Articles by "Ουκρανία"

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ουκρανία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Περισσότεροι από 100.000 ουκρανοί στρατιώτες έχουν κατηγορηθεί βάσει των νόμων περί λιποταξίας

Η λιποταξία στερεί από τον ουκρανικό στρατό το απαραίτητο ανθρώπινο δυναμικό και παραλύει τα σχέδια μάχης του σε μια κρίσιμη στιγμή στον πόλεμο με τη Ρωσία.

Αντιμέτωποι με πολλά προβλήματα, δεκάδες χιλιάδες ουκρανοί στρατιώτες, εξαντλημένοι, έχουν εγκαταλείψει τα πόστα τους, σύμφωνα με στρατιώτες, δικηγόρους και ουκρανούς αξιωματούχους. Ολόκληρες μονάδες έχουν εγκαταλείψει τις θέσεις τους, αφήνοντας τις αμυντικές γραμμές ευάλωτες και επιταχύνοντας τις εδαφικές απώλειες, σύμφωνα με στρατιωτικούς διοικητές και στρατιώτες.

Κάποιοι παίρνουν αναρρωτική άδεια και δεν επιστρέφουν ποτέ, στοιχειωμένοι από τα τραύματα του πολέμου και αποθαρρυμένοι από τις ζοφερές προοπτικές νίκης. Άλλοι συγκρούονται με τους διοικητές και αρνούνται να εκτελέσουν διαταγές, μερικές φορές εν μέσω πυρών.

"Πρόκειται για ένα κρίσιμο ζήτημα", δήλωσε ο Ολεξάντρ Κοβαλένκο, στρατιωτικός αναλυτής με έδρα το Κίεβο. "Διανύουμε το τρίτο έτος του πολέμου και το πρόβλημα θα διογκωθεί".
Ένας Ουκρανός στρατιώτης της ταξιαρχίας Αζόφ βρίσκεται στο σημείο σταθεροποίησης μετά την άφιξή του από την πρώτη γραμμή, κοντά στο Τόρετσκ, στην περιοχή του Ντονέτσκ, 24 Σεπτεμβρίου 2024Evgeny Maloletka: All rights reserved


Παρόλο που η Μόσχα έχει εντοπίσει ζητήματα λιποταξίας, οι απουσίες των ουκρανών στρατιωτών έχουν αποκαλύψει τα βαθιά ριζωμένα προβλήματα που ταλανίζουν τον στρατό τους και τον τρόπο με τον οποίο το Κίεβο διαχειρίζεται τον πόλεμο, από την ελαττωματική κινητοποίηση μέχρι την οργάνωση των μονάδων της πρώτης γραμμής. Την ίδα ώρα οι ΗΠΑ παροτρύνουν την Ουκρανία να επιστρατεύσει περισσότερους στρατιώτες και να επιτρέψει την επιστράτευση ατόμων ηλικίας 18 ετών.
Τι λένε οι λιποτάκτες

Το Associated Press μίλησε με δύο λιποτάκτες, τρεις δικηγόρους και δώδεκα Ουκρανούς αξιωματούχους και στρατιωτικούς διοικητές. Οι αξιωματούχοι και οι διοικητές μίλησαν υπό τον όρο της ανωνυμίας για να αποκαλύψουν απόρρητες πληροφορίες, ενώ ένας λιποτάκτης το έκανε επειδή φοβόταν τη δίωξη.

"Ειλικρινά μιλώντας, πλέον είναι ξεκάθαρο, οι άνθρωποί μας έχουν δώσει τα πάντα", δήλωσε αξιωματικός της 72ης Ταξιαρχίας, ο οποίος σημείωσε ότι η λιποταξία ήταν ένας από τους κύριους λόγους για τους οποίους η Ουκρανία έχασε την πόλη Βουχλεντάρ τον Οκτώβριο.

Περισσότεροι από 100.000 στρατιώτες έχουν κατηγορηθεί βάσει των νόμων περί λιποταξίας από την ημέρα όπου έγινε εισβολή της Ρωσίας τον Φεβρουάριο του 2022, σύμφωνα με τη Γενική Εισαγγελία της χώρας.

Σχεδόν οι μισοί έχουν αποχωρήσει μόνο τον τελευταίο χρόνο, αφότου το Κίεβο ξεκίνησε μια επιθετική και αμφιλεγόμενη εκστρατεία κινητοποίησης που κυβερνητικοί αξιωματούχοι και στρατιωτικοί διοικητές παραδέχονται ότι έχει αποτύχει σε μεγάλο βαθμό.

Πρόκειται για έναν συγκλονιστικά υψηλό αριθμό με οποιοδήποτε μέτρο, καθώς υπολογίζεται ότι υπήρχαν 300.000 Ουκρανοί στρατιώτες που συμμετείχαν σε μάχες πριν ξεκινήσει η επιστράτευση. Και ο πραγματικός αριθμός των λιποτακτών μπορεί να είναι πολύ υψηλότερος. Ένας βουλευτής με γνώση των στρατιωτικών θεμάτων εκτίμησε ότι μπορεί να φτάνει τους 200.000.

Πολλοί λιποτάκτες δεν επιστρέφουν από τις ιατρικές άδειες τους. Κουρασμένοι από τον ατελείωτο πόλεμο, είναι ψυχολογικά και συναισθηματικά τραυματισμένοι. Αισθάνονται ενοχές, θυμό και απογοήτευση για τον τρόπο που το Κίεβο αντιμετωπίζει την κατάσταση.

"Το να σιωπούμε για ένα τεράστιο πρόβλημα μόνο κακό κάνει στη χώρα μας", δήλωσε ο Σερχί Χνεζντιλόφ, ένας από τους λίγους στρατιώτες που μίλησαν δημόσια για την επιλογή του να λιποτακτήσει. Του απαγγέλθηκαν κατηγορίες λίγο μετά τη συνέντευξη που έδωσε στο AP τον Σεπτέμβριο.

Ένας άλλος λιποτάκτης δήλωσε ότι αρχικά εγκατέλειψε τη μονάδα πεζικού του με άδεια επειδή χρειαζόταν χειρουργική επέμβαση. Μέχρι να λήξει η άδειά του, δεν μπορούσε να επιστρέψει.



Στρατιωτικοί γιατροί παρέχουν πρώτες βοήθειες σε έναν τραυματισμένο Ουκρανό στρατιώτη σε ένα ιατρικό σημείο σταθεροποίησης κοντά στο Chasiv Yar, περιοχή του Ντόνετσκ, Ουκρανία, στις 9 Ιουλίου 2024, Oleg Petrasiuk/Press service of 24 Mechanised brigade


Βλέπει ακόμα εφιάλτες, τους συντρόφους που είδε να σκοτώνονται.

"Ο καλύτερος τρόπος για να το εξηγήσω είναι ο εξής, φαντάζομαι ότι κάθομαι κάτω από τα πυρά. Από τη δική τους (ρωσική) πλευρά έρχονται προς το μέρος μου 50 οβίδες, ενώ από τη δική μας πλευρά εκτοξεύεται μόνο μία. Τότε βλέπω πώς οι φίλοι μου γίνονται κομμάτια και συνειδητοποιώ ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να συμβεί και σε μένα", είπε.

"Εν τω μεταξύ, Ουκρανοί στρατιώτες 10 χιλιόμετρα μακριά σε διατάζουν στον ασύρματο: 'Εμπρός, ετοιμαστείτε. Όλα θα πάνε καλά", είπε.

Ο Χνεζντιλόφ έφυγε επίσης για να αναζητήσει ιατρική βοήθεια. Πριν υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση, ανακοίνωσε ότι λιποτακτεί. Είπε ότι μετά από πέντε χρόνια στρατιωτικής θητείας, δεν έβλεπε καμία ελπίδα να αποστρατευθεί ποτέ, παρά τις προηγούμενες υποσχέσεις της ηγεσίας της χώρας.

"Αν δεν υπάρχει προθεσμία λήξης (της στρατιωτικής θητείας), αυτή μετατρέπεται σε φυλακή - γίνεται ψυχολογικά δύσκολο να βρει κανείς λόγους να υπερασπιστεί αυτή τη χώρα", δήλωσε.

Η λιποταξία είναι ένας μεγάλος πονοκέφαλος για τους στρατιωτικούς διοικητές.

Το AP έμαθε για περιπτώσεις στις οποίες οι αμυντικές γραμμές τέθηκαν σε σοβαρό κίνδυνο επειδή ολόκληρες μονάδες αψήφησαν τις διαταγές και εγκατέλειψαν τις θέσεις τους.

"Εξαιτίας της έλλειψης πολιτικής βούλησης και της κακής διαχείρισης των στρατευμάτων, ειδικά στο πεζικό, σίγουρα δεν κινούμαστε προς την κατεύθυνση να υπερασπιστούμε σωστά τα εδάφη που ελέγχουμε τώρα", δήλωσε ο Hnezdilov.

Ο στρατός της Ουκρανίας κατέγραψε έλλειμμα 4.000 στρατιωτών στο μέτωπο τον Σεπτέμβριο λόγω κυρίως θανάτων, τραυματισμών και λιποταξιών, σύμφωνα με νομοθέτη. Οι περισσότεροι λιποτάκτες ήταν μεταξύ των πρόσφατα στρατολογηθέντων.

Ο επικεφαλής της νομικής υπηρεσίας μιας ταξιαρχίας, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την επεξεργασία των υποθέσεων λιποταξίας και την προώθησή τους στις διωκτικές αρχές, δήλωσε ότι είχε πολλές από αυτές.

"Το κυριότερο είναι ότι εγκαταλείπουν θέσεις μάχης κατά τη διάρκεια των εχθροπραξιών και οι σύντροφοί τους πεθαίνουν εξαιτίας αυτού. Είχαμε αρκετές περιπτώσεις όπου μονάδες έφυγαν, μικρές ή μεγάλες. Εξέθεσαν τα πλευρά τους και ο εχθρός ήρθε σε αυτά τα πλευρά και σκότωσε τους αδελφούς τους στα όπλα, επειδή αυτοί που βρίσκονταν στις θέσεις δεν γνώριζαν ότι δεν υπήρχε κανείς άλλος τριγύρω", δήλωσε ο αξιωματικός.

Έτσι χάθηκε μέσα σε λίγες εβδομάδες τον Οκτώβριο το Βούχλενταρ, μια πόλη στην κορυφή ενός λόφου που η Ουκρανία υπερασπιζόταν για δύο χρόνια, δήλωσε ο αξιωματικός της 72ης Ταξιαρχίας, ο οποίος ήταν από τους τελευταίους που αποσύρθηκαν.

Η 72η ταξιαρχία ήταν ήδη καταπονημένη τις εβδομάδες πριν από την πτώση της Βουλχεντάρ. Μόνο ένα τάγμα γραμμής και δύο τάγματα τυφεκιοφόρων κρατούσαν την πόλη κοντά στο τέλος, και οι στρατιωτικοί ηγέτες άρχισαν ακόμη και να αποσύρουν μονάδες από αυτά για να υποστηρίξουν τα πλάγια, είπε ο αξιωματικός. Θα έπρεπε να υπήρχαν 120 άνδρες σε κάθε λόχο του τάγματος, αλλά οι τάξεις ορισμένων λόχων έπεσαν σε μόλις 10 λόγω θανάτων, τραυματισμών και λιποταξιών, είπε. Περίπου το 20% των στρατιωτών που έλειπαν από αυτούς τους λόχους είχαν αυτομολήσει.

"Το ποσοστό αυτό αυξάνεται εκθετικά κάθε μήνα", πρόσθεσε.
Ουκρανός πεζοναύτης τρέχει μέσα από τα κατοικημένα μπλοκ στην πρώτη γραμμή της πόλης Vučekar, Ουκρανία, 25 Φεβρουαρίου 2023. (AP Photo/Evgeniy Maloletka, File)Evgeniy Maloletka/Copyright 2020 The AP. All rights reserved


Οι ενισχύσεις στάλθηκαν μόλις η Ρωσία αντιλήφθηκε την αποδυναμωμένη θέση της Ουκρανίας και επιτέθηκε. Αλλά στη συνέχεια και οι ενισχύσεις έφυγαν, είπε ο αξιωματικός. Εξαιτίας αυτού, όταν ένα από τα τάγματα της 72ης Ταξιαρχίας αποσύρθηκε, τα μέλη του πυροβολήθηκαν επειδή δεν ήξεραν ότι κανείς δεν τους κάλυπτε, είπε.

Παρόλα αυτά, ο αξιωματικός δεν τρέφει κακή διάθεση προς τους λιποτάκτες.

"Σε αυτό το στάδιο, δεν καταδικάζω κανέναν από τους στρατιώτες του τάγματός μου και άλλους. Επειδή όλοι είναι απλώς πολύ κουρασμένοι", δήλωσε.

Οι εισαγγελείς και ο στρατός προτιμούν να μην απαγγέλλουν κατηγορίες σε στρατιώτες που έχουν αυτομολήσει και το κάνουν μόνο αν δεν καταφέρουν να τους πείσουν να επιστρέψουν, σύμφωνα με τρεις αξιωματικούς του στρατού και έναν εκπρόσωπο του Κρατικού Γραφείου Ερευνών της Ουκρανίας. Ορισμένοι λιποτάκτες επιστρέφουν, μόνο και μόνο για να φύγουν ξανά.

Το Γενικό Επιτελείο Στρατού της Ουκρανίας δήλωσε ότι οι στρατιώτες λαμβάνουν ψυχολογική υποστήριξη, αλλά δεν απάντησε σε ερωτήσεις που εστάλησαν μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου σχετικά με το τίμημα που έχουν οι λιποταξίες στο πεδίο της μάχης.

Μόλις ασκηθούν κατηγορίες στους στρατιώτες, η υπεράσπισή τους είναι δύσκολη, δήλωσαν δύο δικηγόροι που αναλαμβάνουν τέτοιες υποθέσεις. Επικεντρώνονται στην ψυχολογική κατάσταση των πελατών τους όταν έφυγαν.

"Οι άνθρωποι δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν ψυχολογικά την κατάσταση στην οποία βρίσκονται και δεν τους παρέχεται ψυχολογική βοήθεια", δήλωσε η δικηγόρος Τατιάνα Ιβάνοβα.

Οι στρατιώτες που αθωώνονται για λιποταξία λόγω ψυχολογικών λόγων δημιουργούν επικίνδυνο προηγούμενο, διότι "τότε σχεδόν όλοι δικαιολογούνται (να φύγουν), επειδή δεν έχουν απομείνει σχεδόν καθόλου υγιείς άνθρωποι (στο πεζικό)", δήλωσε η ίδια.

Στρατιώτες που σκέφτονται να λιποτακτήσουν έχουν ζητήσει τη συμβουλή της. Αρκετοί είχαν σταλεί για να πολεμήσουν κοντά στο Βουλχεντάρ.

"Δεν θα έπαιρναν το έδαφος, δεν θα κατακτούσαν τίποτα, αλλά κανείς δεν θα επέστρεφε", είπε.




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

από το Moon of Alabama

Σε απάντηση στην απόφαση των Ηνωμένων Πολιτειών να πραγματοποιήσουν επιθέσεις με βαλλιστικούς πυραύλους από την Ουκρανία προς τη Ρωσία, ο μεγάλος μάγος και πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας Βλαντιμίρ Πούτιν έβγαλε ένα κουνέλι από το καπέλο του.

Χθες, και οι έξι ανεξάρτητες κεφαλές ενός νέου βαλλιστικού πυραύλου μέσου βεληνεκούς έπληξαν το εργοστάσιο πυραύλων Yuzhmash στο Ντνίπρο της Ουκρανίας.

Μέχρι τώρα, ο νέος πύραυλος και το προφίλ αποστολής του ήταν άγνωστα. Αυτή είναι μια ξεκάθαρη απάντηση στις δεκαετείς προσπάθειες των Ηνωμένων Πολιτειών να εδραιώσουν την υπεροχή έναντι της Ρωσίας, ιδιαίτερα στην Ευρώπη.

Οι πύραυλοι μπορούν να ταξινομηθούν με βάση το βεληνεκές που μπορούν να επιτύχουν:
Οι βαλλιστικοί πύραυλοι μικρού βεληνεκούς (SRBM) έχουν σχεδιαστεί για να στοχεύουν εχθρικές δυνάμεις σε ακτίνα περίπου 1.000 χιλιομέτρων. Συνήθως χρησιμοποιούνται σε τακτικά σενάρια, επιτρέπουν την ταχεία απάντηση σε περιφερειακές απειλές.
Οι βαλλιστικοί πύραυλοι μεσαίου βεληνεκούς (MRBM) επεκτείνουν το επιχειρησιακό βεληνεκές σε περίπου 3.500 χιλιόμετρα. Αυτά τα συστήματα ενισχύουν τις αποτρεπτικές ικανότητες μιας χώρας καθιστώντας δυνατή την επίθεση σε πιο απομακρυσμένους στόχους χωρίς την προσφυγή σε διηπειρωτικά συστήματα.
Οι διηπειρωτικοί βαλλιστικοί πύραυλοι (ICBMs) αντιπροσωπεύουν την κατηγορία μεγαλύτερης εμβέλειας, με ικανότητες που ξεπερνούν τα 5.500 χιλιόμετρα. Αυτοί οι πύραυλοι χρησιμεύουν ως στρατηγικός αποτρεπτικός παράγοντας, ικανός να μεταφέρει ωφέλιμο φορτίο από τη μια ήπειρο στην άλλη και να επηρεάσει σημαντικά τη δυναμική της παγκόσμιας ασφάλειας.


Οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ρωσία και η Κίνα έχουν αναπτύξει και τους τρεις τύπους όπλων. Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, με πρωτοβουλία του σοβιετικού ηγέτη Mikhail Grobaschev, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Σοβιετική Ένωση υπέγραψαν τη Συνθήκη για τις πυρηνικές δυνάμεις μέσου βεληνεκούς (INF Treaty) :

Η Συνθήκη INF απαγορεύει και στις δύο χώρες όλους τους εκτοξευόμενους βαλλιστικούς πυραύλους, τους πυραύλους κρουζ και τους εκτοξευτές πυρηνικών και συμβατικών πυραύλων με βεληνεκές μεταξύ 500 και 1000 χιλιομέτρων (μικρού και μεσαίου) και μεταξύ 1000 και 5500 χιλιομέτρων (μέσου βεληνεκούς). Η συνθήκη δεν ίσχυε για πυραύλους που εκτοξεύονταν από αέρος ή θάλασσα. Μέχρι τον Μάιο του 1991, οι χώρες είχαν εξαλείψει 2.692 πυραύλους, που ακολουθήθηκαν από δέκα χρόνια επιτόπιων επιθεωρήσεων επαλήθευσης .

Ενώ η ανάπτυξη πυραύλων συγκεκριμένου βεληνεκούς ήταν απαγορευμένη, η ανάπτυξη πυραύλων συνεχίστηκε. Γύρω στο 2008, η Ρωσική Ομοσπονδία χρησιμοποίησε τη βασική σχεδίαση του διηπειρωτικού πυραύλου RS-24 (Yars) για να αναπτύξει μια πιο ευέλικτη έκδοση με ελαφρύτερο ωφέλιμο φορτίο. Το αποτέλεσμα ήταν ο πιο εύκολος στη χρήση πύραυλος RS-26 . Αν και ήταν σε θέση να επιτύχει το απαραίτητο βεληνεκές για να χαρακτηριστεί ως διηπειρωτικός πύραυλος, το ωφέλιμο φορτίο του ήταν πολύ χαμηλό για να είναι πραγματικά αποτελεσματικό.

Στις αρχές του 2018, η Ρωσική Ομοσπονδία αποφάσισε να σταματήσει κάθε ανάπτυξη του RS-26 και επένδυσε τα χρήματά της στο πιο πολλά υποσχόμενο υπερηχητικό όχημα ολίσθησης Avanguard.

Λίγους μήνες αφότου η Ρωσία πήρε την απόφαση να σταματήσει την ανάπτυξη του RS-24, οι Ηνωμένες Πολιτείες αποχώρησαν από τη Συνθήκη INF . Αν και οι Ηνωμένες Πολιτείες ισχυρίστηκαν ότι ορισμένες εξελίξεις πυραύλων κρουζ στη Ρωσία συνιστούσαν παραβίαση της συνθήκης, ο πραγματικός λόγος για την απόσυρση βρισκόταν αλλού:

« Η ανάγκη των Ηνωμένων Πολιτειών να αντιμετωπίσουν την κινεζική ανάπτυξη όπλων στον Ειρηνικό, ιδιαίτερα στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, είναι ένας άλλος λόγος για την απόσυρσή τους, καθώς η Κίνα δεν έχει υπογράψει τη συνθήκη. "Αξιωματούχοι των ΗΠΑ που χρονολογούνται από την προεδρία του Μπαράκ Ομπάμα το έχουν σημειώσει αυτό ."

Ωστόσο, η αποχώρηση των ΗΠΑ από το INF ευθυγραμμίστηκε με την απόσυρση των ΗΠΑ το 2002 από τη Συνθήκη κατά των βαλλιστικών πυραύλων, η οποία περιόριζε την αντιπυραυλική άμυνα. Λίγο αργότερα, οι Ηνωμένες Πολιτείες ανακοίνωσαν την κατασκευή «αντιπυραυλικών εγκαταστάσεων» στην Ανατολική Ευρώπη. Αυτές οι εγκαταστάσεις μπορούν εύκολα να επαναχρησιμοποιηθούν για την εκτόξευση επιθετικών πυραύλων κρουζ προς τη Ρωσία.

Τον Ιούλιο του 2024, το ΝΑΤΟ ανακοίνωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα αναπτύξουν πυραύλους μέσου βεληνεκούς στη Γερμανία από το 2026 .

Αυτό θα αναδημιουργούσε την επικίνδυνη κατάσταση που γνώρισε η Ευρώπη πριν από τη θέσπιση της Συνθήκης INF. Ένας πυρηνικός πόλεμος στην Ευρώπη, χωρίς τη συμμετοχή των ηπειρωτικών Ηνωμένων Πολιτειών, θα γινόταν ξανά δυνατός.

Η Ρωσία έπρεπε επιτέλους να απαντήσει σε αυτή την απειλή. Λίγες εβδομάδες μετά την ανακοίνωση του ΝΑΤΟ, ο Βλαντιμίρ Πούτιν απάντησε σε αυτά τα σχέδια:
« Η αμερικανική κυβέρνηση και η γερμανική κυβέρνηση έχουν κάνει μια αξιοσημείωτη δήλωση σχετικά με τα σχέδιά τους να αναπτύξουν αμερικανικά συστήματα πυραύλων ακριβείας μεγάλου βεληνεκούς στη Γερμανία το 2026.

Οι πύραυλοι θα μπορούσαν να φτάσουν σε βεληνεκές μεγάλων ρωσικών κρατικών και στρατιωτικών εγκαταστάσεων, διοικητικών και βιομηχανικών κέντρων και αμυντικών υποδομών. Ο χρόνος πτήσης αυτών των πυραύλων, που ενδέχεται στο μέλλον να είναι εξοπλισμένοι με πυρηνικές κεφαλές, σε στόχους που βρίσκονται στο έδαφός μας θα είναι περίπου δέκα λεπτά.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ήδη πραγματοποιήσει ασκήσεις για την ανάπτυξη πυραυλικών συστημάτων Typhoon από το έδαφός τους στη Δανία και τις Φιλιππίνες. Αυτή η κατάσταση θυμίζει τα γεγονότα του Ψυχρού Πολέμου που συνδέονται με την ανάπτυξη αμερικανικών πυραύλων μεσαίου βεληνεκούς Pershing στην Ευρώπη.

Εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες εφαρμόσουν αυτά τα σχέδια, θα θεωρούμε τους εαυτούς μας απαλλαγμένους από το μονομερές μορατόριουμ για την ανάπτυξη όπλων κρούσης μεσαίου και μικρού βεληνεκούς, συμπεριλαμβανομένης της αύξησης των δυνατοτήτων των παράκτιων στρατευμάτων του Ναυτικού μας.

Σήμερα, η ανάπτυξη αυτών των συστημάτων στη Ρωσία έχει σχεδόν ολοκληρωθεί. Θα λάβουμε κατοπτρικά βήματα για την ανάπτυξή τους, λαμβάνοντας υπόψη τις ενέργειες των Ηνωμένων Πολιτειών, των δορυφόρων τους στην Ευρώπη και σε άλλες περιοχές του κόσμου ».

Η χθεσινή επίθεση στο συγκρότημα Yuzhmash στο Dnepropetrovsk ( βίντεο ) ήταν η πρώτη επίδειξη της νέας ρωσικής ικανότητας.

Οι νέοι πύραυλοι, με το όνομα Oreshnik (hazel - φουντούκι), είναι μια παραλλαγή του RS-26 με μικρότερο βεληνεκές και ωφέλιμο φορτίο έξι (αντί των προηγούμενων τεσσάρων) πολλαπλών ανεξάρτητων οχημάτων επανεισόδου στόχων (MIRV). Κάθε όχημα επανεισόδου μπορεί να μεταφέρει έξι υποπυρομαχικά. Το ωφέλιμο φορτίο μπορεί να είναι αδρανές, καταστρέφοντας τον στόχο από τη διατμητική ισχύ της κινητικής, υψηλής εκρηκτικής ή πυρηνικής του ενέργειας.

Το βλήμα χρησιμοποιεί στερεό καύσιμο και είναι οδικό κινητό. Μπορεί να εκτοξευθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα από καμουφλαρισμένες θέσεις.

Εκτοξευόμενος από τη Ρωσία, ο πύραυλος μπορεί να φτάσει σε οποιοδήποτε στόχο στην Ευρώπη σε λιγότερο από 20 λεπτά. Με την επανείσοδο στην ατμόσφαιρα, οι κεφαλές του πυραύλου φτάνουν σε υπερηχητικές ταχύτητες από 3 έως 4 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο. Κανένα σύστημα αεράμυνας στον κόσμο δεν μπορεί να τους σταματήσει.

Η εκπληκτική και επιτυχημένη επίδειξη μιας τέτοιας τεράστιας ικανότητας είναι μια κλήση αφύπνισης για τους Ευρωπαίους στρατηγούς.

Νανουρισμένοι από τη νεοσυντηρητική ρητορική σχετικά με τη δυτική υπεροχή και την υποτιθέμενη ανικανότητα της Ρωσίας, οι Ευρωπαίοι ήταν πρόθυμοι να συνδέσουν τη μοίρα τους με έναν πόλεμο αντιπροσώπων εναντίον της Ρωσίας. Έχοντας ηττηθεί στον αγώνα για τις ανέσεις της περιοχής του Ντονμπάς, πίεσαν να επεκτείνουν την εμβέλεια των όπλων τους στη Ρωσία.

Τα αποτελέσματα είναι τώρα εδώ. Η Ευρώπη είναι ανυπεράσπιστη απέναντι στα νέα ρωσικά όπλα που μπορούν να φτάσουν σε όλα τα πολιτικά και βιομηχανικά κέντρα της Ευρώπης με καταστροφική ισχύ και με ειδοποίηση μόνο λίγων λεπτών.

Ευτυχώς, υπάρχει ακόμη χρόνος για αλλαγή πορείας.

Ανακοινώνοντας αυτές τις νέες δυνατότητες, ο Ρώσος πρόεδρος πρότεινε επίσης ( βίντεο ) να περιοριστεί η ανάπτυξή τους:
« Αναπτύσσουμε πυραύλους μέσου βεληνεκούς και μικρού βεληνεκούς ως απάντηση στα σχέδια των ΗΠΑ να παράγουν και να αναπτύξουν πυραύλους μέσου βεληνεκούς και μικρότερου βεληνεκούς στην Ευρώπη και την περιοχή Ασίας-Ειρηνικού. Πιστεύουμε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έκαναν λάθος καταστρέφοντας μονομερώς τη Συνθήκη INF το 2019 με ένα τραβηγμένο πρόσχημα. Σήμερα, οι Ηνωμένες Πολιτείες όχι μόνο παράγουν τέτοιο εξοπλισμό, αλλά, όπως μπορούμε να δούμε, έχουν αναπτύξει τρόπους για να αναπτύξουν τα προηγμένα πυραυλικά τους συστήματα σε διάφορες περιοχές του κόσμου, συμπεριλαμβανομένης της Ευρώπης, κατά τη διάρκεια ασκήσεων εκπαίδευσης για τα στρατεύματά τους. Επιπλέον, κατά τη διάρκεια αυτών των ασκήσεων εξασκούνται στη χρήση τους.

Υπενθυμίζουμε ότι η Ρωσία έχει δεσμευτεί εθελοντικά και μονομερώς να μην αναπτύξει πυραύλους μέσου βεληνεκούς και μικρού βεληνεκούς έως ότου εμφανιστούν αμερικανικά όπλα αυτού του τύπου σε οποιαδήποτε περιοχή του κόσμου.

Επαναλαμβάνω ότι πραγματοποιούμε δοκιμές μάχης του πυραυλικού συστήματος Oreshnik ως απάντηση στις επιθετικές ενέργειες του ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας. Η απόφασή μας σχετικά με τη συνέχιση της ανάπτυξης πυραύλων μέσου και μικρότερου βεληνεκούς θα εξαρτηθεί από τις ενέργειες των Ηνωμένων Πολιτειών και των δορυφόρων τους ».

Εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι Ευρωπαίοι λακέδες τους διαπράξουν περαιτέρω αδικήματα κατά της Ρωσίας, θα πραγματοποιήσουμε περαιτέρω «δοκιμές» του Oreshnik, σε πραγματικές συνθήκες και πιθανώς στοχεύοντας στόχους πέρα ​​από την Ουκρανία:
« Θα καθορίσουμε τους στόχους για περαιτέρω δοκιμή των προηγμένων πυραυλικών μας συστημάτων με βάση τις απειλές για την ασφάλεια της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Θεωρούμε τους εαυτούς μας εξουσιοδοτημένους να χρησιμοποιήσουμε τα όπλα μας εναντίον των στρατιωτικών εγκαταστάσεων χωρών που επιτρέπουν τη χρήση των όπλων τους εναντίον των εγκαταστάσεων μας και σε περίπτωση κλιμάκωσης επιθετικών ενεργειών, θα απαντήσουμε αποφασιστικά και με καθρέφτη. Συνιστώ στις κυρίαρχες ελίτ των χωρών που σχεδιάζουν να χρησιμοποιήσουν τα στρατιωτικά τους σώματα εναντίον της Ρωσίας να εξετάσουν σοβαρά αυτήν την πρόταση ».
Ας ελπίσουμε ότι θα το κάνουν.


πηγή: Moon of Alabama



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

από το Sputnik Africa /  reseauinternational.net 

Η Ρωσία υπέβαλε έγγραφα στο Διεθνές Δικαστήριο για τη γενοκτονία που διέπραξε το Κίεβο στο Ντονμπάς.

Η Μόσχα υπέβαλε έγγραφα στο Διεθνές Δικαστήριο (ICJ) στις 18 Νοεμβρίου που αποδεικνύουν ότι οι ενέργειες του Κιέβου στο Ντονμπάς φέρουν τα χαρακτηριστικά της γενοκτονίας, ανακοίνωσε το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών.

Αυτό έγινε ως μέρος μιας διακρατικής διαδικασίας που ξεκίνησε από την Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022 με στόχο να κατηγορήσει τη Ρωσία ότι «καταχράστηκε» τη Σύμβαση του 1948 για την Πρόληψη και Τιμωρία του Εγκλήματος της Γενοκτονίας με σκοπό να σταματήσει τη ρωσική ειδική στρατιωτική επιχείρηση », ανέφερε το υπουργείο.

Είναι ένα κείμενο 522 σελίδων και 10.000 σελίδων παραρτημάτων, προσδιορίζει τη ρωσική διπλωματία.

« Οι ενέργειες των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων και των εθνικιστικών ταγμάτων υπό την ηγεσία του καθεστώτος του Κιέβου είναι σημάδια γενοκτονίας: βλέπουμε την πρόθεση, με το πρόσχημα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας και του αυτονομισμού, να εξοντώσουν τον ρωσικό και ρωσόφωνο πληθυσμό του Ντονμπάς, πολίτες του οι Λαϊκή Δημοκρατία του Ντόνετσκ και του Λουχάνσκ, ενορίτες της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας και, γενικά, κάτοικοι της περιοχής ως εθνική ομάδα », αναφέρει το υπουργείο.

« Δείξαμε τη νεοναζιστική φύση του καθεστώτος του Κιέβου, την εξάρτησή του από την εγκληματική ιδεολογία των αιμοδιψής ουκρανικών εθνικιστικών κινημάτων και του Τρίτου Ράιχ », καταλήγει το υπουργείο.

Τώρα η Ουκρανία πρέπει να απαντήσει σε αυτό το ρωσικό «αντιμνημόνιο».

πηγή: Sputnik Αφρική


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Για σαφές μήνυμα κλιμάκωσης της σύγκρουσης στην Ουκρανία από πλευράς Δύσης κάνει λόγο ο Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, Σεργκέι Λαβρόφ, εξαιτίας της επίθεσης σε ρωσική συνοριακή περιοχή με πυραύλους ATACMS που προέρχονται από τις ΗΠΑ.

"Το γεγονός ότι οι ATACMS χρησιμοποιήθηκαν επανειλημμένα στην περιοχή Μπριάνσκ κατά τη διάρκεια της νύχτας είναι, φυσικά, ένα σήμα ότι θέλουν κλιμάκωση", δήλωσε ο Λαβρόφ από το Ρίο ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας.

"Χωρίς τους Αμερικανούς, είναι αδύνατο να χρησιμοποιηθούν αυτοί οι προηγμένοι πύραυλοι, όπως έχει πει επανειλημμένα ο Πούτιν", πρόσθεσε.

Ο Πούτιν είχε δηλώσει πριν από περίπου ένα μήνα ότι η έγκριση τέτοιων ουκρανικών επιθέσεων από τη Δύση θα σήμαινε "την άμεση εμπλοκή των χωρών του ΝΑΤΟ, των Ηνωμένων Πολιτειών και των ευρωπαϊκών χωρών στον πόλεμο στην Ουκρανία", επειδή θα απαιτούνταν η συμμετοχή της στρατιωτικής υποδομής και του προσωπικού του ΝΑΤΟ για την στόχευση και την εκτόξευση των πυραύλων.

Νωρίτερα σήμερα η Ρωσία δήλωσε ότι η Ουκρανία εκτόξευσε έξι πυραύλους ATACMS αμερικανικής κατασκευής στη δυτική περιοχή Μπριάνσκ.

Σε σχέση με την επικαιροποίηση του πυρηνικού δόγματος από πλευράς Πούτιν, το οποίο αναφέρει ότι η Ρωσία θα μπορούσε να εξετάσει το ενδεχόμενο χρήσης πυρηνικών όπλων εάν υποστεί επίθεση από ένα μη πυρηνικό κράτος με τη συμμέτοχη μιας πυρηνικά εξοπλισμένης χώρας, ο Λαβρόφ τόνισε ότι ελπίζει πως "θα διαβαστεί με προσοχή".

Παράλληλα, υπογράμμισε ότι η Ρωσία θα κάνει ό,τι είναι δυνατό για να αποτρέψει το ξέσπασμα ενός πυρηνικού πολέμου, σημειώνοντας πως τα πυρηνικά όπλα θα έπρεπε να λειτουργούν ως αποτρεπτικός παράγοντας για έναν πυρηνικό πόλεμο.


πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Φαίνεται ότι ο Μπάιντεν, αντικρίζοντας το βιολογικό τέλος του, σκέφτηκε να πάρει και όλη την ανθρωπότητα μαζί του!


Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
18 Νοεμβρίου 2024

Τι να πει κανείς και τι να γράψει για την απόφαση του απερχόμενου προέδρου των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν να επιτρέψει στο όργανό του, τον Ουκρανό ομόλογό του και πρακτικά εν πολλοίς δικτάτορα Ζελένσκι (του οποίου άλλωστε η θητεία έχει λήξει και παραμένει παρανόμως στη θέση του) να χρησιμοποιήσει δυτικά όπλα για να χτυπήσει βαθιά μέσα στη Ρωσία, κάτι που δεν έχει τη δυνατότητα να κάνει χωρίς τη συνδρομή ΝΑΤΟϊκού προσωπικού και άρα, σύμφωνα με την όχι παράλογη διατύπωση-προειδοποίηση του Πούτιν, σημαίνει πόλεμο ΝΑΤΟ και Ρωσίας;

Μια προειδοποίηση που συνοδεύτηκε από τροποποίηση διευκρίνιση του πυρηνικού δόγματος της Ρωσίας, που καθιστά ευρύτερο το πεδίο χρήσης των πυρηνικών όπλων.

Ο πρόεδρος της Ρωσίας, Βλαντίμιρ Πούτιν μπλοφάρει, λένε τα ανόητα και ανεύθυνα πρόσωπα που συγκροτούν σήμερα την πολιτική τάξη της Δύσης, έχοντας προκύψει από μια περίτεχνη διαδικασία επιλογής προσωπικού σε ένα όλο και πιο ολοκληρωτικό σύστημα, έχοντας σε μεγάλο βαθμό «διοριστεί» στην πραγματικότητα από τη «Διεθνή του Χρήματος» που κυβερνάει τον κόσμο μας, παρά έχοντας προκύψει από μια διαδικασία σύγκρουσης ιδεών και προγραμμάτων στην κοινωνία, ή, έστω, και στο εσωτερικό ακόμα της διοικούσας ολιγαρχίας.

Αλλά ο μόνος τρόπος για να μάθουμε αν μπλοφάρει ο Πούτιν είναι να παίξουμε ρωσική ρουλέτα, πόκερ, με την ίδια την ύπαρξη της ανθρωπότητας. Έχουμε εμπλακεί εδώ και καιρό σε μια διαδικασία αμοιβαίας κλιμάκωσης που εγκλωβίζει και τις δύο πλευρές σε μια κατάσταση που δεν μπορούν εύκολα να υποχωρήσουν στο παραμικρό, αλλά και αυξάνει κατακόρυφα ακόμα και την πιθανότητα πυρηνικής σύγκρουσης από σφάλμα ή λάθος υπολογισμό. Αυτή η διαδικασία της διαρκούς κλιμάκωσης οδηγεί αναπόφευκτα στον πυρηνικό όλεθρο αν δεν τη σταματήσουμε. Δηλαδή τι περιμένουν να κάνει ο Πούτιν αν η Ρωσία αρχίζει να πλήττεται όλο και πιο βαθιά από τους δυτικούς; Περιμένουν να παραδοθεί; Περιμένουν να κάθεται ήσυχος παρακολουθώντας τη δυτική κλιμάκωση χωρίς να αντιδρά; Ή αντίθετα θα κλιμακώσει και εκείνος τη σύγκρουση, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο; Και οι δυτικοί τι θα πράξουν όταν κλιμακώσει ο Πούτιν;

Ευθύς εξ αρχής η πολιτική ανατροπής, manu militari και χρησιμοποιώντας ως «κρέας για τα κανόνια» τον ουκρανικό λαό, του καθεστώτος μιας πυρηνικής υπερδύναμης ήταν προορισμένη να αποτύχει. Εδώ οι Αμερικανοί δεν κατάφεραν να ανατρέψουν τα καθεστώτα του Αφγανιστάν, της Συρίας, του Ιράν και της Κούβας, θα ανέτρεπαν το καθεστώς της Ρωσίας;

Ακριβώς γιατί η διαρκής κλιμάκωση του πολέμου οδηγεί, σταδιακά μεν αναπόφευκτα δε, στην πυρηνική καταστροφή της Ευρώπης, αν όχι της ανθρωπότητας, οφείλουμε να τη σταματήσουμε τώρα και ο τρόπος να τη σταματήσουμε είναι πηγαίνοντας σε διαπραγματεύσεις, όχι κλιμακώνοντας με νέες επιθετικές ενέργειες. Οι επισημάνσεις που κάναμε τον Ιούλιο ήδη του 2022 μια πλειάδα κριτικών διανοουμένων από όλο τον κόσμο είναι σήμερα περισσότερο επίκαιρες από ποτέ και έχουν απολύτως επιβεβαιωθεί στα δύο και πλέον χρόνια που πέρασαν από τότε. Η πολιτική του ΝΑΤΟ δεν προσέφερε την παραμικρή συνδρομή στην Ουκρανία, συνέβαλε και συμβάλλει μόνο στην περαιτέρω καταστροφή της χώρας αυτής υπέρ της οποίας δήθεν ασκείται.

Και επειδή οι ηγέτες του ΝΑΤΟ και αυτοί που παίρνουν τις πραγματικές αποφάσεις πίσω τους, δεν είναι τόσο ανόητοι όσο προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι, το πραγματικό κίνητρό τους δεν είναι ασφαλώς η «σωτηρία» της καταστρεφόμενης Ουκρανίας, η οποία άλλωστε είχε ήδη υποστεί μια πολύ μεγάλη καταστροφή προτού αρχίσουν όλα αυτά, ως αποτέλεσμα των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που της επέβαλε το ΔΝΤ και της λεηλασίας της από την εγχώρια φιλοδυτική ολιγαρχία και τις δυτικές πολυεθνικές. Η πραγματική επιδίωξη ήταν εξ αρχής της ουκρανικής κρίσης η αποδυνάμωση και καταστροφή ακόμα του ρωσικού κράτους και η αντικατάσταση του καθεστώτος Πούτιν από ένα καθεστώς φιλοδυτικής Μπανανίας, ακόμα πιο υποτελές από αυτό του Μπορίς Γέλτσιν. Το λιγότερο που θέλουν τώρα είναι η μη αποδοχή της ήττας τους στην Ουκρανία, που εκτιμούν, και ορθώς, ότι θα είναι ένα πολύ σοβαρό πλήγμα στην επιδίωξη παγκόσμιας κυριαρχίας όχι των λαών, αλλά των ιθυνουσών τάξεων της «συλλογικής Δύσης».

Αξίζει όμως να διακινδυνεύσουμε την ύπαρξη της ανθρωπότητας, μόνο και μόνο για να μπει η Ουκρανία στο ΝΑΤΟ;

Η Ευρώπη

Τι να πει κανείς και για τα άλλα γελοία πρόσωπα, όπως τον πρώην τραπεζίτη των Ρότσιλντ Εμανουέλ Μακρόν και τον αποστάτη του σοσιαλισμού -αν δηλαδή υπήρξε ποτέ οπαδός του- τον Κιρ Στάρμερ, που διοικούν τη Γαλλία και τη Βρετανία και έσπευσαν να χαιρετίσουν την απόφαση του Μπάιντεν και να επιτρέψουν αμέσως, ως υποτελείς δυνάμεις των ΗΠΑ και των Τραπεζών που είναι, τη χρήση και βρετανικών και γαλλικών όπλων από το καθεστώς Ζελένσκι (με κάποια επιφύλαξη είναι αλήθεια του Γάλλου υπουργού Εξωτερικών). Τι να πει κανείς για την Πολωνία, που πρωτοστατεί σε αντιρωσικό φανατισμό, αν και κινδυνεύει πρώτη να εξαφανιστεί από τον χάρτη, αν ξεσπάσει πυρηνικός πόλεμος στην Ευρώπη.

Ευτυχώς κάτι φαίνεται να κινείται στη Γερμανία, όπου ο καγκελάριος Σολτς, με την υποστήριξη των Σοσιαλδημοκρατών, αποφάσισε επιτέλους να έχει μια τηλεφωνική συνομιλία με τον Πούτιν, για να βλέπουν να τους σαμποτάρει η ίδια η Υπουργός Εξωτερικών, πράσινη στα λόγια, αλλά μαύρη στην ψυχή και την πολιτική.

Ακόμα όμως η διαφοροποίηση της Γερμανίας είναι πολύ μικρή και μειοψηφική, ακόμα και στην Ευρώπη, για να σταματήσει τη μηχανή του Αρμαγεδδώνα που μπήκε σε κίνηση. Το ξαναλέμε ακόμα μια φορά, οι Ηνωμένες Πολιτείες, και η Διεθνής του Χρήματος που τις διοικεί, διακινδυνεύουν σήμερα έναν πυρηνικό πόλεμο και την καταστροφή της ανθρωπότητας προκειμένου να μην ηττηθεί η Δύση στην Ουκρανία και να μπει το Κίεβο στο ΝΑΤΟ. Δεν τους ενδιαφέρει καθόλου το τι θα συμβεί στην Ουκρανία και στην Ευρώπη, άλλωστε το μόνο που κατάφεραν μέχρι τώρα, με την πολιτική τους, ήταν να καταστρέψουν την Ουκρανία δήθεν στο όνομα της υπεράσπισής της.Του Fahd Bahady, Γερμανία

Διαφωνία ή συμπαιγνία Τραμπ και Μπάιντεν;


Ο υιός Τραμπ εμφανίστηκε και επέκρινε το αμερικανικό στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα γιατί σπρώχνει στον πόλεμο. Δεν υφίσταται τέτοιο ζήτημα. Οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις όπως εξηγήσαμε σε πολλά άρθρα μας, το πιο πρόσφατο εδώ, είναι ο πιο συντηρητικός, σοβαρός και ορθολογικός παίκτης και στον πόλεμο της Ουκρανίας και στον πόλεμο-σφαγή των «νέο-Χίτλερ» στη Μέση Ανατολή, γιατί εξακολουθούν να κινούνται στη λογική ενός, έστω και ιμπεριαλιστικού, «κράτους-έθνους» και όχι στη λογική της ολοκληρωτικής «Αυτοκρατορίας του Χρήματος» και των διαφόρων τεράτων που την εκπροσωπούν, όπως αυτά που βλέπουμε να εγκρίνουν ή να πραγματοποιούν την επανάληψη του Ολοκαυτώματος στη Μέση Ανατολή. Οι πολεμικές βιομηχανίες ναι, θα ήθελαν ενδεχομένως παράταση της σύγκρουσης, δεν νομίζουμε όμως, και δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να συνηγορεί υπέρ της άποψης ότι οι Αμερικανοί στρατιωτικοί υποτιμούν τον κίνδυνο και τις συνέπειες ενός πυρηνικού πολέμου.

Όμως εδώ πρέπει να μιλήσει ο πατέρας Τραμπ και όχι ο γιος. Μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν υπάρχει τέτοια δήλωση. Αν διαφωνεί πρέπει να ζητήσει την ακύρωση της εντολής Μπάιντεν (και των υπολοίπων υπηρετών, τύπου Μακρόν και Στάρμερ) και να τον καταστήσει υπεύθυνο για ότι θα συμβεί.

Αν δεν συμβεί αυτό σημαίνει ότι μας δουλεύει κι αυτός, ότι πρόκειται περί απατεώνα. Μήπως άλλωστε ο ίδιος ο Τραμπ δεν ήταν που παρίστανε, στην πρώτη θητεία του, τον φίλο της Ρωσίας, ενώ εξόπλιζε σαν αστακό την Ουκρανία και φρόντιζε να μην εφαρμοστούν ποτέ οι συμφωνίες του Μινσκ.

Αν ο Τραμπ αντιδράσει έντονα στην απόφαση Μπάιντεν στις επόμενες ώρες, θα σημαίνει ότι επρόκειτο για μονομερή πρωτοβουλία της «γκλομπαλιστικής τάσης» του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού-ολοκληρωτισμού.

Αν δεν αντιδράσει θα σημαίνει ότι πρόκειται για συμπαιγνία μεταξύ Μπάιντεν και Τραμπ, αμφότερων οργάνων της παρασκηνιακής παγκόσμιας εξουσίας άλλωστε του μεγάλου, διεθνούς Χρηματιστικού Κεφαλαίου, παρά τις επιμέρους διαφορές τους. Προς αυτό το συμπέρασμα κατατείνει το ότι ο νεοδιορισθείς Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του Τραμπ Μάικ Γουάλτ Walt πρότεινε πρόσφατα αυτήν την πολιτική της κλιμάκωσης, που εφαρμόζει τώρα ο Μπάιντεν, περιλαμβανομένης και της άδειας για πλήγματα βαθειά στο έδαφος της Ρωσίας με δυτικούς πυραύλους, προκειμένου δήθεν να προσέλθουν οι δύο πλευρές στη διαπραγμάτευση.

Ελπίζει κανείς ότι οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις θα επέμβουν και πάλι, αν μη τι άλλο περιορίζοντας το εύρος της χρήσης των δυτικών πυραύλων. Κανονικά θα έπρεπε να έχουμε δει προ πολλού και όλους αυτούς τους «καραγκιόζηδες» που παριστάνουν τους πολιτικούς, τους αρχηγούς πολιτικών κομμάτων και συνδικάτων, τους αναλυτές και διανοούμενους (της πυρκαγιάς) να έχουν βγει ήδη στα κάγκελα ζητώντας να διακοπεί η ρώσικη ρουλέτα της Ουάσιγκτον με την ίδια την ύπαρξη του ανθρώπινου γένους.

Αυτό θα έπρεπε να κάνουν και οι δικοί μας. Όχι να δηλώνουν χωρίς να ντρέπονται, όπως έκανε σήμερα ο υπουργός Εξωτερικών του Μητσοτάκη, ότι «η Ελλάδα εξαρχής τοποθετήθηκε υπέρ της πλήρους στήριξης της Ουκρανίας στον πόλεμο τον οποίο κατήγαγε η Ρωσία».

Τι κάνουν και οι άλλοι πολιτικοί μας, τα κόμματα ή οργανώσεις; Αν δεν έχουν να πουν κάτι για το κορυφαίο ζήτημα της ανθρωπότητας, για τι άλλο έχουν να πουν; Τι τους χρειαζόμαστε;

Στο παρελθόν, ο δυτικός καπιταλισμός είχε ίσως, μαζί με τα πολλά κακά του, και ορισμένα οφέλη. Σήμερα, βλέποντας τι κάνει αυτό το σύστημα, που κυριαρχεί επί 500 χρόνια, με τα πυρηνικά όπλα, τι κάνει στην Παλαιστίνη, τι κάνει με το κλίμα, με τη ρύπανση, με το χρέος, με τον Νότο, οποιοσδήποτε άνθρωπος με μια ελάχιστη συνείδηση καταλαβαίνει ότι έχει φάει τα ψωμιά του, ότι μεταβλήθηκε σε έναν καρκίνο που κατατρώει το σώμα από το οποίο τρέφεται, δηλητηριάζει την παγκόσμια κοινότητα, καταστρέφει τον πολιτισμό μας και απειλεί την ίδια μας την ύπαρξη.

Πριν από εκατό χρόνια, η Ρόζα Λούξεμπουργκ έθεσε ως εξής το δίλημμα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα: Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα. Αν ζούσε σήμερα θα έλεγε Σοσιαλισμός (ή όποιο άλλο όνομα διαλέξετε) ή Τερματισμός του Ανθρώπου.

Πηγή: kosmodromio.gr




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Ο Μιχάλης Ιγνατίου, αναλυτής του Σκάι στην Ουάσιγκτον και αρθρογράφος και ανταποκριτής της Hellas Journal στον Λευκό Οίκο, με τον Δημήτρη Οικονόμου Φωτογραφία από βίντεο, SKAI News
του Μιχάλη Ιγνατίου

Προκάλεσε πραγματικό σοκ η είδηση ότι ο απερχόμενος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Τζο Μπάιντεν έδωσε άδεια στην Ουκρανία να βομβαρδίσει το έδαφος της Ρωσίας με πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς.

Και αυτό διότι το μυαλό όλων πήγε σε ένα πιθανό τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, επειδή η Μόσχα σε ανώτατο επίπεδο έχει δηλώσει ότι η αμερικανική ανάμειξη θα ανοίξει την πόρτα της κόλασης.

Αυτό είναι το πρώτο ζήτημα. Το δεύτερο αλλά πιο βασικό ερώτημα είναι εάν ο Λευκός Οίκος ενημέρωσε τον εκλεγμένο Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, για την απόφαση του νυν Προέδρου Μπάιντεν. Και αν τον ενημέρωσε, ποια ήταν η απάντηση του; Διότι αυτό ενδιαφέρει πάνω απ’ όλα.

Την απάντηση δεν την γνωρίζουμε και ότι άλλο λέγεται απλά δεν είναι η αλήθεια. Όμως, οι δημοσιογράφοι που ακολουθούν τον κ. Τραμπ έχουν λάβει από το επιτελείο του την εξής απάντηση για το μείζον αυτό θέμα, μέσω του Διευθυντή Επικοινωνίας, Στίβεν Τσουνγκ:

«Όπως είπε ο Πρόεδρος Τραμπ κατά την προεκλογική εκστρατεία, είναι το μόνο άτομο που μπορεί να φέρει μαζί και τις δύο πλευρές προκειμένου να διαπραγματευτούν την ειρήνη και να εργαστούν για τον τερματισμό του πολέμου και τον τερματισμό των δολοφονιών. Οι επίσημες δηλώσεις γι’ αυτό το θέμα θα έρθουν απευθείας και μόνο από τον Πρόεδρο Τραμπ ή τους εξουσιοδοτημένους εκπροσώπους του».

Γιατί, όμως έγινε αυτή η κατηγορηματική δήλωση; Διότι προηγήθηκαν οι παρακάτω δηλώσεις:


Ο μεγαλύτερος γιος του Ντόναλντ Τραμπ Τζούνιορ έγραψε στο Χ:

“Το Στρατιωτικό Βιομηχανικό Κατεστημένο φαίνεται να θέλει να διασφαλίσει ότι θα ξεκινήσει ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος προτού ο πατέρας μου έχει την ευκαιρία να δημιουργήσει ειρήνη και να σώσω ζωές”.



Απαντώντας στον γερουσιαστή Μάικ Λι, Ρεπουμπλικανό από τη Γιούτα, ο οποίος έγραψε στο X ότι «οι Φιλελεύθεροι αγαπούν τον πόλεμο» και «Ο πόλεμος διευκολύνει την όλο και πιο μεγάλη κυβέρνηση», ο δισεκατομμυριούχος Έλον Μασκ έκανε retweet την ανάρτηση του Λι με το μήνυμα, «είναι αλήθεια».

Η βουλευτής Marjorie Taylor Greene, Ρεπουμπλικανή από τη Γεωργία και ένθερμη υποστηρλικτρια του κ. Τραμπ, καταδίκασε την απόφαση του κ. Μπάιντεν και έγραψε στο X:

“Καθώς αποχωρεί από το Όβαλ Γραφείο, ο Τζο Μπάιντεν προσπαθεί επικίνδυνα να ξεκινήσει τον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο επιτρέποντας στην Ουκρανία τη χρήση αμερικανικών πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς εναντίον της Ρωσίας. Ο αμερικανικός λαός έδωσε εντολή στις 5 Νοεμβρίου ενάντια σε αυτές τις αποφάσεις της Αμερικής, θέλουν (οι πολίτες) να χρηματοδοτήσουν ή να πολεμήσουν σε ξένους πολέμους”.

Ο επιχειρηματίας και συν-οικοδεσπότης του All-In Podcast, Ντέιβιντ Σακς δημοσίευσε επίσης στο X:

“Ο Πρόεδρος Τραμπ κέρδισε μια σαφή εντολή για να τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία. Τι κάνει λοιπόν ο Μπάιντεν τους τελευταίους δύο μήνες στην εξουσία του; Μαζική κλιμάκωση. Είναι ο στόχος του να παραδώσει στον Τραμπ τη χειρότερη δυνατή κατάσταση;»

Ο ιδρυτής του Turning Point USA, Charlie Kirk, έγραψε στο X:

“Ο Μπάιντεν προσπαθεί να ξεκινήσει τον 3ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτό είναι παθολογικό και εντελώς τρελό. Τα αμερικανικά όπλα ΔΕΝ πρέπει να χρησιμοποιηθούν για να πυροβολήσουν στο εσωτερικό της Ρωσίας! Φανταστείτε αν η Ρωσία προμήθευε πυραύλους για να εκτοξεύσει την Αμερική!”



Στο μεταξύ, οι πύραυλοι ήδη βρίσκονται στην κατοχή του ουκρανικού στρατού.

Οφείλουμε να πούμε ότι η είδηση δημοσιεύθηκε πρώτα από την εφημερίδα New York Times, και επιβεβαιώθηκε από αξιωματούχο του Λευκού Οίκου, υπό καθεστώς ανωνυμίας. Αυτό σημαίνει ότι ναι μεν ισχύει η είδηση, αλλά δεν έχει επιβεβαιωθεί με επίσημη ανακοίνωση.

Σύμφωνα με την αποκάλυψη, οι αμερικανικοί πύραυλοι αναμένεται αρχικά να χρησιμοποιηθούν στη ρωσική περιφέρεια του Κουρσκ, εκεί όπου οι Αμερικανοί πιστεύουν ότι έχουν αναπτυχθεί οι Βορειοκορεάτες στρατιώτες.

Το Πεντάγωνο ανακοίνωσε ότι ο Κιμ Γιόνγκ Ουν έχει στείλει δέκα χιλιάδες στρατιώτες στην Ουκρανία για να υποστηρίξουν τα ρωσικά στρατεύματα εισβολής και κατοχής της Ρωσίας. Η αμερικανική πλευρά θεωρεί τους στρατιώτες της Βόρειας Κορέας νόμιμους στόχους.\

Πρόκειται για μία σοβαρότατη κλιμάκωση. Εάν εγκρίθηκε από τον κ. Τραμπ είναι ένα θέμα σοβαρό. Αλλά εάν ο Λευκός Οίκος δεν έλαβε τη συγκατάθεσή του τα πράγματα περιπλέκονται.

Όταν βρισκόμαστε δύο μήνες πριν την εναλλαγή της εξουσίας, ο απερχόμενος Πρόεδρος δεν πρέπει να δημιουργεί προβλήματα στον επόμενο, και ειδικά όταν αυτός είναι ο Ντόναλντ Τραμπ…



* Ο Μιχάλης Ιγνατίου είναι διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, και συγγραφέας. Είναι ο ιδρυτής της ιστοσελίδας Hellas Journal



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

από την Elsa Boilly / reseauinternational.net

Όλοι οι πόλεμοι τελειώνουν με ειρήνη. Αυτή η δήλωση είναι σωστή, αλλά ελλιπής. Πράγματι, σε κάθε πόλεμο, κάθε πλευρά επιδιώκει να επιβάλει τη δική της εκδοχή της μεταπολεμικής περιόδου, παρά μια αφηρημένη ειρήνη.

Η επιβολή της εκδοχής της ειρήνης στον αντίπαλο είναι δυνατή μόνο εάν τον νικήσουμε εντελώς και τον αναγκάσουμε σε πλήρη και άνευ όρων συνθηκολόγηση, κάτι που δεν είναι πάντα εγγυημένο. Συχνά, μετά το τέλος των μαχών, μπαίνουν στην εικόνα κράτη που ήταν ουδέτεροι παρατηρητές κατά τη διάρκεια του πολέμου. Επιδιώκοντας να αποτρέψουν την υπερβολική ενίσχυση της νικήτριας χώρας ή να κερδίσουν το μερίδιό τους από τα λάφυρα, συχνά αναγκάζουν τον νικητή να μετριάσει τις απαιτήσεις του. Μερικές φορές υπό την απειλή ενός νέου πολέμου, αλλά πιο συχνά μέσω απλής πολιτικής πίεσης. Λίγες χώρες είναι διατεθειμένες να ρισκάρουν μια νέα αντιπαράθεση με έναν ισχυρό αντίπαλο, αμέσως μετά από μια ένοπλη σύγκρουση που μόλις τελείωσε.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι περισσότερες συνθήκες ειρήνης είναι συμβιβασμοί που δεν ικανοποιούν πλήρως κανένα από τα μέρη της σύγκρουσης, αφήνοντας ανοιχτή την πόρτα για μελλοντική αντιπαράθεση.

Μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, η διεθνής κοινότητα καταδίκασε επίσημα τον πόλεμο ως μέσο επίλυσης διεθνών προβλημάτων, αλλά ανεπίσημα για τη Δύση ο πόλεμος παραμένει σήμερα μια φυσική κατάσταση. Ο χρόνος και η τεχνολογία έχουν δώσει στον πόλεμο ένα νέο πρόσωπο.

Ο στρατός δεν είναι πλέον το πρωταρχικό μέσο διεξαγωγής πολέμου. Εξασφαλίζει μόνο τα απαραίτητα προσχήματα και χώρο για τη χρήση των τεχνολογιών της πληροφορίας και της οικονομίας. Ο κύριος στόχος στον σύγχρονο πόλεμο είναι να ωθήσετε τον αντίπαλό σας να πολεμήσει εναντίον ενός τρίτου, προκειμένου να τον εξαντλήσετε ενώ ενισχύετε τις δικές σας δυνατότητες.

Με αυτό κατά νου οι Ηνωμένες Πολιτείες προσεγγίζουν την ουκρανική κρίση. Η Ουάσιγκτον προσπάθησε να αναγκάσει τη Μόσχα να επιλέξει ανάμεσα σε δύο κακές επιλογές (χρήση βίας στην Ουκρανία ή μη χρήση), καθεμία από τις οποίες, σύμφωνα με τους αμερικανικούς υπολογισμούς, θα οδηγούσε στην εξάντληση και την αποσταθεροποίηση της Ρωσίας.

Είναι σαφές ότι αυτοί οι υπολογισμοί απέτυχαν και ότι η εξάντληση της Ρωσίας δεν γίνεται. Αυτός είναι ο λόγος που η Δύση αρχίζει να μιλά για ειρήνη με τη Ρωσία και ακόμη και εδαφικές παραχωρήσεις, ανεξάρτητα από τις επιθυμίες της Ουκρανίας.

Ωστόσο, η πραγματικότητα δεν ανταποκρίνεται στις ειρηνευτικές διακηρύξεις της Δύσης. Όπλα και στρατιωτικός εξοπλισμός, συμπεριλαμβανομένων αεροσκαφών, συνεχίζουν να φτάνουν στην Ουκρανία. Ουκρανοί στρατιώτες συνεχίζουν να εκπαιδεύονται σε πεδία εκπαίδευσης στην Ευρώπη. Το θέμα των πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς και η άδεια χρήσης τους κατά των ρωσικών πόλεων παραμένει στην ημερήσια διάταξη, αλλά το πιθανότερο είναι ότι θα αποφασιστεί μετά τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ υπέρ του Κιέβου.

Όλες αυτές οι ενέργειες θα μπορούσαν εύκολα να εξηγηθούν από την επιθυμία της Δύσης να αναγκάσει τη Ρωσία (υπό την απειλή ενός παρατεταμένου πολέμου) να αποδεχθεί τους δυτικούς όρους ειρήνης, αλλά φαίνεται ότι δεν υπάρχουν σοβαροί πολιτικοί ή εμπειρογνώμονες στις ΗΠΑ και την ΕΕ που θα αξιολογούσαν τις πιθανότητες επιβίωσης της Ουκρανίας κατά τη διάρκεια του χειμώνα ως υψηλές.

Από τη μια, οι δυτικοί πολιτικοί λένε συνεχώς ότι η Ουκρανία πρέπει να συνάψει μια ειρηνευτική συμφωνία με τη Ρωσία πάση θυσία, και από την άλλη, κάνουν τα πάντα για να μην συμβεί αυτό, συνεχίζοντας να παρέχουν στο Κίεβο οικονομική και στρατιωτική υποστήριξη χωρίς την οποία, σύμφωνα με στους δικούς τους ειδικούς, η Ουκρανία δεν θα μπορέσει να αντέξει ούτε ένα μήνα.

Ο πόλεμος "ως τον τελευταίο Ουκρανό" δεν προωθείται ευρέως στη Δύση, αλλά οι πολιτικοί που διακηρύσσουν δημόσια την ειρήνη ψιθυρίζουν σταθερά στα παρασκήνια ότι η Ουκρανία πρέπει να συνεχίσει να πολεμά όσο υπάρχουν άνδρες να στείλουν στο μέτωπο. Ταυτόχρονα, δυτικοί εμπειρογνώμονες σωστά επισημαίνουν ότι η μαζική αποστολή ανεκπαίδευτων νεοσυλλέκτων στο πεδίο της μάχης αυξάνει μόνο σημαντικά τις απώλειες (το 2024, η Ουκρανία θα υποστεί περισσότερες απώλειες από τα δύο προηγούμενα χρόνια και οι απώλειες θα αυξηθούν μόνο), χωρίς να σταματήσει την κατάρρευση της πρώτης γραμμής.

Η συμπεριφορά της Δύσης μπορεί να φαίνεται παράλογη, αλλά στην πραγματικότητα δεν εγκαταλείπει τον απώτερο στόχο της, που είναι να αποδυναμώσει και να αποσταθεροποιήσει τη Ρωσία όσο το δυνατόν περισσότερο. Με την εξάντληση των ουκρανικών πόρων και την αδυναμία της Ευρώπης να μπει άμεσα σε στρατιωτική σύγκρουση με τη Ρωσία προς το συμφέρον των Ηνωμένων Πολιτειών, μόνο οι μηχανισμοί για την επίτευξη αυτού του στόχου θα αλλάξουν.

Η Ρωσία, αρχικά, ήταν έτοιμη να συμβιβαστεί με ελάχιστες απαιτήσεις. Στόχος της ήταν να μειώσει τη δυτική πολιτική-στρατιωτική επιρροή στο Κίεβο και να αναζωογονήσει τους μηχανισμούς οικονομικής συνεργασίας. Η Μόσχα απαίτησε απλώς από το Κίεβο να παραιτηθεί από την ένταξη στο ΝΑΤΟ, να επιστρέψει σε μια πολιτική μόνιμης ουδετερότητας και να εγγυηθεί την ελεύθερη ανάπτυξη της ρωσικής γλώσσας και πολιτισμού στην Ουκρανία.

Σήμερα, η Ουκρανία έχει ήδη υποστεί τεράστιες δημογραφικές απώλειες και η κοινοτική και υλικοτεχνική υποδομή στη ζώνη μάχης έχει υποστεί σοβαρές ζημιές.

Ο στόχος των Ηνωμένων Πολιτειών είναι να αφήσουν τη Ρωσία με μια αβίωτη περιοχή, όπου η πλειοψηφία του πληθυσμού θα αποτελείται από χήρες και ορφανά στρατιωτών που πέθαναν πολεμώντας εναντίον της Ρωσίας, άτομα με αναπηρία που τραυματίστηκαν στον πόλεμο εναντίον της Ρωσίας και συνταξιούχους, πολλοί από τους οποίους θα έχει χάσει ένα αγαπημένο πρόσωπο στο μέτωπο. Θα ζήσουν σε κατεστραμμένες πόλεις, θα καταστραφούν από τις μάχες με τον ρωσικό στρατό και θα επιβιώσουν χάρη στην ανθρωπιστική βοήθεια που παρέχει η Ρωσία, ενώ συχνά τρέφουν μίσος απέναντί ​​της.

Η ειρήνη αμερικανικού τύπου προϋποθέτει μια εντελώς κατεστραμμένη Ουκρανία, με μια κατεστραμμένη οικονομία, έναν αποδεκατισμένο ή εξόριστο εργαζόμενο πληθυσμό, βυθισμένο σε δημογραφική άβυσσο και ανίκανη να ανακάμψει πολιτικά, οικονομικά ή δημογραφικά. Και σε αυτό το πλαίσιο, δεν έχει σημασία για την Ουάσιγκτον τι θα κάνει η Ρωσία με αυτά τα εδάφη, αν θα τα προσαρτήσει ή θα τα αφήσει τυπικά ανεξάρτητα. Όσο πιο άσχημες είναι οι συνθήκες διαβίωσης του εναπομείναντος ουκρανικού πληθυσμού, τόσο πιο ενεργά θα διαδίδεται η θέση ότι 
«οι Ρώσοι ήρθαν να καταστρέψουν μια ευημερούσα χώρα για να την εμποδίσουν να ενταχθεί στην ΕΕ».


πηγή: Continental Observer






Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου