του Νίκου Ασημακόπουλου
Ακόμη και την ώρα του μεγάλου θριάμβου του, ο Στέφανος Τσιτσιπάς εξακολουθεί να προκαλεί αρνητικές συμπεριφορές. Αρκετοί εκείνοι που δεν τον κρίνουν από τις διακρίσεις και τα επιτεύγματα, αλλά τον μετρούν ανάλογα με τον τρόπο που ζει, ξοδεύει, συμπεριφέρεται, ή δηλώνει. Και όσοι λούφαξαν μετά τον θρίαμβό του στο Μόντε Κάρλο, θα ξαναβγούν στην πρώτη στραβή. Προφανώς έχουν πετύχει... σημαντικότερα πράγματα στη ζωή τους και αναθέτουν στον εαυτό τους το δικαίωμα να κριτικάρουν ακόμη και τις επιδόσεις ενός κορυφαίου και άπιαστου για στα συνηθισμένα ελληνικά δεδομένα αθλητή, για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες αγωνίζεται προφανώς έχουν τεράστια άγνοια.
Θα μου πείτε, γιατί ασχολείσαι... Γιατί να μην αφήσουμε τέτοιες στιγμές τους μίζερους στην άκρη; Λίγοι ή πολλοί, υπάρχουν με μοναδικό τους σκοπό να δηλητηριάζουν κόβοντας και ράβοντας τα πάντα στα μέτρα της δικής τους ασημαντότητας, απαξιώνοντας οτιδήποτε δεν τους ταιριάζει. Αξίζει τον κόπο;
Δεν ξέρω γιατί, αλλά με ενοχλεί ο όποιος διχασμός κυρίως απέναντι σε πράγματα που αυτονόητα θα έπρεπε όχι απλά να μας ενώνουν, αλλά κυρίως να μας εμπνέουν. Με χαλάει η αγριάδα που βγαίνει στην επιφάνεια, ακόμη και για όμορφες καταστάσεις με τις οποίες το λογικό θα ήταν μόνο να χαμογελάμε. Θεωρώ τέτοιες συμπεριφορές φρένο στην πορεία για καλύτερη ζωή, για την οποία λογικά θα έπρεπε να προσπαθούμε όλοι έχοντας φτιάξει από πριν το περιβάλλον το οποίο θα βοηθάει να αναπτύξουμε τα πλεονεκτήματα και τις δεξιότητές μας. Αντίθετα, βλέπουμε να δημιουργείται ένα άσχημο κλίμα, που βάζει εμπόδια στην προσπάθεια τού οποιουδήποτε θέλει και μπορεί να εξελιχθεί. Δεν είναι μόνο το τένις, ή τα σπορ γενικότερα.
Ο ανίκανος βάζει τρικλοποδιές στον ικανό καθημερινά και με σύστημα. Τον απαξιώνει με τη μεγαλύτερη ευκολία. Σε πολλές περιπτώσεις τον μουτζουρώνει. Απαιτεί απ’ όσους ξεφεύγουν να χωρέσουν στα δικά του στενά όρια για να νιώθει γεμάτος. Ετσι συγκροτείται η περίφημη «δικτατορία των μετρίων», που σε πολλές περιπτώσεις καταπλακώνει οτιδήποτε δημιουργικό και υποχρεώνει κάποιες φορές σε στασιμότητα ή οπισθοδρόμηση εκείνους που επιδιώκουν να προχωρήσουν.
Είναι δικαίωμα του κάθε Τσιτσιπά να κάνει στη ζωή του και στην καριέρα του ό,τι θέλει. Να αξιοποιήσει το ταλέντο του, να το εξελίξει ή να το σπαταλήσει . Αυτός έφτασε ως το Νο5 της παγκόσμιας κατάταξης κι ο ίδιος θα αποφασίσει για την από δω και πέρα πορεία του. Προσωπικά, δεν με κάνουν περήφανο τα κατορθώματά του, ούτε με στεναχωρούν οι αποτυχίες του. Αυτά που έχει πετύχει, τα προβάλλει και τα αξιοποιεί για τον εαυτό του. Για κανέναν άλλο.
Δική του η προσπάθεια, δικοί του οι αγώνες, δικές του οι θυσίες, δικοί του οι θρίαμβοι ή οι αποτυχίες. Δεν μπορώ, όμως, να μην υποκλιθώ και να μην παραδειγματιστώ από τον τρόπο με τον οποίο συνεχώς ανεβαίνει σε συνθήκες υψηλού ανταγωνισμού. Αν το βλέπαμε έτσι, θα φτιάχναμε καλύτερο περιβάλλον και για εμάς τους ίδιους...
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
