Το εγκαινιάζει το Σάββατο ο περιφερειακός διευθυντής Ευρώπης του ΠΟΥ, Χανς Κλούγκε. Πρώτο στη Β. Ελλάδα και μοναδικό ως σήμερα στην Ευρώπη με αυτό το αντικείμενο.
Συνεργαζόμενο Κέντρο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για την Ποιότητα Ζωής και την Ευεξία δημιουργείται στη Θεσσαλονίκη. Θα έχει έδρα εντός του Τμήματος Ιατρικής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου και θα παρέχει συνδρομή στον ΠΟΥ, με ερευνητικά και εκπαιδευτικά προγράμματα υψηλού επιπέδου, σε θέματα διατροφής και Ψυχικής Υγείας.
Το Κέντρο (WHO Collaborating Centre on Quality-of-Life and Well-being) θα εγκαινιάσει το πρωί του Σαββάτου ο Περιφερειακός Διευθυντής Ευρώπης του ΠΟΥ, δρ Χανς Κλούγκε, ο οποίος το προηγούμενο βράδυ θα αναγορευτεί σε επίτιμο διδάκτορα του Τμήματος Ιατρικής του ΑΠΘ, σε μια πανηγυρική συνεδρίαση στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης.
Οι επικεφαλής των δύο πυλώνων του Κέντρου, Μιχάλης Χουρδάκης (Διατροφή και Υγεία) και Κωνσταντίνος Φουντουλάκης (Ψυχική Υγεία), μιλούν στο iatronet.gr για την αποστολή και την σημασία της νέας δομής, που όπως αναφέρουν αναβαθμίζει το ΑΠΘ και την πόλη της Θεσσαλονίκης.
Μοναδικό στην Ευρώπη με αυτό το αντικείμενο
Το συνεργαζόμενο Κέντρο του ΠΟΥ είναι το τρίτο στην Ελλάδα, πρώτο στη Βόρεια Ελλάδα και το μοναδικό προς το παρόν στην Ευρώπη με αυτό το αντικείμενο. Οι πρώτες προσπάθειες για την δημιουργία του χρονολογούνται από το 2018, σε στενή συνεργασία με τα σχετιζόμενα γραφεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για τα μη μεταδιδόμενα νοσήματα.
Αναπτύσσεται σε δύο πυλώνες και στεγάζεται στο Τμήμα Ιατρικής του ΑΠΘ. Ο πυλώνας που σχετίζεται με την διατροφή και την υγεία θα έχει έδρα εντός του Εργαστηρίου Υγιεινής, Κοινωνικής Προληπτικής Ιατρικής και Ιατρικής Στατιστικής, ενώ αυτός που αφορά την ψυχική υγεία θα στεγάζεται στην Γ Πανεπιστημιακή Ψυχιατρική Κλινική του νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ.
Όπως λέει στο iatronet.gr ο αναπληρωτής καθηγητής Ιατρικής Διατροφολογίας - Υγιεινής, Μιχάλης Χουρδάκης (φωτογραφία), είχαν προηγηθεί τα απαραίτητα προσχέδια, που αφορούσαν κοινές δράσεις, σε ερευνητικό επίπεδο (κοινές δημοσιεύσεις), σε εκπαιδευτικό (συμμετοχή σε μαθήματα) και σε άλλα επίπεδα συνεργασιών. Η συνδρομή στον ΠΟΥ σε θέματα που θα συναποφασίζονται θα γίνεται εθελοντικά και άμισθα, στο πλαίσιο αφενός της προαγωγής της δημόσιας υγείας και αφετέρου της βελτίωσης των όποιων ερευνητικών και κλινικών αποτελεσμάτων.
Η προεργασία είχε ολοκληρωθεί το 2022, αλλά η έναρξη λειτουργίας του αναβλήθηκε λόγω του ξεσπάσματος του πολέμου στην Ουκρανία.
"Είναι ένα πολύ μεγάλο επίτευγμα για το ΑΠΘ, που ανεβάζει κατά πολύ το πρεστίζ και του Τμήματος Ιατρικής και του Πανεπιστημίου και της πόλης μας", επισήμανε, συμπληρώνοντας πως το Συνεργαζόμενο Κέντρο του ΠΟΥ "θα αποτελέσει πόλο έλξης επιστημόνων από το εξωτερικό που θα έρχονται για να εκπαιδευτούν στη Θεσσαλονίκη, αλλά και σημείο αναφοράς στην έρευνα και εκπαίδευση υψηλών προδιαγραφών".
Ήδη, όπως αναφέρει ο ίδιος, έχουν οργανωθεί μαθήματα για την εκπαίδευση εντεταλμένων του ΠΟΥ σε θέματα μεθοδολογίας και έρευνας τους επόμενους μήνες, ενώ θα γίνονται και συναντήσεις περιφερικών και συνεργαζόμενων κέντρων από την περιφέρεια της Μεσογείου, στη Θεσσαλονίκη.
Η ίδρυση και λειτουργία του Συνεργαζόμενου Κέντρου αναβαθμίζει το ΑΠΘ, το οποίο αποκτά πλέον θεσμική σχέση με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, επισημαίνει από την πλευρά του ο καθηγητής Ψυχιατρικής του ΑΠΘ και διευθυντής της Γ' Ψυχιατρικής Κλινικής του ΑΧΕΠΑ, Κωνσταντίνος Φουντουλάκης (φωτογραφία).
Ως προς τον πυλώνα του οποίου θα έχει την επιστημονική ευθύνη, σημειώνει πως το Κέντρο θα ασχολείται με την ποιότητα στην ψυχική υγεία, στη διάγνωση, στη διαχείριση, στον σχεδιασμό, στην εκπαίδευση και στην εκπόνηση μελετών.
"Είναι μια σημαντική θεσμική αναβάθμιση του Τμήματος Ιατρικής του ΑΠΘ, γιατί θα έχει άμεση και θεσμική σύνδεση και συνεργασία με τον ΠΟΥ. Χρειάζεται, όμως, η κατάλληλη στελέχωση και χρηματοδότηση, προκειμένου να επιτελέσει με αποτελεσματικότητα τον ρόλο που του ανατίθεται", προσθέτει ο κ. Φουντουλάκης.
Επίτιμος διδάκτορας ΑΠΘ ο Χανς Κλούγκε
Την δημιουργία του Κέντρου είχε προαναγγείλει ο Περιφερειακός Διευθυντής Ευρώπης του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας δρ Χανς Κλούγκε, (φωτογραφία), το 2021, μιλώντας στο πλαίσιο του Aristotle Medical Forum στη Θεσσαλονίκη. Όπως είχε πει, ένας από τους ρόλους του θα είναι να εστιάσει σε σημαντικά προβλήματα και δυσλειτουργίες που προκάλεσε η πανδημία σε ζωτικές υπηρεσίες υγείας. Σύμφωνα με στοιχεία του ΠΟΥ Ευρώπης που ανακοίνωσε τότε, τρία στα τέσσερα κράτη μέλη του ανέφεραν σημαντικές επιπτώσεις σε ένα ευρύ φάσμα υπηρεσιών Υγείας που εκτείνονται από την πρόληψη έως την αποκατάσταση. Αυτά είχαν ως αποτέλεσμα την αύξηση της νοσηρότητας, των αναπηριών, της θνησιμότητας, αλλά και τον υψηλότερο κίνδυνο κακής έκβασης σε χρόνια ασθενείς.
Ο δρ Κλούγκε θα ανακηρυχθεί επίτιμος διδάκτορας του ΑΠΘ σε πανηγυρική συνεδρίαση του Τμήματος Ιατρικής που θα πραγματοποιηθεί το βράδυ της Παρασκευής στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης
Ο επικεφαλής του ΠΟΥ για την Ευρώπη θα μιλήσει με θέμα "Addressing Major Global Health Threats & Healthcare System Challenges in the 21st Century". ("Αντιμετωπίζοντας Σημαντικές Παγκόσμιες Απειλές για την Υγεία και Προκλήσεις για το Σύστημα Υγειονομικής Περίθαλψης στον 21ο Αιώνα"»).
Θα προηγηθούν η προσφώνηση και χαιρετισμοί από τον πρόεδρο του Τμήματος Ιατρικής, καθηγητή Κυριάκο Αναστασιάδη, από τον πρύτανη του ΑΠΘ, καθηγητή, Δημήτριο Κωβαίο και τον Κοσμήτορα της Σχολής Επιστημών Υγείας, καθηγητή Θεόδωρο Δαρδαβέση, ενώ τον έπαινο προς τον τιμώμενο θα απευθύνει ο καθηγητής Ψυχιατρικής Κωνσταντίνος Φουντουλάκης.
Ο δρ Χανς Χένρι Μάρσελ Πολ Κλούγκε ανέλαβε το αξίωμα του Περιφερειακού Διευθυντή Ευρώπης του ΠΟΥ την 1η Φεβρουαρίου 2020, εκλεγμένος από τα 53 κράτη-μέλη της Περιφέρειας Ευρώπης και διορίστηκε από το Διοικητικό Συμβούλιο του ΠΟΥ λίγο πριν ανακηρυχθεί η υγειονομική κρίση της COVID-19 ως παγκόσμια πανδημία.
Με περισσότερα από 25 χρόνια εμπειρία στην ιατρική και τη δημόσια υγεία παγκοσμίως, συμπεριλαμβανομένων των καταστάσεων έκτακτης ανάγκης στον τομέα της υγείας, ο δρ Κλούγε - μαζί με την ομάδα του στον ΠΟΥ/Ευρώπης - υποστήριξε και τις 53 χώρες σε όλη την Ευρώπη και την Κεντρική Ασία στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Τα διδάγματα της πανδημίας, μαζί με άλλες βασικές προτεραιότητες στον τομέα της Υγείας, περικλείονται στο Πρόγραμμα Εργασίας του ΠΟΥ για την Ευρώπη, το οποίο αντανακλά μια διπλή προσέγγιση στην υγεία: Καλύτερη προετοιμασία για την αντιμετώπιση των υγειονομικών κρίσεων, παράλληλα με την ενίσχυση των κρίσιμων υπηρεσιών των συστημάτων Υγείας των χωρών, συμπεριλαμβανομένων των μη - μεταδοτικών νοσημάτων και της Ψυχικής Υγείας.
Θα μας τρελάνουν τελικά, το παγκόσμιο σύστημα διακυβέρνησης, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας και προφανώς και οι φαρμακοβιομηχανίες. Χωρίς να έχουν στοιχεία, χωρίς να έχει παρουσιαστεί ο νέος ιός, προετοιμάζουν τον κόσμο για τη νέα πανδημία, ιδιαίτερα θανατηφόρα κατά 50 έως 70 %. Αφού πέρασε με επιτυχία το πρώτο πείραμα καθυπόταξης του παγκόσμιου πληθυσμού με την έφοδο του κορονοϊού, το σύστημα τρομοκρατεί τον κόσμο με τη νόσο "Χ". Η Ματίνα Παγώνη είπε , μιλώντας σε τηλεοπτικό κανάλι πως:
«Συγκριτικά ο κοροναϊός θεωρείται μια ήπια νόσος» και πρόσθεσε πως ο ΠΟΥ είχε ενημερώσει τις χώρες από το 2018 για τον ερχομό της Covid. Στην ίδια κατεύθυνση, πράττει το ίδιο και τώρα με στόχο, τα νοσοκομεία και το υγειονομικό προσωπικό να είναι έτοιμα για τη νέα πανδημία.
Η Ματίνα Παγώνη σημείωσε ακόμα πως δεν υπάρχουν προς το παρόν περισσότερες λεπτομέρειες για τον ιό. Δεν έχουν σημειωθεί κρούσματα στον άνθρωπο και ενδεχομένως να προέλθει από άγρια ζώα.
ΘΑ ΜΑΣ ΤΡΕΛΑΝΟΥΝ .....
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Με αιφνιδιαστική ανακοίνωσή του, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) προτείνει οι υγιείς ενήλικες να μην κάνουν άλλες αναμνηστικές δόσεις του εμβολίου κατά της COVID-19.
Τα επιπλέον εμβόλια κατά της COVID-19 είναι περιττά στους ενήλικες που έχουν κάνει τον βασικό εμβολιασμό τους και μία αναμνηστική δόση, σύμφωνα με την στρατηγική συμβουλευτική ομάδα ειδικών για τον εμβολιασμό του ΠΟΥ.
Συγκεκριμένα, η SAGE αποφάσισε πως τα άτομα κάτω των 60 ετών, χωρίς υποκείμενα νοσήματα, δεν έχουν όφελος από τις επιπλέον αναμνηστικές δόσεις.
Δεν αποκλείεται η ομάδα αυτή να μην χρειαστεί να εμβολιαστεί ξανά, επιβεβαιώνει μιλώντας στο iatropedia.gr, ο Καθηγητής Παιδιατρικής και μέλος της Εθνικής Επιτροπής Εμβολιασμών, Γιώργος Χρούσος.
“Αν ο ΠΟΥ εκτιμά ότι οι υγιείς ενήλικες δεν χρειάζονται επιπλέον δόσεις πέρα από τον βασικό εμβολιασμό και τις αναμνηστικές δόσεις, έτσι θα γίνει. Κι εγώ αυτό εκτιμώ. Δεν έχουμε δικά μας δεδομένα γι’ αυτό. Αν ισχύσει, αυτό σημαίνει ότι πιθανότητα δεν θα χρειάζεται να κάνουμε άλλα εμβόλια από δω και πέρα και δεν θα απαιτούμε από τους ανθρώπους να ξανακάνουν το εμβόλιο. Είναι όντως μια επανάσταση, καθώς μέχρι σήμερα πιστεύαμε ότι χάνεται η ανοσία”, τονίζει.
Οι συστάσεις δεν είναι δεσμευτικές για τις χώρες. Η Ελλάδα θα πάρει τις δικές της αποφάσεις, σύμφωνα με τον κ. Χρούσο:
“Αυτά είναι απλώς συστάσεις του ΠΟΥ. Η κάθε χώρα θα πρέπει να αποφασίσει για τους πολίτες της, με βάση τα επιδημιολογικά της δεδομένα. Δεν έχει έρθει ακόμα το θέμα αυτό στην Επιτροπή για να το συζητήσουμε. Θα έρθει σίγουρα, αλλά έχουμε χρόνο μπροστά μας μέχρι το ερχόμενο φθινόπωρο”, τονίζει.
Σύμφωνα με την SAGE και τους επιστήμονες που την απαρτίζουν, οι άνω των 60 ετών, αλλά και τα παιδιά και οι έφηβοι από 6 μηνών έως 17 ετών με συννοσηρότητες, δεν θα αντιμετωπίσουν κίνδυνο εάν λάβουν επιπλέον δόσεις, όμως, «τα οφέλη για την υγεία τους είναι μικρά».
Οι νέες αποφάσεις -που ελήφθησαν μετά από συνεδρίαση αυτήν την εβδομάδα- στηρίζονται σε στοιχεία τα οποία αποδεικνύουν τη χαμηλή επίπτωση των παραλλαγμένων στελεχών της Όμικρον στη σοβαρή νόσηση και τον θάνατο.
Αυτό οφείλεται στο υψηλό επίπεδο ανοσίας που έχει ο παγκόσμιος πληθυσμός χάρη στις μολύνσεις και το μεγάλο ποσοστό εμβολιασμού, σημείωσε ο ΠΟΥ.
“Μακάρι να μην χρειαστεί να ξανακάνουμε εμβόλιο. Αν εξαφανιστεί ο ιός δεν θα χρειαστεί. Οι ιοί συχνά εξαφανίζονται. Δεν ξέρω αν ο ΠΟΥ έχει αυτές τις ενδείξεις και το λέει αυτό”, τονίζει ο Καθηγητής, Γιώργος Χρούσος.
Η SAGE προτείνει μια νέα κατάταξη για τον βαθμό επικινδυνότητας ενός ατόμου να νοσήσει σοβαρά από την COVID-19, ή ακόμη και να καταλήξει στον θάνατο. Ο κίνδυνος χαρακτηρίζεται πλέον ως “υψηλός”, “μεσαίος” ή “μικρός”.
Ωστόσο, οι ηλικιωμένοι, οι ενήλικες με συννοσηρότητες, οι ανοσοκατεσταλμένοι, οι έγκυες και οι εργαζόμενοι στην υγεία καλούνται να λάβουν επιπλέον αναμνηστικές δόσεις.
Η SAGE συνιστά μεσοδιάστημα 6 με 12 μήνες μεταξύ των αναμνηστικών δόσεων ανάλογα με τη συννοσηρότητα.
“Αν οι άνω των 60 και τα άτομα με συννοσηρότητες χρειάζεται να το κάνουν το εμβόλιο, αυτό θα πρέπει να είναι διαθέσιμο. Αν θέλει ένας γιατρός να το δώσει στον ασθενή του, θα πρέπει να μπορεί να το δώσει”, προσθέτει ο Καθηγητής Χρούσος και δηλώνει ότι συμφωνεί και με τα μεσοδιαστήματα που έχουν προταθεί μεταξύ των δόσεων.
Να σημειωθεί πως μέχρι σήμερα, έχουν χορηγηθεί παγκοσμίως σχεδόν 13,3 δισεκατομμύρια εμβόλια κατά της COVID.
Στην Ελλάδα, έχουν γίνει 7.644.858 ολοκληρωμένοι εμβολιασμοί (με δύο δόσεις εμβολίου) και 7.116.600 αναμνηστικές δόσεις.
Μέσα στα πρώτα 5 λεπτά, καταλαβαίνετε γιατί το βιβλίο του Ρόμπερτ Φ. Κένεντι Τζούνιορ “The Real Anthony Fauci – Ο πραγματικός Άντονι Φάουτσι”, είναι τώρα ένα μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ, γυρισμένο από τον Τζεφ Χέις [Jeff Hayes], που εκθέτει τις Μεγάλες Φαρμακοβιομηχανίες, τις Μεγάλες Τεχνολογικές Εταιρείες και τις Μεγάλες Κυβερνήσεις.
Αυτή η ταινία είναι πραγματικά μια ταινία που ΠΡΕΠΕΙ να δείτε αν είστε “αναζητητής της αλήθειας” σε σχέση με τον άνθρωπο που είναι σήμερα ο μακροβιότερος υπάλληλος του Υπουργείου Κυβέρνησης των ΗΠΑ ως επικεφαλής του NIAID. Για όσους από εσάς έχετε γεννηθεί τη δεκαετία του 1980, πιθανότατα δεν θα θυμάστε τις φρικαλεότητες στις οποίες συμμετείχε αυτό το άτομο, ιδίως κατά τη διάρκεια της επιδημίας του AIDS. Αν νομίζατε ότι ο Κόβιντ ήταν κακός, θα έπρεπε να είχατε δει τότε τι έκανε!!!
“Είχα γνώση του τι έκανε ο Φάουτσι κατά τη διάρκεια του COVID, αλλά δεν είχα ιδέα για την ιστορία του και τη ζημιά που είχε κάνει και τη δομή της εξουσίας που είχε χτίσει κατά τη διάρκεια της κρίσης του AIDS και πόσο έβλαψε τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, καθώς πραγματικά συγκέντρωσε τη δύναμη της εξουσίας του κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου”.
Κατά τη διάρκεια περισσότερου από ενός έτους επίπονης και σχολαστικής έρευνας και συνεντεύξεων, ο Ρόμπερτ Φ. Κένεντι Τζούνιορ έφερε στο φως συγκλονιστικές αλήθειες σχετικά με τη συμπαιγνία, την εξαπάτηση και τη χειραγώγηση που επηρεάζουν την ελευθερία, την υγεία και την ασφάλεια των οικογενειών μας
Και, παρά τη λογοκρισία, τα μποϊκοτάζ από τα βιβλιοπωλεία και τις βιβλιοθήκες και τα χτυπήματα κατά του συγγραφέα, το βιβλίο του Ρόμπερτ Φ. Κένεντι Τζούνιορ, “Ο πραγματικός Άντονι Φάουτσι” είναι μπεστ σέλερ των Νιου Γιορκ Τάιμς με πάνω από 1.000.000 αντίτυπα που έχουν πουληθεί.
Το βιβλίο είναι μια απίστευτα καλά τεκμηριωμένη καταγραφή της ιστορίας του Fauci για τον αποδεκατισμό της ανθρώπινης υγείας και τον εκθέτει ως έναν ιδιοτελή τσαρλατάνο. Τώρα, το βιβλίο του Κένεντι έχει μετατραπεί σε μια σχεδόν τρίωρη ταινία. Σίγουρα δεν θα θέλετε να τη χάσετε, ειδικά αν δεν έχετε διαβάσει το βιβλίο.
Το βιβλίο και η ταινία αποκαλύπτουν πώς ο Φάουτσι μετέτρεψε τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας σε εκκολαπτήριο φαρμακευτικών προϊόντων και ουσιαστικά πούλησε ολόκληρη τη χώρα στη φαρμακοβιομηχανία.
Η ταινία διερευνά “την προσεκτικά σχεδιασμένη στρατιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση της ιατρικής που έχει αφήσει την αμερικανική υγεία να νοσεί και τη δημοκρατία μας να καταρρέει” και καταγράφει τον ανησυχητικό ρόλο των επικίνδυνα συγκεντρωμένων κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης, τα οποία κατά τη διάρκεια της κόβιντ φαίνεται να έχουν μετατραπεί σε πλήρη κέντρα προπαγάνδας
Ενώ το NIH και το ΝΙΑΙD (Εθνικό Ινστιτούτο Αλλεργιών και Λοιμωδών Νοσημάτων) υποτίθεται ότι εξυπηρετούν το κοινό, η πραγματικότητα είναι ότι συνεργάζονται με ιδιωτικές φαρμακευτικές εταιρείες και δρουν προς όφελός τους. Και οι δύο οργανισμοί κατέχουν φαρμακευτικές πατέντες οι οποίες στη συνέχεια παραχωρούνται σε φαρμακευτικές εταιρείες, ενώ οι ίδιοι οι οργανισμοί εισπράττουν δικαιώματα από τις πωλήσεις. Ο Φάουτσι έχει καταθέσει προσωπικά διπλώματα ευρεσιτεχνίας για εκατοντάδες νέα φάρμακα που χρηματοδότησε ο οργανισμός του
Αν δεν υπήρχε αυτή η συμβιωτική σχέση με τις φαρμακευτικές εταιρείες, το NIH/NIAID δεν θα εργαζόταν ενάντια στη δημόσια υγεία και δεν θα εξαπατούσε το κοινό σχετικά με τα φάρμακα και τα εμβόλια.
Πλήρης αναγνώριση στον Τζεφ Χέιζ, τον Ρόμπερτ Κένεντι Τζούνιορ, και σε όλους όσους βοήθησαν στη δημιουργία αυτής της ταινίας. Παρακαλούμε μοιραστείτε το με όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους, διότι ο μόνος τρόπος για να δημοσιοποιηθεί η αλήθεια είναι μέσω ανθρώπων σαν εσάς που θα το μοιραστούν.
Ο πραγματικός Άντονι Φάουτσι
Όπως εξηγεί ο Κένεντι στην ταινία,
“το βιβλίο ήταν προϊόν του δικού του αγώνα να καταλάβει πώς οι ιδεαλιστικοί θεσμοί που έχτισε η χώρα μας για να διασφαλίσει τόσο τη δημόσια υγεία όσο και τη δημοκρατία ξαφνικά στράφηκαν εναντίον των δημιουργών, των πολιτών και των αξιών μας με τόση βία”.
Η οικογένεια Κένεντι εμπλέκεται βαθιά στην αμερικανική γραφειοκρατία της δημόσιας υγείας εδώ και 80 χρόνια, και μάλιστα έγραψε πολλά από τα νομικά καταστατικά βάσει των οποίων εργάστηκαν ο Φάουτσι και άλλοι. Μου άρεσε το τελευταίο βιβλίο του Κένεντι, “Αμερικανικές αξίες: Lessons I Learned From My Family¸”, καθώς είναι μια εξαιρετική ανασκόπηση της κληρονομιάς της οικογένειάς του, και το συνιστώ ανεπιφύλακτα αν ήσασταν ποτέ θαυμαστής του πατέρα και του θείου του.
Ωστόσο, με κάποιο τρόπο, σημειώνει ο Κένεντι
η βιομηχανία φαρμάκων κατάφερε να “εξαφανίσει συστηματικά” τις υπηρεσίες που υποτίθεται ότι θα την ρύθμιζαν, ουσιαστικά “αχρηστεύοντας τη ρυθμιστική λειτουργία και μετατρέποντάς τες σε μαριονέτες”.
Στο βιβλίο και στην ταινία, ο Κένεντι διερευνά
“την προσεκτικά σχεδιασμένη στρατιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση της ιατρικής που άφησε την αμερικανική υγεία να νοσεί και τη δημοκρατία μας να καταρρέει”.
Καταγράφει επίσης
“τον ανησυχητικό ρόλο των επικίνδυνα συγκεντρωμένων κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης”, τα οποία κατά τη διάρκεια του COVID φαίνεται να έχουν μετατραπεί σε πλήρη κέντρα προπαγάνδας και τίποτα άλλο.
Η άνοδος του Φάουτσι στην εξουσία
Η άνοδος του Φάουτσι στην εξουσία ξεκινά το 1984. Εκείνη τη χρονιά, η κυβέρνηση των ΗΠΑ δήλωσε ότι το Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου είχε ανακαλύψει την αιτία του AIDS και ο Φάουτσι έγινε διευθυντής του Εθνικού Ινστιτούτου Αλλεργιών και Λοιμωδών Νοσημάτων (NIAID), το οποίο υπάγεται στα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας (NIH).
Το NIAID και το NIH συνεργάζονται με ιδιωτικές φαρμακευτικές εταιρείες. Έχουν στην κατοχή τους φαρμακευτικές πατέντες οι οποίες στη συνέχεια παραχωρούνται σε φαρμακευτικές εταιρείες, ενώ οι οργανισμοί εισπράττουν δικαιώματα επί των πωλήσεων. Αν δεν υπήρχε αυτή η συμβιωτική σχέση, αυτοί οι οργανισμοί υγείας δεν θα εργάζονταν ενάντια στη δημόσια υγεία και δεν θα εξαπατούσαν απροκάλυπτα το κοινό σχετικά με τα φάρμακα και τα εμβόλια.
Γρήγορα συνειδητοποίησε ότι, ορίζοντας το AIDS ως μολυσματική ασθένεια, θα μπορούσε να καταλάβει τον έλεγχο της μελλοντικής έρευνας για το AIDS, συμπεριλαμβανομένης της έρευνας για την ανάπτυξη εμβολίου κατά του AIDS. Το NIAID παραπαίει εκείνη την εποχή, καθώς οι περισσότερες μολυσματικές ασθένειες είχαν ήδη καταπολεμηθεί.
Το AIDS παρείχε στον Fauci έναν τρόπο να σώσει τον σχεδόν παρηκμασμένο οργανισμό, ενώ ταυτόχρονα ωφελούσε τους συμμάχους του στη Big Pharma.
Όπως σημειώνεται στην ταινία, ενώ η δουλειά του NIAID και του NIH είναι να υπηρετούν το κοινό, η πραγματικότητα είναι ότι συνεργάζονται με ιδιωτικές φαρμακευτικές εταιρείες. Έχουν στην κατοχή τους φαρμακευτικές πατέντες, οι οποίες στη συνέχεια παραχωρούνται σε φαρμακευτικές εταιρείες, ενώ οι ίδιοι οι οργανισμοί εισπράττουν δικαιώματα από τις πωλήσεις.
Ο Fauci έχει καταθέσει προσωπικά διπλώματα ευρεσιτεχνίας για εκατοντάδες νέα φάρμακα που χρηματοδότησε ο οργανισμός του.
Ενώ αυτή η στενή σχέση με τη φαρμακοβιομηχανία αποσιωπάται ως απλή τυπική διαδικασία, είναι η ουσία του προβλήματος. Αν δεν υπήρχε αυτή η συμβιωτική σχέση, οι οργανισμοί αυτοί δεν θα δούλευαν ενάντια στη δημόσια υγεία και δεν θα εξαπατούσαν το κοινό σχετικά με τα φάρμακα και τα εμβόλια.
Οι παραλληλισμοί μεταξύ του AIDS και του COVID
Η προπαγάνδα του COVID, όπως αποδεικνύεται, ακολούθησε στενά την προπαγάνδα του AIDS. Το AIDS ήταν μια νέα, θανατηφόρα ασθένεια που μπορούσατε να πάθετε χωρίς να το γνωρίζετε, και οι τρομοϊστορίες των μέσων μαζικής ενημέρωσης σχετικά με τη μόλυνση από το AIDS από τα καθίσματα τουαλέτας φούντωσαν τις φλόγες του φόβου.
Κυβερνητικοί αξιωματούχοι πρότειναν την αποβολή καθηγητών και μαθητών με AIDS, και υπήρξαν συζητήσεις σχετικά με την υποχρεωτική εξέταση, την καταγραφή των κρουσμάτων AIDS και την καραντίνα των ασθενών με AIDS.
Παρομοίως, η Κόβιντ-19 παρουσιάστηκε ως μια ιογενής λοίμωξη που μπορεί να μην έχει συμπτώματα, και υποστηρίχθηκε ψευδώς ότι μπορεί να εξαπλωθεί μέσω ασυμπτωματικών φορέων. Οι υποχρεωτικές εξετάσεις, η αναφορά και η καραντίνα έγιναν στην πραγματικότητα καθημερινή πραγματικότητα κατά τη διάρκεια του COVID.
Όπως αποδεικνύεται, ο Φάουτσι ήταν σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνος για τη διάδοση αυτών των πλάνων και στις δύο περιπτώσεις.
Στη δεκαετία του 1980, υποστήριξε ψευδώς ότι τα παιδιά και άλλα μέλη της οικογένειας θα μπορούσαν να προσβληθούν από το AIDS μέσω της συνεχούς οικιακής συναναστροφής με ένα μολυσμένο άτομο. Ομοίως, προώθησε την ψευδή ιδέα των ασυμπτωματικών φορέων του SARS-CoV-2.
Ο Φάουτσι, στην ταινία, περιγράφεται ως ο άνθρωπος της κοινωνικής μηχανικής, επειδή
“επανασχεδιάζει τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι σκέφτονται για την ανθρώπινη επαφή, το άγγιγμα, την οικειότητα”.
Το AIDS ήταν μια τόσο τρομακτική ασθένεια, που οι άνθρωποι έπρεπε να αποφεύγουν όχι μόνο το σεξ αλλά και κάθε ανθρώπινη επαφή. Το ίδιο και με το COVID. Τόσο το AIDS όσο και το COVID παρουσιάζονταν ως Θάνατος, και το να έχεις κάποιο από τα δύο σε χαρακτήριζε ως πιθανό δολοφόνο, για να απομονωθείς.
Ένας άλλος αξιοσημείωτος παραλληλισμός είναι η χρήση του τεστ PCR. Οι άνθρωποι έπρεπε να υποβληθούν σε έλεγχο με τη χρήση PCR για να διαπιστώσουν αν είχαν τον ιό HIV. Ο Κάρι Μάλις [Kary Mullis], ο εφευρέτης της τεχνολογίας PCR, εξοργίστηκε, καθώς γνώριζε ότι το τεστ δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τη διάγνωση οποιασδήποτε μόλυνσης οποιουδήποτε είδους.
Μίλησε δημοσίως κατά της χρήσης της PCR για τη διάγνωση της λοίμωξης από τον ιό HIV και μίλησε εναντίον του Fauci, προσωπικά, επειδή επέμενε στη χρήση της. Προειδοποίησε επανειλημμένα ότι απλώς δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τις δοκιμές PCR για τη διάγνωση κλινικής λοίμωξης από ιούς. Κατά σύμπτωση, ο Μάλις πέθανε τον Αύγουστο του 2019, λίγους μήνες πριν από το ξέσπασμα του COVID-19.
Σε μια συνέντευξη του 1980, ο Μάλις δήλωσε:
“[Ο Fauci] δεν ξέρει τίποτα πραγματικά για το οτιδήποτε, και θα του το έλεγα αυτό κατάμουτρα. Ο άνθρωπος πιστεύει ότι μπορείς να πάρεις ένα δείγμα αίματος και να το βάλεις σε ένα ηλεκτρονικό μικροσκόπιο και αν έχει έναν ιό εκεί μέσα, θα το καταλάβεις. Δεν καταλαβαίνει από ηλεκτρονικό μικροσκόπιο και δεν καταλαβαίνει από ιατρική και δεν θα έπρεπε να βρίσκεται σε μια θέση όπως αυτή που βρίσκεται”.
Τι πραγματικά προκαλεί το AIDS;
Η ανακάλυψη του HIV, του ιού της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας, ο οποίος λέγεται ότι προκαλεί το σύνδρομο επίκτητης ανοσοανεπάρκειας ή AIDS, είναι μια ταραχώδης ιστορία. Ο ιός ανακαλύφθηκε αρχικά από τον Dr. Luc Montagnier, αλλά ο Dr. Robert Gallo πήρε τα εύσημα γι’ αυτόν.
Μετά από μια αμφισβητούμενη μάχη, η ανακάλυψη πιστώθηκε τελικά και στους δύο. Ωστόσο, ενώ ο Gallo και ο Fauci επέμεναν ότι ο ίδιος ο ιός ήταν η μοναδική αιτία του AIDS, ο Montagnier πίστευε ότι για την ανάπτυξη του AIDS απαιτούνταν και άλλες συν-λοιμώξεις.
Η ταινία περιγράφει λεπτομερώς τον τρόπο με τον οποίο ο Fauci χειραγώγησε την επιστήμη για να εξηγήσει την ανωμαλία των ασθενών με AIDS οι οποίοι είχαν αρνητικό τεστ για τον ιό HIV. Είχαν όλα τα συμπτώματα του AIDS, αλλά καμία λοίμωξη από τον ιό HIV. Ο Fauci έλυσε το πρόβλημα απλά μετονομάζοντας τις περιπτώσεις με αρνητικό HIV σε “ιδιοπαθή CD4+ λεμφοκυτταροπενία” (ICL).
Η ερωτική σχέση του Φάουτσι με τα τοξικά φάρμακα
Αναλύοντας το ρόλο του Φάουτσι στις επιδημίες του AIDS και του COVID, γίνεται σαφές ότι έχει ένα εγχειρίδιο δράσης και δεν είναι αρκετά δημιουργικός ώστε να παρεκκλίνει έστω και λίγο από αυτό. Έχει επίσης μια προτίμηση στα υπερβολικά τοξικά και θανατηφόρα φάρμακα, επιμένοντας στη χρήση τους αφού η έρευνα έχει αποδείξει τη θανατηφόρα δράση τους.
Στις δεκαετίες του 1980 και του ’90, το φάρμακο της επιλογής του για το AIDS ήταν το AZT, ένα αποτυχημένο φάρμακο για τον καρκίνο με ακραία τοξικότητα.
Παρά το γεγονός αυτό, ο Fauci συνέστησε να προσφέρεται το φάρμακο σε οροθετικούς ασθενείς, ακόμη και αν ήταν υγιείς και ασυμπτωματικοί. Πολλοί πέθαναν από τις παρενέργειες μέσα σε ένα ή δύο χρόνια.
Ταυτόχρονα, ο Fauci μπλόκαρε τη χρήση άλλων θεραπειών που υπόσχονταν πολλά, όπως η υπερθερμία, οι ενέσεις βιταμίνης C και η θεραπεία με όζον, αφήνοντας τους ασθενείς χωρίς άλλες εναλλακτικές λύσεις εκτός από το AZT.
Το ίδιο πράγμα συνέβη και κατά τη διάρκεια της Κόβιντ. Ο Fauci υπερασπίστηκε το remdesivir, μια αποτυχημένη θεραπεία του Έμπολα με υψηλή θανατηφόρα δράση, φροντίζοντας να επιλεγεί ως το μοναδικό “πρότυπο θεραπείας” για το COVID, ενώ όλες οι άλλες επιλογές απορρίφθηκαν, δυσφημίστηκαν ή/και απαγορεύτηκε η χρήση τους. Αυτό περιελάμβανε άμεσα διαθέσιμα εκτός πατέντας και φθηνά φάρμακα όπως η υδροξυχλωροκίνη και η ιβερμεκτίνη, αλλά και πράγματα όπως η βιταμίνη D.
Στην ταινία, ο Κένεντι λέει:
“Ο θείος μου και ο Τέρι Μπερν πέρασαν πολύ χρόνο με τον Φάουτσι προσπαθώντας να τον πείσουν να δημιουργήσει μια παράλληλη δράση. Η πρότασή τους ήταν να δημιουργήσουν ένα παράλληλο σύστημα έγκρισης που θα επέτρεπε στους γιατρούς της κοινότητας του AIDS να διεξάγουν κλινικές μελέτες σε έτοιμα φάρμακα που ούτε η φαρμακοβιομηχανία ούτε το NIAID ήθελαν να δοκιμάσουν.
Το AZT εκείνη την εποχή ήταν το πιο ακριβό φάρμακο στην ιστορία. Το κόστος του ήταν 10.000 δολάρια για ένα έτος θεραπείας και για να αποδώσει αυτό το φάρμακο, ο Φάουτσι έπρεπε να βεβαιωθεί ότι δεν υπήρχαν ανταγωνιστές στην αγορά.
Μέρος της στρατηγικής του NIAID, του Άντονι Φάουτσι και των συνεργατών του στην Burroughs Wellcome ήταν να διασφαλίσουν ότι αυτά τα φάρμακα δεν θα έπαιρναν έγκριση από τον FDA [Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων], διότι αυτό θα σκότωνε το AZT”.
Η ταινία συνεχίζει με λεπτομέρειες για το πώς το AZT άλλαξε για πάντα το σύστημα έγκρισης φαρμάκων στον FDA, ο οποίος προηγουμένως επέμενε στη μακροχρόνια επαλήθευση της ασφάλειας και της αποτελεσματικότητας. Τα περισσότερα φάρμακα έπρεπε να μελετηθούν για 10 χρόνια πριν ο FDA εξετάσει το ενδεχόμενο έγκρισης. Αυτό έληξε με το AZT.
Δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ μακροχρόνιες μελέτες σε ζώα για το φάρμακο, και ο Fauci κήρυξε τη δοκιμή του AZT σε ανθρώπους επιτυχημένη και την ολοκλήρωσε μετά από μόλις τέσσερις μήνες. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι αυτό δεν ήταν καθόλου αρκετό για να ανιχνευθούν οι παρενέργειες. Ο FDA έδωσε το πράσινο φως και ο Φάουτσι απέκλεισε κάθε διαφωνούντα επιστήμονα.
Ο ανήθικος βασανισμός των παιδιών από τον Φάουτσι
Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, ο Φάουτσι βοήθησε επίσης να εξασφαλίσουν οι φαρμακευτικές εταιρείες πρόσβαση σε ορφανά παιδιά και παιδιά σε ανάδοχες οικογένειες σε επτά πολιτείες. Τα παιδιά, συμπεριλαμβανομένων των βρεφών, πολλά από τα οποία κρίθηκαν θετικά στον HIV με τη χρήση PCR, αλλά και παιδιά που δεν ήταν, χρησιμοποιήθηκαν ως πειραματόζωα για πειραματικά φάρμακα για τον HIV και το AIDS.
Ο Φάουτσι, μαζί με φαρμακευτικές εταιρείες, χρηματοδοτούσε αυτά τα φρικτά και ανήθικα πειράματα. Όπως εξηγεί η Μέρι Χόλαντ, πρόεδρος της οργάνωσης Children’s Health Defense, αν τα παιδιά αρνούνταν να καταπιούν τα φάρμακα από το στόμα, τους έβαζαν γαστρικό σωλήνα και τους έδιναν με τη βία τα φάρμακα.
Πολλά από αυτά τα παιδιά πέθαναν. Ένας τάφος στη Νέα Υόρκη περιέχει τουλάχιστον 80 παιδιά – όλα έγχρωμα παιδιά. Και, ενώ οι νόμοι σαφώς παραβιάστηκαν, δεν επιβλήθηκε ποτέ κανενός είδους τιμωρία.
Ο Φάουτσι και οι φαρμακευτικές εταιρείες θεωρούσαν ξεκάθαρα αυτά τα παιδιά ως αναλώσιμα, διότι έτσι τους συμπεριφέρονταν. Ιατρικά πειράματα γίνονταν επίσης σε παιδιά με νοητική αναπηρία που ζούσαν σε κρατικά ιδρύματα.
Ο εθνικός νόμος του 1986 περί τραυματισμών από παιδικό εμβόλιο
Το 1986, ο πρόεδρος Ρόναλντ Ρέιγκαν υπέγραψε τον νόμο για την Εθνική Πράξη για τις Τραυματισμούς από Παιδικά Εμβόλια, ο οποίος δημιούργησε ένα πρόγραμμα για την αποζημίωση των παιδιών που τραυματίστηκαν από τα εμβόλια.
Ενώ η πρόθεση ήταν να γίνουν τα εμβόλια ασφαλέστερα, ο νόμος είχε το αντίθετο αποτέλεσμα, καθώς παρείχε επίσης γενική προστασία ευθύνης στους κατασκευαστές εμβολίων.
Απελευθερωμένοι πλέον από την ευθύνη, οι κατασκευαστές εμβολίων έγιναν όλο και πιο απερίσκεπτοι στην ανάπτυξη εμβολίων. Η ασφάλεια δεν χρειάζεται να αποτελεί πρωταρχικό μέλημα, καθώς δεν υπάρχει καμία ποινή για τη δημιουργία και την πώληση ενός επικίνδυνου προϊόντος.
Τα εμβόλια COVID είναι το πιο πρόσφατο και πιο κραυγαλέο παράδειγμα αυτού
Στο παιχνίδι και ο Γκέιτς (Gates)
Η ταινία περιγράφει επίσης λεπτομερώς τη συνεργασία του Φάουτσι με τον Μπιλ Γκέιτς. Όπως σημειώνει ο Κένεντι, η ιδέα πίσω από τα εμβόλια δεν αφορά την παροχή μιας λύσης αλλά τη δημιουργία μιας μόνιμης βιομηχανίας. Ο Γκέιτς έχει περάσει πάνω από δύο δεκαετίες χτίζοντας μια αγορά εμβολίων και επιθυμεί σαφώς να μονοπωλήσει τη βιομηχανία, όπως ακριβώς έκανε και με τη Microsoft. Όπως σημειώνει ο Δρ Ρόμπερτ Μαλόουν στην ταινία:
Ο Γκέιτς έχει παραδεχθεί δημοσίως ότι τα εμβόλια είναι η πιο κερδοφόρα επένδυση που έχει κάνει ποτέ, με απόδοση 20 προς 1. Το 2000, ο Φάουτσι συναντήθηκε με τον Γκέιτς, ο οποίος ζήτησε να συνεργαστεί με το NIH σε μια συμφωνία για τον εμβολιασμό ολόκληρου του παγκόσμιου πληθυσμού με μια σειρά νέων εμβολίων.
Το 2009, η συμφωνία αυτή μετονομάστηκε σε “Δεκαετία των εμβολίων”, στόχος της οποίας ήταν η εφαρμογή υποχρεωτικών εμβολιασμών για κάθε ενήλικα και παιδί στον πλανήτη μέχρι το 2020 – την ίδια χρονιά που η κόβιντ εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο. Οι παγκόσμιες εντολές εμβολιασμού δρομολογήθηκαν το επόμενο έτος, με μόλις ένα χρόνο καθυστέρηση.
Έρευνα μέσω κέρδους-λειτουργίας υπό την εποπτεία του Φάουτσι
Ο Φάουτσι είναι υπεύθυνος για έναν ετήσιο προϋπολογισμό περίπου 6,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Παίρνει άλλα 1,6 δισεκατομμύρια δολάρια από τον στρατό για να κάνει έρευνα για τα βιολογικά όπλα, από όπου προέρχεται το 68% του μισθού του ύψους 437.000 δολαρίων ετησίως.
Ο Φάουτσι είναι ο υψηλότερα αμειβόμενος ομοσπονδιακός υπάλληλος στις ΗΠΑ. Δεύτερος υψηλότερος είναι ο πρόεδρος των ΗΠΑ, με 400.000 δολάρια ετησίως.
Παρόλο που η έρευνα κέρδους-λειτουργίας δεν έχει προσφέρει ποτέ ούτε μία επιστημονική ή ιατρική ανακάλυψη που να μας έχει βοηθήσει να ανταποκριθούμε σε μια πανδημία, ο Φάουτσι συνέχισε να την κάνει επειδή ήταν κρίσιμη τόσο για τον μισθό του όσο και για τη ροή χρηματοδότησης του NIAID.
Το μεγαλύτερο μέρος της χρηματοδότησης του NIAID προοριζόταν να χρησιμοποιηθεί για τη μελέτη της αμερικανικής υγείας και τη βελτίωσή της, για την εξάλειψη των μολυσματικών αλλεργικών ασθενειών και των αυτοάνοσων ασθενειών. Αντ’ αυτού, υπό την επίβλεψη του Φάουτσι, η επιδημία χρόνιων ασθενειών έχει εκραγεί.
Αυτό, παρά το γεγονός ότι μεταξύ του Φάουτσι, του Γκέιτς και του βρετανικού Wellcome Trust, ελέγχουν το 63% της παγκόσμιας βιοϊατρικής έρευνας μέσω της χρηματοδότησής τους.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, μόνο ο Φάουτσι έχει διανείμει περισσότερα από 930 δισεκατομμύρια δολάρια σε ερευνητικές επιχορηγήσεις μέσω του NIAID. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ελέγχουν τα πάντα, στην πραγματικότητα, επειδή έχουν επίσης τη δυνατότητα να σταματήσουν τη χρηματοδότηση σε ερευνητικά προγράμματα που δεν θέλουν να υλοποιηθούν.
Ο Φάουτσι, όλα αυτά τα χρόνια στο NIAID επέτρεψε να εκτοξευθούν στα ύψη τα ποσοστά των χρόνιων ασθενειών. Δεν έχει κάνει τίποτα για τη δημόσια υγεία. Αντιθέτως, όπως εξηγείται στο βιβλίο και στην ταινία του Kennedy,
η υπηρεσία του μετατράπηκε σε εκκολαπτήριο για τη φαρμακοβιομηχανία.
Όπως σημειώνει ο Κένεντι,
ο Φάουτσι “ήταν ο αρχιτέκτονας της αιχμαλωσίας της υπηρεσίας στο πλαίσιο μιας υπηρεσίας δημόσιας υγείας”.
COVID-19 – Το αποκορύφωμα της εγκληματικής επιχείρησης του Φάουτσι
Όσον αφορά την πανδημία κόβιντ-19, ο Κένεντι την παρομοιάζει με την κορύφωση της καριέρας του Φάουτσι. Αφηγείται πώς ο Φάουτσι υπήρξε βασική φιγούρα στον σχεδιασμό της πανδημίας – όχι πώς να την αποτρέψει κανείς, αλλά πώς να τη δημιουργήσει, καθώς η θνησιμότητα από μολυσματικές ασθένειες είχε μειωθεί τόσο δραματικά, ώστε οι μολυσματικές ασθένειες γίνονταν όλο και πιο χαμηλή προτεραιότητα.
Τον Οκτώβριο του 2019, το Ίδρυμα Γκέιτς συνδιοργάνωσε το Event 201, μια επιτραπέζια προσομοίωση αυτού που επρόκειτο να γίνει το ξέσπασμα της επιδημίας COVID μόλις έξι εβδομάδες αργότερα. Άλλοι χορηγοί ήταν το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ και το Johns Hopkins School for Security, το οποίο χρηματοδοτείται από το NIAID. Μεταξύ των συμμετεχόντων ήταν και η Avril Haines, πρώην αναπληρώτρια διευθύντρια της CIA.
Όπως σημείωσε ο Κένεντι,
“Τι δουλειά έχει η CIA να φιλοξενεί μια προσομοίωση για τη δημόσια υγεία; Η CIA δεν είναι υπηρεσία δημόσιας υγείας. Είναι μια υπηρεσία πληροφοριών, δεν ασχολείται με τη δημόσια υγεία”.
Οι συμμετέχοντες συζήτησαν πολλά πράγματα, μεταξύ άλλων πώς να καταστείλουν τους αντιεμβολιαστές και να καταπολεμήσουν την παραπληροφόρηση σχετικά με τον ιό. Αυτό που δεν συζήτησαν ήταν πώς να αντιμετωπίσουν πραγματικά τη μόλυνση και να σώσουν ζωές- πώς να συνεργαστούν με τους γιατρούς στο πεδίο για να καθορίσουν τους καλύτερους τρόπους δράσης.
Το ότι η άσκηση δεν αφορούσε τη διαφύλαξη της δημόσιας υγείας φάνηκε επίσης από τα σχόλια ενός συμμετέχοντα, ο οποίος πρότεινε ότι θα έπρεπε να είναι σε “πολεμική ετοιμότητα”. Η ταινία συνεχίζει να εξετάζει πώς η πανδημία της κόβιντ ακολούθησε το σενάριο του Event 201 και πώς χρησιμοποιήθηκε για να αφαιρέσει από το κοινό συνταγματικά δικαιώματα και ελευθερίες.
Κατάφωρη περιφρόνηση της ανθρώπινης ζωής
Η ταινία εξετάζει πώς οι επιτυχημένες θεραπείες για την κόβιντ αγνοήθηκαν, αποσιωπήθηκαν και διασύρθηκαν υπέρ του τοξικού ρεμντεσιβίρ και πώς οι γιατροί τιμωρήθηκαν (και εξακολουθούν να τιμωρούνται) για τη θεραπεία και την πραγματική διάσωση των ασθενών τους. Όπως εξηγεί ο Δρ Πολ Μάρικ στην ταινία, υπάρχει ένα πολύ σαφές κίνητρο πίσω από την καταστολή των επιτυχημένων θεραπειών.
Η άδεια επείγουσας χρήσης (EUA) μπορεί να χορηγηθεί σε φάρμακα και εμβόλια μόνο εάν δεν υπάρχουν διαθέσιμες εναλλακτικές λύσεις. Εάν η υδροξυχλωροκίνη ή η ιβερμεκτίνη γίνονταν δεκτές ως εφαρμόσιμες θεραπείες, ούτε το ρεμντεσιβίρ ούτε κανένα από τα εμβόλια για την κόβιντ – και τα δύο είναι επιχειρήσεις πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων – δεν θα μπορούσαν να λάβουν άδεια EUA.
Έτσι, για να το θέσουμε ευθέως, η κυβέρνηση των ΗΠΑ και οι φαρμακευτικές εταιρείες έβαλαν τα κέρδη πάνω από την ανθρώπινη ζωή και τα μέσα ενημέρωσης συμπορεύτηκαν με αυτό, καλύπτοντας τις μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες αντί να ενημερώσουν γιά την αλήθεια.
Εγκληματικές αποκρύψεις
Το ντοκιμαντέρ εξετάζει επίσης πώς συγκαλύφθηκε η προέλευση του SARS-CoV-2 και τον κεντρικό ρόλο που έπαιξε ο Φάουτσι σε αυτό. Ο ίδιος και άλλοι χρηματοδότες της έρευνας για το κέρδος λειτουργίας στους κορονοϊούς στο Ινστιτούτο Ιολογίας Γουχάν – ο διευθυντής του NIH Δρ Φράνσις Κόλινς και ο επικεφαλής του Wellcome Trust Τζέρεμι Φάραρ – ήταν τόσο τρομοκρατημένοι από το ενδεχόμενο να εντοπιστεί ο SARS-CoV-2 στο εν λόγω εργαστήριο που χρησιμοποιούσαν καρτοκινητά τηλέφωνα για να επικοινωνούν μεταξύ τους τις πρώτες ημέρες της πανδημίας.
Οι μεγάλες τεχνολογικές εταιρείες διαδραμάτισαν επίσης βασικό ρόλο, καλύπτοντας τον Φάουτσι και κάνοντας τη βρώμικη δουλειά γι’ αυτόν. Τα στοιχεία δείχνουν ότι οι πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης έχουν συνεργαστεί με την κυβέρνηση για να λογοκρίνουν για λογαριασμό της, κάτι που είναι εντελώς παράνομο και αποτελεί ξεκάθαρη παραβίαση του Συντάγματος των ΗΠΑ. Ο ίδιος ο Φάουτσι έχει επίσης κινήσει τα νήματα όταν ήταν απαραίτητο. Όπως σημειώνεται στην ταινία:
“Ο Fauci συνεργάστηκε με τον Mark Zuckerberg. Υπήρχαν μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου μεταξύ τους, και αυτό είναι μια πλήρης σύγκρουση επειδή το Facebook έχει επενδύσει στα εμβόλια. Η Google έχει επενδύσει στα εμβόλια. Έχουν σύγκρουση συμφερόντων. Η Microsoft κατασκευάζει τα διαβατήρια των εμβολίων.
Και όμως ο Δρ Φάουτσι – ο οποίος υποτίθεται ότι δεν πρέπει να συντονίζει την πολιτική υγείας με κερδοσκοπικούς φορείς που έχουν σύγκρουση συμφερόντων – λάμβανε πληροφορίες και προφανώς ευθυγράμμιζε το μήνυμά του με αυτό που ήθελαν να πετύχουν αυτές οι εταιρείες τεχνολογίας”.
Ένα κύμα θανάτου
Η ταινία τελειώνει με την ανασκόπηση των καταστροφικών επιπτώσεων που παρατηρούνται σε όλο τον κόσμο από αυτές τις ανεπαρκώς δοκιμασμένες πειραματικές ενέσεις mRNA κόβιντ. Ενώ οι επιστήμονες εργάζονται εδώ και πολύ καιρό πάνω στην τεχνολογία mRNA, δεν κατάφεραν ποτέ να την κάνουν να λειτουργήσει, τουλάχιστον όχι με ασφάλεια. Όταν είναι αποτελεσματική, είναι επίσης πολύ τοξική.
Αλλά ο Γκέιτς, οι Μεγάλες Φαρμακοβιομηχανίες και οι Αμερικανικές υπηρεσίες υγείας έχουν επενδύσει πάρα πολύ βαθιά σε αυτό. Τη θεωρούν ως μια επαναστατική ιδέα και δεν είναι διατεθειμένοι να την αφήσουν να χαθεί. Και με βάση τα συγκλονιστικό αριθμό θανάτων που έχει ήδη προκληθεί, δεν φαίνεται να έχει σημασία πόσοι άνθρωποι θα πεθάνουν κατά τη διαδικασία τελειοποίησής της. Η συμβουλή μου; Μην επιτρέψεις να είσαι εσύ αυτός.
Ολόκληρη η ταινία, κι ακολουθεί απόσπασμα με ελληνικούς υπότιτλους
Διακεκριμένοι επιστήμονες από όλο τον κόσμο με ανοιχτή επιστολή τους, που δημοσιεύεται στην WSJ, επειδή θεωρούν πως δεν είναι αξιόπιστα κι αντικειμενικά τα αποτελέσματα της έρευνας που διεξήχθη από επιτροπή του ΠΟΥ στην Κίνα, καλούν την διεθνή κοινότητα να σπεύσει να διεξάγει μια διεξοδική, αξιόπιστη και διαφανής έρευνα με ην προσήκουσα δομή και διαδικασία. Κι αυτό γιατί αν δεν εξεταστεί με τον αντικειμενικότερο και ορθό, θαρραλέο και πλήρως επιστημονικά τρόπο η προέλευση αυτής της πανδημίας, κινδυνεύει η κοινότητα να παραμείνει απροστάτευτη κι απροετοίμαστη σε μια πιθανώς χειρότερη πανδημία στο μέλλον.
Κάλεσμα για μια πλήρη κι απεριόριστη Διεθνής ιατροδικαστική έρευνα για την προέλευση του COVID-19
4 Μαρτίου 2021
1. Εισαγωγή
Η εύρεση της προέλευσης του SARS-CoV-2 είναι ζωτικής σημασίας τόσο για την καλύτερη αντιμετώπιση του ρεύματος της πανδημίας και της μείωσης των μελλοντικών κινδύνων.
Δυστυχώς, πολύ περισσότερο από ένα χρόνο μετά το αρχικό ξέσπασμα η προέλευση της πανδημίας παραμένει άγνωστη. Ως επιστήμονες, κοινωνικοί επιστήμονες και επιστήμονες που επικοινωνούν ανεξάρτητα και συλλογικά εξετάζοντας τις ρίζες της πανδημίας COVID-19, πιστεύουμε ότι η απάντηση σ'ατό είναι αναγκαία κι απαραίτητη. Οι υποθέσεις σχετικά με την προέλευση της πανδημίας πρέπει να εξεταστούν διεξοδικά και να έχουν πλήρη πρόσβαση σε όλους παρέχοντας τους απαραίτητους πόρους και χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι πολιτικές ή άλλες ευαισθησίες. Με βάση την ανάλυσή μας, και όπως επιβεβαιώνεται από την παγκόσμια μελέτη που συγκλήθηκε από την Παγκόσμια Υγεία Οργάνωση (ΠΟΥ) και τις κινεζικές αρχές, δεν υπάρχουν ακόμη στοιχεία που να αποδεικνύουν πλήρως την φυσική προέλευση αυτού του ιού. Η υπόθεση της ζωονόσου, βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε πρότυπα προηγούμενων γεγονότα ζωονόσου, είναι μόνο μία από τις πιθανές πηγές SARS-CoV-2, παράλληλα με την υπόθεση ατυχημάτων που σχετίζονται με την έρευνα. Αν και η «συνεργατική» διαδικασία ανακάλυψης που έδωσε εντολή από την Παγκόσμια Συνέλευση Υγείας τον Μάιο του 2020, είχε ως στόχο να επιτρέψει μια πλήρη εξέταση της προέλευσης της πανδημίας, πιστεύουμε ότι οι διαρθρωτικοί περιορισμοί που ενσωματώνονται σε αυτήν την προσπάθεια, καθιστούν αδύνατη, για τον ΠΟΥ, την αποστολή για την πραγματοποίηση αυτής της φιλοδοξίας. Συγκεκριμένα, θέλουμε να ευαισθητοποιήσουμε το κοινό για το γεγονός ότι η μισή κοινή ομάδα που κλήθηκε στο πλαίσιο αυτής της διαδικασίας αποτελείται από Κινέζους πολίτες των οποίων η επιστημονική ανεξαρτησία μπορεί να είναι περιορισμένη, ότι τα διεθνή μέλη της κοινής ομάδας έπρεπε να βασίζονται σε πληροφορίες που οι κινεζικές αρχές επέλεξαν να μοιραστούν μαζί τους και ότι οποιαδήποτε κοινή έκθεση ομάδας πρέπει να εγκριθεί και από τους Κινέζους και τα διεθνή μέλη της κοινής ομάδας.
Καταλήξαμε λοιπόν στο συμπέρασμα ότι η κοινή ομάδα δεν είχε την εντολή, την ανεξαρτησία, ή τις απαραίτητες προσβάσεις για τη διεξαγωγή μιας πλήρους και απεριόριστης έρευνας σε όλες τις σχετικές υποθέσεις προέλευσης του SARS-CoV-2, είτε πρόκειται για φυσική διαρροή είτε για εργαστηριακό / ερευνητικό συμβάν.
Ανησυχούμε επίσης ότι το έργο της κοινής ομάδας έχει αναφερθεί ανακριβώς από τα μέσα ενημέρωσης ως ανεξάρτητη έρευνα της οποίας τα συμπεράσματα αντικατοπτρίζουν τα συμπεράσματα της ΠΟΥ. Στις 9 Φεβρουαρίου 2021 η κοινή συνέντευξη τύπου της Γουχάν ήταν ένα καλό παράδειγμα αυτής της παρανόησης. Παρόλο που το τα ευρήματα ήταν αυτά της κοινής ομάδας, αναφέρθηκαν ευρέως ότι εκπροσωπούν την ίδια την ΠΟΥ.
Ως ισχυροί υποστηρικτές του ΠΟΥ και της αποστολής του, πιστεύουμε ότι πρέπει να καταστεί σαφές ότι τα συμπεράσματα της μεικτής επιτροπής, αν και ενδεχομένως χρήσιμα σε περιορισμένο βαθμό, δεν αντιπροσωπεύουν ούτε την επίσημη θέση της ΠΟΥ ούτε το αποτέλεσμα απεριόριστης, ανεξάρτητης έρευνας.
Για αυτόν τον λόγο, πιστεύουμε ότι είναι απαραίτητο τα περιγράμματα μιας πλήρους και απεριόριστης έρευνας να καθοριστούν για να υπάρξει ένα πρότυπο βάσει του οποίου να μπορούν να αξιολογηθούν οι τρέχουσες και μελλοντικές προσπάθειες.
2. Περιορισμοί της παγκόσμιας μελέτης που πραγματοποίησε η ΠΟΥ
Τα ακόλουθα βασικά προβλήματα υπονομεύουν την υπάρχουσα κοινή μελέτη του WHO:
• Οι Όροι Αναφοράς, οι οποίοι διέπουν τους ακριβείς στόχους, καθήκοντα και ευθύνες της κοινής έρευνας διαπραγματεύτηκαν χωρίς επαρκή διαφάνεια (Ιούλιος 2020) και στη συνέχεια δημοσιοποιήθηκαν μετά από σημαντική καθυστέρηση (Νοέμβριος 2020). • Αυτοί οι Όροι Αναφοράς ήταν σημαντικά περιορισμένοι, για παράδειγμα ορίζοντας ότι οι περισσότεροι της επιτόπιας εργασίας έπρεπε να διεξαχθούν από την κινεζική πλευρά με τα αποτελέσματα απλά να έχουν κοινοποιηθεί στα διεθνή μέλη της κοινής ομάδας για αναθεώρηση και συζήτηση, σε μορφή που επέλεξε η κινεζική πλευρά. • Οι ενδιάμεσες και τελικές εκθέσεις της κοινής μελέτης βασίζονται σε συναίνεση μεταξύ των 17 Κινεζικών μελών και 17 διεθνών μελών της κοινής ομάδας. Είναι πιθανό, επομένως, ότι οι αναφορές που προκύπτουν από αυτήν τη διαδικασία να αποτελέσουν τελικά έναν απαραίτητο συμβιβασμό που βασίζεται εν μέρει σε πολιτικούς και άλλους περιορισμούς. • Η διαδικασία επιλογής διεθνών εμπειρογνωμόνων στην ομάδα δεν ήταν κατάλληλη για έλεγχο των συγκρούσεων συμφερόντων. • Οι δεξιότητες που αντιπροσωπεύονται στην ομάδα επικεντρώνονται αποκλειστικά στη δημόσια υγεία και τη ζωονόσο εις βάρος εγκληματολογικών δεξιοτήτων κατάλληλων για τη διερεύνηση εργαστηριακών ή σχετικών με την έρευνα ατυχημάτων. • Η ομάδα δεν είχε την εντολή ή την πρόσβαση σε λεπτομερή εργαστηριακά αρχεία, δεδομένα και προσωπικό σε βαθμό που θα τους επέτρεπε να αξιολογήσουν με βεβαιότητα τις διάφορες υποθέσεις. • Η ομάδα λειτούργησε στο πλαίσιο μιας ευρείας διάταξης του Κινεζικού Κρατικού Συμβουλίου, που απέτρεψε οποιαδήποτε αυθόρμητη ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με την πανδημία και συντόνισε την προσεκτική δημοσιοποίηση οποιωνδήποτε τέτοιου είδους πληροφοριών με την κινεζική κυβέρνηση. Αυτή η παραγγελία τέθηκε σε ισχύ μια εβδομάδα μετά την αποχώρηση της κοινής επιτροπής της αποστολής του ΠΟΥ τον Φεβρουαρίου 2020 από την Κίνα. • Τα διεθνή μέλη της κοινής ομάδας, με δική τους αποδοχή, συχνά βασίστηκαν σε προφορικές διαβεβαιώσεις που τους δόθηκαν από τους Κινέζους ομολόγους τους και όχι σε ανεξάρτητη διερεύνηση, ιδίως όσον αφορά την πιθανότητα εργαστηριακού ή σχετικού με έρευνα ατυχήματος . • Τουλάχιστον ένα μέλος της διεθνούς ομάδας είχε εκφράσει μια ισχυρή πεποίθηση προς την καθαρή υπόθεση ζωονόσου πριν συμμετάσχει στην έρευνα - όταν δεν υπήρχαν δεδομένα σχετικά με το ότι ο ιός SARS-CoV-2 ήταν διαθέσιμος - και ήταν απορριπτικός για την προέλευση που σχετίζεται με το εργαστήριο. Αυτές οι δημόσιες δηλώσεις δημιουργούν σοβαρές αμφιβολίες ως προς την επιστημονική αντικειμενικότητά του.
3. Πώς θα μοιάζει μια πλήρης έρευνα
Επειδή η έρευνα της κοινής ομάδας υπολείπεται της σημασίας, πιστεύουμε ότι είναι απαραίτητο για τη διεθνή κοινότητα να περιγράψει πώς θα μπορούσε να οργανωθεί μια πλήρης και απεριόριστη έρευνα. Μια τέτοια έρευνα θα πρέπει:
Πραγματοποιείται από μια πραγματικά ανεξάρτητη ομάδα χωρίς ανεπίλυτες συγκρούσεις συμφερόντων και όχι με πλήρη ή μερικό έλεγχο από οποιαδήποτε συγκεκριμένη ατζέντα ή χώρα.
Να είναι διεπιστημονική, συμπεριλαμβάνοντας επιδημιολόγους, ιολόγους, ειδικούς σε θέματα άγριας ζωής, ειδικούς δημόσιας υγείας, ιατροδικαστές, ειδικούς βιοασφάλειας και βιοασφάλειας κ.λπ.
Να συμπεριλαμβάνει πολλά άτομα με δεξιότητες κινεζικής γλώσσας και με κατανόηση της Κινέζικης κουλτούρας, που μπορεί να βοηθήσει στην ερμηνεία συμπεριφορών κατά τη διάρκεια των πρωτότυπων γεγονότων και επίσης βοήθεια για την αποκωδικοποίηση της δυναμικής κατά την ίδια την έρευνα.
Να ξεκινά τη μελέτη της λαμβάνοντας υπόψη όλα τα πιθανά σενάρια για κάθε διαδρομή. Αυτά πρέπει να περιλαμβάνουν: o Ένα καθαρό συμβάν ζωονόσου με / χωρίς ενδιάμεσο ξενιστή. o Λοίμωξη σε ένα σημείο δειγματοληψίας ενός εργαζομένου εργαστηρίου ή κάποιου συνοδευτικού μη εργαστηριακού προσωπικού o Μόλυνση κατά τη μεταφορά συλλεγέντων ζώων ή / και δειγμάτων · o Lab Acquired Infection (LAI) σε ένα από τα εργαστήρια στο Wuhan. o Διαφυγή εργαστηρίου χωρίς LAI, για παράδειγμα μέσω χειρισμού αποβλήτων ή ζώων που διέφυγαν ή απορρίφθηκαν ακατάλληλα.
• Ακολουθήστε μια κοινή ιατροδικαστική προσέγγιση, με βάση:
o Παραδοσιακή αυστηρή έρευνα επί τόπου ·
o Ο αναλυτής βασίζεται στο γραφείο για να κατανοήσει τα στοιχεία που συλλέγονται.
o Νοημοσύνη ανοιχτού κώδικα για τη συλλογή πρόσθετων πληροφοριών.
o Επισκόπηση προηγούμενων γεγονότων ζωονόσων και εργαστηριακών ατυχημάτων, από τα οποία μπορούν να αποκτηθούν
τεχνικές και θεσμικές γνώσεις .
• Έχετε πλήρη ή σημαντική πρόσβαση σε όλους τους ιστότοπους, αρχεία, δείγματα και προσωπικό ενδιαφέροντος, συμπεριλαμβανομένων:
o Βασικές αγορές Γουχάν ·
o Όλα τα εργαστήρια και τα ιδρύματα, κινέζικα ή διεθνή, που είναι γνωστό ότι έχουν εργαστεί σε κορονοϊούς ή κοινόχρηστες εγκαταστάσεις ή εξοπλισμό σε ομάδες οι οποίες εργάστηκαν
σε κορονοϊούς
o Στοιχεία νοσοκομείων από το φθινόπωρο του 2019 πρώιμων ή ύποπτων ασθενών, συμπεριλαμβανομένων συνεντεύξεων
με ασθενείς ή επαφές.
o Σημαντικές τοποθεσίες δειγματοληψίας παθογόνων, όπως το ορυχείο Mojiang.
o Τρέχον και παρελθόν προσωπικό, όπως εργαζόμενοι στα εργαστήρια το 2019 και άτομα παρόντα σε συγκεκριμένους ιστότοπους δειγματοληψίας.
• Έχετε πλήρη πρόσβαση σε όλα τα σχετικά αρχεία των εργαστηρίων και των ιδρυμάτων που εμπλέκονται στην έρευνα για κορονοϊό, συμπεριλαμβανομένων:
o Βασικές βάσεις δεδομένων παθογόνων, δειγμάτων και απομονώσεων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που λαμβάνονται εκτός σύνδεσης.
• Έχετε πλήρη πρόσβαση σε αναλυτικά δεδομένα, κατά προτίμηση απευθείας από την πηγή και στην αρχική του μορφή, και όχι συνοψιζόμενα δεδομένα. Αυτά τα δεδομένα μπορούν να ανωνυμοποιηθούν εάν είναι απαραίτητο. δεν πρέπει να υπάρχει νομικός λόγος περιορισμού στην πρόσβασή τους.
• Έχετε πλήρη πρόσβαση σε δείγματα της αγοράς, περιβαλλοντικά δείγματα, δείγματα νοσοκομείων και σε οποιοδήποτε άλλα
πιθανά δείγματα, όπως λύματα και τράπεζες αίματος με πλήρη άδεια εκτέλεσης ανεξάρτητης αλληλουχίας ή άλλες δοκιμές.
• Έχετε πλήρη πρόσβαση στα αρχεία κινεζικών CDC και στο σχετικό πρωτοβάθμιο νοσοκομείο ή / και κλινικά αρχεία.
• Έχετε πλήρη πρόσβαση σε άλλες βάσεις δεδομένων κινεζικών περιπτώσεων που περιγράφουν κρούσματα πνευμονίας.
• Να είναι σε θέση να πραγματοποιεί εμπιστευτικές συνεντεύξεις, συμπεριλαμβανομένων των πρώιμων περιπτώσεων και των συγγενών τους και το πρώην και το νυν προσωπικό που σχετίζεται με ιστότοπους ή ιδρύματα ενδιαφέροντος όπως αγορές, νοσοκομεία, τοποθεσίες δειγματοληψιών και εργαστήρια.
• Ανάπτυξη ενός ασφαλούς καναλιού αναφοράς για τα άτομα που συνεισφέρουν εμπιστευτικά πληροφορίες, οπουδήποτε και αν βρίσκονται, χωρίς φόβο τιμωρίας ή τιμωρίας.
4. Συμπέρασμα και επόμενα βήματα
Αναγνωρίζουμε ότι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, ως διεθνής οργανισμός που πρέπει να βασίζεται στη συνεργασία των μελών του όπως δηλώνει, είναι περιορισμένος σε αυτό που μπορεί να επιτύχει με αυτόν τον τύπο έρευνας.
Δεν είναι πρόθεσή μας να υπονομεύσουμε τον ΠΟΥ, ο οποίος λειτουργεί υπό δύσκολες συνθήκες σε μια εποχή τεράστιας παγκόσμιας ανάγκης.
Αν και η κοινή έρευνα ομάδας ήταν μια σημαντική ευκαιρία για τη διεθνή κοινότητα να αποκτήσει κάποιες, περιορισμένες και εξαιρετικά επιμελημένες πληροφορίες, δυστυχώς έχει αποδειχθεί αδιαφανής και περιοριστική, διακυβεύοντας σε μεγάλο βαθμό την επιστημονική εγκυρότητα της έρευνας.
Με περισσότερους από δύο εκατομμύρια θανάτους, περισσότερους από εκατό εκατομμύρια μολυσμένους από το COVID-19 παγκοσμίως, και μια τεράστια παγκόσμια διαταραχή που επηρεάζει μερικούς από τους πιο ευάλωτους πληθυσμούς του κόσμου, εμείς δεν μπορεί να αποδεχθούμε μια έρευνα για την προέλευση της πανδημίας που είναι κάτι λιγότερο από απολύτως διεξοδική και αξιόπιστη. Εάν δεν εξετάσουμε πλήρως και θαρραλέα την προέλευση αυτής της πανδημίας, κινδυνεύουμε να είμαστε απροετοίμαστοι για μια πιθανώς χειρότερη πανδημία στο μέλλον.
Επειδή πιστεύουμε ότι η κοινή διαδικασία και οι προσπάθειες μέχρι σήμερα δεν αποτελούν διεξοδική, αξιόπιστη και διαφανής έρευνα, καλούμε τη διεθνή κοινότητα να δημιουργήσει την
δομή και την διαδικασία που θα το κάνει.
Υπογράφοντες:
• Colin D Butler, Honorary Professor, National Centre for Epidemiology and Population
Health, Australian National University, Canberra, Australia (ORCID 0000-0002-2942-
5294)
• Bruno Canard, DR CNRS, molecular virologist, Aix Marseille University, France, (ORCID
0000-0003-4924-1991)
• Henri Cap, PhD, zoologist, Museum of Natural History, Toulouse, France
• Y. A. Chan, Postdoctoral Fellow, Broad Institute of MIT & Harvard, Cambridge, USA
(ORCID 0000-0002-0731-637X).
• Jean-Michel Claverie, Emeritus Professor of Medicine, virologist, Aix-Marseille
University, France, ( ORCID 0000-0003-1424-0315)
• Fabien Colombo, PhD Candidate, Communication and sociology of science, MICA,
Université Bordeaux Montaigne, France.
• Virginie Courtier, Evolutionary geneticist, Institut Jacques Monod, CNRS, France
(ORCID 0000-0002-9297-9230).
• Francisco A. de Ribera, Industrial Engineer, MBA, MSc(Res), Data scientist, Madrid,
Spain (ORCID 0000-0003-4419-636X)
• Etienne Decroly, DR CNRS, molecular virologist, Aix Marseille University, France,
(ORCID 0000-0002-6046-024X)
• Rodolphe de Maistre, MSc engineering, MBA, ex auditor IHEDN, France (ORCID 0000-
0002-3433-2420)
• Gilles Demaneuf, Engineering (ECP), Data Scientist at BNZ, Auckland, NZ, (ORCID:
0000-0001-7277-9533) (Co-Organizer)
• Richard H. Ebright, Professor of Chemistry and Chemical Biology, Rutgers University,
USA
• André Goffinet, MD, PhD, Emeritus Professor, University of Louvain Med Sch, Belgium
• François Graner, biophysicist, Research Director, CNRS and Université de Paris,
France, (ORCID 0000-0002-4766-3579)
• José Halloy, Professor of Physics, Biophysics and Sustainability, Université de Paris,
France, (ORCID 0000-0003-1555-2484)
• Milton Leitenberg, Senior Research Associate, School of Public Affairs, University of
Maryland, USA
• Filippa Lentzos, Senior Lecturer in Science & International Security, King’s College
London, United Kingdom (ORCID 0000-0001-6427-4025)
• Rosemary McFarlane, PhD BVSc, Assistant Professor of Public Health, University of
Canberra, Australia (ORCID 0000-0001-8859-3776)
• Jamie Metzl, Senior Fellow, Atlantic Council, USA (Co-Organizer)
• Dominique Morello, Biologist, DR CNRS and Museum of Natural History, Toulouse,
France
• Nikolai Petrovsky, Professor of Medicine, College of Medicine and Public Health,
Flinders University, Australia
• Steven Quay, MD, PhD, Formerly Asst. Professor, Department of Pathology, Stanford
University School of Medicine, USA (ORCID 0000-0002-0363-7651)
• Monali C. Rahalkar, Scientist ‘D’, Agharkar Research Institute, Pune, India
• Rossana Segreto, PhD, Department of Microbiology, University of Innsbruck, Austria
(ORCID 0000-0002-2566-7042)
• Günter Theißen, Dr. rer. nat., Professor of Genetics, Matthias Schleiden Institute,
Friedrich Schiller University Jena, Germany, (ORCID 0000-0003-4854-8692)
• Jacques van Helden, Professor of bioinformatics, Aix-Marseille University, France,
(ORCID 0000-0002-8799-8584)
Την δημιουργία του Κέντρου είχε προαναγγείλει ο Περιφερειακός Διευθυντής Ευρώπης του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας δρ Χανς Κλούγκε, (φωτογραφία), το 2021, μιλώντας στο πλαίσιο του Aristotle Medical Forum στη Θεσσαλονίκη. Όπως είχε πει, ένας από τους ρόλους του θα είναι να εστιάσει σε σημαντικά προβλήματα και δυσλειτουργίες που προκάλεσε η πανδημία σε ζωτικές υπηρεσίες υγείας. Σύμφωνα με στοιχεία του ΠΟΥ Ευρώπης που ανακοίνωσε τότε, τρία στα τέσσερα κράτη μέλη του ανέφεραν σημαντικές επιπτώσεις σε ένα ευρύ φάσμα υπηρεσιών Υγείας που εκτείνονται από την πρόληψη έως την αποκατάσταση. Αυτά είχαν ως αποτέλεσμα την αύξηση της νοσηρότητας, των αναπηριών, της θνησιμότητας, αλλά και τον υψηλότερο κίνδυνο κακής έκβασης σε χρόνια ασθενείς.
