Articles by "Bilderberg"

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Bilderberg. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ακτιβιστής στις 0

Του Μιχαήλ Στυλιανού     
                                                                         
Την τελευταία, χθεσινή, τηλεμαχία των γαλλικών εκλογών θα αποθανατίσει μια φράση, που εκτινάχθηκε στιλπνή και αιχμηρή, σαν χαλύβδινο βέλος, και αστραπιαία καρφώθηκε στην καρδιά της γαλλικής και τη ευρωπαϊκής ιστορίας.
Καλό είναι να την μάθουν οι ΄Ελληνες, γιατί μας αφορά.
Την είπε βέβαια η Μαρίν Λεπέν. Είπε:
«Όπως κι’ αν είναι, κ. Μακρόν, την Γαλλία, μετά την Κυριακή, θα την κυβερνά μια γυναίκα. ΄Η Εγώ ή η Μέρκελ!. . .»
Δεν την ανέπτυξε σ’ αυτό το σημείο. ΄Ολοι οι ακροατές θα κατάλαβαν. Αλλά αργότερα, στην αναμέτρηση δυόμιση ωρών, του είπε  ότι είναι υποταγμένος («σε στάση πρηνηδόν») στην Μέρκελ, στην Ουάσιγκτων, στη νομενκλατούρα των Βρυξελών, στις τράπεζες, στις πολυεθνικές και στα τραστ των ΜΜΕ, που συναποτελούν το Σύστημα.
Τα ΜΜΕ, των τραστ αλλά και τα δημόσια, στη Δυτική Ευρώπη τουλάχιστον, περιλαμβανομένων της Βρετανίας, κουκουλώνουν και εξαφανίζουν κάτι τέτοιες εκρηκτικές φράσεις και προσπαθούν να υποβάλουν στην παθητική πελατεία τους ότι επρόκειτο περί ενός πολιτικού καυγά χαμηλής στάθμης, όπου ο κ. Μακρόν κέρδισε με την σοβαρότητα του προγράμματός του- όταν στην πραγματικότητα επί δυόμιση ώρες  απολογείτο και  κατέφευγε σε «εξευγενισμένες» βρισιές.
Της καταλόγισε ότι είναι το κίνημα του μίσους και του φόβου, ότι καπηλεύεται την δυστυχία και τις ανησυχίες της κοινωνικής ανασφάλειας και ότι κηρύσσει την περιχαράκωση στα κλειστά σύνορα και στο παρελθόν – ενώ αυτός πιστεύει στα ανοικτά σύνορα, στην ομοσπονδιακή Ευρώπη και στην παγκοσμιοποίηση.

Την είπε την παγκοσμιοποίηση –ως μαγνητικό πόλο της πολιτικής του πυξίδας. Επιβεβαιώνοντας έτι τις αναλύσεις  διανοουμένων και σχολιαστών σε ιστοσελίδες πυρήνων του Γκωλλικού κινήματος, που εκθέτουν την ιλιγγιώδη αναρρίχηση του πιθανού αυριανού προέδρου από την αφάνεια, από μια κλίμακα που κάθε σκαλί της ήταν δεσμός μ’ ένα πρόσωπο-κρίκο στην αθέατη αλυσίδα εξουσίας που ζώνει τη γαλλική προεδρία.
Εξέχουν στους κρίκους αυτούς ηχηρά ονόματα, που δεν ακούγονται νάχουν γαλλικές ρίζες και θρήσκευμα, με εξαιρετικούς τίτλους σπουδών (οικονομικών), με ιστορικό που αρχίζει από την σύλληψη της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης, και τον ρόλο αμερικανικών υπηρεσιών και ιδρυμάτων στον τοκετό και την διαπαιδαγώγηση της και επίσης ονόματα που συνδέονται με πανίσχυρες ομάδες πιέσεως, οικονομικές , γεωπολιτικές, θρησκεύματος και Στοές…
Πρόσφατο άρθρο στη Ντεγκωλλική ιστοσελίδα «Επιτροπή Βαλμύ», εστιάζεται στην πτυχή των διασυνδέσεων του υποψηφίου προέδρου με τη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ. Αυτή η ερμητικά κλειστή λέσχη προγραμματισμού των εγκοσμίων και φροντιστήριο νέων ηγετών, είναι γνωστή εκ των έσω και σε αρκετούς ημετέρους φωστήρες, αλλά και ευρύτερα από το μυστήριο και την φαραωνική  αστυνομική θωράκιση που προβάλλει την ετήσια σύνοδό της.
Πάντως, ο τίτλος  «En Marche!» (Εμπρός) του «κινήματος» του Μανουέλ Μακρόν ήταν ο τίτλος ιστοσελίδας ενός φίλου του, και η αρχική διεύθυνση του κινήματος ήταν η διεύθυνση κατοικίας του ίδιου φίλου, ονόματι Λωράν Μπιγκόρνιε, που συμμετείχε στις συνεδριάσεις της Μπίλντερμπεργκ τον Ιούνιο 2015. Ο ίδιος ο Μακρόν συμμετέσχε στις εργασίες της λέσχης τον προηγούμενο χρόνο, τέλη Μαΐου 2014. Τότε ήταν οικονομικός σύμβουλος του προέδρου Ολάντ και 2ος Γ. Γραμματέας της Προεδρίας. Δυο μήνες μετά τη συμμετοχή του στη Μπίλντερμπεργκ διορίσθηκε υπουργός της Οικονομίας.
 Στη θέση οικονομικού συμβούλου του Ολάντ τον διαδέχθηκε η φίλη του  Λωράνς Μπουν, και αυτή παρούσα στη Μπίλντερμπεργκ, στη σύνοδο του 2015. Άλλος φίλος-πάτρωναςτου Μανουέλ Μακρόν, ο Ανρί ντε Καστρίς, επικεφαλής των Ασφαλειών ΑΧΑ, είναι Πρόεδρος της Διοικητικής Επιτροπής της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ.
Το σχετικό δημοσίευμα της Ντεγκωλλικής ιστοσελίδας, για να κατατοπίσει πληρέστερα τους αναγνώστες για την ταυτότητα και τις ενασχολήσεις αυτής της λέσχης, παραθέτει την μαρτυρία μιας πολύ γνωστής γαλλικής προσωπικότητας, του συγγραφέα, περιφερειάρχη και Ευρωβουλευτή Φιλίπ Ντ Βιλιέρ, στην ακόλουθη τηλε-ταινία: https://www.youtube.com/watch?v=yOgiggCVrmc
Στην αρχή του Βίντεο ο Ντε Βιλιέρ μιλάει για τη λειτουργία του κυβερνητικού μηχανισμού της Ε.Ε. στις Βρυξέλλες, που γνωρίζει ως ευρωβουλευτής και συνεχίζει με τη Λέσχη. Λέει:
«Αυτό που έζησα στις Βρυξέλλες και φαίνεται να είναι φυσιολογικό, υπάρχουν εκεί 3.000 Διευθυντές Πολιτικής (Policy Managers) και 30.000 λομπίστες (!) (πράκτορες προώθησης επιχειρηματικών –κυρίως- συμφερόντων). Προέρχονται από τη Χημική βιομηχανία,  επιχειρήσεις αερίου και λοιπά, κάθε μεγάλου κλάδου. Κάθε τέταρτο της ώρας χτυπούν μια πρόταση/αίτηση. Κάθε φορά που πατάτε το κουμπί ( ψηφοφορίας) υπάρχει ένα λόμπι από πίσω. Αυτό που εγώ είδα, είδα με τα μάτια μου, είναι ότι οι Επίτροποι είναι οι μελλοντικοί λομπίστες και οι λομπίστες οι μελλοντικοί επίτροποι. Επομένως είναι ένα μπέρδεμα ιδιοτήτων που απολήγει σε παράνομο έλεγχο συμφερόντων Έτσι η Ευρώπη είναι ένα ον των αβύσσων και αυτό που τρέμει είναι το φως. Είναι μια γκρίζα ζώνη όπου δεν ξέρεις ποιος αγοράζει ποιόν.
«Αυτό στο οποίο αναφερθήκατε προηγουμένως ήταν μια σύσκεψη που έγινε στις 17 Μαρτίου 2007, στην οποία παραβρέθηκα κατά περίεργη τύχη. Στην είσοδο κάτι έγινε με την κάρτα μου (πρόσκληση;) και πέρασα στην αίθουσα. Και ήταν εκεί, παντού, οι σούπερ-τοπ, η αθέατη υπερτάξη, ο Κίσινγκερ, ο Μπρζενζίνσκυ, οι επικεφαλής επιχειρηματικών συγκροτημάτων, ήταν ο Μπερζόν (αναφέρει Γάλλους επιχειρηματίες και τραπεζίτες). Υπήρχαν μικρά τραπέζια καλά εφοδιασμένα και γίνονταν ομιλίες.
«Αυτό που κατάλαβα ήταν πως εκεί ήταν η Τριλάτεραλ, κλάδος Ευρώπης. ΄Ητανε τετρακόσιοι. ΄Ελεγαν πρέπει να καταστρέψουμε την ομοιογένεια των εθνών. Πολύ ενδιαφέρον ! Θα πρέπει να μεγαλώσουμε την αγορά. Να έχουμε μια παγκόσμια, μαζική αγορά. Αυτοί είναι που επινόησαν τον όρο παγκόσμια διακυβέρνηση. Μιλούσαν για την υπερθέρμανση του πλανήτη. Λέγανε πως στα σχολεία αντί να διδάσκουν στα παιδιά σώστε τη χώρα, την περιοχή σας, το δέντρο μπροστά στο σπίτι σας, να λένε, όχι, να σώσετε τον πλανήτη. Και μιλάγανε για την ανάγκη να ενώσουνε στον ίδιο αγώνα τους δυο φιλελευθερισμούς, τον οικονομικό φιλελευθερισμό, ανατινάσσοντας τα σύνορα, και τον κοινωνικό φιλελευθερισμό.»
Παρουσιαστής: Μιλούσαν προς τους επικεφαλής επιχειρήσεων. Επομένως δεν πρόκειται αναγκαστικά για συνωμοσία.
Ντε Βιλιέρ: «Φυσικά. Δεν έχουν λόγο να συνωμοτούν. ΄Εχουν την εξουσία. Να σας πως τι μου είπε μια μέρα ο Φρανσουά Φιγιόν*, που είχε προσκληθεί, όπως και ο φίλος του ο Αλαίν Ζυπέ, τον επόμενο χρόνο. Του λέω, γιατί πας στη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ; Δεν λέει στο Ευαγγέλιο ου βαλείν τον λίχνον υπό μόδιον; Το ίδιο ισχύει για τους Μασόνους. Γιατί κρύβονται αυτοί οι άνθρωποι, γιατί κρύβονται;
Π: Και τι σας απάντησε;
Ντε Βιλιέρ: Μου απάντησε –απίστευτη απάντηση !- μου απάντησε, τι τα θέλεις, αυτοί είναι που μας κυβερνούν.
Λοιπόν, η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, η Τριλάτεραλ υπάρχουν. Η διαφορά ανάμεσα σ’ εμένα και πολλούς άλλους είναι ότι λένε ά, είναι μια παγκόσμια συνωμοσία. Όχι, είναι η εξουσία.
Γιατί μιλούσαν εκεί; Δεν ήταν μια απλή συζήτηση. Μιλούσαν για  τους επιδιωκόμενους στόχους. Λέγανε αυτοί είναι οι αντικειμενικοί στόχοι. Και ανάμεσα στους αντικειμενικούς στόχους εκείνη την ημέρα ήταν η περίφημη Διατλαντική Συνθήκη. Και  αυτή η Διατλαντική Συνθήκη που ετοιμάζουν θα εγκαταστήσει ένα ιδιωτικό Δικαστήριο Διαιτησίας που θα επιτρέπει στις πολυεθνικές επιχειρήσεις να δικάζουν τα κράτη, να καταδικάζουν την λαοπρόβλητη εξουσία. Μια συνθήκη, με την οποία οι κατοχυρωμένες «επωνυμίες» προϊόντων, ο προστατευόμενες μάρκες, Θα εξαφανιστούν. Εν ολίγοις μια συνθήκη που θα δείξει ξεκάθαρα τι ήταν αυτό το περίφημο ευρωπαϊκό όνειρο.
Το Ευρωπαϊκό ΄Ονειρο δεν ήταν να οικοδομήσουμε ένα νέο έθνος στη θέση αυτών που υπέγραψαν το Μάαστριχτ. Το Ευρωπαϊκό ΄Ονειρο ήταν να παραδοθεί μια έκταση χωρίς έθνος, χωρίς κυβέρνηση, χωρίς δημοκρατία, χωρίς εδαφικά όρια, να παραδοθεί σε μια παγκόσμια μαζική αγορά, με το κλειδί στην Αμερική.
Και όταν το λέγαμε εμείς οι εξορκισμένοι της Συνθήκης του Μάαστριχτ, όπως ο Σεγκέν, ο Σεβενεμάν, ο Πασκουά και ο Λε Πεν, μας λέγανε ψεύτες. Και όμως υποτιμούσαμε την πραγματικότητα.
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Αυτά τα άτομα και οι οικογένειες είναι οι πραγματικοί άνθρωποι πίσω από την διαφθορά των πολιτικών, την καταστροφή του πλανήτη μας και την οικονομική μας υποδούλωση. Ήρθε η ώρα ο κόσμος να μάθει τα ονόματά τους.

Επικεντρωμένοι όπως είμαστε στην εγκληματικότητα των πολιτικών, ιδιαίτερα των προεδρικών υποψηφίων των ΗΠΑ, είναι εύκολο να παραβλέψουμε τους ανθρώπους που πραγματικά είναι υπεύθυνοι για όλο αυτό το χάος. Μεγάλο μέρος του πολιτικού τοπίου των ΗΠΑ για περισσότερο από εκατό χρόνια, και, αναμφισβήτητα, πολύ πριν, ελέγχεται από μια μικρή μειοψηφία των πλουσίων οικογενειών και των ατόμων με συγκεκριμένη ατζέντα. Μέσα από τις πολιτικές και οικονομικές μηχανορραφίες όλα αυτά τα χρόνια, αυτές οι ομάδες και τα τσιράκια τους έχουν χρηματοδοτήσει και τις δύο πλευρές των πολέμων και επωφελήθηκαν από αυτές. Κατέχουν τις επιχειρήσεις που ρυπαίνουν τον πλανήτη μας και μας εκμεταλλεύονται. Κατέχουν τις τράπεζες που μας κάνουν σκλάβους για ένα φανταστικό χρέος. Κατέχουν τους πολιτικούς και τις αστυνομικές δυνάμεις που έχουν σκοπό να μας εξυπηρετούν, αλλά επιδιώκουν να υπονομεύουν εμάς και την «δημοκρατία» μας σε κάθε στροφή. Ανεξάρτητα από το πού ζείτε, τα άτομα που αναφέρουμε παρακάτω εργάζονται εναντίον όλων μας, επιδιώκουν με όποιο μέσο να συγκεντρώσουν ακόμα περισσότερη δύναμη και να επιρρεάζουν και να ελέγχουν κάθε πτυχή της ζωής μας. Είναι καιρός να μάθουμε τα ονόματά τους.

Οι Ροκφέλερς

Οι Ροκφέλερς είναι αναμφισβήτητα μια από τα πιο διαβολικές οικογένειες στην αμερικανική ιστορία. Ο J.D. Rockefeller, ο πρώτος δισεκατομμυριούχος των ΗΠΑ, ήταν υπεύθυνος για τη μονοπώληση της Αμερικανικής Ιατρικής για πάνω από 75 χρόνια, και οδήγησε την εκστρατεία δυσφήμησης άλλων φυσικών θεραπειών για χάρη της φαρμακευτικής βιομηχανίας που βοήθησε να δημιουργηθεί. Ο ίδιος και οι απόγονοί του αργότερα χρηματοδότησε το Tavistock Institute για τις Ανθρώπινες Σχέσεις, το οποίο χρησιμοποιούσε φροϋδικές τεχνικές για να επηρεάσει τη γνώμη των μαζών. Οι απόφοιτοι αυτού του ινστιτούτου ανέλαβαν ηγετικούς ρόλους σε mainstream μέσα ενημέρωσης, την κυβέρνηση και τις επιχειρήσεις. Ο David Rockefeller είναι ο μόνος επιζών εγγονός του J.D. Rockefeller, και, ως εκ τούτου, συνεχίζει τη σκοτεινή κληρονομιά της οικογένειάς του, χρησιμοποιώντας την απίστευτη προσωπική περιουσία του. Έχει ανοιχτά παραδεχθεί πως το μακροχρόνιο σχέδιο της οικογένειάς του ήταν να δημιουργήσει μια παγκόσμια κυβέρνηση που να ελέγχεται από τις ελίτ λέγοντας:

"Ορισμένοι μάλιστα πιστεύουν ότι [οι Ροκφέλερς] αποτελούν μέρος μιας μυστικής κλίκας που εργάζονται κατά των συμφερόντων των Ηνωμένων Πολιτειών, χαρακτηρίζοντας την οικογένειά μου και εμένα ως« διεθνιστές », που συνωμοτούμε με άλλους σε όλο τον κόσμο για να οικοδομήσουμε μια πιο ολοκληρωμένη παγκόσμια πολιτική και οικονομική δομή - ένα κόσμο, αν θέλετε. Αν αυτή είναι η κατηγορία, είμαι ένοχος, και είμαι περήφανος γι 'αυτό. "

Ο David Rockefeller έχει συμβάλει στο σχεδιασμό της έλευση αυτής της «νέας τάξης πραγμάτων» μέσω της επιρροής του στη Λέσχη Bilderberg, στην Τριμερή Επιτροπή, και στο Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων.

Χένρι Κίσινγκερ

Ο Χένρι Κίσινγκερ είναι ένας εγκληματίας πολέμου, όπως κανένας άλλος, αν και μερικοί από προστατευόμενούς του - όπως η Χίλαρι Κλίντον - βρίσκονται κοντά του. Δεν αποτελεί έκπληξη, πως αυτός είναι ένας από τους στενότερους φίλους του David Rockefeller από το 1954. Ο Κίσινγκερ, ενώ υπηρετούσε ως Υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση Νίξον, επέβλεψε ένα αιματηρό πραξικόπημα στη Χιλή, μια παράνομη εκστρατεία βομβαρδισμών στην Καμπότζη, και εκατομμύρια νεκρούς στο Βιετνάμ. Ωστόσο, λόγω των εμπιστευτικών διασυνδέσεών του με το στρατιωτικό-βιομηχανικό κατεστημένο, ο Κίσινγκερ κατάφερε να του απονεμηθεί το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης, μια απόφαση τόσο εξοργιστική που ανάγκασε αρκετά μέλη της επιτροπής Νόμπελ να παραιτηθούν σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Αν και ο Κίσινγκερ δεν είναι πλέον Υπουργός, εξακολουθεί να ασκεί τεράστια επιρροή και εργάζεται ως σύμβουλος για μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα στην αμερικανική και τη διεθνή πολιτική. Έχει διατελέσει σύμβουλος στη Χίλαρι Κλίντον και στον Μπαράκ Ομπάμα και έχει σε μεγάλο βαθμό επιρροή στην ανάπτυξη του συστήματος διαρκή πόλεμο των ΗΠΑ. Η κληρονομιά του είναι εμφανής στον ατέρμονο «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας», καθώς και στις εξωδικαστικές εκτελέσεις πολιτών των ΗΠΑ μέσω του covert drone war.

Λάρι Σάμερς


Ο Λάρι Σάμερς δεν είναι πολύ γνωστός, αλλά ωστόσο η επιρροή του υπήρξε καθοριστική. Ο Σάμερς ήταν ένας βασικός παράγοντας στην οικονομική πολιτική στην προεδρία του Μπιλ Κλίντον, που που υπηρέτησε από διάφορες σημαντικές θέσεις στο Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ, μέχρι να γίνει ο Υπουργός Οικονομικών το 1999. Ο Σάμερς, μαζί με τον μέντορά του Robert Rubin, ήταν υπεύθυνος για την απελευθέρωση του τραπεζικού συστήματος των ΗΠΑ μέσω της απομάκρυνσης του νόμου Glass-Steagall, καθιστώντας τον πλέον υπεύθυνο από οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο για την οικονομική κρίση του 2008, καθώς και την οικονομική κρίση την οποία σύντομα θα αντιμετωπίσουμε.

Δεν είναι μόνο ότι, ο Σάμερς συνωμότησε επίσης με μια κλίκα των τραπεζιτών με μεγάλα πλάνα για την απελευθέρωση των τραπεζών όλου του κόσμου. Ο Σάμερς και οι φίλοι του ανάγκασαν σχεδόν κάθε κυβέρνηση στον κόσμο να υπογράψει τη συμφωνία για τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, μια προσθήκη στις διεθνείς εμπορικές συμφωνίες που διαχειρίζεται ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου. Η μόνη χώρα που αρνήθηκε ήταν η Βραζιλία, μια από τις λίγες χώρες που απέφυγε τα χειρότερα στην κρίση του 2008. Ο Σάμερς έσπρωξε όλη αυτή η απορρύθμιση για να κάνει τους τραπεζίτες πλουσιότερους καθώς η κρίση του 2008 ήταν ουσιαστικά μια μαζική μεταφορά πλούτου από τους ανθρώπους στους τραπεζίτες. Με τον Σάμερς να εξακολουθεί να έχει ακόμα μεγάλη επιρροή στην κυβέρνηση των ΗΠΑ, το έργο του θα κάνει το χάσμα της ανισότητας στις ΗΠΑ χειρότερο με το χρόνο.

George Soros


Ο George Soros είναι ένας από τους πιο διαβόητους δισεκατομμυριούχους στον κόσμο. Ο Σόρος έγινε πλούσιος μέσω χειρισμού νομισμάτων, καταφέρνοντας να κερδίσει ένα δισεκατομμύριο δολάρια σε μια ημέρα από την έναρξη μια βρετανικής οικονομικής κρίσης και στοιχιματίζοντας για το αποτέλεσμα. Κατά τη διάρκεια της ασιατικής οικονομικής κρίσης του 1997, ο Σόρος είχε κατηγορηθεί από την κυβέρνηση της Μαλαισίας ότι υποτίμησε το νόμισμα της χώρας μέσω των διαχείρισης και εκμετάλλευσης εμπιστευτικών πληροφοριών που κατείχε. Έκανε κάτι παρόμοιο στην Αγγλία, προτρέποντας την Ταϊλάνδη να τον αποκαλεί «οικονομικό εγκληματία πολέμου." Ωστόσο, ο Σόρος είναι περισσότερο γνωστός για τη χρηματοδότηση πολιτικών καταστάσεων, καθώς με τις μηχανορραφίες του, βοήθησε να οδηγηθεί η Ευρώπη στην προσφυγική κρίση . Ο Σόρος έχει επίσης κατηγορηθεί για νοθεία εκλογών, καθώς ο ίδιος έχει ισχυρούς δεσμούς με αρκετές από τις εταιρείες που παράγουν ηλεκτρονικά μηχανήματα ψηφοφορίας. Πολλά από αυτά τα μηχανήματα του Σόρος δυσλειτουργούν ή ακόμα νοθεύουν τις ψηφοφορίες. Ο Σόρος πιέζει επίσης για ένα «μια παγκόσμια κυβέρνηση», και έχει εργαστεί για να διαβρώσει την αμερικανική κυριαρχία, καθώς και την κυριαρχία των άλλων εθνών στην επιδίωξη αυτού του στόχου.


Rothschilds


Τελευταία αλλά όχι λιγότερο σημαντικη, έχουμε την οικογένεια Rothschild. Οι Ρότσιλντ είναι αναμφισβήτητα η πλουσιότερη οικογένεια στον κόσμο και κατέχει ουσιαστικά την πλειοψηφία των κεντρικών τραπεζών του κόσμου - που είναι ιδιωτικά ιδρύματα στις περισσότερες χώρες - καθώς και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Παγκόσμια Τράπεζα. Ο πιο γνωστός πατριάρχης των Ρότσιλντ, ο Mayer Amschel Rothschild, είπε κάποτε:

«Δώσε μου τον έλεγχο των χρημάτων ενός έθνους και δεν με ενδιαφέρει ποιος φτιάχνει τους νόμους."

Αυτό ήταν το απόφθεγμα της οικογένειας Ρότσιλντ από τότε. Οι Ρότσιλντ είναι επίσης υπεύθυνα για τον Σιωνισμό, μιας ρατσιστικής ιδεολογίας σε αντίθεση με πολλούς Εβραίους, και του κράτους του Ισραήλ, η οποία έχει προκαλέσει πολυάριθμους πολέμους στη Μέση Ανατολή, στη σύντομη ιστορία της και είναι υπεύθυνη για την απίστευτη ταλαιπωρία του παλαιστινιακού λαού. Με τόσα πολλά χρήματα και τόση δύναμη, οι Ρότσιλντ έχουν απίστευτες ποσότητες επιρροής στις ΗΠΑ και τη διεθνή πολιτική, τόσο πολύ έτσι ώστε ακόμη και η Χίλαρι Κλίντον τους ικέτευσε συγχώρεση για τα email που διέρρευσαν. Αυτή η μία οικογένεια έχει τη δύναμη να καταστρέψει οικονομικά κάθε έθνος που δεν δέχεται αυτό θέλουν οι Ρότσιλντ.

Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Ένα βίντεο που δείχνει ξεκάθαρα πως είχε σχεδιαστεί και εφαρμοστεί το πλάνο κατάργησης της εθνικής κυριαρχίας της χώρας από τους ολετήρες του πολιτικού συστήματος και κατέστησαν την πατρίδα μας το πρώτο θύμα - πείραμα της παγκόσμιας διακυβέρνησης. Ακούστε τους να το λένε ανερυθρίαστα !!! Και μάλιστα να καμαρώνουν γι' αυτό !!

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤEΟ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ:



ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΤΕ ΤΟ !!!!
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Του Μάνου Χατζηγιάννη

Ρωσία και Κίνα θα βρεθούν στο στόχαστρο της περιβόητης Λέσχης Bilderberg λόγω των πολιτικών και οικονομικών τους δραστηριοτήτων το τελευταίο διάστημα... Οι πληροφορίες για την ατζέντα της φετινής συνεδρίασης της μυστικοπαθούς οργάνωσης, η οποία θα λάβει χώρα από σήμερα στο ξενοδοχείο Marriott της Κοπεγχάγης, διέρευσαν και η αντιμετώπιση των δύο οικονομικών γιγάντων από τους “μύστες της παγκοσμιοποίησης” είναι επιβεβαιωμένο πως θα τεθεί επί τάπητος.

Οι συμμετέχοντες στη Λέσχη ξεκινούν την 62η συνεδρίασή τους σε 60 χρόνια, λίγες μόλις μέρες μετά τις ευρωεκλογές και εν μέσω παγκόσμιων αναταραχών. Αυτή είναι η τρίτη συνάντησή τους στη Δανία .

Η Bilderberg περιλαμβάνει 120-140 μόνιμα μέλη τα οποία είναι κορυφαίοι τραπεζίτες, επικεφαλείς think-tank , ιδιοκτήτες μέσων ενημέρωσης , πρωθυπουργοί και άλλοι εκλεγμένοι και διορισμένοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι.

Μέτρα ασφαλείας

Τα μέτρα ασφαλείας είναι δρακόντεια και τόσο οι δηλώσεις όσο και οι φωτογραφίες απαγορεύονται αυστηρά. Οι προπαρασκευαστικές διεργασίες ξεκινούν από σήμερα, αλλά το κυρίως πιάτο θα...σερβιριστεί το τριήμερο Παρασκευή-Κυριακή...

Οι διαμαρτυρόμενοι πάντως δε θα λείψουν και φέτος, αλλά όπως φαίνεται μέχρι τώρα η ζώνη διαμαρτυρίας θα είναι αρκετά κοντά στην κύρια είσοδο του ξενοδοχείου. Καμία σχέση με την περσινή συνεδρίαση της Bilderberg στο Watford στην Αγγλία όταν όλα τα μέσα ενημέρωσης και οι ακτιβιστές οδηγήθηκαν σε μια καταπράσινη περιοχή στην εξωτερική άκρη του ξενοδοχείου Grove , με την είσοδο του ξενοδοχείου να είναι ένα μίλι μακριά!

Η Ατζέντα 

Ψηλά στην ατζέντα της διάσκεψης είναι η κρίση στην Ουκρανία, η... νέα Μέση Ανατολή, καθώς και η κινεζική οικονομία και πολιτική.

Όσον αφορά στο ουκρανικό ζήτημα τα μέλη της Λέσχης αναμένεται να εστιάσουν στην στάση της Ρωσίας. Για τα μέλη της Λέσχης ο Βλαντιμίρ Πούτιν έχει εξοστρακίσει τη Ρωσία από τη νέα παγκόσμια τάξη , επειδή τόλμησε να « αμφισβητήσει το διεθνές σύστημα », όπως το τοποθέτησε ο Τζον Κέρι.

Επίσης η Λέσχη θα ασχοληθεί με το δολάριοκαι τη λίρα. Ειδικα΄για την περίπτωση του δολαρίου υπάρχει μεγάλη ανησυχία καθώς τα λεγόμενα BRICS ( Βραζιλία, Ρωσία , Κίνα, Ινδία και Νότια Αφρική) έχουν ενωθεί με 80 άλλα έθνη για παύσουν το δολάριο ως διεθνές αποθεματικό νόμισμα . Εργάζονται για να δημιουργήσουν τους μηχανισμούς που χρειάζονται για την έκδοση πολλών εθνικών και περιφερειακών νομισμάτων που θα υποστηρίζονται από χρυσό , πετρέλαιο και άλλα εμπορεύματα.

Στο τραπέζι των συζητήσεων θα πέσουν επίσης το διαδίκτυο, οι εμπορικές συνθήκες και το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης ειδικά μετά τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών που εμφανίζουν μια ξεκάθαρη ενίσχυση του ευρωσκεπτικισμού.
Η ευρω-κάλπη χτύπησε πολλά καμπανάκια στα μέλη της Λέσχης η οποία επένδυσε πολλά στην “Ενωμένη Ευρώπη” και τώρα βλέπει το οικοδόμημα να τρίζει και το προγραμματισμένο υπερκράτος τους στην ΕΕ να διαβρώνεται από μια σειρά από λαϊκές (ή λαϊκίστικές) αντιστάσεις. Αντιστάσεις που επικεντρώνονται σε εχθρότητα προς ανεξέλεγκτες μεταναστευτικές πολιτικές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ίδια η οικοδέσποινα της φετινήςς συνεδρίασης Δανία όπου το κόμμα που αντιτίθεται στους μετανάστες ήρθε πρώτο στις προτιμήσεις του εκλογικού σώματος συγκεντρώνοντας το 27 % των ψήφων.
Και βέβαια από κοντά τα αποτελέσματα στη Γαλλία, την Βρετανία και αλλού.

Οι συμμετέχοντες

Στη συνεδρίαση της Bilderberg τον Ιούνιο του 2013 συμμετείχαν οι “κεφαλές” του διαδικτυακού κόσμου όπως οι Τζεφ Μπέζος της Amazon , Eric Schmidt της Google και Peter Thiel του PayPal και του Facebook. Ο Σμιντ θα είναι και φέτος αφού στην Λέσχη δίνουν ιδιαίτερη βαρύτητα στην προστασία των προσωπικών δεδομένων.

Σίγουρα το παρων θα δώσουν η διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ( ΔΝΤ ) , Κριστίν Λαγκάρντ και ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ( ΕΚΤ ) , Mario Draghi .

Επίσης θα παραβρεθούν ο πρώην επικεφαλής της Παγκόσμιας Τράπεζας Robert Zoellick , ο Σουηδός υπουργός Εξωτερικών Καρλ Μπιλντ , ο θρυλικός πρώην υπουργός Εξωτερικών της Αμερικής και ο βραβευμένος με Νόμπελ Χένρι Κίσινγκερ.
Επτά Δανοί συμμετέχουν επίσης στη συνάντηση : ο επικεφαλής του ΝΑΤΟ Άντερς Φογκ Ράσμουσεν , ο Besenbacher από την Carlsberg , ο Ulrik Federspiel από Haldor Topsoe , οι Egmont CEO Steffen Kragh , Søren -Peter Olesen από το Ίδρυμα Carlsberg , ο Jørgen Huno Rasmussen από το Ίδρυμα Lundbeck και ο πρόεδρος της Haldor Topsoe, Henrik Topsoe, ο οποίος μάλιστα τον περασμένο Νοέμβριο έλαβε το βραβείο EY Entrepreneur για το 2013 (σ.σ. κάτι σαν “εργολάβος της χρονιάς”)

Συνέντευξη ερευνήτριας

Σε μια συνέντευξη στη διαδικτυακή πύλη Worth , η Σεβιλλιάνα δημοσιογράφος Cristina Martin Jimenez είπε ότι τα μέλη αυτού του ισχυρότατου κλαμπ “προσπαθούν να ελέγξουν και να κυβερνήσουν τον κόσμο” και τους κατηγόρησε πως είναι υπεύθυνοι για το γεγονός πως η Ευρώπη έχει βυθιστεί στην κρίση .

“Έχουν κάνοει ένεση φόβου και ψυχολογικού στρες στους πολίτες”αναφέρει χαρακτηριστικά η συγγραφέας του βιβλίου “Lost . Τα σχέδια της Λέσχης Bilderberg” , η οποία προσπαθεί να εξηγήσει, μεταξύ άλλων , ποια είναι τα σχέδια αυτης της μυστικοπαθούς ομάδας , καθώς και την επιρροή της στη σημερινή παγκόσμια κρίση.

Στην Ισπανία, η λέσχη είναι παρούσα μέσω της τρόικας . Επιπλέον , κατά την άποψή της , η Ευρωπ. Επιτροπή , η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο “απήγαγαν την ισπανική κρατική εξουσία από τη λαϊκή κυριαρχία” .
Για την Μάρτιν επόμενος στόχος της Bilderberg είναι η Κίνα.

" Ήθελαν να κάνουν το ίδιο όπως και στην Ιταλία και την Ελλάδα, να θέσουν έναν τεχνοκράτη στην κυβέρνηση της Ισπανίας ", δήλωσε η ερευνήτρια.
Σύμφωνα με τη συγγραφέα , η Ισπανία είχε αποκλειστεί για μερικούς μήνες από τη Λέσχη Bilderberg , αλλά υπήρξε ένας ανθρώπινος παράγοντας που επιβράδυνε την κυβέρνηση των τεχνοκρατών.
 “Σήμερα, η ΕΕ είναι μια παγκόσμια κυβέρνηση με επικεφαλής την Λέσχη Bilderberg . Θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι στα πρακτικά της πρώτης συνάντησης μίλησε για τη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τη δημιουργία του ευρώ , αυτά που γεννήθηκαν στο πλαίσιο της Λέσχης Bilderberg " , δήλωσε η Martin Jimenez.

πηγή: agioritikovima.gr

Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Δείτε ένα βίντεο από την αντίδραση και διαμαρτυρία ακτιβιστών απ' όλο τον κόσμο ενάντια στην συνεδρίαση της λέσχης Bilderberg που έγινε για το 2013 σε ένα αγγλικό κτήμα στο Γουάτφορντ.
Διαδώστε το για να ενημερωθούν όλοι για την ανάγκη καταπολέμησης των σχεδίων της λέσχης.
Continue reading

Ακτιβιστής στις 1
Ο Γιώργος Παπανδρέου έγινε πρόσφατα ο πρώτος Έλληνας πολιτικός που προσκλήθηκε από το TED -μια διεθνής οργάνωση που θεωρείται πως είναι το επιστημονικό πόντιουμ προβολής σκοπών και επιδιώξεων της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ - και παρουσιάζει σειρά διαλέξεων ανά τον κόσμο για ιδέες που αξίζει να διαδοθούν, όπως οι ίδιοι στη σελίδα τους αναφέρουν ή όπως θα ήθελε η λέσχη να προπαγανδίσει. 

Είναι προφανώς η ανταμοιβή του ΓΑΠ για τις προσπάθειες που κατέβαλε για την κατάντια της Ελλάδας. ¨εχει ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε τα όσα είπε για να καταλάβουμε τον τρόπο που σκέπτονται (ή μάλλον πράττουν και εφαρμόζουν όσα άλλοι τους υποδεικνύουν)

Ολόκληρη η ομιλία του ΓΑΠ, όπως την μετέφρασε η iefimerida έχει ως εξής:

(Υπάρχει και το σχετικό βίντεο, στην μητρική γλώσσα του ομιλητή)
«Είναι τιμή μου να βρίσκομαι σήμερα εδώ μαζί σας.
Δεν θα εκφωνήσω σήμερα, μπροστά σας, ένα λόγο σαν αυτούς που έχω εκφωνήσει στο παρελθόν.
Θα σας μιλήσω για την αποτυχία της "Ηγεσίας" στα παγκόσμια πολιτικά δρώμενα.
Δεν θα προβάλλω μία λίστα με εύκολες και ελάχιστης σημασίας λύσεις.
Στο τέλος της ομιλίας μου, θα σας καλέσω να σκεφτείτε όλοι ξανά να ρισκάρετε και να διεκδικήσετε την εμπλοκή σας σε αυτό που συνηθίζω να λέω "παγκόσμια εξέλιξη της Δημοκρατίας".
Ποια είναι λοιπόν η αποτυχία της "Ηγεσίας" σήμερα;
Γιατί δεν λειτουργεί η Δημοκρατία;
Δεν λειτουργεί γιατί έχουμε βγάλει ΕΣΑΣ έξω από τη διαδικασία.
Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την προσωπική μου εμπειρία, ώστε να κατανοήσετε γιατί οι Ηγέτες δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν τις σύγχρονες προκλήσεις και γιατί η Πολιτική οδηγείται σε αδιέξοδο.
Ας ξεκινήσουμε από την αρχή, από τη Δημοκρατία.
Αν ανατρέξουμε, λοιπόν, στους αρχαίους Έλληνες θα ανακαλύψουμε πως, όλοι εμείς μαζί, έχουμε την εντυπωσιακή δύναμη, να είμαστε οι άρχοντες της δικής μας μοίρας.
Απελευθερωμένο από το φόβο, είτε του τυράννου, είτε του δόγματος, το ανθρώπινο μυαλό ήταν ελεύθερο να εξετάσει, να φανταστεί και κατόπιν να σχεδιάσει μια καλύτερη ζωή.
Και η Δημοκρατία έγινε η πολιτική καινοτομία που απελευθερώνει από το φόβο, προστατεύει αυτή την ελευθερία, από τη φυσική ροπή του κάθε τυράννου να συγκεντρώνει και να μεγιστοποιεί την εξουσία ή τον πλούτο του.
Αναμνήσεις από την εποχή του Ανδρέα
Άρχισα να το αντιλαμβάνομαι αυτό όταν ήμουν μόλις 14 ετών. Προσπαθούσα να αποφύγω το διάβασμα των μαθημάτων με το να κρύβομαι σε μία γωνιά του σπιτιού, όπου οι γονείς μου και οι φίλοι τους ανέπτυσσαν ενδιαφέρουσες συζητήσεις.
Την περίοδο εκείνη ένα τέτοιο καθεστώς, συγκέντρωσης της εξουσίας, ένα κατεστημένο έπνιγε την Ελλάδα. Και ο πατέρας μου ηγείτο μιας πολλά υποσχόμενης κίνησης που αποσκοπούσε στην εξισορρόπηση της εξουσίας αυτής. Αποσκοπούσε στο να ξαναφανταστούμε μια Ελλάδα της ελευθερίας, που οι πολίτες κυβερνούν τη χώρα τους.
Ακολουθούσα πολλές από τις περιοδείες του, μπορείτε να με δείτε στη σχετική φωτογραφία δίπλα του. Ίσως δυσκολευτείτε να με αναγνωρίσετε μιας και έκανα διαφορετική χωρίστρα τότε...
Το 1967, πλησίαζαν οι εκλογές. Η προεκλογική εκστρατεία πήγαινε καλά, στο σπίτι μας υπήρχε ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα. Αισθανόμασταν την προοπτική μιας νέας, προοδευτικής Ελλάδας. Μία νύχτα αυτού του Απρίλη, στις 2 τα ξημερώματα, στρατιωτικά αυτοκίνητα στάθηκαν μπροστά στο σπίτι μας και οι στρατιώτες εισέβαλλαν στο σπίτι μας. Με βρήκαν στην οροφή του σπιτιού. Ένας λοχαγός, βάζοντας το αυτόματο όπλο του στο κεφάλι μου, με διέταξε να του πω που κρύβεται ο πατέρας μου, διαφορετικά θα με σκότωνε. Ο πατέρας μου, που κρυβόταν παραδίπλα εμφανίστηκε, παραδόθηκε και οδηγήθηκε στη φυλακή.
Εμείς επιβιώσαμε αλλά η Δημοκρατία στη χώρα μας, όχι. Μια σκληρή δικτατορία κυρίευσε τη χώρα για 7 χρόνια, όσα πέρασε και η οικογένειά μου στην εξορία.
Σήμερα, ξανά, οι Δημοκρατίες που οικοδομήσαμε αντιμετωπίζουν μία στιγμή Αλήθειας.
Θα σας πω άλλη μία ιστορία.
Η μοιραία νύχτα στις Βρυξέλλες πριν από το Μνημόνιο
Απρίλιος 2010, μια Κυριακή βράδυ, βρίσκομαι σε συνεδρίαση με τους Ευρωπαίους ομολόγους μου.
Είχα μόλις εκλεγεί Πρωθυπουργός της Ελλάδας. Είχα όμως το θλιβερό προνόμιο να ανακαλύψω πως το έλλειμμα της χώρας μου δεν ήταν 6% του ΑΕΠ - όπως επίσημα είχε δηλωθεί από την προηγούμενη Κυβέρνηση λίγες μέρες πριν τις εκλογές - αλλά πολύ μεγαλύτερο, έφτασε το 15,6%.
Αλλά αυτό το έλλειμμα στον προϋπολογισμό, ήταν μόνο το επιφανειακό σύμπτωμα βαθύτερων δομικών προκλήσεων που αντιμετωπίζει η χώρα μου.
Ανέλαβα στο τέλος του 2009, με μία εντολή, μία αποστολή: Να αντιμετωπίσω αυτά τα βαθύτερα προβλήματα. Την έλλειψη διαφάνειας και αξιοπιστίας στη διακυβέρνηση της χώρας. Την αιχμαλωσία της πολιτικής και των μέσων μαζικής ενημέρωσης από ισχυρά συμφέροντα. Ένα Κράτος πελατειακό, που επέτρεπε "ειδική μεταχείριση" και φοροδιαφυγή, που διευκολύνεται και από ένα παγκόσμιο σύστημα που την παρακινεί.
Παρά την εντολή που λάβαμε όμως για βαθιές μεταρρυθμίσεις, οι αγορές δεν μας εμπιστεύονταν. Το κόστος δανεισμού εκτοξεύτηκε στα ύψη και αντιμετωπίζαμε μία άμεση χρεοκοπία.
Πήγα στις Βρυξέλλες για να ζητήσω μια κοινή απάντηση από μια Ενωμένη Ευρώπη. Κάτι τέτοιο τότε θα ηρεμούσε τις αγορές και θα μας έδινε το χρόνο να προχωρήσουμε στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις.
Αλλά χρόνος δεν μας δόθηκε....
Φανταστείτε τους εαυτούς σας στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης στις Βρυξέλλες. Εξαιρετικά δύσκολες διαπραγματεύσεις, η πρόοδος είναι εξαιρετικά αργή, η ένταση στα ύψη. Είναι πλέον 2 παρά 10 τα ξημερώματα.
Ένας Πρωθυπουργός φωνάζει
- "Γρήγορα, έχουμε μόνο 10 λεπτά".
Τον ερωτώ:
- "Γιατί; Έχουμε σοβαρές αποφάσεις να λάβουμε, χρειαζόμαστε χρόνο... "
Ένας άλλος Πρωθυπουργός παρεμβαίνει και λέει:
- "Χρειαζόμαστε μία συμφωνία τώρα. Σε 10 λεπτά ανοίγουν οι αγορές στην Ιαπωνία και θα έχουμε πανωλεθρία στην παγκόσμια οικονομία".
Σε αυτά τα 10 λεπτά λοιπόν, γρήγορα, ήρθαμε σε συμφωνία.
Αυτή τη φορά δεν ήταν οι στρατιωτικοί αλλά "οι αγορές" που κρατούσαν το όπλο στα κεφάλια όλων μας.
Αυτά που ακολούθησαν, ήταν οι πιο δύσκολες και επίπονες αποφάσεις της ζωής μου, οδυνηρές για μένα, περισσότερο, όμως, για τους συμπατριώτες μου.
Ακολούθησε η επιβολή περικοπών και βαριάς λιτότητας, σε πολλές περιπτώσεις σε αυτούς που δεν έφταιγαν για την κρίση.
Με τις θυσίες αυτές η Ελλάδα απέφυγε τη χρεοκοπία και την έξοδο από το Ευρώ. Η Ευρωζώνη απέφυγε μια κατάρρευση.
Έλεγαν τότε πως η Ελλάδα πυροδότησε την κρίση του Ευρώ και κάποιοι κατηγορούν εμένα για το τράβηγμα της σκανδάλης.
Νομίζω όμως, πως σήμερα, 3 χρόνια μετά, οι περισσότεροι συμφωνούν πως η Ελλάδα ήταν το σύμπτωμα ευρύτερων προβλημάτων, βαθύτερων αδυναμιών στο διεθνές σύστημα.
Αδυναμίες των δημοκρατιών μας.
Οι δημοκρατίες μας είναι παγιδευμένες από συστήματα, πολύ μεγάλα για να αποτύχουν ή σωστότερα, πολύ μεγάλα για να ελεγχθούν.
Οι δημοκρατίες μας είναι ευάλωτες μπροστά σε παίκτες της παγκόσμιας οικονομίας που μπορούν να αποφεύγουν νόμους, να αποφεύγουν να εισφέρουν το μερίδιό τους στη φορολογία, να αποφεύγουν περιβαλλοντικά ή εργασιακά standards.
Οι δημοκρατίες μας υπονομεύονται από την διογκούμενη ανισότητα και την συγκέντρωση της εξουσίας και της ισχύος στους λίγους.
Ισχυρά λόμπυ, διαφθορά, η ταχύτητα των αγορών ή απλά ο φόβος μιας επικείμενης καταστροφής, έχουν επιβάλλει περιορισμούς στη Δημοκρατία και στην δυνατότητά μας να οραματιζόμαστε και να σχεδιάζουμε καλύτερες εναλλακτικές λύσεις για τη ζωή μας.
Η Ελλάδα, βλέπετε, ήταν μόνο μία πρόγευση από τα "προσεχώς" για όλους μας.
Παραμένοντας οπτιμιστής, πίστευα πως η κρίση ήταν συνάμα και μία ευκαιρία για την Ελλάδα, την Ευρώπη και τον κόσμο, να προβούν σε δραστικές, δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις των θεσμών μας. Αντ' αυτού είχα μία δυσάρεστη εμπειρία
Στις Βρυξέλλες, ενώ προσπαθούσαμε απελπισμένα, ξανά και ξανά, να βρούμε κοινές λύσεις, συνειδητοποίησα πως απολύτως ΚΑΝΕΙΣ, ούτε ΈΝΑΣ ηγέτης, δεν έχει αντιμετωπίσει ξανά μία παρόμοια κατάσταση κρίσης. Ως Ευρώπη, ήμασταν όμηροι της συλλογικής μας άγνοιας. Και αφήσαμε τους φόβους μας να μας καθοδηγήσουν. Και οι φόβοι της Ευρώπης μας οδήγησαν στην τυφλή πίστη σε μια, δήθεν, ορθοδοξία της λιτότητας.
Αντί να φτάσουμε στη συλλογική σοφία των κοινωνιών μας και να επενδύσουμε σ' αυτή, επανήλθαμε σε πολιτικές πόζες. Και εξεπλάγη η Ευρώπη, όταν κάθε νέο μέτρο δεν έφερνε το τέλος της κρίσης.
Και ήταν εύκολο φυσικά να βρεθεί ο αποδιοπομπαίος τράγος της συλλογικής αυτής αποτυχίας της Ευρώπης. Ήταν βέβαια η Ελλάδα.
"Τιμωρείστε αυτούς τους ανήθικους, τους τεμπέληδες που πίνουν ούζο και χορεύουν Ζορμπά, Έλληνες. ΑΥΤΟΙ είναι το πρόβλημα", είπε τότε η Ευρώπη.
Βολική αλλά αβάσιμη και "στερεοτυπική" αντιμετώπιση. Και συχνά πονούσε περισσότερο από την ίδια τη λιτότητα.
«Το πρόβλημα δεν είναι η Ελλάδα»
Αλλά, σας προειδοποιώ, το πρόβλημα δεν είναι η Ελλάδα. Αντίθετα, ότι έγινε στη χώρα μου, ίσως αποτελέσει την "πατέντα" για την αντιμετώπιση διασυνοριακών προκλήσεων: Από την κλιματική αλλαγή, τη μετανάστευση μέχρι τους δημοσιονομικούς κανονισμούς.
Με το να εγκαταλείπουμε τη συλλογική μας δυνατότητα να οραματιζόμαστε, με το να πέφτουμε θύματα των φόβων μας, των στερεότυπων και των δογμάτων, με το να βγάζουμε τους πολίτες μας εκτός των διαδικασιών αντί να χτίζουμε τις διαδικασίες πάνω σε αυτούς, το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να δοκιμάζουμε την πίστη των λαών μας στους δημόσιους θεσμούς και την ίδια την δημοκρατική διαδικασία.
Δεν είναι συνεπώς παράξενο πως πολλοί πολιτικοί ηγέτες - και δεν εξαιρώ τον εαυτό μου - έχασαν την εμπιστοσύνη των πολιτών τους.
Όταν ένα εθνικό Κοινοβούλιο πρέπει να προστατευθεί από την Αστυνομία - κοινή εικόνα σε πολλά μέρη του κόσμου - τότε ξεκάθαρα, κάτι δεν πάει καλά στη Δημοκρατία μας.
Για το λόγο αυτό ακριβώς ζήτησα να γίνει δημοψήφισμα στην Ελλάδα, ώστε οι Έλληνες πολίτες να αποφασίσουν για τους όρους του πακέτου διάσωσης.
Πολλοί Ευρωπαίοι ηγέτες τότε αντέδρασαν έντονα. «Δεν μπορείς να το κάνεις αυτό, οι αγορές θα τρελαθούν», μου έλεγαν.
«Πριν ξανακερδίσουμε την εμπιστοσύνη των αγορών, πρέπει να ξανακερδίσουμε την εμπιστοσύνη των πολιτών» ήταν η απάντησή μου.
Από τη στιγμή που έφυγα από την Πρωθυπουργία, είχα τον απαραίτητο καιρό για περισυλλογή. Έχουμε μετριάσει την καταιγίδα και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Και είμαι βέβαιος πως η Ελλάδα θα τα καταφέρει.
Η πρόκληση όμως για μας τους Ευρωπαίους παραμένει. Να κάνουμε πολλά περισσότερα. Να επαναφέρουμε τη σταθερότητα, την ελπίδα και την εμπιστοσύνη των πολιτών μας.
Αν πολιτική είναι η δυνατότητα να οραματιζόμαστε, η νεανική ανεργία στο 60% είναι η απτή απόδειξη πως μας λείπει το όραμα, αν όχι η συμπόνια.
Μέχρι σήμερα αντιμετωπίζουμε την κρίση με οικονομικά κριτήρια, κυρίως λιτότητα.
Βεβαίως και μπορούσαμε, ως Ευρώπη, να είχαμε διαφορετική στρατηγική, πράσινη ανάπτυξη για πράσινες δουλειές, αμοιβαίο χρέος, ευρωομόλογα για να υποστηρίξουν τις υπό πίεση χώρες.
Πιστεύω όμως πως το πρόβλημά μας δεν είναι τόσο οικονομικό, όσο δημοκρατικό.
Ας δοκιμάσουμε κάτι άλλο. Ας δοκιμάσουμε να βάλουμε περισσότερη δημοκρατία στην εξίσωση που πρέπει να λύσουμε.
Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν στη "σοφία των πολλών". Η Δημοκρατία δεν μπορούσε να λειτουργήσει αν οι πολίτες δεν συμμετείχαν, αν δεν αναλάμβαναν δημόσιες ευθύνες στην καθημερινή άσκηση πολιτικής. Απλοί πολίτες, επιλεγμένοι με κλήρωση, απάρτιζαν δημόσιες επιτροπές που βοηθούσαν στη λήψη σημαντικών αποφάσεων καθημερινά. Η επιστήμη, το θέατρο, η φιλοσοφία, η εξάσκηση του νου και του σώματος αποτελούσαν στοιχεία της καθημερινότητας.
Ήταν μια συνεχής εκπαίδευση στη συμμετοχή.
Όσοι αποστρέφονταν την πολιτική, αποκαλούνταν "ιδιώτες" (idiots). Ιδιώτης ήταν αυτός που τον ενδιέφερε μόνο ο εαυτός του. Αποκλεισμένος και απομονωμένος, ήταν αυτός που δεν ενδιαφερόταν ή δεν συμμετείχε στα δημόσια πράγματα.
Το μέρος που οι πολίτες συμμετείχαν στα κοινά ονομαζόταν "Αγορά". Και είχε διπλό νόημα. Ήταν και η αγορά με τη σημερινή έννοια αλλά και ένας τρόπος δημόσιας συνέλευσης - σύσκεψης. Οικονομία και πολιτική ήταν έννοιες ενωμένες, προσβάσιμες σε όλους τους πολίτες, γιατί κάθε μία έφερνε ισχύ στους πολίτες, στο "Δήμο".
Δημοκρατία!
Πάνω από την Κυβέρνηση και πάνω από τις αγορές ήταν η διακυβέρνηση των πολιτών.
Σήμερα έχει παγκοσμιοποιηθεί η Οικονομία αλλά όχι και η Δημοκρατία και οι θεσμοί της. Οι πολιτικοί μας περιορίζονται στη στενή τοπικιστική άσκηση πολιτικής και οι πολίτες είναι η λεία δυνάμεων που ενεργούν πέρα από κάθε έλεγχο.
Πως, όμως, μπορούμε να επανενώσουμε τα δύο μισά της "Αγοράς", την οικονομία και την πολιτική; Πως "εκδημοκρατίζουμε" την παγκοσμιοποίηση;
Πως εξασφαλίζουμε τη δυναμική του "Δήμου";
Εδώ ακριβώς μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο η Ευρώπη. Η Ευρώπη, παρά τις ατέλειες και τις πρόσφατες αποτυχίες της, είναι παγκοσμίως το πιο επιτυχημένο διασυνοριακό πείραμα Ειρήνης.
Ας την οραματιστούμε ξανά ως το πεδίο μιας παγκοσμιοποιημένης Δημοκρατίας.
Να σχεδιάσουμε μια Ευρωπαϊκή "Αγορά", όχι μόνο για αγαθά και υπηρεσίες αλλά και για τους πολίτες. Να μάθουμε από την ανταλλαγή ιδεών, καινοτομίας, διαπολιτισμικής τέχνης, συμμετοχής (online και offline) και δημιουργικών λύσεων.
Ας οραματιστούμε τους πολίτες της Ευρώπης να ψηφίζουν απευθείας τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επιτροπές πολιτών, διαλεγμένους από κλήρωση να συμμετέχουν στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, έστω και πολύπλοκων. Πανευρωπαϊκά δημοψηφίσματα που οι πολίτες να ψηφίζουν ως νομοθέτες μελλοντικών συνθηκών.
Ας ενδυναμώσουμε τους ανέργους με υποτροφίες και κουπόνια για να σπουδάσουν ή και να μετεκπαιδευτούν, όπου αυτοί θέλουν στην Ευρώπη.
Να μια ιδέα: Γιατί να μην έχουμε τους πρώτους Ευρωπαίους πολίτες με το να δώσουμε στους μετανάστες Ευρωπαϊκή Ιθαγένεια και όχι Ελληνική, ή Γερμανική ή Γαλλική;
Η οικοδόμηση της κοινής μας ταυτότητας είναι η οικοδόμηση της δικής μας Δημοκρατίας.
Η πολιτική εκπαίδευση των πολιτών μας να είναι η συμμετοχή τους στα κοινά.
Η Ευρώπη να γίνει έργο των πολιτών της, όχι μιας αποκομμένης ελίτ.
Να ενισχύσουμε τη συμμετοχή, ώστε η ποικιλία εθνών, φυλών, φύλων και εθνικοτήτων, να οικοδομεί την εμπιστοσύνη και την αλληλεγγύη, ΟΧΙ τον αποκλεισμό και την ξενοφοβία.
Μια Ευρώπη ΑΠΟ και ΓΙΑ τους πολίτες, όχι για τις ελίτ. Ένα πείραμα εμβάθυνσης και εξάπλωσης Δημοκρατίας, πέρα από εθνικά σύνορα.
Κάποιοι μπορεί να με χαρακτηρίσουν ως ονειροπόλο γιατί τοποθετώ την πίστη μου στην ισχύ των πολιτών.
Μετά από δεκαετίες στην πολιτική είμαι και ρεαλιστής. Ήμουν και είμαι μέρος του σημερινού πολιτικού συστήματος. Τα πράγματα όμως πρέπει να αλλάξουν. Πρέπει να ανακτήσουμε την πολιτική ως τη συλλογική μας ισχύ, να οραματιστούμε ξανά και να σχεδιάσουμε ένα καλύτερο κόσμο.
Αυτή, όμως, η ανατρεπτική δύναμη της Αλλαγής δεν θα έρθει με τις πολιτικές του σήμερα.
Η ανάκτηση των δημοκρατικών πολιτικών θα έρθει από ΕΣΑΣ. ΟΛΟΥΣ ΕΣΑΣ.
Από τον καθένα που συμμετέχει στην παγκόσμια ανταλλαγή ιδεών, είτε σε αυτό το χώρο, έξω από δω, online ή τοπικά, όπου ζει.
Από τον καθένα που στέκεται απέναντι στην αδικία και την ανισότητα.
Από τον καθένα που στέκεται απέναντι σε όποιον κηρύττει τον ρατσισμό αντί της αλληλεγγύης, τον δογματισμό αντί της κριτικής σκέψης, τον "ελιτισμό" αντί της Δημοκρατίας.
Από τον καθένα που στέκεται απέναντι στην ανεξέλεγκτη ισχύ, όπως κι αν αυτή εκφράζεται, είτε από απολυταρχικούς ηγέτες, είτε από μια πλουτοκρατία που αποκρύβει κεφάλαια σε φορολογικούς παραδείσους, είτε από ισχυρά λόμπι που προστατεύουν ισχυρά συμφέροντα.
Εκείνους, τους συμφέρει να είμαστε όλοι "ιδιώτες". Ας μην γίνουμε!».

Δείτε το βίντεο από την εκδήλωση:

Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Δρακόντεια είναι τα μέτρα ασφαλείας γύρω από το ξενοδοχείο Grove στο Χερτφορντσάϊρ, όπου από το πρωί της Πέμπτης καταφθάνει η παγκόσμια ελίτ της πολιτικής και επιχειρηματικής σκηνής για τη φετινή συνεδρίαση της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ.

Ηδη αρκετά από τα μέλη της Λέσχης έχουν περάσει τις πύλες του ξενοδοχείου Grove...χρησιμοποιώντας τη λιμουζίνα με τα φιμέ τζάμια που έχει επιστρατευθεί αποκλειστικά για αυτή την περίσταση. 
g
Μεταξύ των 130 συμμετεχόντων βρίσκονται στελέχη εταιρειών όπως η Amazon και η Google, πολιτικοί όπως η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ και ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, αλλά και μέλη βασιλικών οικογενειών.

Τα μέτρα ασφαλείας γύρω από το ξενοδοχείο Grove όπου διεξάγεται η φετινή συνεδρίαση της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ είναι κάτι παραπάνω από δρακόντεια. Η αστυνομία έχει στήσει μπλόκα σε όλους τους δρόμους γύρω από αυτό, αποκλείοντας την πρόσβαση σε όποιον δεν περιλαμβάνεται στη λίστα των συμμετεχόντων και αποτρέποντας σε περίεργους και διαδηλωτές να πλησιάσουν.

Αστυνομικοί είναι ακροβολισμένοι σε όλο το χώρο γύρω από το ξενοδοχείο, κάμερες ασφαλείας καταγράφουν τα πάντα, ενώ ένα ελικόπτερο επιτηρεί το χώρο από αέρος. Παράλληλα, οι μαύρες κουρτίνες που έχουν τοποθετηθεί σε όλα τα παράθυρα και τις μπαλκονόπορτες του ξενοδοχείου κλείνουν «την πόρτα» στα αδιάκριτα βλέμματα.

Η τεράστια αστυνομική επιχείρηση που στήθηκε για την περιφρούρηση της τετραήμερης συνεδρίασης της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ έχει προκαλέσει σάλο αντιδράσεων καθώς όπως αναφέρουν διεθνή μέσα ενημέρωσης το κόστος της θα φθάσει στα 2 εκατ. δολάρια τα οποία θα πληρώσουν, ουσιαστικά, οι Βρετανοί φορολογούμενοι.


Πηγή
Continue reading
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)