Articles by "Πολυτεχνείο"

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Πολυτεχνείο. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ακτιβιστής στις 0

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου συνομίλησε με τον Νίκο Χατζηνικολάου στη σημερινή εκπομπή του στον REAL FM σχετικά με τις εσωκομματικές εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ, τη χθεσινή συζήτηση στη Βουλή σχετικά με τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για το έγκλημα των Τεμπών και την επέτειο των πενήντα χρόνων από την Εξέγερση του Πολυτεχνείου.


Στο ερώτημα του Νίκου Χατζηνικολάου σχετικά με τις συνεχόμενες αποχωρήσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ και αν αυτή η εξέλιξη θα διαμορφώσει όρους νέων σχημάτων και πιθανή συμπόρευση με την Πλεύση Ελευθερίας, η Ζωή Κωνσταντοπούλου απάντησε ότι οι εξελίξεις είναι έντονες, αλλά, κατά την άποψή της, «ήταν θέμα χρόνου να συμβεί. Βέβαια, κανείς δεν φανταζόταν ότι θα έχουμε αυτά τα φαινόμενα και την περίπτωση Κασσελάκη. Αλλά ήταν αναμενόμενο αυτό που συμβαίνει γιατί μιλάμε για ανθρώπους που πρόδωσαν τις αξίες και τους αγώνες της Αριστεράς, όπως και την εμπιστοσύνη του κόσμου». Συνέχισε τονίζοντας πως ναι μεν αυτό οδηγεί σε διεργασίες, αλλά για την Πλεύση Ελευθερίας αυτό που έχει σημασία είναι οι πολιτικές πράξεις και όχι οι διεργασίες: «Δίνουμε ουσιαστικά έναν αγώνα μόνοι μας στη Βουλή, είμαστε η μοναδική πραγματική Αντιπολίτευση. Και χθες στη μεγάλη συζήτηση της Βουλής για το Έγκλημα των Τεμπών ήταν εκκωφαντική η απουσία του ΣΥΡΙΖΑ και πολύ προβληματική και αρνητική η παρουσία του ΠΑΣΟΚ».  Όπως τόνισε η Ζωή Κωνσταντοπούλου για την Πλεύση Ελευθερίας σημασία έχει το «ποιοι άνθρωποι είναι έτοιμοι να πράξουν, να δράσουν και να συγκρουστούν με ένα κατεστημένο και όχι να γίνουν κατεστημένο στη θέση του κατεστημένου». Δήλωσε επίσης, ότι το θετικό είναι πως απεγκλωβίζονται άνθρωποι που δεν ανήκουν στην κατηγορία εκείνη που κατείχαν θέσεις εξουσίας, ούτε επωφελήθηκαν από τη στροφή του ΣΥΡΙΖΑ, οπότε είναι σημαντικό να αποτελέσουν κομμάτι δράσεων και πράξεων. Η Πλεύση Ελευθερίας είναι ανοιχτή σε συνεργασίες, πάντα υπό τους όρους που έχουν τεθεί διαχρονικά. 


Κάνοντας μία πρόβλεψη για τη συνέχεια των εξελίξεων μετά τη νέα ηγεσία Κασσελάκη, η Ζωή Κωνσταντοπούλου δήλωσε πως αυτό που παρακολουθεί είναι μία συνεχιζόμενη διεκδίκηση των θέσεων και των χρημάτων, διότι υπάρχει μία σημαντική χρηματοδότηση λόγω της οποίας μένουν κάποιοι και δεν αποχωρούν. Συνέχισε λέγοντας πως «μια μέρα θα ξυπνήσουμε και ο κύριος Κασσελάκης θα έχει φύγει», αφού πρώτα θα έχει διαλύσει όποια αυταπάτη τρέφει κάποιος για την ικανότητα του συγκεκριμένου ατόμου να εμπνεύσει, καθώς η ίδια «δεν πείθεται από το επικοινωνιακό περίβλημα». Τόνισε δε πως δεν μπορεί να κάνει περισσότερες προβλέψεις, καθώς «όλοι κρίνονται από τις πράξεις και από το πόσες υποχωρήσεις και υπαναχωρήσεις κάνουν για να παραμείνουν σε θέση εξουσίας. Το δικό μου πάντως ζητούμενο είναι όλοι αυτοί που ευαγγελίζονται την Αριστερά να μάχονται για αυτά που αφορούν την κοινωνία», καθώς οι περισσότεροι που μπαίνουν σε διαξιφισμούς για το «ποιος είναι πιο αριστερός» δεν έρχονται καν στη Βουλή για να προασπίσουν τα δικαιώματα του κόσμου και έτσι αυτοδιαψεύδονται.


Ο κ. Χατζηνικολάου τόνισε πως χθες στη Βουλή οι πολίτες παρακολούθησαν ένα απογοητευτικό θέαμα σχετικά με την τραγωδία των Τεμπών, αφού τα κόμματα διασταύρωναν τα ξίφη τους, αντί να συνεννοηθούν για να υπάρξει διερεύνηση και απόδοση ευθυνών. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου επεσήμανε ότι συμφωνεί απολύτως και πως «γι’ αυτό ακριβώς είπαμε πως θα στηρίξουμε κάθε πρόταση και Εξεταστικής και Προανακριτικής Επιτροπής πριν καν κατατεθούν οι προτάσεις. Εξαρχής, η Πλεύση Ελευθερίας αποφάσισε πως θα στηρίξει την πρόταση του ΚΚΕ και η στάση μας ήταν που οδήγησε τον ΣΥΡΙΖΑ να στηρίξει τελικώς τη συγκεκριμένη πρόταση, παρά τις πρότερες κατηγορίες προς το ΚΚΕ ότι λειτουργεί ως “δεκανίκι” της Νέας Δημοκρατίας. Είναι ένα πεδίο στο οποίο θα έπρεπε πράγματι οι βουλευτές να ομονοούν καθώς απαιτείται διερεύνηση, φως και δικαιοσύνη», ενώ επεσήμανε πως εννοεί απόλυτα τη χθεσινή της δήλωση ότι η υπόθεση των Τεμπών αποτελεί την ακτινογραφία της διαφθοράς και της διαπλοκής που σκοτώνουν, αφού φάνηκε ξεκάθαρα η μακροχρόνια δράση των μηχανισμών ατιμωρησίας, συγκάλυψης, υπόθαλψης και ανταλλαγής εξυπηρετήσεων μεταξύ των κομμάτων εξουσίας: «Όλα αυτά θα πρέπει να σταματήσουν πρώτον για να υπάρξει Δικαιοσύνη και δεύτερον, για να μην έχουμε άλλα θύματα». Συνέχισε λέγοντας πως «ενόσω ο κύριος Βορίδης χθες αυτάρεσκα δήλωσε ότι η Νέα Δημοκρατία θα καταψηφίσει τη διερεύνηση των ποινικών ευθυνών, του είπα να το πάρει πίσω γιατί θα το μετανιώσει και θα το μετανιώνει σε κάθε συνεδρίαση της επιτροπής».  Σε αυτό το σημείο επανήλθε και στη χθεσινή της ανακοίνωση: «Απόφασή μου είναι να συμμετέχω προσωπικά στην Εξεταστική Επιτροπή, να είμαι η ίδια μέλος της Εξεταστικής Επιτροπής για τα Τέμπη από την Πλεύση Ελευθερίας», καθώς πρόκειται για ζήτημα μείζονος σημασίας.


Η συνέντευξη έκλεισε με την αυριανή επέτειο των 50 χρόνων από την Εξέγερση του Πολυτεχνείου και τον κ. Χατζηνικολάου να ζητά την τοποθέτηση της Ζωής Κωνσταντοπούλου σχετικά με την πρόταση της Πλεύσης Ελευθερίας να κηρυχθεί η 17η Νοεμβρίου ως επίσημη αργία: «Οι αγώνες των φοιτητών και των νέων στη Χούντα, ο αντιδικτατορικός αγώνας είναι μία εμβληματική περίοδος και παρακαταθήκη για τη Δημοκρατία. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε πως οι φοιτητές και οι εργαζόμενοι του ‘73 εξεγέρθηκαν μόνοι τους – όλα τα κόμματα της εποχής τους καταδίκασαν. Πολλοί θέλουν να αμαυρώσουν αυτή την επέτειο, ενώ κάποιοι θέλουν να την καπηλεύονται. Όμως πρόκειται για μέρα δημοκρατικού αγώνα, για παρακαταθήκη των Ελλήνων πολιτών, άρα οφείλουμε μία εκδήλωση τιμής σε αυτούς τους αγώνες».




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Η ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Θεσσαλονίκης θα καταθέσει στεφάνι για τα 50 χρόνια από την κορυφαία πράξη αντίστασης της νεολαίας και του λαού ενάντια στη χούντα, στο μνημείο της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ, την Παρασκευή 17 Νοέμβρη, στις 13.00 το μεσημέρι.

Μια ελάχιστη εκδήλωση μνήμης και απόδοση τιμής στους αγωνιστές του Πολυτεχνείου αλλά και σε όσους στάθηκαν και στέκονται όρθιοι απέναντι σε όποια μορφή καταπάτησης των δημοκρατικών ελευθεριών και περιορισμού των ατομικών δικαιωμάτων.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Ψήφισμα για να ανακηρυχθεί η 17η Νοεμβρίου επίσημη αργία του Κράτους, θα καταθέσει η Ζωή Κωνσταντοπούλου και οι βουλευτές της Πλεύσης Ελευθερίας στη Βουλή, με αφορμή την Επέτειο 50 χρόνων από την Εξέγερση του Πολυτεχνείου.

«Είναι μια οφειλόμενη τιμή σε όλους εκείνους που αγωνίστηκαν, βασανίστηκαν και έδωσαν την ζωή τους, την ελευθερία τους, έχασαν την υγεία τους, για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στη χώρα μας.», δήλωσε η Ζωή Κωνσταντοπούλου μιλώντας σε ραδιοφωνικό σταθμό σήμερα.

Το ψήφισμα θα δοθεί στη δημοσιότητα με νέο Δελτίο Τύπου που θα ακολουθήσει και η Πλεύση Ελευθερίας θα ζητήσει την υιοθέτησή του στην Επετειακή Εκδήλωση που θα γίνει στις 17 Νοεμβρίου 2023 στην Ολομέλεια της Βουλής.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Τόσο στην πρόσφατη γενική απεργία όσο και στην επέτειο του Πολυτεχνείου “ξεχάστηκε” από τις ανακοινώσεις, τις διαδηλώσεις τα πανό και τα συνθήματα κομμάτων και οργανώσεων ο αμερικανονατοϊκός επιθετικός “παγκόσμιος” πόλεμος στην Ουκρανία και η ανάγκη να ηττηθούν οι πολυεθνικές της παγκοσμιοποίησης και η Δυτική νεοαποικιοκρατία, για μια νέα πορεία που θα αναδείξει ανεξάρτητα έθνη και αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας.

Πολύ περισσότερο απουσίαζε απ’ αυτές τις ανακοινώσεις των κομμάτων κάθε αποδοκιμασία στις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ αλλά και την ΕΕ ως τις δυνάμεις εκείνες που έχουν προκαλέσει, συντηρούν και κλιμακώνουν τον πόλεμο στην Ουκρανία, ο οποίος έχει ως στόχο να αποδυναμώσει, να ελέγξει και αν είναι δυνατόν να τεμαχίσει τη Ρωσία, προκειμένου ν’ ανοίξει για τις ΗΠΑ ο δρόμος ν’ ανακτήσουν (ματαίως) την παγκόσμια μονοκρατορία.

Είναι δυνατόν, όμως, να τιμάται το Πολυτεχνείο, ένα κατ’ εξοχήν αντιαμερικάνικο-αντινατοϊκό-αντιϊμπεριαλιστικό σύμβολο αγώνα και ηρωισμού, χωρίς να αναδεικνύεται το επίκαιρο κάλεσμα αυτής της ζωντανής επετείου ενάντια στο ρόλο του αμερικανονατοϊκού ιμπεριαλισμού που ωθεί την ανθρωπότητα στο χείλος της αβύσσου;

Δεν είναι επομένως καθόλου άδικο και υπερβολικό το ότι αρκετοί στην χώρα μας κάνουν λόγο για αδιόρατη μετεξέλιξη της σημερινής ελληνικής Αριστεράς και όχι μόνο, σε ένα είδος Νατοϊκής Αριστεράς, η οποία έχει μετατρέψει το διεθνισμό σε “κοσμοπολίτικο πιθηκισμό” και σε “σιωπηλή” σαγήνη στη “φούσκα” της “παγκοσμιοποίησης”, “παγκοσμιοποίησης” που συνιστά της χειρότερης μορφής αποικιοποίησης εθνών και λαών και αντιπροσωπεύει το χειρότερο ολοκληρωτισμό και ανελευθερίας στην ανθρώπινη ιστορία.

Οι δυνάμεις της Αριστεράς, φυσικά όχι εκείνες που δεν μπορούν να κρύψουν μαζί με τον πολιτικό βήχα τους και τον σφοδρό Νατοϊκό έρωτά τους, συνήθως αντιλέγουν στην κριτική που υφίστανται ότι για τον πόλεμο στην Ουκρανία δεν καταγγέλλουν(ή πιο κομψά “αποδοκιμάζουν”) μόνο τη Ρωσία αλλά καταγγέλλουν σφοδρά και το ΝΑΤΟ και τους αμερικανο-βρετανούς και ζητάνε να σταματήσει η Ελλάδα την συνδρομή της στα ναζιστικά ανδρείκελα που κυβερνάνε σήμερα την Ουκρανία.

Θα απαντήσουμε σε όλους αυτούς που τόσο μάχονται τάχα το ρόλο του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, λέγοντας ότι αυτά τα επιχειρήματα δεν αξίζουν ούτε για να ρίξουν στάχτη στα μάτια στους πιο αφελείς, αφού η κοινωνία, ανεξάρτητα από πολιτικές απόψεις, έχει αρχίσει να βοά και να ξεφωνίζει την Αριστερά για την στάση της στον Ουκρανικό πόλεμο και όχι λίγοι να την αποκαλούν “Νατοϊκη Αριστερά”.

Και αυτό διότι οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ αλλά και η μεγαλύτερη νεοαποικία στην ανθρώπινη ιστορία, που αυτοονομάζεται Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν ανέμεναν ποτέ από την “κομμουνιστική” Αριστερά όλων των αποχρώσεων και όχι μόνο, να τους αποδώσει εύσημα για το βρώμικο ρόλο τους στην Ουκρανία. Για τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ συνιστά “ανέλπιστο” θρίαμβο το γεγονός ότι η παρακμάζουσα “συνεπής”(τρομάρα της) Αριστερά καταγγέλλει (η κομψότερα “διαφωνεί”) με τη Ρωσία και στηλιτεύει την “εισβολή” της στην Ουκρανία, συνοδεύοντας αυτήν την αποδοκιμασία με κάθε λογής κοσμητικά επίθετα, εκ των οποίων το πιο ανώδυνο είναι ότι η Ρωσία εφαρμόζει μια κυνική ιμπεριαλιστική – επεκτατική – επιθετική πολιτική με αδίστακτες οικονομικές επιδιώξεις.

ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ευρωενωσιακοί υποκριτές γνωρίζουν πολύ καλά ότι αν η Ρωσία χαρακτηριστεί αδικαιολόγητος εισβολέας στην “αθώα” και “φιλειρηνική” Ουκρανία, τότε όλα τ’ άλλα φρικτά δικά τους έργα αυτονοήτως δικαιολογούνται ως αυτοάμυνα και ως αρωγή σε αμυνόμενο κράτος που επιδιώκει να υπερασπιστεί τα σύνορά του και την κυριαρχία του. Αν η Ρωσία είναι ο αδικαιολόγητος εισβολέας, τότε οι “ανέλπιστοι” αρωγοί των μαχόμενων Ουκρανών αξίζουν μόνο ενθουσιωδών επαίνων και θερμών χειροκροτημάτων, ανεξάρτητα πόσο “κακοί” είναι ή πόσο κακές προθέσεις μπορεί να έχουν.

Όταν η Αριστερά υποκρίνεται και επιχειρεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα και πολύ περισσότερο όταν συμμαχεί στην πράξη, ψευτο διαφοροποιούμενη στα λόγια, με τον πιο ανελέητο και ληστρικό ιμπεριαλισμό στην ανθρώπινη ιστορία, τότε δυστυχώς αυτογελοιποιείται και αυτοεξευτελίζεται!

Τέτοιες ώρες σαν αυτές είναι που η χώρα μας χρειάζεται μια γενική πολιτική ανατροπή, η Αριστερά ένα ριζικά νέο ξεκίνημα και ο λαός να προχωρήσει με άλλη πολιτική σκέψη σε ένα πλατύ ενωτικό αγωνιστικό μέτωπο εθνικής και κοινωνικής απελευθέρωσης.



πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

του Σπύρου Κουζινόπουλου

Πριν λίγα χρόνια o βουλευτής της νεοναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης “Χρυσή Αυγή” Λαγός, θρασύτατα και προκλητικά μέσα στον ιερό ναό της Δημοκρατίας, το κοινοβούλιο, χαρακτήριζε “παραμύθι” την εξέγερση του Πολυτεχνείου, καλώντας τους βουλευτές που εκείνη την ώρα βρίσκονταν στην αίθουσα να του αναφέρουν “έστω τα ονόματα δύο νεκρών”, όπως ωρύονταν.

Δεν είναι η πρώτη φορά που τα διάφορα παπαγαλάκια της ακροδεξιάς, προσπαθώντας να μειώσουν το μεγαλειώδες έπος αντίστασης των φοιτητών και της υπόλοιπης νεολαίας στο καταπιεστικό καθεστώς της επτάχρονης τυραννίας της χούντας, εκείνο το σημαδιακό Νοέμβρη του 1973, κάνουν λόγο για «νεκρούς-φαντάσματα του Πολυτεχνείου».



Που το στηρίζουν αυτό; Στο γεγονός ότι, όπως επισημαίνονταν στα πορίσματα των ερευνών που διενεργήθηκαν μετά τη μεταπολίτευση, και κυρίως στο πόρισμα Τσεβά, «δεν αναφέρθηκε νεκρός μέσα στο Πολυτεχνείο, αλλά μόνο γύρω από αυτό».

Η πλαστογράφηση του πορίσματος Τσεβά

Μάλιστα, σε βίντεο που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, ακούγεται ο αντιπρόεδρος της Ν.Δ. και κορυφαίος υπουργός της κυβέρνησης Μητσοτάκη, Άδωνις Γεωργιάδης, να λέει πριν λίγα χρόνια, τότε ως βουλευτής του Καρατζαφέρη ότι τάχα δεν υπήρξε ούτε ένας νεκρός στο Πολυτεχνείο, καθώς, όπως διατείνεται “το Πολυτεχνείο και η 17 Νοεμβρίου, είναι ο ιδρυτικός πολιτικός μύθος της ιδεολογικής ηγεμονίας της Αριστεράς στην Ελλάδα”.

Ισχυρίζονταν τότε και εξακολουθεί και σήμερα να δηλώνει ο κ. Γεωργιάδης:

“Δεν υπήρξε ούτε ένας νεκρός στο Πολυτεχνείο, ούτε ένας. Για να στοιχειοθετηθεί ο μύθος περί Πολυτεχνείου, πήραν το δελτίο συμβάντων της Αστυνομίας εκείνων των ημερών, της προηγουμένης, ανήμερα και της επομένης και όποιος πέθανε στην Αττική από οποιαδήποτε αιτία, έγινε νεκρός δήθεν από ελεύθερους σκοπευτές και από αστυνομική βία”!!
Ας δούμε όμως, έγιναν έτσι τα πράγματα ή κάποιοι διαστρέφουν και κακοποιούν βάναυσα την αλήθεια για τους δικούς τους λόγους;
Ακόμη και αν δεχθούμε ότι δεν υπήρξαν θύματα μέσα στις αίθουσες ή στον προαύλιο χώρο, τα νεανικά κορμιά που έπεσαν στους γύρω από το Πολυτεχνείο χώρους δεν πρέπει να υπολογίζονται στους νεκρούς της αντιδικτατορικής εξέγερσης; Ή μήπως ήταν διαφορετικό, μήπως είχε άλλο χρώμα το άλικο αίμα που χύθηκε έξω από το Πολυτεχνείο; Λες και οι νεκροί από τα δολοφονικά πυρά των εκτελεστικών οργάνων της χούντας δεν βρισκόταν εκεί για να διαδηλώσουν κατά της δικτατορίας, αλλά για… περίπατο, τουρισμό ή για διασκέδαση!

Τι έλεγε η έκθεση Τσεβά

Διαβάζουμε στην έκθεση του εισαγγελέα Δημήτριου Τσεβά, που συντάχθηκε το δίμηνο Σεπτέμβριος-Οκτώβριος 1974, όταν δηλαδή ήταν ακόμη νωπές οι μνήμες από την αιματοχυσία εκείνη που προκάλεσε το καθεστώς της χούντας των συνταγματαρχών:



«Βαρύς υπήρξεν ο φόρος του αίματος εις νεκρούς και τραυματίας ο καταβληθείς δια την καταστολήν της εξεγέρσεως του Πολυτεχνείου. Και των μεν τραυματιών τον αριθμόν, ήγγισε, μετά βεβαιότητας μάλλον, η έρευνα. Ανεξιχνίαστος, όμως, παραμένει εισέτι ο ακριβής αριθμός των νεκρών. Σύντομοι κατεβλήθησαν προς την κατεύθυνσιν ταύτην προσπάθειαι και πέραν των αμέσως ή εμμέσως περιερχομένων εις γνώσιν μου έκκλησις δια του Τύπου δημοσία διετυπώθη, όπως καταγγελθώσιν ή αναφερθώσι περιπτώσεις θανάτων ή και εξαφανίσεων ατόμων συνεπεία των γεγονότων του Πολυτεχνείου. Και είναι αληθές ότι ουδέν περιστατικόν κατηγγέλθη. Δεν αντλείται, όμως εντεύθεν απόδειξις περί ανυπαρξίας τοιούτων. Διότι κατά τη διαδρομήν της ερεύνης εβεβαιώθησαν ή και απλώς επιθανολογήθησαν περιστατικά εδραιούντα παρ’ εμοί την πεποίθησιν ότι οι νεκροί εκ των γεγονότων του Πολυτεχνείου υπήρξαν περισσότεροι των επισήμως ανακοινωθέντων. Δι’ ο και κατανοώ τα ελατήρια της σιωπής των παθόντων».



Οι νεκροί κατά την έκθεση

Οι νεκροί της εξέγερσης, όπως αναφέρονται στην έκθεση Τσεβά, καθώς και το σημείο όπου βρήκαν το θάνατο, είναι οι ακόλουθοι:

1.– Διομήδης Ιωάννου Κομνηνός, ετών 17, μαθητής. Εφονεύθη έξωθι του Πολυτεχνείου περί ώρα 22.15΄ της 16.11.73. Βασίμως πιθανολογείται ότι δράστης του φόνου τούτου είναι ο προεκτεθείς Συνταγματάρχης.

2.– Βασίλειος Παναγώτου Φαμέλλος, ετών 26. Εφονεύθη εγγύς του υπουργείου Δημόσιας Τάξεως περί ώρα 22.30΄ της 16.11.1973, βληθείς προφανώς υπό τίνος των εκ του υπουργείου πυροβολούντων.

3.–Toril Engelend, σπουδάστρια, Νορβηγίς. Εφονεύθη εις την πλατείαν Αιγύπτου περί ώρα 23.30΄ της 16.11.1973 παρ’ αγνώστου δράστου.

4.–Γεώργιος Ανδρέου Σαμούρης, σπουδαστής, ετών 22. Εφονεύθη υπ’ αγνώστου εις άγνωστον σημείον εξ επαφής περί το μεσονύκτιον της 16.11 1973 και το πτώμα του μετεφέρθη και απερρίφθη εις την διασταύρωσιν των οδών Καλλιδρομίου και Ζωσιμάδων (Κατάθεσις υπ’ αριθμ. 173).]



5.– Αλέξανδρος Ευστρατίου Σπαρτίδης, ετών 16, μαθητής. Εφονεύθη επί της οδού Κότσικα (παρόδου Πατησίων) την 10.20 ώραν της 17.11.1973, βληθείς υπό στρατιωτών εκ του κτιρίου του ΟΤΕ.

6.–Μάρκος Δημητρίου Καραμάνης, ετών 23. Εφονεύθη ευρισκόμενος εις την επί της οδού Πατησίων και Αιγύπτου 1 πολυκατοικίαν την 10.30 ώραν της 17.11.1973, βληθείς ομοίως υπό στρατιωτών εκ του κτιρίου του ΟΤΕ.

7.– Βασίλειος Καράκας, Τούρκος υπήκοος, ετών 43. Εφονεύθη εις την πλατείαν Αιγύπτου περί ώραν 13.00΄ της 17.11.1973, βληθείς υπό στρατιώτου ευρισκομένου έμπροσθεν του Ναού του Αγίου Θεράποντος.

8.– Δημήτριος Θεοφ. Θεοδώρας, ετων 6. Εφονεύθη επί της οδού Ορεινής Ταξιαρχίας Ζωγράφου περί ώραν 13.30 της 17.11.1973, βληθείς υπό στρατιώτου ευρισκομένου έμπροσθεν του Ναού του Αγίου Θεράποντος.

9.– Βασιλική Φωτίου Μπεκιάρη, ετών 17. Εφονεύθη ευρισκομένη εις την ταράτσα της επί της οδού Μεταγένους 8 – Νέος Κόσμος οικίας της περί ώραν 12.30΄ της 17.11.1973, δεχθείσα εις την κεφαλήν της βλήμα αδέσποτον άρματος.

10.–Γεώργιος Αλεξάνδρου Γεριτσίδης, ετών 48, εφοριακός υπάλληλος. Εφονεύθη ευρισκόμενος εν Ν. Λιοσίοις προς εκτέλεσιν υπηρεσίας περί ώραν 12.15΄ της 17.11.1973 δεχθείς ομοίως βλήμα αδέσποτον άρματος μάχης εις την κεφαλήν.

11.– Νικόλαος Πέτρου Μαρκούλης, ετών 25. Εφονεύθη παρά την πλατείαν Βάθης περί ώραν 11.00΄ της 17.11.1973, βληθείς εκ διερχομένου άρματος μάχης.

12.– Στυλιανός Αγαμ. Καραγεώργης, ετών 19, εργάτης. Ετραυματίσθη θανασίμως επί της οδού Πατησίων, έμπροσθεν του κινηματογράφου ΕΛΛΗΝΙΣ, περί ώρα 10.00΄ της 17.11.1973, βληθείς εκ διερχομένου άρματος και απεβίωσεν εις το ΚΑΤ την 30.11.1973.

13.–Ανδρέας Στεργίου Κούμπος, ετών 63. Ετραυματίσθη σοβαρώς διερχόμενος την οδό Καποδιστρίου περί ώρα 14.00΄ της 18.11.1973, βληθείς εκ διερχομένου άρματος και απεβίωσε εις την 30.1.1974.



14.– Μιχαήλ Δημητρίου Μυρογιάννης, ετών 20. Εφονεύθη εις την διασταύρωσιν των οδών Πατησίων και Στουρνάρα περί ώραν 13.30΄ της 18.11.73, βληθείς δια περιστρόφου εις την κεφαλήν και

15.– Κυριάκος Δημητρίου Παντελάκης, ετών 45, δικηγόρος. Ετρυματίσθη σοβαρώς επί της οδού Γλάδστωνος περί ώραν 12.40΄ της 18.11.1973, βληθείς εκ διερχομένου επί της οδού Πατησίων άρματος και απεβίωσεν την 18.12.1973.


β) Νεκροί πλήρως βεβαιωθέντες:

Σπύρος Κοντομάρης, δικηγόρος. Απεβίωσεν τας απογευματινός ώρας της 16.11.73 ευρισκόμενος επί της οδού Γεωργίου Σταύρου, συνέπεια θανατηφόρου επενέργειας των ριπτομένων της Αστυνομίας αερίων (κατάθ. υπ’ αριθμ. 93).
Αικατερίνη Αργυροπούλου, ετών 75. Ετραυματίσθη σοβαρώς ενώ ευρίσκετο εις την Αγ. Αναργύροις οικίαν της περί ώραν 11.00΄ της 17.11.1973, δεχθείσα αδέσποτον βλήμα άρματος και απεβίωσεν κατά μήνα Μάιον 1974 και
Δημήτριος Παπαιωάννου, ετών 60, ιδιωτικός υπάλληλος. Απεβίωσεν την μεσημβρίαν της 17.11.1973 εκ προσφάτου εμφράγματος του μυοκαρδίου κατά την ιατροδικαστικήν έκθεσιν σοβαρώς όμως, υπό της συζύγου του αμφισβητούμενης και υποστηρίζουσας ότι ο σύζυγος της απεβίωσεν είτε βληθείς δι’ όπλου, είτε υποστάστάς συγκοπήν εκ των ριπτομένων αερίων, καταθεσάσης δε ότι μόνον εις το Νεκροταφείον της επετράπη να πλησιάσει απλώς και να ατενίσει το πρόσωπον του νεκρού συζύγου της.Φωτογραφία από την εφημερίδα “Βραδυνή”


γ) Νεκροί βασίμως προκύπτοντες:

1.– Ο ιατρός – χειρούργος Γεώργιος Γρηγοριάδης, μετά λόγου γνώσεως καταθέτει ότι ο ίδιος προσωπικώς αντελήφθη και διεπίστωσεν ιατρικώς τον θάνατον (2) δύο αγνώστων νέων, πληγέντων: Του μεν ενός εις την πλατείαν Βικτωρίας περί ώραν 11.00΄ της 17.11.1973 δια βλήματος περιστρόφου υπό Ανθυπασπιστού της Χωροφυλακής ριφθέντος, του δε ετέρου εις την οδόν Γ’ Σεπτεμβρίου περί ώραν 12.00΄ της 18.11.1973 δια βλήματος διερχομένου άρματος (κατάθ. υπ’ αριθμ. 25).

2.–Η μάρτυς Παναγ. Παπακυριακού καταθέτει περί θανάσιμου τραυματισμού μικράς κορασίδος ηλικίας 9 περίπου ετών, εις την γωνίαν των οδών Πατησίων και Κλωναρίδου περί ώραν 14.00΄ της 17.11.1973 εκ βλημάτων διερχομένου άρματος, εξ ων και η ιδία ετραυματίσθη βαρύτατα (κατάθεσις υπ’ αριθμ. 168).

3.– Ο φοιτητής Λεωνίδας Ανωμερίτης, καταθέτει περί θανάσιμου τραυματισμού νεαράς μαθήτριας, εντός του χώρου του Πολυτεχνείου ευρισκόμενης, περί ώρα 11.45΄ της 16.11.1973, δια βλήματος ριφθέντος εκ του εκτός του Πολυτεχνείου χώρου (κατάθεσις υπ’ αριθμ. 32).

4.–Ο Φαρμακοποιός Αλέξανδρος Παναγόπουλος καταθέτει ότι, ότε προ του μεσονυχτίου της Παρασκευής 16.11.1973, επεσκέφθη μετά της συζύγου του το Πολυτεχνείον προς παροχήν υπηρεσιών εις τους τραυματίας και εισήλθεν εις το αυτόθι υπάρχον πρόχειρον ιατρείον, ιδίοις όμμασιν αντελήφθη την ύπαρξιν (3) τριών νεκρών και μιας γυναικός θανασίμως τραυματισθείσης, τα τραύματα των οποίων σαφώς περιγράφει. Προσθέτει δε ότι εκ μελών της Συντονιστικής Επιτροπής Φοιτητών έλαβε την πληροφορίαν ότι είχαν και οκτώ (8) εισέτι νεκρούς, τα πτώματα των οποίων είχαν τοποθετηθεί και εφυλάσσοντο εις παρακείμενον χώρον ίνα μη υποπέσουν εις αντίληψιν των σπουδαστών και προκληθεί πανικός (κατάθεσις υπ’ αριθμ. 245).

5.–Περί των ανωτέρω νεκρών σαφώς καταθέτουν και σπουδασταί, μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής, οι οποίοι και περιγράφουν με ενέργειαν τα τραύματα τα οποία έκαστος των νεκρών συναδέλφων των έφερεν (οράτε καταθέσεις υπ’ αριθμ. 41, 45 και 217). Και ναι μεν ο εις εκ των ανωτέρω μαρτύρων (217) καταθέτει και περί τα είκοσι δύο (22) πτωμάτων, άτινα ο ίδιος ούτως προσωπικός αντελήφθη, περιστατικόν όπερ δεν επεβεβαιώθη, πλην σοβαροί των κατατιθεμένων προκύπτουν ενδείξεις εκ της προεκτεθείσης καταθέσεως Αλεξ. Παναγόπουλου, όστις και αναφέρει ότι αντελήφθη θάλαμον υπό του περιβόητου Πίμπα – πράκτορος της ΚΥΠ (κατάθεσις υπ’ αριθμ. 29 και 176 μετά μαγνητοταινίας) – φρουρούμενον, εις ον υπήρχον άνθρωποι δήθεν κοιμώμενοι, ων, όμως, η στάσις και η όλη εμφάνισις εις πολλάς τον ανωτέρω μάρτυρα ανέλαβεν υποψίας (οράτε κατάθεσιν).



“Τι εγένοντο οι νεκροί”

Ανακύπτει βεβαίως το ερώτημα τι εγένοντο οι νεκροί αυτοί και σοβαρά δια τους αντιλέγοντας αντλούνται εντεύθεν επιχειρήματα. Όμως προσφέρουν ίσως απάντησιν τα υπό των φυλακών του νεκροθαλάμου του Ρυθμιστικού Κέντρου Αθηνών κατατιθέμενα. Ο μεν Νικ. Νίκας καταθέτει ότι κατά την διάρκειαν της υπηρεσίας του μέχρι της 23.00΄ ώρας της 16.11.1973 παρέλαβε και ετοποθέτησε εις τον νεκροθάλαμον επτά (7) πτωμάτων νέων ανδρών, ηλικίας 22-25 ετών, τα οποία δεν συνοδεύοντο από πιστοποιητικόν θανάτου και παράλαβων ακολούθως υπηρεσίαν Ιωάννης Μάρας, καταθέτει ότι από της 23.00΄ ώρας της 16.11.1973 μέχρι 7.00΄ της 17.11.1973 παρέλαβεν και ετοποθέτησεν εις τον νεκροθάλαμον (7) πτώματα, νέων ομοίως ανδρών , ηλικίας 20-35 ετών, εκ των οποίων τα τέσσερα (4) ήταν αγνώστου ταυτότητος (κατάθεσις υπ’ αριθμ. 89). Και ούτω κατά την τραγικήν εκείνην νύχτα των γεγονότων, 16 προς 17 Νοεμβρίου 1973, ένδεκα (11) πτώματα αγνώστων νέων διακομίζονται εις το Ρυθμιστικόν Κέντρον Αθηνών, άτινα, όμως, πλην ενός (κατά τα επίσημα στοιχεία του Νοσοκομείου) ουδαμού εμφανίζονται, ούτε καταχωρίζονται! …

6.– Πλήρως εκ των εκτεθέντων εβεβαιώθη η εν ψυχρώ δολοφονία νέου ανδρός εις το Ρυθμιστικόν Κέντρον Αθηνών υπό των αυτόθι υπηρετούντων, κατά την τραγικήν αυτήν νύκτα, αστυνομικών (καταθέσεις υπ’ αριθμ. 69, 70, 77, 86 και 94), αλλά και Δευτέρα τοιαύτη θανατώσεως τραυματίου συνεπεία ξυλοδαρμού, εις χείρας του ιατρού χειρουργού Λέων. Παπασταματίου (κατάθεσις υπ’ αριθμ. 86) αποβιώσαντος. Τι εγένοντο οι δύο (2) ούτοι νεκροί; Διότι είναι πλήρως βεβαιωμένον ότι ουδείς εξ αυτών ευρίσκεται εις τον κατάλογον των έξι (6) επισήμων νεκρών του Ρυθμιστικού, εξ ων μάλιστα μόνον εις (ο άγνωστος αρχικώς και γνωστός ακολούθως Βασ. Φάμελλος) διεκομίσθη κατά τον επίμαχον χρόνον της νυκτός της 16ης προς 17ην Νοεμβρίου 1973. Επίτασις της αγωνίας εκ του τιθεμένου προβλήματος! Δι’ ο και ο προεκτεθείς ιατρός – χειρουργός, προσωπικώς παρακολουθήσας, συμμετασχών ειδικώς περί του αριθμού των εν τω Ρυθμιστικοί νεκρών εκ των γεγονότων του Πολυτεχνείου ερωτηθείς, καταθέτει ότι πρέπει ν’ ανέρχονται εις είκοσι (20) ή είκοσι πέντε (25) και αιτιολογεί διατί (οράτε κατάθεσιν ομοίως και τας 47 και 98).

Εκ των εκτεθέντων δήλον καθίσταται ότι εις τους καταλόγους των επισήμως ανακοινωθέντων δέκα πέντε (15) νεκρών και υπό της ερεύνης βεβαιωθέντων τριών (3) τοιουτων δέον να προστεθούν και έτεροι δέκα έξι (16) τουλάχιστον βασίμως προκύπτοντες, οίτινες, τονιστέον και πάλι, ουδεμίαν έχουν, ως προς την ταυτότητα, σχέσιν με τους επισήμως ανακοινωθέντος. Παραμένει βεβαίως πάντοτε το ερωτήμα: Τι εγένοντο τα πτώματα των νεκρών τούτων και διατί οι οικείοι των εξακολουθητικώς σιωπούν; Δεν είναι εύκολος η απάντησις εις τον χαράσσοντα τας γραμμάς ταύτας. Είναι υποχρέωσις, όμως, η έναντι του προβήματος θέσις και η κατανόησις των ανερμήνευτων ή αδυνάτων. (οράτε σχετικώς καταθεσιν Δημ. Πίμπα, υπ’ αριθμ. 71).

δ) Νεκροί εκ διαδόσεων πιθανολογούμενοι:

Πολλά τω όντι περί μεγάλου αριθμού νεκρών διαδίδονται και θρυλούνται. Διάφοροι κατάλογοι περί τούτων κυκλοφορούν, δύο των οποίων αναφερόντες ονόματα νεκρών 46 και 59, αντιστοίχως, περιήλθαν εις χείρας μου και αποτέλεσαν αντικείμενον ειδικής, επισταμένης και αγωνιώδους ερεύνης. Αμφότεροι εκυκλοφόρησαν το πρώτον εις την αλλοδαπήν και ο εις εξ αυτών επιμέλεια πολλών γνωστών Ελλήνων, εις το εξωτερικόν κατά την εποχήν της Δικτατορίας ευρισκομένων. Είναι αμφότεροι ελλιπείς κατά τα στοιχεία των και η επ’ αυτών κατατέθη παρά προσώπου λίαν αξιόπιστου, βεβαιώσαντος περί της σοβαρότητος της ερεύνης», καταλήγει η έρευνα του εισαγγελέα Δ. Τσεβά.



Η έκθεση του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών

Μετά από πολυετή έρευνα που διενήργησε το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, το 2003, με επικεφαλής τον διευθυντή του Λεωνίδα Καλλιβρετάκη, κατέληξε ότι ο αριθμός των επωνύμων νεκρών ανέρχεται σε 24, ενώ αυτός των νεκρών αγνώστων στοιχείων σε 16.

Στην έρευνα, γίνεται για πρώτη φορά προσπάθεια καταγραφής του χώρου και των συνθηκών κάτω από τις οποίες έχασαν τη ζωή τους τα θύματα της εξέγερσης. Όπως αναφέρθηκε, οι πρώτες (δημοσιογραφικές) προσπάθειες για την καταγραφή των γεγονότων μιλούσαν για 59 νεκρούς ή και 79 θύματα, με βάση τον κατάλογο Γεωργούλα. Η έρευνα Καλλιβρετάκη απαντά και σε ένα ακόμα ερώτημα. Αν υπήρχαν νεκροί μέσα ή έξω από το ΕΜΠ. Όπως προκύπτει, νεκροί υπήρχαν, αλλά είχαν χτυπηθεί στους γύρω δρόμους και μεταφέρονταν στο πρόχειρο ιατρείο που είχε στηθεί από τους φοιτητές.

Ακολουθεί ο κατάλογος των νεκρών του Πολυτεχνείου σύμφωνα με την έρευνα του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών:Σπυρίδων Κοντομάρης (ετών 57, δικηγόρος, 16.11.1973, ώρα 20.30)
Διομήδης Κομνηνός(ετών 17, μαθητής, 16.11.1973, ώρα 21.30)
Σωκράτης Μιχαήλ (ετών 57, εμπειρογνώμων ασφαλιστικής εταιρείας , 16.11.1973, ώρα μεταξύ 22.30 & 23.00)
Βασίλειος Φάμελλος (ετών 26, ιδιωτικός υπάλληλος, 16.11.1973, ώρα 23.30)
Torill Engeland Magrette (ετών 22, 16.11.1973, φοιτήτρια, ώρα 23.30)
Γεώργιος Σαμούρης (ετών 22, 16.11.1973, φοιτητής ώρα 24.00)
Δημήτριος Κυριακόπουλος (ετών 35, οικοδόμος 16.11.1973, βραδυνή ώρα )
Σπύρος Μαρίνος (Γεωργαράς, ετών 35, ιδιωτικός υπάλληλος, 16.11.1973, βραδυνή ώρα)
Νικόλαος Μαρκούλης (ετών 24 , εργάτης, 17.11.1973, πρωινή ώρα)
Αικατερίνη Αργυροπούλου (ετών 76, 17.11.1973, ώρα 10.00)
Στυλιανός Καραγεωργής (ετών 19, οικοδόμος, 17.11.1973, ώρα 10.15)
Μάρκος Καραμανής (ετών 23, ηλεκτρολόγος, 17.11.1973, ώρα 10.30)
Αλέξανδρος Σπαρτίδης (ετών 16, μαθητής 17.11.1973, ώρα 10.30-11.00)
Δημήτριος Παπαϊωάννου (ετών 60, διευθυντής ταμείου αλευροβιομηχάνων, 17.11.1973, ώρα 11.30)
Γεώργιος Γερτζίδης(ετών 48, εφοριακός υπάλληλος, 17.11.1973, ώρα 11.30)
Βασιλική Μπεκιάρη (ετών 17, μαθήτρια, 17.11.1973, ώρα 12.00)
Δημήτρης Θεοδωράς (ετών 5 1/2, 17.11.1973, ώρα 13.00)
Αλέξανδρος Βασίλειος (Μπασρί) Καράκας (ετών 43, ταχυδακτυλουργός, 17.11.1973, ώρα 13.00)
Αλέξανδρος Παπαθανασίου (ετών 59, συνταξιούχος εφοριακός, 18.11.1973, ώρα 10.00)
Ανδρέας Κούμπος (ετών 63, βιοτέχνης, 18.11.1973, ώρα 11.00)
Μιχαήλ Μυρογιάννης (ετών 20, ηλεκτρολόγος, 18.11.1973, ώρα 12.00)
Κυριάκος Παντελεάκης (ετών 43, δικηγόρος, 18.11.1973, ώρα 12.00-12.30)
Ευστάθιος Κολινιάτης (ετών 47, 18.11.1973)
Ιωάννης Μικρώνης (ετών 22 φοιτητής, συμμετείχε στην κατάληψη του Πανεπιστημίου Πατρών
Από τη δίκη για τη σφαγή του Πολυτεχνείου

Η δίκη για τα γεγονότα

Το Πενταμελές Εφετείο της Αθήνας στις 30 Δεκεμβρίου 1975 και μετά από ακροαματική διαδικασία 2,5 μηνών κήρυξε ένοχους τους 20 από τους 32 κατηγορούμενους για την υπόθεση της σφαγής στο Πολυτεχνείο, ενώ αθώωσε άλλους 12.

Οι ποινές που επιβλήθηκαν ήταν:

-Δημήτριος Ιωαννίδης (αρχηγός της ΕΣΑ την περίοδο της εξέγερσης): 7 φορές ισόβια για ηθική αυτουργία σε 7 ανθρωποκτονίες από πρόθεση και 25 χρόνια κάθειρξη κατά συγχώνευση για ηθική αυτουργία σε 38 απόπειρες ανθρωποκτονιών και πρόκληση διάπραξης κακουργημάτων, καθώς και διαρκής στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων.

-Γεώργιος Παπαδόπουλος (εν ενεργεία δικτάτορας την περίοδο της εξέγερσης): 25 χρόνια κάθειρξη για απλή συνέργεια σε ανθρωποκτονίες από πρόθεση και απόπειρες ανθρωποκτονιών, καθώς και δεκαετής στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων.

-Σταύρος Βαρνάβας (αντιστράτηγος Ε.Α.): 3 φορές ισόβια για ηθική αυτουργία σε 3 ανθρωποκτονίες από πρόθεση και 25 χρόνια κάθειρξη κατά συγχώνευση για ηθική αυτουργία σε 17 απόπειρες ανθρωποκτονιών και πρόκληση διάπραξης κακουργημάτων, καθώς και διαρκής στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων.

-Νικόλαος Ντερτιλής (ταξίαρχος Ε.Α.): Ισόβια κάθειρξη και διαρκής στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων για ανθρωποκτονία από πρόθεση του φοιτητή Μυρογιάννη.

Άλλοι τέσσερις ανώτατοι αξιωματικοί σε 25 χρόνια κάθειρξη κατά συγχώνευση για ηθική αυτουργία σε συνολικά 12 ανθρωποκτονίες και 56 απόπειρες ανθρωποκτονιών, καθώς και δεκαετής στέρηση των πολιτικών τους δικαιωμάτων. Επίσης, 12 κατηγορούμενοι σε μικρότερες ποινές, από 5 μήνες έως 10 χρόνια κάθειρξη για διάφορες κατηγορίες, κυρίως για ηθική αυτουργία σε επικίνδυνες σωματικές βλάβες. Οι ποινές κάτω του ενός έτους, ήταν εξαγοράσιμες

Από farosthermaikou.blogspot.com



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 1

Για όσους ακόμα και σήμερα (κάτι φασιστικά απολειφάδια) μιλάνε και ισχυρίζονται ότι δεν υπήρξαν νεκροί στο Πολυτεχνείο.
Δυστυχώς δεν έχω φωτογραφίες από τότε, αλλά υπήρξα κι εγώ αυτόπτης μάρτυρας πυροβολισμών που ερχόταν από οπουδήποτε ψηλά, από ακροβολισμένους ασφαλίτες ή παρακρατικούς.

 Ήμουν ένας από τις χιλιάδες πολίτες που προσέτρεξαν σε υποστήριξη του φοιτητικού κινήματος αντίστασης στην χούντα εκείνες τις ηρωικές και δραματικές ημέρες του Νοέμβρη του '73.
Η φωτογραφία, που προς στιγμήν πίστεψα πως ήταν φωτο ντοκουμέντο εκείνων των ημερών, δυστυχώς είναι από την κινηματογραφική ταινία "κατάσταση πολιορκίας" ..... Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)