλ, τώρα τι έχουν να πουν;

Η 1η Οκτωβρίου εορτάζεται ως ημέρα ανεξαρτησίας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Οι εξελίξεις στην Μέση Ανατολή, θέτουν ξανά επιτακτικά ζήτημα εθνικής αυτοδιάθεσης. Θέτουν επί τάπητος την επιβίωση και ανεξαρτησία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Οι ολιγάρχες και οι ελίτ, τόσο στον ελλαδικό χώρο όσο και στη μεγαλόνησο, έχουν από καιρό κάνει τις επιλογές τους. Ο Ελληνισμός όμως, κυπριακός και ελλαδικός, ο λαός δηλαδή, καλείται από την Ιστορία να κάνει τη δική του επιλογή. Οι καιροί ού μενετοί.

Ανακοίνωση της Π.Γ. του ΕΠΑΜ
Αθήνα, 2 Οκτωβρίου 2024




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


από Pepe Escobar /  reseauinternational.net / 13.6.24

Η πλουτοκρατία νομίζει ότι τότε θα είναι σε θέση 
να αγοράσει το όλο πράγμα για ένα ψίχουλο, 
ενώ οι μύγες θα εξακολουθούν 
να γεννούν αυγά στα ευρωπαϊκά κουφάρια.

Ως εκ τούτου, ο Μικρός Βασιλιάς του Παρισιού συντρίφτηκε, όπως αναμενόταν στις ευρωπαϊκές δημοσκοπήσεις. Προκήρυξε πρόωρες βουλευτικές εκλογές, διαλύοντας την Εθνοσυνέλευση σε μια πράξη τυφλής και παιδαριώδους εκδίκησης εναντίον των Γάλλων πολιτών, επιτιθέμενος de facto στη γαλλική θεσμική δημοκρατία.

Αυτό δεν σημαίνει πολλά ούτως ή άλλως, επειδή οι αρχές της «ελευθερίας, της ισότητας, της αδελφοσύνης» έχουν εδώ και καιρό σφετεριστεί από μια χονδροειδή ολιγαρχία.

Ο δεύτερος γύρος αυτών των νέων γαλλικών εκλογών θα διεξαχθεί στις 7 Ιουλίου – σχεδόν συμπίπτοντας με τις βρετανικές εκλογές στις 11 Ιουλίου και μόλις λίγες ημέρες πριν από την αργή αστική καταστροφή που θα είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Παρίσι.

Τα παριζιάνικα σαλόνια φλέγονται και αναρωτιούνται γιατί το μικρό ανδρείκελο του Rothschild με ένα συγκρότημα του Ναπολέοντα, πετάει όλα τα παιχνίδια του έξω από το καροτσάκι επειδή δεν παίρνει αυτό που θέλει.

Εξάλλου, αυτό που πραγματικά θέλει είναι να γίνει «Πρόεδρος του Πολέμου» – με το Πτώμα στον Λευκό Οίκο, τον Στάρμερ στο Ηνωμένο Βασίλειο, τον Ρούτε στην Ολλανδία, την Τοξική Μέδουσα φον ντερ Λούγκεν στις Βρυξέλλες, τον Τουσκ στην Πολωνία, χωρίς να λογοδοτεί στον γαλλικό λαό.

Είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο Μικρός Βασιλιάς θα αντιμετωπίσει την πραγματική προοπτική να γίνει ένας κουτσός πρόεδρος που θα πρέπει να υπακούσει σε ένα δεξιό κοινοβούλιο. η φλυαρία του Μεγάρου των Ηλυσίων έχει ήδη ενταχθεί στο τσίρκο, δίνοντας την εντύπωση ότι θα μπορούσε να παραιτηθεί (κάτι που αργότερα αρνήθηκε). Σε κάθε περίπτωση, αν ο Μικρός Βασιλιάς πάει σε πόλεμο εναντίον της Ρωσίας, κανένας Γάλλος πολίτης δεν θα τον ακολουθήσει, πόσο μάλλον ο αξιοθρήνητος γαλλικός στρατός.

Ωστόσο, διακυβεύονται πιο σημαντικά πράγματα. Μετά τα ευοίωνα μηνύματα που άλλαξαν το παιχνίδι για την παγκόσμια πλειοψηφία στο φόρουμ της Αγίας Πετρούπολης την περασμένη εβδομάδα που επικεντρώθηκε στο άνοιγμα και την ένταξη, η συνάντηση των 10 υπουργών Εξωτερικών των BRICS στο Νίζνι Νόβγκοροντ ανέλαβε νωρίτερα αυτή την εβδομάδα.

Ο υπουργός Εξωτερικών Λαβρόφ τόνισε τρία βασικά σημεία:

«Οι χώρες του Νότου δεν θέλουν πλέον να εξαρτώνται από τα δύο μέτρα και δύο σταθμά της Δύσης και τις ιδιοτροπίες της».

«Όλοι γνωρίζουν ότι οι χώρες BRICS είναι ήδη η ατμομηχανή της παγκόσμιας οικονομίας».

«Εμείς [στη συνάντηση των υπουργών Οικονομικών των BRICS] τονίσαμε την ανάγκη για συνεχείς προσπάθειες για τη δημιουργία μιας νέας παγκόσμιας τάξης, όπου η ισότητα των ανεξάρτητων κρατών θα είναι το κλειδί».

Τώρα συγκρίνετε το με τη συνάντηση της G7 που θα πραγματοποιηθεί αργότερα αυτή την εβδομάδα στην Απουλία της νότιας Ιταλίας: το ίδιο ρεφρέν, μιας «νέας αυστηρής προειδοποίησης» προς τις κινεζικές τράπεζες («Μην κάνετε δουλειές με τη Ρωσία, αλλιώς!») σφοδρές απειλές κατά της στρατηγικής εταιρικής σχέσης Κίνας-Ρωσίας.

Και τελευταίο, αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, νέες ανοησίες για να παρακάμψουν τα συμφέροντα των τεράστιων ρωσικών περιουσιακών στοιχείων που έχουν παγώσει ή κλαπεί με σκοπό να τα στείλουν στη χώρα 404. Η ίδια η Τοξική Μέδουσα ανακοίνωσε ότι η χώρα 404 θα λάβει από την ΕΕ, τον Ιούλιο, 1,5 δισεκατομμύριο ευρώ από τα έσοδα από κλεμμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία, το 90% των οποίων ήταν για την αγορά όπλων.

Όσο για τον αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Kurt Campbell - τον άνθρωπο που εφηύρε τον ανενεργό «άξονα στην Ασία» κατά τη διάρκεια της θητείας της Χίλαρι Κλίντον στις αρχές της δεκαετίας του 2010 - Είχε ήδη προτείνει ότι η Ουάσιγκτον θα επιβάλει κυρώσεις σε κινεζικές εταιρείες και τράπεζες λόγω των σχέσεων του Πεκίνου με το ρωσικό στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα.


Ψευδείς σημαίες και τέλεια συμμετρία

Σύμφωνα με διάφορους δείκτες, η Ευρώπη βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης/έκρηξης όχι με ένα κτύπημα, αλλά με ένα αγωνιώδες στεναγμό ανά πάσα στιγμή τους επόμενους μήνες. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι οι πρόωρες εκλογές στη Γαλλία και τη Βρετανία θα συμπέσουν επίσης με τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στις 11 Ιουλίου, όπου η φιλοπόλεμη ρητορική που τροφοδοτείται από τη ρωσοφοβία θα φτάσει στο αποκορύφωμά της.

Μεταξύ των πιθανών σεναρίων, πρέπει να αναμένουμε ένα είδος ψευδούς σημαίας για το οποίο η ευθύνη θα αποδοθεί σαφώς στη Ρωσία. Θα μπορούσε να είναι ένα επεισόδιο του Franz Ferdinand, ένα επεισόδιο του Gulf of Tonkin ή ακόμα και ένα επεισόδιο του USS Maine πριν από τον ισπανοαμερικανικό πόλεμο.


Το γεγονός παραμένει ότι ο μόνος τρόπος για να επιβιώσουν αυτοί οι «ηγέτες» του ΝΑΤΟ και ο ταπεινά ιδρωμένος πράκτορας της MI6 με ένα πράσινο μπλουζάκι στο Κίεβο είναι να κατασκευάσουν ένα casus belli.

Εάν συμβεί αυτό, μπορεί να επισπευσθεί μια ημερομηνία: μεταξύ της δεύτερης εβδομάδας του Ιουλίου και του τέλους Αυγούστου, και σίγουρα όχι αργότερα από τη δεύτερη εβδομάδα του Σεπτεμβρίου.

Θα είναι πολύ αργά τον Οκτώβριο: οι αμερικανικές εκλογές θα είναι πολύ κοντά.

Ετοιμαστείτε λοιπόν να ζήσετε το καλοκαίρι της επικίνδυνης ζωής.

Εν τω μεταξύ, δεν μπορούμε πραγματικά να πούμε ότι η αρκούδα πέφτει σε χειμερία νάρκη. Ο πρόεδρος Πούτιν, πριν και κατά τη διάρκεια του φόρουμ της Αγίας Πετρούπολης, εξήγησε ότι η απάντηση της Μόσχας θα είναι «συμμετρική» στις επιθέσεις του Κιέβου χρησιμοποιώντας πυραύλους του ΝΑΤΟ - οι οποίοι χρησιμοποιούνται ήδη.

Τρία μέλη του ΝΑΤΟ παρέχουν πυραύλους με βεληνεκές 350 χιλιομέτρων και άνω: οι Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία.


Μια «συμμετρική» απάντηση θα σήμαινε επομένως ότι η Ρωσία θα παρείχε στις χώρες του Νότου προηγμένα όπλα, ικανά να προκαλέσουν σοβαρή ζημιά στους κόμβους της αυτοκρατορίας των βάσεων.

Εδώ είναι οι κύριοι υποψήφιοι για την απόκτηση αυτών των όπλων, οι οποίοι αποτέλεσαν αντικείμενο διεξοδικών συζητήσεων όχι μόνο στα ρωσικά τηλεοπτικά κανάλια αλλά και στους διαδρόμους του φόρουμ της Αγίας Πετρούπολης.

Δυτική Ασία: Ιράν (που τα έχει ήδη), Συρία (που τα χρειάζεται απεγνωσμένα), Υεμένη, Ιράκ (που θα ήταν πολύ χρήσιμο για την Hashd al-Shaabi) και Λιβύη.

Κεντρική, Βορειοανατολική και Νοτιοανατολική Ασία: Αφγανιστάν, Μιανμάρ (και οι δύο χώρες ήταν παρούσες στην Αγία Πετρούπολη) και Βόρεια Κορέα.

Λατινική Αμερική: Κούβα, Βενεζουέλα και Νικαράγουα (απλά κοιτάξτε την τρέχουσα ρωσική εισβολή στην Καραϊβική).

Αφρική: Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, Κονγκό, Αιθιοπία, Σομαλία, Νότιο Σουδάν και Ζιμπάμπουε (βλ. πρόσφατη αφρικανική περιοδεία του Λαβρόφ).


Ο κ. Ζιργκόν σας χαιρετά


Αυτό μας φέρνει στη χαρούμενη υπόθεση μιας ρωσικής ναυτικής δύναμης που μαραζώνει στην Καραϊβική, με επικεφαλής την υπερηχητική φρεγάτα Admiral Gorshkov και το πυρηνικό υποβρύχιο Kazan.

Ο απαραίτητος Andrei Martyanov σημείωσε ότι ο Gorshkov "φέρει 32 Onyx, Zircon, Kalibrs και Otvet. Αυτοί είναι οι πιο προηγμένοι και πιο θανατηφόροι πύραυλοι κρουζ στην ιστορία, με σοβαρή γενεαλογία μάχης. Το Kazan, το οποίο είναι SSGN κλάσης Yasen, φέρει επίσης 32 VLS και, επιπλέον, 10 τορπιλοσωλήνες που όχι μόνο εκτοξεύουν τορπίλες.

Είναι προφανές ότι αυτή η ναυτική δύναμη δεν είναι εκεί για να ξεκινήσει τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Martyanov εξηγεί ότι «ενώ τα δύο πλοία μπορούν να χτυπήσουν ολόκληρη την ανατολική ακτή των Ηνωμένων Πολιτειών και του Καναδά, δεν είναι εκεί για αυτόν τον λόγο.
Θεός φυλάξοι, αν πρόκειται για έναν πραγματικό Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, υπάρχουν αρκετοί Bulavas, Avangards, Sarmats και Yarses για να αντιμετωπίσουν αυτή τη φρικτή υπόθεση. Όχι, ο Gorshkov και ο Kazan είναι εκεί για να δείξουν ότι μπορούν να φτάσουν σε οποιοδήποτε πολεμικό πλοίο ή στρατηγικό πλοίο θαλάσσιας μεταφοράς που μεταφέρει οποιοδήποτε στρατιωτικό εξοπλισμό μάχης από τη Βόρεια Αμερική στην Ευρώπη σε περίπτωση που ένας τρελός αποφασίσει να προσπαθήσει να επιβιώσει από έναν συμβατικό πόλεμο εναντίον της Ρωσίας σε 404 χώρες.

Αυτό που είναι ακόμη πιο ενδιαφέρον είναι ότι αφού περάσει χρόνο στην Αβάνα, η ναυτική δύναμη θα παραμείνει στην Καραϊβική για μια σειρά ασκήσεων - και θα ενωθεί με άλλα πλοία του ρωσικού ναυτικού. Θα παραμείνουν σε αυτά τα ύδατα μέχρι το τέλος του L'Été du Vivre Dangereusement. Σε περίπτωση που ένας παράξενος έχει φανταχτερές ιδέες.
Εν τω μεταξύ, η πιθανή κλιμάκωση σε θερμό πόλεμο στην Ευρώπη συνεχίζεται αμείωτη, με το ΝΑΤΟ, μέσω της επιληπτικής πλάκας νορβηγικού ξύλου, να αλλάζει ριζικά τους καθιερωμένους κανόνες των πολέμων δι' αντιπροσώπων με τη μία έκρηξη ανοησίας μετά την άλλη.

Οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας (AFU) είναι ήδη σε θέση, μέσω του ΝΑΤΟ, να καταστρέψουν ρωσικά στρατιωτικά και πολιτικά περιουσιακά στοιχεία - αποθήκευση πετρελαίου, αεροδρόμια, ενεργειακές εγκαταστάσεις, σιδηροδρομικούς κόμβους, ακόμη και συγκεντρώσεις στρατευμάτων.

Όλοι και ο γείτονάς τους θα περιμένουν τις «συμμετρικές» απαντήσεις.

Για όλες τις προθέσεις και τους σκοπούς, η κρίσιμη απόφαση ελήφθη από τη σπάνια πλουτοκρατία που στην πραγματικότητα τρέχει την παράσταση: να αναγκάσει την Ευρώπη να πάει σε πόλεμο με τη Ρωσία. Αυτός είναι ο λόγος ύπαρξης όλου αυτού του ρητορικού καμπούκι για μια «στρατιωτική Σένγκεν» και ένα νέο Σιδηρούν Παραπέτασμα που εκτείνεται από την Αρκτική μέχρι τη λυσσαλέα Πολωνία, μέσω των Τσιουάουα της Βαλτικής.



Η πλουτοκρατία πιστεύει πραγματικά ότι μπορεί τότε να τα αγοράσει όλα για ένα ψίχουλο, ενώ οι μύγες εξακολουθούν να γεννούν αυγά στα ραδιενεργά ευρωπαϊκά κουφάρια.

Πέπε Εσκομπάρ

πηγή: Strategic Culture FoundationStrategic Culture Foundation


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης – μετά την εντυπωσιακή αποδυνάμωσή του στο εσωτερικό – βρίσκεται ενώπιον και μιας σημαντικής απόφασης για τη διπλωματική και αμυντική θέση της χώρας στο εξωτερικό, η οποία θα έχει επιπτώσεις και στην εθνική οικονομία.

Η ελληνική κυβέρνηση οφείλει ως τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στην Ουάσιγκτον, στις 9 Ιουλίου, να έχει αποφασίσει αν συναινεί ή διαφωνεί με την, προ τριμήνου, πρόταση του Γενικού Γραμματέα Γενς Στόλτενμπεργκ για να ενισχυθεί η Ουκρανία με € 100 δισ. την περίοδο 2025-2030. Αν η πρωτοβουλία Στόλτενμπεργκ εγκριθεί, οι ελληνικές καταβολές, μέσω του κοινού προϋπολογισμού της Συμμαχίας, θα είναι πάνω από € 200.000.000 ετησίως ή – συνολικά – € 1 δις την πενταετία.

Ωστόσο, ο (απερχόμενος) Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ έχει ήδη αναθεωρήσει την αρχική του πρόταση, ζητώντας πλέον το διπλασιασμό της λεγόμενης «οικονομικής δέσμευσης» προς την Ουκρανία, στο ποσό των 200 δισ. ως το 2030, με αποτέλεσμα οι Σύμμαχοι να έχουν διχαστεί. Ειδικά για την Ελλάδα, η αναθεωρημένη πρόταση Στόλτενμπεργκ μπορεί να μη σημαίνει μόνο διπλασιασμό των ετήσιων καταβολών από € 200.000.000 σε €400.000.000, αλλά ποσό ακόμα και μεγαλύτερο των € 500.000.000.

Η μεγάλη αυτή διαφορά ίσως προκύψει, αν γίνει δεκτή η πρόταση ορισμένων μελών του ΝΑΤΟ για υπολογισμό της ετήσιας βοήθειας σε ποσοστό 0,25% του ΑΕΠ κάθε χώρας και όχι με βάση το “κλειδωμένο” ποσοστό εθνικών συνεισφορών στον κοινό προϋπολογισμό του ΝΑΤΟ. Με δεδομένες τις διαφωνίες μεταξύ ΗΠΑ-Ευρώπης, αλλά και ενδοευρωπαϊκά, η Ουάσιγκτον έχει ενημερώσει την ελληνική κυβέρνηση ότι δεν υπάρχει πολυτέλεια χρόνου. Ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν και ο υπουργός Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν ζητούν οι αποφάσεις για την ενίσχυση της Ουκρανίας να ληφθούν, έστω επί της αρχής, ακόμα και πριν από τη σύνοδο της 9ης Ιουλίου.

Σκεπτικό της επιτάχυνσης είναι αφενός να μη διαταραχθεί το πανηγυρικό κλίμα του εορτασμού της 75ης επετείου ίδρυσης του ΝΑΤΟ και αφετέρου να μη δοθούν αφορμές στη Μόσχα και το Πεκίνο για την επικοινωνιακή εκμετάλλευση ενδεχόμενων διαφωνιών ή εκκρεμοτήτων. Κεντρική ιδέα του αμερικανικού μηνύματος προς την Αθήνα είναι ότι δε θα πρέπει να υπάρχει μεγάλη ανησυχία για τον υπολογισμό της ετήσιας εθνικής συνεισφοράς βάσει του 0,25% του ΑΕΠ, επειδή θα ληφθούν υπόψη και άλλα στοιχεία προς ελάφρυνση των συμμάχων. Ως κριτήρια, αναφέρονται το συνολικό ύψος των εθνικών αμυντικών δαπανών, η αφαίρεση της αξίας της απευθείας στρατιωτικής βοήθειας της Αθήνας προς το Κίεβο, καθώς και της αξίας της πάσης φύσεως συνδρομής μέσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
“Δημιουργική ασάφεια” Μακρόν για την Ουκρανία

Οι αμερικανικές διαβεβαιώσεις για την αφαίρεση αυτών των ποσών προσφέρουν, σε κάποιο βαθμό, ταμειακή διευκόλυνση ή ευκαιρίες βραχυπρόθεσμης μετακύλισης πληρωμών, αλλά ασφαλώς δε λύνουν το μείζον πρόβλημα της ξαφνικής επιβάρυνσης της ελληνικής οικονομίας με € 500.000.000 ετησίως ή € 2,5 δις ως το 2030.

Στον αντίποδα των συστάσεων Μπάιντεν-Μπλίνκεν, ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν συντηρεί τη “δημιουργική ασάφεια”. Στις ενημερώσεις του Παρισιού προς την ελληνική πλευρά επιβεβαιώνεται η βούληση ανάληψης μεγαλύτερων δεσμεύσεων έναντι της Ουκρανίας, αλλά τονίζεται ότι τα επιμέρους θέματα, όπως οι οροφές της βοήθειας και οι μέθοδοι υπολογισμού της, είναι περισσότερο ευθύνη των ευρωπαϊκών κρατών και λιγότερο των Ηνωμένων Πολιτειών.

Ο Μακρόν φέρεται να θέτει ως απαράβατο όρο, για να υπογράψει τις – υποστηριζόμενες από τις ΗΠΑ – προτάσεις Στόλτενμπεργκ, τον συνυπολογισμό-συμψηφισμό της διμερούς και πολυμερούς (μέσω ΕΕ) βοήθειας προς την Ουκρανία. Ταυτόχρονα, το Παρίσι διαμηνύει ότι δε θα δώσει λευκή επιταγή στα συμμαχικά όργανα, επειδή κρίνει πως τείνουν να στηρίξουν τα συμφέροντα των αμυντικών βιομηχανιών των ΗΠΑ με ορολογίες, όπως η «διατλαντική αμυντική βιομηχανική βάση», οι οποίες θα μειώσουν την ανεξαρτησία των ευρωπαϊκών εταιριών του κλάδου.


πηγή



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Αν το διακύβευμα του Παλαιστινιακού είναι η σωτηρία του ανθρώπινου πολιτισμού, στην Ουκρανία το διακύβευμα είναι η ίδια η επιβίωση του ανθρώπινου είδους.

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Μια καταιγιστική αλυσίδα γεγονότων, τις τελευταίες ημέρες, με τελευταία την απόφαση Μπάιντεν να επιτρέψει τη χρήση αμερικανικών όπλων για πλήγματα μέσα στη Ρωσία, ήρθε να επιβεβαιώσει τους χειρότερους φόβους μας. Το ανθρώπινο είδος είναι, όπως είπε χτες σε μια συνέντευξή του ο καθηγητής Τζέφρεϊ Σαχς του πανεπιστημίου Κολούμπια, πιο κοντά στην πυρηνική του εκμηδένιση (annihilation) από οποιαδήποτε άλλη στιγμή στην ιστορία.

Η επιχειρούμενη γενοκτονία των Παλαιστινίων στη Γάζα προκάλεσε, για πρώτη φορά μετά τον πόλεμο του Βιετνάμ, ένα πολύ σπουδαίο παγκόσμιο κίνημα διαμαρτυρίας, με τη συμμετοχή και μεγάλου αριθμού Εβραίων της διασποράς. Πολύ σπουδαίο γιατί στην Παλαιστίνη δεν κρίνεται μόνο η τύχη των Παλαιστινίων. Κρίνεται η τύχη του ανθρώπινου πολιτισμού, η δική μας τύχη. Αν αποδεχτούμε αυτά τα πράγματα που γίνονται στην Παλαιστίνη, των οποίων ένα μικρό κλάσμα βλέπουμε στις τηλεοράσεις μας, σημαίνει ότι πάμε σε μια κατάσταση ζούγκλας στις ανθρώπινες σχέσεις, νόμου του ισχυρού, χωρίς κανένα έλεος για ανθρώπους, λαούς, έθνη και κράτη.

Αν όμως το διακύβευμα του Παλαιστινιακού είναι η σωτηρία του ανθρώπινου πολιτισμού, στην Ουκρανία το διακύβευμα είναι η ίδια η επιβίωση του ανθρώπινου είδους. Δυστυχώς οι εξελίξεις εδώ δεν έχουν την αμεσότητα των ισραηλινών εγκλημάτων που δεν άφησε κανένα περιθώριο στην φιλοισραηλινή προπαγάνδα που κατέκλυσε πάλι τα ΜΜΕ ενός όλο και πιο ολοκληρωτικού κόσμου στον οποίο ζούμε. Έτσι, η μεγάλη πλειοψηφία της δυτικής και της παγκόσμιας κοινής γνώμης έχει αντιληφθεί τη σημασία όσων γίνονται στην Παλαιστίνη, δεν έχει όμως αντιληφθεί ότι η τυχοδιωκτική πολιτική του ΝΑΤΟ μας οδηγεί ταχέως σε μια ευρωπαϊκή και παγκόσμια πυρηνική καταστροφή και δεν έχει κινητοποιηθεί όπως θα άρμοζε στη μεγαλύτερη απειλή για την ίδια την επιβίωσή της που αντιμετώπισε η ανθρωπότητα σε όλη την ιστορία της. Νομίζει ότι έχουμε έναν πόλεμο μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας και όχι αυτό που έχουμε στην πραγματικότητα, έναν πόλεμο του ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας, με τους κινδύνους που μια τέτοια σύγκρουση συνεπάγεται.

Εξακολουθούμε να θεωρούμε κατά βάθος αδιανόητο να φτάσουμε σε πυρηνικό πόλεμο και θεωρώντας το αδιανόητο το καθιστούμε δυνατό και πιθανό.

Έχουμε γράψει επανειλημμένως την άποψή μας για το πως η ίδια η Δύση προκάλεσε τον σημερινό πόλεμο στην Ουκρανία και τον διεξάγει χρησιμοποιώντας ως εργαλείο της το καθεστώς Ζελένσκι στο Κίεβο. Ακόμα όμως και αν διαφωνείτε πλήρως με αυτή την ανάλυση, ακόμα κι αν συμφωνείτε με τα επιχειρήματα των δυτικών υπέρ του δικαιώματος της Ουκρανίας να αμυνθεί και κατά της Ρωσίας, θα συμφωνήσετε φαντάζομαι ότι δεν είναι λογικό, για να υπερασπιστούμε (δήθεν) την Ουκρανία και για να πολεμήσουμε την «κακιά Ρωσία», να τινάξουμε τον πλανήτη (περιλαμβανομένων και των ίδιων των Ουκρανών) στον αέρα!

Εκεί ακριβώς όμως μας οδηγεί η πολιτική της συλλογικής Δύσης και του εξτρεμιστικού Κόμματος του Πολέμου στους κόλπους της, που φαίνεται τώρα να έχει ανατρέψει κατά κράτος τις όποιες αντιρρήσεις εξέφρασαν στη πορεία ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν και ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς και έχουν αμφότεροι χάσει τον έλεγχο των εξελίξεων, οδηγώντας, «μοιραίοι και άβουλοι», την ανθρωπότητα στην καταστροφή της.

Η απόπειρα δολοφονίας του πρωθυπουργού της Σλοβακίας Ρόμπερτ Φίτσο απέδειξε άλλωστε ότι καμία διαφοροποίηση δεν θα γίνει ανεκτή πλέον από οποιονδήποτε ασκεί κυβερνητική εξουσία σε κράτος της συλλογικής Δύσης. Η πραγματική εξουσία του πλανήτη, το μεγάλο χρηματιστικό κεφάλαιο, έχει αποφασίσει κατά τα φαινόμενα ότι δεν θα ανεχθεί τίποτα λιγότερο από νίκη στον πόλεμο κατά της Ρωσίας. Πιάνοντας το νόημα, ο Τραμπ επανέλαβε στους χρηματοδότες του προγενέστερη δήλωσή του ότι ο ίδιος θα βομβάρδιζε τη Μόσχα και το Πεκίνο σε περίπτωση εισβολής στην Ουκρανία ή την Ταϊβάν.
Η μεγάλη πυρηνική προβοκάτσια

Η Ουκρανία, δηλαδή το ΝΑΤΟ, έπληξε δύο ρωσικά ραντάρ έγκαιρης προειδοποίησης απέναντι σε επίθεση με πυρηνικά όπλα, περιλαμβανομένων και διηπειρωτικών πυραύλων. Η επίθεση στα ραντάρ, δεν έχει καμία σχέση με τον ίδιο τον πόλεμο στην Ουκρανία και αντικειμενικά, ανεξαρτήτως προθέσεων, διευκολύνει ενδεχόμενη πυρηνική επίθεση στη Ρωσία και ενδεχόμενο πρώτο, αιφνιδιαστικό πλήγμα, μπορεί δηλαδή εύλογα να θεωρηθεί και συνιστά όντως το πρώτο βήμα στην προετοιμασία πυρηνικής επίθεσης κατά της Μόσχας. Αυξάνει δραματικά την αβεβαιότητα και επομένως αυξάνει την πιθανότητα ευρωπαϊκού ή παγκόσμιου πυρηνικού πολέμου.

Όλη η φιλοσοφία του ελέγχου των εξοπλισμών εδώ και δεκαετίες είναι η εξασφάλιση και των δύο αντιπάλων ότι δεν πρόκειται να δεχθούν αιφνιδιαστική επίθεση. Γιατί αν φοβάσαι αιφνιδιαστική επίθεση, έχεις κίνητρο να χτυπήσεις πρώτος, πριν η επίθεση σου καταστρέψει το μεγαλύτερο μέρος της πυρηνικής σου δύναμης.

Αυτή η αρχή τοποθετήθηκε από τους ίδιους τους Αμερικανούς στο κέντρο της φιλοσοφίας του ελέγχου των εξοπλισμών και μάλιστα παρά τις αρχικές αντιρρήσεις των Σοβιετικών που τελικά πείστηκαν και αποτυπώθηκε στη συνθήκη ΑΒΜ του 1972. Η λογική είναι ότι αν οι δύο πλευρές γνωρίζουν ότι θα δεχθούν καταστροφικό ανταποδοτικό πλήγμα, δεν θα προχωρήσουν σε αιφνιδιαστική πρώτη επίθεση.

Στην καλύτερη, που δεν είναι καθόλου καλή, περίπτωση πρόκειται για μεγάλο τυχοδιωκτισμό και ελαφρότητα με την οποία οι Αμερικανοί και οι σύμμαχοί τους καταπατούν, στην απελπισία και ασυναρτησία τους, τις πιο βασικές αρχές της πυρηνικής σταθερότητας, που έγιναν αποδεκτές στο παρελθόν και από τις ΗΠΑ και από την ΕΣΣΔ και επέτρεψαν τη διατήρηση της ειρήνης μεταξύ των πυρηνικών δυνάμεων παρά τον Ψυχρό Πόλεμο, δηλαδή την επιβίωση της ανθρωπότητας. Στη «μεσαία» περίπτωση, οι Αμερικανοί επιχειρούν, απειλώντας με γενικό πυρηνικό πόλεμο τη Ρωσία, να την αποτρέψουν από το να χρησιμοποιήσει εκείνη τακτικά πυρηνικά όπλα ή την προκαλούν για να τα χρησιμοποιήσει πρώτη και να πάρει η ίδια την πολιτική ευθύνη για την πρώτη χρήση τέτοιων όπλων μετά τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, «απελευθερώνοντάς» τους να χρησιμοποιήσουν εκείνοι τέτοια όπλα.

Σε κάθε περίπτωση όμως έχουμε φύγει από κάθε έννοια «στρατηγικής σταθερότητας» και έχουμε οδηγηθεί στη «στρατηγική του παράλογου» (chiken game), δηλαδή στον δρόμο που, εγκλωβίζοντας τις δύο πλευρές σε μια κατάσταση που δεν μπορεί καμία να υποχωρήσει, καθιστά αναπόφευκτη τη σύγκρουση. Αλλά βέβαια υπάρχει και η χειρότερη περίπτωση και είναι αδύνατο για τους Ρώσους στρατιωτικούς, και οποιονδήποτε βρίσκεται στη θέση τους να μη το σκεφτεί. Ότι δηλαδή οι Αμερικανοί, μη θέλοντας να αποδεχθούν οτιδήποτε πέραν μιας πλήρους νίκης στην Ουκρανία, είναι έτοιμοι να εξαπολύσουν πυρηνικό πόλεμο.

Τι θα σκέφτονταν στην Ουάσιγκτον αν κάποια drones ή κάποιοι πύραυλοι χτυπούσαν τα αμερικανικά ραντάρ έγκαιρης προειδοποίησης; Τι θα σκέφτονταν στο Λονδίνο και το Παρίσι σε ανάλογη περίπτωση;
Τι λέει το ίδιο το ΝΑΤΟ

Ας αφήσουμε όμως προς στιγμήν τις δικές μας αναλύσεις για το τι κάνουν οι δυτικοί και ας δούμε τι μας λένε.

Την περασμένη Δευτέρα, λίγες μέρες μετά τις επιθέσεις στα ραντάρ, η Ατλαντική Συμμαχία υιοθετούσε στη συνάντηση κορυφής της Σόφιας την άποψη ότι «η Ρωσία μπορεί και πρέπει να υποστεί στρατηγική ήττα στην Ουκρανία» και πρέπει να υπάρξει μια «σαφώς διατυπωμένη στρατηγική με το σκοπό να παρασχεθούν στην Ουκρανία όλα όσα χρειάζεται, όσο πιο γρήγορα μπορεί και όσο διάστημα χρειάζεται ώστε να νικήσει».

«Στρατηγική ήττα» της Ρωσίας σημαίνει εκδίωξη των ρωσικών δυνάμεων από τις περιοχές της Κριμαίας και του Ντονμπάς, που κατοικούνται από μια συντριπτική πλειοψηφία Ρώσων στην εθνότητα κατοίκων, μέτρα αφοπλισμού της Ρωσίας, ανατροπή του καθεστώτος Πούτιν, δίκη και καταδίκη του Ρώσου Προέδρου κατά το πρότυπο του Σαντάμ Χουσεΐν και επιβολή ενός καθεστώτος πολύ περισσότερο υποτελούς στην Ουάσιγκτον και τη «συλλογική Δύση» και από αυτό που υπήρξε επί Γέλτσιν. Τέτοιες όμως επιδιώξεις είναι σχεδόν αδύνατο να επιτευχθούν χωρίς τη μαζική χρήση πυρηνικών όπλων. Είναι ελάχιστα πιθανό να επιτευχθούν με συμβατικά μέσα, όπως άλλωστε αποδεικνύει η έως τώρα πείρα από τη σύγκρουση στην Ουκρανία. Ακόμα όμως κι αν αυτό το απίθανο σενάριο υλοποιούνταν, είναι ακόμα πιο απίθανο η Ρωσία, αντιμέτωπη με ήττα με συμβατικά όπλα να παραδιδόταν χωρίς να χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα στη διάθεσή της.

Αν ισχυρά κέντρα στη Δύση θέλουν να προκαλέσουν πυρηνικό πόλεμο, ή είναι διατεθειμένα να ανεχθούν τον κίνδυνο ενός τέτοιου πολέμου, όπως φαίνεται από τις ενέργειες, όχι από τις πράξεις, ως ύστατο όπλο για να νικήσουν τη Ρωσία, τότε θα επιδιώξουν να εξωθήσουν τη Μόσχα να κάνει πρώτη χρήση τακτικών πυρηνικών, ώστε να αναλάβει εκείνη το τεράστιο πολιτικό κόστος και εν συνεχεία να τους «απελευθερώσει» από οποιονδήποτε περιορισμό.

Ο Πολωνός υπουργός Εξωτερικών Σικόρσκι, που χρησιμοποιείται συχνά για να πει αυτά που δεν θέλουν να πουν άλλοι, δήλωσε πρόσφατα ότι αν οι Αμερικανοί προειδοποίησαν τους Ρώσους ότι αν κάνουν χρήση έστω και ενός τακτικού πυρηνικού όπλου, ακόμα και χωρίς απώλειες, θα καταστρέψουν όλες τις ρωσικές θέσεις στην Ουκρανία με κάθε διαθέσιμο συμβατικό μέσο. Βέβαια πρέπει να είναι κανείς εντελώς ανόητος για να πιστέψει ότι μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο χωρίς να οδηγηθούμε σε παγκόσμιο πόλεμο κι ότι ένας τέτοιος πόλεμος είναι δυνατό να γίνει χωρίς να χρησιμοποιηθούν πυρηνικά όπλα. Είτε ο Σικόρσκι είναι εντελώς ανόητος, είτε δεν μπορεί να πει δημόσια ότι θα πάμε σε παγκόσμιο πυρηνικό πόλεμο αν είναι αδύνατο να ηττηθεί διαφορετικά η Ρωσία.

Σημειωτέον ότι είναι ευσεβής πόθος να ελπίζει κανείς ότι μια πυρηνική σύγκρουση θα ελεγχθεί, θα περιοριστεί σε μια κατηγορία όπλων και σε μια γεωγραφική περιοχή. Αν ο φόβος του πυρηνικού πολέμου και της καταστροφής της ανθρωπότητας δεν είναι αρκετός για να σταματήσει την πρώτη χρήση πυρηνικού όπλου μετά τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, είναι απίθανο οτιδήποτε να σταματήσει την περαιτέρω κλιμάκωση, άπαξ και παραβιαστεί το πρώτο μείζον ηθικό και πολιτικό φράγμα.

Ίσως κάποιοι πουν ότι όλα αυτά είναι μπλόφες και καμία πλευρά δεν θα φτάσει εκεί που απειλεί να φτάσει. Το κακό με αυτή την άποψη είναι ότι ο μόνος τρόπος για να μάθουμε αν είναι σωστή, είναι να παίξουμε στα ζάρια την ύπαρξη του ανθρώπινου είδους. Οι μπλόφες άλλωστε έχουν τη δική τους δυναμική. Από τη στιγμή που διατυπώνονται δεσμεύουν και αυτόν που τις κάνει.

Στο επόμενο άρθρο μας θα εξετάσουμε το πως φτάσαμε από την «πυρηνική σταθερότητα» που επαγγελλόταν ο Τζο Μπάιντεν στη στρατηγική αλλαγής καθεστώτος στη Ρωσία.

Πηγή: kosmodromio.gr



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Avgerinos Thanassis

Έχουν ξεφύγει οι ατλαντιστές και δικαίως καταδικάστηκαν με σφοδρότητα από την πραγματιστική κυβέρνηση της #Georgia, που γίνεται από τις τραγικές εμπειρίες της χώρας διαρκώς σοφότερη. Τέσσερις υπουργοί Εξωτερικών τρίτων χωρών, των #Lithuania, #Latvia, #Estonia, #Island ηγούνται (!!!) των διαδηλώσεων στην πρωτεύουσα #Tbilisi κατά του νόμου για τους "ξένους πράκτορες", υποστηρίζοντας την ακραία φιλοδυτική αντιπολίτευση (!!!), ΜΚΟ και μπαχαλάκηδες, που προσπαθούν να ανατρέψουν την κυβέρνηση, η οποία δεν έχει καν διπλωματικές σχέσεις με τη #Russia, αλλά χαρακτηρίζεται φιλορωσική, γιατί δεν προτίθεται να καταστρέψει πλήρως τις προσοδοφόρες οικονομικές σχέσεις με τη #Moscow και προσπαθεί να μειώσει την ανεξέλεγκτη δυτική διείσδυση μέσω έξωθεν χρηματοδοτούμενων αντικυβερνητικών ΜΚΟ και ΜΜΕ...

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

του Alexandros Raskolnick

Το Κλινικό Πανεπιστημιακό Κέντρο της Μπάνια Λούκα της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, εξακολουθεί να δέχεται παιδιά με καρκίνο, ως αποτέλεσμα των αεροπορικών βομβαρδισμών με βόμβες απεμπλουτισμένου ουρανίου, πριν από σχεδόν τριάντα χρόνια…

Τον περασμένο Σεπτέμβριο, οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν την παράδοση στον ουκρανικό στρατό, πυρομαχικών απεμπλουτισμένου ουρανίου, που είναι τοξικά.
Η ρωσική πρεσβεία στην αμερικανική πρωτεύουσα είχε σχολιάσει τότε ότι το να χρησιμοποιηθούν πυρομαχικά απεμπλουτισμένου ουρανίου, είναι «απανθρωπιά».
Η Βρετανία, πρώτη απ' όλους είχε στείλει τέτοια πυρομαχικά στο Κίεβο, ακόμα νωρίτερα. Τότε, η Μόσχα είχε και πάλι αντιδράσει έντονα.
Το ουράνιο, μέταλλο εξαιρετικά πυκνό, δεν παραμορφώνεται όταν έρχεται σε επαφή με τον στόχο και γι’ αυτό χρησιμοποιείται για διατρητικές οβίδες και βόμβες ικανές να διαπεράσουν θωρακίσεις μεγάλου πάχους. Πυρομαχικά του είδους διαθέτουν διάφοροι στρατοί, συμπεριλαμβανομένου του ρωσικού, που όμως δεν τα χρησιμοποιεί.
Νομικά, η χρήση τους δεν απαγορεύεται δυνάμει του διεθνούς δικαίου, παρόλο που η ημίσεια ζωή (ραδιενεργή περίοδος) του απεμπλουτισμένου ουρανίου διαρκεί έως 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια και οι κίνδυνοι που ενέχει για την υγεία έχουν επισημανθεί σε διάφορες εκθέσεις, από την εποχή των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών στη Γιουγκοσλαβία και την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιρακ. Ο καρκίνος “θερίζει” ακόμα ανθρώπινες ζωές στις περιοχές που βομβαρδίστηκαν με βλήματα απεμπλουτισμένου ουρανίου.
Εξάλλου, στην Ουκρανία βρίσκονται οι σιτοβολώνες της Ευρώπης.


_____
Art: Fragiskos, The Cartoon Movement @ https://www.cartoonmovement.com/cartoonist/309



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Φαίνεται ότι πέρασαν στα ψιλά γράμματα οι τοποθετήσεις το ισχυρού άνδρα του NATO όσον αφορά τις βλέψεις του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν. Αν τις διαβάσει όμως, κανείς αντιλαμβάνεται ίσως τη μεγαλύτερη αντίφαση για τις αιτίες του πολέμου στην Ουκρανία.

Ποιό είναι μέχρι σήμερα το αφήγημα κυρίαρχων δυτικών ΜΜΕ όσον αφορά τον Βλαντιμίρ Πούτιν;

Σύμφωνα με δυτικούς αξιωματούχους που επικαλείται ο Independent, «ο Βλαντιμίρ Πούτιν εξακολουθεί να θέλει να κατακτήσει πλήρως την Ουκρανία και να επιβάλει αλλαγή καθεστώτος με την πεποίθηση ότι ο μεγαλύτερος αριθμός όπλων και στρατιωτών της Ρωσίας θα επικρατήσει στο τέλος».

«Δεν πιστεύουμε ότι η Ρωσία έχει εγκαταλείψει τους μαξιμαλιστικούς της στόχους να υποτάξει την Ουκρανία» λένε.


«…Και ήταν προϋπόθεση για να μην εισβάλει στην Ουκρανία [και] φυσικά δεν το υπογράψαμε»


Ο συνεργάτης του Ατλαντικού Συμβουλίου Πήτερ Ντίκινσον κάνει λόγο για «ιμπεριαλιστικές φιλοδοξίες» του Πούτιν που βρίσκονται στο επίκεντρο της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία.

Πολλοί στη Δύση που έχουν διαφωνήσει με αυτές τις προσεγγίσεις έχουν χαρακτηριστεί ρωσόφιλοι ή χρήσιμοι ηλίθιοι ή έχουν μπει στο στόχαστρο των ουκρανικών υπηρεσιών.
Το χαρτί που δεν υπέγραψαν οι νατοϊκοί

Η εισβολή όμως στην Ουκρανία δεν ήταν αποτέλεσμα των ιμπεριαλιστιών σχεδίων του Πούτιν, αλλά όπως παραδέχτηκε ο ίδιος ο… Γενς Στόλτεμπεργκ, συνέπεια σοβαρών ανησυχιών ασφαλείας των Ρώσων.

Στις 24 Φεβρουαρίου, ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ, μιλώντας στο Κίεβο στις 24 Φεβρουαρίου 2024 δήλωσε ότι «ο Πρόεδρος Πούτιν ξεκίνησε αυτόν τον πόλεμο επειδή ήθελε να κλείσει την πόρτα του ΝΑΤΟ και να αρνηθεί στην Ουκρανία το δικαίωμα να επιλέξει τον δικό της δρόμο».

Πριν μήνες, τις 7 Σεπτεμβρίου 2023, μιλώντας στη Σύνοδο της Μικτής Επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου πει: «Ο Πρόεδρος Πούτιν δήλωσε το φθινόπωρο του 2021 και στην πραγματικότητα έστειλε ένα προσχέδιο συνθήκης που ήθελαν να υπογράψει το ΝΑΤΟ, για να υποσχεθεί ότι δεν θα υπάρξει άλλη διεύρυνση του ΝΑΤΟ. Αυτό μας έστειλε. Και ήταν προϋπόθεση για να μην εισβάλει στην Ουκρανία. Φυσικά δεν το υπογράψαμε» είπε.


«Το αντίθετο συνέβη. Ήθελε να υπογράψουμε αυτή την υπόσχεση, ποτέ να μην διευρύνουμε το ΝΑΤΟ. Ήθελε να αφαιρέσουμε τη στρατιωτική μας υποδομή σε όλους τους Συμμάχους που έχουν ενταχθεί στο ΝΑΤΟ από το 1997, δηλαδή το μισό ΝΑΤΟ, όλη την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, θα πρέπει να αφαιρέσουμε το ΝΑΤΟ από αυτό το τμήμα της Συμμαχίας μας, εισάγοντας κάποιο είδος Β ή δεύτερης κατηγορίας ιδιότητα μέλους. Το απορρίψαμε».

Μετά αυτό αυτά λοιπόν, προσέθεσε ο Στόλντεμπεργκ, ο Πούτιν «κατέφυγε στον πόλεμο για να αποτρέψει το ΝΑΤΟ, περισσότερο ΝΑΤΟ, κοντά στα σύνορά του». Από το 2019, η προοπτική ένταξης στο ΝΑΤΟ κατοχυρώνεται στο ουκρανικό Σύνταγμα.
Εάν έμπαινε το Μεξικό σε ένα ανατολικό «ΝΑΤΟ;»

Εκ πρώτης όψεως ακούγεται δίκαιο να θέλει μια χώρα να επιλέγει τις αμυντικές συμμαχίες, αλλά αμυντικές ως προς ποιόν; Η Ρωσία ποτέ δεν είχε βλέψεις στην Ουκρανία, ενώ αντίθετα το ΝΑΤΟ, ένας συνασπισμός που έχει αποδείξει ότι έχει επιθετκές βλέψεις (πχ. Γιουγκοσλαβία, Λιβύη, Αφγανιστάν) έχει κυκλώσει τα σύνορα της Ρωσίας.

Οι Δυτικοί έχουν διεισδύσει ήδη από το 2014 στην Ουκρανία, προετοιμάζοντας το έδαφος για την αντροπή της τότε κυβέρνησης, ενώ σύμφωνα με εκθέσεις του ΟΗΕ, οι τοποθεσίες που είναι σήμερα υπό ρωσική κατοχή, αντιμετωπίζοταν με εγκληματικές πολιτικές από το Κίεβο πριν εισβάλουν οι Ρώσοι.

Άραγε εάν συνέβαινε το αντίστοιχο στην «πίσω αυλή» των ΗΠΑ θα το δέχονταν;

Υπενθυμίζεται ότι εδώ και 200 χρόνια, ένας από τους κεντρκούς πυλώνες τηςν αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής είναι το «Δόγμα Μονρόε» που δεν επιτρέπει σε άλλα κράτη να αποικίσουν ή να αναμειχθούν στα πολιτικά πράγματα των κρατών της Βόρειας ή Νότιας Αμερικής. Μάλιστα ο Λευκός Οίκος το έχει ανανεώσει το 2018.

Αυτό που ονομάζει σήμερα «δικαίωμα» ο Στόλτενμπεργκ για την Ουκρανία, θα ήταν ανάθεμα εάν το έκανε ένα γειτονικό κράτος των ΗΠΑ, όπως πχ το Μεξικό. Υπενθυμίζεται ότι ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος κόντεψε να ξεσπάσει το 1962, όταν η Κούβα εγκατέστησε σοβιετικούς πυραύλους στα εδάφη της, προκαλώντας την στρατιωτική κινητοποίηση των ΗΠΑ.

Συνεπώς ο ίδιος ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ έχει παραδεχτεί ότι η ρωσική εισβολή οφείλεται στην έμπρακτη επιθετικότητα του ΝΑΤΟ, ενώ είχε λάβει προειδοποίηση εδώ και χρόνια από το Κρεμλίνο. Άραγε μήπως είναι και ο Στόλτενμπεργκ «χρήσιμος ηλίθιος» του Πούτιν;


πηγή



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου




«Παιχνίδια πολέμου» παίζει το ΝΑΤΟ και μάλιστα πολύ επικίνδυνα μετά την ξεκάθαρη δήλωση Πούτιν πως η Ρωσία θα χρησιμοποιήσει πυρηνικά αν απειληθεί, καθώς η Συμμαχία στέλνει 20.000 στρατιώτες στα σύνορα της χώρας.

Συγκεκριμένα, το ΝΑΤΟ ενισχύει τις θέσεις του σε Φινλανδία, Νορβηγία και Σουηδία, δηλαδή στις χώρες της Σκανδιναβίας, με την Φινλανδία να είναι αυτή που θα λάβει το μεγαλύτερο μέρος καθώς συνορεύει με την Ρωσία ενώ στο παρελθόν οι δυο χώρες είχαν εμπλακεί και σε πόλεμο.

Συνολικά η δύναμη του ΝΑΤΟ θα αποτελείται από στρατιώτες 13 χωρών στους οποίους έρχονται να προστεθούν και άλλες 4.000 στρατιώτες της Φινλανδίας.

Η άσκηση ονομάζεται «Nordic Response 2024» και είναι η μεγαλύτερης κλίμακας άσκηση που έχει κάνει ποτέ το ΝΑΤΟ, όπως επιβεβαίωσε ο φινλανδικός στρατός.

Η Φινλανδία, η οποία μοιράζεται σύνορα 1.340 χιλιομέτρων με τη Ρωσία, εντάχθηκε στο ΝΑΤΟ τον Απρίλιο του 2023. Τώρα όλα τα μέλη του ΝΑΤΟ έχουν εγκρίνει την ένταξη της και η γειτονική Σουηδία ολοκληρώνει τις διαδικασίες για να ενταχθεί στη στρατιωτική συμμαχία ως το 32ο μέλος της, πιθανότατα εντός του Μαρτίου.

«Ο Γ΄Παγκόσμιος Πόλεμος έχει αρχίσει, πιο κοντά σε πυρηνικό πόλεμο»

Την ίδια ώρα, ο μέντορας του Πούτιν, Αλεξάντερ Ντούγκιν ο οποίος προειδοποίησε τις δυτικές χώρες να μην υποστηρίξουν την Ουκρανία, ανέφερε εκ νέου: «Ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος έχει αρχίσει και αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στην πρώτη του φάση. Ποτέ δεν ήμασταν τόσο κοντά στον πυρηνικό πόλεμο. «Εάν το ΝΑΤΟ δεν αλλάξει πολιτική και επιτεθεί στη Ρωσία, η ημέρα της καταστροφής θα είναι αναπόφευκτη». είπε.

Από την στιγμή που ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν έθεσε το θέμα της αποστολής στρατευμάτων στην Ουκρανία και κάλεσε την Ευρώπη και το ΝΑΤΟ να «μην αγνοήσουμε αυτό το ενδεχόμενο»

Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν απάντησε στον Μακρόν εφιστώντας την προσοχή στην πυρηνική του ισχύ και προειδοποίησε τη Δύση λέγοντας: «Μείνετε μακριά από την περιοχή».

Ο Aleksandr Dugin, γνωστός ως «μέντορας» του Πούτιν, σχολίασε την αναμέτρηση μεταξύ των δύο μερών, και σχολίασε προς ποια κατεύθυνση οδεύει ο κόσμος.

«Ποτέ δεν ήμασταν τόσο κοντά σε έναν πυρηνικό πόλεμο», είπε και συνέχισε: «Αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε εξέλιξη ένας πόλεμος μεταξύ των πόλων. Αυτός ο πόλεμος είναι μεταξύ της μονοπολικής παγκόσμιας τάξης και του πολυπολικού συστήματος που η Δύση προσπαθεί να προστατεύσει. Οι γραμμές σύγκρουσης είναι η Ουκρανία, η Παλαιστίνη και η Ταϊβάν. Ένα νέο μέτωπο μπορεί επίσης να ανοίξει στην Αφρική και τη Νότια Αμερική. Βρισκόμαστε στη φάση διαμόρφωσης μιας νέας παγκόσμιας τάξης. Αυτή η διαδικασία είναι το σκηνικό θερμών συγκρούσεων. Το χειρότερο είναι ότι τώρα κινδυνεύουμε από πυρηνικό πόλεμο. Οι επιθέσεις στις πόλεις της Ρωσίας θα μπορούσαν να ξεκινήσουν έναν πυρηνικό πόλεμο ανά πάσα στιγμή», ανέφερε.

Σύμφωνα με τον ίδιο η πόρτα της διπλωματίας είναι κλειστή. «Σε αυτόν τον πόλεμο, δεν θα χρησιμοποιηθούν μόνο τακτικά πυρηνικά όπλα αλλά και στρατηγικά πυρηνικά όπλα. Εάν δεν μπορούμε να νικήσουμε την Ουκρανία σε έναν συμβατικό πόλεμο, αυτό θα σημαίνει άμεσα την έναρξη ενός πυρηνικού πολέμου και δεν σκοπεύουμε να σταματήσουμε μέχρι να αποκτήσουμε τον έλεγχο σε όλη την Ουκρανία. Από εδώ και στο εξής, καμία διπλωματική λύση δεν μπορεί να μας εμποδίσει από αυτόν τον στόχο. Επομένως, όποιος προμηθεύει όπλα στην Ουκρανία σήμερα πρέπει να γνωρίζει ότι αυξάνει τον κίνδυνο πυρηνικού πολέμου. Ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος, κατά μία έννοια, ξεκίνησε. Είμαστε ακριβώς στα πρώτα στάδια αυτού. Ποτέ δεν ήμασταν τόσο κοντά στον πυρηνικό πόλεμο. Οι ηγέτες του ΝΑΤΟ δεν καταλαβαίνουν ότι τα βήματα που κάνουν θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε πυρηνική τραγωδία. Η επίθεση στη Ρωσία είναι η καταστροφή του κόσμου. Εάν το ΝΑΤΟ συνεχίσει την τρέχουσα πολιτική του, αυτή η τρομερή μέρα θα είναι αναπόφευκτη», ανέφερε επίσης.





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου



Πολλές χώρες μέλη του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης εξετάζουν το ενδεχόμενο να στείλουν στρατιώτες στην Ουκρανία, σε διμερή βάση, υποστήριξε σήμερα ο πρωθυπουργός της Σλοβακίας Ρόμπερτ Φίτσο.

Ο Φίτσο, ο οποίος εδώ και καιρό εκφράζει τη διαφωνία του για την παράδοση οπλικών συστημάτων στην Ουκρανία και τηρεί μια στάση που ορισμένοι τη χαρακτηρίζουν φιλορωσική, δεν έδωσε άλλες διευκρινίσεις για τον ισχυρισμό αυτό. Άλλοι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν έχουν κάνει προς το παρόν κάποιο σχόλιο.


Δεν υπήρξε κανένα σχόλιο για τις δηλώσεις του Φίτσο εκ μέρους του ΝΑΤΟ

Οι δηλώσεις του Σλοβάκου πρωθυπουργού έγιναν πριν από τη σύνοδο των Ευρωπαίων ηγετών στο Παρίσι όπου οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα συζητήσουν σήμερα το ουκρανικό ζήτημα και στην οποία θα παραστεί και ο ίδιος ο Φίτσο.


Η Σλοβακία δεν θα στείλει στρατιώτες στην Ουκρανία

«Θα περιοριστώ να δηλώσω ότι αυτές οι (προπαρασκευαστικές) θέσεις (ενόψει της σημερινής συνόδου) υποδηλώνουν ότι ορισμένες χώρες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ σκέφτονται να στείλουν στρατιώτες στην Ουκρανία, σε διμερή βάση», είπε ο Φίτσο μιλώντας σε δημοσιογράφους μετά τη συνεδρίαση του συμβουλίου ασφαλείας της Σλοβακίας. «Δεν μπορώ να πω για ποιον σκοπό και τι θα κάνουν εκεί», πρόσθεσε, διευκρινίζοντας ότι η χώρα του, που είναι μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, δεν πρόκειται να στείλει στρατιώτες στην Ουκρανία.

Τα μέλη του ΝΑΤΟ έχουν δώσει όπλα και πυρομαχικά αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων στο Κίεβο και εκπαιδεύουν Ουκρανούς στρατιώτες. Όμως οι ηγέτες των χωρών, συμπεριλαμβανομένου και του Αμερικανού προέδρου Τζο Μπάιντεν υπογραμμίζουν ότι το ΝΑΤΟ θέλει να αποφύγει μια άμεση σύγκρουση με τη Ρωσία, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε παγκόσμιο πόλεμο. «Ούτε το ΝΑΤΟ, ούτε οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ αποτελούν μέρος της σύγκρουσης», επανέλαβε στις 14 Φεβρουαρίου ο γενικός γραμματέας του Συμφώνου, Γενς Στόλτενμπεργκ.

Δεν υπήρξε κανένα σχόλιο για τις δηλώσεις του Φίτσο εκ μέρους του ΝΑΤΟ.

Όταν ρωτήθηκε για το θέμα, ο πρωθυπουργός της Τσεχίας Πετρ Φιάλα απάντησε: «Η Δημοκρατία της Τσεχίας σίγουρα δεν ετοιμάζεται να στείλει στρατιώτες στην Ουκρανία, ας μην ανησυχεί κανείς για αυτό».


Κίνδυνος κλιμάκωσης

Ο Φίτσο είπε ότι βλέπει κίνδυνο μεγάλης κλιμάκωσης στον πόλεμο στην Ουκρανία και ότι δεν μπορεί να αποκαλύψει περισσότερες πληροφορίες.

Περίπου 20 Ευρωπαίοι ηγέτες αναμένονται σήμερα στο Παρίσι για να στείλουν στον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν το μήνυμα ότι η Ευρώπη στηρίζει σταθερά την Ουκρανία και να διαψεύσουν το αφήγημα του Κρεμλίνου ότι η Ρωσία θα νικήσει οπωσδήποτε τον πόλεμο που μπήκε στο τρίτο έτος του.

Ο Φίτσο είπε ότι η σύγκληση αυτής της έκτακτης συνόδου από τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν δείχνει ότι η στρατηγική της Δύσης στην Ουκρανία απέτυχε. Πρόσθεσε ότι θα συμμετάσχει με εποικοδομητικό πνεύμα, μολονότι τα θέματα που είναι προς συζήτηση «του προκαλούν ανατριχίλα».


Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

από την Geopolintel/ reseauinternational.net 

Ενώ ο Μακρόν μόλις έδωσε 3 δισεκατομμύρια στο ΝΑΤΟ, οι φήμες για πόλεμο εξαπλώνονται σε όλο το στρατιωτικό αρχηγείο της Ευρώπης. Η κατάσταση γίνεται κρίσιμη δεδομένης της δραματοποίησης του καταγγελτικού άλλοθι της απόδοσης του θανάτου του πολιτικού αντιπάλου Ναβάλνι στη Ρωσία. Όλα τα δημοσιογραφικά συντακτικά σχολίασαν αυτό το ψεύτικο ρεφρέν, χωρίς την παραμικρή απόδειξη, για να μας πείσουν να εγκρίνουμε έναν μετωπικό πόλεμο του ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσίας.

Αυτή η απάντηση αντιστοιχεί στη δήλωση του Ντόναλντ Τραμπ που απείλησε να μην υπερασπιστεί πλέον τις ευρωπαϊκές χώρες έναντι της Ρωσίας εάν δεν καταβάλουν τη συνεισφορά τους ύψους 2% του ΑΕΠ τους. Ποιο θα είναι το πρόσχημα ή η μεγάλη επίθεση που ονειρεύονται οι πολεμοκάπηλοι μας για να ζητήσουν την έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών για να κηρύξουν τον πόλεμο στον Πούτιν;

Εν όψει της «βαρειάς» στάσης του ΝΑΤΟ, πρέπει να καταλάβουμε ότι το διεθνές δίκαιο δεν γίνεται πλέον σεβαστό και ότι παρά την αντίθεση των μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας, που προσπαθούν να σώσουν την ειρήνη, η ατζέντα θα υπαγορευτεί από τις Βρυξέλλες όπου έχει την έδρα του ΝΑΤΟ.

Το κέντρο διοίκησης του μονοπολικού κόσμου έχει μεταφερθεί στην καρδιά της μελλοντικής δημοκρατίας της Ευρώπης, η οποία θα έχει έδρα στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και πυρηνική στρατιωτική ικανότητα, χάρη στη μεταφορά της κυριαρχίας της Γαλλίας στην Ευρώπη.

Εάν ο Τραμπ κερδίσει τις προεδρικές εκλογές του 2024, ο άξονας του ΝΑΤΟ για την Ευρώπη θα αποστασιοποιηθεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα έχει πλήρεις εξουσίες να ψηφίσει υπέρ του πολέμου.

« Εάν η Ευρώπη δεχθεί επίθεση, δεν θα έρθουμε να σας βοηθήσουμε ». Αυτά είναι τα λόγια που φέρεται να είπε ο Ντόναλντ Τραμπ, τότε Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, το 2020 στο φόρουμ του Νταβός στην Ελβετία, απευθυνόμενος στην Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.

Σε περίπτωση επίθεσης από τη Ρωσία, « Δεν θα σας προστάτευα. Μάλιστα, θα τους ενθάρρυνα να σου κάνουν ό,τι θέλουν. Πρέπει να πληρώσεις τα χρέη σου ».

Η Ευρώπη με υπερηφάνεια ανακοινώνει ότι, αν και το μέγεθός τους είναι μέτριο σε σύγκριση με τον αμερικανικό στρατό, « οι εθνικές αμυντικές δυνάμεις στην Ευρώπη δεν είναι καθόλου ασήμαντες. Μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τρία έχουν περισσότερους από 150.000 στρατιωτικούς: η Γαλλία (205.000), η Γερμανία (184.000) και η Ιταλία (170.000 ).

Η Γαλλία διαθέτει 290 πυρηνικές κεφαλές που επιτρέπει στα 27 μέλη, από τη Συνθήκη της Λισαβόνας του 2009 (άρθρο 42.7) μέσω μιας ρήτρας αμοιβαίας άμυνας παρόμοιας με το άρθρο 5 της συνθήκης του ΝΑΤΟ, να συνδέονται με πυρηνικό αποτρεπτικό μέσο.

Η Γαλλία είναι το μόνο έθνος, μεταξύ των 27, που είναι μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, μέλος του ΝΑΤΟ και εξοπλισμένο με ατομικά όπλα. Το ΗΒ έχει έναν από τους πιο ισχυρούς στρατούς στον κόσμο και θα είναι σημαντικός υποστηρικτής της Ευρώπης.

Άρθρο 42 παράγραφος 7: ρήτρα αμοιβαίας άμυνας « Σε περίπτωση που ένα κράτος μέλος υποστεί ένοπλη επίθεση στο έδαφός του, τα άλλα κράτη μέλη παρέχουν βοήθεια και βοήθεια με όλα τα μέσα που διαθέτουν, σύμφωνα με το άρθρο 51 του τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Αυτό δεν επηρεάζει τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της πολιτικής ασφάλειας και άμυνας ορισμένων κρατών μελών. Οι δεσμεύσεις και η συνεργασία σε αυτόν τον τομέα παραμένουν συνεπείς με τις δεσμεύσεις που αναλήφθηκαν στο πλαίσιο του Οργανισμού του Βορειοατλαντικού Συμφώνου, ο οποίος παραμένει, για τα κράτη που είναι μέλη του, το θεμέλιο της συλλογικής τους άμυνας και το φόρουμ για την υλοποίησή του ».

Με αυτό το άρθρο, η Ουκρανία δεν χρειάζεται να είναι μέλος του ΝΑΤΟ για να πυροδοτήσει μια ευρωπαϊκή απάντηση, απλά χρειάζεται να ενσωματωθεί στην ΕΕ. Το ΝΑΤΟ έχει μεταφέρει στην Ευρώπη τη λήψη αποφάσεων για την κήρυξη κοινού πολέμου σε περίπτωση επίθεσης σε ένα μέλος, και η επίθεση με ψεύτικη σημαία φαίνεται σαν δαμόκλειο σπαθί. Αυτή η έκφραση σημαίνει ότι ένας συνεχής ρωσικός κίνδυνος μπορεί να μας χτυπήσει μέσω της προπαγάνδας των μέσων ενημέρωσης.

Το 2021, οι 27 της Ευρώπης εγκαινίασαν το Ευρωπαϊκό Ταμείο Άμυνας, με σκοπό την υποστήριξη διακρατικών έργων και τη συνεργασία μεταξύ βιομηχάνων. Μεγαλύτερη στρατηγική αυτονομία για την Ευρωπαϊκή Ένωση επιδιώκεται ξεκάθαρα μέσω αυτού του ταμείου, προικισμένου με 7,9 δισ. ευρώ για την περίοδο 2021-2027.

« Η πραγματική προϋπόθεση για να είναι η Ευρώπη αποτελεσματικός στρατιωτικός παράγοντας είναι να συμφωνήσουν οι χώρες της ΕΕ. Αυτό που λείπει είναι πολύ συχνά η πολιτική βούληση και όχι η ικανότητα ».

Nicole Gnesotto, ιστορικός με ειδίκευση στα ευρωπαϊκά θέματα ασφάλειας και στις σχέσεις Ευρώπης και Αμερικής, αντιπρόεδρος του Ινστιτούτου Jacques Delors.

Ο Γενικός Γραμματέας χαιρετίζει την άνευ προηγουμένου αύξηση των αμυντικών δαπανών από τις χώρες του ΝΑΤΟ

Αυτή την Τετάρτη (14 Φεβρουαρίου 2024), ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ ανακοίνωσε τα τελευταία στοιχεία για τις αμυντικές δαπάνες των χωρών του ΝΑΤΟ. Αυτά τα στοιχεία δείχνουν μια πιο αξιοσημείωτη αύξηση από ποτέ για τις ευρωπαϊκές χώρες της Συμμαχίας και τον Καναδά.

Την παραμονή της συνάντησης των υπουργών Άμυνας, ο Στόλτενμπεργκ ανέφερε ότι από την υιοθέτηση της πρώτης δέσμευσης αμυντικών επενδύσεων το 2014, οι Ευρωπαίοι Σύμμαχοι και ο Καναδάς είχαν καταβάλει πρόσθετη προσπάθεια άνω των 600 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ. Το 2023, οι αμυντικές δαπάνες σε αυτές τις χώρες αυξήθηκαν κατά 11% σε πραγματικούς όρους. Ο Γενικός Γραμματέας χαιρέτισε αυτή την άνευ προηγουμένου αύξηση και πρόσθεσε ότι το 2024, ο αριθμός των Συμμάχων που αφιερώνουν περισσότερο από το 2% του ΑΕΠ τους στην άμυνα θα πρέπει να αυξηθεί σε 18, ή έξι φορές περισσότερο από το 2014.

« Το 2024, οι χώρες της Ευρωπαϊκής Συμμαχίας θα επενδύσουν συνολικά 380 δισεκατομμύρια δολάρια στην άμυνα, ή, για πρώτη φορά, το ισοδύναμο του 2% του συνδυασμένου ΑΕΠ τους », είπε. Και πρόσθεσε: « Είμαστε πραγματικά στον σωστό δρόμο: οι Ευρωπαίοι Σύμμαχοι ξοδεύουν περισσότερα. Ωστόσο, ορισμένες χώρες μέλη έχουν ακόμη δρόμο να διανύσουν. Πράγματι, στη σύνοδο κορυφής του Βίλνιους, αποφασίστηκε ότι όλοι οι Σύμμαχοι θα πρέπει να πληρούν το κριτήριο του 2% του ΑΕΠ, το οποίο έπρεπε να θεωρηθεί ως ελάχιστο .

Το 2014, οι χώρες της Ευρωπαϊκής Συμμαχίας ξόδεψαν το 1,47% του συνδυασμένου ΑΕΠ τους για την άμυνα. Τα τελευταία δέκα χρόνια, το ποσοστό αυτό συνέχισε να αυξάνεται και θα φτάσει στο όριο του 2% το 2024.

πηγή: Geopolintel





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Ο Σέρβος πρόεδρος Αλεξάνταρ Βούτσιτς δήλωσε στο «TV Prva» ότι δυτικοί εκπρόσωποι είχαν προτρέψει το Βελιγράδι να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ εκφοβίζοντας τη Ρωσία με αυτό, αλλά ότι η πραγματικήαπειλή για τη Σερβία είναι η Βορειοατλαντική Συμμαχία.

«Μας λένε ότι η Ρωσία είναι απειλή για όλους, επομένως πρέπει να ενταχθούμε στο ΝΑΤΟ. Δεν μπορούμε να ενταχθούμε στο ΝΑΤΟ γιατί το ΝΑΤΟ είναι η πραγματική απειλή για εμάς», είπε χαρακτηριστικά.

Ο Βούτσιτς υπενθύμισε επίσης ότι στις 23 Απριλίου σηματοδοτείται η 24η επέτειος από την αεροπορική επιδρομή του ΝΑΤΟ στο κτίριο της Σερβικής Ραδιοτηλεόρασης, κατά την οποία σκοτώθηκαν 16 υπάλληλοι, όπως αναφέρει η σερβική ραδιοτηλεόραση – rtv.

Στις 24 Μαρτίου, στην επέτειο της έναρξης του βομβαρδισμού το 1999, ο Βούτσιτς απευθυνόταν στην ηγεσία του δυτικού στρατιωτικού μπλοκ:

«Ποιος έδωσε στη Συμμαχία το δικαίωμα να σκοτώνει Σέρβους πολίτες; Οι βομβαρδισμοί του ΝΑΤΟ σκότωσαν περισσότερους από 2.500 ανθρώπους, μεταξύ των οποίων 87 παιδιά, και προκάλεσαν ζημιές 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Η Σερβία διατηρεί επί του παρόντος τη στρατιωτική της ουδετερότητα βάσει κοινοβουλευτικού ψηφίσματος του 2007 ως μέλος του προγράμματος «Σύμπραξη για την Ειρήνη» του ΝΑΤΟ.

echedoros-a.gr



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Από μία κλωστή κρέμεται η ειρήνη στο ΝΑΤΟϊκό προτεκτοράτο του Κοσόβου μετά τις αλλεπάλληλες προκλήσεις της Γερμανίας και των Αμερικανών που αμφισβητούν το μοναδικό διεθνώς αναγνωρισμένο και δεσμευτικό στάτους της περιοχής.

Το Κόσοβο, βάσει της απόφασης 1244 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ του 1999 απολαμβάνει ουσιώδους αυτονομίας ενώ συνεχίζει να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας. Επίσης, απόφαση της Διάσκεψης Κορυφής ΕΕ – Δυτικών Βαλκανίων στη Θεσσαλονίκη στις 21 Ιουνίου 2003 ανέφερε ότι «εμείς οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων υποστηρίζουμε την πλήρη εφαρμογή της απόφασης 1244 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών για το Κοσυφοπέδιο». Επίσης, στην μετέπειτα συμφωνία των Βρυξελλών του 2013 ρυθμίστηκαν εκκρεμότητες μεταξύ Σερβίας και Πρίστινας, χωρίς να αμφισβητείται η ισχύς της απόφασης 1244 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Στην πράξη αντίθετα, τόσο το 1244 όσο και οι Συμφωνίες της Θεσσαλονίκης και των Βρυξελλών μοιάζουν με τις Συμφωνίες του Μινσκ, όπως δήλωσε η πρώην γερμανίδα καγκελάριος: Υπογράφτηκαν μόνο και μόνο για να κερδίσει χρόνο η Δύση και να προλάβει το Κόσοβο να εξοπλιστεί ώστε να υλοποιηθούν τα αμερικανο-γερμανικά σχέδια, παρά κι ενάντια στο διεθνές δίκαιο. Γι’ αυτό τον λόγο οι προβλέψεις που προστατεύουν τους Σέρβους δεν έχουν υλοποιηθεί με ευθύνη Γερμανίας και ΗΠΑ οι οποίες όχι μόνο προστατεύουν το Κόσοβο αλλά του επιτρέπουν να λειτουργεί κι ως παγκόσμιο κέντρο εμπορίας ναρκωτικών, σωματεμπορίας και κάθε είδους απάτης.
Το έτος που φεύγει μια σειρά γεγονότων ωθεί στην επιτάχυνση της ανεξαρτητοποίησης του Κοσόβου από την Σερβία, με κάθε μάλιστα κόστος.


Σημείο – σταθμός σε αυτή την πορεία η δήλωση ανεξαρτητοποίησης του Κοσόβου από την Σερβία τον Φεβρουάριο του 2008, που βρήκε θερμή υποστήριξη από τους Αμερικανούς δια στόματος Τζο Μπάιντεν μάλιστα όταν ήταν αντιπρόεδρος του Μπάρακ Ομπάμα. Δύο χρόνια μετά την ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο προέβη σε μια πρωτοφανή απόφαση καθώς έκρινε ότι η μονομερής ανακήρυξη δεν παραβιάζει το διεθνές δίκαιο. Ήταν μία απόφαση κόλαφος για την διεθνή νομιμότητα καθώς από την μια αμφισβητούσε το απαραβίαστο των συνόρων και από την άλλη προσέφερε την νομική κάλυψη σε οποιαδήποτε εθνότητα θα διεκδικούσε την απόσχισή της. Για την ακρίβεια όχι σε οποιαδήποτε εθνότητα, αλλά αυστηρά σε εκείνες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως μοχλοί αποσταθεροποίησης και όργανα εξυπηρέτησης του ιμπεριαλισμού, βλέπε τα ναζιστικά μορφώματα των Βαλτικών Δημοκρατιών, κράτη – θραύσματα της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας, κοκ.

Έκτοτε πάνω από 100 κυβερνήσεις έχουν αναγνωρίσει το Κόσοβο ως ανεξάρτητο κράτος. Από την Ευρωπαϊκή Ένωση πέντε κράτη δεν το έχουν αναγνωρίσει ώστε να μην δημιουργηθεί προηγούμενο: Ισπανία, Κύπρος, Ελλάδα, Ρουμανία και Σλοβακία. Κατά συνέπεια η ΕΕ ως όλον δεν έχει αναγνωρίσει ακόμη το Κόσοβο κι ούτε πρόκειται να το κάνει αν δεν θέλει να δει την Καταλονία κι άλλες αμφισβητούμενες περιοχές που κατοικούνται από εθνικές μειονότητες να διεκδικούν ή να ανακηρύττουν την δική τους εθνική ανεξαρτησία επικαλούμενες το προηγούμενο του Κοσόβου.

Παρόλα αυτά, η Γερμανία χρησιμοποιώντας την ΕΕ σαν το μακρύ της χέρι και στολή παραλλαγής ώθησε τους κατσαπλιάδες του Κοσόβου να καταθέσουν επίσημο αίτημα ένταξης στην ΕΕ. Άμεσα δε να ζητήσουν απελευθέρωση της βίζας ώστε να επιτρέπονται ταξίδια και διαμονή από το ΝΑΤΟϊκό προτεκτοράτο στις 27 χώρες της ΕΕ μέχρι και 90 ημέρες, χωρίς εκ των προτέρων έγκριση.

Το πράσινο φως για την κατάργηση της βίζας αναμένεται να δοθεί επίσημα στις αρχές του 2023 από το Ευρωκοινοβούλιο και από το Συμβούλιο της ΕΕ· με άλλα λόγια είναι θέμα πολύ λίγων εβδομάδων. Οργανισμοί δηλαδή που όταν θέλουν να αποφασίσουν κοινές προμήθειες ή την επιβολή πλαφόν στην τιμή του φυσικού αερίου συζητούν και διαφωνούν επί έναν ολόκληρο χρόνο, τώρα για να δημιουργήσουν ένα ακόμη υποτελές τους κρατίδιο στην καρδιά των Βαλκανίων και να ακρωτηριάσουν την Σερβία θα συνεδριάσουν και θα αποφασίσουν με διαδικασίες φαστ τρακ…

Η έγκριση ωστόσο του κοσοβαρικού αιτήματος ένταξης εγείρει πολύ σοβαρά ζητήματα, που δεν επιτρέπεται να προσπεραστούν αδιάφορα. Η γερμανική εμμονή να ενταχθεί το προτεκτοράτο του Κοσόβου στην ΕΕ ισοδυναμεί με μια πανηγυρική και ντε φάκτο ακύρωση του βέτο στην (ούτε για αστείο ενιαία) ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική. Η Γερμανία δεν αφήνει ευκαιρία να πάει χαμένη που να μην θέσει το αίτημα της δημόσια. Υποστηρίζει μάλιστα, όπως έγραψε ο γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς, ότι το βέτο θα θυσιασθεί «για καλό σκοπό»: στον βωμό της Ευρωπαϊκής ισχύος. Απαξιώνει μάλιστα ως «εγωιστικά μπλοκαρίσματα» τα βέτο που έχουν τεθεί στο παρελθόν.

Τα γερμανικά συμφέροντα υπεράνω όλων

Το παράδειγμα του Κοσόβου ωστόσο άλλα δείχνει: Πρώτο, ότι το βέτο έχει ήδη καταργηθεί όταν τυπικά κυρίαρχα κράτη (όπως Ελλάδα, Ισπανία, Κύπρος, Ρουμανία και Σλοβακία) συναινούν να χορηγηθεί βίζα και να δοθεί προενταξιακό καθεστώς σε ένα κράτος που δεν αναγνωρίζουν! Σε ένα κράτος που επίσημα δεν υφίσταται! Πρόκειται για ακραία περίπτωση ακύρωσης εθνικών κρατών και ταπείνωσης! Δείχνει, δεύτερο, ότι η σημερινή ενιαία υποτίθεται Ευρώπη, είναι στην πραγματικότητα μια Γερμανική Ευρώπη! Το Βερολίνο χρησιμοποιεί την ΕΕ, τσαλαπατώντας όλες τις θεσμοθετημένες διαδικασίες λήψης αποφάσεων, για να επιβάλλει τα δικά του στενά οικονομικά και γεωπολιτικά συμφέροντα, τα οποία μάλιστα καταπατούν το διεθνές δίκαιο, όπως το ψήφισμα 1244. Κατά συνέπεια το Βερολίνο έχει ήδη καταργήσει ντε φάκτο το βέτο για να εξυπηρετήσει την επιστροφή του γερμανικού αλυτρωτισμού για τρίτη φορά.

Οι ραγδαίες εξελίξεις των τελευταίων μηνών επιτάχυναν την διαδικασία οριστικής ανεξαρτητοποίησης του Κοσόβου. Συγκεκριμένα, η προσπάθεια απαγόρευσης στους 120.000 Σέρβους που κατοικούν στο βόρειο Κόσοβο να χρησιμοποιούν σερβικές πινακίδες κυκλοφορίας στα ΙΧ αυτοκίνητά τους, η προσπάθεια σύλληψης Σέρβου μειονοτικού αστυνομικού που κατηγορείται ότι πυροβόλησε αστυνομικούς του Κοσόβου, η μετέπειτα αποχώρηση όσων Σέρβων αστυνομικών και δικαστικών υπηρετούσαν στη δημόσια διοίκηση του Κοσόβου και κυρίως η δημιουργία οδοφραγμάτων στα εδαφικά όρια της σερβικής μειονότητας δημιούργησαν την εύφλεκτη ύλη που καθιστά θέμα χρόνου μια αναζωπύρωση.

Η πολυεθνική ΝΑΤΟϊκή δύναμη 4.000 στρατιωτών που στρατοπεδεύει μόνιμα στο Κόσοβο στο αποκορύφωμα των ταραχών ανήγγειλε στρατιωτική άσκηση, που δεν ήταν τίποτε άλλο από επίδειξη δύναμης απέναντι στην Σερβία, ώστε να αποθαρρύνει οποιαδήποτε κίνηση του σερβικού στρατού.


Ενδεικτικό στοιχείο για την εξόφθαλμη στράτευση των ΝΑΤΟϊκών στο πλευρό των Κοσοβάρων είναι η απάθεια που έδειξαν το 2004 στη διάρκεια ταραχών οι οποίες οδήγησαν στον θάνατο δεκάδων Σέρβων και στην βίαιη εκδίωξη χιλιάδων οικογενειών μειονοτικών που κατέφυγαν στην Σερβία για να γλυτώσουν το πογκρόμ και τις καθημερινές ταπεινώσεις. Η εθνοκάθαρση σε βάρος των Σέρβων διευκόλυνε το σχέδιο των Κοσοβάρων κατσαπλιάδων για ένα εθνικά ομοιογενές Κόσοβο. Έτσι, για να γίνουν ακόμη πιο έντονες οι αναλογίες, οι Σέρβοι του Κοσόβου υπέμεναν τα μαρτύρια των ρωσώφωνων στο Ντονμπάς από το 2014 που έγινε το πραξικόπημα του Μεϊντάν…


Το παράδοξο μάλιστα είναι ότι στο ψήφισμα 1244 του ΟΗΕ (κατ’ εντολή του οποίου επιχειρεί η KFOR στο Κόσοβο) προβλέπεται η ανάπτυξη σερβικού στρατού στο Κόσοβο, στο πλαίσιο συγκεκριμένων αποστολών. Αντίθετα, αν κάτι δεν προβλέπεται είναι η απαγόρευση της εισόδου και δράσης του, όπως συνέβη όταν η Σερβία υπέβαλε τη σχετική αίτηση. Η βιασύνη μάλιστα της γερμανίδας υπουργού Εξωτερικών, Αναλένα Μπέρμποκ, να απορρίψει το αίτημα των Σέρβων προκάλεσε την άμεση αντίδραση του σέρβου προέδρου Αλεξάνταρ Βούτσιτς που εγκάλεσε την γερμανίδα υπουργό ως αναρμόδια να απαντήσει, ενώ της επέρριψε την ευθύνη για την απροθυμία της Πρίστινας να εφαρμόσει τις συμφωνίες που έχει ως τώρα υπογράψει και αφορούν τα δικαιώματα των Σέρβων του Κοσόβου.



Η Σερβία του 2022 δεν είναι η Σερβία της δεκαετίας του 2000. Έχει αναβαθμίσει τις στρατιωτικές της υποδομές κι έχει δηλώσει ότι δεν θα υποχωρήσει μπροστά στο χρέος της να υπερασπιστεί τους διωκόμενους Σέρβους του Κοσόβου. Το βράδυ της Δευτέρας 26 προς Τρίτη 27 Δεκεμβρίου ο πρόεδρος της χώρας έθεσε τον στρατό και την αστυνομία σε ύψιστη ετοιμότητα, αφήνοντας όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά!
Η ένταση στο Κόσοβο, όσο θα έρχεται πιο κοντά η ένταξη του στην ΕΕ, θα οδηγήσει την Σερβία να παγώσει την δική της ενταξιακή πορεία, να έρθει σε σύγκρουση με Βρυξέλλες και Βερολίνο και ταυτόχρονα να πλησιάσει ακόμη περισσότερο την Μόσχα και την Κίνα.
Ταυτόχρονα, η Γερμανία θα εκμεταλλευτεί την δημιουργία μιας χαίνουσας πληγής στο κέντρο των Βαλκανίων για να νομιμοποιήσει την αποστολή στρατού της εκτός συνόρων και την στρατιωτικοποίηση της ίδιας της ΕΕ…
Η Ελλάδα μόνο χαμένη θα βγει από την ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου κατά πολλούς τρόπους. Το ευρωπαϊκό «πλυντήριο» του Κοσόβου που κατοικείται από μουσουλμάνους θα απομακρύνει την Ελλάδα από την Σερβία ενώ θα δώσει νέα ώθηση στα αναθεωρητικά σχέδια της Μεγάλης Αλβανίας, που υποστηρίζονται επίμονα και παντοιοτρόπως από την Τουρκία…




πηγή






Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου