Articles by "Natura"

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Natura. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Το συνολικής έκτασης 1.993 στρεμμάτων δάσος της Βαλανιδορράχης, που βρίσκεται στον Δήμο Πάργας του νομού Πρεβέζης, επιδικάστηκε σε ιδιώτες με βάση δικαστικές αποφάσεις με τις οποίες έγιναν δεκτοί οι ισχυρισμοί των ιδιωτών, που εμφανίστηκαν ως «συγκύριοι» οθωμανικών τίτλων και ενώ το Δημόσιο κατέχει ποσοστό 20% επί του δάσους.

Το δάσος της Βαλανιδορράχης, ένα δάσος παράκτιο εξαιρετικού φυσικού κάλλους, κόσμημα της ακτογραμμής της Ηπείρου, που αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα ενός οικοσυστήματος χαρακτηρισμένου σχεδόν εξ ολοκλήρου ως Νatura 2000 στις εκβολές του Δέλτα του Αχέροντα, με υδροβιότοπο και τέσσερις παραλίες, παραδόθηκε σε χέρια ιδιωτών.

Οσο κι αν φαίνεται αδιανόητο, το συνολικής έκτασης 1.993 στρεμμάτων δάσος της Βαλανιδορράχης, που βρίσκεται στον Δήμο Πάργας (πρώην Φαναρίου) του νομού Πρεβέζης, επιδικάστηκε σε ιδιώτες με βάση δικαστικές αποφάσεις που εκδόθηκαν επί αγωγής διανομής του, με τις οποίες έγιναν δεκτοί οι ισχυρισμοί των ιδιωτών που εμφανίστηκαν ως «συγκύριοι» οθωμανικών τίτλων, και ενώ το Δημόσιο κατέχει ποσοστό 20% επί του δάσους.

Σε έρευνα στην Τουρκία δεν βρέθηκε κανένας τίτλος κτήσης από την οθωμανική περίοδο.

Ολα ξεκίνησαν το 1913, όταν η Ηπειρος απελευθερώνεται. Τα δάση και τα λιβάδια που ανήκαν πριν από την απελευθέρωση στο τουρκικό δημόσιο, περιέρχονται αντίστοιχα στο ελληνικό «δικαιώματι πολέμου».

Το 1923 απαλλοτριώνεται όλη η περιοχή Φαναρίου μαζί και το δάσος της Βαλανιδορράχης. Το δάσος παραχωρήθηκε -όχι κατά κυριότητα καθώς ήταν πλέον δημόσιο- στους κατοίκους, προκειμένου να έχουν δικαίωμα βόσκησης. Τον Ιανουάριο του 1927 δύο Οθωμανοί μπέηδες του Μαργαριτίου διεκδίκησαν δικαστικά 750 στρέμματα δάσους και τα «κέρδισαν» με απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου του υπουργείου Γεωργίας των Αθηνών.

Λίγους μήνες μετά, τον Ιούλιο του 1927, αυτά τα 750 στρέμματα απαλλοτριώνονται για δεύτερη φορά και αποζημιώνονται από την Επιτροπή Απαλλοτριώσεων Πρέβεζας και οι δύο μπέηδες λαμβάνουν το ποσό των 70.968 δραχμών. Αυτή η απόφαση ήταν και η οριστική. Εντούτοις το 1931 οι μπέηδες πωλούν σε τρεις Παργινούς τη δημόσια γη με την προγενέστερη απόφαση του Ιανουαρίου του 1927.



Με τη διαφορά ότι τα 750 στρέμματα της απόφασης γίνονται 2.000 στην αγοροπωλησία. Και αυτά συνέβησαν όταν το 1931 δεν υπήρχαν μπέηδες στην Ελλάδα. Εν τω μεταξύ μέσα στα 80 χρόνια που πέρασαν οι κάτοικοι της περιοχής βόσκουν τα ζώα τους στο δάσος και το προστατεύουν ως δημόσιο αγαθό χωρίς καμιά ενόχληση και σιγά σιγά μετατρέπουν τις τέσσερις υπάρχουσες παραλίες Αλωνάκι, Αμόνι, Σκάλα και Ορμο του Οδυσσέα σε θέρετρο αξιώσεων.

Από το 2011 19 ιδιώτες, κάποιοι ως απόγονοι των φερόμενων ως αρχικών «αγοραστών», αρχίζουν να διεκδικούν ξανά το δάσος. Είναι η χρονιά που με «μαρτυρία» ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων υπάλληλου του Δασαρχείου Πρέβεζας το δικαστήριο τους επιδικάζει 1.993 στρέμματα. Το Δημόσιο, ενώ παραστάθηκε στα δικαστήρια, δεν υπερασπίστηκε τη δημόσια περιουσία. Το εντυπωσιακό είναι ότι οι καταπατητές δήλωσαν ότι έχασαν τον τίτλο ιδιοκτησίας και στήριξαν τη διεκδίκησή τους στη μαρτυρία του Δασαρχείου. Το 2017 οι ιδιώτες καταφέρνουν να κατοχυρώσουν δικαστικά την ιδιοκτησία τους επί του δάσους και επιπρόσθετα οι απόγονοι των καταπατητών ενσωματώνουν επιπλέον 187 στρέμματα από το διπλανό δάσος Λούτσας.



Με την «προίκα» των 1.993 συν 187 στρεμμάτων δάσους οι ιδιώτες υπέβαλαν μελέτη για τη δημιουργία χώρου δασικής αναψυχής στις 23/12/2020, συνολικής δαπάνης 140.120 ευρώ, με δημιουργία πάρκου με ξύλινες περιφράξεις, 195 θέσεις πάρκινγκ, αθλητικές δραστηριότητες, εγκαταστάσεις για πικ νικ και παραχώρηση πρόσβασης στις παραλίες.

Η μελέτη εγκρίνεται και υπογράφεται σχετική απόφαση από τον συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Ηπείρου-Δυτικής Μακεδονίας, Βασίλειο Μιχελάκη, τη Διεύθυνση Δασών Πρέβεζας και τη Διεύθυνση Περιβάλλοντος και Χωρικού σχεδιασμού της Π.Ε. Πρέβεζας, χωρίς καμία περιβαλλοντική μελέτη. Η απαλλαγή από τη διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης για τη μελέτη των φερόμενων ως ιδιοκτητών έγινε με τη σημείωση από την αρμόδια υπηρεσία ότι «...δεν εξετάζει το ισχύον ιδιοκτησιακό καθεστώς…». Αντίθετα, ο αρμόδιος Φορέας Διαχείρισης Καλαμά-Αχέροντα γνωμοδότησε αρνητικά.



Σημειώνεται ότι οι ιδιώτες εκπόνησαν τη μελέτη βασιζόμενοι στον νόμο Φάμελλου για τους χώρους δασικής αναψυχής, βασική προϋπόθεση του οποίου αποτελεί η ύπαρξη άνω των 2.000 στρεμμάτων. Ετσι τα επιπλέον 187 στρέμματα δημόσιας γης που εξασφάλισαν οι συνιδιοκτήτες αποδείχτηκαν «κλειδί» γι’ αυτούς, αφού ξεπέρασαν τα όρια του νόμου φτάνοντας τα 2.180,70 στρέμματα.

Οταν το 2020 γνωστοποιήθηκε ότι το δάσος και οι τέσσερις παραλίες του έχουν επιδικαστεί σε ιδιώτες, κάτοικοι της περιοχής προχώρησαν στη σύσταση της Επιτροπής Αγώνα Φαναρίου για τη διάσωση του δάσους της Βαλανιδορράχης. Και έχοντας γνώση ότι χρησικτησία στα δάση δεν υφίσταται, αλλά απαιτείται τίτλος ιδιοκτησίας, αναζήτησαν τον τίτλο στην αρμόδια αρχή της Δημοκρατίας της Τουρκίας και συγκεκριμένα στη Γενική Διεύθυνση Κτηματολογίου και Υποθηκοφυλακείων.

Και αυτό διότι επί οθωμανικής αυτοκρατορίας με τον νόμο «Περί Ταπίων» (1856) θεωρούνταν ιδιωτικά μόνο τα δάση που κατέχονταν με ταπί, το οποίο φέρει το μονόγραμμα του σουλτάνου, ένα καλλιγραφικό έμβλημα που ονομάζεται τουγρά. Ωστόσο η τούρκικη υπηρεσία δεν βρήκε καμία εγγραφή στον τίτλο «υπ’ αριθμόν 48 μηνός Ιανουαρίου 1317/1902». Συνεπώς ό τίτλος που οι συνιδιοκτήτες δήλωσαν στα δικαστήρια ότι παρά τις αναζητήσεις τους «χάθηκε», λόγος για τον οποίο δεν προσκομίστηκε, δεν υπάρχει. Ετσι λογικά αυτό που θα έπρεπε να παραμένει σε ισχύ είναι ότι το δάσος έχει περιέλθει στο Ελληνικό Δημόσιο από το 1913.



Μετά από αυτό η Επιτροπή Αγώνα Φαναρίου απέστειλε υπόμνημα μαζί με το νέο αδιάσειστο στοιχείο στον πρωθυπουργό, τα αρμόδια υπουργεία, το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους και την Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου ζητώντας αναψηλάφηση της απόφασης του Εφετείου Ιωαννίνων του 2014, με την οποία οι καταπατητές «νομιμοποίησαν» δικαιώματα επί του δάσους, ώστε αυτή να ανατραπεί.

«Το δάσος Βαλλανιδοράχης είναι συνιδιόκτητο κατά τα 4/5 από ιδιώτες-εντολείς μου και κατά το 1/5 από το Ελληνικό Δημόσιο. Αυτό ισχύει για περισσότερα από 100 χρόνια και είναι καταχωρισμένο στο υποθηκοφυλακείο. Εκτός από νόμιμους τίτλους, υπάρχει και απόφαση του Αρείου Πάγου που επιβεβαιώνει τα ανωτέρω» έχει δηλώσει στον τοπικό Τύπο ο δικηγόρος των φερόμενων ως ιδιοκτητών του δάσους, Απόστολος Τάσσης. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι «δεν υφίσταται νομική δυνατότητα αναψηλάφησης».

«Το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους - Δικαστικό Γραφείο Ιωαννίνων, στο οποίο βρίσκεται αυτή τη στιγμή το θέμα της αναψηλάφησης, οφείλει να υπερασπιστεί τα συμφέροντα του Δημοσίου και της τοπικής κοινωνίας. Η προηγούμενη “λαθεμένη” στάση του δεν μπορεί να αποτελέσει άλλοθι για ακόμη ένα “λάθος”. Και, προφανώς, η υπόθεση δεν μπορεί να ανατεθεί και πάλι σε εκείνον που την έχασε σε προηγούμενη δίκη. Η κυβέρνηση οφείλει να επιδείξει την αναγκαία πολιτική βούληση κατοχυρώνοντας το δημόσιο χαρακτήρα του δάσους τόσο με διοικητικές όσο και με νομοθετικές πρωτοβουλίες, εάν απαιτηθεί» αναφέρει η Επιτροπή.

Το ζήτημα έφτασε στη Βουλή τις 31 Αυγούστου με ερώτηση που κατατέθηκε από τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., Ευκλείδη Τσακαλώτο, ο οποίος κατάγεται από την περιοχή, μαζί με τους βουλευτές της Ηπείρου που ζήτησαν από την κυβέρνηση να διασφαλίσει με κάθε τρόπο τα συμφέροντα του Δημοσίου, λαμβάνοντας υπόψη τα νέα στοιχεία που έχει προσκομίσει η Επιτροπή Αγώνα Φαναρίου.

Ωστόσο η ερώτησή τους δεν έχει απαντηθεί μέχρι σήμερα. Στις 2 Νοεμβρίου παρόμοια ερώτηση για την προστασία του δάσους της Βαλανιδορράχης υπέβαλε στη Βουλή και η Κ.Ο. του ΜέΡΑ25. Στην ερώτηση του ΜέΡΑ25 το υπουργείο Οικονομικών αποποιήθηκε τις ευθύνες του, καθώς η υπόθεση «εκφεύγει των αρμοδιοτήτων του», ενώ ο υπουργός Δικαιοσύνης, Κωνσταντίνος Τσιάρας, απάντησε στις αρχές Δεκεμβρίου, προτρέποντας όποιους έχουν στοιχεία να τα καταθέσουν στον εισαγγελέα σαν να πρόκειται για ποινική υπόθεση. Οι δε υπουργοί Εσωτερικών και Περιβάλλοντος δεν έχουν απαντήσει ακόμα.




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Η Ελληνίδα ευρωβουλευτής Μαρία Σπυράκη, ενημέρωσε την Κομισιόν για τους κινδύνους που ενσκήπτουν στη χλωρίδα και πανίδα του οικοτόπου

Οι ελληνικές αρχές πρέπει να διασφαλίσουν την αποτελεσματική προστασία και την κατάλληλη διαχείριση των περιοχών του δικτύου Natura2000 στην Επανομή, έτσι ώστε να αποφευχθεί η υποβάθμιση των οικοτόπων και η σημαντική όχληση των προστατευόμενων ειδών.

Την απάντηση αυτή έδωσε, ο Επίτροπος για το Περιβάλλον, τους Ωκεανούς και την Αλιεία, Βιργκίνιους Σινκέβιτσιους, στην ερώτηση της ευρωβουλευτή της ΝΔ-ΕΛΚ, Μαρίας Σπυράκη.

Η Ελληνίδα ευρωβουλευτής, ενημέρωσε την Κομισιόν για τους κινδύνους που ενσκήπτουν στη χλωρίδα και πανίδα του οικοτόπου, κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες στις δύο προστατευόμενες περιοχές του δικτύου NATURA2000 στην Επανομή, από την ανεξέλεγκτη ανθρώπινη δραστηριότητα, όπως διέλευση οχημάτων 4Χ4, αγώνες μοτοκρός και παράνομες κατασκηνώσεις, ζητώντας να πληροφορηθεί εάν υπάρχουν διαθέσιμα κονδύλια για την προστασία του.

Ειδικότερα ο κ. Σινκέβιτσιους στην απάντησή του αναφέρει, ότι «τα διαρθρωτικά ταμεία 2014-2020 στηρίζουν δράσεις για την προστασία του περιβάλλοντος και το περιφερειακό πρόγραμμα της Κεντρικής Μακεδονίας παρέχει 107,3 εκατ.ευρώ για το σκοπό αυτό. Επίσης, στο πλαίσιο του εθνικού προγράμματος για το περιβάλλον έχουν προβλεφθεί πρόσθετα κονδύλια με σκοπό τη διατήρηση και την προστασία των περιοχών Natura, συμπεριλαμβανομένης της στήριξης των προστατευόμενων περιοχών του Θερμαϊκού κόλπου».

Ο Επίτροπος Σινκέβιστιους, υπενθύμισε ότι «το Δεκέμβριο του 2020 το Δικαστήριο της ΕΕ καταδίκασε την Ελλάδα για τη μη θέσπιση των αναγκαίων στόχων και μέτρων διατήρησης για 239 τόπους κοινοτικής σημασίας, συμπεριλαμβανομένου του GR 1220012. Η Ελλάδα πρέπει να συμμορφωθεί με την απόφαση του Δικαστηρίου».

Η ερώτηση της ευρωβουλευτή Μαρίας Σπυράκη έχει ως εξής:

Κατά μήκος του παράκτιου τμήματος της Επανομής στη Θεσσαλονίκη εκτείνονται δύο προστατευόμενες περιοχές του δικτύου NATURA2000: η Ζώνη Ειδικής Προστασίας «Λιμνοθάλασσα Επανομής» (GR1220011) και η Ειδική Ζώνη Διατήρησης «Λιμνοθάλασσα Επανομής και Θαλάσσια Παράκτια Ζώνη» (GR 1220012). Σύμφωνα με καταγγελίες πολιτών και οργανώσεων, ο οικότοπος κινδυνεύει, ιδίως τους καλοκαιρινούς μήνες, από την ανεξέλεγκτη ανθρώπινη δραστηριότητα στην περιοχή. Συγκεκριμένα, διαπιστώνεται συχνή διέλευση οχημάτων 4X4 και διενέργεια αγώνων μοτοκρός επί των αμμοθινών, καθώς και εγκατάσταση παράνομων κατασκηνώσεων που θέτουν σε κίνδυνο την πανίδα και τη χλωρίδα του οικοτόπου.

Ενόψει των ανωτέρω, ερωτάται η Επιτροπή:

1. Τι στοιχεία έχει στη διάθεσή της για την προστασία των προστατευόμενων περιοχών NATURA2000 της Επανομής και πώς αποτιμά την αποτελεσματικότητα των μέτρων που έχουν θεσπιστεί;
2. Υπάρχουν διαθέσιμα κονδύλια που θα μπορούσε να αξιοποιήσει η Ελλάδα, ως κράτος μέλος της ΕΕ, και η τοπική αυτοδιοίκηση στην οποία υπάγεται ο οικότοπος, μέσω της συμμετοχής της σε ειδικά προγράμματα, προκειμένου να ενισχυθεί η προστασία και η διατήρησή του;

Η απάντηση του Επιτρόπου Βιργκίνιους Σινκέβιτσιους έχει ως εξής:

Ο καθορισμός των μέτρων διατήρησης στις περιοχές Natura 2000 αποτελεί ευθύνη των αρμόδιων αρχών κάθε κράτους μέλους. Ως εκ τούτου, οι ελληνικές αρχές πρέπει να διασφαλίσουν την αποτελεσματική προστασία και την κατάλληλη διαχείριση των περιοχών του δικτύου Natura 2000 στην Επανομή σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του άρθρου 6 της οδηγίας για τους οικοτόπους και του άρθρου 4 της οδηγίας για τα πτηνά, έτσι ώστε να αποφευχθεί η υποβάθμιση των οικοτόπων και η σημαντική όχληση των προστατευόμενων ειδών. Ορισμένες πληροφορίες σχετικά με τα μέτρα διατήρησης για την ειδική ζώνη διατήρησης (ΕΖΔ) GR 1220012 διατίθενται στο τυποποιημένο έντυπο δεδομένων για τον οικότοπο.

Ωστόσο, τον Δεκέμβριο του 2020 το Δικαστήριο της ΕΕ καταδίκασε την Ελλάδα για τη μη θέσπιση των αναγκαίων στόχων και μέτρων διατήρησης για 239 τόπους κοινοτικής σημασίας, συμπεριλαμβανομένου του GR 1220012. Η Ελλάδα πρέπει να συμμορφωθεί με την απόφαση του Δικαστηρίου θεσπίζοντας και εφαρμόζοντας ειδικούς ανά τόπο στόχους διατήρησης και τα αναγκαία μέτρα διατήρησης για το σύνολο των τόπων αυτών.

Τα διαρθρωτικά ταμεία 2014-2020 στηρίζουν δράσεις για την προστασία του περιβάλλοντος και την αποτελεσματική χρησιμοποίηση των πόρων και το περιφερειακό πρόγραμμα της Κεντρικής Μακεδονίας παρέχει 107,3 εκατομμύρια ευρώ για τον σκοπό αυτό. Επίσης, στο πλαίσιο του εθνικού προγράμματος για το περιβάλλον έχουν προβλεφθεί πρόσθετα κονδύλια με σκοπό τη διατήρηση και την προστασία των περιοχών Natura, συμπεριλαμβανομένης της στήριξης των προστατευόμενων περιοχών του Θερμαϊκού κόλπου.


πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Παράθυρο ανοικοδόμησης σε περιοχές Νatura αφήνει το άρθρο 219 του νομοσχεδίου για τις δημόσιες συμβάσεις. Έκκληση 30 ΜΚΟ για απόσυρση του νομοσχεδίου που «ανοίγει το δρόμο για αποσπασματική προστασία και επενδυτικά σχέδια».
Τη διαμαρτυρία χιλιάδων πολιτών και ύστατη έκκληση στον πρωθυπουργό για προστασία της φύσης μετέφεραν με ανακοίνωσή τους 30 περιβαλλοντικές οργανώσεις, οι οποίες ζητούν την απόσυρση του άρθρου 219 του νομοσχεδίου για τις δημόσιες συμβάσεις.

Όπως αναφέρουν στην κοινή ανακοίνωσή τους, «μέσα σε 5 μόλις μέρες, 29.630 πολίτες ένωσαν τη φωνή τους κατά της απαράδεκτης διάταξης του νομοσχεδίου που τίθεται στην κρίση της ολομέλειας της Βουλής των Ελλήνων. Επίσης, μετά από εισήγηση 23 οργανώσεων προς την Επιτροπή Φύση 2000, το κεντρικό επιστημονικό γνωμοδοτικό όργανο του κράτους για τη βιοποικιλότητα, εκδόθηκε η ανακοίνωση για την απόσυρση του άρθρου 219 του νομοσχεδίου του υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων για τις δημόσιες συμβάσεις».

Όπως υπογραμμίζουν, οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, οι οποίες έχουν ήδη καταθέσει παρεμβάσεις προς την κυβέρνηση και όλους τους βουλευτές, «ζητούν την, έστω και τελευταία στιγμή, απόσυρση της διάταξης που ανοίγει τον δρόμο για αποσπασματική προστασία τμημάτων περιοχών Natura 2000 με γνώμονα επενδυτικά σχέδια».

Εάν η κυβέρνηση επιμείνει σε διατήρηση της διάταξης στο νομοσχέδιο, οι οργανώσεις ζητούν από τους βουλευτές την καταψήφισή της.

Όπως έχει ήδη επισημανθεί σε ανακοινώσεις των οργανώσεων, το άρθρο 219:

- Είναι αντίθετο με το άρθρο 6 παρ. 1 της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ το οποίο απαιτεί τη λήψη μέτρων διατήρησης που ανταποκρίνονται στις οικολογικές απαιτήσεις των προστατευόμενων οικοτόπων και ειδών. Ο καθορισμός «υπο-περιοχών προστασίας» και του «προστατευτικού» τους καθεστώτος με βάση την υλοποίηση αναπτυξιακών έργων, και όχι με οικολογικά κριτήρια, είναι σαφώς αντίθετος στην Οδηγία. Με τη διαδικασία που εισάγει το άρθρο 219 του νομοσχεδίου, επενδυτικά σχέδια και συμφέροντα στην ουσία θα υπαγορεύουν το καθεστώς της «υπο-περιοχής».

- Έρχεται σε αντίθεση με τον ορθολογικό τρόπο σχεδιασμού μιας προστατευόμενης περιοχής, ο οποίος πρέπει να γίνεται με αποκλειστικό κριτήριο τη διατήρηση των πολύτιμων, σπάνιων ή απειλούμενων στοιχείων της φύσης.

- Δημιουργεί ad hoc καθεστώτα σε «υπο-περιοχές» οδηγώντας στον κατακερματισμό των περιοχών του δικτύου Natura 2000 και σε αποσπασματική προστασία τους, σε αντίθεση με τις επιταγές της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ, όπως έχει ερμηνευτεί από το Δικαστήριο της ΕΕ, για ολοκληρωμένη και συστηματική διαμόρφωση των μέτρων διατήρησης της βιοποικιλότητας.

- Αγνοεί επιδεικτικά το γεγονός ότι η Ελλάδα εδώ και χρόνια παραβιάζει το άρθρο 6 της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ για τους οικοτόπους, γεγονός για το οποίο έχει καταδικαστεί η χώρα μας από το Δικαστήριο της ΕΕ.

- Υποβαθμίζει το έργο των ειδικών περιβαλλοντικών μελετών, σχεδίων διαχείρισης και προεδρικών διαταγμάτων που βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη για όλες τις περιοχές Natura της χώρας, υπό την εποπτεία του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, με ευρωπαϊκή συγχρηματοδότηση.

- Αυξάνει το διοικητικό βάρος καθώς επιβαρύνει τις αρμόδιες υπηρεσίες με μία παράλληλη διαδικασία έγκρισης μελετών.

- Εισάγει μια εξαιρετικά επικίνδυνη παράκαμψη της πολεοδομικής νομοθεσίας, όπως αυτή έχει διαμορφωθεί ακόμα και με τον πρόσφατο νόμο 4759/2020 που ψηφίστηκε από την κυβέρνηση τον Δεκέμβριο του 2020. Σύμφωνα με αυτόν τον νόμο, τα ειδικά καθεστώτα προστασίας, όπως αυτά των προστατευόμενων περιοχών, έχουν προφανώς προτεραιότητα και ενσωματώνονται στα πολεοδομικά σχέδια, όχι το αντίστροφο. Η πρόβλεψη ότι τα ειδικά πολεοδομικά σχέδια θα διαμορφώνουν τα μέτρα προστασίας των περιοχών Natura αποτελεί κατάφωρη καταστρατήγηση του προστατευτικού καθεστώτος των πυρήνων βιοποικιλότητας της χώρας.

Σύμφωνα πάντα με την ανακοίνωση, το άρθρο 219 έρχεται σε αντίθεση με τη δέσμευση της Ελλάδας στους στόχους της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας, η οποία τοποθετεί τη διατήρηση της βιοποικιλότητας στο επίκεντρο της αναπτυξιακής στρατηγικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις που υπογράφουν την ανακοίνωση είναι οι εξής:

1. Αλκυόνη,

2. ΑΝΙΜΑ,

3. Αρίων,

4. Αρκτούρος,

5. ΑΡΧΕΛΩΝ,

6. Δράση για την Άγρια Ζωή,

7. Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού,

8. Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης,

9. Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία,

10.Ένωση Προστασίας Περιβάλλοντος Κορινθιακού-Πατραϊκού Κόλπου «Ο Νηρέας»,

11.Εταιρεία Προστασίας Πρεσπών,

12. Καλλιστώ,

13. Κίνηση Πολιτών για την Προστασία του Ποταμού Αώου «Protect Aoos»,

14. Ινστιτούτο Κητολογικών Ερευνών Πέλαγος,

15. Οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης,

16. Οργάνωση Γη,

17. Ομοσπονδία Οικολογικών Οργανώσεων Κορινθιακού Κόλπου «Η Αλκυών»,

18. ΠΑΝΔΟΙΚΟ,

19. Περιβαλλοντική Πρωτοβουλία Μαγνησίας,

20. Πίνδος Περιβαλλοντική,

21. Σύλλογος «Τουλίπα Γουλιμή»,

22. Φίλοι της Φύσης,

23. ECOCITY,

24. Greenpeace,

25. The Green Tank,

26. iSea,

27. MedINA,

28. MEDASSET,

29. MOm

30. WWF Ε


πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου