Η Ζωή Κωνσταντοπούλου ανακοίνωσε τη σύσταση νομικού φορέα υπεράσπισης της Δικαιοσύνης με αυτόνομη δράση, ο οποίος θα αναλάβει πρωτοβουλίες για τις γερμανικές αποζημιώσεις, την υπόθεση της Siemens, την υπόθεση της ΕΛΣΤΑΤ, το ελληνικό χρέος και τα μνημόνια. Όπως δήλωσε η Ζωή Κωνσταντοπούλου, ο νέος φορέας «θα διεκδικήσει όλα αυτά που δεν κάνει η κυβέρνηση, όλα αυτά που δεν κάνει η Βουλή, όλα αυτά που παραλείπει, πολλές φορές, να κάνει και η Δικαιοσύνη ή παρατείνει την διεξαγωγή τους».
Από το 2010 που η Ελλάδα χρεοκόπησε, έγραψα άπειρες φορές πως το σημαντικότερο πρόβλημα της Ελλάδας είναι η απουσία Δικαιοσύνης.
Πιάστηκε το χέρι μου να γράφω πως «Με λιγότερα χρήματα μπορούμε να ζήσουμε. Χωρίς Δικαιοσύνη, είμαστε τελειωμένοι. Καταδικασμένοι.».
Κάποια στιγμή, κουράστηκα να το γράφω -άλλωστε, μάλλον δεν ήταν πολλοί που το πίστευαν αυτό-, οπότε σταμάτησα.
Η Ελλάδα χρεοκόπησε αλλά δεν αποδόθηκε Δικαιοσύνη για την χρεοκοπία.
Στην Ισλανδία αποδόθηκε Δικαιοσύνη για την χρεοκοπία της χώρας. Ο πρωθυπουργός οδηγήθηκε στο δικαστήριο και 26 τραπεζίτες οδηγήθηκαν στη φυλακή (σ.σ. Δείτε το «Where to invade next» του Μάικλ Μουρ, για να δείτε πού τους πήγαν τους 26 τραπεζίτες οι Ισλανδοί).
Μην πει κάποιος σαν δικαιολογία πως στην Ισλανδία αποδόθηκε Δικαιοσύνη για την χρεοκοπία επειδή η χώρα είναι μικρή. Σιγά την τεράστια χώρα που είναι η Ελλάδα. Άλλωστε, το μέγεθος μιας χώρας δεν επηρεάζει την απόδοση Δικαιοσύνης. Οι ΗΠΑ είναι τεράστια χώρα αλλά ο Μέιντοφ πήγε στη φυλακή.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη, η Ελλάδα έχει σταματήσει στο 2010.
Αν δεν αποδοθεί Δικαιοσύνη για την χρεοκοπία της χώρας, δεν πρόκειται η χώρα να κάνει βήμα.
Η χρεοκοπία μιας χώρας δεν είναι φυσικό φαινόμενο. Δεν είναι σεισμός, δεν είναι πλημμύρα.
Και βέβαια, όταν σε καλούν να πληρώσεις ένα χρέος, πρέπει -πριν το πληρώσεις- να δεις πρώτα πώς και από ποιούς δημιουργήθηκε αυτό το χρέος.
Οι Έλληνες φαίνεται να έχουν αφεθεί στη μοίρα τους και να περιμένουν το τέλος.
Μόνο και μόνο που πολιτικά ζόμπι σαν τον Τσίπρα και τον Μητσοτάκη κυριαρχούν στην πολιτική ζωή του προτεκτοράτου, αποδεικνύει πως η χώρα τελείωσε.
Ο πληθωρισμός διαδηλώσεων και πορειών οδήγησε τους Έλληνες στα σπίτια τους.
Χρειαζόταν μια μικρή νίκη, για να πιστέψουν οι Έλληνες πως μπορούν να κάνουν την ανατροπή.
Αυτή η νίκη δεν ήρθε, οπότε επήλθε απογοήτευση και παραίτηση.
Δεν έχω πάει ποτέ στη ζωή μου σε δικαστήριο -πήγα μια φορά για ηθική συμπαράσταση σε έναν μπλόγκερ που δεν γνώριζα, αλλά η δίκη του αναβλήθηκε- και ο λόγος που δεν θέλω να έχω ιδιοκτησία είναι επειδή οι άνθρωποι με ιδιοκτησία πάνε συχνά στα δικαστήρια.
Αλλά υπάρχουν νόμοι -στην Ελλάδα και διεθνώς-, οι οποίοι, στην περίπτωση της χώρας μας, δεν έχουν εφαρμοστεί.
Με την Ελλάδα να έχει μετατραπεί και επίσημα σε προτεκτοράτο, θεωρώ ανόητο να περιμένει κάποιος λύσεις από κυβερνήσεις με μαριονέτες.
Ίσως, η νομική οδός να είναι πια ο μόνος τρόπος για να επιτευχθεί μια νίκη και να αλλάξει την κατάσταση και την ψυχολογία των Ελλήνων.
Τούτου δοθέντος, χαιρετίζω την πρωτοβουλία της Ζωής Κωνσταντοπούλου, η οποία δεν το βάζει κάτω με τίποτα -δεν μασάει- και αυτό οφείλω να της το αναγνωρίσω.
πηγή
