Μου είναι ακατάληπτος ο μηχανισμός των κρυπτονομισμάτων, με τρομάζει η πρόθεση του Facebook να προωθήσει το Libra, μου είναι απεχθής η κυβέρνηση του φασιστοειδούς Σαλβίνι. Αλλά ο τρόπος που αντιδρούν οι κεντροτραπεζίτες στο ενδεχόμενο να υπάρξουν νομίσματα εκτός από όσα ελέγχουν οι ίδιοι είναι εξοργιστικός και ταυτόχρονα διασκεδαστικός.
Bitcoin, Blockchain, Libra, mini-BOT. Η καχυποψία με την οποία προσπερνάμε τους ακατάληπτους όρους υποθέτω ότι δεν διαφέρει από τον σχεδόν μεταφυσικό φόβο με τον οποίο αντιμετώπισαν οι Κινέζοι του 7ου μ.Χ. αιώνα ή οι Ευρωπαίοι του 17ου –πόσο πίσω η Δύση από την Ανατολή!– τα πρώτα χαρτονομίσματα που αντικατέστησαν τα χρυσά, τα ασημένια, τα χάλκινα, τα μολυβένια. Ανόητος φόβος τότε, καθώς το κόστος παραγωγής χαρτιού και εκτύπωσής του με παραστάσεις δύσκολα αντιγράψιμες μπορεί να ξεπερνούσε το κόστος κοπής ενός ασημένιου νομίσματος.
Δυστυχώς, ο ανορθολογισμός έχει αποδειχθεί μέγεθος ευθέως ανάλογο με την ανθρώπινη ευφυΐα. Σήμερα έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη σε ένα κομμάτι πορτοκαλί χαρτί που γράφει 50 ευρώ, αρκεί να ξέρουμε ότι έχει τυπωθεί με τη βούλα ενός κεντρικού τραπεζίτη, με κόστος το πολύ 10 λεπτών, κι όχι με τον κόπο ενός επιδέξιου παραχαράκτη και με κόστος εικοσαπλάσιο και με την αβάσιμη πεποίθηση ότι ο δεύτερος είναι απατεών, ενώ ο πρώτος όχι.
Προ μηνός το ιταλικό Κοινοβούλιο υπερψήφισε πρόταση του συνασπισμού Λέγκας - Πέντε Αστέρων να εξετάσει η κυβέρνηση το ενδεχόμενο δημιουργίας παράλληλου νομίσματος, του «mini-BOT», για να ξεφορτωθεί οφειλές προς φορολογούμενους και προμηθευτές. Οχι πολλά, 70-100 δισ. από το ιταλικό χρέος 1,5 τρισ. ευρώ – το βουνό από σκατά που πάνω του ισορροπεί η ευρωζώνη.
Παράλληλο νόμισμα, ε; Σας θυμίζει κάτι, ή ξεχάσατε όσα συζητιούνταν κι εδώ το πρώτο εξάμηνο του 2015, από ανθρώπους σοβαρούς και μη, για το παράλληλο νόμισμα, τα IOU, την Αργεντινή, πριν η μικρή «Πρωτηφοραριστερά» πέσει στον λάκκο του τρίτου μνημονίου; Τότε, η σκέψη και μόνο είχε καταγγελθεί ως εθνική προδοσία, φιλελέδες και μενουμευρωπιστές απαιτούσαν κρεμάλες στο Σύνταγμα και οι νομισματοκράτες Φρανκφούρτης - Βρυξελλών έκοψαν την παροχή ευρω-οξυγόνου, μέχρι ο ασθενής να πεθάνει από ασφυξία ή να υπογράψει δήλωση μετανοίας.
Πληγές που ξύνω, ο αλήτης…
Βεβαίως, άλλο Ελλάδα, άλλο Ιταλία – τελικά το μέγεθος είναι το παν. Το ευρω-ιερατείο αντέδρασε συγκρατημένα στην ιταλική αποκοτιά με το παράλληλο νόμισμα, αλλά η ΕΚΤ αδύνατον να κρύψει τις φλύκταινές της. Τι θα είναι τα ιταλικά «mini-BOT»; Θα είναι κανονικά νομίσματα, ανταγωνιστικά με το ευρώ; «Είτε θα είναι χρήματα είτε θα είναι χρέος, τρίτη πιθανότητα δεν υπάρχει» είπε ο «σοφός» Ντράγκι. Και κάπως έτσι ο ίδιος και όλοι οι «σοφοί» του G7, του G20 ή του G180, που υπερασπίζονται το μονοπώλιο των εθνικών νομισμάτων τους, αντιμετωπίζουν το ενδεχόμενο ανταγωνισμού από παράλληλα νομίσματα, κρυπτονομίσματα και ψηφιακά νομίσματα.
Ωστε έτσι, λοιπόν: ή θα είναι χρήματα ή χρέος. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη πολιτική απάτη από αυτό το δίλημμα. Γιατί το χρήμα είναι χρέος: είναι η στοιχειώδης αλήθεια που οφείλαμε να έχουμε αφομοιώσει από την κρίση του 2008. Από τη χαμένη δεκαετία στη διάρκεια της οποίας οι κεντρικές τράπεζες μετέτρεψαν σάπιο πιστωτικό χρήμα 30 τρισ. δολαρίων πρώτα σε κρατικό χρέος, έπειτα σε νέο χρήμα, φθηνό χρήμα –χρήμα που βύθισε χώρες στη χρεοκοπία και κοινωνίες στη δυστυχία, χρήμα από το ελικόπτερο, από τα νομισματοκοπεία ή την ποσοτική χαλάρωση–, για να καταλήξει πάλι στις τράπεζες, τους αυθεντικούς παραγωγούς χρήματος, χρέους και κρίσεων. «Ασε με να εκδίδω τα χρήματα ενός έθνους, και δεν με ενδιαφέρει ποιος φτιάχνει τους νόμους του», έλεγε ο Ρότσιλντ, ιδρυτής της πιστωτικής αυτοκρατορίας που εξέδωσε το ιδρυτικό δάνειο του νέου ελληνικού κράτους το 1830, αυτό που ξεπληρώθηκε με αίμα και σκάνδαλα.
Αγαπητοί κεντροτραπεζίτες, νομισματοκράτες και τραπεζοκράτες, κόψτε την πλάκα, το πρόβλημά σας δεν είναι αν η Ιταλία θα έχει παράλληλο νόμισμα, αν η Facebook φτιάξει παγκόσμιο ψηφιακό νόμισμα, αν οι διαχειριστές κρυπτονομισμάτων κάνουν ξέπλυμα ή ναρκεμπόριο – δεν είστε λιγότερο απατεώνες από αυτούς. Θέλετε μόνο να ελέγχετε το οξυγόνο του κόσμου. «Non oletis pecunia, sed sanguis» («Δεν μυρίζετε χρήμα, αλλά αίμα»).
ΘΕΩΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΞΙΑ
Οι τραπεζίτες κατέχουν τη Γη. Ακόμα και αν τους την πάρετε πίσω, αν τους αφήσετε τη δύναμη να δημιουργούν χρήματα, με μια μολυβιά θα δημιουργήσουν αρκετά για να την αγοράσουν ξανά... Αν τους αφαιρέσετε αυτή τη δύναμη, όλες οι μεγάλες περιουσίες τους, όπως η δική μου, θα εξαφανιστούν, και πρέπει να εξαφανιστούν, γιατί τότε αυτός ο κόσμος θα είναι ένας καλύτερος και πιο χαρούμενος κόσμος για να ζήσει κάποιος. Αλλά αν θέλετε να συνεχίσετε να είστε σκλάβοι των τραπεζών και να πληρώνετε το κόστος της ίδιας σας της σκλαβιάς, τότε αφήστε τους τραπεζίτες να δημιουργούν χρήματα και να ελέγχουν την πίστωση.
Sir Josiah Stamp, διευθυντής της Τραπέζης της Αγγλίας (1928-1941)
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
