Articles by "Παγκόσμια Ημέρα"

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Παγκόσμια Ημέρα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ακτιβιστής στις 0

Του Γιώργου Νικολαΐδη

Με αφορμές την συμπλήρωση 200 ετών από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης καθώς και την επέτειο της Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης (21 Μαρτίου), τιμούμε με το ταπεινό μας αυτό πόνημα την μνήμη των ηρώων μας και συνάμα τους ποιητές ανά τον κόσμο, μέσω του εκφραστικού μας, αριστοτέχνη του λόγου Αριστοτέλη Βαλαωρίτη.

Η Εταιρεία Συγγραφέων θέσπισε την Ημέρα Ποίησης το 1998. Τον Οκτώβριο του 1999, στη Γενική Διάσκεψη της UNESCO στο Παρίσι, η 21η Μαρτίου ανακηρύχθηκε Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης ως πρώτη ημέρα μετά την εαρινή ισημερία, που συνδυάζει το φως από τη μία και το σκοτάδι από την άλλη όπως η ποίηση, το φωτεινό πρόσωπο της αισιοδοξίας με το σκοτεινό του πένθους.

. «… Πατρίδα, να μακαρίζεις γενικώς όλους τους Έλληνες, που θυσιάστηκαν για σένα, να σ’ αναστήσουνε, να ξαναειπωθείς άλλη μία φορά ελεύθερη πατρίδα, που ήσουνα χαμένη και σβησμένη από τον κατάλογο των εθνών…» μας (υπεν)θυμίζει ο Μακρυγιάννης. Η Ελληνικά Επανάσταση υπήρξε όμως και μνημονεύεται, και ως κορυφαίο πολιτικοστρατιωτικό γεγονός για τη σύγχρονη Ιστορία της Ευρώπης, μιας και επέφερε αλλαγές που είχαν αντίκτυπο στα κατοπινά χρόνια.

Μα αλίμονο..! Πάντα θα ξεφυτρώνουν οι “λίγοι” αμαθείς και ανιστόρητοι, αξιοθρήνητοι αντιρρησίες της ιστορίας μας, που πάντα θα θεωρητικολογούν νομίζοντας πως κάνουν «επανάσταση ενάντια στο κατεστημένο» και φυσικά πάντα θα τους ανέχεται η πλειονότητα της κοινωνίας μας. Ας τους αφήσουμε εκεί που επέλεξαν να βρίσκονται. Να βαυκαλίζονται αναμεταξύ τους και να παίρνουν ο ένας απ΄τον άλλο κουράγιο και… σπρέι για να καταστρέφουν κάποια γκράφιτι με ήρωες της Επανάστασης. Επαγγελματίες ασυγκίνητοι τυπολάτρες, αιωνίως καταδικασμένοι να ξεκινούν την κάθε τους κουβέντα «ανάποδα και αμφισβητώντας». Γιατί στίχοι όπως οι τελευταίοι του «Σαμουήλ», «…και με τες πρώτες αστραπές και με τα πρωτοβρόχια χλωρό χορτάρι φύτρωσε, δάφνες, έλιές, μυρτούλες, ελπίδες, νίκες και σφαγές - χαρές κ' ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ !!»  μάλλον δεν «άγγιξαν» ποτέ την έρμη και αξιολύπητη, ανθελληνική τους ψυχή…

Τιμή και μνήμη για τους ήρωες του ΄21 και φωτεινό παράδειγμα για την ζωή μας να είναι πάντα αυτοί ! Για να μπορούμε να είμαστε περήφανοι για την ιστορία που με άφθονο αίμα έγραψαν!

Με θυσίες, ανείπωτο πόνο και θάρρος! Και με τόση λαχτάρα αιώνων για ιδανικά και ΛΕΥΤΕΡΙΑ !!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!


Σύντομη ιστορική αναδρομή:

Στις 13 Δεκεμβρίου του 1803 το Σούλι ήταν υπό την πολιορκία του Αλή Πασά. Μετά από πολυήμερη άμυνα, οι Σουλιώτες λύγισαν από την πείνα και τις κακουχίες και αναγκάστηκαν να συνθηκολογήσουν. Συμφώνησαν να παραδώσουν τα όπλα τους και να απομακρυνθούν από το Σούλι. Ο κοσμοκαλόγερος Σαμουήλ έμεινε τελευταίος, μαζί με λίγους συντρόφους του, ηλικιωμένους και βαριά τραυματίες, για να παραδώσουν την μπαρουταποθήκη, που ήταν μέσα στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, σε έναν βραχότοπο. Όταν οι άντρες του Αλή πασά έφτασαν στην αποθήκη, ο Σαμουήλ έβαλε φωτιά και μαζί με τους πέντε συντρόφους του ανατινάχθηκαν. Δεν παραδόθηκαν, παρά μόνο στον Θεό. Η αυτοθυσία πέρασε στην ιστορία. Άλλωστε, οι Σουλιώτες ήταν γνωστοί για τον ηρωισμό και τον πατριωτισμό τους....



Αριστοτέλης Βαλαωρίτης (1824 - 1879)

Γεννήθηκε στην Αγία Μαύρα Λευκάδας. Ήταν επικός ποιητής του αρματολισμού - ένας από τους πιο διακεκριμένους Επτανήσιους ποιητές του 19ου αιώνα και πολιτικός. Στην περίπτωση του Βαλαωρίτη ο τίτλος του «εθνικού ποιητή» δόθηκε διότι «αντλούσε σχεδόν αποκλειστικά τα θέματά του από τη νεώτερη ελληνική ιστορία και επειδή υπερασπίστηκε την εθνική ιδέα όχι μόνο με το λόγο του αλλά και εμπράκτως». Όμως με δεδομένο πως και άλλοι ποιητές και πεζογράφοι της εποχής του αντλούσαν από το ίδιο υλικό, η Έρη Σταυροπούλου (καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή τού Πανεπιστημίου Αθηνών), εξηγεί πως η διάκριση αυτή του Βαλαωρίτη οφειλόταν: α) στη δημοτική γλώσσα που χρησιμοποίησε –θελκτικό στοιχείο για το ακροατήριό του μα που άρμοζε και με το «ήθος και τη φωνή των διαφόρων ηρώων του», β) στο πάθος και το τραγικό μεγαλείο με το οποίο πρόβαλε τους ήρωές του, γ) η συγκυρία επέτεινε όλα αυτά. Κι έτσι ήταν επακόλουθο οι κριτικοί να επισημάνουν «διαρκώς θετικά», αυτά τα δεδομένα, «αναδεικνύοντας τον Βαλαωρίτη στον εγκυρότερο ποιητικό εκφραστή της Μεγάλης Ιδέας.

Δείτε το βίντεο με την απαγγελία πατώντας https://youtu.be/Theh9PUqo0w

 

Φωτο : Ο Ρήγας Φεραίος και ο Αδαμάντιος Κοραής βγάζουν την Ελλάδα από τον τάφο της.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος που είναι αύριο, το «οικολογικό αποτύπωμα» είναι μια έννοια που τα επόμενα χρόνια θα βοηθήσει πιστεύω πολύ να ξεκαθαριστούν τα πράγματα σε σχέση με τη δυνατότητα για την ευζωία των γενεών, που θα ακολουθήσουν. Είναι ένας τρόπος να μετρούνται οι επιδράσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας πάνω στον πλανήτη, υπολογίζοντας τους φυσικούς πόρους που καταναλώνει μια κοινωνία -ή ένας άνθρωπος- για να καλύψει τις ανάγκες της, σε σύγκριση με τη συνολική δυνατότητα της γης να παράγει και να αναπαράγει αυτούς τους πόρους, με όρους βιωσιμότητας.

Υπάρχει βέβαια μεγάλη αδικία σε σχέση με την κατανομή του οικολογικού αποτυπώματος για τους ανθρώπους σε διάφορες περιοχές της Γης. Το μέγεθος διαφέρει από χώρα σε χώρα και εξαρτάται από τον τρόπο ζωής και κατανάλωσης. Το οικολογικό αποτύπωμα ενός μέσου Ευρωπαίου, για παράδειγμα, είναι πολύ μεγαλύτερο από του μέσου Αφρικανού ή Ασιάτη. Αν όλοι οι κάτοικοι του πλανήτη ζούσαν και κατανάλωναν όπως οι Ευρωπαίοι, θα χρειαζόμασταν περίπου τρεις πλανήτες… Αυτό, όπως αντιλαμβανόμαστε, σημαίνει πολλά πράγματα. Σημαίνει, για παράδειγμα, ότι οι Ευρωπαίοι ζούμε σε βάρος των άλλων πληθυσμών και ιδίως της Αφρικής, πράγμα ασυμβίβαστο σε σχέση με τη δίκαιη κατανομή των πόρων. Συνδέεται κατά κάποιον τρόπο και με το έντονο μεταναστευτικό ρεύμα των λαών της Αφρικής.

Επιμέρους στοιχεία του οικολογικού αποτυπώματος είναι το ενεργειακό και το υδατικό αποτύπωμα. Στην Ελλάδα έχουμε έναν αρκετό υψηλό δείκτη ενεργειακού και υδατικού αποτυπώματος, πράγμα που σημαίνει ότι το περιβάλλον αντιμετωπίζεται με τη στρεβλή νοοτροπία της ανεξάντλητης πηγής πόρων. Και η απορία είναι γιατί αυτά τα στοιχεία δεν είναι διαρκώς στην επικαιρότητα και δεν δημοσιοποιούνται, τη στιγμή που όλοι, και σε υψηλούς τόνους, αναφέρονται στην κλιματική αλλαγή και κρίση.

Ούτε φυσικά θα ακουστεί κάτι γι’ αυτά στις επικείμενες εκλογές της 25ης Ιουνίου, όπως δεν ακούστηκε και στις εκλογές της 21ης Μαΐου. Και δεν ακούγεται, γιατί η αντιμετώπιση αυτών των επιδράσεων στον πλανήτη με βάση το οικολογικό αποτύπωμα, αντικειμενικά οδηγεί στην δικαιότερη κατανομή του πλούτου, είτε μεταξύ των λαών, είτε μεταξύ των πολιτών στην ίδια κοινωνία.

Και το κυρίαρχο νεοφιλελεύθερο κοινωνικοοικονομικό σύστημα αυτό δεν το επιδιώκει και δεν το επιθυμεί!

Στέφανος Σταμέλλος


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Τo Κτήμα Γεροβασιλείου γιορτάζει την Παγκόσμια Ημέρα Οινοτουρισμού την Κυριακή, 13 Νοεμβρίου 2022, από τις 11πμ έως τις 5μμ.

Οι οινόφιλοι θα έχουν την δυνατότητα να ξεναγηθούν στον αμπελώνα και στο οινοποιείο και να περιηγηθούν στο μουσείο οίνου. Παράλληλα, θα πραγματοποιούνται γευστικές δοκιμές.


Στις 12μμ, οι καλλιτέχνες Renzo Gallo, Κώστας Τσόκλης και Κώστας Βαρώτσος θα μιλήσουν για τα έργα τους, που περιλαμβάνονται στη συλλογή Γεροβασιλείου.
Θα συντονίζει η Δρ αρχαιολόγος Τζένη Γεωργάκη.

Είσοδος ελεύθερη



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Του Γιώργου Νικολαΐδη

1.   Η ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΟΚΑΡΙΝΩΝ  ΚΑΙ  ΟΙ ΣΧΟΛΙΚΕΣ ΧΟΡΩΔΙΕΣ ΩΣ ΠΡΟΟΙΜΙΟ ΤΗΣ ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗΣ.  

1950.  Η Ελλάδα έχει βγει από την μεγάλη περιπέτεια του εμφυλίου. Οργανώσεις του εξωτερικού, όπως ο  Ελληνικός και ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός, η  "UNRRA"  (Οργανισμός Περίθαλψης και Αποκατάστασης των Ηνωμένων Εθνών) και η "CARE",  βοηθούν όσο μπορούν την πληγωμένη Ελλάδα να συνέλθει από τα δεινά της.  Πολλά πακέτα με διάφορα είδη βοήθειας για παιδιά και μεγάλους, καταφθάνουν σε χωριά προπαντός της επαρχίας.  Σε κάποιες αποστολές που προορίζονταν για το χωριό των Φερών, τα πακέτα καταφθάνουν στο Α΄ Δημοτικό σχολείο, όπου  καταγράφονται  τα είδη και κατανέμονται  ανάλογα με τις ανάγκες.

Ο δάσκαλος Ιωσήφ Νικολαΐδης υπηρετεί εδώ και 12 χρόνια σ΄  αυτό το σχολείο.              Όταν ανοίγονται κάποια πακέτα βοηθείας της  "UNRRA", βλέπει με μεγάλη του έκπληξη πως σε ένα από αυτά βρίσκονται  13 πήλινες οκαρίνες. Μεταχειρισμένες  μεν, αλλά σε τέλεια κατάσταση.  Το πακέτο έχει προέλευση από την Αμερική και οι οκαρίνες στάλθηκαν από Αμερικανόπουλα.  Γνωρίζοντας και αγαπώντας την μουσική με πάθος από τα μαθητικά του χρόνια στο Διδασκαλείο Αλεξανδρούπολης, αξιοποιεί το ανέλπιστο αυτό "δώρο" και συστήνει μία πρώτη ορχήστρα από 12 μαθητές και μαθήτριες του Δημοτικού. Τους  διδάσκει νότες και θεωρία μουσικής και αρχίζει τις πρόβες και τις εμφανίσεις σε εκδηλώσεις του σχολείου.  Το γεγονός γίνεται με ενθουσιασμό δεκτό από τα παιδιά και  την τοπική κοινωνία των Φερών και τα «καλά λόγια»  περισσεύουν απ΄ όλους τους Φεριώτες για την πρώτη αυτήν σχολική ορχήστρα.

Συγχρόνως δημιουργείται και η τρίφωνη σχολική χορωδία. Η συμμετοχή σε παρελάσεις, γυμναστικές επιδείξεις, σχολικές γιορτές και άλλες εκδηλώσεις γίνεται σιγά- σιγά κομμάτι των σχολικών δραστηριοτήτων και εμφανίσεων της μικρής ορχήστρας.  Είναι αξιοσημείωτο, το ότι δεν προϋπήρχε κάτι παρόμοιο στα σχολικά καλλιτεχνικά  δρώμενα των Δημοτικών Σχολείων των Φερών, κάτι που μαρτυρούν οι  συγκινητικές και νοσταλγικές αναμνήσεις των μαθητών εκείνης της εποχής ακόμη.

Το 1952 αγοράζονται αρκετές κοκάλινες καινούργιες οκαρίνες  και τα μέλη της ορχήστρας αυξάνονται. Με ενθουσιασμό περισσότερα τώρα παιδιά συμμετέχουν και πάλι στις εκδηλώσεις.

 

2.  Η ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

Γυμνάσιο στις  Φέρες δεν υπήρχε. Πρωτολειτούργησε το Φθινόπωρο του 1941 με την ονομασία "Οκτατάξιον Γυμνάσιον Αλεξ/πόλεως στις  Φέρες ". Αναγνωρίζεται ως "Γυμνάσιον Φερών" το 1947.  Αξίζει να αναφερθεί εδώ πως  λόγω του μικρού αριθμού καθηγητών δίδαξαν σ΄αυτό  οι δάσκαλοι Χριστόφορος Ράσσας, Ιωσήφ Νικολαϊδης, Νικόλαος Κυτόπουλος και άλλοι. Το γυμνάσιο στεγαζόταν σε οικία 120 τετρ. μέτρων στον δρόμο προς τα Αλώνια,  απέναντι από τον μύλο του Κοτσώνη.  Από το 1954 μέχρι το 1959 συστεγάζεται με το Α΄Δημοτικό σχολείο.  Στον πρωινό κύκλο κάνουν μαθήματα τα παιδιά του Δημοτικού και το απόγευμα λειτουργεί το σχολείο ως Γυμνάσιο.

Το 1957 με πρωτοβουλία του Γυμνασιάρχου Χρήστου Καλούδη, του γυμναστή Νίκου Ζηβόπουλου, όλου του Συλλόγου καθηγητών καθώς και του αείμνηστου δασκάλου Χριστόφορου Ράσσα  και μετά από πολλές επίπονες και συνεχείς ενέργειες  του προέδρου της κοινότητας Μιλτιάδη Πατακίδη, κατοίκων και άλλων παραγόντων, εγκρίνεται και αρχίζει η κατασκευή του πρώτου ορόφου του Γυμνασίου με κεφάλαιο 190.000 δρχ. που συγκεντρώθηκε από εράνους και εκδηλώσεις. Το 1958 εγκρίνεται ένα  ελάχιστο κρατικό κονδύλιο 200.000 δρχ. για την κατασκευή του δευτέρου ορόφου.   

Η συμμετοχή στην κατασκευή είναι ενθουσιώδης και γίνεται από τους κατοίκους και τους μαθητές. Ο καθένας προσφέρει ότι μπορεί σε είδος και εργασία. Αφιλοκερδώς δουλεύουν πολλοί για την ολοκλήρωση του κτιρίου. Οι μαθητές επίσης μεταφέρουν στα χέρια τούβλα και υλικά και προσφέρουν κάθε δυνατή βοήθεια στην ολοκλήρωση κατασκευής του Γυμνασίου τους. Στα μικρά έντυπα "προσκλητήρια" αναφέρεται πως  με "φανατισμό"  πρέπει να συνεισφέρουν όλοι για την αποπεράτωσή του!

Η κατασκευή διαρκεί μέχρι το  τέλος  του  1959. Τον Ιανουάριο του 1960 οι μαθητές συνεχίζουν τα μαθήματα  στο καινούργιο τους πια κτίριο.

Το 1956 ο Ιωσήφ Νικολαΐδης,  έχοντας  τα προηγούμενα χρόνια δημιουργήσει την επιτυχέστατη ορχήστρα των οκαρινών, προτείνει στην διεύθυνση του Γυμνασίου και ειδικά στον φίλο του,  καθηγητή φυσικής αγωγής και κατά μαρτυρίαν πολλών, άριστο ακορντεονίστα Νίκο Ζηβόπουλο, την δημιουργία της Φιλαρμονικής του Γυμνασίου. Τους δυο  τους συνδέει αλληλοεκτίμηση,  η αγάπη και γνώση για την μουσική μα και η οργανωτική, δημιουργική  και καλλιτεχνική σύμπνοια. Το γεγονός γίνεται δεκτό με ενθουσιασμό. Οι οικονομικοί πόροι όμως λείπουν παντελώς!  Ως μόνη λύση κρίνεται  και πάλι η συγκέντρωση χρημάτων με έρανο από τους κατοίκους των Φερών και των γύρω χωριών, που πολλά από τα παιδιά τους φοιτούν στο Γυμνάσιο.  Με περισσή χαρά ανταποκρίνονται και πάλι όλοι.  Χαρακτηριστική είναι η εισφορά του Τόλη Τσιακίρη, ο οποίος έδωσε το αξιοσημείωτο ποσό των 1000 δραχμών!  Ήταν σαν να δίνει σήμερα κάποιος περίπου 800 ευρώ.  Τα όργανα παραγγέλνονται και φθάνουν στο Γυμνάσιο. Κάποιοι μαθητές φέρνουν  όργανα από το  σπίτι τους, όπως κλαρίνα. 


Μετά την εξοικείωση με τα όργανα, αρχίζουν τα θεωρητικά μαθήματα μουσικής και  οι πρόβες  με τον δάσκαλο Ιωσήφ Νικολαΐδη και τον γυμναστή Νίκο Ζηβόπουλο. Τα δύο πρώτα εμβατήρια που διδάσκονται τα έχει συνθέσει ο Ιωσήφ Νικολαΐδης. Ξεκινούν και οι εμφανίσεις σε διάφορες εκδηλώσεις.  Στις παρελάσεις προπορεύεται η φιλαρμονική. Εμπλουτίζει το ρεπερτόριο της  με άλλα εμβατήρια.  Εμφανίζεται στις γυμναστικές επιδείξεις στο τέλος κάθε σχολικής χρονιάς και στην πλατεία του χωριού  σε δημοτικούς  χορούς στις εθνικές γιορτές επάνω σε ξύλινη εξέδρα. Παίζει  πένθιμα εμβατήρια στον Επιτάφιο ως και σε κηδείες ακόμη κάποιων επιφανών.

Συγχρόνως δημιουργείται και αναπτύσσεται η χορωδία του Γυμνασίου, λαμβάνοντας και αυτή μέρος σε διάφορες εθνικές, σχολικές και εκκλησιαστικές εκδηλώσεις όχι μόνο στις Φέρες αλλά και στα γύρω χωριά.

 

3. ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗΣ

Το 1960, παντρεμένος με την εκ Φερών Χρυσάνθη Μπουγίδου, ο Νίκος Ζηβόπουλος μετατίθεται στην Αθήνα, συμπληρώνοντας 8 χρόνια θητείας στις Φέρες.  Εργάζεται σε Γυμνάσιο του Πειραιά. Τοποθετείται ως μέλος της Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων. Αποβιώνει ως Διοικητικός υπάλληλος τον Ιανουάριο του 1972.

Τον Σεπτέμβριο του 1961, επίσης μετατίθεται ο Ιωσήφ Νικολαΐδης στην Θεσσαλονίκη. Εκεί για τα επόμενα 8 χρόνια συνεχίζει το διδασκαλικό και καλλιτεχνικό του έργο. Συνταξιοδοτείται το 1969 και αποβιώνει το 1990.

Η Φιλαρμονική μένει ακέφαλη. Δεν  υπάρχει κάποιος μουσικός να συνεχίσει την διδασκαλία και την διεύθυνσή της.  Έτσι πέφτει μοιραίως στην απαξίωση. Σαφή και ακριβή στοιχεία για το τέλος της δεν έχουμε. Εντοπίζουμε την παύση των εμφανίσεών  της στα έτη 1963-64. Τα όργανα μάθαμε πως σωρεύτηκαν πρόχειρα σε αποθηκευτικό χώρο του Γυμνασίου για αρκετά χρόνια και δυστυχώς κατόπιν εκποιήθηκαν. Τόση οικονομική ανάγκη επιτέλους υπήρχε για τα λιγοστά χρήματα που απέφεραν αυτά; Κάποιοι που πήραν τέτοιες αποφάσεις τότε, σίγουρα δεν θα διέθεταν ιδιαίτερη ευαισθησία ούτε για το πώς αποκτήθηκαν , ούτε και  για την ιστορία, τον θαυμασμό  και τα αγνά χειροκροτήματα που άφηναν πίσω τους αυτά ... Αλήθεια, δεν θα μπορούσαν από σεβασμό και μόνο για τις προσπάθειες κάποιων, διδασκόντων και μαθητών, να τα είχαν τοποθετήσει σε μια προθήκη και μαζί με φωτογραφίες να αποτελούσαν ένα μικρό "Μουσείο" του Γυμνασίου ;

Το  1964 το Κοινοτικό συμβούλιο Φερών αποφασίζει:

"….Απονέμει εις τον Δημοδιδάσκαλον Ιωσήφ Νικολαΐδην του Χρήστου  έπαινον δια  την μετ΄ ευσυνειδησίας και επιμελείας εκτέλεσιν των σχολικών του καθηκόντων, την αρτίαν και υποδειγματικήν οργάνωσιν της Φιλαρμονικής μουσικής του Γυμνασίου ως και δια την επιδειχθείσαν αξιέπαινον δραστηριότητα εις τον τομέα την κοινωνικής και εθνικής διαφωτήσεως των κατοίκων της κωμοπόλεως Φερρών. Συγχαίρει αυτόν και εύχεται όπως και εις το μέλλον εξακολουθήσει εργαζόμενος μετά του αυτού ζήλου…."

Ως επιμύθιο οφείλουμε από σεβασμό να αναφέρουμε, πως η ορχήστρα με τις οκαρίνες, η Φιλαρμονική και οι χορωδίες, αποτέλεσαν για εκείνα, τα από πολλές πλευρές χαλεπά χρόνια για την κοινωνία των Φερών και τα γύρω χωριά, κάτι εντελώς ξεχωριστό. Ξεχώρισαν για την  ευγενή ενασχόληση, μάθηση, συνεργασία και  προσφορά των μαθητών του Γυμνασίου και την εθελοντική και επίπονη προσφορά των διδασκόντων στα υποτυπώδη μέχρι τότε καλλιτεχνικά γεγονότα. Σήμερα, αναπολώντας οι μεγαλύτεροι τα μαθητικά τους χρόνια και ο γράφων τις πρώτες αλησμόνητες παιδικές μου αναμνήσεις, αναφερόμαστε αμέσως με περισσή νοσταλγία και λαχτάρα σ΄εκείνα. Ταπεινή μας ευχή, να αποτελέσουν παράδειγμα στην σημερινή μας καταναλωτική κοινωνία και στις ανούσιες  εν πολλοίς ασχολίες της νεολαίας.-





Δείτε το βίντεό μας πατώντας ΕΔΩ



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Σήμερα εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας στις γυναίκες που, αιώνες και δεκαετίες πριν από εμάς, στις πιο αντίξοες συνθήκες, όρθωσαν ανάστημα κι αγωνίστηκαν για ισότητα και σεβασμό στα δικαιώματά τους και την αξιοπρέπειά τους-τα δικαιώματά μας και την αξιοπρέπειά μας.

Το παράδειγμά τους φωτίζει τον δρόμο μας στους αγώνες που πρέπει και σήμερα να δοθούν ενάντια στις διακρίσεις κάθε μορφής, λόγω φύλου, φυλής, εθνικότητας, καταγωγής, ασθένειας, αναπηρίας, σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας φύλου. Ενάντια στο bullying, το ρατσισμό, το apartheid. Ενάντια στις γυναικοκτονίες.

Είναι χρέος των γυναικών να συνεχίζουν να αγωνίζονται, για τα δικαιώματα όλων όσοι υφίστανται διακρίσεις.

Ταυτόχρονα, είναι χρέος ολόκληρης της κοινωνίας και της νομοθετικής εξουσίας να αναγνωρίσουν ότι σήμερα, παρά την διακηρυγμένη και θεσμοθετημένη ισότητα, οι γυναίκες γίνονται θύματα δολοφονικών πράξεων, συνήθως από τους συζύγους-συντρόφους τους ή πρώην ή επίδοξους συντρόφους τους, με κυρίαρχη αιτία ότι είναι γυναίκες, πάνω στις οποίες οι δολοφόνοι αισθάνονται ότι έχουν εξουσία ζωής και θανάτου.

Η διεκδίκηση της νομικής αναγνώρισης της Γυναικοκτονίας, ως ιδιάζοντος εγκλήματος, αποτελεί πρόταγμα των καιρών. Την υπαγορεύει ο μεγάλος αριθμός των γυναικών-θυμάτων, που με αδιανόητη συχνότητα τους αφαιρούν τη ζωή τους. Την επιβάλλει η ανάγκη να προστατευθούν αποτελεσματικά τα επόμενα θύματα και να ανασχεθούν οι δράστες.

Σε αυτή τη συγκυρία είναι αξιέπαινη η πρωτοβουλία για την νομική κατοχύρωση του όρου Γυναικοκτονία, της οργάνωσης Strong Me και της Ασπασίας Θεοφίλου, την οποία στηρίζω με όλη μου τη δύναμη. Το βίντεο, σε έμπνευση της Γιάννας Κατωπόδη, είναι γροθιά στο στομάχι.

Η συνειδητοποίηση ότι, για κάποιες γυναίκες, τα φώτα σβήνουν οριστικά στο τέλος είναι αφυπνιστική. Και μας υποχρεώνει να μιλήσουμε και να δράσουμε. Νομικά, κοινωνικά, κινηματικά. Πιάνοντας το νήμα της ιστορίας των αγώνων των γυναικών, αλλά και υπογραμμίζοντας ότι η αναγνώριση της γυναικοκτονίας δεν είναι υπόθεση μόνον των γυναικών: είναι υπόθεση όλων!

Γυναικοκτονία: πες την με το όνομά της!

ΖΚ




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0


της Ιωάννας Φωστηροπούλου *

Οι κυριότερες μορφές καρκίνου στις γυναίκες είναι ο καρκίνος του μαστού, του παχέος εντέρου ,του πνεύμονα, της ουροδόχου κύστεως και του παγκρέατος, ενώ εξίσου υψηλά ποσοστά παρουσιάζει και ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας.

Η πανδημία Covid-19 για 3η δυστυχώς συνεχή χρονιά, έχει επηρεάσει σημαντικά τους καρκινοπαθείς λόγω αναβολής του προσυμπτωματικού τους ελέγχου καθώς και των καθυστερήσεων και των τροποποιήσεων στις θεραπείες τους.

Αυτή λοιπόν την Ημέρα, ας εστιάσουμε στους πυλώνες αντιμετώπισης αυτής της μεγάλης ομάδας ασθενειών που τις ονομάζουμε όλες μαζί καρκίνοκαι ας είμαστε ενεργοί σε κάθε βήμα.Οι πυλώνες είναι :Πρόληψη, πρόωρη ανίχνευση, θεραπεία, αποκατάσταση

1ος Πυλώνας: Πρόληψη

Η πρόληψη αφορά τόσο το άτομο, όσο και το κοινωνικό σύνολο και αποτελει τόσο προσωπική επιλογή όσο και δημόσια κοινωνική πολιτική.

Η διακοπή του καπνίσματος σε προσωπικό επίπεδο αλλά και η απαγόρευση του σε δημόσιους χώρους είναι μέτρο πρόληψης καθώς το κάπνισμά συνδέεται άμεσα με τον καρκίνο του πνεύμονα, του προστάτη και της ουροδόχου κύστεως τόσο σε γυναίκες όσο και σε άνδρες.

Η κατανάλωση μιας ισορροπημένης δίαιτας πλούσιας σε φυτικές ίνες, ιχνοστοιχεία και βιταμίνες και φτωχή σε κορεσμένα λιπαρά και νιτρικά άλατα προστατεύει από τον καρκίνο του παχέος εντέρου.

Η ήπια σωματική άσκηση σε καθημερινό επίπεδο, βοηθάει στον έλεγχο του στρες, σημαντικού πυροδοτικού παράγοντα στην εμφάνιση την εξάπλωση και την πρόγνωση του καρκίνου.

Ο έγκαιρος και έγκυρος εμβολιασμός με αντικαρκινικά εμβόλια (HPV, HBV) προστατεύει από τον ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων που ενοχοποιείται άμεσα για καρκίνους των γυναικείων γεννητικών οργάνων και του μαστού ενώ στον ιό της Ηπατίτιδας Β και τη χρόνια φλεγμονή που προκαλεί στο ήπαρ οφείλονται πάνω από το 50% των καρκίνων του ήπατος.

2ος Πυλώνας:Πρόωρη ανίχνευση

Για κάθε μια από τις συχνότερα εμφανιζόμενες μορφές καρκίνου στην Ελλάδα υπάρχουν απλές και δωρεάν εξετάσεις που μπορούμε όλοι μας να κάνουμε.

Για τον καρκίνο του μαστού για τις γυναίκες 39-49 ετών μαστογραφία και υπερηχογραφική εκτίμηση κάθε 2 έτη ενώ από 50 ετών και άνω κάθε έτος. Έχει θεσπιστεί και ετήσια άδεια μίας ημέρας στα πλαίσια κοινωνικής πολιτικής για τις εργαζόμενες.

Για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας για τις γυναίκες 21 ετών και άνω ετήσιος έλεγχος paptest.

Για τον καρκίνο του παχέος εντέρου, εξέταση ανίχνευσης αιμοσφαιρίνης κάθε έτος για άνδρες και γυναίκες 50-75 ετών ή κολονοσκόπηση κάθε 5 έτη.

Για τον καρκίνο του προστάτη σε άνδρες 55-75 ετών ετήσια ουρολογική εξέταση και εξέταση PSA εάν είναι πάνω από 2,5ng/ml ή ανά 2 έτη εάν είναι κάτω από 2,5ng/ml.

Πληροφορίες μπορούμε εύκολα να πάρουμε και από ένα ΚΕΠ Υγείας και κυρίως από επαγγελματίες της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας όπως οι Επισκέπτες Υγείας.


3ος Πυλώνας: Θεραπεία

Αν και οι περισσότεροι νομίζουμε ότι λίγα περιθώρια παρέμβασης έχει ο ασθενής στην θεραπεία του, η πλειοψηφία των σχετικών ερευνών δείχνει ότι η διατήρηση ενός επιπέδου φυσικής δραστηριότητας και υγιεινής δίαιτας συμβάλει και στην διατήρηση της μυϊκής μάζας και της φυσικής σωματικής εικόνας του ασθενή αλλά και στην ψυχική του υγεία καθώς αυξάνει τις ορμόνες της ευτυχίας και συμβάλει στην καταπολέμηση της κατάθλιψης που είναι συνοδός νόσος σε πολλές περιπτώσεις.


4ος Πυλώνας:Αποκατάσταση

Ο καρκίνος είναι στην πλειοψηφία του πλέον στον δυτικό κόσμο μια χρόνια νόσος με εξάρσεις και υφέσεις και σε σπάνιες περιπτώσεις μια θανατική καταδίκη. Είναι αντιμετωπίσιμος και ιάσιμος και αν τον θέσουμε στο απόκεντρο της ύπαρξης μας, θα μπορέσουμε να ζήσουμε πολλά χαρούμενα και δημιουργικά χρόνια με αυτόν.

Σε κάθε περίπτωση είναι δική μας επιλογή, όσο και πρόοδος της επιστήμης, η ζωή με καρκίνο ή χωρίς αυτόν.

Κάθε χρόνο, στις 4 Φεβρουαρίου, η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου εστιάζει την παγκόσμια προσοχή στον καρκίνο και στην πρόληψη, τη διάγνωση και τη θεραπεία του, αναγνωρίζοντας τη δέσμευση των οργανισμών, των κοινοτήτων και των ατόμων να μειώσουν τον παγκόσμιο αντίκτυπο της νόσου.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ο καρκίνος είναι μια μεγάλη ομάδα ασθενειών που μπορούν να ξεκινήσουν σχεδόν σε οποιοδήποτε όργανο ή ιστό του σώματος όταν τα ανώμαλα κύτταρα αναπτύσσονται ανεξέλεγκτα, υπερβαίνουν τα συνήθη όριά τους για να εισβάλουν σε παρακείμενα μέρη του σώματος ή / και να εξαπλωθούν σε άλλα όργανα. Η τελευταία διαδικασία ονομάζεται μετάσταση και αποτελεί σημαντική αιτία θανάτου από καρκίνο. Ένα νεοπλάσμα και κακοήθης όγκος είναι άλλα κοινά ονόματα για τον καρκίνο.

Ο καρκίνος είναι η δεύτερη κύρια αιτία θανάτου παγκοσμίως, αντιπροσωπεύοντας περίπου 9,6 εκατομμύρια θανάτους, ή έναν στους έξι θανάτους, το 2018. Ο καρκίνος του πνεύμονα, του προστάτη, του παχέος εντέρου, του στομάχου και του ήπατος είναι οι πιο συνηθισμένοι τύποι καρκίνου στους άνδρες, ενώ ο καρκίνος του μαστού, του παχέος εντέρου, του πνεύμονα, του τραχήλου της μήτρας και του θυρεοειδούς είναι οι πιο συνηθισμένοι μεταξύ των γυναικών.

Το βάρος του καρκίνου συνεχίζει να αυξάνεται παγκοσμίως, ασκώντας τεράστια σωματική, συναισθηματική και οικονομική πίεση σε άτομα, οικογένειες, κοινότητες και υγεία είναι προετοιμασμένοι να διαχειριστούν αυτό το βάρος και μεγάλος αριθμός καρκινοπαθών παγκοσμίως δεν έχουν πρόσβαση σε έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία ποιότητας. Σε χώρες όπου τα συστήματα υγείας είναι ισχυρά, τα ποσοστά επιβίωσης πολλών τύπων καρκίνων βελτιώνονται χάρη στην προσιτή έγκαιρη ανίχνευση, την ποιοτική θεραπεία και τη φροντίδα επιβίωσης.

Στην Ελλάδα, οι κύριες μορφές που διαγιγνώσκονται κάθε χρόνο είναι καρκίνος του πνεύμονα, του προστάτη, της χοληδόχου κύστεος και του παγκρέατος για τους άντρες ενώ εξίσου υψηλά ποσοστά παρουσιάζει και ο καρκίνος του ήπατος. Για τις γυναίκες οι κυριότερες μορφές είναι ο καρκίνος του μαστού, του παχέος εντέρου του πνεύμονα, της ουροδόχου κύστεως και του παγκρέατος, ενώ εξίσου υψηλά ποσοστά παρουσιάζει και ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας.

Σύμφωνα λοιπόν με την αρμόδια υπηρεσία που καταγράφει και μελετά τον καρκίνο στην Ελλάδα, για τα 10 εκατομμύρια 500 χιλιάδες που είμαστε, έχουμε 64.500 περίπου νέες διαγνώσεις το χρόνο από τις οποίες οι μισές καταλήγουν. Με έναν πρόχειρο υπολογισμό περίπου 240.000 άτομα κάθε χρόνο επηρεάζονται άμεσα ή έμμεσα από τις νέες αυτές διαγνώσεις σε κάθε επίπεδο της ζωής τους οικονομικό, προσωπικό, οικογενειακό, επαγγελματικό.

Φέτος λοιπόν ας ξεκινήσουμε τη χρονιά από τις 4 Φεβρουαρίου αποφασισμένοι να συμβάλουμε και εμείς στην μείωση της επίπτωσης του καρκίνου σε προσωπικό και παγκόσμιο επίπεδο κάνοντας 4 απλά βήματα.



Αναφορές

1.https://osha.europa.eu/el/highlights/world-cancer-day-2021-preventing-cancer-risks-work

2.https://www.who.int/health-topics/cancer#tab=tab_1

3.https://gco.iarc.fr/today/data/factsheets/populations/300-greece-fact-sheets.pdf

4.https://ec.europa.eu/health/system/files/2021-02/eu_cancer-plan_el_0.pdf

5.https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC8191131/pdf/13027_2021_Article_366.pdf

6.Catching viral breast cancer, Lawson and Glenn Infectious Agents and Cancer (2021) 16:37, https://doi.org/10.1186/s13027-021-00366-3



* BSc, MSc, PhD, Επισκέπτρια Υγείας, ΚΥ 25ης Μαρτίου, Ν. Θεσσαλονίκης, 4η ΥΠΕ Μακεδονίας-Θράκης



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Ενίσχυση της ταυτότητας των βουνών και βιώσιμος ορεινός τουρισμός


Διαβάζουμε ότι τα βουνά καλύπτουν περίπου το 22% της επιφάνειας της γης και παίζουν σημαντικό ρόλο στην πορεία του κόσμου στην κατεύθυνση της βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης. Παρέχουν τροφή και ευημερία για ένα δις περίπου ανθρώπους που ζουν σ’ αυτά σε όλο τον κόσμο, αντιπροσωπεύοντας το 15% του παγκόσμιου πληθυσμού.

Φιλοξενούν περίπου τις μισές από τις «θερμές περιοχές» της παγκόσμιας βιοποικιλότητας. Η διατήρησή τους αποτελεί βασικό παράγοντα για τη βιώσιμη ανάπτυξη και είναι μέρος του Στόχου 15 των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης (ΣΒΑ): «Προστατεύουμε, αποκαθιστούμε και προωθούμε τη βιώσιμη χρήση των χερσαίων οικοσυστημάτων, διαχειριζόμαστε βιώσιμα τα δάση, καταπολεμούμε την απερήμωση, και σταματάμε και αναστρέφουμε την υποβάθμιση του εδάφους και την απώλεια της βιοποικιλότητας»

Ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) του ΟΗΕ έχει ορίσει ως θέμα της φετινής Διεθνούς Ημέρας Βουνού τον βιώσιμο ορεινό τουρισμό: «Ο βιώσιμος τουρισμός στα βουνά μπορεί να συμβάλει στη δημιουργία πρόσθετων και εναλλακτικών επιλογών διαβίωσης και στην προώθηση της ανακούφισης της φτώχειας, της κοινωνικής ένταξης, καθώς και στη διατήρηση του τοπίου και της βιοποικιλότητας. Είναι ένας τρόπος διατήρησης της φυσικής, πολιτιστικής και πνευματικής κληρονομιάς, προώθησης τοπικών χειροτεχνιών και προϊόντων υψηλής αξίας και εορτασμού πολλών παραδοσιακών πρακτικών» αναφέρεται στην επίσημη ιστοσελίδα του FAO. Σύμφωνα δε με τα στοιχεία του FAO, ο ορεινός τουρισμός προσελκύει περίπου το 15 με 20 τοις εκατό του παγκόσμιου τουρισμού. [http://www.un.org/en/events/mountainday/]

«Η χώρα μας έχει περί τα εκατόν σαράντα δύο (142) βουνά, με υψηλότερο τον Όλυμπο, ενώ από αυτά τα 39 ορεινά συγκροτήματα έχουν υψόμετρο μεγαλύτερο από 2.000 μέτρα. Η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας με 31 βουνά στην διοικητική επικράτειά της, είναι η πρώτη σε αριθμό βουνών περιφέρεια της χώρας…». «…Το έντονο ορεινό ανάγλυφο της Ρούμελης, με τα βουνά, τα φαράγγια της, τα ποτάμια, τις πηγές και την πλούσια χλωρίδα και πανίδα στηρίζει μια πλούσια βιοποικιλότητα από σπάνια και ενδημικά είδη που πρέπει να προστατευτούν και να αναδειχθούν ως φυσικός εθνικός πλούτος». [Δρ. Γεώργιος Σπ. Ευθυμίου http://e-onthemountain.blogspot.gr/2010/12/11.html ]

Θα μπορούσε έτσι να γίνει προσπάθεια από την πολιτεία, αλλά κυρίως από την αυτοδιοίκηση για την ανάπτυξη του βιώσιμου τουρισμού στις ορεινές αυτές περιοχές της Στερεάς Ελλάδας και να αποτελέσει μια σημαντική προοπτική για τουρισμό όλο το χρόνο. Να αναπτυχθεί ένα δίκτυο μονοπατιών και πολυήμερων διαδρομών, με την ανάδειξη των παραδοσιακών οικισμών, των αρχαιολογικών χώρων και των μνημείων της περιοχής, σε συνδυασμό με τις πλούσιες φυσικές ομορφιές, το εντυπωσιακό ανάγλυφο, τα φαράγγια και τις ιαματικές πηγές. Αντί γι’ αυτό, βλέπουμε να ξεφυτρώνουν διαρκώς άδειες για την εγκατάσταση ανεμογεννητριών, με κίνδυνο να ισοπεδωθούν οι περισσότερες κορυφές των βουνών μας και να απαξιωθούν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα και ο στόχος για τον βιώσιμο ορεινό τουρισμό, και με ό, τι άλλο αυτό συνεπάγεται.

Παγκόσμια Ημέρα Βουνού 2021 λοιπόν, με την υποχρέωση να φροντίσουμε και να προστατέψουμε αυτούς τους ανεκτίμητους φυσικούς θησαυρούς, το τοπίο και τη βιοποικιλότητα.-

Λαμία, 11.12.2021

Στέφανος Σταμέλλος




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Continue reading
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)