Articles by "Παράξενα"

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Παράξενα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Όταν η ηλιθιότητα, η αναισθησία και η προκλητικότητα έχει χτυπήσει ταβάνι στην άθλια εποχή που ζούμε ....
Παρακολουθήστε προσεκτικά και σχολιάστε την γκροτεσκ επικαιρότητα ενός "έργου τέχνης", μιας μπανάνας, ενός καλλιτέχνη και ενός νεόπλουτου που δεν ξέρει πως να ξοδέψει τα χρήματά του.

Ο τύπος λέγεται Τζάστιν Σαν, είναι ένας 30χρονος αμερικανοκινέζος επιχειρηματίας, που μπλέχτηκε με το blockchain, έχει δική του πλατφόρμα κρυπτονομισμάτων Tron και προφανώς δυσκολεύεται στη ζωή του που είναι "μίζερη" είπε να το ρίξει στην τέχνη.
Επέλεξε λοιπόν να αγοράσει το «Comedian», έναντι 6 εκατομμυρίων δολαρίων.
Τί είναι αυτό το έργο φίλοι μου;
Αποτελείται από μία μπανάνα κολλημένη σε έναν τοίχο με ένα χοντρό κομμάτι ασημί ταινίας. Τιτλοφορείται «Comedian» και δημιουργήθηκε από τον εικονοκλάστη και προβοκάτορα ιταλό καλλιτέχνη Μαουρίτσιο Κατελάν.

Είχε πουληθεί την περασμένη εβδομάδα στη Νέα Υόρκη έναντι 6,2 εκατομμυρίων δολαρίων (5,9 εκατ. ευρώ) σε πλειστηριασμό που οργανώθηκε από τον οίκο Sotheby’s.

Και αφού το χάρηκε το έργο για λίγες μέρες, σήμερα ο αγοραστής τήρησε την υπόσχεσή του: έφαγε το φρούτο.


Σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο του Χονγκ Κονγκ, ο Τζάστιν Σαν, κατάπιε την μπανάνα ενώπιον δεκάδων δημοσιογράφων και influencers.

Ο τριαντάρης Σαν εκφώνησε προηγουμένως μια ομιλία χαρακτηρίζοντας το έργο «εμβληματικό» και κάνοντας παραλληλισμούς ανάμεσα στην εννοιολογική τέχνη και τα κρυπτονομίσματα. Μπαρμπούτσαλα λοιπόν.

«Είναι πολύ καλύτερη από τις άλλες μπανάνες» δήλωσε μετά την πρώτη μπουκιά.

«Είναι αληθινά πολύ καλή» υπογράμμισε.




 

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Αυτά μόνο στη Ελλάδα μπορούν να συμβαίνουν
Σταματά το τρένο, κατεβαίνει εργαζόμενος και φροντίζει να δώσει προτεραιότητα σε διερχόμενα φορτηγά, ώστε να διέλθουν από αφύλακτη σιδηροδρομική διάβαση.
Και αφού περάσουν, ανεβαίνει στο τρένο που συνεχίζει την πορεία του.
ΝΤΡΟΠΗ!!!



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Ο Μεντβέντεφ έκανε "φουτουριστικές υποθέσεις" για το 2023

Ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ, αναπληρωτής πρόεδρος του ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας, έχει κάνει διάφορες φουτουριστικές υποθέσεις για το τι μπορεί να συμβεί στον κόσμο το 2023. Αυτό έγραψε στο επίσημο κανάλι του Telegram.

Σύμφωνα με τον Μεντβέντεφ, το επόμενο έτος η τιμή του πετρελαίου θα μπορούσε να ανέλθει στα 150 δολάρια ανά βαρέλι και του φυσικού αερίου στα 5. 000 δολάρια ανά χίλια κυβικά μέτρα. Οραματίστηκε επίσης την επιστροφή της Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ωστόσο, ένα τέτοιο σενάριο θα μπορούσε να οδηγήσει στη διάλυση του οργανισμού και στην κατάργηση του ευρώ ως νομίσματος της πρώην ΕΕ.

"Η πολωνική και ουγγρική κατάληψη των δυτικών περιοχών της πρώην Ουκρανίας. Δημιουργία ενός Τέταρτου Ράιχ από τη Γερμανία και τους δορυφόρους της. Πόλεμος μεταξύ Γαλλίας και Τέταρτου Ράιχ. Η διαίρεση της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένης μιας νέας διαίρεσης της Πολωνίας", πρόσθεσε ο Μεντβέντεφ στο πλαίσιο της υπόθεσής του.

Προέβλεπε τον διαχωρισμό της Βόρειας Ιρλανδίας από τη Μεγάλη Βρετανία, καθώς και την ένταξη της Δημοκρατίας της Ιρλανδίας. Ο αναπληρωτής πρωθυπουργός προέβλεψε έναν πιθανό εμφύλιο πόλεμο στις Ηνωμένες Πολιτείες, τον διαχωρισμό της Καλιφόρνιας και του Τέξας σε ανεξάρτητες χώρες και τη νίκη του επιχειρηματία Elon Musk στις επόμενες προεδρικές εκλογές.

Ο Μεντβέντεφ μίλησε επίσης για την πιθανή μετεγκατάσταση όλων των μεγάλων χρηματιστηρίων και χρηματοπιστωτικών δραστηριοτήτων από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη στην Ασία, την κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού συστήματος του Bretton Woods, συμπεριλαμβανομένου του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας. Επιπλέον, πρότεινε την εγκατάλειψη του ευρώ και του δολαρίου ως παγκόσμιων αποθεματικών νομισμάτων και την επιστροφή στον κανόνα του χρυσού.

πηγή: Riafan

μετάφραση Avic - Διεθνές Δίκτυο



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Το ταξίδι στο χρόνο είναι ένα ζήτημα που απασχολεί τόσο τους επιστήμονες, όσο και τον κόσμο, με ένα σημαντικό μέρος της pop culture να έχει ασχοληθεί σχετικά. Μέχρι στιγμής μπορεί να μην υπήρχε απάντηση, αλλά πλέον η Nasa έχει τη λύση στο αιώνιο ερώτημα, αν μπορεί κάποιος να πάει μπροστά ή πίσω στο χρόνο.

Όπως σημειώνει το ladbible.com, η διαστημική υπηρεσία αναφέρει πως στην πραγματικότητα «όλοι ταξιδεύουμε στο χρόνο». Συγκεκριμένα, λέει πως «η επιστήμη» περιγράφει ότι το είδος του ταξιδιού στο χρόνο που βλέπουμε σε «ταινίες ή βιβλία επιστημονικής φαντασίας» θα μπορούσε να είναι πραγματικό.

Οι επιστήμονες έχουν κάνει πειράματα για να δείξουν ότι όσο πιο γρήγορα ταξιδεύεις, τόσο πιο αργά βιώνεις το χρόνο. Αυτό αποδείχθηκε από ένα πείραμα που εξέτασε δύο ρολόγια: το ένα έμεινε στη Γη και το άλλο πέταξε με αεροπλάνο.

Αφού το αεροπλάνο έκανε το γύρο του κόσμου, οι επιστήμονες συνέκριναν τα ρολόγια και διαπίστωσαν ότι αυτό που βρισκόταν στο αεροπλάνο που κινούνταν γρήγορα ήταν ελαφρώς πίσω από το ρολόι που βρισκόταν στο έδαφος, πράγμα που σημαίνει ότι ταξίδευε ελαφρώς πιο αργά στο χρόνο.

Η NASA λοιπόν, κατέληξε στο συμπέρασμα: «Ναι, το ταξίδι στο χρόνο είναι πράγματι ένα πραγματικό πράγμα. Αλλά δεν είναι ακριβώς αυτό που πιθανώς έχετε δει στις ταινίες».

Έτσι, πράγματι πραγματοποιούνται «ταξίδια στο χρόνο», απλά όχι όπως στις ταινίες, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το «Back to the Future».




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Ένας άνδρας από το Ιράν που είχε χαρακτηριστεί ως ο "πιο βρώμικος άνθρωπος του κόσμου" πέθανε σε ηλικία 94 ετών.

Ο Amou Haji πέρασε περισσότερα από 60 χρόνια χωρίς να κάνει μπάνιο πριν πεθάνει στο Dejgah την Κυριακή, ανέφερε ο Guardian.

Οι ντόπιοι είπαν ότι δεν έκανε μπάνιο λόγω "συναισθηματικών αναποδιών στα νιάτα του", πρόσθεσε το δημοσίευμα.

Το BBC ανέφερε ότι ο Haji φοβόταν ότι θα αρρωστήσει αν χρησιμοποιούσε σαπούνι και νερό.

Τελικά ενέδωσε και "για πρώτη φορά πριν από λίγους μήνες, οι χωρικοί τον πήγαν σε ένα μπάνιο για να πλυθεί", ανέφερε το ιρανικό πρακτορείο ειδήσεων IRNA, σύμφωνα με την Telegraph. "Λίγο καιρό μετά, αρρώστησε και τελικά, την Κυριακή. . . έδωσε τη ζωή του"

Ο Χατζί δεν έχει βοήθεια από κανένα γνωστό μέλος της οικογένειάς του, αλλά ήταν αγαπητός στο χωριό και κάποιοι φέρονται να του έχτισαν ακόμη και μια καλύβα από τσιμεντόλιθο για να κοιμάται.

Η φήμη του εξαπλώθηκε περαιτέρω αφού έγινε viral για το κάπνισμα μιας χούφτας τσιγάρων τη φορά. Χρησιμοποιούσε επίσης ένα μεταλλικό αντικείμενο υδραυλικών εγκαταστάσεων για να καπνίζει τα απόβλητα των ζώων, πρόσθεσε η Telegraph.

Αναφέρθηκε ότι έτρωγε σάπιους σκαντζόχοιρους που είχαν σκοτωθεί στο δρόμο και έπινε πέντε λίτρα νερό καθημερινά από έναν βρώμικο κουβά, σύμφωνα με το δημοσίευμα.

Γιατροί από την Τεχεράνη φέρεται να τον αξιολόγησαν νωρίτερα φέτος και τον έκριναν υγιή.





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Οι οικογενειακές επιχειρήσεις που μεταβιβάζονται από γενιά σε γενιά είναι μια πανάρχαια παράδοση στην Ιαπωνία. Πολλές γενιές χειρίζονται την επιχείρηση των προγόνων τους και τη βελτιώνουν και την επεκτείνουν με τον δικό τους τρόπο, αλλά ποτέ δεν την αφήνουν να σβήσει. Αλλά πόσες γενιές είναι πάρα πολλές γενιές

Το ξενοδοχείο Nishiyama Onsen Keiunkan Hotel ιδρύθηκε το 705 μ. Χ. από τον Fujiwara Mahito και λειτουργεί εδώ και 1. 311 χρόνια και έχει περάσει από 52 γενιές!

Πηγή εικόνας

Πηγή εικόνας

Αυτό το πανδοχείο θερμών πηγών έχει περάσει στους απογόνους του για πάνω από μια χιλιετία και, φυσικά, κατευθείαν στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες. Είναι περισσότερο γνωστή για τα λουτρά θερμών πηγών της, τα οποία λέγεται ότι έχουν θεραπευτικές ιδιότητες για το σώμα.

Ο ιδρυτής Mahito ήταν γιος ενός βοηθού του αυτοκράτορα Tenji τον 7ο αιώνα στην Ιαπωνία, γεγονός που τον καθιστά αγαπημένο από πολιτικούς μέχρι στρατιωτικούς διοικητές, ακόμη και σαμουράι από αμνημονεύτων χρόνων.


Το πανδοχείο ανακαινίστηκε για τελευταία φορά το 1997, και το παλιό σχολείο και οι μίνιμαλ εσωτερικοί χώροι του μιλούν για τις παλιές οικογενειακές παραδόσεις που έχουν διατηρηθεί. Το ξενοδοχείο βρίσκεται κοντά στις νότιες ιαπωνικές Άλπεις, ενώ το όρος Φούτζι απέχει τρεις ώρες οδικώς.

Το ξενοδοχείο διαθέτει έξι λουτρά τα οποία τροφοδοτούνται από τέσσερις θερμές πηγές, τέσσερις από τις οποίες βρίσκονται στην ύπαιθρο.
Πηγή εικόναςΠηγή εικόνας

Με 37 δωμάτια συνολικά, ένα δωμάτιο μιας διανυκτέρευσης θα σας κοστίσει περίπου 50.000 ¥ (Γεν Ιαπωνίας) ή κάτι λιγότερο από 350 €
Πηγή εικόνας

Το ξενοδοχείο λέγεται ότι θα ανοίξει ένα πηγάδι 888 μέτρων, ώστε να υπάρχει συνεχής παροχή νερού με γρήγορο ρυθμό. Στους επισκέπτες δίνονται παραδοσιακές ιαπωνικές ρόμπες για να φορέσουν και τους ζητείται να βγάλουν τα παπούτσια τους έξω, σύμφωνα με την κατάλληλη ιαπωνική παράδοση.

Το ξενοδοχείο εξακολουθεί να παραμένει αγαπημένο για όσους αγαπούν τον παραδοσιακό ιαπωνικό τρόπο ζωής και δεν σκοπεύει να σταματήσει.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Ο ιδρυτής της αμερικανικής εταιρείας τεχνολογίας Microsoft, Μπιλ Γκέιτς εμφανίζεται σε βίντεο να πίνει νερό προερχόμενο από επεξεργασμένα ανθρώπινα κόπρανα, σύμφωνα με το βρετανικό ραδιοτηλεοπτικό δίκτυο BBC.

Όπως δήλωσε ο ίδιος, η συγκεκριμένη τεχνολογία θα μπορούσε να παρέχει νερό στον αναπτυσσόμενο κόσμο.

Σύμφωνα με την οργάνωση WaterAid, περίπου 748 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό.

«Το νερό είχε την ίδια γεύση με το εμφιαλωμένο που πίνω ως τώρα» δήλωσε ο Γκέιτς.

«Έχοντας μελετήσει τη μηχανική πίσω από την τεχνολογική αυτή εξέλιξη, με χαρά μπορώ να πίνω αυτό το νερό κάθε ημέρα. Είναι ασφαλές», πρόσθεσε ο ίδιος.

Το σύστημα που επιτρέπει τη μετατροπή ανθρώπινων κοπράνων σε πόσιμο νερό ονομάζεται Omniprocessor. Εφευρέτης του είναι ο Πέτερ Γιανίτσκι.


Νερό από ανθρώπινα κόπρανα ήπιε μπροστά στην κάμερα ο Μπιλ Γκέιτς


Όπως υπογραμμίζει ο ίδιος, αρχικά τα κόπρανα βράζονται με αποτέλεσμα το νερό να διαχωρίζεται από τις στερεές ουσίες.

Ακολούθως, οι στερεές ουσίες με τη χρήση φωτιάς, παράγουν ατμό που στη συνέχεια χρησιμοποιείται για την παραγωγή ηλεκτρισμού.

Το νερό διυλίζεται σε ειδικά διαμορφωμένα δοχεία και μετατρέπεται σε πόσιμο.

«Γιατί κανένας να θέλει άραγε να μετατρέψει ανθρώπινα κόπρανα σε νερό;», διερωτάται ο Γκέιτς κατά τη διάρκεια του βίντεο.

Και απαντά: «Επειδή υπάρχουν ασθένειες που προκαλούνται από τη δίψα και την κακή διατροφή, που προκαλούν το θάνατο περίπου 700.000 παιδιών ετησίως».

πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Ο αντι-ψεκ είναι ο αντίθετος στην «ψέκα». Είναι αντίθετος σε ό,τι δεν παραδέχεται η «επιστήμη», οι επίσημοι φορείς, η «διεθνής κοινότητα», τα κράτη και οι υπερεθνικοί θεσμοί. Δεν είναι ένας strawman: ένας αχυράνθρωπος, ένα σκιάχτρο, μια ιδέα. Είναι απόλυτη πραγματικότητα. Και αυτό μας το αποκάλυψε κωμικο-τραγικά η τελευταία 2,5-ετία. Αν μπορούσα να συνοψίσω κάποιες βασικές απόψεις του αντι-ψέκα, αυτές θα ήταν:Η «επίσημη επιστήμη» (Rene Passet) είναι αδιαμφισβήτητη και είναι ανόητος/απατεώνας (βλαχαδερό, σαϊεντολόγος, θρησκόληπτος, κ.λπ.) και πρέπει να υπόκειται στη χλεύη όποιος τολμήσει να αντιλέξει
Οι διεθνείς φορείς είναι άτρωτοι από οικονομικά συμφέροντα
Οι κυβερνήσεις θέλουν το καλό μας κι οι κακοί βασικά είναι στη φυλακή
Δεν υπάρχουν πράγματα παράδοξα, μεταφυσικά, συνωμοσίες
Οι «ειδικοί» πρέπει να έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο σε όλα και να καθοδηγούν την πολιτική (=τεχνοκρατία)

Είναι όμως αλήθεια ο αντι-ψέκας ένα νέο φρούτο; Όχι, καθόλου. Όπως κάποιοι όμως από τους ανοηταίνοντες «συνωμοσιολόγους» (ο όρος σύμφωνα με αξιοσημείωτη άποψη βιβλίου του καθηγητή του Πανεπιστημίου του Τέξας Lance Dehaven-Smith είναι εύρημα των μυστικών υπηρεσιών) κατάγονται από τον ζάπλουτο Ολλανδό Έριχ φον Νταίνικεν, έτσι και αρκετοί από τους αντι-ψέκες έχουν ήδη περιγραφεί και υποστεί δριμεία κριτική πρωτύτερα από πολύ μεγάλες προσωπικότητες. Η νοοτροπία της αντι-ψέκας είναι χαρακτηριστική στον αριστουργηματικό Stalker του Αντρέι Ταρκόφσκι, όπου οι ήρωες ζητάνε κάτι άπιαστο, «ψεκασμένο» (ένα μυστικό δωμάτιο που προέκυψε από πρόσκρουση μετεωρίτη, όπου εκπληρώνεται η εσώτερη επιθυμία του ανθρώπου) όπως και στο έργο ενός από τους μεγαλύτερους Έλληνες παιδαγωγούς και φιλοσόφους (για να μην πούμε και εν ενεργεία πολιτικούς), που την περιγράφει και την κριτικάρει έντονα, τον Ευάγγελο Παπανούτσο.


Ο Παπανούτσος έτσι περιγράφει, ανατριχιαστικά σχεδόν, στο βιβλίο του «Εφήμερα-Επίκαιρα-Ανεπίκαιρα» (Ίκαρος, 1980) τη νοοτροπία του αντι-ψέκα:

«Η πείρα των τέσσερων τελευταίων αιώνων που για την ιστορία του ευρωπαϊκού πολιτισμού έχουν αποφασιστική σημασία μας έπεισε -νομίζω- ότι υπάρχει επιστήμη και «επιστήμη». (…)
Επειδή αυτό ακριβώς παθαίνει η άλλη, η ετεροθαλής αδελφή της (η επιστήμη με εισαγωγικά). Παίρνει τη διατύπωση (που είναι απλό περίγραμμα) για σώμα της αλήθειας, και μη γνωρίζοντας από άμεση πείρα (αφού η ίδια δεν πάλεψε ποτέ με τα προβλήματα) ότι η φόρμουλα είναι ένας προσωρινός μεταβατικός σταθμός απάνω στην αδιάκοπη πορεία προς τη σύλληψη του «όντος», την κάνει άρθρο πίστης, άκαμπτο, κρυσταλλωμένο δόγμα. Και φανατίζεται.
Και αναθεματίζει όσους από οξύτερη παρατηρητικότητα, γονιμότερη φαντασία και κριτικότερη σκέψη δεν ανέχονται να κλείσουν το λογισμό τους μέσα σ’ ένα απλό και αλύγιστο σχήμα.
Τους λέγει μεταφυσικούς ή απλώς φιλοσόφους- και η λέξη στο στόμα της σημαίνει τσαρλατάνους και αερολόγους [σ.σ.: πρβλ. ψεκασμένους]».


Πραγματικά όμως κι ο μεγάλος σκηνοθέτης ταινιών θρίλερ, τρόμου αλλά και επιστημονικής φαντασίας (να αναφέρουμε την ταινία του «Ζουν ανάμεσά μας» και την τεράστια συνάφεια με όλα τα παραπάνω) Τζον Κάρπεντερ έχει παλέψει με όλα τα παραπάνω στις ταινίες του, κατ’ εξακολούθηση. Kάποιοι -οι πρωταγωνιστές κατά κανόνα- του Κάρπεντερ είναι άνθρωποι που μπορούν (τελικά) να δουν το παράδοξο, το υπερφυσικό, αυτό που δε μπορούν να δουν οι άλλοι, τη συνωμοσία εκεί όπου αυτή μπορεί να υπάρχει. Δεν είναι φυσικά όμως μόνο αυτοί. Υπάρχουν και καραμπινάτοι «αντι-ψέκες». Ένας τέτοιος τύπος είναι και ο Νταν (φωτό) στην εξαιρετική ταινία θρίλερ του Κάρπεντερ «Η ομίχλη» (1980). Ο Νταν είναι ένας μετεωρολόγος, ο οποίος «αγαπάει τη δουλειά του» και αρέσκεται να δίνει θετικιστικές εξηγήσεις στα πράγματα: τίποτα παράξενο δε συμβαίνει. Τίποτα υπερφυσικό. Όλα κυλούν «φυσιολογικά» και επιστημονικά εξηγήσιμα. Η πυκνότατη ομίχλη που κινείται από τη θάλασσα προς τη μικρή παραθαλάσσια πόλη του Arcadia Bay δεν έχει τίποτα παράδοξο. Όταν η ομίχλη αυτή φτάνει στην πόρτα του και ακούγεται ένα χτύπημα, ο Νταν είναι βέβαιος πως είναι «κάποιος μαλ…ας μεθυσμένος» που πλακίζει μαζί του και που «θα του δείξει αυτός τώρα».

Ωστόσο, τα πράγματα για τον Νταν δεν είναι… ακριβώς έτσι. Κι επειδή όλοι, είτε από κομφορμισμό (μη μας πούνε ψέκες, άμυαλους, τσομπάνηδες) είτε από ασοφία είτε από δοκησισοφία είτε για προσωπικούς άλλους λόγους ρέπουμε προς τον Dan του Κάρπεντερ, πρέπει να το πούμε ανοιχτά: don’t be that guy…





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Τα λείψανα που άφησαν πίσω τους οι αρχαίοι πολιτισμοί και έχουν βρεθεί από την αρχαιολογία είναι συνήθως σπασμένα, θαμμένα και δύσκολο να αναγνωριστούν. Ωστόσο, υπάρχουν μερικά αρκετά εντυπωσιακά ευρήματα που μπορούν να μας κάνουν να ξανασκεφτούμε πλήρως τη θέση μας στην ιστορία, όπως και οι πέντε από τις πιο περίεργες ανακαλύψεις της αρχαιολογίας μέχρι σήμερα.

Παιδιά με αναπηρίες θάβονται σαν βασιλιάδες


Οι κυνηγοί-τροφοσυλλέκτες έθαψαν πολλούς ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων δύο έφηβων αγοριών, σε μια τοποθεσία που ονομάζεται Sunghir μερικές ώρες ανατολικά της σημερινής Μόσχας πριν από 34.000 χρόνια. Όταν ανασκάφηκαν οι τάφοι, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα αγόρια -που πέθαναν περίπου σε ηλικία 10 και 12 ετών και που και τα δύο έδειχναν σημάδια αναπηρίας- ήταν θαμμένα μαζί (κεφάλια δίπλα) με 10.000 χάντρες από ελεφαντόδοντο μαμούθ, περισσότερα από 20 περιβραχιόνια, περίπου 300 τρυπημένα δόντια αλεπούς, 16 δόρατα από ελεφαντόδοντο μαμούθ, κέρατα και ανθρώπινες περόνες τοποθετημένες στο στήθος κάθε παιδιού, αναφέρει το Reader’s Digest. Μεταξύ των ενηλίκων, από την άλλη πλευρά, κάποιοι τάφοι δεν είχαν θησαυρούς και άλλοι είχαν μόνο λίγους.

Προηγμένα εργαλεία της λίθινης εποχής στην Ινδία



Πάνω από το 90% των σύγχρονων ανθρώπων κατάγονται από έναν μικρό πληθυσμό Homo sapiens που έφυγε από την Αφρική πριν από περίπου 60.000 χρόνια, σύμφωνα με γενετικά στοιχεία. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι αυτή η ομάδα θα μπορούσε να ήταν τόσο επιτυχημένη επειδή είχε αναπτύξει ανώτερα λίθινα εργαλεία. Αλλά μια τοποθεσία στη νότια Ινδία, όπου οι αρχαίες ανθρώπινες τοποθεσίες δεν έχουν μελετηθεί καλά, δείχνει ότι οι άνθρωποι εκεί είχαν προηγμένα εργαλεία πριν από περισσότερα από 200.000 χρόνια. Το αν αυτό σημαίνει ότι οι πρόγονοι του ανθρώπου έφυγαν από την Αφρική κατά κύματα ή ότι διαφορετικοί άνθρωποι βρήκαν παρόμοιες καινοτομίες ξεχωριστά, είναι άγνωστο, αλλά ενδιαφέρον, σημειώνει το Reader’s Digest.

Κρυμμένοι θησαυροί


Ακριβώς όπως ο μπαμπάς του πριν από αυτόν, ο κτηνοτρόφος της Γιούτα Γουόλντο Γουίλκοξ και ολόκληρη η οικογένειά του φρόντιζαν για τις προϊστορικές βραχώδεις γραμμές, τους πίνακες και τα πέτρινα εργαλεία που βρίσκονταν σε όλη την περιουσία τους έκτασης 4.000 στρεμμάτων που ονομάζεται Range Creek. Τα τεχνουργήματα είχαν αφεθεί από μια μυστηριώδη φυλή που ονομαζόταν Ινδιάνοι Fremont που ζούσε στην περιοχή πριν από 1.000 χρόνια και παρέμειναν ως επί το πλείστον ανενόχλητα, χάρη στις πύλες του Γουίλκοξ και στις πινακίδες «κλειστός δρόμος», που είχαν τοποθετηθεί για να αποτρέψουν τους κυνηγούς. Όταν ο Γουόλντο αποφάσισε ότι ήταν πολύ μεγάλος για να διαχειριστεί το ράντσο, πούλησε το ακίνητο στο Bureau of Land Management και τώρα εποπτεύεται από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Γιούτα.

Πολεμιστές από τερακότα



Όταν εργάτες που έσκαβαν ένα πηγάδι στην Κίνα το 1974 ανακάλυψαν ένα άγαλμα στρατιώτη σε φυσικό μέγεθος, ήξεραν ότι ήταν κάτι το ιδιαίτερο, αλλά δεν είχαν ιδέα τι άλλο βρισκόταν κάτω από την επιφάνεια της Γης. Οι αρχαιολόγοι ξεκίνησαν τις ανασκαφές και αυτή τη στιγμή πιστεύουν ότι υπάρχουν έως και 8.000 πήλινα αγάλματα. Οι περισσότεροι είναι πολεμιστές, ο καθένας με τη δική του έκφραση προσώπου και τα όπλα του, ενώ υπάρχουν και άλογα και άρματα πλήρους μεγέθους από τερακότα. Το έργο δημιουργήθηκε ως μαυσωλείο για τον πρώτο αυτοκράτορα της Κίνας, τον Qin Shi Huang Di, ο οποίος ανέλαβε τον θρόνο το 246 π.Χ. Ο Τσιν είναι θαμμένος σε έναν τάφο στην τοποθεσία που δεν έχει ακόμη ανασκαφεί λόγω ανησυχιών για τη σταθερότητά του, αλλά οι εξερευνήσεις γύρω του έχουν αποκαλύψει αγάλματα χορευτών και ακροβατών.


Μικρός άνθρωπος ή εξωγήινος;

Το 2003, ένας σκελετός ύψους 15 εκατοστών με μυτερό κεφάλι βρέθηκε φυσικά μουμιοποιημένος στην έρημο Ατακάμα της Χιλής. Αν και πολλοί άνθρωποι ισχυρίστηκαν ότι ο σκελετός -ο οποίος είχε οστική πυκνότητα χαρακτηριστική ενός 6χρονου παιδιού παρά το μικροσκοπικό του μέγεθος- ήταν εξωγήινος, οι επιστήμονες μπόρεσαν από τότε να αναλύσουν την αλληλουχία και να μελετήσουν το DNA του. Η Ata, όπως είναι γνωστή η γυναικεία μούμια, αποδεικνύεται ότι είναι άνθρωπος -σχετιζόταν στενότερα με αυτόχθονες Χιλιανούς, αλλά είχε και κάποια ευρωπαϊκή καταγωγή. Οι ερευνητές βρήκαν επτά διαφορετικές μεταλλάξεις των γονιδίων της που εμπλέκονται στην ανάπτυξη, αλλά δεν είναι βέβαιοι τι ήταν αυτό που προκάλεσε τη σκελετική δυσπλασία της.





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Βρισκόμαστε σε ένα κρύο πρωινό του 2007.

Στην Ουάσιγκτον, σε ένα σταθμό του μετρό, ένας άνδρας με βιολί παίζει έξι κομμάτια του Μπαχ για περίπου 45 λεπτά. Κατά τη διάρκεια αυτών των λεπτών, περίπου 2000 άνθρωποι πέρασαν από τον σταθμό, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν στο δρόμο για τη δουλειά.

Μετά από περίπου τέσσερα λεπτά, ένας μεσήλικας παρατήρησε ότι έπαιζε ένας μουσικός. Επιβράδυνε το ρυθμό του και σταμάτησε για λίγα δευτερόλεπτα, και στη συνέχεια έσπευσε να ανταποκριθεί στο πρόγραμμά του.

Περίπου τέσσερα λεπτά αργότερα, ο βιολιστής έλαβε το πρώτο του δολάριο.Μια γυναίκα πέταξε χρήματα στο καπέλο και, χωρίς να σταματήσει, συνέχισε να περπατάει.

Σε έξι λεπτά, ένας νεαρός άνδρας έσκυψε στον τοίχο για να τον ακούσει,στη συνέχεια κοίταξε το ρολόι του και άρχισε να περπατά ξανά.

Σε δέκα λεπτά, ένα τρίχρονο αγόρι σταμάτησε, αλλά η μητέρα του το τράβηξε βιαστικά.

Το παιδί σταμάτησε να κοιτάξει ξανά τον βιολιστή, αλλά η μητέρα το πίεσε σκληρά και το παιδί συνέχισε να περπατάει, γυρίζοντας το κεφάλι του όλη την ώρα.

Αυτή η ενέργεια επαναλήφθηκε από πολλά άλλα παιδιά, αλλά κάθε γονέας ανάγκαζε τα παιδιά του να προχωρήσουν γρήγορα.

Στα σαράντα πέντε λεπτά που ο μουσικός έπαιζε συνεχώς, μόνο έξι άτομα σταμάτησαν και άκουσαν για λίγο.Περίπου είκοσι έδωσαν χρήματα, αλλά συνέχισαν να περπατούν με τον κανονικό τους ρυθμό.Ο βιολιστής του μετρό συγκέντρωσε συνολικά 32 δολάρια.

Τελείωσε το παίξιμο και ακολούθησε σιωπή.Κανείς δεν τον πρόσεξε και κανείς δεν χειροκρότησε.Δεν αναγνωρίστηκε καθόλου. Κανείς δεν τον ήξερε, αν και ο βιολιστής ήταν ο Τζόσουα Μπελ, ένας από τους μεγαλύτερους μουσικούς στον κόσμο.

Έπαιξε ένα από τα πιο περίπλοκα κομμάτια που έχουν γραφτεί ποτέ, με ένα βιολί αξίας 3,5 εκατομμυρίων δολαρίων. Δύο μέρες πριν, ο Τζόσουα Μπελ έπαιζε σε ένα θέατρο στη Βοστόνη, όπου τα εισιτήρια κόστιζαν κατά μέσο όρο 100 δολάρια το καθένα για να τον ακούσει κάποιος να παίζει την ίδια μουσική.

Ο Τζόσουα Μπελ, έπαιζε ινκόγκνιτο στο σταθμό του μετρό σε ένα πείραμα που διοργανώθηκε από την Washington Post στα πλαίσια μιας κοινωνικής έρευνας για την αντίληψη, και τις προτεραιότητες των ανθρώπων.

Αυτό το πείραμα έθεσε διάφορα ερωτήματα:

Σε ένα κοινό περιβάλλον, σε ακατάλληλη ώρα, αντιλαμβανόμαστε την ομορφιά;

Αν ναι, σταματάμε να το εκτιμήσουμε;

Αναγνωρίζουμε το ταλέντο σε ένα απροσδόκητο πλαίσιο;




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου




Η οικογένεια Ulas από το Χάταϊ της Τουρκίας, που περπατάει στα τέσσερα, με τους καρπούς των χεριών κάτω, έχει κάνει τους επιστήμονες να διαφωνούν.

Απομονωμένη σε μια απομακρυσμένη γωνιά της Τουρκίας, ανάμεσα σε χωμάτινους δρόμους και πέτρινα σπίτια, ζει μια οικογένεια που φαίνεται να μην αγγίζουν τα 4 εκατομμύρια εξέλιξης. Αρχικά διαφημιζόταν από Τούρκους επιστήμονες ως απόδειξη της «οπισθοδρομικής εξέλιξης», καθώς αρκετά μέλη της οικογένειας Ulas περπατάνε... στα τέσσερα.

Από τα 19 παιδιά που γεννήθηκαν από τον Resit και τη Hatice Ulas - οι οποίοι περπατάνε όρθιοι - πέντε αδέρφια χρησιμοποιούν ως έξτρα πόδια και τις παλάμες των χεριών τους, με εκπληκτική ευκινησία μάλιστα κόντρα σε αυτό που οι ερευνητές αρχικά νόμιζαν ότι ήταν μια υποτροπή στην εξέλιξη της ορθοστασίας.
Είναι τόσο σκληρό και αφύσικο για τους ανθρώπους να περπατάνε με αυτόν τον τρόπο που συχνά το χρησιμοποιούν οι πεζοναύτες των ΗΠΑ ως άσκηση αντοχής. Γι αυτήν την οικογένεια από την Τουρκία όμως είναι μια αποκαρδιωτική πραγματικότητα, καθώς φαίνεται να γυρίζουν εκατομμύρια χρόνια πίσω.



Οι πρώτες θεωρίες ανέφεραν λοιπόν- για να προσπαθήσουμε να δώσουμε μια εξήγηση - πως τα αδέρφια περπατάνε όπως οι πρώτοι πρόγονοί μας, στα τέσσερα, προσφέροντας μια «οπτική» στο μακρινό παρελθόν. Σε αντίθεση όμως με τα πρωτεύοντα θηλαστικά από τα οποία εξελίχθηκαν οι άνθρωποι, τα αδέρφια Ulas δεν χρησιμοποιούν τις γροθιές τους για να περπατήσουν αλλά την παλάμη τους, προκαλώντας έτσι κάλους.

Ορισμένοι επιστήμονες χαρακτήρισαν την κατάστασή τους ως «οπισθοδρόμηση» - προκαλώντας την κριτική από άλλους ειδικούς που υποστηρίζουν ότι είναι ένας συνδυασμός «γενετικών» και «περιστασιακών» παραγόντων.

Οι αδερφές Safiye, Hacer, Senem και Emine αλλά και ο αδελφός τους Hüseyin έχουν περάσει πολλά χρόνια να βασανίζονται από σκληρούς χωρικούς στην επαρχία Hatay της νότιας Τουρκίας (κοντά στα σύνορα με τη Συρία). Κι όταν λέμε να βασανίζονται, δεν είναι μόνο οι ύβρεις που εκτοξεύονται συνέχεια προς αυτούς αλλά ακόμα και πέτρες ή κομμάτια βράχου.

Ένα έκτο αδερφάκι περπάτησε επίσης στα τέσσερα, αλλά δυστυχώς πέθανε σε ηλικία πέντε ετών.

Λόγω του bullying που δέχονται, οι γυναίκες τείνουν να μένουν ολοένα και περισσότερο κοντά στο σπίτι, αλλά σύμφωνα με τους επιστήμονες που μελέτησαν την οικογένεια, ο αδερφός τους περιφέρεται ορισμένες φορές για πολλά χιλιόμετρα απόσταση και έχει με κάποιους χωρικούς συζητήσεις και κουβέντες.
Κανένας από τους πέντε, (ηλικίας από 25 ως 41 ετών), δεν πήγε σχολείο, αλλά ήταν σε θέση να μάθει αρκετά κουρδικά για να επικοινωνεί με τα άλλα μέλη της οικογένειάς του.



Για περισσότερες από δύο δεκαετίες, η ύπαρξη της οικογένειας έμεινε κρυφή... Ένα ας το πούμε μυστικό για τον υπόλοιπο κόσμο, μέχρι που δύο Βρετανοί επιστήμονες είδαν μια αδημοσίευτη εργασία από έναν Τούρκο καθηγητή το 2005.

Η εκπληκτική αυτή αποκάλυψη ήταν ικανή να… σκίσει τα βιβλία της επιστήμης, καθώς το τετράποδο βάδισμά τους δεν είχε αναφερθεί ποτέ πριν σε υγιείς ενήλικους ανθρώπους.

Τούρκοι επιστήμονες υπέθεσαν ότι το βάδισμά τους οφειλόταν σε μια διαταραχή την οποία ο εξελικτικός βιολόγος Üner Tan, ονόμασε σύνδρομο Uner Tan. Οι άνθρωποι που υποφέρουν από αυτό περπατούν με τετραποδική κίνηση και έχουν σοβαρές μαθησιακές δυσκολίες, υποδηλώνοντας έτσι ότι είναι μια μορφή «οπισθοδρομικής εξέλιξης». Αυτή η θεωρία όμως «κατακρεουργήθηκε» από τον Βρετανό ψυχολόγο Nicholas Humphrey, ο οποίος την χαρακτήρισε «ανεύθυνη» και «προσβλητική». Ο ίδιος συνάντησε και παρατήρησε την οικογένεια Ulas.

Μιλώντας σε ντοκιμαντέρ του BBC 2, ο καθηγητής Humphrey είπε: «Νομίζω ότι η περιγραφή της οικογένειας αυτής από τον καθηγητή Tan ως «οπισθοδρόμηση», δεν είναι μόνο επιστημονικά ανεύθυνη, αλλά και βαθιά προσβλητική γι αυτήν την οικογένεια».



Το συμπέρασμα του καθηγητή Tan απορρίφθηκε από τον Humphrey και δύο άλλους Βρετανούς ειδικούς, τον νευροεπιστήμονα Roger Keynes και τον γιατρό επιστήμονα John Skoyles, οι οποίοι υποστήριξαν ότι το βάδισμά τους οφείλεται σε δύο σπάνια φαινόμενα που συναντώνται.

Σε γενετικές και αναπτυξιακές συνθήκες!

Τα προσβεβλημένα αδέρφια, των οποίων οι γονείς είναι δεύτερα ξαδέρφια, πάσχουν όλα από μια συγγενή εγκεφαλική ανεπάρκεια και παρεγκεφαλιδική αταξία, που σημαίνει ότι δυσκολεύονται να ισορροπήσουν στα δύο πόδια και έτσι η κινητική τους ανάπτυξη διοχετεύθηκε στο να μετατραπεί σε έρπουσα.
Άλλοι επιστήμονες πιστεύουν ότι δεν είναι επαρκή αυτή η εξήγηση για την τετράποδη οικογένεια, υποστηρίζοντας ότι ένας σημαντικός παράγοντας της κατάστασής τους εξαρτάται από τις συνθήκες και το περιβάλλον.



Μέχρι την ηλικία των εννέα μηνών, τα παιδιά σέρνονταν ως συνήθως με τα χέρια και τα γόνατά τους, αλλά στη συνέχεια ανέπτυξαν αυτό που ονομαζόταν «έρπουσα αρκούδας» - να τριγυρνούν με τα χέρια και τα πόδια τους.

«Από την αρχή πολλά πράγματα ήταν περίεργα γι 'αυτούς. Μας το είπε η μητέρα. Σέρνονταν με ασυνήθιστο τρόπο», είπε ο καθηγητής Humphreys στο ντοκιμαντέρ του BBC και συμπλήρωσε: «Μερικοί από αυτούς τότε, σίγουρα είχαν αυτό το εξαιρετικό πρόβλημα ισορροπίας, ξέρουμε ότι έχουν περίεργους σκελετούς. Επίσης γνωρίζουμε ότι η μητέρα γέννησε μωρά με εξαιρετικά γρήγορη διαδοχή. Επτά παιδιά γεννήθηκαν μέσα σε πέντε χρόνια - τέσσερα από αυτά τα παιδιά έγιναν τετράποδα. Πρέπει να ήταν εντελώς καταβεβλημένη.



Σε ένα έγγραφο της έρευνας πάντως που κυκλοφόρησε από τους Humphrey, Skoyles και Keynes, υποστηρίζουν οι επιστήμονες ότι αυτή η κατάσταση μπορεί να μην εμφανιστεί ποτέ ξανά: «Ωστόσο, ακόμα κι αν είναι πράγματι μια μεμονωμένη παθολογική κατάσταση, πιστεύουμε ότι μπορεί να αντληθούν ανθρωπολογικά μαθήματα από αυτήν. Γιατί, όπως τονίσαμε στην αρχή, το βάδισμα αυτών των ενήλικων τετράποδων έχει πρωτόγνωρα χαρακτηριστικά, που δεν παρατηρούνται ούτε σε ανθρώπινα βρέφη ούτε σε άλλα πρωτεύοντα: συγκεκριμένα, πρόκειται για βάδισμα με τον καρπό, σε συνδυασμό με μια τυπικά ανθρώπινη δίποδη χρήση των πίσω ποδιών».






Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου




Χιλιάδες μέλισσες επέζησαν ως εκ θαύματος αφότου θάφτηκαν κάτω από την ηφαιστειακή τέφρα για 50 ημέρες μετά την έκρηξη του ηφαιστείου στη Λα Πάλμα.

Από τότε που το ηφαίστειο Κούμπρε Βιέχα άρχισε να εκρήγνυται για πρώτη φορά στις 19 Σεπτεμβρίου, οι κυψέλες, οι οποίες βρίσκονται σε απόσταση μόλις 600 μέτρων από το ηφαίστειο, θάφτηκαν κάτω από ένα στρώμα στάχτης.

Όμως, παρά τις αντίξοες συνθήκες, οι κυψέλες με τις μέλισσες κατάφεραν να επιζήσουν.

Πέντε από τις έξι κυψέλες παρέμειναν άθικτες

Η διάσωση των μελισσών πραγματοποιήθηκε το Σάββατο από αξιωματικούς της Τοπικής Αστυνομίας του Ελ Πάσο, της Στρατιωτικής Μονάδας Έκτακτης Ανάγκης και της Guardia Civil. Ένας από τους τοπικούς αστυνομικούς μάλιστα, είναι επίσης μελισσοκόμος.
Πώς κατάφεραν να επιβιώσουν οι μέλισσες

Ο Ελίας Γκονζάλες, πρόεδρος της Agrupación de Defensa Sanitaria (ADS) Apicultores de La Palma, δήλωσε στο πρακτορείο EFE πως πέντε από τις 6 κυψέλες που ανακαλύφθηκαν είχαν παραμείνει άθικτες.

Η έκτη δεν τα κατάφερε, αλλά ο Γκονζάλες είπε ότι οι μέλισσες μπορεί να πέθαναν «όχι λόγω του ηφαιστείου, αλλά επειδή ήταν πολύ αδύναμες».

Πρόσθεσε επίσης πως οι μέλισσες μπόρεσαν να επιβιώσουν λόγω του είδους της στάχτης και πως είναι επίσης πιθανό να επιβίωσαν ζώντας από τα αποθέματα τροφής τους.

Ο ιδιοκτήτης των κυψελών δεν είχε βγάλει ακόμα το καλοκαιρινό μέλι.Σύμφωνα με ειδικό, οι μέλισσες μπορεί να επέζησαν λόγω του είδους της στάχτης

Τρεις από τις κυψέλες είχαν θαφτεί εντελώς κάτω από τη στάχτη ενώ άλλες τρεις ήταν μερικώς ορατές.

Πάντως, η διάσωσή τους δεν ήταν και τόσο εύκολη για τους αξιωματικούς, καθώς κάποιοι από αυτούς τσιμπήθηκαν την ώρα που έσκαβαν για να τις εντοπίσουν.
Υπενθυμίζεται ότι πριν από 20 ημέρες, εντύπωση είχαν προκαλέσει κάποια σκυλιά που παρέμεναν εγκλωβισμένα σε μια αυλή σπιτιού, με τη σίτισή τους να γίνεται μέσω drones. Ωστόσο, μερικές ημέρες αργότερα, ένα μυστηριώδες πανό βρέθηκε στο σημείο και τα σκυλιά ήταν άφαντα.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Μια απίστευτη ιστορία έκανε έναν άσημο Ελβετό, πασίγνωστο και περιζήτητο πρόσωπο μέσα σε λίγες ώρες. Ή αλλιώς αν έχεις τύχη ....

Ο άνθρωπος πήγε στο γήπεδο να παρακολουθήσει το ματς Ελβετία - Γαλλία που ως γνωστόν εξελίχθηκε, βάσει της διακύμανσης του σκορ, σε γκραν γκινιόλ. Την αγωνία του αγώνα έζησε και ο Ελβετός της ιστορίας μας, ο Λούκα Λούτενμπαχ.

Το σπάνιο είναι πως η φωτογραφική κάμερα κατέγραψε δύο αυθόρμητες εκδηλώσεις του φιλάθλου. Στην πρώτη είναι γεμάτος αγωνία αφού η χώρα του χάνει εκείνη τη στιγμή με 3-2 από τους Γάλλους. Καπάκι στο δεύτερο ενσταντανέ ο φακός συλλαμβάνει τον Λούκα τη στιγμή της ισοφάρισης της Ελβετίας με το γκολ του Γκαβράνοβιτς και το βγάλσιμο της φανέλας τους, την κραυγή ανακούφισης και πανηγυρισμού.

Αυτές οι δύο φωτο, μετά την προβολή τους στο διαδίκτυο, ήταν αρκετές να γίνει ο συμπαθής Λούκα περιζήτητος στη χώρα του και ίσως ο πιο γνωστός Ελβετός μετά τον Ρότζερ Φέντερερ.

Έτσι εταιρείες του καλύπτουν αεροπορικά εισιτήρια, διαμονή για να παρακολουθήσει τη συνέχεια του EURO αλλά και η Ελβετική κυβέρνηση σπεύδει να τον χρησιμοποιήσει μετατρέποντάς τον ως το κεντρικό πρόσωπο για την προβολή του εμβολιαστικού προγράμματος κατά της covid.

Και συγκεκριμένα: Η Swiss Air τον στέλνει δωρεάν με business class στην Ρωσία ενώ η Red Bull θα καλύψει τα έξοδα διαμονής του. Αλλά οι προσφορές δεν τελειώνουν εδώ μιας και ο Ελβετικός ΕΟΤ του δίνει πληρωμένες διακοπές μετά το τέλος του Euro, για να… διώξει το άγχος από την διοργάνωση.  

Τί να πούμε; Αυτή είναι η εποχή μας !!!


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Η ανακάλυψη αυτή εγείρει ερωτηματικά για τους μηχανισμούς που χρησιμοποίησε αυτός ο πολυκύτταρος οργανισμός ώστε να αντέξει αυτή τη μακρά «νάρκη», ανέφερε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Στας Μαλάβιν, ένας από τους συγγραφείς του άρθρου που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Current Biology.

Ένα μικροσκοπικό ζώο, που αποκαλείται βδελλοειδές τροχοφόρο, «αναστήθηκε» αφού παρέμεινε σε συνθήκες κατάψυξης στη Σιβηρία επί σχεδόν 24.000 χρόνια και κατόπιν κατάφερε να κλωνοποιήσει τον εαυτό του, ανακοίνωσαν σήμερα Ρώσοι επιστήμονες.

Η ανακάλυψη αυτή εγείρει ερωτηματικά για τους μηχανισμούς που χρησιμοποίησε αυτός ο πολυκύτταρος οργανισμός ώστε να αντέξει αυτή τη μακρά «νάρκη», ανέφερε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Στας Μαλάβιν, ένας από τους συγγραφείς του άρθρου που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Current Biology.

«Η έκθεσή μας είναι η πιο ισχυρή απόδειξη μέχρι σήμερα ότι τα πολυκύτταρα ζώα μπορούν να αντέξουν δεκάδες χιλιάδες χρόνια σε συνθήκες κρυπτοβίωσης, μια κατάσταση κατά την οποία ο μεταβολισμός τους σταματά σχεδόν ολοσχερώς», εξήγησε ο Μαλάβιν, που εργάζεται στο Ινστιτούτο Φυσικοχημικών και Βιολογικών Προβλημάτων στο Πούσινο της Ρωσίας.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ένα γεωτρύπανο για να συλλέξουν δείγματα από τον ποταμό Αλαζέια, στη ρωσική Αρκτική και κατόπιν, με την τεχνική της ραδιοχρονολόγησης, συμπέραναν ότι η ηλικία του δείγματος κυμαίνεται μεταξύ 23.960-24.485 ετών.

Στο παρελθόν είχαν εντοπίσει και μονοκύτταρα μικρόβια, ικανά να επιτελέσουν τον ίδιο «άθλο».

Όσον αφορά τους πολυκύτταρους οργανισμούς, έχει αναφερθεί η περίπτωση ενός νηματώδους, ηλικίας 30.000 ετών, που επέστρεψε στη ζωή. Βρύα και ορισμένα άλλα ήδη φυτών αναγεννήθηκαν επίσης, αφού παρέμειναν κάτω από τους πάγους για χιλιάδες χρόνια.

Τα τροχοφόρα προστίθενται επομένως στον κατάλογο των οργανισμών που φαίνεται ότι μπορούν να επιβιώνουν επ’ αόριστον, σύμφωνα με τον Μαλάβιν.

Μετά την «απόψυξή» του, το ζώο κατάφερε να αναπαραχθεί με το μηχανισμό της παρθενογένεσης.

Τα βδελλοειδή τροχοφόρα, μήκους περίπου μισού χιλιοστού, ζουν γενικά σε γλυκά νερά.

«Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτόν τον οργανισμό ως μοντέλο για να μελετήσουμε την επιβίωση στην ψύξη και την ξήρανση σε αυτήν την ομάδα ζώων και να την συγκρίνουμε με άλλα ανθεκτικά ζώα, όπως είναι τα νηματώδη, τα βραδύπορα και άλλα», πρόσθεσε ο Μαλάβιν.


Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Το είδαμε εδώ, η φωτο από theguardian.com


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Ο Ali ζει στο σώμα ενός ανθρώπου 110 ετών.
Και αυτός και τα αδέρφια του πάσχουν από μια σπάνια ασθένεια, που τους καθιστά ηλικιακά 8 φορές πάνω από τα κανονικά τους χρόνια, την προγηρία.
Μόλις 80 άνθρωποι σε όλο τον πλανήτη πάσχουν από προγηρία.
Tα περισσότερα άτομα με αυτήν την ασθένεια δεν περνούν τα 14 τους χρόνια, όμως ο Ali ελπίζει.


Οι γονείς του Ali, Nabi Hussain Khan και Razia είναι πρώτα ξαδέρφια και οι οικογένειές τους τους πάντρεψαν.
Όταν απέκτησαν το πρώτο τους παιδί, την Rehana, το 1983, δεν είχαν την παραμικρή ιδέα ότι το παιδί τους είχε γεννηθεί με πρόβλημα, γιατί κανένας γιατρός δεν ήξερε την προγηρία.
Δύο χρόνια αργότερα γεννήθηκε ο γιος τους, Iqramul, εμφάνισε την ίδια ασθένεια, την οποία δεν μπορούσε ακόμη ο γιατρός να αναγνωρίσει.
Είπαν: «Δεν είχαμε ξανακούσει για την προγηρία.
Ήμασταν στο απόλυτο σκοτάδι.


Αν οι γιατροί μάς είχαν ενημερώσει για την ασθένεια που έπασχαν τα παιδιά μας, πιθανόν δεν θα κάναμε τόσα παιδιά».
Τελικά ο Nabi και η Razia κατάφεραν να αποκτήσουν ένα υγιές κορίτσι και ένα αγόρι: «Ήμασταν πανευτυχείς όταν γεννήθηκε η Sanjeeda».
Και τα πέντε παιδιά της οικογένειας που γεννήθηκαν με προγηρία δεν είχαν φυσιολογικά παιδικά χρόνια. Ένιωθαν απομονωμένα, καθώς τα παιδιά του σχολείου τα κορόιδευαν και ποτέ δεν τα έκαναν παρέα. «Νιώθαμε όλοι μας παρείσακτοι και κανένας δεν μας ήθελε», λέει ο Ali.





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
«Δεν μπορεί να είναι άνθρωπος αυτό που πέφτει από τα 35.000 πόδια»! Μια ιστορία πραγματική, αλλά όχι μοναδική!


Κυριακή 30 Ιουνίου του 2019 και, ο Γουίλ καθόταν στην αυλή του, έπινε την μπύρα του και μιλούσε στο τηλέφωνο, όταν ξάφνου ο 31χρονος μηχανικός είδε να πέφτει κάτι από τον ουρανό… «Στην αρχή νόμιζα ότι ήταν μια τσάντα, αλλά μετά από λίγα δευτερόλεπτα «μετατράπηκε» σε ένα πολύ μεγάλο αντικείμενο και έπεφτε πιο γρήγορα. Ίσως, σκέφτηκα να είναι ένα κομμάτι από τον εξοπλισμό προσγείωσης του αεροπλάνου… Ή μια βαλίτσα…». Στιγμιαία θυμήθηκε ένα άρθρο που είχε διαβάσει παλαιότερα σχετικά με τους ανθρώπους που… έπεφταν από τα αεροπλάνα. Μπααα… Δεν μπορούσε να είναι κάτι τέτοιο, αδυνατούσε να το πιστέψει.

Όσο έπεφτε το «αντικείμενο» όμως και το έβλεπε όλο και πιο κοντά, ήταν αδύνατο να το αρνηθεί… «Στα τελευταία ένα-δύο δευτερόλεπτα είδα τα άκρα» είχε πει ο Γουίλ: «Ήμουν πεπεισμένος πια ότι ήταν ένα ανθρώπινο σώμα».

- Το αεροπλάνο ήταν από την Κένυα, είχε φύγει πριν από 8 ώρες από το Ναϊρόμπι και ετοιμαζόταν να προσγειωθεί στο αεροδρόμιο του Χίθροου.

Ο Γουίλ είχε δίκιο. Ήταν ένα σώμα. Ένα ανθρώπινο σώμα που είχε πέσει από τα 3.500 πόδια. Μισοπαγωμένο, κτύπησε στο έδαφος. Ένας άνθρωπος που είχε πέσει από τον ουρανό. Ένας λαθρεπιβάτης.

Έφυγε γρήγορα και πλησίασε το σημείο που είχε «προσγειωθεί». Κοίταξε τα ανήσυχα μάτια των γειτόνων και άκουσε τον αστυνόμο Γκρέιβς να του λέει: «Ω Θεέ μου, δεν είναι δυνατόν να είναι άνθρωπος… Δεν μπορεί να είναι άνθρωπος…»!

- Άνθρωποι από το αεροδρόμιο και από την εταιρεία των αερογραμμών της Κένυας έσπευσαν στο σημείο και γρήγορα αντιλήφθηκαν το προφανές. Αυτό που έκαναν κι άλλοι πολλοί. Στα φρεάτια των τροχών που «κουμπώνουν» μετά την απογείωση υπάρχει χώρος για να κρυφτεί εκεί ένα άτομο και να ταξιδέψει λαθραία.
Ένα σακίδιο με πράγματα… επιβίωσης

Βρήκαν στο σημείο ένα σακίδιο, ένα βρώμικο σακίδιο με τα αρχικά MCA γραμμένα πάνω σε αυτό. Τι είχε μέσα σε αυτό; Μόνο λίγο ψωμί, ένα μπουκάλι Fanta, ένα μπουκάλι νερό και ένα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια. Κυριολεκτικά, λίγα πράγματα επιβίωσης. Υπήρχε επίσης ένα μικρό ποσό σε νόμισμα Κένυας, ενώ αργότερα, από τις έρευνες εξακριβώθηκε ότι το μπουκάλι της Fanta είχε πωληθεί από ένα κατάστημα της Κένυας, υποδεικνύοντας σε όλους πως ο λαθρεπιβάτης είχε επιβιβαστεί στο αεροπλάνο από εκεί.

Ήταν χρήσιμη αυτή η πληροφορία γιατί το αεροπλάνο είχε ξεκινήσει αρχικά από το Γιοχάνεσμπουργκ της Ν. Αφρικής, πήγε στην Κένυα στο Ναϊρόμπι και εν συνεχεία ο προορισμός ήταν το Λονδίνο. Ο τόπος που εκατομμύρια άνθρωποι ονειρεύονται ένα καλύτερο αύριο.

Κανείς δεν γνώριζε, κανείς δεν ήξερε, κανείς δεν μπορούσε να δώσει μία σαφή απάντηση για το ποιος ήταν ο νεαρός άντρας, στα 20, το πολύ στα 30 του χρόνια που έπεσε από τον ουρανό. Τα δακτυλικά του αποτυπώματα δεν ήταν περασμένα στη βάση δεδομένων στην αστυνομία της Κένυας και η ιστορία γινόταν ολοένα και πιο μπερδεμένη για τον αστυνόμο Γκρέιβς.

128 άτομα κρυμμένα στους… τροχούς

Οι ιστορίες των μεταναστών που διακινδυνεύουν τη ζωή τους για να φτάσουν στην Ευρώπη ήταν πλέον… καθημερινότητα. Καθημερινά άκουγαν και μια νέα είδηση οπότε είχε γίνει κάπως σαν… απάθεια για τους περίοικους. Ήταν απλά ακόμα ένας, ένας αριθμός…



Ένα μήνα νωρίτερα, είχαν παρεμποδιστεί κάμποσα πλοιάρια με λαθρομετανάστες ενώ στις συνοριακές γραμμές είχε συλληφθεί άλλοι 70. Έναν χρόνο πριν, το 2018, η υπηρεσία προσφύγων του ΟΗΕ υπολόγισε ότι έξι άτομα κατά μέσο όρο σκοτώνονταν κάθε μέρα προσπαθώντας να διασχίσουν τη Μεσόγειο.

Τώρα, είχαν μπροστά τους έναν άντρα, που είχε ταξιδέψει από μία χώρα, όπου το 1/3 του πληθυσμού ζει με λιγότερα από 2$ την ημέρα. Η τραγική ειρωνεία ήταν μάλιστα πως είχε πέσει σε μία από τις πιο πλούσιες περιοχές του Λονδίνου.

Το 75% δεν τα καταφέρνει

Σύμφωνα με την Ομοσπονδιακή Διοίκηση Αεροπορίας των ΗΠΑ, από το 1947 έως τον Φεβρουάριο του 2020, 128 άτομα σε όλο τον κόσμο προσπάθησαν να ταξιδέψουν λαθραία κρυμμένοι στους τροχούς των αεροπλάνων.

Άνθρωποι από χώρες όπως η Κούβα, η Νότιος Αφρική, η Κένυα, η Νιγηρία, η Σενεγάλη, η Δομινικανή Δημοκρατία και η Κίνα ανέβαιναν κρυφά σε αεροπλάνα με την ελπίδα να αφήσουν πίσω την παλιά τους ζωή. Την φτώχεια, τη δυστυχία, την απελπισία.

Πάνω από το 75% αυτών δεν τα κατάφερε και αυτό… δεν προκαλεί έκπληξη. Γιατί σε κάθε στάδιο, ο επικείμενος θάνατος είναι σίγουρος.
Ο λαθρεπιβάτης μπορεί να πέσει έξω από το αεροπλάνο κατά την απογείωση.
Αν επιβιώσει από την απογείωση, μπορεί να συνθλιβεί από τον μηχανισμό που μαζεύει τους τροχούς.
Μέσα σε περίπου 25 λεπτά από την απογείωση, τα περισσότερα επιβατηγά αεροπλάνα φτάνουν σε υψόμετρο 35.000 πόδια που σημαίνει πως η θερμοκρασία στο επίπεδο αυτό είναι περίπου -54C. Οι -34C είναι αρκετοί για να προκαλέσουν θανατηφόρα υποθερμία.
Αν επιβιώσει με κάποιο τρόπο στο ταξίδι ο λαθρεπιβάτης, σίγουρα θα είναι αναίσθητος όταν το αεροπλάνο αρχίσει την κάθοδο του για την προσγείωση. Πιθανώς, θα πέσει από το φρεάτιο του τροχού στο έδαφος από χιλιάδες πόδια ύψος.

Μόνο από… τύχη μπορεί πραγματικά να σωθεί κάποιος από όλο αυτό.

Η επίσκεψη του αστυνομικού Γκρέιβς στο Ναϊρόμπι

Ο αστυνομικός Γκρέιβς, δεν ήθελε μόνο να μάθει ποιος ήταν αυτός ο άντρας, αλλά και πως… ξεκίνησε όλη αυτή η ιστορία. Βασικά, ποια πραγματικά ήταν η ιστορία του. Ταξίδεψε λοιπόν στο Ναϊρόμπι και πήγε εκεί όπου ξεκίνησαν όλα. Έμαθε αρχικά, πως το αεροπλάνο, μετά την προσγείωσή του από τη Νότιο Αφρική στην Κένυα έμεινε στο αεροδρόμιο του Ναϊρόμπι για πέντε ώρες, έως ότου ξεκινήσει το ταξίδι του για το Λονδίνο.
Το προσωπικό πιστοποίησε πως κανείς δεν πέρασε από την ασφάλεια, η οποία έχει κάρτες για να ανοίγει τις πόρτες. Καμία από αυτές δεν παραβιάστηκε.
Δεν βρέθηκε κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει πως κάποιος από το προσωπικό (3-4 άτομα), βοήθησε τον συμπατριώτη του για να μπει λαθραία στο φρεάτιο τροχών του αεροσκάφους και να κρυφτεί εκεί.
Εξετάστηκε ακόμα μία πιθανότητα. Να έχει παραβιαστεί η εξωτερική περίφραξη, όπως είχε γίνει παλαιότερα στην Κούβα, και να μπήκε απευθείας στην πίστα. Η ασφάλεια διαβεβαίωσε πως κανείς δεν είχε παραβιάσει την περίφραξη και ήταν απόλυτα ασφαλής. Το αεροδρόμιο της Κένυας άλλωστε είχε βαθμολογηθεί με υψηλή μονάδα ασφάλειας και είχε επιτραπεί η απευθείας σύνδεση με ΗΠΑ.

Τον… «βρήκε» (;) το Sky News

Όταν επέστρεψε ο Γκρέιβς στο Λονδίνο, κατάλαβε πω δεν μπορούσε να κάνει τίποτα άλλο, παρά μόνο ένα. Να δημοσιοποιήσει τα πάντα. Κάθε στοιχείο που είχε ζητώντας ή μάλλον προσδοκώντας σε κάποια βοήθεια από τον κόσμο. Από κάποιον μάρτυρα. «Ο κόσμος πιστεύει πως εξιχνιάζουμε τις υποθέσεις από τις ενδείξεις που έχουμε μόνο. Δεν είναι έτσι. Στηριζόμαστε στις μαρτυρίες των ανθρώπων». Έβαλε έτσι στο «κόλπο» και τη δημοσιογραφική έρευνα…



Στις 12 Νοεμβρίου λοιπόν το Sky News δημοσίευσε τα αποτελέσματα μιας έρευνας στην οποία ισχυρίστηκε ότι ταυτοποίησαν, τον λαθρεπιβάτη. Ήταν ο Πολ Πολιάσι, 29 ετών, ο οποίος εργαζόταν ως καθαριστής στο αεροδρόμιο. Η κοπέλα του μάλιστα, η οποία μίλησε με το ψευδώνυμο «Irene», είπε στο Sky New ότι τα αρχικά στο σακίδιο του αντιπροσωπεύουν το «μέλος της κομητείας», γι αυτό και πήρε το ψευδώνυμο Manyasi. Η μητέρα του δε, ισχυρίστηκε ότι αναγνώρισε… το εσώρουχό του.

Προφανώς το Sky News να πίστεψε πως δεν θα έβλεπαν στην Κένυα το όλο θέμα. Ο δημοσιογράφος από το Kenya TV Γουίλ Λουσίτζ παρακολουθούσε το θέμα και… πολλά δεν του κολλούσαν. Κατ’ αρχάς, η μητέρα του είχε να μιλήσει με τον γιο της… χρόνια, πως είχε αναγνωρίσει το εσώρουχό του. Για μισό λεπτό… Ο γιος της δεν λεγόταν Πολ Πολιάσι αλλά Σέντρικ Σίνοβι Άιζακ και δεν ήταν νεκρός, αλλά ζωντανός. Ζωντανός και κλειδωμένος στη φυλακή στο Ναϊρόμπι.

Ο Γουίλ Λουσίτζ επισκέφτηκε και το σπίτι της… υποτιθέμενης μάνας και τους γείτονες και ανακάλυψε ότι κάποιοι λευκοί άνθρωποι τους είχαν πλησιάσει και τους είχαν δώσει 200 ευρώ. Ποιος θα ασχολούταν με μια ιστορία ενός λαθρεπιβάτη από την Κένυα;

Στις 22 Νοεμβρίου, το Sky News απέσυρε το άρθρο και ζήτησε δημόσια συγνώμη.

Το «θαύμα» της Ολλανδίας

Έναν χρόνο αργότερα και συγκεκριμένα στις 4 Φεβρουαρίου 2021, ένα αεροπλάνο της Turkish Airlines Airbus A330 προσγειώθηκε στο Μάαστριχτ. Πάνω από τον κύριο μηχανισμό προσγείωσης, ήταν ένα 16χρονο αγόρι από Κένυα. Το αεροπλάνο είχε ξεκινήσει από το αεροδρόμιο Jomo Kenyatta στις 3 Φεβρουαρίου και έκανε στάσεις σε Κωνσταντινούπολη και μετέπειτα Λονδίνο για να προσγειωθεί εν τέλει στην Ολλανδία. Ως κε θαύματος, το αγόρι ήταν ζωντανό, σώο και αβλαβές. Πήγε προληπτικά στο νοσοκομείο και μία μέρα μετά πήρε εξιτήριο.

Απλά είχε καταφέρει να πετύχει αυτό που προσδοκούσε ο… άγνωστος λαθρεπιβάτης της ιστορίας μας. Γιατί ακόμα και σήμερα, κανείς δεν γνωρίζει ποιος ήταν. Και δυστυχώς, δεν είναι ο μόνος. στην κηδεία του, βρέθηκαν μόλις τέσσερις άνθρωποι για να τα διαδικαστικά και ο αστυνόμος Γκρέιβς!


πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Οι ΗΠΑ φαίνεται να έχουν στοιχεία, τα οποία θα μπορούσαν να επιβεβαιώνουν την ύπαρξη εξωγήινης ζωής. Ο πρώην Διευθυντής Μυστικών Υπηρεσιών υπό τη διακυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ, συγκεκριμένα, υποστηρίζει ότι τα UFO σπάνε το φράγμα του ήχου χωρίς να προκαλούν κάποια ηχητική έκρηξη, αλλά κάνοντας ελιγμούς, οι οποίοι είναι αδύνατο να πραγματοποιηθούν με την -ως τώρα- γνωστή σε εμάς τεχνολογία.

Ο Τζον Ράτκλιφ αναφέρει ότι: «Υπάρχουν πολλά φαινόμενα, για τα οποία μέχρι στιγμής δεν υπάρχει καμία εξήγηση. Υπάρχουν ακόμα περισσότερες θεάσεις, οι οποίες δεν έχουν δημοσιοποιηθεί. Μερικές από αυτές έχουν αποχαρακτηριστεί». Οι αποκαλύψεις, όμως, αυτές ήδη έχουν πυροδοτήσει τον ενθουσιασμό του κοινού για μία επικείμενη έκθεση, που θα περιγράφει λεπτομερώς τι έχει παρατηρήσει η κυβέρνηση των ΗΠΑ.

«Επιπλέον, όταν μιλάμε για θεάσεις, μιλάμε για αντικείμενα που έχουν γίνει ορατά από πιλότους της Πολεμικής Αεροπορίας ή του Πολεμικού Ναυτικού ή εικόνες, που έχουν καταγραφεί από δορυφόρους και οι ενέργειες τους είναι πολύ δύσκολο να εξηγηθούν. Πρόκειται για κινήσεις, οι οποίες δεν μπορούν να γίνουν αντιληπτές και δεν έχουμε την τεχνολογία να τις αναλύσουμε. Ή για ήχους, οι οποίοι ταξιδεύουν ξεπερνώντας το φράγμα του ήχου, χωρίς όμως να προκαλούν καμία ηχητική έκρηξη», επισημαίνει ο Τζον Ράτκλιφ.

O Ράτκλιφ στην ερώτηση της Μαρία Μπαρτιμόρο σχετικά με το πώς χαρακτηρίζει αυτές τις θεάσεις, απαντά ότι «πρόκειται για μη επαληθευμένα αέρια φαινόμενα, τα οποία λαμβάνουν χώρα σε ολόκληρο τον κόσμο. Όταν μιλάμε για κάτι τέτοιο, δεν κάνουμε λόγο απλά για έναν πιλότο ή έναν δορυφόρο. Συνήθως, έχουμε πολλαπλούς αισθητήρες που αντιλαμβάνονται τέτοια πράγματα και μερικές φορές κάποια από αυτά τα φαινόμενα είναι ανεξήγητα. Στην ουσία, είναι λίγα παραπάνω τα περιστατικά, τα οποία δεν έχουν δημοσιοποιηθεί.»

Το Δεκέμβριο δόθηκε στην κυβέρνηση μία 6μηνη διορία, προκειμένου το Πεντάγωνο και οι Μυστικές Υπηρεσίες θα πρέπει να δημοσιοποιήσουν την έκθεσή τους έως την 1η Ιουνίου. Ο Ράτκλιφ αναφέρει ότι ήλπιζε να δημοσιεύσουν τα ευρήματα τους πριν φύγει από τη θέση του, στις 20 Ιανουαρίου. «Δεν καταφέραμε να κατεβάσουμε τα αρχεία σε μία νέα μη ταξινομημένη μορφή αρκετά γρήγορα», καταλήγει.

Το σχετικό πρόγραμμα αποτελούσε μέρος ενός «πακέτου» ανακούφισης για τον Covid ύψους 2.3δισ. δολάρια, που υπέγραψε ο Τραμπ το Δεκέμβριο. Περιλάμβανε ρυθμίσεις σχετικά με τον αποχαρακτηρισμό εγγράφων της επιτροπής πληροφοριών της Γερουσίας για το 2021 και περιελάμβανε ένα κεφάλαιο που αφορούσε «μη αναγνωρισμένα εναέρια φαινόμενα».

Η αναφορά, που εκπονήθηκε από το Πεντάγωνο και τις υπηρεσίες πληροφοριών, πρέπει να εντοπίσει -εκτός των άλλων- τις όποιες απειλές μπορεί να δημιουργηθούν από μη αναγνωρισμένα εναέρια φαινόμενα και εάν ενδέχεται να αποδοθούν σε ξένους αντιπάλους.

«Ο καιρός μπορεί να προκαλέσει διαταραχές, οπτικές διαταραχές», δήλωσε ο Ράτκλιφ. Προσθέτει: «Μερικές φορές αναρωτιόμαστε αν οι αντίπαλοι μας έχουν τεχνολογίες, οι οποίες φτάνουν πιο μακριά από ό,τι πιστεύαμε ή από ό,τι συνειδητοποιήσαμε. Αλλά υπάρχουν και περιπτώσεις, όπου δεν έχουμε καλές εξηγήσεις για μερικά από τα πράγματα, που έχουμε δει. Το πιο υγιές θα ήταν να δημοσιεύονταν όσες το δυνατόν περισσότερες από τις πληροφορίες, που κατέχουμε».

Μία εβδομάδα πριν αποχωρήσει ο Ράτκλιφ, τον Ιανουάριο, η CIA εξέδωσε ένα θησαυρό από πρόσφατες καταγραφές, οι οποίες δεν ήταν προσβάσιμες μέχρι εκείνη τη στιγμή. Έδειξαν εντυπωσιακά αρχεία από εκατοντάδες θεάσεις UFO σε όλο τον κόσμο, τα οποία χρονολογούνται από τη δεκαετία του 1950, καθώς και τις προσπάθειες της Διεθνούς Κοινότητας Πληροφοριών να τις κατανοήσουν. Μάλιστα, ένας φάκελος με σχεδόν 3.000 σελίδες εγγράφων σχετικά με τα μη αναγνωρισμένα εναέρια φαινόμενα (UAPs) δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο The Black Vault. Σύμφωνα με τον ιδρυτή του Black Vault, Τζον Γκρίνουαλντ, χιλιάδες θαυμαστές των παραφυσικών φαινομένων έχουν μελετήσει τη συλλογή των -παραπάνω από 700- εγγράφων. Ανάμεσα στα στοιχεία αυτά, βρίσκονται ακόμα και συνομιλίες μεταξύ αξιωματικών της CIA και μελών του στρατού.

Ο Τζον Γκρίνουαλντ, μάλιστα, έχει μηνυθεί από τη CIA για την κυκλοφορία των αρχείων και τη σάρωση των σελίδων μία προς μία στη βάση δεδομένων του. Ο μηνυτής ισχυρίζεται ότι τα αρχεία αυτά αντιπροσωπεύουν «ολόκληρη» την συλλογή αποχαρακτηρισμένων πληροφοριών σχετικά με τα μη αναγνωρισμένα εναέρια φαινόμενα. Ο Γκρίνουαλντ, όμως, υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει κανένας τρόπος να επαληθευτεί κάτι τέτοιο και ορκίζεται να συνεχίσει την αναζήτηση τέτοιων αρχείων.

Τις περισσότερες φορές, διάφοροι φορείς παρακάμπτουν τις ιστορίες «θέασης UFO» ως συνωμοσιλογικές , ακόμα και αν δεν έχουν να δώσουν κάποια λογική εξήγηση. Σε αυτές, όμως, τις περιπτώσεις οι αξιωματικοί φαίνεται να δείχνουν πραγματική ανησυχία πως ίσως υπάρχει κάποιος κίνδυνος. Το Δεκέμβριο προέκυψε και ότι είχαν εκπονηθεί δύο αναφορές από το Πεντάγωνο, παρέχοντας πληροφορίες για «ασυνήθιστες» θεάσεις.

Η ομάδα Μη Αναγνωρισμένων Εναέριων Φαινομένων εξέδωσε δύο διαβαθισμένες «αναφορές θέσεων» για το 2018 και το καλοκαίρι του 2020, οι οποίες κυκλοφόρησαν αμέσως στις αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών. Το περιεχόμενο αφορά μια διαρροή φωτογραφιών, οι οποίες δεν είχαν δημοσιευτεί ποτέ στο παρελθόν. Πρόκειται για αντικείμενα που αναδύονται από τον ωκεανό και υψώνονται προς τον ουρανό. Δεν αφήνουν, λοιπόν, περιθώρια για κάποια λογική εξήγηση και έρχονται να ενισχύσουν τις απόψεις περί εξωγήινης προέλευσης. Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν το 2018 πάνω από την Ανατολική Ακτή των Ηνωμένων Πολιτειών από έναν στρατιωτικό πιλότο, ο οποίος χρησιμοποίησε την κάμερα του κινητού του.

«Αυτές οι αποκαλύψεις είναι εξαιρετικές. Δίνουν την ευκαιρία στο κοινό να ρίξει μια ματιά στο παρασκήνιο και στο πώς χειρίζεται η κυβέρνηση των ΗΠΑ το ζήτημα των UFO", δήλωσε στη Daily Mail ο Νick Pope, ερευνητής για το Υπουργείο Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου. "Αυτή η νέα πληροφορία επιβεβαιώνει ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ λαμβάνει το φαινόμενο των UFO πιο σοβαρά από ποτέ. Περιμένω περαιτέρω αποκαλύψεις σύντομα», προσθέτει.


Πηγή: Daily Mail


πηγή 


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


The Ryugyong Hotel in Pyongyang. Credit: Feng Li/Getty Images

του Τζέισον Γουάρντ

Το 1987, ξεκίνησαν οι εργασίες στο ξενοδοχείο Ryugyong Hotel, στην πρωτεύουσα της Βόρειας Κορέας Πιονγιάνγκ. Το όνομα του ξενοδοχείου σημαίνει «πρωτεύουσα των ιτιών», που ήταν επίσης ένα από τα ιστορικά ονόματα της Πιονγιάνγκ. Έπρεπε να έχει ύψος πάνω από 1000 πόδια, να έχει 3000 δωμάτια, αίθουσα μπόουλινγκ, νυχτερινό κέντρο διασκέδασης και πέντε περιστρεφόμενα εστιατόρια στην κορυφή. Ήταν προγραμματισμένο να λειτουργήσει το 1989.

Αυτό δεν συνέβη.

Είμαστε στο 2021 και το ξενοδοχείο δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί και ψευδώνυμό του έχει γίνει το "Hotel of Doom" καθώς και το "Phantom Hotel" και το "Phantom Pyramid" (Ξενοδοχείο Φάντασμα ή Πυραμίδα Φάντασμα). Το περιοδικό Esquire έγραψε μια ιστορία με τον τίτλο: "Το χειρότερο κτίριο στην ιστορία της ανθρωπότητας."

Ωστόσο, υπάρχουν τώρα ενδείξεις ότι ενδέχεται να ανοίξει.
Γιατί πήρε τόσο καιρό; Και γιατί μια χώρα που δεν υποδέχεται ξένους επισκέπτες χρειάζεται ένα τόσο τεράστιο ξενοδοχείο; Ας δούμε την ιστορία του.

Ποιο ήταν το αρχικό σχέδιο;

Πίσω στις σκοτεινές και σκοτεινές μέρες του Ψυχρού Πολέμου, η Νότια Κορέα υποστηρίχθηκε από τις ΗΠΑ και τη Βόρεια Κορέα από τους Σοβιετικούς.
Το 1987 η Νότια Κορέα εξελίχθηκε σε μια καπιταλιστική δημοκρατία και επρόκειτο να φιλοξενήσει τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1988. Οι στρατηγοί στη Νότια Κορέα χαλάρωσαν και μάλιστα διεξήγαγαν ελεύθερες εκλογές. Η χώρα άνοιξε, και άρχισε μια έκρηξη κτιρίων, ειδικά στην πρωτεύουσα, Σεούλ.
Οι δύο χώρες ήταν απίστευτα ανταγωνιστικές και νωρίτερα εκείνη τη δεκαετία ηανταγωνιστικότητά τους επεκτάθηκε ακόμη και σε ποιος είχε τον υψηλότερο κοντάρι σημαίας στα σύνορα.
Εκτός από τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων, το 1986 μια εταιρεία της Νότιας Κορέας μόλις ολοκλήρωσε την κατασκευή του Westin Stamford στη Σιγκαπούρη. Το ξενοδοχείο ήταν, τότε, το ψηλότερο ξενοδοχείο στον κόσμο.
Έτσι, η Βόρεια Κορέα αποφάσισε με δύο τρόπους να ανταγωνιστεί τον γείτονά της. Το πρώτο ήταν ότι θα φιλοξενούσε το «Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεότητας και Φοιτητών» - ένα είδος σοσιαλιστικής εκδοχής των Ολυμπιακών Αγώνων που συνέβαινε, σε κάπως τυχαία διαστήματα, από το 1947.
Κατά την προετοιμασία για τους εναλλακτικούς Ολυμπιακούς Αγώνες, ξόδεψαν περίπου 4 δισεκατομμύρια δολάρια σε νέους δρόμους, υποδομές και γήπεδο. Η δεύτερη μεγάλη ανακοίνωση αφορούσε την κατασκευή ενός ψηλότερου ξενοδοχείου στον κόσμο - του Ryugyong Hotel 105 ορόφων. Έπρεπε να ανοίξει εγκαίρως για το φεστιβάλ.
Οι εργασίες άρχισαν, αλλά σύντομα έγινε σαφές ότι ο στόχος του 1989 ήταν υπερβολικά φιλόδοξος και τα σχέδια άλλαξαν. Στη συνέχεια, το ξενοδοχείο ανακοινώθηκε πως θα ανοίξει το 1992, για να γιορτάσει τα 80α γενέθλια του Kim Il-Sung.
Δυστυχώς, παρόλο που το κτίριο είχε φτάσει σε ύψος 1080 ποδιών μέχρι το 1992, τα προβλήματα με τα υλικά και τις μεθόδους κατασκευής είχαν προκαλέσει πολλές καθυστερήσεις. Μέχρι εκείνο το σημείο, η κατασκευή είχε κοστίσει περίπου 750 εκατομμύρια δολάρια, που ισοδυναμεί με το 2% του ΑΕΠ της Βόρειας Κορέας.
Το κτίριο ήταν ουσιαστικά ένα κέλυφος χωρίς παράθυρα. Στη συνέχεια, η εργασία σταμάτησε εντελώς για 16 χρόνια.

Ο Ψυχρός Πόλεμος τελειώνει και η Βόρεια Κορέα εξαντλείται

Το 1991, η Σοβιετική Ένωση κατέρρευσε. Έτσι χάθηκε ο κύριος εμπορικός εταίρος της Βόρειας Κορέας και χορηγός βοήθειας. Μέχρι τότε, οι οικονομίες της Βόρειας και της Νότιας Κορέας δεν ήταν τόσο διαφορετικές. Ωστόσο, μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, ο Βορράς είχε μια μεγάλη οικονομική κρίση.
Από το 1992 έως το 2008, το ξενοδοχείο Ryugyong στεκόταν, μισοτελειωμένο, κυριαρχώντας στον ορίζοντα της Πιονγκγιάνγκ, με έναν σκουριασμένο γερανό σκαρφαλωμένο στην κορυφή.
CAVIT ERGINSOY

Ήταν μια τεράστια ντροπή για την κυβέρνηση της Βόρειας Κορέας, η οποία απλώς προσπάθησε να την αγνοήσει. Στην πραγματικότητα, προχώρησαν ακόμη και στην διευθέτηση των φωτογραφιών και τη διαγραφή τους από εικόνες της πόλης. Αποκλείστηκε μάλιστα από τους επίσημους χάρτες.
Ήταν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, καθώς ο σκελετός του κτιρίου αλλοιωνόταν και υπήρχαν εικασίες ότι θα έπρεπε τελικά να καταστραφεί, που ξεκίνησε ο καθόλου κολακευτικός χαρακτηρισμός "Hotel of Doom". Φαινόταν τότε απίθανο να τελειώσει ποτέ.



Η κατασκευή συνεχίζεται… για λίγο

Το 2008, μια αιγυπτιακή κατασκευή που ονομάζεται Orascom συνήψε συμφωνία κατασκευής με την κυβέρνηση της Βόρειας Κορέας για την κατασκευή ενός δικτύου 3G. Η συμφωνία αξίζει 400 εκατομμύρια δολάρια.
Με τη βοήθεια Αιγυπτιακών μηχανικών, ο σκουριασμένος γερανός αφαιρέθηκε και προστέθηκαν γυάλινα και μεταλλικά πάνελ. Μέχρι το 2011, η εξωτερική εργασία ολοκληρώθηκε.
Ένας μηχανικός της Orascom βεβαίωσε ότι δεν είχαν πάρα πολλά προβλήματα με την εσωτερική δομή. Αυτό οδήγησε τους αξιωματούχους να δηλώσουν ότι το ξενοδοχείο θα τελειώσει τελικά το 2012, για να συμπέσει με την 100ή επέτειο από τη γέννηση του Προέδρου Kim Il-Sung.
Προφανώς υπήρξαν καθυστερήσεις. Τότε, τον Νοέμβριο του 2012, η ​​αλυσίδα Kempinski ανακοίνωσε ότι θα λειτουργούσε το ξενοδοχείο Ryugyong και σχεδίαζε να το ανοίξει μερικώς στα μέσα του 2013. Φαινόταν ότι τα πράγματα προχωρούσαν επιτέλους.
Τον Μάρτιο του 2013, ο όμιλος Kempinski είπε ότι δεν πρόκειται να συμβούν σχέδια για άνοιγμα του ξενοδοχείου. Ισχυρίστηκαν ότι είχαν πραγματοποιηθεί μόνο αρχικές συζητήσεις και ότι η αγορά δεν προχώρησε.
Αν και αυτό μπορεί να ισχύει, πολλοί σχολιαστές σημείωσαν ότι τον Φεβρουάριο του 2013, η Βόρεια Κορέα πραγματοποίησε υπόγεια πυρηνική δοκιμή, η οποία αύξησε σημαντικά τις παγκόσμιες εντάσεις.
Για άλλη μια φορά, η κατάσταση συνεχίστηκε με απραξία.


Θα ανοίξει το ξενοδοχείο Ryugyong; Υπάρχουν ακόμη ενδείξεις ότι μπορεί να συμβεί.

Προς το τέλος του 2016, υπήρχε μια αναφορά ότι ένας εκπρόσωπος της αιγυπτιακής εταιρείας Orascom είχε επισκεφθεί τη Βόρεια Κορέα. Το 2017 και το 2018 συνεχίστηκαν οι εργασίες περιμετρικά του κτιρίου και κατασκευάστηκαν δρόμοι πρόσβασης.
Τον Ιούλιο του 2018, προστέθηκε μια τεράστια οθόνη LED σε μια ολόκληρη πλευρά του κτιρίου και άρχισε να δείχνει κινούμενα σχέδια και σκηνές ταινιών. Τον ίδιο μήνα, δημιουργήθηκε μια πινακίδα που απλώς έγραφε: «Το ξενοδοχείο Ryugyong» στα Κορεατικά και στα Αγγλικά.
Ο φωτισμός που ξεκίνησε το 2018. Credit: ED JONES / AFP / AFP / Getty Images


Η δραστηριότητα φαίνεται να συνεχίζεται. Ο Simon Cockerell, γενικός διευθυντής του ομίλου Koryo - μιας εταιρείας με έδρα το Πεκίνο που ειδικεύεται στις εκδρομές στη Βόρεια Κορέα - όταν ρωτήθηκε από το CNN για το πιθανό άνοιγμα του ξενοδοχείου Ryugyong, είπε:
«Είναι πολύ δύσκολο να το πεις, γιατί αφού το κτίριο ήταν επενδυμένο με γυαλί, δεν μπορείς να δεις μέσα. Αναμφίβολα κάτι συμβαίνει. Είναι ένα πολύ μεγάλο κτίριο. Δεν είναι απίθανο να ανοίξει κάποιο μέρος του πριν ολοκληρωθεί τελείως. Αν ήταν το κτίριό μου, θα έδινα έμφαση στην κορυφή και στο κάτω μέρος. "
Εάν το "Hotel of Doom" ανοίξει ποτέ, δεν θα είναι πλέον το ψηλότερο ξενοδοχείο στον κόσμο. Δεν θα είναι καν το ψηλότερο κτίριο στη χερσόνησο της Κορέας, που είναι τώρα ο Lotte World Tower στη Σεούλ (που έχει ύψος 800 πόδια).
Αλλά θα χάσει τον τίτλο του παγκόσμιου ρεκόρ Guinness για το ότι είναι το ψηλότερο άδειο κτίριο στον κόσμο. Πιθανότατα αυτό θα είναι καλό.


πηγή, μετάφραση: ακτιβιστής



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου