Το ζωικό βασίλειο έχει δικό του τρόπο να προβλέπει την κακοκαιρία. Ο άνθρωπος παρατήρησε τη συμπεριφορά των ζώων και τη χρησιμοποίησε σαν σημάδι για τη δική του πρόγνωση.
Η παρατήρηση όμως και των φυσικών φαινομένων οδήγησε στην πρακτική πρόβλεψη του καιρού.
Σήμερα όλα τα παραπάνω σημάδια έχουν εξηγηθεί επιστημονικά, αφού δεν είναι τίποτε άλλο από μετεωρολογικά και φυσικά φαινόμενα.
Ακόμα και σήμερα βρίσκει κανείς ψαράδες στα νησιά, που μπορούν να προβλέψουν τον τοπικό καιρό με μεγαλύτερη ακρίβεια από τη γενική πρόγνωση της ευρύτερης περιοχής.
Για τον σκοπό λοιπόν της πρόγνωσης του καιρού, οι μοναχοί παππούδες μας, οι παλαιοί Αγιορείτες καλόγεροι εφηύραν ένα δικό τους βαρόμετρο αρκετά αξιόπιστο, την ''παλαίστρα των καιρών''.
Αγιορείτικο Βαρόμετρο. Πυρογραφία.
Διαστάσεις 20Χ25. δια χειρός Ευσταθίου Μοναχού.
Πρόκειται για μια επιφάνεια ξύλου (ορθογώνιο παραλληλόγραμμο), που στην επιφάνεια του έχει σχεδιασμένο (με μελάνι, ή σκαλιστό, ή πυρογραφία) έναν κύκλο, που μέσα του φέρει ακόμα τρεις κύκλους οι οποίοι είναι χωρισμένοι σε ονομασίες καιρικών συνθηκών και κατεύθυνση ανέμων.
Στο κέντρο του κύκλου τοποθετούν έναν σπόρο από φυτό που ονομάζουν οι μοναχοί ''τσίρ τσίρ μπακαξύρ'' αλλού το ονομάζουν ''στριφοχόρτι'' ή ''βαρόμετρο'' διότι δέκα φορές να αλλάξει ο καιρός, αυτό αυτόματα παίρνει την κατεύθυνση του καιρού. Η επιστημονική του ονομασία: Erodium Cicutarium , Ερωδιός ο Κωνιόμορφος , ή, χτενάκι, ή, καλόγερος
Οι έξω κύκλοι δείχνουν τις ονομασίες των ανέμων και οι εσωτερικοί κύκλοι δείχνουν τα χειμερινά καιρικά φαινόμενα.
Έτσι κατ' αυτόν τον τρόπο, με την βαρομετρική πίεση της ατμόσφαιρας ο σπόρος ''τσίρ τσίρ μπακαξύρ'' παίρνει και την ανάλογη θέση από μόνο του στον πίνακα, γυρνώντας κυκλικά δείχνοντας έτσι η άκρη του σπόρου τον καιρό που θα ακολουθήσει στο προσεχές σχεδόν πεντάωρο.
Ακόμα και αν εμείς του αλλάξουμε θέση, ο σπόρος θα επανέλθει στο σωστό σημείο.
Σχετικά με το ''στριφοχόρτι'' ή ''βαρόμετρο'' :
Ερωδιός ο Κωνιόμορφος
Erodium Cicutarium
Είναι ένα χειμερινό μονοετές ή πολυετές εδώδιμο και φαρμακευτικό βότανο της ευρύτερης περιοχής της Αρχαίας Θουρίας, με εντυπωσιακά ροζ ή πορφυρά άνθη, και ύψος 10-50 εκ.
Οι κοτυληδόνες και τα πρώτα φύλλα έχουν λοβούς και εμφανίζονται σε μακριά κοτσάνια, που φέρουν χνούδι. Οι ρίζες είναι μικρές και ινώδεις. Στα πρώτα στάδια τα φύλλα σχηματίζουν μια ροζέτα κοντά στο έδαφος. Τα φύλλα της ροζέτας εμφανίζονται στους μίσχους και είναι χνουδωτά. Τα φύλλα διαιρούνται σε 3-9 στενά τμήματα. Τα μεμονωμένα φυλλαράκια είναι λογχοειδή, χωρίς μίσχο.
ΕΔΩΔΙΜΟΤΗΤΑ:
Τα νεαρά φύλλα τρώγονται ωμά ή μαγειρεμένα σαν μυρουδικό. Η συγκομιδή γίνεται την άνοιξη πριν την ανθοφορία. Είναι νόστιμα και θρεπτικά. Προστίθενται σε σαλάτες, σάντουιτς, σούπες κ.α. Οι τρυφεροί βλαστοί τρώγονται σαν τα σπαράγγια. Η ρίζα τρώγεται και χρησιμοποιείται στο μάσημα σαν τσίχλα.
Τουλάχιστον τρεις φυλές Ινδιάνων μαζεύουν το φυτό και το συμπεριλαμβάνουν στην βασική διατροφή τους. Οι Blackfeet , οι Shoshone και οι Digger . Επίσης το βοσκούν τα βοοειδή, τα πρόβατα και οι κατσίκες.
Οι σπόροι συλλέγονται από διάφορα είδη μυρμηγκιών επειδή έχουν πολύ βιταμίνη Κ. Οι σπόροι επίσης τρώγονται από τα πουλιά, τα ωδικά πτηνά και τα μικρά τρωκτικά συμπεριλαμβανομένων των αρουραίων και των καγκουρό. Η πεταλούδα Brown Argus τρέφεται κυρίως από το φυτό. Και δεδομένου ότι είναι συχνά πολύ χαμηλό φυτό οι σπάνιες χελώνες της περιοχής της Αρχαίας Θουρίας τρέφονται απ' αυτό.
Οι μίσχοι αναπτύσσονται είτε επί του εδάφους είτε ανοδικά. Έχουν χνούδι, κλαδιά, και χρώμα συνήθως κοκκινωπό. Το βότανο έχει ταξιανθίες με 2-8 άνθη ενώ κάθε μεμονωμένο άνθος φύεται σε ένα μακρύ μίσχο.
Τα μεμονωμένα άνθη έχουν πλάτος περίπου 1,25 εκ. και αποτελούνται από 5 λαμπερά ροζ έως πορφυρά πέταλα. Ο καρπός είναι μακρύς σα βελόνα, το δε μήκος του κυμαίνεται 1,25 έως 1,90 εκ. Στην ωριμότητα ο καρπός χωρίζεται σε πέντε μέρη, το καθένα εκ των οποίων έχει μια ελικοειδή ουρά.
Το σπειροειδές σχήμα του σπόρου μπορεί να χαλαρώσει κατά τη διάρκεια της ημέρας με τις αλλαγές στην υγρασία, με αποτέλεσμα την αυτο-ταφή του σπόρων από τη στιγμή που είναι στο έδαφος.
Οι δύο εργασίες (ελαστική εκτόξευση και αυτο-ταφή) επιτυγχάνονται με τον ίδιο ιστό , ο οποίος είναι ενεργός και τα υγροσκοπικά στημόνια κατά την διαβροχή.
ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ:
Σε σχετικές έρευνες του Medical Aćademy of Wrocław αποδείχθηκαν οι αντιοξειδωτικές ιδιότητες του φυτού. Ακόμη σύμφωνα με πειράματα της Polish Academy of Sciences, Wrocław, το φυτό παρουσιάζει έντονη οιστρογονική και αντι-ιική δράση. Το σύνολο του φυτού είναι στυπτικό και αιμοστατικό . Έχει χρησιμοποιηθεί στη θεραπεία αιμορραγιών. Εξωτερικά, το φυτό έχει χρησιμοποιηθεί ως πλύση για δήγματα ζώων, λοιμώξεις του δέρματος κ.λπ.
Ένα κατάπλασμα της ρίζας έχει εφαρμοστεί σε πληγές και εξανθήματα . Ένα τσάι που γίνεται από τα φύλλα είναι εφιδρωτικό και διουρητικό. Μια έγχυση έχει χρησιμοποιηθεί στη θεραπεία του τυφοειδούς πυρετού. Τα φύλλα εμβαπτίζονται σε λουτρό ύδατος για τη θεραπεία των ρευματισμών.
ΑΛΛΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ:
Τα ροζ λουλούδια είναι μια πολύτιμη πηγή του μελιού (νέκταρ), καθώς επίσης παρέχουν πολλή γύρη. Ακόμη ολόκληρο το φυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μια πράσινη χρωστική που δεν χρειάζεται διαλυτικά. Οι ξερές μορφές ( ουρές για τους σπόρους ) είναι ευαίσθητες στην υγρασία και μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε υγρόμετρα και ως δείκτες για τις καιρικές συνθήκες. Επίσης, το ξερό φυτό γίνεται σκόνη για να σκονίζονται οι καρπουζόσποροι για την πρόληψη των ασθενειών .
Athos Zone
