Articles by "Ομοφυλοφιλία"

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ομοφυλοφιλία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Μεγαλώνοντας με δύο μητέρες με έφερε σε σύγχυση. Ποια είμαι και πώς θα ταιριάξω εγώ μέσα στο σχέδιο αυτού του κόσμου; Ποια είμαι και πώς θα ταιριάξω εγώ μέσα στο σχέδιο αυτού του κόσμου; Κόρη λεσβιών, αποκαλύπτει γιατί είναι εναντίον του ομοφυλοφιλικού γάμου. 

Το όνομά μου είναι Μίλι. Είμαι 23 ετών. Είμαι από τη Μελβούρνη. Έχω γονείς δύο λεσβίες, είμαι παιδί από δωρητή σπέρματος, μεγάλωσα άθεη και δεν έχω καθόλου σχέσεις με τη θρησκεία. Όταν οι άνθρωποι βλέπουν τα παιδιά των ομοφυλόφιλων, αμέσως έχουν τη λανθασμένη αντίληψη ότι εκείνοι μας αγαπούν πολύ και ότι πρέπει να αισθανόμαστε σταθεροί και χαρούμενοι. 

Και ο λόγος για αυτό είναι ότι οι ομοφυλόφιλοι προωθούν αυτή την ιδεολογία ότι «η αγάπη είναι πάντα αγάπη» και ότι δεν χρειαζόμαστε στ΄ αλήθεια καθόλου βιολογικές ρίζες για να ανατραφούμε σωστά και να είμαστε καλά προσαρμοσμένοι και ευτυχισμένοι. 

Αυτό έχει αποδειχθεί λανθασμένο για μένα και για πολλούς άλλους. Και η προώθηση αυτής της ιδεολογίας έχει κάνει δύσκολο για τους ανθρώπους που βρίσκονται στη θέση μου να βγουν προς τα έξω, και να πουν τι πραγματικά μας συμβαίνει πίσω από τις κλειστές πόρτες. 

Το ψέμα μας επηρεάζει με τόσο πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Δεν είμαστε ευπρόσδεκτοι να προχωρήσουμε και – κατά ειρωνεία της τύχης, να κάνουμε και εμείς το δικό μας «coming out», να πούμε ποιοι είμαστε, και να δηλώσουμε ότι δεν υποστηρίζουμε αυτήν την «ισότητα γάμου». 

Αντιμετωπίζουμε την απόρριψη. Αντιμετωπίζουμε – θα έφτανα να πω μέχρι και αυτό – τη δαιμονοποίηση, όσον αφορά ορισμένους από εμάς, και είναι σοκαριστικό το γεγονός ότι αυτή η ομάδα των λίγων έφτασε στο σημείο να μας προσβάλλει τόσο, ώστε να μας θεωρούν ως την ανερχόμενη μειονότητα μιας νέας εποχής.



 Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Ήταν μια ιστορική συνεδρίαση της ολομέλειας της Βουλής αυτή η χθεσινή κατά την οποία υπερψηφίστηκε το νομοσχέδιο για τον γάμο των ομοφύλων.

Δεν θα σταθώ στις διάφορες πολιτικές τοποθετήσεις που ακούστηκαν από πτέρυγες της Βουλής και βρισκόταν σε τελείως διαφορετικά πλαίσια, άλλες στηρίζοντας και άλλες καταδικάζοντας τη νομοθετική πρωτοβουλία που πραγματικά αλλάζει τη ζωή μιας κατηγορίας συνανθρώπων μας.

Ταυτίζομαι πλήρως με την πολιτική - συναισθηματική και έντονα βιωματική ομιλία του βουλευτή της ΠΛΕΥΣΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Σπύρου Μπιμπίλα που ξεσκέπασε την διαχρονική υποκριτική συμπεριφορά της ελληνικής κοινωνίας απέναντι στη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα.

Δείτε την καθοριστική ομιλία του Σπύρου, που καταχειροκροτήθηκε και συνέβαλε ακόμη και στην υπερψήφιση του νομοσχεδίου από ορισμένους αντιρρησίες κυριολεκτικά την τελευταία ώρα:






Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Έχουν ασφαλώς τη σημασία τους, αλλά δεν μπορεί να θεωρηθούν ο κύριος τρόπος απάντησης σε πολύπλοκα ανθρωπιστικά, ηθικά, κοινωνικά και φιλοσοφικά ερωτήματα.

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
12 Φεβρουαρίου 2024

«Η απουσία συμπληρωματικότητας σε αυτές τις ενώσεις (του ιδίου φύλου) δημιουργεί εμπόδια στην κανονική ανάπτυξη των παιδιών που θα τεθούν υπό την φροντίδα αυτών των ενώσεων. Θα τους στερήσει την εμπειρία είτε της πατρότητας είτε της μητρότητας. Το να επιτραπεί σε παιδιά να υιοθετηθούν από πρόσωπα που ζουν σε τέτοιες ενώσεις θα σήμαινε πρακτικά βιαιοπραγία κατά των παιδιών, με την έννοια ότι θα χρησιμοποιηθεί μια σχέση εξάρτησης για να τα θέσει σε ένα περιβάλλον που δεν οδηγεί στην πλήρη ανθρώπινη ανάπτυξη».

Καρδινάλιος Joseph Ratzinger

Ένα από τα επιχειρήματα των νεοφιλελεύθερων και ατλαντιστών, που είναι ως επί το πλείστον οι οπαδοί της υιοθεσίας (ή και παραγγελίας) παιδιών από ομοφυλόφιλους και οι εισηγητές του παρόντος νομοσχεδίου στην Ελλάδα, είναι οι πολλές μελέτες που, όπως υποστηρίζουν, αποδεικνύουν ότι δεν έχει αρνητικές συνέπειες για τα παιδιά η υιοθεσία τους από ομοφυλόφιλους και δεν οδηγεί σε αύξηση των ομοφυλόφιλων μεταξύ τους. Ας το συζητήσουμε κι αυτό, παρόλο που καταντάει κάπως γελοίο να κουβεντιάζουμε για το καλό των παιδιών με μια κυβέρνηση που κοντεύει να κλείσει το Νοσοκομείο Παίδων της χώρας!

Μόλις ανακοίνωσε ο Μητσοτάκης την πρόθεση κατάθεσης του νομοσχεδίου έπιασε δουλειά η παγκοσμίως γνωστή για την εξαιρετικά αληθή ενημέρωση ΕΡΤ για να μας πείσει ότι οι «μελέτες» αποδεικνύουν ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν από ομοφυλόφιλα ζεύγη είναι μια χαρά, δεν γίνονται περισσότερο ομοφυλόφιλοι από τα άλλα παιδιά και τα ενοχλεί ελάχιστα το άγριο μπούλινγκ που θα φάνε, κατά πάσα πιθανότητα στο σχολείο τους. Η ΕΡΤ επικαλείται σχετικά εντελώς αναξιόπιστες «μελέτες» με ελάχιστο δείγμα και είναι πολύ θλιβερό να βλέπει κανείς δημοσιογράφους και επιστήμονες να δέχονται να επιστρατεύεται το όνομά τους με τέτοιο τρόπο σε ζητήματα που μπορεί να έχουν εξαιρετικά σπουδαίες επιπτώσεις στην ψυχική υγεία παιδιών, που θα τις κουβαλάνε σε όλη τους τη ζωή.

Στη συνέχεια έπιασαν δουλειά με ιεραποστολικό ζήλο και οι δύο, τρεις εφημερίδες της υποτιθέμενης «αριστεράς». Εδώ η δημοσιογραφική έρευνα γνώρισε θριάμβους. Πήγαν οι ρεπόρτερ βρήκαν μία, δύο ή τρεις οικογένειες ομοφύλων, τους ρώτησαν πως πάνε τα παιδιά, τους απάντησαν περίφημα, κατέγραψαν τον ενθουσιασμό τους, τους έβγαλαν φωτογραφία και δημοσίευσαν τα ρεπορτάζ στα σαλόνια των εντύπων τους. Όπερ έδη δείξαι!

Αυτό είναι δημοσιογραφία, αυτό είναι επιστήμη. Και να σκεφτεί κανείς ότι αριστεροί ήταν στο παρελθόν οι λαμπρότεροι διανοούμενοι, επιστήμονες, καλλιτέχνες, δημοσιογράφοι της Ελλάδας σε καιρούς τρομερά δύσκολους. Πώς φτάσαμε στη σημερινή κατάντια;

Η αξία των μελετών

Οι μελέτες έχουν ασφαλώς τη σημασία τους, πρέπει να λαμβάνονται υπόψιν, εφόσον τηρούνται οι μεθοδολογικές αρχές διεξαγωγής τους, αλλά δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να θεωρηθούν ο κύριος τρόπος απάντησης σε πολύπλοκα ανθρωπιστικά, ηθικά, κοινωνικά και φιλοσοφικά ερωτήματα, που θέτουν μάλιστα μείζονα ζητήματα για τις πιο ουσιώδεις και βαθιές πτυχές του ανθρώπινου όντος, που είναι και πολύ δύσκολο να «μετρηθούν». Όσο χρήσιμη κι αν είναι η στατιστική, δεν μπορεί να υποκαταστήσει την αληθινή γνώση, μόνο επιβοηθητικό ρόλο μπορεί να έχει, ελέγχοντας διάφορες υποθέσεις μας. Και όπως υπογράμμισα σε προηγούμενο άρθρο μου για το θέμα, σε περίπτωση αμφιβολίας, είναι προτιμότερο να μην κάνει κανείς πράγματα που μπορεί να βλάψουν (ωφελέειν και μη βλάπτειν) και εδώ προτεραιότητα έχουν τα δικαιώματα των παιδιών, όχι το δικαίωμα των (πλουσίων) ομοφυλόφιλων να κάνουν το κέφι τους -σε αυτό συνίσταται το δήθεν ενδιαφέρον για την «ισότητα» των εισηγητών του νομοσχεδίου για τα ομόφυλα ζευγάρια. Δεν υπάρχει καμία «ανισότητα» προς επιδιόρθωση μεταξύ ετεροφυλόφιλων και ομοφυλόφιλων. Οι πρώτοι μπορούν να κάνουν παιδιά, οι δεύτεροι όχι, αυτό όμως δεν προκύπτει από κάπου είδους ανισότητα αλλά λόγω φυσικής ανομοιότητας. Δυστυχώς η Φύση δεν γνώριζε την επιθυμία του Μητσοτάκη, του Κασσελάκη, του Τάιλερ και των ΗΠΑ, ώστε να μας εφοδιάσει με ένα διπλό σετ αναπαραγωγικών οργάνων.

Σε σχέση τώρα με τις μελέτες, η σχετικότητα της σημασίας τους είναι πολύ μεγαλύτερη αν μιλάμε για μελέτες στις ανθρωπιστικές επιστήμες που τελούν υπό καταθλιπτικές πολιτικές επιρροές και είναι εντελώς σχετικής επιστημονικής αξιοπιστίας. Αυτό συμβαίνει κατ’ εξοχήν στα οικονομικά και, ακόμα περισσότερο, στην ψυχιατρική. Το ξέρουμε και από την ταχύτητα με την οποία αλλάζουν τις ιδέες τους οι ίδιοι οι επιστήμονες. Σχεδόν όλοι οι Καθηγητές Οικονομικών Πανεπιστημίου στην Ελλάδα του 1980 ήταν κεϋνσιανοί οπαδοί της κρατικής παρέμβασης. Οι ίδιοι είχαν γίνει Νεοφιλελεύθεροι είκοσι χρόνια αργότερα. Με τον ίδιο τρόπο – και μάλιστα την ίδια περίοδο – μεταβλήθηκαν και οι απόψεις των δυτικών ψυχιάτρων για την ομοφυλοφιλία, που εθεωρείτο στο παρελθόν ψυχική διαταραχή έπαυσε όμως να θεωρείται μετά τη δεκαετία του 1980. Είναι φανερό ότι οι μεταβολές στις επικρατούσες ιδέες και στα οικονομικά και στην ψυχιατρική δεν έχουν να κάνουν με κάποιες νέες ανακαλύψεις της επιστήμης, αλλά με την αλλαγή στις πολιτικές συνθήκες.

Το πράγμα έχει επιδεινωθεί λόγω της σοβαρής κρίσης της ίδιας της επιστήμης στις μέρες μας και τη στροφή μέρους των ίδιων των επιστημόνων σε έναν αντιεπιστημονικό, μεταμοντέρνο σκοταδισμό και την άρνηση της πραγματικότητας. Για παράδειγμα, η Αμερικανίδα «φεμινίστρια βιολόγος» και σεξολόγος Anne Fausto-Sterling γράφει στο βιβλίο της «Sexing the Body»: «Το να ονομάσεις κάποιον άντρα ή γυναίκα είναι μια κοινωνική απόφαση. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε επιστημονική γνώση για να πάρουμε την απόφαση, αλλά είναι μόνο οι πεποιθήσεις μας για το φύλο -όχι η επιστήμη- που μπορεί να καθορίσει το φύλο μας». Με τέτοια μυαλά καταλαβαίνει κανείς πού πάει ο (δυτικός τουλάχιστο) κόσμος και γιατί κινδυνεύουμε να ζούμε σε λίγο σε ένα απέραντο Δρομοκαΐτειο.

Σύμφωνα με μια μελέτη το 91.5% των μελετών ψυχιατρικής και ψυχολογίας σήμερα επιβεβαιώνουν τα αποτελέσματα που επιδιώκουν να επιβεβαιώσουν οι ερευνητές συγγραφείς τους. Το αντίστοιχο ποσοστό είναι πέντε φορές μικρότερο σε επιστημονικούς τομείς όπως η αστρονομία ή οι γεωεπιστήμες και αυτό συμβαίνει γιατί είναι πολύ λιγότερα τα εμπόδια στη μεροληψία των ψυχιατρικών από ό,τι των μελετών για τις φυσικές επιστήμες. Δυστυχώς, υπάρχει μια σοβαρότατη «κρίση επανάληψης» (replication crisis) των μελετών, είναι όλο και πιο δύσκολο δηλαδή να επαναληφθούν και να επιβεβαιωθούν ανεξάρτητα, κρίση που θέτει πια σε κίνδυνο το ίδιο το μέλλον της επιστήμης, δηλαδή της μεγαλύτερης κατάκτησης του ανθρώπου μετά την ομιλία.
Στατιστική και Λογική

Είναι γεγονός ότι έχουν δημοσιευτεί δεκάδες μελέτες διεθνώς που υποστηρίζουν ότι τα παιδιά των ομοφυλόφιλων είναι μια χαρά, ίσως και λίγο καλύτερα από τα άλλα και δεν γίνονται πιο ομοφυλόφιλα. Προτού δούμε τα προβλήματα με αυτές τις μελέτες, αξίζει να θέσουμε ορισμένα βασικά ερωτήματα χρησιμοποιώντας και λίγη από τη φαιά ουσία που μας έχει δώσει ο Θεούλης ή η φυσική επιλογή του Δαρβίνου.

Όλες οι μελέτες που συγκρίνουν παιδιά δείχνουν ότι ακόμα και μικρές διαφορές σε κάθε παράγοντα, περιβάλλον, ευημερία, που ζουν, πως μεγαλώνουν κλπ. έχουν τεράστια συνέπεια στην εξέλιξή τους.

Είναι άραγε δυνατόν να πάμε και να αλλάξουμε το ίδιο το θεμέλιο, εδώ και χιλιάδες χρόνια, όχι μόνο του ανθρώπινου είδους, αλλά ενός μεγάλου μέρους του όλου ζωϊκού βασιλείου που στηρίχτηκε στην αμφιγονική αναπαραγωγή και ένα τέτοιο πείραμα να μην έχει σοβαρότατες συνέπειες; Θα μπούμε σε τέτοιο βάθος, στα ίδια τα θεμέλια του ανθρώπινου ψυχισμού και της ανθρώπινης σεξουαλικότητας και δεν θα προκαλέσουμε κανένα άξιο λόγου αποτέλεσμα; Τι είδους επιστήμονες μπορούν να υποστηρίξουν κάτι τέτοιο;


Μελέτες σκοπιμότητας και παραπλανητικές

Οι προπαγανδιστές του λόμπι των ΛΟΑΤΚΙ+ εμφανίζουν τις μελέτες που υποστηρίζουν ότι τα παιδιά των ομόφυλων δεν έχουν κανένα πρόβλημα, είναι ίσως και λίγο καλύτερα από τα άλλα, αποκρύπτουν όμως μελέτες που υποστηρίζουν τα ακριβώς αντίθετα, όπως και τις σοβαρές αμφισβητήσεις της αξιοπιστίας των πρώτων.

Εδώ μπορείτε να διαβάσετε π.χ. μια μελέτη με μεγάλο δείγμα και επί μακρό χρόνο για παιδιά που ανατρέφονται από λεσβίες του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Λος ‘Ατζελες (UCLO) που συμπεραίνει ότι «τα παιδιά λεσβιών γονέων είναι λιγότερο πιθανό να γίνουν ετεροφυλόφιλοι ως ενήλικες και πολύ πιο πιθανό να αναφέρουν έλξη από το ίδιο φύλο».

Στο υπόμνημα που κατέθεσε στη Βουλή η ψυχίατρος Προκοπάκη εξετάζει αναλυτικά τα σφάλματα όλων αυτών των μελετών που δήθεν αποδεικνύουν ότι τα παιδιά των ομοφυλόφιλων δεν εμφανίζουν κανένα πρόβλημα.

Ο καθηγητής Douglas W. Allen εξέτασε 60 μελέτες που καταλήγουν στο ότι δεν υπάρχει αρνητική επίπτωση στα παιδιά από ομοφυλόφιλους γονείς και συμπέρανε ότι δεν είναι πολύ αξιόπιστες και, στην καλύτερη περίπτωση, μπορούν απλώς να χρησιμεύσουν για τον σχεδιασμό νέων ερευνών. «Από τις 60 μελέτες, μόνο 5 χρησιμοποίησαν τυχαία δείγματα. Τρεις από αυτές τις μελέτες χρησιμοποίησαν το ίδιο σύνολο δεδομένων: 44 λεσβιακά ζευγάρια. Μία είχε μέγεθος δείγματος… 18 λεσβιακών ζευγαριών. Από τις 60 μελέτες, οι 55 περιείχαν μεροληπτικά δείγματα. ΚΑΜΙΑ μελέτη για τα παιδικά αποτελέσματα δεν είχε μέγεθος δείγματος μεγαλύτερο από 500 άτομα. Μόνο 8 μελέτες είχαν περισσότερες από 100 παρατηρήσεις. Το μέσο μέγεθος δείγματος ήταν μόλις 74. Με αυτοβιογραφικές-αυτοαναφορικές πολλές φορές περιγραφές, λεσβιών μητέρων που γνώριζαν την πολιτική ατζέντα πίσω από τη μελέτη. Μόνο πέντε για παράδειγμα χρησιμοποίησαν τυχαία δείγματα και μόνο μία στηρίχτηκε σε πάνω από 800 οικογένειες, που θεωρείται το απολύτως ελάχιστο για μια έρευνα επί τόσο πολύπλοκων επιρροών». Οι περισσότερες από αυτές τις μελέτες, υποστηρίζει ο καθηγητής Allen, έγιναν για σκοπούς κοινωνικής δικαιοσύνης, όπως τους αντιλαμβάνονταν οι συντάκτες τους, για παράδειγμα για να στηριχθεί μια λεσβία που ήθελε να μην της αφαιρεθεί από το δικαστήριο η επιμέλεια του παιδιού που μεγάλωνε μαζί της. Οι συντάκτριες, υποστηρίζει, ήταν στην πλειοψηφία τους γυναίκες, συχνά λεσβίες και έντονα φεμινίστριες και υποστηρικτικές των δικαιωμάτων των γκέι, ενώ η επιστημονική έρευνα σε θέματα που έχουν τόσο έντονο πολιτικό διακύβευμα θα πρέπει, πιστεύει, να διεξάγεται από ένα ευρύτερο και πιο αντιπροσωπευτικό δείγμα επιστημόνων. Στα ίδια συμπεράσματα είχε καταλήξει και παλαιότερη μελέτη του 2001 (Nock, S. L. (2001). Sworn affidavit of Stephen Lowell Nock. Ontario Superior Court of Justice. Between Hedy Halpern et al.. and the Attorney General of Canada et al..: Court File No. 684/00.)

Πολλοί ισχυρίζονται ότι το μπούλινγκ στο σχολείο δεν επηρεάζει αποφασιστικά τα παιδιά. Πρόκειται περί προφανούς ανοησίας, όπως ξέρουμε όλοι από την εμπειρία μας, ανεξαρτήτως τυχόν πτυχίου που έχουμε. Μάλιστα το μπούλινγκ σε παιδιά μπορεί να τα τραυματίσει βαθειά και ισοβίως. Ακόμα και στους ενήλικες μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις. Όπως διαβάζουμε στην ιστοσελίδα του Πανεπιστημίου της Γιούτα στις ΗΠΑ ο κοινωνικός στιγματισμός συμβάλλει στο υψηλό ποσοστό ψυχιατρικών διαταραχών στους ομοφυλόφιλους και κατ’ εξοχήν στους trans, που φτάνει το 400% εν σχέσει με τους ετεροφυλόφιλους. Μια άλλη μελέτη συμπεραίνει ότι «υπάρχουν σημαντικοί παράγοντες κινδύνου συχνά συνδεόμενοι με την εμπειρία σεξουαλικής μειοψηφίας και σχετικής οικογενειακής λειτουργίας, όπως στίγμα, φτωχή κοινωνική υποστήριξη και στυλ γονεϊκότητας».

Για όποιον θέλει να ενημερωθεί και για την αντίθετη της «πολιτικά ορθής» άποψης, μπορεί επίσης να συμβουλευθεί τα παρακάτω ενδεικτικά εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ. Όρεξη έχετε να διαβάζετε.


Κυνήγι μαγισσών

Πάντως πρέπει να πούμε ότι ιδίως στην Αμερική επικρατεί μια ατμόσφαιρα κυνηγιού μαγισσών κατά επιστημόνων που επιμένουν στις απόψεις τους και δεν υποκύπτουν στην παραφροσύνη του trans λόμπι. Διαβάστε εδώ πως περίπου «έκαψαν ζωντανή» μια Καθηγήτρια Πανεπιστημίου που είχε το «θράσος» να υποστηρίζει ότι τα φύλα είναι αντικειμενικώς προσδιορισμένα και όχι «κοινωνική κατασκευή», να υποστηρίζει δηλαδή την επιστήμη και τον ορθολογισμό εναντίον ενός «πολιτικά ορθού» μεταμοντέρνου σκοταδισμού. Πολύ ενδιαφέρουσα και διδακτική και η ιστορία του Peter Boghossian. Πολύ ενδιαφέρουσα και η κριτική στις πολιτικές των ταυτοτήτων και την άρνηση της αντικειμενικής πραγματικότητας από τη μεταμοντέρνα δήθεν αριστερά εδώ, εδώ , εδώ ή εδώ.

«Κυνήγι Μαγισσών» υφίστανται και στην Ελλάδα όσοι τυχόν αμφισβητούν τις νέες ανακαλύψεις των Trans ιδεολόγων, που έχουν αντικαταστήσει τον Καπιταλισμό με τον Άνδρα ως πηγή όλων των κακών και έχουν κάνει ένα κολοσσιαίο δώρο στην άκρα δεξιά μετατρέποντας μεγάλα τμήματα της Αριστεράς από οργανώσεις του σφυροδρέπανου και των εργαζομένων σε οργανώσεις των ΛΟΑΤΚΙ και του Ουράνιου Τόξου.

Δεν υπάρχει άρθρο στην Αυγή, την Εφημερίδα των Συντακτών ή το Ντοκουμέντο για το θέμα των ομόφυλων που να μη ξεκινάει χαρακτηρίζοντας ομοφοβικό και σκοταδιστή οποιονδήποτε μπορεί τυχόν να έχει διαφορετική άποψη.

Ένας πρώην διευθυντής στο Αγλαΐα Κυριακού, που δεν είναι καν εναντίον της υιοθεσίας παιδιών από ομοφυλόφιλους, έγραψε ένα άρθρο στο αριστερό σάιτ Κατιούσα υπέρ των εννοιών της πατρότητας και μητρότητας. Διαβάστε τι οχετό από βρισιές και ανοησίες (κανένα επιχείρημα βεβαίως) δέχτηκε στο Facebook και ο ίδιος και το σάιτ που φιλοξένησε τις απόψεις του.

Όσο για τον Κασσελάκη που απειλεί με διαγραφή όποιον βουλευτή του δεν ψηφίσει το νομοσχέδιο Μητσοτάκη, τι να πρωτοθαυμάσουμε: το γελοίο ή το αυταρχικό του πράγματος;

Βεβαίως, το κόστος για όλα αυτά θα πληρώσουν όσοι ψήφισαν πέρυσι τον ΣΥΡΙΖΑ για να αποκτήσουν ένα ανάχωμα στην καταστροφική δεξιά του Μητσοτάκη και κατέληξαν εν τέλει με έναν Μητσοτάκη Νο2! Όπως και η ελληνική κοινωνία που γίνεται πάλι αντικείμενο νέων, καταστροφικών πειραματισμών. Η τεκνοθεσία είναι άλλωστε μόνο η αρχή. Καλώς ήρθατε στον θαυμαστό, καινούριο κόσμο.

Πηγή: kosmodromio.gr



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Μια ολόκληρη χώρα εισήγαγε εντός δεκαπέντε ημερών μια νέα γλώσσα και γενίκευσε τη χρήση της.

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
29 Ιανουαρίου 2024

«Δεν υπάρχει τίποτα πιο άνισο 
από την ίση μεταχείριση των ανίσων»
Αριστοτέλης

Σύμφωνα με αποκλειστικές μας πληροφορίες δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για το ότι η Ελλάδα και ειδικότερα ο αξιότιμος Πρωθυπουργός μας, ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης και ο σύμβουλός του επί της επικοινωνίας κ. Γκρίνμπεργκ κερδίσουν το φετινό βραβείο «Όργουελ-Νεογλώσσα» (Orwell-New Speak αγγλιστί).

Σύμφωνα με τις πληροφορίες μας όλα τα μέλη της επιτροπής που αποδίδει τη διεθνή αυτή διάκριση έχουν μείνει κατάπληκτοι με τις επιδόσεις του Μητσοτάκη-Γκρίνμπεργκ στο θέμα της εισαγωγής επειγόντως των ρυθμίσεων για τον γάμο των ομοφυλοφίλων-ομοφύλων και την εκ μέρους τους υιοθεσία-τεκνοθεσία παιδιών. Όχι για αυτές καθ’ εαυτές τις ρυθμίσεις, αλλά για το ότι μια ολόκληρη χώρα εισήγαγε εντός δεκαπέντε ημερών μια νέα γλώσσα και γενίκευσε τη χρήση της.

Από τότε που υπάρχουν τα νεώτερα ελληνικά, χρησιμοποιούνται ευρέως οι λέξεις ομοφυλόφιλοι και ομοφυλοφιλία και υιοθεσία. Κανένας έως τώρα δεν χρησιμοποιούσε τις λέξεις ομόφυλοι και τεκνοθεσία. Εντός ελαχίστων ημερών όμως οι προηγούμενοι όροι εξαφανίσθηκαν από τη δημόσια επικοινωνιακή σφαίρα, το 99% των ΜΜΕ και των sites και αντικαταστάθηκαν από τις λέξεις ομόφυλοι, που σημαίνει άτομα της ίδιας φυλής ή του ιδίου φύλου, όχι κατ’ ανάγκην ομοφυλόφιλοι, και τεκνοθεσία που κατέλαβε τη θέση της λέξης υιοθεσία.

Στην πορεία οι γλωσσομηχανικοί κατασκεύασαν και τον άλλο όρο «γάμος ανεξαρτήτως φύλου», που θεωρήθηκε πιο καλός και από τον γάμο των ομοφύλων, που θυμίζει ακόμα σε μερικούς γάμο ομοφυλοφίλων. Ο σκοπός αυτής της νέας εφεύρεσης είναι να εστιάσει την προσοχή του αποδέκτη στο ανεξαρτήτως και να πάψει να δίνει οποιαδήποτε σημασία στα φύλα («ανεξαρτήτως φύλου»), δηλαδή στο ότι παντρεύουμε ομοφυλόφιλους και εν συνεχεία τους δίνουμε και παιδάκια να αναθρέψουν (ο μόνος λόγος για τον οποίο εισάγεται ο νέος θεσμός του γάμου για ομοφυλόφιλους, αφού υπάρχει ήδη το σύμφωνο συμβίωσης).

Τη σχετική απόφαση, για την αλλαγή δηλαδή της χρησιμοποιούμενης γλώσσας, έλαβε όπως μαθαίνω η Ανώτατη Επιτροπή Γλώσσας, Επικοινωνίας, Ηθών και Εθίμων της Γραικίας (που ορισμένοι περιπαικτικά ονομάζουν και Μπανανία). Στην Επιτροπή συμμετέχουν ο ίδιος ο Μητσοτάκης, ένας υπάλληλος του Γκρίνμπεργκ, ο αρμόδιος για τα δικαιώματα των LGBTQΙΑ+ της πρεσβείας των ΗΠΑ και εξουσιοδοτημένοι εκπρόσωποι των Ιδιοκτητών της χώρας (των καναλιών και των ποδοσφαιρικών ομίλων), των ιδίων δηλαδή που ορισμένοι κακεντρεχείς ονομάζουν «Χούντα της Ενημέρωσης». Επειδή τώρα αυτοί όλοι δεν ξέρουν πολύ καλά την ελληνική γλώσσα έχουν και δύο τρεις φιλόλογους μαζί τους να τους προστατεύουν από κραυγαλέα ορθογραφικά και συντακτικά λάθη.


Γιατί χρειάζεται η «Νεογλώσσα»;

Ο σκοπός της επιχείρησης Νεογλώσσα (όπως και όλων όσων ακούμε αυτό το διάστημα) είναι να απομακρύνει, όσο είναι δυνατό, το μυαλό των ανθρώπων και ιδίως το ασυνείδητό τους από το μοναδικό ερώτημα που θέτει η μεταρρύθμιση του κ. Μητσοτάκη:

Είναι σωστό και έχουμε δικαίωμα να αναθέτουμε σε ομοφυλόφιλους γονείς την ανατροφή παιδιών και, επομένως, να επηρεάζουμε δι’ αυτού του τρόπου αυθαιρέτως και πιθανότατα αρνητικά την ανάπτυξη του ψυχισμού και της σεξουαλικότητάς τους; Είναι σωστό να τους δίνουμε τη δυνατότητα να αποκτούν παιδιά μέσω παρένθετων μητέρων;

Το τελευταίο είναι αλήθεια ότι δεν το προβλέπει ο νόμος Μητσοτάκη, αλλά θα έρθει ως αναπόφευκτο επακόλουθό του. Από τη στιγμή που νομιμοποιείται ο γάμος των ομοφυλοφίλων και δεν απαγορεύεται η παρένθετη μητρότητα για τους ετεροφυλόφιλους, η απαγόρευση απόκτησης παιδιών με παρένθετες για τους ομοφυλόφιλους θα καταπέσει στα δικαστήρια ως αντιβαίνουσα την αρχή της ισότητας. Τα περί αντίθεσης στις παρένθετες που λέει ο Πρωθυπουργός συνιστούν μια ακόμα κυβερνητική απάτη. Γιατί άλλωστε να είναι κάποιος αντίθετος στις παρένθετες για τους ομοφυλόφιλους, αλλά να συμφωνεί για τους ετεροφυλόφιλους;

Κατά τα άλλα η κυβέρνηση και τα Μέσα που την υποστηρίζουν έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν μια τεράστια σύγχυση στο κοινό με το να λένε ψέματα για το τι κάνουν – την ίδια πρακτική ακολουθούν άλλωστε σε όλα τα ζητήματα, έχει γίνει Δευτέρα φύσις για την παρούσα κυβέρνηση και για τα Μέσα. Το αποτέλεσμα είναι στις δημοσκοπήσεις η κοινωνία να βγαίνει διχασμένη ως προς τον γάμο των ομοφυλοφίλων και πολύ αρνητική στην υιοθεσία παιδιών. Αυτό συμβαίνει γιατί η πλειοψηφία των πολιτών αγνοεί ότι ο γάμος οδηγεί αναπόφευκτα στο δικαίωμα υιοθεσίας.


Η παραδειγματική πειθαρχία της εκδοτικής και δημοσιογραφικής τάξης


Τις οδηγίες της «Ανώτατης Επιτροπής» ακολούθησαν με παραδειγματική πειθαρχία οι εκδότες και η συντριπτική πλειοψηφία της «δημοσιογραφικής τάξης» της χώρας σε χρόνο dt, όπως άλλωστε κάνουν σε όλα ανεξαιρέτως τα θέματα, με αποτέλεσμα οι ακροατές των ραδιοφώνων και των τηλεοράσεων να δέχονται σήμερα μια φιλοκυβερνητική προπαγάνδα που δεν έχει προηγούμενο μετά τη χούντα του Παπαδόπουλου για όλα τα ζητήματα, περιλαμβανομένης και της υιοθεσίας παιδιών από ομοφυλόφιλους.

Θυμίζουμε, σε όποιον θέλει να το ξεχάσει, ότι οι εκδότες και η μεγάλη πλειοψηφία της «δημοσιογραφικής τάξης» έκανε τα ίδια και στο παρελθόν, όταν εξηγούσαν τον επωφελή χαρακτήρα των Μνημονίων και Δανειακών, υποστήριζαν την εις βάρος της ίδιας της Ελλάδας αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους (PSI), τους Δανειστές κατά της εκλεγμένης κυβέρνησης το πρώτο εξάμηνο του 2015, το Τρίτο Μνημόνιο των Τσίπρα και Καμμένου στη συνέχεια, την εκποίηση σε εξευτελιστικούς όρους της ελληνικής δημόσιας περιουσίας, τη δημιουργία αμερικανικών βάσεων και στο τελευταίο χωριό της επικράτειας, την πολιτική του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία ενώ τώρα έχουν επιβάλλει σιγή ασυρμάτου για την επανεμφάνιση του Ναζισμού στο Ισραήλ και τη γενοκτονία που πραγματοποιεί στην Παλαιστίνη.

Όλοι αυτοί οι άνθρωποι, που έγιναν πολύ πλούσιοι υποστηρίζοντας όλα τα παραπάνω, ξεσάλωσαν ξαφνικά όλοι μαζί εξηγώντας μας γιατί πρέπει επιτέλους να διορθωθεί η μεγάλη, η ιστορική αδικία της Φύσης που, μη γνωρίζοντας προφανώς τι κάνει, άφησε άκληρους τους ομοφυλόφιλους.

Γι’ αυτό και η περίφημη αυτή εκδοτική και δημοσιογραφική τάξη κατέφυγε πάλι στη δοκιμασμένη άποψη να μιλάνε μόνο οπαδοί της μίας και μοναδικής άποψης στα κανάλια και τα ραδιόφωνα, να εμφανίζεται η άποψη αυτή ως αυτονόητη και να λοιδορούνται όποιοι έχουν τυχόν αντιρρήσεις. Στο καθαρά ειδησεογραφικό κομμάτι, κάθε είδηση που αναφέρεται στο θέμα συνοδεύεται από ένα σχετικό επίθετο, συνήθως «οπισθοδρομικό» ή «αναχρονιστικό» και τα συνώνυμα για όποιον δεν συγκινείται από τη φαεινή ιδέα να διατίθενται σε δύο «μπαμπάδες» ή σε δύο «μαμάδες» παιδάκια για να μεγαλώσουν.

Το θηριώδες 60-70% του ελληνικού λαού που παραμένει, παρά την προπαγάνδα, σε όλες τις δημοσκοπήσεις, και με όλες τις επιφυλάξεις που πρέπει να έχει κανείς για τις δημοσκοπήσεις, αντίθετο προς την υιοθεσία παιδιών από ομοφυλόφιλους, όπως και κάθε ένας που τυχόν διαφωνεί, χαρακτηρίζονται συλλήβδην ως οπισθοδρομικοί, ακροδεξιοί φασίστες, καθυστερημένοι ή θρησκόληπτοι, με αποτέλεσμα να μη μπορεί να γίνει καμία συζήτηση.

Και βεβαίως διασπείρεται σειρά ψευδών ειδήσεων και δήθεν «μελετών» της κακιάς ώρας για να «αποδείξουν» ότι τα παιδιά που ανατρέφουν ομοφυλόφιλοι περνάνε ζωή και κότα, είναι αντικείμενα μεγάλης αγάπης, εν αντιθέσει με τα παιδιά των «νευρωτικών ετεροφυλόφιλων», ίσως μάλιστα να απολαμβάνουν εν τέλει και την καζούρα στο σχολείο. Μεγαλώνουν από δύο ομοφυλόφιλους γονείς τα παιδάκια αλλά ούτε που τους περνάει από το μυαλό η σκέψη να γίνουν και τα ίδια ομοφυλόφιλα. Θέλετε να μείνουν στο ίδρυμα; Μας ρωτάνε δίκη εισαγγελέως, οι έμποροι της ψευτοενημέρωσης, οι τάχα μου κοπτόμενοι για τα παιδιά, παραλείποντας βέβαια να εξηγήσουν στο κοινό ότι υπάρχει πολύ μεγάλη ζήτηση για υιοθεσία από ετεροφυλόφιλους, αλλά δεν μπορούν να υιοθετήσουν λόγω των αποτρεπτικών και ακραία γραφειοκρατικών διαδικασιών. Όλοι αυτοί οι πολιτικοί και τα Μέσα που τάχα μου ενδιαφέρονται σήμερα να μην μείνουν τα παιδιά στα ιδρύματα δεν έκαναν απολύτως τίποτα μέχρι τώρα για να διευκολύνουν την υιοθεσία τους και τώρα, εντελώς ξαφνικά, έχουν όλοι μαζί λυσσάξει να τα δώσουν σε ομοφυλόφιλους.


Και η «αριστερά»!

Δυστυχέστατα, σε αυτή την προσβλητική για την αξιοπρέπεια και τη νοημοσύνη των πολιτών κακοφωνία, συμμετέχει ενθουσιωδώς και φανατικά και μεγάλο μέρος της «αριστερής» δημοσιογραφικής τάξης, που έχει επιπλέον μπερδέψει κάπως την είδηση και το σχόλιο, τη δημοσιογραφία με την ελαφρώς σταλινικού τύπου καθοδήγηση.

Βγήκε ένας βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και διαφώνησε με τη ρύθμιση, έσπευσε να τον χαρακτηρίσει «κατάπτυστο» δημοσιογράφος της «αριστεράς». Η Αυγή όχι μόνο προτρέπει τον Ανδρουλάκη να βάλει περίπου τάξη στο κόμμα του, αλλά και δεν ντράπηκε, στο φύλλο της περασμένης Κυριακής να προβάλλει υπερηφάνως στην πρώτη σελίδα συνέντευξη του Βαγγέλη Βενιζέλου, για να υποστηρίξει ότι οι Έλληνες δεν έχουν δικαίωμα να αποφασίσουν με δημοψήφισμα αν θέλουν ή όχι τη μεταρρύθμιση Μητσοτάκη. Οι μόνοι αρμόδιοι για να λάβουν την απόφαση είναι οι 300 εντιμότατοι εκπρόσωποί τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι προγραμματικά φανατικός οπαδός των δημοψηφισμάτων, φαίνεται όμως ότι του αρέσουν μόνο όταν η πλειοψηφία των πολιτών συμφωνεί μαζί του!

Όσο για τον Βαγγέλη Βενιζέλο τι να πούμε τώρα. Μέγας αστήρ του ΠΑΣΟΚ στην πιο διεφθαρμένη και παρακμιακή περίοδο της ιστορίας του, στήριξε την είσοδό μας στο μνημονιακό καθεστώς και επετέθη με δριμύτητα στον ΣΥΡΙΖΑ όταν αντιτασσόταν στα Μνημόνια. Η επιστημονική του δεινότητα ως συνταγματολόγου φάνηκε άλλωστε το 2004 όταν, στις παραμονές του δημοψηφίσματος για το σχέδιο Ανάν στην Κύπρο, δήλωσε ότι είναι θέμα ενός λεπτού να το ξετινάξει κανείς από πλευράς ευρωπαϊκού, συνταγματικού και διεθνούς δικαίου και, εν συνεχεία, συνέστησε στους Κυπρίους να το ψηφίσουν!

Από το καλό στο καλύτερο, από το δημοκρατικό στο δημοκρατικότερο πάει η «Αριστερά» του Κασσελάκη. Δεν κάνει έτσι μόνο ένα ισόβιο πιθανό κακό στα προς «τεκνοθεσία» παιδάκια και στον εαυτό της, κάνει και ένα πολύ μεγάλο δώρο στην άκρα δεξιά και τον φασισμό, που τόσο λέει ότι θέλει τάχα μου να πολεμήσει, αλλά είναι τελικά η ίδια που συχνά τον τροφοδοτεί.

Πηγή: kosmodromio.gr



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

OKTANA

«Θέλουν να ξεριζώσουν τον ιερό θεσμό της οικογένειας», κραυγάζουν οι εκκλησιαστικοί και οι όμοροι πολιτικοί κύκλοι, με αφορμή τον κουρνιαχτό πάνω από τους ομοφυλοφιλικούς γάμους.
(Σαν να μην αρκούσε, μια απλή επέκταση του ισχύοντος συμφώνου συμβίωσης για να εξασφαλιστεί η πλήρης ισονομία για τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια! Αλλά αυτή είναι μια διαφορετική ιστορία υποκρισίας.)
Αν δεν το ξέρετε δεσποτάδες μου, ο ιερός θεσμός της οικογένειας τορπιλίζεται με μνημονιακά πυρά εδώ και δυο συναπτές επταετίες -κι εσείς πανιερώτατοι, είστε οι ίδιοι που έχετε ορκίσει όλες τις κυβερνήσεις που εφάρμοσαν και ακάθεκτα συνεχίζουν να εφαρμόζουν τον εξανδραποδισμό του λαού μας. Μια πρόχειρη ματιά στα νούμερα του δημογραφικού μας ζητήματος, λέει τα πάντα. Σκέφτομαι ότι ενώ ο μυθολογικός ρόλος της Εκκλησίας είναι να προστατεύει το ποίμνιό της, ο ιστορικός της ρόλος ανέκαθεν υπήρξε υπονομευτικός για το έθνος. Κάπως έτσι δεν αγνοεί επιδεικτικά και το ελληνικό στοιχείο της ανατολικής Ουκρανίας, η σεπτή μας Εκκλησία;
(Γούστο όμως έχουν κι οι άλλοι, οι απέναντι, που μια ζωή φώναζαν «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια, τα τρία κακά του κόσμου» και σήμερα έρχονται να γλύψουν εκεί που κάποτε έφτυναν... Μειοψηφικό δικαίωμα να’ ναι κι ό,τι να’ ναι, συντρόφισσα...)

#Raskolnick
_________
__
Art: The Brotherhood of Dionysian Revelers



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Χέρι βοήθειας στην δοκιμαζόμενη κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι η δημοσκόπηση που δημοσιεύτηκε την Τρίτη 16 Ιανουαρίου στην φιλοκυβερνητική ιστοσελίδα Πρώτο Θέμα για το θέμα του γάμου μεταξύ των ομοφύλων και της δυνατότητας τεκνοθεσίας εκ μέρους τους.

Και οι δύο επίμαχες ερωτήσεις έχουν διατυπωθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να προκαταλαμβάνουν την στάση του ερωτώμενου και να τον στρέφουν στην κατεύθυνση αποδοχής των προτάσεων της κυβέρνησης. Καθόλου αδικαιολόγητα έτσι οι απαντήσεις που παρέχονται υποστηρίζουν τις επιλογές της κυβέρνησης.

Η πρώτη ερώτηση που τίθεται είναι η εξής: «Ο πολιτικός γάμος ομόφυλων ζευγαριών ισχύει στις Ηνωμένες Πολιτείες και στις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τη νομοθέτηση του πολιτικού γάμου μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου και στην Ελλάδα;». Οι απαντήσεις που συγκέντρωσε αυτή η ερώτηση είναι: Συμφωνώ 42%, Μάλλον συμφωνώ 13%, Μάλλον διαφωνώ 7% και Διαφωνώ 35%. Το άθροισμα των θετικών απαντήσεων έφτασε το 55%.

Οι απαντήσεις ωστόσο που δόθηκαν δεν μπορούν να χαρακτηριστούν αντικειμενικές, έστω και στο στενό πλαίσιο της έρευνας και των συνθηκών υπό τις οποίες διεξήχθη, γιατί σε ένα σημαντικό βαθμό έχουν προέλθει από την ευμενή στάση που προκάλεσε η πρώτη πρόταση: «Ο πολιτικός γάμος ομόφυλων ζευγαριών ισχύει στις Ηνωμένες Πολιτείες και στις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Δεδομένης της επιρροής που ασκεί στην ελληνική κοινωνία η στάση άλλων κοινωνιών, κι ιδιαίτερα των ΗΠΑ και της Ευρώπης, ο ετεροπροσδιορισμός έστρεψε ένα σημαντικό μέρος των ερωτώμενων να απαντήσουν «Συμφωνώ» ή «Μάλλον Συμφωνώ»!

Για να γίνει εμφανής η αθέμιτη επιρροή, και κατ’ επέκταση ο χειρισμός που προηγήθηκε, ας αναλογιστούμε ποια θα ήταν η στάση των ερωτώμενων αν είχε προηγηθεί μια άλλη πρόταση, όπως για παράδειγμα. «Στην Ελλάδα έχει θεσμοθετηθεί το σύμφωνο συμβίωσης που εξασφαλίζει τα δικαιώματα των ομόφυλων ζευγαριών. Συμφωνείτε ή διαφωνείτε…» Άλλο παράδειγμα: «Η κυβέρνηση της ΝΔ έχει διχαστεί το θέμα του πολιτικού γάμου των ομόφυλων ζευγαριών. Εσείς συμφωνείτε ή διαφωνείτε…»

Εξ ίσου προβληματική είναι και η σύγκριση των απαντήσεων με προηγούμενες δημοσκοπήσεις, της Διανέοσις για την ακρίβεια, καθώς δεν τέθηκε προς απάντηση ακριβώς το ίδιο ερώτημα. Κατά συνέπεια είναι αυθαίρετο το συμπέρασμα ότι «το ποσοστό των συναινούντων είναι το μεγαλύτερο της τελευταίας εξαετίας».

Εξ ίσου ανυπόληπτες πρέπει να θεωρηθούν και οι απαντήσεις στο ερώτημα για την τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια αφού εδώ ο χειρισμός είναι ακόμη πιο σκανδαλώδης, βάσει της διατύπωσης που προκρίθηκε: «Θα συμφωνούσατε τα ομόφυλα ζευγάρια να έχουν την δυνατότητα υιοθεσίας παιδιών που ζουν σήμερα σε ίδρυμα, από το να παραμένουν τα παιδιά αυτά σε κάποιο ίδρυμα;». Οι απαντήσεις που δόθηκαν είναι κατά 53% «Ναι συμφωνώ» και 41% «Όχι, δεν συμφωνώ».

Η ίδια η ερώτηση είναι λάθος (παράδειγμα αποφυγής για όσους σχεδιάζουν έρευνες) κι όχι απλά χειριστικά αποσκοπούσα στην εκμαίευση συγκεκριμένων απαντήσεων. Η ερώτηση είναι λάθος επειδή το δίλημμα δεν είναι η υιοθεσία μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών και η παραμονή των παιδιών στο ίδρυμα. Ρωτώντας ο ερευνητής αν θέλετε την υιοθεσία μεταξύ ομόφυλων ή την παραμονή σε ίδρυμα δεν υπάρχει υγιώς σκεπτόμενος άνθρωπος που να προτιμήσει το ίδρυμα, δεδομένων των αρνητικών συνειρμών που δημιουργεί και των αισθημάτων λύπης και συμπόνοιας που εγείρει, για όσα παιδιά έχουν την ατυχία να μην έχουν οικογένεια. Ωστόσο αυτή η διατύπωση έχει παραλείψει κάτι πολύ βασικό: Ότι σήμερα πραγματοποιούνται υιοθεσίες. Ας αναλογιστούμε λοιπόν τι απαντήσεις θα υπήρχαν αν το ερώτημα ήταν το ακόλουθο, που αντικατοπτρίζει πλήρως την πραγματικότητα: «Συμφωνείτε τα ομόφυλα ζευγάρια να αποκτήσουν τη δυνατότητα υιοθεσίας παιδιών ή προτιμάτε να διατηρήσουν αυτό το δικαίωμα μόνο όσοι το έχουν και σήμερα;»

Ας αναλογιστούμε επίσης αν θα συγκέντρωνε την παραπάνω πλειοψηφία, υποστηρίζοντας την κυβέρνηση, ένα άλλο ερώτημα το οποίο προηγείται, ενώ η διατύπωσή του δεν μπορεί να χαρακτηριστεί μεροληπτική: «Προτεραιότητα σήμερα έχει η αλλαγή και βελτίωση του αμφισβητούμενου συστήματος τεκνοθεσίας στην κατεύθυνση της διαφάνειας και της απλοποίησης του ή η παραχώρηση του δικαιώματος τεκνοθεσίας σε ομόφυλα ζευγάρια;»

Δημοσκοπήσεις όπως η συγκεκριμένη που δεν μπορούν να θεωρηθούν ούτε αντικειμενικές, ούτε ότι αντανακλούν τη στιγμιαία έστω βούληση της κοινωνίας, δείχνουν την πρεμούρα της κυβέρνησης να κλείσει με πραξικοπηματικούς όρους μια συζήτηση (μάλλον αντιπαράθεση) που πράγματι απασχολεί την κοινωνία.

Δοκιμασμένη συνταγή αποτυχίας και πόλωσης…



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου