Υπάρχουν τρία πρόσωπα – κλειδιά στη σημερινή, πρωτοφανή στην ελληνική Ιστορία, απόφαση αποκλεισμού εκλεγμένου Προέδρου από τις εκλογές του κόμματός του.
Ο Παύλος Πιλάτος, ο οποίος απείχε από την ΚΕ, έστειλε τους δικούς του εκεί προκειμένου να υπάρξει απαρτία (χωρίς αυτούς δε θα υπήρχε) και μετά τους έβαλε να καταψηφίσουν τον αποκλεισμό Κασσελάκη, αφού υπήρχε πλειοψηφία από τους 87+. Ορεσίβιες κουτοπονηριές.
Ο Ιούδας Παππάς, ένας πολιτικός μεγαλωμένος στα υπόγεια και τα παράκεντρα της εξουσίας, ο οποίος αφού έκανε τα πάντα για να του δώσει ο Κασσελάκης τη θέση του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, μόλις την εξασφάλισε, τον «πούλησε». Πήγε κρυφά με τους πραξικοπηματίες και ήταν αυτός που καθόρισε την επιτυχία της υπερψήφισης της πρότασης μομφής.
Το τρίτο πρόσωπο δεν είναι η καημένη η Όλγα Γεροβασίλη που φωνάζει, ωρύεται, τρέμει στα παράθυρα, απαγορεύει δεύτερη ευκαιρία στη χώρα και είσοδο στην Άρτα. Είναι ένα πρόσωπο που η Ιστορία δε θα το θυμάται παρά μόνο ως πολιτικό παρατράγουδο. Ο εντολέας της -και όλης της ομάδας των 87- είναι το τραγικό πρόσωπο της εκτροπής.
Κάποιοι -το ξέρω- είναι δύσκολο να το αποδεχτουν. Τον πιστέψαμε, τον αγαπήσαμε, τον υπερασπιστήκαμε όταν όλη η Διαπλοκή ήθελε να τον καταπιεί. Όμως δεν είναι η πρώτη φορά στην Ιστορία που το θύμα γίνεται θύτης.
Ο Αλέξης Τσίπρας είναι ο ηθικός αυτουργός της σημερινής κατάλυσης της δημοκρατίας στον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο άνθρωπος που θα γινόταν βασιλιάς. Ο πρώτος πρωθυπουργός της Αριστεράς στην Ευρώπη. Το μεγαλύτερο icon της παγκόσμιας Αριστεράς της δεκαετίας του ‘10.
Προτίμησε να γίνει ο σκιώδης ηγέτης του πρώτου εσωκομματικού πραξικοπήματος στην Ιστορία της χώρας.
Δεν ξέρει ότι με αυτά που έκανε, έχασε το στοίχημα με την Ιστορία.
Οι Αριστεροί πολίτες αυτού του τόπου δε θα ξεχάσουν ποτέ.
Ποτέ όμως.
Μόνο μια τελευταία χάρη. Όταν μπείτε όλοι μαζί οι πραξικοπηματίες μέσα στον βόθρο που χτίσατε, κλείστε το καπάκι.
Μυρίζει πολύ άσχημα.
Όχι μόνο για Αριστερά.
Μυρίζει πολύ άσχημα για Δημοκρατία.
Ο Παύλος Πιλάτος, ο οποίος απείχε από την ΚΕ, έστειλε τους δικούς του εκεί προκειμένου να υπάρξει απαρτία (χωρίς αυτούς δε θα υπήρχε) και μετά τους έβαλε να καταψηφίσουν τον αποκλεισμό Κασσελάκη, αφού υπήρχε πλειοψηφία από τους 87+. Ορεσίβιες κουτοπονηριές.
Ο Ιούδας Παππάς, ένας πολιτικός μεγαλωμένος στα υπόγεια και τα παράκεντρα της εξουσίας, ο οποίος αφού έκανε τα πάντα για να του δώσει ο Κασσελάκης τη θέση του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, μόλις την εξασφάλισε, τον «πούλησε». Πήγε κρυφά με τους πραξικοπηματίες και ήταν αυτός που καθόρισε την επιτυχία της υπερψήφισης της πρότασης μομφής.
Το τρίτο πρόσωπο δεν είναι η καημένη η Όλγα Γεροβασίλη που φωνάζει, ωρύεται, τρέμει στα παράθυρα, απαγορεύει δεύτερη ευκαιρία στη χώρα και είσοδο στην Άρτα. Είναι ένα πρόσωπο που η Ιστορία δε θα το θυμάται παρά μόνο ως πολιτικό παρατράγουδο. Ο εντολέας της -και όλης της ομάδας των 87- είναι το τραγικό πρόσωπο της εκτροπής.
Κάποιοι -το ξέρω- είναι δύσκολο να το αποδεχτουν. Τον πιστέψαμε, τον αγαπήσαμε, τον υπερασπιστήκαμε όταν όλη η Διαπλοκή ήθελε να τον καταπιεί. Όμως δεν είναι η πρώτη φορά στην Ιστορία που το θύμα γίνεται θύτης.
Ο Αλέξης Τσίπρας είναι ο ηθικός αυτουργός της σημερινής κατάλυσης της δημοκρατίας στον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο άνθρωπος που θα γινόταν βασιλιάς. Ο πρώτος πρωθυπουργός της Αριστεράς στην Ευρώπη. Το μεγαλύτερο icon της παγκόσμιας Αριστεράς της δεκαετίας του ‘10.
Προτίμησε να γίνει ο σκιώδης ηγέτης του πρώτου εσωκομματικού πραξικοπήματος στην Ιστορία της χώρας.
Φωνή εντόμου τώρα είναι η φωνή του.
Αποφάσισε στο συνέδριο.
Βιάστηκε.
Αποκαλύφθηκε.
Συνετρίβη.
Οργανώθηκε.
Παρήγγειλε.
Διέταξε.
Μεθόδευσε.
Υλοποίησε.
Κέρδισε.
Οι Αριστεροί πολίτες αυτού του τόπου δε θα ξεχάσουν ποτέ.
Ποτέ όμως.
Μόνο μια τελευταία χάρη. Όταν μπείτε όλοι μαζί οι πραξικοπηματίες μέσα στον βόθρο που χτίσατε, κλείστε το καπάκι.
Μυρίζει πολύ άσχημα.
Όχι μόνο για Αριστερά.
Μυρίζει πολύ άσχημα για Δημοκρατία.
Nikos Moraitis @Nikosmoraitis
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
