Articles by "ΡΟΗ"

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΡΟΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ακτιβιστής στις 0
Αυτό είναι το πλήρες βίντεο που δημιούργησε ο  καθηγητής Οικονομικών κ. Κοσμάς Μαρινάκης θέλοντας να δείξει πως λειτουργεί στην Κολομβία των Βαλκανίων η διαφθορά με τη διαπλοκή κυβέρνησης, ΜΜΕ και Τραπεζών. 
 Όπως ο ίδιος μας λέει του "ζήτησαν" να το κατεβάσει επ' απειλή μηνύσεων και δικαστικής εμπλοκής του. Και σαν να μην έφτανε αυτό, όπως ο ίδιος αποκαλύπτει, συγγενικό του πρόσωπο δέχθηκε έμπρακτο εκφοβισμό από αγνώστους.
Εμείς το ανεβάζουμε αυτούσιο.

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

της Τζένης Τσοπάνογλου

Η καταγεγραμμενη ιστορία χρόνων καθώς και η διαπιστωμενη εμπειρία των πολιτισμικων δράσεων και εκφράσεων της κοινωνικής-θεατρικής ομάδας 'Φυρδην Μιγδην' - Καλλιτεχνική σοφίτα Δήμου Θερμαϊκού, μας δείχνει ότι η ποιότητα είναι αυτή που δημιουργεί τους όρους της εξελικτικής προόδου και καλλιεργεί πολιτισμό με προσδιοριστικα πλαίσια σωστής κοινωνικοτητας και κοινωνικοποιησης.
Μιας ποιότητας που τυγχάνει πλέον της συλλογικής αναγνώρισης, πετυχαινοντας έτσι και την καθιέρωση της ομάδας σε όλες τις σημαντικές' λεπτομέρειες'της κοινωνικής ζωής.

Σε μια τέτοια σημαντική 'λεπτομερεια' είχαμε τη χαρά να βρεθούμε χθες το βράδυ! Στην πολύ όμορφη χριστουγεννιατικη γιορτή που ετοίμασε η ομάδα στη σοφίτα της, στο στέκι της, στην έδρα πλέον του συλλόγου στην Αγία Τριάδα, διαπιστωνοντας για μια ακόμη φορά πως 'ο παραστατικοτερος δείκτης πολιτισμού μιας κοινότητας είναι ο τρόπος ψυχαγωγίας της' - Παπανούτσος-

Από την υποδοχή ακόμα με τα χαμόγελα, τα φιλιά και τις ζεστές αγκαλιές του καλοσωρισματος, είχες την αίσθηση μιας οικειότητας οικογενειακής (γιατί έτσι λειτουργεί αυτή η ομάδα) την οποία τροφοδοτουσε και ο υπέροχος χώρος στην στολισμένη εκδοχή του!

Στη συνέχεια απολαύσαμε ένα στοχαστικό Λόγο, γεμάτο φως, προσεκτικά διαλεγμενο, έχοντας και εμείς μια μικρή συνεισφορά σε αυτόν, με κειμενάκι που μας δόθηκε με την είσοδο μας, για να διαβαστεί στο τέλος των ιστοριών. Των ιστοριών που με τα καθαρά και σαφή περιγραμματα των μορφών, μας ταξίδεψαν στον πραγματικό κόσμο των Χριστουγέννων, χαριζοντας μας ψυχική ευφορία, αισθητική συγκίνηση αλλά και προβληματισμό Ένα προβληματισμό που γυμνωνει την αλήθεια και μας κάνει να αναρωτηθούμε για θέματα γύρω από την αγάπη, την ανθρωπιά την αλληλεγγύη, την αλλοτριωση......!
Θέματα, η κατανόηση των οποίων μας οδηγεί στο να καταλάβουμε τον ίδιο μας τον εαυτό και το νόημα αυτών των ημερών!

Η βραδιά έκλεισε με το καραόκε πάρτι σε μια ατμόσφαιρα γλεντιού με χορούς και τραγούδια
Ήταν πράγματι μια μοναδική συνάντηση, σαν αυτές που χρόνια τώρα οργανώνει η ομάδα!
Μια συνάντηση που όπως θα έλεγε και ο ποιητής 'είναι σαν ένα ρόδι που σπάει και γεμίζει αστέρια'!!!!!!!
Ευχαριστούμε Γιωτα!
Ευχαριστούμε 'Φυρδην - Μιγδην'!

Υ, Γ,.Παραθέτω το κείμενο που μου έτυχε να διαβάσω με την ευχή να μπορέσουμε όλοι φέτος να κάνουμε πράξη το νόημα αυτών των λόγων
'Χριστούγεννα αδελφέ μου είναι το συναίσθημα ενός άστεγους την στιγμή εκείνη που όλα κλείνουν μέσα σε μια πόλη και ο κόσμος εξαφανίζεται, να τον πλησιάζει κάποιος και να του προσφέρει την παρέα του'!!!!!!!!!!!!!!!!


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

από τη Marina Zhang

«Ένα άτομο που βρίσκεται σε κατάσταση εγκεφαλικού θανάτου είναι νομικά νεκρό, αλλά το ερώτημα αν είναι βιολογικά ζωντανό είναι ακόμα υπό συζήτηση».

Ήταν το 1989, και ήταν ακόμα αναισθησιολόγος, θυμάται η Δρ Heidi Klessig στο βιβλίο της «The Brain Death Fallacy».

Μια μέρα, ο αναισθησιολόγος της ζήτησε να προετοιμάσει έναν δότη οργάνων σε κατάσταση εγκεφαλικού θανάτου για μια επέμβαση αφαίρεσης οργάνων.

Εξετάζοντας τον ασθενή, η Δρ Klesig διαπίστωσε με έκπληξη ότι ο άνθρωπος έμοιαζε ακριβώς με όλους τους άλλους σοβαρά άρρωστους ασθενείς και στην πραγματικότητα ήταν καλύτερος από τους περισσότερους από αυτούς.

«Ήταν ζεστός, η καρδιά του χτυπούσε και οι οθόνες του έδειχναν σταθερά ζωτικά σημάδια», γράφει η Δρ Klesig. Ωστόσο, κατά την εξέταση στο κεφάλι του ασθενούς, εξέτασε όλες τις περιπτώσεις εγκεφαλικού θανάτου και ο νευρολόγος τον χαρακτήρισε «νεκρό».

Ο αναισθησιολόγος που επέβλεπε την Δρ. Klesig τη ρώτησε τι αναισθησία θα έδινε στον δότη για την επέμβαση.

Του απάντησε ότι πρόκειται για έναν παραλυτικό παράγοντα για να μην κινηθεί ο δότης κατά τη διάρκεια της επέμβασης, καθώς και φαιντανύλη για να μετριάσει τις αντιδράσεις του σώματος στον πόνο.

Ο αναισθησιολόγος την κοίταξε και τη ρώτησε: «Θα δώσετε κάτι για να μπλοκάρετε τη συνείδηση;»

Ο Δρ Klessig έμεινε έκπληκτος. Οι αναστολείς της συνείδησης χορηγούνται στους ασθενείς για να διασφαλιστεί ότι δεν είναι ξύπνιοι και συνειδητοί κατά τη διάρκεια μιας χειρουργικής επέμβασης.

Η εκπαίδευσή της την είχε διδάξει ότι οι ασθενείς με εγκεφαλικό θάνατο δεν έπρεπε να έχουν συνείδηση· εκτός του ότι είχαν ένα βιολογικά ενεργό σώμα, δεν είχαν πλέον μυαλό.

Τον κοίταξα και σκέφτηκα: «Γιατί να το κάνω αυτό; Δεν είναι νεκρός;».

Ο θεράπων αναισθησιολόγος  την κοίταξε και τη ρώτησε: " Γιατί δεν του δίνουμε κάτι για να εμποδίσει τις αισθήσεις του, για κάθε ενδεχόμενο;" »

« Έχω ένα λάκκο στο στομάχι μου κάθε φορά που θυμάμαι το πρόσωπό του », είπε η Δρ. Klessig στους The Epoch Times . « Τον θυμάμαι να με κοιτάζει πάνω από τη μάσκα του (…). Τον θυμάμαι να με κοιτάζει πάνω από τη μάσκα του (…) Μου φάνηκε πολύ μπερδεμένο.

« Έκανα ό,τι μου είπαν και είμαι πολύ ευγνώμων ».
Η Δρ Heidi Klessig τη δεκαετία του 1990.


Ο εγκεφαλικός θάνατος είναι θάνατος?

Όταν ένα άτομο βρίσκεται σε κατάσταση εγκεφαλικού θανάτου, είναι νομικά νεκρό, αλλά τεχνικά το σώμα του είναι ακόμα ζωντανό.

Ο ορισμός του εγκεφαλικού θανάτου, επίσης γνωστός ως θάνατος με νευρολογικά κριτήρια, είναι ο εξής: ένα άτομο πέφτει σε ένα μόνιμο κώμα, χάνει τα αντανακλαστικά του εγκεφαλικού κορμού και τη συνείδησή του και δεν μπορεί να αναπνεύσει χωρίς ερεθίσματα ή υποστήριξη.

Ωστόσο, η καρδιά ενός ατόμου μπορεί να χτυπήσει, τα όργανά του μπορούν να λειτουργήσουν και μπορεί να καταπολεμήσει τις λοιμώξεις, να αναπτυχθεί και ακόμη και να φέρει ένα παιδί μακροπρόθεσμα.

Αν και το άτομο δεν παρουσιάζει κανένα σημάδι συνείδησης, ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου μπορεί να εξακολουθούν να λειτουργούν. Περίπου το 50% των ασθενών με εγκεφαλικό θάνατο διατηρούν δραστηριότητα στον υποθάλαμο που συντονίζει το ενδοκρινικό σύστημα του σώματος και ρυθμίζει τη θερμοκρασία του σώματος. Ωστόσο, όλα αυτά σταματούν εάν ο ασθενής αποσυνδεθεί από τον τεχνητό αναπνευστήρα.

Αυτός είναι ο λόγος που οι γιατροί διαφωνούν έντονα για το αν ο εγκεφαλικός θάνατος είναι συνώνυμος με τον θάνατο.

Ο Δρ Τζέιμς Μπερνάτ, νευρολόγος και ομότιμος καθηγητής στην Ιατρική Σχολή Dartmouth Geisel, είπε στους The Epoch Times ότι οι εγκεφαλικά νεκροί πεθαίνουν επειδή το σώμα τους « δεν λειτουργεί πλέον ως πλήρης οργανισμός » . Χωρίς την τεχνολογία για την ανάπτυξη αυτών των μηχανών που διατηρούν τη ζωή, αυτοί οι άνθρωποι θα είχαν πεθάνει, πρόσθεσε.

Ο Δρ Joseph Eble, ένας ακτινολόγος, και ο Dr. Doyen Nguyen, ένας πρώην αιματοπαθολόγος του πανεπιστημίου, έγραψαν σε ένα άρθρο ότι τα μηχανήματα μπορούν μόνο να διατηρήσουν τη ζωή, όχι να τη δημιουργήσουν, όπως ένας νεκρός που δεν μπορεί να αναπνεύσει όταν συνδέεται με έναν αναπνευστήρα.

Ένα άλλο θέμα σχετικά με τον εγκεφαλικό θάνατο είναι αν ένας ασθενής μπορεί ακόμα να αισθανθεί οτιδήποτε.

Οι Ευρωπαίοι αναισθησιολόγοι συζητούν επί του παρόντος εάν οι δότες οργάνων με εγκεφαλικά νεκρούς θα πρέπει να λαμβάνουν αναστολείς της συνείδησης κατά τη συλλογή οργάνων.

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι πρέπει να το κάνουν αυτό σε περίπτωση που οι ασθενείς αισθανθούν πόνο. Άλλοι διαφωνούν. Παραδόξως, η θέση των αναισθησιολόγων « δεν βασίζεται στον ισχυρισμό ότι οι ασθενείς ήταν ανίκανοι να βιώσουν πόνο », αλλά μάλλον στους φόβους ότι το κοινό μπορεί να έχει αμφιβολίες για τη διάγνωση του εγκεφαλικού θανάτου, έγραψαν οι βιοηθικοί Robert Truog και Franklin Miller έχει διδακτορικό στη φιλοσοφία) στο βιβλίο τους 
«Death, Dying, and Organ Transplantation».

Ο Δρ Ronald Dworkin, ερευνητής και αναισθησιολόγος, έγραψε σε ένα άρθρο σχετικά με τη συλλογή οργάνων ότι επέλεξε να χορηγήσει αναστολείς της συνείδησης επειδή πίστευε ότι ο ασθενής του « μπορεί να είναι ακόμα κάπως ζωντανός, [sic] ό,τι κι αν σημαίνει αυτό » , είπε.

Ο κ. Miller, ο οποίος είναι επίσης καθηγητής ιατρικής δεοντολογίας στο Weill Cornell Medical College, είπε ότι η ετικέτα του εγκεφαλικού θανάτου ήταν παραπλανητική. Ο Τρούογκ, καθηγητής αναισθησιολογίας και επίτιμος διευθυντής του Κέντρου Βιοηθικής της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ, πιστεύει ότι οι εγκεφαλικά νεκροί είναι ζωντανοί, αλλά είναι απίθανο να ανακτήσουν τις αισθήσεις τους ή να αναρρώσουν.

Μερικοί ισχυρίζονται ότι οι εγκεφαλικά νεκροί ασθενείς μπορεί πράγματι να αναρρώσουν, όπως στη διάσημη περίπτωση της Jahi McMath, ενός 13χρονου κοριτσιού που κηρύχθηκε εγκεφαλικά νεκρό στις 12 Δεκεμβρίου 2013. Η μητέρα της αντιτάχθηκε στη διάγνωση του εγκεφαλικού θανάτου και κράτησε τον Jahi σε υποστήριξη ζωής για τεσσεράμισι χρόνια. Αν και η Jahi δεν μπόρεσε να μιλήσει και δεν ανέκτησε ποτέ πλήρως τις αισθήσεις της, δύο νευρολόγοι κατέθεσαν ότι τις τελευταίες μέρες της ήταν σε μια « ελάχιστη συνειδητή κατάσταση » . Νοσοκόμοι και γιατροί κατέθεσαν ότι η Jahi μετακινήθηκε για να δώσει οδηγίες. Αργότερα, ένα ηλεκτροεγκεφαλογράφημα (EEG) ανίχνευσε σήματα εγκεφαλικών κυμάτων.
Το ΗΕΓ του Jahi McMath, που δηλώθηκε εγκεφαλικά νεκρό, δεν θα έπρεπε να έχει δείξει καμία δραστηριότητα. (Εικονογράφηση από τους Epoch Times)


Ένα εγκεφαλικά νεκρό άτομο δεν πρέπει να έχει δραστηριότητα ΗΕΓ.

« Η Jahi McMath είναι το τέλειο παράδειγμα ενός ατόμου που διαγνώστηκε «σωστά» ως εγκεφαλικά νεκρό και στη συνέχεια τεκμηριώθηκε ότι είχε ανακτήσει τη λειτουργία του εγκεφάλου » , είπε ο Δρ Klessig. Το κορίτσι αναμφίβολα διαγνώστηκε ως εγκεφαλικά νεκρό σύμφωνα με τις οδηγίες της εποχής της και θα διαγνωστεί ως τέτοιο σύμφωνα με τις νέες οδηγίες, πρόσθεσε.


Πώς αξιολογείται ο εγκεφαλικός θάνατος;

Σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες κατευθυντήριες γραμμές για την αξιολόγηση του εγκεφαλικού θανάτου, που δημοσιεύθηκαν από την Αμερικανική Ακαδημία Νευρολογίας (AAN) το 2023, ο εγκεφαλικός θάνατος καθορίζεται από την αξιολόγηση του ασθενούς.

Πριν προχωρήσετε στην αξιολόγηση του εγκεφαλικού θανάτου, πρέπει να γίνει νευροαπεικόνιση για να διασφαλιστεί ότι υπάρχει βλάβη στον εγκέφαλο.

« Αν δείτε μια κανονική αξονική τομογραφία ή μια κανονική μαγνητική τομογραφία, τότε πρέπει να είστε πολύ, πολύ προσεκτικοί και να γνωρίζετε ότι μπορεί να καταλήξετε σε μια ψευδώς θετική κατάσταση », δήλωσε ο Δρ Παναγιώτης Βαρελάς, ένας από τους συν-συγγραφείς της μελέτης. AAN. 2010 και πρόεδρος του τμήματος νευρολογίας στο Ιατρικό Κολλέγιο Albany, όπως είπε στους The Epoch Times .

Μόλις επιβεβαιωθεί η εγκεφαλική βλάβη, δύο γιατροί πραγματοποιούν την αξιολόγηση του εγκεφαλικού θανάτου. Ο ασθενής ελέγχεται δύο φορές για ανταπόκριση σε επώδυνα ερεθίσματα και αντανακλαστικά του εγκεφαλικού στελέχους, με μεσοδιάστημα 24 ωρών μεταξύ κάθε εξέτασης.

Εάν ο ασθενής βγει θετικός δύο φορές, οι γιατροί θα κάνουν ένα τεστ άπνοιας, που θεωρείται το πιο πειστικό, για να δουν εάν το άτομο έχει χάσει τα αναπνευστικά αντανακλαστικά. Στα παιδιά, υπάρχουν δύο τεστ άπνοιας, ένα μετά από κάθε εκτίμηση εγκεφαλικού θανάτου δίπλα στο κρεβάτι.
Για να εκτιμήσουν τον εγκεφαλικό θάνατο, οι γιατροί χρησιμοποιούν ένα επώδυνο ερέθισμα, ελέγχουν τα αντανακλαστικά του εγκεφαλικού στελέχους και, στη συνέχεια, πραγματοποιούν τεστ άπνοιας εάν ο ασθενής αποτύχει και στις δύο εξετάσεις. (Εικονογράφηση από τους Epoch Times)


Κατά τη διάρκεια του τεστ άπνοιας, ο ασθενής αφαιρείται από τον αναπνευστήρα για 10 λεπτά. Ένας σωλήνας που μεταφέρει καθαρό οξυγόνο εισάγεται στους αεραγωγούς. Εάν ο ασθενής δεν αναπνέει οικειοθελώς, θεωρείται εγκεφαλικά νεκρός.


Το τεστ άπνοιας εγκυμονεί αρκετούς κινδύνους.

Για παράδειγμα, τα άτομα με αναπνευστική ανεπάρκεια μπορεί να εμφανίσουν επιπλοκές όπως σοβαρή υπόταση, υποξία και καρδιακή αρρυθμία.

Σε έναν ασθενή του οποίου ο εγκέφαλος είναι ήδη σε κίνδυνο, ένα τεστ άπνοιας μπορεί να επιδεινώσει την κατάσταση του ατόμου ή να προκαλέσει πρόσθετη βλάβη, λέει ο Δρ. Paul Byrne, που θεωρείται πρωτοπόρος στη νεογνολογία και συμμετέχει στη θεραπεία νεογνών που υποτίθεται ότι είναι εγκεφαλικά νεκρά. Μια χειρότερη κατάσταση μπορεί να επιδεινώσει τη διάγνωση εγκεφαλικού θανάτου σε άτομα που μπορεί πραγματικά να βρίσκονται στο δρόμο προς την ανάκαμψη.

Λανθασμένη διάγνωση θα μπορούσε επίσης να συμβεί κατά την αξιολόγηση του εγκεφαλικού θανάτου.

Ένα παράδειγμα είναι ο Zack Dunlap. Τον Νοέμβριο του 2007, είχε αυτοκινητιστικό ατύχημα και κηρύχθηκε εγκεφαλικά νεκρός στο νοσοκομείο.

Ο κ. Dunlap είπε στους The Epoch Times ότι ανέκτησε τις αισθήσεις του στο νοσοκομείο αφού κηρύχθηκε εγκεφαλικά νεκρός και ότι οι φίλοι και η οικογένειά του τον αποχαιρετούσαν.

Προσπάθησε να ουρλιάξει και να κουνηθεί, αλλά δεν έγινε τίποτα. Δεδομένου ότι ήταν δωρητής οργάνων, προγραμματίστηκε γρήγορα για τη συλλογή οργάνων.

Η οικογένεια προσευχήθηκε για τον κ. Dunlap στο νοσοκομείο. Ο ξάδερφος του κ. Dunlap, ο οποίος είναι νοσοκόμος, δεν πίστευε ότι είχε έρθει η ώρα του.

Ο ξάδερφος του έκανε συμπληρωματικές εξετάσεις. Όταν ο ξάδερφός του πίεσε κάτω από το νύχι του αντίχειρα του κ. Dunlap, ο κ. Dunlap τράβηξε το χέρι του από την άλλη πλευρά του σώματος. Αυτή η κίνηση ακύρωσε τη διάγνωση.

Μετά από μερικές ημέρες, ο κ. Dunlap άρχισε να αναπνέει μόνος του. Αφέθηκε ελεύθερος ένα μήνα αργότερα.

Ο Varelas, ο οποίος εξέτασε τις αναφορές των μέσων ενημέρωσης για τον Dunlap, δήλωσε στους Epoch Times ότι τα αποτελέσματα του Dunlap φαίνονται τόσο καλά που υποψιάζεται ότι ορισμένα στάδια μπορεί να είχαν παραλειφθεί κατά την αξιολόγηση.

Εάν οι γιατροί είχαν επαρκή εμπειρία στην αξιολόγηση του εγκεφαλικού θανάτου και ακολουθούσαν πιστά τις οδηγίες του ΑNΝ, δεν θα υπήρχαν ψευδώς θετικά αποτελέσματα, δήλωσε ο Varelas. Ενώ το νοσοκομείο του εκτελεί 50 έως 60 αξιολογήσεις εγκεφαλικού θανάτου κάθε χρόνο, τα μικρότερα κοινοτικά νοσοκομεία κάνουν πολύ λίγες. Ως αποτέλεσμα, οι γιατροί σε αυτά τα νοσοκομεία μπορεί να μην έχουν αρκετή εμπειρία, να χάνουν σημεία ή να εκτελούν αξιολογήσεις εγκεφαλικού θανάτου εκτός λειτουργίας, πρόσθεσε.

Ο Δρ Bernat διευκρινίζει ότι το τεστ που συχνά εκτελείται ανεπαρκώς είναι το τεστ άπνοιας.

Το 2010, νευρολόγοι διεξήγαγαν μια μελέτη για το AAN για να αξιολογήσουν όλες τις περιπτώσεις ανάρρωσης από εγκεφαλικό θάνατο σε ενήλικες μεταξύ 1996 και 2009. Διαπίστωσαν ότι δεν υπήρχε « καμία δημοσιευμένη αναφορά «θεραπείας » του εγκεφαλικού θανάτου εάν οι ασθενείς είχαν διαγνωστεί σωστά χρησιμοποιώντας ανάλυση εγκεφάλου των διαγνωστικών κριτηρίων του θανάτου εκείνη την εποχή. Η περίπτωση του κ. Ντάνλαπ δεν έχει αξιολογηθεί.

Για να περιπλέξουν περαιτέρω τα πράγματα, διάφορες καταστάσεις μπορούν να μιμηθούν τον εγκεφαλικό θάνατο. Αυτά θα πρέπει να αποκλείονται πριν ξεκινήσουν οι αξιολογήσεις εγκεφαλικού θανάτου.
Ο Zack Dunlap αναίσθητος στο νοσοκομείο.

Ο Zack Dunlap αναρρώνει στο νοσοκομείο.



Παραπλανητικοί όροι θανάτου

Οι συντάκτες των κατευθυντήριων γραμμών AAN του 2023 συμβουλεύουν ότι πριν από την αξιολόγηση του εγκεφαλικού θανάτου, θα πρέπει να εξαλειφθούν όλες οι ακόλουθες καταστάσεις, συμπεριλαμβανομένων:

Υποθερμία (χαμηλή θερμοκρασία σώματος)
Αυτοάνοσα νοσήματα του νευρικού συστήματος
Υπερδοσολογία φαρμάκων
Δηλητηρίαση


Η θεραπευτική υποθερμία, μια θεραπεία που μειώνει τη θερμοκρασία του σώματος, χρησιμοποιείται συνήθως σε ασθενείς που αναζωογονούνται μετά από καρδιακή ανακοπή. Οι συσκευές ψύξης χρησιμοποιούνται για να βοηθήσουν το σώμα και τον εγκέφαλο να ανακάμψουν και να θεραπεύσουν. Ωστόσο, οι υποθερμικοί ασθενείς μπορεί να χρειαστούν έως και μία εβδομάδα για να ανακτήσουν τις αισθήσεις τους.

Αυτοάνοσες ασθένειες όπως το σύνδρομο Guillain-Barré, που βλάπτουν το νευρικό σύστημα ενός ατόμου, μπορούν επίσης να στερήσουν τα αντανακλαστικά και την επίγνωσή του.

Η Δρ May Kim-Tenser, αναπληρώτρια καθηγήτρια κλινικής νευρολογίας στο Keck School of Medicine στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνια, ανέφερε μια περίπτωση το 2016 όπου ένας ασθενής με μια μορφή συνδρόμου Guillain-Barré είχε αρχικά διαγνωστεί λανθασμένα ως εγκεφαλικά νεκρός.

Ο ασθενής εισήχθη στο νοσοκομείο αφού παρουσίασε έντονα συμπτώματα. Μέσα σε λίγες μέρες, έχασε τις αισθήσεις του και δεν αντιδρούσε, έχασε τα αντανακλαστικά του εγκεφαλικού του στελέχους και χρειαζόταν έναν αναπνευστήρα για να αναπνεύσει.

Δεν έγινε τεστ άπνοιας. Αν ο ασθενής είχε δοκιμαστεί με αυτόν τον τρόπο, θα είχε αποτύχει γιατί θα ήταν πολύ αδύναμος για να αναπνεύσει, είπε η Δρ Κιμ-Τένσερ.

Στη συνέχεια, ο ασθενής μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο του Δρ. Kim-Tenser, όπου του συνταγογραφήθηκε φαρμακευτική αγωγή για αυτοάνοσα νοσήματα. Αργότερα, ανέκτησε τις αισθήσεις του και κάποιες λειτουργίες των άκρων του.

Οι υπερβολικές δόσεις οπιοειδών και κοκαΐνης μπορούν επίσης να προκαλέσουν σημάδια εγκεφαλικού θανάτου. Για παράδειγμα, μια υπερβολική δόση βακλοφένης, ενός μυοχαλαρωτικού, είναι γνωστό ότι μιμείται τον εγκεφαλικό θάνατο.

« Οι κατευθυντήριες γραμμές για τον εγκεφαλικό θάνατο μιλούν για το τι είναι οι αντιγραφείς, αλλά όχι απαραίτητα πώς να τους αποκλείσουμε. Ένας νευρολόγος θα πρέπει να είναι σε θέση να τα αποκλείσει μέσω δοκιμών », είπε η Δρ. Kim-Tenser.


Συγκρούσεις συμφερόντων

«Ο [εγκεφαλικός θάνατος] προκαλεί έντονο ενδιαφέρον από τους [οργανισμούς παροχής οργάνων], την κοινότητα των μεταμοσχεύσεων και τους ασθενείς που είναι εγγεγραμμένοι σε λίστες αναμονής οργάνων», γράφει ο Varelas σε ένα άρθρο του 2016 για τον εγκεφαλικό θάνατο.

Περίπου το 90% όλων των δωρητών οργάνων είναι εγκεφαλικά νεκροί. Πράγματι, ο ορισμός του εγκεφαλικού θανάτου επιτρέπει στους χειρουργούς να συλλέγουν υγιή όργανα χωρίς να επικαλούνται τον «κανόνα του νεκρού δότη».

Σύμφωνα με τον κανόνα του θανόντος δότη, ο οποίος αποτελεί κανόνα δεοντολογίας, οι δότες οργάνων πρέπει να δηλώνονται νεκροί πριν από τη λήψη οργάνων, και η λήψη οργάνων δεν πρέπει να οδηγεί στο θάνατο του δότη.

Τα όργανα δεν μπορούν να μεταμοσχευθούν από βιολογικά νεκρούς ανθρώπους, κάτι που συμβαίνει μετά από καρδιακή ανακοπή ενός ατόμου και δεν μπορεί να γίνει ανάνηψη.

« Όταν είστε βιολογικά νεκροί, η απώλεια οξυγόνου στα ζωτικά σας όργανα τα κάνει να αποσυντίθενται τόσο γρήγορα που δεν μπορείτε να δωρίσετε όργανα » , είπε η Δρ. Klessig.
Μόλις ένα άτομο είναι βιολογικά νεκρό, τα όργανά του
δεν μπορούν πλέον να αφαιρεθούν για δωρεά.


Τούτου λεχθέντος, ιστοί όπως ο κερατοειδής, ο χόνδρος, τα οστά και το δέρμα μπορεί να προέρχονται από νεκρούς δότες. Η δωρεά ζωντανών οργάνων μπορεί επίσης να γίνει για τη μεταμόσχευση λοβού πνεύμονα, ήπατος ή νεφρού.

Οι γιατροί που πραγματοποιούν αξιολογήσεις εγκεφαλικού θανάτου δεν πρέπει να συμμετέχουν στη διαδικασία προμήθειας οργάνων.

« Προσπαθούμε να απομακρυνθούμε από τη διαδικασία δωρεάς οργάνων », είπε ο Δρ Βαρελάς. « Στο μυαλό μου, προσπαθούμε να σώσουμε τη ζωή του ασθενούς και αυτός είναι ο στόχος γιατί ο όρκος του Ιπποκράτη είναι να μην κάνουμε κακό ».

Ωστόσο, υπάρχουν συγκρούσεις συμφερόντων. Το σαράντα εννέα τοις εκατό των συγγραφέων των κατευθυντήριων γραμμών αξιολόγησης εγκεφαλικού θανάτου του AAN του 2023 ανέφεραν σύγκρουση συμφερόντων που σχετίζονται με την προμήθεια οργάνων.

Η συνωνυμία του εγκεφαλικού θανάτου με τον θάνατο είναι θέμα αδιαφάνειας, είπε ο Μίλερ. Ωστόσο, είπε ότι δεν θα θεωρούσε τη συλλογή οργάνων ανήθικη, εφόσον ο δότης είναι καλά ενημερωμένος.

Πολλοί άνθρωποι στις Ηνωμένες Πολιτείες εγγράφονται για να γίνουν δωρητές οργάνων όταν υποβάλλουν αίτηση για άδεια οδήγησης, και οι περισσότεροι από αυτούς υποθέτουν ότι τα όργανά τους θα συλλεχθούν μόνο σε περίπτωση θανάτου τους, είπε η Δρ Klessig.

«Σκέφτονται: «Αν έχω σχεδόν τελειώσει, ας πάρω τα όργανά μου ούτως ή άλλως», λέει ο Δρ Byrne.

Η πραγματικότητα είναι ότι η ιδιότητά τους ως δότες μπορεί να οδηγήσει στην απόκτηση των οργάνων τους εάν πέσουν σε «εγκεφαλικό θάνατο», καθώς τα μέλη της οικογένειάς τους δεν μπορούν να ξεπεράσουν την ιδιότητά τους ως δότες.


Άλλο ένα μυστήριο

Η έννοια του εγκεφαλικού θανάτου εμφανίστηκε πριν από μισό αιώνα, λίγα χρόνια μετά την πρώτη επιτυχημένη μεταμόσχευση οργάνων.

Η συγκομιδή οργάνων από άτομα σε κώμα ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του 1950, ωστόσο, αυτό ήταν σπάνιο και δεν γινόταν υπό καμία οδηγία. Ταυτόχρονα, ο ορισμός του θανάτου άλλαξε.

Το 1959, οι Γάλλοι γιατροί Pierre Mollaret και Maurice Goulon επινόησαν τον όρο « le coma Overed » , που σημαίνει « πέρα από το κώμα » ή « μη αναστρέψιμο κώμα », ως μια κατάσταση συνώνυμη με τον θάνατο. Σταδιακά, ο εγκεφαλικός θάνατος, που ονομάζεται επίσης « θάνατος του νευρικού συστήματος », έγινε ένας νέος ορισμός και ως εκ τούτου μπορούσαν να ληφθούν όργανα από αυτούς τους ασθενείς.

Στις 3 Δεκεμβρίου 1967, ο κόσμος έμεινε έκπληκτος από την πρώτη αναφορά μιας επιτυχημένης μεταμόσχευσης ανθρώπινης καρδιάς που πραγματοποιήθηκε από τον Δρ Κρίστιαν Μπάρναρντ στο Κέιπ Τάουν της Νότιας Αφρικής. Η καρδιά αφαιρέθηκε από ένα θύμα τραύματος με σοβαρά τραύματα στο κεφάλι. Ο δότης δεν είχε εγκεφαλική δραστηριότητα που ανιχνεύθηκε σε σαρώσεις ΗΕΓ και δεν είχε αντανακλαστικά του εγκεφαλικού στελέχους. Ωστόσο, η καρδιά του συνέχισε να χτυπά με υποστήριξη ζωής.

Ο αποδέκτης της καρδιάς επέζησε 18 ημέρες πριν υποκύψει στην πνευμονία, αλλά η καρδιά του λειτουργούσε κανονικά μέχρι το θάνατό του. Αυτή η επιτυχία ξεκίνησε την πρακτική της μεταμόσχευσης καρδιάς.

Ένα μήνα μετά τη μνημειώδη επέμβαση του Δρ Μπάρναρντ, ο Δρ Norman Shumway πραγματοποίησε την πρώτη μεταμόσχευση ανθρώπινης καρδιάς στις Ηνωμένες Πολιτείες στο νοσοκομείο του Στάνφορντ, αφαιρώντας την καρδιά από εγκεφαλικά νεκρό δότη.

Ο επικεφαλής  που τον βοηθούσε ρώτησε: « Πιστεύετε ότι αυτό είναι πραγματικά νόμιμο;» »

« Υποθέτω ότι θα δούμε » , είπε ο Δρ. Shumway.

Τον Αύγουστο του 1968, η ad hoc επιτροπή της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ δημοσίευσε τον « Ο ορισμός του μη αναστρέψιμου κώματος » στην Εφημερίδα της Αμερικανικής Ιατρικής Ένωσης (JAMA).

Καθόρισαν το μη αναστρέψιμο κώμα ως « νέο κριτήριο θανάτου » , το οποίο έγινε ο ακρογωνιαίος λίθος του ορισμού του εγκεφαλικού θανάτου.

Παρόλα αυτά, οι επιστήμονες εξακολουθούν να μην γνωρίζουν εάν ο ορισμός ή η αξιολόγηση που προκύπτει είναι τέλειος.

Σχετικά με την ανάρρωση του κ. Ντάνλαπ, ο Δρ Βαρέλας είπε, " Χαίρομαι που αυτός ο νεαρός επέζησε ." Πιστεύει ότι οι προσευχές της οικογένειας για τον κύριο Ντάνλαπ μπορεί να συνέβαλαν στην έκβασή του.

« Υπάρχουν δυνάμεις πολύ μεγαλύτερες από τις ιατρικές μας γνώσεις – ή την έλλειψή τους » , είπε.

« Το μυστικό της ζωής, συμπεριλαμβανομένου του ορισμού της ζωής, παραμένει το βαθύτερο και πιο μυστηριώδες », είπε ο Δρ Ντγουόρκινς.

« Η φύση μπορεί να μην επιτρέψει ποτέ σε κανέναν να μάθει την ακριβή στιγμή που ο εγκεφαλικός θάνατος γίνεται πραγματικός θάνατος », πρόσθεσε.


πηγή: The Epoch Times via Marie-Claire Tellier


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

από την ομάδα StudyFinds

Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι η αλληλεπίδραση μεταξύ ανθρώπων και σκύλων κυριολεκτικά αλλάζει τον τρόπο λειτουργίας του εγκεφάλου του ζώου. Αποδεικνύεται ότι όταν κοιτάς τα αξιολάτρευτα μάτια του σκύλου σου, δεν τραβάς απλώς τα κορδόνια της καρδιάς σου, αλλά συγχρονίζεις τον εγκέφαλο του σκύλου με τον δικό σου!

Αυτή η «ενδοεγκεφαλική σύζευξη», όπως την αποκαλούν οι επιστήμονες, ρίχνει νέο φως στον βαθύ δεσμό μεταξύ των ανθρώπων και των σκύλων συντρόφων τους. Θα μπορούσε ακόμη και να καταστήσει δυνατή την κατανόηση και τη θεραπεία του αυτισμού στους ανθρώπους.

Η Advanced Science χρησιμοποίησε μια τεχνική αιχμής που ονομάζεται dual-EEG για να μετρήσει ταυτόχρονα την εγκεφαλική δραστηριότητα ανθρώπων και σκύλων ενώ εμπλέκονταν σε τυπικές συμπεριφορές προσκόλλησης, όπως το χάιδεμα και το βλέμμα ο ένας στον άλλο. Διαπίστωσαν ότι ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου του ανθρώπου και του σκύλου συγχρονίστηκαν κατά τη διάρκεια αυτών των αλληλεπιδράσεων, δείχνοντας συντονισμένα μοτίβα δραστηριότητας .

Ακόμη πιο ενδιαφέρον, αυτός ο συγχρονισμός του εγκεφάλου φάνηκε να ακολουθεί μια δυναμική ηγέτη-ακόλουθου , με την ανθρώπινη εγκεφαλική δραστηριότητα να οδηγεί και τον εγκέφαλο του σκύλου να ακολουθεί. Αυτό αντανακλά την κοινωνική δυναμική μεταξύ ανθρώπων και σκύλων, όπου οι άνθρωποι παίζουν συνήθως ηγετικό ρόλο.

Ωστόσο, οι συνέπειες αυτής της ανακάλυψης υπερβαίνουν κατά πολύ την απλή κατανόηση του δεσμού μεταξύ ανθρώπων και σκύλων. Οι ερευνητές εξέτασαν επίσης σκύλους με μεταλλάξεις σε ένα γονίδιο που ονομάζεται SHANK3 - ένα γονίδιο που συνδέεται στενά με τον αυτισμό στους ανθρώπους. Αυτά τα σκυλιά εμφάνισαν διαταραγμένο συγχρονισμό του εγκεφάλου όταν αλληλεπιδρούσαν με ανθρώπους, αντικατοπτρίζοντας τις κοινωνικές δυσκολίες που παρατηρούνται στον ανθρώπινο αυτισμό.



Αποδεικνύεται ότι όταν κοιτάς τα αξιολάτρευτα μάτια του κουταβιού του σκύλου σου, κάνει κάτι περισσότερο
από το να τραβήξει τα κορδόνια της καρδιάς σου, αλλά συγχρονίζει τον εγκέφαλο του σκύλου με τον δικό σου!

Παραδόξως, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι μια μόνο δόση του ψυχεδελικού φαρμάκου LSD φάνηκε να σώζει αυτόν τον εξασθενημένο συγχρονισμό του εγκεφάλου σε μεταλλαγμένους σκύλους SHANK3. Αν και είναι ακόμη πολύ νωρίς για να εξαχθούν κλινικά συμπεράσματα, αυτή η ανακάλυψη προτείνει νέους δρόμους για την έρευνα και τη θεραπεία του αυτισμού.

Αυτή η μελέτη εγείρει μια σειρά από νέα ερωτήματα. Θα μπορούσε η μέτρηση του συγχρονισμού του εγκεφάλου μεταξύ ανθρώπων και σκύλων να προσφέρει έναν νέο τρόπο αξιολόγησης της δύναμης του δεσμού ανθρώπου-ζώου ; Θα μπορούσε αυτό να ρίξει φως στο πώς οι σκύλοι θεραπείας βοηθούν τους ανθρώπους που υποφέρουν από διαταραχές όπως η διαταραχή μετατραυματικού στρες ή το άγχος; Επιπλέον, θα μπορούσε η μελέτη αυτών των εγκεφαλικών αλληλεπιδράσεων μεταξύ των ειδών να μας διδάξει κάτι θεμελιώδες για τους κοινωνικούς δεσμούς και την ενσυναίσθηση;

Αν και χρειάζεται περισσότερη έρευνα, αυτή η μελέτη προσφέρει μια συναρπαστική εικόνα για τα νευρολογικά υπόβαθρα μιας από τις παλαιότερες φιλίες της ανθρωπότητας. Φαίνεται ότι όταν λέμε τα σκυλιά « ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου », μπορεί να μιλάμε για μια πιο κυριολεκτική αλήθεια από ό,τι είχαμε ποτέ καταλάβει.

Περίληψη του εγγράφου

Μεθοδολογία

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μια ειδική ρύθμιση EEG για να καταγράφουν την εγκεφαλική δραστηριότητα ανθρώπων και σκύλων ταυτόχρονα. Έβαλαν τους ανθρώπους και τους σκύλους να αλληλεπιδρούν με διαφορετικούς τρόπους: να κάθονται σε ξεχωριστά δωμάτια, να κάθονται μαζί χωρίς να αλληλεπιδρούν, να χαϊδεύονται ο ένας τον άλλον και να κοιτάζονται στα μάτια. Στη συνέχεια χρησιμοποίησαν μαθηματικές τεχνικές για να αναζητήσουν συγχρονισμένα μοτίβα στα δεδομένα της εγκεφαλικής δραστηριότητας. Εξέτασαν επίσης σκύλους με γενετική μετάλλαξη που συνδέεται με τον αυτισμό και προσπάθησαν να δώσουν σε μερικούς από αυτούς μια δόση LSD για να δουν πώς επηρέασε τον συγχρονισμό του εγκεφάλου.

Κύρια αποτελέσματα

Η μελέτη έδειξε ότι όταν άνθρωποι και σκύλοι αλληλεπιδρούσαν χαϊδεύοντας και κοιτάζοντας ο ένας τον άλλον στα μάτια, ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου τους (ιδιαίτερα ο μετωπιαίος και ο βρεγματικός λοβός) παρουσίαζαν συγχρονισμένη δραστηριότητα. Αυτός ο συγχρονισμός ήταν ισχυρότερος στην κατεύθυνση ανθρώπου-σκύλου. Τα σκυλιά που έφεραν τη γενετική μετάλλαξη που συνδέεται με τον αυτισμό είχαν διαταράξει τον συγχρονισμό του εγκεφάλου, αλλά μια δόση LSD φάνηκε να τον αποκαθιστά προσωρινά.

Περιορισμοί της μελέτης

Η μελέτη περιελάμβανε ένα σχετικά μικρό δείγμα σκύλων. Η τεχνική ΗΕΓ, αν και επιτρέπει ταυτόχρονες μετρήσεις, δεν παρέχει τόσο λεπτομερή εικόνα της εγκεφαλικής δραστηριότητας όσο άλλες μέθοδοι. Η μελέτη LSD ήταν πολύ προκαταρκτική και θα χρειαζόταν πολύ περισσότερη έρευνα για να εξαχθούν τυχόν κλινικά συμπεράσματα.

Συζήτηση και συμπεράσματα

Αυτή η μελέτη παρέχει τις πρώτες ενδείξεις διαεγκεφαλικής σύζευξης μεταξύ ανθρώπου και άλλου είδους. Υποδηλώνει ότι τα μετωπικά και βρεγματικά δίκτυα του εγκεφάλου, τα οποία εμπλέκονται στην προσοχή και την κοινωνική αλληλεπίδραση, παίζουν βασικό ρόλο σε αυτόν τον συγχρονισμό. Ο διαταραγμένος συγχρονισμός σε σκύλους με μεταλλάξεις που συνδέονται με τον αυτισμό αντανακλά τις κοινωνικές δυσκολίες που παρατηρούνται στους ανθρώπους με αυτισμό, κάτι που θα μπορούσε να προσφέρει έναν νέο τρόπο μελέτης της νόσου. Τα προκαταρκτικά αποτελέσματα σχετικά με τις επιδράσεις του LSD ανοίγουν νέους δρόμους έρευνας, αν και απαιτούνται περισσότερες σε βάθος μελέτες.

Χρηματοδότηση και αποκαλύψεις

Η μελέτη εγκρίθηκε από την Επιτροπή Φροντίδας και Χρήσης Ζώων του Ινστιτούτου Γενετικής και Αναπτυξιακής Βιολογίας. Το LSD που χρησιμοποιήθηκε στη μελέτη παρασχέθηκε από το Εργαστήριο Υλικών Αναφοράς Φαρμάκων του Τρίτου Ερευνητικού Ινστιτούτου του Υπουργείου Δημόσιας Ασφάλειας της Κίνας. Οι συγγραφείς δεν έχουν δηλώσει σύγκρουση συμφερόντων.

πηγή: The Daily News



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0


Ο ασφυκτικός έλεγχος της όποιας πληροφόρησης μπορεί να διακινηθεί - πέρα από τα αργυρώνητα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης - είναι πλέον προκλητικός και μη ανεκτός.
Η τύποις δημοκρατία της χώρας μας κατ' ουσία έχει μετατραπεί σε δικτατορία με κίνητρα φίμωσης της ενοχλητικής πληροφορίας από τους υποτακτικούς των ΜΜΕ που είτε εξυπηρετούνται σε "άλλου είδους δραστηριότητες" των αφεντικών τους είτε φανερά χρηματοδοτούνται (με μπαξίσια) από την κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Ο μοναδικός τρόπος παράκαμψης της κυβερνητικής αυτής ασφυξίας στην ενημέρωση μπορεί να είναι (και μόνο για ένα μέρος των πολιτών κυρίως λόγω της εξοικείωσης με το διαδίκτυο) αναγκαστικά από την προσωπική - ατομική προβολή απόψεων και πληροφορίας στα social media.

Πλέον όμως το μακρύ χέρι της διαπλοκής και του πειθαναγκασμού έφτασε με ιδιαίτερη σφοδρότητα και στις πλατφόρμες διακίνησης απόψεων των πολιτών.
Είναι πάρα πολύ συχνό το φαινόμενο, οτιδήποτε (βίντεο, κείμενο, ήχος, άποψη, θέση, πληροφορία κλπ) ενοχλεί με παρέμβαση των υποτακτικων της Μητσοτακοκυβέρνησης να ΚΟΒΕΤΑΙ.

Έχουν πολλαπλασιαστεί τα κρούσματα ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑΣ με έναν κομψό τρόπο. Δεν το κάνουν ΑΜΕΣΑ τα κυβερνητικά στελέχη και οι παρακεντέδες τους, αλλά ΕΜΜΕΣΑ παρακινώντας τις πλατφόρμες (προφανώς έναντι κάποιου "αλισβερισίου", που προφανώς δεν μπορεί να αποδειχθεί) να κόβουν αναρτήσεις και δημοσιεύσεις με επίκληση της (sic) ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΩΝ ΟΔΗΓΙΩΝ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ.

Κι αυτή είναι μια light φίμωση της κοινωνίας. Γιατί υπάρχουν και ΑΜΕΣΕΣ απειλές προς τους χρήστες: Να αποσύρουν τις δημοσιεύσεις τους γιατί "ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΜΗΝΥΣΕΙΣ", από ένα σύστημα που φυσικά κανείς δεν έχει την δυνατότητα να ανταπεξέλθει σε έναν δικαστικό αγώνα.

Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος, με πρόσφατα περιστατικά:

  • Ανέβασα χθες στον προσωπικό μου λογαριασμό στο τικτοκ το παρακάτω βίντεο, για τα ψέματα του Μητσοτάκη σχετικά με τα αίτια πρόκλησης θερμικού μανιταριού έκρηξης κατά τη σύγκρουση των αμαξοστοιχειών στα Τέμπη που προκάλεσε την απανθράκωση δεκάδων επιβατών. Μάλιστα επικαλούμενος τις αυθεντικές συνεντεύξεις του Μητσοτάκη στους δημοσιογράφους Θεοδωράκη και Παπαδάκη. Η ανάρτηση σε λίγες ώρες είχε 22.000 views, περ. 1600 likes και πάμπολλες αναδημοσιεύσεις. Η πλατφόρμα το κατέβασε με τη δικαιλογία ότι "παραβιάζει τους κανόνες" κλπ

  • Ο καθηγητής Κοσμάς Μαρινάκης θέλοντας να δείξει πως λειτουργεί στην Κολομβία των Βαλκανίων η διαφθορά με τη διαπλοκή κυβέρνησης, ΜΜΕ και Τραπεζών δημιούργησε ένα βίντεο στο κανάλι του Greekonomics στο Youtube, που περιγράφει με σαφήνεια την άποψή του. Όπως ο ίδιος μας λέει του "ζήτησαν" να το κατεβάσει επ' απειλή μηνύσεων και δικαστικής εμπλοκής του. Και σαν να μην έφτανε αυτό, όπως ο ίδιος αποκαλύπτει, συγγενικό του πρόσωπο δέχθηκε έμπρακτο εκφοβισμό από αγνώστους.





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Ενώνουν τις δυνάμεις τους για κάτι πολύ σημαντικό. Για την #Παλαιστινη. Για να σταματήσει μια Γενοκτονία. Οι 2 καλύτεροι ίσως δημοσιογράφοι αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα έχουν καλύψει το Παλαιστινιακό μέσα από τη Γάζα και πραγματοποιούν μια εκπομπή που δεν πρέπει να χάσει κανείς. 



Στον Αθήνα 98,4 μιλά αποκλειστικά γνωστός Παλαιστίνιος δημοσιογράφος και περιγράφει τη δολοφονία του παιδιού του από το #Ισραηλ, μπροστά στα μάτια του. Μπόρεσε να επιστρέψει στο σημείο 10 μέρες αργότερα. Το άρμα του Ισραήλ είχε πατήσει και το πτώμα του μικρού παιδιού. Λίγες μέρες πριν, γύριζε σπίτι χαρούμενος που εξασφάλισε ένα τσουβάλι αλεύρι από την ανθρωπιστική βοήθεια, αλλά βρήκε τη γυναίκα και τον γιο του νεκρούς. 

«Κάθε δευτερόλεπτο που περνά σκέφτομαι πώς να προστατέψω τα παιδιά μου. Δεν έχουμε χρόνο για δάκρυα γιατί η Ισραηλινή δολοφονική μηχανή δεν σταματά» 

Στην εκπομπή μίλησε και ο διεθνώς βραβευμένος δημοσιογράφος της Haaretz, ο Ισραηλινός Γκιντεόν Λεβί και άσκησε σκληρή κριτική στο Ισραήλ για τα 17.000+ νεκρά παιδιά, την εθνοκάθαρση και την απανθρωποποίηση των Παλαιστίνιων απ’την πλευρά του Ισραήλ. 

«Κάθε ένας από τα νεογέννητα μέχρι τους ηλικιωμένους πρέπει να τιμωρηθεί για την 7η Οκτωβρίου και τα ΜΜΕ το υποδαυλίζουν αυτό» δηλώνει. 

«Δεν είναι πόλεμος. Είναι δολοφονία των Παλαιστινίων. Κανείς δεν πολεμά στη Γάζα. Υπάρχουν μόνο δολοφονίες Παλαιστινίων.» 

Η Γάζα βιώνει την 2η μεγαλύτερη πολιορκία που υπάρχει στην Ιστορία της ανθρωπότητας μετά το Λένινγκραντ. Έχουν πέσει περισσότεροι τόνοι εκρηκτικών από ότι είχαν πέσει στο Βιετνάμ. Οι άνθρωποι πεθαίνουν απ'τις βόμβες & απ'την έλλειψη φαγητού.

 Ένοπλες ομάδες κλέβουν την ανθρωπιστική βοήθεια, δηλαδή το φαγητό & τα φάρμακα σε σημεία που είναι υπό τον έλεγχο του Ισραηλινού στρατού. «Δηλαδή με τις ευλογίες του Ισραήλ.» σχολιάζει ο @panosharitos . 

Όλο και περισσότεροι Οργανισμοί αναγνωρίζουν πως αυτό που κάνει το Ισραήλ είναι Γενοκτονία. 
Στρατιώτες του Ισραήλ μίλησαν σε συνεντεύξεις στη Haaretz για τα εγκλήματα πολέμου. Είχαν οδηγία να πυροβολούν οτιδήποτε κινείται. Ακόμα και παιδιά. Οι στρατιώτες μίλησαν για 200 εγκλήματα πολέμου. 



«Μην ξεχνάτε τη Γάζα. Μιλήστε» αναφέρει ο @gavgero στο κλείσιμο της εκπομπής 

"Μιλήστε"





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Στέφανος Σταμέλλος

Το χρηματοπιστωτικό νεοφιλελεύθερο σύστημα έχει δημιουργήσει/διαμορφώσει ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ τέτοια καταναλωτικά πρότυπα, τα οποία απαιτούν όλο και μεγαλύτερη χρήση ενέργειας. Και αυτό σιγά σιγά επεκτείνεται και στις αναπτυσσόμενες χώρες, γεγονός που νομοτελειακά θα οδηγήσει σε νέες οικολογικές και κοινωνικές κρίσεις και εκρήξεις. Αναμφισβήτητα είμαστε σ’ έναν φαύλο κύκλο, βαδίζουμε σε τεντωμένο σχοινί, με αποτέλεσμα τις βίαιες πολεμικές συγκρούσεις για την παγκόσμια ανακατανομή/αναδιανομή του πλούτου με εργαλείο την ενέργεια, εδώ και χρόνια.

Το γεγονός αυτό δημιουργεί ένα ηθικό και πολιτικό ζήτημα που αφορά την ίδια την ιδέα της αξιοβίωτης ανάπτυξης -ή της απο-ανάπτυξης- την αλλαγή του τρόπου ζωής, του τρόπου παραγωγής και κατανάλωσης, την δίκαιη κατανομή του πλούτου. Αυτό δεν είναι απλά μια οικονομική πρόταση και ιδέα, αλλά συνδέεται άμεσα με την ηθική και την πανανθρώπινη δικαιοσύνη.

Στον μικρόκοσμό μας: Απέναντι μας είναι αυτοί που αντιλαμβάνονται τη φύση ως πόρο εκμετάλλευσης∙ και κάθε μη οικονομική πτυχή επαφής με την φύση την παραβλέπουν, αφού όλα πρέπει να αποτιμώνται σε χρήμα. Τους μιλάμε για την ήπια αξιοβίωτη ανάπτυξη της ορεινής Ελλάδας με σεβασμό στα οικοσυστήματα, την παράδοση, τον πολιτισμό, για το φυσικό απόθεμα των βουνών και αυτοί κοιτάζουν αλλού. Κυβερνώντες και φερόμενοι «επενδυτές» χέρι χέρι. Προσπαθούν να δουν μόνο πού φυσάει άνεμος και σε ποιο ρέμα κυλάει νερό! Και αυτό που επαναλαμβάνουν είναι: «πηγαίνετε στο Συμβούλιο Επικρατείας -να αποδείξετε το αυτονόητο- να βρείτε το δίκιο σας». Τόσο απλά.

Θα περίμενε κανείς η πολιτεία, το κράτος, η κυβέρνηση να αντισταθούν στις όποιες πιέσεις και να κρατήσουν υπό την προστασία τους το περιβάλλον και την ενέργεια, όπως και όλα τα δημόσια αγαθά. Άλλωστε, η υποβάθμιση του περιβάλλοντος αποβαίνει εις βάρος όλων, πλούσιων και φτωχών. Επομένως η προστασία του είναι ένα γενικεύσιμο, διαταξικό συμφέρον της κοινωνίας.

Στο μεταξύ, άκουγα στο ραδιόφωνο ότι πάνω από το ένα τρίτο (1/3) των επενδύσεων στην χώρα μας σήμερα αφορούν στην οικοδομική δραστηριότητα και το real estate, κυρίως στον τουρισμό. Αντιλαμβανόμαστε όλοι τι σημαίνει αυτό για την πολύπαθη φύση, τις παράκτιες περιοχές, τα νησιά, τις τουριστικές περιοχές και όχι μόνο. Κατά κύριο λόγο μιλάμε για το τσιμέντο και τα παράγωγά του.

Μόνο μια μικρή επισήμανση να κάνω μαζί με όλα τα άλλα, για να το συνδέσουμε με την εισαγωγή αυτής της θεωρητικής παρέμβασης. Το τσιμέντο είναι το τρίτο πιο πολυχρησιμοποιημένο υλικό στον κόσμο, μετά τον αέρα και το νερό και αποτελεί «κλειδί» για τον κατασκευαστικό κλάδο. Σύμφωνα με τη Διεθνή Υπηρεσία Ενέργειας είναι υπαίτιο για το 8% των παγκόσμιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (CO2)∙ και μιλάμε μόνο για τις τσιμεντοβιομηχανίες. Ακούει κανείς;





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Μόλις τέσσερις μέρες πριν η Υπηρεσία Αρωγής και Έργων του ΟΗΕ για τους Παλαιστινίους Πρόσφυγες στην Εγγύς Ανατολή (UNRWA) έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου λόγω των σοβαρών ελλείψεων σε βρεφική γάλα που καταγράφονται στη Λωρίδα της Γάζας.

Όπως αναφέρει στην έκθεσή της, περισσότερα από 8.500 βρέφη εξαρτώνται από τη γάλα σε σκόνη που παρέχεται μέσω της UNRWA, αλλά οι υπάρχουσες προμήθειες είναι ανεπαρκείς. Είναι χαρακτηριστικό πως ένα από τα λιγοστά κέντρα υγείας της UNRWA που παραμένουν σε λειτουργία στο νότιο τμήμα του παλαιστινιακού θύλακα διαθέτει μόλις έξι κουτιά με βρεφικό γάλα.

Περισσότεροι από 200.000 άνθρωποι να εξαρτώνται από αυτό το κέντρο για πρωτοβάθμια υγειονομική περίθαλψη. Η τεράστια έλλειψη προμηθειών θέτει πολλούς – συμπεριλαμβανομένων των βρεφών – σε σοβαρό κίνδυνο, υπογραμμίζει η υπηρεσία του ΟΗΕ για τους παλαιστινίους πρόσφυγες.

Παράλληλα, τονίζει για ακόμη μια φορά ότι η άμεση παράδοση ανθρωπιστικής και η κατάπαυση του πυρός είναι απαραίτητες για να σωθούν ζωές.

Με βάση την απελπιστική και άκρως επικίνδυνη κατάσταση του άμαχου πληθυσμού στη Γάζα κατατέθηκε ψήφισμα στον ΟΗΕ από κοινού Αλγερία, Μπελίζ, Βολιβία, Βραζιλία, Χιλή, Κολομβία, Αίγυπτος, Γουιάνα, Ινδονησία, Ιρλανδία, Ιορδανία, Κουβέιτ, Λιβύη, Μαλαισία, Ναμίμπια, Νορβηγία, Κατάρ, Σαουδική Αραβία, Σλοβενία, Νότια Αφρική, Ισπανία, Υεμένη και το κράτος της Παλαιστίνης. Με βάση αυτό η Γενική Συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών ενέκρινε απόφαση που ζητεί από το Διεθνές Δικαστήριο (ΔΔ) να γνωμοδοτήσει σχετικά με την υποχρέωση του Ισραήλ να στηρίξει ανθρωπιστικά τη Γάζα.

Και μπορεί η πλειοψηφία των κρατών μελών του ΟΗΕ να υπερψήφισε και να ζητά από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης να γνωμοδοτήσει σχετικά με τις υποχρεώσεις του Ισραήλ έναντι των Παλαιστινίων όσον αφορά την ανθρωπιστική βοήθεια, αλλά η Ελλάδα δεν ήταν με την πλειοψηφία.


Το ψήφισμα υιοθετήθηκε με μεγάλη πλειοψηφία: 137 χώρες τάχθηκαν υπέρ, 12 κατά και 22 απείχαν.

Η Ελλάδα απείχε, φροντίζοντας να μην δυσαρεστήσει τον σύμμαχο της κυβέρνησης, αιμοσταγή Νετανιάχου.

Και το προκλητικότερο από την ντροπιαστική αυτή για τη χώρα μας απαράδεκτη και απάνθρωπη στάση της αποχής στην ψηφοφορία είναι και η άθλια προσπάθεια δικαιολόγηση της πράξης της.

Διαβάστε την επεξήγηση της στάσης της χώρας,όπως δόθηκε από το υπουργείο Εξωτερικών:
«Η σημερινή ψηφοφορία επί του σχεδίου ψηφίσματος με το οποίο ζητείται γνωμοδότηση του Διεθνούς Δικαστηρίου αναδεικνύει για άλλη μια φορά την επείγουσα ανάγκη αντιμετώπισης της πρωτοφανούς κρίσης που λαμβάνει χώρα στη Μέση Ανατολή.

Η Ελλάδα παραμένει προσηλωμένη στο διεθνές δίκαιο και τη διεθνή δικαιοσύνη. Έτσι, μόλις πριν από λίγες ημέρες, στις 11 Δεκεμβρίου 2024, στη 10η Έκτακτη Ειδική Σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης, η Ελλάδα υπερψήφισε τα δύο ψηφίσματα για την υποστήριξη της εντολής της UNRWA, καθώς και για την απαίτηση για κατάπαυση του πυρός στη Γάζα.

Πιστεύουμε ότι θα πρέπει να δώσουμε χρόνο στα εμπλεκόμενα μέρη, καθώς και στη διεθνή κοινότητα να δώσουν συνέχεια στα προαναφερθέντα ψηφίσματα και να ενεργοποιηθούν προς την κατεύθυνση της αντιμετώπισης των ζητημάτων που έχουν τεθεί.

Για το λόγο αυτό, αν και συμμεριζόμαστε τις ανησυχίες που διατυπώνονται στο σχέδιο, θα απέχουμε.

Η Ελλάδα ως χώρα της περιοχής, αλλά και ως εκλεγμένο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ από 1.1.2025 παραμένει έτοιμη να συνδράμει κάθε ειρηνευτική προσπάθεια που συμβάλλει στην προώθηση της τόσο αναγκαίας σταθερότητας και ευημερίας στην περιοχή».


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0


του Jonathan McCormick

Λίγες μέρες αφότου ο πρόεδρος Μπάιντεν εξουσιοδότησε την Ουκρανία να χρησιμοποιήσει αμερικανικούς πυραύλους ATACMS για να πλήξει ρωσικό έδαφος, η Ρωσία απάντησε τη νύχτα της 21ης Νοεμβρίου με μια ασυνήθιστα καταστροφική δική της πυραυλική επίθεση (φωτογραφία, επάνω, και βίντεο, κάτω).

Στόχος ήταν η υπόγεια μονάδα παραγωγής Yuzhmash στο Ντνίπρο, όπου η Ουκρανία κατασκευάζει πυραύλους και εξαρτήματά τους για χρήση στον πόλεμο με τη Ρωσία.


«Πρόκειται για κάτι πραγματικά νέο στον κόσμο, όσον αφορά την τεχνολογία των όπλων»

Σύμφωνα με πληροφορίες, οι εγκαταστάσεις του βιομηχανικού συγκροτήματος που επλήγησαν ήταν προστατευμένες και βρίσκονταν αρκετά βαθιά κάτω από το έδαφος ώστε να θεωρούνται απρόσβλητες σ’ αυτού του είδους τις επιθέσεις.

Περίοικοι και εργαζόμενοι που έγιναν μάρτυρες της επιδρομής ισχυρίστηκαν ότι τα πληγέντα υπόγεια εργαστήρια «κονιορτοποιήθηκαν», ενώ κάτοικοι μακριά στην πόλη αισθάνθηκαν την πρόσκρουση σαν σεισμό και ανέφεραν ρωγμές σε σπίτια.

Στο βίντεο της επίθεσης, έξι ξεχωριστά πλήγματα σε γρήγορη διαδοχή διακρίνονται ως έντονες λάμψεις στον σκοτεινό ουρανό, που κινούνται με «εκπληκτική ταχύτητα» κατά τις περιγραφές σχολιαστών.

Ενα αινιγματικό χαρακτηριστικό της επιδρομής ήταν ότι δεν παρατηρήθηκαν ή ακούστηκαν εκρήξεις σε κανένα από τα έξι σημεία πρόσκρουσης.

Επειτα από μερικές ώρες εκτεταμένων εικασιών, ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν ανακοίνωσε σε τηλεοπτική ομιλία του σ’ εθνικό επίπεδο ότι ο πύραυλος που χρησιμοποιήθηκε δεν ήταν από τους συνηθισμένους, αλλά ένας νέος τύπος υπερηχητικού όπλου στο οποίο οι Ρώσοι έδωσαν το προσωνύμιο «Oreshnik» ή Φουντούκι.

Ισχυρίστηκε πως όταν η κεφαλή χτύπησε τον στόχο κινείτο με ταχύτητα 10 Mach, πάνω από δώδεκα χιλιάδες χιλιόμετρα την ώρα, και ότι δεν μπορεί να εξουδετερωθεί με την υπάρχουσα αμυντική τεχνολογία.

Δυτικοί εμπειρογνώμονες κατέληξαν αργότερα στο συμπέρασμα ότι ο λόγος που δεν σημειώθηκε έκρηξη ήταν επειδή οι κεφαλές δεν έφεραν εκρηκτικά – πιθανόν, η μαζική καταστροφή στην περιοχή να προκλήθηκε από τα ωστικά κύματα της τεράστιας κινητικής ενέργειας κατά την πρόσκρουση.


Για να κατανοήσω καλύτερα τι είδους όπλο είναι ο Ορέσνικ και τις επιπτώσεις του στον πόλεμο της Ουκρανίας, αλλά και της ευρύτερης σύγκρουσης της Ρωσίας με το ΝΑΤΟ, μίλησα με τον Stephen Bryen, έναν ειδικό σε εξοπλισμούς και ασφάλεια, με 50 χρόνια εμπειρία στην κυβέρνηση και τη βιομηχανία, και, μεταξύ άλλων, πρώην αναπληρωτή υφυπουργό Αμυνας για την Πολιτική Εμπορικής Ασφάλειας των ΗΠΑ, λέει ο δημοσιογράφος Jonathan McCormick.

Ερώτηση: Τι μπορείτε να μας πείτε για τον νέο πύραυλο της Ρωσίας, τον Ορέσνικ, ο οποίος χρησιμοποιήθηκε πρόσφατα για πρώτη φορά σε στόχο στο Ντνίπρο;

Απάντηση: Με απλά λόγια, είναι ένας βαλλιστικός πύραυλος μεσαίου βεληνεκούς μ’ ένα υπερηχητικό όχημα ολίσθησης (Hypersonic glide vehicle – HGV) – τουλάχιστον αυτό πιστεύουμε – τοποθετημένο στην κορυφή.

Τροφοδοτείται από έναν πύραυλο πολλαπλών σταδίων – που σημαίνει ότι υπάρχουν μερικοί ακόμη, ο ένας πάνω στον άλλο, πιθανόν τρεις.


Περίοικοι περιεργάζονται τις ζημιές που προκάλεσε ο Oreshnik στο βιομηχανικό συγκρότημα Yuzhmash. Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι δεν διακρίνεται κανένα σημάδι πυρκαγιάς

Και αφαιρούνται σταδιακά καθώς ανεβαίνει, ακριβώς όπως όταν εκτοξεύεται ένα διαστημόπλοιο. Πρώτα αποδεσμεύεται ο προωθητικός, μετά περνάμε στο επόμενο στάδιο και ακολούθως στο τελικό.

Ποιο είναι το νόημα ύπαρξης αυτών των σταδίων στην περίπτωση ενός πυραύλου;

Η ιδέα εδώ είναι να φτάσει σε υπερηχητική ταχύτητα, η οποία επιτυγχάνεται ως επί το πλείστον στην «εξώσφαιρα», το ανώτερο τμήμα της ατμόσφαιρας.

Βρίσκεται έξω από την κανονική ατμόσφαιρα – είστε σχεδόν στο διάστημα. Και αυτό είναι κάπως δύσκολο, γιατί η οριζόντια απόσταση για την οποία μιλάμε, μεταξύ εκτόξευσης και στόχου, δεν είναι τόσο μεγάλη.

Υπάρχουν μόνο περίπου χίλια χιλιόμετρα μεταξύ της τοποθεσίας εκτόξευσης και του Ντνίπρο, σ’ αυτήν την περίπτωση.

Τότε γιατί χρειάζεται να φτάσει μέχρι το διάστημα;

Γιατί θέλεις να πετύχεις την ταχύτητα. Και δεν υπάρχει ατμόσφαιρα εκεί πάνω, συνεπώς μπορείς να επιταχύνεις. Και γι’ αυτό έχεις πολλά στάδια, γιατί μόλις το ανεβάσεις πάνω από την ατμόσφαιρα, τότε η επιτάχυνσή του στο τελικό στάδιο είναι πολύ εύκολη.

Υπάρχουν διάφοροι αριθμοί, αλλά μου φαίνεται ότι έφτασε κοντά στα 20 Mach – είναι περισσότερα από 24 χιλιάδες χιλιόμετρα την ώρα. Τρομακτικά γρήγορο.

Και τι ακριβώς είναι το «υπερηχητικό όχημα ολίσθησης» που είναι τοποθετημένο στην κορυφή;

Το όχημα ολίσθησης αποτελεί τον κύριο παράγοντα εδώ. Και είναι αυτό ακριβώς που ακούγεται – δεν έχει σύστημα προώθησης, λειτουργεί απλώς ως ένα ανεμόπτερο, αλλά ένα διαστημικό ανεμόπτερο.

Ετσι, γλιστράει κατά μήκος της ατμόσφαιρας μέχρι του σημείου που θ’ αρχίσει να πέφτει για να χτυπήσει τον στόχο.

Εχει ήδη διαχωριστεί σ’ αυτό το σημείο από τον πύραυλο;

Δεν γνωρίζω το ακριβές σημείο του διαχωρισμού, αλλά θα το υποθέσω. Γιατί, ξέρετε, έχουμε πολύ λίγα να πούμε εδώ. Δεν είμαι ειδικός σ’ αυτόν τον τομέα, αλλά αντλώ τις πληροφορίες μου από άτομα που το έχουν μελετήσει και είναι πιστοποιημένα.

Εννοώ αστροφυσικούς που γνωρίζουν για τι πράγμα μιλάνε, όπως για παράδειγμα ο Ted Postol από το MIT. Τώρα, το υπερηχητικό όχημα ολίσθησης είναι ένα πολύ περίπλοκο ζήτημα, επειδή όταν βρίσκεται έξω από την ατμόσφαιρα ή μόλις μέσα σ’ αυτήν, πετάει χωρίς κινητήρα.
Yπολείμματα του ρωσικού πυραύλου Ορέσνικ που έδειξαν οι Ουκρανοί μετά το πλήγμα στο Ντνίπρο (φωτογραφία Reuters/Valentyn Ogirenko)


Δεν υπάρχει υψηλή θερμοκρασία εκεί, επειδή δεν υπάρχει αντίσταση. Αλλά καθώς αρχίζει να κατεβαίνει στην ατμόσφαιρα – ακριβώς όπως ένας αστροναύτης σε μια κάψουλα που έρχεται από το διάστημα – θα θερμανθεί και θα επιβραδυνθεί.

Μέχρι να βρεθεί ακριβώς πάνω από τους στόχους, θα έχει χάσει περίπου τη μισή ταχύτητά του, ίσως από 20 Mach να πέσει στα 10 Mach. Αλλά πρόκειται για μια επίσης διαβολικά μεγάλη ταχύτητα. Εννοώ ότι είναι πολύ πέρα από τις δυνατότητες οποιουδήποτε συστήματος αεράμυνας διαθέτουμε.

Και πόσο θερμαίνεται όταν κατεβαίνει στην ατμόσφαιρα μ’ αυτήν την ταχύτητα;

Ο Πούτιν μίλησε για θερμοκρασία περίπου τεσσάρων χιλιάδων βαθμών Κελσίου. Είναι πολύ υψηλή. Στην επιφάνεια του ήλιου φτάνει τους πέντε ή έξι χιλιάδες βαθμούς.

Αρα το όχημα ολίσθησης πρέπει να έχει κατασκευαστεί με πολύ ειδικά υλικά για ν’ αντέχει σ’ αυτές τις θερμοκρασίες καθώς πρόκειται να πυρακτωθεί.

Και το να μπορείς ν’ απελευθερώσεις κεφαλές με τέτοια ταχύτητα, και σε τέτοιες θερμοκρασίες, είναι πολύ μεγάλο επίτευγμα. Και δεν ξέρουμε πώς το έκαναν.

Οταν βλέπουμε τα βίντεο αυτού του πράγματος να χτυπά στο έδαφος του Ντνίπρο, φαίνεται σαν να λάμπει. Είναι σαν μια μπάλα φωτός που κατεβαίνει πολύ γρήγορα. Αρα, οφείλεται σ’ αυτήν την υπερβολική θερμοκρασία;

Ναι, γι’ αυτό το βλέπετε. Αλλιώς δεν θα το βλέπατε. Πρόκειται για έξι κομμάτια που πέφτουν. Και υπάρχει κάτι ακόμα που μπορείτε να δείτε. Αν προσέξετε στο ίδιο βίντεο, στ’ αριστερά, θα παρατηρήσετε κάτι να εκρήγνυται.

Αυτό θα μπορούσε να ήταν το ίδιο το όχημα ολίσθησης, αφού απελευθέρωσε τα έξι κομμάτια. Είναι απλώς μια εικασία, αλλά έτσι φαίνεται. Ούτως ή άλλως ήταν αποτελεσματικό, αναμφισβήτητα.

Εχω ακούσει ότι δεν υπήρχαν εκρηκτικά πάνω του, ότι η καταστροφή προκλήθηκε καθαρά από την κινητική ενέργεια λόγω της ταχύτητας. Βγήκαν πράγματι οι Ρώσοι και το είπαν αυτό;

Δεν νομίζω ότι πράγματι οι Ρώσοι το είπαν, αλλά είναι σχεδόν το συμπέρασμα όλων. Δεν υπάρχουν εκρήξεις εκτός του οχήματος ολίσθησης. Τα πακέτα που πέφτουν δεν εκρήγνυνται. Και δεν υπάρχει φωτιά πάνω από το έδαφος, καμία πύρινη μπάλα ή κάτι παρόμοιο, που θα μπορούσατε να δείτε.

Οπότε πρέπει να κρατήσουμε αυτό που άκουσαν και είδαν οι αυτόπτες μάρτυρες. Και λένε ότι ήταν σαν σεισμός. Και πως ακόμη και σε κάποια απόσταση, στην περιοχή όπου κατοικούν οι άνθρωποι, τα σπίτια τους είχαν ραγίσει από τη σφοδρότητα της πρόσκρουσης.

Εχουμε λοιπόν εδώ ένα κλασικό bunker buster – αλλά χωρίς εκρηκτικά, βασισμένο μόνο στην κινητική ενέργεια. Που σημαίνει διείσδυση βαθιά μέσα στο έδαφος.

Στην πραγματικότητα, κάθε ένα από τα έξι πακέτα περιείχε τέσσερα έως έξι υποπυρομαχικά, συνεπώς έλαβαν χώρα 24 έως 36 διεισδύσεις στη γη. Κι επί της ουσίας εκείνη τη στιγμή το ωστικό κύμα είναι τόσο φοβερό που όλα κονιορτοποιούνται.

Κονιορτοποιημένα – όπως λέμε «τίποτα δεν έμεινε»;

Ναι, «κονιορτοποιημένα, έγιναν σκόνη». Αυτό είπαν οι μάρτυρες. Και μετά αποκλείστηκε η περιοχή και κανείς δεν μπορεί να την πλησιάσει πουθενά, εκτός από ανθρώπους των ΗΠΑ ή του ΝΑΤΟ που πηγαίνουν για να εξετάσουν τι συνέβη. Αρα δεν θέλουν να κοιτάξεις.

Μερικά ακόμα υπολείμματα του πυραύλου Ορέσνικ που έπληξε το Ντνίπρο, και έδειξαν οι Ουκρανοί (φωτογραφία Reuters)


Γνωρίζουμε ότι έπεσε ανάμεσα σε δύο μεγάλα τμήματα, τα οποία αριθμούνται ως επτά και οκτώ, σ’ αυτό το βιομηχανικό συγκρότημα, ένα παλιό ρωσικό – στο οποίο κατασκευάζονται πύραυλοι.

Και η υπόθεση είναι ότι υπήρχαν υπόγεια εργαστήρια, ίσως τέσσερις ορόφους πιο κάτω, όπου παρήγαγαν βλήματα, εξαρτήματα πυραύλων. Και φαίνεται ότι το χτύπημα ήταν ακριβές.

Δηλαδή, χτύπησαν αυτό που ήθελαν να χτυπήσουν, που δεν είναι μικρό επίτευγμα με κάτι που κινείται τόσο γρήγορα, και στο οποίο οι διορθώσεις πορείας – μόλις φτάσει τόσο κοντά στον στόχο – είναι σχεδόν αδύνατες.

Πρόκειται για κάτι πραγματικά νέο στον κόσμο, όσον αφορά την τεχνολογία των όπλων;

Ναι. Οι Κινέζοι διαθέτουν ένα υπερηχητικό όχημα ολίσθησης, το οποίο έχουν επιδείξει. Εάν λειτουργεί ή όχι, δεν ξέρω. Και οι ΗΠΑ προσπάθησαν ν’ αναπτύξουν ένα – είχαν ένα συμβόλαιο, με τη Lockheed, νομίζω ότι ήταν, για να φτιάξουν κάτι τέτοιο.

Οχι το τμήμα του βαλλιστικού πυραύλου, αλλά το ίδιο το όπλο. Και το πρόγραμμα απέτυχε, έτσι σταμάτησαν. Το δοκίμασαν αρκετές φορές και δεν λειτούργησε.

Ξέρετε γιατί;

Δεν ξέρω, αλλά υποψιάζομαι – εγώ μιλώντας μόνο, γιατί δεν έχω πληροφορίες επ’ αυτού – ότι μάλλον είχαν πρόβλημα με τα υλικά.

Λόγω θερμότητας;

Ναι, με την επανείσοδο στην ατμόσφαιρα.

Υπάρχουν υπερηχητικά όπλα που δεν ανεβαίνουν στο διάστημα και δεν ξαναμπαίνουν μετά στην ατμόσφαιρα;

Ναι, υπάρχουν και άλλα υπερηχητικά όπλα που λειτουργούν με διαφορετικό τρόπο. Οι Ρώσοι έχουν ένα που ονομάζεται Kinzhal – σημαίνει «στιλέτο» – ουσιαστικά είναι απλώς ένας πύραυλος μ’ έναν επιπλέον κινητήρα προώθησης για να τον επιταχύνει, αλλά δεν ανεβαίνει στο διάστημα.

Εκτοξεύεται από αεροπλάνο, αλλά πιστεύω ότι τώρα μπορεί να εκτοξευτεί και από το έδαφος. Εχει σχετικά μικρή εμβέλεια, περίπου 480 χιλιόμετρα. Διαθέτουν άλλον έναν που ονομάζεται Zircon, γράφεται και Tsirkon.

Αυτός χρησιμοποιεί έναν scramjet κινητήρα, μια υπερηχητική έκδοση του ramjet με υγρά καύσιμα. Επίσης, δεν ανεβαίνει στο διάστημα.

Αυτό είναι πραγματικά πολύ ιδιαίτερο, επειδή το scramjet συνιστά μια τεχνολογία που μόλις αναδύεται ως ένας νέος τύπος συστήματος πρόωσης για υπερηχητικά όπλα (ο scramjet είναι παραλλαγή ενός κινητήρα αεριωθούμενων αεροσκαφών ramjet στον οποίο η καύση λαμβάνει χώρα σε υπερηχητική ροή αέρα).

Υπάρχουν λοιπόν διάφοροι τρόποι για την επίτευξη υπερηχητικών ταχυτήτων;

Τουλάχιστον τρεις τρόποι, μέχρι στιγμής. Το όχημα ολίσθησης που πηγαίνει στο διάστημα, πολύ γρήγοροι πύραυλοι όπως ο Kinzhal, και ο scramjet που χρησιμοποιεί ο Zircon.
Mαχητικό αεροσκάφος MiG-31 της ρωσικής Πολεμικής Αεροπορίας πριν από μια πτήση με τον υπερηχητικό πύραυλο Kinzhal (φωτογραφία Russian Defence Ministry via Reuters)


Ολοι επιβραδύνουν καθώς περνούν μέσα από την ατμόσφαιρα, ορισμένοι περισσότερο από άλλους. Μέχρι τη στιγμή που ο Kinzhal θα χτυπήσει τον στόχο του, πιθανότατα έχει πέσει στα 3 ή 4 Mach. Με άλλα λόγια, δεν είναι πλέον υπερηχητικός.

Δεν γνωρίζουμε πολλά για τον Zircon, αλλά πιθανόν παραμένει κοντά στο υπερηχητικό επίπεδο όταν χτυπά τον στόχο. Και φυσικά, ο Ορέσνικ είναι απολύτως υπερηχητικός. Και αυτό είναι ένα πρόβλημα για την αεράμυνα.

Εχω ακούσει για ένα άλλο σχετικά νέο ρωσικό υπερηχητικό όπλο, που ονομάζεται Avangard, το οποίο πιστεύω ότι είναι ένας ICBM μεγάλης εμβέλειας. Τι μπορείτε να μας πείτε γι’ αυτό;

Λοιπόν, το Avangard είναι το όχημα ολίσθησης. Ο διηπειρωτικός βαλλιστικός πύραυλος που τον εκτοξεύει, ο ICBM, ονομάζεται Sarmat. Το θέμα εδώ είναι ότι το Avangard είναι πιθανώς αυτό που επίσης βλέπουμε στην κορυφή του Ορέσνικ σε μικρότερη έκδοση.

Πρόκειται βασικά για το ίδιο όχημα ολίσθησης, ελαφρώς τροποποιημένο. Οι Ρώσοι είναι συνήθως αρκετά οικονομικοί όσον αφορά την επαναχρησιμοποίηση αντικειμένων.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν διαφορετική άποψη και χρηματοδοτούν κάτι από την αρχή – έτσι κοστίζει τρισεκατομμύρια δολάρια και τον διπλάσιο χρόνο.

Οι Ρώσοι το κάνουν με διαφορετικό τρόπο. Κάπως σταδιακά προσθέτουν, επαναχρησιμοποιούν, προσαρμόζουν εκ νέου. Είναι πιο οικονομικό γι’ αυτούς.

Ετσι, το Avangard είναι το ίδιο όχημα ολίσθησης για το οποίο έχουμε ήδη μιλήσει και μπορεί να τοποθετηθεί είτε σε Sarmat ICBM είτε σε Ορέσνικ με τροποποιημένη μορφή;

Σωστά. Αρα έχετε τον Sarmat με το Avangard – αυτός είναι ο ICBM. Μπορεί να φτάσει στις Ηνωμένες Πολιτείες και είναι αποκλειστικά πυρηνικό όπλο.

Και μετά έχετε τον Ορέσνικ με μια μικρότερη έκδοση του Avangard – αυτός είναι ο βαλλιστικός πύραυλος μεσαίου βεληνεκούς IRBM. Μπορεί να φτάσει οπουδήποτε μέσα στην Ευρώπη, και έχει τροποποιηθεί ώστε να είναι διπλής χρήσης – πυρηνικός ή συμβατικός.

Για την ακρίβεια, δεν θα χρησιμοποιούσα καν τη λέξη «συμβατικός». Θα τον ονόμαζα πυρηνικό ή «άλλο», με το «άλλο» να μην είναι ένα εκρηκτικό όπλο, αλλά ένα κινητικό το οποίο χρησιμοποιεί κάποιο είδος πολύ σκληρού υλικού για να διεισδύει στο έδαφος – ίσως καρβίδιο του βολφραμίου ή κάτι τέτοιο. Κι αυτό το κινητικό όπλο είναι ένα τεράστιο bunker buster.

Οι Ρώσοι είπαν ότι αυτό το χτύπημα στις εγκαταστάσεις του Ντνίπρο ήταν προειδοποιητικό. Γιατί πιστεύεις ότι επέλεξαν τον συγκεκριμένο στόχο;

Πρώτα απ’ όλα, ήταν εύκολο. Θέλω να πω, ξέρουν το μέρος επειδή το έχτισαν – ξέρουν πού υπάρχει το κάθε τι. Κι έτσι ήταν αρκετά απλό.

Αλλά πιστεύω επίσης ότι ήθελαν να δείξουν πως θα μπορούσαν να καταστρέψουν υπόγειες εγκαταστάσεις. Εστειλαν ένα άμεσο μήνυμα στον Ζελένσκι, ο οποίος εργάζεται από καταφύγιο, κάτω από την προεδρική έδρα στο Κίεβο.

Ετσι, μπορεί να νιώθει πιο ευάλωτος τώρα απ’ ό,τι πριν μερικές εβδομάδες;

Θα το πίστευα.

Γιατί οι ΗΠΑ δεν έχουν θέσει ως στόχο ν’ αναπτύξουν κάτι αντίστοιχο; Θέλω να πω, πρέπει να γνώριζαν τα πάντα για το τι ετοίμαζαν οι Ρώσοι;

Ναι, ενημερώθηκαν γι’ αυτό. Στην πραγματικότητα, όταν πρόκειται για το Avangard και τον Sarmat, οι Ρώσοι – ως μέρος των συμφωνιών για τα στρατηγικά όπλα – το έδειξαν πράγματι στους δικούς μας. Το είδαν από κοντά.
Ρωσικός υπερηχητικός πύραυλος Zircon κατά την εκτόξευσή του από πολεμικό πλοίο


Δεν ήταν κάτι που παρατηρούσαν από δορυφόρο. Επομένως, νομίζω ότι απλώς επρόκειτο για αργή αντίδραση από την πλευρά μας όσον αφορά την εξεύρεση λύσεων που θα μπορούσαν να έχουν αποτέλεσμα.

Δεν θα περιμένατε να υπάρχει λίγο πιο επείγουσα ανάγκη σχετικά μ’ αυτό; Ποιο ήταν το πρόβλημα, κατά την άποψή σας, ως κάποιος που γνωρίζει την αμυντική βιομηχανία εκ των έσω;

Βάζουμε τα χρήματά μας σε stealth. Η ιδέα είναι ότι θα μπορούσαμε να επιτεθούμε με αεροπλάνα εναντίον οποιουδήποτε στόχου, συμπεριλαμβανομένων στόχων αεράμυνας, και να τους εξουδετερώσουμε.

Και αν συμβαίνει αυτό, γιατί χρειάζεστε ένα υπερηχητικό όπλο;

Αυτό είναι σωστό γιατί δεν μπορούν να σε δουν αν είσαι αεροσκάφος stealth

Μόλις διάβασα ένα ενδιαφέρον άρθρο και δεν θα πω ότι είμαι σίγουρος πως είναι σωστό, αλλά θα έλεγα πιθανόν να είναι σωστό.

Οι Ισραηλινοί έδειξαν την αξία του stealth στην επίθεσή τους, ή στην αντεπίθεση θα έλεγα, στο Ιράν. Χρησιμοποίησαν το F-35, το οποίο είναι ένα μαχητικό stealth, για να χτυπήσουν την ιρανική αεράμυνα. Αυτό επέτρεψε στα F-15 να εισέλθουν και να καταστρέψουν άλλους στόχους – γιατί πλέον οι Ιρανοί δεν μπορούσαν ν’ αντεπιτεθούν.

Νομίζω λοιπόν ότι ήταν μια εξαιρετική επίδειξη της αμερικανικής προσέγγισης για τη χρήση stealth. Φαίνεται ότι τα τακτικά και στρατηγικά αεροσκάφη όπως το B2, και τώρα το νέο B3, θα είχαν τη δυνατότητα να ξεπεράσουν τις αμυντικές ικανότητες οποιουδήποτε, σχεδόν χωρίς πρόβλημα.

Ετσι, αν το ιρανικό ήταν ένα παράδειγμα, αυτή η φόρμουλα φάνηκε να λειτουργεί – και εναντίον της ρωσικής αεράμυνας, επίσης, γιατί αυτή υπήρχε στο Ιράν. Οι Ισραηλινοί είναι το εργαστήριό μας για τα πειράματα σε τέτοιου είδους θέματα.

Σε κάθε περίπτωση, το ενδιαφέρον μας για τους υπερηχητικούς ήταν ίσως μικρότερο απ’ όσο θα έπρεπε. Οπως από τη ρωσική πλευρά δεν τους ενδιέφερε πραγματικά το stealth. Πήγαν σε διαφορετική κατεύθυνση.

Οσον αφορά την παραμέληση των υπερηχητικών, με ποιους τρόπους θα μπορούσε αυτό να μας καταστήσει ευάλωτους;

Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τώρα οι ΗΠΑ ονομάζεται Κίνα. Τα αμερικανικά αεροπλανοφόρα μας που δραστηριοποιούνται στον Ειρηνικό είναι δυνητικά ευάλωτα σε υπερηχητικά όπλα όπως το DF-21, το κινεζικό υπερηχητικό. Αρα αυτό είναι ένα πολύ ανησυχητικό ζήτημα. Και δεν ξέρω να έχουμε λύση σ’ αυτό.

Ετσι, με οδηγείτε στην επόμενη ερώτησή μου: πώς να αμυνθώ ενάντια στα υπερηχητικά όπλα γενικά, και ειδικά ενάντια στον νέο Ορέσνικ. Υπάρχει κάποια αεροπορική άμυνα, είτε τώρα είτε στο άμεσο μέλλον, έναντι αυτού του είδους υπερηχητικού οχήματος ολίσθησης;

Αμφιβάλλω. Πρώτα απ’ όλα, είναι πολύ δύσκολο να εντοπιστεί στο ραντάρ, αν μπορεί καθόλου να εντοπιστεί. Και μέχρι ν’ αντιδράσεις, έχεις ήδη χτυπηθεί. Είναι τόσο γρήγορο. Αρα, όχι, η τρέχουσα γενιά αεράμυνας δεν μπορεί να το καταρρίψει.

Ούτε Patriot, ούτε Aegis, κανένα απ’ αυτά;

Δεν νομίζω. Εννοώ, μπορεί να είστε σε θέση να υποστηρίξετε ότι το Aegis, με τον πιο προηγμένο πύραυλο αναχαίτισης, θα είχε ενδεχομένως τη δυνατότητα να το κάνει. Αλλά δεν διαθέτει τα ραντάρ μεγάλης εμβέλειας και, απ’ όσο ξέρω, δεν είναι ενσωματωμένα στις στρατηγικές αεράμυνες με τρόπο που θα προειδοποιούσαν ότι κάτι έρχεται.
Ο ρωσικός βαλλιστικός διηπειρωτικός πύραυλος Sarmat εκτοξεύεται από το Κοσμοδρόμιο του Πλεσέτσκ στην περιφέρεια Αρχάγγελσκ της Ρωσίας (φωτογραφία Russian Defence Ministry via Reuters)


Θέλω να πω, μπορείτε πιθανώς να δείτε τη φάση προώθησης ενός πυραύλου ενώ ανεβαίνει, αλλά δεν ξέρετε τι είδους πύραυλος είναι. Και όταν προσπαθήσετε να τον παρακολουθήσετε, μπορεί πιθανώς να το καταφέρετε στο πρώτο στάδιο, και ίσως σ’ ένα τμήμα του δεύτερου, αν και αμφιβάλλω. Και μετά, πέρα απ’ αυτό, είστε χαμένος.

Η αεράμυνά μας δεν είναι τόσο καλή. Τα περισσότερα συστήματα, με μία ή δύο εξαιρέσεις, συνιστούν αυτό που θα λέγαμε άμυνες «περιοχής». Εχουν σχεδιαστεί για να προστατεύουν μια πόλη, μια σημαντική στρατιωτική εγκατάσταση, μια έδρα κυβέρνησης, κάτι τέτοιο.

Αν παρακολουθήσετε ποτέ Patriots – και υπάρχουν πολλά βίντεο με Patriots ν’ αναχαιτίζουν ή να προσπαθούν ν’ αναχαιτίσουν επιθέσεις – λειτουργούν πάντα πάνω από το κεφάλι σας. Ποτέ δεν βλέπεις να χτυπούν κάτι 100 μίλια μακριά, γιατί δεν το κάνουν.

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι χρειάζεται χρόνος για την παρακολούθηση και, στη συνέχεια, για τη δυνατότητα επίθεσης εναντίον ενός εισερχόμενου πυραύλου. Είναι ένας από τους μύθους για όλα αυτά τα συστήματα – είναι πολύ δύσκολο να γίνει.

Υπάρχουν μόνο λίγες πλατφόρμες που μπορούν να βγουν και να πλήξουν κάτι το οποίο έχει τη δυνατότητα να επιχειρήσει στο διάστημα ή κοντά στο διάστημα. Ο επίγειος αναχαιτιστής των ΗΠΑ, στο Fort Greely της Αλάσκας, υποτίθεται ότι μπορεί να το καταφέρει, αλλά όλες οι δοκιμές ήταν κάπως ανεπαρκείς.

Και οι Ισραηλινοί έχουν το Arrow 3, το οποίο μπορεί να φτάσει στην εξώσφαιρα και να χτυπήσει κάτι. Αλλά δεν νομίζω ότι θα καταφέρει να πλήξει ένα υπερηχητικό όπλο, γιατί δεν μπορεί να το βρει.

Προβλέπετε στο μέλλον ν’ αναπτυχθεί κάποια τεχνολογία που θα μπορούσε να το κάνει; Για παράδειγμα μια πλατφόρμα που βασίζεται στο διάστημα;

Θα πρέπει να επιστρέψουμε στην πρόταση του προέδρου Ρίγκαν, την Πρωτοβουλία Στρατηγικής Αμυνας ή SDI. Ονομάζεται και Star Wars (Πόλεμος των Αστρων).

Η οποία ήταν, εν μέρει τουλάχιστον, ένα διαστημικό σύστημα αναχαίτισης που θα ξεφορτωνόταν αυτούς τους πυραύλους στη φάση ώθησης, πριν μπορέσουν ν’ απελευθερώσουν τα όπλα τους. Και είναι μάλλον ο ενδεδειγμένος τρόπος για να το πετύχεις.

Θ’ αντιμετωπιστούν τουλάχιστον τα όπλα που πάνε στο διάστημα. Τώρα, τα πιο συμβατικά όπως ο Kinzhal ή ο Zircon ή ο κινεζικός DF-21, είναι πιο δύσκολα. Αλλά νομίζω ότι μπορείτε ενδεχομένως να σχεδιάσετε ραντάρ που θα έχουν την ικανότητα να τους κυνηγήσουν και να τους εντοπίσουν.

Ακούγεται σαν να είναι πολύ μακριά

Λοιπόν, ναι. Η ανάπτυξη της αεράμυνάς μας ήταν αργή, πολύ αργή. Και δυστυχώς, όλα έχουν περιοριστεί σε μια βασική λύση: Patriot.

Θέλω να σας ρωτήσω για την πρόσφατη «Eκθεση του Κιέλου», για την οποία έχετε γράψει. Τι είναι αυτή η έκθεση και τι μας λέει;

Το Ινστιτούτο του Κιέλου είναι μια δεξαμενή σκέψης στη Γερμανία, που χαίρει μεγάλης εκτίμησης, και πρόσφατα δημοσίευσε μια έκθεση για τις γερμανικές αμυντικές δυνατότητες, η οποία αναφέρεται επίσης στην Ευρώπη γενικότερα.

Θέτει το ερώτημα: Είμαστε προετοιμασμένοι για έναν πόλεμο, ιδιαίτερα για έναν πόλεμο με τη Ρωσία; Και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι δεν είμαστε καθόλου προετοιμασμένοι, πως δεν υπάρχουν οι δυνατότητες για να πολεμήσουμε. Κάτι που είναι σωστό. Πρόκειται για ένα χάος.
Αεροσκάφη F 35 των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια άσκησης στη βάση Hill της Πολεμικής Αεροπορίας στη Γιούτα (φωτογραφία U.S. Air Force/R. Nial Bradshaw via Reuters)


Δεν διαθέτουν τα πυρομαχικά, τις πλατφόρμες, την ενοποίηση, και πολλά χρήματα σπαταλώνται σε προγράμματα μέσα από τα οποία ουσιαστικά οι αμυντικοί εργολάβοι κατακλέβουν τις κυβερνήσεις.

Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι αν είσαι ΝΑΤΟ, αυτό που θέλεις να κάνεις είναι ν’ αποφύγεις έναν πόλεμο με τη Ρωσία. Που όλοι το γνωρίζαμε έτσι κι αλλιώς. Γράφω γι’ αυτό εδώ και χρόνια.

Τώρα μιλάμε για Ευρώπη. Αλλά με την Αμερική στο μείγμα των χωρών του ΝΑΤΟ, δεν αλλάζει η εικόνα σε κάποιο βαθμό;

Ναι, αλλά σε περίπτωση πολέμου θα χρειαστούν οι Ηνωμένες Πολιτείες μήνες επί μήνες για ν’ αναπτύξουν αρκετούς Αμερικανούς στην Ευρώπη και να κάνουν τη διαφορά.

Και μέχρι εκείνη τη στιγμή, ένα μεγάλο τμήμα της θα έχει καταστραφεί. Το εννοώ, ας είμαστε ειλικρινείς.

Οι ΗΠΑ έχουν περίπου 100.000 προσωπικό στην Ευρώπη. Απ’ αυτούς, πιθανώς 10.000 αποτελούν τη μάχιμη δύναμη. Οι υπόλοιποι καλύπτουν ανάγκες υποστήριξης, επιμελητείας, ραντάρ, τέτοια πράγματα.

Σχετικά λίγοι θα βρεθούν στην πρώτη γραμμή με τουφέκια κ.ο.κ. Επομένως, δεν μπορούμε να σώσουμε τους Ευρωπαίους. Οι Ευρωπαίοι πιστεύουν ότι μπορούμε, αλλά νομίζω ότι ονειρεύονται.

Αυτό που διαθέτουμε – δραστικό και ισχυρό – είναι μαχητικά stealth. Εχουμε τη δυνατότητα να χρησιμοποιούμε αεροπορική δύναμη. Αλλά οι Ρώσοι έχουν πολύ καλή αεράμυνα.

Τώρα, το αν μπορούν να πλήξουν μαχητικά stealth αποτελεί, φυσικά, μια πρόκληση. Δεν ξέρω αν μπορούν να το κάνουν ακόμα, αλλά εργάζονται πάνω σε αυτό.

Πέρα όμως από την αεροπορική ισχύ, νομίζω ότι βρισκόμαστε σ’ ένα είδος αρνητικής καμπύλης. Γιατί δεν νομίζω ότι ένα αμερικανικό εκστρατευτικό σώμα είναι η ενδεδειγμένη λύση στην υπεράσπιση της Ευρώπης.

Αν κοιτάξετε την ιστορία των εκστρατευτικών δυνάμεων, ποτέ δεν ήταν τόσο σημαντικές. Ο τρόπος υπεράσπισης της Ευρώπης είναι να την υπερασπιστούν οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι.

Επομένως, δεν πιστεύετε πολύ στο ότι η αμερικανική δύναμη στο ΝΑΤΟ είναι πολύ χρήσιμη για τους Ευρωπαίους;

Οι Ηνωμένες Πολιτείες διαθέτουν την καλύτερη στρατιωτική ικανότητα απ’ όλους τους παίκτες του ΝΑΤΟ, χωρίς αμφιβολία. Αλλά είμαστε επίσης αρκετά απομακρυσμένοι από το σημείο όπου εκτυλίσσεται η δράση.

Αρα, θα είχαμε ν’ αντιμετωπίσουμε ένα φοβερό ζήτημα επιμελητείας. Θυμάστε τον πρώτο πόλεμο του Κόλπου; Οι ΗΠΑ χρειάστηκαν δύο μήνες για ν’ αναπτυχθούν και να μπορέσουν να επιχειρήσουν στο Κουβέιτ. Δεν έχουμε περιθώριο δυο μηνών σήμερα.

Ας μιλήσουμε για την εκλογή Τραμπ και τις συνέπειές της. Πρώτα απ’ όλα, γιατί πιστεύετε ότι ο Μπάιντεν αποφάσισε τώρα, λίγο πριν την ανάληψη των καθηκόντων του Τραμπ, να επιτρέψει επιδρομές πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς στη Ρωσία – όταν αρνήθηκε να το κάνει νωρίτερα;

Θέλει να εκβιάσει τον Τραμπ. Διαφορετικά, δεν υπάρχει καμία δικαιολογία γι’ αυτό – και υπάρχει κίνδυνος να επιτεθούν οι Ρώσοι σε πόρους του ΝΑΤΟ. Γιατί, φυσικά, υπάρχουν γραμμές ανεφοδιασμού γι’ αυτά τα πράγματα.

Οι Ρώσοι έχουν ήδη αρχίσει να χτυπούν τα λιμάνια της Οδησσού απ’ όπου μεταφέρονται όπλα, κάτι που δεν είχαν κάνει καιρό πριν. Οπότε πιστεύω πως ήταν μια πολύ επικίνδυνη κίνηση του Μπάιντεν.

Και νομίζω ότι ακόμη και ο Σολτς το αντιλήφθηκε, γι’ αυτό αρνήθηκε να στείλει πυραύλους Taurus στους Ουκρανούς. Δεν ήθελε να δει τη Γερμανία να γίνεται στόχος επίθεσης.

Μήπως ο Μπάιντεν απλώς προσπαθεί να βοηθήσει τους Ουκρανούς ν’ αντέξουν μέχρι ν’ αναλάβει ο Τραμπ τα καθήκοντά του;

Δεν νομίζω ότι αυτοί οι πύραυλοι μεγάλου βεληνεκούς θα το αλλάξουν αυτό. Αλλά, ναι, μου φαίνεται ότι οι άνθρωποι του Μπάιντεν είναι απελπισμένοι.

Δεν θέλουν μια ουκρανική κατάρρευση όσο βρίσκονται ακόμη στην εξουσία. Γιατί τότε έχετε άλλο ένα Αφγανιστάν και δεν θέλουν να συμβεί αυτό επειδή θα κατηγορηθούν γι’ αυτό.

Από την άλλη, νομίζω ότι ίσως είχαν κάποια ιδέα πως μ’ αυτές τις πυραυλικές επιθέσεις οι Ρώσοι θα έλεγαν: Εντάξει, πήραμε το μήνυμα, θα επιβραδύνουμε – θα σας κάνουμε σήμα ότι προς το παρόν δεν πρόκειται να πιέσουμε τόσο πολύ την Ουκρανία.

Αλλά δεν συνέβη κάτι τέτοιο γιατί απλώς εξόργισε τους Ρώσους. Και δεν είμαι σίγουρος ότι έχουμε δει το τέλος αυτής της αντίδρασης.

Ποια είναι η αίσθησή σας για το τι συμβαίνει τώρα στο έδαφος, στο μέτωπο της μάχης;

Νομίζω ότι η κατάσταση του ουκρανικού στρατού είναι αρκετά απελπιστική. Η αίσθησή μου είναι ότι οι Ρώσοι προετοιμάζουν μια νέα επίθεση στην περιοχή της Ζαπορίζια, προσπαθώντας ν’ απλώσουν μια μεγάλη «δαγκάνα», την οποία έχουν εφαρμόσει μ’ επιτυχία σε μικρότερες περιοχές.


Η Εκθεση του Κιέλου διαπιστώνει ότι η Ευρώπη δεν είναι καθόλου προετοιμασμένη για ν’ αντιμετωπίσει έναν πόλεμο με τη Ρωσία

Και θα μπορούσε να παγιδεύσει τα ουκρανικά στρατεύματα με τέτοιο τρόπο ώστε να μην μπορούν να ξεφύγουν. Και υπάρχει ένα πολύ υψηλό επίπεδο λιποταξίας στον ουκρανικό στρατό τώρα, τόσο πολύ που οι Ουκρανοί δεν μπορούν να κάνουν τίποτα γι’ αυτό.

Το σύστημα στρατολόγησης που εφάρμοσαν δεν απέφερε αρκετούς νέους στρατιώτες. Και όσους στρατολόγησαν είναι πολύ δυσαρεστημένοι και δεν θέλουν να συμμετέχουν, αντιστέκονται.

Αρα είναι πολύ ζοφερό. Νομίζω ότι οι Ουκρανοί πρέπει να ξεκινήσουν τις διαπραγματεύσεις, αλλά ο Ζελένσκι δεν θα το κάνει. Χρειάζονται λοιπόν μια νέα ηγεσία που μπορεί να διαπραγματευτεί μια λύση με τους Ρώσους. Θέλω να πω, είναι η μόνη διέξοδος.

Ας μιλήσουμε λοιπόν γι’ αυτό. Ο Τραμπ φαίνεται αποφασισμένος να τερματίσει τον πόλεμο, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, μόλις αναλάβει τα καθήκοντά του. Ποια πιστεύετε ότι είναι η πιθανότητα να πείσει τη Ρωσία και την Ουκρανία να συμφωνήσουν σε κάποιους όρους;

Δεν ξέρω ακόμα. Απ’ ό,τι φαίνεται ο Γέρμακ, ο βασικός σύμβουλος του Ζελένσκι, ήρθε στη Φλόριντα και προσπάθησε να πείσει τον Τραμπ ότι η μόνη διέξοδος για την Ουκρανία ήταν να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ.

Δεν τον έπεισε καθόλου και τον έστειλαν σπίτι του άπραγο. Οπότε φαντάζομαι ότι ο Τραμπ θα στείλει τον στρατηγό Κέλογκ [την επιλογή του ως ειδικού απεσταλμένου για την Ουκρανία] στο Κίεβο, για να μιλήσει με τον Ζελένσκι.

Αλλά ο Ζελένσκι δεν πρόκειται να κάνει συμφωνία με τους Ρώσους, το ξεκαθαρίζει. Καταθέτει ορισμένες προτάσεις που και που όταν νιώθει απελπισμένος, αλλά δεν πρόκειται να το κάνει επειδή δεν μπορεί.

Οι άνθρωποι που τον κρατούν στην εξουσία είναι τα πιο ριζοσπαστικά εθνικιστικά στοιχεία και δεν πρόκειται να τον αφήσουν. Οπότε πιστεύω ότι ο Τραμπ θα καταλήξει στο συμπέρασμα πως ο Ζελένσκι πρέπει να φύγει. Τότε, θα υπάρξει μια διάδοχη κυβέρνηση που θα είναι πιο φιλική προς τους Ρώσους. Και μετά θα κάνουν μια συμφωνία.

Και τι γίνεται με τους Ρώσους, πιστεύετε ότι θα είναι πρόθυμοι να συμβιβαστούν με κάποιο τρόπο;

Νομίζω ότι ο Τραμπ μπορεί να πάρει κάτι αξιοπρεπές από τους Ρώσους, αν προσπαθήσει αρκετά. Κοίτα, οι ΗΠΑ έχουν άλλα συμφέροντα εδώ. Και κατά τη γνώμη μου, η Ρωσία είναι το μικρότερο στρατηγικό πρόβλημα της Αμερικής.

Αλλά αν έχετε αυτό το είδος της έντασης μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας, είναι πολύ επιβλαβές για πολλούς λόγους. Και νομίζω ότι ο Τραμπ το αντιλαμβάνεται αυτό. Θεωρώ ότι θα θέλει να μιλήσει με τον Πούτιν.

Εχουμε ορισμένες πληροφορίες για τρία σχέδια που συζητούνται στην ομάδα του Τραμπ. Και όλα απέχουν πολύ απ’ αυτό που θα ήταν διατεθειμένοι να εξετάσουν οι Ρώσοι. Για παράδειγμα, πιστεύω ότι όλα περιλαμβάνουν την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ κάποια στιγμή στο μέλλον

Ναι, κι αυτό είναι εκτός τραπεζιού για τους Ρώσους. Οι Ρώσοι δεν θα συμφωνούσαν ποτέ σ’ αυτό.

Και υπάρχουν και άλλα τέτοια θέματα. Πιστεύετε λοιπόν ότι υπάρχει περιθώριο, είτε από την πλευρά μας είτε από την πλευρά τους, να διαπραγματευτούμε με τρόπο που θα έφερνε τα δύο μέρη πιο κοντά;

Λοιπόν, οι Ρώσοι έχουν τους όρους τους, τους οποίους δεν αποδεχόμαστε. Και έχουμε τους όρους μας, τους οποίους δεν θα δεχτούν. Αρα είμαστε πολύ μακριά. Αλλά – και αυτό είναι σημαντικό – δεν υπάρχει ακόμη διαπραγμάτευση. Δεν υπάρχει δέσμευση.
Πούτιν (αριστερά) – Τραμπ σε φωτογραφία αρχείου του Reuters/Carlos Barria


Οπότε επικρατεί σύγχυση. Οι δύο πλευρές δεν έχουν καμία απολύτως επαφή αυτήν τη στιγμή, όπως ξεκαθάρισε ο Λαβρόφ στη συνέντευξή του στον Τάκερ Κάρλσον. Κι αυτό δεν είναι θετικό.

Ακόμη και ο Κέλογκ δεν μπορεί να κάνει τίποτα χωρίς να μιλήσει με τους Ρώσους. Και δεν νομίζω ότι οι Ρώσοι θα θέλουν να του μιλήσουν παρά μόνο αφού συζητήσουν ο Τραμπ και ο Πούτιν. Αυτή είναι η υπόθεσή μου.

Δεν γνωρίζουμε, ωστόσο, πόσο δεινή είναι η πραγματική κατάσταση της Ρωσίας. Γνωρίζουμε για την Ουκρανία, αλλά υπάρχει μεγάλη ανησυχία και στη ρωσική πλευρά καθώς έχει υποστεί μεγάλη ζημιά.

Σκέφτομαι κυρίως τις απώλειες ανθρώπινου δυναμικού και τα τεράστια έξοδα του πολέμου. Και το γεγονός είναι ότι σήμερα η Ρωσία δεν μπορεί ν’ αναπτύξει καθόλου την εμπορική της πλευρά.

Πιστεύετε, λοιπόν, ότι αν τους προσφερθεί κάτι στο πλαίσιο του ανοίγματος της οικονομίας τους στη Δύση, της μείωσης ή της εξάλειψης των κυρώσεων, αυτό θα τους έπειθε να είναι λίγο πιο διαπραγματεύσιμοι σ’ άλλα σημεία;

Νομίζω ότι ο Τραμπ θα μπορούσε να τους κάνει μια προσφορά που θα ήταν πολύ ελκυστική. Και κάτι που δεν υπάρχει σε κανένα απ’ αυτά τα σχέδια που έχουμε δει. Σκέφτομαι με τον τρόπο που σκέφτεται ο Τραμπ. Είναι ισχυρός διαπραγματευτής.

Τι είναι αυτό που θα έκανε τους Ρώσους πραγματικά ευτυχισμένους και θα έλυνε μερικά από τα προβλήματά τους – οικονομικά, βιομηχανικά, εμπορικά, πολιτικά; Κάτι που θα τους έδινε επιλογές. Δεν έχουν τόσες πολλές αυτήν τη στιγμή.

Οι Ρώσοι έκαναν τις επιλογές τους με τους Κινέζους και έχουν σαν σύμμαχο την Ινδία. Αλλά οι περισσότεροι από τους άλλους φίλους τους – Βόρεια Κορέα, Συρία, Ιράν – δεν είναι ακριβώς το είδος των φίλων που θα θέλατε να έχετε. Δεν σου κάνουν καλό και στο τέλος σου κοστίζουν πολλά χρήματα. Και δεν φέρνουν πολλά στο τραπέζι.

Στην πραγματικότητα, νομίζω ότι υπάρχουν πολύ υψηλές εντάσεις αυτήν τη στιγμή μεταξύ Ρωσίας και Ιράν, και πολύ υψηλές εντάσεις μεταξύ Ρωσίας και Συρίας. Δεν ξέρω αν πιστεύουν ότι μπορούν να σώσουν το καθεστώς του Ασαντ.

Που σημαίνει ότι μπορεί να χάσουν τη ναυτική τους βάση στην Ταρτούς και την αεροπορική τους στη Χμέιμιμ. Θα μπορούσαν να έχουν μεγάλες απώλειες εδώ. [σ.σ. η συνέντευξη δόθηκε δύο ημέρες πριν η Δαμασκός πέσει στα χέρια των ισλαμιστών].

Αρα, χρειάζονται άλλους φίλους. Είναι αλήθεια ότι έχουν μεγάλη επιτυχία με το οικονομικό τους σύστημα, τους BRICS. Αλλά αυτό δεν τους οδηγεί κάπου. Χρειάζονται πολιτικές και στρατηγικές συμφωνίες. Αυτός είναι ο Τραμπ – σ’ αυτό είναι καλός. Και νομίζω ότι έτσι θα το προσεγγίσει – μόνο υπόθεση κάνω. Φυσικά, δεν ξέρω πόσο ευέλικτοι μπορεί να είναι οι Ρώσοι.

Θα συμφωνήσουν οι Ρώσοι σε κατάπαυση του πυρός;

Οχι. Δεν ξέρω γιατί θα το έκαναν. Για να επιτρέψουν στους Ουκρανούς ν’ αναδιοργανωθούν, ν’ αποκτήσουν περισσότερα όπλα και να σκοτώσουν περισσότερους Ρώσους; Γιατί να συμφωνήσουν σ’ αυτό; Περιέχεται στο σχέδιο των ΗΠΑ, το ξέρω. Αλλά ο καθένας μπορεί να δει ότι δεν πρόκειται να λειτουργήσει.

Είπατε ότι ο Τραμπ είναι ένας ισχυρός διαπραγματευτής. Εχει όμως το περιθώριο, οικονομικά, πολιτικά, να κάνει μια συμφωνία που θα δίνει στη Ρωσία πολλά απ’ αυτά που θέλει; Μπορώ ήδη να ακούσω τις φωνές: «μαριονέτα του Πούτιν»!

Αν υπήρχε πράγματι μια διαπραγμάτευση σήμερα – με βάση τη θέση των Ρώσων, τη θέση των Ηνωμένων Πολιτειών και τη θέση του Κιέβου – δεν θα κατέληγε σε συμφωνία. Δεν είναι δυνατόν.

Αλλά αν αλλάξει η ουκρανική κυβέρνηση, τότε νομίζω ότι όλα αλλάζουν μαζί μ’ αυτό. Και μερικές από τις σκληρές θέσεις μπορούν να μαλακώσουν λίγο. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να συνάψετε συμφωνίες.

Σε αυτό το σημείο, αυτό που πραγματικά θέλουν οι Ρώσοι είναι να έχουν εμπιστοσύνη ότι το ΝΑΤΟ θα σταματήσει να επεκτείνεται και θα πάψει να αποτελεί απειλή για τη Ρωσία.

Δεν ήταν οι Ρώσοι απειλή για το ΝΑΤΟ, ήταν το ΝΑΤΟ που απειλούσε τη Ρωσία. Αυτό διαφεύγει από την προσοχή όλων. Θέλω να πω, καταστρώσαμε όλες αυτές τις ανοησίες, όπως: «Πρέπει να τους σταματήσουμε στην Εσθονία, στη Λιθουανία και στη Λετονία! Και τι γίνεται με τη Ρουμανία, πρέπει να τους σταματήσουμε εκεί! Και μετά η Πολωνία!».



«Το όλο θέμα της Ουκρανίας συνιστά πραγματικά το φιάσκο του ΝΑΤΟ» και «την πανωλεθρία όλων των ηγετών της Ευρώπης»

Τι έκαναν όμως; Δεν έκαναν τίποτα. Νομίζω ότι είναι πολύ αποτυχημένο, πραγματικά. Θεωρώ ότι έχει κυριαρχήσει μια ψευδής αφήγηση που είναι πολύ επιζήμια για όλους.

Αν δεν καταλήξουν σε συμφωνία – για παράδειγμα, εάν η Ρωσία αρνηθεί ό,τι προσφέρει ο Τραμπ και οι διαπραγματεύσεις τελειώσουν – τι πιστεύετε ότι θα συμβεί στη συνέχεια;

Μπορεί να κάνω λάθος, αλλά είμαι δύσπιστος για το κατά πόσον οι Ουκρανοί μπορούν ν’ αντέξουν ακόμη και δύο ή τρεις μήνες. Για μένα, μου φαίνεται σαν να κρέμονται στον γκρεμό από τα νύχια τους.

Οπότε όλο αυτό το πράγμα θα μπορούσε ν’ αλλάξει εν μία νυκτί, με τέτοιο τρόπο που το καθεστώς θα αναγκαζόταν να εγκαταλείψει, ο στρατός θα κατέρρεε. Και τότε, είτε θα υπάρξει χάος είτε θα υπάρξει άλλη κυβέρνηση.

Και τι πιστεύετε ότι θα έκαναν οι Αμερικανοί ή οι Ευρωπαίοι σε μια τέτοια περίπτωση; Οτιδήποτε;

Οχι. Δεν νομίζω. Τι θα μπορούσαν να κάνουν; Να στείλουν στρατεύματα; Που θα τα στείλουν; Δεν έχει νόημα. Οι Ευρωπαίοι δεν έχουν καμία απολύτως ικανότητα προβολής ισχύος. Και ούτως ή άλλως, σ’ εκείνο το σημείο δεν θα είχε νόημα η κλιμάκωση. Αρα, όχι.

Εάν η Ουκρανία καταρρεύσει, ελπίζουμε ότι θα υπάρξει μια νέα κυβέρνηση, θα υπάρξει κάποια διευθέτηση, κι αυτό είν’ όλο.

Προφανώς αυτό θα ήταν ένα άσχημο σενάριο για τη Ρωσία, με την έννοια ότι θα εξαλείψει την πιθανότητα μιας συμφωνίας που θα άρει τις κυρώσεις και θα της ανοίξει τον δρόμο προς τη Δύση

Αυτό είναι σωστό. Νομίζω ότι υπάρχει ένα πραγματικό μειονέκτημα σ’ αυτό για τους Ρώσους. Γι’ αυτό πιστεύω ότι ο Πούτιν θ’ ακούσει τον Τραμπ. Θα καταθέσει τις προτάσεις του, ο Τραμπ τις δικές του και θα προσπαθήσουν να βγάλουν άκρη για το τι μπορούν να κάνουν.

Πώς βλέπετε το μέλλον του ΝΑΤΟ, αφού όλα αυτά τελειώσουν στην Ευρώπη;

Νομίζω ότι η ηγεσία του πρέπει ν’ αντικατασταθεί με ανθρώπους που είναι πιο ρεαλιστές. Πρέπει να σταματήσουμε να επεκτείνουμε το ΝΑΤΟ, να συγκρατήσουμε την έντασή του και να το αναδιοργανώσουμε ως αμυντική συμμαχία.

Αυτό ήταν ο σκοπός του. Δεν είναι ένα μπλοκ εξουσίας, δεν σχεδιάστηκε γι’ αυτό. Και είναι ανεύθυνο. Εννοώ ότι το όλο θέμα της Ουκρανίας συνιστά πραγματικά το φιάσκο του ΝΑΤΟ. Την πανωλεθρία όλων των ηγετών της Ευρώπης και των Ηνωμένων Πολιτειών που το προώθησαν.

Χρειάζεται λοιπόν πραγματικά να επανεξετάσουμε ολόκληρη τη συμμαχία. Παρεμπιπτόντως, υπήρχε ένα ερώτημα, όταν το Σύμφωνο της Βαρσοβίας διαλύθηκε, αν υφίστατο καν λόγος να διατηρηθεί το ΝΑΤΟ.

Και ποιος ήταν ο λόγος που επικαλέστηκαν;

Το είδαν ως ευκαιρία να επεκταθούν στην Ευρώπη. Και ως έναν βαθμό δεν ήταν πρόβλημα. Εννοώ ότι οι χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ ήθελαν κάποια μορφή προστασίας τώρα που ήταν απαλλαγμένες από τους Ρώσους. Αυτό ήταν κατανοητό.

Αλλά έπρεπε να υπάρχουν ορισμένα όρια, γιατί το ΝΑΤΟ δεν μπορεί να επεκτείνεται επ’ αόριστον χωρίς τους πόρους που θα το υποστηρίζουν. Και η αλήθεια είναι ότι το ΝΑΤΟ δεν έχει τη δυνατότητα αυτής της υποστήριξης.

Οπως βλέπουμε τώρα, κατά κάποιο τρόπο

Σωστά. Αυτό που βλέπουμε είναι ένα προηγούμενο το οποίο μπορεί να χρησιμεύσει ως οδηγός για το μέλλον.


πηγή: in.gr


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Continue reading
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)