Articles by "1η Μαΐου"

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα 1η Μαΐου. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

OKTANA

Κάποτε που υπήρχαν δουλειές, λέγαμε "Ζήτω η Εργατική Πρωτομαγιά" ή λέγαμε "Δεν είναι Αργία, είναι Απεργία". Αυτά παλιά. 

Τώρα, αν δεν θέλουμε να κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας μόνο καλό μήνα μπορούμε να ευχηθούμε -κι οι πιο αιθεροβάμονες, καλή λευτεριά από την αχρηστία των "αρίστων".

Καλό μήνα, λοιπόν!
___________
Φωτογραφία Robert Mapplethorpe



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Οι δημότες του Θερμαϊκού γιόρτασαν με χορό και κρασί στο πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής την φετινή Πρωτομαγιά. Παρών και οικοδεσπότης ο δήμαρχος Θερμαϊκού Γιώργος Τσαμασλής.

Δεν ήμασταν παρόντες, οι φωτο είναι σταλμένες από φίλο (τον ευχαριστούμε) και προφανώς δεν γνωρίζουμε αν ο δήμαρχος έπλεξε το εγκώμιο των εργατικών αγώνων, ούτε αν κάλεσε τους συνδαιτημόνες σε μαχητική πορεία στους δρόμους της Περαίας για την επαναφορά των περιορισμών στα εργασιακά δικαιώματα και στις ελευθερίες που βιώνουμε (σε όλα τα επίπεδα).

Την εκδήλωση διοργάνωσε ο Πολιτιστικός Λαογραφικός Σύλλογος Θερμαϊκού “Καλλίπολις”




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

«Σήμερα Πρωτομαγιά τιμάμε, θυμόμαστε κι εμπνεόμαστε απ´τους ανθρώπους που ξεσηκώθηκαν, διεκδίκησαν και έθεσαν τις βάσεις για αξιοπρέπεια, ευημερία και προστασία των εργαζομένων σε όλον τον κόσμο! Εργάτες στο Σικάγο, πριν 136 χρόνια, απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία και την κρατική καταστολή, πάλεψαν για το 8ωρο και για πιο ανθρώπινες συνθήκες εργασίας.

Για αυτά που και σήμερα πρέπει να περιφρουρήσουμε και να νοηματοδοτήσουμε. Μαζί με ένα εξίσου σημαντικό ανθρώπινο και εργασιακό δικαίωμα: το δικαίωμα να απολαμβάνει ο εργαζόμενος τους καρπούς της δουλειάς του και να παίρνει ικανοποίηση από την εργασία του. Το ουσιαστικό περιεχόμενο της εργασίας, που δεν είναι απλώς να εκτελείς και να αμείβεσαι χρηματικά, αλλά προϋποθέτει και να δημιουργείς, να εκφράζεσαι και να αναγνωρίζεται η συμβολή σου ηθικά και κοινωνικά.

Καλή Πρωτομαγιά και καλούς αγώνες!

ΖΚ»





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Σε κάθε επικείμενη απόπειρα περιστολής κι αφαίρεσης δικαιωμάτων, ας αντιτάξουμε τη σθεναρή κι ανυποχώρητη υπεράσπισή τους.



Με ανάρτησή της στα Social Media η Ζωή Κωνσταντοπούλου έστειλε το δικό της μήνυμα για την Εργατική Πρωτομαγιά και όλα όσα συμβολίζει και πρέπει να μας θυμίζει αυτή η σημαντική επέτειος.

Ακολουθεί ολόκληρη η ανάρτηση και ο σύνδεσμος:

«Η Εργατική Πρωτομαγιά μας υπενθυμίζει πως τα δικαιώματα των εργατών κι εργαζομένων κατακτήθηκαν με αγώνα και αίμα, από ανθρώπους που όρθωσαν ανάστημα κι αξιοπρέπεια απέναντι στην ισοπέδωση.

Εδώ και χρόνια, στη χώρα μας, και όχι μόνο, τα κεκτημένα αφαιρούνται, πολλές φορές χωρίς αντίσταση.

Η επανάκτησή τους θα χρειαστεί πολλαπλάσιους, σκληρούς αγώνες.

Ας μην το ξεχνάμε.

Σε κάθε επικείμενη απόπειρα περιστολής κι αφαίρεσης δικαιωμάτων, ας αντιτάξουμε τη σθεναρή κι ανυποχώρητη υπεράσπισή τους. Που είναι συνάμα υπεράσπιση αυτών που αγωνίστηκαν για εμάς κι εκείνων που αναμένουν να τους κληροδοτήσουμε περισσότερα δικαιώματα κι ελευθερίες από αυτά που εμείς παραλάβαμε.

Όπως οφείλει κάθε γενιά προς τις επόμενες.

Ζωή Κωνσταντοπούλου»


https://www.facebook.com/zoe.konstantopoulou.official/

Στην απεργιακή συγκέντρωση στην πλατεία Συντάγματος για τον εορτασμό της Πρωτομαγιάς συμμετείχε ο Δημήτρης Κουτσούμπας. Στη δήλωσή του ο Γ.Γ. της ΚΕ του ΚΚΕ τόνισε ότι "μετά από μία δεκαετία συνεχών αντεργατικών μέτρων από τις κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ, έρχεται η σημερινή κυβέρνηση να φέρει συντριπτικό πλήγμα σε όλα τα δικαιώματα των εργαζομένων. Είμαστε όλοι σήμερα εδώ ενωμένοι, γιατί αγωνιζόμαστε να καταργηθούν όλοι οι αντεργατικοί νόμοι της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί αρνούμαστε την 10ωρη δουλειά. Γιατί δεν πρέπει να κατατεθεί αυτό το νομοσχέδιο-έκτρωμα του Χατζηδάκη. Γιατί υπερασπιζόμαστε τη συνδικαλιστική δράση και ελευθερία όλων των εργαζομένων».

Δείτε το βίντεο:




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
ΚΑΤΩ ΤΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ

Ο φετινός εορτασμός της ιστορικής εξέγερσης των εργατών του Σικάγο, που αποτέλεσε σημείο ορόσημο για την βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των εργαζομένων όλου του κόσμου καθώς καθιέρωσε την 8ωρη εργασία, πρέπει να αποτελέσει εφαλτήριο νέων αγώνων για την πτώση της εργατοκτόνας κυβέρνησης της Ν.Δ.. Η αδίστακτη κυβέρνηση Μητσοτάκη εδώ και έναν χρόνο επιδεικνύει επιστημονικό αναλφαβητισμό και πλήρη αδιαφορία για την προστασία της κοινωνίας από την πανδημία με αποτέλεσμα τους χιλιάδες νεκρούς συμπολίτες μας που στην μεγάλη πλειοψηφία τους γινόταν και έπρεπε να σωθούν. Αντί να ενισχυθεί ουσιαστικά το Ε.Σ.Υ. τα σκάνδαλα με δώρα εκατομμυρίων στο γαλάζιο συνάφι έφτασαν σε νέα ύψη όπως και η καταστολή με την αστυνομία να τρομοκρατεί νεολαία και εργαζόμενους.

Ενώ για μήνες κυβέρνηση και καθεστωτικά Μ.Μ.Ε. τρομοκρατούσαν και έδειχναν με το δάχτυλο ως υπεύθυνους για την εξάπλωση της πανδημίας τους εργαζόμενους και την νεολαία που κατέβηκαν στον δρόμο να υπερασπιστούν τα δικαιώματα τους, οι ίδιοι δεν σταμάτησαν ούτε λεπτό την ψήφιση νόμων που διαλύουν την παιδεία, ξεπουλούν την δημόσια -δηλαδή των εργαζομένων- περιουσία, περιστέλλουν τα δημοκρατικά δικαιώματα και με το νομοσχέδιο των σκλάβων, έμπνευσης Χατζηδάκη, επιχειρούν να ρίξουν ατομική βόμβα στο ήδη βομβαρδισμένο τοπίο των εργασιακών δικαιωμάτων. Το ν/σ θεσμοθετεί το νόμος είναι το δίκαιο…του εργοδότη και ταυτόχρονα προσπαθεί να κάμψει κάθε αντίσταση των εργαζομένων ατομικοποιώντας μας και χτυπώντας και πάλι τα μαχητικά σωματεία και τις συλλογικές διαδικασίες. Βασικότερα σημεία του ν/σ είναι:

  • Πλήρης κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας με την απελευθέρωση/γενίκευση των ατομικών συμβάσεων εργασίας που σημαίνει πρακτικά πως ο εργοδότης με 30% ανεργία που έχουμε, θα επιβάλει ότι όρους εργασίας θέλει. Η γενίκευση αυτού του φαινομένου που εδώ και χρόνια βιώνουμε στον κλάδο, θα συμπιέσει μισθούς και δικαιώματα προς τα κάτω για όλους μας.
  • Νομοθέτηση της 10ωρης εργασίας, δηλαδή κατάργηση του 8ώρου, κατάργηση της υπερεργασίας και της προσαύξησής της και διεύρυνση του νόμιμου ωραρίου χωρίς πρόσθετη αμοιβή, ανάλογα με τις ορέξεις των εργοδοτών.
  • Αύξηση των νομίμων υπερωριών σε 150 για όλους τους κλάδους και δυνατότητα διευθέτησης του χρόνου εργασίας ανάλογα και μόνο με τις ανάγκες της επιχείρησης. Υποτίθεται θα ανταμείβονται με σκόρπια ρεπό: αλλά ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι αυτά δεν θα τα «τρώνε» καταχρηστικά οι εργοδότες, με το φόβητρο της απόλυσης, αυτό το σύστημα οδηγεί στην εξόντωση των εργαζομένων, που θα δουλεύουν 12ωρα για μήνες…
  • Προσθήκη κι άλλων κλάδων στη λίστα με αυτούς που παραμένουν ανοικτά την Κυριακή, με αποτέλεσμα την 6ήμερη εργασία/κατάργηση του 5νθημέρου για ακόμη περισσότερους εργαζόμενους.
  • Μεταφορά αρμοδιοτήτων επίλυσης εργατικών διαφορών από την Επιθεώρηση Εργασίας στον ΟΜΕΔ, γεγονός που καταργεί ουσιαστικά τις όποιες διεκδικήσεις, αφού θα είναι διαδικασία οικονομικά ασύμφορη, χρονοβόρα και εξαιρετικά αμφίβολη η έκβαση υπέρ του εργαζομένου.
  • Υποχρεωτική για οποιαδήποτε συνδικαλιστική δράση, καθίσταται η απογραφή στο Γενικό Μητρώο, που σημαίνει ασφυκτικό έλεγχο και φακέλωμα σωματείων και συνδικαλιστών.
  • Απαγόρευση και ποινικοποίηση των απεργιών με ηλεκτρονική ψηφοφορία και αύξηση στο 40% του «προσωπικού ασφαλείας», δικαίωμα του εργοδότη σε λοκ-άουτ (ανταπεργία) και απαγόρευση της κατάληψης ή της παρεμπόδισης εισόδου σε εργασιακό χώρο, η οποία θα διώκεται ποινικά.
  • Κάθε εργαζόμενος θα έχει κάρτα εργασίας, συνδεδεμένη με το πρόγραμμα «ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ», που θα δείχνει το ακριβές ωράριο του. Αυτό όμως ταυτόχρονα θα εφαρμοστεί με την πλήρη ελαστικοποίηση του ωραρίου, μέσω της δυνατότητας του εργοδότη να τροποποιεί νόμιμα το ωράριο κατά βούληση και… online!
  • Νομοθέτηση και εδραίωση της τηλε-εργασίας και της εργασίας μέσω πλατφορμών (gig–economy) με τους πιο ελαστικούς όρους εργασίας, με όρους «συνεργάτη» και όχι εργαζόμενου (κάτι σαν επέκταση της εργασίας με «μπλοκάκι”), δηλαδή με όρους σύγχρονου σκλάβου, καθώς ο εργοδότης θα απαλλάσσεται σε αυτή τη μορφή εργασίας από τις υποχρεώσεις του απέναντι στον εργαζόμενο.

Να Διώξουμε Τους Ανίκανους Και Διεφθαρμένους


Η ψευτοαντιπολίτευση των κομμάτων του κοινοβουλίου δεν θέλει και δεν μπορεί να σταματήσει την κυβέρνηση της Ν.Δ.. Το ίδιο και η συνδικαλιστική γραφειοκρατία της Γ.Σ.Ε.Ε. που υπακούοντας στους σχεδιασμούς της κυβέρνησης μετέφερε τον εορτασμό της πρωτομαγιάς στις 4/5 χωρίς συγκεντρώσεις! Η μόνη αντιπολίτευση είμαστε εμείς οι εργαζόμενοι που με την παρουσία μας στον δρόμο, με την οργάνωση και με σκληρούς αγώνες μπορούμε να επιβάλλουμε τις λύσεις μας και να σταματήσουμε την κυβέρνηση των εργοδοτών.

Με πρώτο σταθμό στις 6/5, να ενώσουμε τις δυνάμεις μας με την νεολαία που διαδηλώνει ενάντια στον καταστροφικό νόμο Κεραμέως και με κομμάτια εργαζομένων που βρίσκονται σε κινητοποιήσεις και να διώξουμε την κυβέρνηση της φτώχειας και της βίας.
Όλοι στην συγκέντρωση!!!


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου




Ο Μάης δεν είναι μόνο ο μήνας που σφραγίζει την Άνοιξη. Είναι επίσης μήνας μνήμης και τιμής για τους αγώνες όσων έδωσαν το αίμα τους και θυσιάστηκαν διεκδικώντας το οχτάωρο και ανθρώπινες συνθήκες εργασίας. Μιλάμε φυσικά για τους εργάτες του Σικάγο, το ματωμένο πουκάμισο των οποίων έγινε σύμβολο πάλης και θυσίας.

Η Εργατική Πρωτομαγιά γεννήθηκε στην Αμερική το 1886, με τη ματωμένη εξέγερση των εργατών του Σικάγου για 8 ώρες δουλιά, 8 ώρες ανάπαυση – μόρφωση, 8 ώρες ύπνο.

Δυο χρόνια μετά εκείνη την εξέγερση, το Διεθνές Συνέδριο του Λονδίνου έκανε δεκτή την πρόταση Βέλγου αντιπροσώπου για την πρώτη Κυριακή του Μάη ως μέρα Παγκόσμιας Εργατικής Εκδήλωσης για το 8ωρο. Η οριστική απόφαση για την καθιέρωση της Εργατικής Πρωτομαγιάς ως μέρας αγώνα και απεργίας την 1η Μάη, πάρθηκε στις 14 Ιούλη του 1889 στο 2ο Συνέδριο της Δεύτερης Διεθνούς.



Σικάγο 1886

Εκείνη τη μέρα, 1η Μαΐου του 1886, 400.000 άνθρωποι συμμετείχαν στις απεργίες που γίνονταν σε όλη την χώρα, και πάνω από 80.000 στο Σικάγο. Αυτό το Σάββατο του 1886, μια εργάσιμη μέρα, οι εργάτες, ξεκίνησαν με τις γυναίκες και τα παιδιά τους για να διαδηλώσουν ειρηνικά στο χώρο της συγκέντρωσης στην πλατεία Haymarket. Στη γύρω περιοχή, είχαν παραταχθεί αστυνομικές δυνάμεις αποτελούμενες από 1350 άτομα, οπλισμένα με οπλοπολυβόλα οι οποίοι περίμεναν το σύνθημα για να δράσουν.

Κι ενώ το πλήθος παρακολουθούσε τις ομιλίες, ο επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης, διατάσσει να διαλυθεί η συγκέντρωση. Μια βόμβα έσκασε κοντά στους αστυνομικούς οι οποίοι άρχισαν να πυροβολούν και να χτυπούν τους συγκεντρωμένους χωρίς καμιά διάκριση. Είναι ακόμα άγνωστος ο αριθμός των θυμάτων αφού πολλοί τραυματισμένοι κατέληξαν τις επόμενες ημέρες, επίσημα μόνο οκτώ νεκροί αστυνομικοί και τέσσερις διαδηλωτές έχουν επαληθευτεί.



Η αστυνομία συλλαμβάνει εργατικά στελέχη και οκτώ παραπέμπονται σε δίκη. Οι 4 (Α. Σπάις, Α. Φίσερ, Τζ. Ενγκελ, Α. Πάρσον) καταδικάζονται σε απαγχονισμό και τους κρεμάνε στις 11 του Νοέμβρη του 1887. Ο Αύγουστος Σπάις στην απολογία του, μεταξύ άλλων, έλεγε στους κατηγόρους του: «Βαδίζετε κυριολεκτικά σε μια υπόγεια φωτιά. Μπορείτε να το αγνοείτε. Δε θα την αποφύγετε».

Η δίκη των συλληφθέντων ήταν μια σκέτη παρωδία. Δε δικάστηκαν οι πράξεις, αλλά οι ιδέες. Στις 9 Οκτώβρη 1886 ανακοινώθηκε η προαποφασισμένη ετυμηγορία. Για τους βασικούς κατηγορούμενους Σπάιτς, Φίσερ,΄Ενγκελ και ο Πάρσονς η απόφαση θάνατος δια απαγχονισμού.Η ποινή εξετελέσθη στις 11 Νοέμβρη του 1887. Για τους Φίλντεν και Σβαμπ ο κυβερνήτης μια μέρα πριν την εκτέλεση μετέτρεψε τη θανατική ποινή σε ισόβια κάθειρξη. Ενώ ο Λουί Λινγκ βρέθηκε νεκρός στο κελί του πριν οδηγηθεί στην αγχόνη…

Το ματωμένο πουκάμισο των εργατών του Σικάγου έγινε σύμβολο πάλης και θυσίας


Η πρώτη Πρωτομαγιά στην Ελλάδα και ο ματωμένος Μάης




Αθήνα 1893. Στις 2 του Μάη του 1893 οι οπαδοί του Στ. Καλλέργη, μέλη του Κεντρικού Σοσιαλιστικού Συλλόγου, γιόρτασαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα την εργατική Πρωτομαγιά στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Πήραν μέρος δύο χιλιάδες άτομα, ενέκριναν το ειδικό ψήφισμα με αιτήματα το 8ωρο, την κυριακάτικη αργία, τη σύνταξη.Επιδόθηκε στη Βουλή αλλά ο πρόεδρός της το παρουσίασε χλευαστικά στους βουλευτές. Ο Καλλέργης, εξοργισμένος, προσπάθησε να το διαβάσει απ’ το δημοσιογραφικό θεωρείο, όπου βρισκόταν. Αμέσως πιάστηκε και οδηγήθηκε στο αστυνομικό τμήμα. Κρατήθηκε και παραπέμφθηκε στο πλημμελειοδικείο, όπου καταδικάστηκε σε 10 μέρες φυλάκιση.


Μάης 1936, Θεσσαλονίκη




Οι καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης, του Βόλου, της Ξάνθης, της Δράμας και της Καβάλας κατεβαίνουν σε απεργία ζητώντας την εφαρμογή της συλλογικής σύμβασης. Στην απεργία πήραν μέρος 40.000 καπνεργάτες. Τις επόμενες μέρες ακολουθούν συγκρούσεις. Στις 9 του Μάη οι χωροφύλακες αρχίζουν επιθέσεις στις συγκεντρώσεις των απεργών.Οι αυτοκινητιστές είχαν κατέβει σε απεργία αλληλεγγύης στην Εγνατία. Για να αμυνθούν στήνουν οδοφράγματα. Οι χωροφύλακες χτυπάνε «στο ψαχνό». Πρώτος νεκρός ο Τάσος Τούσης. Ακολουθούν άλλοι τέσσερις. Αντί για σημαίες υψώνονται μαντίλια βουτηγμένα στο αίμα. Οι διαδηλωτές φωνάζουν: «Κάτω οι δολοφόνοι, να φύγει η κυβέρνηση Μεταξά». Λίγο πιο πέρα οι χωροφύλακες πυροβολούν άοπλο πλήθος. «Απολογισμός»: 20 νεκροί, 300 τραυματίες. Το απόγευμα γίνεται νέα διαδήλωση, τη νύχτα η κυβέρνηση Μεταξά στέλνει στρατιωτικές δυνάμεις από τη Λάρισα και τέσσερα αντιτορπιλικά.

Την επόμενη μέρα η κηδεία των θυμάτων είναι πραγματικός παλλαϊκός ξεσηκωμός. Στο νεκροταφείο συγκεντρώνονται 150.000 άνθρωποι. Στις 11 του Μάη κηρύσσονται απεργίες διαμαρτυρίας σε πολλές πόλεις της χώρας και στις 13 του Μάη πανελλαδική απεργία. Οι καπνέμποροι υποχωρούν στις περισσότερες οικονομικές διεκδικήσεις. Η κυβέρνηση Μεταξά αρνείται να ικανοποιήσει τα πολιτικά αιτήματα. Ο Γιάννης Ρίτσος, συγκλονισμένος απ’ τα γεγονότα, γράφει τον «Επιτάφιο».
Η Μητέρα του Τάσου Τούση θρηνεί το νεκρό γιό της.


Γιάννης Ρίτσος – Επιτάφιος (απόσπασμα)

Γιέ μου, σπλάχνο τῶν σπλάχνων μου, καρδούλα τῆς καρδιᾶς μου,
πουλάκι τῆς φτωχιᾶς αὐλῆς, ἀνθὲ τῆς ἐρημιᾶς μου,

πῶς κλείσαν τὰ ματάκια σου καὶ δὲ θωρεῖς ποὺ κλαίω
καὶ δὲ σαλεύεις, δὲ γρικᾷς τὰ ποὺ πικρὰ σοῦ λέω;

Γιόκα μου, ἐσὺ ποὺ γιάτρευες κάθε παράπονό μου,
Ποὺ μάντευες τί πέρναγα κάτου ἀπ᾿ τὸ τσίνορό μου,

τώρα δὲ μὲ παρηγορᾶς καὶ δὲ μοῦ βγάζεις ἄχνα
καὶ δὲ μαντεύεις τὶς πληγὲς ποὺ τρῶνε μου τὰ σπλάχνα;

Πουλί μου, ἐσὺ ποὺ μοῦ ῾φερνες νεράκι στὴν παλάμη
πῶς δὲ θωρεῖς ποὺ δέρνουμαι καὶ τρέμω σὰν καλάμι;

Στὴ στράτα ἐδῶ καταμεσὶς τ᾿ ἄσπρα μαλλιά μου λύνω
καὶ σοῦ σκεπάζω τῆς μορφῆς τὸ μαραμένο κρίνο.

Φιλῶ τὸ παγωμένο σου χειλάκι ποὺ σωπαίνει
κι εἶναι σὰ νὰ μοῦ θύμωσε καὶ σφαλιγμένο μένει.

Δὲ μοῦ μιλεῖς κι ἡ δόλια ἐγὼ τὸν κόρφο δές, ἀνοίγω
καὶ στὰ βυζιὰ ποὺ βύζαξες τὰ νύχια, γιέ μου μπήγω.






Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου