Μπορεί η αντιπολίτευση να αποχώρησε από τη διαδικασία ψήφισης του διυπουργικού νομοσχεδίου και αυτό να εμφανίστηκε από τα περισσότερα ΜΜΕ ως αντίδραση στη κατάθεση δύο τροπολογιών που ήρθαν κυριολεκτικά στο παρά ένα, στην αίθουσα της Βουλής από τον επισπεύδοντα υπουργό Βούρτση.
Ελάχιστα όμως φύλλα και σχεδόν κανένα κανάλι δεν ασχολήθηκε με την ουσία των τροπολογιών αυτών.
Κατά την άποψή μας είναι η αρχή της επιστροφής της εργασιακής βαρβαρότητας και της υιοθέτησης των ντιρεκτίβων του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων, που ούτε είχαν δεχθεί την συγκεκριμένη διάταξη προστασίας των εργαζομένων όταν νομοθετήθηκε αλλά και επέτυχαν με την κυβέρνηση Μητσοτάκη να καταργηθεί με το καλημέρα σας και με τροπολογία της τελευταίας ώρας.
Με την διάταξη αυτή παύει να ισχύει η αιτιολόγηση του σπουδαίου λόγου απόλυσης ενός εργαζόμενου. Ήταν μια διάταξη που έθετε φραγμό στην αυθαιρεσία.Ήταν μια "ασπίδα" καθώς ο εργοδότης έπρεπε να αιτιολογήσει την απόλυση. Το επιχείρημα που επικαλείται η κυβέρνηση " πως η αλλαγή γίνεται για να μη στιγματίζεται ο εργαζόμενος", είναι σαθρό και αστείο.
"Η απόλυση θεωρείται έγκυρη επί της αρχής"
Ιδιαίτερη σημασία θα πρέπει να δοθεί στην επισήμανση του εργατολόγου Κώστα Τσουκαλά ο οποίος αναφέρει σχετικά:
"Κατ' εμέ είναι μόνο η αρχή αυτό που είδαμε". "Το βασικό ήταν ότι πέρναγε το βάρος να αποδειχθεί αν η απόλυση ήταν έγκυρη ή άκυρη στον εργοδότη. Τώρα, περνάει στον εργαζόμενο. Η απόλυση θεωρείται έγκυρη επί της αρχής και ο εργαζόμενος πρέπει αυτό να το αμφισβητήσει".
Η άποψη του Κώστα Τσουκαλά για τις εργολαβίες κι υπερεργολαβίες
Για την τροπολογία Βρούτση για τα εργασιακά που αφορά την κατάργηση της συνυπευθυνότητας μεταξύ αναθέτοντος την εκτέλεση εργασίας/έργου και του εργολάβου ή υπεργολάβου, ο κ. Τσουκαλάς μας είπε:
"Η διάταξη για τις εργολαβικές εταιρείες έδινε δυνατότητες διεκδίκησης στους εργαζομένους όσον αφορά την ευθύνη έναντι των δικαιωμάτων τους. Ουσιαστικά η προηγούμενη διάταξη έλεγε πως πέραν από τον άμεσο εργοδότη, μπορούσε κανείς να απευθύνει στον έμμεσο εργοδότη για τα κεκτημένα του. Μέχρι πρότινος δηλαδή, αν κάποιος δούλευε σε εμένα αλλά δεν είχε με εμένα σύμβαση, μπορούσε να ζητήσει τα δικαιώματά του και σε εμένα, κάτι που παύει να ισχύει.
Στην πράξη βέβαια πολλές φορές ο έμμεσος εργοδότης ήταν και άμεσος, γιατί έστηναν μια εταιρεία μαζί για να μην έχει ευθύνη ο πρώτος. Τώρα στην ουσία οι εργολαβικές εταιρείες φαίνεται πως θα παίξουν πάλι ένα μεγάλο ρόλο με το δημόσιο και τις αναθέσεις έργων. Στα νοσοκομεία είχε αλλάξει αυτό και είχαν γίνει συμβάσεις απ' ευθείας με τους εργαζόμενους, κάτι που φαίνεται να τροποποιείται ξανά".
Και για το πλαφόν στις ανώτερες συντάξεις
Για το πλαφόν στις ανώτατες συντάξεις στο 12πλάσιο της εθνικής σύνταξης που αντιστοιχεί στα 20 έτη ασφάλισης (ήτοι στο ποσό των 4.608 ευρώ), ο κ. Τσουκαλάς είπε:
"Το πλαφόν με τις ανώτατες συντάξεις αφορά ελάχιστες συντάξεις στην πραγματικότητα. Είναι ένα πλαφόν τώρα που τίθεται το οποίο δεν είναι παράλογο, θα μπορούσε να είναι στα 5.000, πιο κοντά δηλαδή στο ανώτατο όριο ασφαλιστικών εισφορών, αλλά παράλογο δεν το χαρακτηρίζει κανείς".
